Μπαίνοντας στο φορτηγάκι που φρουρούνταν από ένοπλους στρατιώτες, μαζί με πέντε ακόμα χειρουργούς και νοσοκόμες, ο Τζενγκ Τζι δεν ήξερε ότι έμπαινε σε έναν κόσμο που θα τον στοίχειωνε για το επόμενο τέταρτο του αιώνα.
Ο Δρ Τζενγκ, ειδικευόμενος τότε γιατρός σε ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά νοσοκομεία της Κίνας, δεν γνώριζε παρά το ότι επρόκειτο για μια «μυστική στρατιωτική αποστολή», κοντά σε μια στρατιωτική φυλακή που βρισκόταν στα περίχωρα της πόλης Νταλιάν, στη βορειοανατολική Κίνα.
Ένα γαλάζιο ύφασμα κάλυπτε τις τέσσερις πλευρές του οχήματος, εμποδίζοντας τα αδιάκριτα βλέμματα.
Όταν άνοιξε η πόρτα, τέσσερεις γεροδεμένοι στρατιώτες κουβάλησαν μέσα έναν άνδρα του οποίου τα άκρα ήταν δεμένα με λεπτά σχοινιά που είχαν κόψει βαθιά τη σάρκα του. Ο άντρας δεν ήταν πάνω από 18 ετών- τα όργανά του, όπως είχαν πει στο χειρουργικό συνεργείο την προηγούμενη μέρα, ήταν «υγιή και φρέσκα».
Ένας γιατρός έδωσε εντολή στον Δρα Τζενγκ να «πατήσει τα πόδια του άνδρα και «να μην τον αφήσει να κουνηθεί». Πίεσε τα πόδια του άνδρα με τα χέρια του και προς μεγάλη του έκπληξη, διαπίστωσε πως ήταν ζεστά. Εκείνη την ώρα, αίμα άρχισε να τρέχει από το λαιμό του άνδρα.
Είδε έναν γιατρό να ανοίγει το στομάχι του άνδρα και δύο άλλους να αφαιρούν από ένα νεφρό ο καθένας. Τα πόδια του άνδρα συσπάστηκαν και ο λαιμός του κινήθηκε -αν και δεν βγήκε κανένας ήχος.
«Κόψτε την αρτηρία και τις φλέβες του, γρήγορα!», είπε ένας γιατρός στον Δρα Τζενγκ. Μόλις το έκανε, έτρεξε τόσο πολύ αίμα που πιτσίλισε όλη τη ρόμπα και τα γάντια του. Τότε, πήρε εντολή να βγάλει τα μάτια του άνδρα.
Ο Δρ Τζενγκ κοίταξε το πρόσωπο του άνδρα. Τον κοιτούσε ένα ζευγάρι ορθάνοιχτα μάτια.
«Ήταν τρομακτικό πέρα από κάθε περιγραφή. Με κοίταζε κατάματα. Τα βλέφαρά του κινούνταν. Ήταν ζωντανός», αφηγήθηκε ο Δρ Τζενγκ στην Epoch Times τον Ιούλιο, την πρώτη φορά που δέχτηκε να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του όνομα για να διηγηθεί την ιστορία του.
Όμως, μέσα στο φορτηγάκι, το 1994, δεν ήξερε ότι ήταν μέρος αυτού που σύντομα θα γινόταν ένα βιομηχανοποιημένο δολοφονικό σύστημα που θα αφαιρούσε όργανα από κρατούμενους συνείδησης και θα τα πουλούσε για μεταμοσχεύσεις.
Στο φορτηγάκι, είπε στους άλλους γιατρούς: «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Ένιωθε τον εγκέφαλό του να αδειάζει καθώς καθόταν εκεί τρέμοντας, ιδρωμένος και παράλυτος.
Ο γιατρός απέναντί του πίεσε αμέσως το κεφάλι του άνδρα στο πάτωμα του βαν. Με δύο δάχτυλα πατημένα στα βλέφαρα και ένα αιμοστατικό στο άλλο χέρι, ο γιατρός έβγαλε με σφιγκτήρα κάθε ένα από τα μάτια του άντρα.
Το σώμα του νεαρού άντρα, ακίνητο πλέον, τοποθετήθηκε σε μια μαύρη πλαστική σακούλα και δόθηκε στους στρατιώτες που περίμεναν έξω. Το φορτηγάκι επέστρεψε στο Γενικό Νοσοκομείο της Στρατιωτικής Περιφέρειας Σενιάνγκ, όπου ο Δρ Τζενγκ έκανε την ειδικότητά του. Οι νοσοκόμες μάζεψαν γρήγορα τον λερωμένο ιατρικό εξοπλισμό.
Τα φώτα ήταν αναμμένα σε δύο χειρουργικές αίθουσες όταν έφτασαν στο νοσοκομείο. Μια άλλη ομάδα γιατρών περίμενε να ξεκινήσει τις μεταμοσχεύσεις οργάνων.
Ο Δρ Τζενγκ ήταν πολύ άρρωστος για να μπορέσει να φανεί σε κάτι χρήσιμος, παρόλο που ο διευθυντής του τμήματος ήθελε να συμμετέχει και αυτός στο χειρουργείο. Κάθισε και παρακολούθησε από μερικά μέτρα μακριά την εξέλιξη της επέμβασης. Όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταμοσχεύσεις, το ιατρικό προσωπικό πήγε σε ένα πολυτελές εστιατόριο και γευμάτισε σιωπηλά, αν και ο Δρ Τζενγκ είπε ότι δεν μπορούσε να καταπιεί ούτε μπουκιά. Μετά το γεύμα, ζήτησε την άδεια να αποχωρήσει, έχοντας ανεβάσει υψηλό πυρετό.
Αυτό το ζευγάρι μάτια – απελπισμένα, φοβισμένα και πονεμένα – βασάνιζε έκτοτε τον Δρα Τζενγκ νυχθημερόν.
«Κάτω από τα φώτα βρισκόταν μια νεαρή ζωή, ένας συνάνθρωπός μας, και εμείς παίρναμε τα όργανά του ενώ ήταν ακόμα ζωντανός», είπε.
Μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων
Η φρίκη που έζησε ο Δρ Τζενγκ στο φορτηγάκι και στη συνέχεια στο νοσοκομείο έλαβε χώρα το 1994, όταν η κρατικά εγκεκριμένη πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα.
Σύντομα διογκώθηκε σε μια μαζική βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων, χρησιμοποιώντας φυλακισμένους συνείδησης, ιδίως οπαδούς της διωκόμενης πνευματικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ, για να τροφοδοτήσει την ανάπτυξή της. Στην ίδια πόλη με το νοσοκομείο, βρισκόταν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Σουτζιατούν, το οποίο, όπως πολλαπλοί πληροφοριοδότες αποκάλυψαν, αποτελούσε τόπο μαζικής δολοφονίας φυλακισμένων οπαδών του Φάλουν Γκονγκ για τα όργανά τους από τότε που άρχισε η δίωξη το 1999. Ενώ η υπόγεια εγκατάσταση του Σουτζιατούν εγκαταλείφθηκε όταν αποκαλύφθηκε διεθνώς, υπάρχει ένας άγνωστος αριθμός παρόμοιων στρατοπέδων στην Κίνα.
Ο Δρ Τζενγκ είναι ένας από τους πολλούς μάρτυρες που έχουν εμφανιστεί στην Epoch Times από το 2006 για να αποκαλύψουν τη φρικιαστική πρακτική του καθεστώτος.
Έκτοτε, πλήθος ανεξάρτητων εκθέσεων έχουν παράσχει πληροφορίες σχετικά με τη σοβαρότητα και την κλίμακα της πρακτικής αυτής.
Το 2019, ένα ανεξάρτητο δικαστήριο με έδρα το Λονδίνο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κυβερνών καθεστώς της Κίνας σκοτώνει κρατούμενους συνείδησης για τα όργανά τους «σε σημαντική κλίμακα» και ότι τα κύρια θύματα είναι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.
Οι Αμερικανοί νομοθέτες έχουν λάβει μέτρα για να αποτρέψουν τους Αμερικανούς από τον «μεταμοσχευτικό τουρισμό» στην Κίνα, κάτι που θα τους καθιστούσε συνένοχους στο έγκλημα.
Ο αντιπρόσωπος Σκοτ Πέρι (R-Pa.) πιέζει για την ψήφιση του νόμου του για την προστασία του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος θα επιβάλλει κυρώσεις στους διώκτες του Φάλουν Γκονγκ. Το νομοσχέδιο θα απαγορεύει επίσης τη συνεργασία με την κομμουνιστική Κίνα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων οργάνων.
Ο διακομματικός νόμος Stop Forced Organ Harvesting Act of 2023, ο οποίος επιδιώκει να τιμωρήσει τους υποκινητές της κακοποίησης, πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων τον Μάρτιο.
Τον Ιούνιο, το Τέξας υιοθέτησε τον πρώτο νόμο της χώρας για την αντιμετώπιση του ζητήματος, απαγορεύοντας στους ασφαλιστές υγείας να χρηματοδοτούν χειρουργικές επεμβάσεις μεταμόσχευσης οργάνων που συνδέονται με την Κίνα.
«Ένα φρέσκο»
Ο Δρ Τζενγκ ζούσε ακόμα υπό το καθεστώς του φόβου, όταν αφηγήθηκε την ιστορία του για πρώτη φορά το 2015, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης συνέντευξης, δυσκολευόταν να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πρόταση – άλλοτε με τα δύο του χέρια να κρατιούνται σφιχτά στην άκρη του τραπεζιού μπροστά του, άλλοτε να ταλαντεύεται, να σηκώνεται όρθιος και να κάθεται. Η έκφραση του προσώπου του ήταν παραμορφωμένη καθώς επαναλάμβανε συνεχώς ότι ήταν «πολύ τρομακτικό». Δάκρυα γέμισαν τα μάτια του γιατρού καθώς περιέγραφε με τρεμάμενη φωνή την αφαίρεση των ματιών του νεαρού άνδρα.
Κατά τη διάρκεια της ειδίκευσής του στο νοσοκομείο, ο Δρ Τζενγκ ήταν ευνοημένος από τους ανωτέρους του, χάρη στην επιρροή του πατέρα του στον τοπικό κομμουνιστικό κύκλο εξουσίας. Με ειδίκευση στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο πατέρας του ήταν περιζήτητος από τους τοπικούς αξιωματούχους. Ορισμένοι από τους κορυφαίους στρατιωτικούς ηγέτες ήταν συχνοί καλεσμένοι στο τραπέζι της οικογένειάς του. Βάσει αυτού, οι γιατροί αντιμετώπιζαν τον Δρα Τζενγκ με σεβασμό, επιτρέποντάς του συχνά να συμμετέχει σε χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ άλλοι ειδικευόμενοι δεν μπορούσαν.
Αμέσως μετά την αφαίρεση των οργάνων στο πίσω μέρος του φορτηγού, ο Δρ Τζενγκ έφυγε από το νοσοκομείο. Έγινε παιδίατρος και παθολόγος στην πόλη Λιαογιάνγκ, περίπου τέσσερεις ώρες με το αυτοκίνητο βόρεια του Νταλιάν. Αλλά ο τρόμος που είχε νιώσει τότε βάθαινε με την πάροδο του χρόνου, καθώς έβλεπε αυτά που συνέβαιναν στα παρασκήνια.
Το 2002, ο Δρ Τζενγκ συνόδευσε έναν στρατιωτικό αξιωματούχο για ιατρικές εξετάσεις στο νοσοκομείο όπου κάποτε έκανε την πρακτική του. Ο γιατρός είπε στον αξιωματικό ότι χρειαζόταν ένα νέο νεφρό για να ζήσει.
«[Θα] διαλέξουμε ένα κορυφαίας ποιότητας για εσάς», είπε ένας άλλος στρατιωτικός αξιωματούχος στον προϊστάμενό του στο διάδρομο. «Ένα φρέσκο, από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.»
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Δρ Τζενγκ άκουσε ότι οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ αποτελούσαν συγκεκριμένη πηγή οργάνων.
Στο δρόμο για το σπίτι, ο αξιωματικός ρώτησε τον Δρα Τζενγκ αν θα έπρεπε να κάνει μεταμόσχευση νεφρού.
«Μην το κάνεις”, απάντησε ο Δρ Τζενγκ. «Δεν είναι διάπραξη φόνου αυτό;»
Μέσω αυτού του αξιωματούχου, ο Δρ Τζενγκ έμαθε πόσο διαδεδομένες ήταν οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα.
«Οι ένοπλοι αστυνομικοί και οι αξιωματούχοι πάνω από τις βαθμίδες των τμημάτων το γνωρίζουν όλοι και είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλο τον στρατό. Δεν είναι κάτι καινούργιο», δήλωσε ο Δρ Τζενγκ στην Epoch Times.
Για να βγάλει περισσότερα χρήματα, είπε, ο στρατός είχε ανοίξει πολλά «πράσινα περάσματα», ή γρήγορες λωρίδες στα αεροδρόμια, για τη γρήγορη μεταφορά φρέσκων ανθρώπινων οργάνων σε όλη τη χώρα. Οι μονάδες μολυσματικών ασθενειών στα στρατιωτικά νοσοκομεία είχαν όλες γίνει «κρησφύγετα» για τις εξαναγκαστικές συλλογές οργάνων, είπε.
«Σε περίπου μία με δύο εβδομάδες – σε ένα μήνα το πολύ – μπορεί να βρεθεί συμβατό όργανο.»
Ο αξιωματικός του οποίου το νεφρό παρουσίαζε ανεπάρκεια επέλεξε να μην υποβληθεί σε μεταμόσχευση. Έζησε άλλα τρία χρόνια στηριζόμενος στην αιμοκάθαρση και πέθανε το 2005.
Ένας άλλος γνωστός του, βοηθός αξιωματούχων της επταμελούς Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου, του πυρήνα της ελίτ της κινεζικής ηγεσίας, είπε στον Δρα Τζενγκ κάτι ακόμη πιο συγκλονιστικό.
Στη συζήτηση, ο Δρ Τζενγκ παρατήρησε ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στη βορειοανατολική Κίνα ήταν αρκετά σκληρή.
Ο γνωστός δεν έδωσε άμεση απάντηση, αλλά πριν χωρίσουν, γύρισε και κοίταξε τον Δρα Τζενγκ κατάματα.
«Στην πόλη Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι, κάτω από τον πίσω κήπο του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας της επαρχίας Χουμπέι, υπάρχει ένα μέρος γεμάτο από φυλακισμένους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Μερικοί είναι ανήλικα παιδιά», είπε, σταματώντας σε κάθε λέξη.
«Έχω πάει εκεί», πρόσθεσε μετά από μια παύση. Δεν το συζήτησαν περαιτέρω, αλλά ο υπαινιγμός ότι επρόκειτο για μια μαζική πηγή οργάνων βάρυνε πολύ τον Δρα Τζενγκ.
Σηματοδότησε ένα νέο αποδεικτικό στοιχείο για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Ο Δρ Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικός διευθυντής της ομάδας ιατρικής δεοντολογίας Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFOH) – Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων, δήλωσε ότι πρόκειται για ένδειξη ότι “η πρακτική αυτή ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένη στην Κίνα το 2002», τέσσερα χρόνια πριν από τη δημοσίευση της πρώτης ερευνητικής έκθεσης για το θέμα.
«Έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια. Το σύστημα μεταμοσχεύσεων της Κίνας έχει διαπράξει ιατρικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που ξεπερνούν κατά πολύ οτιδήποτε είναι γνωστό στον 21ο αιώνα. Πού είναι η διεθνής αντίδραση;», τόνισε ο δρ Τρέι σε δήλωσή του στην Epoch Times.
Κάνοντας μια επιλογή
Αυτά που είπε ο γνωστός του, έκαναν τον Δρα Τζενγκ να νιώσει ότι είχε καθήκον να εκθέσει το θέμα στη διεθνή σκηνή, γεγονός που τον ώθησε τελικά να διαφύγει στην Ταϊλάνδη το 2005.
Έλαβε καθεστώς πρόσφυγα ενώ βρισκόταν στην Ταϊλάνδη και μετακόμισε στον Καναδά το 2007.
Το 2015, όταν διηγήθηκε για πρώτη φορά την ιστορία του στην Epoch Times, είπε ότι ένιωθε τόσο αβοήθητος που δεν ήταν σίγουρος αν έπρεπε να ακουμπήσει στον δημοσιογράφο ή στο τραπέζι.
«Ένιωθα ότι έδινα τη ζωή μου και όλα όσα έχω», δήλωσε στην Epoch Times στα τέλη Ιουλίου, αναφερόμενος στην προηγούμενη συνέντευξή του.
«Δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψω πώς ένιωθα εκείνη τη στιγμή», είπε.
«Κάθε λέξη, κάθε πρόταση που έλεγα δεν διέφερε από μια επιλογή ζωής και θανάτου. Δεν ήξερα τι θα έφερνε αυτό πάνω μου.»
Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών που πέρασαν από τη στιγμή που έφτασε στον Καναδά, ο Δρ Τζενγκ είπε ότι έψαχνε το κατάλληλο μέσο ενημέρωσης για να πει την ιστορία του. Εάν έκανε τη λάθος επιλογή, όχι μόνο θα έμπλεκε ο ίδιος σε μπελάδες, αλλά και το θέμα δεν θα έπαιρνε την προβολή που του άξιζε.
Ο Δρ Τρέι επαίνεσε το θάρρος του Δρος Τζενγκ να αποκαλύψει όσα ήξερε.
«Είναι η βάση για να κατανοήσουμε τη σκληρότητα και την έκταση των βάρβαρων πρακτικών μεταμόσχευσης της Κίνας», δήλωσε ο Δρ Τρέι.
«Αυτό που μοιράστηκε ο Δρ Τζενγκ με το κοινό είναι αποτρόπαιο πέρα από κάθε λέξη και δεν υπάρχει εξήγηση γιατί η διεθνής ιατρική κοινότητα δεν ενεργεί για [να σταματήσει] τη φρικτή συλλογή οργάνων στην Κίνα. Πού είναι η WMA [Παγκόσμια Ιατρική Ένωση]; Πού είναι ο ΠΟΥ [Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας];»
Ο Δρ Τρέι ενθάρρυνε και άλλους Κινέζους γιατρούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Δρος Τζενγκ.
«Η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή», είπε.
Ο Δρ Τζενγκ δήλωσε ότι ήταν φυσικό να ανησυχεί για πιθανά αντίποινα από το Πεκίνο. «Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν πόσο κακό είναι το ΚΚΚ», είπε – αλλά το ζήτημα υπερβαίνει τον ίδιο.
«Η σφαγή Κινέζων και η κλοπή των οργάνων τους για κέρδος, αυτό είναι ένα έγκλημα χωρίς όρια», δήλωσε ο Δρ Τζενγκ. «Ως κάποιος που ζει σε μια ελεύθερη χώρα, έχοντας μια «στοιχειώδη συνείδηση, δεν έχω κανένα λόγο να παραμείνω σιωπηλός.»
Είπε ότι έχει διαφυλάξει προσεκτικά τα αρχεία του. Όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας πέσει και κληθεί να λογοδοτήσει, θα ανέβει στο εδώλιο του μάρτυρα, είπε, προσθέτοντας ότι δεν έχει καμία αμφιβολία ότι «η δικαιοσύνη θα υπερισχύσει του κακού».
Αυτό το άρθρο έχει ενημερωθεί με δηλώσεις του Δρος Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικού διευθυντή της οργάνωσης Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH).
Της Eva Fu, με τη συμβολή της Yi Ling
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
