Νέα έρευνα υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα του τζίντζερ στην καταπολέμηση της φλεγμονής, δείχνοντας ότι μπορεί να ανακουφίσει άτομα με ανίατες αυτοάνοσες ασθένειες όπως το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (APS), ο λύκος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Είναι γνωστό από καιρό ότι το τζίντζερ ότι καταπραΰνει γαστρεντερικά συμπτώματα, όπως η ναυτία. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το τζίντζερ μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση και στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, του καρκίνου, της διαβητικής μυοκαρδιοπάθειας, της λιπώδους ηπατικής νόσου και άλλων ασθενειών που σχετίζονται με φλεγμονή και οξειδωτικό στρες.
Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας COVID-19, ορισμένοι γιατροί της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής συνέστησαν τη χρήση τζίντζερ για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της λοίμωξης και την ενίσχυση της ανοσοποιητικής λειτουργίας του οργανισμού.
Οι δυνατότητες των φυσικών θεραπειών έχουν παραβλεφθεί σε μεγάλο βαθμό στην έρευνα για τα αυτοάνοσα νοσήματα, δήλωσε στους Epoch Times ο Ραμαντάν Άλι, επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό JCI Insight, προσθέτοντας ότι οι αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες του τζίντζερ τον έκαναν να αναρωτηθεί αν θα μπορούσε να συμβάλλει και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων αυτοάνοσων ασθενειών.
Ο Δρ Άλι είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στη φαρμακευτική χημεία και υπότροφος του Τμήματος Ρευματολογίας, στο Τμήμα Εσωτερικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, στο Αν Άρμπορ. Η μελέτη που πραγματοποίησε μαζί με συναδέλφους του διεξήχθη ταυτόχρονα στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Πώς το τζίντζερ καταπραΰνει τα κύτταρα
Η μελέτη εξέτασε τις επιπτώσεις του τζίντζερ σε έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που ονομάζονται ουδετερόφιλα. Τα ουδετερόφιλα απελευθερώνουν εξωκυτταρικές παγίδες ουδετεροφίλων (NETs) μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται NETosis. Αυτά τα NET είναι δομές που μοιάζουν με ιστό που σκοτώνουν παθογόνα και βοηθούν στην άμυνα του ανοσοποιητικού, είπε ο Δρ Άλι στους Epoch Times.
«Αν και τα NET βοηθούν στην καταπολέμηση της μόλυνσης, είναι δίκοπο μαχαίρι. Σε αυτοάνοσα νοσήματα, τα ουδετερόφιλα είναι υπερδραστήρια και παράγουν περισσότερα NET, τα οποία μπορεί να είναι προβληματικά. Τα NET εμπλέκονται στην παθογένεση πολλών αυτοάνοσων ασθενειών, προκαλώντας φλεγμονή, πήξη του αίματος και αγγειακή βλάβη», εξήγησε.
Σε προηγούμενη μελέτη, ο Δρ Άλι και οι συνεργάτες του χορήγησαν τζιντζερόλη, το πιο βιοδραστικό συστατικό του τζίντζερ, σε ποντίκια και διαπίστωσαν ότι η ένωση μείωσε την υπερδραστηριότητα των ουδετερόφιλων, καταστέλλοντας τον σχηματισμό NET. Αυτήν τη φορά, προσπάθησαν να προσδιορίσουν την επίδραση του τζίντζερ από το στόμα στα ουδετερόφιλα τόσο σε ποντίκια με αυτοάνοσα νοσήματα όσο και σε υγιείς ανθρώπους.
Στα ποντίκια, η κατανάλωση τζίντζερ μείωσε την παραγωγή αυτοαντισωμάτων σε ασθενείς με λύκο και επίσης μείωσε τον σχηματισμό θρόμβων αίματος σε ασθενείς με APS.
Σε ανθρώπους εθελοντές χωρίς αυτοάνοσα νοσήματα, τα στοματικά συμπληρώματα μάρκας Ginactiv που περιείχαν 20 mg τζιντζερόλης, τα οποία ελήφθησαν για επτά ημέρες, περιόρισαν επίσης την υπερκινητικότητα των ουδετερόφιλων και εμπόδισαν την ανάπτυξη NET.
Ασφαλές συμπλήρωμα
Παρά τα πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα, ο Δρ Άλι και οι συνεργάτες του δεν ισχυρίζονται ότι τα συμπληρώματα τζίντζερ θα βοηθήσουν στη θεραπεία ατόμων με αυτοάνοσα νοσήματα.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζέισον Νάιτ, επίκουρος καθηγητής ρευματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, είναι αισιόδοξος για τις επιπτώσεις της μελέτης. Το τζίντζερ θα μπορούσε να είναι μια συμπληρωματική θεραπεία στα υπάρχοντα θεραπευτικά σχήματα, είπε.
«Δεν γνωρίζουμε πολλά φυσικά συμπληρώματα ή συνταγογραφούμενα φάρμακα για την καταπολέμηση των υπερδραστήριων ουδετεροφίλων. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι το τζίντζερ θα μπορούσε να είναι μια βιώσιμη προσθήκη στα προγράμματα θεραπείας που ήδη υπάρχουν», επεσήμανε ο Δρ Νάιτ.
«Ο στόχος είναι να αναπτυχθεί μια στρατηγική και εξατομικευμένη προσέγγιση για τον ασθενή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της νόσου.»
«Σίγουρα δεν προτείνουμε σε κάποιον να πάρει τζίντζερ αντί για το φάρμακο που συνιστά ο γιατρός», είπε στους Epoch Times η Δρ Κρίστεν Ντέμοργουελ, επίκουρη καθηγήτρια ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κολοράντο.
«Αλλά για άτομα που μπορεί να θέλουν να προσθέσουν κάτι σε αυτό που ήδη παίρνουν ή αισθάνονται ότι τα φάρμακα που συνταγογραφούνται από τον γιατρό δεν είναι αρκετά, είναι ένα ασφαλές συμπλήρωμα που μπορεί να ληφθεί μαζί με τα άλλα φάρμακα.»
Απαιτείται περαιτέρω έρευνα, τόνισε ο Δρ Άλι. Το επόμενο βήμα είναι η δοκιμή συμπληρωμάτων τζίντζερ σε ασθενείς με ενεργά αυτοάνοσα νοσήματα. Η ομάδα ελπίζει να λάβει την απαραίτητη για το επόμενο στάδιο χρηματοδότηση σύντομα.
«Μας ενδιαφέρει να επεκτείνουμε τα ευρήματά μας από κλινικές δοκιμές με άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα», είπε η Δρ Ντέμοργουελ, σημειώνοντας ότι μελλοντικές μελέτες θα χρησιμοποιούν διαφορετικές μάρκες συμπληρωμάτων τζίντζερ.
Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε
Η Σούζαν Κ. Όλμστεντ γράφει για την υγεία και την ιατρική, τα τρόφιμα, τα κοινωνικά ζητήματα και τον πολιτισμό. Η δουλειά της έχει εμφανιστεί στα The Epoch Times, Children’s Health Defense’s The Defender, Salvo Magazine και σε πολλές άλλες εκδόσεις.
