Αναδημοσιευμένο από το Bitter Winter, ένα περιοδικό που καταπιάνεται με τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Κίνα.
Οι θρησκευτικές ομάδες στην Κίνα είναι πάντα πρόθυμες να προσφέρουν την βοήθειά τους όταν συμβαίνουν φυσικές καταστροφές. Όμως, πολλές από τις προσπάθειές και τις συνεισφορές τους, γίνονται συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης από το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς.
Σύμφωνα με αναφορές κινεζικών κρατικών μέσων, από τις 7 Φεβρουαρίου οι πέντε επίσημες θρησκευτικές οργανώσεις της χώρας συγκέντρωσαν 300 εκατομμύρια γιουάν (περίπου 43 εκατομμύρια δολάρια) για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Ενώπιον της καταστροφής, οι Κινέζοι θρησκευόμενοι προσπαθούν να βοηθήσουν, αλλά δεν είναι όλες οι προσπάθειές τους καλοδεχούμενες. Οι New York Times ανέφεραν σε άρθρο τους στις 23 Φεβρουαρίου πως όταν θρησκευτικά μέρη, μη ανανωρισμένα από το καθεστώς, έστειλαν χρήματα συλλεγμένα από εκκλησίες για να βοηθήσουν τους πάσχοντες από τον ιό, οι συνεισφορές τους δεν έγιναν αποδεκτές, ενώ ακόμη και μερικοί από τους εκπροσώπους των εκκλησιών ανακρίθηκαν από την αστυνομία.
Οι Times παραθέτουν τη Susan McCarthy, μία πολιτική επιστήμονα που μελετά τις φιλανθρωπίες θρησκευομένων στην Κίνα στο Providence College των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία πιστεύει ότι “η κυβέρνηση είναι ευτυχής όταν θρησκευτικές ομάδες κάνουν συνεισφορές, αλλά ταυτόχρονα κρατάει τις επιφυλάξεις τις μήπως και χρησιμοποιήσουν τη φιλανθρωπία για να διευρύνουν το κοινό τους και να διεισδύσουν μέσα στην κοινωνία”. Για κρατικά αναγνωρισμένα μέρη λατρείας, η McCarthy πιστεύει ότι τέτοιες δωρεές μπορούν επίσης να αποδείξουν τον πατριωτισμό και την αφοσίωσή τους στο καθεστώς, και ότι “πολλές από αυτές είναι αμυντικές κινήσεις”.
Πολλές αναφορές που έλαβε το Bitter Winter υποστηρίζουν τέτοιες δηλώσεις. Επιπλέον, η συμπεριφορά των πιστών αλλάζει σημαντικά όταν τα χρήματα που συλλέγουν για φιλανθρωπία ξοδεύονται σε αμφισβητήσιμους σκοπούς και γίνεται κακή χρήση αυτών από το κινεζικό καθεστώς.
Τον Αύγουστο που πέρασε, το Ηνωμένο Τμήμα Εργασίας στην περιοχή Zhen’an της Dandong, νομαρχία της βορειοανατολικής επαρχίας Liaoning, εξέδωσε ένα γραπτό κείμενο το οποίο απαιτούσε από τις πέντε επίσημα – καθιερωμένες θρησκευτικές οργανώσεις να ξεκινήσουν μία εκστρατεία δωρεάς. Ένα μήνα αργότερα το Τμήμα καταμέτρησε τις δωρεές και επέκρινε τις θρησκευτικές ομάδες που παρείχαν τα μικρότερα ποσά.
“Δεν ξέρω γιατί πρέπει να κάνω δωρεά. Για ποιόν κάνω τη δωρεά”; παραπονέθηκε ένα μέλος της Εκκλησίας των Τριών Εαυτών.
“Οι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι εάν δεν κάνουμε δωρεές, δεν είμαστε πατριώτες”, είπε ένας κληρικόςτης Εκκλησίας των Τριών Εαυτών, του οποίου η εκκλησία επικρίθηκε επειδή δε συνέλεξε αρκετά χρήματα. “Εάν οι κληρικοί αντιταχθούν σε αυτήν την αρχή, μπορεί να χάσουν το αξίωμα τους”, προσέθεσε.
Πάνω σε ένα τοίχο ενόςΤαοϊστικού ναού στη Ruzhou, ένας δήμος της κεντρικής επαρχίας Henan, προβάλλεται ένα σύνολο από διάφορα μετάλλια. To κάθε ένα από αυτά έχει απονεμηθεί για να αναγνωριστούν οι προσπάθειες του ναού σε εκστρατείες δωρεάς με σκοπό τη μείωση της φτώχειας και τη βοήθεια προς τους μαθητές. Ένας μοναχός του ναού, όμως, δεν είναι περήφανος για αυτά τα βραβεία. Εξήγησε ότι η κυβέρνηση θέτει όρια για την τοπική Κινεζική Ταοϊστική Ένωση σχετικά με το πόσους μαθητές θα πρέπει να βοηθούν κάθε χρόνο. Αυτά τα όρια αυξάνονται τακτικά: από 13 μαθητές το 2017 στους 24 το 2019. Επίσης, το κινεζικό καθεστώς απαιτεί από αυτούς να βοηθούν τους ηλικιωμένους που δεν έχουν οικογένειες στα χωριά.
Οι Ταοϊστές είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν και κάνουν ό,τι μπορούν, λέει ο μοναχός. Αλλά το ποσό που κάνουν δωρεά οι θρησκευόμενοι,των οποίων η οικονομική κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη, δεν επαρκεί για να ανταποκριθεί στα υψηλά “ποσοστά δωρεάς”. Στην προσπάθεια του να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κυβέρνησης, ο ναός έχει μαζέψει χρέος ύψους 8.000 γιουάν (περίπου 1.150 δολάρια) και δεν μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς ρεύματος των 200 γιουάν (περίπου 30 δολάρια) ή να εγκαταστήσει τις τόσο αναγκαίες πόρτες και παράθυρα στην τραπεζαρία του.
“Μας λένε ότι αυτό είναι ένα πολιτικό καθήκον, και ότι θα πρέπει να τον τηρήσουμε ακόμη κι εάν χρεωκοπήσουμε, ή ακόμη κι εάν χρειαστεί να σταματήσουμε να τρώμε ή να πίνουμε”, λέει ο μοναχός, φανερά ανήσυχος. “ Επιπλέον, οι άνθρωποι που λαμβάνουν τις δωρεές μας δεν γνωρίζουν ότι έχουν συλλεχθεί από πιστούς. Έχουν την εντύπωση πως τα χρήματα προέρχονται από την κυβέρνηση, μέσω αξιωματούχων του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων ή από κάποιο άλλο κρατικό ίδρυμα. Έχουν ως μοναδικό στόχο να αποδείξουν στους ανωτέρους τους πόσο καλά εργάζονται και να ενισχύσουν τη φήμη τους”.
Ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping υποσχέθηκε το 2015 να βγάλει από τη φτώχεια “ όλα τα υποβαθμισμένα νοικοκυριά εώς το 2020”, αλλά απ’ ότι φαίνεται η αποστολή αυτή ανατέθηκε στις θρησκευτικές ομάδες.
“Εκστρατείες δωρεάς για την ανακούφιση από τη φτώχεια οργανώνονται σε ολόκληρη τη χώρα”, είπε ο διαχειριστής ενός ναού από την πόλη Pingxiang της νοτιοανατολικής επαρχίας Jiangxi στον Bitter Winter. “Όταν η τοπική εξουσία αναλαμβάνει τη συλλογή χρημάτων για προγράμματα κατά της φτώχειας, συνήθως απευθύνεται στα επίσημα -και αναγνωρισμένα από το κράτος– μέρη λατρείας. Οι ναοί της περιοχής, για παράδειγμα, έχουν πάρει εντολή να συλλέξουν χρήματα από πιστούς και να τα παραδώσουν στη Βουδιστική Ένωση ή τον Ερυθρό Σταυρό”.
Ο διαχειριστής του ναού προσέθεσε ότι το τοπικό Γραφείο Θρησκευτικών Ζητημάτων είχε την απαίτηση κάθε μήνα να συνεισφέρουν χρήματα για την εξάλειψη της φτώχειας – 1.000 γιουάν (περίπου 150 δολάρια) για όλα τα φτωχά νοικοκυριά, συν λάδι και ρύζι – διαφορετικά ο ναός θα έκλεινε.
Σύμφωνα με έναν μοναχό ενός Βουδιστικού Ναού της πόλης Dezhou στην ανατολική επαρχία Shandong, το φθινόπωρο του 2019, η κυβέρνηση ενημέρωσε τα φτωχά νοικοκυριά ότι μπορούν να πάνε στο ναό για να πάρουν αλεύρι και λάδι. “Η κυβέρνηση θέλει να δείχνει καλή στα μάτια του κόσμου επιβαρύνοντας εμάς”, λέει ο μοναχός.
Την ίδια στιγμή, το κινεζικό καθεστώς απαγορεύει τη χρήση των “δημοσίων δραστηριοτήτων δωρεάς για προσηλυτισμό”, όπως διευκρινίζεται στους νέους Κανονισμούς για τα Θρησκευτικά Ζητήματα. Αυτό δείχνει, ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Καθεστώς (ΚΚΚ) δεν επιτρέπει στις θρησκείες να ανελιχθούν κάνοντας δωρεές, αλλά απλώς θέλει να παίρνει τα χρήματά τους. Για τις μη επίσημα αναγνωρισμένες θρησκευτικές ομάδες, κάθε εκστρατεία δωρεάς μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τις συλλήψεις των πιστών τους ή και την ολοκληρωτική απαγόρευσή τους.
