Έχοντας μάθει την τέχνη της χειροποίητης δαντέλας από τη μητέρα της, η 30χρονη Κάρολ Ντ’Σίλβα, μηχανικός και δαντελοποιός κι η ίδια, έφτιαξε το δικό της εντυπωσιακό νυφικό – φόρο τιμής στην παράδοση και τον πολιτισμό – χρησιμοποιώντας οβάλ δαντέλες από δαντελοποιούς από 15 διαφορετικές χώρες του κόσμου.
Η κα Ντ’Σίλβα γεννήθηκε στην ινδική πόλη Γκόα και μετακόμισε στο Γκολντ Κόουστ, στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, ως έφηβη και τώρα ζει στο Μπρίσμπεϊν. Ανέκαθεν ήξερε ότι ήθελε να φτιάξει το δικό της νυφικό. Όταν γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, Μαρκ Γουίμερς, μπόρεσε να το βάλει σε εφαρμογή.
«Θέλω να διατηρήσω ζωντανή την παραδοσιακή τέχνη της δαντέλας με μασούρια (κοπανέλι). Σήμερα, τα πάντα κατασκευάζονται από μηχανήματα γρήγορα και εύκολα. Αλλά θεωρώ σημαντικό να κρατήσουμε ζωντανές αυτές τις παραδόσεις», δήλωσε στους Epoch Times.
«Το μπροστινό μέρος του νυφικού μου το επέλεξε κατά κάποιον τρόπο ο σύζυγός μου, ο Μαρκ, εν αγνοία του. Τον ρώτησα πώς με φανταζόταν την ώρα που θα πήγαινα να τον συναντήσω στην εκκλησία και του ζήτησα να μου στείλει μερικές φωτογραφίες – αλλά δεν του είπα ποια διάλεξα!»
Σχεδιάζοντας το φόρεμα
Αναζητώντας τρόπους να αναδείξει τη χειροποίητη δαντέλα στο νυφικό της, ανακάλυψε ένα νυφικό στο διαδίκτυο σχεδιασμένο από τον Λιβανέζο σχεδιαστή Ζουχέιρ Μουράντ (Zuhair Murad), το οποίο την ενέπνευσε να διακοσμήσει την ουρά του φορέματός της με τη δαντέλα. Δεδομένου ότι πολλές από τις παιδικές της φίλες ζούσαν εκτός Αυστραλίας και δεν θα μπορούσαν να παρευρεθούν στο γάμο λόγω της πανδημίας και της μεγάλης απόστασης, είχε μια ιδέα: ζήτησε από μερικές από αυτές, που έφτιαχναν δαντέλα με μασούρια, να δημιουργήσουν οβάλ κομμάτια για το φόρεμα, αναπληρώνοντας τρόπον τίνα και την απουσία τους.
Μαζί με τη μητέρα της, την 65χρονη Νελίντα Ντα Σίλβα, η κα Ντ’Σίλβα ανέπτυξε την ιδέα σε ένα πιο μεγαλεπήβολο έργο, για να αποτίσει φόρο τιμής στην κοινή τους αγάπη για τη δαντελοπλεκτική. Ήρθαν σε επαφή με γνωστές σε αυτές δαντελοποιούς ανά τον κόσμο και με κυβερνητικά υποστηριζόμενες ενώσεις δαντέλας σε 15 διαφορετικές χώρες.
«Το νυφικό αποτελείται από δαντέλες δαντελοποιών από 15 χώρες: Αυστραλία, Ινδία, Πολωνία, Ρωσία, Ιταλία, Ισπανία, Καναδά, Σλοβακία, Αυστρία, Γαλλία, Πορτογαλία, Κροατία, Βέλγιο, Βουλγαρία και Ελβετία. Το μοτίβο της δαντέλας της Κροατίας περιλαμβάνεται στην πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO και προστατεύεται», δήλωσε η κα Ντ’Σίλβα.
«Μου πήρε περίπου ενάμιση χρόνο για να το ολοκληρώσω. Ξεκίνησα σχεδιάζοντας το φόρεμα – τη φούστα, το μπούστο, τα μανίκια, όλα – και στη συνέχεια το πίσω μέρος με τη δαντέλα, επειδή έπρεπε να ξέρω πού θα έμπαινε το κάθε τι.
»Όταν φτιάχνουμε μία δαντέλα, χρησιμοποιούμε κατ’ αρχάς καρφίτσες και στη συνέχεια ξύλινα μασούρια (ή μπομπίνες), γύρω από τα οποία τυλίγεται η κλωστή. Στριφογυρίζουμε το νήμα και όταν θέλουμε να την τοποθετήσουμε, βάζουμε μια καρφίτσα σε απόσταση ενός χιλιοστού – αυτό απαιτεί πολύ χρόνο.»
Η κα Ντ’Σίλβα ήθελε 16 δαντελένια οβάλ κομμάτια, 20,3 x 30,4 εκατοστών το καθένα, που να αναπαριστούν ένα εθνικό λουλούδι ή τη φύση – κάτι μοναδικό από τη χώρα καταγωγής της κάθε δαντελοποιού. Το ίδιο το φόρεμα ήταν ραμμένο από λευκό σατέν, με 100% βαμβακερή επένδυση στο κάτω μέρος για να είναι πιο μαλακό και να αναπνέει και μεταξωτή επένδυση στο πάνω μέρος για να φοριέται εύκολα – ολόκληρο το φόρεμα ζυγίζει 8,5 κιλά, ενώ η χειροποίητη δαντελένια ουρά έχει μήκος 3,5 μέτρα και πλάτος 2,5 μέτρα.
Στο κεντρικό δαντελένιο κομμάτι του συνόλου, η κα Ντ’Σίλβα έπλεξε ενωμένα τα αρχικά «C» και «M», από τα ονόματα της ίδιας και του συζύγου της.
Ένα μακρύ ταξίδι
Μετατρέποντας το σαλόνι των γονιών της σε αυτοσχέδιο εργαστήριο, η κα Ντ’Σίλβα δούλευε το νυφικό της κάθε βράδυ, επιστρέφοντας στο σπίτι από τη δουλειά. Επιπλέον, έφτιαχνε και ένα δεύτερο, πλήρως κεντημένο στο χέρι φόρεμα για τη γαμήλια δεξίωση και σχεδίαζε το πρόγραμμα της μεγάλης ημέρας. Η μεθοδική τέχνη της δαντέλας τη βοηθούσε να διατηρεί τη γαλήνη της μέσα στο χάος.
Και οι δύο γονείς της συνέβαλαν καθοριστικά στην υλοποίηση των σχεδίων της. «Η μητέρα μου ήταν πάντα παρούσα, προσφέροντας τη βοήθειά της κάθε φορά που χρειαζόμουν κάτι», είπε, «και ο μπαμπάς μου σιδέρωνε το φόρεμα. …Ήταν μια κοπιώδης δουλειά, παίρνει ώρες!»
Η περίτεχνη δαντελωτή ουρά του φορέματος χρειάστηκε περίπου πέντε μήνες για να ολοκληρωθεί, με 10 δαντελοποιούς να εργάζονται ταυτόχρονα κάποια στιγμή. Κάθε δαντελένιο οβάλ χρειάστηκε περίπου έναν μήνα για να ολοκληρωθεί.
«Με ορισμένες από τις δαντελοποιούς υπήρχαν γλωσσικά εμπόδια», δήλωσε η κα Ντ’Σίλβα, «έτσι ένα από τα οβάλ απεικονίζει δύο περιστέρια αντί για ένα λουλούδι – ήθελε έτσι να συμβολίσει τον γάμο. Στη συνέχεια, υπάρχει και ένα κομμάτι που έχει σχήμα διαμαντιού… Η κυρία που έφτιαξε το κομμάτι από την Ιταλία έχει φύγει από τη ζωή, οπότε αυτό το κομμάτι είναι αναντικατάστατο.»
Η δέκατη έβδομη οβάλ δαντέλα, που είχε ράψει η μητέρα της, δεν προστέθηκε στο φόρεμα τελικά, καθώς η νύφη έλαβε μια «έκπληξη» από μια φίλη.
Η μεγάλη μέρα
Το χειροποίητο αριστούργημα της νύφης ολοκληρώθηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου 2022, ένα μήνα πριν από τον γάμο της, που έγινε στις 23 Οκτωβρίου στο Gabbinbar Homestead στην Toowoomba, στο νότιο Κουήνσλαντ της Αυστραλίας. Η κα Ντ’ Σίλβα επέλεξε έναν κοντινό καθεδρικό ναό για την τελετή, φροντίζοντας η διακόσμηση, τα αξεσουάρ, ακόμη και το κοστούμι του γαμπρού να ταιριάζουν με το φόρεμά της.
«Ο σύζυγός μου δεν είχε δει το φόρεμα μέχρι την ημέρα του γάμου», δήλωσε η ίδια. «Το κράτησα μυστικό από όλους. Οι καλεσμένοι έμειναν έκθαμβοι, κυρίως λόγω του μεγέθους του. Επειδή το πλάτος του φορέματος είναι 2,5 μέτρα, ενώ το πλάτος του διαδρόμου ήταν 1,5 μέτρο, αναγκάστηκα να ζητήσω από έναν φίλο μου να περπατάει κατά μήκος των στασιδιών, για την περίπτωση που το φόρεμα πιανόταν κάπου!»
Μετά από 18 μήνες προγραμματισμού, η ημέρα του γάμου ήταν υγρή, θυμάται η κα Ντ’Σίλβα, εκτός από μια μαγική στιγμή το μεσημέρι, όταν ο ήλιος έκανε την εμφάνισή του στον ουρανό μέσα από την ασταμάτητη βροχή, όπου και παρέμεινε, σαν ένα ευοίωνο σημάδι για τους νεόνυμφους.
Για τη γαμήλια δεξίωση, η νύφη φόρεσε το δεύτερο φόρεμα που είχε φτιάξει. Οι καλεσμένοι μπορούσαν, επίσης, να διαβάσουν το βιβλίο που είχε φτιάξει η ίδια, το οποίο περιελάμβανε όλα τα κομμάτια δαντέλας που είχαν χρησιμοποιηθεί στο νυφικό της.
Θυμάται: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έκανα κάτι τέτοιο. Είναι σουρεαλιστικό – υποθέτω ότι ένιωθα υπερήφανη για τον εαυτό μου. Απλώς ένιωσα τόση αγάπη και φροντίδα από όλους τους ανθρώπους που αφιέρωσαν τόσο χρόνο και προσπάθεια για να με βοηθήσουν.»
«Ανεκτίμητο»
Η μητέρα της νύφης, η κα Ντα Σίλβα, έμαθε να ράβει από τη μητέρα της όταν ήταν παιδί. Αφότου παντρεύτηκε, έπλεκε με το βελονάκι δώρα για φίλους και γνωστούς και ο σύζυγός της την παρότρυνε να αξιοποιήσει το ταλέντο της ανοίγοντας μια μικρή επιχείρηση.
Άνοιξε την εταιρεία Nel’s Creations στην Ινδία, η οποία ειδικεύτηκε σε χειροποίητα λινά παιδικά ρούχα και κεντημένα λευκά είδη, όπως τραπεζομάντηλα και πετσετάκια. Με τη βοήθεια της κόρης της, έχει μεταφέρει την επιχείρηση στην Αυστραλία και συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις.
Η κα Ντ’Σίλβα συνόδευε συχνά τη μητέρα της σε εκθέσεις και επιδείξεις. Σε ηλικία 12 ετών, πήγε στην πρώτη της διεθνή έκθεση και επίδειξη μόδας, στην Ιταλία.
«Ενθουσιάστηκα κυρίως με την έντονη δραστηριότητα στα παρασκήνια», δήλωσε η κα Ντ’Σίλβα. «Επίσης, βρήκα πραγματικά καταπληκτικό το να μπορείς να δείξεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου – η δημιουργικότητά σου, επί της ουσίας, κάνει πασαρέλα. Από τότε, πάντα ήθελα να γίνω σχεδιάστρια μόδας. Παρακολούθησα την πρώτη μου διεθνή επίδειξη με τη μαμά στην Ιταλία το 2004.»
Μετά από την ολοκλήρωση του νυφικού της, η κα Ντ’Σίλβα ξεκίνησε μια περιοδεία στις χώρες των δαντελοποιών που συνέβαλαν στη δημιουργία του νυφικού της. Ενώ βρισκόταν στη Γαλλία, τα στολίδια του κεφαλιού εκλάπησαν από την έκθεση, αλλά ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα επιστραφούν. Λόγω αυτού του περιστατικού, η κα Ντ’Σίλβα είναι πλέον ιδιαίτερα προσεκτική όταν εκθέτει το φόρεμα και ζητά πάντα αυξημένη ασφάλεια, καθώς το νυφικό αυτό είναι μοναδικό στο είδος του και αναντικατάστατο.
«Η δαντέλα είναι ανεκτίμητη. Ακόμα και αν την ασφαλίσω, δεν θα μπορούσα να βάλω μια τιμή, γιατί αποτελείται από κομμάτια που είναι φτιαγμένη με αγάπη», είπε. «Το φόρεμα αντιπροσωπεύει την ενότητα και τη συνεργασία μέσα στην κοινότητα της δαντέλας και τον δεσμό μεταξύ φίλων σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ενότητα σε παγκόσμια κλίμακα. Παρόλο που η πανδημία προσπάθησε να μας χωρίσει, βρήκαμε έναν τρόπο να ενωθούμε.»
Η κα Ντ’Σίλβα, ο σύζυγός της και οι γονείς της επισκέφθηκαν την Πορτογαλία τον Ιούλιο, για να παρουσιάσουν το φόρεμα σε μια έκθεση.
«Ήταν ένα επιτυχημένο ταξίδι», είπε. «Το φόρεμα έτυχε καλής υποδοχής. Το μουσείο είχε μια ειδική έκθεση με νυφικά φτιαγμένα με δαντέλα με μασούρια, όπου το φόρεμά μου ήταν το κύριο έκθεμα, και πήρα αναγνώριση από τη σύμβουλο [για τον πολιτισμό] του δήμου Peniche, Άνα Μπατάλια.
»Είπε ότι αυτό το φόρεμα αντιπροσωπεύει την ενότητα της κοινότητας της δαντέλας σε όλο τον κόσμο – αυτό είναι που επιδιώκει, άλλωστε, και η διεθνής έκθεση δαντέλας. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα που παρουσίασαν αυτό το φόρεμα στο μουσείο τους.»
Η ταλαντούχα γυναίκα, η οποία θαυμάζει τους σχεδιαστές Alexander McQueen, Coco Channel και Christian Dior, υποστηρίζει ότι η μητέρα της υπήρξε η μεγαλύτερή της έμπνευση και μέντορας για όλα. Το όνειρό της είναι να μοιραστεί με τον κόσμο τη διαλογιστική τέχνη της δαντέλας με μασούρια.
«Η αποστολή μου είναι να κρατήσω αυτή την τέχνη ζωντανή και να τη μεταδώσω στις επόμενες γενιές, εκπαιδεύοντας τους άλλους, παρουσιάζοντας την ομορφιά της και τις διαφορετικές τεχνικές της, αλλά και το ότι βοηθάει κάποιον να συγκεντρώνεται πνευματικά και να είναι ήρεμος», δήλωσε.
Της Louise Chambers
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
