ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-Η τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου είχε όλη τη μεγαλοπρέπεια που θα περίμενε κανείς από ένα αυταρχικό καθεστώς που επιθυμεί να λαμπρύνει την παγκόσμια εικόνα του: εκατοντάδες παιδιά σχημάτιζαν το σχήμα μιας καρδιάς καθώς χόρευαν σε ένα στάδιο που ήταν φωτισμένο με αστέρια, ενώ πράσινα και λευκά πυροτεχνήματα σχημάτιζαν ψηλά τη λέξη «άνοιξη», μια αναφορά στον εορτασμό του νέου σεληνιακού έτους.
«Ένας κόσμος, μια οικογένεια», έτσι έγραφε το σύνθημα που προβλήθηκε στους θεατές στο μερικώς γεμάτο Εθνικό Στάδιο “Bird’s Nest” στις 4 Φεβρουαρίου, απηχώντας μια έκκληση για ενότητα, κάτι που το κινεζικό καθεστώς επαναλαμβάνει συχνά στην παγκόσμια σκηνή τα τελευταία χρόνια.
Με αυτό το λαμπερό σόου, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από την ζοφερή πραγματικότητα, όπως οι κρατήσεις και τα βασανιστήρια μέχρι θανάτου που λαμβάνουν χώρα λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, δήλωσαν ακτιβιστές.
Μια κρατούμενη ήταν τόσο εξαντλημένη που την πήγαν στο σπίτι της με φορείο. Ένας άλλος διήνυσε ολόκληρη τη δεκαετία των 30 στη φυλακή. Μια άλλη κρατούμενη έχασε τον σύζυγό της από τα βασανιστήρια που υπέστη και τώρα βρίσκεται και η ίδια πίσω από τα κάγκελα. Και οι τρεις έγιναν στόχος του καθεστώτος μόνο και μόνο επειδή παρέμειναν πιστοί στην πίστη τους.
Οι ιστορίες τους παρουσιάστηκαν σε έναν διαδραστικό χάρτη που κυκλοφόρησε την Παρασκευή, την ίδια ημέρα που η Κίνα έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα φιλοξενήσει τόσο τους θερινούς όσο και τους χειμερινούς αγώνες. Ο χάρτης, που αναπτύχθηκε από το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα, προβάλλει πάνω από δώδεκα «επίμαχα σημεία δίωξης» εντός του Πεκίνου και στα περίχωρα, όπου οπαδοί της διωκόμενης θρησκευτικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ μαραζώνουν επειδή δεν εγκαταλείπουν τις πεποιθήσεις τους.
Είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος χάρτης του είδους του που προβάλλει «συνοπτικά τα μέρη που το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα δεν θέλει να δείτε», δήλωσε η ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Η «εγγύτητα της ολυμπιακής δόξας σε συνδυασμό με τον τρομερό ανθρώπινο πόνο αναδεικνύει την τραγική και συχνά απατηλή διακυβέρνηση του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος», δήλωσε ο εκπρόσωπος του κέντρου Έρπινγκ Ζανγκ.
«Δεν υπάρχει άλλο καθεστώς στη γη που να έχει το θράσος και τη διεθνή επιρροή να φιλοξενεί τους Αγώνες, ενώ ταυτόχρονα κρατά τόσο μεγάλο αριθμό φυλακισμένων συνείδησης σε περιβάλλοντα γεμάτα κακοποίηση και βασανιστήρια», ανέφερε σε δελτίο τύπου.
Ολυμπιακές εγκαταστάσεις δίπλα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
Οι ασκούμενοι της πνευματικής άσκησης έχουν υποστεί διώξεις για πάνω από δύο δεκαετίες από το κομμουνιστικό καθεστώς, το οποίο θεώρησε την ομάδα ως απειλή μετά την έκρηξη της δημοτικότητας της πρακτικής κατά τη δεκαετία του 1990. Μεταξύ 70 και 100 εκατομμυρίων ανθρώπων ασκούσαν το Φάλουν Γκονγκ μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις.
Μερικές εγκαταστάσεις βασανιστηρίων όπου κρατούνται ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ βρίσκονται περίπου 15 έως 30 χιλιόμετρα μακριά από τις μεγάλες ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Πεκίνου.
«Θα μπορούσατε κυριολεκτικά να παρακολουθήσετε το ολυμπιακό αγώνισμα του πατινάζ ταχύτητας, να βγείτε από την πόρτα του σταδίου και μετά από 30 χιλιόμετρα ανατολικά να βρεθείτε σε ένα στρατόπεδο φυλακών όπου άνθρωποι φυλακίζονται για την πίστη τους στο Φάλουν Γκονγκ», δήλωσε στην Epoch Times ο Λέβι Μπράουντ, εκπρόσωπος του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Χρειάστηκε ένας μήνας ερευνών για να επαληθευτούν οι λεπτομέρειες και να ολοκληρωθεί ο χάρτης. Πολλές από τις εγκαταστάσεις είναι τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές. Ορισμένες, που λειτουργούν ταυτόχρονα ως στρατόπεδα εργασίας, υιοθετούν ένα δεύτερο όνομα για κάλυψη, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Παρά την πολυετή έρευνά του σχετικά με την εκστρατεία καταδίωξης, η οπτική θέαση των εγκαταστάσεων εξακολουθεί να προκαλεί εντύπωση, δήλωσε ο Μπράουντ.
«Είναι περίπου σαν να πηγαίνεις να δεις το στάδιο των Γιάνκις και να περπατάς μέχρι κάπου στο Σέντραλ Παρκ, όπου υπάρχει ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων».
Διώξεις
Ο κρατούμενος που ανέφερε ο Μπράουντ είναι ο 52χρονος Σι Σαοπίνγκ, ο οποίος είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών από το Ινστιτούτο Φωτοχημείας, ενός κορυφαίου εθνικού επιστημονικού ιδρύματος της χώρας, της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών.
Ο Σι συνελήφθη από το σπίτι του τον Νοέμβριο του 2019, αλλά η οικογένειά του δεν γνώριζε πού βρισκόταν μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, όπου η αστυνομία τους ενημέρωσε για την εννιάχρονη καταδίκη του Σι στη φυλακή Νο 2 του Πεκίνου, έναν χώρο κράτησης θανατοποινιτών και όσων εκτίουν ισόβια κάθειρξη.
Για την πίστη του, ο Σι είχε ήδη εκτίσει ποινή φυλάκισης 10 ετών πριν από τη σύλληψη αυτή. Στη φυλακή Τσιαντζίν, η οποία βρίσκεται επίσης στον διαδραστικό χάρτη, ο Σι υποχρεώθηκε να κάθεται επί μερικά χρόνια σε ένα μικρό σκαμνί, ακίνητος έως και 20 ώρες καθημερινά, σύμφωνα με το Minghui.org, ένα κέντρο ενημέρωσης για τις διώξεις του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα με έδρα τις ΗΠΑ. Τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα, οι φρουροί άφηναν το παράθυρο ορθάνοιχτο, με αποτέλεσμα όλο το σώμα του Σι να τρέμει. Μια φορά του απαγορεύτηκε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα για έναν ολόκληρο μήνα.
Μερικά χιλιόμετρα μακρυά από το στάδιο του πατινάζ βρίσκεται η γυναικεία φυλακή του Πεκίνου, όπου η καλλιτέχνης Σου Να κρατούνταν μέχρι τον φετινό Ιανουάριο.
Μήνες πριν από τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, η αστυνομία συνέλαβε τη Σου και τον σύζυγό της Γιου Τζόου κατά τη διάρκεια ενός «ολυμπιακού ελέγχου», αφού ανακάλυψε βιβλία του Φάλουν Γκονγκ στο αυτοκίνητό τους. Ο Γιου, λαϊκός τραγουδιστής και μουσικός, πέθανε στη φυλακή 11 ημέρες αργότερα, την παραμονή της κινεζικής Πρωτοχρονιάς. Η Σου στη συνέχεια πέρασε τρία χρόνια στη φυλακή.
Περίπου 35 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Εθνικού Σταδίου, στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσάνγκπινγκ κρατήθηκε ο Γουάνγκ Τσαογίνγκ για διανομή ενημερωτικού υλικού σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ. Ο 68χρονος νοσηλεύτηκε τρεις φορές σε διάστημα έξι μηνών μεταξύ 2020 και 2021. Τον έστειλαν στο σπίτι του με φορείο, έχοντας χάσει 40 κιλά. Δέκα ημέρες αργότερα, το δικαστήριο του ανακοίνωσε την ετυμηγορία: ποινή φυλάκισης δυόμισι ετών.
Καταναγκαστική εργασία
Μερικά χιλιόμετρα βόρεια του σταδίου βρίσκεται το σωφρονιστικό ίδρυμα ανηλίκων του Πεκίνου, όπου η Λιου Τζιγίνγκ, η οποία δραπέτευσε στη Νέα Υόρκη το 2016, γνωρίστηκε για πρώτη φορά με την Σου, την ζωγράφο από το Πεκίνο το 2001, δήλωσε η Λιου στην Epoch Times. Η εγκατάσταση ήταν στην πραγματικότητα μια υπόγεια εγκατάσταση καταναγκαστικής εργασίας, όπου γίνονταν ουσιαστικά σκλάβοι. Και οι δύο μεταφέρθηκαν αργότερα στις γυναικείες φυλακές του Πεκίνου, που τότε ήταν ακόμη υπό κατασκευή. Η Λιου εξέτιε οκταετή ποινή φυλάκισης, ενώ η Σου είχε καταδικαστεί σε πενταετή φυλάκιση
Η Σου επιβαρύνθηκε με μερικές από τις πιο σκληρές εργασίες, όπως το ράψιμο σόλας παπουτσιών, που συχνά την κρατούσε ξύπνια μέχρι τις 2 π.μ. Η Λιου είχε φτιάξει πουλόβερ και κασκόλ για εξαγωγή, έραβε κορδόνια σε κάλτσες του σκι και συναρμολογούσε άλμπουμ γραμματοσήμων. Πιο συχνά, χρειαζόταν να συσκευάσει περίπου 10.000 chopsticks μιας χρήσης κάθε μέρα. Δεν μπορούσε να πάει για ύπνο μέχρι να τελειώσει την ποσόστωση που της αναλογούσε. Δεν επιτρεπόταν να μιλάνε, αλλά μια φορά, η Λιου έκανε ένα σινιάλο στη Σου για να της φτιάξει το κέφι.
Η κατάσταση υγιεινής στον χώρο παραγωγής ήταν συχνά άθλια, είπε η Λιου, 67 ετών σήμερα. Τα ξυλάκια για τις μπατονέτες που έφτιαχνε είχαν μερικές φορές πάνω τους αποτυπώματα παπουτσιών ενώ είχαν την ένδειξη «απολυμασμένα, σε ένα άλλο προϊόν που έπρεπε να συσκευάσει με πλαστικές σακούλες είδε να βγαίνουν μικρά έντομα έξω», είπε.
Σε αυτές τις εγκαταστάσεις η Λιου ορκίστηκε να μην ξαναχρησιμοποιήσει ξυλάκια μιας χρήσης. «Όταν οι άνθρωποι παίρνουν τα ξυλάκια για να φάνε, υποθέτουν ότι αυτά είναι καθαρά, ποιος θα τα εξέταζε τόσο προσεκτικά;», είπε.
Συνελήφθη ξανά
Τρεις εβδομάδες πριν από τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, στις 14 Ιανουαρίου, η ζωγράφος Σου από το Πεκίνο καταδικάστηκε ξανά σε οκταετή φυλάκιση επειδή παρείχε φωτογραφικό υλικό στην Epoch Times που τεκμηρίωναν τους πρώτους μήνες της πανδημίας.
Παρακολουθώντας την υπόθεση της Σου από τη Νέα Υόρκη, η Λιου δήλωσε ότι η είδηση της προκάλεσε μεγάλη θλίψη. «Έχει ήδη εκτίσει οκτώ χρόνια, τώρα είναι άλλα οκτώ», είπε. Η Λιου γνωρίζει και άλλους που τα πήγαν ακόμη χειρότερα: μια φίλη της, η οποία δεν ενέδωσε στην πίεση των αρχών να αποκηρύξει την πίστη της, εξέτισε 12 χρόνια. Ο γιος της ήταν 9 μηνών όταν φυλακίστηκε. Όταν η γυναίκα απελευθερώθηκε, το παιδί δεν την αναγνώρισε ως μητέρα του.
«Τι κάναμε; Δεν έκανα τίποτα παράνομο, με ποιο δικαίωμα με φυλάκισαν για οκτώ χρόνια;», δήλωσε η Λιου. «Αυτοί είναι που παραβιάζουν το νόμο».
Είχε θέσει κάποτε τα ίδια ερωτήματα σε ακρόαση της στο δικαστήριο το 2016.
«Διαπράττετε έγκλημα», είπε στις αρχές.
Εκείνοι, με τη σειρά τους, «δεν είπαν ούτε μια λέξη», θυμήθηκε.
Η Λιου έχασε τη μητέρα της λίγο μετά την αποφυλάκισή της το 2016. Η γυναίκα είχε χάσει τις αισθήσεις της μετά τη σύλληψη της Λιου και την έφοδο στο σπίτι της.
«Η μητέρα μου δεν χρειαζόταν να πεθάνει», είπε.
Αυτές οι τραγωδίες καταστούν σαφές στη διεθνή κοινότητα ότι το καθεστώς δεν έχει αλλάξει καθόλου, δήλωσε ο Μπράουντ.
«Πολύ συχνά, θα κοιτάξουν τα πολυώροφα κτίρια και όλα τα Starbucks γύρω από το Πεκίνο και θα σκεφτούν, «ω, αυτή είναι η νέα Κίνα»», είπε. «Απλώς νομίζουν ότι είναι καλύτερη και πιο πολιτισμένη».
«Βλέποντας τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις ακριβώς δίπλα σε στρατόπεδα φυλακών … όπου άνθρωποι φυλακίζονται και βασανίζονται εξαιτίας των πιστεύω τους, κάνει πολύ ξεκάθαρη την απάτη και την υποκρισία του ΚΚΚ».
