1169 — Γεννιέται ο Αλέξιος Β΄ Κομνηνός
Ο πατέρας του περίμενε πολλά χρόνια τον διάδοχο και τον ονόμασε «Αλέξιο» για να εκπληρωθεί η «Προφητεία του Αίματος». Με τον θάνατο του πατέρα (1180), η μητέρα του, Μαρία της Αντιόχειας – που είχε αποσυρθεί ως μοναχή με το όνομα «Ξένη» – ανέλαβε την αντιβασιλεία.
Η κηδεμονία του νεαρού αυτοκράτορα ανατέθηκε στον πρώτο του ξάδελφο, Αλέξιο τον Πρωτοσέβαστο, πιθανό ερωμένο της βασιλομήτορος. Οι οπαδοί του μικρού Αλέξιου αντέδρασαν σχηματίζοντας «κόμμα» εναντίον τους, με πρωταγωνιστές τη μεγαλύτερη ετεροθαλή αδελφή του, Μαρία Κομνηνή, και τον σύζυγό της, Ρενιέ του Μομφερράτου – γεγονός που προκάλεσε ταραχές στην Κωνσταντινούπολη.
Τρία σημαντικά «επιτεύγματα» της (τυπικής) βασιλείας του
(ενέργειες στο όνομά του, καθώς η πραγματική εξουσία ασκήθηκε από την αντιβασιλεία)
- 2 Μαρτίου 1180 — Δυναστικός γάμος με την Αγνή/Άννα της Γαλλίας, που ενίσχυσε δεσμούς με το βασίλειο των Καπετιδών και πρόσφερε δυτική νομιμοποίηση στη συνέχεια της κομνήνειας δυναστείας.
- Μάιος-Ιούνιος 1181 — Άνοιγμα διπλωματικών διαύλων με τον Σαλαντίν: βυζαντινή πρεσβεία στο Κάιρο, ως προσπάθεια εξισορρόπησης της πολιτικής στην Ανατολή.
- Ιούλιος 1181 — Επικύρωση/επιβεβαίωση φορολογικών προνομίων μοναστηριών, στη γραμμή της κομνήνειας στήριξης της Εκκλησίας
Αργότερα, ο Αλέξιος Β΄ αναγορεύτηκε συναυτοκράτορας μαζί με τον θείο του· ακολούθησε απομάκρυνσή του από την εξουσία με το επιχείρημα ότι η «διπλή βασιλεία» θα έβλαπτε την αυτοκρατορία. Τον Οκτώβριο του 1183 θανατώθηκε, πιθανότατα με στραγγαλισμό.
1824 — Η Σάμος σώζεται: από την Ικαρία στον Γέροντα
Ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος επιχειρεί να καταλάβει τη Σάμο. Ο ελληνικός στόλος, υπό τους Ανδρέα Μιαούλη και Γεώργιο Σαχτούρη, ανέκοψε την πρώτη απόπειρα απόβασης στην περιοχή της Ικαρίας (30 Ιουλίου), διαλύοντας τα αποβατικά πλοιάρια.
Ακολούθησαν δύο νικηφόρες ναυμαχίες:
- Σάμου (5 Αυγούστου)
- Γέροντα (29 Αυγ./10 Σεπτ.)
Με αιχμή τα πυρπολικά, οι Έλληνες διέσπασαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο και εξασφάλισαν οριστικά τη Σάμο από κατάληψη. Λίγες ημέρες μετά, νέα σύγκρουση «έξω από την Ικαρία» αποδιάρθρωσε περαιτέρω τον αντίπαλο: ο οθωμανικός στόλος υποχώρησε προς τα Δαρδανέλλια και ο αιγυπτιακός νοτιοδυτικά.
1944 — Η Χίος ελεύθερη
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1944 η γερμανική φρουρά εγκατέλειψε τη Χίο και το νησί πέρασε ξανά σε ελληνικό έλεγχο. Αμέσως μετά κατέφθασαν συμμαχικά κλιμάκια – μεταξύ άλλων αποσπάσματα του Ιερού Λόχου – για την ασφάλεια και τη διοικητική μετάβαση.
Συνοπτικά το πλαίσιο:
- 4 Μαΐου 1941 — Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τη Χίο.
- 10 Σεπτεμβρίου 1944 — Απελευθέρωση· στη μνήμη της Εθνικής Αντίστασης έχει ανεγερθεί μνημείο στον νότιο λιμενοβραχίονα του λιμανιού της Χίου.
- Οκτώβριος 1944 — Ενισχύεται η συμμαχική παρουσία στο Αιγαίο· βρετανικές ναυτικές δυνάμεις αγκυροβολούν και επιχειρούν στη Χίο (π.χ. αεροπλανοφόρο συνοδείας HMS Emperor).
- 12 Οκτωβρίου 1944 — Απελευθερώνεται η Αθήνα, ολοκληρώνοντας την εκκένωση της ηπειρωτικής Ελλάδας από τους Γερμανούς.
Σημείωση: Για τη Χίο υπάρχουν και τοπικές τεκμηριώσεις (τηλεγραφήματα/αρχεία) που επιβεβαιώνουν την ημερομηνία 10/9/1944· η απελευθέρωση των νησιών του Βορείου Αιγαίου προηγήθηκε της Αθήνας μέσα στον ίδιο φθινοπωρινό κύκλο γεγονότων.
2009 — «Λεφτά υπάρχουν»
Σε προεκλογική του ομιλία, ο τότε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου λέει την παροιμιώδη πλέον φράση «Λεφτά υπάρχουν» και προαναγγέλλει αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, σε περίπτωση εκλογικής νίκης.
