Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση ACS Food Science & Technology, αποκάλυψε ότι τα σωματίδια των βαρέων μετάλλων προσκολλώνται στην επιφάνεια των φύλλων του τσαγιού, παγιδεύονται εκεί και απομακρύνονται μαζί με το χρησιμοποιημένο φακελάκι τσαγιού.
Ο Βινάγιακ Ντράβιντ, καθηγητής μηχανικής υλικών και επικεφαλής της μελέτης, εξηγεί ότι τα φύλλα τσαγιού διαθέτουν μεγάλη ενεργή επιφάνεια, γεγονός που τα καθιστά εξαιρετικά απορροφητικά. Ωστόσο, καθοριστικό ρόλο παίζει το είδος του φακελίσκου που χρησιμοποιείται.
Η έρευνα έδειξε πως ενώ τα φακελάκια από βαμβάκι και νάιλον απορροφούν ελάχιστα βαρέα μέταλλα, εκείνα που κατασκευάζονται από κυτταρίνη έχουν σαφώς καλύτερη απόδοση. Επιπλέον, οι νάιλον φακελίσκοι θεωρούνται προβληματικοί καθώς απελευθερώνουν μικροπλαστικά στο νερό.
Ο χρόνος εκχύλισης παίζει σημαντικό ρόλο
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η διάρκεια εκχύλισης του τσαγιού επηρεάζει την αποτελεσματικότητα της απομάκρυνσης βαρέων μετάλλων. Όσο περισσότερο χρόνο παραμένει το φακελάκι στο ζεστό νερό, τόσο περισσότερα μέταλλα μπορεί να απορροφήσει.
«Διαπιστώσαμε ότι η προετοιμασία του τσαγιού μπορεί να απομακρύνει σημαντικό ποσοστό μολύβδου από το πόσιμο νερό, ακόμη και σε επίπεδα τοξικότητας», αναφέρει ο Μπέντζαμιν Σίντελ, κύριος συγγραφέας της μελέτης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ένα τυπικό φλιτζάνι τσαγιού μπορεί να απομακρύνει περίπου το 15% του μολύβδου από το νερό.
Δοκιμές με διάφορα είδη τσαγιού
Για να αξιολογηθεί η απορροφητική ικανότητα του τσαγιού, οι επιστήμονες δοκίμασαν διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένων του μαύρου, του πράσινου, του λευκού και του oolong, καθώς και φυτικά ροφήματα όπως το χαμομήλι και το rooibos.
Ενώ τα περισσότερα είδη τσαγιού είχαν παρόμοια αποτελέσματα, το χαμομήλι – το οποίο προέρχεται από άνθη αντί για φύλλα – παρουσίασε μειωμένη ικανότητα απομάκρυνσης βαρέων μετάλλων. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η άλεση των φύλλων αυξάνει την απορροφητικότητα τους, καθώς διευρύνει την επιφάνεια επαφής.
Νέα επιστημονική προοπτική
Ο καθηγητής Ντράβιντ διευκρινίζει ότι η έρευνα δεν προτείνει τη χρήση του τσαγιού ως κύριο φίλτρο νερού, αλλά επισημαίνει την απρόσμενη ιδιότητά του να μειώνει παθητικά την έκθεση σε βαρέα μέταλλα.
Παρότι η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει ότι τα φύλλα τσαγιού απορροφούν βαρέα μέταλλα από το έδαφος, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα.
Προβληματισμοί από ειδικούς
Ο Δρ Ράιαν Μαρίνο, τοξικολόγος και καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve, τονίζει ότι η μελέτη αυτή ρίχνει φως σε έναν πιθανό μηχανισμό που εξηγεί ορισμένα από τα οφέλη της κατανάλωσης τσαγιού.
Ωστόσο, σημειώνει ότι η ποσότητα βαρέων μετάλλων που απομακρύνεται από το νερό μέσω της εκχύλισης του τσαγιού δεν είναι σαφές αν αρκεί για να έχει ουσιαστικά οφέλη για την υγεία.
Επιπλέον, τονίζει ότι η διαδικασία παρασκευής του τσαγιού είναι υποκειμενική και οι διαφορές στο νερό, τα σκεύη και τους χρόνους εκχύλισης μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά το αποτέλεσμα.
Τέλος, υπενθυμίζει ότι τα ίδια τα φύλλα του τσαγιού ενδέχεται να περιέχουν βαρέα μέταλλα, τα οποία απορροφούν από το έδαφος, γεγονός που απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση.
Η νέα αυτή μελέτη αμφισβητεί την κοινή πεποίθηση ότι η μακρά εκχύλιση του τσαγιού δεν είναι ωφέλιμη. Ενώ οι επιστήμονες συνιστούν προσοχή στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων, η έρευνα ανοίγει τον δρόμο για νέες προοπτικές στον τομέα της περιβαλλοντικής και διατροφικής επιστήμης.
