Σχολιασμός
Το έτος 2020 υπήρξε δικαίωση για πολλούς από τους ανθρώπους που ήταν στόχοι της μαζικής και συνεχώς διευρυνόμενης φάρσας του Russiagate (ρωσικής συμπαιγνίας). Το αυτό καταγράφω σε μια σειρά εδώ στην Epoch Times:
Μέρος 1: Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, Μέρος 2: Υποστράτηγος (ε.α.) Μάικλ Φλυν, Μέρος 3: Ιστορικός Σβετλάνα Λόκοβα, και, Μέρος 4: Βουλευτής Ντέβιν Νούνες (Ρ-Καλιφ.)
Σε αυτό το πέμπτο τμήμα, φτάνουμε στον Κάρτερ Γ. Πέιτζ, τον πρώην σύμβουλο της εκστρατείας Τραμπ που κατηγορήθηκε από μερικούς από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο ότι ήταν προδότης της χώρας του.
Ο Πέιτζ έχει μια σημαντική ιστορία να πει, και μπορείτε να τη διαβάσετε στο νέο του βιβλίο που κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου, «Κατάχρηση και Εξουσία: Πώς ένας αθώος Αμερικανός συκοφαντήθηκε σε μια προσπάθεια πραξικοπήματος κατά του προέδρου».
Αφότου ο τότε υποψήφιος Τραμπ ανέφερε το όνομα του Πέιτζ σε δημοσιογράφους της Washington Post, που έθεταν επιθετικές ερωτήσεις σχετικά με την έλλειψη εμπειρίας εξωτερικής πολιτικής του δισεκατομμυριούχου ακινήτων, ο πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και ο απόφοιτος της Αννάπολης προσέλκυσε ξαφνικά πολλή προσοχή από πολλά μέσα ενημέρωσης.
Τα περισσότερα από αυτές τα αρχικά άρθρα των μέσων μαζικής ενημέρωσης γράφτηκαν σκόπιμα για να δημιουργήσουν μια αφήγηση ότι ο Πέιτζ ήταν μια διεφθαρμένη προσωπικότητα που έπρεπε να διερευνηθεί διεξοδικά από τις αρμόδιες αρχές.
Όπως ο ίδιος ο Πέιτζ γράφει στο βιβλίο του:
«Με στόχευσαν οι πολιτικοί εχθροί του Ντόναλντ Τραμπ εντός του FBI, του Υπουργείου Δικαιοσύνης και αλλού, που αποφάσισαν να με κάνουν Έκθεμα Α΄ σε μια φανταστική ιστορία συνωμοσίας Τραμπ-Ρωσίας».
Μια βασική στρατηγική που χρησιμοποιήθηκε για να παρουσιάσει τον Πέιτζ ως «Έκθεμα Α΄» στη θεωρία συνωμοσίας Τραμπ-Ρωσίας, χρησιμοποίησε αυτούς τους ισχυρούς ανθρώπους που έκαναν χρήση των εκτεταμένων εταιρικών επαφών τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να «σπείρουν» στον εκλογικό κύκλο ειδήσεων, πολλές ιστορίες για αυτόν τον μυστηριώδη και σκοτεινό τύπο Πέιτζ, και το πόσο άνετα υποτίθεται ότι ένιωθε κοντά στην ρωσική κυβέρνηση.
Πολλά από αυτά τα «άρθρα ειδήσεων» υπαινίχθηκαν έντονα ότι κάποιος, ίσως το FBI, θα πρέπει πραγματικά να ερευνήσει αυτόν τον ύποπτο χαρακτήρα.
Αφού συνειδητοποίησε ότι γινόταν ταχύτατα αγωγός για μια συντονισμένη επίθεση συκοφάντησης προς ολόκληρη την προεδρική εκστρατεία του Τραμπ, από κορυφαίους αξιωματούχους της ανώτατης κυβέρνησης, καθώς και από ισχυρά μέσα ενημέρωσης και πολιτικά πρόσωπα, ο Πέιτζ παραιτήθηκε από σύμβουλος στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
Αυτό δεν άλλαξε τίποτα. Το FBI υπέβαλε ένταλμα επιτήρησης που στόχευε τον Πέιτζ στο Δικαστήριο Εποπτείας Ξένων Πληροφοριών (FISA), τον επόμενο μήνα.
Όπως γράφει ο Πέιτζ στο τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου του:
«Συνειδητοποίησα ότι το FBI, οπλισμένο με την ικανότητα να κοιτάζει αναδρομικά τις επικοινωνίες και τις επαφές μου εντός της εκστρατείας, με βρήκε ως μια βολική πλατφόρμα από την οποία θα εκκινούσε πολιτική έρευνα και συκοφαντία κατά του Ντόναλντ Τραμπ τις τελευταίες εβδομάδες πριν από τις εκλογές».
Ο ρόλος του φακέλου Στηλ στην στόχευση του Πέιτζ
Όπως ανέφερα σε μια προηγούμενη στήλη, η χρήση του ψεύτικου φακέλου του πρώην πράκτορα της MI6 Κρίστοφερ Στηλ από το FBI για να εκκινηθούν έρευνες επί των συνεργατών του Πέιτζ και των συνεργατών του Τραμπ, Πωλ Μάναφορτ, Μάικλ Κόεν, και του αποστράτου υποστρατήγου Μάικλ Φλυν, ήταν δυνατή μόνο εάν κανείς δεν εξέτασε με κριτική ματιά τους ισχυρισμούς και την πηγή.
Με τη δημοσίευση του φακέλου από το ΜΜΕ BuzzFeed τον Ιανουάριο του 2017, η τότε εκστρατεία των ΜΜΕ σχετικά με τα άψογα διαπιστευτήρια του Στηλ κατάφερε να αποκρύψει και να καθυστερήσει την συνειδητοποίηση του πλήρους παραλογισμού αυτού που είχε πραγματικά συμβεί.
Ο μύθος του Στηλ να είναι ένας ατρόμητος πράκτορας πληροφοριών, του οποίου οι πολύ συνδεδεμένες πηγές στο Κρεμλίνο αποκάλυψαν μια σοβαρή απειλή εθνικής ασφάλειας που αφορούσε μια προεδρική εκστρατεία γεμάτη μυστικές μαριονέτες του Πούτιν, μόνο αργά και με μεγάλη αντίσταση υποχώρησε στην αλήθεια καθώς πέρασαν τα χρόνια:
Ο Στηλ ήταν στην πραγματικότητα απλώς ένας πολύ καλά αμειβόμενος πολιτικός φαντασιαστής που δούλευε για την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον, ο οποίος πήρε πληροφορίες από φαντασιακές υποθέσεις που έκανε ένας ερευνητικός βοηθός χαμηλού επιπέδου στο Brookings Institution στην Ουάσινγκτον, και τις έδωσε στο FBI και σε δημοσιογράφους ως κρατικές πληροφορίες από υψηλά ιστάμενους του Κρεμλίνου.
Οι ισχυρισμοί στον φάκελο για τον Πέιτζ ήταν όλοι καταφανώς περίεργοι.
Η προσφορά δωροδοκίας που δεν υπήρξε ποτέ
Ο φάκελος ισχυρίζεται ότι ο πρώην πρόεδρος της εκστρατείας Τραμπ, Μάναφορτ, χρησιμοποιούσε τον Πέιτζ ως διαμεσολαβητή για την κυβέρνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν κατά την διάρκεια επισκέψεων στη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις επισκέψεις, ο φάκελος ισχυρίζεται ότι ο Πέιτζ συναντήθηκε με τον Ιγκόρ Σέτσιν, έναν άνθρωπο που θεωρείται από πολλούς ως δεύτερος στην εξουσία μετά τον ίδιο τον Πούτιν και ο οποίος είναι επίσης ο πρόεδρος της τεράστιας εταιρείας πετρελαίου Rosneft.
Ο Στηλ ισχυρίστηκε ότι η πηγή του του είπε ότι ο Σέτσιν έκανε μια τεράστια προσφορά δωροδοκίας στον Πέιτζ: Εάν ο Τραμπ κερδίσει τις εκλογές και άρει τις ρωσικές κυρώσεις, ο Σέτσιν ήταν έτοιμος να μεταφέρει το 19 τοις εκατό των μετοχών της Rosneft – ποσό που θα αξίζει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια – στον έλεγχο του Τραμπ και των συνεργατών του.
Τα προβλήματα με αυτόν τον ισχυρισμό είναι πολλά, ένα από τα οποία είναι ότι ο Πέιτζ λέει μέχρι σήμερα ότι δεν έχει συναντήσει ποτέ τον Τραμπ, δεν έχει συναντήσει τον Μάναφορτ, και σίγουρα δεν έχει ποτέ συναντήσει τον Σέτσιν. Και δεν υπάρχουν στοιχεία που αντικρούουν τους ισχυρισμούς του Πέιτζ.
Το ότι ένας υποψήφιος και ένας διευθυντής προεκλογικής εκστρατείας θα έστελναν έναν χαμηλής θέσης μη πληρωμένο εθελοντή εκστρατείας που δεν είχαν καν συναντήσει, σε μια τόσο ευαίσθητη αποστολή, γίνεται δύσκολα πιστευτό. Αψηφά επίσης την κοινή λογική ότι κατά την πρώτη συνάντησή του με κάποιον που δεν ήταν καν στον εσωτερικό κύκλο του Τραμπ, ο Σέτσιν θα πρότεινε μια τόσο εντυπωσιακή δωροδοκία.
Θα επισημάνω επίσης ότι είναι καταγεγραμμένο σε δημόσια έγγραφα ότι όταν το FBI τελικά βρήκε χρόνο να ρωτήσει την υποτιθέμενη πηγή του Στηλ για αυτόν τον απίστευτο ισχυρισμό δωροδοκίας, η πηγή το αρνήθηκε πλήρως.
Και παρ΄ όλα αυτά, αυτός ο γελοίος ισχυρισμός δωροδοκίας σε έναν ψεύτικο φάκελο, εκκίνησε μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση παρακολούθησης στην προεδρική εκστρατεία, επειδή οι αστυνομικοί του FBI επιμένουν ότι το πήραν στα σοβαρά.
Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο ψεύτικος φάκελος του Στηλ μεταμόρφωσε τον Πέιτζ σε κάποιον που δεν υπήρξε ποτέ, και διεφθαρμένοι αστυνομικοί και πράκτορες της υπηρεσίας πληροφοριών χρησιμοποίησαν αυτήν την διαστρεβλωμένη εικόνα του Πέιτζ για να τους βοηθήσει να εκκινήσουν μια τεραστίων διαστάσεων φάρσα σε ολόκληρη την χώρα.
Ο Πέιτζ ακούραστα επιμένει από τα πρώτα στάδια αυτής της φάρσας ότι είναι αθώος. Τα στοιχεία που έχουν βρεθεί τα επόμενα χρόνια υποστηρίζουν την θέση του.
Για να κάνουν τον Πέιτζ να φαίνεται προδότης της χώρας του, κρατικοί ανώτατοι αξιωματούχοι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, παραβίασαν τους όρκους τους, το Σύνταγμα, και διέπραξαν πολλαπλά ομοσπονδιακά εγκλήματα.
Ο Εισαγγελέας του Έθνους Τζον Ντούραμ λέγεται πως τελειώνει την ποινική έρευνά του για το πως συγκεκριμένα έγινε η φάρσα του Russiagate (ρωσικής συμπαιγνίας). Αναμένεται ότι θα αποδώσει ευθύνες στους αυτουργούς, καθώς έχει ήδη παραδώσει ένα κατηγορητήριο κατά του πρώην δικηγόρου του FBI Κέβιν Κλάινσμιθ, που ομολόγησε ένοχος. Θα υπάρξουν πιθανότατα πολλοί περισσότεροι.
Στο τέλος, πιστεύω πως ο Πέιτζ θα επανορθωθεί πλήρως δημόσια, και αυτοί που παραβίασαν τον νόμο και τα δικαιώματά του ώστε να χτυπήσουν τον Τραμπ, θα πάνε στην φυλακή.
Ο Μπράιαν Κέιτς είναι αρθρογράφος με έδρα το Νότιο Τέξας και συγγραφέας του «Nobody Asked For My Opinion … But Here It Is Anyway!»
Λαμβάνει μηνύματα στο Twitter στο @drawandstrike.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα την γνώμη της Epoch Times.
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
