Η Βέρα Σαράβ ήταν μόλις 3 ετών όταν ο κόσμος της κατέρρευσε.
Αυτή και η οικογένειά της διώχτηκαν από τη Ρουμανία και οδηγήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου τους άφησαν να λιμοκτονήσουν.
«Το σύννεφο του θανάτου ήταν πάντα εκεί», δήλωσε η Σαράβ στην Epoch Times.
Εβδομαδιαίως, μια λίστα καθόριζε ποιος θα στέλνονταν πού- είτε ήταν στρατόπεδο θανάτου είτε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, είπε.
Ενώ βρισκόταν στο στρατόπεδο, είπε ότι ο πατέρας της πέθανε από τύφο όταν η ίδια ήταν 5 ετών, κάτι σύνηθες για όλα τα στρατόπεδα λόγω του κρύου και του υποσιτισμού.
Μετά από τρία χρόνια στο στρατόπεδο, διασώθηκε το 1944, είπε.
«Η μητέρα μου πήρε είδηση ότι μερικά ορφανά θα μεταφέρονταν από το στρατόπεδο, οπότε είπε ψέματα και είπε ότι ήμουν ορφανή για να σώσει τη ζωή μου, και έτσι κατέληξα να φύγω», είπε η Σαράβ.
Έτσι ξεκίνησε αυτό που η ίδια αποκάλεσε η οδύσσεια της ως παιδί χωρίς γονείς, που αφέθηκε στη δική της διαίσθηση και στην έντονη κριτική αξιολόγηση των προθέσεων των άλλων.
«Έπρεπε να εκτιμήσω ποιον μπορούσα να εμπιστευτώ για να με φροντίσει», είπε.
Ενώ βρισκόταν σε ένα τρένο προς το λιμάνι της Κωνστάντας, στη Ρουμανία, όπου υπήρχαν τρία πλοία που περίμεναν να μεταφέρουν ομάδες ανθρώπων στην Παλαιστίνη, έγινε φίλη με μια οικογένεια. Ωστόσο, κατά την άφιξή της, βρέθηκε να της ανατίθεται μια βάρκα με άλλα ορφανά παιδιά, γεγονός που θα την χώριζε από την οικογένεια με την οποία ένιωθε ότι μπορούσε να εμπιστευτεί. Έτσι επαναστάτησε.
«Ό,τι κι αν γινόταν, δεν μπορούσα να πειστώ να μπω σε αυτό το πλοίο», είπε. «Ως εκ θαύματος, στο τέλος, ενέδωσαν».
Ζαλισμένη από τη ναυτία, αποκοιμήθηκε εκείνη τη νύχτα, για να ξυπνήσει και να διαπιστώσει ότι το πλοίο με τα ορφανά είχε τορπιλιστεί από αυτούς που, όπως ανακάλυψε δεκαετίες αργότερα, ήταν οι Ρώσοι.
Αν και είχε ενοχές που επέζησε, ήταν ευγνώμων που αντιστάθηκε, γιατί αυτή η αντίσταση την κράτησε ζωντανή, είπε.
«Δεν υπάκουσα στην εξουσία και αυτό μου έσωσε τη ζωή».
Η Ιατρική ως όπλο
Αυτές οι αναμνήσεις επέστρεψαν το 2020 κατά τη διάρκεια των περιορισμών της COVID-19 που έφυγε εκτός ελέγχου με τη βοήθεια της προπαγάνδας των μέσων ενημέρωσης, είπε.
«Έτσι, τώρα, όταν οι άνθρωποι υπακούουν στην εξουσία ανεγκέφαλα, παραιτούμενοι από τα δικαιώματά τους να αποφασίζουν για τη ζωή τους και για το τι μπαίνει στο σώμα τους, σκέφτομαι εκείνη την εποχή», είπε.
Σήμερα, η Σαράβ είναι ιατρική ακτιβίστρια και ιδρύτρια της Συμμαχίας για την Προστασία της Ανθρώπινης Έρευνας, ενός δικτύου λαϊκών ανθρώπων και επαγγελματιών που εργάζονται για την προάσπιση των ανθρωπιστικών αξιών και των ηθικών προτύπων που θεσπίζονται στον όρκο του Ιπποκράτη, στον Κώδικα της Νυρεμβέργης και στην Οικουμενική Διακήρυξη για τη Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πρόσφατα, ένωσε τις δυνάμεις της με τον Σκοτ Σκάρα, συνιδρυτή του Our Amazing Grace’s Light Shines On, Inc.
Τόσο η Σαράβ όσο και ο Σκάρα συζήτησαν με την Epoch Times τους παραλληλισμούς που είδαν μεταξύ του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος στη Γερμανία και των σημερινών ιατρικών οδηγιών που εκτελούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της κρατικής χρηματοδότησης.
Από τον θάνατο της 19χρονης κόρης του, Γκρέις, σε νοσοκομείο το 2021, αφού της χορηγήθηκε με ένεση ένας συνδυασμός φαρμάκων που όπως έμαθε αργότερα ήταν μέρος ενός ομοσπονδιακού νοσοκομειακού πρωτοκόλλου, ο Σκάρα αποκάλεσε αυτό που συνέβαινε «γενοκτονία». Αγωνίζεται για να διηγηθεί την ιστορία της κόρης του και να δικτυωθεί με άλλους που είχαν παρόμοια εμπειρία, ενώ παράλληλα εφιστά την προσοχή στα πρωτόκολλα που πιστεύει ότι ισοδυναμούν με τη δολοφονία της κόρης του, η οποία είχε σύνδρομο Down.
Υπό το ναζιστικό καθεστώς, είπε η Σαράβ, η ιατρική χρησιμοποιήθηκε ως όπλο, όπως και σήμερα.
Αν και οι Εβραίοι ήταν ο πρωταρχικός στόχος, είπε, τα πρώτα ιατρικά δολοφονημένα θύματα ήταν ανάπηρα γερμανικά βρέφη και παιδιά κάτω των 3 ετών.
Αυτό αργότερα επέκτεινε την επιχείρηση -που ονομάστηκε Τ4 από τη διεύθυνση του κεντρικού γραφείου του προγράμματος στο Βερολίνο- σε άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των ψυχικά ασθενών και των ηλικιωμένων πολιτών, είπε η Σαράβ.
«Οι Ναζί τους αποκαλούσαν άχρηστους καταναλωτές τροφής», είπε. «Το Τ4 ήταν μια συντονισμένη προσπάθεια να απαλλαγούν από αυτό που η προπαγάνδα τους αποκαλούσε “οικονομικό βάρος”».
Ο Σκάρα επεσήμανε μια έκθεση του 2021 Medicare Trustee’s Report, η οποία αξιολογεί το κόστος της διατήρησης των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία με ομοσπονδιακή χρηματοδότηση.
«Το 39% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού πηγαίνει σε αυτές τις δύο ομάδες αυτή τη στιγμή, δηλαδή 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως», δήλωσε ο Σκάρα.
Στη σελίδα 11 της έκθεσης (pdf), υπάρχει έκκληση για «ουσιαστικές αλλαγές» για την αντιμετώπιση των οικονομικών προκλήσεων.
«Όσο πιο γρήγορα θεσπιστούν λύσεις, τόσο πιο ευέλικτες και σταδιακές μπορούν να είναι», αναφέρεται στην έκθεση.
Για τον Σκάρα, ο υπαινιγμός, αν και δεν διατυπώνεται ανοιχτά, υποδηλώνει μια έκκληση για ευγονική που υποστηρίχθηκε από τις ακαδημαϊκές ελίτ στις αρχές της ιστορίας των ΗΠΑ και αργότερα υιοθετήθηκε από τη ναζιστική Γερμανία.
Δέκα χρόνια αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο Αδόλφος Χίτλερ ξεκίνησε το πρόγραμμα γενοκτονίας που είχε εισαχθεί με σταδιακά βήματα με τη βοήθεια της προπαγάνδας που παρουσίαζε το καθεστώς ως ήρωες, δήλωσε η Σαράβ.
«Αυτό που συνέβη στην Γκρέις και αυτό που συνέβη σε πολλούς ανάπηρους και ηλικιωμένους στη Δυτική Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020 ήταν ιατρική δολοφονία», δήλωσε η Σαράβ.
Χτισμένο πάνω σε ένα ψέμα
Η γενοκτονία δεν είναι κάτι καινούργιο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε η Σαράβ, καθώς ήταν ο αναπληρωτής δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Όλιβερ Γουέντελ Χολμς που ψήφισε υπέρ της πλειοψηφίας 8-1 στην υπόθεση Buck v. Bell του 1921, η οποία επικύρωσε τον νόμο περί στείρωσης της Βιρτζίνια του 1924 και την αναγκαστική στείρωση της Κάρι Μπακ, η οποία φερόταν ως διανοητικά ανάπηρη.
Ο Χολμς είπε ότι θα ήταν καλύτερο να εμποδίσουμε τη γέννηση των διανοητικά αναπήρων από το να τους επιτρέψουμε να «απομυζούν τη δύναμη του κράτους» ή «να τους αφήσουμε να λιμοκτονήσουν για την ανικανότητά τους».
«Η αρχή που στηρίζει τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς είναι αρκετά ευρεία ώστε να καλύπτει την κοπή των σαλπίγγων», έγραψε ο δικαστής στη γνωμοδότησή του. «Τρεις γενιές ηλιθίων είναι αρκετές».
Η Κάρι Μπακ, ωστόσο, δεν ήταν ποτέ πραγματικά διανοητικά ανάπηρη, δήλωσε η Σαράβ.
«Τα επιχειρήματα για την ευγονική βασίζονται πάντα σε ένα ψέμα», δήλωσε η Σαράβ. «Πρόκειται όμως για μια ιδεολογία που συνεχίζει να δηλητηριάζει τις πολιτικές δημόσιας υγείας». Και κατηγορεί αυτό το είδος σκέψης για τις ιατρικές αποφάσεις που τελικά συνέβαλαν στο θάνατο της Γκρέις.
Η κοινοτοπία του κακού
Καθώς συνεχίζει να προσπαθεί να κατανοήσει τι συνέβη στην κόρη του, ο Σκάρα λέει ότι απέκτησε κάποια εικόνα από τα γραπτά της επιζήσασας του Ολοκαυτώματος Χάνα Άρεντ και την έννοια της «κοινοτοπίας του κακού».
«Μου αποκαλύφθηκε μια εντελώς διαφορετική άποψη για τον κόσμο», δήλωσε ο Σκάρα.
Η εμπειρία της Σαράβ την έκανε να εξοικειωθεί με την έννοια. Η κοινοτοπία του κακού είναι η κανονικοποίηση της μαζικής δολοφονίας με το να γίνεται μια γραφειοκρατική ρουτίνα που παραδίδεται ως εντολή μέσω της ιεραρχίας στο άτομο που τραβάει τον διακόπτη, κάνει την ένεση ή ανοίγει το αέριο, είπε.
«Κανείς δεν το αποκάλεσε δολοφονία», είπε η Σαράβ. «Οι Ναζί ήταν πολύ επιδέξιοι στην προπαγάνδα και τη γλώσσα. Οι Εβραίοι αποκαλούνταν «διασπορείς της ασθένειας», καθόλου διαφορετικό από τα επίθετα που εφευρίσκουν για όσους δεν έκαναν το εμβόλιο».
Σε όλη τη διάρκεια του 2021, η εξάπλωση της COVID-19 κατηγορήθηκε ως «η πανδημία των ανεμβολίαστων», μια φράση που χρησιμοποιήθηκε από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και κυβερνήτες όπως ο κυβερνήτης της Βόρειας Καρολίνας Ρόι Κούπερ.
«Η όλη γλώσσα είναι απάνθρωπη», δήλωσε η Σαράβ.
Ένας ολισθηρός δρόμος
Ο Σκάρα βρίσκει εφαρμογή στην έννοια αυτή στο γεγονός ότι το 67% των παιδιών με σύνδρομο Down αποβάλλονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε.
«Οι γιατροί ενθαρρύνουν τη μητέρα να κάνει αμνιοπαρακέντηση και αν η εξέταση δείξει σύνδρομο Down ή άλλη αναπηρία που θα περιπλέξει τη ζωή του γονέα, ενθαρρύνει την άμβλωση», δήλωσε ο Σκάρα.
Αυτό που είπε η Σαράβ ότι έχει δει είναι μια ανίερη ένωση όταν η ιατρική συνεργάζεται με την κυβέρνηση.
«Ο όρκος του Ιπποκράτη πάει περίπατο», είπε.
Η υπόσχεση «να μην κάνουμε κακό» αντικαταστάθηκε από την πίστη στο «γενικότερο καλό», είπε η Σαράβ.
Το ερώτημα παραμένει τότε, ποιος έχει την εξουσία να αποφασίσει τι είναι καλύτερο για το γενικότερο καλό, προκάλεσε η Σαράβ.
Αυτό που υποστηρίζει το γενικότερο καλό είναι ο σεβασμός του ατόμου, είπε η Σαράβ, και η επιδίωξη πολιτικών που υπερασπίζονται τους πολλούς έναντι του ατόμου σημαίνει ότι ανοίγει την πόρτα σε ιατρικές πρακτικές που θα προκαλέσουν βλάβη.
«Κοιτάξτε τι κάνουν τώρα οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες στα παιδιά, επιδιώκοντας επιθετικά να τους κάνουν εμβόλια, ενώ δεν κινδυνεύουν καθόλου από την COVID-19», είπε.
Είναι ένας ολισθηρός δρόμος στον οποίο -με τη βοήθεια της προηγμένης τεχνολογίας- η κοινωνία ολισθαίνει γρήγορα σε σύγκριση με το ρυθμό σαλιγκαριού που χρειάστηκε ο Χίτλερ για να εφαρμόσει την «Τελική Λύση» του, δήλωσε ο Σκάρα.
«Οδεύουμε προς τα εκεί εξαιρετικά γρήγορα», δήλωσε ο Σκάρα. «Σήμερα, η «τελική λύση» είναι η μείωση ολόκληρου του ανθρώπινου πληθυσμού στο πλαίσιο της «βιώσιμης ατζέντας» της Ατζέντας 2030».
Σε αντίθεση με τα φυσικά στρατόπεδα που απαιτούσαν τατουάζ με μελάνι για την ταυτοποίηση και φρουρούς για τη διαχείριση των κρατουμένων, οι νέες φυλακές είναι ψηφιακές, είπε η Σαράβ, που διαχειρίζονται εξ αποστάσεως με επιτήρηση μέσω smartphones και πόλεων.
«Με την έξυπνη τεχνολογία, μπορείτε να διαχειριστείτε δισεκατομμύρια ταυτόχρονα», είπε. «Είναι ανατριχιαστικό».
Είναι δύσκολο για πολλούς να φανταστούν ότι μια ελίτ λίγων θα συνωμοτούσε για να προκαλέσει ευρεία βλάβη, δήλωσε η Σαράβ.
«Οι άνθρωποι θα πουν, “έκαναν ένα λάθος, ήταν ατύχημα”. Αλλά όχι, η ελίτ, όπως ακριβώς και οι Ναζί, έχουν αυτή την αλαζονεία με την οποία πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι και επομένως δικαιούνται να κυβερνούν τους υπόλοιπους από εμάς, επειδή πιστεύουν ότι είμαστε κατώτεροι», δήλωσε η Σαράβ.
Έλεγχος έναντι πίστης
Ο Σκάρα είπε ότι η ανησυχία του αφορά μια ελίτ της άρχουσας τάξης που είναι άθεη και πιστεύει μόνο σε ό,τι είναι μετρήσιμο και ελέγξιμο.
Τονίζει την πίστη του στον Θεό ως ένα ισχυρό όπλο για την καταπολέμηση των σκοτεινών σχεδίων που έχουν κλιμακωθεί πέρα από την κατανόηση του μέσου ανθρώπου, ο οποίος εργάζεται 60 ώρες την εβδομάδα για να τα βγάλει πέρα.
«Δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα του ψεύτικου φωτός, πάνω στο οποίο θα καβαλήσει τελικά ο Σατανάς για να κλέψει περισσότερες ψυχές. Το αληθινό φως του Θεού προστατεύει εκείνους που πιστεύουν», είπε.
«Εμείς οι άνθρωποι» μπορούμε να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας μαθαίνοντας να εμπιστευόμαστε τη διαίσθηση, την εμπειρία και την ικανότητα να αξιολογούμε το ψέμα από την αλήθεια, είπε η Σαράβ.
«Σταματήστε να παρακολουθείτε τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης», είπε η Σαράβ. «Όλοι διαβάζουν από το ίδιο σενάριο. Έχουν βομβαρδίσει τους ανθρώπους με τρομολαγνεία, η οποία είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα που έκαναν οι Ναζί. Έτσι έλεγχαν τον πληθυσμό: μέσω του φόβου».
Για τη Σαράβ, η αποστολή που έχει ανατεθεί στα πόδια των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο είναι η ίδια που ήταν για εκείνη ως παιδί: «Αντισταθείτε. Ξυπνήστε. Σταματήστε να υπακούτε».
