Η κλιμακούμενη «ρυθμιστική επίθεση» στους γεωργικούς παραγωγούς από την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Σρι Λάνκα συνδέεται στενά με τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης της «Ατζέντας 2030» των Ηνωμένων Εθνών και τους εταίρους του ΟΗΕ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), δήλωσαν πολλοί εμπειρογνώμονες στην Epoch Times.
Πράγματι, αρκετοί από τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals-SDGs) του ΟΗΕ εμπλέκονται άμεσα σε πολιτικές που στριμώχνουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τις προμήθειες τροφίμων σε όλο τον κόσμο.
Υψηλόβαθμα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) εντός του συστήματος του ΟΗΕ βοήθησαν στη δημιουργία των SDGs και επί του παρόντος συμβάλλουν στην καθοδήγηση της εφαρμογής του παγκόσμιου σχεδίου από τον οργανισμό, όπως έχει καταγράψει στο παρελθόν η Epoch Times.
Αν αφεθεί ανεξέλεγκτη, δήλωσαν πολλοί εμπειρογνώμονες, οι υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές βιωσιμότητας για τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων θα οδηγήσουν σε οικονομική καταστροφή, ελλείψεις κρίσιμων αγαθών, εκτεταμένη πείνα και δραματική απώλεια των ατομικών ελευθεριών.
Ήδη, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν επικίνδυνες ελλείψεις τροφίμων, και αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο λένε ότι αυτές πρόκειται να επιδεινωθούν όσο περνάει η χρονιά.
Υπάρχει μια ατζέντα πίσω από όλα αυτά, δήλωσαν ειδικοί στην Epoch Times.
Ακόμη και η ιδιωτική ιδιοκτησία γης βρίσκεται στο στόχαστρο, καθώς η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και η παγκόσμια οικονομία μετασχηματίζονται για να επιτευχθούν οι παγκόσμιοι στόχοι βιωσιμότητας, όπως δείχνουν έγγραφα του ΟΗΕ που εξέτασε η Epoch Times.
Όπως εξηγεί ο ΟΗΕ στον ιστότοπό του για τους SDGs, οι στόχοι που υιοθετήθηκαν το 2015 «βασίζονται σε δεκαετίες δουλειάς από τις χώρες και τον ΟΗΕ».
Μία από τις πρώτες συναντήσεις που καθόρισαν την ατζέντα της «αειφορίας» ήταν η Διάσκεψη του ΟΗΕ για τους οικισμούς, γνωστή ως Habitat I, η οποία υιοθέτησε τη Διακήρυξη του Βανκούβερ.
Η συμφωνία αναφέρει ότι «η γη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα συνηθισμένο περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από ιδιώτες» και ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι «ένα κύριο μέσο συσσώρευσης και συγκέντρωσης πλούτου, επομένως συμβάλλει στην κοινωνική αδικία».
«Ο δημόσιος έλεγχος της χρήσης της γης είναι επομένως απαραίτητος», αναφέρει η διακήρυξη του ΟΗΕ, ένα προοίμιο της διαβόητης πλέον «πρόβλεψης» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι μέχρι το 2030, «δεν θα σας ανήκει τίποτα».
Έκτοτε, πολυάριθμοι οργανισμοί και αξιωματούχοι του ΟΗΕ έχουν περιγράψει το όραμά τους για τη «βιωσιμότητα», συμπεριλαμβανομένων των προτροπών για δραστικούς περιορισμούς στην ενέργεια, την κατανάλωση κρέατος, τα ταξίδια, τον ζωτικό χώρο και την υλική ευημερία.
Ειδικοί που ερωτήθηκαν από την Epoch Times λένε ότι ορισμένοι από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους εταιρικούς ηγέτες του κόσμου συνεργάζονται με κομμουνιστές στην Κίνα και αλλού σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθεί ο έλεγχος της παραγωγής τροφίμων και να συντριβούν οι ανεξάρτητοι αγρότες και κτηνοτρόφοι.
Το WEF, ένα δίκτυο μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που συνεργάζεται στενά με το ΚΚΚ, είναι «στρατηγικός εταίρος» του ΟΗΕ για την Ατζέντα 2030.
Η αυξανόμενη ρύθμιση της παραγωγής τροφίμων, ακόμη και οι προσπάθειες να κλείσουν πολλές φάρμες και ράντζα, έρχονται την ώρα που αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο, όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, προειδοποιούν για διαφαινόμενη έλλειψη τροφίμων παγκοσμίως.
Αντί όμως να χαλαρώσουν τους περιορισμούς και να ενθαρρύνουν την αύξηση της παραγωγής, οι δυτικές κυβερνήσεις και πολλές κυβερνήσεις που εξαρτώνται από τη βοήθεια πιέζουν ακόμη περισσότερο.
Οι Ολλανδοί αγρότες, που ήδη βρίσκονται σε οριακό σημείο, απάντησαν αυτό το καλοκαίρι με μαζικές διαμαρτυρίες σε εθνικό επίπεδο. Αυτό ακολούθησε βίαιες ταραχές στη Σρι Λάνκα που συνδέονται με ελλείψεις τροφίμων που προκλήθηκαν από την κυβερνητική πολιτική.
Οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς oργανισμοί έχουν επικαλεστεί διάφορες προφάσεις για τις πολιτικές αυτές, από την αύξηση της «αειφορίας» και την προστασία διαφόρων ειδών χλωρίδας και πανίδας μέχρι την προώθηση της «οικονομικής δικαιοσύνης» και ακόμη και την επιστροφή εδαφών στους ιθαγενείς.
Σύμφωνα με τους επικριτές των πολιτικών, όμως, ο στόχος δεν είναι η διατήρηση του περιβάλλοντος ή η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αντιθέτως, οι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν ότι το αφήγημα της «βιωσιμότητας» και οι άλλες δικαιολογίες είναι ένα εργαλείο για την απόκτηση ελέγχου επί των τροφίμων, της γεωργίας και των ανθρώπων.
«Ο τελικός στόχος αυτών των προσπαθειών είναι η μείωση της κυριαρχίας τόσο των μεμονωμένων εθνών όσο και των ανθρώπων», δήλωσε ο Κρεγκ Ράκερ, πρόεδρος της Επιτροπής για ένα Εποικοδομητικό Αύριο (Committee for a Constructive Tomorrow- CFACT), μιας οργάνωσης δημόσιας πολιτικής που ειδικεύεται σε θέματα περιβάλλοντος και ανάπτυξης.
«Η πρόθεση αυτών που προωθούν αυτή την ατζέντα δεν είναι να σώσουν τον πλανήτη, όπως ισχυρίζονται, αλλά να αυξήσουν τον έλεγχο πάνω στους ανθρώπους», δήλωσε στην Epoch Times, προσθέτοντας ότι ο στόχος είναι να συγκεντρωθεί η εξουσία σε εθνικό και ακόμη και σε διεθνές επίπεδο.
Στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ-Ατζέντα 2030
Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, που συχνά αναφέρονται ως Ατζέντα 2030, υιοθετήθηκαν το 2015 από τον οργανισμό και τα κράτη μέλη του ως οδηγός για τη «μεταμόρφωση του κόσμου μας». Εγκωμιασμένοι ως ένα «γενικό σχέδιο για την ανθρωπότητα» και μια παγκόσμια «διακήρυξη αλληλεξάρτησης» από κορυφαίους αξιωματούχους του ΟΗΕ, οι 17 στόχοι περιλαμβάνουν 169 στόχους που αφορούν κάθε πτυχή της οικονομίας και της ζωής.
«Όλες οι χώρες και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς, ενεργώντας σε συνεργατική σύμπραξη, θα εφαρμόσουν αυτό το σχέδιο», δηλώνει το προοίμιο του εγγράφου, σημειώνοντας επανειλημμένα ότι «κανείς δεν θα μείνει πίσω».
Μεταξύ άλλων στοιχείων, το σχέδιο του ΟΗΕ καλεί για εθνική και διεθνή αναδιανομή του πλούτου στον Στόχο 10, καθώς και για «θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες μας παράγουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες».
Η χρήση της κυβέρνησης για τον μετασχηματισμό όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων αποτελεί κρίσιμο μέρος των SDGs, με τον στόχο 12 να απαιτεί «βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής».
Μεταξύ των συγκεκριμένων στόχων που περιγράφονται στον Στόχο 12 είναι αρκετοί που συνδέονται άμεσα με τις γεωργικές πολιτικές που υπονομεύουν την παραγωγή τροφίμων. Αυτοί περιλαμβάνουν τη «βιώσιμη διαχείριση και αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων».
Ίσως πιο σημαντικό, το έγγραφο απαιτεί «περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση των χημικών ουσιών και όλων των αποβλήτων καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα διεθνή πλαίσια».
Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι αγρότες πρέπει «να μειώσουν σημαντικά την εκπομπή τους στον αέρα, το νερό και το έδαφος, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον».
Άλλοι SDGs που συνδέονται άμεσα με αυτό που οι επικριτές έχουν αποκαλέσει «πόλεμο κατά των αγροτών» περιλαμβάνουν τον Στόχο 14, ο οποίος αφορά τη «θαλάσσια ρύπανση κάθε είδους, ιδίως από δραστηριότητες που βασίζονται στη γη, συμπεριλαμβανομένης της … ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά». Ο ΟΗΕ περιγράφει τακτικά τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων ως απειλή για τον ωκεανό.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), με επικεφαλής τον πρώην υφυπουργό Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων του ΚΚΚ Κου Ντονγκιού, συμβάλλει στην καθοδήγηση της προσπάθειας.
Στην έκθεσή του του 2014 «Building a Common Vision for Sustainable Food and Agriculture: Principles and Approaches» (Οικοδομώντας ένα κοινό όραμα για βιώσιμα τρόφιμα και γεωργία: Αρχές και προσεγγίσεις), ο οργανισμός του ΟΗΕ ζητά δραστικούς περιορισμούς στη χρήση λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, εκπομπών και νερού στον γεωργικό τομέα.
Ως παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να μεταρρυθμιστεί η γεωργία για να θεωρηθεί βιώσιμη από τον ΟΗΕ, η έκθεση του FAO δηλώνει ότι «η υπερβολική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων αποτελεί σημαντική αιτία ρύπανσης των υδάτων και εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».
Ο FAO με έδρα τη Ρώμη δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό.
Ένας άλλος από τους 17 SDGs με άμεσο αντίκτυπο στη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων είναι ο στόχος 2, με τις εκκλήσεις του για «βιώσιμη γεωργία» και «βιώσιμη παραγωγή τροφίμων».
Ο στόχος 6, εν τω μεταξύ, καλεί για «βιώσιμη διαχείριση των υδάτων», ο οποίος περιλαμβάνει διάφορους στόχους που αφορούν τη γεωργική χρήση νερού και την απορροή.
Επειδή οι ηγέτες του ΟΗΕ θεωρούν ότι η γεωργία και η παραγωγή τροφίμων συμβάλλουν καθοριστικά σε αυτό που αποκαλούν ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, ο στόχος 13 είναι επίσης σημαντικός. Καλεί τις κυβερνήσεις να «ενσωματώσουν τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή στις εθνικές πολιτικές, στρατηγικές και τον προγραμματισμό».
Ο στόχος 15, που αφορά τη βιώσιμη χρήση των χερσαίων οικοσυστημάτων, έχει επίσης πολλαπλούς στόχους που επηρεάζουν τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων.
Σε όλο τον κόσμο, οι εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις συνεργάζονται με τους οργανισμούς του ΟΗΕ για την εφαρμογή αυτών των στόχων αειφορίας στη γεωργία και σε άλλους τομείς.
Για παράδειγμα, ανταποκρινόμενη στις συμφωνίες του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει διάφορα προγράμματα βιοποικιλότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, όπως το Natura 2000 και η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2030, τα οποία έχουν αναφερθεί από την ολλανδική κυβέρνηση και άλλες στις γεωργικές πολιτικές τους.
Ο ΟΗΕ επίσης καυχιέται δημοσίως για τον ρόλο του στην επιβολή των SDGs στη Σρι Λάνκα και σε άλλα έθνη που υποφέρουν από ελλείψεις τροφίμων και οικονομικές καταστροφές που συνδέονται με τα ίδια ακριβώς παγκόσμια προγράμματα βιωσιμότητας.
Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν κάθε εθνική κυβέρνηση λέει ότι ενσωματώνει τους SDGs στους δικούς της νόμους και κανονισμούς.
Η «Σύμπραξη» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ
Παράλληλα με τον ΟΗΕ υπάρχουν διάφοροι «ενδιαφερόμενοι φορείς» που είναι κρίσιμοι για την εφαρμογή πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης μέσω «συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».
Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το WEF, το οποίο από το 2020 προωθεί έναν ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, γνωστό ως «Μεγάλη Επαναφορά». Το 2019, το WEF υπέγραψε μια «στρατηγική εταιρική σχέση» με τον ΟΗΕ για την προώθηση της Ατζέντας 2030 στο πλαίσιο της παγκόσμιας επιχειρηματικής κοινότητας.
Η επίσημη συμφωνία όριζε «τομείς συνεργασίας για την εμβάθυνση της θεσμικής δέσμευσης και την από κοινού επιτάχυνση της εφαρμογής της Ατζέντας 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη».
Πολλοί από τους βασικούς αξιωματούχους πίσω από την Ατζέντα 2030, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων ηγετών του ΟΗΕ, όπως ο σημερινός Γενικός Γραμματέας Αντόνιο Γκουτέρες -ένας αυτοαποκαλούμενος σοσιαλιστής- συνεργάζονται επίσης με το WEF εδώ και δεκαετίες.
Εν τω μεταξύ, το WEF έχει εκφράσει ρητά τους στόχους του. Πρόσφατα εγκαινίασε μια «Συμμαχία Δράσης για τα Τρόφιμα» (FAA), η οποία αναγνωρίζει στον ιστότοπό της ότι η Ατζέντα 2030 «ενημερώνει τη φιλοδοξία της FAA να παράσχει μια διαρκή και μακροπρόθεσμη πλατφόρμα για δράση πολλών ενδιαφερομένων μερών για τα επισιτιστικά συστήματα για την επίτευξη των SDGs».
Παράλληλα με τη «Σύνοδο Κορυφής για τα Συστήματα Τροφίμων» του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2021, η FAA του WEF δημοσίευσε μια έκθεση που περιγράφει τη δική της «ατζέντα ηγεσίας για τη συνεργασία πολλών ενδιαφερομένων μερών για τον μετασχηματισμό των συστημάτων τροφίμων».
Μεταξύ άλλων στοιχείων, το έγγραφο συνοψίζει τις ιδέες της FAA σχετικά με τη «στήριξη των μετασχηματιστικών συμπράξεων του συστήματος τροφίμων και την πρόταση αξίας της πέρα από τη διάσκεψη κορυφής του ΟΗΕ για τα επισιτιστικά συστήματα το 2021 προς την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ».
Η δημόσια ανησυχία του WEF για τον μετασχηματισμό της γεωργίας και του εφοδιασμού τροφίμων χρονολογείται τουλάχιστον πάνω από μια δεκαετία.
Σε συνεργασία με διάφορες εταιρείες, το WEF δημοσίευσε το 2010 μια έκθεση που περιέγραφε ένα «νέο όραμα για τη γεωργία» που περιλάμβανε έναν «οδικό χάρτη για τους ενδιαφερόμενους». Συμμετέχουν πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στον κόσμο που κυριαρχούν στην αγορά και κατέχουν αμέτρητες δημοφιλείς μάρκες.
Ο ιστότοπος του WEF είναι γεμάτος με πληροφορίες που υποτίθεται ότι δικαιολογούν τον πλήρη μετασχηματισμό της προσφοράς τροφίμων από τους «ενδιαφερόμενους».
«Καθώς τα παγκόσμια συστήματα τροφίμων διασυνδέονται ολοένα και περισσότερο, θα απαιτηθεί αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ ενός ποικίλου συνόλου ενδιαφερομένων», αναφέρει το WEF στην πλατφόρμα «Στρατηγική Πληροφορία», αναφέροντας συχνά τον FAO ως πηγή.
«Η δυνατότητα δημιουργίας νέων, συστημικών προσεγγίσεων για τα επισιτιστικά συστήματα που περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων παρουσιάζει ευκαιρίες για να συμβάλει στη βιώσιμη σίτιση του κόσμου και στο μέλλον».
Οι συχνές αναφορές του οργανισμού σε «ενδιαφερόμενα μέρη» αναφέρονται σε κυβερνήσεις, εταιρείες και τις λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις που συχνά χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες και κυβερνήσεις. Όλοι αυτοί εργάζονται από κοινού για το θέμα.
Για παράδειγμα, το WEF υπερηφανεύεται ότι έχει φέρει εταιρικούς κολοσσούς όπως η Coca-Cola και η Unilever στο πλευρό του προς την κατεύθυνση της προώθησης ενός «πιο βιώσιμου μέλλοντος».
Το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το οποίο δημοσίευσε πρόσφατα μια έκθεση σχετικά με το πώς να «ξαναστρώσουμε το τραπέζι» και να «μετασχηματίσουμε το αμερικανικό σύστημα τροφίμων», είναι επίσης βασικός παίκτης.
Οι «κόμβοι καινοτομίας τροφίμων» του WEF σε όλο τον κόσμο πρόκειται να αποτελέσουν σημαντικό μέρος αυτού του παγκόσμιου μετασχηματισμού.
Μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ για τον «μετασχηματισμό των επισιτιστικών συστημάτων και της χρήσης γης» στην περσινή Εβδομάδα Ατζέντας του Νταβός, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε ανακοίνωσε ότι η Ολλανδία θα φιλοξενήσει την «Global Coordinating Secretariat of the World Economic Food Innovation Hubs» (Παγκόσμια Συντονιστική Γραμματεία των Κόμβων Καινοτομίας Τροφίμων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ).
Η γραμματεία, είπε, «θα συνδέσει όλους τους άλλους Κόμβους Καινοτομίας Τροφίμων» προκειμένου να διευκολυνθεί η δημιουργία «των συνεργασιών που χρειαζόμαστε».
Ούτε το WEF ούτε το Ίδρυμα Ροκφέλερ απάντησαν σε αιτήματα σχολιασμού σχετικά με τον ρόλο τους στην Ατζέντα 2030 και τις γεωργικές πολιτικές που ακολουθούνται σε όλο τον κόσμο.
Άλλοι οργανισμοί και οντότητες που εμπλέκονται στην προσπάθεια αυτή περιλαμβάνουν ισχυρά αφορολόγητα ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Γκέιτς, τις περιφερειακές κυβερνήσεις τύπου ΕΕ που πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο και διάφορες ομάδες που χρηματοδοτούνται από αυτές.
Συνθλίβοντας τους αγρότες – και τον εφοδιασμό τροφίμων
Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνητικές πολιτικές που είναι εναρμονισμένες με τους SDGs του ΟΗΕ συνθλίβουν τους αγρότες -ιδιαίτερα τους μικρότερους, ανεξάρτητους παραγωγούς που δεν μπορούν να απορροφήσουν το πρόσθετο κόστος των πρόσθετων κανονισμών και ελέγχων.
Γιορτάζοντας τις ιδέες του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, ο πρόσφατα εκδιωχθείς πρόεδρος της Σρι Λάνκα Γκοταμπάγια Ρατζαπάκσα ανακοίνωσε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα COP26 το 2021 ότι η κυβέρνησή του απαγορεύει τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα.
«Η Σρι Λάνκα πρόσφατα περιόρισε τις εισαγωγές χημικών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων λόγω ανησυχιών για τη δημόσια υγεία, τη μόλυνση των υδάτων, την υποβάθμιση του εδάφους και τις επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα», δήλωσε ο Ρατζαπάκσα στους παγκόσμιους ηγέτες, αποσπώντας ευρεία αποδοχή.
«Παρόλο που αντιτίθενται τα παγιωμένα λόμπι, αυτό δημιούργησε ευκαιρίες για καινοτομία και επενδύσεις στη βιολογική γεωργία που θα είναι πιο υγιεινή και πιο βιώσιμη στο μέλλον».
Στην πραγματικότητα, παρόλο που ανακλήθηκαν αμέσως, οι πολιτικές αυτές προκάλεσαν καταστροφικές ελλείψεις τροφίμων, εκτεταμένη πείνα και τελικά μια λαϊκή εξέγερση που έδιωξε τον πρόεδρο και την κυβέρνησή του.
Το 2019, η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Σρι Λάνκα συνεργάστηκε επίσης με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ για τη δημιουργία της Παγκόσμιας Εκστρατείας του ΟΗΕ για το Άζωτο, η οποία προωθεί τις υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές για το άζωτο που τώρα πολλαπλασιάζονται παγκοσμίως.
Στην Ολλανδία, έδρα της γραμματείας του «Food Innovation Hub» του WEF, οι αρχές επιβάλλουν πολιτικές για το άζωτο που αναμένεται να αποδεκατίσουν τον εξαιρετικά παραγωγικό γεωργικό τομέα της χώρας. Τα σχέδια περιλαμβάνουν επίσης εκτεταμένες απαλλοτριώσεις γεωργικών εκμεταλλεύσεων.
«Τα σχέδια απαλλοτρίωσης του υπουργικού συμβουλίου είναι μια ευθεία κήρυξη πολέμου στον γεωργικό τομέα», δήλωσε ο Ολλανδός βουλευτής Γκίντεον φαν Μέιχερεν, του κόμματος Φόρουμ για τη Δημοκρατία, όπως αναφέρει η De Dagelijkse Standaard. «Με ψεύτικα προσχήματα, οι αγρότες στερούνται τη γη τους, τα αγροκτήματα αιώνων κατεδαφίζονται και οι οικογένειες των αγροτών καταστρέφονται ολοσχερώς».
Οι εμπειρογνώμονες προειδοποίησαν για επικίνδυνες συνέπειες που απορρέουν από τέτοιες πολιτικές βιωσιμότητας, όπως ελλείψεις τροφίμων, εκτίναξη των τιμών, κοινωνικές αναταραχές και πολλά άλλα.
«Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο πράσινο, βιώσιμο μέλλον βλέποντας τώρα την Ολλανδία και τη Σρι Λάνκα», δήλωσε στην Epoch Times ο Μπόνερ Κοέν, ανώτερος συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Δημόσιας Πολιτικής.
Και όμως, η ατζέντα εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς. Οι καναδικές ομοσπονδιακές αρχές ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα παρόμοιους περιορισμούς για τα λιπάσματα και το άζωτο μετά την επιβολή περιορισμών στην παραγωγή ενέργειας, προκαλώντας την οργή των επαρχιακών αξιωματούχων και των αγροτών.
Στην Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα ευρωπαϊκά έθνη, διάφοροι κυβερνητικοί φορείς εργάζονται επίσης για την περικοπή της γεωργικής παραγωγής στο πλαίσιο προγραμμάτων αειφορίας.
Εν τω μεταξύ, εκτός από τη συνέχιση των πολιτικών που πληρώνουν τους αγρότες για να μην καλλιεργούν τρόφιμα, η κυβέρνηση Μπάιντεν επιδιώκει να επιβάλει τις υποστηριζόμενες από το WEF μετρήσεις και την υποβολή εκθέσεων «Περιβαλλοντικής, Κοινωνικής, Διακυβέρνησης» στις εταιρείες μέσω της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ.
Οι αγροτικές ενώσεις και περισσότερα από 100 μέλη του Κογκρέσου υποστηρίζουν ότι το σχέδιο θα οδηγήσει σε πτώχευση τους ιδιοκτήτες μικρών και μεσαίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων που δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων για το κλίμα, ώστε να μπορούν να συνεργαστούν με δημόσιες επιχειρήσεις, ακόμη και όταν ο κόσμος κινείται προς την κατεύθυνση της εκτεταμένης έλλειψης τροφίμων.
Εν μέρει, οι ειδικοί λένε ότι η επιμονή σε αυτού του είδους τις πολιτικές οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί που τις επιβάλλουν είναι σε μεγάλο βαθμό απομονωμένοι από τη ζημία που προκαλούν.
«Οι παγκόσμιες ελίτ στην κυβέρνηση, στους υπερεθνικούς οργανισμούς, στις αίθουσες συνεδριάσεων των επιχειρήσεων -που εκπροσωπούνται καλά στο WEF- είναι τόσο απορροφημένες από τη σηματοδότηση της κλιματικής τους αρετής, από την οποία πολλοί ελπίζουν να επωφεληθούν οικονομικά μέσω επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια, που αργούν να παρατηρήσουν ότι είναι εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα», δήλωσε ο Κοέν του National Center for Public Policy Research, ο οποίος ειδικεύεται σε περιβαλλοντικά θέματα.
«Λίγοι από αυτούς που επιβάλλουν κανονισμούς στους αγρότες έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους σε ένα αγρόκτημα. Λόγω της δύναμης και του πλούτου που έχουν ήδη αυτοί οι άνθρωποι, προστατεύονται από τις συνέπειες των λανθασμένων πολιτικών που επιβάλλουν στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό το βάρος επωμίζονται οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, για τους οποίους το πλήθος του Νταβός και οι συνεργάτες τους στο έγκλημα δεν γνωρίζουν τίποτα».
Εμπειρογνώμονες: Μικρές, ανεξάρτητες γεωργικές φάρμες σε κίνδυνο
Η καταστροφή της Σρι Λάνκα προσφέρει μια πρόγευση για το τι θα συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνεχίσουν να ακολουθούν την ατζέντα του ΟΗΕ για την αειφορία, σύμφωνα με τον Στέρλινγκ Μπαρνέτ, ο οποίος έχει διδακτορικό στην περιβαλλοντική ηθική και ηγείται του μη κερδοσκοπικού Κέντρου Arthur B. Robinson Center on Climate and Environmental Policy του Heartland Institute.
«Δεν είναι ένας πόλεμος κατά της γεωργίας- είναι ένας πόλεμος κατά της μικρής γεωργίας και των ανεξάρτητων αγροτών», δήλωσε στην Epoch Times. «Είναι ένας πόλεμος για την υποστήριξη των ελίτ, των μεγάλων γεωργικών βιομηχανιών».
Παρόλο που οι SDGs του ΟΗΕ μιλούν για τη βοήθεια των «μικρών παραγωγών τροφίμων», ο Μπαρνέτ υποστήριξε ότι οι ανεξάρτητες γεωργικές εκμεταλλεύσεις και τα ράντζα βρίσκονται στο στόχαστρο του ΟΗΕ για να βοηθήσουν στην εδραίωση του ελέγχου της προσφοράς τροφίμων.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι «στο τσεπάκι» των μεγάλων εταιρικών συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων των Conagra, BlackRock, State Street, Vanguard και άλλων, είπε.
«Θα ήθελαν εξίσου γρήγορα να θέσουν εκτός λειτουργίας όλους τους μικρούς ανταγωνιστές τους», είπε, επαναλαμβάνοντας τις ανησυχίες που εκφράζονται από πολλούς άλλους εμπειρογνώμονες.
Ο διευθύνων σύμβουλος της BlackRock Λάρι Φινκ, η εταιρεία του οποίου διαχειρίζεται περισσότερα χρήματα από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στον κόσμο, «θέλει να επιβάλει τις αξίες του σε εταιρείες που χρησιμοποιούν τα χρήματα άλλων ανθρώπων», δήλωσε ο Μπαρνέτ.
Ο Φινκ, ο οποίος είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ισχυρού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και συνεργάζεται στενά με το WEF, είναι βασικός αρχιτέκτονας της προσπάθειας να επιβληθούν μετρήσεις «περιβαλλοντικής, κοινωνικής και διακυβέρνησης» στις αμερικανικές εταιρείες.
«Πρόκειται για τους υπερπλούσιους που επιβάλλουν τις αξίες τους στους υπόλοιπους από εμάς», δήλωσε ο Μπαρνέτ, δείχνοντας εκείνους που, όπως λέει, είναι ευτυχείς να συνεργαστούν με κομμουνιστές στην προσπάθεια αυτή.
«Όσον αφορά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, δεν μπορείς να έχεις μια Μεγάλη Επαναφορά αν δεν επαναφέρεις την προσφορά τροφίμων, επειδή τα τρόφιμα είναι απαραίτητα για όλους», είπε. «Ο Στάλιν το αναγνώρισε αυτό: Όποιος ελέγχει τα τρόφιμα ελέγχει τους ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει και με την ενέργεια».
Καθώς οι τιμές εκτοξεύονται και οι αγρότες χρεοκοπούν, οι μεγάλες εταιρείες, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς, θα μαζέψουν τα κομμάτια.
Εν τω μεταξύ, όπως είδαμε πρόσφατα στη Σρι Λάνκα, οι πεινασμένοι άνθρωποι που ωθήθηκαν στα άκρα είναι πιθανό να αντιδράσουν.
«Ο κόσμος δεν πεινούσε στις 6 Ιανουαρίου», δήλωσε ο Μπαρνέτ, αναφερόμενος στη διαμαρτυρία της 6ης Ιανουαρίου του 2021 και την παραβίαση στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ. «Η κρίση στην εφοδιαστική αλυσίδα συμβαίνει, τα ράφια έχουν ήδη αδειάσει και όταν οι άνθρωποι πεινούν, δεν θα κάτσουν και δεν θα κάνουν τίποτα».
Ο ιδρυτής και πρόεδρος του American Policy Center Τομ Ντεβίζ, κορυφαίος εμπειρογνώμονας και επικριτής των εννοιών του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, προειδοποίησε ότι ο πόλεμος κατά των αγροτών αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ατζέντας για την αφαίρεση της ελευθερίας των ανθρώπων.
«Πάντα στο παρελθόν, όταν τυραννικές δυνάμεις ήθελαν να κυβερνήσουν τον κόσμο, έφτιαχναν στρατούς και εισέβαλαν, έσπαγαν πράγματα, σκότωναν ανθρώπους και ανάγκαζαν σε υποταγή», δήλωσε ο Ντεβίζ στην Epoch Times. «Τώρα έχουμε να κάνουμε με μια διαβολική δύναμη που έχει βρει έναν τρόπο να μας κάνει να παραδώσουμε οικειοθελώς τις ελευθερίες μας και να τους βοηθήσουμε να μας υποτάξουν».
«Τι θα μπορούσε να είναι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο; Η απειλή του Περιβαλλοντικού Αρμαγεδδώνα», είπε, αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής.
Επικαλούμενος πολυάριθμους αξιωματούχους και έγγραφα του ΟΗΕ, ο Ντεβίζ λέει ότι η ατζέντα δεν είναι η διάσωση του κλίματος, αλλά η μεταμόρφωση του πλανήτη και ο συγκεντρωτικός έλεγχος του πληθυσμού.
Εκτός από τον ΟΗΕ και το WEF, μεγάλες εταιρείες όπως η Vanguard και η BlackRock εργάζονται για την κατάληψη και τον έλεγχο της προσφοράς τροφίμων, είπε.
Ήδη, μια χούφτα εταιρειών στις οποίες οι δύο αυτές επενδυτικές εταιρείες είναι κορυφαίοι μέτοχοι κυριαρχούν στην παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Αναλαμβάνοντας τη γεωργία, θα την ελέγχουν όλη.
«Ο στόχος είναι να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της παραγωγής τροφίμων», είπε, σημειώνοντας ότι επιδιώκουν να κατέχουν όλους τους σπόρους και να καλλιεργούν ακόμη και συνθετικό κρέας σε εγκαταστάσεις που ήδη υποστηρίζονται οικονομικά από τον Μπιλ Γκέιτς και άλλους δισεκατομμυριούχους.
Οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες βρίσκονται επίσης ψηλά στην ατζέντα.
Ο ΟΗΕ, το WEF και άλλοι προχωρούν επίσης στην προώθηση εντόμων και ζιζανίων ως τροφίμων. Σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, οι εγκαταστάσεις παραγωγής πρωτεϊνών εντόμων αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς.
Αλλά τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σκοτεινά, λέει ο Ντεβίζ.
«Αν οι άνθρωποι πεινάνε, είναι πολύ πιο εύκολο να υποταχθούν», είπε, προσθέτοντας ότι η αποανάπτυξη και ο έλεγχος της ανθρωπότητας είναι στην ατζέντα των παγκόσμιων ελίτ εδώ και δεκαετίες.
Ο «πόλεμος κατά των αγροτών» έρχεται επίσης εν μέσω αυτού που οι επικριτές έχουν περιγράψει ως έναν υποστηριζόμενο από την κυβέρνηση «πόλεμο κατά της ενέργειας» που επηρεάζει τη γεωργία και σχεδόν κάθε άλλο τομέα.
Αυτό περιλαμβάνει τον περιορισμό της ενεργειακής εξερεύνησης, το κλείσιμο εργοστασίων παραγωγής ενέργειας, την επιβολή ειδικών τελών και φόρων και άλλες πολιτικές που έχουν ως αποτέλεσμα την ταχεία αύξηση του κόστους σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, αν και όχι σε μέρη όπως η Κίνα.
Οι εμπειρογνώμονες που ερωτήθηκαν από την Epoch Times κάλεσαν τους Αμερικανούς να αντισταθούν στον πόλεμο κατά των αγροτών και στις πολιτικές βιωσιμότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα. Αυτά περιλαμβάνουν την πολιτική ανάμειξη, την υιοθέτηση διαφορετικών αγοραστικών συνηθειών, την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών τροφίμων, όπως οι τοπικοί αγρότες, και άλλα μέτρα.
Αξιωματούχοι του ΟΗΕ δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχόλια.
Ο Άλεξ Νιούμαν είναι ανεξάρτητος συνεργάτης. Ο Νιούμαν είναι βραβευμένος διεθνής δημοσιογράφος, εκπαιδευτικός, συγγραφέας και σύμβουλος, ο οποίος συνέγραψε το βιβλίο «Εγκλήματα των εκπαιδευτικών: Πώς οι ουτοπιστές χρησιμοποιούν τα κυβερνητικά σχολεία για να καταστρέψουν τα παιδιά της Αμερικής». Είναι ο διευθυντής του Public School Exit, υπηρετεί ως διευθύνων σύμβουλος της Liberty Sentinel Media και αρθρογραφεί για διάφορες εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό.
