Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025

Στοματική υγεία και γνωστική παρακμή

«Η διατήρηση της καλής στοματικής υγιεινής, η έγκαιρη αντιμετώπιση των οδοντικών προβλημάτων και η υποστήριξη ενός υγιούς στοματικού μικροβιώματος μπορεί να επηρεάσουν την υγεία του εγκεφάλου περισσότερο από όσο πιστεύαμε», παρατηρεί η Τζοάννα Λ’ Ερέ, ερευνήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Έξετερ, στην εφημερίδα The Epoch Times.

Το μικροβίωμα του στόματος — η κοινότητα βακτηρίων, μυκήτων και ιών που ζουν στο στόμα μας — επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου με πολλούς τρόπους. Ορισμένα είδη μικροβίων συνδέονται με καλύτερη μνήμη και συγκέντρωση, ενώ άλλα με γνωστική έκπτωση και γενετικούς παράγοντες κινδύνου για άνοια.

Απλές, φθηνές συνήθειες όπως το βούρτσισμα, η χρήση οδοντικού νήματος και ακόμη και η διατροφή μας συντελούν στο να κλίνει η ζυγαριά προς όφελός μας.

Στοματική και γνωστική υγεία

Όταν η στοματική υγεία είναι υποβαθμισμένη, επιβλαβή βακτήρια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των ερεθισμένων ούλων μετά τη μάσηση ή το βούρτσισμα.

Η υπερβολική ανάπτυξη επιβλαβών βακτηρίων, γνωστή ως δυσβολία, μπορεί να προκληθεί από ασθένειες των ούλων ή τη χρήση αντιβιοτικών. Τα αντιβιοτικά είναι πιθανόν να προκαλέσουν δυσβολία, εξαλείφοντας τα ωφέλιμα βακτήρια μαζί με τα επιβλαβή. Η απώλεια των ωφέλιμων μικροβίων δημιουργεί χώρο για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη επιβλαβών ή ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων.

Ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα συνήθως απομακρύνει τα βακτήρια, αλλά οι ηλικιωμένοι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να δυσκολεύονται να εξαλείψουν τα επιβλαβή βακτήρια. Με την πάροδο του χρόνου, τα βακτήρια και η φλεγμονή διαταράσσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, οδηγώντας σε νευροφλεγμονή, συσσώρευση τοξικών πρωτεϊνών (όπως η αμυλοειδής βήτα και η ταυ) και αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία, συνέπειες που συνδέονται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο η στοματική υγεία φαίνεται να επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου είναι μέσω της οδού νιτρικό άλας-νιτρίτης-μονοξείδιο του αζώτου. Τα ωφέλιμα βακτήρια του στόματος βοηθούν στη μετατροπή των νιτρικών αλάτων της διατροφής σε νιτρίτες, τους οποίους στη συνέχεια ο οργανισμός μετατρέπει σε μονοξείδιο του αζώτου, ένα μόριο απαραίτητο για τη ροή του αίματος, τη νευρική σηματοδότηση, την ανοσολογική άμυνα και τη μνήμη. Όσο μεγαλώνουμε, ο οργανισμός παράγει φυσιολογικά λιγότερο μονοξείδιο του αζώτου, γεγονός που συμβάλλει στη γνωστική έκπτωση.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο υποδηλώνει ότι η ανισορροπία στα βακτήρια του στόματος μπορεί να προηγείται της εμφάνισης της άνοιας. Η ενίσχυση των ωφέλιμων μικροβίων, όπως το Neisseria, που αυξάνουν την παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου, και η μείωση των επιβλαβών, όπως το Prevotella, θα συνέβαλαν ενδεχομένως στην καλή υγεία του εγκεφάλου.

Κατ’ επέκταση, οι πρώιμες αλλαγές στο μικροβίωμα του στόματος μπορεί να λειτουργήσουν και ως προειδοποιητικά σημάδια  γνωστικής έκπτωσης και να αποτελέσουν μια ευκαιρία για παρέμβαση πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων άνοιας, δηλώνει η  Λ’ Ερέ.

Τα πρώτα σημάδια

Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν τα βακτήρια του στόματός σας επηρεάζουν τον εγκέφαλό σας;

Υπάρχουν μερικά προειδοποιητικά σημάδια, αναφέρει ο Έιντζελ Πλάνελς, διαιτολόγος-διατροφολόγος, στην Epoch Times. Χρόνια προβλήματα των ούλων, όπως ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα, επίμονη κακοσμία του στόματος, αιμορραγία ή υποχώρηση των ούλων και συχνές λοιμώξεις του στόματος, σηματοδοτούν μια ανισορροπία στο μικροβίωμα του στόματος. Αυτά είναι σημάδια ότι τα επιβλαβή βακτήρια μπορεί να έχουν πάρει τον έλεγχο.

Ορισμένοι οδοντίατροι και εξειδικευμένα εργαστήρια προσφέρουν πλέον εξετάσεις του μικροβιώματος του στόματος, οι οποίες μπορούν να ανιχνεύσουν την υπερβολική ανάπτυξη των επιβλαβών μικροβίων, παρατηρεί.

Συγκεκριμένα μοτίβα στα βακτήρια του στόματος, όπως τα υψηλά επίπεδα Prevotella intermedia, μπορεί επίσης να αποτελούν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια για την εμφάνιση άνοιας. Μελέτη του 2020 διαπίστωσε ότι τα δείγματα σιέλου και οδοντικής πλάκας μπορούν να προσφέρουν απλές, μη επεμβατικές ενδείξεις για τη γνωστική υγεία ενός ατόμου.

Τέλος, οι λεπτές, ανεξήγητες γνωστικές αλλαγές, όπως η απώλεια μνήμης ή η διανοητική ομίχλη, σε συνδυασμό με την κακή στοματική υγεία, υποδηλώνουν μια βαθύτερη σύνδεση, επισημαίνει ο Πλάνελς.

Πώς να υποστηρίξετε ένα πιο υγιές στοματικό μικροβίωμα

«Η στόχευση του στοματικού μικροβιώματος θα μπορούσε να είναι ένας καλός τρόπος για την πρόληψη της γνωστικής έκπτωσης», προτείνει η Λ’ Ερέ.

Αυτό ξεκινά με την καλή στοματική υγιεινή. Το τακτικό βούρτσισμα, η χρήση οδοντικού νήματος και οι οδοντιατρικές εξετάσεις συμβάλλουν σημαντικά στον έλεγχο των επιβλαβών βακτηρίων, σημειώνει.

Μελέτη του 2020 σημείωσε ότι αυτές οι απλές, καθημερινές συνήθειες σε συνδυασμό με τη θεραπεία των ασθενειών των ούλων, προστατεύουν τα εγκεφαλικά κύτταρα και τη γνωστική υγεία και επιβραδύνουν την ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Η διατροφή είναι επίσης σημαντική. Καθώς η ζάχαρη και οι ραφιναρισμένος υδατάνθρακες τροφοδοτούν τα επιβλαβή βακτήρια, η αποφυγή τους βελτιώνει τη στοματική υγεία, δηλώνει ο Πλάνελς. Ταυτόχρονα, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε φυτικές ίνες βοηθά στην απομάκρυνση της στοματικής πλάκας και τροφοδοτεί τα ωφέλιμα βακτήρια.

Τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά και τα τεύτλα, που είναι πλούσια σε νιτρικά άλατα, υποστηρίζουν την ανάπτυξη ωφέλιμων βακτηρίων που ενισχύουν το μονοξείδιο του αζώτου, αναφέρει η Λ’ Ερέ.

Τα τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες, όπως τα μούρα, το πράσινο τσάι και η μαύρη σοκολάτα, καταστέλλουν τα επιβλαβή βακτήρια, σύμφωνα με τον Πλάνελς. Επιπλέον, τα ζυμωμένα τρόφιμα, όπως το γιαούρτι, το κεφίρ και τα τουρσιά, ωφελούν τόσο το μικροβίωμα του εντέρου όσο και αυτό του στόματος, ενισχύοντας την ανοσολογική λειτουργία και τη μικροβιακή ποικιλομορφία.

Ο Πλάνελς συνιστά επίσης να παραμένετε καλά ενυδατωμένοι για να διατηρείτε την παραγωγή του σάλιου σε υψηλά επίπεδα καθώς περιέχει φυσικά αντιμικροβιακά συστατικά. Αποφύγετε το κάπνισμα και το αλκοόλ, τα οποία διαταράσσουν το μικροβίωμα. Η διαχείριση του στρες και ο καλός ύπνος είναι δύο ακόμη σημαντικοί παράγοντες, καθώς και τα δύο επηρεάζουν την ανοσία και τη στοματική υγεία.

«Και να θυμάστε, δεν είναι όλα τα βακτήρια κακά», προσθέτει. «Ένα υγιές μικροβίωμα του στόματος είναι ποικιλόμορφο. Τα στοματικά διαλύματα που περιέχουν ισχυρά αντισηπτικά, αλκοόλ ή σκληρά χημικά τείνουν να εξαλείφουν τόσο τα καλά όσο και τα κακά βακτήρια, διαταράσσοντας την ισορροπία.»

Τι γίνεται με τα γονίδια;

Έχει να κάνει μόνο με τη στοματική υγιεινή και τα βακτήρια ή έχουν λόγο και τα γονίδιά μας;

Η μελέτη της Λ’ Ερέ διαπίστωσε ότι τα άτομα με ήπια γνωστική δυσλειτουργία που έφεραν το γονίδιο APOE4 είχαν υψηλότερα επίπεδα επιβλαβών βακτηρίων του στόματος που συνδέονται με την άνοια.

«Τα γονίδιά μας μπορεί να παίζουν ρόλο στο να καθορίζουν ποια βακτήρια αναπτύσσονται στο στόμα μας και αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου», αναφέρει η ερευνήτρια.

Δεν είναι ακόμη σαφές εάν το APOE4 μεταβάλλει άμεσα το περιβάλλον του στόματος ή εάν αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης γενετικής επίδρασης στο μικροβίωμα, σημειώνει.

Κάλιο, αντίδοτο στην υπερβολική πρόσληψη νατρίου

Είναι γνωστό ότι η υπερβολική πρόσληψη νατρίου μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, ωστόσο η μείωση του νατρίου δεν είναι απαραίτητη. Η δράση του νατρίου μπορεί να εξισορροπηθεί με αύξηση πρόσληψης καλίου μέσω της διατροφής. Τα τρόφιμα πλούσια σε κάλιο βοηθούν στη διατήρηση της υγείας των αιμοφόρων αγγείων και μειώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις του νατρίου.

Η Μελίσσα Σταντ, ερευνήτρια, μελέτησε την πρόσληψη καλίου και νατρίου και δημοσίευσε πρόσφατα τα αποτελέσματά της. Όπως δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times, παλιότερα οι άνθρωποι έτρωγαν πολλά φρούτα και λαχανικά, κάτι που σήμαινε διατροφή πλούσια σε κάλιο και χαμηλή σε νάτριο. Αυτό έκανε τα ρυθμιστικά συστήματα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα.

«Σήμερα, η διατροφή μας (στις δυτικές κοινωνίες) τείνει να είναι πολύ πιο πλούσια σε νάτριο και φτωχότερη σε κάλιο. Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί η υψηλή αρτηριακή πίεση συναντάται κυρίως στις βιομηχανικές κοινωνίες και όχι στις απομονωμένες κοινωνίες», εξηγεί.

Κάλιο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης

Η αναλογία νατρίου-καλίου στη διατροφή λειτουργεί ως προγνωστικός παράγοντας της αρτηριακής πίεσης, του κινδύνου  εμφάνισης καρδιακών παθήσεων, ακόμη και της συνολικής θνησιμότητας.

Η υψηλή πρόσληψη νατρίου μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών στον οργανισμό, γεγονός που αυξάνει τον όγκο του αίματος και ασκεί επιπλέον πίεση στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, οδηγώντας σε αυξημένη αρτηριακή πίεση και μεγαλύτερη καταπόνηση της καρδιάς.

Τα επίπεδα νατρίου και καλίου ρυθμίζονται αυστηρά από τα νεφρά. Όταν τρώτε ένα γεύμα πλούσιο σε κάλιο, τα νεφρά κατά πρώτον απορροφούν λιγότερο νάτριο, επιτρέποντας σε περισσότερο νάτριο να ρέει προς τα κάτω. Αυτή η αλλαγή στη λειτουργία των νεφρών προάγει την απέκκριση του νατρίου στα ούρα, επηρεάζοντας την κίνηση του νερού και τον όγκο του αίματος, γεγονός που μειώνει την αρτηριακή πίεση. Πρόσφατα ευρήματα που παρουσιάστηκαν σε συνάντηση της Αμερικανικής Φυσιολογικής Εταιρείας στη Βαλτιμόρη υποστήριξαν περαιτέρω αυτόν τον μηχανισμό, δείχνοντας ότι το κάλιο μπορεί να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις μιας διατροφής πλούσιας σε νάτριο, ενθαρρύνοντας την απέκκριση του νατρίου.

Η μελέτη επικεντρώθηκε ανέδειξε και ένα λιγότερο γνωστό όφελος: το κάλιο υποστηρίζει την υγεία των αιμοφόρων αγγείων ακόμη και σε άτομα των οποίων η αρτηριακή πίεση δεν επηρεάζεται από το αλάτι. Αυτά τα άτομα, τα λεγόμενα «ανθεκτικά στο αλάτι», δεν παρουσιάζουν αύξηση της αρτηριακής πίεσης όταν καταναλώνουν περισσότερο νάτριο, αλλά όταν αυξάνεται η πρόσληψη καλίου τα αιμοφόρα αγγεία τους λειτουργούν καλύτερα, παρουσιάζοντας βελτιωμένη ικανότητα χαλάρωσης και διαστολής.

«Η αύξηση της πρόσληψης καλίου μπορεί να είναι μια κρίσιμη στρατηγική για τη βελτίωση της υγείας των αιμοφόρων αγγείων και τη μείωση του μακροπρόθεσμου κινδύνου», δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Σάννον Λένον, συν-συγγραφέας της μελέτης, η οποία έχει διδακτορικό στη φυσιολογία της άσκησης και είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ντελαγουέρ.

Κίνδυνοι για άτομα με νεφρική δυσλειτουργία

Αν και το κάλιο προσφέρει σημαντικά οφέλη για την αρτηριακή πίεση και την υγεία της καρδιάς, δεν είναι ασφαλές για όλους. Σε άτομα με νεφρική δυσλειτουργία, ο οργανισμός δεν μπορεί να αποβάλει αποτελεσματικά το περίσσιο κάλιο. Ως αποτέλεσμα, το κάλιο μπορεί να συσσωρευτεί στην κυκλοφορία του αίματος αντί να αποβληθεί, οδηγώντας σε δυνητικά απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, όπως η υπερκαλιαιμία.

Τα άτομα με νεφρική νόσο ή μειωμένη νεφρική λειτουργία πρέπει γενικά να αποφεύγουν τις δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.

Πόσο κάλιο χρειαζόμαστε;

Η ημερήσια πρόσληψη καλίου που συνιστά η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία κυμαίνεται από 3.500 έως 5.000 χιλιοστόγραμμα.

«Ωστόσο, εστιάζοντας αποκλειστικά στη συνολική ποσότητα, μπορεί να χάσουμε την ευρύτερη εικόνα», δήλωσε ο Ραούλ Μπέσκος, αναπληρωτής καθηγητής ανθρώπινης διατροφής και φυσιολογίας, στην Epoch Times.

Ο Μπέσκος σημείωσε ότι όσον αφορά την αναλογία καλίου προς νάτριο, ο στόχος είναι να καταναλώνεται τουλάχιστον τρεις φορές περισσότερο κάλιο από νάτριο, κάθε μέρα.

Στην πράξη, η επίτευξη αυτής της αναλογίας μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά όταν η πρόσληψη νατρίου είναι υψηλή.

«Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να μειώσουν την πρόσληψη νατρίου, επειδή είναι πολύ κοινό στα τρόφιμα που τρώμε», επισημαίνει η Λένον.

Γι’ αυτό με την ομάδα της στόχευσε κυρίως στην αύξηση το καλίου ώστε να μετριαστούν οι αρνητικές επιπτώσεις του νατρίου, ακόμη και αν η ιδανική αναλογία δεν επιτυγχάνεται πλήρως. Στη μελέτη τους, χορήγησαν 4.700 χιλιοστόγραμμα καλίου ημερησίως για δέκα ημέρες σε συμμετέχοντες που ακολουθούσαν δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο και διαπίστωσαν ότι διατηρούσε τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων σε παρόμοιο επίπεδο όπως μια δίαιτα χαμηλή σε νάτριο.

Ωστόσο, για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι ακόμα καλύτερο να περιορίζουν την υπερβολική πρόσληψη αλατιού, όσο είναι δυνατόν.

Μια ημέρα πλούσια σε κάλιο

Η πρόσληψη επαρκούς ποσότητας καλίου δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη. Το κάλιο βρίσκεται σε μια ευρεία γκάμα τροφίμων και με μερικές απλές επιλογές κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι δυνατό να καλύψετε τη συνιστώμενη πρόσληψη με φυσικό τρόπο, διατηρώντας το νάτριο υπό έλεγχο.

Τα υποκατάστατα αλατιού με βάση το κάλιο επίσης συμβάλλουν στη μείωση του νατρίου, προσθέτοντας περισσότερο κάλιο.

Παρατίθεται ένα ημερήσιο μενού για υψηλή κατανάλωση καλίου, βάσει των προτάσεων του Μπέσκος και της Βανέσα Κινγκ, διαιτολόγου:

Πρωινό

  • Σμούθι με μπανάνα, μια χούφτα σπανάκι και ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι
  • Γιαούρτι με βερίκοκα και μπανάνα
  • Τοστ ολικής άλεσης με φέτες αβοκάντο και σπόρους τσία
  • Μια μερίδα γιαούρτι για επιπλέον κάλιο και πρωτεΐνες (προαιρετικά)

Δεκατιανό

  • Μια κούπα πεπόνι
  • Μείγμα φρούτων πλούσιων σε κάλιο, όπως μπανάνες, φράουλες και ακτινίδια

Μεσημεριανό

  • Μαγειρεμένο κοτόπουλο με ντοματίνια, αγγούρι και πιπεριές, με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και βότανα
  • Μια μικρή μερίδα γλυκοπατάτες στον ατμό
  • Μπαστουνάκια καρότου με χούμους

Απογευματινό σνακ

  • Μια χούφτα αμύγδαλα
  • Λίγες σταφίδες

Δείπνο

  • Τηγανητός τόνος ή ψητός σολομός με λεμόνι και βότανα (χωρίς αλάτι)
  • Ρύζι με ψητή κολοκύθα και λαχανάκια Βρυξελλών
  • Ψητή πατάτα με τη φλούδα (αντί για ρύζι)

Επιδόρπιο (προαιρετικό)

  • Φρέσκο πεπόνι
  • Μικρό μπολ με μίγμα μούρων

* * * * *

Το κάλιο βρίσκεται άφθονο σε πολλά τρόφιμα, όχι μόνο στις μπανάνες όπως πιστεύουν πολλοί. Τα φυλλώδη λαχανικά, οι πατάτες, τα γαλακτοκομικά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και φρούτα όπως τα βερίκοκα, τα πορτοκάλια και το πεπόνι είναι όλες εξαιρετικές πηγές. Τα περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα έχουν φυσικά χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, το οποίο βοηθά στη διατήρηση μιας πιο υγιεινής αναλογίας νατρίου προς κάλιο, σύμφωνα με τη Λένον.

«Η μείωση της πρόσληψης νατρίου μέσω των επεξεργασμένων τροφίμων και του φαγητού των εστιατορίων είναι εξίσου σημαντική», προσθέτει, σημειώνοντας ότι η προετοιμασία περισσότερων γευμάτων στο σπίτι επιτρέπει στους ανθρώπους να ελέγχουν καλύτερα την πρόσληψη νατρίου και τη διατροφή τους γενικότερα.

Ακόμη και απλές αλλαγές, όπως η επιλογή κονσερβών με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο ή η χρήση βοτάνων αντί για αλάτι, κάνουν διαφορά.

Ένας παραγνωρισμένος παράγοντας της οστεοπόρωσης

Μπορεί να μην το αισθάνεστε, αλλά η ανισορροπία του εντέρου τείνει να αποδυναμώνει τα οστά.

«Εξαιτίας του άξονα οστών-εντέρου-ανοσοποιητικού, δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την υγεία των οστών από την υγεία όλου του συστήματος», δήλωσε η Τζόντι Ντυβάλ, φυσιοπαθητική γιατρός και ιδιοκτήτρια του Revital Health, στην Epoch Times.

Όταν η υγεία του εντέρου υποβαθμίζεται, υποβαθμίζεται και η ικανότητα του σώματος να απορροφά βασικά θρεπτικά συστατικά όπως το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Ως αποτέλεσμα, οι θεραπείες που στοχεύουν στο μικροβίωμα — από διατροφικές αλλαγές έως προβιοτικά — είναι πιθανό να μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη και τη θεραπεία της οστεοπόρωσης.

Το ανθυγιεινό μικροβίωμα καταστρέφει τα οστά σας

Το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει την υγεία των οστών μέσω διαφόρων οδών, όπως η ρύθμιση της φλεγμονής, η ενίσχυση της πρόσληψης θρεπτικών συστατικών και η παραγωγή ενώσεων κρίσιμων για τον σχηματισμό των οστών. Ένα υγιές μικροβίωμα μάς βοηθά να απορροφήσουμε βασικά θρεπτικά συστατικά που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των οστών, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, ο φώσφορος, η βιταμίνη D και η βιταμίνη K2.

Ορισμένα βακτήρια του εντέρου ενισχύουν επίσης την καλή διάλυση και απορρόφηση αυτών των θρεπτικών συστατικών στα έντερα. Μερικά παράγουν ακόμη και πρωτεΐνες που συνδέονται με το ασβέστιο, διευκολύνοντας το σώμα να το μεταφέρει και να το χρησιμοποιήσει εκεί που το χρειάζεται περισσότερο — ιδιαίτερα στα οστά, δήλωσε η Τερέζα Τζένταϊλ, διαιτολόγος, στην Epoch Times. Μία από τις πιο καλά μελετημένες οδούς περιλαμβάνει τη φλεγμονή — συγκεκριμένα, πώς ένα ανισόρροπο μικροβίωμα μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος για απώλεια οστικής μάζας.

Μια ανισορροπία στα βακτήρια του εντέρου, γνωστή ως δυσβίωση, μπορεί να βλάψει το βλεννογόνο του εντέρου και να επιτρέψει σε βλαβερές ουσίες να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος. Η δυσβίωση προκαλεί συστημική φλεγμονή, η οποία επιταχύνει την αποικοδόμηση των οστών και διαταράσσει τον φυσικό κύκλο απορρόφησης και σχηματισμού των οστών. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να συμβάλει σε καταστάσεις όπως η οστεοπενία και η οστεοπόρωση. Η φλεγμονή μειώνει επίσης την οστική πυκνότητα, προκαλώντας μεγαλύτερη απώλεια οστικής μάζας.

Η φυσική διαδικασία απορρόφησης των οστών απελευθερώνει ασβέστιο και αυξητικούς παράγοντες, τους οποίους το σώμα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να υποστηρίξει τις ανοσολογικές αποκρίσεις και την επιδιόρθωση των ιστών. Η φλεγμονή καταστέλλει τον σχηματισμό οστών επειδή η δημιουργία νέου οστού είναι ενεργοβόρα και δεν αποτελεί προτεραιότητα κατά τη διάρκεια μιας οξείας φλεγμονώδους απόκρισης. Επιπλέον, η φλεγμονή μπορεί να βλάψει το βλεννογόνο του εντέρου, διαταράσσοντας την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και αλλοιώνοντας το μικροβίωμα — και τα δύο σημαντικά για τη βέλτιστη πρόσληψη θρεπτικών συστατικών.

«Όσο πιο ποικίλο είναι το μικροβίωμα τόσο πιο προστατευτική φαίνεται να είναι η επιρροή του στον οστικό ιστό», είπε η Ντούβαλ.

Εκτός από την υποστήριξη της απορρόφησης θρεπτικών συστατικών, ορισμένα μικρόβια του εντέρου βοηθούν επίσης στην παραγωγή βασικών ενώσεων που εμπλέκονται στον μεταβολισμό των οστών, όπως η βιταμίνη Κ, η οποία υποστηρίζει την υγεία των οστών ενθαρρύνοντας τον σχηματισμό τους και περιορίζοντας την αποικοδόμηση.

Το μικροβίωμα του εντέρου παίζει επίσης έναν εκπληκτικό ρόλο στην παραγωγή ορμονών, ιδιαίτερα σεροτονίνης, η οποία είναι ταυτόχρονα ορμόνη και νευροδιαβιβαστής. Ενώ η σεροτονίνη συχνά συνδέεται με τη διάθεση και τον εγκέφαλο, περίπου το 95% αυτής παράγεται στην πραγματικότητα στο έντερο. Η σεροτονίνη που προέρχεται από το έντερο μπορεί να επηρεάσει άμεσα τα οστικά κύτταρα: αυξάνοντας τη δραστηριότητα των οστεοκλαστών, οι οποίοι διασπούν τα οστά, και ρυθμίζοντας τους οστεοβλάστες, οι οποίοι είναι κύτταρα που χτίζουν τα οστά. Μπορεί επίσης να μειώσει τη συστηματική φλεγμονή, προσφέροντας πρόσθετη προστασία για τα οστά.

Πώς να υποστηρίξετε τον άξονα εντέρου-οστού

Φροντίστε να υποστηρίζετε ένα υγιές έντερο, ξεκινώντας από αυτό που τρώτε.

«Αυτός είναι ένας χώρος όπου η τροφή ως φάρμακο λάμπει», λέει η Ντυβάλ.

Διατροφικές στρατηγικές

Για να υποστηρίξει τόσο το έντερο όσο και τα οστά, η Ντυβάλ συνιστά να επικεντρωθούμε σε μια ποικίλη, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά διατροφή που θρέφει τα ευεργετικά βακτήρια και παρέχει τα δομικά στοιχεία για ισχυρά οστά.

Καταναλώστε περισσότερες τροφές ολικής αλέσεως πλούσιων σε φυτικές ίνες: Οι πρεβιοτικές ίνες που βρίσκονται σε λαχανικά, όσπρια, κρεμμύδια, σκόρδο και ανθεκτικά άμυλα τροφοδοτούν τα ευεργετικά βακτήρια του εντέρου και βελτιώνουν την απορρόφηση μετάλλων.

Κατανάλωση ζυμωμένων τροφών: Το ξινολάχανο, το κεφίρ και το μίσο βοηθούν στην αναπλήρωση υγιών μικροβίων και μπορεί να μειώσουν τη φλεγμονή στο έντερο.

Κατανάλωση τροφών πλούσιων σε κολλαγόνο και ζωμό από κόκαλα: Το κολλαγόνο και αμινοξέα όπως η γλυκίνη και η προλίνη βοηθούν στη διατήρηση της εντερικής επένδυσης και υποστηρίζουν τον οστικό ιστό.

Κατανάλωση τροφών πλούσιες σε βιταμίνη Κ2: Το νάτο, τα γαλακτοκομικά προϊόντα από εκτρεφόμενα με χόρτο ζώα και οι κρόκοι αυγών βοηθούν στην κατεύθυνση του ασβεστίου στα οστά και όχι στους μαλακούς ιστούς όπως οι αρτηρίες.

Κατανάλωση τροφών πλούσιων σε πολυφαινόλες: Τα μούρα, τα βότανα, το ελαιόλαδο και το πράσινο τσάι περιέχουν ενώσεις που μειώνουν το οξειδωτικό στρες και προάγουν τη μικροβιακή ποικιλομορφία.

Περιορίστε τη ζάχαρη, το αλκοόλ και τα τρόφιμα υψηλής επεξεργασίας: Η ζάχαρη, το αλκοόλ και τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα μπορούν να διαταράξουν το μικροβίωμα και να μειώσουν την ικανότητα του σώματος να απορροφά και να χρησιμοποιεί βασικά θρεπτικά συστατικά.

Η Τζένταϊλ πρόσθεσε ότι ορισμένα μικροθρεπτικά συστατικά είναι ιδιαίτερα σημαντικά.

Το ασβέστιο είναι απαραίτητο για την αντοχή των οστών και βρίσκεται στα γαλακτοκομικά, το τόφου και τα φυλλώδη λαχανικά. Η απορρόφησή του ενισχύεται από λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας που παράγονται από τα βακτήρια του εντέρου.

Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για την απορρόφηση ασβεστίου και την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και βρίσκεται στα λιπαρά ψάρια, τους κρόκους αυγών και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα. Το μικροβίωμα μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση της ενεργοποίησής του στο σώμα.

Το μαγνήσιο και ο φώσφορος υποστηρίζουν την ανοργανοποίηση των οστών. Βρίσκονται σε ξηρούς καρπούς, σπόρους, όσπρια, φυλλώδη λαχανικά και γαλακτοκομικά. Ένα ισορροπημένο περιβάλλον του εντέρου βελτιώνει την καλή απορρόφησή τους.

Συνολικά, οι δίαιτες οι πλούσιες σε φυτικές ίνες, οι ολόκληρες τροφές και η πρόσληψη των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών — με περιορισμένη κατανάλωση ζάχαρης και υπερεπεξεργασμένων τροφίμων — είναι οι καλύτερες για τη διατήρηση της υγείας των οστών και την υποστήριξη ενός ισχυρού, ανθεκτικού μικροβιώματος.

Πρεβιοτικά και προβιοτικά

Πέρα από τη διατροφή, τα συμβιωτικά μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη και τη θεραπεία της οστεοπόρωσης επηρεάζοντας τα βακτήρια του εντέρου.

Τα συμβιωτικά — τα οποία είναι συνδυασμοί προβιοτικών (ωφέλιμων ζωντανών μικροοργανισμών) και πρεβιοτικών (μη εύπεπτων συστατικών τροφίμων που προάγουν την ανάπτυξη ωφέλιμων μικροβίων) — δεν επηρεάζουν μόνο την πέψη. Ρυθμίζουν επίσης την ανοσολογική λειτουργία, η οποία συνδέεται στενά με την αναδιαμόρφωση των οστών. Για παράδειγμα, το προβιοτικό Lactobacillus rhamnosus έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την οστική απώλεια ενισχύοντας τα προστατευτικά ανοσοκύτταρα και καταστέλλοντας εκείνα που συμβάλλουν στη φλεγμονή και την αποικοδόμηση των οστών. Ομοίως, το Lactobacillus acidophilus βοήθησε στη μείωση των φλεγμονωδών δεικτών που οδηγούν στην οστική απώλεια, ενώ παράλληλα αυξάνει τις ενώσεις που υποστηρίζουν τον σχηματισμό των οστών.

Άλλοι παράγοντες

Δεν είναι μόνο η διατροφή και τα συμπληρώματα που έχουν σημασία — υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη σύνδεση εντέρου-οστού.

«Ένα πράγμα που πάντα εξετάζω είναι η χρήση φαρμάκων», λέει η Ντυβάλ.

«Φάρμακα όπως οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων, τα αντιβιοτικά και τα κορτικοστεροειδή μπορούν να διαταράξουν το μικροβίωμα του εντέρου και, με την πάροδο του χρόνου, να επηρεάσουν αρνητικά την οστική πυκνότητα, ειδικά εάν οι επιδράσεις τους δεν εξισορροπούνται με τη σωστή διατροφή», προσθέτει.

Πριν διακόψετε οποιαδήποτε συνταγογραφούμενα φάρμακα, ωστόσο, μιλήστε με τον γιατρό σας.

Η κίνηση και το ηλιακό φως παίζουν επίσης ζωτικό ρόλο — υποστηρίζουν το μικροβίωμα και επηρεάζουν άμεσα την αντοχή των οστών, επισημαίνει η Ντυβάλ.

«Και να θυμάστε, πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα συνολικά: τα οστά δεν ευδοκιμούν μεμονωμένα, ανταποκρίνονται σε ολόκληρο το οικοσύστημα.»

Η άγνωστη σχέση αλκοόλ και καρκίνου: Τι δείχνουν τα στοιχεία

Για χρόνια, η Σάρα βαν Νίκερκ πίστευε ότι το καθημερινό ποτήρι κόκκινο κρασί που συνήθιζε να πίνει ωφελούσε την καρδιά της. Όπως ανέφερε, μόλις διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και ένας ογκολόγος της υπαινίχθηκε διακριτικά τον κίνδυνο, συνειδητοποίησε ότι ακόμη και χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Εξέφρασε την απογοήτευσή της, λέγοντας ότι ουδείς την είχε προειδοποιήσει.

Ενώ το κάπνισμα σε δημόσιο χώρο μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις, η κατανάλωση κρασιού συχνά θεωρείται ακίνδυνη — ακόμη και ωφέλιμη από ορισμένους. Εντούτοις, λίγοι γνωρίζουν ότι το αλκοόλ κατατάσσεται από τη Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) στην Ομάδα 1 καρκινογόνων ουσιών, δηλαδή στις ουσίες για τις οποίες υπάρχουν επαρκή στοιχεία ότι προκαλούν καρκίνο στους ανθρώπους — στην ίδια κατηγορία με τον καπνό και τον αμίαντο.

Το αλκοόλ και ο καρκίνος

Η συσχέτιση μεταξύ αλκοόλ και καρκίνου δεν είναι καινούργια· έχει αναγνωριστεί εδώ και σχεδόν 40 χρόνια. Σήμερα, το αλκοόλ συνδέεται με τουλάχιστον επτά μορφές καρκίνου: της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του παχέος εντέρου, του ήπατος και του μαστού στις γυναίκες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατανάλωση αλκοόλ εκτιμάται ότι σχετίζεται με περίπου 740.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου κάθε χρόνο, με τον καρκίνο του μαστού, του οισοφάγου και του ήπατος να εμφανίζουν τη στενότερη συσχέτιση.

Ο βασικός παράγοντας είναι η αιθανόλη — η καθαρή μορφή αλκοόλ που περιέχεται σε όλα τα οινοπνευματώδη ποτά. Όταν ο οργανισμός διασπά την αιθανόλη, παράγεται ακεταλδεΰδη, μια τοξική ουσία που μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο DNA. Η αιθανόλη και η ακεταλδεΰδη επηρεάζουν τα κύτταρα και το γενετικό υλικό, ενδέχεται να αλλοιώσουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και να εμποδίσουν την αποκατάσταση των βλαβών.

Η Καρίνα Φερέιρα-Μπόρχες, σύμβουλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) σε θέματα δημόσιας υγείας και αλκοόλ, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι όλα τα οινοπνευματώδη — μπύρα, κρασί και αποστάγματα — περιέχουν αιθανόλη και συνεπώς ενέχουν κίνδυνο. Παράλληλα, ανέφερε ότι το αλκοόλ ενισχύει το οξειδωτικό στρες και τις φλεγμονές, επιδεινώνοντας τις βλάβες στο DNA, ενώ μπορεί να επηρεάσει και τα επίπεδα ορμονών όπως τα οιστρογόνα, αυξάνοντας περαιτέρω τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.

Καμία ασφαλής ποσότητα

Η έρευνα έχει καταδείξει ότι το αλκοόλ αποτελεί αιτιολογικό παράγοντα καρκίνου, ακόμη και σε χαμηλές ποσότητες κατανάλωσης. Ειδικότερα, έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και γυναίκες που καταναλώνουν λιγότερο από ένα ποτό ημερησίως διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, σε σύγκριση με όσες δεν πίνουν καθόλου.

Η ελαφριά έως μέτρια κατανάλωση — δηλαδή λιγότερα από 20 γραμμάρια καθαρής αιθανόλης την ημέρα — εκτιμάται ότι συνδέθηκε με περίπου 23.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2017. Πάνω από το ένα τρίτο αυτών των περιπτώσεων αποδόθηκαν σε ακόμη χαμηλότερη κατανάλωση, κάτω των 10 γραμμαρίων ημερησίως.

H ενημέρωση του κοινού παραμένει περιορισμένη

Παρά τα σαφή επιστημονικά ευρήματα, η ενημέρωση του κοινού για τη σχέση μεταξύ αλκοόλ και καρκίνου παραμένει περιορισμένη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ποσοστό των ερωτηθέντων που γνώριζαν ότι το αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου ήταν υψηλότερο για τα αποστάγματα (31%) και χαμηλότερο για την μπύρα και το κρασί. Μερικοί, μάλιστα, πίστευαν ότι το αλκοόλ προσφέρει προστασία ή τουλάχιστον δεν προκαλεί βλάβη.

Ως απάντηση στο έλλειμμα ενημέρωσης, η Φερέιρα-Μπόρχες υποστήριξε την ανάγκη για σαφείς και ορατές προειδοποιήσεις στις ετικέτες των αλκοολούχων ποτών, ανάλογες με εκείνες των προϊόντων καπνού. Τόνισε επίσης την ανάγκη για αυστηρότερη ρύθμιση της επιρροής της βιομηχανίας αλκοόλ στη χάραξη πολιτικής και την επιστημονική έρευνα, επισημαίνοντας ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να θέσουν την υγεία των πολιτών πάνω από τα οικονομικά συμφέροντα.

Πρόσθεσε, τέλος, ότι και οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να ενημερώνουν το κοινό για τους κινδύνους της ακόμη και μέτριας κατανάλωσης, με την προϋπόθεση ότι έχουν την απαραίτητη καθοδήγηση και υποστήριξη.

Η άνοδος των εναλλακτικών επιλογών

Καθώς αυξάνεται η ευαισθητοποίηση για τις βλαβερές επιπτώσεις του αλκοόλ στην υγεία, πολλοί στρέφονται πλέον σε εναλλακτικές λύσεις χωρίς αλκοόλ. Η Φερέιρα-Μπόρχες σημείωσε ότι η αγορά προσφέρει πλέον όλο και περισσότερες επιλογές, όπως ροφήματα χωρίς ζάχαρη, αφεψήματα, ανθρακούχο νερό με αρώματα, φυσικούς χυμούς, τσάι ή καφέ χωρίς προσθήκη γλυκαντικών και mocktails.

Η Άμι Μπραγκαγκνίνι, κλινική διαιτολόγος-ογκολόγος και εκπρόσωπος της Academy of Nutrition and Dietetics (Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας) των ΗΠΑ, ανέφερε ότι βλέπει ήδη πληθώρα τέτοιων προϊόντων σε καταστήματα και ότι πολλοί από τους φίλους της τα προτιμούν στις κοινωνικές τους συναναστροφές. Όπως είπε, τα προτιμούν όχι μόνο για τη γεύση τους, αλλά και επειδή αποφεύγουν τις αρνητικές επιπτώσεις του αλκοόλ, όπως η θολούρα του μυαλού, η κακή ποιότητα ύπνου και οι πεπτικές διαταραχές.

Ανάμεσα στις προσωπικές της προτιμήσεις περιλαμβάνονται το ανθρακούχο νερό με χυμό κράνμπερι και λάιμ, τα κρασιά χωρίς αλκοόλ και οι ανθρακούχοι χυμοί, ενώ πρότεινε επίσης ροφήματα όπως το τσάι μάτσα και η μπύρα από τζίντζερ.

Συμβουλές για μια πιο εύκολη μετάβαση

Η επιλογή ενός τρόπου ζωής χωρίς οινοπνευματώδη μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη, ακόμη και με την πληθώρα διαθέσιμων εναλλακτικών. Η Μπραγκαγκνίνι πρότεινε την αλλαγή καθημερινών συνηθειών: αν κάποιος συνηθίζει να συναντά φίλους σε μπαρ, θα μπορούσε να δοκιμάσει άλλες δραστηριότητες όπως η γιόγκα, ο κινηματογράφος ή ο περίπατος.

Για όσους καταφεύγουν σε ένα ποτήρι κρασί για να χαλαρώσουν το βράδυ, πρότεινε εναλλακτικές όπως ένα ζεστό μπάνιο, ένα φλιτζάνι τσάι ή λίγα λεπτά διαλογισμού.

Τέλος, επισήμανε ότι η κοινωνική πίεση, ιδιαίτερα στους νέους, μπορεί να δυσκολέψει την προσπάθεια. Όπως είπε, πολλά κοινωνικά περιβάλλοντα εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από το αλκοόλ, ενώ είναι συχνό το φαινόμενο της πίεσης να «ανήκουμε» σε μια ομάδα. Συνέστησε να περιβάλλεται κανείς από άτομα που μοιράζονται παρόμοιες αξίες και, όταν δέχεται πίεση, να υπερασπίζεται τη στάση του με σταθερότητα και σαφήνεια.

Καταλήγοντας, υπογράμμισε πως δεν θα κατανοήσουν όλοι την απόφαση κάποιου να μην πίνει, αλλά αυτό είναι ευθύνη των άλλων — και πως είναι σημαντικό να νιώθει κανείς σίγουρος για την επιλογή του να παραμείνει υγιής και διαυγής.

Οι επιστήμονες εξετάζουν σύνδεση των τατουάζ με τον καρκίνο

Πολλοί άνθρωποι επιλέγουν τατουάζ ως μορφή αυτοέκφρασης, ανάμνησης ή προσωπικής μεταμόρφωσης. Ωστόσο, νέα δεδομένα δείχνουν ότι το κόστος της επιλογής αυτής μπορεί να είναι αρκετά μεγάλο.

Η συγγραφέας Έλλι Γκρέυ, σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα, ανέφερε πως όταν έκανε τατουάζ, δεν ήταν πλήρως ενημερωμένη για τις ουσίες που εισέρχονταν στο σώμα της ή ερχόντουσαν σε επαφή με το δέρμα της. Όπως σημείωσε, τότε το τατουάζ αντιπροσώπευε τέχνη και προσωπική ταυτότητα, αλλά πλέον το αντιλαμβάνεται διαφορετικά, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι ακίνδυνο.

Η σύνδεση με τον καρκίνο

Σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο, πολλές χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα τατουάζ περιέχουν χημικές ενώσεις οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως καρκινογόνες. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2024 από Σουηδούς ερευνητές κατέδειξε ότι το 21% των ατόμων με κακόηθες λέμφωμα είχαν τατουάζ, έναντι 17% στην ομάδα ελέγχου. Ο κίνδυνος φάνηκε αυξημένος κατά 81% σε όσους είχαν κάνει το πρώτο τους τατουάζ εντός δύο ετών από τη διάγνωση.

Η επικεφαλής της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια Κρίστελ Νίλσεν, εξήγησε στην εφημερίδα The Epoch Times πως το μελάνι των τατουάζ συχνά περιέχει τοξικές ουσίες και ότι σημαντικό ποσοστό του μελανιού μεταφέρεται από το δέρμα μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο το αναγνωρίζει ως ξένο σώμα. Όπως σημείωσε, το μελάνι εισχωρεί στο χόριο, τη βαθύτερη στοιβάδα του δέρματος, και κατόπιν ενδέχεται να φτάσει σε λεμφαδένες και άλλα όργανα, πιθανώς προκαλώντας συστηματική φλεγμονή ή δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού.

Το μέγεθος και το χρώμα παίζουν ρόλο;

Η μελέτη δεν εντόπισε σαφή συσχέτιση ανάμεσα στο μέγεθος των τατουάζ και τον κίνδυνο λεμφώματος. Η Νίλσεν παραδέχθηκε πως το εύρημα ήταν αναπάντεχο, επισημαίνοντας ότι δεν αποκλείεται μια τέτοια σχέση να υφίσταται αλλά να μην κατέστη ανιχνεύσιμη με βάση τον σχεδιασμό της μελέτης. Άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο στο περιοδικό BMC Public Health, κατέληξε σε διαφορετικά συμπεράσματα, προτείνοντας πως τα μεγαλύτερα τατουάζ ενδέχεται να συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο λόγω μεγαλύτερης ή πιο μακροχρόνιας έκθεσης στο μελάνι.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον καθηγητή δερματολογίας Μπρους Μπροντ από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, τα τατουάζ μπορεί να προκαλέσουν μολύνσεις και αλλεργικές αντιδράσεις, οι οποίες είναι συχνά δύσκολα διαχειρίσιμες. Οι επιπλοκές αυτές σχετίζονται συχνά με την ποσότητα ή το βάθος εφαρμογής του μελανιού — παράγοντες που αυξάνονται σε μεγαλύτερα ή πολλαπλά τατουάζ.

Το χρώμα του τατουάζ αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου. Σε σύγκριση ατόμων με παρόμοια χαρακτηριστικά, εκείνοι με μαύρα ή γκρι τατουάζ εμφάνισαν 23% υψηλότερο κίνδυνο λεμφώματος. Όσοι είχαν και μαύρα και έγχρωμα τατουάζ παρουσίασαν αύξηση 21% του κινδύνου. Σε λιγότερο ελεγχόμενη ανάλυση, το ρίσκο για τα μαύρα και γκρι τατουάζ έφτασε το 32%, ενώ για τα μεικτά (μαύρα και έγχρωμα) ήταν 11%.

Το μαύρο μελάνι περιέχει συχνά πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, που είναι γνωστές καρκινογόνες ενώσεις, ενώ τα έγχρωμα μελάνια μπορεί να περιέχουν αρωματικές αμίνες ή βαρέα μέταλλα όπως αρσενικό, μόλυβδο και χρώμιο.

Προειδοποιητικά σημάδια και επιπλοκές

Η δερματολόγος Δρ Τρίσα Κάννα δήλωσε στην Epoch Times ότι οι τρέχουσες ρυθμίσεις σχετικά με τα συστατικά των μελανιών είναι ανεπαρκείς και πως το ζήτημα αποτελεί αυξανόμενο προβληματισμό στον ιατρικό χώρο. Όπως σημείωσε, οι κάτοχοι τατουάζ θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με συμπτώματα όπως ερυθρότητα, φαγούρα, εξογκώματα, αλλαγές στο χρώμα ή την υφή, έλκη ή αιμορραγία στην περιοχή του τατουάζ.

Ο καθηγητής Μπροντ πρόσθεσε πως τα τατουάζ ενδέχεται να δυσκολεύουν την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του δέρματος, καθώς οι χρωστικές ουσίες μπορεί να καλύψουν πρώιμες αλλαγές.

Σε κάθε περίπτωση, τόνισε ότι κάθε νέο ή μεταβαλλόμενο σημάδι στο δέρμα — είτε εντός του τατουάζ είτε αλλού — πρέπει να αξιολογείται από δερματολόγο.

Κίνδυνοι από την αφαίρεση

Η αφαίρεση τατουάζ μέσω λέιζερ δεν αποτελεί πάντα ασφαλή επιλογή. Αντιθέτως, σύμφωνα με τη μελέτη, σε άτομα με τατουάζ που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με λέιζερ παρατηρήθηκε τριπλάσιος κίνδυνος εμφάνισης λεμφώματος. Το εύρημα συμβαδίζει με πειραματικά δεδομένα που δείχνουν ότι η ακτινοβόληση με λέιζερ διασπά ορισμένες χημικές ενώσεις — όπως τα αζωχρώματα — σε τοξικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να ενισχύσουν τον κίνδυνο καρκίνου.

Τι μπορούν να κάνουν όσοι έχουν ήδη τατουάζ

Για όσους ήδη έχουν τατουάζ, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι η αφαίρεση, αλλά η ενίσχυση της συνολικής υγείας. Η Νίλσεν τόνισε πως η σωματική άσκηση και η ισορροπημένη διατροφή είναι κομβικά στοιχεία για τη μείωση του συνολικού κινδύνου.

Η ογκολόγος-διατροφολόγος Έιμυ Μπραγκανίνι (Amy Bragagnini) ανέφερε στην Epoch Times ότι η κατανάλωση φυτικών τροφών δεν αποτελεί απλώς μια μόδα, αλλά βασική στρατηγική πρόληψης, και τόνισε τη σημασία των φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών, οσπρίων και δημητριακών ολικής άλεσης στη μείωση των ποσοστών καρκίνου.

Για όσους σκέφτονται να κάνουν τατουάζ, οι ειδικοί συνιστούν να λαμβάνεται υπ’ όψιν όλη η διαθέσιμη πληροφόρηση. Όπως ανέφερε η Νίλσεν, ο ρόλος των επιστημόνων είναι να προσφέρουν γνώσεις, ώστε οι πολίτες να μπορούν να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις. Αν κάποιος ανησυχεί για τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία, ίσως είναι προτιμότερο να αποφύγει εξ αρχής το τατουάζ.

Ο κουρκουμάς μειώνει την αρτηριακή πίεση — Πώς να τον αξιοποιήσετε στο έπακρο

Αν έχετε μειώσει το αλάτι, την καφεΐνη, προσπαθείτε να αγχώνεστε λιγότερο, και η αρτηριακή σας πίεση εξακολουθεί να μην αλλάζει, ίσως ένα χρυσό μπαχαρικό στο ντουλάπι της κουζίνας σας να διευκολύνει τις προσπάθειές σας.

Η κουρκουμίνη βρίσκεται στη ρίζα του φυτού κουρκουμά, δίνοντάς του τη χαρακτηριστική χρυσή απόχρωση και τη γήινη γεύση του. Ανήκει σε μια ομάδα φυτικών ουσιών που ονομάζονται πολυφαινόλες, γνωστές για τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις τους.

Αυτές οι επιδράσεις μπορεί να εξηγούν γιατί η κουρκουμίνη — η πιο δραστική ένωση του κουρκουμά — μελετάται για τη δυνατότητά της να υποστηρίζει την υγιή αρτηριακή πίεση.

Ένας φυσικός σύμμαχος για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης

Η πιο βολική και ευρέως διαθέσιμη πηγή κουρκουμίνης είναι η σκόνη κουρκουμά, ένα βασικό συστατικό της κουζίνας που προσθέτει χρώμα και γεύση σε μια ποικιλία πιάτων.

Η κουρκουμίνη μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και στη βελτίωση της λειτουργίας των αιμοφόρων αγγείων μειώνοντας την πάχυνση και την ακαμψία των αρτηριακών τοιχωμάτων, ένα κοινό πρόβλημα στη χρόνια υπέρταση.

Βασιζόμενη κυρίως σε μελέτες σε ζώα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η κουρκουμίνη έχει επίσης αντιστρέψει βλάβες —όπως πάχυνση και ουλές— στα αιμοφόρα αγγεία, ειδικά στην πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, η οποία προκαλεί στένωση των αιμοφόρων αγγείων και αύξηση της αρτηριακής πίεσης στους πνεύμονες.

Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να προστατεύει τα νεφρά και την καρδιά, τα οποία είναι βασικά για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.

Σε μελέτες σε ζώα, η κουρκουμίνη έχει επίσης βρεθεί ότι χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία αυξάνοντας τα επίπεδα μονοξειδίου του αζώτου, γεγονός που βοηθά στη βελτίωση της ροής του αίματος και στη μείωση της αντίστασης στις αρτηρίες.

Αξιοποιήστε στο έπακρο τον κουρκουμά

Παρόλο που η κουρκουμίνη προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία, η βιοδιαθεσιμότητά της είναι χαμηλή, πράγμα που σημαίνει ότι το σώμα δεν την απορροφά εύκολα.

«Μετά την κατανάλωσή της, μόνο μια μικρή ποσότητα απορροφάται μέσω του λεπτού εντέρου και μεγάλο μέρος της διασπάται γρήγορα από το συκώτι», εξήγησε η Chantelle van der Merwe, διαιτολόγος. Πολύ λίγη κουρκουμίνη εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος για να έχει κάποιο αποτέλεσμα, πρόσθεσε.

Για να ξεπεράσουν αυτή την πρόκληση, οι ερευνητές έχουν διερευνήσει τρόπους για να βελτιώσουν την απορρόφηση και την αποτελεσματικότητα της κουρκουμίνης. Μια μέθοδος περιλαμβάνει την προσθήκη συστατικών όπως το μαύρο πιπέρι, το οποίο βοηθά στην επιβράδυνση της διάσπασης και στην ενίσχυση της απορρόφησης και της κατακράτησης της κουρκουμίνης, σύμφωνα με την van der Merwe.

Η πιπερίνη, η δραστική ένωση στο μαύρο πιπέρι, μπλοκάρει ορισμένα ηπατικά ένζυμα που συνήθως θα διασπούσαν την κουρκουμίνη.
Η πιπερίνη μπορεί επίσης να βοηθήσει διεγείροντας την απελευθέρωση πεπτικών ενζύμων από το πάγκρεας, βελτιώνοντας τη συνολική πέψη και την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και αυξάνοντας την παροχή αίματος στο πεπτικό σύστημα, δήλωσε η van der Merwe.

Δεδομένου ότι η κουρκουμίνη είναι επίσης λιποδιαλυτή, που σημαίνει ότι απαιτεί λίπος για να απορροφηθεί, η κατανάλωση κουρκουμά με μια πηγή λίπους — όπως αβοκάντο, ελαιόλαδο ή γάλα καρύδας — μπορεί να βοηθήσει το σώμα να την απορροφήσει καλύτερα, είπε η van der Merwe. Χωρίς λίπος, η κουρκουμίνη έχει δυσκολότερη μεταφορά μέσω του εντερικού τοιχώματος και στο σώμα, περιορίζοντας την αποτελεσματικότητά της, είπε.

Πώς να ενσωματώσετε την κουρκουμίνη στα γεύματα

Πέρα από τον τρόπο που συνδυάζουμε τον κουρκουμά για να ενισχύσουμε την απορρόφηση, είναι ένα ευέλικτο συστατικό που μπορεί εύκολα να προστεθεί σε μια ποικιλία πιάτων και σνακ.

Ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται παραδοσιακά σε κάρυ και ενισχύει τη γεύση της σούπας, των μαρινάδων και των πιάτων με ρύζι, είπε η van der Merwe. Στο ψήσιμο, ο κουρκουμάς μπορεί να προσθέσει μια μοναδική πινελιά σε μπισκότα και ψωμιά. Συνδυάζεται επίσης όμορφα με φυτικά τσάγια, smoothies, ή γάλα.

«Οι αγαπημένοι μου τρόποι για να απολαύσω τον κουρκουμά περιλαμβάνουν πικάντικα, αλμυρά muffins γεμάτα με λαχανικά, ένα καταπραϋντικό μείγμα τσαγιού rooibos με τζίντζερ και κουρκουμά, και τον κλασικό συνδυασμό ενός κάρυ που σερβίρεται με αλμυρό κίτρινο ρύζι», δήλωσε η van der Merwe.

«Προσωπικά τον λατρεύω στην βρώμη», δήλωσε η Mary Curristin, διατροφολόγος στην ART Health Solutions, στην Epoch Times. Οι άλλες επιλογές της περιλαμβάνουν την ανάμειξή του σε ομελέτα ή ψητά λαχανικά.

Να θυμάστε ότι μια μικρή ποσότητα αρκεί—συνήθως, ένα τέταρτο έως μισό κουταλάκι του γλυκού σκόνη κουρκουμά ανά μερίδα προσφέρει άφθονη γεύση και χρώμα, ανάλογα με το προσωπικό γούστο και τις προτιμήσεις έντασης. Η Van der Merwe είπε ότι ο κουρκουμάς ταιριάζει επίσης καλά με μπαχαρικά όπως κύμινο, κόλιανδρο, τζίντζερ, κανέλα και κάρδαμο, δημιουργώντας αρωματικούς και γευστικούς συνδυασμούς σε μια ποικιλία κουζινών.

Συνταγή για χρυσό λάτε

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να απολαύσετε τον κουρκουμά είναι σε ένα ζεστό χρυσαφένιο λάτε γάλακτος. Αυτό το ποτό έχει υπέροχη γεύση και φέρνει αυτά τα οφέλη για την υγεία κατευθείαν στο φλιτζάνι σας—ειδικά όταν συνδυάζεται με μια πρέζα μαύρο πιπέρι για βέλτιστη απορρόφηση.

Υλικά

350 ml γάλα επιλογής

¼ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κουρκουμά

¼ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο τζίντζερ

½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένη κανέλα

1 κουταλάκι του γλυκού ωμό μέλι ή σιρόπι σφενδάμου

½ κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

Τρίμμενο μαύρο πιπέρι

Οδηγίες

Συνδυάστε όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα και ανακατέψτε συνεχώς σε χαμηλή φωτιά ή χρησιμοποιώντας ένα αφροποιητή γάλακτος, αν έχετε. Μόλις ζεσταθεί, ρίξτε το σε κούπες και πασπαλίστε με λίγο κανέλα πριν το σερβίρετε.

Για να κάνετε αυτό το χρυσό λάτε γάλακτος πραγματικά δικό σας, μη διστάσετε να τροποποιήσετε τη συνταγή με βάση τις γευστικές σας προτιμήσεις:

Προσαρμόστε το μείγμα μπαχαρικών σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας. Αν σας αρέσει μια πιο πικάντικη γεύση, δοκιμάστε να προσθέσετε επιπλέον μαύρο πιπέρι, τζίντζερ ή ακόμα και μια πρέζα καγιέν.

Για πιο κρεμώδη υφή, χρησιμοποιήστε ένα πιο πλούσιο γάλα, όπως πλήρες γάλα καρύδας, ή προσθέστε μια κουταλιά λάδι καρύδας ή γκι.

Σπόροι κάνναβης: Ένας απρόσμενος σύμμαχος για την υγεία της επιδερμίδας

Η Μάγια Φάρα παρατήρησε με έκπληξη πόσο γρήγορα άρχισε να αλλάζει η επιδερμίδα της: η ερυθρότητα στα μάγουλα υποχώρησε, τα σπυράκια στην περιοχή της γνάθου μειώθηκαν και το δέρμα της έγινε λιγότερο ξηρό και επιρρεπές σε ερεθισμούς.

Όπως ανέφερε, όταν αντικατέστησε τη συνηθισμένη της γκρανόλα με μια κουταλιά σπόρους κάνναβης, δεν είχε στο μυαλό της το δέρμα της. Είχε ακούσει πως είναι ωφέλιμοι για τις ορμόνες και τα καλά λιπαρά, και αποφάσισε να τους δοκιμάσει.

Παρότι μπορεί να μοιάζει με σύμπτωση, οι μικροί αυτοί σπόροι – πλούσιοι σε αντιφλεγμονώδεις ενώσεις, «φιλικά» για το δέρμα λιπαρά και αντιοξειδωτικά – ενδέχεται να συμβάλλουν ουσιαστικά στη βελτίωση της επιδερμίδας «από μέσα προς τα έξω».

Οφέλη για την επιδερμίδα

Καθώς αυξάνεται το ενδιαφέρον για πιο ήπιες, φυτικής προέλευσης λύσεις στην περιποίηση της επιδερμίδας, οι σπόροι κάνναβης κερδίζουν έδαφος για τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους. Παραδοσιακά χρησιμοποιούνται για μια σειρά φλεγμονωδών καταστάσεων, και πλέον εξετάζεται ο ρόλος τους και στη διαχείριση δερματικών προβλημάτων όπως η ακμή. Έρευνες δείχνουν ότι μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή που προκαλούν βακτήρια σχετιζόμενα με την ακμή.

Στην περίπτωση της Μάγια, η αλλαγή ήταν εμφανής. Ανέφερε πως δεν είχε υψηλές προσδοκίες, απλώς πίστευε ότι επρόκειτο για μια υγιεινή επιλογή. Ωστόσο, μέσα σε λίγες εβδομάδες, ένιωσε το δέρμα της πιο ισορροπημένο. Τα σπυράκια δεν εξαφανίστηκαν εν μία νυκτί, σταμάτησαν όμως να φουντώνουν όπως παλαιότερα.

Αν και κάθε επιδερμίδα είναι διαφορετική, η εμπειρία της δείχνει ότι η διατροφή μπορεί να είναι σημαντικός σύμμαχος για την υγεία του δέρματος.

Η λειτουργική νατουροπαθητικός και ιδιοκτήτρια του Revital Health, Τζόντι Ντουβάλ, επισήμανε σε συνέντευξή της στην Epoch Times ότι οι σπόροι κάνναβης είναι πλούσιοι σε θρεπτικά στοιχεία και καλά λιπαρά που μειώνουν τη φλεγμονή, ρυθμίζουν τις ορμόνες και ενισχύουν την ανάπλαση του δέρματος – παράγοντες ιδιαίτερα σημαντικοί για όσους εμφανίζουν ακμή. Σύμφωνα με την ίδια, είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμοι για δέρματα με φλεγμονή, λιπαρότητα ή δυσκολία στην επούλωση.

Οι σπόροι κάνναβης περιέχουν ιδανική αναλογία ωμέγα-3 προς ωμέγα-6 λιπαρά οξέα. Αυτή η ισορροπία είναι κρίσιμη, καθώς η υπερβολική κατανάλωση ωμέγα-6 και η έλλειψη ωμέγα-3 μπορεί να εντείνει τις φλεγμονές. Παράλληλα, περιέχουν ψευδάργυρο – βασικό μέταλλο για την επούλωση και τη ρύθμιση της παραγωγής σμήγματος, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία σε δέρματα με ακμή. Επιπλέον, είναι πηγή γάμμα-λινολενικού οξέος, ενός σπάνιου λιπαρού οξέος που φαίνεται να βοηθά σε ορμονικές εξάρσεις και στη μείωση της ερυθρότητας και του οιδήματος. Ενισχύουν επίσης την υγεία του εντέρου, το οποίο, σύμφωνα με τη Ντουβάλ, σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση της επιδερμίδας. Όπως σημείωσε, όταν το έντερο λειτουργεί σωστά, αυτό αντανακλάται και στο δέρμα.

Εκτός από τα λιπαρά τους, οι σπόροι κάνναβης είναι πλούσιοι σε βιταμίνες που υποστηρίζουν την υγεία της επιδερμίδας, όπως οι βιταμίνες Α, D και Ε – με τη βιταμίνη Α να είναι ιδιαίτερα γνωστή για την ευεργετική της δράση στο δέρμα. Περιέχουν επίσης πολυφαινόλες, φυσικές φυτικές ενώσεις με αντιμικροβιακές, αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Μόλις 15 γραμμάρια σπόρων ή 50 mg ελαίου κάνναβης καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες ενός ενήλικα σε αυτές τις βιταμίνες, υπερβαίνοντας μάλιστα το 100% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόσληψης.

Οι σπόροι κάνναβης αποτελούν επίσης εξαιρετική πηγή φυτικής πρωτεΐνης, απαραίτητης για την αναδόμηση των ιστών και την ανανέωση των κυττάρων του δέρματος. Η πρωτεΐνη αυτή είναι εύπεπτη, με ποσοστά πέψης που κυμαίνονται από 84% έως 86% για ολόκληρους σπόρους και από 83% έως 92% για αλεύρι κάνναβης.

Χωρίς ψυχοδραστικές επιδράσεις

Παρά τα πολλά τους οφέλη, η πληροφορία ότι προέρχονται από το φυτό της κάνναβης συχνά δημιουργεί σκεπτικισμό. Η Μάγια παραδέχθηκε ότι αρχικά δίσταζε, αναρωτώμενη αν θα ένιωθε «διαφορετικά». Όπως διαπίστωσε όμως, το μόνο αποτέλεσμα ήταν πιο υγιές δέρμα – χωρίς ψυχοδραστικές επιδράσεις.

Η κάνναβη και η μαριχουάνα προέρχονται από το ίδιο φυτικό γένος, Cannabis sativa, γεγονός που οδηγεί πολλούς στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι έχουν τις ίδιες επιδράσεις. Ωστόσο, οι σπόροι κάνναβης δεν είναι ψυχοδραστικοί και δεν επηρεάζουν τη νοητική κατάσταση.

Όπως εξήγησε η διατροφολόγος Κρίστεν Σμιθ στην Epoch Times, οι σπόροι περιέχουν μόνο ίχνη THC και CBD, τα οποία προέρχονται από την επαφή με άλλα μέρη του φυτού κατά τη συγκομιδή και την επεξεργασία. Αυτά τα ίχνη δεν επαρκούν για να προκαλέσουν καμία ψυχοδραστική επίδραση.

Πώς να τους εντάξετε στη διατροφή σας

Σύμφωνα με τη Σμιθ, υπάρχουν πολλοί απλοί τρόποι για να ενταχθούν οι σπόροι κάνναβης στην καθημερινή διατροφή: μπορούν να προστεθούν σε δημητριακά, γιαούρτι, smoothies, σαλάτες ή ακόμη και σε αρτοσκευάσματα. Η ήπια, καρυδένια γεύση τους τούς καθιστά κατάλληλους και για αλμυρά πιάτα.

Η Ντουβάλ ανέφερε ότι τους προσθέτει συχνά σε μπάρες ή ενεργειακές μπουκίτσες που φτιάχνει στο σπίτι για σνακ.

Για γενική υποστήριξη της επιδερμίδας, η κατανάλωση 1 έως 2 κουταλιών της σούπας ημερησίως θεωρείται επαρκής. Σε περιπτώσεις πιο έντονων ή επίμονων δερματικών προβλημάτων, μπορεί κανείς να αυξήσει την ποσότητα στις 3 κουταλιές για σύντομο χρονικό διάστημα, πάντα όμως ξεκινώντας σταδιακά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 1 με 2 κουταλιές αντιστοιχούν σε 15 έως 30 γραμμάρια – ποσότητα μικρότερη από τα 50 γραμμάρια που χρησιμοποιούνται σε ορισμένες μελέτες.

Κατά την επιλογή προϊόντος, συνιστώνται οι αποφλοιωμένοι σπόροι – γνωστοί και ως hemp hearts – καθώς είναι πιο εύπεπτοι και θρεπτικοί. Το έλαιο σπόρων κάνναβης έχει επίσης οφέλη, ιδίως λόγω των αντιφλεγμονωδών λιπαρών του, αλλά πρέπει να καταναλώνεται ωμό, σε σαλάτες ή ωμά πιάτα, ώστε να διατηρούνται τα θρεπτικά του συστατικά.

Η Ντουβάλ συνιστά τη συνδυαστική κατανάλωση σπόρων και ελαίου κάνναβης στο πλαίσιο μιας ευρύτερης διατροφικής προσέγγισης για την επιδερμίδα – η οποία περιλαμβάνει ψευδάργυρο, τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Α, υποστήριξη του ήπατος και της εντερικής υγείας.

Όπως τόνισε, οι σπόροι κάνναβης είναι από εκείνες τις απλές τροφές που δρουν ήπια αλλά αποτελεσματικά, συμβάλλοντας στην αποκατάσταση της ισορροπίας του οργανισμού.

Κακή διατροφή ίσον κακός ύπνος

«Αν κάτι παρασκευάζεται σε εργοστάσιο, είναι καλύτερο να μείνει εκεί, όχι στο σώμα σας», δήλωσε η Νάσα Γουίντερς, φυσιοπαθητική γιατρός.

Το φαγητό είναι κάτι περισσότερο από θερμίδες: είναι πληροφορία. Αυτό που εισάγουμε στο σώμα μας είναι σήματα.

Σύμφωνα με τη Γουίντερς, ο ύπνος αντανακλά τις καθημερινές μας επιλογές. Όταν το σώμα τροφοδοτείται με καύσιμα κακής ποιότητας, κάθε σύστημα μπορεί να επηρεαστεί — ο ύπνος είναι συχνά ένα από τα πρώτα που υποφέρουν.

Τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα επηρεάζουν αρνητικά τον ύπνο

Έρευνα του 2024 διαπίστωσε ότι τα άτομα που καταναλώνουν περισσότερα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα (UPF) είχαν 53% υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν αϋπνία σε σύγκριση με εκείνα που έτρωγαν λιγότερο.

Αρκετοί βιολογικοί μηχανισμοί μπορεί να εξηγήσουν τη σύνδεση. Η μελατονίνη, η ορμόνη που ρυθμίζει τον κύκλο ύπνου-αφύπνισης, παράγεται από τη σεροτονίνη, η οποία με τη σειρά της συντίθεται από το αμινοξύ τρυπτοφάνη. Τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα έχουν συχνά χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και τρυπτοφάνη, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του σώματος να παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν τον ύπνο.

Αντίθετα, τα διατροφικά πρότυπα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και φυτικές ίνες σχετίζονται με χαμηλότερη πιθανότητα αϋπνίας. Τα περισσότερα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα στερούνται των θρεπτικών συστατικών που υποστηρίζουν τον ύπνο — μαγνήσιο, βιταμίνες Β, ψευδάργυρο, τρυπτοφάνη, ωμέγα-3 και αντιοξειδωτικά, δήλωσε η Γουίντερς. Τα υπερεπεξεργασμένα στερούνται επίσης φυτικών ινών και πρεβιοτικών, τα οποία θρέφουν το μικροβίωμα του εντέρου, έναν σημαντικό παράγοντα του ύπνου.

Η απουσία των παρακάτω βασικών θρεπτικών συστατικών στα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα έχει άμεσο αντίκτυπο στον ύπνο, δήλωσε η διαιτολόγος-διατροφολόγος Έιντζελ Πλάνελς, με έδρα το Σηάτλ:

Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα: Βοηθούν στη ρύθμιση των κιρκαδικών ρυθμών και στη μείωση της φλεγμονής

Φυτικές ίνες: Σταθεροποιούν το σάκχαρο στο αίμα, που είναι απαραίτητο για μη διακοπτόμενο ύπνο

Τρυπτοφάνη: Απαραίτητη για την παραγωγή σεροτονίνης και μελατονίνης

Ασβέστιο: Βοηθά στη μετατροπή της τρυπτοφάνης σε μελατονίνη

Μαγνήσιο: Προωθεί τη χαλάρωση και την παραγωγή μελατονίνης

Βιταμίνη Β6: Υποστηρίζει τη σύνθεση σεροτονίνης και μελατονίνης

Εκτός από την έλλειψη θρεπτικών συστατικών, η υπερβολική προσθήκη ζάχαρης επίσης συμβάλλει στη μικρότερη διάρκεια και χειρότερη ποιότητα ύπνου. Τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως το λευκό ψωμί, τα ζαχαρούχα δημητριακά, τα αρτοσκευάσματα, τα γλυκά και τα αναψυκτικά, προκαλούν απότομη αύξηση στο σάκχαρο του αίματος, που ακολουθείτε από απότομο πέσιμο που μπορεί να ενεργοποιήσει τις ορμόνες του άγχους και να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως άγχος, ταχυπαλμία, τρέμουλο και νυχτερινές αφυπνίσεις.

Το νάτριο, που συχνά βρίσκεται σε υψηλή περιεκτικότητα στα επεξεργασμένα τρόφιμα, αυξάνει την αρτηριακή πίεση και προκαλεί αφυδάτωση, διαταράσσοντας περαιτέρω τον ύπνο. Τα πρόσθετα και τα συντηρητικά μπορεί επίσης να επηρεάσουν τη χημεία του εγκεφάλου με τρόπους που δυσκολεύουν τον ύπνο ή την παραμονή στον ύπνο, είπε η Πλάνελς.

Ορισμένα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα περιέχουν επίσης καφεΐνη — σκεφτείτε ενεργειακά ποτά, αναψυκτικά και σνακ με γεύση σοκολάτας — καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο τη βραδινή χαλάρωση.

«Τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα είναι βλαβερά σε πολλαπλά επίπεδα», είπε η Γουίντερς. «Προσπαθούμε να τροφοδοτήσουμε ένα ανθρώπινο σώμα με μη τρόφιμα — δεν είναι περίεργο που το σύστημα καταρρέει.»

Ακόμα και η συσκευασία αυτών των τροφίμων μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα. Χημικές ουσίες όπως η BPA, που βρίσκονται συνήθως σε δοχεία υπερεπεξεργασμένων τροφίμων, έχουν συνδεθεί με διαταραχές ύπνου, πιθανώς αυξάνοντας τον κίνδυνο μεταβολικών και καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Είναι η κατάσταση αντιστρέψιμη;

Αν υποψιάζεστε ότι τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα επηρεάζουν τον ύπνο σας, τα καλά νέα είναι ότι αλλάζοντας τη διατροφή σας, θα δείτε και αλλαγές στον ύπνο σας, δηλώνει η Γουίντερς.

«Συχνά πιο γρήγορα από ό,τι περιμένουν οι περισσότεροι», σημειώνει.

Μόλις σταθεροποιηθεί το σάκχαρο στο αίμα και η φλεγμονή αρχίσει να υποχωρεί, πολλοί άνθρωποι παρατηρούν βελτίωση του ύπνου τους. Το σώμα σας θέλει να θεραπευτεί — απλώς χρειάζεται τις σωστές συνθήκες. Αυτό δεν είναι ‘εναλλακτική’ επιστήμη — είναι βασική φυσιολογία, επισημαίνει η Γουίντερς

«Έχουμε κανονικοποιήσει ένα επίπεδο δυσλειτουργίας που δεν ήταν καν δυνατό πριν από μερικές γενιές, όταν το φαγητό ήταν φαγητό κι όχι ένα επιστημονικό πείραμα», λέει χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, η Πλάνελς παρατηρεί ότι οι αλλαγές στη συμπεριφορά χρειάζονται χρόνο. Η αϋπνία είναι συχνά πολυπαραγοντική. Το άγχος, τα φάρμακα, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και οι συνήθειες επηρεάζουν την ποιότητα του ύπνου μας, είπε, τονίζοντας ότι με τη σωστή υποστήριξη, η βελτίωση είναι απολύτως εφικτή.

Πώς να ξεκινήσετε

Όταν αφήνετε τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα για να βελτιώσετε τον ύπνο σας, επικεντρωθείτε στην κατανάλωση φυσικών, θρεπτικών τροφών, συμβουλεύει η Γουίντερς. Δημιουργήστε τα γεύματά σας με πρωτεΐνες, υγιή λίπη και λαχανικά. Στα ψώνια, εστιάστε στα φρέσκα προϊόντα, το κρέας, τα γαλακτοκομικά και άλλα λιγότερο επεξεργασμένα είδη. Τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα βρίσκονται συνήθως στους κεντρικούς διαδρόμους των σούπερ μάρκετ, οπότε όταν επιχειρείτε να αλλάξετε διατροφική συμπεριφορά, καλύτερα να προσπαθήσετε να τα αποφύγετε.

Ακόμα καλύτερα, για φρούτα και λαχανικά πηγαίνετε στη λαϊκή αγορά, όπου θα αγοράσετε τα προϊόντα κατ’ ευθείαν από τους παραγωγούς και σε πολύ καλύτερες τιμές.

Είναι σημαντικό να ξεκινήσετε με μικρές, διαχειρίσιμες αλλαγές, που θα μπορέσετε να ενσωματώσετε στην καθημερινότητά σας χωρίς δυσφορία, και επιτρέψτε στον εαυτό σας να απαλλαγεί σταδιακά από τις βλαβερές τροφές. Καθώς αναδιαμορφώνονται οι συνήθειές σας, θα διαπιστώσετε ότι το ίδιο σας το σώμα θα αρχίσει να απορρίπτει αυτά που κάποτε επιθυμούσε.

Η Πλάνελς συμβουλεύει τα εξής:

Μαγειρέψτε στο σπίτι: Έτσι ελέγχετε τα συστατικά και αποφεύγετε τα κρυφά πρόσθετα.

Πάρτε μαζί σας σνακ: Αν σας δελεάζει ο αυτόματος πωλητής στη δουλειά, φέρτε τα δικά σας σνακ — φρούτα, ξηρούς καρπούς, σπόρους ή γιαούρτι — για πιο υγιεινές και χορταστικές επιλογές.

Επιλέξτε σύνθετους υδατάνθρακες: Αποφύγετε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες της αγοράς, που βρίσκονται σε είδη όπως τα έτοιμα αρτοσκευάσματα.

Τρώτε έξω με σύνεση: Όταν τρώτε έξω, επιλέξτε πιο υγιεινά συνοδευτικά όπως σαλάτες, λαχανικά ή φρούτα ή επιλέξτε ψητά πιάτα αντί για τηγανητά.

Μείνετε ενυδατωμένοι: Τα επεξεργασμένα τρόφιμα τείνουν να αντικαθιστούν τα υγιή υγρά. Πίνετε άφθονο νερό για να έχετε έναν ξεκούραστο ύπνο.

Όπως η κακή διατροφή μπορεί να επηρεάσει τον ύπνο, έτσι και ο κακός ύπνος μπορεί να επηρεάσει τις διατροφικές επιλογές σας την επόμενη μέρα, οδηγώντας συχνά σε λιγούρα, μεγεθύνοντας την επιθυμία για υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα. Αυτό δημιουργεί έναν κύκλο που είναι δύσκολο να σπάσει. Δίνοντας προσοχή στην τήρηση υγιεινών συνηθειών για τη διατροφή και τον ύπνο — όπως το τακτικό ωράριο, ο περιορισμός του χρόνου μπροστά σε οθόνες πριν τον ύπνο, και η διαχείριση του στρες — μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των διατροφικών αλλαγών, επισημαίνει η Πλάνελς.

«Η βελτίωση του ύπνου μέσω της διατροφής είναι ένα ταξίδι, όχι μια λύση που ταιριάζει σε όλους. Εστιάστε στην πρόοδο, όχι στην τελειότητα.»

Σπόροι τσία: πλούσιοι σε ωμέγα-3 για την υγεία της καρδιάς και του εντέρου

Οι σπόροι τσία (chia) είναι εκείνοι οι μικροσκοπικοί μαύρους κόκκους που βρίσκονται συχνά μέσα σε smoothie και γιαούρτια, και ενίοτε κολλάνε ανάμεσα στα δόντια σας. Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ωμέγα-3 και αντιοξειδωτικά τούς καθιστά κάτι περισσότερο από απλό γαρνίρισμα.

Οι σπόροι τσία υποστηρίζουν την πέψη και την υγεία της καρδιάς, και συμβάλλουν στη διατήρηση χαμηλών επιπέδων χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης. Μπορεί να μην φαίνονται εντυπωσιακοί, αλλά κάνουν πολύ καλό.

Οφέλη για την υγεία της καρδιάς

«Οι σπόροι τσία έχουν θεραπευτικό ρόλο στη διαχείριση χρόνιων ασθενειών», δήλωσε στην Epoch Times η Μαίρη Κάρριστιν, διατροφολόγος στην Art Health Solutions.

Μία από τις ξεχωριστές ιδιότητες των σπόρων τσία είναι η υψηλή περιεκτικότητά τους σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής, ωφελώντας καταστάσεις όπως οι καρδιακές παθήσεις, πρόσθεσε. Αξίζει να σημειωθεί ότι η φλεγμονή συμβάλλει στον σχηματισμό πλάκας που μπλοκάρει τις αρτηρίες στη στεφανιαία νόσο.

Επιπλέον, τα ωμέγα-3 υποστηρίζουν το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα (την κατάσταση «ηρεμίας και πέψης»), συμβάλλοντας περαιτέρω στην ενίσχυση της άμυνας της καρδιάς.

Οι σπόροι τσία υποστηρίζουν επίσης την καρδιαγγειακή υγεία μειώνοντας την οξείδωση, τη χοληστερόλη και την αρτηριακή πίεση.

Μελέτη διαπίστωσε ότι η κατανάλωση σπόρων τσία οδήγησε σε μέση πτώση 7,87 mmHg στη συστολική και 6,33 mmHg στη διαστολική αρτηριακή πίεση.

Συνεπώς, συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού καρδιακού ρυθμού, περιορίζοντας τον κίνδυνο αρρυθμίας ή ακανόνιστων καρδιακών παλμών.

Η καρδιακή υγεία ωφελείται και από την ελάττωση των επιπέδων των τριγλυκεριδίων και στην αύξηση της καλής HDL χοληστερόλης, που επιφέρει η κατανάλωση σπόρων τσία. Καθώς απορροφούν το νερό, σχηματίζουν μία ουσία που μοιάζει με γέλη, η οποία περιορίζει τα επίπεδα χοληστερόλης και ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα.

Η HDL θεωρείται καλή γιατί βοηθά στην απομάκρυνση της περίσσειας χοληστερόλης από τις αρτηρίες, ενώ τα υψηλά τριγλυκερίδια είναι επιβλαβή καθώς συμβάλλουν στην επιβάρυνση των αρτηριών και αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακών παθήσεων.

Η περιεκτικότητά τους σε υγιεινά λιπαρά βοηθά στην προστασία των αρτηριών από τη συσσώρευση πλάκας και, με την πάροδο του χρόνου, από καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια, δήλωσε η Σάντρα Αρέβαλο, εγγεγραμμένη διαιτολόγος διατροφολόγος και πιστοποιημένη ειδικός στη φροντίδα του διαβήτη.

Οφέλη για την υγεία του πεπτικού συστήματος

Οι σπόροι τσία είναι μια πλούσια πηγή διαιτητικών ινών, οι οποίες παρέχουν σημαντικά οφέλη για την υγεία του πεπτικού συστήματος. Οι φυτικές ίνες αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων, συμβάλλοντας στην πρόληψη καταστάσεων όπως η εκκολπωμάτωση — μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αδυναμία του παχέος εντέρου — και βοηθά στη θεραπεία της δυσκοιλιότητας, προωθώντας την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου.

Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στους σπόρους τσία ενισχύουν την εντερική περίσταση και μειώνουν τον κίνδυνο μπλοκαρίσματος.

Μια ισχυρή διατροφική βάση

Οι σπόροι τσία περιέχουν περισσότερη πρωτεΐνη από το σιτάρι, τη βρώμη και την κινόα, αλλά όντας ψευδοδημητριακό είναι απαλλαγμένοι από τη γλουτένη, με αποτέλεσμα να είναι ανεκτοί από άτομα με ευαισθησία στη γλουτένη.

Αυτό το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό με το ισχυρό μείγμα πρωτεΐνης, φυτικών ινών και υγιεινών λιπών που περιέχουν, καθιστά τους σπόρους τσία ιδιαίτερα θρεπτική τροφή.

Συγκεκριμένα, περιέχουν 30 έως 34 γραμμάρια διαιτητικών ινών ανά 100 γραμμάρια, με το 85% έως 93% να είναι αδιάλυτες φυτικές ίνες και το 7% έως 15% διαλυτές φυτικές ίνες.

Αυτό σημαίνει ότι συμβάλλουν σημαντικά στην κάλυψη της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών, που είναι  από 25 έως 35 γραμμάρια για ενήλικες.

Οι σπόροι τσία περιέχουν επίσης πολλά θεμελιώδη μέταλλα και είναι πλούσιοι σε ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, σελήνιο, χαλκό, κάλιο, φώσφορο και μαγγάνιο.

Στην πραγματικότητα, παρέχουν πολύ περισσότερα από αυτά τα θρεπτικά συστατικά από τα κοινά τρόφιμα. Για παράδειγμα, 100 γραμμάρια σπόρων τσία παρέχουν 4 έως 6 φορές περισσότερο ασβέστιο, κάλιο και φώσφορο από 100 γραμμάρια γάλα και έως και 12 φορές περισσότερα από 100 γραμμάρια σιτάρι, βρώμη, καλαμπόκι ή ρύζι. Περιέχουν ακόμη 1,8 έως 6 φορές περισσότερο σίδηρο από τις φακές, το σπανάκι και το συκώτι.

(Γράφημα: The Epoch Times, Shutterstock)

 

Πώς να απολαύσετε τους σπόρους τσία

Είναι πολύ εύκολο να τους συμπεριλάβετε σε μια ποικιλία γευμάτων και σνακ, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Πουτίγκα τσία

Η Κάρριστιν προτείνει μια πουτίγκα τσία για πρωινό ή δεκατιανό. Η συνταγή της είναι απλή: 3 κουταλιές της σούπας σπόρους chia, 1/2 φλιτζάνι γιαούρτι, 1 φλιτζάνι γάλα αμυγδάλου, 1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα, 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι και μια επικάλυψη ανάμεικτων μούρων. Αναμειγνύουμε τα υλικά και τα αφήνουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες ή όλη τη νύχτα, για να πήξουν και να πάρουν τη μορφή πουτίγκα.

Με γιαούρτι και κουάκερ

Η Αρέβαλο προτιμά μια απλή συνταγή: προσθέτει 1 κουταλάκι του γλυκού σπόρους τσία σε ένα φλιτζάνι γιαούρτι, προσθέτοντας προαιρετικά κουάκερ ή/και μέλι.

Μπορείτε επίσης να πασπαλίσετε με σπόρους τσία τη σαλάτα σας για να προσθέσετε μια πιο τραγανή και θρεπτική πτυχή.

Σούπες και σάλτσες

Αν θέλετε να μαγειρέψετε τους σπόρους τσία, λειτουργούν καλά ως πηκτικός παράγοντας σε σούπες ή σάλτσες. Απορροφούν υγρά και διαστέλλονται, προσθέτοντας υφή και θρεπτικά συστατικά χωρίς να αλλάζουν τη γεύση.

Νερό τσία

Αναμείξτε 1 κουταλιά της σούπας σπόρους τσία με 1 φλιτζάνι νερό, ανακατέψτε και αφήστε τους σπόρους να μουλιάσουν για 10 έως 15 λεπτά. Αυτό δημιουργεί ένα ενυδατικό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά ρόφημα με σύσταση που μοιάζει με τζελ.

Μαρμελάδα τσία

Αποτελούν ένα εξαιρετικό φυσικό πυκνωτικό για τη σπιτική μαρμελάδα. Συνδυάστε φρέσκα φρούτα με σπόρους τσία, ένα γλυκαντικό της επιλογής σας και λίγο χυμό λεμονιού. Αφήστε το μείγμα να καθίσει για μερικές ώρες ώστε οι σπόροι να απορροφήσουν τα υγρά και να δημιουργήσουν μια υφή σαν μαρμελάδα.

Αντί για αυγό

Οι σπόροι τσία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο αυγού στο ψήσιμο. Αναμείξτε 1 κουταλιά της σούπας σπόρους τσία με 3 κουταλιές της σούπας νερό και αφήστε το να ‘καθίσει’ για 5 έως 10 λεπτά, για να σχηματιστεί ένα τζελ. Αυτό λειτουργεί ως υποκατάστατο ενός αυγού στις περισσότερες συνταγές.

Η ενσωμάτωση των σπόρων τσία στη ρουτίνα σας είναι μια μικρή αλλαγή που μπορεί να αποφέρει εντυπωσιακά οφέλη για την υγεία της καρδιάς και του εντέρου σας.

Κεφίρ: Καλύτερο από τα προβιοτικά συμπληρώματα με ευρεία υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος

Το κεφίρ μπορεί να μην είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όταν προσπαθείτε να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Αντίθετα, μπορεί να αναζητήσετε μια δόση βιταμίνης C.

Ωστόσο, το κεφίρ είναι ένας ισχυρός τρόπος για να υποστηρίξει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, και συχνά ανταγωνίζεται την αποτελεσματικότητα άλλων προβιοτικών.

«Το κεφίρ είναι γεμάτο με προβιοτικά και βιοδραστικές ενώσεις που υποστηρίζουν την πέψη, μειώνουν τις φλεγμονές και καταπολεμούν τις λοιμώξεις», δήλωσε στην Epoch Times ο Μφο Τσουκούντου, ολιστικός και λειτουργικός διατροφολόγος.

Αυτό το ρόφημα που έχει υποστεί ζύμωση είναι μια εύκολη, καθημερινή επιλογή για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού σας συστήματος.

Ενίσχυση της ανοσοποιητικής λειτουργίας

Το κεφίρ είναι γεμάτο με προβιοτικά, τα οποία βοηθούν στη βελτίωση της ισορροπίας των βακτηρίων στο έντερο και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτά τα ευεργετικά βακτήρια βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμά πιο αποτελεσματικά τα επιβλαβή βακτήρια και τους ιούς.

Τα προβιοτικά επηρεάζουν επίσης τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, όπως τα Τ-κύτταρα, τα οποία είναι σημαντικά για την άμυνα έναντι των λοιμώξεων. Το κεφίρ έχει φυσικές αντι-ιικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες που βοηθούν στην πρόληψη των λοιμώξεων, δήλωσε στην Epoch Times η Ντέμπι Πέτιτπεϊν, εγγεγραμμένη διαιτολόγος διατροφολόγος.

Παραδοσιακά, το κεφίρ που έχει υποστεί ζύμωση έχει προταθεί για την ανάπτυξη ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος. Η έγκαιρη εισαγωγή του κεφίρ κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης μπορεί να ενισχύσει την άμυνα του οργανισμού υποστηρίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα και τη μικροχλωρίδα του εντέρου. Αυτό βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος στο έντερο, το οποίο παίζει βασικό ρόλο στην καταπολέμηση των λοιμώξεων πριν αυτές εκδηλωθούν πλήρως.

Επιπλέον, τα προβιοτικά στο κεφίρ μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, η οποία συνδέεται στενά με την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος και να βοηθήσουν στην πρόληψη ή τη διαχείριση καταστάσεων που σχετίζονται με τη φλεγμονή.

Το κεφίρ υποστηρίζει επίσης την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας όπως το βουτυρικό.

Τα λιπαρά οξέα τρέφουν τα κύτταρα του εντέρου, ενισχύουν την επένδυση του εντέρου και μειώνουν τον κίνδυνο του συνδρόμου διαρροής του εντέρου, μιας κατάστασης που συνδέεται με χρόνια φλεγμονή και αυτοάνοσα νοσήματα, δήλωσε στην Epoch Times η Τζόντι Ντουβάλ, φυσιοπαθητικός γιατρός με έδρα την Αυστραλία και ιδιοκτήτρια του Revital Health.

Μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την παραγωγή IgA—ένα αντίσωμα που βελτιώνει την ικανότητα του σώματος να ανιχνεύει και να καταστρέφει παθογόνα. Το αποτέλεσμα είναι ένα καλά ρυθμισμένο ανοσοποιητικό σύστημα που δεν είναι ούτε υπερδραστήριο, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καταστάσεις, ούτε υπολειτουργεί, γεγονός που αφήνει το σώμα ευάλωτο σε λοιμώξεις, είπε.

Κεφίρ έναντι προβιοτικών συμπληρωμάτων

«Το κεφίρ παρέχει ευρύτερη υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος σε σύγκριση με ένα μόνο προβιοτικό συμπλήρωμα», είπε η Πετίτπεϊν.

Το κεφίρ μπορεί να περιέχει 30 έως 60 περισσότερα στελέχη ευεργετικών βακτηρίων από πολλά προβιοτικά συμπληρώματα, σύμφωνα με τον Τσουκούντου.

Τα βακτήρια στο κεφίρ, ιδιαίτερα στελέχη όπως ο Lactobacillus και το Bifidobacterium, προάγουν την ανάπτυξη ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο, υποστηρίζοντας την επένδυση του εντέρου και ενισχύοντας την παραγωγή αντιφλεγμονωδών ενώσεων.

Οι ζωντανές, ενεργές καλλιέργειες του κεφίρ μπορεί επίσης να είναι καλύτερα σε θέση να αποικίσουν το έντερο λόγω της φυσικής προστατευτικής τους επικάλυψης. Αντίθετα, η Ντουβάλ είπε ότι πολλά προβιοτικά συμπληρώματα περιέχουν παγωμένα και αποξηραμένα στελέχη που μπορεί να μην επιβιώνουν τόσο αποτελεσματικά στο οξύ του στομάχου.

Σε αυτά τα τρόφιμα, η φυσική δομή —γνωστή ως μήτρα τροφίμων— που αποτελείται από πρωτεΐνες, λίπη και άλλα θρεπτικά συστατικά, λειτουργεί ως φυσική συσκευασία, βοηθώντας τα προβιοτικά να επιβιώσουν από την πέψη και βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητά τους στην υποστήριξη της υγείας του εντέρου, είπε.

Εάν κάποιος έχει συγκεκριμένη εντερική ανισορροπία, ένα στοχευμένο προβιοτικό συμπλήρωμα με καλά ερευνημένα στελέχη, όπως ο Lactobacillus rhamnosus GG για τη διάρροια που σχετίζεται με αντιβιοτικά, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό. Στην ιδανική περίπτωση, ο συνδυασμός και των δύο μπορεί να είναι ευεργετικός—κεφίρ για την καθημερινή υποστήριξη του μικροβιώματος και συμπληρώματα για συγκεκριμένες θεραπευτικές ανάγκες, είπε η Ντουβάλ.

Πόσο κεφίρ να πίνετε

Για εκείνους που είναι νέοι στα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση, ξεκινήστε με 100 χιλιοστόλιτρα (ml) την ημέρα για να επιτρέψετε στο έντερο να προσαρμοστεί. Αυξήστε σταδιακά σε 200–250 ml ημερησίως για συνεχή υποστήριξη του εντέρου και του ανοσοποιητικού. Εάν χρησιμοποιείτε κεφίρ για συγκεκριμένα οφέλη, όπως ανάρρωση μετά από αντιβιοτικά ή ενίσχυση του ανοσοποιητικού, 250–500 ml ημερησίως μπορεί να είναι χρήσιμα για σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η συνέπεια έχει σημασία — οι μικρές, τακτικές μερίδες είναι πιο αποτελεσματικές από τις μεγάλες, σπάνιες δόσεις, είπε η Νουβάλ.

Ποιος μπορεί να ωφεληθεί περισσότερο από το κεφίρ;

Καθώς το κεφίρ υποστηρίζει την υγεία του εντέρου — έναν βασικό πυλώνα της συνολικής ευεξίας — σχεδόν όλοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτό, καθώς πολλοί άνθρωποι έχουν κάποιο βαθμό ανισορροπίας του εντέρου, είπε ο Τσουκούντου.
Ωστόσο, ορισμένες ομάδες μπορεί να βρουν το κεφίρ ιδιαίτερα χρήσιμο. Η Ντουβάλ είπε ότι όσοι έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό, όσοι αναρρώνουν από ασθένειες ή αντιμετωπίζουν συχνές λοιμώξεις και χρόνιες παθήσεις μπορεί να επωφεληθούν από τις ιδιότητές του που τονώνουν το ανοσοποιητικό.

Το κεφίρ μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πέψη και να βοηθήσει στη διαχείριση καταστάσεων όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του βοηθούν στην καταπράυνση της επένδυσης του εντέρου, η οποία συχνά ερεθίζεται σε αυτές τις καταστάσεις.

Το κεφίρ υποστηρίζει επίσης την ανάκτηση μικροβιώματος για όσους λαμβάνουν αντιβιοτικά ή αντιμετωπίζουν διάρροια, είπε η Πετίτπεϊν.

Η ανάκτηση μικροβιώματος αναφέρεται στην αποκατάσταση της ισορροπίας των υγιών βακτηρίων στο έντερο αφού τα αντιβιοτικά, οι ασθένειες ή άλλοι παράγοντες την έχουν διαταράξει.

Τι χρειάζεται να γνωρίζετε

Ενώ το κεφίρ προσφέρει πολλά οφέλη, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε:

Αλλεργίες στο γάλα και δυσανεξία στη λακτόζη. Τα άτομα με αλλεργία στο γάλα ή σοβαρή δυσανεξία στη λακτόζη θα πρέπει να αποφεύγουν το κεφίρ γάλακτος ή να συμβουλευτούν έναν επαγγελματία υγείας πριν το δοκιμάσουν. Αυτή η ομάδα μπορεί, ωστόσο, να απολαύσει κεφίρ νερού.

Πεπτική ευαισθησία. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν φούσκωμα ή αέρια όταν αρχίζουν να τρώνε κεφίρ. Αυτό είναι συνήθως προσωρινό καθώς το έντερο προσαρμόζεται.

Περιεκτικότητα σε ισταμίνη. Ως τρόφιμο που έχει υποστεί ζύμωση, το κεφίρ περιέχει φυσικά ισταμίνες, οι οποίες μπορεί να είναι προβληματικές για όσους έχουν δυσανεξία στην ισταμίνη, είπε η Ντουβάλ. Οι ισταμίνες μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, δερματικά εξανθήματα, κνίδωση, πεπτικές διαταραχές ή ακόμα πιο σοβαρές αντιδράσεις όπως πρήξιμο ή δυσκολία στην αναπνοή. Τέτοιες επιδράσεις προκαλούνται από την ισταμίνη που εμπλέκεται στις ανοσολογικές αποκρίσεις, όταν το σώμα δεν είναι σε θέση να τη διασπάσει σωστά.

Προστιθέμενα σάκχαρα. Ορισμένα εμπορικά προϊόντα κεφίρ περιέχουν υψηλά επίπεδα πρόσθετης ζάχαρης, μειώνοντας τα οφέλη για την υγεία λόγω αύξησης βάρους, ανησυχιών για το σάκχαρο στο αίμα και χρόνιας φλεγμονής χαμηλού βαθμού, η οποία συνδέεται με πολλές χρόνιες παθήσεις. Επιλέξτε απλές εκδοχές χωρίς ζάχαρη ή φτιάξτε κεφίρ στο σπίτι για καλύτερα αποτελέσματα.

Γεύση και υφή. Το κεφίρ έχει μια πικάντικη, ελαφρώς ξινή γεύση με πηχτή, κρεμώδη υφή — πιο έντονη από το γιαούρτι. Ενώ κάποιοι απολαμβάνουν τη γεύση του, άλλοι μπορεί να χρειαστούν χρόνο για να προσαρμοστούν. Η ανάμειξή του με μούρα, λίγη κανέλα ή λίγο ωμό μέλι μπορεί να το κάνει πιο εύγευστο χωρίς να διακυβεύονται τα οφέλη του. Το σπιτικό κεφίρ έχει συχνά μια πιο φρέσκια, πιο λεπτή γεύση από τις εκδόσεις που αγοράζονται στο κατάστημα, οι οποίες μερικές φορές μπορεί να είναι υπερβολικά επεξεργασμένες ή πολύ ήπιες, είπε η Ντουβάλ.