Σχολιασμός
Η κομμουνιστική Κίνα έχει για χρόνια εκμεταλλευτεί τους θυγατρικούς οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών—όπως το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (UNHRC) και τον Οργανισμό Εκπαίδευσης, Επιστήμης και Πολιτισμού (UNESCO)—για να προωθεί τους στρατηγικούς της στόχους μέσω μιας αδιάκοπης εκστρατείας πληροφόρησης και επιρροής.
Οι προσπάθειες αυτές στοχεύουν στο να προστατεύσουν το Πεκίνο και τους συμμάχους του από τον διεθνή έλεγχο για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποπροσανατολίζοντας την προσοχή από τα δικά τους εγκλήματα, υποβαθμίζοντας τα διεθνή πρότυπα βάσει των οποίων κρίνονται τα κράτη και προωθώντας ένα κρατικοκεντρικό μοντέλο διακυβέρνησης που δήθεν «εγγυάται» τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως.
Οι αρχές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) χρησιμοποιούν συστηματικά οικονομικά κίνητρα, όπως έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος», διπλωματικές πιέσεις και εκστρατείες παραπληροφόρησης, για να επηρεάζουν άλλες χώρες ώστε να ευθυγραμμίζονται με τα κινεζικά συμφέροντα στα Ηνωμένα Έθνη.
Ας εξετάσουμε την πιο πρόσφατη κίνησή τους στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UNHRC).
Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ
Σκοπός του UNHRC είναι η προώθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως, η διερεύνηση και καταγραφή παραβιάσεων, η ενθάρρυνση της συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο και η περιοδική αξιολόγηση του ανθρωπιστικού ιστορικού των κρατών-μελών. Ιδρύθηκε το 2006 για να αντικαταστήσει την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, που λειτουργούσε από το 1946. Η νέα δομή στόχευε να διορθώσει την πολιτικοποίηση της προηγούμενης, της οποίας τα μέλη περιλάμβαναν ορισμένους από τους χειρότερους παραβάτες ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως.
Το Συμβούλιο απαρτίζεται από 47 μέλη που εκλέγονται από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για τριετή θητεία. Η Κίνα είναι μέλος από το 2006 και έχει επανεκλεγεί πολλές φορές, παρά τις μακροχρόνιες κατηγορίες οργανώσεων όπως η Διεθνής Αμνηστία, το Human Rights Watch και το Freedom House, για πολιτιστική γενοκτονία εις βάρος Θιβετιανών, Ουιγούρων, ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων.
Το γεγονός ότι η Κίνα εξελέγη στο Συμβούλιο εξαρχής αποτελεί σαφή ένδειξη της αποτελεσματικότητας της εκστρατείας επιρροής του ΚΚΚ μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΗΕ.
Η εκμετάλλευση του UNHRC από το ΚΚΚ
Όπως αναφέρεται σε ακαδημαϊκή μελέτη, οι στόχοι του ΚΚΚ στον ΟΗΕ είναι «να προωθήσει μια αντίληψη σύμφωνα με την οποία η Κίνα είναι υπεράνω κριτικής, τα ατομικά δικαιώματα δεν υπερισχύουν της εθνικής κυριαρχίας, ο ρόλος των φιλελεύθερων δημοκρατιών μειώνεται, και οι πολιτικές της Κίνας θεωρούνται συμβατές με το διεθνές δίκαιο περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Το Πεκίνο αξιοποιεί το Συμβούλιο για να προωθήσει το κρατικοκεντρικό του μοντέλο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο δίνει προτεραιότητα στην «ανάπτυξη» και στη «μη επέμβαση» αντί για τα ατομικά πολιτικά και αστικά δικαιώματα —την κλασική μαρξιστική ανύψωση του κράτους (του «κοινού καλού») πάνω από τα δικαιώματα του ατόμου. Ο απώτερος στόχος του ΚΚΚ είναι να πείσει την πλειοψηφία των χωρών να αποδεχτούν τον παρανοϊκό αυτόν ορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντί των παραδοσιακών διεθνών προτύπων.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κινεζική χορηγία και υιοθέτηση, τον Ιούλιο του 2019, του Ψηφίσματος 41/19 του UNHRC με τίτλο The Contribution of Development to the Enjoyment of All Human Rights («Η συμβολή της ανάπτυξης στην απόλαυση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»). Το ψήφισμα αντιμετωπίζει την οικονομική ανάπτυξη και τις κρατικά καθοδηγούμενες πρωτοβουλίες ως κεντρικά στοιχεία για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα προωθεί συνθήματα του ΚΚΚ όπως «αμοιβαία επωφελής συνεργασία» και «διάλογος μεταξύ κρατών», αποφεύγοντας μηχανισμούς λογοδοσίας όπως έρευνες ή κυρώσεις για παραβιάσεις.
Η φιλοσοφία αυτή επικεντρώνεται στους συλλογικούς στόχους και όχι στις ατομικές ελευθερίες —την καρδιά της δυτικής αντίληψης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι δυτικές δημοκρατίες τονίζουν την ατομική αυτονομία, την ελευθερία και την προστασία από την κρατική αυθαιρεσία· ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από αυτό που επιδιώκει να επιβάλει το Πεκίνο υπό τον πλήρη έλεγχο του ΚΚΚ.
Η Κίνα αξιοποιεί συχνά την επιρροή της στην ομάδα των «Αναπτυσσόμενων Χωρών με Ομοειδείς Θέσεις» για να εμποδίσει ή να αποδυναμώσει προτάσεις ψηφισμάτων που αφορούν το δικό της ιστορικό ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Βασικός στόχος είναι η αποτροπή κάθε έρευνας του UNHRC σχετικά με τις παραβιάσεις εις βάρος των Ουιγούρων στο Ανατολικό Τουρκεστάν (Σιντζιάνγκ).
Τον Οκτώβριο του 2022, η Διεθνής Αμνηστία ανέφερε ότι πρόταση ψηφίσματος για διερεύνηση των παραβιάσεων του ΚΚΚ στη Σιντζιάνγκ απορρίφθηκε, επικαλούμενη «πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα» μεταξύ των κρατών-μελών. Το Πεκίνο φέρεται να είχε ασκήσει πιέσεις σε αφρικανικά και ασιατικά κράτη, προσφέροντας οικονομικά κίνητρα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος» για να εξασφαλίσει τις απαραίτητες ψήφους. Για παράδειγμα, η Ερυθραία και η Κίνα επιβεβαίωσαν τη στρατηγική τους συνεργασία στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας κατά την επίσκεψη του Κινέζου υπουργού Εξωτερικών τον Ιανουάριο του 2022.
Με αξιόπιστες αναφορές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταγράφουν τη σύλληψη πάνω από 1 εκατομμυρίου Ουιγούρων και άλλων, η απόρριψη του ψηφίσματος αυτού ήταν τραγική και καταδεικνύει πόσο άχρηστο έχει καταστεί το Συμβούλιο λόγω της κινεζικής επιρροής.
Η πιο πρόσφατη πρόκληση
Στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης προσπάθειάς του να επιβάλει διεθνώς το κρατικοκεντρικό του μοντέλο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Πεκίνο υπέβαλε στις 6 Οκτωβρίου ένα σχέδιο ψηφίσματος στη 60ή σύνοδο του UNHRC, το οποίο υιοθετήθηκε χωρίς ψηφοφορία. Το ψήφισμα εστίαζε «στην προώθηση και προστασία των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των ανισοτήτων», σύμφωνα με το κρατικό κινεζικό μέσο Global Times.
Στο σχετικό άρθρο, ο πρέσβης Τσεν Σου, μόνιμος αντιπρόσωπος της Κίνας στο Γραφείο του ΟΗΕ στη Γενεύη, μίλησε για «ενίσχυση της πολυμέρειας και της διεθνούς συνεργασίας» και για «αύξηση των επενδύσεων στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα» —τη γνωστή ρητορική συνθημάτων του κομμουνιστικού καθεστώτος, χωρίς καμία αναφορά στα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα όπως η ελευθερία του λόγου, της θρησκείας και του συνέρχεσθαι, τα οποία το ΚΚΚ θεωρεί εχθρικά.
Συμπερασματικές σκέψεις
Το κινεζικό καθεστώς συνεχίζει να υπονομεύει και να παραλύει το έργο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, το οποίο έχει ως αποστολή την προώθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως. Το ΚΚΚ χρησιμοποιεί πειθώ, δωροδοκία και εκφοβισμό για να αποτρέπει τις έρευνες σχετικά με τις παραβιάσεις του, ενώ ταυτόχρονα προωθεί διεθνώς ένα κρατικοκεντρικό μοντέλο που υποτάσσει τα δικαιώματα του ατόμου στις ανάγκες του κράτους—νομιμοποιώντας έτσι τη δίωξη των πολιτών κατά βούληση.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε την Εκτελεστικό Διάταγμα υπ’ αριθμόν 14199, με τίτλο Withdrawing the United States From and Ending Funding to Certain United Nations Organizations and Reviewing United States Support to All International Organizations («Απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών και Τερματισμός της Χρηματοδότησης προς Ορισμένους Οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών και Επανεξέταση της Στήριξης των ΗΠΑ προς Όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς»), με την οποία τερματίστηκε επίσημα η συμμετοχή των ΗΠΑ στο UNHRC τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους.
Η αιτιολόγηση, όπως αναφέρεται στο Τμήμα 1, ήταν σαφής: «Το UNHRC έχει προστατεύσει παραβάτες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιούν τον οργανισμό για να αποφύγουν τον έλεγχο».
Αυτό ακριβώς κάνει το κινεζικό καθεστώς.
Η απόφαση αυτή στοχεύει ξεκάθαρα τον κατ’ εξακολούθηση παραβάτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων —την κομμουνιστική Κίνα.
Του Stu Cvrk
Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν άρθρο ανήκουν αποκλειστικά στον συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις θέσεις της εφημερίδας The Epoch Times.
