Πέμπτη, 28 Μαρ, 2024
Λαθρομετανάστες διασχίζουν τον ποταμό Ρίο Γκράντε κοντά σε μια προσωρινή δομή μεταναστών κάτω από τη διεθνή γέφυρα στις 18 Σεπτεμβρίου 2021, στο Ντελ Ρίο του Τέξας. (Jordan Vonderhaar/Getty Images)

Άποψη: Φόβητρο, ανάγκη για την επιβίωση του πολιτισμού

Σχολιασμός

Το φόβητρο είναι η αρχαία ικανότητα να τρομάζεις κάποιον από το να βλάψει εσένα, τους φίλους σου ή τα συμφέροντά σου – χωρίς τη διεξαγωγή κάποιου μεγάλου πολέμου.

Θέλεις ειρήνη; Τότε να είσαι προετοιμασμένος για πόλεμο. Ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν οι Ρωμαίοι.

Είναι μια εύκολα κατανοητή έννοια κατά τρόπο αφηρημένο. Αλλά το φόβητρο εξακολουθεί να παραμένει μια μυστικιστική ιδιότητα πίσω από το προφανές αφού δύσκολα αποκτάται και όμως εύκολα χάνεται.

Οι ‘ταλαιπωρημένες’ δημοκρατίες της δεκαετίας του ‘30 πήραν το μάθημά τους όταν συνέχιζαν να συναινούν στις διαδοχικές επιθέσεις του Χίτλερ.

Η Γερμανία του Χίτλερ επιτέθηκε αργότερα ανόητα σε μια πολύ ισχυρότερη Σοβιετική Ένωση το 1941, μια επίθεση βασισμένη πάνω στο «χαμένο φόβητρο» της Μόσχας μετά από τις κακές επιχειρήσεις της στην Πολωνία και τη Φινλανδία, το σύμφωνό της με τους Ναζί και τις τότε εκκαθαρίσεις των αξιωματικών της.

Το φόβητρο είναι πανταχού παρών και το βλέπουμε να εφαρμόζεται επίσης και σε άλλα ζητήματα πέραν του πολέμου και της ειρήνης. Το εγκληματικό κύμα δολοφονιών και βίαιων επιθέσεων που βλέπουμε τώρα να συμβαίνει στις μεγάλες πόλεις μας οφείλεται στις ηχηρές προσπάθειες κάποιων για διακοπή χρηματοδότησης της αστυνομίας και εντάσσουν τα εγκλήματα αυτά μέσα σε ένα τέτοιο εννοιολογικό πλαίσιο, έτσι ώστε με κάποιον μαγικό τρόπο ο φταίχτης να είναι η κοινωνία, και όχι ο εγκληματίας.

Ως αποτέλεσμα, οι παραβάτες του νόμου πλέον θεωρούν ότι εάν ληστέψουν, πληγώσουν ή σκοτώσουν κάποιον υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τους αποφέρει κάποιο χρηματικό κέρδος, ή το λιγότερ, μια μεγάλη ικανοποίηση. Δεν φοβούνται πλέον μια πιθανή 30ετή ποινή φυλάκισης. Έτσι, βλέπουν μικρό τον κίνδυνο στο να βλάψουν ανθρώπους. Και οι αθώοι υποφέρουν.

Με το τείχος στα σύνορα, βάζοντας τέλος στη χρήση της μεθόδου “σύλληψη και απελευθέρωση”, και την έκδοση σκληρών απειλών στις κυβερνήσεις του Μεξικού και της Κεντρικής Αμερικής, μια νέα αμερικανική αποτρεπτική στάση το 2019-20 αποθάρρυνε τα κάποτε ασταμάτητα κύματα μεταναστών.

Οι μετανάστες που έφταναν στο Βορρά ήξεραν ότι ακόμη και αν έφταναν και διέσχιζαν τα σύνορα, υπήρχε μια μεγάλη πιθανότητα όλη αυτή η προσπάθεια να ήταν μάταιη, δεδομένης της γρήγορης σύλληψης και απέλασης.

Έτσι, κάνοντας τους ορθολογικούς υπολογισμούς τους, οι μετανάστες αποφάσισαν να μείνουν στα σπίτια τους, περιμένοντας λιγότερο αποτρεπτικές εποχές. Και η ευκαιρία ήρθε όταν ο Τζο Μπάιντεν σταμάτησε την κατασκευή του τοίχους, επανέφερε τη “σύλληψη και απελευθέρωση” και μείωσε τις πιέσεις στο Μεξικό για να σταματήσει τα τροχόσπιτα που κατευθύνονταν βόρεια.

Στο εξωτερικό, ο Ντόναλντ Τραμπ αποκατέστησε τη «στρατηγική του φόβητρου» που είχε χάσει ο προκάτοχός του.

Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε παραβλέψει το δολοφονικό ISIS ως «JVs» – και αυτοί ευδοκίμησαν. Σήκωσε τους ώμους όταν η Κίνα κατέλαβε έκταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας για να χτίσει στρατιωτικές βάσεις. Διέκοψε την πυραυλική άμυνα στην Ευρώπη, ωθώντας με αυτόν τον τρόπο σε δράση τον Βλαντιμίρ Πούτιν  κατά τη διάρκεια της δικής του προεκλογικής εκστρατείας το 2012.

Ο Ομπάμα ανακοίνωσε με έντονο ύφος τα κόκκινα σημεία στη Συρία χωρίς να έχει σκοπό να τις επιβάλει ποτέ. Έδωσε πίσω στους Ταλιμπάν τους φυλακισμένους τρομοκράτες ηγέτες τους με αντάλλαγμα την επιστροφή του Αμερικανού λιποτάκτη Μπόου Μπέργκνταλ. Και έστειλε ‘νύχτα’ στους Ιρανούς  μετρητά για να τους πείσει να συνάψουν μια ευχάριστη γιαυτούς Ιρανική συμφωνία. Έπειτα ήρθε η επιθετικότητα καθώς το φόβητρο των ΗΠΑ διαβρώθηκε.

Ως αντίδοτο σε όλα αυτά, ο Τραμπ κατέστρεψε το «χαλιφάτο» του ISIS. Εξάλειψε μια επίθεση Ρώσων μισθοφόρων στη Συρία. Έβγαλε από τη μέση τους εγκέφαλους τρομοκρατικών οργανώσεων όπως ο Ιρανός στρατηγός Κασέμ Σουλεϊμάνι και ο δολοφόνος του ISIS Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι.

Για όλους τους επικίνδυνους παράγοντες, ένας απρόβλεπτος Τραμπ φαινόταν πιο πιθανό να ανταποδώσει αν προκληθεί. Ως αποτέλεσμα, οι εχθροί της Αμερικής φοβούνταν να αμφισβητήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και οι φίλοι της και οι αυτοί που παραμένουν ουδέτεροι ήταν πιο έτοιμοι να συνεργαστούν με μια δύναμη που θεωρήθηκε ξανά, όχι απλώς αξιόπιστη, αλλά πρόθυμη να αναλάβει εύλογα ρίσκα για να βοηθήσει στην ασφάλειά τους.

Το κλειδί για το «φόβητρο» είναι όλα τα μέρη να γνωρίζουν εκ των προτέρων τη σχετική ισχύ του καθενός και την πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί. Όταν οι ισχυρές δυνάμεις δυστυχώς μεταδίδουν σήματα αδυναμίας, σκόπιμα ή ακούσια, τότε οι μικρές δυνάμεις μπερδεύονται και πιστεύουν ότι οι αντίπαλοί τους μπορεί να μην είναι τόσο ισχυροί όσο φαίνονται οι ένοπλες δυνάμεις τους. Συχνά, το ατυχές αποτέλεσμα είναι περιττοί πόλεμοι.

Ζούμε αρκετά επικίνδυνες στιγμές γιατί ο Τζο Μπάιντεν μείωσε τον αμυντικό προϋπολογισμό. Αποχώρησε απερίσκεπτα από το Αφγανιστάν, αφήνοντας πίσω Αμερικανούς πολίτες, Αφγανούς συμμάχους και φίλους μας καθώς και σύγχρονο εξοπλισμό αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Εξόργισε τους εταίρους μας στο ΝΑΤΟ που εγκαταλείφθηκαν με περίπου 8.000 στρατιώτες, σε μια χώρα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες τους είχαν ζητήσει κάποτε να εισέλθουν. Έχει πολιτικοποιήσει τον στρατό, μετατρέποντάς τον σε μια καρικατούρα μιας «αφυπνησμένης» ελίτ υψηλόβαθμων στελεχών, το ακριβώς αντίθετο από τους συντηρητικούς στρατιώτες.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εχθροί μας – η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας, οι Ιρανοί θεοκράτες, οι τρελοί Βορειοκορεάτες – αναλογίζονται πλέον αν η απερίσκεπτη χαλαρότητα του Μπάιντεν είναι μια παρέκκλιση. ‘Η είναι πλέον χαρακτηριστικό της διοίκησής του; Ή μήπως σηματοδοτεί μια νέα πιο αδύναμη και μπερδεμένη Αμερική που προσφέρει στους εχθρούς στρατηγικά ανοίγματα;

Όπως ο υποψήφιος εγκληματίας, ή ο υποψήφιος μετανάστης, οι εχθροί μας γνωρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη δύναμη να αποτρέψουν κάθε ανεπιθύμητη συμπεριφορά, δεδομένου της τεράστιας στρατιωτικής δύναμης, της τεράστιας οικονομίας και της παγκόσμιας κουλτούρας της.

Αλλά μπορεί να μην τα υπολογίσουν όλα αυτά όταν τέτοια δύναμη έρχεται με μια τόσο αντιληπτή σύγχυση. Και έτσι, με τον τρόπο ενός ενθουσιασμένου εγκληματία ή μετανάστη, δοκιμάζουν κάτι που διαφορετικά δεν θα το έκαναν.

Εν ολίγοις, το φόβητρο στο εσωτερικό και στο εξωτερικό έχει πλέον χαθεί επικίνδυνα. Και θα είναι ακόμη πιο τρομακτική η προσπάθεια να ανακτήσουμε αυτό που τόσο βιαστικά και ανόητα χαραμίσαμε.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της The Epoch Times.

Πως μπορείτε να μας βοηθήσετε ώστε να συνεχίσουμε να σας κρατάμε ενημερωμένους

Ποιος είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε την βοήθειά σας για την χρηματοδότηση του ερευνητικού ρεπορτάζ μας; Επειδή είμαστε ένας ανεξάρτητος οργανισμός ειδήσεων που δεν επηρεάζεται από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Από την ημέρα που ξεκινήσαμε, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με προσπάθειες αποσιώπησης της αλήθειας κυρίως από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Αλλά δεν θα λυγίσουμε. Η ελληνική έκδοση της Epoch Times βασίζεται ολοκληρωτικά στις γενναιόδωρες συνεισφορές σας για να διατηρήσει την παραδοσιακή δημοσιογραφία ζωντανή και υγιή στην Ελληνική γλώσσα. Μαζί, μπορούμε να συνεχίσουμε να διαδίδουμε την αλήθεια.

Σχολιάστε