Όταν η υπουργός Υγείας του Καναδά Πέιττυ Χατζντού ρωτήθηκε από δημοσιογράφο κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου εάν ο αριθμός των φορέων της COVID-19 και των θανάτων που δίνει η Κίνα μπορεί να είναι αξιόπιστος, απάντησε ότι η Οττάβα δεν έχει κανένα λόγο να πιστεύει ότι οι αριθμοί της Κίνας είναι κατασκευασμένοι.

Το ερώτημα τέθηκε στις 2 Απριλίου υπό το φως ενός άρθρου του Bloomberg που ανέφερε ότι αξιωματούχοι των ΗΠΑ ενημέρωσαν τον Λευκό Οίκο ότι το Πεκίνο απέκρυψε την έκταση της επιδημίας του ιού του ΚΚΚ στην Κίνα.

Η Χατζντού είπε ότι η Οττάβα βασίζεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) για τον συντονισμό της συλλογής δεδομένων από άλλες χώρες. Όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε αν οι αριθμοί του ΠΟΥ μπορεί να είναι αξιόπιστοι στην περίπτωση που η Κίνα δεν είναι αξιόπιστη, η Χατζντού κατηγόρησε τον δημοσιογράφο ότι ενισχύει θεωρίες συνωμοσίας.

Η απάντηση της Χατζντού έρχεται σε μια εποχή που ένας αυξανόμενος αριθμός ειδησεογραφικών άρθρων δείχνει ότι το κινεζικό καθεστώς δεν είναι ειλικρινές για την πανδημία, πράγμα που κόστισε πολύτιμο χρόνο στον κόσμο για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του ιού αρχικά, και υπάρχουν σχόλια που επικρίνουν τον ΠΟΥ για τους επαίνους του προς το Πεκίνο και για το ότι επαναλάμβανε θέσεις ευνοϊκές για το καθεστώς.

Τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πρόσφατα ότι ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον έχει ενημερωθεί από επιστήμονες ότι ο αριθμός φορέων του ιού μπορεί να είναι 15 έως 40 φορές μεγαλύτερος από αυτόν που ανακοινώνεται επίσημα.

Και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο είπε ότι το Πεκίνο σπατάλησε «πολύτιμες μέρες στο μέτωπο» της επιδημίας, σημειώνοντας ότι μια παρόμοια κατάσταση θα μπορούσε να εμφανιστεί ξανά «αν δεν ερευνήσουμε ολοκληρωτικά τι συνέβη».

Το παρακάτω χρονοδιάγραμμα χρονολογεί τα πρώτα στάδια της επιδημίας του ιού του ΚΚΚ στην Κίνα και την συγκάλυψη του καθεστώτος, και συγκρίνει ορισμένα από τα μέτρα που έλαβαν η Ταϊβάν και ο Καναδάς.

Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται δίπλα στην Κίνα και έχει σημαντικά μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού από τον Καναδά, η Ταϊβάν είχε σημαντικά λιγότερους φορείς σε σύγκριση με τον Καναδά.

Μέχρι τις 22 Απριλίου, ο Καναδάς, με πληθυσμό 38 εκατομμυρίων, είχε περίπου 38.400 επιβεβαιωμένους φορείς COVID-19 και πάνω από 834 θανάτους. Η Ταϊβάν, με πληθυσμό 24 εκατομμυρίων, είχε 425 φορείς και 6 θανάτους.

Οι ενέργειες της Ταϊβάν για τον έλεγχο της εξάπλωσης του ιού περιλαμβάνουν την διακοπή όλων των ταξιδιών από την Κίνα (από τις πρώτες μέρες της επιδημίας), την επιβολή υποχρεωτικής καραντίνας δύο εβδομάδων για όλους όσους εισήλθαν πρόσφατα στην Ταϊβάν και την χρήση ανάλυσης «μεγάλων δεδομένων» για την επόπτευση πιθανών φορέων του ιού. Οι αρχές απαγόρευσαν επίσης την εξαγωγή μασκών προσώπου και έδρασαν έγκαιρα για να εξασφαλίσουν τη σταθερή προμήθεια εξοπλισμού ατομικής προστασίας.

Ο Καναδάς αρνήθηκε να επιβάλει ταξιδιωτικούς περιορισμούς στην Κίνα —και δέχθηκε έπαινο από το Πεκίνο για αυτό— και μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν περιορισμοί στα καναδικά σύνορα. Οι καναδικές αρχές απέστειλαν επίσης 16 τόνους εξοπλισμού ατομικής προστασίας στην Κίνα στις αρχές Φεβρουαρίου, ενώ οι επαγγελματίες υγείας αναφέρουν τώρα έλλειψη προστατευτικού εξοπλισμού.

Σε ερώτηση γιατί ο Καναδάς δεν επιβάλλει περιορισμούς στα ταξίδια από την Κίνα, η Οττάβα ανέφερε συμβουλές από Καναδούς αξιωματούχους υγείας και τον ΠΟΥ (WHO).

Η Διευθύνουσα Σύμβουλος Δημόσιας Υγείας του Καναδά, κ. Τερέζα Ταμ, η οποία έχει υπηρετήσει ως σύμβουλος του ΠΟΥ, ανέφερε επίσης τη συμβουλή του οργανισμού ως δικαιολογία για την μη επιβολή ταξιδιωτικών περιορισμών στην Κίνα, λέγοντας:
«Μέτρα που επηρεάζουν πολύ αρνητικά μια συγκεκριμένη χώρα που προσπαθεί πολύ σκληρά να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, μπορεί να κάνουν αυτήν την χώρα στο μέλλον να μην μοιραστεί ποτέ κάτι με διαφάνεια με άλλους. Η Κίνα δημοσίευσε πολύ γρήγορα το γονιδίωμα του ιού. Τι κερδίζουν από αυτό; Νομίζω ότι η ιδέα είναι να στηρίξουμε την Κίνα».

Στις πρώτες μέρες της επιδημίας, ο ΠΟΥ συνέστησε να μην επιβληθούν ταξιδιωτικοί περιορισμοί στην Κίνα, με τον Γενικό Διευθυντή Tedros Adhanom Ghebreyesus να εκφράζει «σεβασμό και ευγνωμοσύνη στην Κίνα για αυτό που κάνει», και λέγοντας ότι ο ΠΟΥ «αντιτίθεται σε κάθε περιορισμό για ταξίδια και εμπόριο ή σε άλλα μέτρα κατά της Κίνας».

Ο Γου Σε-τσι, επίκουρος καθηγητής στην Σχολή Ναυπηγικής Τεχνολογίας του πανεπιστημίου της Ταϊπέι, δήλωσε στην Epoch Times ότι ο ΠΟΥ «παίρνει την πλευρά της Κίνας» και ότι αυτό είχε επικίνδυνες συνέπειες.

«Η πραγματικότητα είναι ότι η πανδημία έχει γίνει σοβαρή σε όλο τον κόσμο», είπε ο Γου.

[Δείτε εδώ το διάγραμμα.]

Διαβάστε το διάγραμμα σε μορφή κειμένου: 

2019

17 Νοεμβρίου:

Ο πρώτος φορέας του ιού εμφανίζεται — ένας 55χρονος από την επαρχία Χουμπέι— σύμφωνα με την South China Morning Post, με πηγή κυβερνητικά έγγραφα.

1 Δεκεμβρίου:

Ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής, ένας άντρας στα 70, κλινήρης από εγκεφαλικό επεισόδιο, αρρωσταίνει. Δεν έχει καμία σύνδεση με την αγορά θαλασσινών της πόλης Γουχάν. Αυτό το κρούσμα παρουσιάζεται μία εβδομάδα νωρίτερα από τον επίσημο απολογισμό, σύμφωνα με τον οποίον ο πρώτος ασθενής εμφανίστηκε στις 8 Δεκεμβρίου.

Μέσα Δεκεμβρίου:

Εμφανίζονται τα πρώτα στοιχεία για μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο μεταξύ στενών επαφών, σύμφωνα με μελέτη της 29ης Ιανουαρίου.

 

27 Δεκεμβρίου:

Ένα κινεζικό εργαστήριο καταγράφει την αλληλουχία του μεγαλύτερου μέρους του γονιδιώματος του ιού από δείγματα ασθενούς 65 ετών, και αναφέρει τα ευρήματα σε υπαλλήλους υγείας του Γουχάν και στην κινεζική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών.

30 Δεκεμβρίου:

Ο γιατρός Λι Γουενλιάνγκ του Γουχάν μιλάει για το εύρημα με τους πρώην συμφοιτητές του της ιατρικής σχολής, στην κινεζική πλατφόρμα WeChat, προειδοποιώντας τους να λάβουν προληπτικά μέτρα. [Το WeChat είναι παρόμοιο του Facebook.]

Αργότερα εκείνη την ημέρα, το Κεντρικό Νοσοκομείο του Γουχάν διαβιβάζει μια ειδοποίηση από την Επιτροπή Υγείας του Γουχάν που προειδοποιεί τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας να μην διαδίδουν πληροφορίες σχετικά με την «άγνωστη πνευμονία», αλλιώς θα αντιμετωπίσουν πιθανές κυρώσεις.

Η Επιτροπή Υγείας του Γουχάν εκδίδει επείγουσα ειδοποίηση, ζητώντας από τα νοσοκομεία να αναφέρουν τυχόν «ασθενείς πνευμονίας με άγνωστες αιτίες».

31 Δεκεμβρίου:

Η Επιτροπή Υγείας του Γουχάν επιβεβαιώνει 27 κρούσματα μιας άγνωστης νόσου πνευμονίας, αλλά είπε ότι «μπορεί να προληφθεί και να ελεγχθεί». Δήλωσε επίσης ότι δεν έχουν υπάρξει λοιμώξεις των εργαζομένων στον τομέα της υγείας και δεν υπάρχουν εμφανείς ενδείξεις ότι η ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί μεταξύ ανθρώπων.

Οι κινεζικές αρχές ενημερώνουν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) για την εμφάνιση της νόσου.

Τα «Κέντρα Ελέγχου Νόσων» της Ταϊβάν (CDC) αρχίζουν να παρακολουθούν τους επιβάτες που φτάνουν από το Γουχάν.

 

2020

1 Ιανουαρίου:

Αξιωματούχος της Επαρχιακής Επιτροπής Υγείας της Χουμπέι λέει σε μια εταιρεία γονιδιωματικής να σταματήσει τη δοκιμή δειγμάτων ιού και να καταστρέψει όλα τα υπάρχοντα δείγματα.

2 Ιανουαρίου:

Το εργαστήριο ιολογίας του Γουχάν, που ανήκει στην κυβέρνηση, αποκτά το πλήρες γονιδίωμα του ιού. Αυτές οι πληροφορίες δεν δημοσιοποιούνται έως επτά ημέρες αργότερα.

Το «Ναυτικό πανεπιστήμιο μηχανικής του ΛΑΣ» στο Γουχάν, ένα στρατιωτικό πανεπιστήμιο, απαγορεύει την είσοδο σε επισκέπτες των οποίων η θερμοκρασία του σώματος είναι πάνω από 100,4 βαθμούς Φαρενάιτ, σύμφωνα με μια εσωτερική ανακοίνωση που διέρρευσε.

3 Ιανουαρίου:

Η τοπική αστυνομία καλεί τον Λι και τον επιπλήττει για «διάδοση φημών».

Η Εθνική Επιτροπή Υγείας εκδίδει ανακοίνωση στους ερευνητές να παραδώσουν τα δείγματα του ιού σε καθορισμένες υπηρεσίες «ανίχνευσης παθογόνων» ή να τα καταστρέψουν.

5 Ιανουαρίου:

Το CDC της Ταϊβάν αρχίζει να παρακολουθεί όλα τα άτομα που είχαν ταξιδέψει στο Γουχάν τις τελευταίες 14 ημέρες σε περίπτωση που έχουν συμπτώματα ασθένειας.

 

7 Ιανουαρίου:

Ο Λι μολύνεται με τον ιό ενώ νοσηλεύει έναν φορέα ασθενή. Πεθαίνει αργότερα από τον ιό στις 7 Φεβρουαρίου.

Ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ εμπλέκεται στην αντίδραση της Κίνας για τον ιό, εκδίδοντας την πρώτη εντολή περιορισμού. Δεν δημοσιοποιείται έως τον Φεβρουάριο.

9 Ιανουαρίου:

Ο ΠΟΥ «συμβουλεύει κατά της εφαρμογής οποιωνδήποτε ταξιδιωτικών ή εμπορικών περιορισμών στην Κίνα».

Ο Σιου Τζιενγκουό, επικεφαλής ειδικός στην ιατρική ομάδα ανταπόκρισης, λέει στα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ότι ερευνητές χαρτογράφησαν την πλήρη ακολουθία του ιού δύο ημέρες νωρίτερα και πιστεύουν ότι είναι ένας νέος κορωνοϊός.

11 Ιανουαρίου:

Οι κινεζικές υγειονομικές αρχές δίνουν την ακολουθία του γονιδιώματος στον ΠΟΥ.

 

13 Ιανουαρίου:

Η Ταϊλάνδη επιβεβαιώνει το πρώτο της κρούσμα — ένας Κινέζος τουρίστας από το Γουχάν— στην πρώτη γνωστή περίπτωση εκτός της Κίνας.

14 Ιανουαρίου:

Ο ΠΟΥ λέει ότι οι κινεζικές αρχές δεν βρήκαν σαφή στοιχεία για μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σημειώνει επίσης ότι είναι δυνατή η «περιορισμένη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο, πιθανώς μεταξύ οικογενειών».

15 Ιανουαρίου:

Ο πρώτος επιβεβαιωμένος ασθενής των ΗΠΑ, ένας άνδρας από την πολιτεία της Ουάσινγκτον, επιστρέφει από το Γουχάν.

Κινέζοι αξιωματούχοι λένε ότι ο κίνδυνος μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι χαμηλός.

21 Ιανουαρίου:

Αναφέρθηκε ο πρώτος φορέας στην Ταϊβάν. Η κυβέρνηση αλλάζει τις διαδικασίες ελέγχου των συνόρων. Τα άτομα που καταφθάνουν από περιοχές υψηλού κινδύνου υφίστανται υποχρεωτική καραντίνα κατ’ οίκον για 14 ημέρες. Η κυβέρνηση ανακοινώνει την απαγόρευση των εξαγωγών προστατευτικών μασκών προσώπου.

Η Καναδή υπουργός Υγείας Πέιττυ Χατζντού επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν σχέδια για την επιβολή ταξιδιωτικών περιορισμών σε ταξιδιώτες από την Κίνα.

22 Ιανουαρίου:

Ο Καναδάς ανακοινώνει ότι οι επιβάτες που φτάνουν σε μεγάλα αεροδρόμια θα υποβληθούν σε επιπλέον ερωτήσεις για να βρεθεί αν έχουν ταξιδέψει στο Γουχάν. Τα άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα καλούνται να αυτοαπομονωθούν εθελοντικά για 14 ημέρες.

 

23 Ιανουαρίου:

Το Γουχάν επιβάλλει περιορισμό κατ΄ οίκον. Μέχρι τότε, περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν εγκαταλείψει την πόλη χωρίς να έχουν ελεγχθεί για τον ιό. Μια έρευνα του Μαρτίου εκτιμά ότι το 86 τοις εκατό όλων των μεταδόσεων του ιού δεν είχε καταγραφεί πριν από τους περιορισμούς ταξιδιού της 23ης Ιανουαρίου.

25 Ιανουαρίου:

Ο πρώτος φορέας του Καναδά γίνεται γνωστός, ένας άνδρας στο Τορόντο που είχε ταξιδέψει πριν λίγες μέρες στο Γουχάν.

27 Ιανουαρίου:

Οι αρχές στην επαρχία Χουμπέι λένε ότι θα διαθέσουν 100.000 νοσοκομειακά κρεβάτια για τους νέους ασθενείς.

Ο δήμαρχος του Γουχάν Τζόου Σιενγουάνγκ παραδέχεται ότι η αποκάλυψη της ύπαρξης της επιδημίας δεν ήταν έγκαιρη, αλλά επιχειρεί να μετατοπίσει την ευθύνη στην κεντρική κυβέρνηση, αναφέροντας ότι χρειαζόταν άδεια από ανώτερα άτομα πριν δημοσιεύσει πληροφορίες.

Το Πεκίνο παρατείνει τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου και κλείνει τα σχολεία επ’ αόριστον.

Η Ταϊβάν συνδυάζει το ιστορικό ταξιδιού των τελευταίων 14 ημερών με την κάρτα υγείας, επιτρέποντας την παρακολούθηση ατόμων με υψηλό κίνδυνο λόγω των πρόσφατων ταξιδιών σε πληγείσες περιοχές.

28 Ιανουαρίου:

Η Ταϊβάν απαιτεί από όλους εκείνους που ταξιδεύουν από την Κίνα να μπουν σε υποχρεωτική καραντίνα.

 

30 Ιανουαρίου:

Ο ΠΟΥ κηρύσσει παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την επιδημία. Ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ Γκεμπρεγέσους, λέει: «Ο ΠΟΥ δεν συνιστά και στην πραγματικότητα αντιτίθεται σε ταξιδιωτικούς και εμπορικούς περιορισμούς ή σε άλλα μέτρα κατά της Κίνας», ενώ συγχαίρει επίσης την Κίνα για την αντίδρασή της στην επιδημία.

31 Ιανουαρίου:

Οι Ηνωμένες Πολιτείες κηρύσσουν έκτακτη ανάγκη για τη δημόσια υγεία, επιβάλλουν ταξιδιωτικούς περιορισμούς σε όσους βρίσκονταν στην Κίνα τις προηγούμενες 14 ημέρες.

3 Φεβρουαρίου:

Εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Πεκίνου επαινεί τον Καναδά για το ότι δεν επέβαλε ταξιδιωτικούς περιορισμούς στην Κίνα, ενώ επιπλήττει τις Ηνωμένες Πολιτείες για τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς.

5 Φεβρουαρίου:

Σε απάντηση σε ερωτήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης σχετικά με τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς, η επικεφαλής Δημόσιας Υγείας του Καναδά,Τερέζα Ταμ, επαναλαμβάνει ότι «ο ΠΟΥ συμβουλεύει εναντίον οποιουδήποτε είδους ταξιδιωτικών και εμπορικών περιορισμών». Προσθέτει ότι: «Μέτρα που επηρεάζουν πολύ αρνητικά μια συγκεκριμένη χώρα που προσπαθεί πολύ σκληρά να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, μπορεί να κάνει αυτήν την χώρα στο μέλλον να μην μοιραστεί ποτέ κάτι με διαφάνεια με άλλους. Η Κίνα δημοσίευσε πολύ γρήγορα το γονιδίωμα του ιού. Τι κερδίζουν από αυτό; Νομίζω ότι η ιδέα είναι να στηρίξουμε την Κίνα».

 

6 Φεβρουαρίου:

Πάνω από 50 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊβάν, της Αυστραλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, ανακοίνωσαν ταξιδιωτικούς περιορισμούς για την Κίνα.

Κινέζος εκπρόσωπος επιπλήττει επιθετικά τις χώρες που εφαρμόζουν ταξιδιωτικούς περιορισμούς για την επιδημία, λέγοντας: «εκφράζουμε την λύπη μας και αντιτασσόμαστε στις χώρες που δεν συμμορφώνονται με τις επαγγελματικές συστάσεις του ΠΟΥ».

9 Φεβρουαρίου:

Το υπουργείο Εξωτερικών του υπουργού Φρανσουά-Φιλίπ Σαμπάν ανακοινώνει ότι ο Καναδάς έχει στείλει 16 τόνους εξοπλισμού ατομικής προστασίας, όπως μάσκες και γάντια, στην Κίνα.

17 Φεβρουαρίου:

Η υπουργός Υγείας του Καναδά Πέιττυ Χατζντού λέει ότι «η Κίνα ήταν πολύ ανοιχτή. Τώρα κάποιοι θα πουν, ‘Ήταν επαρκώς ανοιχτή;’ και ‘πόσο γρήγορα έδωσε πληροφορίες;’ Αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι μέσα σε μια εβδομάδα περίπου δήλωσαν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και ως εκ τούτου και σε όλες τις χώρες εταίρους, ότι είχαν μια επιδημία μπροστά τους».

 

29 Φεβρουαρίου:

Ο ΠΟΥ επαναλαμβάνει ότι συνιστά «κατά της εφαρμογής ταξιδιωτικών ή εμπορικών περιορισμών προς χώρες που αντιμετωπίζουν εξάπλωση της COVID-19».

13 Μαρτίου:

Η Οττάβα ανακοινώνει ότι οι διεθνείς πτήσεις θα περιορίζονται σε συγκεκριμένα αεροδρόμια.

Η Καναδή υπουργός Υγείας Πέιττυ Χατζντού δηλώνει: «Οι Καναδοί πιστεύουν ότι μπορούμε να το σταματήσουμε στα σύνορα. Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι μια παγκόσμια πανδημία, που σημαίνει ότι τα συνοριακά μέτρα είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να προκαλέσουν ζημία. Το βλέπουμε αυτό σε χώρες που έκαναν το χειρότερο, [δηλαδή] είχαν τα πιο αυστηρά σύνορα».

Ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τρουντώ δηλώνει: «Πριν από μερικές εβδομάδες, στις αρχές, υπήρξαν συζητήσεις για το κατά πόσον θα έπρεπε ή όχι να κλείσουμε εντελώς τα σύνορά μας με την Κίνα όπως έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν το κάναμε, και καταφέραμε να το διαχειριστούμε με τρόπο που επέτρεψε τον έλεγχο και την μη εξάπλωση του ιού, που μας δίνει την αυτοπεποίθηση ότι οι αξιωματούχοι δημόσιας υγείας μας μάς δίνουν τις σωστές συστάσεις για τον Καναδά».

16 Μαρτίου:

Ο Καναδάς περιορίζει αυστηρά τις διεθνείς πτήσεις, απαγορεύει την είσοδο σε διεθνείς επισκέπτες και επιτρέπει μόνο Αμερικανούς, διπλωμάτες και πληρώματα πτήσεων.

 

18 Μαρτίου:

Ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοινώνουν το κλείσιμο των συνόρων σε μη απαραίτητη κυκλοφορία.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο αναφέρει ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα απέκρυψε λεπτομέρειες σχετικά με την επιδημία, προειδοποιώντας ότι μια παρόμοια κατάσταση θα μπορούσε να επανεμφανιστεί  «εάν δεν ερευνήσουμε ολοκληρωτικά τι έγινε».

22 Μαρτίου:

Οι γιατροί και νοσοκόμες του Οντάριο αναφέρουν έλλειψη ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού για τους επαγγελματίες υγείας, χαρακτηρίζοντάς την «επείγουσα προτεραιότητα».

2 Απριλίου:

Η υπουργός Υγείας του Καναδά, Πέιττυ Χατζντού, λέει ότι η Οττάβα δεν έχει κανένα λόγο να πιστεύει ότι τα ποσοστά μεταδοτικότητας και θνησιμότητας του Πεκίνου είναι πλαστά και προσθέτει ότι ο Καναδάς βασίζεται στον ΠΟΥ για να συντονίσει τη συλλογή δεδομένων από διάφορες χώρες. Όταν ένας δημοσιογράφος ρωτά αν οι αριθμοί του ΠΟΥ μπορούν να είναι αξιόπιστοι σε περίπτωση που η Κίνα δεν είναι αξιόπιστη, κατηγορεί τον δημοσιογράφο ότι ενισχύει θεωρίες συνωμοσίας.

7 Απριλίου:

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επικρίνει τον ΠΟΥ για το ότι είναι «υπερβολικά εστιασμένος στην Κίνα» και λέει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παρακρατήσουν την χρηματοδότηση για τον ΠΟΥ.
«Ο ΠΟΥ πραγματικά έχασε την ευκαιρία. Για κάποιον λόγο, ενώ χρηματοδοτείται κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι υπερβολικά εστιασμένος στην Κίνα. Θα το εξετάσουμε αυτό καλά. Ευτυχώς, απέρριψα τις συμβουλές τους για τη διατήρηση των συνόρων μας ανοιχτών στην Κίνα από νωρίς. Γιατί μας έδωσαν μια τέτοια λανθασμένη σύσταση;» Ο Τραμπ είπε σε ένα tweet.

Οι Bowen Xiao, Eva Fu, Cathy He και Omid Ghoreishi συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο. 

Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλα μέσα;

Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση της δημοσιογραφίας που υπηρετεί μια ατζέντα, πολύ κοινή στο σημερινό περιβάλλον των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιούμε τις αρχές μας της Αλήθειας και Παράδοσης ως πυξίδα.