ΠΡΕΣΚΟΤ, Αριζ.—Είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ετικέτα. Το «Κατασκευασμένο στην Αμερική» αντιπροσωπεύει την υπερηφάνεια και το εθνικό πνεύμα, λέει ο Τζον Ρόυ, διευθυντής της Dawson Knives στο Πρέσκοτ της Αριζόνα.
Η εταιρεία που διευθύνει είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του πνεύματος. Ιδρύθηκε πριν από περισσότερα από 50 χρόνια από έναν βετεράνο του Βιετνάμ με μηχανήματα κατασκευασμένα από εξαρτήματα που βρέθηκαν σε τοπική χωματερή, και η εταιρεία υπερηφανεύεται ότι είναι «συνεχίζει για τρεις γενιές».
Ο Ρόυ πιστεύει ότι οι εγχώριες εταιρείες θα ευδοκιμήσουν υπό τους δασμούς εισαγωγής που θεσπίστηκαν από την κυβέρνηση Τραμπ.
Με την κατανάλωση να αντιπροσωπεύει σχεδόν το 70 τοις εκατό της οικονομίας των ΗΠΑ, ο Ρόυ πιστεύει ότι υπάρχει μια ισχυρή αγορά για προϊόντα που κατασκευάζονται στην Αμερική.
Το 2023, σχεδόν τα μισά από τα αγαθά που αγοράστηκαν από Αμερικανούς ήταν «κατασκευασμένα στην Αμερική», σύμφωνα με το Υπουργείο Εμπορίου. Αυτός ο αριθμός συνοδεύεται από την προειδοποίηση ότι το «κατασκευασμένο στην Αμερική» μερικές φορές σημαίνει «συναρμολογημένο στην Αμερική», με προϊόντα που περιέχουν εισαγόμενα εξαρτήματα.
Οι συνολικές ακαθάριστες εγχώριες αγορές στη χώρα έφτασαν τα 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, με 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια από αυτό το ποσό να αποδίδονται στις βιομηχανίες των ΗΠΑ.
«Όταν το κρατάς εγχώριο και τα δολάριά σου εδώ [στην Αμερική], αποδίδει», λέει ο Ρόυ περήφανα, φορώντας ένα μπλουζάκι και καπέλο με το λογότυπο της εταιρείας του.
«Περάσαμε μια πανδημία και θα ξεπεράσουμε αυτούς τους δασμούς», είπε στην Epoch Times.
Αυτό δεν είναι απλώς μια τολμηρή δήλωση, είπε ο Ρόυ.
Αφού ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε μια σαρωτική σειρά δασμών στις 2 Απριλίου, ο Ρόυ ανέφερε ότι οι πωλήσεις μαχαιριών της Ντόσον [της εταιρείας του] αυξήθηκαν από 11.000 δολάρια σε 15.000 δολάρια την ημέρα.
Είπε ότι η εταιρεία αναμένει να διπλασιαστούν οι παραγγελίες από 4.000 σε 8.000 για το 2025. Παράγει 40 διαφορετικά μοντέλα μαχαιριών, συμπεριλαμβανομένων ποικιλιών κυνηγιού, επιβίωσης, μαγειρικής, και παλιού τύπου.
Ο Ρόυ είναι πεπεισμένος ότι πολλές αμερικανικές εταιρείες μπορούν να αντέξουν έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο προμηθευόμενες υλικά στο εσωτερικό και μεγιστοποιώντας την αποδοτικότητα της παραγωγής.
«Για να έχουμε αυτή την αποτελεσματικότητα, πρέπει να επενδύσουμε πραγματικά σε υπολογιστές … στα πάντα για να μας βοηθήσουν να κάνουμε καλύτερα μοντέλα, καλύτερη κατασκευή και να μειώσουμε τα βήματα», είπε.
Η εταιρεία απασχολεί σήμερα 15 άτομα και λειτουργεί σε 1.000 τετραγωνικά μέτρα βιομηχανικού χώρου.
Ο Ρόυ είπε ότι πολλοί καταναλωτές προτιμούν προϊόντα που είναι «εντελώς αμερικανικής κατασκευής».
Δεν προβλέπει προβλήματα στην προμήθεια υλικών, εφόσον η εγχώρια προμήθειά του παραμένει σταθερή σε ένα παγκόσμιο δασμολογικό περιβάλλον.
Οι κυβερνητικές πολιτικές που επηρεάζουν τους προμηθευτές του ήταν επίσης μια πρόκληση.
Ο Ρόυ είπε ότι ένας μακροχρόνιος παραγωγός και προμηθευτής χάλυβα στη Νέα Υόρκη έφυγε πρόσφατα λόγω περιορισμών στον άνθρακα — βασικό συστατικό στην παραγωγή χάλυβα.
Η Dawson Knives διατηρούσε εργασιακή σχέση με τον παραγωγό χάλυβα από τότε που ξεκίνησε η εταιρεία το 1973.
Ωστόσο, μια άλλη εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ έχει παρέμβει για να λιώσει τον απαραίτητο χάλυβα, είπε ο Ρόυ.
Παρά το δυνητικά υψηλότερο κόστος για ορισμένες πρώτες ύλες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ρόυ αναμένει ότι η χρήση εγχώριων προμηθευτών θα σημαίνει λιγότερους «πονοκεφάλους» που σχετίζονται με τη ναυτιλία και έλλειψη δασμών εισαγωγής.
Το θεωρεί αυτό ως ξεχωριστό πλεονέκτημα.
Με τα υλικά που έχει αυτή τη στιγμή σε απόθεμα, και απουσία απρόβλεπτων περιστάσεων, αναμένει να αντιμετωπίσει μια παγκόσμια εμπορική αναταραχή για τουλάχιστον ενάμιση χρόνο.
Ο Ρόυ στήριξε το χρονοδιάγραμμά του στο απόθεμα χάλυβα του προμηθευτή του για τον επόμενο ενάμιση χρόνο.
«Μετά από αυτό, θα έπρεπε να πληρώσουμε δασμούς στον χάλυβα, επειδή ένα συστατικό του χάλυβα που χρησιμοποιούμε μπορεί να βρεθεί μόνο στην Ελβετία», είπε.
«Οι δασμοί δεν θα μας επηρεάσουν αν δεν συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Γλυκιά επιτυχία
Ο Τζέυ Λεβίν είναι ιδιοκτήτης της San Francisco Chocolate Factory, μιας εταιρείας με έδρα το Φοίνιξ με περισσότερα από 28 χρόνια εμπειρίας.
Η εταιρεία του απασχολεί επί του παρόντος τέσσερα μέλη προσωπικού πλήρους απασχόλησης, τα οποία παράγουν γκουρμέ σοκολάτες, φοντάν και λιχουδιές για ειδικές εκδηλώσεις και πελάτες.
Ο σοκολατοποιός προμηθεύεται τα συστατικά του από την εγχώρια αγορά, καθιστώντας την επιχείρησή του σε μεγάλο βαθμό απρόσβλητη από τους δασμούς.
«Ό,τι αγοράζω είναι τοπικό [ή προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο Λεβίν, που γεννήθηκε στο Μόντρεαλ, στην Epoch Times.
Αγοράζει τα μήλα του από την πολιτεία Ουάσιγκτον, φράουλες και ξηρούς καρπούς από άλλους εγχώριους προμηθευτές. Τα είδη που παράγονται στην Αμερική δεν υπόκεινται σε περιορισμούς εισαγωγής και είναι άμεσα διαθέσιμα.
Η μοναδική εξαίρεση είναι η υψηλής ποιότητας σοκολάτα Callebaut από το Βέλγιο, ένα συστατικό που υπόκειται πλέον σε εισαγωγικό δασμό 10%.
Καθώς ολοκληρώνει μια νέα εγκατάσταση στην οδό Van Buren στο Φοίνιξ, ο Λεβίν είπε ότι η επιχείρησή του συνέχισε να πηγαίνει καλά παρά την επιβολή νέων δασμών.
Εάν συνεχιστούν οι δασμοί, ο Λεβίν είπε ότι «θα στραφεί σε καλή [εγχώρια] σοκολάτα, η οποία μεγαλώνει τοπικά εδώ». Ωστόσο, ακόμη και αυτός ο τοπικός προμηθευτής προμηθεύεται τους κόκκους κακάο από την Ακτή Ελεφαντοστού.
Σύμφωνα με το Observatory of Economic Complexity, μια πλατφόρμα διεθνών εμπορικών δεδομένων, οι κύριες εισαγωγές της Ακτής Ελεφαντοστού στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Ιανουάριο περιελάμβαναν κόκκους κακάο αξίας 161 εκατομμυρίων δολαρίων και πάστα κακάο αξίας 41,7 εκατομμυρίων δολαρίων, ακολουθούμενες από καουτσούκ αξίας 19,1 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλε δασμούς 21 τοις εκατό σε προϊόντα από τη μικροσκοπική χώρα της Δυτικής Αφρικής, αν και τέθηκαν σε παύση για 90 ημέρες για να διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, όλοι οι εμπορικοί εταίροι των ΗΠΑ εξακολουθούν να υπόκεινται σε βασικό δασμολόγιο 10%.
Ωστόσο, οι δασμοί δεν προκαλούν τις τρέχουσες υψηλές τιμές.
«Γνωρίζω ότι η σοκολάτα διπλασιάστηκε [σε τιμή] τον περασμένο χρόνο – και ο λόγος για αυτό ήταν απλώς ο πληθωρισμός των τιμών», είπε ο Λεβίν. «Ποτέ δεν έχω δει σοκολάτα τόσο ψηλά—ποτέ».
Ο Λεβίν εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η εταιρεία του μπορεί να αντέξει τους τρέχοντες δασμούς, λόγω της σταθερής ζήτησης για σοκολάτα στην Αμερική.
«Είναι μια απόλαυση», είπε. «Οι άνθρωποι θα πληρώσουν επιπλέον για αυτό».
Παρ’ όλα αυτά, «δεν θα αγοράζουν τόση σοκολάτα» υπό τους δασμούς, προέβλεψε. «Η τιμή είναι ένας παράγοντας».
Βαδίζοντας με αυτοπεποίθηση
Το Don’t Tread On Me ιδρύθηκε το 2004 και τα πουκάμισα και τα φούτερ αμερικανικής κατασκευής αποτελούν τη βάση της σειράς προϊόντων ένδυσης.
Εξαίρεση αποτελούν τα καπέλα της εταιρείας, τα οποία διαθέτουν αμερικανικά μοτίβα με το χαρακτηριστικό έμβλημα του κροταλία της εταιρείας.
«Αυτή τη στιγμή, όλα τα καπέλα και τα σκουφιά [παράγονται] στο εξωτερικό, αλλά έχω ψάξει για εγχώριες επιλογές», δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρείας Τάιλερ Γουίντς στην Epoch Times.
«Δεν υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές καπέλων στις ΗΠΑ, επομένως δυσκολεύει η προμήθεια».
Ο Γουίντς είπε ότι ακόμη και πριν από τις πρόσφατες αλλαγές δασμών, η εταιρεία σκέφτηκε να μεταφέρει την παραγωγή καπέλων της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Αυτές οι νέες πολιτικές απλώς ενίσχυσαν τη δέσμευσή μας και επιτάχυναν αυτό το χρονοδιάγραμμα», είπε ο Γουίντς.
Η προμήθεια των καπέλων του από έναν εγχώριο κατασκευαστή ήταν πρόκληση, ωστόσο ο Γουίντς εξακολουθεί να ελπίζει ότι οι δασμοί θα οδηγήσουν σε αυξημένες επενδύσεις στην αμερικανική παραγωγή κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης.
Αυτή η εξέλιξη θα διευκόλυνε τις εταιρείες σαν τη δική του να κατασκευάζουν τα προϊόντα τους πλήρως εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, είπε.
Με την κλιμάκωση των δασμών, οι ΗΠΑ και η Κίνα εισέρχονται σε μια νέα εποχή
«Ενθαρρυντικά, αρχίσαμε να βλέπουμε ορισμένους κατασκευαστές ρούχων από τις ΗΠΑ να επιστρέφουν στο βαμβάκι που παράγεται στην Αμερική, κάτι που είναι ένα καθησυχαστικό σημάδι για το τι πρόκειται να ακολουθήσει», είπε ο Γουίντς.
«Στον πυρήνα μας, πάντα πιστεύαμε στην προσφορά υψηλής ποιότητας, άνετων ενδυμάτων, ενώ παράλληλα επανεπενδύουμε ξανά σε αμερικανικές επιχειρήσεις. Κάθε ένδυμα που παράγουμε βοηθά στη διατήρηση των θέσεων εργασίας και της δεξιοτεχνίας εδώ στην χώρα μας.»
Η μακροχρόνια δέσμευση της εταιρείας στην αμερικανική παραγωγή αποδίδει τώρα, είπε. «Το γεγονός ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα —και τώρα να παρακάμπτουμε την αύξηση των δασμών—είναι ένα ευπρόσδεκτο μπόνους».
Ο Γουίντς είπε ότι εάν το κόστος κατασκευής αυξηθεί απροσδόκητα λόγω των πρόσφατων αλλαγών, η εταιρεία δεν θα μετακυλίσει αυτά τα υψηλότερα κόστη στους πελάτες της.
«Πιστεύουμε ότι ο ευρύτερος στόχος της αναζωογόνησης της αμερικανικής μεταποίησης ευθυγραμμίζεται στενά με την αποστολή μας και δεσμευόμαστε να είμαστε μέρος αυτής της θετικής αλλαγής», είπε.
Ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης
Ωστόσο, η μεταποίηση στις Ηνωμένες Πολιτείες μειώνεται εδώ και πολλά χρόνια, όπως αναφέρει το Ίδρυμα Τεχνολογίας Πληροφορικής και Καινοτομίας, ένα μη κομματικό ινστιτούτο έρευνας και εκπαίδευσης.
«Κάποτε ήταν παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της μεταποίησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν αυτόν τον τίτλο το 2010, παράγοντας τώρα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια λιγότερα από την Κίνα στη μεταποίηση», σημειώνει ο οργανισμός στον ιστότοπό του.
Το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας σημείωσε ότι αφού ήταν επικεφαλής την αύξηση της απασχόλησης για δεκαετίες, ο μεταποιητικός τομέας έχασε θέσεις εργασίας τα τελευταία 40 χρόνια καθώς η οικονομία των ΗΠΑ έχει μεταβεί σε βιομηχανίες που βασίζονται στις υπηρεσίες.
Τον Ιούνιο του 1979, το γραφείο ανέφερε ότι η απασχόληση στη μεταποίηση είχε φτάσει στο ιστορικό υψηλό των 19,6 εκατομμυρίων.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2019, ο αριθμός αυτός είχε μειωθεί σε 12,8 εκατομμύρια, μείωση 35 τοις εκατό.
Καταφύγιο από τη δασμολογική καταιγίδα
Τον Νοέμβριο του 2023, η εταιρεία μεταφορικής αλυσίδας SKU Distribution στο Τσάντλερ, Αριζόνα, έλαβε καθεστώς ομοσπονδιακής ζώνης εξωτερικούς εμπορίου (FTZ), την πρώτη στην πολιτεία.
Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος Τζέιμς Πήκοκ είπε ότι οι εταιρείες βρίσκονται επί του παρόντος σε «πανικό» σχετικά με ζητήματα ροών μετρητών που προκύπτουν από τους νέους δασμούς στις ΗΠΑ.
«Προβλέπουν ποιο θα είναι αυτό το κόστος, αλλά όταν έχουν διπλό, τριπλάσιο, ίσως και τετραπλάσιο, ανάλογα με το πού βρίσκεται — [αυτό είναι] ένα στοιχείο για το οποίο δεν είχαν ετοιμαστεί», είπε ο Πήκοκ.
Οι ζώνες εξωτερικού εμπορίου είναι ασφαλείς περιοχές που εποπτεύονται από τα Τελωνεία και Προστασία Συνόρων (CBP). Μοιάζουν με μια οικονομική «γη για κανέναν άνθρωπο», όπου οι εισαγωγικοί δασμοί αναβάλλονται έως ότου ο κατασκευαστής ή ο διανομέας είναι έτοιμος να μεταφέρει το προϊόν.
Τυπικά τοποθετημένες κοντά σε πύλες εισόδου, οι ζώνες εξωτερικού εμπορίου θεωρούνται ωστόσο ότι βρίσκονται εκτός της επικράτειας της CBP. Λειτουργούν ως το αντίστοιχο των διεθνώς αναγνωρισμένων ζωνών ελεύθερου εμπορίου των ΗΠΑ.
Εκ του σχεδιασμού, οι ζώνες εξωτερικού εμπορίου επιτρέπουν στις εταιρείες να αναβάλουν τις πληρωμές των δασμών, απελευθερώνοντας τους προϋπολογισμούς ενώ τα προϊόντα τους παραμένουν εντός της ζώνης, είπε ο Πήκοκ.
Μια ζώνη εξωτερικού εμπορίου επιτρέπει στις εταιρείες να «πάρουν μια βαθιά ανάσα», είπε.
«Τους δίνει την ευκαιρία να ξεπεράσουν την καταιγίδα από την άποψη των ροών μετρητών μέχρι να καταλάβουν πώς να μετακυλίσουν αυτούς τους δασμούς», είπε ο Πήκοκ.
«Μπορείτε να αποθηκεύσετε αυτά τα αγαθά, να μην πληρώσετε τους δασμούς και τους φόρους για όλα αυτά τα εμπορεύματα που ξέρετε ότι θα μείνουν εκεί για μήνες».
Ο Πήκοκ είπε ότι το ενδιαφέρον για την εταιρεία του έχει αυξηθεί από τότε που τέθηκαν σε ισχύ υψηλότεροι δασμοί στις αρχές Απριλίου.
«Οι εταιρείες σχεδιάζουν στρατηγικά», είπε. «Η ζώνη εξωτερικού εμπορίου έχει απολύτως νόημα για αυτούς, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους».
Ποιος θέλει δουλειά;
Εκτός από τους δασμούς, ο Ρόυ είπε ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο ζήτημα είναι η εύρεση ειδικευμένων εργαζομένων σε έναν ολοένα και πιο περίπλοκο και τεχνολογικό βιομηχανικό τομέα.
Η δημιουργία ενός μαχαιριού Dawson δεν είναι απλή δουλειά.
Πρώτον, περιλαμβάνει την προμήθεια υλικών υψηλής ποιότητας που κατασκευάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στη συνέχεια, υπάρχει η περίπλοκη διαδικασία κατεργασίας και λείανσης του χάλυβα με ακριβείς προδιαγραφές και ανοχές.
Ο απώτερος στόχος είναι να παραχθεί ένα μαχαίρι που θα διαρκέσει για γενιές, είπε ο Ρόυ.
Το σχέδιό του για το 2025 είναι να συνεχίσει να προμηθεύεται υλικά στο εσωτερικό, ενώ θα αγοράζει και θα αποθηκεύει όσο το δυνατόν περισσότερο χάλυβα για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση για τα προϊόντα του.
«Η χαλυβουργική μας εταιρεία είναι πολύ δίκαιη, κάτι που εκτιμώ», είπε ο Ρόυ. «Δίνουν σε κάθε εταιρεία μια ευκαιρία και δεν αφήνουν έναν μεγάλο να αγοράσει τα πάντα. Στόχος μας είναι να κρατάμε τις παραγγελίες μας, να παραγγείλουμε επιπλέον και να το αποθηκεύσουμε εδώ. Επειδή είναι εξ ολοκλήρου αμερικανικός χάλυβας — μέχρι να τελειώσει», είπε ο Ρόυ.
