Από τον Γουόλτερ Ι. Γουίλλιαμς
Σχολιασμός
Μερικά χρόνια πριν, το Πρότζεκτ Βαλτιμόρη άρχισε μια έρευνα στο σχολικό σύστημα της Βαλτιμόρης. Αυτό που βρήκαν ήταν μια απόλυτη ντροπή. Σε 19 από τα 39 λύκεια της Βαλτιμόρης, από τους 3.084 μαθητές, μόνο 14 εξ αυτών, ή λιγότερο από 1 τοις εκατό, είχαν επάρκεια στα μαθηματικά. Σε 13 λύκεια της Βαλτιμόρης, ούτε ένας μαθητής δεν έγραψε βαθμό επάρκειας στα μαθηματικά. Σε πέντε λύκεια της πόλης της Βαλτιμόρης, ούτε ένας μαθητής δεν έγραψε βαθμό επαρκή σε μαθηματικά και γλώσσα. Παρά αυτές τις εκπαιδευτικές αναπηρίες, περίπου 70 τοις εκατό των μαθητών πήραν απολυτήριο και τους δόθηκε ένα πτυχίο λυκείου – ένα ψευδές πτυχίο λυκείου.
Η Περιοχή Κοινότητας των Δημοσίων Σχολείων του Ντιτρόιτ είχε την χαμηλότερη βαθμολογία στην χώρα σε σύγκριση με 26 άλλες αστικές περιοχές στην γλώσσα και μαθηματικά σε επίπεδο τετάρτης δημοτικού και δευτέρας γυμνασίου. Ένα πρόσφατο βίντεο συλλαμβάνει κάποια από αυτήν την κακή εκπαίδευση στα λύκεια του Μιλγουόκι: Σε δύο λύκεια της πόλης, μόνο ένας μαθητής έγραψε επαρκώς στα μαθηματικά και κανείς δεν είχε επάρκεια στα Αγγλικά. Παρ΄ όλα αυτά, τα σχολεία ξόδεψαν μια ολόκληρη εβδομάδα μαθαίνοντας για «συστημικό ρατσισμό» και για τον ακτιβισμό των «Black Lives Matter». Παρεμπιπτόντως, ένα άρθρο της 19ης Νοεμβρίου του Milwaukee Journal Sentinel ρωτά: «Πόσους Μαύρους καθηγητές είχατε; Εγώ είχα μόνο δύο.» Το άρθρο καταλήγει: «Για μελλοντικούς Μαύρους μαθητές, ο αριθμός πρέπει να αυξηθεί.» Η Νέα Υόρκη είναι ένα από τα πολλά σχολικά συστήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχει σκοπό να αρχίσει σχέδια μαθήματος σχετικά με το Black Lives Matter. Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας της Ν.Υ., οι καθηγητές θα εμβαθύνουν στον «συστημικό ρατσισμό», αστυνομική βία, και λευκό προνόμιο στις τάξεις τους.
Θα έπρεπε να θεωρήσουμε ως αίτιο αυτής της εκπαιδευτικής τραγωδίας την φυλετική διάκριση, ή να ισχυριστούμε πως είναι μια κληρονομιά της σκλαβιάς; Η έρευνα του δρ. Τόμας Σόγουελ στο «Εκπαίδευση: Υποθέσεις Έναντι Ιστορίας» τεκμηριώνει την εκπαιδευτική αριστεία στο λύκειο Φρέντερικ Ντάγκλας της Βαλτιμόρης και αλλού. Αυτή η εκπαιδευτική αριστεία συνέβη κατά τα τέλη του αιώνα του 1800 και έως τα μέσα του αιώνα του 1900, μια περίοδος όπου η μαύροι ήταν πολύ φτωχότεροι απ΄ ότι σήμερα και αντιμετώπιζαν δριμεία φυλετική διάκριση. Το Λύκειο Φρέντερικ Ντάγκλας των περασμένων ετών παρήγαγε πολλούς διακεκριμένους αποφοίτους, όπως τον Τούργκοντ Μάρσαλ και Καμπ Κάλλογουεϊ, και αρκετούς δικαστές, βουλευτές, και ηγέτες των κοινωνικών δικαιωμάτων. Το Λύκειο Φρέντερικ Ντάγκλας ήταν δεύτερο στην χώρα σε μαύρους διδάκτορες μεταξύ των αποφοίτων του.
Επίσης, στο βιβλίο του Σόγουελ «Εκπαίδευση: Υποθέσεις Έναντι Ιστορίας» υπάρχει η ιστορία του Λυκείου Πωλ Λώρενς Ντάνμπαρ, ενός μαύρου δημόσιου σχολείου στην Ουάσινγκτον. Από το 1899, οι μαθητές του έγραφαν καλύτερα σε διαγωνίσματα ολόκληρης της πόλης, σε σύγκριση με οποιοδήποτε λευκό σχολείο της πόλης. Από την ίδρυσή του το 1870 έως το 1955, οι περισσότεροι απόφοιτοί του πήγαιναν σε πανεπιστήμιο. Οι διακεκριμένοι απόφοιτοι του Ντάνμπαρ περιλαμβάνουν τον Αμερικανό βουλευτή της Συγκλήτου Έντουαρντ Μπρουκ, τον γιατρό Τσαρλς Ντρου, και κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν μια δεκάδα ταγματαρχών, εννέα συνταγματάρχες και αντισυνταγματάρχες, και έναν ταξίαρχο. Σήμερα τα λύκεια Πωλ Λώρενς Ντάνμπαρ και Φρέντερικ Ντάγκλας έχουν μαθησιακό υλικό σε ποσότητα που θα ακουγόταν απίστευτη στους προκατόχους τους. Όμως, το ότι έχουν αυτούς τους πόρους δεν είχε κανένα αποτέλεσμα όσον αφορά την μαθησιακή επίτευξη ενός καλού επιπέδου.
Εάν αποδεχτούμε την ιδέα ότι η σαπισμένη εκπαίδευση δεν είναι κάτι προαποφασισμένο, τότε διερωτώμαι πότε η μαύρη κοινότητα θα απαιτήσει ένα τέλος σε ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που καταδικάζει τόσους πολλούς νέους στην μετριότητα. Μπορείτε να στοιχηματίσετε τα χρήματα για το ενοίκιο, ότι οι λευκοί αριστερίζοντες και οι μαύροι υψηλού εισοδήματος δεν πρόκειται να αποδεχθούν τον τύπο εκπαίδευσης για τα παιδιά τους που οι περισσότεροι μαύροι λαμβάνουν.
Το σχολικό κλίμα, που σπάνια συζητάται, παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση. Κατά το σχολικό έτος 2017-18, υπήρχαν σύμφωνα με εκτίμηση, 962.300 βίαια επεισόδια και 467.100 μη βίαια επεισόδια σε αμερικανικά δημόσια σχολεία ανά το έθνος. Σχολεία με 1.000 ή περισσότερους μαθητές είχαν τουλάχιστον έναν αστυνομικό. Περίπου 90 τοις εκατό αυτών των αστυνομικών φέρουν όπλο. Εκτός της βίας, υπάρχουν πολλά περιστατικά ωμής ασέβειας προς τους διδάσκοντες. Μαθητές πρώτης και δευτέρας δημοτικού να λένε σε δασκάλους να «Βγάλουν τον [αισχρό] σκασμό» και να εκτοξεύουν αισχρότητες σε δασκάλους.
Χρόνια πριν, το μεγαλύτερο μέρος της συμπεριφοράς των νέων ανθρώπων που βλέπουμε σήμερα δεν θα γινόταν ποτέ ανεκτό. Υπήρχε το γραφείο του υποδιευθυντή όπου θα δινόταν σωματική ποινή για τις πολύ μεγάλες παρεκτροπές. Αν το παιδί ήταν αρκετά μη σοφό ώστε να πει στους γονείς του τι έγινε, μπορεί να είχε περισσότερη τιμωρία στο σπίτι. Σήμερα, δυστυχώς, έχουμε αντικαταστήσει μεθόδους που είχαν αποτέλεσμα με μεθόδους που ακούγονται καλές και συμπονετικές. Και γινόμαστε μάρτυρες των αποτελεσμάτων.
Ο δρ. Γουόλτερ Ι. Γουίλλιαμς ήταν Διακεκριμένος Καθηγητής οικονομικών John M. Olin στο Πανεπιστήμιο George Mason του Φέρφαξ. Συγγραφέας πολλών βιβλίων και αποδέκτης πολλών βραβείων και διακρίσεων, συμμετείχε σε πολλά διοικητικά συμβούλια και συμβουλευτικές επιτροπές, μεταξύ αυτών στο Ίδρυμα Hoover, στο κολλέγιο Grove City, στο Ινστιτούτο Cato, στο Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων και στο Ίδρυμα Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Heritage Foundation). Ο Γουίλλιαμς απεβίωσε στις 2 Δεκεμβρίου.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα την γνώμη της Epoch Times.
Βοηθήστε μας να διαδώσουμε την αλήθεια, μοιραστείτε αυτό το άρθρο με φίλους σας.
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
