Πέμπτη, 28 Μαρ, 2024
Ο Καθεδρικός της Φλωρεντίας, επισήμως γνωστός ως Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε. (Yury Dmitrienko/Shutterstock)

Η πλατεία του Καθεδρικού της Φλωρεντίας: Εκεί όπου η πίστη και η ομορφιά συναντιούνται

Εντυπωσιακή τέχνη που μας εμπνέει διαμέσου των αιώνων

Κείμενο: Cora Wang

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Ο Καθεδρικός της Φλωρεντίας στην Ιταλία, κοινώς γνωστός ως Ντουόμο, δεσπόζει στον ουρανό της πόλης. Χτισμένος στην πλατεία του Καθεδρικού, περιλαμβάνει επίσης το Βαπτιστήριο του Αγ. Ιωάννη και το καμπαναριό του Τζιότο – όλα εξαιρετικά δείγματα της αναγεννησιακής τέχνης και αρχιτεκτονικής. Ο εσωτερικός και εξωτερικός διάκοσμος των κτιρίων έχει γίνει από τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο γλύπτης Ντονατέλο και ο ζωγράφος Τζόρτζιο Βαζάρι, του οποίου οι απεικονίσεις κοσμικών και πνευματικών επιφανών προσωπικοτήτων εμπνέουν όσους τις κοιτούν.

Άργησε να «ανθίσει» το Ντουόμο στην Φλωρεντία

Όπως γνωρίζουμε σήμερα, χρειάστηκαν περίπου 140 χρόνια για την ολοκλήρωση του Καθεδρικού της Φλωρεντίας, τον οποίο σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Αρνόλφο ντι Κάμπιο [Arnolfo di Cambio].

Η πρώτη πέτρα μπήκε το 1296, την ημέρα που οι Καθολικοί γιορτάζουν τη γέννηση της Παναγίας: στις 8 Σεπτεμβρίου. Η ημερομηνία είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη θεμελίωση του ναού, καθώς το αρχικό του όνομα ήταν Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε (Αγία Μαρία του Λουλουδιού). Το λουλούδι συμβολίζει τον Χριστό στη μήτρα της Παρθένου.

Το αρχικό σχέδιο του Κάμπιο παραλλάχτηκε και εξαπλώθηκε με την πάροδο των χρόνων, μέχρι τις 30 Αυγούστου 1436, όταν ο αρχιτέκτονας Φίλιπο Μπρουνελέσκι [Filippo Brunelleschi] ολοκλήρωσε το κτίριο στέφοντάς το με έναν εκπληκτικό οκταγωνικό τρούλο περίπου 33.000 μέτρων ψηλό, χωρίς εξωτερικά υποστηρίγματα, ένα απίστευτο επίτευγμα μηχανικής που εντυπωσιάζει ακόμα και στις μέρες μας.

Ο θαυμάσιος τρούλος σχεδιάστηκε από τον Φίλιππο Μπρουνελέσκι. (Ricardo Lps/Shutterstock)

 

Η κατασκευή του Καθεδρικού ξεκίνησε στα τέλη του 13ου αιώνα. Ο τρούλος προστέθηκε τον 15ο αιώνα. (Giuseppe Mondì/Unsplash)

 

(Steve Lovegrove/Shutterstock)

 

Το εξωτερικό μέρος του ναού έχει διακοσμηθεί με γεωμετρικά σχήματα από λευκό μάρμαρο της Καράρα, πράσινο μάρμαρο του Πράτο και κόκκινο μάρμαρο της Σιέννα. (Steve Lovegrove/Shutterstock)

 

(Zvonimir Atletic/Shutterstock)

 

Εμπνευσμένα από το βιβλίο της Γένεσης, τα χαμηλότερα επίπεδα του καμπαναριού του Τζιότο είναι γεμάτα με εξάγωνα πάνελ, που περιέχουν ανάγλυφες αναπαραστάσεις της βιβλικής ιστορίας του ανθρώπου. (littleting/Shutterstock)

 

Το καμπαναριό του Τζιόττο. (TTphoto/Shutterstock)

 

Οι πύλες του Παραδείσου – ένα ζευγάρι επίχρυσων μπρούντζινων θυρών, σχεδιασμένων από τον γλύπτη Λορέντσο Γκιμπέρτι [Lorenzo Ghiberti], στη βόρεια είσοδο του Βαπτιστηρίου του Αγ. Ιωάννη. (Kiev.Victor/Shutterstock)

 

«Η τελική Κρίση» σχεδιάστηκε από τον Τζόρτζιο Βαζάρι, αλλά ζωγραφίστηκε κυρίως από τον μαθητή του Φρεντερίκο Τσούκαρι [Frederico Zuccari]. (Thoom/Shutterstock)
Λεπτομέρεια από την «Τελική Κρίση». (AmbrosiniV/Shutterstock)

 

Το εσωτερικό του οκταγωνικού τρούλου του Βαπτιστηρίου του Αγ. Ιωάννη καλύπτεται από ψηφιδωτά. (kan_khampanya/Shutterstock)

 

(Ventura/Shutterstock)

 

(InnaFelker/Shutterstock)

 

Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece

 

 

Πως μπορείτε να μας βοηθήσετε ώστε να συνεχίσουμε να σας κρατάμε ενημερωμένους

Ποιος είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε την βοήθειά σας για την χρηματοδότηση του ερευνητικού ρεπορτάζ μας; Επειδή είμαστε ένας ανεξάρτητος οργανισμός ειδήσεων που δεν επηρεάζεται από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Από την ημέρα που ξεκινήσαμε, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με προσπάθειες αποσιώπησης της αλήθειας κυρίως από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Αλλά δεν θα λυγίσουμε. Η ελληνική έκδοση της Epoch Times βασίζεται ολοκληρωτικά στις γενναιόδωρες συνεισφορές σας για να διατηρήσει την παραδοσιακή δημοσιογραφία ζωντανή και υγιή στην Ελληνική γλώσσα. Μαζί, μπορούμε να συνεχίσουμε να διαδίδουμε την αλήθεια.

Σχολιάστε