Η ανάρρωσή της μπορεί να ονομαστεί θαύμα και θεϊκό δώρο. Όταν η ζωή της είχε κυριολεκτικά ‘πιάσει πάτο’, η Μπέτυ είχε μια μεταθανάτια εμπειρία και μια συνάντηση με τον Θεό, που την άλλαξε ριζικά.
Μια ζωή βασάνων και αθλιότητας
Η Μπέτυ από μικρή είχε ζήσει μία πολύ δύσκολη ζωή. Οι γονείς της ήταν τοξικομανείς και αυτοκτόνησαν όταν εκείνη ήταν 23 ετών. Οι παππούδες της ήταν επίσης τοξικομανείς. Η Μπέτυ είχε εθιστεί και η ίδια στα ναρκωτικά από πολύ νεαρή ηλικία.
Η ζωή της ήταν μια συνεχής δίνη βασάνων, φτώχειας, βίας, τραυμάτων και εθισμού. Της ήταν δύσκολο να φανταστεί ότι υπάρχει και ένα άλλο είδος ζωής. Όχι μόνο απέφευγε την πνευματικότητα, αλλά είχε υιοθετήσει μια ριζικά αθεϊστική θέση, αρνούμενη να πιστέψει ότι πέρα από τον θάνατο υπάρχει οτιδήποτε άλλο εκτός από τη λήθη.
Κάποια στιγμή, ήρθε και η υπερβολική δόση. Η Μπέτυ βίωσε το να περνάς στην ‘άλλη όχθη’, συνάντησε τον Δημιουργό και όλα όσα μέχρι τότε απέρριπτε.
Ο θάνατος
Η θανατηφόρα δόση έκανε την Μπέτυ να νιώσει το σώμα της να σπάζει. Ύστερα, η αίσθηση άλλαξε. Ένιωσε μια ροή ενέργειας από τη βάση της σπονδυλικής της στήλης μέχρι την κορυφή του κεφαλιού της και μετά «το πνεύμα της απελευθερώθηκε από το σώμα της».
Το πνεύμα της Μπέτυ μετέβη στον «χώρο της αιωνιότητας» και συνειδητοποίησε ότι βρέθηκε στον παράδεισο.
Την κυρίευσε ένα αίσθημα αγάπης άνευ όρων, ένα αίσθημα επιστροφής στο σπίτι και επανένωσης.
«Ήταν σαν να ξύπνησα από ένα όνειρο, σαν να κοιμόμουν στη Γη και πεθαίνοντας ξύπνησα.»
Τότε ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό, την ύπαρξη του οποίου δεν πίστευε πριν από τον θάνατό της.
Αυτή και ο Θεός ήταν περιτριγυρισμένοι από πολλά, ίσως εκατοντάδες άλλα όντα με τα οποία ένιωσε συνδεδεμένη. Σε ένα μακρύ τραπέζι κάθονταν πλάσματα που φαινόταν να είναι υπεύθυνα για τη δομή της ζωής και της αποστολής της. Όταν της είπαν ότι έπρεπε να επιστρέψει στο φυσικό της σώμα, εκείνη αντέδρασε.
Οι μέντορες έδειξαν στην Μπέτυ ότι οι αντιξοότητες που βίωνε στη ζωή της δεν ήταν τιμωρία, ότι τις είχε διαλέξει με τη θέλησή της και ότι υπήρχε νόημα σε αυτές.
Τη στιγμή που έλαβε αυτήν τη γνώση, «ήταν σαν να σηκώθηκαν δύο τόνοι δεσμά από πάνω μου, γιατί δεν ένιωθα πια θύμα των περιστάσεων. Στην πραγματικότητα, ήμουν ένας θεϊκός συν-δημιουργός του πεπρωμένου μου».
«Χάρηκα πολύ για αυτές τις πληροφορίες, ωστόσο επέμεινα στην άρνησή μου. Στη συνέχεια συνέχισαν να με καθοδηγούν στη διαδικασία σχεδιασμού».
Γιατί επιλέγουμε να βιώσουμε αντιξοότητες;
Κατόπιν, η Μπέτυ βρέθηκε σε έναν χώρο που έμοιαζε με «μεγάλο κατάστημα ζωών». Εκεί, υπήρχε ένας άλλος μέντορας, ένας άντρας με καπέλο και καρό σακάκι, ο οποίος οδήγησε την Μπέτυ μέσα στο κατάστημα με ένα άδειο καρότσι.
«Υπήρχαν ράφια γεμάτα με κουτιά με εμπειρίες ζωής. Μου είπε: “Διάλεξε τη ζωή σου” και εγώ επέλεξα τους γονείς μου και τον τόπο όπου θα γεννιόμουν.»
Η Μπέτυ είδε ότι επέλεξε τη βία, το τραύμα και τον εθισμό που υπέμεινε. Επέλεξε τόσο εκείνους που άσκησαν βία εναντίον της όσο και εκείνους στους οποίους η ίδια με τη σειρά της άσκησε βία.
Συνειδητοποίησε ότι υπήρχε μια ομάδα ψυχών της οποίας ήταν μέρος, με την οποία είχαν συμμετάσχει στο παρελθόν μαζί στο δράμα της ανθρώπινης ζωής, αναλαμβάνοντας διαφορετικούς ρόλους. Το θείο Σύμπαν αγωνίζεται για ισορροπία. Γι’ αυτό η Μπέτυ και οι ψυχές της ομάδας της μαζί επέλεξαν τις δοκιμασίες που βίωσε αργότερα στη ζωή της. Αυτά τα γεγονότα είχαν σκοπό όχι μόνο να ισοσκελίσουν τη ζυγαριά, αλλά και να ενισχύσουν την ικανότητα της ανθρωπότητας να βιώσει και να κατανοήσει την άνευ όρων αγάπη που ένιωσε η Μπέτυ σε αυτόν τον χώρο.
«Αυτό δεν αφορούσε μόνο εμένα, αλλά ολόκληρη την οικογένειά μου. Είχα αποφασίσει να έρθω για να μεταμορφώσω την ενέργεια της οικογένειας. Γιατρεύοντας τις πληγές μου από τον εθισμό, θεραπεύω επίσης τις μελλοντικές και προηγούμενες γενιές της οικογένειάς μου.»
Σύμφωνα με την Μπέτυ, αυτή και μια άλλη ψυχή πήραν ένα κουτί με την ένδειξη «σεξουαλικό τραύμα». Οι δύο φωτεινές σφαίρες πλησίασαν και συνήψαν συμφωνία. Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, η Μπέτυ είδε τι συνεπαγόταν μια τέτοια εμπειρία ζωής. Ωστόσο, χωρίς ανθρώπινα συναισθήματα στον παράδεισο, ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο θα ήταν το έργο για τον ανθρώπινο εαυτό της.
Μετά, όμως, είδε ότι συγκέντρωσε και κουτιά που περιείχαν καταστάσεις τις οποίες δεν είχε ζήσει ακόμα: ανάκαμψη, υπέρβαση, θρίαμβο. Της είπαν ότι ήταν μαχητής του πνεύματος και ότι είχε μια αποστολή στη ζωή που ζούσε στη Γη.
Στη Γη, η Μπέτυ ήταν τοξικομανής και ιερόδουλη, καθώς και ψεύτρα, κλέφτρα και απατεώνισσα – «ό,τι δεν πάει στον παράδεισο». Αυτό που της συνέβη άλλαξε εντελώς την κατανόησή της για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Η Μπέτυ συνειδητοποίησε ότι η πνευματική αφύπνιση που βίωνε εκείνη τη στιγμή ήταν ένα πεπρωμένο που είχε επιλέξει. Θα μπορούσε να το είχε βιώσει διαφορετικά, σταδιακά. Ωστόσο, η Μπέτυ είχε χάσει πολλές ευκαιρίες στη ζωή της εξαιτίας του εθισμού της και αυτή ήταν η τελευταία της ευκαιρία.
Ακόμα κι έτσι όμως, η Μπέτυ δεν είχε πειστεί ακόμα να επιστρέψει. Ένιωθε ότι είχε βρεθεί αντιμέτωπη με μια δοκιμασία πολύ πιο δύσκολη από ό,τι μπορούσε να φανταστεί.
«Είπα ότι δεν μπορούσα να επιστρέψω σε αυτό το σώμα, ότι χρειαζόταν πάρα πολλή θεραπεία και ότι δεν θα μπορούσα να το κάνω.»
Οι μέντορες της είπαν ότι μπορούσε να επιλέξει να ξαναγεννηθεί σε νέο σώμα και της έδειξαν το παιδί. Η Μπέτυ είδε όλα τα «δεδομένα»: γονείς, εθνικότητα, τόπος γέννησης, χαρακτήρας και ούτω καθ’ εξής. Συνειδητοποίησε ότι η ζυγαριά με τα χρέη της δεν είχε ακόμα ισορροπήσει και ότι για να γίνει αυτό, η νέα της ζωή θα ήταν επίσης γεμάτη δοκιμασίες, πιο σκληρές από εκείνες της ζωής που μόλις είχε αφήσει.
Με αυτές τις επιλογές μπροστά της, η Μπέτυ αποφάσισε να επιστρέψει στο σώμα της.
«Αλλά επρόκειτο για την εξισορρόπηση της ζυγαριάς – η επιστροφή δεν ήταν τιμωρία.»
Η θεραπεία και ο δρόμος προς την ανάρρωση
Όταν η Μπέτυ επέστρεψε στη ζωή, η εμπειρία που είχε – η συνάντηση με τον Θεό, η πνευματική αφύπνιση, ο παράδεισος – της φάνηκε τόσο εξωπραγματική, που αρχικά θεώρησε ότι ήταν παραίσθηση που προκάλεσαν τα ναρκωτικά. Αμφέβαλλε ότι τα πράγματα που είχε δει ήταν αληθινά και συνέχισε να κάνει χρήση ναρκωτικών.
«Και τότε το Σύμπαν παρενέβη με τόσο δυνατό και απτό τρόπο, που έπαψα να αμφιβάλλω ότι αυτή ήταν μια πραγματική εμπειρία.»
Ο εθισμός στα ναρκωτικά ήταν το κέντρο της ζωής της για 20 χρόνια και ήταν αυτό στο οποίο είχε προσκολληθεί. Ως εκ τούτου, όταν όλοι οι έμποροι ναρκωτικών που γνώριζε αποφάσισαν ξαφνικά να αλλάξουν τη ζωή τους και να σταματήσουν να πουλάνε ναρκωτικά, εκείνη βρέθηκε μετέωρη. Η ηρωίνη έγινε δυσεύρετη, αφήνοντάς την έρμαιο των στερητικών συμπτωμάτων.
Την τρίτη μέρα χωρίς ηρωίνη, ενώ ίδρωνε, στριφογύριζε από τον πόνο και περίμενε να πεθάνει, άκουσε μια φωνή. Η φωνή τής είπε ότι μπορούσε να ζητήσει να διορθωθεί αυτό που ήθελε. Χαμογελώντας δύσπιστα, έκανε ένα «πολύ διανοητικό» αίτημα να υποχωρήσει ο πόνος της και να μην είναι πλέον σωματικά εξαρτημένη από την ηρωίνη.
Προς μεγάλη της έκπληξη, αυτό ακριβώς συνέβη. Από ασθενής μετατράπηκε σε ένα απολύτως υγιές σωματικά άτομο. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ο Θεός και τα ουράνια όντα, όλα όσα η Μπέτυ είχε ξεγράψει ως παραίσθηση, ήταν αληθινά και εξακολουθούσαν να υπάρχουν στη ζωή της. Με ταπεινότητα, έπεσε στα γόνατα.
Αυτό το θαύμα την ώθησε να αποδεχτεί το μέλλον που είχε σχεδιάσει πριν έρθει στη Γη. Με οδηγό τη διαίσθησή της, μπήκε στο μετρό, όπου ένιωσε την ανάγκη να ακολουθήσει μια γυναίκα, η οποία την οδήγησε σε ένα κέντρο αποκατάστασης, το οποίο, όπως αποδείχθηκε, διηύθηνε. Η Μπέτυ μπήκε σε αυτό το κέντρο και έμεινε εκεί για ενάμιση χρόνο.
«Άρχισα να διαβάζω πολύ στο κέντρο και ανέπτυξα μια ακόρεστη δίψα για γνώση.»
Η Μπέτυ διάβασε όλα τα ιερά κείμενα που μπόρεσε να βρει, έμαθε να εμπιστεύεται τη διαίσθηση και τη σοφία της, να καλεί τον Θεό για καθοδήγηση και συνειδητοποίησε ότι αυτό είναι ένα φυσικό ανθρώπινο δώρο που μπορεί να εκδηλώσει κάθε άτομο, αν θυμηθεί τη σύνδεσή του με τον Δημιουργό.
Αρκετούς μήνες αφότου η Μπέτυ ολοκλήρωσε την αποτοξίνωση και άφησε το κέντρο, έμαθε πώς ερμηνεύουν οι διάφοροι πολιτισμοί το είδος της εμπειρίας που είχε. Στην Ανατολή, παραδείγματος χάριν, και συγκεκριμένα οι ινδικές πρακτικές, περιγράφουν το βίωμά της ως ‘ξύπνημα της Κουνταλίνι’, κατά το οποίο η ενέργεια της ζωτικής δύναμης ενεργοποιεί όλα τα τσάκρα (ενεργειακά κέντρα) του σώματος, από τη βάση της σπονδυλικής στήλης μέχρι την κορυφή του κεφαλιού. Στη Δύση, η εμπειρία αυτή αποκαλείται ‘κάθοδος του Αγίου Πνεύματος’.
Ανακάλυψε επίσης τη Διεθνή Ένωση για Μελέτες Γύρω από τον Θάνατο, η οποία συγκεντρώνει ανθρώπους που είχαν μεταθανάτιες και πνευματικά μεταμορφωτικές εμπειρίες παρόμοιες με αυτές της Μπέτυ. Αυτό της επιβεβαίωσε περαιτέρω ότι οι εμπειρίες της ήταν πραγματικές και όχι παράγωγα της ηρωίνης.
«Αν η μεταμόρφωση είναι δυνατή για μένα, τότε είναι δυνατή για όλους.»
