ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ – Η επιρροή της Κίνας στη ζωή ενάμιση δισεκατομμυρίων Αφρικανών έχει αυξηθεί τόσο που είναι πλέον διάχυτη σε κάθε πτυχή των αφρικανικών κοινωνιών.
Το αποτύπωμα του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος βρίσκεται σε όλη την ήπειρο σχεδόν σε κάθε τομέα της οικονομίας, από τη γεωργία και τους φυσικούς πόρους μέχρι το εμπόριο και τις υλικοτεχνικές υποδομές. Οι κινεζικές εταιρείες έχουν επίσης επενδύσει στη μεταποίηση, τις υπηρεσίες και τα ακίνητα.
Σήμερα η Κίνα ελέγχει περίπου το 12% της βιομηχανικής παραγωγής της Αφρικής, κάτι που μεταφράζεται σε σχεδόν 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Πολιτικής για τον Νέο Νότο (Policy Center for the New South). Οι εταιρείες της ΛΔΚ επικρατούν στην αγορά των κατασκευαστικών έργων, με ποσοστό σχεδόν 50%.
Η σφυρηλάτηση δεσμών μεταξύ του κινεζικού κράτους και της Αφρικής χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1950, όταν το ΚΚ Κίνας άρχισε να προμηθεύει τα διάφορα απελευθερωτικά αφρικανικά κινήματα με όπλα, χρήματα, στρατιωτική εκπαίδευση και πολιτική καθοδήγηση.
Έτσι δημιουργήθηκε μια στέρεη βάση, πάνω στην οποία εδραιώθηκε η σταδιακή εισροή των κινεζικών εταιρειών στις σύγχρονες αφρικανικές οικονομίες. Πολλοί από τους σημερινούς Αφρικανούς ηγέτες είχαν εκπαιδευτεί στην Κίνα – κι αν όχι αυτοί, τότε οι πατέρες τους.
Προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στον ορυκτό πλούτο της Αφρικής, το ΚΚ Κίνας πολλές φορές αναγκάζεται να στηρίξει αυταρχικά καθεστώτα. Παραδείγματος χάριν, στη Ζιμπάμπουε όπου στην εξουσία βρίσκεται η Αφρικανική Εθνική Ένωση της Ζιμπάμπουε – Πατριωτικό Μέτωπο, που κατηγορείται για διαφθορά και δολοφονίες των πολιτικών της αντιπάλων, η Κίνα έχει στην ιδιοκτησία της πολλά ορυχεία πολύτιμων μετάλλων και ορυκτών.
Επιπλέον, η ΛΔΚ εδραιώνει και τη στρατιωτική της παρουσία στην Αφρική, με τη διεξαγωγή τακτικών διηπειρωτικών εκπαιδευτικών ασκήσεων στρατού και ναυτικού.
Τον Αύγουστο του 2023, η 96η επέτειος ίδρυσης του κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΛΑΣ) εορτάστηκε σχεδόν σε κάθε αφρικανική χώρα.
46 αφρικανικές χώρες φιλοξενούν 61 Ινστιτούτα Κομφούκιος – τα κινεζικά κέντρα εκπαίδευσης που έχουν σχεδιαστεί ως αντίπαλο δέος στα δυτικά δημοκρατικά ιδεώδη και τα οποία προωθούν τον κινεζικό πολιτισμό και γλώσσα ανά τον κόσμο.
Στην Τανζανία, το Πεκίνο έχει ιδρύσει μία «Σχολή Ηγεσίας», στην οποία αξιωματούχοι του κόμματος διδάσκουν σε Αφρικανούς ηγέτες αντιδημοκρατικούς τρόπους διακυβέρνησης.
«Η Κίνα χρησιμοποιεί τη μόρφωση και την εκπαίδευση ξένου στρατιωτικού προσωπικού για την προώθηση του δικού της κυβερνητικού προτύπου, την καλλιέργεια στενών σχέσεων με ξένους στρατούς και κυβερνήσεις και την οικοδόμηση μιας κοινής αντίληψης για την ασφάλεια, λέει ο Πωλ Ναντούλυα, ερευνητής του Αφρικανικού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών, στους Epoch Times, προσθέτοντας:
«Πολλοί απόφοιτοι αυτών των προγραμμάτων αναλαμβάνουν αργότερα ηγετικές θέσεις στις χώρες τους, είτε στον στρατό είτε στην κυβέρνηση.»
Το καθεστώς του Σι Τζινπίνγκ παροτρύνει μερικές από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Αφρικής, όπως είναι η Νότιος Αφρική, η Νιγηρία και η Αιθιοπία, να εγκαταλείψουν το αμερικανικό δολάριο ως νόμισμα παγκόσμιων συναλλαγών και να υιοθετήσουν το κινεζικό νόμισμα αντ’ αυτού.
Η Πρωτοβουλία ‘Μία ζώνη, ένας δρόμος’ (Belt-and-Road Initiative, BRI), που συστήθηκε το 2013, άνοιξε τον δρόμο στις κινεζικές επενδύσεις στη Μαύρη Ήπειρο, οδηγώντας στη δημιουργία κολοσσιαίων έργων υποδομής, τα οποία έχουν χαρίσει στην Κίνα πρόσβαση σε σπάνια ορυκτά που στηρίζουν την οικονομική της ανάπτυξη των τελευταίων δύο δεκαετιών.
Ο τρόπος που παρουσιάστηκε το εν λόγω πρόγραμμα ήταν ως μία πρωτοβουλία που θα βοηθούσε την ανάπτυξη των φτωχότερων χωρών, κυρίως μέσω της δημιουργίας δρόμων, σιδηροδρομικών δικτύων, λιμένων και άλλων μεγάλων έργων υποδομής.
Ωστόσο, πολλοί ξένοι αναλυτές θεωρούν ότι η Πρωτοβουλία ‘Μία ζώνη, ένας δρόμος’ είναι ένας τρόπος για να αποκτήσει η Κίνα πολιτικό και οικονομικό πλεονέκτημα σε περισσότερες από 150 αναπτυσσόμενες χώρες, πολλές από τις οποίες βρίσκονται στην Αφρική, καθώς και πρόσβαση στις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους.
Μέχρι τώρα, η Κίνα έχει κάνει μεγάλες επενδύσεις σε βιομηχανίες εξόρυξης στην Αφρική, ιδίως σε χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Γκάνα, η Ναμίμπια, η Νιγηρία, η Νότιος Αφρική και η Ζάμπια.
Ο Κρις Μάρολενγκ, διεθνής αναλυτής στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Good Governance Africa με έδρα το Γιοχάνεσμπουργκ, λέει ότι η μεγαλύτερη μέχρι τώρα επιτυχία της Κίνας στην Αφρική είναι το ότι εδραιώθηκε ως ένας ‘κολοσσός της εξόρυξης’ στην ήπειρο, διασφαλίζοντας την πρόσβασή της σε μέταλλα και ορυκτά, που θα γίνονται ολοένα και πιο σημαντικά στο μέλλον.
«Ό,τι κι αν λέτε για την Κίνα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις καταπιεστικές μεθόδους του ΚΚΚ, μόνο αυτή μπόρεσε να προβλέψει πόσο σημαντική πρόκειται να γίνει η Αφρική για τον κόσμο που προχωρά μπροστά», δήλωσε ο κος Μάρολενγκ στους Epoch Times, προσθέτοντας ότι το έργο των ΗΠΑ στην Αφρική αφορά κυρίως την καταπολέμηση του AIDS και της τρομοκρατίας. Όσο ευγνώμονες κι αν νιώθουν οι Αφρικανοί για αυτό, είναι «περισσότερο ευγνώμονες για τον σεβασμό» που τους δείχνουν οι Κινέζοι.
«Για το Πεκίνο, οι αφρικανικές χώρες και οι ηγέτες τους είναι πραγματικοί συνέταιροι στα αναπτυξιακά τους σχέδια», επεσήμανε ο κος Μάρολενγκ. «Ενώ οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες μάς έκαναν κηρύγματα για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Πεκίνο έλεγε: ‘Θέλουμε να συνεργαστούμε μαζί σας και θέλουμε να αγοράσουμε τα ορυκτά σας και δεν μας ενδιαφέρει το πώς κυβερνάτε τις χώρες σας. Αυτό δεν μας αφορά’.»
Σε αναζήτηση ορυκτών
Παραδείγματος χάριν, το 2016 πολλές αμερικανικές εταιρείες δεν κατάφεραν να κρατήσουν τα ορυχεία κοβαλτίου τους στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Η Κίνα κινήθηκε γρήγορα και τα πήρε εκείνη, αυξάνοντας την παρουσία της σε μία από τις πιο πλούσιες σε αυτό το ορυκτό περιοχές.
Η αρχή έγινε όταν η αμερικανική Freeport-McMoRan δέχθηκε 2,65 δισεκατομμύρια δολάρια από την China Molybdenum για το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών του Tenke Fungurume, του τεράστιου ορυχείου χαλκού και κοβαλτίου κοντά στο Κολβέζι, στα νότια της χώρας.
Το 2019, η China Molybdenum αγόρασε άλλο ένα πακέτο μετοχών για 1,14 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό σήμαινε ότι ο μεγαλύτερος γεωπολιτικός αντίπαλος των ΗΠΑ είχε πλέον σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο ενός εκ των σημαντικότερων στρατηγικά ορυκτών παγκοσμίως.
Σύμφωνα με επιστημονικές αναλύσεις, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, που μαστίζεται από τις συγκρούσεις, είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο όσον αφορά τους φυσικούς της πόρους, με άθικτα αποθέματα ακατέργαστων ορυκτών αξίας άνω των 24 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό παράγει τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου κοβαλτίου, σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών για τα Ορυκτά Benchmark.
Η αύξηση των τελευταίων και ο αναμενόμενος τετραπλασιασμός μέχρι το 2030 των εγχειρημάτων της Global Battery Alliance (Παγκόσμια Συμμαχία Μπαταρίας) προβλέπεται να επιφέρουν κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης για κοβάλτιο.
Το κοβάλτιο είναι απαραίτητο και για την κατασκευή υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων.
Η Γεωλογική Επιθεώρηση των ΗΠΑ λέει ότι χρησιμοποιείται επίσης σε υπερκράματα και σε χάλυβες υψηλής ταχύτητας, μέταλλα που συναντάμε συχνά σε μέρη αυτοκινήτων, σύγχρονα οπλικά συστήματα και κινητήρες αεριοστροβίλου.
Σύμφωνα με ορισμένους φυσικούς, το κοβάλτιο θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιείται και για την κατασκευή ‘βρώμικων πυρηνικών βομβών’, καθώς είναι άριστος εκπομπέας ακτίνων γάμμα.
Έρευνα που δημοσίευσε το 2020 ο Άντριου Γκάλλεϋ της Γεωλογικής Επιθεώρησης των ΗΠΑ δείχνει ότι το μεγαλύτερο μέρος της βιοτεχνικής παραγωγής κοβαλτίου είτε ήταν επεξεργασμένο στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό από κινεζικές εταιρείες είτε είχε εξαχθεί στην Κίνα.
«Η μειωμένη βιομηχανική παραγωγή των ορυχείων κοβαλτίου στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 2000, έκανε πολλές κινεζικές εταιρείες να αγοράζουν το μετάλλευμα από χειρώνακτες ανθρακωρύχους κοβαλτίου στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, πολλοί από τους οποίους ήταν παιδιά.»
Κατά τη διάρκεια πρόσφατου διαδικτυακού σεμιναρίου του Ατλαντικού Συμβουλίου, η Σίρλεϋ Χάρτζις, συνεργάτιδα του Εργαστηρίου Ψηφιακής Εγκληματολογικής Έρευνας του Συμβουλίου, δήλωσε ότι η αποτυχία των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρήσουν το μερίδιό τους στον τομέα του κοβαλτίου προκάλεσε την απώλεια «οικονομικών και διπλωματικών επενδύσεων δεκαετιών στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό».
Η Κίνα κατέχει πλέον τα περισσότερα από τα μεγάλα βιομηχανικά ορυχεία κοβαλτίου της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.
«Η ζήτηση για μέταλλα και ορυκτά όπως το κοβάλτιο εκτοξεύεται στα ύψη και προφανώς η Κίνα και η Ρωσία χαμογελούν. Έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε ορυκτά και φθηνό εργατικό δυναμικό. Διαθέτουν πολιτική επιρροή σε πολλές αφρικανικές κυβερνήσεις. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα διακυβέρνησης στην Αφρική. Τα χρησιμοποιούν όλα αυτά προς όφελός τους», δήλωσε η κα Χάρτζις.
Η Μόσχα έχει προσλάβει χιλιάδες μισθοφόρους σε όλη την ήπειρο για τη φύλαξη των ορυκτών πόρων, καθώς και των παράνομων εξορυκτικών έργων.
Η υπόθεση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, δήλωσε ο Τόμπυ Σάπσακ, ένας άλλος Νοτιοαφρικανός εμπειρογνώμονας τεχνολογίας, αναδεικνύει «δεκαετίες αμερικανικής παραμέλησης» της σημασίας της Αφρικής και των ορυκτών της.
«Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει συνειδητοποιήσει τι τεράστιο στρατηγικό λάθος ήταν αυτό, και προσπαθεί να διορθώσει τα πράγματα και να κάνει ανοίγματα προς την Αφρική. Αλλά μπορεί να είναι πολύ αργά, επειδή μεγάλο μέρος της Αφρικής φαίνεται να είναι ήδη αφιερωμένο στο Πεκίνο και τη Μόσχα”, δήλωσε στους Epoch Times, προσθέτοντας:
«Οι ΗΠΑ προσπαθούν να αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος σε ένα απελπισμένο παιχνίδι.»
Η Στρατηγική των ΗΠΑ προς την υποσαχάρια Αφρική, που κυκλοφόρησε από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν τον Αύγουστο του 2022, αναγνώρισε ότι η ήπειρος διαθέτει τα ορυκτά που θα τροφοδοτήσουν τον σύγχρονο κόσμο.
Μιλώντας κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού σεμιναρίου του Ατλαντικού Συμβουλίου, ο Νίι Σίμοντς, ανώτερος συνεργάτης του GeoTech Center στην Ουάσιγκτον, δήλωσε:
«Η επόμενη βιομηχανική επανάσταση θα βασιστεί στα κρίσιμα και στα σπάνια ορυκτά. Πολλά από αυτά τα ορυκτά, όπως το κολτάνιο, έχουν στρατηγική σημασία, επειδή οι περισσότερες σύγχρονες τεχνολογίες σχετίζονται με την άμυνα. Δεν θα υπήρχαν οι σημερινές τεχνολογίες, όπως οι δορυφόροι, οι ημιαγωγοί, οι οπτικές ίνες, οι συσκευές αξονικής τομογραφίας, οι μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων και τα smartphone, χωρίς αυτά τα ορυκτά. Επίσης δεν θα υπήρχαν στον βαθμό που υπάρχουν σήμερα χωρίς χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Νότια Αφρική, η Ζιμπάμπουε, η Γκάνα, η Νιγηρία και η Ναμίμπια.»
Η κα Χάρτζις, από τη μεριά της, επεσήμανε ότι οι ημιαγωγοί και τα κάρτες μνήμης flash έχουν γίνει «απαραίτητα για τη σύγχρονη πολιτική και αμυντική τεχνολογία», τροφοδοτώντας τα πάντα, από «τα smartphone μέχρι τα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα, και η σημασία τους μεγαλώνει καθημερινά».
Η κα Χάρτζις είναι επίσης ειδικός σε θέματα εθνικής ασφάλειας και έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία μελετώντας την εσωτερική πολιτική και τις εξωτερικές υποθέσεις της Κίνας και της Ταϊβάν.
Στο διαδικτυακό σεμινάριο, χρησιμοποίησε το παράδειγμα του νέου stealth μαχητικού F-35 Lightning των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο περιέχει ημιαγωγούς και τσιπ μνήμης flash.
«Το μαχητικό αεροσκάφος χρειάζεται μια τεράστια ποσότητα στρατηγικών υλικών. Μόλις τεθεί σε λειτουργία η κβαντική πληροφορική, θα απαιτηθούν επίσης σημαντικές ποσότητες χρυσού και άλλων κρίσιμων ορυκτών», δήλωσε η κα Χάρτζις.
Οι ημιαγωγοί και οι κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να παραχθούν μόνο με κρίσιμα και σπάνια ορυκτά, που βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στην Αφρική.
«Μιλάμε εδώ για ορυκτά όπως το κέριουμ, το σκάνδιο και το λανθάνιο. Κανείς δεν έχει ακούσει γι’ αυτά, αλλά έχουν γίνει απαραίτητα στον σύγχρονο κόσμο», εξήγησε ο κος Σάπσακ, προσθέτοντας:
«Όλα αυτά χρησιμοποιούνται σε υπολογιστές, έξυπνες τηλεοράσεις, πολεμικά όπλα υψηλής ποιότητας, ηλεκτρικά οχήματα, συστήματα καθαρής ενέργειας, συστήματα επικοινωνιών – ό,τι θέλετε. Αν αφαιρέσετε αυτά τα ορυκτά, καταρρέουν οι περισσότερες αλυσίδες εφοδιασμού ηλεκτρονικών ειδών.»
Η Κίνα σήμερα έχει «σχεδόν το μονοπώλιο» σε αυτά τα κρίσιμα υλικά, καθώς κατέχει το 90% της παγκόσμιας αγοράς κρίσιμων ορυκτών, πολλά από τα οποία εισάγει από την Αφρική.
«Η Κίνα και σε μικρότερο βαθμό η Ρωσία παίρνουν αυτά τα ακατέργαστα ορυκτά από την Αφρική και τα επεξεργάζονται, πράγμα που σημαίνει ότι ο κόσμος έχει πρόσβαση σε αυτά μέσω της Κίνας και της Ρωσίας σε πολλές περιπτώσεις», δήλωσε ο κος Σάπσακ.
Αυτό το μονοπώλιο θα μπορούσε εύκολα να διαταράξει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού ημιαγωγών και ηλεκτρικών οχημάτων στο μέλλον.
Πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσιγκτον επικεντρώθηκε στην προοπτική να εμπλακούν περισσότερο οι Ηνωμένες Πολιτείες στους τομείς των ορυκτών της Αφρικής.
«Το μέλλον των ημιαγωγών, της μνήμης flash και των ηλεκτρικών οχημάτων απαιτεί ασφαλή και συνεπή πρόσβαση σε αυτά τα ορυκτά. Η καθιέρωση εναλλακτικών πόρων που είναι οικονομικά βιώσιμοι, όπως αυτοί στην Αφρική, θα διαφοροποιήσει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, μειώνοντας παράλληλα την εξάρτηση από ένα έθνος ή μια περιοχή», καταλήγει η έκθεση.
«Η ήπειρος κατέχει περίπου το 85%του παγκόσμιου μαγγανίου, το 80% της πλατίνας και του χρωμίου, το 47% του κοβαλτίου, το 21% του γραφίτη και το 6 % του χαλκού.»
Η κα Χάρτζις δήλωσε ότι για να εξασφαλίσουν ζωτικής σημασίας πόρους για τις δυτικές αλυσίδες εφοδιασμού και την εθνική ασφάλεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να «ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν τις συνεργατικές συμπράξεις του ιδιωτικού τομέα με αφρικανικές χώρες που μοιράζονται τις ίδιες αρχές για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου».
Όμως, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες επιμείνουν να συνεργάζονται μόνο με αφρικανικές χώρες που μοιράζονται αυτές τις αξίες, δήλωσε ο Σίζουε Μπόφου-Γουόλς, λέκτορας διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Wits του Γιοχάνεσμπουργκ, «θα κλείσουν πάρα πολλές πόρτες».
«Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, για παράδειγμα, σίγουρα δεν είναι η ‘λαϊκή δημοκρατία’ του Κονγκό. Η Ζιμπάμπουε, μια χώρα πλούσια σε πολλά από τα ορυκτά που χρειάζεται ο κόσμος, τελεί υπό αμερικανικές κυρώσεις επειδή το καθεστώς του [προέδρου Έμερσον] Μνανγκάγκουα είναι ένοχο για διαφθορά και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
»Ο κατάλογος των αφρικανικών χωρών που είναι πλούσιες σε ορυκτά και μοιράζονται την αμερικανική εκδοχή της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου είναι πολύ μικρός.»
Παρ’ όλα αυτά, οι Ηνωμένες Πολιτείες σημειώνουν πρόοδο στην εξασφάλιση πρόσβασης σε αφρικανικά αποθέματα ορυκτών σπάνιων γαιών, κυρίως μέσω του σχεδίου Lobito Corridor της Ουάσιγκτον.
Ο μελλοντικός σιδηρόδρομος μήκους 1000 μιλίων θα καλύπτει την Αγκόλα, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και τη βορειοδυτική Ζάμπια.
«Είναι σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να κατασκευάσουν τον σιδηρόδρομο προς το μεγαλύτερο λιμάνι της Αγκόλας στον Ατλαντικό λόγω του ανταγωνισμού τους με την Κίνα για τα ορυκτά σπάνιων γαιών της Αφρικής», δήλωσε η Κάντις Μουρ, ειδική στις σχέσεις ΗΠΑ-Αφρικής στο Πανεπιστήμιο Wits στο Γιοχάνεσμπουργκ.
«Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν επίσης να κερδίσουν τις καρδιές και τα μυαλά στην Αφρική και το έργο βοηθά και σε αυτό το μέτωπο, επειδή θα ενισχύσει την ανάπτυξη, το εμπόριο και τις επενδύσεις σε ένα πολύ σημαντικό στρατηγικά τμήμα της Αφρικής, για να μην αναφέρουμε τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας για τους ντόπιους», επεσήμανε στους Epoch Times.
Αντί να εξάγουν κρίσιμα υλικά στην Κίνα, δήλωσε ο κος Σίμοντς, οι αφρικανικές χώρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους νόμους για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη της δικής τους νομοθεσίας, πλαισίου και δικτύων του οικοσυστήματος των προμηθευτών που απαιτούνται για την επεξεργασία των δικών τους ορυκτών και μετάλλων.
Είπε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει κάνει κάποια σημαντικά βήματα για την επαναπροσέγγιση των αφρικανικών χωρών, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της οικονομικής στήριξης της κυβέρνησης των ΗΠΑ για ένα εργοστάσιο επεξεργασίας κρίσιμων ορυκτών στην Τανζανία.
Η κα Χάρτζις προέτρεψε τους δυτικούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να υποστηρίξουν τις πολυεθνικές τους για την προώθηση της ανάπτυξης στην Αφρική, εστιάζοντας στην κατασκευή, τον σχεδιασμό τσιπ, τον έλεγχο ποιότητας και τον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης:
«Μπορούν να δημιουργήσουν κίνητρα για τις αμερικανικές και άλλες δυτικές εταιρείες να επεκτείνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού ημιαγωγών, μνήμης flash ή ηλεκτρικών οχημάτων σε αφρικανικές χώρες.»
Η κα Χάρτζις δήλωσε ότι έχει ήδη σημειωθεί πρόοδος σε αυτό το μέτωπο: η Microsoft έχει δύο στην Κένυα και τη Νιγηρία και η IBM έχει δύο στην Κένυα και τη Νότια Αφρική.
Του Darren Taylor
Μετάφραση και επιμέλεια: Αλία Ζάε
