Σχολιασμός
Έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν καταστροφές στο βόρειο τμήμα της Κίνας στα τέλη Ιουλίου, ενώ η κατάσταση επιδεινώθηκε από εκτεταμένες και αιφνιδιαστικές εκροές νερού από φράγματα με υψηλές παροχές. Μέχρι τις 31 Ιουλίου, τουλάχιστον 60 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και δεκάδες παραμένουν αγνοούμενοι. Ιδιαίτερα καταστροφική ήταν η εκροή από το φράγμα Μιγιούν.
Τα τελευταία χρόνια, με τη συσσώρευση υπερβολικών ποσοτήτων νερού από το κεντρικό τμήμα του έργου μεταφοράς νερού Νότου-Βορρά, οι αρχές περιορίστηκαν να θεωρούν ως επίτευγμα τη μεγάλη αποθηκευτική ικανότητα και την υψηλή στάθμη του φράγματος. Το νερό που αποθηκεύεται πωλείται για κέρδος και αποτελεί επίσης αξιοθέατο για τον τουρισμό, ενώ αγνοήθηκαν οι ελλείψεις στην ποιότητα κατασκευής και η περιορισμένη χωρητικότητα του φράγματος.
Στο πλαίσιο της πολιτικής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) για την αντιπλημμυρική προστασία, κύριος στόχος είναι η αποφυγή κατάρρευσης των φραγμάτων. Ωστόσο, πολλά από αυτά παρουσιάζουν δομικές αδυναμίες, παλαιά υποδομή και ανεπαρκή συντήρηση, που μειώνουν την αποτελεσματικότητά τους. Ως αποτέλεσμα, οι εκτάκτου ανάγκης ή ακόμα και αιφνιδιαστικές εκροές κατά τις έντονες βροχοπτώσεις έχουν γίνει συχνό φαινόμενο, παρά τις υποσχέσεις που έχουν δοθεί στους κατοίκους.
Σε περίπτωση κατάρρευσης του κύριου φράγματος, πλημμυρικά ύδατα ύψους σχεδόν δύο μέτρων θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι την πλατεία Τιεν Αν Μεν στο Πεκίνο. Για την αποφυγή μιας τέτοιας καταστροφής, οι αρχές απελευθερώνουν γρήγορα μεγάλες ποσότητες νερού για να μειώσουν την πίεση στο φράγμα.
Από τις 27 Ιουλίου, λόγω της συνεχιζόμενης εισροής, το φράγμα Μιγιούν άρχισε να εκτονώνει νερό προς τα κατάντη. Μέχρι τις 29 Ιουλίου, η συνολική εκροή έφτασε τα 180 εκατ. κυβικά μέτρα, ποσότητα αντίστοιχη με την εκκένωση πάνω από του μισού όγκου της λίμνης Ντιρ Κρικ στην Πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ μέσα σε λίγες ημέρες. Η ροή, που έφτανε σχεδόν τα 1.133 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο — αρκετή για να γεμίσει μια ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα κάθε δύο δευτερόλεπτα — είχε τη δυνατότητα να υπερχειλίσει ποταμούς, να καταστρέψει καλλιέργειες, να πλημμυρίσει δρόμους και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή όσων ζουν κατάντη.
Πέρα από το φράγμα Μιγιούν, και άλλα φράγματα στα δυτικά, βορειοδυτικά και βορειοανατολικά προάστια του Πεκίνου άνοιξαν τις πύλες τους, μεταξύ αυτών τα φράγματα Μπαϊχεμπάο, Γιουντουσάν, Χαϊζί, Σιγιού, Χουανγκσονγκγιού, Τζαϊτάνγκ, Τζουγουό, Λουοπολίνγκ και Σαντζιαντιάν.
Οι επίσημες αναφορές του κινεζικού κρατικού τύπου για τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και περιουσίες από τις πρόσφατες πλημμύρες θεωρούνται πιθανόν υποτιμημένες, καθώς το ΚΚΚ είναι γνωστό για τη συγκάλυψη πραγματικών δεδομένων.
Προηγούμενες εκροές από το φράγμα Μιγιούν
Η εκκένωση νερού από το φράγμα Μιγιούν για την προστασία του Τζονγκνανχάι, της κεντρικής έδρας του ΚΚΚ στο Πεκίνο, δεν είναι πρωτόγνωρη. Κάθε φορά που εκκενώνεται το φράγμα, οι περιοχές γύρω από το Πεκίνο υφίστανται σημαντικές ζημιές.
-
Πρώτη εκροή (1969): Κατά τη διάρκεια της έντασης μετά τη σύγκρουση στα Σινο-Σοβιετικά σύνορα το 1969, η Σοβιετική Ένωση φέρεται να σχεδίαζε καταστροφικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων στόχων στο Πεκίνο και πυρηνικών εγκαταστάσεων. Για να αποφευχθούν πλημμύρες σε περίπτωση επίθεσης, οι κινεζικές αρχές εκκένωσαν το φράγμα Μιγιούν και εκκένωσαν το Πεκίνο από ανώτατους αξιωματούχους και τις οικογένειές τους, θέτοντας όμως σε κίνδυνο τον πληθυσμό.
-
Δεύτερη εκροή (1976): Ο σεισμός στο Τανγκσάν τον Ιούλιο του 1976 προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο φράγμα Μπαϊχέ του Μιγιούν. Για να αποτραπεί η κατάρρευση, οι αρχές ανατίναξαν έναν κοντινό λόφο για υλικό ενίσχυσης και διέταξαν παρατεταμένη εκροή νερού, η οποία συνεχίστηκε για πάνω από δύο εβδομάδες μέχρι την πλήρη εκκένωση της δεξαμενής.
Φράγμα Μιγιούν
Με επιφάνεια 186 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το φράγμα Μιγιούν είναι το μεγαλύτερο του είδους του στο βόρειο τμήμα της Κίνας. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά προάστια του Πεκίνου, περίπου 72 χλμ. από το κέντρο της πόλης.
Αρχικά κατασκευάστηκε με σκοπό τον έλεγχο πλημμυρών, την άρδευση, την παραγωγή ενέργειας και την υδατοκαλλιέργεια, χωρίς να προορίζεται για ύδρευση της πόλης.
Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1958 και ολοκληρώθηκαν το 1960, υπό το σχεδιασμό του Τμήματος Υδραυλικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Τσίνγκχουα με επικεφαλής τον καθηγητή Τζάνγκ Γκουανγκντού. Από τότε όμως, το φράγμα αντιμετωπίζει προβλήματα που απαιτούν συνεχείς ενισχύσεις, επεκτάσεις και επισκευές.
Το φράγμα Μιγιούν και το έργο μεταφοράς νερού Νότου-Βορρά
Η ύδρευση του Πεκίνου βασιζόταν αρχικά στο φράγμα Γκουαντίνγκ και στα τοπικά υπόγεια ύδατα. Όμως, η μείωση των υδάτων στον Γκουαντίνγκ, λόγω πολλαπλών φραγμάτων στον ποταμό Γιονγκντίνγκ, ανάγκασαν το ΚΚΚ να αναθέσει το φράγμα Μιγιούν ως κύρια πηγή ύδρευσης το 1982. Εκείνη την εποχή, τα αποθέματα ήταν επαρκή.
Η κατάσταση άλλαξε το 2015, μετά την ολοκλήρωση του κεντρικού τμήματος του έργου μεταφοράς νερού Νότου-Βορρά, που μεταφέρει νερό από τον ποταμό Γιανγκτσέ στα ξηρά βόρεια, όπως το Πεκίνο, μέσω καναλιών και αντλιοστασίων.
Ετησίως, περίπου 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού διοχετεύονται στο Πεκίνο, με το έργο να έχει αναλάβει πλέον τον κύριο ρόλο ύδρευσης, αντικαθιστώντας το Μιγιούν.
Από το 2015, τμήματα αυτού του νερού αποθηκεύονται και στο φράγμα Μιγιούν, όπως και σε άλλα τοπικά φράγματα. Το νερό μεταφέρεται αρχικά από τον ποταμό Γιανγκτσέ στη λίμνη Τουαντσένγκ στο Πεκίνο, από όπου αντλείται και ανυψώνεται μέσω δικτύου σωληνώσεων και αντλιοστασίων στο φράγμα Μιγιούν.
Η αποθηκευτική ικανότητα του Μιγιούν αυξήθηκε σημαντικά από την εισροή του νερού του Νότου, σπάζοντας διαρκώς ρεκόρ. Το 2013 έφτασε τα 793 εκατ. κυβικά μέτρα, το 2018 τα 2,2 δισ., ενώ τον Ιούλιο του 2025 άγγιξε τα 3,6 δισ., με στάθμη νερού σχεδόν 155 μέτρα, ξεπερνώντας το ανώτατο όριο των 152 μέτρα που έχει θεσπιστεί για αντιπλημμυρική ασφάλεια.
Το φράγμα Μιγιούν βρίσκεται πάνω από 100 μέτρα υψηλότερα από την πλατεία Τιεν Αν Μεν, και όπως το φράγμα Γκουαντίνγκ, κρέμεται πάνω από το Πεκίνο σαν Δαμόκλειος Σπάθη.
Σε περίπτωση κατάρρευσης, η πλημμύρα θα μπορούσε να καλύψει όχι μόνο το Πεκίνο, αλλά και τις γειτονικές περιοχές Τιαντζίν, Μπαοντί και Τζισιάν.
Του Wang Weiluo
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
