«Οι ανεμογεννήτριες προκαλούν το θάνατο πρωτοφανώς πολλών φαλαινών», δήλωσε πρόσφατα ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, σε προεκλογική συγκέντρωση στη Νότια Καρολίνα.
«Ξεβράζονται στην ακτή. Το είδα αυτό το Σαββατοκύριακο, τρία από αυτά βγήκαν στην επιφάνεια. Αυτό, παλιότερα, δεν γινόταν ούτε μια φορά το χρόνο. Τώρα αναδύονται σε εβδομαδιαία βάση», δήλωσε ο κος Τραμπ.
Παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης τήρησαν επιφυλακτική έως αρνητική στάση απέναντι στις παραπάνω δηλώσεις, χαρακτηρίζοντάς τες ως «μακροσκελή και σε μεγάλο βαθμό αβάσιμη επίθεση στις ανεμογεννήτριες» (Guardian) και λέγοντας ότι «δεν υποστηρίζονται από στοιχεία» αν και είχαν ξεπεράσει τις 9 εκατομμύρια προβολές (ΒΒC).
Το BBC απάντησε επικαλούμενο έγγραφο του 2015 του Τμήματος Φυσικών Πόρων της Νότιας Καρολίνας, το οποίο αναφέρει ότι από το 1993 έχουν γίνει έξι εκβρασμοί μεγάπτερων φαλαινών.
Το BBC επικαλέστηκε επίσης τον Ρομπ Ντήβιλ από το Πρόγραμμα Διερεύνησης Εκβρασμών Κητωδών της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, ο οποίος δήλωσε ότι οι θάνατοι φαλαινών προκαλούνται από την αλιευτική βιομηχανία και τα χτυπήματα πλοίων.
«Το να μιλάμε για τα αιολικά πάρκα ως πρόβλημα απομακρύνει τη συζήτηση από τις απτές απειλές που αποτελούν πρόβλημα για αυτά τα είδη», δήλωσε ο κος Ντήβιλ στο BBC.
Είπε ότι δεν υπάρχει καμία πειστική σχέση μεταξύ των θανάτων των φαλαινών και των αιολικών πάρκων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Άντριου Ρηντ, επίτροπος της Επιτροπής Θαλάσσιων Θηλαστικών με έδρα τις ΗΠΑ, δήλωσε στον Guardian ότι «δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονική απόδειξη ότι οι ανεμογεννήτριες ή η τοποθέτηση ανεμογεννητριών προκαλούν μαζικούς θανάτους των κητών».
Αν και υπάρχουν ευρύτερες ανησυχίες σχετικά με την εκβιομηχάνιση του ωκεανού, είπε ότι οι θάνατοι φαλαινών προκαλούνται από τα χτυπήματα των σκαφών, την εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία και την αύξηση της θερμοκρασίας του ωκεανού που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή.
«Ο πληθυσμός των μεγάπτερων φαλαινών, ειδικότερα, ανακάμπτει από το κυνήγι και πλησιάζουν στις ακτές για να τραφούν με θηράματα, πράγμα που σημαίνει ότι χτυπιούνται καθώς μπαίνουν στις γραμμές των πλοίων ή παγιδεύονται σε δίχτυα», δήλωσε ο κος Ρηντ.
Είπε ότι οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για τις ωκεάνιες ανεμογεννήτριες υπηρετούν τα «συμφέροντα των ορυκτών καυσίμων», τα οποία απειλούνται από τη λεγόμενη καθαρή ενέργεια.
Φάλαινες και τουρμπίνες
Τον Αύγουστο, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) ανέφερε στην Epoch Times ότι από τον Δεκέμβριο του 2022 είχαν σημειωθεί 65 θάνατοι μεγάλων φαλαινών κατά μήκος της ανατολικής ακτής. Τρεις νεκρές φάλαινες ξεβράστηκαν μέσα σε μία εβδομάδα στο Fire Island της Νέας Υόρκης, στο Long Branch του New Jersey και στο Long Beach της Νέας Υόρκης.
Τον Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση Μπάιντεν δημοσίευσε το «Σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής μεταφοράς στην περιοχή του Ατλαντικού των ΗΠΑ».
Ο στόχος του προέδρου Μπάιντεν ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι η ανάπτυξη 30 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2030.
Το σχέδιο βασίζεται στη «μελέτη μεταφοράς υπεράκτιας αιολικής ενέργειας στον Ατλαντικό» για τον συντονισμό της «έγκαιρης πρόσβασης στη μεταφορά για την υπεράκτια αιολική ενέργεια» και την «αξιολόγηση πολλαπλών διαδρομών για την επίτευξη των στόχων της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας».
Η Λίζα Λίνοουζ, ιδρύτρια της οργάνωσης WindAction, δήλωσε στο πρόσφατο ντοκυμαντέρ «Thrown to the Wind» ότι στη βιασύνη της να επιτύχει αυτούς τους στόχους, η βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει παραμερίσει την «αρχή της προφύλαξης», σύμφωνα με την οποία το βάρος της αποφυγής ή της ελαχιστοποίησης της βλάβης πέφτει στον κατασκευαστή.
Η κα Λίνοουζ λέει ότι η κίνηση αυτή στοιχίζει ζωές.
«Περίπου 350 φάλαινες έχουν πεθάνει κατά μήκος της ανατολικής ακτής από το 2016», είπε.
Η άνοδος ξεκίνησε το 2016, είπε, με μια μικρή πτώση το 2022.
«Και τους πρώτους έξι μήνες του 2023 -δηλαδή μόλις μισό χρόνο- πέθαναν περίπου 40 και πλέον φάλαινες», δήλωσε η κα Λίνοουζ.
Επί του παρόντος, συνολικά 3.500 ανεμογεννήτριες προτείνονται για κατασκευή σε 2,2 εκατομμύρια στρέμματα ωκεανού κατά μήκος της ανατολικής ακτής.
Η γεωφυσική τεχνολογία υψηλής ανάλυσης που χρησιμοποιείται για την έρευνα του πυθμένα του ωκεανού για τη μελλοντική κατασκευή αυτών των ανεμογεννητριών εκπέμπει συχνότητες που κάποιοι πιστεύουν ότι βομβαρδίζουν τις φάλαινες και τα δελφίνια με δυνατούς ήχους που έχουν ως αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό τους και την αδυναμία τους να διασχίσουν τα νερά με την ίδια ασφάλεια όπως πριν.
Ο Ρόμπερτ Ραντ, περιβαλλοντικός επιστήμονας, δήλωσε ότι το Γραφείο Διαχείρισης Ωκεάνιας Ενέργειας των ΗΠΑ (BOEM) και η NOAA δεν έχουν λάβει υπόψη τους τις καταστροφικές για τα κήτη συνέπειες από τους δυσάρεστους ήχους που αντηχούν από την κατασκευή των ανεμογεννητριών.
«Δεν κάνουν τη σύνδεση μεταξύ ενός δυνατού θορύβου στο νερό και των ειδών που απομακρύνονται από αυτόν τον θόρυβο, και αυτό είναι ένα πρόβλημα, επειδή δεν έχουν τα αποθέματα λίπους για να τρέχουν για πάντα προσπαθώντας να απομακρυνθούν από αυτόν τον θόρυβο», αναφέρει ο κος Ραντ στο ντοκυμαντέρ.
«Αν ένα μοσχάρι χωριστεί από τη μητέρα του, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι και τα δύο αρχίζουν να στρεσάρονται πολύ και δεν αργούν να πεθάνουν. Είναι μια θανατηφόρα κατάσταση. Το μοσχάρι χρειάζεται τη μητέρα για τροφή και η μητέρα αγωνιά να βρει το μοσχάρι.»
Όταν η μητέρα και το μοσχάρι έχουν εξαντλήσει την ενέργειά τους, αφήνονται και πεθαίνουν, είπε.
Ο κος Ραντ δημοσίευσε τον Σεπτέμβριο μια ανεξάρτητη τεχνική μελέτη που εξέτασε τον «λειτουργικό θόρυβο των γεωφυσικών σόναρ σκαφών» με σκοπό τη βελτίωση της «προστασίας από τον θόρυβο» για τη θαλάσσια ζωή.
«Αυτό που βλέπω είναι ανησυχητικό», δήλωσε ο κος Ραντ. «Αυτό που βλέπω είναι επίπεδα πάνω από το όριο που η ίδια η NOAA έθεσε για να προστατευθεί σε αποστάσεις που είναι πολύ υψηλότερες από αυτές που είχαν χορηγηθεί στην άδεια για τυχαία παρενόχληση. Έτσι, για μένα, μοιάζει με απόλυτη κατάρρευση της κανονιστικής προστασίας για τη φάλαινα.»
Η σιωπή των περιβαλλοντικών ομάδων
Όταν πρόκειται για την ανάπτυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, περιβαλλοντικές ομάδες όπως η Greenpeace και η Sierra Club υπερασπίζονται την άγρια ζωή, λέει η κα Λίνοουζ, αλλά στην περίπτωση των λεγόμενων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είτε κατηγορούν άλλους παράγοντες, όπως τα χτυπήματα πλοίων και την κλιματική αλλαγή, είτε σιωπούν.
Το 2021, η Εθνική Υπηρεσία Θαλάσσιας Αλιείας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φάλαινα Ράις στον Κόλπο του Μεξικού αποτελεί ξεχωριστό είδος, από το οποίο παραμένουν μόνο 50 άτομα.
Τον Ιούλιο, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) πρότεινε να χαρακτηριστούν 18 εκατομμύρια στρέμματα του Κόλπου του Μεξικού από το Τέξας έως τη Φλόριντα ως ζωτικός βιότοπος της φάλαινας Ράις, μια πρόταση που θα περιόριζε σημαντικά τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις υπεράκτιες γεωτρήσεις.
Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες κατά μήκος της ακτής του Κόλπου κατέθεσαν αγωγές κατά του χαρακτηρισμού, υποστηρίζοντας ότι η πρόταση δεν ήταν καλά μελετημένη και θα έβλαπτε την οικονομία, σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post.
Ο περιφερειακός δικαστής των ΗΠΑ Τζέιμς Κέιν, διορισμένος από τον τότε πρόεδρο Τραμπ, δικαίωσε τις αγωγές και διέταξε τη NOAA να αποσύρει την πρότασή της.
Περιβαλλοντικές ομάδες, όπως το Κέντρο για τη Βιολογική Ποικιλομορφία, τάχθηκαν υπέρ της προστασίας της περιοχής και η ομάδα έχει κινήσει αρκετές αγωγές υποστηρίζοντας ότι οι υπεράκτιες γεωτρήσεις βλάπτουν την άγρια ζωή των ωκεανών – ωστόσο, η οργάνωση δεν έχει καταβάλει καμία προσπάθεια να αμφισβητήσει τις επιπτώσεις της υπεράκτιας αιολικής ανάπτυξης στις φάλαινες.
Στις 28 Σεπτεμβρίου, το Κέντρο κατέθεσε επείγουσα αίτηση ζητώντας από τη NOAA να επιβάλει όρια ταχύτητας για τα σκάφη.
«Οι δεξιές φάλαινες χρειάζονται άμεσα προστασία», τόνισε η Κρίστεν Μόνσελ, νομική διευθύντρια ωκεανών του Κέντρου Βιολογικής Ποικιλομορφίας, σε δήλωσή της.
«Ακόμα και ένα χτύπημα πλοίου θα έφερνε αυτές τις φάλαινες ένα βήμα πιο κοντά στην εξαφάνιση, αλλά τα όρια ταχύτητας συμβάλλουν στην προστασία τους. Οι ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι δεν μπορούν να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και να μην κάνουν τίποτα, ενώ οι δεξιές φάλαινες κινδυνεύουν.»
Το ερώτημα που πολλοί κάτοικοι της ανατολικής ακτής συνεχίζουν να θέτουν παραμένει: Γιατί οι φάλαινες, οι οποίες για δεκαετίες έκαναν ελιγμούς ανάμεσα στα σκάφη, ξαφνικά τα τελευταία χρόνια δεν μπορούν να αποφύγουν τα χτυπήματα των πλοίων ;
Προσφυγή αγωγής
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, η οργάνωση Nantucket Residents Against Turbines (NRAT – Κάτοικοι του Ναντάκετ κατά των ανεμογεννητριών) κατέθεσε προσφυγή για μια υπόθεση στην οποία η οργάνωση ισχυρίζεται ότι διάφορες ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές για την άγρια φύση δεν συμμορφώθηκαν με την Εθνική Πράξη Περιβαλλοντικής Πολιτικής και την Πράξη για τα απειλούμενα είδη όταν «αξιολόγησαν, γνωστοποίησαν και μετρίασαν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της απόφασής τους να εγκρίνουν το υπεράκτιο αιολικό έργο Vineyard Wind 1, έργο που αποτελείται από 62 ανεμογεννήτριες ύψους όσο το Άγαλμα της Ελευθερίας, με πτερύγια μήκους έως και 91 μέτρα».
Η αρχική αγωγή είχε απορριφθεί τον Μάιο από την περιφερειακή δικαστή των ΗΠΑ Ίντιρα Ταλουάνι, διορισμένη από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Η NRAT ανέφερε στην αγωγή ότι οι εναγόμενοι – BOEM, NOAA και η Εθνική Υπηρεσία Θαλάσσιας Αλιείας- θέτουν το οικοσύστημα σε «σοβαρό» κίνδυνο.
«Ίσως ακόμη και να ωθούν τουλάχιστον ένα είδος – τη δεξιά φάλαινα του Βόρειου Ατλαντικού – σε σημείο εξαφάνισης», ισχυρίστηκε η NRAT.
Το υπεράκτιο αιολικό έργο Vineyard Wind πρόκειται να κατασκευαστεί στα ανοικτά των νότιων ακτών του Ναντάκετ στη Μασαχουσέτη.
Η δικαστής Ταλουάνι έκρινε ότι η ομάδα δεν κατάφερε να αποδείξει ότι οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες διαχείρισης της άγριας πανίδας είχαν παραβιάσει την Εθνική Πράξη Περιβαλλοντικής Πολιτικής ή την Πράξη για τα απειλούμενα είδη στις δηλώσεις επιπτώσεων για το έργο το 2021.
Η NRAT ισχυρίστηκε στην αγωγή ότι τόσο η BOEM όσο και η NOAA απέτυχαν να διασφαλίσουν ότι το έργο «δεν θα θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση ομοσπονδιακά καταγεγραμμένων ειδών, όπως είναι η Δεξιά Φάλαινα του Βορείου Ατλαντικού, και να αποφύγουν να θέσουν σε κίνδυνο τη συνέχιση της ύπαρξης αυτών των ομοσπονδιακά καταγεγραμμένων ειδών».
Η φάλαινα του Βορείου Ατλαντικού, σύμφωνα με τη NRAT, είναι ένα «εμβληματικό θαλάσσιο ζώο» που μεταναστεύει κατά μήκος της ανατολικής ακτής.
«Είναι επίσης ένα από τα πιο απειλούμενα είδη σε ολόκληρο τον κόσμο, με λιγότερα από 400 γνωστά άτομα στη φύση», δήλωσε η NRAT.
«Ακόμα χειρότερα, το είδος απειλείται συνεχώς από χτυπήματα σκαφών, εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία και απώλεια διατροφικών πηγών, με αποτέλεσμα την υψηλή θνησιμότητα και χαμηλά ποσοστά αναπαραγωγής.»
Η NRAT δήλωσε ότι η θαλάσσια περιοχή νότια-νοτιοδυτικά του νησιού Ναντάκετ αποτελεί «από παλιά ένα ασφαλές καταφύγιο» για τη φάλαινα.
«Δυστυχώς, αυτό ακριβώς το μέρος επέλεξε η BOEM για την κατασκευή της μεγαλύτερης υπεράκτιας αιολικής συστοιχίας μέχρι σήμερα. Το έργο Vineyard Wind είναι ένα – αλλά μόνο ένα – από τα υπεράκτια αιολικά έργα που προτείνονται για την περιοχή αυτή», δήλωσε η κοινοτική ομάδα.
«Εκτός αν παροπλιστούν»
Η NOAA διαθέτει ένα δίκτυο οργανισμών που διερευνούν τους θανάτους φαλαινών.
Μεταξύ αυτών των οργανώσεων συγκαταλέγεται και η Atlantic Marine Conservation Society, η οποία, πριν από το 2021, αποτελούνταν από αρκετά άτομα που είχαν δεσμευτεί να σώσουν φάλαινες, σύμφωνα με την κα Λίνοουζ.
Γύρω στο 2021, αυτό άλλαξε, με τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να εργάζονται επίσης για την εταιρεία αιολικής ενέργειας Equinor.
Ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Atlantic Marine Conservation Society Πωλ Τόννα είναι επικεφαλής λομπίστας της Equinor, δήλωσε η κα Λίνοουζ, ενώ το μέλος του διοικητικού συμβουλίου Τζένιφερ Ντυπόν είναι υπεύθυνη στρατηγικών περιβαλλοντικών υποθέσεων στην Equinor.
«Περίπου το μισό διοικητικό συμβούλιο της Atlantic Marine Conservation Society φαίνεται να επωφελείται από την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, και πρόκειται για την οργάνωση που είναι υπεύθυνη για τη διερεύνηση των θανάτων φαλαινών που συμβαίνουν στα ανοικτά των ακτών της Νέας Υόρκης», είπε.
Η Epoch Times επικοινώνησε με την Atlantic Marine Conservation Society για σχόλια.
Σε επιστολή του 2022 προς την BOEM, ο επικεφαλής της NOAA για τα προστατευόμενα είδη Σων Χέιζ εξέφρασε την ανησυχία του για την ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών κατασκευών και το ενδεχόμενο να βλάψουν τη θαλάσσια ζωή στα νερά της νότιας Νέας Αγγλίας, δήλωσε η κα Λίνοουζ.
Οι κίνδυνοι που απαρίθμησε ο κος Χέιζ περιελάμβαναν τον αυξημένο θόρυβο, την κυκλοφορία των σκαφών, την καταστροφή των ενδιαιτημάτων και τους κινδύνους παγίδευσης, καθώς και τις διαταραχές στις διατροφικές πηγές της φάλαινας.
Αν και οι κίνδυνοι μπορούν να «μετριαστούν σε κάποιο βαθμό», οι «ωκεανογραφικές επιπτώσεις» από τις ανεμογεννήτριες που θα λειτουργούν για μια περίοδο 30 ετών δεν μπορούν να μετριαστούν, «εκτός κι αν [τα αιολικά πάρκα] παροπλιστούν», δήλωσε ο κος Χέιζ.
Έκκληση για έρευνα
Παρά τον συναγερμό που σήμαναν πολλοί επιστήμονες, τα μέσα ενημέρωσης και οι περιβαλλοντικές ομάδες συνεχίζουν να αγνοούν τις ανησυχίες που εκφράζονται, χαρακτηρίζοντάς τες ως παραπληροφόρηση που χρηματοδοτείται από ομάδες υπέρ του πετρελαίου.
Νωρίτερα φέτος, ο βουλευτής Τζεφ Βαν Ντριου (R-N.J.) και άλλοι ζήτησαν από το Γραφείο Κυβερνητικής Λογοδοσίας να διερευνήσει τις επιπτώσεις της υπεράκτιας αιολικής ανάπτυξης στο Νιου Τζέρσεϊ εν μέσω της αύξησης των θανάτων θαλάσσιων άγριων ζώων.
Ο κος Βαν Ντριου μοιράστηκε το απόσπασμα του πρώην προέδρου Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλώνοντας ότι ο αριθμός των φαλαινών που ξεβράζονται στις ακτές του Ατλαντικού είναι «ιστορικός».
«Γιατί δεν γίνονται έρευνες;», ρώτησε ο κος Βαν Ντριου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Γιατί δεν υπάρχει περιβαλλοντική οργή; Γιατί τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σιωπούν;»
Του Matt McGregor
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
