Μια υγιής και ευτυχισμένη οικογένεια που επέλεξε μια αγροτική αυτόνομη ζωή

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Επιβίωσε από την ανορεξία, γέννησε επτά παιδιά και βρήκε την ειρήνη και έναν ρυθμό στη ζωή της υιοθετώντας με την οικογένειά της έναν αυτόνομο, αγροτικό τρόπο ζωής. Παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισαν με το χτίσιμο του σπιτιού τους, τα καιρικά φαινόμενα, την οικοδιδασκαλία και τη διαδικασία του να έχουν απευθείας το φαγητό από τη γη στο τραπέζι τους, αυτός ο απλός τρόπος ζωής αποδίδει καρπούς και τους ταιριάζει. Τώρα, μοιράζονται τα μυστικά της καθημερινής ευτυχίας τους, με την ελπίδα να εμπνεύσουν και άλλους.

Το 2017, η Στέησι Ντρόβνταλ, 35 ετών, μετακόμισε από τη νοτιοδυτική Ουάσιγκτον στο αγροτικό βόρειο Ουισκόνσιν, μαζί με τον σύζυγό της Κόλιν, 37 ετών, τις 4 κόρες τους και τους 3 γιους τους, ηλικίας από 3 έως 14 ετών.

Η Στέησι έχει αναλάβει τη μόρφωση των παιδιών της, διδάσκοντάς τα η ίδια στο σπίτι. Επιπλέον, έχει ξεκινήσει πολλών ειδών επιχειρηματικά σχέδια, τα οποία διαχειρίζεται επίσης από το σπίτι της, αλλά κυρίως ανεβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υλικό για την αυτόνομη, αγροτική ζωή. Ο Κόλιν είναι υπάλληλος σε μια τοπική εταιρεία ηλεκτρισμού.

Το κτήμα τους, που ονομάζεται «Αγρόκτημα Από την αρχή» [«From the Scratch Farmhouse»], καταλαμβάνει αρκετά στρέμματα. Εκεί η οικογένεια καλλιεργεί λαχανικά, φρούτα και θεραπευτικά βότανα. Έχουν μια αγελάδα για το γάλα, κότες για τα αυγά και άλλα ζώα.

 

 Ωμά και αληθινά

«Τα παιδιά μας ήταν αρκετά μικρά όταν ξεκινήσαμε αυτή την περιπέτεια», είπε η Στέησι στην Έποκ Τάιμς. Έχουν μάθει να είναι αυτάρκη: τα μεγαλύτερα ξέρουν ήδη να μαγειρεύουν και τα μικρότερα μαθαίνουν, ξέρουν να κατασκευάζουν και να χτίζουν πολλά πράγματα, να καλλιεργούν και να επεξεργάζονται τις τροφές.»

Τα τέσσερα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν και αρμέγουν την αγελάδα τους Τζαν μόνα τους, ενώ ο 10χρονος γιος τους καταλαβαίνει πότε η Τζαν είναι σε οίστρο.

«Η γέννηση, ο θάνατος και η αναπαραγωγή είναι μέρος της ζωής και έτσι έχουν μάθει να τα αντιλαμβάνονται τα παιδιά μας. Νιώθω ευλογημένη που έχω την ευκαιρία να τους δώσω μια ανατροφή που είναι κοντά σε αυτά τα θεμελιώδη γεγονότα της ζωής», λέει η Στέησι.

Οι Ντρόβνταλ στράφηκαν αρχικά στην αγροτική ζωή κυρίως για πάψουν να έχουν ανάγκη τον μανάβη και να απλοποιήσουν τη ζωή τους. Τα αποτελέσματα όμως της επιλογής τους τους ωφέλησαν με πολλαπλούς τρόπους. Η φροντίδα των γεννημάτων στο χωράφι και την κουζίνα έγινε μια οικογενειακή υπόθεση, που τους συνδέει και τους προσφέρει την ευκαιρία για κοινές δραστηριότητες.

 

Η Στέησι τώρα μοιράζεται τις εμπειρίες της στο Instagram.

«Μιλάω για την κοπριά, την επαφή με τα ζώα, το άβραστο γάλα, το αληθινό φαγητό, το σκάψιμο του χώματος, τα βότανα, τα τσάγια, τον καθαρό αέρα και την άσκηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι ξαφνιάζονται όταν ακούνε ότι η κοπριά και το ωμό γάλα είναι υγιεινά… Εγώ, προσωπικά, δεν έχω ανάγκη τις μελέτες για να πειστώ για αυτό. Η ίδια μου η εμπειρία, μέρα με τη μέρα, με πείθει πόσο υγιεινός είναι αυτός ο τρόπος ζωής.»

Αφότου υιοθέτησε αυτήν τη στάση, η Στέησι έπαψε να εξαρτάται και από τις ιατρικές συνταγές για να παραμένει η οικογένειά της υγιής κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Παρόλο που παλιότερα βασιζόταν στα φάρμακα για τη γρίπη και τα κρυολογήματα, τώρα έχει μάθει να τα αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο.

 

 

Ο καταλύτης

Τόσο η Στέησι όσο και ο Κόλιν μεγάλωσαν στα περίχωρα της Ουάσιγκτον και γνωρίστηκαν όταν πήγαιναν ακόμα σχολείο. Δεν ζούσαν μέσα στην πόλη αλλά ούτε και στην εξοχή.

«Δεν μεγαλώσαμε ανάμεσα σε ανθρώπους που καλλιεργούσαν την τροφή τους ή είχαν δικά τους ζώα. Για μένα, τα ζώα σήμαιναν βρωμιά και αγγαρεία και δεν τα ήθελα. Η μητέρα μου ακόμα δεν τρώει φρέσκα αυγά ή λαχανικά  από τη φάρμα… Αυτά που τρώγαμε τότε ήταν κονσερβοποιημένα φρούτα και φασολάκια, γλυκά και δημητριακά γεμάτα συντηρητικά.»

 

Η μητέρα του Κόλιν τάιζε την οικογένειά της με έτοιμα γεύματα τηλεόρασης. Παρόλα αυτά, και αυτή και η μητέρα της Στέησι έκαναν ό,τι μπορούσαν, δεδομένου του χρόνου που είχαν.

«Θυμάμαι τις ντομάτες της γιαγιάς μου, που τις καλλιεργούσε η ίδια σε γλάστρες και τις συντηρούσε σε κρασί. Ήταν τέλειες!»

Η Στέησι ήταν καλή μαθήτρια και ονειρευόταν να πάει στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει κλασικό μπαλέτο ή ιατρική. Ωστόσο, στα 15 της χρειάστηκε να νοσηλευτεί λόγω νευρικής ανορεξίας. Μετά από αυτό, εγκατέλειψε τα όνειρά της για τον χορό.

«Μέχρι τότε, η ζωή μου ήταν αφιερωμένη στο μπαλέτο και με στενοχωρούσε η ιδέα ότι δεν είχα ένα τέλειο σώμα. Δεν είχα παραπανίσια κιλά, αλλά θα προτιμούσα οι καμπύλες μου να ήταν μικρότερες. Εκτός από αυτό, είχα αρκετά παιδικά τραύματα και αποζητούσα να έχω τον έλεγχο στη ζωή μου.»

Εκείνη την περίοδο, η διατροφική διαταραχή τής χάριζε την ψευδαίσθηση του ελέγχου. Η μητέρα της την πήγε σε έναν γιατρό, ο οποίος την παρέπεμψε στην Κλινική Καρτίνι στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Εκεί, ακολούθησε διάφορες θεραπείες και συμβουλευτική ψυχοθεραπεία και η κατάστασή της βελτιώθηκε. Σύμφωνα με την ίδια όμως, αυτό οφείλεται κυρίως στο εσωτερικό της κίνητρο, στη δική της επιθυμία να γίνει καλά.

«Είχα πάρει την απόφαση να θεραπευτώ. Είχα έναν φίλο τότε – τον τωρινό μου σύζυγο – και ένα φωτεινό μέλλον μπροστά μου. Δεν ήθελα καθόλου να πεθάνω. Άφησα πίσω μου τη διατροφική διαταραχή και τελικά και το μπαλέτο.»

Αποφάσισε επίσης να αφήσει και τα όνειρα για την ιατρική σχολή. Παντρεύτηκαν με τον Κόλιν στις 5 Μαΐου του 2007, αγόρασαν ένα σπίτι με 20 στρέμματα γη στο Γιάλκοτ της Ουάσιγκτον και η Στέησι αφοσιώθηκε στον ρόλο της συζύγου, της μητέρας και της νοικοκυράς.

«Αυτή η κίνηση ήταν ο καταλύτης για χιλιάδες αλλαγές στην καρδιά μου. Ο επόμενος καταλύτης, η επιλογή της αγρο-αυτόνομης ζωής, ήρθε από μια γειτόνισσά τους στο Γιάλκοτ, χάρη στην οποία η Στέησι είδε με άλλα μάτια το σπιτικό φαγητό.

«Μια μέρα, μας έφερε ένα βάζο με σπιτικό πουρέ μήλου. Αφού πρώτα έψαξα στο διαδίκτυο για τους πιθανούς κινδύνους και παρενέργειες από την κατανάλωση σπιτικού πουρέ μήλου και ξεπέρασα τον αρχικό μου φόβο, δοκίμασα μια μπουκιά, που άλλαξε τη ζωή μου για πάντα: ήταν αληθινό, σπιτικό φαγητό! Δεν είχα ιδέα πόσο καλύτερο και πιο εύγεστο είναι το φαγητό όταν ετοιμάζεται στο σπίτι από εμάς τους ίδιους. Αυτή η ανακάλυψη άναψε μέσα μου μια φωτιά.»

 

«Βρίσκοντας το σπίτι μας»

Η Στέησι έβαλε τον πρώτο της κήπο και έμαθε να συντηρεί τα λαχανικά διαβάζοντας βιβλία, ιστοσελίδες και παρακολουθώντας βίντεο στο YouTube. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, διάβασε για τον φυσικό τοκετό και τη φυσική βρεφική φροντίδα, προσπαθώντας να ακολουθά τον δρόμο της φύσης όσο περισσότερο μπορούσε. Ο Κόλιν έμαθε να κυνηγά και έγδαραν το πρώτο τους ελάφι. Αγόρασαν κατσίκες για γάλα και κότες για αυγά.

Τα πρώτα τους βήματα στον δρόμο της οικιακής οικονομίας δεν ήταν εύκολα και σκόνταφταν συχνά.

«Κατά καιρούς, μπορεί να τρώγαμε από έξω για εβδομάδες. Ακόμα υπήρχαν πολλά τοξικά προϊόντα στη ζωή μας. Μπορεί μια εβδομάδα να αφοσιωνόμουν στην παρασκευή του δικού μας φαγητού και την επομένη να τα παρατούσα γιατί μου φαινόταν πολύ δύσκολο. Ήταν μια αργή διαδικασία, που κράτησε πολλά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων γεννήθηκαν έξι παιδιά…»

Όταν, το 2017, ο Κόλιν έχασε ξαφνικά τη δουλειά του, αναγκάστηκαν να σκεφτούν σοβαρά για τη μεγάλη υποθήκη που είχε το σπίτι τους και τα πολλά τους πράγματα και κατάλαβαν ότι ήταν ώρα να στραφούν προς την απλότητα. Έκαναν ένα οικογενειακό ταξίδι προς τα ανατολικά για να επισκεφθούν φιλικά τους πρόσωπα, καταλήγοντας στο Ουισκόνσιν, μια Πολιτεία που ο Κόλιν ήθελε να εξερευνήσει εδώ και καιρό.

«Μόλις φτάσαμε, νιώσαμε ότι ήμασταν σπίτι. Μετακομίσαμε μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα.»

 

Στην αρχή, δεν ήξεραν κανέναν, αλλά γρήγορα γνωρίστηκαν με την κοινότητα της τοπικής εκκλησίας και κατάλαβαν ότι το Ουισκόνσιν είχε τον χώρο, τον αργό ρυθμό και τις «τέσσερεις πραγματικές εποχές» που είχαν ανάγκη. Νοίκιασαν ένα σπίτι, το οποίο ήθελαν και να αγοράσουν, αλλά έξι μήνες μετά άλλαξαν γνώμη. Η Στέησι και ο Κόλιν αποφάσισαν να αρχίσουν την αγρο-αυτόνομη ζωή τους από το μηδέν.

«Με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα»

Αγόρασαν και προσάρμοσαν στις ανάγκες τους ένα τροχόσπιτο και κατάφεραν να το ετοιμάσουν και να έχουν ηλεκτρικό και νερό λίγο πριν τα πρώτα κρύα του χειμώνα. Έζησαν στο τροχόσπιτο για δυο χρόνια μέχρι να αρχίσουν να χτίζουν το σπίτι τους.

«Για περισσότερο από έναν χρόνο, ο Κόλιν έφτιαχνε το σπίτι κάθε σαββατοκύριακο και κάθε βράδυ, πολλές φορές μέχρι τα μεσάνυχτα ή ακόμα πιο αργά. Όλοι νομίζουν ότι αστειεύομαι ή τους κοροϊδεύω όταν λέω ότι πριν χτίσει το σπίτι μας, ο Κόλιν δεν είχε φτιάξει παρά ένα κοτέτσι.»

 

 

Για αυτή τη δουλειά στρατολόγησαν όσους φίλους είχαν σχετικές γνώσεις και δούλεψαν και οι ίδιοι πολύ σκληρά. Μετά από την εμπειρία της, η Στέησι θεωρεί απαραίτητο για όσους δεν έχουν βοήθεια, να προσλάβουν κάποιον με εμπειρία για να τους συμβουλεύει.

«Χύσαμε κυριολεκτικά αίμα, δάκρυα και ιδρώτα… Πολλές φορές φτάσαμε στο σημείο να πούμε ότι θα τα παρατήσουμε. Η χειρότερη στιγμή ήταν ο πρώτος χειμώνας. Θυμάμαι ότι βγαίναμε έξω και βλέπαμε το χιόνι να έχει τρυπώσει από τα παράθυρα. Το φτυάριζα έξω, το ατελείωτο χιόνι, κλαίγοντας.»

Ακόμα και σήμερα, η δουλειά δεν έχει τελειώσει στο αγρόκτημα των Ντρόβνταλ. Αλλά οι γνώσεις που έχουν αποκομίσει δικαιώνουν τους κόπους τους.

Τον πρώτο χρόνο, δοκίμασαν να φυτέψουν κολοκύθες και καλαμπόκι. Όταν είδαν τα πρώτα βλαστάρια ενθουσιάστηκαν. Τον δεύτερο χρόνο, η πανδημία άλλαξε τα πράγματα για τα παιδιά τους, που μέχρι τότε πήγαιναν στο δημόσιο σχολείο.

Για τη Στεήσι οι καραντίνες ήταν η αφορμή για δοκιμάσουν την οικοδιδασκαλία. Σιγά-σιγά, έφτιαξε ένα πρόγραμμα που αποδίδει: πρωινό ξύπνημα στις 7:00 για τις πρωινές δουλειές, το άρμεγμα και το πρωινό. Από τις 8:30 έως τις 12:00, ατομική μελέτη και μετά διάλειμμα για μεσημεριανό. Τα απογεύματα κάνουν διάφορες δραστηριότητες.

 

«Η Δευτέρα είναι αφιερωμένη στην καθαριότητα. Την Τρίτη και την Πέμπτη κάνουμε ομαδική δουλειά, ενώ την Τετάρτη βγαίνουμε για παιχνίδι ή ορειβασία ή πεζοπορία ή σκι ή μένουμε για να ψήσουμε στο σπίτι. Την Παρασκευή συμμετέχουμε σε μια κολλεκτίβα οικοδιδασκαλίας. Το Σάββατο είτε ασχολούμαστε με μια εργασία είτε διασκεδάζουμε όλοι μαζί. Την Κυριακή ξεκουραζόμαστε – πηγαίνουμε στην εκκλησία και βλέπουμε φίλους.»

Κοντά στον Θεό

Η Στέησι πήρε διάφορα μαθήματα ακολουθώντας με την οικογένειά της αυτό τον τρόπο ζωής. Ορκίζεται σε τρία πράγματα: την οργάνωση, τη συνεργασία και την αποδοχή της ατέλειας.

«Μπορεί να ‘μπορούμε να κάνουμε τα πάντα’, αλλά όχι ταυτόχρονα. Κάποτε ήμουν τελειομανής και όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονταν όπως τα σχεδίαζα, ταραζόμουν πολύ… Έμαθα όμως ότι η ολοκλήρωση  είναι σημαντικότερη από την τελειότητα.»

Ο καιρός, τα χρήματα και ο χρόνος αποτελούν τις μεγαλύτερες εναπομένουσες δυσκολίες. Όταν νιώθουν καταβεβλημένοι, ξαναθυμούνται την απλότητα. Όντας πιστοί Χριστιανοί, αντιμετωπίζουν τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουν με δυο ερωτήματα: «Πώς θα επηρεάσει αυτό την πίστη μας στον Χριστό;» και «Θα μας φέρει πιο κοντά στον Θεό;».

 

«Δεν χρειάζεται να μένεις στην εξοχή ή να καλλιεργείς τα δικά σου γεννήματα για να είσαι Χριστιανός. Αλλά όσον αφορά εμένα, οι αποφάσεις μας να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να συνδεθούμε με την τροφή μας δυνάμωσαν την πίστη μας και μας βοηθούν να αξιολογούμε πιο σωστά τις καταστάσεις.

»Επίσης, τα παιδιά μας έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν δεξιότητες για την πραγματική ζωή, που σίγουρα θα τους είναι πολύ πιο χρήσιμες από την απομνημόνευση πληροφοριών και γεγονότων. Δεν μας νοιάζει το είδος του επαγγέλματος που θα επιλέξουν να ακολουθήσουν, αλλά το να δημιουργήσουν καλές χριστιανικές οικογένειες και να γνωρίζουν ότι η δουλειά είναι απλώς ένας τρόπος να υπηρετήσεις την οικογένειά σου και τον Θεό. Δικαστής, γιατρός, νοικοκυρά, δεν έχει σημασία… ο κόσμος τούς χρειάζεται όλους.»

Η Στέησι γνωρίζει καλά πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος της οικιακής οικονομίας. Η συμβουλή της είναι να ξεκινήσετε από την κουζίνα, καταλαβαίνοντας τις ανάγκες της οικογένειας και καταστρώνοντας ένα πρόγραμμα. Προτείνει 30 ιδέες για το κυρίως γεύμα, 7 για το πρωινό, 7 για πιο ελαφριά γεύματα και 15 ιδέες για κολατσιό, για κάθε εποχή.

 

Μια άλλη συμβουλή της προς όσους σκέφτονται να υιοθετήσουν αυτό τον τρόπο ζωής είναι να αρχίσουν καλλιεργώντας λίγα λαχανικά στο σπίτι, ψωνίζοντας από τους ντόπιους αγρότες ή, για όσους μένουν σε πόλη, πηγαίνοντας τα σαββατοκύριακα στην εξοχή για να αγοράσουν φρέσκα λαχανικά και φρούτα από τα αγροκτήματα της περιοχής.

Τώρα η Στέησι παραδίδει μαθήματα και στέλνει το δικό της συνδρομητικό κουτί για να βοηθήσει τις μαμάδες να φροντίσουν την υγεία της οικογένειάς τους με φυσικό τρόπο. Από το 2023, θα ξεκινήσει σειρά μαθημάτων οικιακής οικονομίας. Τέλος, δημοσιεύει υλικό στο Instagram.