Σχολιασμός
του Ρικ Φίσερ
Ο βορειοκορεάτης επικεφαλής Κιμ Τζονγκ Ουν μάλλον ιδρώνει σφαίρες τώρα που ο δωδεκαήμερος βομβαρδισμός του Ισραήλ και η εκστρατεία ειδικών αποστολών κατά του Ιράν εξάλειψε την αεράμυνά του, ανοίγοντας τον δρόμο για την «Επιχείρηση Σφυρί του Μεσονυκτίου» του προέδρου Τραμπ, την κορύφωση 15 ετών προσπαθειών για ανάπτυξη όπλων, όπως τον GBU-57 Μαζικό Εντεταλμένο Διατρητή, που μπορεί να φτάσει σχεδόν 90 μέτρα βάθος για να διαλύσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Η Τεχεράνη είναι σύμμαχος της Πιονγιάνγκ, και η Βόρεια Κορέα επίσης βασίζεται σε εκατοντάδες υπόγειες δομές. Αλλά ο Κιμ επίσης αγωνίζεται να ασφαλίσει το αυξανόμενο επίγειο οπλοστάσιο πυρηνικών πυραύλων του μέσω της δημιουργίας μιας θαλάσσιας «δεύτερου χτυπήματος» πυρηνικής δύναμης για να τοποθετηθεί σε αμυνόμενα θαλάσσια «προπύργια» προς αποτροπή οποιουδήποτε «πρώτου χτυπήματος» κατά των πυρηνικών του δυνάμεων στην ξηρά.
Η Βόρεια Κορέα είναι ήδη πολύ διαφορετική από το Ιράν. Ο Τραμπ και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου επέλεξαν να επιτεθούν στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν καθώς ήταν λίγο πριν την ανάπτυξη των πρώτων του όπλων. Σε αντίθεση, η Βόρεια Κορέα πέρασε αυτό το σημείο προ πολλού, καθώς πολλές αμερικανικές διοικήσεις απέτυχαν να κάνουν πυρηνικό αφοπλισμό της με στρατηγικές πολιτικο-οικονομικών κυρώσεων.
Αλλά κρίσιμη στην άρνηση της Βόρειας Κορέας να αφοπλιστεί υπήρξε η συνεχής κινεζική και τώρα πιθανότατα ρωσική υποστήριξη για το πυρηνικό πρόγραμμα της Πιονγιάνγκ και την ανάπτυξη πυραύλων, το οποίο η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της απέτυχαν να σταματήσουν.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα τελευταία 20 χρόνια, η Βόρεια Κορέα έχει «χτίσει» επανειλλημένα υγρών καυσίμων και στερεών καυσίμων διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλος (ICBMs), υγρών και στερεών καυσίμων μέσης εμβέλειας πυραύλους, μεγάλης εμβέλειας πυραύλους επίθεσης κρουζ ξηράς και θαλάσσης, και τακτικά οπλισμένα με πυρηνικά μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα.
Για να προστατεύσει αυτές τις δυνάμεις, η Βόρεια Κορέα τώρα χτίζει υποβρύχια πυρηνικών και πολεμικά πλοία για να δημιουργήσει μια στρατηγική «προπυργίου» με υποβρύχια παρόμοια με αυτήν της Κίνας, την πιθανή κύρια πηγή τεχνολογίας των πυραύλων της Πιονγιάνγκ, των υποβρυχίων, και των πολεμικών πλοίων.
Οι στρατηγικές προπυργίου με υποβρύχια άρχισαν την δεκαετία του 1950 με τον τότε Σοβιετικό ναύαρχο Σεργκέι Γκόρσκοφ, ο οποίος, μη έχοντας αεροπλανοφόρα, εκμεταλλεύτηκε την γεωγραφία στον Ατλαντικό έξω από την Χερσόνησο Κόλα και την Ειρηνική Χερσόνησο Καμτσάτκα, για να επιβάλλει προστατευόμενες ζώνες στην περιοχή για υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνικά (SSBNs) με πυρηνικά υποβρύχια επίθεσης, πολεμικά πλοία με πυραύλους, και βομβαρδιστικά ξηράς με πυραύλους.
Αυτή ήταν τελικά η στρατηγική του Γκορσκόφ για να πείσει μια σοβιετική στρατιωτική ηγεσία γεμάτη αξιωματικούς της ξηράς να χρηματοδοτήσουν το ναυτικό του, ενώ το μετά τον Μάο κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα (ΚΚΚ) από πάντα ήθελε ένα πλήρως πυρηνικό ναυτικό που προβάλλει εικόνα δύναμης.
Το κινεζικό καθεστώς πιθανότατα άρχισε να εφαρμόζει την στρατηγική προπυργίου πυρηνικών υποβρυχίων στα τέλη της δεκαετίας του 1960 όταν άρχισε να σχεδιάζει το δεύτερης γενιάς υποβρύχιο πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων, έχοντας επίσης αποφασίσει ότι αυτό θα απαιτούσε βάσεις για τον στόλο της Νότιας Θάλασσας κοντά στα βαθιά νερά δίπλα στην νήσο Χάιναν (περισσότερο από 5 χιλιόμετρα), και έτσι άρχισε την ενεργή εκστρατεία του ΚΚΚ για να πάρει σταδιακά τον έλεγχο της Νότιας Σινικής Θάλασσας.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΛΑΣ) του ΚΚΚ τώρα ελέγχει περισσότερες από 20 βάσεις στην αλυσίδα νήσων Πάρασελ, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης βάσης πυραύλων αέρος θαλάσσης στην νήσο Γούντι, φτιάχνοντας έναν πρώτο κύκλο άμυνας γύρω από την νήσο Χάιναν, που τώρα έχει επίσης στον νότο τρεις μεγάλες βάσεις πυραύλων αέρος θαλάσσης στην αλυσίδα των νήσων Σπράτλυ που διαμορφώνουν συνολικά έναν δεύτερο κύκλο άμυνας για την ασφάλεια των πυρηνικών υποβρυχίων του στόλου της Νοτίου Θάλασσας.
Στα μέσα Μαΐου, η Αμερικανική Υπηρεσία Αμυντικών Πληροφοριών εκτίμησε ότι έως το 2035, η Κίνα θα μπορούσε να έχει 132 πυρηνικούς πυραύλους σε υποβρύχια, ή έως 11 υποβρύχια πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων, υποθέτοντας έναν φόρτο 12 πυραύλων ανά υποβρύχιο.
Έτσι, το ναυτικό του ΛΑΣ μάλλον προσπαθούσε για μια δεύτερη περιοχή προπυργίου για τα πυρηνικά υποβρύχια, καθώς Ταϊβάν και Ιαπωνία βρίσκονται γύρω από τον στόλο του στην Νότια Θάλασσα, ενώ ο στόλος της Βόρειας Θάλασσας έχει πρόσβαση μόνο στην σχετικά ρηχή (60-90 μέτρα) Κίτρινη Θάλασσα.
Το ΚΚΚ πιθανότατα αποφάσισε, μετά τον Πόλεμο του Κόλπου το 2003, να βοηθήσει πρώτα την Βόρεια Κορέα να γίνει μια δύναμη διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, και μετά να βοηθήσει την Πιονγιάνγκ να έχει πυρηνικά υποβρύχια δεύτερου χτυπήματος και τα μέσα για να τα προστατεύει. Ο Κιμ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να φτιάξει πυρηνικά υποβρύχια αργά το 2021.
Το πρόγραμμα διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων της Κίνας για την Βόρεια Κορέα αποκαλύφθηκε κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης της Πιονγιάνγκ στις 15 Απριλίου 2011, η οποία συμπεριέλαβε ένα αντίγραφο διηπειρωτικού πυραύλου πάνω σε έναν πολύ πραγματικό μεταφορέα-ανυψωτή-εκτοξευτή 16 τροχών της Εταιρείας Διαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας.
Ο πιθανότερος ρόλος της Κίνας στην βοήθεια προς την Βόρεια Κορέα να φτιάξει υποβρύχια με πυρηνικά καύσιμα και πυρηνικούς πυραύλους πιθανώς προέρχεται από το πρόγραμμα της Πιονγιάνγκ να φτιάξει το πρώτο της πυρηνικά οπλισμένο αλλά χωρίς πυρηνικά καύσιμα υποβρύχιο, που άρχισε τον Σεπτέμβριο του 2023.
Αυτό το υποβρύχιο έχει διάμετρο περίπου 7 μέτρα. Παρόλα αυτά, είναι μια πολύ διαφορετική τροποποίηση για κατακόρυφη εκτόξευση 10 πυραύλων που έκανε η Βόρεια Κορέα στα κατασκευασμένα από την Κίνα Τύπου 033 υποβρύχια πετρελαίου-ηλεκτρισμού, που μοιάζει πολύ με το πρώην υποβρύχιο πυρηνικών της Κίνας Τύπου 031, το οποίο βασιζόταν στο εν μέρει κατασκευασμένο πρόγραμμα 629 του 1950 της Σοβιετικής Ένωσης για το υποβρύχιο «Γκολφ».
Στα μέσα του 1990, η Βόρεια Κορέα πήρε έως και 12 μη λειτουργικά πρώην σοβιετικά «Γκολφ-ΙΙ» μέσω μιας Ιαπωνικής εταιρείας εμπορίου, αυξάνοντας την πιθανότητα ότι είτε Κινέζοι είτε Ρώσοι μηχανικοί (ή και οι δύο) είχαν βοηθήσει για το υποβρύχιο της Βόρειας Κορέας—και το ακόλουθο υποβρύχιο καυσίμων μέσω πυρηνικής ενέργειας.
Στις 8 Μαρτίου φέτος, τα βορειοκορεατικά μέσα έδωσαν εικόνες του Κιμ σε ένα ναυπηγείο, να περπατά δίπλα σε τμήματα του μεγάλου κυλινδρικού μέρους, που περιέγραψαν ως «πυρηνικών καυσίμων στρατηγικά καθοδηγούμενο υποβρύχιο πυραύλων.»
Στο ιστολόγιό του στις 8 Μαρτίου, ο γνωστός ειδικός υποβρυχίων Χ. Ι. Σάττον εκτίμησε την διάμετρο αυτού του υποβρυχίου στα 12,5 μέτρα, ενώ ο ειδικός του Πανεπιστημίου Χανγιάνγκ της Νότιας Κορέας Μουν Κουν-Σικ εκτίμησε τον όγκο αυτού του υποβρυχίου να ζυγίζει 6.000 με 7.000 τόνους.
Αυτό έχει σημασία καθώς το πρώτης γενιάς υποβρύχιο Τύπου 092 της Κίνας είχε εκτόπισμα περίπου 8.000 τόνους ενώ το πρώτης γενιάς σοβιετικό Πρότζεκτ 667 «Γιάνκι» πυρηνικό υποβρύχιο είχε εκτόπισμα 7.000 έως 9.000 τόνους.
Το κινεζικό καθεστώς προσπαθεί από καιρό για μια στρατηγική αλλαγής των σχεδίων στρατηγικών πυρηνικών και συμβατικών όπλων που πουλά σε παρόμοια κράτη. Έτσι αν, όταν αποκαλυφθεί, το βορειοκορεατικό πυρηνικό υποβρύχιο μοιάζει περισσότερο με σοβιετικό σχέδιο, οι πιθανότητες είναι μεγαλύτερες ότι η Κίνα έδωσε την περισσότερη βοήθεια σχεδιασμού.
Κίνα και Ρωσία δεν είναι τόσο πιθανό να δώσουν στην Βόρεια Κορέα την πιο σύγχρονη τεχνολογία σίγασης υποβρυχίων, άρα ο Κιμ πρέπει να κρατά τα υποβρύχιά του κοντά και να τα προστατεύει—η στρατηγική Προπυργίου.
Ο Κιμ αποκάλυψε την πρόθεσή του να προστατεύσει τα υποβρύχιά του και τους πυραύλους στα τέλη Δεκεμβρίου 2024, όταν, σε επίσκεψη σε ναυπηγείο, αποκάλυψε έναν σχεδόν ολοκληρωμένο καταστροφέα 5.000 τόνων. Ο καταστροφέας μετά ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε από τον Κιμ σε μια τελετή στις 25 Απριλίου.
Ο καταστροφέας του Κιμ, με όνομα Τσόου Χίον, είναι οπλισμένος με 98 πυραύλους, συμπεριλαμβανομένων 10 μεγάλων κατακόρυφης εκτόξευσης πυραύλων, μεταξύ τεσσάρων και οκτώ πυραύλων επίθεσης ξηράς κρουζ, και οι δύο τύποι μπορούν να είναι πυρηνικά οπλισμένοι, έναν νέο κατακόρυφης εκτόξευσης πύραυλο κατά υποβρυχίων, και μικρής και μεσαίας εμβέλειας αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Αυτός ο καταστροφέας είναι εξοπλισμένος απ΄ ότι φαίνεται με ένα ανεπτυγμένο ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης και με προηγμένες άμυνες ηλεκτρονικού πολέμου, που πιθανότατα του δίνουν την δυνατότητα να εξουδετερώσει πυραύλους προς πλοία.
Ένας δεύτερος καταστροφέας παρουσιάστηκε σε τελετή στις 21 Μαΐου, και αν και ντροπιαστικό για τον Κιμ, αυτός ο κατεστραμμένος καταστροφέας ανανεώθηκε γρήγορα για μια επίσημη τελετή εγκαινίων στις 13 Ιουνίου.
Περισσότερα σκάφη προστασίας προπυργίου έρχονται. Σε λόγο στις 25 Απριλίου, ο Κιμ είπε: «Θα φτιάξουμε, φυσικά, πολεμικά πλοία αυτής της τάξης του χρόνου επίσης, και σχεδιάζουμε να φτιάξουμε μεγαλύτερα πλοία και διάφορα υποστηρικτικά πλοία με υψηλότερες λειτουργικές ικανότητες το συντομότερο δυνατόν.»
Η δημιουργία προπυργίων από τον Κιμ για τα πυρηνικά του υποβρύχια και πυραύλους οφελεί κυρίως την Κίνα, που μάλλον θα πουλήσει στην Βόρεια Κορέα προηγμένους αισθητήρες βυθού για να προστατεύσει περαιτέρω αυτά τα προπύργια. Επιπλέον, η Κίνα ίσως πιέσει την Ρωσία να πουλήσει στην Βόρεια Κορέα σύγχρονα πολεμικά αεροπλάνα για ενίσχυση της αεράμυνας σε αυτές τις περιοχές.
Ένα προπύργιο της Βόρειας Κορέας στην σχετικά ρηχή Κίτρινη Θάλασσα θα έδινε στα υποβρύχια του κινεζικού βόρειου στόλου ένα επιπλέον μέρος για να κρυφτούν ενώ προσπαθούν να βγουν σε βαθύτερα ύδατα της Ανατολικής Σινικής Θάλασσας.
Αλλά ένα βορειοκορεατικό προπύργιο κοντά στην βορειοανατολική ακτή της χώρας θα έδινε πρόσβαση σε ύδατα βαθύτερα των 3.000 μέτρων, δυνητικά δίνοντας σε βορειοκορεατικά και κινεζικά πυρηνικά υποβρύχια μια περιοχή άμυνας που θα μείωνε τους χρόνους πτήσης για κινεζικούς βαλλιστικούς πυραύλους που θα χτυπούσαν αμερικανικούς στόχους, αυξάνοντας τις πιθανότητες αποφυγής της αντιπυραυλικής άμυνας Χρυσού Θόλου των ΗΠΑ.
Ο Κιμ θα πρέπει να χάνει ύπνο για την καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από ΗΠΑ και Ισραήλ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες όμως και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να αναλάβουν δράση για να σταματήσουν την τεχνολογική υποστήριξη Κίνας και Ρωσίας προς το πυρηνικό οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας καθώς σκέφτονται πως να χαλάσουν τα προπύργια πυρηνικών υποβρυχίων του Κιμ.
Απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις απόψεις της Epoch Times.
