Σχολιασμός
Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, δημοσιεύτηκαν αναφορές ότι η υπηρεσία ασφαλείας του Australian Tennis Open, με τη βοήθεια της αστυνομίας, διέταξε μια θεατή να αφαιρέσει το μπλουζάκι της που είχε στο μπροστινό μέρος την εικόνα της Κινέζας σταρ του τένις Πενγκ Σουάι και στο πίσω μέρος το μήνυμα «Πού είναι η Πενγκ Σουάι;».
Η 36χρονη παίκτρια κέρδισε το τουρνουά τένις του Γουίμπλεντον στο διπλό και το Γαλλικό Όπεν στο διπλό, το 2013 και το 2014 αντίστοιχα. Η Πενγκ έπαιξε επίσης στον ημιτελικό του απλού του U.S. Open το 2014.
Τον Νοέμβριο του 2021, η Πενγκ Σουάι κατηγόρησε τον πρώην αντιπρόεδρο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ζανγκ Γκαολί, ότι την κακοποίησε σεξουαλικά το 2017. Η ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο Weibo αφαιρέθηκε μέσα σε μισή ώρα και η ίδια εξαφανίστηκε- ένα δυσοίωνο αλλά συνηθισμένο φαινόμενο στην Κίνα.
Στη συνέχεια επανεμφανίστηκε σε μια καλά οργανωμένη διαδικτυακή συνομιλία με τον Τόμας Μπαχ, τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, και την είδαν σε ένα δείπνο με άλλα άτομα.
Ωστόσο, αυτά τα γεγονότα ήταν σχεδόν σίγουρα σκηνοθετημένα και ελεγχόμενα από τους κομμουνιστές χειριστές της. Η τύχη της είναι άγνωστη και το μέλλον της φαίνεται αβέβαιο.
Η Ένωση Γυναικείου Τένις (WTA) ανέστειλε έκτοτε όλα τα τουρνουά τένις στην Κίνα και το Χονγκ Κονγκ και, μαζί με το Συμβούλιο Παικτών της WTA, επιδιώκει την απρόσκοπτη πρόσβαση στην τενίστρια.
Η Tennis Australia υποστήριξε τη δράση της ασφάλειάς της με το σκεπτικό ότι, σύμφωνα με τους «όρους εισόδου στο εισιτήριο του Όπεν … απαγορεύονται ρούχα, πανό ή επιγραφές που είναι εμπορικές ή πολιτικές». Η Tennis Australia υποστηρίζει ότι οι θεατές, αγοράζοντας εισιτήριο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα τένις, συμφωνούν με αυτούς τους όρους.
Ωστόσο, οι όροι αυτοί συνιστούν σύμβαση συμμόρφωσης, γνωστή και ως «boilerplate contract».
Μια σύμβαση συμμόρφωσης είναι συνήθως έγκυρη, ακόμη και αν συντάσσεται από ένα μέρος που βρίσκεται σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση, όπως η Tennis Australia, και δεν απορρίπτεται από τον θεατή που αγοράζει το εισιτήριο.
Όμως, όπως εξηγήθηκε στην υπόθεση Γκράχαμ κατά Σίζορ-Τέιλ, μια τέτοια σύμβαση μπορεί να είναι άκυρη εάν οι όροι της δεν εμπίπτουν στις εύλογες προσδοκίες του θεατή.
Αλλά, το σημαντικότερο, η εντολή της ασφάλειας να αφαιρέσει η γυναίκα θεατής το μπλουζάκι της, συνιστά κατάφωρη παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης γνώμης με ειρηνικό τρόπο.
Βέβαια, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η Tennis Australia φοβόταν ότι το μήνυμα στο μπλουζάκι θα ενεργοποιούσε διαδηλώσεις κατά του Πεκίνου, οι οποίες με τη σειρά τους θα προκαλούσαν αναταραχή στο τουρνουά τένις.
Ωστόσο, αυτού του είδους η επιχειρηματολογία είναι απλώς εικασία. Και, σε κάθε περίπτωση, αν συνέβαινε μια εξέγερση, θα μπορούσε στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί γρήγορα εκείνη τη στιγμή από την ασφάλεια και την αστυνομία του Όπεν.
Στην Αυστραλία υπάρχει συνταγματικό δικαίωμα στην πολιτική επικοινωνία, το οποίο εμποδίζει το κοινοβούλιο να θεσπίσει νόμο που θα περιόριζε την ελευθερία του λόγου. Αν και αυτή η συνταγματική ελευθερία δεν ισχύει για την Tennis Australia, είναι αποδέκτης σημαντικής κυβερνητικής βοήθειας.
Για το λόγο αυτό, μεταξύ άλλων, θα περίμενε κανείς ότι η Tennis Australia θα εκτιμούσε την ελευθερία του λόγου.
Είναι διδακτικό να σημειωθεί ότι το τι είναι «πολιτικό» είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα υποκειμενικής αντίληψης. Είναι ένα άδειο δοχείο, το νόημα του οποίου πρέπει να συμπληρωθεί από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους διαμορφωτές τάσεων.
Αναρωτιέται κανείς αν ένα μήνυμα όπως το «Go Home, Djoker» θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτικό μήνυμα, λαμβάνοντας υπόψη την αμφιλεγόμενη απέλαση του Νόβακ Τζόκοβιτς.
Βλάσφημα μηνύματα ή μηνύματα με αμφίβολο σεξουαλικό περιεχόμενο μπορούν επίσης να επιτραπούν. Αλλά το επίθετο «πολιτικό» αναφέρεται σίγουρα στις σχέσεις μεταξύ εθνών, στην προκειμένη περίπτωση, της Κίνας και της Αυστραλίας.
Το Όπεν φοβήθηκε ότι θα προσέβαλε το καθεστώς του Πεκίνου αν επέτρεπε στη θεατή να επιδεικνύει το μπλουζάκι της στην αρένα του τένις.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Tennis Australia, διατάσσοντας την αφαίρεση της μπλούζας, υποκλίνεται στο βάναυσο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας, αμαυρώνοντας έτσι τη φήμη της, η οποία είχε αποκτηθεί την τελευταία δεκαετία.
Αυτό το επεισόδιο λανθασμένης λήψης αποφάσεων οδηγεί σε ένα πιο θεμελιώδες ερώτημα, δηλαδή στο κατά πόσον η πολιτική διέγερση θα πρέπει να απαγορεύεται από μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις.
Ιστορικά, η πολιτική έπαιζε πάντοτε σημαντικό ρόλο στον αθλητισμό και χρησιμοποιείται ως σπαθί από τις χώρες για την επίτευξη στόχων που, από μόνοι τους, δεν έχουν καμία σχέση με το σχετικό άθλημα.
Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες μποϊκοτάρισαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 στη Μόσχα για να διαμαρτυρηθούν για την εισβολή στο Αφγανιστάν. Το μποϊκοτάζ αυτό, με τη σειρά του, ακολούθησε το μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 στο Λος Άντζελες από την ΕΣΣΔ.
Τον επόμενο μήνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία δεν θα στείλουν διπλωματική αντιπροσωπεία στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, παρόλο που οι αθλητές τους είναι ελεύθεροι να συμμετάσχουν στους Αγώνες.
Αυτό είναι συνέπεια των αποδεδειγμένων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το κινεζικό καθεστώς, της κατάργησης των πολιτικών δικαιωμάτων στο Χονγκ Κονγκ και της φυλάκισης πολιτικών που τάσσονται υπέρ της δημοκρατίας, της επιθετικής επεκτατικής πολιτικής της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, μεταξύ πολλών άλλων παραβάσεων.
Αν και η χρήση της πολιτικής ως δαμόκλειος σπάθη είναι ενδημική στον αθλητισμό, δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, η πολιτική και ο αθλητισμός θα πρέπει να κατοικούν σε διαφορετικούς κόσμους, ακόμη και σε περιόδους έντασης. Αυτό συμβαίνει επειδή ο αθλητισμός φέρνει κοντά ανθρώπους όλων των εθνών για να συναγωνιστούν σε ένα ευχάριστο περιβάλλον για την αθλητική δόξα.
Ο αθλητισμός είναι μια ενωτική και όχι μια διαιρετική δύναμη. Ωστόσο, δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο και η πολιτική και ο αθλητισμός είναι σε μεγάλο βαθμό συνυφασμένοι.
Αλλά η άτυχη θεατής, η οποία απλώς χρησιμοποίησε το δικαίωμά της στην ελευθερία του λόγου για να διαμαρτυρηθεί για την εξαφάνιση της Πενγκ Σουάι, δύσκολα θα μπορούσε να συγκριθεί με μια χώρα που χρησιμοποιεί την πολιτική της επιρροή για να μποϊκοτάρει τις δραστηριότητες μιας άλλης χώρας.
Επιπλέον, καθώς η ίδια η WTA ενήργησε στο θέμα της Πενγκ Σουάι, υπάρχει ακόμη περισσότερος λόγος να επιτραπεί, και μάλιστα να ενθαρρυνθούν, οι θεατές να εκφράσουν την υποστήριξή τους στην τενίστρια.
Διατάσσοντάς την να βγάλει το μπλουζάκι, η Tennis Australia την ταπείνωσε και συνεργάστηκε με ένα κακό καθεστώς που εξαφανίζει ανθρώπους αν προκαλέσουν τη δυσαρέσκεια του κομμουνιστικού κράτους.
Στην πραγματικότητα, πολλά μπλουζάκια, που φοριούνται από τους θεατές, έχουν πάνω τους τα πιο παράξενα και περιφρονητικά μηνύματα για να τραβήξουν την προσοχή. Η Tennis Australia, εστιάζοντας στο μπλουζάκι της Πενγκ Σουάι με την απαγόρευσή του από την αρένα του τένις, τάσσεται ανοιχτά στο πλευρό του Πεκίνου.
Ωστόσο, αν υπάρχει χώρος για να γίνει αυτή η διαμαρτυρία, αυτός είναι σίγουρα ο στίβος του Αυστραλιανού Όπεν, επειδή είναι το καταλληλότερο φόρουμ για να διατηρηθεί η εξαφάνιση της Πενγκ Σουάι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης.
Το δικαίωμα έκφρασης γνώμης σχετικά με το θέμα της Πενγκ Σουάι εμπίπτει στις εύλογες προσδοκίες των θεατών. Η διαμάχη στην οποία έχει εμπλακεί τώρα η Tennis Australia είναι ένα πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε.
Αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα ανελεύθερης συμπεριφοράς που κερδίζει έδαφος στην Αυστραλία και αποκαλύπτει την απροθυμία της να υπερασπιστεί το σωστό.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
