Μια πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα χορηγούμενη από την Ελβετία αποκαλύπτει ότι η Κίνα δεν έχει εξαλείψει την φτώχεια, ένα «θαύμα» που ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ ισχυρίζεται πως έχει επιτύχει.
Στις 25 Φεβρουαρίου, το κινεζικό καθεστώς οργάνωσε μια τελετή βράβευσης, στην οποία ο Σι ανακοίνωσε ότι η Κίνα έχει εξαλείψει την φτώχεια, βάσει των προτύπων φτώχειας της Κίνας.
«[Η Κίνα] δημιούργησε άλλο ένα θαύμα στα χρονικά της ιστορίας», σχολίασε ο Σι για την εξάλειψη της φτώχειας. «[Αυτό είναι] ένα μεγάλο ιστορικό επίτευγμα.»
Στις 6 Απριλίου, το κινεζικό καθεστώς δημοσίευσε ένα έγγραφο πληροφοριών με τίτλο «Η πρακτική της Κίνας στην μείωση της ανθρώπινης φτώχειας». Με αυτό το έγγραφο, οι αρχές του Πεκίνου θέλουν να θέσουν την Κίνα ως παράδειγμα προς μίμηση για τον κόσμο.
«Η Κίνα δεν έχει εξαλείψει την φτώχεια – ούτε καν την ακραία φτώχεια», γράφει ο Μπιλ Μπίκαλης, πρώην ανώτερος οικονομολόγος των ΗΕ στην Κίνα, στην αναφορά «Εξέταση της μείωσης φτώχειας στην Κίνα» (pdf) που δημοσιεύθηκε στις 8 Ιουνίου.
Ο Μπίκαλης σημειώνει ότι η φτώχεια είναι δυναμική, αλλά το καθεστώς του Πεκίνου εστιάζεται μόνο στους ανθρώπους που είναι σε αγροτικές περιοχές και δήλωσαν φτώχεια μεταξύ 2014-15, χωρίς να ενημερώνει την λίστα στα χρόνια που ακολούθησαν και χωρίς να καλύπτει την πλειοψηφία του κινεζικού πληθυσμού, που ζει σε αστικές περιοχές.
«Δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ στατιστικά [στην Κίνα] σχετικά με τα προσφάτως φτωχοποιημένα νοικοκυριά λόγω του εισοδηματικού σοκ που προέκυψε [λόγω της πανδημίας] και η βοήθεια σε μη δηλωμένα φτωχά νοικοκυριά ήταν περιορισμένη», έγραψε ο Μπίκαλης. «Για να καταγραφεί με ακρίβεια η επίδραση της COVID-19 στην φτώχεια οπουδήποτε αλλού εκτός των ήδη ταυτοποιημένων κομητειών και χωριών απαιτούνται συστήματα που απλώς δεν υπάρχουν.»
Το κινεζικό καθεστώς ισχυρίζεται ότι αν το εισόδημα ενός ανθρώπου είναι υψηλότερο από 3.218 γιουάν ($500, €419) ανά έτος, αυτός ή αυτή δεν μπορεί να ονομαστεί φτωχός. Αν το εισόδημα ενός φτωχού ατόμου φτάσει τα 4.000 γιουάν ($625, €523), αυτός ή αυτή αφαιρείται από την λίστα αυτών που δικαιούνται κοινωνικά επιδόματα, και δεν μπορεί ποτέ ξανά να ονομαστεί φτωχός. Η Κίνα ισχυρίζεται ότι επειδή το κόστος των αγαθών στην Κίνα είναι χαμηλό, δεν απαιτείται για κάποιον ένα υψηλό εισόδημα για να ζει χωρίς φτώχεια.
Τους τελευταίους μήνες, άνθρωποι από την Κίνα που έδωσαν συνέντευξη στην Epoch Times είπαν ότι ακόμα δεν μπορούν να έχουν καθαρό νερό, αρκετό φαγητό, και δημόσια συγκοινωνία, αλλά το καθεστώς αρνήθηκε να πληρώσει κοινωνικά επιδόματα επειδή η Κίνα υποτίθεται ότι είχε εξαλείψει την φτώχεια.
Κρατικά κινεζικά μέσα ενημέρωσης έχουν αποκαλύψει ότι ακόμα και οι αφαιρεμένοι από την λίστα φτωχοί άνθρωποι ζουν ακόμα σε ακραία φτώχεια, και οι τοπικές αρχές είπαν ψέματα στις κεντρικές αρχές.
Η φωνή των ανθρώπων
Ένας μεγάλος αριθμός Κινέζων σε αγροτικές περιοχές δεν έχουν καθαρό νερό να πιουν και δεν έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν κρέας και άλλα τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνη και λιπαρά, σύμφωνα με αυτούς που έδωσαν συνέντευξη. Υπάρχουν Κινέζοι σε αστικές περιοχές που επίσης δεν μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους.
«Ο πατέρας μου και οι συγχωριανοί του δεν έχουν χρήματα. Τρώνε αυτά που φύτεψαν και γενικά δεν έχουν κρέας. Ο πατέρας μου δεν έχει αρκετά χρήματα για να πληρώσει για ηλεκτρισμό, και ας μην αναφέρω τις εγκαταστάσεις καθαριότητας, το μπάνιο», μια γυναίκα με επώνυμο Γουάνγκ είπε στην κινεζικής γλώσσας Epoch Times στις 25 Φεβρουαρίου.
Η Γουάνγκ ζει σε μια πόλη και έχει ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, διαδίκτυο, και τηλέφωνο. Ο πατέρας της ζει στην κοινότητα Τάοχε στην κομητεία Σιτσουάν, στην κεντρική επαρχία Χενάν της Κίνας, μια ορεινή περιοχή.
«Δεν έχουν νερό βρύσης. Εξαρτώνται από μια μικρή δεξαμενή [που μπορεί να αποθηκεύει το νερό της βροχής] και νερό που αποστέλλεται από έξω», είπε η Γουάνγκ. «Δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν για νοσοκομεία, κλινικές, ούτε και για φάρμακα. Απλώς πολεμούν τις ασθένειες χρησιμοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα των σωμάτων τους. Αν αρρωστήσουν σοβαρά, απλώς περιμένουν τον θάνατο στο σπίτι.»
Ένας άλλος Γουάνγκ είναι μετανάστης εργάτης στο Πεκίνο καταγόμενος από την επαρχία Χεμπέι της βόρειας Κίνας. Είπε στην κινεζικής γλώσσας Epoch Times στις 2 Μαρτίου ότι αγρότες στην Χεμπέι δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν για ιατρική ασφάλιση γενικά, το καθεστώς δεν παρέχει δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες, και αγρότες δεν έχουν χρήματα για νοσηλεία ασθενειών.
«Για εμάς, απλώς επισκεπτόμαστε μια μικρή κλινική αν έχουμε κάποιες μη θανάσιμες ασθένειες. Αν αρρωστήσουμε βαριά, θα προσπαθήσουμε να δανειστούμε χρήματα από συγγενείς. Αν μπορέσουμε να λάβουμε κάποια χρήματα, θα πάμε σε ένα νοσοκομείο. Αλλιώς, απλώς μένουμε σπίτι και περιμένουμε τον θάνατο», είπε ο Γουάνγκ.
Η πλειοψηφία των φτωχών Κινέζων δεν έχουν τηλέφωνο, ούτε υπολογιστή, και η λογοκρισία του καθεστώτος δεν αφήνει σχετικά στοιχεία να εκτεθούν στο διαδίκτυο.
Ωστόσο, στοιχεία που δείχνουν ακραία φτώχεια μπορούν να βρεθούν από αυτά που λένε οι άνθρωποι σε συζητήσεις, όπως και σε δημοσιογραφικά άρθρα άλλων θεμάτων.
Στις 12 Δεκεμβρίου 2020, ένας λογαριασμός μέσου κοινωνικής δικτύωσης ανήρτησε ένα μακροσκελές άρθρο στο WeChat, στο οποίο μιλάει για παιδιά σε αστικές περιοχές που διέπραξαν αυτοκτονία επειδή οι οικογένειές τους ήταν τόσο φτωχές που δεν μπορούσαν να πληρώσουν για εκπαίδευση, να τα θρέψουν, ή να νοσηλεύσουν ασθένειές τους.
Ο Μπίκαλης έγραψε στην έρευνά του ότι το 63 τοις εκατό των Κινέζων ζουν σε πόλεις, και αυτοί οι άνθρωποι δεν συμπεριλήφθηκαν ποτέ στην λίστα φτώχειας της Κίνας. Και, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του Σι, ακόμα και οι φτωχοί άνθρωποι στην λίστα δεν έχουν αφήσει την φτώχεια.
Τον Απρίλιο, το CCTV ανέφερε περιπτώσεις στην κομητεία Λουονάν, στην επαρχία Σαανσί της νοτιοδυτικής Κίνας, στις οποίες άνθρωποι δεν έχουν ένα ασφαλές σπίτι να μείνουν και δεν έχουν καθαρό νερό για να πιουν. Οι τοπικοί αξιωματούχοι είπαν ψέματα για την κατάσταση, και προσπάθησαν να αρπάξουν το κινητό τηλέφωνο του δημοσιογράφου, με το οποίο ο δημοσιογράφος κατέγραφε την σκηνή.
Αφαίρεση από την λίστα φτώχειας
Η Λουονάν αφαιρέθηκε από την λίστα φτώχειας τον Φεβρουάριο 2020, που σημαίνει πως όλοι οι κάτοικοι στην κομητεία λέγεται πως κερδίζουν ένα εισόδημα υψηλότερο από το όριο φτώχειας.
Στα μέσα Απριλίου, όταν το CCTV πήγε στην κομητεία, οι δημοσιογράφοι βρήκαν έναν γέροντα με όνομα Λενγκ που ζούσε σε ένα μικρό και ετοιμόρροπο σπίτι ενός δωματίου με τούβλα. Το σπίτι δεν έχει κουζίνα, ούτε τουαλέτα, ούτε θέρμανση.
Ο Λενγκ ήταν στην λίστα φτώχειας. Είπε στο CCTV ότι το σπίτι με τούβλα ήταν αποθηκευτικός χώρος ενός συγγενούς του. Επειδή το σπίτι του από λάσπη έχει ρωγμές και μπορεί να καταρρεύσει άμεσα, ο συγγενής του του επιτρέπει να μένει σε αυτό το σπίτι από τούβλα. Ο Λενγκ δεν έχει εισόδημα και δεν έχει χρήματα να νοικιάσει ένα δωμάτιο.
Το CCTV επισκέφθηκε δύο χωριά στην Λουονάν, και τα δύο δεν είχαν πόσιμο νερό. Χωρικοί χρειάζεται να οδηγούν για μεγάλη απόσταση για να αγοράσουν νερό από άλλες πόλεις, και αυτό το νερό πρέπει να φιλτραριστεί πριν την χρήση.
Επειδή οι χωρικοί είναι γενικά φτωχοί, οι περισσότεροι δεν έχουν χρήματα για να αγοράζουν νερό συχνά. Αποθηκεύουν νερό της βροχής και στις καθημερινές ζωές τους προσπαθούν να αποθηκεύσουν την κάθε σταγόνα νερού που θα βρουν.
Ο ιστότοπος ειδήσεων με έδρα την Σανγκάη και όνομα Paper, ανέφερε μια άλλη περίπτωση από την επαρχία Γιουνάν της νοτιοδυτικής Κίνας στις 19 Νοεμβρίου 2020.
Το τοπικό καθεστώς στην κομητεία Τζενσιόνγκ, πόλη Τζαοτόνγκ, αφαίρεσε τον χωρικό Τζιανγκ Τονγκσούν από την λίστα φτώχειας τον Οκτώβριο του 2020 επειδή το καθεστώς είπε πως το συνολικό ακαθάριστο εισόδημα του Τζιανγκ το 2020 θα ήταν 5.811,76 γιουάν ($908). Αυτό είναι υψηλότερο από το επίπεδο εισοδήματος του 2020 των 4.000 γιουάν ($625), υπό το οποίο κάποιος μπορεί να παραμείνει δικαιούχος για την λίστα φτώχειας.
Ο Τζιανγκ διαφώνησε με το καθεστώς και αρνήθηκε να υπογράψει το έγγραφο αναίρεσης του δικαιώματός του να λαμβάνει το όποια περαιτέρω κοινωνικά επιδόματα.
Σύμφωνα με στοιχεία του καθεστώτος, ο Τζιανγκ κέρδισε 3.000 γιουάν δουλεύοντας ως μετανάστης εργάτης, έλαβε 2.568 γιουάν κοινωνικών επιδομάτων από το καθεστώς, και 243,76 άλλων επιδομάτων από το καθεστώς, που χρησιμοποιήθηκαν για αγορά αγροτικών σπόρων και λιπασμάτων.
Ο Τζιανγκ είπε ότι δεν έλαβε επιδόματα από το καθεστώς, και η χρηματοδότηση βοήθειας για φτώχεια από το κεντρικό καθεστώς ή από το επαρχιακό καθεστώς δόθηκε σε χωρικούς που είχαν καλές σχέσεις με αξιωματούχους. Το άρθρο λέει πως ο Τζιανγκ δεν μπορούσε πλέον να ονομαστεί φτωχός και δέχτηκε επικρίσεις από το καθεστώς.
Κινέζοι κάτοικοι είπαν στην Epoch Times σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις ότι 4.000 γιουάν δεν αρκούν για τα αναγκαία της ζωής.
Ο Τζόου, ένας συνταξιούχος που ζει στην πόλη Σανγκάη, είπε στην κινεζικής γλώσσας Epoch Times στις 25 Φεβ.: «Το ελάχιστο κόστος φαγητού είναι 500 γιουάν ανά μήνα ανά άτομο στην Σανγκάη. Χρειάζεται να ξοδέψεις 200 γιουάν για μετακινήσεις, και πάνω από 2.000 γιουάν για ενοικίαση ενός δωματίου … 4.000 γιουάν ανά έτος σημαίνουν 333 ανά μήνα. Δεν μπορείς να επιβιώσεις με αυτό το εισόδημα.»
Ο Χου Πινγκ, επίτιμος αρχισυντάκτης του περιοδικού Beijing Spring με έδρα την Νέα Υόρκη και ειδικός θεμάτων Κίνας, είπε στην Epoch Times στις 26 Φεβ.: «Η Κίνα είναι ακόμα εξαιρετικά φτωχή αυτό το έτος … Πόσα σιτηρά έχει τώρα η Κίνα; Συμπεριλαμβανομένων άλλων αγροτικών προϊόντων, η Κίνα χρειάζεται πολύ περισσότερα από ό,τι έχει [για να θρέψει ανθρώπους].»
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece
