Ένα πολύ νεαρό ποντίκι, που δεν είχε δει ποτέ τίποτα από τον κόσμο, παραλίγο να πάθει κακό την πρώτη φορά που βγήκε έξω. Και αυτή είναι η ιστορία που διηγήθηκε στη μητέρα του για τις περιπέτειές του.
«Περπατούσα πολύ ειρηνικά, όταν, μόλις έστριψα στη γωνία για την επόμενη αυλή, είδα δύο παράξενα πλάσματα. Το ένα από αυτά είχε ένα πολύ ευγενικό βλέμμα, αλλά το άλλο ήταν το πιο τρομακτικό τέρας που μπορείς να φανταστείς. Έπρεπε να το έβλεπες».
«Στην κορυφή του κεφαλιού του και μπροστά στο λαιμό του κρέμονταν κομμάτια ωμού κόκκινου κρέατος. Περπατούσε ανήσυχος, σκίζοντας το έδαφος με τα δάχτυλα των ποδιών του και χτυπώντας άγρια τα χέρια του στα πλευρά του. Τη στιγμή που με αντίκρισε άνοιξε το μυτερό του στόμα σαν να ήθελε να με καταπιεί, και τότε έβγαλε ένα διαπεραστικό βρυχηθμό που με τρόμαξε σχεδόν μέχρι θανάτου».
Μπορείτε να μαντέψετε ποιος ήταν αυτός που προσπαθούσε να περιγράψει ο μικρός μας ποντικός στη μητέρα του; Δεν ήταν κανείς άλλος παρά ο κόκορας της φάρμας και μάλιστα ο πρώτος που είχε δει ποτέ του το μικρό ποντίκι.
«Αν δεν υπήρχε αυτό το τρομερό τέρας», συνέχισε το ποντίκι, «θα είχα γνωρίσει το όμορφο πλάσμα, που έμοιαζε τόσο καλό και ευγενικό. Είχε πυκνή, βελούδινη γούνα, ένα πράο πρόσωπο και ένα βλέμμα πολύ σεμνό, αν και τα μάτια του ήταν λαμπερά και γυαλιστερά. Καθώς με κοίταζε, κούνησε την ωραία μακριά ουρά του και χαμογέλασε.
«Είμαι σίγουρος ότι μόλις ετοιμαζόταν να μου μιλήσει, όταν το τέρας για το οποίο σου μίλησα έβγαλε μια κραυγή και έτρεξα να σωθώ».
«Γιε μου», είπε η μητέρα ποντίκι, «εκείνο το ευγενικό πλάσμα που είδες δεν ήταν άλλο από τη γάτα. Κάτω από την ευγενική του εμφάνιση, κρατάει κακία για τον καθένα από εμάς. Το άλλο δεν ήταν παρά ένα πτηνό που δεν θα σε πείραζε καθόλου. Όσο για τη γάτα, μας τρώει. Να είσαι λοιπόν ευγνώμων, παιδί μου, που γλύτωσες με τη ζωή σου και, όσο ζεις, μην κρίνεις ποτέ τους ανθρώπους από την εμφάνισή τους».
Μην εμπιστεύεσαι μόνο την εξωτερική εμφάνιση.
Ο μύθος αυτός αναπαράγεται από το βιβλίο «Ο Αίσωπος για παιδιά» (1919).
Ο Αίσωπος (περ. 620-564 π.Χ.) ήταν Έλληνας παραμυθάς που πιστώνεται έναν αριθμό μύθων που σήμερα είναι συλλογικά γνωστοί ως «Μύθοι του Αισώπου». Τα παραμύθια του, με την ηθική τους αξία, επηρέασαν επί μακρόν την κουλτούρα και τον πολιτισμό μας, συμβάλλοντας όχι μόνο στην εκπαίδευση και τη διαμόρφωση ηθικών χαρακτήρων των παιδιών, αλλά και, με την καθολική τους απήχηση, στον αυτοστοχασμό των ενηλίκων, οι οποίοι επέλεξαν να ασπαστούν τις αρετές ή να λάβουν υπόψη τους τις προειδοποιήσεις που κρύβονται μέσα τους.
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
