Ο συντάκτης του περιβόητου άρθρου της New York Post είπε ότι το έντυπο έχει υπάρξει «απόλυτα διαφανές» με το πώς χειρίστηκε τον σκληρό δίσκο που φέρεται να ανήκε στον γιο του Τζο Μπάιντεν, Χάντερ και το οποίο περιείχε email που αναφέρονται σε διαπραγματεύσεις με ουκρανούς και κινέζους αξιωματούχους. «Αξιολογήστε το μόνοι σας χωρίς να αφήσετε το αφήγημα να διαμορφωθεί μέσα σας προτού έχετε την ευκαιρία να το διαβάσετε», καλεί τους αναγνώστες.
«Ήμασταν πολύ διαφανείς για το τι ξέρουμε και τι δεν ξέρουμε. Και το αναφέραμε πολύ σχολαστικά. Και έτσι, το δημοσιεύσαμε το πρωί», δήλωσε ο Σόχραμπ Αχμάρι, ο συντάκτης του άρθρου, σε συνέντευξή του στην Epoch Times την Παρασκευή.
Μετά την δημοσίευση της ιστορίας νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, έγινε γρήγορα viral σε διάφορους ιστότοπους κοινωνικών μέσων. Ωστόσο, διαπιστώθηκε αργότερα ότι το Twitter εμπόδισε την κοινή χρήση του άρθρου και πρόσθεσε ετικέτες προειδοποίησης, ενώ ο Άντι Στόουν, στέλεχος του Facebook, δήλωσε ότι η πλατφόρμα θα περιορίσει την εξάπλωση του άρθρου και θα αφήσει τρίτους ελεγκτές να αξιολογήσουν το περιεχόμενο. Ορισμένοι χρήστες που μοιράστηκαν τον σύνδεσμο κλειδώθηκαν έξω από τους λογαριασμούς τους στο Twitter, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της New York Post και της γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου Κέλι ΜακΕνάνι.
Από την Παρασκευή, «φαίνεται ότι το Twitter ξεκλείδωσε τουλάχιστον την αρχική ιστορία της Ουκρανίας. Πλέον μπορείτε να το μοιραστείτε και οι θεατές σας μπορούν να το βρουν οπουδήποτε», πρόσθεσε. «Μπορείτε να το βρείτε στον ιστότοπό μας NYPost.com, μπορούν να δουν μόνοι τους, τόσο το βάθος όσο και την ποιότητα των αναφορών».
Η κίνηση αυτή επέφερε πολλαπλά σχόλια από τον ίδιο τον διευθύνων σύμβουλο του Twitter Τζακ Ντόρσεϊ, ο οποίος είπε για πρώτη φορά την Τετάρτη το βράδυ ότι η επικοινωνία σχετικά με το μπλοκάρισμα του άρθρου ήταν κακή.
We beat Twitter’s cyber-totalitarianism. The link works. Thanks to all our friends who stood with Alexander Hamilton’s newspaper. https://t.co/620xFfzfwS
— Sohrab Ahmari (@SohrabAhmari) October 16, 2020
Αργότερα, ο Ντόρσεϊ παραδέχτηκε ότι «ο άμεσος αποκλεισμός διευθύνσεων URL ήταν λάθος και ενημερώσαμε την πολιτική μας για να το διορθώσουμε», συνεχίζοντας: «Στόχος μας είναι η προσπάθεια πρόσθεσης κάποιου πλαισίου και τώρα έχουμε τις δυνατότητες να το κάνουμε αυτό».
Το Twitter αρχικά ισχυρίστηκε ότι το άρθρο της NY Post παραβίασε τις πολιτικές της σχετικά με «προσωπικές και ιδιωτικές πληροφορίες» και της Πολιτικής περί Παραβίασης Υλικού. «Ο σχολιασμός ή η συζήτηση σχετικά με παραβιασμένο υλικό, όπως άρθρα που τα καλύπτουν αλλά δεν περιλαμβάνουν ή συνδέονται με το ίδιο το υλικό, δεν αποτελούν παραβίαση αυτής της πολιτικής. Η πολιτική μας καλύπτει μόνο συνδέσμους ή εικόνες παραβιασμένου υλικού», δήλωσε το Twitter.
Αλλά για τον Αχμάρι, φαίνεται ότι η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Η κίνηση του Twitter και του Facebook, τα οποία ανακοίνωσαν ότι είχαν περιορίσει την εμβέλεια της αρχικής ιστορίας της NY Post, «απλώς δείχνει το ποσό αναρίθμητης δύναμης που ασκούν αυτά τα τεχνολογικά μονοπώλια, όπου η ελευθερία του λόγου σήμερα ζει ή πεθαίνει σε αυτές τις πλατφόρμες», σχολίασε. «Και, ξέρετε… αν η ελευθερία του λόγου είναι πραγματική, και έχει σημασία, πρέπει να είναι πραγματική και σε αυτές τις πλατφόρμες, ωστόσο, φαίνεται πως είναι όμηρος των ιδιοτροπιών των δισεκατομμυριούχων της Σίλικον Βάλεϊ».
Η προεδρική εκστρατεία του Τζο Μπάιντεν διέψευσε το άρθρο της NY Post, που αναφέρει ότι ο Τζο Μπάιντεν συναντήθηκε με ένα στέλεχος της ουκρανικής εταιρείας φυσικού αερίου Burisma Holdings.
«Οι έρευνες από τον Τύπο, κατά τη διάρκεια της αποπομπής, και ακόμη και από δύο επιτροπές της Γερουσίας υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών, οι εργασίες των οποίων κρίθηκαν «παράνομες» και πολιτικά στρεφόμενες από έναν συνάδελφο του GOP, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: ότι ο Τζο Μπάιντεν πραγματοποιούσε επίσημη πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία και δεν ασχολήθηκε με κανένα αδίκημα. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ έχουν επαληθεύσει τα γεγονότα αυτά υπό όρκο», δήλωσε ο εκπρόσωπος της εκστρατείας Μπάιντεν Άντριου Μπέιτς σε δήλωση σε ειδησεογραφικά πρακτορεία την Τετάρτη.
To άρθρο περιλαμβάνει κομμάτια από το ρεπορτάζ του Jan Jekielek.
