Σχολιασμός
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας που ξεκίνησε το 2020, τα ποσοστά γάμων μειώθηκαν σημαντικά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες πλην μίας. Μόνο μία χώρα κατάφερε να πλεύσει κόντρα στον άνεμο, σημειώνοντας μάλιστα μια μικρή αύξηση στα ποσοστά γάμων εκείνο το έτος, ενώ ορισμένες μεσογειακές χώρες είδαν μείωση μέχρι και 42%. Αυτή η χώρα ήταν η Ουγγαρία.
Η αύξηση των γάμων δεν οφειλόταν αποκλειστικά στην ισχυρή χριστιανική ταυτότητα της Ουγγαρίας. Ο Άντριου Μπράιτμπαρτ υποστήριξε ότι η πολιτική είναι κατακάθι του πολιτισμού. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο πολιτισμός είναι απότοκος της πολιτικής. Αν έπρεπε να στοιχηματίσω ποια πλευρά της ανθρώπινης κοινωνίας οδηγεί σε μεγαλύτερη αλλαγή, θα επέλεγα τον πολιτισμό, ο οποίος ασχολείται με τις πιο θεμελιώδεις πτυχές της ανθρώπινης ζωής και της καθημερινής ύπαρξης (φαγητό, οικογένεια, καλές τέχνες, πίστη), και επομένως τους βασικούς παράγοντες που καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και πεποίθηση. Αλλά η πραγματικότητα της πολιτικής και της πολιτισμικής αλλαγής αψηφά κάθε απλοϊκή φόρμουλα, και οι δύο σφαίρες της ανθρώπινης δραστηριότητας ασκούν βαρυτική έλξη η μία στην άλλη.
Στην περίπτωση της Ουγγαρίας, βλέπουμε ένα παράδειγμα της επιρροής που μπορεί να έχει η πολιτική στον πολιτισμό — κάτι που θα μπορούσε εύκολα να αναπαραχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι νομοθετικές πράξεις της Ουγγαρίας φαίνεται να έχουν αλλάξει σημαντικά τους πολιτιστικούς κανόνες που αφορούν τον γάμο και την οικογένεια, καθιστώντας τον γάμο πιο δημοφιλή και ανατρέποντας την ιδέα του «γάμου-ορόσημο» υπέρ του «γάμου-ακρογωνιαίου λίθου».
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, εισήγαγε διάφορα προγράμματα που προωθούν τον γάμο και την οικογενειακή ζωή. Για παράδειγμα, τα ζευγάρια που παντρεύονται πριν από τα 41α γενέθλια της νύφης λαμβάνουν δάνειο έως και 10 εκατομμύρια ουγγρικά φιορίνια, ποσό που αντιστοιχεί σε 30.000 ευρώ περίπου. Το ένα τρίτο του δανείου διαγράφεται εάν το ζευγάρι κάνει δύο παιδιά και το υπόλοιπο διαγράφεται εάν έχουν τρία ή περισσότερα. Η απόκτηση παιδιών μειώνει επίσης τους φόρους μιας οικογένειας, φθάνοντας έως και την πλήρη απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος εφ’ όρου ζωής για τις γυναίκες με τέσσερα ή περισσότερα παιδιά. Άλλα οφέλη περιλαμβάνουν στεγαστική υποστήριξη στα παντρεμένα ζευγάρια και επιδόματα 5.000 φιορινιών ανά μήνα για τα πρώτα δύο χρόνια του γάμου.
Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Το ποσοστό γάμων στην Ουγγαρία διπλασιάστηκε από το 2010 έως το 2021. Η Ουγγαρία ηγείται πλέον της ΕΕ σε ποσοστά γάμων. Οι γυναίκες στην Ουγγαρία παντρεύονται επίσης σε νεότερη ηλικία από άλλες γυναίκες στην ΕΕ. Ταυτόχρονα, τα ποσοστά διαζυγίων έχουν μειωθεί στο μισό από το 2010 και τα ποσοστά αμβλώσεων έχουν επίσης μειωθεί στο μισό από το 2003. Αντίστοιχα, και ο αριθμός των αμβλώσεων και των γεννήσεων μεταξύ των εφήβων έχει μειωθεί από το 2016.
Συγκρίνετε αυτό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου, το 2022, το ποσοστό των νοικοκυριών με επικεφαλής ένα παντρεμένο ζευγάρι ήταν το χαμηλότερο που έχει καταγραφεί ποτέ — μόλις 46,8%, έναντι του υψηλότερου 78,8% του 1949. Αν και το ποσοστό διαζυγίων στις ΗΠΑ έχει μειωθεί κάπως τα τελευταία χρόνια, παραμένει αλήθεια ότι περίπου το ένα τρίτο των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο, από το 2022. Με άλλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και πολλές άλλες χώρες, αντιμετωπίζουν μια κρίση γάμου.
Παράλληλα με την κρίση γάμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες — όπως σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος — αντιμετωπίζουν και μια κρίση γονιμότητας, μια επικείμενη κατάρρευση του πληθυσμού, ο αντίκτυπος της οποίας θα συγκλονίσει τον κόσμο. Οι δημογράφοι συμφωνούν γενικά ότι θα φτάσουμε στο μέγιστο του πληθυσμού αυτόν τον αιώνα, μετά τον οποίο ο αριθμός μας θα μειωθεί σημαντικά. Σε όλες σχεδόν τις δυτικές χώρες, το ποσοστό γονιμότητας είναι σημαντικά χαμηλότερο από το ποσοστό των 2,1 παιδιών ανά γυναίκα που απαιτείται για τη διατήρηση των επιπέδων πληθυσμού. Όπως αναφέρει το BBC, «ο κόσμος δεν είναι καλά προετοιμασμένος για την παγκόσμια κατάρρευση των γεννήσεων, η οποία αναμένεται να έχει ‘συγκλονιστικές’ επιπτώσεις στις κοινωνίες».
Η Ουγγαρία ελπίζει να καταπολεμήσει την κατάρρευση γονιμότητας μέσω της πολιτικής της υπέρ της οικογένειας, τα αποτελέσματα της οποίας έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, η πολιτική υπέρ της οικογένειας έχει οδηγήσει στη γέννηση 120.000 επιπλέον παιδιών κατά τη διάρκεια 10 ετών. Ενώ η Ουγγαρία δεν έχει ακόμη φτάσει τα ποσοστά γονιμότητας αντικατάστασης, έχει ανακάμψει από την «χαμηλότερη γονιμότητα» , ανεβάζοντας το ποσοστό από κάτω από 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, σε περίπου 1,6 παιδιά ανά γυναίκα.
Η Ουγγαρία φέρεται να δαπανά το 5% του ΑΕΠ της στις φιλοοικογενειακές πολιτικές της, ποσοστό διόλου αμελητέο. Αλλά η καταστροφή των οικογενειών και η κατάρρευση των ποσοστών γονιμότητας έχουν επίσης κόστος. Χρειαζόμαστε ανθρώπους για μια ακμάζουσα οικονομία. Επιπλέον, τα παιδιά και οι οικογένειες είναι η ψυχή κάθε έθνους και οι εγγυητές του μέλλοντός του. Η προώθηση της οικογένειας — της «πρώτης κοινωνίας», που αποτελεί το δομικό στοιχείο και κύτταρο της ευρύτερης κοινωνίας — θα έπρεπε να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας προτεραιοτήτων κάθε κυβέρνησης. Και οι ισχυρές οικογένειες εξαρτώνται από ισχυρούς γάμους.
Μέχρι στιγμής, οι προσπάθειες της Ουγγαρίας προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να αποδίδουν. Όπως γράφει η Λώρι Ντε Ρόουζ για το Ινστιτούτο Οικογενειακών Σπουδών: «Κάνοντας τον γάμο οικονομικά επωφελή, η ουγγρική κυβέρνηση μπορεί να έχει βοηθήσει στην αλλαγή της πολιτιστικής εικόνας του γάμου από ένα μέσο επίδειξης ασφάλειας σε ένα μέσο οικοδόμησής της». Πράγματι, τα έθνη σε όλη τη Δύση πρέπει να επιστρέψουν σε μια αντίληψη του έγγαμου βίου ως κάτι φυσικό και προϋπόθεση ασφάλειας, αυτοεκπλήρωσης και ευτυχίας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να σημειώσουν τις ουγγρικές επιτυχίες και να τις αναπαράγουν. Το μέλλον μας εξαρτάται από αυτό.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
