Η παιδεία συναντά την παράδοση, καθώς επιστρέφουν στα σχολεία οι τέχνες που άνθισαν στις αυλές των γιαγιάδων μας
Μια νέα πνοή ελληνικής παράδοσης πρόκειται να φυσήξει στις σχολικές αίθουσες, καθώς το υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει την εισαγωγή του προγράμματος «Πολιτιστική Παιδεία – Εργαστήρια Δημιουργίας και Χειροτεχνίας» στα Δημοτικά Σχολεία όλης της χώρας. Η πρωτοβουλία, με απόφαση της υπουργού Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη, στοχεύει στην επανασύνδεση των παιδιών με τις παραδοσιακές τέχνες – την υφαντική, το κέντημα, το πλέξιμο και την κεραμική.
Για την υλοποίηση του προγράμματος εγκρίθηκε κονδύλι 4 εκατομμυρίων ευρώ, που θα διατεθεί για την προμήθεια εξοπλισμού και υλικών, καθώς και για τη δημιουργία ειδικών γωνιών χειροτεχνίας στο σχολείο.
Στην εποχή της ταχύτητας και της ψηφιακής απομόνωσης, το νέο μάθημα έρχεται να φέρει μια ισορροπία. Μέσα από την εκμάθηση των παραδοσιακών τεχνών, τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να καλλιεργήσουν τη δημιουργικότητά τους, να αναπτύξουν δεξιότητες συνεργασίας και να συνδεθούν βιωματικά με την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας.
Όπως επισημαίνει το υπουργείο Παιδείας, «η παραδοσιακή χειροτεχνία αποτελεί βασικό στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, όμως η μετάδοσή της στις νεότερες γενιές έχει σχεδόν εκλείψει».
Το πρόγραμμα φιλοδοξεί να αναζωογονήσει αυτήν τη γνώση και να τη μετατρέψει σε πολύτιμο εκπαιδευτικό εργαλείο, ευθυγραμμισμένο με τους στόχους της UNESCO για την προώθηση της πολιτιστικής ποικιλομορφίας.
Ένα μάθημα με ψυχή
Οι μαθητές, μέσα από τη βιωματική μάθηση, θα ασκηθούν στην υπομονή, την παρατήρηση, την επιμονή και την ομαδικότητα. Παράλληλα, θα καλλιεργούν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους, θα μαθαίνουν να εκφράζουν συναισθήματα και να απομακρύνονται δημιουργικά από τον κόσμο των οθονών και των τάμπλετ.
Η υφαντική και το κέντημα δεν είναι απλώς τεχνικές. Είναι ιστορίες γραμμένες με νήμα και χρώμα, που περνούν από γενιά σε γενιά. Το πλέξιμο και η κεραμική, διδάσκουν τη χαρά της δημιουργίας, τη σύνδεση με τη φύση και τον χρόνο. Αυτές οι τέχνες, που κάποτε γέμιζαν τις αυλές των χωριών και τις καρδιές των ανθρώπων, επιστρέφουν τώρα στα σχολεία για να εμπνεύσουν τις νέες γενιές.
Η εισαγωγή του μαθήματος δεν αφορά μόνο την αναβίωση των τεχνών, αλλά και την παιδαγωγική αναγέννηση. Μέσα από τα εργαστήρια χειροτεχνίας, τα παιδιά θα μαθαίνουν να δημιουργούν, να συνεργάζονται, να εκτιμούν την παράδοση και να αντιλαμβάνονται τη σημασία της διατήρησης της πολιτιστικής ταυτότητας.
Σε μια εποχή όπου η τεχνολογία καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας, αυτή η κίνηση του υπουργείου Παιδείας δίνει ένα ουσιαστικό μήνυμα ισορροπίας, ότι η πρόοδος δεν αναιρεί τις ρίζες, αλλά χτίζεται πάνω σε αυτές.
Μόνο όταν γνωρίζουμε από πού ερχόμαστε, μπορούμε να βαδίσουμε με σιγουριά προς το μέλλον. Η τεχνολογία, οι επιστήμες και η καινοτομία αποκτούν ουσιαστική αξία όταν συνοδεύονται από σεβασμό στην παράδοση και επίγνωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Οι τέχνες της υφαντικής, του κεντήματος, του πλεξίματος και της κεραμικής δεν είναι μόνο μνήμες του παρελθόντος, είναι ζωντανές εκφράσεις της ελληνικής ψυχής, που μπορούν να εμπνεύσουν δημιουργικότητα, υπομονή και ευγένεια στις νέες γενιές.
Έτσι, η εκπαίδευση δεν περιορίζεται στη μετάδοση γνώσεων, αλλά γίνεται γέφυρα ανάμεσα στο παλιό και το νέο, ανάμεσα στην παράδοση και την πρόοδο.
