Σχεδόν τα μισά παιδιά ζουν με τουλάχιστον μία χρόνια πάθηση, όπως έκζεμα, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, άγχος, άσθμα, παχυσαρκία ή ακόμη πιο σύνθετα προβλήματα. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι φυσιολογικό.
Ωστόσο, η κοινωνία τείνει να αποδέχεται την κατάσταση αυτή ως τη νέα βάση της παιδικής υγείας. Συχνά αποδίδεται στα γονίδια, στην τύχη ή θεωρείται απλώς «μέσα στα πλαίσια του φυσιολογικού». Παρά ταύτα, παιδίατροι επισημαίνουν ότι δεν είναι κάτι αναπόφευκτο.
Η αύξηση των χρόνιων ασθενειών δεν είναι μυστήριο ούτε προέκυψε ξαφνικά. Αντίθετα, πρόκειται για το συσσωρευτικό αποτέλεσμα μιας κουλτούρας που αντιμετωπίζει τα συμπτώματα αντί να αναζητά τις αιτίες, που καταφεύγει σε φάρμακα προτού διερευνήσει και που τρέφει τα παιδιά με υποκατάστατα τροφών αντί με πραγματικές τροφές. Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι εφόσον το πρόβλημα είναι συστημικό, το ίδιο ισχύει και για τη λύση.
Από τη διαχείριση της νόσου στη ρίζα του προβλήματος
Αν δούμε την εικόνα πέρα από τις ίδιες τις διαγνώσεις και στραφούμε στις βαθύτερες αιτίες, πέντε βασικοί παράγοντες αναδεικνύονται ως οι κύριες ρίζες των περισσότερων χρόνιων παθήσεων στα παιδιά:
-
Φλεγμονή: Η χρόνια χαμηλού βαθμού φλεγμονή βρίσκεται στη ρίζα πολλών καταστάσεων, από το έκζεμα έως τις αυτοάνοσες ασθένειες. Τροφοδοτείται συχνά από κακή διατροφή, έλλειψη ύπνου και περιβαλλοντικές τοξίνες.
-
Έλλειψη θρεπτικών συστατικών: Το έδαφος είναι φτωχό σε θρεπτικά στοιχεία και οι τροφές είναι επεξεργασμένες: αντί να τρέφουν, απλά «γεμίζουν». Η έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών επηρεάζουν την ανοσία, τη διάθεση και την ανάπτυξη.
-
Τοξικό φορτίο: Από τα πλαστικά και τα φυτοφάρμακα μέχρι τη ρύπανση του αέρα, τα παιδιά εκτίθενται σε χιλιάδες χημικές ουσίες, πολλές εκ των οποίων δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ αν είναι ασφαλή και κατάλληλα για τον παιδικό οργανισμό.
-
Διαταραχή του μικροβιώματος: Οι καισαρικές τομές, τα αντιβιοτικά, οι επεξεργασμένες τροφές και η έλλειψη επαφής με τη φύση έχουν αλλάξει δραματικά την υγεία του εντέρου μιας ολόκληρης γενιάς. Το μικροβίωμα είναι κεντρικό για την ανοσολογική λειτουργία, την πέψη και ακόμη και για την ψυχική υγεία.
-
Απορρύθμιση του νευρικού συστήματος: Η συνεχής διέγερση, η υπερέκθεση σε οθόνες και η έλλειψη ενός κυκλικού ρυθμού αποκατάστασης αφήνουν τα παιδιά σε μόνιμη κατάσταση «μάχης ή φυγής». Όταν το νευρικό σύστημα δεν μπορεί να ηρεμήσει, το σώμα δεν μπορεί να επανέλθει από τις προβληματικές καταστάσεις.
Αυτά δεν αποτελούν απλώς θεωρίες, αλλά τεκμηριωμένες φυσιολογικές αλήθειες, βασισμένες σε ανοσολογικές, ενδοκρινολογικές και νευροβιολογικές έρευνες. Παρ’ όλα αυτά, σπάνια συζητούνται σε μια τυπική παιδιατρική επίσκεψη διάρκειας δέκα λεπτών.
Οδηγός για γονείς
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να ακούγονται αποθαρρυντικές, αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι πολύπλοκες. Οι γονείς δεν είναι αδύναμοι· αποτελούν τους σημαντικότερους συνηγόρους υγείας των παιδιών τους. Ορισμένα από τα πιο αποτελεσματικά βήματα περιλαμβάνουν:
-
Τροφή για το έντερο: Εστίαση σε πραγματικές, πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, αντιφλεγμονώδεις τροφές, όπως πολύχρωμα λαχανικά, ποιοτικές πρωτεΐνες, τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση και υγιεινά λιπαρά.
-
Στήριξη των παραγωγών: Η τροφή είναι φάρμακο μόνο όταν προέρχεται από υγιές έδαφος και έντιμη εργασία. Η υγεία των παιδιών εξαρτάται από την υγεία του αγροτικού μας συστήματος.
-
Μείωση του τοξικού φορτίου: Αντικατάσταση του πλαστικού με γυαλί, επιλογή καθαρότερων προϊόντων, φιλτράρισμα νερού και αέρα, στήριξη πιο ασφαλών επιλογών μέσω καταναλωτικών αποφάσεων.
-
Καθημερινές συνήθειες αποτοξίνωσης: Τα παιδιά χρειάζονται νερό, κίνηση, ιδρώτα και φυτικές ίνες, όχι περίπλοκα πρωτόκολλα.
-
Καθημερινότητα και ρυθμός: Πρωινό φως του ήλιου, οικογενειακά γεύματα, βραδιές χωρίς τεχνολογία και σταθερές ώρες ύπνου βοηθούν το νευρικό σύστημα να σταθεροποιηθεί.
-
Παιχνίδι στη φύση: Η επαφή με το φυσικό περιβάλλον δρα ως «δωρεάν θεραπεία», ηρεμεί τον εγκέφαλο, ενισχύει το ανοσοποιητικό και καλλιεργεί ανθεκτικότητα.
-
Χρόνος μακριά από τις οθόνες: Ο χρόνος αποτοξίνωσης από τις οθόνες βοηθά τον εγκέφαλο, το σώμα και τη συμπεριφορά του παιδιού, βελτιώνοντας τον ύπνο, την προσοχή και την ψυχική ισορροπία.
Το πραγματικά φυσιολογικό
Η κοινωνία πρέπει να πάψει να χαρακτηρίζει τη δυσλειτουργία ως «κανονικότητα». Η αύξηση των χρόνιων παθήσεων δεν είναι μυστήριο, αλλά καθρέφτης που αντανακλά τις προτεραιότητες και τις παραλείψεις μας.
Η επόμενη γενιά αξίζει κάτι καλύτερο. Και αυτό ξεκινά με την επιστροφή στα βασικά: καθαρή τροφή, ασφαλές περιβάλλον και κουλτούρα που δίνει αξία στην πρόληψη αντί για τα χάπια.
Δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν όλα, αλλά οι καθημερινές αποφάσεις μας επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία της υγείας των παιδιών και, πιθανόν, το μέλλον τους. Τέτοιες επιλογές αποτελούν τη νέα επανάσταση στην ιατρική: λιγότερες φαρμακευτικές συνταγές και περισσότερη σκέψη γύρω από τις πραγματικές αιτίες, περισσότερη προσοχή, απλότητα και αλήθεια.
Είναι καιρός να αλλάξει το πρότυπο – από τη διαχείριση της ασθένειας στην αληθινή, ζωντανή και ακμάζουσα υγεία.
Του Joel Anderson
Οι απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο ανήκουν αποκλειστικά στον συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τη θέση της εφημερίδας The Epoch Times.
