Από την Megan Redshaw J.D.
Έρευνες υποδεικνύουν πως η γυμναστική ίσως είναι πιο αποτελεσματική για την καταπολέμηση της κατάθλιψης από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, με τον χορό να ξεπερνά κατά πολύ άλλες δραστηριότητες και φαρμακευτικές αγωγές, και την έντονη γυμναστική να έρχεται δεύτερη σε σειρά.
Σε δημοσίευση του BMJ αναφέρεται πως η γυμναστική είχε μέτρια αποτελέσματα στην θεραπεία της κατάθλιψης σε σχέση με ήδη υπάρχουσες θεραπείες, είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες. Επιπλέον, τα οφέλη από την γυμναστική «τείνουν να είναι ανάλογα με την ένταση», που σημαίνει ότι πιο έντονη δραστηριότητα είχε πιο σημαντικά αποτελέσματα.
Για να ταυτοποιήσουν την ιδανική ένταση και είδος γυμναστικής για την θεραπεία έντονων καταθλιπτικών διαταραχών, ειδικοί από την Αυστραλία διεξήγαγαν μια συστηματική ανάλυση και μετα-ανάλυση σε 14.170 ανθρώπους με έντονες καταθλιπτικές διαταραχές από 218 ξεχωριστές μελέτες και κατέταξαν την αποτελεσματικότητα των διαφόρων μορφών γυμναστικής σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες, όπως η ψυχοθεραπεία, τα αντικαταθλιπτικά, καθώς και τις συνθήκες ελέγχου.
Ευρήματα κλειδιά
Βρήκαν πως το περπάτημα ή το ελαφρύ τρέξιμο, η γιόγκα, η άσκηση με βάρη και ο χορός ήταν οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι γυμναστικής όταν χρησιμοποιούνται μόνες τους χωρίς κάποια φαρμακευτική αγωγή, καθώς και ότι κάποιες ασκήσεις επηρεάζουν διαφορετικά τους άντρες και τις γυναίκες. Σημειώνεται πως, το περπάτημα και το ήπιο τρέξιμο ήταν αποτελεσματικά και για άντρες και για γυναίκες, ενώ οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και το ποδήλατο ήταν πιο αποτελεσματικές για τις γυναίκες και τα νεαρά άτομα. Η γιόγκα και η ενεργειακή άσκηση (τσιγκονγκ – qigong) ήταν πιο αποτελεσματικές για τους άντρες και τα ηλικιωμένα άτομα, ενώ η αεροβική άσκηση επηρέασε θετικά πιο πολύ τους άντρες όταν χρησιμοποιήθηκε σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία.
Καθ’ όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων, η πιο έντονη άσκηση όπως το τρέξιμο, η διαλειμματική προπόνηση, οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και η μίξη αερόβιων ασκήσεων είχαν μεγαλύτερα οφέλη, παρότι ακόμη και η ήπια φυσική άσκηση όπως το περπάτημα ή η χάθα γιόγκα είχαν «κλινικά σημαντικά αποτελέσματα». Τα οφέλη από την άσκηση ήταν εξίσου αποτελεσματικά σε διαφορετικές εβδομαδιαίες δοσολογίες για αυτούς με άλλες παθήσεις και άλλα επίπεδα κατάθλιψης.
Σε γενικές γραμμές, ο χορός ξεπέρασε σε επιδόσεις τις άλλες ασκήσεις και έθεσε θεραπείες για την κατάθλιψη, συμπεριλαμβάνοντας τους εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (ΕΑΕΣ – selective serotonin reuptake inhibitors SSRIs) και την γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία.
«Σύμφωνα με τα ευρήματά μας, ο χορός φαίνεται να είναι η πιο υποσχόμενη θεραπεία για την κατάθλιψη, καθώς έχει τα μεγαλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με της άλλες μεθόδους στην έρευνά μας», αναφέρουν οι συγγραφείς. Ωστόσο, ο μικρός αριθμός μελετών, οι χαμηλοί αριθμοί συμμετεχόντων και η μεροληπτική προσέγγιση του σχεδιασμού των μελετών δεν τους επιτρέπουν να προτείνουν πιο έντονα τον χορό.
Μείζονα καταθλιπτική διαταραχή
Η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή είναι ένας κύριος παράγοντας αναπηρίας παγκοσμίως, χαρακτηρίζεται από μια διαρκή πεσμένη η καταθλιπτική διάθεση, έλλειψη ενδιαφέροντος ή απόλαυσης της ζωής και ευχάριστων δραστηριοτήτων, αίσθημα τύψης ή αναξιότητας, χαμηλά επίπεδα ενέργειας, κακή συγκέντρωση, αλλαγή στην όρεξη, ψυχοκινητικές διαταραχές, θέματα με τον ύπνο και σκέψεις αυτοκτονίας.
Έχει βρεθεί πως η κατάσταση αυτή επηρεάζει δυσμενώς τις διαπροσωπικές σχέσεις, προκαλεί λειτουργικές βλάβες και οξύνει άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως το διαβήτη, την υψηλή πίεση και τα προβλήματα με την καρδιά. Χωρίς θεραπεία, η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή μπορεί να είναι εξουθενωτική.
Σύμφωνα με την Εθνική Έρευνα πάνω στην Υγεία και την Χρήση Φαρμάκων του 2021, 21 εκατομμύρια, ή το 8%, των ενηλίκων στις Η.Π.Α. ετών 18 και άνω το 2021 βίωσαν τουλάχιστον ένα έντονο καταθλιπτικό επεισόδιο, με αυτά να επικρατούν σε ηλικίες 18 έως 25 ετών και στις γυναίκες.
Από αυτούς, 14.5 εκατομμύρια ενήλικες βίωσαν τουλάχιστον ένα έντονο καταθλιπτικό επεισόδιο που τους άφησε έντονα εξασθενημένους. Επιπλέον, 5 εκατομμύρια έφηβοι ετών 12 με 17 βίωσαν έντονο καταθλιπτικό επεισόδιο, το οποίο ισούται με περίπου 20% των εφήβων σε εκείνη την ηλικιακή ομάδα. Από αυτούς, τα 3.7 εκατομμύρια βίωσαν καταθλιπτικό επεισόδιο που τους άφησε σοβαρά εξασθενημένους.
Ζήτηση για εναλλακτική θεραπεία
Σύμφωνα με το BMJ, ορισμένα άτομα με έντονη καταθλιπτική διαταραχή αντιδρούν καλά σε φαρμακευτικές θεραπείες και ψυχοθεραπεία, πολλοί όμως είναι ανθεκτικοί στην θεραπεία, οδηγώντας τους επιστήμονες να ψάξουν εναλλακτικές μορφές θεραπείας όπως η άσκηση, οι οποίες ίσως συμπληρώσουν ή είναι πιο αποτελεσματικές από τις ιατρικές μεθόδους θεραπείας ή τις συνεδρίες μονάχα.
Παρότι οι ερευνητές λένε πως η έρευνά τους έχει περιορισμούς, τα ευρήματα υποστηρίζουν την περίληψη της άσκηση, ειδικά της έντονης άσκησης, στις κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής για την κατάθλιψη.
«Παρόλο που η εμπιστοσύνη σε πολλά από τα αποτελέσματα ήταν χαμηλή, οι οδηγίες θεραπείας ίσως να είναι γενικά συντηρητικές, συνιστώντας υπό όρους ασκήσεις ως συμπλήρωμα ή εναλλακτική θεραπεία για ασθενείς που η ψυχοθεραπεία ή η φαρμακοθεραπεία δεν είναι αποτελεσματική ή θεμιτή», γράφουν οι ερευνητές. «Αντιθέτως, οι οδηγίες για την κατάθλιψη θα πρέπει να περιλαμβάνουν συνταγές για άσκηση και να λαμβάνουν υπόψιν τα χαρακτηριστικά των ασθενών και να προτείνουν πιο έντονες ασκήσεις».
