Η πανδημία του ιού του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ), κοινώς γνωστός ως νέος κορωνοϊός, μαίνεται σε όλο τον κόσμο, με καθημερινές αυξήσεις σε περιπτώσεις λοιμώξεων και θανάτων. Η κατάσταση είναι καταστροφική, θέτοντας σε κίνδυνο τεράστιο αριθμό ανθρώπων.
Μπροστά σε μια τέτοια τρομακτική πραγματικότητα, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ την ιστορία του Αθάνατου Φοίνικα από το μυθιστόρημα «Ταξίδι στη Δύση».
Μια ιστορία για την κομητεία “Αθάνατος Φοίνικας”
Στο κεφάλαιο 87 στο μυθιστόρημα «Ταξίδι στη Δύση», ο μοναχός Τανγκ και τρεις από τους μαθητές του φτάνουν στην κομητεία του Αθάνατου Φοίνικα αντικρίζοντας μεγάλη φτώχεια στην περιοχή: η κομητεία, πλούσια και ευημερούσα στο παρελθόν, για τρία χρόνια υπέφερε από σοβαρή ξηρασία και λιμό. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού είχαν πεθάνει από την πείνα.
Βλέποντας τα βάσανα των ανθρώπων, ο μαθητής του μοναχού, Σαν Γουκονγκ ή αλλιώς Βασιλιάς των μαϊμούδων, αποφάσισε να βοηθήσει. Κάλεσε τον βασιλιά των δράκων της Ανατολικής θάλασσας και ρώτησε γιατί δεν έστελνε βροχή στην περιοχή.
Ο βασιλιάς των δράκων εξήγησε ότι δεν μπορούσε να προκαλέσει βροχή χωρίς να λάβει άδεια από τον αυτοκράτορα Νεφρίτη που ζούσε στις Ουράνιες αίθουσες. Έτσι, ο Σαν Γουκόνγκ πήγε στον Ουρανό για να ζητήσει άδεια από τον αυτοκράτορα Νεφρίτη.
Ο αυτοκράτορας Νεφρίτης αρνήθηκε να εκπληρώσει την επιθυμία του Σαν Γουγκόνγκ διότι τρία χρόνια πριν, ο κυβερνήτης αυτής της περιοχής είχε προσβάλλει τον Ουρανό: θυμωμένος με τη σύζυγό του, ο κυβερνήτης της περιοχής ανέτρεψε τον βωμό πάνω στον οποίο τοποθετούνταν οι προσφορές που προορίζονταν για τον Ουρανό. Οι προσφορές έπεσαν στο έδαφος, και στη συνέχεια ο κυβερνήτης τις τάισε στα σκυλιά, και μάλιστα εκστομίζοντας βρωμόλογα.
Ο αυτοκράτορας Νεφρίτης, ο οποίος εκείνη την εποχή επιθεωρούσε μυριάδες ουρανούς, τα είδε όλα αυτά με τα ίδια του τα μάτια.
Εξοργισμένος, ο αυτοκράτορας Νεφρίτης έθεσε αμέσως τρεις προϋποθέσεις που έπρεπε να πληρούνται πριν επιτραπεί ξανά η βροχή σε αυτή την περιοχή.
Ο αυτοκράτορας Νεφρίτης έδειξε ένα βουνό ρυζιού εκατό πόδια ψηλά, στους πρόποδες του οποίου ένα μικρό κοτοπουλάκι έτρωγε κόκκους. Υπήρχε ακόμη ένα βουνό απο αλεύρι, ύψους περίπου 200 πόδια, με ένα κουτάβακι να γλύφει το αλεύρι. Και επιπλέον υπήρχε ένας σιδερένιος δοκός, πάνω στο οποίο κρεμόταν ένα μεγάλο τετράγωνο λουκέτο, πλάτους τουλάχιστον 40 εκατοστών. Το τόξο στο λουκέτο είχε περίπου ένα δάχτυλο πάχος. Ένα κερί ακτινοβολούσε κάτω από το λουκέτο, με μια μικροσκοπική φλόγα να γλύφει το τόξο του λουκέτου.
Οι ουράνιοι στρατηγοί το έδειξαν αυτό στον Σαν Γουκόνγκ και εξήγησαν:
«Επειδή αυτός ο άνθρωπος προσέβαλε τον Ουρανό, ο αυτοκράτορας Νεφρίτης διέταξε: έως ότου το κλωσόπουλο φάει όλο το ρύζι, το κουτάβι όλο το αλεύρι και το κερί καίει μέσα από το τόξο του λουκέτου, δεν θα βρέξει σε αυτήν την περιοχή.»
Ο Σαν Γουκόνγκ έγινε χλωμός από το άγχος, αλλά οι ουράνιοι στρατηγοί του είπαν ότι δεν πρέπει να παραδοθεί στον φόβο, καθώς υπάρχει μια διέξοδος από αυτήν την κατάσταση.
«Αυτό το ζήτημα μπορεί να λυθεί μόνο με την αρετή, γιατί αν υπάρξει τουλάχιστον μια ευγενική σκέψη στον κυβερνήτη, θα κλονίσει τον Ουρανό, τα βουνά του ρυζιού και του αλευριού θα εξαφανιστούν και το τόξο θα λιώσει και θα ανοίξει αμέσως», είπαν στον Σαν Γουκόνγκ, οι ουράνιοι στρατηγοί, και τον ενέπνευσαν να πείσει το κυβερνήτη της κομητείας να κάνει καλές πράξεις.
Επιστρέφοντας στη γη, ο Σαν Γουκονγκ επεσήμανε στον κυβερνήτη ότι είχε προσβάλει τον Ουρανό. Ο κυβερνήτης συνειδητοποίησε αμέσως την κακή του πράξη και εξέφρασε βαθιά μεταμέλεια.
Ο Σαν Γουκόνγκ τον συμβούλεψε να μετανοήσει και να επιστρέψει στον δρόμο της αρετής λατρεύοντας τον Βούδα και μελετώντας τις γραφές. Ο κυβερνήτης συμφώνησε και παρότρυνε τους ντόπιους βουδιστές και ταοϊστές μοναχούς να πραγματοποιήσουν μια λατρεία για τρεις ημέρες, κατά τη διάρκεια της οποίας έπρεπε να καταγράψουν όλες αυτές τις δραστηριότητες λεπτομερώς, και στη συνέχεια να κάψουν τα αρχεία και να τα στείλουν στον ουρανό με τη μορφή καπνού. Όλο αυτό το διάστημα, ο κυβερνήτης της περιοχής, μαζί με τους αξιωματούχους και τους υπηκόους του, προσευχήθηκε, έκαψε θυμίαμα, γονάτισε στη γη και μετανόησε, υποσχόμενος να υπακούσει τον Ουρανό και να υπηρετήσει τη Γη.
Βλέποντας πως ο κυβερνήτης της περιοχής είχε αλλάξει, ο Σαν Γουκόνγκ αποφάσισε να πάει ξανά στον αυτοκράτορα Νεφρίτη για να του ζητήσει βροχή.
Οι Ουράνιες θεότητες χάρηκαν όταν έμαθαν ότι ο κυβερνήτης της περιοχής μετανόησε για τις κακές του πράξεις και ο λαός του επέστρεψε στην πίστη και την αρετή. Έγγραφα που περιείχαν αποδεικτικά της μετάνοιάς τους παρουσιάστηκαν στον αυτοκράτορα Νεφρίτη.
Όταν ένα άτομο έχει μια ορθή σκέψη, ο Ουρανός θα τον κάνει δυνατό. Ο Ουρανός και η Γη γνωρίζουν κάθε σκέψη που προέρχεται από την ανθρώπινη καρδιά.
Τοπικά πνεύματα, η θεότητα που προστατεύει την πόλη, και τα πνεύματα της γης και των σπόρων της κομητείας του Αθάνατου Φοίνικα υποκλίθηκαν στον αυτοκράτορα Νεφρίτη ζητώντας του να δείξει έλεος και να αφήσει τη βροχή να πέσει στα εδάφη τους.
Ο αυτοκράτορας Νεφρίτης εξέδωσε ευγενικά ένα διάταγμα, και όλες οι σχετικές θεότητες ανέλαβαν δράση, εκδηλώνοντας τη θεϊκή τους δύναμη. Εν ριπή οφθαλμού, ο άνεμος ενώθηκε με τα σύννεφα, από τα οποία η βροχή χύθηκε σαν χείμαρρος.
Η ιστορία της κομητείας του Αθάνατου Φοίνικα μας θυμίζει κάπως τη σημερινή κατάσταση που ζούμε.
Αμαρτίες που διαπράττονται κατά του Θείου
Όταν αντιμετωπίζουμε μια τεράστια καταστροφή που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή πολλών, πιθανότατα οφείλεται σε ασυγχώρητες αμαρτίες που διαπράχθηκαν εναντίον του Ουρανού.
Στην παραπάνω ιστορία, η περιοχή του Αθάνατου Φοίνικα υπέφερε από σοβαρή ξηρασία για τρία χρόνια και τα δύο τρίτα του πληθυσμού πέθαναν από λιμό, μόνο και μόνο επειδή ο κυβερνήτης της περιοχής κατέστρεψε τις προσφορές προς τους θεούς, τις τάισε σε σκύλους και εκφράστηκε με άσεμνες λέξεις, προσβάλλοντας έτσι τον Ουρανό.
Αλλαγή μετά τη μετάνοια
Η παθητική αναμονή ενόψει καταστροφής δεν λύνει το πρόβλημα. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξουμε τη κατάσταση είναι να μετανοήσουμε για τα αδικήματά μας, να εγκαταλείψουμε το κακό, να επιστρέψουμε στην αρετή και να δείξουμε ειλικρινές σεβασμό προς το Θείο.
Στην παραπάνω ιστορία, δεν θα έβρεχε στην περιοχή του Αθάνατου Φοίνικα έως ότου εκπληρώνονταν και οι τρεις προϋποθέσεις που καθορίστηκαν από τον Ουρανό. Αλλά κανείς δεν θα είχε επιβιώσει μέχρι τότε. Ωστόσο, όταν όλοι οι άνθρωποι της περιοχής επέστρεψαν στην αρετή, άρχισαν ειλικρινά να προσεύχονται στον Βούδα και να διαβάζουν τους κανόνες, τα βουνά του ρυζιού και του αλευριού διαλύθηκαν και το λουκέτο άνοιξε. Και αυτό που φαινόταν άλυτο, τελικά λύθηκε.
