Παρασκευή, 11 Οκτ, 2024

Μοάι: Μια ιαπωνική παράδοση που στηρίζει τους ανθρώπους από την παιδική ηλικία μέχρι τα βαθιά γεράματα

Όταν αρχίζουμε να φροντίζουμε την υγεία μας, συχνά επικεντρωνόμαστε στα βασικά: τι τρώμε, πόσο γυμναζόμαστε και πόσο καλά κοιμόμαστε. Όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας, αλλά το ίδιο ισχύει και για τις άυλες ανάγκες μας για ουσιαστικές σχέσεις και για έναν σκοπό στη ζωή μας.

Στην Οκινάουα, όπου ζουν μερικοί από τους υγιέστερους και μακροβιότερους ανθρώπους στον πλανήτη, η φροντίδα αυτών των άυλων πτυχών αποτελεί βασικό μέρος του πολιτισμού τους και αντικατοπτρίζεται σε πρακτικές όπως το μοάι.

Η λέξη μοάι σημαίνει «συναντιέμαι για έναν κοινό σκοπό».

Ένα μοάι είναι μια ομάδα ισόβιων φίλων που αλληλοϋποστηρίζονται κοινωνικά, οικονομικά, συναισθηματικά και πνευματικά. Αυτή η κάπως επίσημη σχέση δημιουργείται κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και προορίζεται να διαρκέσει σε όλη τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων.

Οι φίλοι μοάι συναντιούνται τακτικά – μηνιαίως, εβδομαδιαίως, ακόμη και καθημερινά – για να συνομιλούν, να αναπολούν, να μοιράζονται συμβουλές και να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον σε οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή τους. Πολλοί Ιάπωνες ανήκουν σε περισσότερα από ένα μοάι.

Αυτή η ιαπωνική παράδοση διατηρείται εδώ και εκατοντάδες χρόνια και εξακολουθεί να επιβιώνει (και να ευδοκιμεί) στην Οκινάουα.

Η έννοια του μοάι έχει αποσπάσει πρόσφατα την προσοχή λόγω της έρευνας για τις Γαλάζιες Ζώνες που διεξήγαγε ο εξερευνητής του National Geographic και συγγραφέας Νταν Μπούτνερ. Σύμφωνα με την έρευνα, τα μοάι της Οκινάουα θεωρούνται ένας από τους λόγους για τους οποίους διαθέτει την υψηλότερη συγκέντρωση αιωνόβιων και υπεραιωνόβιων ανθρώπων στον κόσμο.

Οι κάτοικοι της Οκινάουα και τα μυστικά της μακροζωίας

Οι ερευνητές προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να προσδιορίσουν τι κάνει την Οκινάουα και τους κατοίκους της τόσο εξαιρετικούς. Σύμφωνα με ένα άρθρο του BBC, για κάθε 100.000 κατοίκους, η Οκινάουα έχει 68 εκατοντάχρονους – ποσοστό υπερτριπλάσιο από αυτό που αντιστοιχεί σε πληθυσμούς των ΗΠΑ του ίδιου μεγέθους. Ακόμα και για τα ιαπωνικά δεδομένα, οι κάτοικοι της Οκινάουα έχουν αξιοσημείωτη μακροζωία, με 40% περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν μέχρι τα 100 σε σχέση με άλλους Ιάπωνες.

Δεν πρόκειται για ένα πρόσφατο φαινόμενο: εδώ και αιώνες, πολλοί από τους κατοίκους της Οκινάουα ζουν μέχρι τα 100. Στο αγροτικό χωριό Ογκίμι, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του κύριου νησιού της Οκινάουα, υπάρχει ένα μικρό πέτρινο σημάδι με χαραγμένη στα ιαπωνικά μια δήλωση των γερόντων του χωριού. Σε πρόχειρη μετάφραση, λέει:

«Στα 80 σου είσαι απλώς νεαρός. Στα 90 σου, αν οι πρόγονοί σου σε καλέσουν στον παράδεισο, ζήτησέ τους να περιμένουν μέχρι να γίνεις 100… τότε μπορεί να το σκεφτείς.»

Τι μπορούμε να μάθουμε από τους κατοίκους της Οκινάουα;

Ο Κραιγκ Γουίλκοξ, καθηγητής δημόσιας υγείας και γεροντολογίας στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Οκινάουα, λέει ότι αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε τρεις παράγοντες: τη διατροφή, τις κοινωνικές συνήθειες και τη γενετική. Ο κος Γουίλκοξ είναι επίσης ένας από τους κύριους ερευνητές της Okinawa Centenarian Study (Έρευνα για τους αιωνόβιους της Οκινάουα), η οποία ερευνά τη μακροζωία στην Οκινάουα από το 1975.

Έρευνες έχουν δείξει τη σημασία των κοινωνικών σχέσεων για την υγεία και τη μακροζωία. (beeboys/Shutterstock)

 

«Η μακροζωία σχετίζεται κατά τα δύο τρίτα με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής – το υπόλοιπο είναι γενετική. Σε γενικές γραμμές, αν θέλετε να φτάσετε τα 100, χρειάζεστε τον γενετικό “εκτοξευτή πυραύλων” και όχι μόνο μια καλή διατροφή», δήλωσε ο κος Γουίλκοξ. «Δεν έχουμε εξετάσει αν η Οκινάουα έχει ή όχι γενετικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλα μέρη της Ιαπωνίας, αλλά οι οικογένειες εδώ χαρακτηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από μακροζωία».

Έπειτα, υπάρχει ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνική υποστήριξη ενσωματώνεται στην κοινωνία της Οκινάουα μέσω των μοάι. Αυτός ο κοινωνικός μηχανισμός φέρνει κοντά ομάδες ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα, επιτρέποντάς τους να αναπτύξουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς που διαρκούν μια ζωή. Ο κος Μπούτνερ είπε ότι αυτό είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για να ζήσει κανείς μια μεγάλη ζωή, σημειώνοντας ότι «η μοναξιά είναι τόσο κακή για την υγεία όσο και το κάπνισμα».

Ο κος Γουίλκοξ είπε ότι το να ανήκει κανείς σε πολλαπλά μοάι είναι σύνηθες φαινόμενο. «Γνωρίζω έναν άνθρωπο στο Ογκίμι που ανήκει σε επτά», είπε. «Και οι άνθρωποι είναι πιστοί στα μοάι τους- συνάντησα μια ομάδα 80χρονων γυναικών σε ένα απομακρυσμένο νησί που ήταν μαζί σε ένα μοάι από τότε που πήγαιναν στο δημοτικό σχολείο. Είμαι κι εγώ σε ένα – το κοινό μας ενδιαφέρον είναι η βραδυφαγία.»

Η ιστορία των μοάι

Τα μοάι έχουν μακρά ιστορία στην Ιαπωνία. Ξεκίνησαν πριν από εκατοντάδες χρόνια ως ένας τρόπος για να έχουν τα χωριά το δικό τους σύστημα αυτόνομης οικονομικής υποστήριξης. Τα μοάι σχηματίστηκαν αρχικά για να συγκεντρώνουν τους πόρους ενός ολόκληρου χωριού για διάφορα έργα ή δημόσια έργα. Αν κάποιος στο χωριό χρειαζόταν χρήματα για να αγοράσει γη, να πληρώσει ιατρικούς λογαριασμούς ή να αντιμετωπίσει μια έκτακτη ανάγκη, τα χρήματα συγκεντρώνονταν τοπικά για να βοηθηθούν τα μέλη της κοινότητας.

Σήμερα, τα μοάι έχουν εξελιχθεί περισσότερο σε ένα κοινωνικό δίκτυο υποστήριξης, βοηθώντας τους ανθρώπους να παραμένουν συνδεδεμένοι και να συμμετέχουν στις κοινότητές τους από την παιδική ηλικία μέχρι τα 100 τους και ακόμα περισσότερο.

Η επιστήμη των κοινωνικών δεσμών

Επιστημονικές μελέτες έχουν επίσης καταδείξει τον αντίκτυπο που έχουν οι κοινωνικοί δεσμοί στην υγεία και την ευημερία μας.

Η μελέτη ορόσημο Social Relationships and Health (Κοινωνικές σχέσεις και υγεία), που δημοσιεύθηκε στο Science το 1988, επεσήμανε ότι οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι κοινωνικές σχέσεις επηρεάζουν την υγεία και ότι οι προοπτικές μελέτες δείχνουν σταθερά ότι ο κίνδυνος θανάτου είναι αυξημένος μεταξύ των ατόμων με λίγες ή με χαμηλής ποιότητας κοινωνικές σχέσεις. Η μελέτη αναφέρει επίσης ότι οι έρευνες σε ανθρώπους και ζώα δείχνουν ότι η κοινωνική απομόνωση ή η έλλειψη κοινωνικών δεσμών αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τη θνησιμότητα από μια ευρεία ποικιλία αιτιών. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνονται κατ’ επανάληψη.

Όσοι έχουν στενούς κοινωνικούς δεσμούς βιώνουν γενικά λιγότερο άγχος, είναι πιο ευτυχισμένοι και ζουν περισσότερο. (Monkey Business Images/Shutterstock)

 

Ένα άρθρο του 2017 που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Lifestyle Medicine εξηγεί ότι από τις ψυχολογικές θεωρίες μέχρι τις πρόσφατες έρευνες, υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι η κοινωνική υποστήριξη και το αίσθημα σύνδεσης βοηθούν τους ανθρώπους να διατηρήσουν έναν υγιή δείκτη μάζας σώματος, να ελέγξουν το σάκχαρο στο αίμα, να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης από τον καρκίνο, να μειώσουν την καρδιαγγειακή θνησιμότητα, να μειώσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης, να μετριάσουν τα συμπτώματα της διαταραχής μετατραυματικού στρες και να βελτιώσουν τη συνολική ψυχική τους υγεία. Το άρθρο προσθέτει ότι το αντίθετο της κοινωνικής σύνδεσης – η κοινωνική απομόνωση – έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και τείνει να αυξάνει τα καταθλιπτικά συμπτώματα καθώς και τη θνησιμότητα.

Τελευταίες σκέψεις

Όπως ήδη αναφέραμε, έρευνες έχουν επανειλημμένα δείξει ότι η ποσότητα και η ποιότητα των κοινωνικών μας σχέσεων επηρεάζουν την υγεία και την ευημερία μας. Όσοι έχουν στενές σχέσεις με τους άλλους βιώνουν γενικά λιγότερο άγχος, είναι πιο ευτυχισμένοι και ζουν περισσότερο. Αντίθετα, οι ηλικιωμένοι που δεν έχουν στενές φιλικές σχέσεις έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν χρόνιες ασθένειες, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτη και κατάθλιψη, και διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

Έτσι, αν και η σωστή διατροφή, ο περιορισμός του στρες και ο ποιοτικός ύπνος είναι σημαντικοί παράγοντες για μια υγιή ζωή, εξίσου σημαντικό είναι και το να μιλάτε με τους ανθρώπους και να βρίσκετε τακτικά χρόνο για να συναντιέστε με φίλους. Φυσικά, οι κοινωνικοί δεσμοί δεν είναι μόνο θέμα υγείας, αλλά κάνουν επίσης τον χρόνο μας εδώ πιο ευχάριστο και μεταφέρουν αυτή τη χαρά και στους άλλους.

Οι στενές κοινωνικές σχέσεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα υγείας, ευτυχίας και ευεξίας. (DavideAngelini/Shutterstock)

 

Της Emma Suttie, D.Ac, AP

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Ποια ήταν η Έρις;

Η Έριδα (αρχ. Ἔρις) ήταν θεότητα της αρχαιότητας. Ήταν κόρη της Νυκτός και θεά της ζήλιας, της διχόνοιας, του τσακωμού και του καυγά. Κατά άλλους ήταν αδερφή του Άρη. Παριστάνεται συνήθως να κουτσαίνει ή να καμπουριάζει, εκτός όταν σπέρνει τα ζιζάνια, οπότε ομορφαίνει και παίρνει καλό παρουσιαστικό, όπως μας λέει ο Όμηρος στην Ιλιάδα.

Παιδιά της Έριδας είναι ο Πόνος, η Λήθη, ο Λοιμός, ο Όρκος, η Άτη, οι Μάχες, ο Φόνος και η Δυσνομία.
Όταν οι θεοί δεν την κάλεσαν στον γάμο του Πηλέα και της Θέτιδος, αυτή από θυμό άφησε με τρόπο ένα χρυσό μήλο, το κατόπιν γνωστό και ως «μήλο της Έριδος», να κατρακυλήσει ώστε να το δουν οι καλεσμένοι θεοί και να το ζηλέψουν. Το μήλο αυτό έφερε την επιγραφή “τῇ καλλίστῃ“, δηλαδή (αφιερωμένο …) στην ομορφότερη ( … θεά).

Ήταν φυσικό λοιπόν οι τρεις παρευρισκόμενες θεές, η Ήρα, η Αθηνά και η Αφροδίτη να διεκδικήσουν το μήλο, η κάθε μία για τον εαυτό της. Είδε ο Δίας τον τσακωμό και είπε στον Ερμή να τις πάει γρήγορα στον Πάρη για να διαλέξει αυτός, τρόπον καλλιστειών, ποια θα πάρει το μήλο. Έτσι και έγινε. Για να τον καλοπιάσει, η Αθηνά του έταξε πνευματική σοφία, και η Ήρα δύναμη σωματική. Η Αφροδίτη όμως του έταξε την ωραία Ελένη, την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Ο Πάρης, μην ξέροντας ότι η ωραία Ελένη ήταν γυναίκα του Μενελάου, έδωσε το μήλο στην Αφροδίτη. Με την αρπαγή της Ελένης από τον Πάρη άρχισε λοιπόν κατά τον μύθο ο Τρωικός πόλεμος και η Έρις πέτυχε αυτό που ήθελε.

Αντίθετη θεά της Έριδας ήταν η Αρμονία, κόρη δύο θεών, κατά τη Θεογονία του Ησιόδου: του Άρεως και της Αφροδίτης, η οποία παντρεύτηκε τον βασιλιά των Θηβών Κάδμο. Οι Ρωμαίοι είχανε μία ανάλογη θεά, που την ονόμαζαν Ντισκόρντια (λατ. Discordia). Συχνά συγχέεται και με την Ενυώ (από το ενυώς = τρόμος), η οποία ήταν μία δευτερεύουσα θεότητα του πολέμου, η οποία εμφανίζεται στο περιβάλλον του κυρίως θεού του πολέμου Άρη και θεωρείται τις περισσότερες φορές ως θυγατέρα του.

Μερικές φορές ωστόσο αναφέρεται ως αδελφή του ή ακόμα και μητέρα του. Κατά την αρχαιότητα η Ενυώ απεικονιζόταν αιμόφυρτη και σε σκηνές βιαιοπραγιών, όπως στην «Ασπίδα του Ηρακλή». Η Ενυώ αναφέρεται πρώτα από τον Όμηρο (Ιλ. Ε΄333 & 592) μαζί με την Αθηνά και τον Άρη, και τη χαρακτηρίζει “πολίπορθον”, δηλαδή αυτή που λεηλατεί ή κυριεύει πόλεις και “πότνια”, δηλαδή σεβάσμια. Το ακριβές αντίστοιχο της Ενυούς είναι η θεότητα της ρωμαϊκής μυθολογίας Μπελλόνα.

Πηγή: Έξω από το αυγό (outsidetheegg.wordpress.com)

ΗΠΑ: Μυστήριο επικρατεί γύρω από παρτίδα χιλιάδων αιτήσεων εγγραφής σε εκλογικούς καταλόγους του 2020 στο Μίσιγκαν

Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές του 2020, μια γυναίκα παρέδωσε περισσότερα από 10.000 δελτία εγγραφής ψηφοφόρων σε έναν δημοτικό υπάλληλο στο Μάσκεγκον του Μίσιγκαν.

Ο αριθμός των αιτήσεων αποτέλεσε κόκκινο πανί για την υπάλληλο της πόλης, Ανν Μέις. Μόλις 4.000 από τους κατοίκους της πόλης με δικαίωμα ψήφου δεν ήταν ήδη εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.

Η κ. Μέις κάλεσε την αστυνομία, πυροδοτώντας έρευνα από την πολιτειακή αστυνομία του Μίσιγκαν. Μια αστυνομική έκθεση της 26ης Οκτωβρίου 2020 από την εν λόγω έρευνα ήρθε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας, αφού οι πολιτειακοί νομοθέτες του Μίσιγκαν την απέκτησαν μέσω υποβολής αιτήματος FOIA (νόμος περί ελευθερίας πληροφοριών).

Εκείνη την εποχή, η Μπριάνα Χόκινς, η γυναίκα που παρέδωσε τις αιτήσεις, απασχολούνταν από την GBI Strategies, μια εταιρεία εκτός πολιτείας που εργαζόταν για την ενίσχυση της συμμετοχής των Δημοκρατικών ψηφοφόρων στα αστικά κέντρα των κρίσιμων πολιτειών με σκοπό να βοηθήσει τον τότε υποψήφιο Τζο Μπάιντεν να νικήσει τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Σύμφωνα με την έκθεση της αστυνομίας, όταν ρωτήθηκε από τους ερευνητές του αστυνομικού τμήματος του Μάσκεγκον, η κ. Χόκινς δήλωσε ότι η δουλειά της ήταν να εγγράφει ψηφοφόρους και να τους βοηθά να λαμβάνουν επιστολικά ψηφοδέλτια.

Τα στελέχη του πολιτειακού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Φιλ Ο’Χάλοραν και Λόρι Σκίμπο έλαβαν την αστυνομική έκθεση. Ο κ. Ο’Χάλοραν την παρέδωσε στους Epoch Times.

Ένα άρθρο από μια γνωστή σε εθνικό επίπεδο υπηρεσία ελέγχου των γεγονότων αμφισβήτησε τις πρόσφατες αναφορές των συντηρητικών μέσων ενημέρωσης για το επεισόδιο στο Μάσκεγκον.

«Ενώ ο συνολικός αριθμός των αιτήσεων εγγραφής ψηφοφόρων που υποβλήθηκαν από αυτό το άτομο μπορεί να ανέρχεται σε 12.500, πολύ λίγες από αυτές θεωρήθηκαν πλαστές», αναφέρει ο ελεγκτής γεγονότων.

«Στη σελίδα 3 της έκθεσης του MSP [της πολιτειακής αστυνομίας του Μίσιγκαν] αναφέρεται ότι η Μέις “παρέδωσε 42 ύποπτες για απάτη αιτήσεις στην αξιωματικό Φόστερ [του αστυνομικού τμήματος του Μούσκεγκον] για εξέταση”».

Ο ελεγκτής γεγονότων δεν ανέφερε ότι οι 42 αιτήσεις αποτελούσαν δείγμα.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μιλάει κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Μάσκεγκον του Μίσιγκαν, στις 17 Οκτωβρίου 2020. (Rey Del Rio/Getty Images)

 

Έλεγχος των ελεγκτών γεγονότων

Ωστόσο, οι αριθμοί λένε μια διαφορετική ιστορία και εγείρουν ένα ερώτημα: Εάν υπήρχαν μόνο 42 ύποπτες για νοθεία αιτήσεις εγγραφής ψηφοφόρων που υποβλήθηκαν στην υπάλληλο της πόλης, γιατί δεν καταχώρησε την υπόλοιπη παρτίδα;

Το 2020, ο πληθυσμός της πόλης του Μάσκεγκον ήταν 38.309, σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ.

Από αυτούς, οι 29.800 άνθρωποι είχαν ηλικία ψήφου.

Η κ. Μέις δήλωσε στην Epoch Times σε ηλεκτρονικό μήνυμα της 10ης Αυγούστου ότι το 2019 υπήρχαν 25.957 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι στην πόλη. Το 2020, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ατόμων που ψήφισαν αυξήθηκε κατά 2.077 σε 28.034.

Αυτό σημαίνει ότι το σύνολο των ατόμων σε ηλικία ψήφου που δεν ήταν εγγεγραμμένοι για να ψηφίσουν και με το οποίο έπρεπε να ασχοληθεί η κ. Χόκινς ήταν μόλις 3.843.

Η κα Χόκινς παρέδωσε περισσότερες από 10.000 αιτήσεις εγγραφής ψηφοφόρων σε σταδιακές παρτίδες, γεγονός που υποδηλώνει ότι χιλιάδες από τις αιτήσεις δεν μπήκαν ποτέ στους καταλόγους εγγεγραμμένων ψηφοφόρων της πόλης.

«Ακόμη και ένας απλός παρατηρητής μπορεί εύκολα να δει ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Ο αριθμός των αιτήσεων εγγραφής που παραδόθηκαν από ένα άτομο αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο του πληθυσμού της πόλης», δήλωσε ο κ. O’Χάλοραν στους Epoch Times.

Η υπάλληλος ξαφνικά «δεν μπορεί να μιλήσει»

Η εφημερίδα Epoch Times επικοινώνησε αργότερα με τη δημοτική υπάλληλο με δύο ακόμη ερωτήσεις: Από πού προήλθαν τα συμπληρωμένα δελτία εγγραφής ψηφοφόρων που κατέθεσε η κ. Χόκινς, και αν τα επιπλέον αυτά δελτία εγγραφής ψηφοφόρων που απορρίφθηκαν από το γραφείο της βρίσκονται υπό την επιμέλειά της.

Με άλλα λόγια, τι απέγιναν τα 10.423 δελτία εγγραφής ψηφοφόρων που δεν οδήγησαν στην προσθήκη κάποιου ατόμου στους εκλογικούς καταλόγους της πόλης;

Η κ. Μέις απάντησε σε ηλεκτρονικό μήνυμα στις 13 Αυγούστου: «Δεν μπορώ να μιλήσω για τα γεγονότα της υπόθεσης αυτή τη στιγμή. Λυπάμαι που δεν μπορώ να βοηθήσω περισσότερο».

Σύμφωνα με την έκθεση της αστυνομίας του 2020, η κ. Μέις είπε στις αρχές ότι ορισμένες από τις παρατυπίες που διαπιστώθηκαν στα δελτία εγγραφής ψηφοφόρων που υπέβαλε η κ. Χόκινς περιλάμβαναν άκυρες και ανύπαρκτες διευθύνσεις, λανθασμένους αριθμούς τηλεφώνου, υπογραφές που δεν ταυτίζονταν με εκείνες που υπήρχαν στα υπάρχοντα αρχεία και πολυάριθμα δελτία που φαινόταν να έχουν συμπληρωθεί και υπογραφεί από το ίδιο χέρι.

Η Γενική Εισαγγελέας του Μίσιγκαν Ντέινα Νέσελ μιλάει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Λάνσινγκ του Μίσιγκαν, στις 5 Μαρτίου 2020. (David Eggert/AP Photo)

 

Δεκαέξι εκλέκτορες του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Μίσιγκαν για το 2020, οι οποίοι είχαν διοριστεί νόμιμα από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Μίσιγκαν για να ψηφίσουν στο εκλογικό σώμα υπέρ του προέδρου Τραμπ, εάν κέρδιζε την πολιτεία, παραπέμφθηκαν τον Ιούλιο από τη γενική εισαγγελέα του Μίσιγκαν Ντέινα Νέσελ, Δημοκρατική, με την κατηγορία της απάτης, επειδή φέρονται να προωθούσαν εν γνώσει τους και εκ προθέσεως τον «ψευδή ισχυρισμό» ότι υπήρχε μεγάλης κλίμακας εκλογική νοθεία στην πολιτεία κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2020.

Ο κ. Ο’Χάλοραν δήλωσε στους Epoch Times ότι ελπίζει ότι η αποκάλυψη της υπόθεσης του Μάσκεγκον θα βοηθήσει στην αθώωση των Ρεπουμπλικανών εκλεκτόρων. Χαρακτήρισε «μεγάλη ειρωνεία» το γεγονός ότι η κ. Νέσελ, η οποία, όπως λέει, φαίνεται να βοήθησε να θαφτεί «μια κρατική έρευνα για κάτι που φαίνεται να είναι πραγματική πλαστογράφηση εκλογικών εγγράφων», διώκει «τους αθώους 16 του Μίσιγκαν για μια επινοημένη “πλαστογράφηση” σε μια υπόθεση που εξαρτάται από τον ισχυρισμό του Γενικού Εισαγγελέα ότι “δεν υπήρχαν στοιχεία νοθείας”».

Οι δικηγόροι ορισμένων από τους 16 εκλέκτορες του Τραμπ υποστηρίζουν ότι οι πελάτες τους απλώς τοποθετήθηκαν ως τοποτηρητές έτοιμοι να παρέμβουν νομικά εάν οι συνεχιζόμενες έρευνες για την εκλογική νοθεία διαπίστωναν ότι ο πρόεδρος Τραμπ κέρδισε την πολιτεία του Μίσιγκαν το 2020.

«Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά τώρα»

Ο κ. Ο’Χάλοραν, πρόεδρος της επιτροπής εκλογικής ακεραιότητας του πολιτειακού κόμματος, δήλωσε στους Epoch Times σε συνέντευξή του στις 21 Αυγούστου ότι ο ίδιος και η κ. Σκίμπο παρακινήθηκαν στις προσπάθειές τους από την πρόεδρο του πολιτειακού GOP Κριστίνα Κάραμο, η οποία τους ενθάρρυνε να «ερευνήσουν τα γεγονότα, να βεβαιωθούν ότι είναι νόμιμα».

Η κα. Σκίμπο δήλωσε στους Epoch Times ότι ήταν ένας Ρεπουμπλικανός αντιπρόσωπος περιφέρειας από το Μάσκεγκον που έφερε στο προσκήνιο το περιστατικό του 2020.

«Το άτομο είδε κάτι λάθος και έκανε κάτι γι’ αυτό», είπε.

Πλέον επικεφαλής της επιχείρησης αμφισβήτησης ψήφων για το πολιτειακό κόμμα, η κ. Σκίμπο θυμήθηκε τις δικές της ημέρες ως αντιπρόσωπος περιφέρειας και εθελοντής αμφισβητίας στο βασικό κέντρο καταμέτρησης ψήφων του Ντιτρόιτ το 2020.

«Αφού είδα όλες τις παρατυπίες εκείνο το βράδυ, πίστεψα πραγματικά ότι μια ομάδα δικηγόρων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος θα εμφανιζόταν το επόμενο πρωί απαιτώντας απαντήσεις. Θυμάμαι πόσο θυμωμένη ήμουν όταν το πολιτειακό κόμμα δεν έκανε απολύτως τίποτα», είπε.

«Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά τώρα που έχουμε ένα πραγματικά λαϊκό κόμμα».

Οι ενέργειες των δύο υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Μίσιγκαν αποτελούν μια τεράστια αλλαγή σε σύγκριση με τη θέση που είχε λάβει προηγουμένως μια επιτροπή της πολιτειακής Γερουσίας υπό την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η επιτροπή δημοσίευσε έκθεση τον Ιούνιο του 2021 στην οποία ανέφερε ότι η έρευνά της δεν μπορούσε να βρει «καμία συστηματική απάτη» στις εκλογές του 2020.

Τι συνέβη με την έρευνα στο Μάσκεγκον;

Στην έρευνα του Μούσκεγκον το 2020 συμμετείχαν η Αστυνομία της πόλης του Μάσκεγκον, η Πολιτειακή Αστυνομία του Μίσιγκαν, το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα του Μίσιγκαν, εκπρόσωποι του Γραφείου του Υπουργού Εξωτερικών του Μίσιγκαν και, σύμφωνα με τα αρχεία της Πολιτειακής Αστυνομίας του Μίσιγκαν, το FBI.

Στις 14 Αυγούστου, η εφημερίδα Epoch Times ρώτησε το εθνικό γραφείο Τύπου του FBI αν το γραφείο ερευνά επί του παρόντος ή έχει ποτέ ερευνήσει την υπόθεση του Μάσκεγκον, και αν ναι, ποια είναι η κατάσταση ή το αποτέλεσμα της έρευνάς τους.

Το FBI δεν ανταποκρίθηκε μέχρι την ώρα του Τύπου.

Νέο χρονοδιάγραμμα για το χρέος της Κούβας προτείνει η Λέσχη του Παρισιού

Η αποστολή της Λέσχης του Παρισιού, στην οποία συμμετέχουν 14 χώρες που διακρατούν κρατικό χρέος της Κούβας, πρότεινε χθες στην κυβέρνηση στην Αβάνα νέο χρονοδιάγραμμα για να τηρηθούν οι υποχρεώσεις που είχε αναλάβει το 2015.

Σύμφωνα με το κουβανικό πρακτορείο ειδήσεων, ο Ουίλιαμ Ρος, συμπρόεδρος της Λέσχης του Παρισιού, «πρότεινε να οριστεί νέο χρονοδιάγραμμα» βάσει των δυνατοτήτων της Κούβας για την αποπληρωμή των οφειλών και «να συνεργαστούμε για να βρούμε λύση» όσον αφορά τις καθυστερούμενες πληρωμές.

Συμφωνία της Κούβας και της Λέσχη του Παρισιού το 2015 διέγραψε 8,5 από τα 11,1 δισεκ. δολάρια οφειλών και το υπόλοιπο ποσό μετατράπηκε σε επενδυτικά προγράμματα ή αναπρογραμματίστηκε ως το 2033.

Όμως οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε, εμπόδισαν την Κούβα να αποπληρώσει έγκαιρα οφειλές το 2019 και την ώθησαν το 2020 να ζητήσει μορατόριο ως το 2022.

Τον Ιούνιο του 2021, η κυβέρνηση της Κούβας και η Λέσχη του Παρισιού συμφώνησαν σε νέες προθεσμίες.

Ο υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου της χώρας Ρικάρδο Καμπρίσας εκτίμησε χθες Τετάρτη πως το γεγονός ότι η Κούβα εντάχθηκε ξανά το 2021 στη μαύρη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν «την τρομοκρατία», την οποία καταρτίζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εμποδίζει την πρόσβαση της νήσου σε πηγές χρηματοδότησης, με φόντο τις αυξήσεις των τιμών σε διεθνές επίπεδο.

Στην ομάδα των κρατών-πιστωτών της Κούβας συμπεριλαμβάνονται η Αυστραλία, η Αυστρία, το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Δανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Ελβετία και η Βρετανία.

Η Κούβα έχει επίσης οφειλές σε ιδιώτες πιστωτές της Λέσχης του Λονδίνου. Ανάμεσά τους είναι το ταμείο διαχείρισης κεφαλαίων-κινδύνων CRF I Ltd, που έχει προσφύγει σε βρετανικό δικαστήριο για την αθέτηση πληρωμής 78 εκατ. δολαρίων.

Τον Φεβρουάριο του 2022, η κάτω Βουλή της Ρωσίας, η κρατική Δούμα, ενέκρινε σχέδιο αναδιάρθρωσης χρέους της Κούβας ύψους 2,3 δισεκ. δολαρίων.

Συνεργασία Ελλάδας-Ηνωμένου Βασιλείου για το μεταναστευτικό

Η επανέναρξη του στρατηγικού διαλόγου μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένου Βασιλείου για τη μετανάστευση ήταν μεταξύ των θεμάτων της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε χθες Τετάρτη μεταξύ του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρη Καιρίδη και του πρέσβη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ελλάδα Mάθιου Λοτζ.

Ο κος Καιρίδης υπογράμμισε τη σημασία που αποδίδει η Ελλάδα στη συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, δεδομένου ότι οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν πλέον παρόμοιες προκλήσεις στο μεταναστευτικό ζήτημα. Παράλληλα, ο κος Καιρίδης καλωσόρισε τη διαρκή αναζήτηση πρακτικών λύσεων από το Ηνωμένο Βασίλειο στην αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης.

Οι δύο συνομιλητές αντάλλαξαν απόψεις περί των τελευταίων εξελίξεων στο μεταναστευτικό, σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο, αλλά και των ιδιαίτερων προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις των δύο χωρών στη συναφή εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Έλληνας υπουργός ενημέρωσε τον κο Λοτζ για την απόφαση της κυβέρνησης να εξορθολογίσει τη νόμιμη μετανάστευση, με όρους και κανόνες, ενισχύοντας παράλληλα τη δράση της για την καταπολέμηση των εγκληματικών δικτύων των διακινητών, οι οποίοι με τις πρακτικές τους θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές των παράτυπων μεταναστών.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στον ρόλο της Τουρκίας στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στην Αν. Μεσόγειο, αλλά και ευρύτερα στην Ευρώπη.

Ο Βρετανός πρέσβης ενημέρωσε τον υπουργό για το πρόσφατο μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε το Ηνωμένο Βασίλειο με την Τουρκία αναφορικά με την καταπολέμηση των δικτύων διακινητών μεταναστών, το οποίο αναμένεται να τεθεί σύντομα σε ισχύ. Το μνημόνιο, εκτός των άλλων, προβλέπει την από κοινού δράση των βρετανικών με τις τουρκικές αρχές, εναντίον ακόμα και των παραγωγών φουσκωτών βαρκών στην Τουρκία, οι οποίες χρησιμοποιούνται σήμερα για την παράτυπη διακίνηση τόσο στη Μάγχη όσο και στο Αιγαίο.

Από την πλευρά του, ο κος Καιρίδης τόνισε ότι «η Τουρκία μάς απασχολεί ιδιαίτερα, καθώς επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα τις παράτυπες μεταναστευτικές οδούς στην Ανατολική Μεσόγειο», υπογραμμίζοντας ότι «ως ΕΕ επιδιώκουμε να καταλήξουμε σύντομα σε κάποιου είδους συμφωνία με την Τουρκία για να αντιμετωπίσουμε ακόμα καλύτερα τις ροές».

Οι κοι Καιρίδης και Λοτζ συμφώνησαν στην ανάγκη να συνεχιστεί ο διάλογος περί του μεταναστευτικού, με τον Βρετανό πρέσβη να απευθύνει πρόσκληση στον υπουργό να επισκεφθεί το Λονδίνο και να συναντηθεί με τους ομολόγους του.

Χιλή: Ξεκινά η πρώτη κρατική έρευνα για τα θύματα της χούντας του Πινοτσέτ

Το κράτος της Χιλής θα διενεργήσει – για πρώτη φορά – έρευνες για να εξακριβωθεί η τύχη χιλίων και πλέον από τους εξαφανισθέντες κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του στρατηγού Αουγούστο Πινοτσέτ (1973-1990), ανακοίνωσε ο πρόεδρος Γκαμπριέλ Μπόριτς χθες Τετάρτη, μερικές ημέρες πριν από την 50ή επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Για δεκαετίες, οι έρευνες γίνονταν σχεδόν αποκλειστικά από οικογένειες. Έχουν εντοπιστεί μόλις 307 πτώματα. Η τύχη τουλάχιστον 1.162 ανθρώπων παραμένει άγνωστη.

«Η δικαιοσύνη άργησε πάρα πολύ», είπε ο πρόεδρος Μπόριτς, αναγγέλλοντας αυτό που βάφτισε εθνικό σχέδιο έρευνας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, την πρώτη κρατική πρωτοβουλία παρόμοιας φύσεως.

«Ο μόνος τρόπος να οικοδομήσουμε ένα μέλλον πιο ελεύθερο, με περισσότερο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, είναι να μάθουμε όλη την αλήθεια», πρόσθεσε κατά τη διάρκεια τελετής που οργανώθηκε έξω από το προεδρικό μέγαρο.

Στην εκδήλωση δεν προσήλθαν αντιπρόσωποι της δεξιάς αντιπολίτευσης.

Το σχέδιο, με δημόσια χρηματοδότηση, έχει σκοπό να εξιχνιαστεί τι απέγιναν τα θύματα μετά την κράτηση και την εξαφάνισή τους.

Οι περισσότεροι αγνοούμενοι ήταν εργάτες ή αγρότες, κατά μέσο όρο περίπου τριάντα ετών.

«Καμιά άλλη κυβέρνηση δεν είχε την απαραίτητη πολιτική βούληση» για να αναλάβει αυτή τη «βασανιστική» δουλειά, που «δεν αφορά μόνο τους συγγενείς, αλλά την κοινωνία στο σύνολό της και το κράτος που εξαφάνισε τους δικούς μας ανθρώπους», σχολίασε η Γκάμπι Ριβέρα, η πρόεδρος της Ένωσης Οικογενειών Φυλακισθέντων και Εξαφανισθέντων, κατά τη διάρκεια της τελετής.

Την 11η Σεπτεμβρίου 1973, ο Αουγούστο Πινοτσέτ προχώρησε με την υποστήριξη της CIA σε στρατιωτικό πραξικόπημα στη Χιλή, ανατρέποντας τον σοσιαλιστή πρόεδρο Σαλβαδόρ Αγιέντε, που είχε εκλεγεί δημοκρατικά τρία χρόνια νωρίτερα. Η δικτατορία που επέβαλε κυβέρνησε έως το 1990 και σημαδεύτηκε από αιματηρή καταστολή.

Περίπου 40.000 άνθρωποι βασανίστηκαν και άλλοι τουλάχιστον 3.200 αγωνιστές της αριστεράς και φερόμενοι ως αντίπαλοι του στρατιωτικού καθεστώτος δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν, σύμφωνα με οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έως ακόμη και σήμερα, το βασικό εμπόδιο στις έρευνες για τους αγνοούμενους ήταν η έλλειψη συνεργασίας των ενόπλων δυνάμεων. Οργανώσεις οικογενειών των θυμάτων κατηγορούν τον στρατό πως έχει όλες τις πληροφορίες στη διάθεσή του, αλλά αρνείται να τις αποκαλύψει, στο πλαίσιο μιας «συμφωνίας σιωπής».

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, στρατιωτικοί είχαν δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία για περίπου 200 πολιτικούς κρατούμενους που πετάχτηκαν στη θάλασσα. Όμως κάποια από τα πτώματα των συγκεκριμένων θυμάτων αποκαλύφθηκε αργότερα πως ήταν θαμμένα σε ομαδικούς τάφους.

Ο δικτάτορας Αουγούστο Πινοτσέτ πέθανε το 2006, χωρίς να καταδικαστεί ποτέ για τα εγκλήματα του καθεστώτος του.

Η Ρωσία προβάλλει βέτο στο ΣΑ του ΟΗΕ για τη συνέχιση των κυρώσεων κατά του Μάλι

Η Ρωσία, σύμμαχος του στρατιωτικού καθεστώτος στο Μπαμακό, άσκησε χθες Τετάρτη το βέτο που έχει στη διάθεσή της για να αποτρέψει την έγκριση απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την παράταση των κυρώσεων σε βάρος όσων απειλούν την ειρήνη στο Μάλι, που η χούντα ζητεί να αρθούν.

Το σχέδιο απόφασης που προέβλεπε να παραταθεί για έναν χρόνο το καθεστώς των κυρώσεων οι οποίες επιβλήθηκαν το 2017 σε βάρος όσων θέτουν σε κίνδυνο την ειρηνευτική συμφωνία του 2015, καθώς και η εντολή της επιτροπής ειδικών η οποία έχει επιφορτιστεί με την επιτήρηση της εφαρμογής τους, έλαβε 13 ψήφους, ενώ καταγράφηκαν μια αποχή (Κίνα) και μια ψήφος κατά (Ρωσία). Είχε καταρτιστεί από τη Γαλλία και τα ΗΑΕ.

Η Ρωσία συμφωνούσε να παραταθούν οι κυρώσεις, αλλά μόνο για μια τελευταία φορά, για έναν χρόνο, ενώ πάνω απ’ όλα ήθελε να διαλυθεί η επιτροπή ειδικών, την αντικειμενικότητα της οποίας αμφισβητούσε, όπως και το Μπαμακό. Σχέδιο απόφασης που κατέθεσε προς τον σκοπό αυτό απορρίφθηκε (μια ψήφος υπέρ, μια κατά (Ιαπωνία), 13 αποχές).

Η πιο πρόσφατη έκθεση της επιτροπής ειδικών, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, αναφέρεται ειδικά σε βίαια εγκλήματα με θύματα γυναίκες, που διαπράττονται με «συστηματικό και οργανωμένο τρόπο» από τις ένοπλες δυνάμεις του Μάλι και «ξένους εταίρους» τους, φράση που παρέπεμπε σε μισθοφόρους της ρωσικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Βάγκνερ.

Το καθεστώς των κυρώσεων (πάγωμα πόρων, απαγόρευση ταξιδιών) είχε τεθεί σε εφαρμογή το 2017 και αρχικά αφορούσε οκτώ πρόσωπα, κυρίως μέλη οργανώσεων που είχαν υπογράψει τη συμφωνία ειρήνης του 2015 και κατηγορούνταν πως την έθεταν σε κίνδυνο.

Τις κυρώσεις είχε ζητήσει η τότε κυβέρνηση του Μάλι· η στρατιωτική χούντα που ασκεί την εξουσία σήμερα αξιώνει να αρθούν.

«Ο λόγος στον οποίο οφειλόταν το αίτημα του Μάλι να δημιουργηθεί αυτός ο μηχανισμός έχει πάψει να υφίσταται», τόνισε στα μέσα Αυγούστου ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας Αμπντουλαγέ Ντιόπ σε επιστολή του προς τα μέλη του ΣΑ, αναφέροντας πως «οι εχθροπραξίες ανάμεσα στα κινήματα-συμβαλλόμενα μέρη» έχουν πλέον «λάβει τέλος».

Αντίθετα, στην πιο πρόσφατη έκθεσή της η επιτροπή ειδικών διαπίστωνε «παράλυση» ως προς την εφαρμογή της συμφωνίας ειρήνης του 2015.

Υπογραμμίζοντας την «αύξηση των εντάσεων» μεταξύ των πλευρών που υπέγραψαν τη συμφωνία, εξέφραζε ανησυχία για το ότι κάποιες από τις οργανώσεις εξοπλίζονται, καθώς θεωρούν πως απειλούνται από τον στρατό του Μάλι.

Ανησυχία που εντείνει η εν εξελίξει αποχώρηση της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στο Μάλι (MINUSMA), που απαίτησε το Μπαμακό.

Μετά το βέτο της Ρωσίας, η ισχύς των κυρώσεων εξέπνευσε.

Ο αναπληρωτής πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Ρόμπερτ Γουντ έκρινε ότι η Μόσχα επεδίωκε να εξαλειφθεί η παρακολούθηση από την επιτροπή ειδικών της κατάστασης ώστε να μην αποκαλύπτονται «άβολες αλήθειες για τη δράση της Βάγκνερ στο Μαλί, που απαιτεί προσοχή».

Ο αναπληρωτής πρεσβευτής της Ρωσίας στα Ηνωμένα Έθνη Ντμίτρι Πολιάνσκι αντέτεινε ερωτηθείς σχετικά από το πρακτορείο ειδήσεων Reuters πως η κατηγορία αυτή αποτελεί «παράνοια» και ότι η ρωσική πλευρά έδρασε για να εξυπηρετήσει τα «συμφέροντα της χώρας που έπλητταν» οι κυρώσεις, κάτι που το Συμβούλιο Ασφαλείας «υποτίθεται πως υποχρεούται να κάνει».

Η Ουάσιγκτον νωρίτερα φέτος κατηγόρησε τη Βάγκνερ ότι βρισκόταν πίσω από το αίτημα της στρατιωτικής χούντας του Μαλί να αποχωρήσουν οι κυανόκρανοι.

Μετά την αναζωπύρωση του COVID στην Κίνα, ο ιδρυτής του Φάλουν Γκονγκ δηλώνει ότι ο ιός στοχεύει το ΚΚΚ

Περισσότερα από τρία χρόνια πέρασαν μετά το πρώτο ξέσπασμα του COVID-19 στη Γουχάν της Κίνας, η οποία ήταν το σημείο μηδέν της παγκόσμιας πανδημίας.

Καθώς η ταχέως εξαπλούμενη παραλλαγή της Όμικρον με την ονομασία «Έρις» – που πήρε το όνομά της από την ελληνική θεά της ζήλιας και της διχόνοιας Έριδα – εξαπλώνετε στην Κίνα, η χώρα βλέπει και πάλι μια έξαρση των θανάτων μεταξύ των μελών των ανώτατων κλιμακίων του καθεστώτος, παρά την ειδική πρόσβασή τους σε ιατρική περίθαλψη και φάρμακα που δεν έχουν οι απλοί πολίτες.

Μεταξύ αυτών που έχουν πεθάνει κατά τη διάρκεια του τελευταίου κύματος βρίσκονται δεκάδες Κινέζοι αξιωματούχοι, ανώτερα στελέχη, διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί και επιστήμονες, ορισμένοι από τους οποίους ήταν 20 και 30 ετών. Η έξαρση των θανάτων μοιάζει να θυμίζει εκείνη που παρατηρήθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου, όταν η χώρα αντιμετώπιζε μια άλλη τεράστια αύξηση των περιστατικών, με τα νοσοκομεία και κρεματόρια να πιέζονται πέρα από τα όρια της αντοχής τους.

Ο κος Λι Χονγκτζί, ιδρυτής της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Γκονγκ, δήλωσε στις 26 Αυγούστου στην Αμερικάνικη Epoch Times ότι ο ιός στοχεύει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), μαζί με όσους το ακολουθούν τυφλά, το υπερασπίζονται και δίνουν τη ζωή τους σε αυτό.

Τον Ιανουάριο, ο κ. Λι δήλωσε ότι περισσότεροι από 400 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα είχαν πεθάνει από τον COVID-19 και ότι το Κόμμα συγκάλυπτε την πραγματική κατάσταση της πανδημίας από τότε που ξέσπασε πριν από τρία και πλέον χρόνια.

Κατά την έναρξη της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020, ο κ. Λι περιέγραψε τις επιδημίες ως αναπόφευκτο φαινόμενο όταν οι ηθικές αξίες επιδεινώνονται.

«Όταν οι άνθρωποι γίνονται διεφθαρμένοι στις καρδιές τους, θα δημιουργήσουν κάρμα, θα αρρωστήσουν και θα υποστούν συμφορές», έγραψε ο κ. Λι σε ένα άρθρο με τίτλο «Παραμείνετε Λογικοί».

«Αλλά μια πανδημία όπως ο σημερινός “ιός του ΚΚΚ” (Ιός της Γουχάν) προκύπτει με έναν σκοπό και έχει στόχους. Είναι εδώ για να ξεριζώσει μέλη του Κόμματος και αυτούς που έχουν πάρει το μέρος του».

Η συμβουλή του κ. Λι για τους ανθρώπους είναι να «μείνουν μακριά από το μοχθηρό ΚΚΚ και να μην ευθυγραμμίζονται με το μοχθηρό Κόμμα, διότι αυτό που κρύβεται πίσω από αυτό είναι ο κόκκινος δαίμονας. Η συμπεριφορά του και οι πρακτικές του είναι κάκιστες και δεν σταματάει μπροστά σε κανένα κακό».

Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πρακτική που ενσωματώνει ήρεμες διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας και ασκείται σε περισσότερες από 100 χώρες παγκοσμίως.

Η πρακτική αυξήθηκε ραγδαία σε δημοτικότητα αφού εισήχθη στο κοινό το 1992, με 70 έως 100 εκατομμύρια οπαδούς στην Κίνα μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις. Το κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο αυτή τη δημοτικότητα, ξεκίνησε μια βίαιη δίωξη που προκάλεσε το θάνατο αμέτρητων ασκουμένων.

Ιστορική προοπτική

Τα τελευταία 3,5 χρόνια, ο κόσμος έμαθε να ζει με τον ιό, ενώ το κυβερνών καθεστώς της Κίνας συνέχισε επιθετικά τη δρακόντεια εκστρατεία «μηδενικού COVID» με στόχο την εξάλειψη κάθε πιθανού περιστατικού.

Η Έρις, η κυρίαρχη πλέον παραλλαγή που ανεβάζει τα ποσοστά μόλυνσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα μέρη, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής πιο επικίνδυνη από τα προηγούμενα στελέχη, σύμφωνα με τους ειδικούς σε θέματα υγείας.

Ενώ οι αξιωματούχοι στην Κίνα έχουν υποβαθμίσει τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και στις 28 Αυγούστου απέσυραν τα υποχρεωτικά τεστ αντιγόνου Covid-19 για τους διεθνείς ταξιδιώτες που εισέρχονται στην χώρα, ορισμένοι παρατηρητές εξέλαβαν τους θανάτους της κινεζικής ελίτ ως ένδειξη ότι η κατάσταση στη χώρα μπορεί να μην είναι τόσο ρόδινη όσο επιδιώκουν να προβάλλουν οι αρχές.

Εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης παρακολουθούν έναν ασθενή με COVID στη Σαγκάη στις 14 Ιανουαρίου 2023. Στην Κίνα τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρήθηκε άλλη μια αναζωπύρωση του ιού. (Kevin Frayer/Getty Images).

 

Ο αριθμός των νεκρών στην Κίνα υπερβαίνει κατά πολύ αυτόν οποιασδήποτε άλλης χώρας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σημείωσε ο Χενγκ Χε, αναλυτής κινεζικών πολιτικών υποθέσεων με έδρα τις ΗΠΑ.

Ο κ. Χενγκ παρατήρησε ότι σε όλη την ιστορία, οι φυσικές καταστροφές τείνουν να αυξάνονται κατά την περίοδο που η Κίνα βιώνει μια δυναστική αλλαγή.

«Στην παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα, υπάρχει μια διαδεδομένη πεποίθηση ότι οι καταστροφές αντικατοπτρίζουν την κατάσταση της ηθικής», δήλωσε στην Αμερικάνικη Epoch Times.

Μια τέτοια περίπτωση, είπε, ήταν η βουβωνική πανώλη κατά την τελευταία φάση της δυναστείας Μινγκ. Κατά τη δεκαετία του 1640, η θανατηφόρα αυτή επιδημία αφάνισε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και συνέβαλε στην κατάρρευση της δυναστείας. Η πανώλη εξαφανίστηκε όταν η Κίνα εισήλθε στη διάδοχη δυναστεία Τσινγκ, την τελευταία αυτοκρατορική περίοδο της.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα φαίνεται να αντικατοπτρίζει κάτι αντίστοιχο, είπε. «Η κυριαρχία του ΚΚΚ, απ’ ό,τι βλέπω, πλησιάζει στο τέλος της».

Ηθική, πολιτική και παρακμή (μέρος β΄)

Η ελευθερία της βούλησης είναι κάτι που όλοι γνωρίζουμε- είναι φανερό πότε έχουμε ενεργήσει ελεύθερα ή πότε βρισκόμαστε υπό την επήρεια κάποιου είδους καταναγκασμού. Τουλάχιστον αναγνωρίζουμε την ελευθερία, μέχρι να κορεστούμε τόσο πολύ από τα ρεύματα του καταναγκασμού, ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε την αξιοθρήνητη, υποδουλωμένη μας κατάσταση.

Στο πρώτο από τα δύο μέρη αυτού του άρθρου εξετάσαμε πώς η ιδέα της ηθικής κατέστη σταδιακά «απαράδεκτη», για να χρησιμοποιήσουμε έναν σύγχρονο όρο, και πώς καταργήθηκε επίσης η ιδέα του κακού. Επιπλέον, είδαμε πώς αντικαταστάθηκε η ηθική από τη θυματοποίηση και την ψυχιατρική και ότι πίσω από αυτό κρυβόταν μια θεμελιώδης επίθεση κατά της ελευθερίας γενικά και κατά της ελευθερίας της βούλησης ειδικότερα. Στο β΄ μέρος θα εξετάσουμε πιο προσεκτικά τα ζητήματα της ελευθερίας και της ελευθερίας της βούλησης.

Η ελευθερία, τελικά, είναι μια έκφραση αγάπης. Όταν παντρευόμαστε από αγάπη, επιλέγουμε κάποιον οικειοθελώς από τα εκατομμύρια των πιθανών επιλογών και δεσμευόμαστε ελεύθερα να περιχαρακώσουμε τον εαυτό μας, επειδή με κάποιον περίεργο τρόπο αυτό το είδος αγάπης μάς διευρύνει. (Είναι ενδιαφέρον ότι ο «πλησιέστερος συγγενής» μας είναι πάντα ο σύντροφός μας, όχι τα παιδιά μας, όχι οι γονείς μας ούτε άλλοι συγγενείς με τους οποίους συνδεόμαστε με σχέσεις αίματος, αλλά ένας ξένος, αυτός που αγαπήσαμε ελεύθερα).

Η ελευθερία έναντι της υποδούλωσης στη θυματοποίηση

«Ο θρίαμβος των αρετών επί των παθών» του Πάολο Φιαμίνγκο, περ. 1592. Λάδι σε καμβά. (Public Domain)

 

Ο συγγραφέας Θεόδωρος Ντάλριμπλ (Theodore Dalrymple, γεν. 1949) στο βιβλίο του «Ο πολιτισμός μας ή ό,τι έχει απομείνει από αυτόν» παρατήρησε ότι ο διάσημος ειρηνιστής συγγραφέας Στέφαν Τσβάιχ (1881-1942), ο οποίος εγκατέλειψε τη ναζιστική Γερμανία, «θα έβλεπε με τρόμο την κακοφωνία των μονομανιών -σεξουαλικών, φυλετικών, κοινωνικών, εξισωτικών- που χαρακτηρίζει την πνευματική ζωή των κοινωνιών μας, όπου κάθε μονομανής απαιτεί νομοθετικό περιορισμό της ελευθερίας των άλλων στο όνομα ενός υποτιθέμενου μεγαλύτερου, συλλογικού αγαθού».

Αυτό που επισημαίνει ο Ντάλριμπλ είναι ακριβώς αυτό που επισημαίνει και ο συγγραφέας Κένεθ ΛαΦέιβ (Kenneth LaFave, 1936 – 2023) όταν λέει ότι: «Το όλο νόημα του να βάλουμε την ελευθερία στο κέντρο του πολιτισμού μας είναι να σπρώξουμε την πολιτική στην περιφέρεια». Τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Διότι είναι ακριβώς σε αυτόν τον τομέα της προσωπικής ελευθερίας που η «αφυπνισμένη» (woke) πολιτική απαιτεί υποταγή. (Για να είμαστε σαφείς, ο όρος woke  -«αφυπνισμένος»- χρησιμοποιείται τόσο από τους φιλελεύθερους όσο και από τους συντηρητικούς για να περιγράψει μια σειρά από πιο ριζοσπαστικές προοδευτικές ιδεολογίες, συμπεριλαμβανομένης της κριτικής φυλετικής θεωρίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της θεωρίας των φύλων).

Η πιο πειστική απόδειξη γι’ αυτό είναι η έκρηξη της επιμονής τους να αλλάξουμε ακόμη και τις αντωνυμίες που χρησιμοποιούμε. Και όχι μόνο να τις αλλάξουμε, αλλά να αρχίσουμε να παραποιούμε και την πραγματικότητα: μια γυναίκα δεν είναι «αυτή» αλλά «αυτοί». Τι θα μπορούσε να είναι πιο παρεμβατικό για την αίσθηση της προσωπικής μας ελευθερίας;

Όπως είπε ο Καναδός κριτικός λογοτεχνίας Νόρθροπ Φράι (Northrop Frye, 1912-1991), «η πραγματική ελευθερία είναι κάτι που μόνο το άτομο μπορεί να βιώσει». Μια άλλη επιμονή είναι οι άλλοι να «είναι ευγενικοί» και να μας αφήσουν ελεύθερους να αποδεχτούμε τα τρωτά μας σημεία -τη θυματοποίησή μας- και μάλιστα να αρχίσουμε να τα περιφέρουμε και να τα επιδεικνύουμε. Αλλά αυτό δεν είναι πραγματικά μια ηθική θέση, γιατί παραδόξως, αυτού του είδους η «ελευθερία» έχει, φυσικά, μια ακούσια συνέπεια, που είναι το αντίθετο από αυτό που επιδιώκει. Δηλαδή, αντί να μας απελευθερώνει μάς δεσμεύει- γιατί όπως σοφά επεσήμανε ο Αγγλοϊρλανδός φιλόσοφος Έντμουντ Μπερκ (Edmund Burke, 1729-1797): «Είναι κανονισμένο στην αιώνια κατάσταση των πραγμάτων, ότι οι άνθρωποι με αχαλίνωτα μυαλά δεν μπορούν να είναι ελεύθεροι».

Ο «αχαλίνωτος νους» είναι αυτό στο οποίο αναφερθήκαμε προηγουμένως ως «κακοφωνία των μονομανιών».

Δηλαδή, υποδουλωνόμαστε από τη θυματοποίησή μας και από τα ίδια τα είδωλα που λατρεύουμε με τόση προσοχή και αφοσίωση – όπου είδωλα είναι οι προαναφερόμενες σεξουαλικές, φυλετικές, κοινωνικές και εξισωτικές εμμονές.

Γιατί η λογική δεν μπορεί να είναι το θεμέλιο της ηθικής μας

«Νεαρός ανάμεσα στην Αρετή και την Κακία» του Πάολο Βερονέζε, περ.1581. Λάδι σε καμβά. Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη. (Public Domain )

 

«Η ηθική δεν είναι ένα υποσύστημα ανάμεσα σε άλλα, όπως υπάρχουν η τέχνη, η επιστήμη, η θρησκεία, οι επιχειρήσεις, η πολιτική κ.ο.κ. μεταξύ άλλων. Αντίθετα, η ηθική είναι η κατευθυντήρια αρχή για όλες τις ανθρώπινες προσπάθειες», σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Notre Dame Μαρκ Ουίλιαμ Ρος (Mark William Roche, γεν. 1956) στο βιβλίο του «Why Literature Matters in the 21st Century» (Γιατί είναι σημαντική η λογοτεχνία τον 21ο αιώνα).

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η ηθική πάντα ήταν η κατευθυντήρια αρχή για όλες τις ανθρώπινες προσπάθειες. Μπορεί να διαφωνούμε σε θέματα τόσο θεμελιώδη όσο οι θρησκείες μας -μπορεί να υπάρχουν βαθιές διαφωνίες φιλοσοφίας και θεολογίας- αλλά όσον αφορά την ηθική που καθοδηγεί τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας, δεν πρέπει να διαφωνούμε στα ουσιώδη. Δεν θα έπρεπε να σας σκοτώσω, να σας κλέψω, να ψευδομαρτυρήσω εναντίον σας ή να επιχειρήσω να κοιμηθώ με τον σύντροφό σας- πράγματι, αν έκανα οτιδήποτε από αυτά τα πράγματα, θα αρνιόμουν τα κεντρικά δόγματα της θρησκείας μου. Όλες οι μεγάλες θρησκείες διδάσκουν αυτές τις αρχές και θα ήμουν  πραγματικά ένα ανήθικο άτομο.

Αλλά αυτό δεν είναι αυτό που θέλουν να ακούσουν σχεδόν όλοι οι δυτικοί πολιτικοί και οι σημερινές επιτροπές ηθικής τους. Το δικό τους μήνυμα είναι διαφορετικό. Προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν μια ηθική μέσω της λογικής, γιατί αν είναι ζήτημα λογικής, τότε δεν αποτελεί δεδομένη ή υπερβατική πραγματικότητα. Μπορεί να συζητηθεί, μπορεί να αλλάξει και επιτρέπει στους πολιτικούς να πάρουν τον έλεγχο μέσω οποιασδήποτε πολιτικής ατζέντας ακολουθούν.

«Η κόλαση ξέφυγε ή ο διάβολος που πληρώνει ανάμεσα στα τρυφερά αγγελούδια» του Τόμας Ρόουλαντσον, 1809. Επιζωγραφισμένη χαλκογραφία. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη. (Public Domain)

 

Ωστόσο, ο Αμερικανός κλασικιστής Άλαν Μπλουμ (Allan Bloom, 1930-1992) το κατέστησε σαφές: «Η λογική δεν μπορεί να καθιερώσει αξίες και η πεποίθησή της ότι μπορεί να το κάνει είναι η πιο ανόητη και ολέθρια ψευδαίσθηση». Ο Πολωνός ιστορικός ιδεών Λέσεκ Κολακόφσκι (Leszek Kolakowski, 1927-2009) στο βιβλίο του «Θρησκεία» αποκάλεσε τη σύγχρονη εξάρτηση από τη λογική ως αξία «προμηθεϊκή αθεΐα».

Το αναλλοίωτο μήνυμα του προμηθεϊκού αθεϊσμού είναι ότι «η ανθρώπινη αυτο-δημιουργικότητα δεν έχει όρια, το κακό και ο πόνος είναι τυχαία, η ζωή είναι απείρως εφευρετική, τίποτα δεν είναι έγκυρο -ηθικά ή διανοητικά- μόνο και μόνο επειδή έχει περάσει ως έγκυρο στην ιστορία, δεν υπάρχει καμία αυθεντία στην παράδοση, ο ανθρώπινος νους δεν χρειάζεται καμία αποκάλυψη ή οποιαδήποτε διδασκαλία από έξω, ο Θεός δεν είναι παρά ο άνθρωπος που καταπιέζει τον εαυτό του και καταπνίγει τη λογική του».

Στην ουσία, μπορείς να είσαι ό,τι θέλεις – τι τη θέλουμε τη συμβατική ηθική; Και πάλι, ο Θεόδωρος Ντάλριμπλ: «Ποιος είναι πιο καταφρονεμένος από αυτόν που προσκολλάται πεισματικά στις παλιές ηθικές αντιλήψεις;»

Εκατό χρόνια πριν, ο συγγραφέας και προφήτης Γκ. Κ. Τσέστερτον (G.K. Chesterton, 1874-1936) στη βιογραφία του καθολικού συγγραφέα Τζόζεφ Πιρς έγραφε προφητικά:

«Το έργο του σκεπτικιστή τα τελευταία εκατό χρόνια έμοιαζε πράγματι πολύ με την άκαρπη μανία κάποιου αρχέγονου τέρατος – χωρίς μάτια, χωρίς μυαλό, απλώς καταστροφικό και καταβροχθίζον- ένα γιγάντιο σκουλήκι που σπαταλιόταν σε ένα έργο που δεν μπορούσε καν να δει- μια καλοκάγαθη και κτηνώδης ζωή, χωρίς συνείδηση της ίδιας της αιτίας και των ίδιων της των συνεπειών. … Αλλά το να λέμε ότι δεν υπάρχει πόνος ούτε ύλη ούτε κακό ούτε διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο και το κτήνος ή ανάμεσα σε οποιαδήποτε πράγματα – αυτό είναι μια απελπισμένη προσπάθεια να καταστραφεί κάθε εμπειρία και αίσθηση της πραγματικότητας, που θα κουράσει τους ανθρώπους όταν θα έχει πάψει να είναι η τελευταία λέξη της μόδας και θα αναζητήσουν για άλλη μια φορά κάτι που θα δώσει μορφή σε ένα τέτοιο χάος και θα διατηρήσει τις αναλογίες του ανθρώπινου νου.»

Δυστυχώς, εκατό χρόνια αργότερα, ο πολιτισμός μας δεν έχει ακόμη κουραστεί από τον προμηθεϊκό αθεϊσμό στη Δύση και αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Διότι, όπως είπε κάποτε ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Γ. Ι. Τόμας (W.I. Thomas, 1863-1947): «Αν οι άνθρωποι ορίζουν τις καταστάσεις ως πραγματικές, είναι πραγματικές ως προς τις συνέπειές τους». Αν πρόκειται να καταργήσουμε το σωστό και το λάθος, να σφετεριστούμε την κοινή λογική της πλειοψηφίας του πληθυσμού και να περνάμε τον χρόνο μας ικανοποιώντας τις ηδονιστικές μας επιθυμίες χωρίς κανένα ηθικό έλεγχο, τότε οι κοινωνίες μας θα ξεπέσουν.

Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Δύση και η κατάκτησή της από τους βαρβάρους τον 5ο αιώνα ήταν δυνατή μόνο επειδή πρώτα είχε ήδη διαφθαρεί και είχε χάσει την εσωτερική της δύναμη. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος τώρα για την Αμερική και τους συμμάχους της. Καθώς εμείς παίζουμε με τον επαναπροσδιορισμό της ηθικής, οι φωτιές από την Ανατολή καίνε όλο και πιο κοντά μας. Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τις πραγματικές αναλογίες του ανθρώπινου μυαλού, κυρίως δε τις ηθικές τους διαστάσεις.

«Αλληγορία της μετάνοιας» ή «Vanitas», αγνώστου καλλιτέχνη, περ. 1650-1660. Λάδι σε καμβά. Pollok House, Γλασκώβη. (Public Domain)

 

Του James Sale

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Εγκαινιάζεται το έργο αποκατάστασης στο αρχαίο θέατρο Πλευρώνας, από την υπουργό Πολιτισμού

Το βράδυ της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου, την Πέμπτη 31 Αυγούστου 2023 και ώρα 19:30, στο αρχαίο θέατρο της Πλευρώνας, θα τελεστούν τα εγκαίνια του έργου «Στερέωση, Αποκατάσταση και Ανάδειξη αρχαίου θεάτρου Πλευρώνας», από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Την τελετή θα πλαισιώνει παρουσίαση του έργου και μουσική εκδήλωση με τη Φωτεινή Δάρρα «Με ένα κομμάτι φεγγαριού στα χέρια».

Όπως πληροφορεί το ΥΠΠΟ σε ανακοίνωσή του, η αρχαία Πλευρώνα με το εντυπωσιακό τείχος της αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αιτωλικές πόλεις. Σε ξεχωριστή θέση και σε επαφή με το τείχος βρίσκεται το μικρό θέατρο, το οποίο αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί ως βουλευτήριο. Η πανοραμική θέα προς τη λιμνοθάλασσα, τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου και τις εκβολές του Αχελώου, είναι μοναδική. Το σκηνικό οικοδόμημα σε επαφή με το τείχος και τον αμυντικό πύργο, που χρησιμοποιούνταν και ως αποδυτήρια των ηθοποιών, προσδίδει μία επιπλέον σημαντική κατασκευαστική ιδιαιτερότητα.

Το συγχρηματοδοτούμενο έργο, προϋπολογισμού 900.000,00 ευρώ, υλοποιείται απολογιστικά και δι’ αυτεπιστασίας από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2023. Εντάχθηκε τον Ιούλιο του 2020 στο Ε.Π. «ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ 2014-2020» με χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ). Η σύνταξη της μελέτης αποκατάστασης, επιστημονικά υπεύθυνος της οποίας ήταν ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Γεώργιος Καραδέδος, έγινε μέσω Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Όπως προσθέτει το ΥΠΠΟ στην ανακοίνωσή του, με τις προτεινόμενες εργασίες αντιμετωπίζονται αφενός προβλήματα φθοράς του δομικού υλικού του μνημείου αφετέρου επιδιώκεται η αποκατάσταση, σε επιτρεπτά όρια, της μορφής του για λόγους αισθητικούς, διδακτικούς και πρακτικούς, χωρίς να αλλοιώνεται η αυθεντικότητά του. Εκτός από τη συμπλήρωση των εδωλίων του κοίλου με νέα από χυτό υλικό, οι πιο εκτεταμένες και απαιτητικές αναστηλωτικές εργασίες έγιναν στο σκηνικό οικοδόμημα, με τη συμπλήρωση της εσωτερικής παρειάς του τείχους, στην οποία στηρίχθηκαν τα αρχιτεκτονικά μέλη του ορόφου του, φτάνοντας σε συνολικό ύψος 2,50 μ. Παράλληλα, αποκαταστάθηκαν το μεγαλύτερο τμήμα της πυλίδας του πύργου του θεάτρου, η νότια κτιστή κλίμακα που οδηγεί στον όροφο της σκηνής, η αναστήλωση του βόρειου παρασκηνίου και τμήματος του προσκηνίου και του τόξου της βόρειας παρόδου του θεάτρου, το ύψος του οποίου φτάνει τα 3,70 μ.

Η υλοποίηση του έργου αποτελεί το επιστέγασμα των μακροχρόνιων και εκτεταμένων εργασιών ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου της Πλευρώνας, από το 2002 μέχρι σήμερα, μέσω διαδοχικών συγχρηματοδοτούμενων Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων (Γ΄ Κ.Π.Σ. και Ε.Σ.Π.Α.), που έχουν καταστήσει την αρχαία πόλη έναν από τους πλέον οργανωμένους αρχαιολογικούς χώρους της Αιτωλοακαρνανίας.