Της Daksha Devnani
Μετάφραση: Αλία Ζάε
Κάθε κομμάτι ξύλου έχει ιδιαίτερη υφή, χρώμα και σχήμα. Λαμβάνοντας αυτά υπόψη του, ο Τσάι Μινγκφένγκ δημιουργεί γλυπτά που το κάθε ένα αφηγείται τη δική του, μοναδική ιστορία.
Το μήνυμα όμως είναι κοινό. Τα τελευταία 30 χρόνια, αυτό που ο 49χρονος γλύπτης από την Ταϊβάν επιδιώκει να μεταδώσει μέσα από τα έργα του είναι οι αρχές της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας.
Πιστεύει ότι η τέχνη έχει βαθύ αντίκτυπο στους ανθρώπους και γι’ αυτό είναι σημαντικό να μεταφέρει ορθά μηνύματα με ορθό τρόπο. Αναφερόμενος στα διάφορα σύγχρονα είδη τέχνης, επισημαίνει ότι η τέχνη έχει χάσει την επαφή της με την παράδοση και είναι γεμάτη αρνητικά μηνύματα.
«Η τέχνη δεν είναι καθόλου ακατανόητη, ούτε χρειάζεται να εξηγηθεί», δηλώνει στην Epoch Times. «Ένα καλό έργο τέχνης είναι οικείο όπως ένας φίλος και όλοι, από τα παιδιά μέχρι τους ηλικιωμένους, μπορούν να το καταλάβουν και να το χαρούν.»
Ο Τσάι είναι ένας αναγνωρισμένος και βραβευμένος δημιουργός. Αυτό που τον καθοδηγεί άσφαλτα είναι η πίστη του.
Η πίστη πηγή έμπνευσης
Ο Τσάι στην εφηβεία του ήταν ισχυρογνώμων και είχε τη δική του άποψη για όλα. Ήθελε να διαφέρει από τους άλλους και αυτό τον οδήγησε σε μια μοναχική ζωή. Σε ηλικία 15 ετών, άφησε το σπίτι του στη Σαντσόνγκ για να σπουδάσει ξυλογλυπτική σε ένα εργοστάσιο στην πόλη Χσιντσού, όπου παρακολουθούσε βραδινά μαθήματα στην τοπική σχολή καλών τεχνών.
Μετά από ένα χρόνο όμως τα παράτησε, γιατί δεν διδασκόταν αρκετές τεχνικές. Περίπου δυο χρόνια αργότερα, συνάντησε τον Χουάνγκ Χονγκγιάν, γνωστό ξυλογλύπτη της περιοχής και έγινε ένας από τους αγαπημένους του μαθητές.
Για τον Τσάι, κάθε έργο είναι μια ολοκαίνουρια δημιουργία. Δεν θέλει να επαναλαμβάνει κάτι που έχει ήδη φτιάξει και αυτό κάνει τη δουλειά του πιο απαιτητική.
Αυτό που τον εμπνέει είναι η άσκηση που ακολουθεί, το Φάλουν Γκονγκ ή Φάλουν Ντάφα. Πρόκειται για μια σχολή καλλιέργειας για τον νου και το σώμα, που βασίζεται στις αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα.
«Πολλές ιδέες μού έχουν έρθει κατά τη διάρκεια του διαλογισμού.»
Κατά τη διάρκεια της εποχής των βροχών το 2004, ο Τσάι, τριαντάρης τότε, είδε μια αγγελία στην τηλεόραση, που αφορούσε την υγεία σώματος και ψυχής. Μαθαίνοντας ότι επρόκειτο για ένα σύστημα που ακολουθούνταν από εκατομμύρια ανθρώπους σε περισσότερες από 100 χώρες στον κόσμο, αποφάσισε να δοκιμάσει κι αυτός το Φάλουν Γκονγκ. Όταν διάβασε τη διδασκαλία, κατάλαβε ότι ήταν αυτό που έψαχνε όλη του τη ζωή.
«Μέσα από την καλλιέργεια του εσωτερικού μου εαυτού και ζώντας σύμφωνα με τις ηθικές αρχές του Φάλουν Γκονγκ, οι απόψεις μου άλλαξαν ριζικά. Δεν νιώθω πλέον θυμωμένος ούτε είμαι πια άπληστος, ανταγωνιστικός και υπολογιστικός. Αυτές οι θετικές αλλαγές που έγιναν μέσα μου βοήθησαν και τους γύρω μου να νιώθουν καλύτερα.»
Η πιο αξιοπρόσεκτη αλλαγή στον Τσάι ήταν η γαλήνια και συγκροτημένη του συμπεριφορά. Παλιότερα, όντας ευερέθιστος, έμπλεκε συχνά σε καβγάδες. Τώρα, η καρδιά του είναι γεμάτη συμπόνια, ταπεινότητα και ανιδιοτέλεια. Αυτό τον έχει βοηθήσει να σταματήσει να βάζει ανέφικτους στόχους.
«Όλο το βάρος που με πλάκωνε στο παρελθόν έχει φύγει. Νιώθω μια αναζωογονητική ηρεμία, που είναι τόσο νοητική όσο και σωματική.»
Ταλέντο θεμελιωμένο στην ηθική
Με την εσωτερική του μεταμόρφωση, η καριέρα του απογειώθηκε.
Το 2013, άνοιξε τη δική του επιχείρηση στην Ταϊπέι. Έτσι, είχε περισσότερο διαθέσιμο χρόνο για την ξυλογλυπτική του.
Ο Τσάι δεν χρησιμοποιεί μόνο κομμάτια ξύλου, αλλά και ρίζες. Το σκάλισμα των ριζών τον βοηθά να κατανοήσει τη ζωή σε μεγαλύτερο βάθος. Οι ρίζες είναι τα θεμέλια των φυτών και όταν αυτές είναι υγιείς, το φυτό αναπτύσσεται καλύτερα. Σύμφωνα με τον Τσάι, πρέπει πάντα να θυμόμαστε τις ρίζες μας, ενώ η σκληρή δουλειά είναι αναπόσπαστο στοιχείο μιας επιτυχημένης ζωής.
Εκτός από την ώθηση που έδωσε στην καριέρα του, ο Τσάι λέει ότι το Φάλουν Ντάφα έχει βαθύνει τη σοφία του, κάτι που, με τη σειρά του, έχει συμβάλλει στην εξέλιξη της τεχνικής του. Πιστεύει ότι η στάση ενός καλλιτέχνη και ο τρόπος ζωής και συμπεριφοράς του, επηρεάζουν το έργο του: «Όταν βελτιώθηκε ο χαρακτήρας μου, βελτιώθηκε και η τέχνη μου».
Για παράδειγμα, μας αφηγείται το πρόβλημα που αντιμετώπισε με τον σχεδιασμό του αγάλματος του στρατηγού Γκουάν Γιου. Τα μάτια του στρατηγού τον είχαν φέρει σε αμηχανία – δεν ήξερε με ποιον τρόπο να τα φτιάξει ώστε να υπάρχουν μέσα τους η ορθότητα και το μεγαλείο που έπρεπε να έχει αυτή η μορφή. Μιαν άλλη φορά, που σκάλιζε τρία γουρουνάκια, δυσκολεύτηκε στην απόδοση της γλυκύτητάς τους. Η έμπνευση για τη λύση παρόμοιων προβλημάτων ερχόταν κατά τη διάρκεια του διαλογισμού.
«Μετάδωσε καλά πράγματα με σοφία»
Ο Τσάι έχει ιδιαίτερο ταλέντο στο σκάλισμα ζώων. Και ο λαός της Ταϊβάν έχει ιδιαίτερη προτίμηση στους χοίρους, ζώο που θεωρείται σύμβολο καλής τύχης.
Ο καλλιτέχνης νιώθει υπεύθυνος απέναντι στην κοινωνία. Πιστεύει ότι μέρος της αποστολής του είναι να μεταδώσει θετικά μηνύματα στους ανθρώπους, βοηθώντας τους να κάνουν καλύτερες και ορθότερες επιλογές στη ζωή τους. Πιστεύει επίσης ότι η διάθεση και τα συναισθήματα που νιώθει την ώρα που σκαλίζει ένα έργο περνάνε μέσα σε αυτό – αν είναι αρνητικά, αν νιώθει π.χ. ανυπομονησία να τελειώνει, τότε «η αρμονική ενέργεια θα καταστραφεί».
«Χρειάζεται σοφία ώστε η επίδραση του έργου να είναι ορθή. Όσο περισσότερο σκέφτεται ένας καλλιτέχνης τη δόξα και τα χρήματα, τόσο πιο αλλοιωμένο θα είναι το έργο του. Στην εποχή μας, οι ηθικές αξίες χάνονται γρήγορα και η τέχνη γίνεται όλο και πιο σκοτεινή. Η τέχνη όμως πρέπει να είναι φωτεινή, για να μπορεί να αφυπνίζει το καλό μέσα στους ανθρώπους. Ελπίζω ότι η δική μου τέχνη μεταδίδει καλοσύνη, γιατί η καλοσύνη έχει τη δύναμη να αλλάξει τις σκέψεις των ανθρώπων.»
Το 2021, ο Τσάι συμμετείχε μαζί με τον δάσκαλό του Χουάνγκ Χονγκγιάν σε μια έκθεση καθηγητών-σπουδαστών, που διοργάνωσε το Τμήμα Πολιτισμού της Ταογιουάν.
«Νομίζω ότι είναι σημαντικό για τους καθηγητές και τους μαθητές τους να εκθέτουν από κοινού. Όχι μόνο γίνονται φανερές οι επιρροές, αλλά καταδεικνύεται και ο σεβασμός του μαθητή προς τον δάσκαλό του. Το μεγαλύτερο επίτευγμα ενός ανθρώπου δεν είναι η δόξα ή η περιουσία, αλλά η ικανότητα να εκτιμά και να αγαπά.»
Το κακό δεν μπορεί να νικήσει
Πολλά από τα έργα του Τσάι αφορούν τη δίωξη που υφίστανται οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, με θέματα όπως η «ελευθερία», η «λαχτάρα» και «το κακό δεν μπορεί να νικήσει».
Το Φάλουν Γκονγκ άρχισε να διδάσκεται δημοσίως στην Κίνα το 1992 και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας ασκούνταν από 70 μέχρι 100 εκατομμύρια Κινέζους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 1999, ο τότε πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τζιανγκ Τζεμίν διέταξε μια πρωτοφανή δίωξη σε εθνικό επίπεδο, με συκοφαντικά δημοσιεύματα και φυλακίσεις, εναντίον των ασκούμενων στην πνευματική άσκηση Φάλουν Γκονγκ. Τα τελευταία 23 χρόνια, αμέτρητοι άνθρωποι έχουν συλληφθεί, φυλακιστεί, βασανιστεί, ακόμα και δολοφονηθεί για τα όργανά τους.
Αυτό το τερατώδες έγκλημα κατά της ανθρωπότητας πονά τον Τσάι βαθιά.
«Ο λαός της Κίνας υποφέρει από τη δίωξη του ΚΚΚ κατά της πίστης και από τις συνεχείς καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτοί οι ευγενικοί άνθρωποι, που πιστεύουν στην Καλοσύνη, καταδικάζονται ανυπεράσπιστοι σε θάνατο.»
Ο καλλιτέχνης μας θυμίζει ότι το κακό δεν μπορεί να νικήσει το καλό και ότι είναι σημαντικό για τον κάθε ένα από εμάς να υποστηρίξει σαφώς το καλό και το δίκαιο.
Οι αρχές της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας έχουν βαθύνει τη σοφία του Τσάι, κάτι που αντανακλάται στο έργο του. Και όπως λέει, «αν η ζωή είναι ένα έργο τέχνης, τότε το σημαντικότερο στοιχείο της είναι η καλλιέργεια»:
«Η καλλιέργεια του εαυτού μας είναι το σφυροκόπημα του ξύλου πριν πάρει το τελικό του σχήμα. Χωρίς την καλλιέργεια, η ζωή θα στερούνταν ουσίας και δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πετύχουμε τον αληθινό σκοπό μας.»
Η Τζόσλυν Νίο και η Αρσντίπ Σαράο συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Η Ντάκσα Ντεβνάνι γράφει ιστορίες για τη ζωή, τις παραδόσεις και για όσους χαρίζουν ελπίδα και καλοσύνη στην ανθρωπότητα.