Σύμφωνα με έναν ειδικό στη διπλωματία, η δυσαρέσκεια της Γαλλίας για τη τριμερή συμφωνία ασφαλείας της AUKUS δεν αφορά την απόφαση της Αυστραλίας να αθετήσει την δέσμευσή της να αγοράσει υποβρύχια αξίας 90 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αντίθετα, η συμφωνία της AUKUS αποτελεί σημαντική ενίσχυση στην αντιμετώπιση του Πεκίνου, η οποία μπορεί να αποσταθεροποιήσει τις γαλλικές και ευρωπαϊκές προσπάθειες για τη διατήρηση της «στρατηγικής αυτονομίας» τους έναντι του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος.
«Οι Γάλλοι είναι πολύ θυμωμένοι, όχι μόνο για τα υποβρύχια. Προσπαθούν να αποφύγουν να επιλέξουν ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και το Πεκίνο. Θέλουν τη δική τους “στρατηγική αυτονομία”», δήλωσε ο Τζόσεφ Σιρακούσα, αναπληρωτής καθηγητής διεθνούς διπλωματίας στο Πανεπιστήμιο Curtin, στο Sky News Australia στις 20 Σεπτεμβρίου.
«Η Ευρώπη πίστευε ότι θα μπορούσε να παίξει τον έντιμο μεσίτη μεταξύ Ουάσινγκτον και Πεκίνου, και στη συνέχεια να ξυπνήσει ένα πρωί και να ανακαλύψει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Αυστραλία έχουν δεθεί με αυτή τη συμφωνία με δυνατότητα πυρηνικής ενέργειας, και φυσικά, αναγκάζει την Ευρώπη να πάρει αποφάσεις που δεν θέλει να πάρει», ανέφερε.
Ο Σιρακούσα σημείωσε ότι η απώλεια του προγράμματος 90 δισεκατομμυρίων δολαρίων Future Submarine από γάλλο κατασκευαστή, τη Naval Group, ήταν απλώς μια «σταγόνα στον ωκεανό» για μια χώρα όπως η Γαλλία και όχι η πραγματική πηγή της οργής της.
Η Αυστραλία είχε προσλάβει τον Ναυτικό Όμιλο της Γαλλίας για να τροποποιήσει το πυρηνικό υποβρύχιο κλάσης Barracuda σε ένα πετρελαιοκίνητο-ηλεκτρικό μοντέλο. Ωστόσο, το πρόγραμμα έχει ταλαιπωρηθεί από συνεχείς καθυστερήσεις και εκρήξεις κόστους που είδαν το χρονοδιάγραμμα παράδοσης να επεκτείνεται.
«Νομίζω ότι ήταν η μόνη επιλογή (για την Αυστραλία) επειδή οι Γάλλοι δεν επρόκειτο να ενοχλήσουν ή να εκνευρίσουν άσκοπα το Πεκίνο. Ήθελαν εμπορικές, οικονομικές και επενδυτικές σχέσεις», ανέφερε.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, ακολούθησαν μια πολιτική «στρατηγικής αυτονομίας» τα τελευταία χρόνια, προτιμώντας να επικεντρωθούν στα δικά τους συμφέροντα εξωτερικής πολιτικής και περιφερειακές απειλές.
Ως αποτέλεσμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έστειλε «αντίθετα μηνύματα» σχετικά με τη σχέση της με το Πεκίνο, με μια έκθεση της August Rabobank, δηλώνοντας: «Η ΕΕ δεν έχει ακόμη διακόψει τις σχέσεις της με την Κίνα – δείχνει ότι έχει μια ενιαία και συνεκτική στρατηγική έναντι του Πεκίνου».
Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ και τον Δεκέμβριο του 2020 σύναψε τη Comprehensive Agreement on Investment (Συνολική Συμφωνία για τις Επενδύσεις), η οποία θα ήταν μια φιλόδοξη εμπορική συμφωνία μεταξύ των δύο μπλοκ και εναντιώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ωστόσο, η επικύρωση της συμφωνίας έχει αποτύχει τους τελευταίους μήνες, καθώς η στάση της ΕΕ για την Κίνα έχει σταδιακά μετατοπιστεί, με το μπλοκ να προσχωρεί στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά στην επιβολή κυρώσεων σε τέσσερις Κινέζους αξιωματούχους που σχετίζονται με τη γενοκτονία των Ουιγούρων, καθώς επίσης να καταδικάζει τις κυβερνοεπιθέσεις του Πεκίνου.
Τα έθνη στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού –αντιμέτωπα με μια πολύ διαφορετική γκάμα απειλών από το κινεζικό καθεστώς– υιοθέτησαν μια πιο σκληρή και απτή στάση κατά της αυξημένης επιθετικότητας του Πεκίνου.
Ο Σιρακούσα σημείωσε ότι ο μόνος πραγματικός αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας για το κινεζικό ναυτικό ήταν τα επιθετικά υποβρύχια.
«Τώρα, η Αυστραλία θα έχει τη δυνατότητα να βυθίσει το κινεζικό ναυτικό σε 72 ώρες. Γι’ αυτό πρόκειται», είπε.
«Οι Κινέζοι γνωρίζουν ότι έχουν ξεπεράσει τους ελιγμούς και είναι πολύ θυμωμένοι», πρόσθεσε. «Έτσι, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η Αυστραλία έχει εξελιχθεί από ένα “χαλάκι πόρτας” σε κάτι πολύ σημαντικό – είναι μια εξαιρετική εξέλιξη».
Η κίνηση θα καταστήσει την Αυστραλία μια από τις μόνες χώρες στον κόσμο — εκτός Των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Κίνας, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Ινδίας — ώστε να λειτουργεί πυρηνικά υποβρύχια, παρά το γεγονός ότι δεν είναι πυρηνική δύναμη.
Ανώτερος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου σημείωσε ότι η ανταλλαγή της τεχνολογίας πυρηνικής προώθησης των ΗΠΑ και η εμπλοκή με ένα άλλο έθνος σε αυτό το επίπεδο ήταν «σπάνια».
«Το έχουμε κάνει μόνο μια φορά στο παρελθόν, όπως ανέφερα. Αυτό ήταν σχεδόν 70 χρόνια πριν με τη Μεγάλη Βρετανία», δήλωσε ο αξιωματούχος σε δημοσιογράφους στις 16 Σεπτεμβρίου, αναφορικά με την κίνηση του 1958 να μοιραστεί την τεχνολογία με το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Αυτή η τεχνολογία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη. Αυτή είναι, ειλικρινά, μια εξαίρεση στην πολιτική μας από πολλές απόψεις. Δεν προβλέπω ότι αυτό θα γίνει υπό άλλες συνθήκες στο μέλλον. Το βλέπουμε αυτό ως εφάπαξ».
