Της Catherine Yang
Μετάφραση: Αλία Ζάε
Όταν ένα κινηματογραφικό συνεργείο παρακάλεσε τον Λιου Σιτόνγκ [Liu Xitong] να γράψει τέσσερεις λέξεις με κινέζικη καλλιγραφία, αυτός συμφώνησε αμέσως με όλη του την καρδιά, για λόγους όμως άγνωστους ακόμα στο συνεργείο.
Διάσημος καλλιγράφος κάποτε στην πατρίδα του την Κίνα, ο Λιου εγκατέλειψε τη χώρα του όταν το ΚΚΚ (Κινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα) άσκησε δίωξη εναντίον του εξαιτίας της πίστης του. Έτσι, έβαλε στην άκρη την τέχνη του και, αφότου πήγε στις ΗΠΑ, έβαλε στόχο την απόδοση δικαιοσύνης.
Μια μέρα, στα γυρίσματα, ο Λιου και οι παραγωγοί του ντοκιμαντέρ, καθώς προετοίμαζαν το σετ, συζήτησαν για τη σκηνή της καλλιγραφίας. Το ντοκιμαντέρ «When the Plague Arrives» («Όταν έρχεται η πανούκλα»), παραγωγή του NTD Television, αφορά την άφιξη της ανθρωπότητας σε ένα σταυροδρόμι στη διάρκεια των ταραγμένων καιρών της πανδημίας.
Στην ταινία, ιστορικά γεγονότα παρουσιάζονται παράλληλα με τα σημερινά. Επιδημίες και αρρώστιες είχαν αποδιοργανώσει αρχαίους πολιτισμούς τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, και όχι μόνο είχαν σπείρει τον θάνατο και το χάος, αλλά είχαν ρίξει επίσης ένα σκληρό φως στις κοινωνίες που δεν διατηρούσαν πλέον την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ο Λιου θα έγραφε ένα κινέζικο απόφθεγμα τεσσάρων λέξεων από το κλασικό κινέζικο κείμενο «Τέσσερα βιβλία», στο οποίο ο Τζου Σι μετέφρασε τα «Ανάλεκτα» του Κομφούκιου.
Σε μετάφραση, το απόφθεγμα λέει «Όταν τα πράγματα είναι υπερβολικά χαοτικά, η τάξη πρέπει να αποκατασταθεί». Το έργο διατίθεται πλέον προς πώληση στο InspiredOriginal.org/Calligraphy.
Τότε ήταν που ο Λιου μοιράστηκε τη δική του ιστορία. Ήταν επειδή ασκούσε αλήθεια, συμπόνια και ανεκτικότητα, ακριβώς όπως άλλοι 70 εκατομμύρια Κινέζοι πολίτες που ακολουθούσαν την πνευματική άσκηση Φάλουν Γκονγκ, που ο Λιου στοχοποιήθηκε από τη διωκτική εκστρατεία του ΚΚΚ.
Μια χαοτική, κακή κοινωνία
«Καταδικάστηκα τρία χρόνια σε παράνομο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος και έμεινα τέσσερα χρόνια στη φυλακή», είπε ο Λιου σε μια συνέντευξη μετά από την ολοκλήρωση της ταινίας. Αυτά ήταν χρόνια πόνου. «Έχασα την ελευθερία μου και το περιβάλλον για δημιουργία, μελέτη και γράψιμο. Υπέμεινα βίαιους ξυλοδαρμούς και προσβολές από τους φρουρούς του ΚΚΚ και τους άλλους φυλακισμένους. Μου έκαναν τις εξετάσεις αίματος που κάνουν σε όσους προορίζονται για συγκομιδή οργάνων και όλα αυτά τα χρόνια έμοιαζαν με αγώνα ζωής και θανάτου».
Τον τελευταίο χρόνο, η έλευση του COVID-19 και οι συνέπειες από τον κακό χειρισμό της κατάστασης από το ΚΚΚ, έριξαν φως και αποκάλυψαν στην παγκόσμια κοινότητα και άλλα αδικήματα του καθεστώτος, όπως την από δεκαετίες βίαιη δίωξη που επηρέασε και τον Λιου μεταξύ άλλων.
Όταν το ΚΚΚ έθεσε στην παρανομία την πνευματική άσκηση του Φάλουν Γκονγκ στις 20 Ιουλίου 1999, χιλιάδες, ανάμεσά τους και ο Λιου, πήγαν στο Πεκίνο με αίτημα την επανόρθωση. Μετά από αυτό, αστυνομικοί εισέβαλλαν στον χώρο εργασίας του, του έβαλαν χειροπέδες και τον πήραν για ανάκριση πριν τον ρίξουν σε ένα στρατόπεδο εργασίας, όπου υπέστη «επανεκπαίδευση», ή αλλιώς πλύση εγκεφάλου, από το 2000 μέχρι το 2003. Η φυλάκιση του Λιου ήταν τεχνικά παράνομη, ακόμα και σύμφωνα με τους νόμους του ΚΚΚ, και το 2004 ελευθερώθηκε τελικά.
Τέχνη που θεραπεύει
Ο Λιου είπε ότι μετά από την απελευθέρωσή του ρίχτηκε στη δουλειά όπως ένα ψάρι χρειάζεται το νερό. Πρωταρχική του αποστολή, όπως είχε διαμορφωθεί μετά από τις 20 Ιουλίου 1999, ήταν πάντα η διάδοση της αλήθειας σχετικά με τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ και την προπαγάνδα του πανίσχυρου καθεστώτος. Όμως, όλον τον υπόλοιπο χρόνο του τον αφιέρωσε στην τέχνη της καλλιγραφίας και δημιούργησε χιλιάδες έργα.
Εν τω μεταξύ, άκουγε παράξενες φήμες να κυκλοφορούν για το άτομό του: ότι η φήμη που είχε ως καλλιτέχνης είχε χαλάσει όταν ξεκίνησε το Φάλουν Γκονγκ, ότι οι γονείς του τον είχαν αποκηρύξει ή ότι είχε αυτοκτονήσει. Τίποτα από αυτά δεν ήταν αλήθεια, αλλά αντί να αντιπαρέλθει τα κουτσομπολιά με δηλώσεις, ο Λιου έκανε μια έκθεση καλλιγραφίας το 2007.
Παρά τις κακές φήμες, ή ίσως χάρη σε αυτές, στην έκθεση ήρθε πολύς κόσμος. Οι επισκέπτες θαύμασαν τη δουλειά του Λιου και του είπαν πόσο διαφορετική ήταν η έκθεσή του από άλλες που είχαν δει. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους του είπαν ότι ένιωθαν ολόκληρο τον χώρο να αποπνέει συμπόνια και αρμονία και ότι τους είχε αφήσει μια αλησμόνητη εντύπωση. Και, παρόλο που η προπαγάνδα ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ και τους οπαδούς του συνεχιζόταν στα κρατικά έντυπα, η έκθεση του Λιου επαινέθηκε από τις εφημερίδες και τα σχόλιά του πάνω στην ηθική και την παραδοσιακή τέχνη δημοσιεύθηκαν.
Αλλά, μερικές μέρες μετά από την έκθεση, ο Λιου τέθηκε πάλι υπό κράτηση, ενώ και η σύζυγός του απήχθη από αστυνομικούς μετά από επιδρομή στο σπίτι του. Τον ανέκριναν και τον κράτησαν για έναν μήνα. Ύστερα, το 2008, καταδικάστηκε παράνομα σε τετραετή φυλάκιση, κατά τη διάρκεια της οποίας αντιμετώπισε περιόδους σκληρών βασανιστηρίων – και όλα αυτά επειδή δεν εγκατέλειπε την αφοσίωσή του στο Φάλουν Γκονγκ.
Ο Λιου λέει ότι χάρη στο Φάλουν Γκονγκ συνειδητοποίησε τη σημασία της αρετής, της ηθικής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τη σημαντικότητα του Θεού και πιστεύει χωρίς καμιά αμφιβολία ότι αυτό επηρέασε και τη δουλειά του. Στην πραγματικότητα, πριν ξεκινήσει να ασκεί Φάλουν Γκονγκ, η τέχνη του είχε ένα τελείως διαφορετικό στυλ.
Ένα θείο χάρισμα
Γεννημένος από αναλφάβητους γονείς, ο Λιου ήταν ο μοναδικός από τα πέντε παιδιά τους που μπορούσε να γράφει. Από την ηλικία των τριών, έδειξε την κλίση του στο σχέδιο ξεκινώντας να αντιγράφει αριστουργήματα. Στο σχολείο, φανέρωσε το ταλέντο του στο σχέδιο, τη ζωγραφική, τη γλυπτική – και την καλλιγραφία.
«Ήμουν ευλογημένος, από την παιδική μου ηλικία», λέει ο Λιου σε ένα email. Βυθίστηκε στα μεγάλα αρχαία έργα, όπως αυτά της περιόδου του Αυτοκράτορα Κανγκσί της Δυναστείας Τσινγκ και της περιόδου του Αυτοκράτορα Ταϊζόνγκ της Δυναστείας Τανγκ, και μελέτησε μεταξωτά χειρόγραφα των Δυναστειών Τσιν και Χαν, μπρούντζινες επιγραφές και πολλά κείμενα. Υπήρχαν θησαυροί χιλιάδων χρόνων για να ψάξει, κάθε περίοδος και κάθε μεγάλος σοφός διάνθιζε την τέχνη και με κάτι δικό του, εξηγεί ο Λιου.
«Η κινέζικη καλλιγραφία δεν είναι μόνο ένας από τους θησαυρούς του κινέζικου πολιτισμού που μας κληροδότησαν οι θεοί, αλλά και μια υψηλή τέχνη, μοναδική σε αυτόν τον κόσμο», λέει ο Λιου. «Η ιστορία της είναι μεγάλη και η εξέλιξή της πολυποίκιλη».
Μεγαλώνοντας όμως η κοσμοθεωρία του άλλαξε και έγινε πιο πεζή. Ο αλαζονικός και εγωιστικός πολιτισμός από τον οποίο περιτριγυριζόταν, και του οποίου εκφραστές ήταν τα μέλη του ΚΚΚ και οι συνάδελφοί του σε τμήματα συνδεδεμένα με το Κόμμα, σύντομα πέρασε και στην τέχνη του. Ο Λιου άρχισε να ακολουθά περισσότερο τις τάσεις της μόδας παρά την παράδοση και να δημιουργεί έργα με μοντέρνο ή «επισεσυρμένο» καλλιγραφικό στυλ. Οι εκθέσεις του πήγαιναν καλά, επαινούνταν από τον Τύπο και τιμούνταν με βραβεία.
Τότε, τη δεκαετία του 1990, είχε ένα απότομο ξύπνημα.
Το Φάλουν Γκονγκ συστήθηκε στο ευρύ κοινό το 1992 και εκατομμύρια άνθρωποι άρχισαν να το ασκούν μέσα σε λίγα μόλις χρόνια. Το 1996, ξεκίνησε και ο Λιου.
Το Φάλουν Γκονγκ διδάσκει διαλογιστικές ασκήσεις και τις τρεις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας και είναι μέρος της αρχαίας κινέζικης παράδοσης της καλλιέργειας του εαυτού. Εκατομμύρια άρχισαν την εξάσκηση και βλέποντας βελτίωση στη διανοητική, σωματική και πνευματική τους υγεία διέδωσαν την άσκηση στόμα με στόμα. Ήταν μια επιστροφή στον παραδοσιακό κινέζικο πολιτισμό και ηθική, για την οποία οι στερημένοι την πνευματικότητα άνθρωποι διψούσαν.
Ο Λιου λέει ότι αυτές οι αρχές λειτούργησαν ως καθρέφτης στην ψυχή του και προκάλεσαν ριζικές αλλαγές στην κοσμοθεωρία του. Ένιωσε πόσο είχε απομακρυνθεί από τις παραδοσιακές αρχές και την αισθητική που καθοδηγούσαν την τέχνη της καλλιγραφίας. Ο ίδιος είχε γίνει ένας εγωιστής χωρίς υψηλά ιδανικά ή παραδοσιακή ηθική και αυτό ήταν εμφανές στη δουλειά του.
Ο Λιου δεν αμφισβήτησε αυτήν την επιφοίτηση που είχε – έκαψε όλα τα μοντέρνα έργα του και ορκίστηκε να επιστρέψει στα παραδοσιακά ιδανικά. Η τέχνη της καλλιγραφίας είναι το αποκορύφωμα ενός πολιτισμού που θεωρείται εμπνευσμένος από τους θεούς και το χάρισμα του Λιου ήταν δώρο Θεού. Ήταν αποφασισμένος να το τιμήσει.
«Εάν ένας καλλιτέχνης τηρεί τις οδηγίες του Θεού και χρησιμοποιεί τις ικανότητες που του έδωσε ο Θεός για να εκφράσει σε αυτόν τον κόσμο την ομορφιά που οδηγεί στη φώτιση του θεϊκού βασιλείου, για να εναρμονίσει τους ανθρώπους με τον κόσμο υπερασπιζόμενος την αρετή και την καλοσύνη…τα έργα θα αντανακλούν μια ομορφιά που αληθινά θα συγκινεί τους ανθρώπους», λέει ο Λιου.
Ήθελε τα έργα του να αντανακλούν την αλήθεια και την ομορφιά του σύμπαντος. Και καθώς η καλλιγραφία αντανακλά την ψυχή του καλλιτέχνη, ο Λιου έπρεπε να αφιερώσει τον εαυτό του σε αυτό ακριβώς. Αποφάσισε να επιτρέψει στην αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα να τον καθοδηγήσουν.
Η εμπάθεια και οι παροξυσμοί δεν ωφελούν την τέχνη της καλλιγραφίας.. Το αντίθετο, απαιτείται ένας αγνός νους και εναρμόνιση με τις αρετές, εξηγεί ο Λιου.
«Η διαδικασία της καλλιγραφίας είναι η θεσπέσια παρουσίαση του μυστηρίου και της επιστήμης της ζωής και του σύμπαντος, που καθίσταται ορατή μέσα από την άκρη του πινέλου», λέει ο Λιου. «Η καλλιγραφία είναι ένας υπέροχος συνδυασμός των εγγενών δυνατοτήτων του ανθρώπου και της κεκτημένης προσπάθειας, γυμνών στο χαρτί».
Πριν από λίγα χρόνια, ο Λιου κατάφερε επιτέλους να φύγει από τη Κίνα. Όταν έφτασε στις ΗΠΑ, έβαλε στην άκρη το πάθος του για την τέχνη προκειμένου να μπορέσει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στη διάδοση της αλήθειας σχετικά με τη βίαιη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ. Όταν όμως το ταλέντο του Λιου έφτασε από στόμα σε στόμα στον παραγωγό του ντοκιμαντέρ, χάρηκε που θα μπορούσε να το αξιοποιήσει για να βοηθήσει τον σκοπό του.
«Πάντα επιθυμούσα να συνεχίσω στο μονοπάτι της καλλιέργειας του εαυτού, να επιστρέψω στην παράδοση και να αφήσω μια αναφορά στην τέχνη της καλλιγραφίας για τις επόμενες γενιές», λέει ο Λιου.
Δείτε εδώ το ντοκιμαντέρ ‘When the Plague Arrives’
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
