ΙΤΑΛΙΑ, Μπέργκαμο – Ένας ιερέας εξιστόρησε στην εφημερίδα Timone γιατί μια μουσουλμανική οικογένεια, ενώ είχε αρχικά επιλέξει ένα καθολικό σχολείο για τον γιο της, θεωρώντας το καταλληλότερο μέρος για την εδραίωση της πίστης, αργότερα τον πήρε από εκεί απογοητευμένη.
«Κατά κοινή ομολογία, η μητέρα και ο πατέρας είχαν επιλέξει αυτό το σχολείο για τον γιο τους για τις μεθόδους και το περιεχόμενο του καθολικού ιδρύματος. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι η οικογένεια ήταν ισλαμική και το σχολείο ιδιωτικό, γεγονός που επέβαλε αρκετές θυσίες στην οικογένεια», εξήγησε ο ιερέας.
Ωστόσο, μια χρονιά, οι δάσκαλοι, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα αιτήματα ορισμένων οικογενειών, αποφάσισαν να αντικαταστήσουν το πασχαλινό θεατρικό έργο για τον Ιησού με «μια οικουμενική παράσταση μουσικής, τραγουδιών και ποιημάτων υπό τη σημαία των πιο οικουμενικών αξιών της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της αδελφοσύνης».
«Μετά τις διακοπές του Πάσχα, ο γιος του μουσουλμανικού ζευγαριού δεν ξαναεμφανίστηκε.»
Όταν, μετά από τέσσερεις ημέρες, το σχολείο τηλεφώνησε στους γονείς του για να ρωτήσουν για τα αίτια της απουσίας του, αυτοί απάντησαν ότι έγραψαν τον γιο τους σε άλλο σχολείο.
Ο διευθυντής τους είπε ότι, αν η απόφαση τους οφειλόταν σε οικονομικούς λόγους, θα τους βοηθούσαν ώστε να μπορέσει να παραμείνει ο μαθητής.
Εντούτοις, η αιτία ήταν άλλη, όπως εξήγησε ο πατέρας του μαθητή: «Είχαμε επιλέξει το σχολείο σας επειδή είχε σαφή θρησκευτικό προσανατολισμό, αλλά η πασχαλινή σας παράσταση μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι σέβεστε τόσο λίγο τον Θεό σας που επιτρέπετε στον εαυτό σας να τον “λογοκρίνει”. Και έτσι συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μπορούσαμε πλέον να σας εμπιστευτούμε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφασίσαμε να αλλάξουμε [σχολείο].»
Ο ιερέας καταλήγει: «Αρκεί να σκεφτούμε ότι σήμερα μιλάμε συνεχώς για “οικουμενικές αξίες”, αλλά δεν μιλάμε καθόλου για τον Ιησού ως την Οδό, την Αλήθεια και τη Ζωή. Βέβαια, μπορεί με αυτόν τον τρόπο να γινόμαστε αποδεκτοί από το κοινό, αλλά στο τέλος θα μείνουμε με άδεια χέρια.»
Μουσουλμάνοι παρακολουθούν χριστουγεννιάτικη λειτουργία
Ένα άλλο περιστατικό συνέβη το βράδυ των Χριστουγέννων πέρυσι στη φυλακή του Μπελούνο.
Η Corriere delle Alpi μεταφέρει την αφήγηση του επισκόπου Ρενάτο Μαρανγκόνι για τα όσα συνέβησαν στον καθεδρικό ναό της φυλακής τη νύχτα των Χριστουγέννων.
Ο επίσκοπος διηγείται ότι κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, δύο νέοι άντρες προσήλθαν με μια προσευχή: «Ας προσευχηθούμε για υγεία και οι αποστάσεις να μην σβήνουν τις αγάπες, αλλά να καίγονται σε μια ψυχή. Είθε ο Κύριος να δημιουργήσει μια ενιαία γέφυρα ώστε άνθρωποι διαφορετικών πολιτισμών, χρωμάτων και πεποιθήσεων να αγκαλιαστούν, ενώνοντάς τους χωρίς μνησικακίες ή πολέμους, αλλά μόνο με την ελπίδα και την επιθυμία να ζήσουν αυτή την υπέροχη ζωή.»
Στο τέλος της λειτουργίας, «οι δύο νέοι που είχαν γράψει και πει αυτή την προσευχή με πλησίασαν και μου είπαν: “Είμαστε μουσουλμάνοι”. Και με ευχαρίστησαν που μπόρεσαν να προσευχηθούν μαζί μας.»
Αυτές οι δύο ιστορίες περιέχουν μια ασυνήθιστη στις μέρες μας ιδέα: αντί να αρνείται κανείς τις παραδόσεις του για να μην προσβάλλει τους άλλους, μερικές φορές μια παράδοση – και πολύ περισσότερο η πίστη – μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους πέρα από τις όποιες διαφορές τους. Ιδίως όσον αφορά τις τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες που γεννήθηκαν στην Εγγύς Ανατολή και έχουν κοινές ρίζες.
Σύμφωνα με πολλούς αναγνώστες, μήνυμα ενότητας του κόσμου και των πολιτισμών, μεταφέρει και το άρθρο του ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ κου Λι Χονγκζί, με τίτλο «Γιατί ο Δημιουργός προσπαθεί να σώσει όλα τα όντα».
Ο κος Λι ήταν τέσσερεις φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης και έχει προταθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης. Είναι επίσης αποδέκτης του Διεθνούς Βραβείου Θρησκευτικής Ελευθερίας του Freedom House.
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
