Πέμπτη, 12 Δεκ, 2024

Ελίτ του Νταβός κατά Τραμπ – Βλέπουν την πιθανή επιστροφή του ως απειλή για την παγκόσμια τάξη

Μια σημαντική είδηση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έκλεψε τις εντυπώσεις στη φετινή ετήσια σύνοδο κορυφής στο Νταβός της Ελβετίας, όπου οι πλουσιότεροι και ισχυρότεροι άνθρωποι του κόσμου συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις.

Η νίκη-ρεκόρ του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στην Αϊόβα στις 15 Ιανουαρίου έγινε το θέμα συζήτησης στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) στο χιονοδρομικό χωριό των Άλπεων. Σύμφωνα με ορισμένους παρατηρητές, το ζήτημα της πιθανής επιστροφής του στον Λευκό Οίκο κυριάρχησε στις συζητήσεις στα δείπνα και τα πάρτι καθ’ όλη τη διάρκεια της συνόδου κορυφής, επισκιάζοντας ακόμη και τα πιο πιεστικά παγκόσμια ζητήματα.

Χιλιάδες εκπρόσωποι της παγκόσμιας ελίτ, μεταξύ των οποίων διευθύνοντες σύμβουλοι, τραπεζίτες και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, συγκεντρώθηκαν στο Νταβός για την 54η ετήσια συνάντηση του WEF από τις 15 έως τις 19 Ιανουαρίου. Μεταξύ των συμμετεχόντων, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ άσκησε ανοιχτή κριτική στον πρώην πρόεδρο.

«Όλοι μας ανησυχούμε γι’ αυτό, επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μεγαλύτερη οικονομία, η μεγαλύτερη αμυντική χώρα στον κόσμο και έχει υπάρξει φάρος της δημοκρατίας, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά της», δήλωσε όταν ρωτήθηκε για τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο Bloomberg στις 17 Ιανουαρίου.

«Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί».

Η κ. Λαγκάρντ, η οποία διετέλεσε επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, χαρακτήρισε τον Ντόναλντ Τραμπ σαφή «απειλή» για την Ευρώπη κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης στο France 2, λόγω της στάσης του σχετικά με τους δασμούς, το ΝΑΤΟ και την κλιματική αλλαγή.

Την τελευταία ημέρα της συνόδου κορυφής, εκτίμησε ότι η πιο αποτελεσματική στρατηγική της Ευρώπης για να προετοιμαστεί για μια ενδεχόμενη επιστροφή του Τραμπ είναι να περάσει στην επίθεση.

«Η καλύτερη άμυνα, αν θέλουμε να το δούμε έτσι, είναι η επίθεση», δήλωσε κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης σε πάνελ στις 19 Ιανουαρίου. «Για να επιτεθείς σωστά, πρέπει να είσαι δυνατός στο εσωτερικό. Έτσι, το να είσαι ισχυρός σημαίνει να έχεις μια ισχυρή, σε βάθος αγορά, να έχεις μια πραγματική ενιαία αγορά».

Ο Φιλίπ Χίλντεμπραντ, πρώην επικεφαλής της ελβετικής κεντρικής τράπεζας και νυν αντιπρόεδρος της BlackRock, εξέφρασε παρόμοιες απόψεις για τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές.

«Ξέρετε, το έχουμε ξαναπεράσει, επιζήσαμε, οπότε θα δούμε τι σημαίνει», δήλωσε ο κ. Χίλντεμπραντ στο Bloomberg στο Νταβός. «Σίγουρα, από μια ευρωπαϊκή προοπτική, από ένα είδος παγκοσμιοποιητικής, ατλαντικής προοπτικής, είναι φυσικά μια μεγάλη ανησυχία».

Ο Γκόρντον Μπράουν, πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, εξέφρασε παρόμοια συναισθήματα.

«Ανησυχώ για την απειλή μιας προεδρίας Τραμπ», δήλωσε στο CNBC στο ελβετικό χιονοδρομικό κέντρο στις 17 Ιανουαρίου.

«Λέει ότι θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα Ουκρανίας-Ρωσίας σε μια μέρα. Αλλά αν το πρόβλημα Ουκρανία-Ρωσία λυθεί εις βάρος της Ουκρανίας και θεωρηθεί ως νίκη του Πούτιν, τότε το πλήγμα στην ευρωπαϊκή αυτοπεποίθηση θα είναι απολύτως τεράστιο».

(Α-Δ) Η δημοσιογράφος της τηλεόρασης του Bloomberg Φρανσίν Λακουά, ο πρόεδρος της Σιγκαπούρης Θάρμαν Σανμουγκαράτναμ, ο υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ αλ Τζαντάν, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ, ο συμπρόεδρος του Ομίλου Carlyle Ντέιβιντ Ρούμπενσταϊν, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κρίστιαν Λίντνερ και η γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου Νγκόζι Οκόντζο-Ιγουέλα συμμετέχουν σε συνεδρίαση κατά την τελευταία ημέρα της ετήσιας συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, στις 19 Ιανουαρίου 2024. (Fabrice Coffrini/AFP via Getty Images)

 

Όφελος εκστρατείας;

Οι ανησυχίες σχετικά με την πιθανή επιστροφή του πρώην προέδρου στον Λευκό Οίκο επεκτάθηκαν πέρα από το Νταβός.

Ο Γκάι Βερχόφσταντ, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου και νυν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξέφρασε παρόμοιες ανησυχίες μετά τη νίκη του Τραμπ στην Αϊόβα.

«Οι Ρεπουμπλικάνοι στέλνουν ένα μήνυμα στον κόσμο: η δημοκρατία μάχεται για την επιβίωση… Το παράθυρο κλείνει και για την Ευρώπη», έγραψε σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X στις 16 Ιανουαρίου.

Ο Ρίτσαρντ Ντίρλοβ, πρώην επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε πρόσφατα ότι η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να αποτελέσει «πολιτική απειλή» για το Ηνωμένο Βασίλειο και το ΝΑΤΟ.

«Πρέπει να προσθέσετε μια πολιτική απειλή, για την οποία ανησυχώ, η οποία είναι η επανεκλογή του Τραμπ … η οποία νομίζω ότι, για την εθνική ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι προβληματική», δήλωσε στο Sky News στις 14 Ιανουαρίου. «Διότι αν ο Τραμπ, όπως ήταν, ενεργήσει βιαστικά και βλάψει την ατλαντική συμμαχία, αυτό είναι μεγάλη υπόθεση για το Ηνωμένο Βασίλειο».

Ο κος Τραμπ έχει συχνά εκφράσει τις ανησυχίες του για τη μεγάλη εξάρτηση του ΝΑΤΟ από τις Ηνωμένες Πολιτείες και προέτρεψε τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις συνεισφορές τους στις αμυντικές δαπάνες.

Ο Μπράιαν Σέιτσικ, Ρεπουμπλικανός στρατηγικός αναλυτής και πρώην μέλος του επιτελείου της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, δήλωσε ότι πιστεύει ότι οι δηλώσεις που έγιναν από τις «παγκόσμιες ελίτ» στη συνάντηση του Νταβός θα μπορούσαν να ωφελήσουν την εκστρατεία του πρώην προέδρου.

«Είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν είναι οπαδοί του Τραμπ. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι», δήλωσε ο κ. Σέιτσικ στους Epoch Times.

«Οι άνθρωποι που μιλάνε για την κλιματική αλλαγή και κηρύττουν την κοσμοθεωρία τους για την κλιματική αλλαγή, ενώ παίρνουν ιδιωτικά αεροπλάνα για μια πολυτελή ευρωπαϊκή πόλη, δεν είναι πραγματικά αυτό στο οποίο επικεντρώνονται ιδιαίτερα οι βασικοί ταλαντευόμενοι ψηφοφόροι στη Τζόρτζια, το Μίσιγκαν, την Πενσυλβάνια και την Αριζόνα αυτές τις μέρες».

Ο Τζέιμι Ντάιμον επαινεί τον Τραμπ

Κατά τη διάρκεια μιας μάλλον απροσδόκητης στιγμής στο Νταβός, ο Τζέιμι Ντάιμον, διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan, αναστάτωσε τα πνεύματα, χαιρετίζοντας τις πολιτικές του πρώην προέδρου Τραμπ και προτρέποντας τους Δημοκρατικούς να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους απέναντι στους Ρεπουμπλικάνους “MAGA”.

«Μακάρι οι Δημοκρατικοί να σκέφτονταν λίγο πιο προσεκτικά όταν μιλούν περί MAGA», δήλωσε στις 17 Ιανουαρίου κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο CNBC στο Νταβός.

«Νομίζω ότι αυτή η αρνητική συζήτηση για τους MAGA θα βλάψει την προεκλογική εκστρατεία του Μπάιντεν».

Τα σχόλια του κ. Ντάιμον ήρθαν δύο ημέρες μετά την επικράτηση του πρώην προέδρου έναντι των Ρεπουμπλικανών ανταγωνιστών του στις εκλογές της Αϊόβα.

«Κάντε ένα βήμα πίσω, να είστε ειλικρινείς. Είχε κάπως δίκιο για το ΝΑΤΟ και κάπως δίκιο για τη μετανάστευση. Ανέπτυξε την οικονομία αρκετά καλά. Το εμπόριο και η φορολογική μεταρρύθμιση λειτούργησαν. Είχε δίκιο για την Κίνα», δήλωσε ο κ. Ντάιμον.

«Δεν είχε άδικο για ορισμένα από αυτά τα κρίσιμα ζητήματα και γι’ αυτό τον ψήφισαν».

Τον Νοέμβριο του 2023, ο κ. Ντάιμον, ο οποίος κάνει δωρεές κυρίως στο Δημοκρατικό Κόμμα, προέτρεψε όλους, συμπεριλαμβανομένων των Δημοκρατικών, να υποστηρίξουν την υποψήφια των Ρεπουμπλικανών για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών Νίκι Χέιλι, υποστηρίζοντας ότι θα αποτελούσε ισχυρότερη εναλλακτική λύση έναντι του πρώην προέδρου.

Ο Μάικ Ο’Σάλιβαν, πρώην επικεφαλής επενδύσεων στην Credit Suisse, δήλωσε ότι πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι εταιρικοί ηγέτες «δικαίως ανησυχούν» για μια δεύτερη θητεία του Τραμπ.

Ο κ. Ο’Σάλιβαν διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου για τη Νέα Οικονομία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου “The Levelling: What’s Next After Globalization”, ενός βιβλίου που εξετάζει πώς η παγκοσμιοποίηση έχει φτάσει στο τέλος της και δίνει τη θέση της σε μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων με γνώμονα τις αξίες.

«Ο Τραμπ έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει πρόεδρος από ό,τι είχε στην πρώτη του εκστρατεία», δήλωσε ο κ. Ο’Σάλιβαν στους Epoch Times σε ηλεκτρονικό μήνυμα.

«Κυβερνήσεις και εταιρείες ανησυχούν δικαίως για το πώς θα μπορούσε να υπονομεύσει το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και το μοναδικό οικονομικό καθεστώς της Αμερικής», είπε.

Ωστόσο, η ατμόσφαιρα μεταξύ των ηγετών των αμερικανικών επιχειρήσεων που συμμετείχαν στο φόρουμ ήταν πολύ διαφορετική- ορισμένοι απέρριψαν ιδιαιτέρως τις ανησυχίες που εξέφρασαν οι Ευρωπαίοι.

«Θα κερδίσει την προεδρία», δήλωσε ένας διευθύνων σύμβουλος αμερικανικής τράπεζας στο CNBC. «Πολλές από τις πολιτικές του ήταν σωστές».

Ένας άλλος διακεκριμένος επιχειρηματικός ηγέτης δήλωσε κατ’ ιδίαν ότι οι Ευρωπαίοι δεν κατανοούν τους ελέγχους και τις ισορροπίες που έχει ενσωματώσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ.

«Είναι σωστό να είμαστε προσεκτικοί, αλλά δεν θα είναι το τέλος του κόσμου», είπε.

Η ομιλία του Τραμπ στο Νταβός

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Ντόναλντ Τραμπ ταξίδεψε στο Νταβός δύο φορές, το 2018 και το 2020, για να συμμετάσχει στις συναντήσεις του WEF. Στην εναρκτήρια ομιλία του το 2020, αναφέρθηκε στις προστατευτικές εμπορικές πολιτικές του και στη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ως του μεγαλύτερου παραγωγού πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο.

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποχωρεί από το Συνεδριακό Κέντρο κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός στις 21 Ιανουαρίου 2020. (Fabrice Coffrini/AFP via Getty Images)

 

Εξέφρασε επίσης ανοιχτά τον σκεπτικισμό του απέναντι στην κλιματική αλλαγή, βάζοντας στο στόχαστρο αυτό που αποκάλεσε «κινδυνολόγους» και «ριζοσπάστες σοσιαλιστές».

«Πρέπει να απορρίψουμε τους αιώνιους προφήτες της καταστροφής και τις προβλέψεις τους για την αποκάλυψη. Είναι οι κληρονόμοι των ανόητων χαρτορίχτρων του χθες», είχε δηλώσει ο κος Τραμπ.

Συνέχισε τονίζοντας ιστορικά παραδείγματα λανθασμένων προβλέψεων, όπως η κρίση υπερπληθυσμού τη δεκαετία του 1960, η μαζική πείνα τη δεκαετία του 1970 και το προβλεπόμενο τέλος του πετρελαίου τη δεκαετία του 1990. Χαρακτήρισε αυτές τις λανθασμένες προβλέψεις ως έργο «κινδυνολόγων» που κυνηγούν ανελέητα την εξουσία.

«Αυτοί οι κινδυνολόγοι απαιτούν πάντα το ίδιο πράγμα: απόλυτη εξουσία για να κυριαρχήσουν, να μεταμορφώσουν και να ελέγξουν κάθε πτυχή της ζωής μας», είπε. «Δεν θα αφήσουμε ποτέ τους ριζοσπάστες σοσιαλιστές να καταστρέψουν την οικονομία μας, να καταστρέψουν τη χώρα μας ή να εξαλείψουν την ελευθερία μας».

Η ομιλία του συνάντησε ανάμεικτες αντιδράσεις, αλλά εξόργισε ιδιαίτερα ορισμένους από την ελίτ, κυρίως τον Κλάους Σβαμπ, ιδρυτή και εκτελεστικό πρόεδρο του φόρουμ.

Το WEF υπό πίεση

Ο κ. Σβαμπ, Γερμανός οικονομολόγος και καθηγητής, ίδρυσε το WEF το 1971 με στόχο την προώθηση του καπιταλισμού των ενδιαφερομένων μερών, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι εταιρείες πρέπει να εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων μερών τους αντί να επικεντρώνονται αποκλειστικά στους μετόχους.

Με την πάροδο των ετών, το WEF εξελίχθηκε σε ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο φόρουμ διαλόγου. Επικεντρώνεται σε θέματα που, όπως λέει, αποτελούν πιεστικές παγκόσμιες προκλήσεις -όπως η λεγόμενη κλιματική κρίση, η φτώχεια, η ανισότητα του πλούτου, η επισιτιστική ασφάλεια και οι πανδημίες- και φέρνει σε επαφή τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, το φόρουμ αντιμετωπίζει όλο και περισσότερο κριτική, με ερωτήματα σχετικά με τη χρησιμότητα των συζητήσεών του για την επίλυση των προβλημάτων των απλών ανθρώπων.

Το κλίμα αποτελεί εξέχον θέμα στο Νταβός, και η χρήση ιδιωτικών τζετ από τους συμμετέχοντες έχει προκαλέσει κατηγορίες για υποκρισία. Επιπλέον, η πρόσκληση ατόμων με αμφισβητήσιμο ιστορικό ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία του φόρουμ.

Ο Φορντ Ο’Κόνελ, πολιτικός αναλυτής και στρατηγικός σύμβουλος των Ρεπουμπλικανών, δήλωσε ότι οι παγκόσμιες ελίτ στο Νταβός δεν ενδιαφέρονται για τις δυσκολίες που βιώνουν οι Αμερικανοί εργαζόμενοι.

Ο πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι περιβάλλεται από τα μέσα ενημέρωσης μετά την ομιλία του στη συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, στις 17 Ιανουαρίου 2024. (Fabrice Coffrini/AFP via Getty Images)

 

«Η αδιαφορία των περισσότερων παγκόσμιων ελίτ για την αμερικανική ευημερία ή τους αγώνες της εργατικής τάξης είναι εμφανής», δήλωσε στους Epoch Times.

«Οι απόψεις τους έχουν ελάχιστη σημασία για τους καθημερινούς Αμερικανούς που ζουν από μεροκάματο σε μεροκάματο και θα έχουν ελάχιστη επιρροή στους ψηφοφόρους των ΗΠΑ στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές του 2024».

Ο πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι επέλεξε να πετάξει με εμπορική πτήση στο Νταβός για τη σύνοδο κορυφής, όπου επέκρινε ανοιχτά τη «σοσιαλιστική» ατζέντα της εκδήλωσης στην κεντρική του ομιλία.

“Σήμερα, είμαι εδώ για να σας πω ότι ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε κίνδυνο. Και κινδυνεύει επειδή εκείνοι που υποτίθεται ότι πρέπει να υπερασπιστούν τις αξίες της Δύσης συνδιαλέγονται με ένα όραμα για τον κόσμο που οδηγεί αναπόφευκτα στον σοσιαλισμό και κατ’ επέκταση στη φτώχεια”, δήλωσε ο νεοεκλεγείς φιλελεύθερος πρόεδρος στο πλήθος του Νταβός στις 17 Ιανουαρίου.

Ο Κέβιν Ρόμπερτς, πρόεδρος του Heritage Foundation, μιας συντηρητικής δεξαμενής σκέψης με έδρα την Ουάσινγκτον, επέκρινε επίσης την ατζέντα του φόρουμ κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο Νταβός στις 18 Ιανουαρίου και κάλεσε τις μελλοντικές ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις να απορρίψουν όλες τις προτάσεις του WEF.

«Ο ίδιος ο λόγος που βρίσκομαι εδώ στο Νταβός είναι για να εξηγήσω σε πολλούς ανθρώπους σε αυτή την αίθουσα και που παρακολουθούν, με όλο το σεβασμό, χωρίς να θέλω να το πάρουν προσωπικά, ότι είστε μέρος του προβλήματος», είπε.

Ο κ. Ρόμπερτς υπερασπίστηκε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ και υποστήριξε ότι οι παγκόσμιες ελίτ έχουν παραπληροφορήσει τον μέσο άνθρωπο για θέματα όπως η παράνομη μετανάστευση, το κλίμα και η δημόσια ασφάλεια.

Η δύναμη της ελαιογραφίας: Οι νικητές του 6ου Διαγωνισμού Προσωπογραφίας του NTD

Αν ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι είχε δίκιο λέγοντας ότι «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», τότε οι βραβευμένοι πίνακες του 6ου Διεθνούς Διαγωνισμού Προσωπογραφίας του NTD (NIFPC) έχουν να προσφέρουν στο κοινό κάτι περισσότερο από απλή ευχαρίστηση.

Ο NIFPC εντάσσεται σε μια σειρά διεθνών καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που φιλοξενεί το NTD (New Tang Dynasty), το αδελφό μέσο ενημέρωσης της Epoch Times, με στόχο «να προωθήσει την αγνή ομορφιά, την αγνή καλοσύνη και την αγνή αυθεντικότητα της παραδοσιακής ελαιογραφίας», αναβιώνοντας έτσι την παράδοση της ρεαλιστικής ζωγραφικής.

Σε αυτό το πλαίσιο, υπήρχαν οι εξής απαιτήσεις για τα έργα που θα συμμετείχαν: έπρεπε να ανήκουν στο είδος της ελαιογραφίας και να φανερώνουν γνώση της ανθρώπινης μορφής.

Ο φετινός διαγωνισμός έλαβε εκατοντάδες συμμετοχές, οι οποίες κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως αυτοπροσωπογραφίες, οικογενειακές συγκεντρώσεις, σωτηρία, καταδίκη και θρησκευτικές διώξεις. Οι κριτές επέλεξαν περισσότερους από 50 φιναλίστ από περίπου 20 χώρες. Στην αξιολόγησή τους αναζήτησαν κάτι περισσότερο από την καλλιτεχνική αρτιότητα. Καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή τους ήταν το αν οι προσωπογραφίες μεταδίδουν αγνότητα, ομορφιά και δικαιοσύνη, ώστε να μπορούν να καθοδηγήσουν και να εξυψώσουν την ανθρωπότητα.

Συμμετέχοντες ήταν τόσο καλλιτέχνες που είχαν λάβει μέρος αρκετές φορές και σε παλαιότερες διοργανώσεις όσο και καινούριοι, όπως η Γερμανίδα Αλεξάνδρα Τέλγκμαν, η οποία έμαθε για τον Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του NTD μόλις πέρυσι. «Αυτό που μου αρέσει σε αυτό τον διαγωνισμό είναι η έμφαση που δίνεται στην ομορφιά – την ομορφιά της ανθρωπότητας και την ομορφιά της τέχνης», δήλωσε η ζωγράφος. «Μου αρέσει που προάγεται εκ νέου αυτό το είδος τέχνης, ευαισθητοποιώντας το κοινό, αλλά και τους καλλιτέχνες». Στη Γερμανία, ανέφερε η κα Τέλγκμαν, προάγεται η αφηρημένη τέχνη, μη προσφέροντας σε καλλιτέχνες που προτιμούν την παραστατική ζωγραφική πολλές ευκαιρίες να μοιραστούν το έργο τους.

Η τελετή απονομής των βραβείων φιλοξενήθηκε φέτος στη Λέσχη Σαλμαγκούντι, στη Νέα Υόρκη. Δόθηκαν τρία αργυρά βραβεία, πέντε χάλκινα, έξι βραβεία Εξαιρετικής Τεχνικής, δύο βραβεία Ξεχωριστών Νέων και ένα βραβείο Βαθιάς Ανθρωπιάς.

Ο καταξιωμένος γλύπτης και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού Κουνλούν Τζανγκ εξήγησε στον πρόλογο του καταλόγου της έκθεσης γιατί δεν δόθηκε φέτος χρυσό βραβείο:

«Το χρυσό βραβείο αυτού του διαγωνισμού είναι το λαμπρότερο σημείο στην ιστορία της ανάπτυξης της ανθρώπινης τέχνης, επομένως [το έργο που το λαμβάνει] πρέπει να τηρεί τα υψηλότερα πρότυπα και να είναι ένας τέλειος συνδυασμός θετικού περιεχομένου και ανώτερης τεχνολογίας. Εάν κανένα έργο δεν πληροί αυτά τα υψηλά πρότυπα, το χρυσό βραβείο δεν δίνεται». Ωστόσο, δεν παρέλειψε να εξάρει τις προσπάθειες των συμμετεχόντων: «Όλοι λαχταρούν την ομορφιά και εξερευνούν πώς  μπορούν να την παρουσιάσουν και να την εκφράσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Ο κος Τζανγκ είναι γνωστός για τη βαθιά πίστη του. Αν και παλαιότερα ακολουθούσε τις μοντέρνες τάσεις στον χώρο της τέχνης, ενώ ζούσε ακόμα στην πατρίδα του την Κίνα,  όταν απέκτησε πίστη η άποψή του για τη μελέτη, την εκμάθηση και την αποκατάσταση της παραδοσιακής τέχνης άλλαξε. Πιστώνει την σημαίνουσα αποστολή του υπέρ της ομορφιάς σε όσα έμαθε και κατανόησε για την ομορφιά, τη ζωή και το σύμπαν χάρις στην πνευματική πρακτική Φάλουν Ντάφα που ασκεί, η διδασκαλία της οποίας στηρίζεται στις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.

Οι καλλιτέχνες ήρθαν σε αυτόν τον κόσμο με μια αποστολή, εξηγεί ο κος Τζανγκ, αλλά πολλοί μπορεί να το έχουν ξεχάσει αυτό λόγω της πληθώρας των ανθρώπινων επιθυμιών και επιδιώξεων, που είναι τόσο εύκολα διαθέσιμες στην κοινωνία. Εν τούτοις, τα τελευταία 17 χρόνια που διεξάγεται αυτός ο διαγωνισμός, η όλο και μεγαλύτερη ομάδα καλλιτεχνών με καθαρή καρδιά που συμμετέχουν επιδιώκοντας την ομορφιά, την καλοσύνη και την αυθεντικότητα ξανά, τον γεμίζει με θάρρος και ελπίδα για το μέλλον.

«Οι άνθρωποι που θεωρούν ότι όσοι καλλιτέχνες αφοσιώνονται στην κλασική ζωγραφική είναι κολλημένοι στο παρελθόν, απλά δεν συνειδητοποιούν τι απαιτείται για να οικοδομήσουμε ένα μέλλον», δηλώνει ο Κεν Γκόσεν, ζωγράφος, υπεραμυνόμενος των αξιών του διαγωνισμού του NTD. «Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα μέλλον γεμάτο σοφία, πρέπει να το οικοδομήσουμε στους ώμους των γιγάντων.»

Η ελαιογραφία είναι η τεχνική των μεγάλων κλασικών, των σπουδαίων Δασκάλων της Αναγέννησης, αυτή που εξυπηρετεί καλύτερα από όλες τις άλλες τις ανάγκες της εικόνας, που διαρκεί σε βάθος αιώνων χωρίς να χάνουν τα χρώματα τη λαμπρότητα και τη δύναμή τους. Δυστυχώς, πολλά από τα μυστικά της έχουν πλέον ολοκληρωτικά χαθεί ή είναι ελάχιστα γνωστά και δύσκολα προσβάσιμα, έχοντας περιπέσει σε αχρησία για χρόνια.

Η Ιταλίδα Αλεσσάντρα Μαρρούκκι [Alessandra Marrucchi], μια από τις νικήτριες στην κατηγορία Εξαιρετικής Τεχνικής, μιλώντας για την κατάσταση των εργαστηρίων ζωγραφικής στην πατρίδα της, ανέφερε ότι όταν πήγε η ίδια να σπουδάσει, 50 χρόνια πριν, υπήρχε μόνο ένα εργαστήριο στη Φλωρεντία, που προσέφερε κλασικές σπουδές, μελέτη της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος και διδασκαλία της παραδοσιακής ελαιογραφίας. Στο εργαστήριο Σίμι, η κα Μαρρούκκι εργάστηκε αποκλειστικά με το κάρβουνο για 3 ολόκληρα χρόνια, όπως έκαναν και στα χρόνια της Αναγέννησης οι μαθητευόμενοι, πριν πιάσει πινέλο στα χέρια της. Για τη ζωγραφική, χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά χρώματα σε σκόνες, ενώ η μελέτη του ανθρώπινου σώματος γινόταν από ζωντανά μοντέλα, που κρατούσαν την ίδια πόζα για δύο εβδομάδες.

Σήμερα, υπάρχουν πλέον αρκετά εργαστήρια ζωγραφικής στη Φλωρεντία που ακολουθούν έναν παραδοσιακό δρόμο, προσθέτει η κα Μαρρούκκι. Δεν είναι περίεργο που επέλεξαν τη Φλωρεντία ως έδρα τους, καθώς φιλοξενεί πλήθος αριστουργημάτων για μελέτη, τόσο από την κλασική όσο και από την περίοδο της Υψηλής Αναγέννησης.

«Όταν πηγαίνω στο μουσείο, δεν ξέρω γιατί, αλλά υπάρχουν κάποιες εικόνες που μου δίνουν τόσο πολλά. Έτσι, θα ήθελα κι εγώ να κάνω το ίδιο», δηλώνει. «Προσπαθώ να βρω την ομορφιά μέσα στους ανθρώπους – την ομορφιά, τη γαλήνη, την ψυχή. Ξέρω ότι ο κόσμος έχει πολλές διαμάχες, πολλά κακά πράγματα, αλλά όταν ζωγραφίζω, προτιμώ να αναζητώ, προσπαθώ να βρίσκω όλα όσα είναι καλά.»

Αργυροί νικητές

Hung-Yu Chen (L), Yuan Li (not pictured), and Shao-Han Tsai, won the silver award for their triptych "The Infinite Grace of Buddha" at the Sixth NTD International Figure Painting Competition on Jan. 18, 2024, at the Salmagundi Club in New York City. Each artist painted one of the panels. (Samira Bouaou/The Epoch Times) "
Οι Χουνγκ-Γιου Τσεν (α), Γιουάν Λι (δεν απεικονίζεται) και Σάο-Χαν Τσάι (δ), κέρδισαν από ένα αργυρό βραβείο για το τρίπτυχο «Η άπειρη χάρη του Βούδα», στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του NTD. Νέα Υόρκη, Salmagundi Club, 18 Ιανουαρίου 2024. Κάθε καλλιτέχνης ζωγράφισε ένα από τα μέρη του τρίπτυχου. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

 

The left panel of "The Infinite Grace of Buddha" by Hung-Yu Chen of Taiwan. <span style="font-weight: 400;">Oil on canvas; 107 3/8 inches by 56 4/8 inches. </span>(NTD International Figure Painting Competition)
Χουνγκ-Γιου Τσεν, «Η άπειρη χάρη του Βούδα» (αριστερό μέρος του τρίπτυχου), Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 273 x 143 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

The central panel of "The Infinite Grace of Buddha" by Yuan Li of Japan. <span style="font-weight: 400;">Oil on canvas; 107 3/8 inches by 74 5/8 inches. </span>(NTD International Figure Painting Competition)
Γιουάν Λι, «Η άπειρη χάρη του Βούδα» (κεντρικό μέρος του τρίπτυχου), Ιαπωνία. Λάδι σε καμβά, 273 x 189 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

The right panel of "The Infinite Grace of Buddha" by Shao-Han Tsai of Taiwan. <span style="font-weight: 400;">Oil on canvas; 107 3/8 inches by 56 4/8 inches. </span>(NTD International Figure Painting Competition)
Σαο-Χαν Τσάι, «Η άπειρη χάρη του Βούδα» (δεξί μέρος του τρίπτυχου), Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 273 x 143 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Χάλκινοι νικητές

“Vivian” by John Darley of the United States. Oil on linen; <span style="font-weight: 400;">18 inches by 36 inches.</span> (NTD International Figure Painting Competition)
Τζον Ντάρλεϋ, «Βίβιαν», ΗΠΑ. Λάδι σε λινό, 46 x 91 εκ. Χάλκινο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του NTD. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Jenna’s Joy” by Adam Clague of the United States. Oil on canvas; 30 inches by 24 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Άνταμ Κλαγκ, «Η χαρά της Τζέννα», ΗΠΑ. Λάδι σε καμβά, 76 x 61 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

"Origin" by Pablo Josué Roque Almanza of Peru. Oil on canvas; 58 6/8 inches by 86 2/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Πάμπλο Ζοσουέ Ρόκουε Αλμάνζα, «Καταγωγή», Περού. Λάδι σε καμβά, 150 x 220 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Bath Time” by Clodoaldo Geovani Martins of Brazil. Oil on canvas; 36 inches by 40 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Κλοντοάλντου Τζεοβάνι Μαρτίνς, «Η ώρα του μπάνιου», Βραζιλία. Λάδι σε καμβά, 90 x 101 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“The Revival” by Tien-Cheng Wu of Taiwan. Oil on canvas; 82 2/8 inches by 43 1/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Τιαν-Τσενγκ Γου, «Η αναβίωση», Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 209 x 110 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Βραβεία Εξαιρετικής Τεχνικής

“Alexandra” by Sandra Kuck of the United States. Oil on canvas; 48 inches by 24 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Σάντρα Κουκ, «Αλεξάνδρα», ΗΠΑ. Λάδι σε καμβά, 122 61 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“A Self Portrait With a Pearl Earring” by Alessandra Marrucchi of Italy. Oil on canvas; 10 inches by 16 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Αλεσσάντρα Μαρρούκκι, «Αυτοπροσωπογραφία με μαργαριταρένιο σκουλαρίκι», Ιταλία. Λάδι σε καμβά, 25 x 40 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Revelation” by Lauren Tilden of the United States. Oil on canvas; 24 inches by 36 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Λώρεν Τίλντεν, «Αποκάλυψη» (ΗΠΑ). Λάδι σε καμβά, 24 61 x 91 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Worries (Self-Portrait)” by Phillippe Lhuillier of France. Oil on canvas; 39 2/8 inches by 31 7/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Φιλίπ Λουιγιέ, «Ανησυχίες (Αυτοπροσωπογραφία)», Γαλλία. Λάδι σε καμβά, 100 x 80 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Flying Apsaras in the Golden Age” by Hao Zeng of China. Oil on Canvas; 45 inches by 63 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Χάο Ζενγκ, «Ιπτάμενες αψάρα της Χρυσής Εποχής», Κίνα. Λάδι σε καμβά, 114 x 160 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Βραβεία ξεχωριστών νέων

“Merciful Encouragement” by Yu Hsuan Lin. Oil on canvas; 62 inches by 82 2/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Γιου Χσουάν Λιν, «Ελεήμων ενθάρρυνση». Λάδι σε καμβά, 157 x 210 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Tiananmen Square After the Rain” Jui-Hsiang Shao of Taiwan. Oil on canvas; 63 6/8 inches by 47 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Τζούι-Χσιανγκ Σάο, «Η πλατεία Τιενανμέν μετά τη βροχή», Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 162 x 119 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Βραβείο Βαθιάς Ανθρωπιάς

“Choosing Conscience Amid Political Unrest” by Shi-Ju Chiang. Oil on canvas; 102 1/8 inches by 53 1/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Σι-Τζου Τσιανγκ, «Επιλέγοντας τη συνείδηση εν μέσω πολιτικής αναταραχής». Λάδι σε καμβά, 260 x 135 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

 

Των Lorraine FerrierCatherine Yang

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Οι ΗΠΑ εγκρίνουν την πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία μετά την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ενημέρωσε την Παρασκευή το Κογκρέσο για την έγκριση της αγοράς από την Τουρκία 40 μαχητικών αεροσκαφών F-16 έναντι 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αφού η χώρα ενέκρινε την αίτηση της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Μια συνοδευτική πώληση 8,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη F-35 στην Ελλάδα ανακοινώθηκε επίσης από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ την Παρασκευή.

Ο γερουσιαστής Μπεν Κάρντιν (D-Md.), πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι υποστηρίζει την πώληση στην Τουρκία.

Η απόφασή του να δώσει το πράσινο φως για την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών εξαρτιόταν από την έγκριση της Τουρκίας για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, η οποία δόθηκε από το κοινοβούλιο νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα.

«Συγχαίρω το τουρκικό κοινοβούλιο για τη σημαντική ψήφο του υπέρ της έγκρισης του πρωτοκόλλου ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και τον πρόεδρο Ερντογάν για την υπογραφή του», ανέφερε ο κ. Κάρντιν σε δήλωσή του.

«Η Σουηδία πληροί εδώ και καιρό όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την προσχώρηση στη Συμμαχία και η κίνηση αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την ενίσχυση της ευρωατλαντικής μας κοινότητας και της διαλειτουργικότητάς μας απέναντι στην απρόκλητη και παράνομη εισβολή του καθεστώτος Πούτιν στην Ανατολική Ευρώπη».

Ενώ ο κ. Κάρντιν ενέκρινε την πώληση, εξέφρασε ανησυχίες για το ιστορικό της Τουρκίας όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο στο εσωτερικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σε δήλωσή του, τόνισε την ανάγκη η Τουρκία να αντιμετωπίσει επείγοντα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξέφρασε ανησυχίες για τους δεσμούς της Τουρκίας με τη Ρωσία, την υποστήριξη της Χαμάς και την κριτική που ασκεί στο Ισραήλ.

«Η έγκρισή μου για το αίτημα της Τουρκίας να αγοράσει αεροσκάφη F-16 εξαρτήθηκε από την έγκριση της Τουρκίας για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Αλλά μην γελιέστε: δεν ήταν μια απόφαση στην οποία κατέληξα ελαφρά τη καρδία», ανέφερε ο κ. Κάρντιν σε ανακοίνωσή του.

«Οι ανησυχίες μου έχουν μεταφερθεί έντονα και με συνέπεια στην κυβέρνηση Μπάιντεν στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης δέσμευσής μας και είμαι ενθαρρυμένος από την παραγωγική κατεύθυνση των συζητήσεών τους με Τούρκους αξιωματούχους για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων», πρόσθεσε.

Η παρατεταμένη καθυστέρηση της έγκρισης της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από την Τουρκία συνδέεται με διάφορες παραχωρήσεις που ζητούσε η Άγκυρα. Αυτές περιλάμβαναν ανησυχίες σχετικά με τις κουρδικές ομάδες, απαγορεύσεις πωλήσεων όπλων και εκκλήσεις για βοήθεια της Τουρκίας στην ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Επιπλέον, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε παροτρύνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να παρακάμψουν την αναστολή που είχε θέσει ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ (D-N.J.), στην πώληση των F-16.

Ο κ. Μενέντεζ παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο και ο κ. Κάρντιν, ο οποίος τον διαδέχθηκε, διατήρησε την αναστολή μέχρι η Τουρκία να επιβεβαιώσει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, μαζί με την Τουρκία, δεν ενέκριναν την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.

Στη δήλωσή του την Παρασκευή, ο κ. Κάρντιν κατηγόρησε τον κ. Όρμπαν ότι «εμποδίζει» την πορεία της Σουηδίας προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ και βάζει ένα φρένο σε μια στιγμή που θα έπρεπε να γιορτάζει την επέκτασή του.

«Ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι το λιγότερο αξιόπιστο μέλος του ΝΑΤΟ, εκτός από το να παίζει το ρόλο του χαφιέ στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παράσχει την αναγκαία οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία», δήλωσε ο κ. Κάρντιν, επικρίνοντας τις προσπάθειες της Βουδαπέστης να ματαιώσει τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δεσμεύσει περισσότερη οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία.

Η Lockheed Martin θα είναι ο κύριος ανάδοχος για την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών F-16.

Η προτεινόμενη πώληση περιλαμβάνει την απόκτηση 40 νέων αεροσκαφών F-16 από την Τουρκία και τον εκσυγχρονισμό 79 υφιστάμενων αεροσκαφών F-16 σε διαμόρφωση V. Περιλαμβάνει κινητήρες, συστήματα ραντάρ, εκτοξευτές πυραύλων, βόμβες, συστήματα καθοδήγησης και διάφορα συναφή στοιχεία.

Η ελληνική πώληση περιλαμβάνει 40 μαχητικά αεροσκάφη F-35 Lightning II Joint Strike Fighters και συναφή εξοπλισμό.

Αυτή η εξοπλιστική συμφωνία θεωρείται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ως στρατηγική κίνηση για την επέκταση της παρουσίας του ΝΑΤΟ και την αντιμετώπιση της ρωσικής επιθετικότητας στην περιοχή.

Οι πρόσφατες εισόδους της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ εξυπηρετούν την ενίσχυση των βόρειων συνόρων της συμμαχίας με τη Ρωσία.

Οι «Οδηγίες του Πταχοτέπ»: Το παλαιότερο βιβλίο στον κόσμο

Πριν από τέσσερεις χιλιάδες τετρακόσια χρόνια, o φαραώ της 5ης δυναστείας Τανχέρης (ή Djedkar Isesi) ζήτησε από τον σοφό σύμβουλό του Πταχοτέπ να καταγράψει τις γνώσεις του για την επόμενη γενιά, ως οδηγό που θα βοηθούσε τους νέους να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικοι.

Ρούχα της Αρχαίας Αιγύπτου. Ρούχα Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο

Το έργο που προέκυψε ήταν αρκετά μικρό – ένας κύλινδρος μόλις 16 σελίδων – και ονομάστηκε «Οδηγίες του Πταχοτέπ». Αποτελεί μέρος ενός ενιαίου πάπυρου και βρέθηκε στον τάφο ενός φαραώ της 17ης Δυναστείας στην αρχαία αιγυπτιακή πόλη Θήβα, στη δυτική όχθη του Νείλου.

Οι κάτοικοι της περιοχής που ανακάλυψαν τον πάπυρο τον έδωσαν στον Γάλλο αιγυπτιολόγο και εξερευνητή Εμίλ Πρις ντ’ Αβέν (Émile Prisse d’Avesnes, 1807-1879), προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε το αρχαίο έγγραφο.

File:Papyrus Prisse 190 1.jpg - Wikimedia Commons
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου. (Wikimedia Commons)

 

Ο Πάπυρος του Πρις αποκτήθηκε και εκδόθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου (Nationale Bibliothèque de Paris) το 1847. Πρόσφατα έγινε μια επιτυχημένη μετάφραση του αρχαίου κειμένου από τον αιγυπτιολόγο Δρα Μπιλ Μάνλεϋ [Dr Bill Manley].

Οι «Οδηγίες του Πταχοτέπ» ανήκουν στο αρχαίο αιγυπτιακό λογοτεχνικό είδος sebayt (σεμπαΐτ – που σημαίνει «οδηγία», «διδασκαλία»), αποτελώντας μια συλλογή από ηθικές αρχές για έναν ενάρετο τρόπο ζωής.

Πάντα επίκαιρη διδασκαλία

Παρά το γεγονός ότι οι «Οδηγίες του Πταχοτέπ» γράφτηκαν 4.400 χρόνια πριν, το περιεχόμενό τους παραμένει πάντα επίκαιρο. Η ταπεινοφροσύνη, ο γάμος, ο φθόνος, η επιτυχία, η ανατροφή των παιδιών, η ηγεσία, η ειλικρίνεια είναι θέματα που αφορούν τους ανθρώπους κάθε εποχής και φυλής.

Οι γνώσεις μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά και από πολιτισμό σε πολιτισμό. Πολλές από τις γνώσεις της αρχαίας Αιγύπτου μεταφέρθηκαν στην αρχαία Ελλάδα μέσω των σχέσεων που συνέδεαν τους δύο γειτονικούς λαούς και από εκεί σε ολόκληρο τον λεγόμενο δυτικό κόσμο. Δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ο Πταχοτέπ κληροδοτούσε τις ανεκτίμητες γνώσεις του που είχε αναμφίβολα λάβει από τους προγόνους του και εκείνοι από τους δικούς τους προγόνους.

Γυναίκες στην Αρχαία Αίγυπτο

Όταν ο φαραώ Τανχέρης, κατανοώντας ότι «κανείς δεν γεννιέται σοφός», απευθύνθηκε στον Πταχοτέπ, τον πιο δίκαιο σύμβουλό του, ζητώντας του να γράψει όσα έπρεπε να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές για την υποδειγματική συμπεριφορά, εκείνος – ο οποίος έζησε μέχρι 110 ετών – ήταν ήδη μεγάλος. Το βιβλίο περιέχει 36 διδασκαλίες, που περιγράφουν τα βασικότερα σημεία που πρέπει να προσέχει ένας άνθρωπος στη ζωή του.

1. Περί σεμνότητας 

Ο Πταχοτέπ μιλάει για τη σεμνότητα, την πιο σημαντική αξία, σε πολλά κεφάλαια του βιβλίου:

 «Μην είσαι αλαζονικός λόγω της ανώτερης μόρφωσής σου – να συμβουλεύεσαι τους απλούς ανθρώπους σαν να συμβουλεύεσαι μορφωμένους ανθρώπους. Δεν υπάρχει τέχνη της οποίας τα όρια να μπορούν να εξαντληθούν ούτε καλλιτέχνης που να έχει επιτύχει την πλήρη έκφραση. Αυτοί που αγαπούν τον εαυτό τους και πιστεύουν ότι έχουν κάνει σπουδαία πράγματα στη ζωή τους σφάλλουν, γιατί ο Θεός τους έδωσε το ταλέντο τους και ο Θεός τους κατεύθυνε. Μπορεί να γίνατε πλούσιος μετά από πολλά χρόνια φτώχειας. Μην αποδίδεται τα επιτεύγματά σας στον εαυτό σας· η επιτυχία σας είναι δώρο από τον Θεό.»

Le papyrus Prisse
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου.

 

Η έλλειψη σεμνότητας εμφανίζεται ακόμα και στις απλές καθημερινές συναναστροφές μας. Παραδείγματος χάριν, πόσες φορές δεν ανυπομονούμε να μιλήσουμε, να εκφράσουμε τη σκέψη μας, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουμε ύστερα ότι αυτό που βιαστήκαμε να μοιραστούμε, διακόπτοντας ίσως άλλους, δεν ήταν μια βαθυστόχαστη κατανόηση, αλλά κάτι το επιφανειακό και φευγαλέο. Ωστόσο, η επιθυμία να επιδείξουμε την εξυπνάδα μας μας στερεί και από το κριτήριό μας, αλλά και από την εγκράτεια, τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη, αρετές που αποτελούν τα θεμέλια ενός καλού χαρακτήρα και βίου.

2. Περί κουτσομπολιού και φθόνου 

Όταν σχολιάζουμε τους άλλους ή κουτσομπολεύουμε ή κοροϊδεύουμε ή μεταφέρουμε φήμες αντί να περιοριζόμαστε στα γεγονότα στα οποία οι ίδιοι ήμαστε μάρτυρες, στην πραγματικότητα εκδηλώνουμε ζήλια.

«Αν θέλεις να μάθεις τον χαρακτήρα κάποιου, μην ζητάς τη γνώμη των άλλων. Πήγαινε να το διαπιστώσεις εσύ ο ίδιος. Αφιέρωσε λίγο χρόνο σε εκείνον τον άνθρωπο, προκειμένου να σχηματίσεις μια προσωπική γνώμη για αυτόν.» 

Οι σχέσεις των ανθρώπων οφείλουν να διέπονται από αμοιβαίο σεβασμό και ειλικρίνεια. Η αγαθότητα και η καλή προαίρεση είναι επίσης ουσιώδεις. Η ευχαρίστηση που μπορεί να αντλούμε μιλώντας για άλλους είναι μια βλαβερή συνήθεια, που δεν θίγει τόσο εκείνους όσο υποβαθμίζει τον ίδιο μας τον εαυτό και την ποιότητα των σχέσεών μας.

Ο σεβασμός μας απέναντι στους άλλους πρέπει να εκφράζεται ακόμα κι όταν μας εκμυστηρεύονται κακές πράξεις – ίσως μάλιστα ιδιαίτερα τότε, αφού σε μια τέτοια στιγμή ο άλλος εκτίθεται και η αξιοπρέπειά του εξαρτάται από τις αντιδράσεις μας. Σε ανάλογες περιπτώσεις, ο Πταχοτέπ μας συμβουλεύει να μην θυμώσουμε και να μην τον ταπεινώσουμε – έχει ήδη ταπεινωθεί από την ίδια τη διάπραξη της κακής του πράξης.

3. Περί πεπρωμένου και επιτυχίας 

Ο Πταχοτέπ πιστεύει ότι η ανθρώπινη ζωή ακολουθεί ένα προκαθορισμένο μονοπάτι:

«Ό,τι είναι ότι θα συμβεί, θα συμβεί. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό που του επιφυλάσσει η μοίρα.» 

Το ζήτημα του πεπρωμένου είναι μια πολύ σημαντική πτυχή της παραδοσιακής οπτικής.  Στις «Οδηγίες του Πταχοτέπ»  εμφανίζεται ως καθοριστικός ρυθμιστικός παράγοντας σε πολλούς τομείς της ζωής, όπως στο θέμα της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Ο Πταχοτέπ ορίζει την ατομική επιτυχία από μια ευρεία προοπτική – ηθική, κοσμολογική και κοινωνική.

«Αν μπορείς να καλλιεργήσεις λουλούδια σε ένα βάλτο, σημαίνει ότι ο Θεός κάνει κάτι υπέροχο μέσω εσού», γράφει, αναφέροντας το ανθρώπινο περιβάλλον ως βάλτο όπου η επιτυχία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ουράνιας υποστήριξης ή εξαιτίας ενός θεϊκού σχεδίου.

Συνεπώς, δεν είναι σωστό να υπερηφανευόμαστε για όσα πετυχαίνουμε, νομίζοντας ότι πρόκειται για προσωπικά μας επιτεύγματα, αλλά να είμαστε ταπεινοί και να μην ξεχνάμε πως όλα όσα έχουμε προέρχονται από τις θείες ευλογίες.

«Μην καυχιέστε στους συγγενείς σας, είναι καλύτερα να σιωπάτε με αξιοπρέπεια. Όταν ένας πλούσιος είναι και έντιμος άνθρωπος, θα χαίρει σεβασμού από όλη την κοινωνία.» 

Μόνο όταν η ευημερία βιώνεται με σεμνότητα και εντιμότητα, μπορεί να ανυψώσει τον άνθρωπο και να μην τον παρασύρει σε αλαζονικές ή αυταρχικές πράξεις, έτσι ώστε από αυτόν, τα πλούτη και το ήθος του να επωφελείται το σύνολο του ευρύτερου περιβάλλοντός του.

Papyrus Prisse
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου.
Σε άλλο κεφάλαιο, ο Πταχοτέπ προσθέτει:

«Το πόσα λαμβάνει ένας άνθρωπος εξαρτάται από το σχέδιο του Θεού και μόνο οι αμόρφωτοι παραπονιούνται.»

Γιατί ο Πταχοτέπ λέει ότι όταν ένας άνθρωπος μορφώνεται δεν παραπονιέται; Με ποια λογική συνδέονται αυτά τα δύο; Το να παραπονιόμαστε είναι αρκετά συνηθισμένο στη κοινωνία μας. Πολλοί από εμάς μιλάμε για τα προβλήματά μας για να προκαλέσουμε τη συμπάθεια των άλλων. Λίγοι όμως είναι αυτοί που σκέπτονται ότι όταν παραπονιόμαστε φέρνουμε τον συνομιλητή μας σε δύσκολη θέση, καθώς είναι στην πραγματικότητα ανήμπορος να μας βοηθήσει. 

Από αυτό προκύπτει και το ζήτημα της ευθύνης. Τελικά, μορφωμένος είναι αυτός που έχει διδαχθεί τις ανώτερες αρχές, που μπορεί να ορίζει τη συμπεριφορά του αναλογιζόμενος τον αντίκτυπο που έχουν οι πράξεις και τα λόγια του στους άλλους και που μπορεί να απέχει από κάθε τι που βλάπτει τους άλλους.

Οι αρχαίοι Έλληνες, επίσης, όριζαν τον άνθρωπο σε σχέση με το επίπεδο της ηθικής του. Άνθρωπος χωρίς ηθικές αρχές δεν νοούνταν άνθρωπος αλλά μάλλον δίποδο ζώο, καθώς «η αξία της ηθικής έγκειται κυρίως στη συνειδητή επιλογή μιας ενέργειας με γνώμονα το πρέπον, το προσήκον, το ενδεδειγμένο, το δέον γενέσθαι. Ως μόνη αμοιβή της έχει την εσωτερική ικανοποίηση ότι με την πράξη αυτή ορθώνεται το καλό. Η ηθική είναι σχέση προς τον άλλο, σεβασμός των δικαιωμάτων, των αναγκών και των επιθυμιών του, που έχει σαν αποτέλεσμα την αμοιβαία εμπιστοσύνη.» [1]

4. Σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και την εκπαίδευση

Το πεπρωμένο αφορά και το ζήτημα της τεκνοποιΐας, συνεπώς για τον Πταχοτέπ είναι ουσιώδες ότι:

«Δεν πρέπει να υποτιμάτε κάποιον που δεν έχει παιδιά, μην τον ταπεινώνετε σε αυτό το θέμα.»

Ο Πταχοτέπ εξηγεί ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ένα παιδί δεν γεννιέται απλώς σε μια οικογένεια ικανή να του δώσει καλή εκπαίδευση. Υπάρχει ένας λόγος για τη γέννηση ενός παιδιού, που «καθορίστηκε στη μήτρα».  Ήταν προγραμματισμένο να λάβει αυτή την εκπαίδευση και να την καταλάβει.

«Πρέπει να αφήσετε την εσωτερική τους σοφία να ρέει από μέσα τους, [τότε] η παρουσία της ψυχής τους θα σας επιτρέψει να ωφεληθείτε επίσης.»

Το αντίθετο ισχύει επίσης – δεν είναι τυχαίο όταν ένα παιδί γεννιέται σε μια οικογένεια που δεν είναι σε θέση να του δώσει καλή εκπαίδευση. Γράφει ότι αυτοί που έχουν λάβει οδηγίες δεν θα αποτύχουν και ότι όσοι δεν έχουν λάβει μία κατεύθυνση, απλά δεν αναζητούσαν πέρασμα.

Πήλινο γλυπτό που απεικονίζει έναν Αιγύπτιο αξιωματούχο με τη γυναίκα του. Στη βάση του γλυπτού αναπαρίστανται τα δύο παιδιά τους, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που κάνουν με το δάκτυλό τους το σήμα της σιωπής. Αυτό υποδηλώνει ότι στην αρχαία Αίγυπτο τα παιδιά θα έπρεπε να κάνουν ησυχία όταν ήταν κοντά στους γονείς τους. Αρχαιολογικό Μουσείο Καΐρου. Πηγή: Μηχανή του χρόνου

 

Ως καλή εκπαίδευση, ο Πταχοτέπ ορίζει την καλλιέργεια της σχέσης του παιδιού με τα θεία:

«Αν είσαι σοφός άνθρωπος, θα πρέπει να μεγαλώσεις το παιδί σου να είναι πιστό και έχουν φόβο Θεού. Εάν [το παιδί] είναι αξιοπρεπές και ταπεινό, ακολουθεί το παράδειγμά σου και υποστηρίζει τις πράξεις σου, κάνε ό,τι είναι καλύτερο για αυτό. Αυτό είναι το παιδί σου, ανήκει στο ρεύμα της ψυχής σου, δεν μπορείς να το θεωρήσεις δεδομένο.»

Τι πρέπει να κάνετε, όμως, εάν ένα παιδί αντιστέκεται στις συμβουλές σας; Ο Πταχοτέπ γράφει:

«Αν ένα παιδί πάρει λάθος δρόμο, πάει ενάντια στις συμβουλές σας, αντιτίθεται σε ό,τι λέτε και οι δηλώσεις σας γίνονται άχρηστες λέξεις, τιμωρήστε το όπως χρειάζεται.»

Η ανοχή του κακού και του λάθους όχι μόνο δεν βοηθά τα παιδιά, αντιθέτως λειτουργεί καταστρεπτικά για αυτά.

Αλλά η κύρια συμβουλή του Πταχοτέπ προς τους παιδαγωγούς είναι η εξής:

«Διδάξτε σε έναν άνθρωπο αυτό που θα τον κάνει να μεταμορφωθεί.»

5. Περί ειλικρίνειας και ανθρωπίνων σχέσεων

Ο Πταχοτέπ υπογραμμίζει τη σημασία της ειλικρίνειας σε πολλά επίπεδα: προειδοποιεί τα άτομα σε ηγετικές θέσεις να μην αναλώνονται σε συγκρούσεις συμφερόντων, τους συναδέλφους να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους, να μην επιδεικνύουν τα πλούτη τους και να μην είναι τσιγκούνηδες με τους φίλους τους, επειδή οι φίλοι είναι πιο σημαντικοί από οποιοδήποτε υλικό αγαθό.

Ο σοφός συμβουλεύει επίσης τους ανθρώπους να «μην κλέβουν τη δουλειά των συναδέλφων τους ούτε να αντιγράφουν τις ενέργειες του ατόμου που συνεργάζεται μαζί τους».

Επιπλέον, τονίζει τη σημασία του χαμόγελου και της ανοιχτής έκφρασης του προσώπου:

«Να χαμογελάς όλες τις ημέρες της ζωής σου. Όταν κάποιος βγάζει κακία, αδειάζει το στομάχι του. Οι κατηγορίες προκύπτουν φυσικά· μη δίνετε σε κανέναν λόγο να σας κατηγορήσει. Είθε να σε θυμούνται με χαρά, ακόμη και πολλά χρόνια μετά τον θάνατό σου.»

Όταν νιώθουμε μέσα μας ευγνωμοσύνη για όσα μας δίνει ο Θεός και δεν αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με παράπονο, η προσήνειά μας και η ευδιαθεσία μας μεταδίδονται στους άλλους. Ως αποτέλεσμα, η ύπαρξή μας αποκτά θετικό πρόσημο, γίνεται ευεργετική και ωφέλιμη για τους συνανθρώπους μας και την κοινωνία.

6. Περί γάμου

«Αν είσαι σοφός και φροντίζεις το σπίτι σου, πρέπει να αγαπάς σωστά τη γυναίκα σου. Γέμισε την κοιλιά της και ντύσε την πλάτη της. Το άρωμα είναι απόλαυση για το σώμα. Κάνε την ευτυχισμένη όσο σε έχει.»

The Wedding Ceremony in Ancient Egypt Was Super Simple | Short History
Άνω τμήμα αγαλμάτων ζευγαριού Αιγυπτίων, από τη 18η Δυναστεία. Από τη συλλογή της Amelia Edwards. Αρχαιολογικό Αιγυπτιακό Μουσείο Petrie , Λονδίνο. (Wikimedia Commons)

 

Στην αρχαία Αίγυπτο, τόσο τα παιδιά όσο και οι γυναίκες κατείχαν σημαντική θέση στην κοινωνία και έχαιραν σεβασμού και φροντίδας. Οι Αιγύπτιες παντρεύονταν πολύ νέες, λίγο μετά την ήβη, γι’ αυτό και συνήθως έκαναν αρκετά παιδιά. Ο γάμος τους ήταν προϊόν της ελεύθερης βούλησής τους ή ακόμη και πρωτοβουλία τους, με εξαίρεση τα μέλη των δυναστειών, όπου οι γάμοι γίνονταν υποχρεωτικά μεταξύ τους. Η ακίνητη περιουσία μεταβιβαζόταν από τη γραμμή της γυναίκας, δηλαδή από μητέρα σε κόρη. [2]

Σε αντίθεση με άλλους πολιτισμούς της αρχαιότητας, στον αιγυπτιακό πολιτισμό η γυναίκα δεν θεωρούνταν κατώτερη των αντρών ούτε υφίστατο ειδικούς περιορισμούς. Το σκεπτικό αυτό ανακλάται στην αιγυπτιακή τέχνη και στις ιστορικές περιγραφές, όπως και στις «Οδηγίες του Πταχοτέπ»:

«Δεν πρέπει να την αναγκάσετε να επιλέξει ανάμεσα σε πράγματα που είναι σημαντικά για εκείνη – αφαιρέστε τον έλεγχο που την περιορίζει. Τα μάτια της μπορεί να γεμίσουν θυμό όταν μάθει ότι την ακολουθούν. Αυτό έχει να κάνει με την ικανότητά σας να την κρατάτε και να διατηρείτε την πίστη της. Αν έχει όλα όσα ήλπιζε να πάρει, η αφοσίωσή της δεν θα έχει όρια.»

Marriage In Ancient Egypt Short History Website, 56% OFF

Ο αλληλοσεβασμός και οι φροντίδες του κάθε συζύγου για τον άλλον είναι τα θεμέλια ενός ευτυχισμένου και μακρόβιου γάμου. Οι ευτυχισμένοι γάμοι δημιουργούν μεγάλες και δυνατές οικογένειες, οι οποίες με τη σειρά τους συνθέτουν το ψηφιδωτό μιας υγιούς, ακμάζουσας κοινωνίας. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το γνώριζαν αυτό.

7. Περί φόβου

Ο Πταχοτέπ προειδοποιεί πολύ σοβαρά για το πρόβλημα του φόβου και τις συνέπειές του:

«Δεν πρέπει να σκορπίζετε τον φόβο στους ανθρώπους. Ο Θεός ανταποκρίνεται ανάλογα. Όταν κάποιος λέει “έχω δύναμη”, αυτό που πραγματικά λέει είναι “είμαι παγιδευμένος από τη δική μου σημασία”. Όταν κάποιος επιδιώκει να νικήσει ένα άλλο άτομο, ουσιαστικά προσπαθεί να υποτάξει αυτό που δεν μπορεί να ελέγξει.»

Τι δεν μπορεί να ελέγξει ένας άνθρωπος; Ο Πταχοτέπ εξηγεί: αυτό που δεν έχει ακόμα συμβεί.

«Αυτό που φοβούνται οι άνθρωποι είναι αυτό που δεν έχει ακόμα συμβεί. Εφόσον, όμως, συμβαίνει μόνο αυτό που θέλει ο Θεός,  η λύση είναι να ζεις χαρούμενα και ό,τι είναι να σου δοθεί, θα έρθει.»

Με άλλα λόγια, ο φόβος, σύμφωνα με τον Πταχοτέπ, είναι μια παγίδα που κάνει έναν άνθρωπο να πιστεύει σε κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα ή μια παγίδα που στήνει ένας ηγέτης στους υπηκόους του για να τους κάνει να πιστέψουν σε κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα. Υπό αυτές τις συνθήκες, ωστόσο, είναι δύσκολο για ένα άτομο ή μια κοινωνία να ζήσει πραγματικά ευτυχισμένα και να ευημερήσει.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο φόβος δείχνει έλλειψη πίστης στον Θεό, ακόμα και έλλειψη ταπεινοφροσύνης. Όταν το άτομο έχει ευλαβική καρδιά, εμπιστεύεται τη θεϊκή βούληση και πορεύεται δίχως φόβο.

Le Papyrus Prisse : un recueil de Sagesses de l'Egypte ancienne - YouTube
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισίου. (Institut national du patrimoine)

Στο τέλος του βιβλίου του, ο Πταχοτέπ καλεί τον αναγνώστη να ακούσει προσεκτικά τα μαθήματά του, τα οποία, κατά τη γνώμη του, είναι το κλειδί για τη σωστή, την αληθινή ζωή:

«Αν ακούσεις αυτά που λέω, οι δυνατότητές σου θα βελτιωθούν. Η αξία των δυνατοτήτων σας βρίσκεται στην αλήθεια.»

«Σοφός είναι αυτός που τελειοποιεί την ψυχή του, συνειδητοποιώντας στη γη το ιδανικό “εγώ” που βρίσκεται μέσα του. Ο σοφός άνθρωπος είναι σοφός εξαιτίας όσων έχει μάθει.»

Ο Πταχοτέπ κλείνει το βιβλίο με ένα μήνυμα στις μελλοντικές γενιές:

«Όποιος είναι δάσκαλος, ανάλογα με το πώς ενεργεί και συμπεριφέρεται, περνάει πολλά στην επόμενη γενιά. Διορθώστε τον χαρακτήρα σας. Μην μεταδίδετε τα ελαττώματά σας. Αφήστε την αλήθεια να γίνει ορατή για να μπορέσει η επόμενη γενιά να ευδοκιμήσει.»

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Κωνσταντίνα Γογγάκη, Επ. Καθηγήτρια Παν/μίου Αθηνών«Ηθική και πολιτική: η Αρχαία Ελλάδα δείχνει το δρόμο…», Πεμπτουσία, 21/11/ 2015

2. Μαρία Γιάγκου, Μαρία Γιάντσιου, Αθανασία Βέργου, «Η θέση της γυναίκας στην αρχαία Αίγυπτο, 3000 – 332 π.Χ.», slideplayer, 2015

Του Hawa Tor

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε

24 Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στην πιο θανατηφόρα ημέρα από την έναρξη της επίθεσης στη Γάζα

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ—Παλαιστίνιοι τρομοκράτες πραγματοποίησαν την πιο θανατηφόρα επίθεση κατά των ισραηλινών δυνάμεων στη Γάζα από την επιδρομή της Χαμάς που πυροδότησε τον πόλεμο, σκοτώνοντας 21 στρατιώτες, ανακοίνωσε ο στρατός την Τρίτη.

Ώρες αργότερα, ο στρατός ανακοίνωσε ότι οι χερσαίες δυνάμεις είχαν περικυκλώσει τη νότια πόλη Χαν Γιουνίς, τη δεύτερη μεγαλύτερη της Γάζας, και πυκνός, μαύρος καπνός φαινόταν να υψώνεται πάνω από την πόλη.

Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου θρήνησε τους ισραηλινούς στρατιώτες, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους όταν η έκρηξη από χειροβομβίδα που εκτοξεύτηκε από ρουκέτα πυροδότησε εκρηκτικά που τοποθετούσαν για να ανατινάξουν κτίρια. Όμως ορκίστηκε να προχωρήσει μέχρι την «απόλυτη νίκη», συμπεριλαμβανομένης της συντριβής της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς και της απελευθέρωσης περισσότερων από 100 ισραηλινών ομήρων που εξακολουθούν να κρατούνται από τους τρομοκράτες.

Ισραηλινοί έφεδροι ετοίμαζαν εκρηκτικά τη Δευτέρα για να κατεδαφίσουν δύο κτίρια έξω από τον προσφυγικό καταυλισμό Μαγκάζι της κεντρικής Γάζας, κοντά στα ισραηλινά σύνορα, όταν ένας τρομοκράτης έριξε μια χειροβομβίδα με ρουκέτα εναντίον ενός τανκ που βρισκόταν εκεί κοντά. Η έκρηξη πυροδότησε τα εκρηκτικά, καταρρέοντας και τα δύο διώροφα κτίρια πάνω στους στρατιώτες.

Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι τα στρατεύματα εργάζονταν για τη δημιουργία μιας άτυπης νεκρής ζώνης, πλάτους περίπου ενός χιλιομέτρου κατά μήκος των συνόρων για να εμποδίσουν τους τρομοκράτες να επιτεθούν σε ισραηλινές κοινότητες κοντά στη Γάζα. Ο στρατιωτικός εκπρόσωπος Ντανιέλ Χαγκάρι δήλωσε ότι η αποστολή ήταν να καθαριστούν τα κτίρια για να «δημιουργηθούν οι συνθήκες» που θα επέτρεπαν στους κατοίκους του νότου να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Τουλάχιστον 217 στρατιώτες έχουν σκοτωθεί από την έναρξη της χερσαίας επίθεσης στα τέλη Οκτωβρίου, συμπεριλαμβανομένων τριών που σκοτώθηκαν σε ξεχωριστό συμβάν τη Δευτέρα, σύμφωνα με τον στρατό.

Ο κ. Νετανιάχου αναγνώρισε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ήταν «μία από τις δυσκολότερες ημέρες» του πολέμου, αλλά ορκίστηκε να συνεχίσει την επίθεση.

«Βρισκόμαστε στη μέση ενός πολέμου που είναι περισσότερο από δικαιολογημένος. Σε αυτόν τον πόλεμο, κάνουμε μεγάλα επιτεύγματα, όπως η περικύκλωση του Χαν Γιουνίς, και υπάρχουν επίσης πολύ βαριές απώλειες», είπε αργότερα σε δήλωση σε βίντεο.

Το Ισραήλ εξαπέλυσε την επίθεσή του αφού οι τρομοκράτες της Χαμάς πέρασαν τα σύνορα στις 7 Οκτωβρίου, σκοτώνοντας πάνω από 1.200 ανθρώπους και απαγάγοντας άλλους 250. Περισσότεροι από 100 απελευθερώθηκαν τον Νοέμβριο κατά τη διάρκεια μιας εβδομαδιαίας εκεχειρίας.

Η επίθεση έχει προκαλέσει εκτεταμένους θανάτους και καταστροφές, σκοτώνοντας τουλάχιστον 25.490 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 63.354, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας. Η καταμέτρησή του δεν κάνει διάκριση μεταξύ αμάχων και τρομοκρατών.

Η επίθεση του Ισραήλ επικεντρώνεται εδώ και εβδομάδες στο Χαν Γιουνίς και σε διάφορους αστικούς προσφυγικούς καταυλισμούς στο κέντρο της Γάζας, αφού ο στρατός ισχυρίστηκε ότι έχει νικήσει σε μεγάλο βαθμό τη Χαμάς στο βορρά.

Το Ισραήλ πιστεύει ότι οι διοικητές της Χαμάς μπορεί να κρύβονται σε σήραγγες κάτω από το Χαν Γιουνίς, τη γενέτειρα του κορυφαίου ηγέτη της οργάνωσης στη Γάζα, του Γιεχία Σινουάρ, του οποίου η τοποθεσία είναι άγνωστη.

Το Βατικανό υπαναχωρεί στo ζήτημα της ευλογίας των ομοφυλόφιλων ζευγαριών

Ανάλυση ειδήσεων

Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την έκδοση ενός αμφιλεγόμενου εγγράφου, που ασχολείται με το θέμα της ευλογίας των ομοφυλόφιλων ζευγαριών – της «Fiducia Supplicans» («Ικετευτική Εμπιστοσύνη») – στις 18 Δεκεμβρίου 2023, το Βατικανό ουσιαστικά παραδόθηκε, μπροστά στην αυξανόμενη παγκόσμια αντίδραση, εγκρίνοντας το έγγραφο που εκδόθηκε από το Συμπόσιο των Επισκοπικών Διασκέψεων της Αφρικής και της Μαδαγασκάρης (Symposium of Bishops’ Conferences of Africa and Madagascar-SECAM), το οποίο δηλώνει ότι τέτοιες ευλογίες δεν θα δοθούν πουθενά στην ήπειρο.

Το έγγραφο των Αφρικανών επισκόπων – με τίτλο «No Blessings for Homosexual Couples in the African Churches: Synthesis of the Responses from the African Episcopal Conferences to the Declaration Fiducia Supplicans» («Καμία ευλογία για ομοφυλόφιλα ζευγάρια στις αφρικανικές εκκλησίες: Σύνθεση των απαντήσεων από τις Αφρικανικές Επισκοπικές Διασκέψεις στη Διακήρυξη Fiducia Supplicans») – εκδόθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024 και ξεκινά σημειώνοντας ότι η δήλωση του Βατικανού «προκάλεσε κύμα σοκ», «έσπειρε παρανοήσεις και αναταραχή στα μυαλά πολλών αφιερωμένων λαϊκών πιστών [μελών θρησκευτικού τάγματος] και ακόμη και ποιμένων» και «προκάλεσε έντονες αντιδράσεις».

Αυτό το κάνει για να εκμεταλλευτεί το γράμμα της «Fiducia Supplicans» προκειμένου να αποκηρύξει το πνεύμα του εν λόγω εγγράφου του Βατικανού.

Αυτό που λέει αυστηρά η «Fiducia Supplicans» συνοψίζεται στην ιδέα ότι αν δύο άνθρωποι ζητήσουν μια ευλογία για αυτό που η εκκλησία θεωρεί καλό σκοπό – δηλαδή αν έχουν τραυματιστεί σοβαρά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ζητείται από τον Θεό να τους βοηθήσει να αναρρώσουν – μπορούν να τη λάβουν ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται σε μια σχέση την οποία η εκκλησία αποδοκιμάζει.

Ωστόσο, η διατύπωση είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να υποδηλώνει μια επιεική άποψη για τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις.

Επιπλέον, η «Fiducia Supplicans» ήταν ένα είδος αποκορύφωσης των προσπαθειών του Πάπα Φραγκίσκου να θέσει σε εφαρμογή την πολιτική που είχε προτείνει ο σύμμαχός του καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ σε μια σύνοδο του συνόλου των Καρδιναλίων (Κολλέγιο των Καρδιναλίων), τον Φεβρουάριο του 2014, και δη αυτή της «ανοχής» των αποκλίσεων από την καθολική σεξουαλική ηθική στην πράξη χωρίς να τις «εγκρίνει» στη θεωρία.

Οκτώ μήνες αφότου η άποψη του καρδιναλίου Κάσπερ απορρίφθηκε από τους συναδέλφους του καρδιναλίους σε εκείνη τη σύνοδο, ο ίδιος και ο Πάπας προσπάθησαν να την κάνουν αποδεκτή από μια Σύνοδο των Επισκόπων, η οποία φαινομενικά επικεντρώθηκε στις «Ποιμαντικές προκλήσεις της οικογένειας στο πλαίσιο του Ευαγγελισμού».

Με έντονες αντιδράσεις μεταξύ των επισκόπων της συνόδου, ο καρδινάλιος Κάσπερ δήλωσε στον δημοσιογράφο Έντουαρντ Πέντιν ότι οι Αφρικανοί επίσκοποι έχουν ένα «ταμπού» σχετικά με τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις και ως εκ τούτου «δεν θα πρέπει να μας λένε πάρα πολύ τι πρέπει να κάνουμε» – προκαλώντας περαιτέρω κριτική από το επισκοπείο της ηπείρου, η οποία βάθυνε όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η ηχητική καταγραφή των παρατηρήσεων του καρδιναλίου Κάσπερ, αφού ο ίδιος επέμεινε ότι οι ειδησεογραφικές αναφορές για αυτές ήταν ψευδείς.

Παρόμοιες προσπάθειες συνεχίστηκαν με τη Σύνοδο του Βατικανού για τη Συνοδικότητα του 2023.

Τα μέτρα του Πάπα Φραγκίσκου περιελάμβαναν:

  • Τον διορισμό δύο καρδιναλίων, που τηρούν επιεική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλική ένωση (των Ζαν-Κλωντ Χόλεριχ και Μάριο Γκρεχ) στις σημαντικές θέσεις του Γενικού Αναπληρωτή και του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα.
  • Αλλαγή των κανόνων της συνόδου, ώστε να επιτραπεί στους (σε μεγάλο βαθμό παπικά διορισμένους) καθολικούς λαϊκούς να συμμετέχουν και να ψηφίζουν, αφού οι διασκέψεις των επισκόπων σε όλο τον κόσμο είχαν σε μεγάλο βαθμό εκλέξει ως εκπροσώπους τους στη σύνοδο άνδρες αφοσιωμένους στην παραδοσιακή καθολική ηθική.
  • Παροχή υποστήριξης υψηλού προφίλ σε κορυφαίους ακτιβιστές που υποστηρίζουν την αποδοχή των ομοφυλοφιλικών σχέσεων από την εκκλησία.

Ενώ υπάρχουν λίγες αναφορές σχετικά με το τι έλαβε χώρα στο πλαίσιο των συζητήσεων της συνόδου – λόγω των απαιτήσεων μυστικότητας – οι συμμετέχοντες αποκάλυψαν έντονες διαφωνίες και σημαντική αντίθεση στην επιείκεια προς τα ομόφυλα ζευγάρια.

Οι επίσκοποι σε όλο τον κόσμο είδαν αμέσως ότι η «Fiducia Supplicans» αποσκοπούσε στο να εξασφαλίσει αυτό που η σύνοδος δεν μπορούσε να κάνει, μέσω του διαφανούς τεχνάσματος της διφορούμενης γλώσσας και των λεπτών τεχνικών λεπτομερειών.

Σύμφωνα με τον Πήτερ Κουασνιέφσκι – θεολόγο και φιλόσοφο που έχει διδάξει στο Διεθνές Θεολογικό Ινστιτούτο, το Φραγκισκανικό Πανεπιστήμιο, το Καθολικό Κολέγιο του Γουαϊόμινγκ και έχει δημοσιεύσει σχεδόν είκοσι βιβλία – αυτό ήταν «σαφώς κάτι που ξεπερνούσε μια πολύ μεγάλη μερίδα Καθολικών», ανεξάρτητα από το αν θα θεωρούνταν «παραδοσιακοί» ή «συντηρητικοί».

Το αποτέλεσμα ήταν η ευρεία απόρριψη της «Fiducia Supplicans» από τους Καθολικούς ιεράρχες, αναγκάζοντας το Βατικανό να υποχωρήσει σε σημείο που, σύμφωνα με τον κο Κουασνιέφσκι, «όλα όσα κάνει το Βατικανό από τις 18 Δεκεμβρίου ήταν ‘έλεγχος ζημιών’» με «[τον καρδινάλιο του Βατικανού] Φερνάντεζ [ο οποίος εξέδωσε τη «Fiducia Supplicans» ως έπαρχος της Δικαστικής Υπηρεσίας του Βατικανού για το Δόγμα της Πίστης] να χάνει όλο και περισσότερο έδαφος».

Αρχικά, ο καρδινάλιος Φερνάντεζ έδωσε μια συνέντευξη, στις 23 Δεκεμβρίου. Ακολούθησε ένα επίσημο ανακοινωθέν που εξέδωσε στις 4 Ιανουαρίου.

Κάθε προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα συναντούσε διευρυνόμενη αντίσταση, καθώς επιπλέον επισκοπικές διασκέψεις και επισκοπές ανακοίνωναν τη μη συμμόρφωση.

Την ίδια ακριβώς ημέρα που εκδόθηκε το ανακοινωθέν του καρδινάλιου Φερνάντεζ, μια ολόκληρη επαρχία επισκόπων στη Γαλλία έδωσε εντολή στους ιερείς να απέχουν από το να δίνουν κοινή ευλογία σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, προτείνοντας να λαμβάνει κάθε άτομο ξεχωριστή ευλογία, για να τονίσει ότι αυτές οι σχέσεις δεν είναι αποδεκτές ούτε επικυρώνονται από την εκκλησία.

Στις 6 Ιανουαρίου, η αυξανόμενη αντίθεση υποστηρίχθηκε από μία από τις πιο ισχυρές φωνές στην Καθολική Εκκλησία, αυτή του καρδιναλίου της Γουινέας Ρόμπερτ Σάρα – ο οποίος υπηρέτησε για επτά χρόνια ως έπαρχος της Συνόδου της Θείας Λατρείας του Βατικανού, αφού διορίστηκε στη θέση αυτή από τον ίδιο τον Πάπα Φραγκίσκο το 2014.

Μέσα σε δύο ημέρες, η όποια ικανότητα του καρδινάλιου Φερνάντεζ να αντιμετωπίσει την κατάσταση δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα, όταν αποκαλύφθηκε ότι κάποτε είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο – «Το Μυστικό Πάθος» – που επικρίθηκε ότι άγγιζε τα όρια της πορνογραφίας.

Μέχρι τις 11 Ιανουαρίου, ο Πάπας Φραγκίσκος και ο καρδινάλιος Φερνάντεζ έδωσαν πλήρη έγκριση στο έγγραφο του SECAM, το οποίο περιγράφεται από τον κο Κουασνιέφσκι ως μια προσπάθεια των Αφρικανών επισκόπων να «είναι όσο πιο διπλωματικοί μπορούν», ενώ «παραμερίζουν αποφασιστικά τη Fiducia Supplicans εντελώς».

Το έκαναν αυτό κατεδαφίζοντας τις φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους προεκτάσεις της «Fiducia Supplicans», δηλώνοντας απερίφραστα ότι πρέπει να υπενθύμιζεται στους ομοφυλόφιλους ότι «οι ενώσεις ατόμων του ίδιου φύλου είναι αντίθετες προς το θέλημα του Θεού και επομένως δεν μπορούν να λάβουν την ευλογία της εκκλησίας» –  και ότι η Αγία Γραφή θεωρεί τέτοιες σχέσεις βδέλυγμα τόσο σοβαρό που μπορεί να «οδηγήσει ακόμη και στην καταστροφή της πόλης [Σόδομα]» – και προσθέτοντας δύο ακόμη κρίσιμα σημεία.

Το ένα είναι ότι «η Fiducia Supplicans δεν έχει σκοπό να επιβάλει να υπάρξουν ευλογίες για ζευγάρια του ίδιου φύλου» και ότι «αν και προσφέρει τη δυνατότητα αυτών των ευλογιών, δεν τις επιβάλλει».

Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πολύ σημαντικό. Αλλά μια αξιοσημείωτη αν και περιορισμένη μειοψηφία Καθολικών επισκόπων σε όλο τον κόσμο παίρνει έντονα «φιλο-ομοφυλοφιλικές» θέσεις.

Για να εγκρίνει το Βατικανό ένα έγγραφο που επιβεβαιώνει ότι η παροχή τέτοιων ευλογιών δεν μπορεί να επιβληθεί, παρέχει στους ιερείς που υπόκεινται σε τέτοιους επισκόπους τέλειους λόγους για να αρνηθούν να τις δώσουν.

Το άλλο αγγίζει κατευθείαν την καρδιά του θέματος, επισημαίνοντας ότι: «Η γλώσσα της Fiducia Supplicans παραμένει πολύ λεπτή για να την καταλάβουν οι απλοί άνθρωποι».

Δεδομένου ότι η σύγχυση μέσω της λεπτότητας ήταν το ζητούμενο, η έγκριση του εγγράφου του SECAM από το Βατικανό σημαίνει την εξασφάλιση της «αποδοχής» της «Fiducia Supplicans» μόνο με την υποβάθμισή της σε ανούσια ως μέρος μιας βιτρίνας που υπάρχει για να σώζει τα προσχήματα.

Η «Fiducia Supplicans» μπορεί ακόμη να δώσει στους ιερείς που επιθυμούν να ευλογήσουν ομοφυλόφιλα ζευγάρια την κάλυψη και τη διαβεβαίωση της υποστήριξης του Βατικανού που χρειάζονται για να το κάνουν με σχετική ατιμωρησία και ενισχύει τη θέση της χούφτας των επισκοπικών διασκέψεων και των επισκοπών που έχουν λάβει θέσεις υπέρ των ομοφυλοφίλων.

Ανακοινώθηκε μάλιστα ότι τέτοιες ευλογίες θα επιτρέπονται στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.

Αλλά το Βατικανό έχει ουσιαστικά παραδεχτεί ότι η δική του αδυναμία, η περιορισμένη υποστήριξη και η ευρεία αντίθεση έχουν καταστήσει αδύνατη την επιβολή της «Fiducia Supplicans».

Του James Baresel

 

Ο James Baresel είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη φιλοσοφία από το Φραγκισκανικό Πανεπιστήμιο του Steubenville.

Νταβός: Παγκόσμιοι ηγέτες συζητούν για τη θέσπιση «φόρου άνθρακα»

Ο πρόεδρος της Σιγκαπούρης Θάρμαν Σανμουγκαράτναμ ζήτησε την καθιέρωση ενός παγκόσμιου φόρου άνθρακα ως λύση στο καταστροφικό ενδεχόμενο της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) στην Ελβετία.

Οι κλιματικές αλλαγές συμβαίνουν φυσικά στη Γη εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια και χαρακτηρίζονται τόσο από σταδιακές όσο και από ξαφνικές αλλαγές, όπως οι εποχές των παγετώνων. Ωστόσο, πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι οι βιομηχανοποιημένες κοινωνίες μας -οι οποίες έχουν μάθει να καίνε άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο για ενέργεια- απελευθερώνουν αέρια του θερμοκηπίου που φοβούνται ότι θα θερμάνουν τη γη με τρόπο που θα προκαλέσει αλλαγές στο κλίμα που θα είναι ταχύτερες από ό,τι μπορεί να διαχειριστεί ο πολιτισμός μας.

Σύμφωνα με τον κ. Σανμουγκαράτναμ, δεν υπάρχει «ρεαλιστική λύση» για την καταπολέμηση της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής χωρίς ένα παγκοσμίως συντονισμένο σύστημα φόρων άνθρακα. Η μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως η αιολική, η ηλιακή και η πυρηνική ενέργεια, έχει παρουσιαστεί από ορισμένους φορείς χάραξης πολιτικής ως λύση για τη μείωση των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με φόρους για να επιβληθεί η ενεργειακή μετάβαση.

Οι φόροι άνθρακα μπορούν να έχουν διάφορες μορφές, αλλά το Κέντρο για τις Κλιματικές και Ενεργειακές Λύσεις αναφέρει ότι τις περισσότερες φορές, η κυβέρνηση είναι σε καλύτερη θέση για να καθορίσει την τιμή που πρέπει να πληρώνουν οι παραγωγοί για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που απελευθερώνουν. Θεωρητικά, αυτό θα ανάγκαζε τις εταιρείες να περιορίσουν τις εκπομπές τους ή να στραφούν σε άλλες πηγές ενέργειας -πολλές από τις οποίες παραμένουν διαλείπουσες από τη φύση τους, κοστίζουν περισσότερο ή είναι ακόμη υπό ανάπτυξη- για να μειώσουν τη φορολογική τους επιβάρυνση.

Ο κ. Σανμουγκαράτναμ λέει ότι αυτά τα συστήματα έχουν την αντίληψη ότι εμποδίζουν τη βιομηχανική ανάπτυξη και υποδαυλίζουν τον πληθωρισμό στις φτωχότερες χώρες που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τον φόρο, ενώ παράλληλα είναι άδικα και οδηγούν σε πληθωρισμό – ένας χαρακτηρισμός με τον οποίο διαφωνεί.

«Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αν δεν το κάνουμε αυτό, οι χώρες που θα υποφέρουν περισσότερο τελικά είναι οι αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτές θα πληγούν περισσότερο από την κλιματική αλλαγή», δήλωσε σχετικά με τις προβλέψεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, οι οποίες έχουν δεχθεί κριτική για την έλλειψη ακρίβειας μέχρι σήμερα στα βραχυπρόθεσμα μοντέλα τους.

«Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα σύστημα φόρων άνθρακα σε συνδυασμό με επιδοτήσεις για τα ευάλωτα νοικοκυριά και μια ροή χρηματοδότησης για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, ώστε να τους επιτρέψει να συμμετάσχουν σε επενδύσεις, μετριασμό και προσαρμογή που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν να αναπτύσσονται», δήλωσε ο ηγέτης της Σιγκαπούρης.

Πρόσθεσε ότι πιστεύει ότι ο φόρος άνθρακα είναι μια «πραγματική ευκαιρία» και η μόνη «δίκαιη και ρεαλιστική λύση» για την καταπολέμηση της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.

Ο υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας λέει ότι ο νέος φόρος θα ήταν πολιτικά δύσκολος

Σύμφωνα με μοντελοποίηση που δημοσιεύθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να καταστρέψει τον κόσμο και ίσως απομένουν μόνο λίγα χρόνια για να δράσουμε. Τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι οι προκύπτουσες αλλαγές στα καιρικά πρότυπα θα μπορούσαν να καταστήσουν δυσκολότερη την καλλιέργεια τροφίμων και θα μπορούσαν να αυξήσουν την ανάγκη για μετανάστευση, η οποία θα επιβαρύνει επιπλέον την οικονομική σταθερότητα των χωρών. Ωστόσο, ο σκεπτικισμός απέναντι σε αυτές τις δυσοίωνες προβλέψεις αυξάνεται, καθώς πολλές από τις προηγούμενες προβλέψεις της IPCC δεν έχουν επαληθευτεί.

Ο Μοχάμεντ Αλ Τζαντάν, υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας, συμφώνησε με μέρη της πρότασης του προέδρου Σανμουγκαράτναμ, συγκεκριμένα ότι πρέπει να υπάρξουν «επιδοτήσεις σε όσους έχουν ανάγκη». Ωστόσο, τόνισε επίσης ότι ένας άλλος φόρος που μετακυλίεται στους πολίτες, ο οποίος εξακολουθεί να επιτρέπει στις εταιρείες να κάνουν ό,τι θέλουν με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, θα ήταν ένα πικρό χάπι για πολλούς να το καταπιούν.

«Υπάρχει μεγάλη πολιτική αντίσταση από τα ανεπτυγμένα έθνη – πολιτικά, εσωτερικά. Θέλω να πω, ακούσαμε μόλις τώρα μερικά από τα σχόλια», είπε.

«Επομένως, το να πούμε ότι θα βάλουμε φόρο αλλά στη συνέχεια ότι θα ανακατευθύνουμε μέρος αυτού του φόρου σε χώρες με χαμηλό εισόδημα θα είναι πολύ δύσκολο πολιτικά, εξαιρετικά δύσκολο».

Αντ’ αυτού, κατά τη γνώμη του κ. Αλ Τζαντάν, η εστίαση θα πρέπει να δοθεί στη βοήθεια των χωρών που πλήττονται από τη φτώχεια να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες για τους ανθρώπους τους, ώστε να μπορέσουν να «τροφοδοτήσουν τη δική τους μετάβαση». Όπως είπε, υπάρχουν πάνω από 600 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές σύγχρονες ανέσεις, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ τα μέλη του φόρουμ κάθονταν σε ένα κλιματιζόμενο κτίριο.

«Το να τους λέτε λοιπόν, άντε να φάτε κέικ, για ποιο λόγο ψάχνετε για ψωμί, είναι υποκρισία κατά τη γνώμη μου», είπε.

«Έχουν το δικό τους κεφάλαιο, επιτρέψτε τους να χρησιμοποιήσουν το δικό τους κεφάλαιο. Βοηθήστε τους να χρησιμοποιήσουν τη νεολαία τους, να ενδυναμώσουν τη νεολαία τους, να επανεκπαιδεύσουν τη νεολαία τους, να καταρτίσουν τη νεολαία τους. Αυτό είναι που θα αλλάξει πραγματικά την Αφρική και άλλες χώρες με χαμηλό εισόδημα», πρόσθεσε.

Ένα χειροποίητο νυφικό με τη σφραγίδα γυναικών από 15 διαφορετικές χώρες

Έχοντας μάθει την τέχνη της χειροποίητης δαντέλας από τη μητέρα της, η 30χρονη Κάρολ Ντ’Σίλβα, μηχανικός και δαντελοποιός κι η ίδια, έφτιαξε το δικό της εντυπωσιακό νυφικό – φόρο τιμής στην παράδοση και τον πολιτισμό – χρησιμοποιώντας οβάλ δαντέλες από δαντελοποιούς από 15 διαφορετικές χώρες του κόσμου.

Η κα Ντ’Σίλβα γεννήθηκε στην ινδική πόλη Γκόα και μετακόμισε στο Γκολντ Κόουστ, στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, ως έφηβη και τώρα ζει στο Μπρίσμπεϊν. Ανέκαθεν ήξερε ότι ήθελε να φτιάξει το δικό της νυφικό. Όταν γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, Μαρκ Γουίμερς, μπόρεσε να το βάλει σε εφαρμογή.

«Θέλω να διατηρήσω ζωντανή την παραδοσιακή τέχνη της δαντέλας με μασούρια (κοπανέλι). Σήμερα, τα πάντα κατασκευάζονται από μηχανήματα γρήγορα και εύκολα. Αλλά θεωρώ σημαντικό να κρατήσουμε ζωντανές αυτές τις παραδόσεις», δήλωσε στους Epoch Times.

«Το μπροστινό μέρος του νυφικού μου το επέλεξε κατά κάποιον τρόπο ο σύζυγός μου, ο Μαρκ, εν αγνοία του. Τον ρώτησα πώς με φανταζόταν την ώρα που θα πήγαινα να τον  συναντήσω στην εκκλησία και του ζήτησα να μου στείλει μερικές φωτογραφίες – αλλά δεν του είπα ποια διάλεξα!»

Carol D'Silva's wedding dress weighs around 18.7 pounds (8.5 kilograms) and consists of lace made by lacemakers from 15 countries. She has also put together a book about each lacemaker's piece. (Courtesy of Carol D'Silva)
Το νυφικό της Κάρολ Ντ’Σίλβα ζυγίζει περίπου 8,5 κιλά και αποτελείται από δαντέλες κατασκευασμένες από δαντελοποιούς από 15 διαφορετικές χώρες. Η κα Ντ’Σίλβα έχει, επίσης, ετοιμάσει ένα βιβλίο για το κομμάτι κάθε δαντελοποιού. (Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Carol D'Silva with her husband, Mark Wiemers. (Courtesy of Carol D'Silva)
Η Κάρολ Ντ’Σίλβα με τον σύζυγό της, Μαρκ Γουίμερς. (Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

(Courtesy of Carol D'Silva)
(Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Σχεδιάζοντας το φόρεμα

Αναζητώντας τρόπους να αναδείξει τη χειροποίητη δαντέλα στο νυφικό της, ανακάλυψε ένα νυφικό στο διαδίκτυο σχεδιασμένο από τον Λιβανέζο σχεδιαστή Ζουχέιρ Μουράντ (Zuhair Murad), το οποίο την ενέπνευσε να διακοσμήσει την ουρά του φορέματός της με τη δαντέλα. Δεδομένου ότι πολλές από τις παιδικές της φίλες ζούσαν εκτός Αυστραλίας και δεν θα μπορούσαν να παρευρεθούν στο γάμο λόγω της πανδημίας και της μεγάλης απόστασης, είχε μια ιδέα: ζήτησε από μερικές από αυτές, που έφτιαχναν δαντέλα με μασούρια, να δημιουργήσουν οβάλ κομμάτια για το φόρεμα, αναπληρώνοντας τρόπον τίνα και την απουσία τους.

Μαζί με τη μητέρα της, την 65χρονη Νελίντα Ντα Σίλβα, η κα Ντ’Σίλβα ανέπτυξε την ιδέα σε ένα πιο μεγαλεπήβολο έργο, για να αποτίσει φόρο τιμής στην κοινή τους αγάπη για τη δαντελοπλεκτική. Ήρθαν σε επαφή με γνωστές σε αυτές δαντελοποιούς ανά τον κόσμο και με κυβερνητικά υποστηριζόμενες ενώσεις δαντέλας σε 15 διαφορετικές χώρες.

(Courtesy of Carol D'Silva)
(Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

(Courtesy of Carol D'Silva)
(Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

«Το νυφικό αποτελείται από δαντέλες δαντελοποιών από 15 χώρες: Αυστραλία, Ινδία, Πολωνία, Ρωσία, Ιταλία, Ισπανία, Καναδά, Σλοβακία, Αυστρία, Γαλλία, Πορτογαλία, Κροατία, Βέλγιο, Βουλγαρία και Ελβετία. Το μοτίβο της δαντέλας της Κροατίας περιλαμβάνεται στην πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO και προστατεύεται», δήλωσε η κα Ντ’Σίλβα.

«Μου πήρε περίπου ενάμιση χρόνο για να το ολοκληρώσω. Ξεκίνησα σχεδιάζοντας το φόρεμα – τη φούστα, το μπούστο, τα μανίκια, όλα – και στη συνέχεια το πίσω μέρος με τη δαντέλα, επειδή έπρεπε να ξέρω πού θα έμπαινε το κάθε τι.

»Όταν φτιάχνουμε μία δαντέλα, χρησιμοποιούμε κατ’ αρχάς καρφίτσες και στη συνέχεια ξύλινα μασούρια (ή μπομπίνες), γύρω από τα οποία τυλίγεται η κλωστή. Στριφογυρίζουμε το νήμα και όταν θέλουμε να την τοποθετήσουμε, βάζουμε μια καρφίτσα σε απόσταση ενός χιλιοστού – αυτό απαιτεί πολύ χρόνο.»

Carol D’Silva's mother, Nelinda, also made lace for the dress depicting their Indian hometown of Goa, the city famous for its endless beaches. (Courtesy of Carol D'Silva)
Η μητέρα της Κάρολ Ντ’Σίλβα, η Νελίντα, έφτιαξε επίσης δαντέλες για το φόρεμα, με εικόνες από τη γενέτειρά τους Γκόα, την ινδική πόλη που φημίζεται για τις ατελείωτες παραλίες της. (Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

(Courtesy of Carol D'Silva)
(Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Η κα Ντ’Σίλβα ήθελε 16 δαντελένια οβάλ κομμάτια, 20,3 x 30,4 εκατοστών το καθένα, που να αναπαριστούν ένα εθνικό λουλούδι ή τη φύση – κάτι μοναδικό από τη χώρα καταγωγής της κάθε δαντελοποιού. Το ίδιο το φόρεμα ήταν ραμμένο από λευκό σατέν, με 100% βαμβακερή επένδυση στο κάτω μέρος για να είναι πιο μαλακό και να αναπνέει και μεταξωτή επένδυση στο πάνω μέρος για να φοριέται εύκολα – ολόκληρο το φόρεμα ζυγίζει 8,5 κιλά, ενώ η χειροποίητη δαντελένια ουρά έχει μήκος 3,5 μέτρα και πλάτος 2,5 μέτρα.

Στο κεντρικό δαντελένιο κομμάτι του συνόλου, η κα Ντ’Σίλβα έπλεξε ενωμένα τα αρχικά «C» και «M», από τα ονόματα της ίδιας και του συζύγου της.

Carol D'Silva's father walking her down the aisle. (Courtesy of Carol D'Silva)
Ο πατέρας της Κάρολ Ντ’Σίλβα την οδηγεί στον διάδρομο της εκκλησίας. (Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Ένα μακρύ ταξίδι

Μετατρέποντας το σαλόνι των γονιών της σε αυτοσχέδιο εργαστήριο, η κα Ντ’Σίλβα δούλευε το νυφικό της κάθε βράδυ,  επιστρέφοντας στο σπίτι από τη δουλειά. Επιπλέον, έφτιαχνε και ένα δεύτερο, πλήρως κεντημένο στο χέρι φόρεμα για τη γαμήλια δεξίωση και σχεδίαζε το πρόγραμμα της μεγάλης ημέρας. Η μεθοδική τέχνη της δαντέλας τη βοηθούσε να διατηρεί τη γαλήνη της μέσα στο χάος.

Και οι δύο γονείς της συνέβαλαν καθοριστικά στην υλοποίηση των σχεδίων της. «Η μητέρα μου ήταν πάντα παρούσα, προσφέροντας τη βοήθειά της κάθε φορά που χρειαζόμουν κάτι», είπε, «και ο μπαμπάς μου σιδέρωνε το φόρεμα. …Ήταν μια κοπιώδης δουλειά, παίρνει ώρες!»

Η περίτεχνη δαντελωτή ουρά του φορέματος χρειάστηκε περίπου πέντε μήνες για να ολοκληρωθεί, με 10 δαντελοποιούς να εργάζονται ταυτόχρονα κάποια στιγμή. Κάθε δαντελένιο οβάλ χρειάστηκε περίπου έναν μήνα για να ολοκληρωθεί.

«Με ορισμένες από τις δαντελοποιούς υπήρχαν γλωσσικά εμπόδια», δήλωσε η κα Ντ’Σίλβα, «έτσι ένα από τα οβάλ απεικονίζει δύο περιστέρια αντί για ένα λουλούδι – ήθελε έτσι να συμβολίσει τον γάμο. Στη συνέχεια, υπάρχει και ένα κομμάτι που έχει σχήμα διαμαντιού… Η κυρία που έφτιαξε το κομμάτι από την Ιταλία έχει φύγει από τη ζωή, οπότε αυτό το κομμάτι είναι αναντικατάστατο.»

Η δέκατη έβδομη οβάλ δαντέλα, που είχε ράψει η μητέρα της, δεν προστέθηκε στο φόρεμα τελικά, καθώς η νύφη έλαβε μια «έκπληξη» από μια φίλη.

(Courtesy of Carol D'Silva)
(Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Η μεγάλη μέρα

Το χειροποίητο αριστούργημα της νύφης ολοκληρώθηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου 2022, ένα μήνα πριν από τον γάμο της, που έγινε στις 23 Οκτωβρίου στο Gabbinbar Homestead στην Toowoomba, στο νότιο Κουήνσλαντ της Αυστραλίας. Η κα Ντ’ Σίλβα επέλεξε έναν κοντινό καθεδρικό ναό για την τελετή, φροντίζοντας η διακόσμηση, τα αξεσουάρ, ακόμη και το κοστούμι του γαμπρού να ταιριάζουν με το φόρεμά της.

«Ο σύζυγός μου δεν είχε δει το φόρεμα μέχρι την ημέρα του γάμου», δήλωσε η ίδια. «Το κράτησα μυστικό από όλους. Οι καλεσμένοι έμειναν έκθαμβοι, κυρίως λόγω του μεγέθους του. Επειδή το πλάτος του φορέματος είναι 2,5 μέτρα, ενώ το πλάτος του διαδρόμου ήταν 1,5 μέτρο, αναγκάστηκα να ζητήσω από έναν φίλο μου να περπατάει κατά μήκος των στασιδιών, για την περίπτωση που το φόρεμα πιανόταν κάπου!»

Μετά από 18 μήνες προγραμματισμού, η ημέρα του γάμου ήταν υγρή, θυμάται η κα Ντ’Σίλβα, εκτός από μια μαγική στιγμή το μεσημέρι, όταν ο ήλιος έκανε την εμφάνισή του στον ουρανό μέσα από την ασταμάτητη βροχή, όπου και παρέμεινε, σαν ένα ευοίωνο σημάδι για τους νεόνυμφους.

(Courtesy of Carol D'Silva)
(Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Για τη γαμήλια δεξίωση, η νύφη φόρεσε το δεύτερο φόρεμα που είχε φτιάξει. Οι καλεσμένοι μπορούσαν, επίσης, να διαβάσουν το βιβλίο που είχε φτιάξει η ίδια, το οποίο περιελάμβανε όλα τα κομμάτια δαντέλας που είχαν χρησιμοποιηθεί στο νυφικό της.

Θυμάται: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έκανα κάτι τέτοιο. Είναι σουρεαλιστικό – υποθέτω ότι ένιωθα υπερήφανη για τον εαυτό μου. Απλώς ένιωσα τόση αγάπη και φροντίδα από όλους τους ανθρώπους που αφιέρωσαν τόσο χρόνο και προσπάθεια για να με βοηθήσουν.»

«Ανεκτίμητο»

Η μητέρα της νύφης, η κα Ντα Σίλβα, έμαθε να ράβει από τη μητέρα της όταν ήταν παιδί. Αφότου παντρεύτηκε, έπλεκε με το βελονάκι δώρα για φίλους και γνωστούς και ο σύζυγός της την παρότρυνε να αξιοποιήσει το ταλέντο της ανοίγοντας μια μικρή επιχείρηση.

Άνοιξε την εταιρεία Nel’s Creations στην Ινδία, η οποία ειδικεύτηκε σε χειροποίητα λινά παιδικά ρούχα και κεντημένα λευκά είδη, όπως τραπεζομάντηλα και πετσετάκια. Με τη βοήθεια της κόρης της, έχει μεταφέρει την επιχείρηση στην Αυστραλία και συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις.

Carol D'Silva, aged 12, at the 22nd International Bobbin Lace Exhibition in Novedrate, Italy, in 2004. (Courtesy of Carol D'Silva)
Η Κάρολ Ντ’Σίλβα, σε ηλικία 12 ετών, στην 22η Διεθνή Έκθεση Δαντέλας Κοπανέλι στο Νοβεντράτε της Ιταλίας, το 2004. (Ευγενική προσφορά της Carol D’Silva)

 

The hand-sewn dress that Carol D'Silva made for her wedding reception. (Courtesy of Carol D'Silva)
Η Κάρολ Ντ’Σίλβα μαζί με τον σύζυγό της, φορώντας το φόρεμα που έφτιαξε για τη γαμήλια δεξίωσή της.

 

Η κα Ντ’Σίλβα συνόδευε συχνά τη μητέρα της σε εκθέσεις και επιδείξεις. Σε ηλικία 12 ετών, πήγε στην πρώτη της διεθνή έκθεση και επίδειξη μόδας, στην Ιταλία.

«Ενθουσιάστηκα κυρίως με την έντονη δραστηριότητα στα παρασκήνια», δήλωσε η κα Ντ’Σίλβα. «Επίσης, βρήκα πραγματικά καταπληκτικό το να μπορείς να δείξεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου – η δημιουργικότητά σου, επί της ουσίας, κάνει πασαρέλα. Από τότε, πάντα ήθελα να γίνω σχεδιάστρια μόδας. Παρακολούθησα την πρώτη μου διεθνή επίδειξη με τη μαμά στην Ιταλία το 2004.»

Μετά από την ολοκλήρωση του νυφικού της, η κα Ντ’Σίλβα ξεκίνησε μια περιοδεία στις χώρες των δαντελοποιών που συνέβαλαν στη δημιουργία του νυφικού της. Ενώ βρισκόταν στη Γαλλία, τα στολίδια του κεφαλιού εκλάπησαν από την έκθεση, αλλά ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα επιστραφούν. Λόγω αυτού του περιστατικού, η κα Ντ’Σίλβα είναι πλέον ιδιαίτερα προσεκτική όταν εκθέτει το φόρεμα και ζητά πάντα αυξημένη ασφάλεια, καθώς το νυφικό αυτό είναι μοναδικό στο είδος του και αναντικατάστατο.

«Η δαντέλα είναι ανεκτίμητη. Ακόμα και αν την ασφαλίσω, δεν θα μπορούσα να βάλω μια τιμή, γιατί αποτελείται από κομμάτια που είναι φτιαγμένη με αγάπη», είπε. «Το φόρεμα αντιπροσωπεύει την ενότητα και τη συνεργασία μέσα στην κοινότητα της δαντέλας και τον δεσμό μεταξύ φίλων σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ενότητα σε παγκόσμια κλίμακα. Παρόλο που η πανδημία προσπάθησε να μας χωρίσει, βρήκαμε έναν τρόπο να ενωθούμε.»

Carol D'Silva holding the book she wrote to document all the lace pieces represented on her dress. (Courtesy of Carol D'Silva)
Η Κάρολ Ντ’Σίλβα κρατάει το βιβλίο όπου κατέγραψε όλα τα κομμάτια δαντέλας που έραψε στο φόρεμά της. (Ευγενική παραχώρηση της Carol D’Silva)

 

Η κα Ντ’Σίλβα, ο σύζυγός της και οι γονείς της επισκέφθηκαν την Πορτογαλία τον Ιούλιο, για να παρουσιάσουν το φόρεμα σε μια έκθεση.

«Ήταν ένα επιτυχημένο ταξίδι», είπε. «Το φόρεμα έτυχε καλής υποδοχής. Το μουσείο είχε μια ειδική έκθεση με νυφικά φτιαγμένα με δαντέλα με μασούρια, όπου το φόρεμά μου ήταν το κύριο έκθεμα, και πήρα αναγνώριση από τη σύμβουλο [για τον πολιτισμό] του δήμου Peniche, Άνα Μπατάλια.

»Είπε ότι αυτό το φόρεμα αντιπροσωπεύει την ενότητα της κοινότητας της δαντέλας σε όλο τον κόσμο – αυτό είναι που επιδιώκει, άλλωστε, και η διεθνής έκθεση δαντέλας. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα που παρουσίασαν αυτό το φόρεμα στο μουσείο τους.»

Η ταλαντούχα γυναίκα, η οποία θαυμάζει τους σχεδιαστές Alexander McQueen, Coco Channel και Christian Dior, υποστηρίζει ότι η μητέρα της υπήρξε η μεγαλύτερή της έμπνευση και μέντορας για όλα. Το όνειρό της είναι να μοιραστεί με τον κόσμο τη διαλογιστική τέχνη της δαντέλας με μασούρια.

«Η αποστολή μου είναι να κρατήσω αυτή την τέχνη ζωντανή και να τη μεταδώσω στις επόμενες γενιές, εκπαιδεύοντας τους άλλους, παρουσιάζοντας την ομορφιά της και τις διαφορετικές τεχνικές της, αλλά και το ότι βοηθάει κάποιον να συγκεντρώνεται πνευματικά και να είναι ήρεμος», δήλωσε.

Της Louise Chambers

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο «Απολεσθείς Παράδεισος» μέσα από τα μάτια και τις εικόνες του Γκυστάβ Ντορέ, μέρος ιε΄

Έχετε σκεφτεί ποτέ, κοιτώντας γύρω σας, ότι το κακό που μας περιβάλλει είναι τόσο πολύ που μοιάζει σαν να έχει μετατραπεί η γη σε κόλαση; Φαίνεται ότι η βία, η λαγνεία, ο θυμός, η ανεντιμότητα και η διχόνοια έχουν γίνει ο κανόνας. Ή μήπως όχι; Υπάρχουν άραγε στον κόσμο μας ακόμα κάποια θετικά στοιχεία, παρά την πληθώρα των αρνητικών;

Στο προηγούμενο άρθρο της σειράς, είδαμε με ποιο τρόπο εξάσκησε ο Σατανάς την επιρροή του στην Εύα, πείθοντάς την τελικά να φάει τον απαγορευμένο καρπό από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Σε αυτό το άρθρο, το οποίο και ολοκληρώνει τη σειρά που εξετάζει το ποίημα του Τζον Μίλτον μέσα από την εικονογράφηση του Γκυστάβ Ντορέ, ρίχνουμε μια ματιά στην πτώση της ανθρωπότητας, στον δρόμο που φτιάχτηκε για να συνδέσει την Κόλαση με τη Γη και στην ελπίδα μετά την Πτώση.

“Nor only tears / Rained at their eyes, but high winds worse within / Began to rise” (Book IX. 1121–1123), 1866, by Gustav Doré for John Milton’s “Paradise Lost.” Engraving. (Public Domain)
«Όχι μονάχα δάκρυα / περιέβρεχαν τα μάτια, αλλ΄ άρχισαν και να φυσούν / σφοδρότατοι εντός τους και λυσσασμένοι άνεμοι» * (Βιβλίο Θ΄, σελ. 391). Xαρακτικό του Γκυστάβ Ντορέ, από την εικονογράφησή του για το βιβλίο του Τζον Μίλτον «Ο απολεσθείς Παράδεισος», 1866. (Public Domain)

 

Έχει χαθεί πια ο Παράδεισος;

Ο Μίλτον υπαινίσσεται ότι ο Θεός γνώριζε από την αρχή ότι ο Σατανάς θα κατάφερνε να παρασύρει τον Αδάμ και την Εύα. Τα θεία όντα στον Ουρανό είναι όλα θλιμμένα με την ανθρώπινη αποτυχία. Παρά τη θλίψη που επικρατεί στον Ουρανό, οι συνέπειες για το σφάλμα του Αδάμ και της Εύας είναι αναπόφευκτες: θα θερίσουν ό,τι έσπειραν. Έτσι, ο Θεός πηγαίνει στον Κήπο της Εδέμ για να ανακοινώσει στον Αδάμ και την Εύα την καταδίκη τους.

Αρχικά, ο Αδάμ παραδέχεται ότι θέλει να κατηγορήσει την Εύα για τη διαφθορά τους, επειδή η ανυπακοή του δεν ήταν εξ ολοκλήρου δική του. Ο Θεός, όμως, του απαντά:

«Θεός σου ήτανε, που τήνε άκουσες

αντί για τον Θεό ή μήπως οδηγός σου, ανώτερη ή ίση σου

 κι από τον ανδρισμό σου παραιτήθηκες κι από τη θέση

όπου ο Θεός σε έβαλε, ψηλότερ΄ από κείνη

που από σένα και για εσένα έπλασε

 με τελειότητα κι ευγένεια που ξεπερνά κατά πολύ εκείνης:

 η ομορφιά κι η χάρη της ήταν για να γεννούν

την τρυφερή αγάπη σου όχι την υποτέλεια

και τα χαρίσματά της ήταν καλά για να καθοδηγούνται,

μα όχι τα ίδια τα ηνία να κρατούν, αυτός

δικός σου ρόλος θα ΄τανε, αν γνώριζες αληθινά ποιος είσαι.»

(Τζον Μίλτον, «Ο απολεσθείς Παράδεισος», Βιβλίο Δέκατο)

Ο Θεός δίνει στον Αδάμ να καταλάβει ότι δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ο Αδάμ δημιουργήθηκε για να είναι ο ηγέτης της Γης. Ωστόσο, έγινε αδύναμος και έχασε τον πραγματικό του σκοπό εξαιτίας της ομορφιάς της Εύας. Ανύψωσε την Εύα πάνω από τον εαυτό του, απομακρύνοντας τον εαυτό του από τον ρόλο που του είχε αναθέσει ο Θεός. Η αντιστροφή της προβλεπόμενης σχέσης μεταξύ τους ήταν η αρχή της πτώσης τους.

Η απομάκρυνση των πρωτόπλαστων από τους σωστούς τους ρόλους ως άνδρας και γυναίκα δεν ήταν ο μόνος διαχωρισμός που συνέβη. Αναμφισβήτητα, σε ένα βαθύτερο επίπεδο, η επιτυχία του Σατανά δεν οφείλεται σε τίποτε άλλο παρά στην απομάκρυνση της Εύας από την ορθή τοποθέτησή της σε πράγματα που καθεαυτά είναι καλά.

Στο προηγούμενο μέρος αυτής της σειράς, δείξαμε ότι ο Σατανάς χρησιμοποίησε την ομορφιά της Εύας για να τη βάλει σε πειρασμό. Ισχυρίστηκε ότι ήταν τόσο όμορφη που έπρεπε να λατρεύεται σαν θεά αντί να φυλάσσεται αποκλειστικά για τον Αδάμ – έτσι η υπερηφάνεια της θέριεψε. Ωστόσο, η ομορφιά της δεν ήταν κακή από μόνη της ούτε και η σχέση της με τον Αδάμ, παρά την ανάρμοστη ανύψωσή της από εκείνον. Ήταν η υπερηφάνειά της αυτό που άλλαξε τη σχέση της με τον Αδάμ και την ομορφιά της.

Αλλά συνέβησαν και άλλοι διαχωρισμοί. Η λήψη του απαγορευμένου καρπού τούς διαχώρισε από τον Παράδεισο, καθώς ένας άγγελος τους οδήγησε έξω από τον Κήπο της Εδέμ – τους χώρισε από την εντολή του Θεού – και τελικά τους χώρισε και από την ίδια τη ζωή, καθώς και οι δύο θα έπρεπε πλέον να αντιμετωπίσουν τον θάνατο. Αναμφισβήτητα, το δέντρο έχει δύο αντίθετα, απόλυτα διακριτά χαρακτηριστικά: το καλό και το κακό. Από αυτό το σημείο κι έπειτα, πρέπει να γίνει μια επιλογή μεταξύ αυτών των δύο αντιτιθέμενων άκρων και πρέπει να υπάρξει ορθή κρίση, ώστε να ανακτηθεί η εύνοια του Θεού.

Στην εικόνα «Όχι μονάχα δάκρυα…», ο Ντορέ απεικονίζει τον Αδάμ και την Εύα με καλυμμένα τα γυμνά τους σώματα. Τα σώματά τους συστρέφονται ανάλογα με την εσωτερική τους ταραχή. Ο Αδάμ ρίχνει το κεφάλι του προς τα πίσω και βάζει το χέρι του στο κεφάλι του. Η Εύα έχει αφεθεί πάνω σε έναν σκληρό βράχο – το πράσινο φύλλωμα που ήταν γύρω τους πριν έχει πλέον εξαφανιστεί και έχει αντικατασταθεί από ξεραμένα δέντρα.

Είναι εύκολο να σκεφτούμε ότι ο Παράδεισος είναι απλά ένα μέρος από το οποίο εκδιώχθηκαν. Η εικόνα του Ντορέ, ωστόσο, υποδηλώνει ότι ο παράδεισος από τον οποίο διαχωρίστηκαν μπορεί να βρισκόταν και εντός τους, εξ ου και η εσωτερική τους δυσφορία όταν τον έχασαν.

“And now expecting / Each hour their great adventurer, from the search / Of foreign worlds” (Book X. 439–441), 1866, by Gustav Doré for John Milton’s “Paradise Lost.” Engraving. (Public Domain)
«κι από ώρα σε ώρα / τον μέγα εξερευνητή πίσω τον αναμένουν / από την αναζήτηση ξένων, οθνείων κόσμων» * (Βιβλίο Ι΄, σελ. 420). Xαρακτικό του Γκυστάβ Ντορέ, από την εικονογράφησή του για το βιβλίο του Τζον Μίλτον «Ο απολεσθείς Παράδεισος», 1866. (Public Domain)

 

Κόλαση κερδισμένη

Ο αποχωρισμός από τον Παράδεισο δεν είναι ένα αυτοτελές γεγονός – περιλαμβάνει την ένωση με κάτι φρικτό. Στις πύλες της Κόλασης, τα παιδιά του Σατανά, η Αμαρτία και ο Θάνατος, έχουν γεμίσει δύναμη και αναζητούν τρόπους να βοηθήσουν την αποστολή του Σατανά στη Γη:

«Ν΄αρχίσουμε, λοιπόν, δουλειά, καθόλου άσχημη

Για σένα και για μένα, δρόμο να φτιάσουμε που να οδηγεί

Από την Κόλαση στον νέο εκείνον κόσμο

Όπου ο Σατανάς τώρα κυριαρχεί,

Μνημείο αντάξιο της Κόλασης του κύρη,

Να διευκολύνουμε το πέρασμα, να μετοικούνε οι ψυχές

Ή να πηγαινοέρχονται, ανάλογα με όσα στη ζωή τους πράττουν.»

(Τζον Μίλτον, «Ο απολεσθείς Παράδεισος», Βιβλίο Δέκατο)

Η Αμαρτία και ο Θάνατος σχεδιάζουν να δημιουργήσουν μια λεωφόρο από την Κόλαση στη Γη ως μνημείο του Σατανά. Χάρις σε αυτήν τη λεωφόρο, όλοι οι οπαδοί του Σατανά θα πηγαίνουν εύκολα στη Γη, όπου θα συνεχίζουν να σπέρνουν τον όλεθρο στη δημιουργία του Θεού, διαποτίζοντάς την με την κακή τους παρουσία. Ο χαμένος παράδεισος γίνεται κερδισμένη κόλαση.

Φτάνοντας στις πύλες της Κόλασης, ο Σατανάς χαιρετά την Αμαρτία και τον Θάνατο και τους επαινεί για τη βοήθειά τους. Στη συνέχεια, τους διατάζει να πάνε στη Γη και να βασιλεύσουν εκεί:

«Κι ενώ εγώ

Μέσα απ’ τα σκοτάδια κατεβαίνω, εύκολα

Χάρη στον δρόμο σας, τους σύμμαχους να βρω,

Τις νίκες ν’ αναγγείλω κι έτσι μαζί τους να χαρώ,

Πηγαίνετε εσείς οι δυο, μέσ’ απ’ τις σφαίρες τις πολλές,

Τις εδικές σας, κάτω εις τον Παράδεισο –

Κι εκεί να μείνετε, να κυριαρχήσετε, μ’ απόλαυση –

Και από κεί στη Γη την εξουσία σας ν’ απλώσετε,

Στον άνθρωπο κυρίως, τον άρχοντα των πάντων.

Κείνον να υποδουλώσετε και τέλος να σκοτώσετε.»

(Τζον Μίλτον, «Ο απολεσθείς Παράδεισος», Βιβλίο Δέκατο)

Όχι μόνο θα πάνε στη Γη και θα βασιλεύσουν, αλλά και θα σκοτώσουν τους ανθρώπους. Έχοντας χάσει την αθανασία, οι άνθρωποι καταναλώνονται από τον θάνατο. Χωρισμένοι από τον νόμο του Θεού, οι άνθρωποι κυβερνώνται από την αμαρτία.

Στην εικόνα «κι από ώρα σε ώρα…», ο Σατανάς απεικονίζεται να επιστρέφει στους υποτακτικούς του στην Κόλαση, που τον επευφημούν ενθουσιασμένοι. Στην επάνω δεξιά πλευρά της σύνθεσης, αχνοφαίνεται μακρινή η μορφή του Σατανά να πετάει μέσα από τους καπνούς που αναδύονται από τις φωτιές της Κόλασης. Μορφές με φτερά νυχτερίδας κατοικούν το άγονο τοπίο. Απλώνουν τα χέρια και τα όπλα τους για να αποθεώσουν τον ηγέτη τους, ο οποίος χλευάζει τον Θεό και τη δημιουργία Του.

Η ελπίδα

“The heavenly bands / Down from a sky of jasper lighted now / In Paradise” (Book XI. 208–210), 1866, by Gustav Doré for John Milton’s “Paradise Lost.” Engraving. (Public Domain)
«οι ουράνιες διμοιρίες / από θόλο ιάσπιδος τώρα κάτω εμβήκαν / μέσα εις τον παράδεισο» * (Βιβλίο ΙΑ΄, σελ. 464). Xαρακτικό του Γκυστάβ Ντορέ, από την εικονογράφησή του για το βιβλίο του Τζον Μίλτον «Ο απολεσθείς Παράδεισος», 1866. (Public Domain)

 

Στη Γη, ο Αδάμ λυπάται για την ανυπακοή του και προσεύχεται στον Θεό. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ έρχεται για να του δείξει τη μελλοντική εξέλιξη των γεγονότων, όπως θα ειπωθεί αργότερα στη Βίβλο: τα πλάσματα από την Κόλαση θα φέρουν μαζί τους βία, αρρώστια και λαγνεία. Αυτό θλίβει βαθύτατα τον Αδάμ.

Ο Μιχαήλ μιλά στον Αδάμ, αποκαλύπτοντας σε αυτόν το πρόβλημα της αμαρτίας και της ανηθικότητας όσον αφορά τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό:

«Η εικόνα του Δημιουργού τους… Τότε

Τους εγκατέλειψε, όταν οι ίδιοι εξαχρειώθηκαν

Ορέξεις ακυβέρνητες για να ικανοποιήσουν…

Μόνοι παραμορφώθηκαν, διαφθείροντας της φύσης

Τους αγνούς, υγιεινούς κανόνες.

Σε μισητή αρρώστια επάξια κατέληξαν,

Αφού δεν τίμησαν την όμοια με τον Θεό εικόνα εντός τους…

Έτσι, όλα θα εκφυλιστούν και θα εκμαυλιστούν, όταν

Το δίκαιο, η εγκράτεια, η αλήθεια και η πίστη θα είναι ξεχασμένα.»

(Τζον Μίλτον, «Ο απολεσθείς Παράδεισος», Βιβλίο Ενδέκατο)

Στη συνομιλία του με τον Αδάμ, ο Μιχαήλ υποστηρίζει ότι τα ανθρώπινα όντα τα ίδια προκαλούν τις δυσκολίες τους, όταν αγνοούν ότι είναι δημιουργήματα του Θεού και εναντιώνονται στη φύση όπως την έχει ορίσει ο Θεός. Οι αμαρτίες πρέπει να ξεπληρωθούν και, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πληρώνονται μέσω των κακουχιών που προκαλούνται από τον πόλεμο, τη βία, την ασθένεια και τις καταστροφές.

Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα – βρίσκεται στην καλοσύνη, στην εκ νέου εναρμόνιση με τις προθέσεις και την αγάπη του Θεού:

«Πολύ λιγότερο θλίβομαι τώρα για έναν κόσμο ολάκερο

τέκνων κακών κατεστραμμένο, παρά που χαίρομαι

για έναν άνθρωπο που βρέθηκε τόσο άσπιλος και δίκαιος,

που ο Θεός υπόσχεται να στήσει έναν καινούριο κόσμο

από αυτόν και όλο τον θυμό Του να ξεχάσει…

Τέτοια η χάρη του δικαίου που η θωριά του

Θα Τονε μαλακώσει, την ανθρωπότητα να μην την αφανίσει εντελώς.»

(Τζον Μίλτον, «Ο απολεσθείς Παράδεισος», Βιβλίο Ενδέκατο)

Σε έναν κόσμο που έχει καταληφθεί από το κακό, έναν κόσμο που κυβερνάται από το σκοτάδι της κολασμένης οδού, η δικαιοσύνη, η καλοσύνη, η εγκράτεια, η αλήθεια και η πίστη λάμπουν, προσελκύοντας την προσοχή του Θεού. Το φως τους είναι τόσο έντονο που αρκεί μόνο ένα άτομο με αυτές τις ιδιότητες για να αποτρέψει την καταστροφή.

Μπορούμε να εφαρμόσουμε τη διάκριση που απαιτείται τώρα για να γίνουμε αυτό το λαμπερό φως για τους αγαπημένους μας; Για τους εαυτούς μας; Για τους συνανθρώπους μας; Για τον κόσμο;

Ο Γκυστάβ Ντορέ [Gustav Doré, 1832-1883] ήταν ένας ιδιαίτερα παραγωγικός καλλιτέχνης του 19ου αιώνα. Εικονογράφησε με τα χαρακτικά του μερικά από τα σπουδαιότερα έργα της κλασικής Δυτικής λογοτεχνίας, περιλαμβανομένων της Βίβλου, του «Απολεσθέντα Παραδείσου» και της «Θείας Κωμωδίας». H σειρά «Ο ‘Απολεσθείς Παράδεισος’ μέσα από τα μάτια και τις εικόνες του Γκυστάβ Ντορέ» του Έρικ Μπες εμβαθύνει στις ιδέες του ποιήματος του Τζον  Μίλτον που ενέπνευσαν τον Ντορέ και στις εικόνες που φιλοτέχνησε.

Μέχρι τώρα στην Epoch Times έχουν δημοσιευθεί τα πρώτα 14 άρθρα του Έρικ Μπες για την εικονογράφηση του Γκυστάβ Ντορέ στο έργο του Τζον Μίλτον «Ο απολεσθείς Παράδεισος». Η σειρά ολοκληρώνεται με το παρόν άρθρο.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

* Η απόδοση των στίχων του Μίλτον στις λεζάντες των εικόνων είναι από τη μετάφραση του Αθανασίου Δ. Οικονόμου, εκδ. Οδός Πανός, τρίτη έκδοση, Αθήνα 2015.

Του Eric Bess

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η ΕΕ περνάει ψήφισμα που καταδικάζει τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚ Κίνας και ζητά κυρώσεις

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέρασε ψήφισμα που καταδικάζει τη συνεχιζόμενη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ), ζητώντας τη διεξαγωγή διεθνούς έρευνας σχετικά με τη βίαιη εκστρατεία καταστολής της πνευματικής ομάδας.

Το ψήφισμα, που εγκρίθηκε με πλειοψηφία στις 18 Ιανουαρίου, αναφέρεται στους χιλιάδες θανάτους που έχουν καταγραφεί στο πλαίσιο της εκστρατείας δίωξης του ΚΚΚ, το οποίο προβαίνει σε αυθαίρετη κράτηση, βασανιστήρια, ψυχολογική κακοποίηση και βίαιη αφαίρεση οργάνων σε μια προσπάθεια να εξαλείψει το πνευματικό σύστημα. Οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι ο πραγματικός αριθμός των νεκρών είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος.

Το ψήφισμα έθιξε την περίπτωση του αγρότη τσαγιού Ντινγκ Γιουάντε, τον οποίο οι κινεζικές αρχές συνέλαβαν από τη φάρμα του χωρίς ένταλμα και τον κράτησαν για οκτώ μήνες χωρίς δυνατότητα επίσκεψης της οικογένειάς του, προτού του επιβληθεί ποινή φυλάκισης τριών ετών τον Δεκέμβριο του 2023.

«Δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα. Είναι αθώος. Και ο μόνος λόγος για τον οποίο έχει συλληφθεί είναι ότι ασκεί Φάλουν Γκονγκ», δήλωσε ο Γερμανός πολιτικός Μίχαελ Γκάλερ, ένας από τους υποστηρικτές του ψηφίσματος, σε μια βιντεοσκοπημένη δήλωση μετά την ψηφοφορία.

Ο κ. Ντινγκ και άλλοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι χωρίς όρους και οι διώξεις να σταματήσουν, αναφέρει το ψήφισμα. Καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη να επιβάλουν κυρώσεις κατά των δραστών, με μέτρα όπως η άρνηση χορήγησης βίζας, το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων, η απέλασή τους από τα εδάφη της ΕΕ και η δίωξή τους για τα εγκλήματά τους.

«Νομίζω ότι αυτό οφείλουμε στους πολίτες που είναι αθώοι και που πρέπει να απελευθερωθούν», δήλωσε ο κ. Γκάλερ στην ομιλία του μία ημέρα πριν από την ψηφοφορία.

Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική εξάσκηση που περιλαμβάνει ήρεμες διαλογιστικές ασκήσεις και διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Η πρακτική εισήχθη για πρώτη φορά στο κοινό στην Κίνα το 1992. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, υπήρχαν 70 έως 100 εκατομμύρια Κινέζοι που την ασκούσαν, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις.

Στη συνέχεια, το 1999, το ΚΚΚ εξαπέλυσε μια βίαιη εκστρατεία για την εξάλειψη της πρακτικής. Οι ασκούμενοι, οι οποίοι ήταν γνωστοί για την καλή υγεία και τον υγιεινό τρόπο ζωής τους, έγιναν επίσης πρωταρχικοί στόχοι για την βίαιη αφαίρεση οργάνων – την εγκεκριμένη από το κράτος μαζική θανάτωση κρατουμένων με σκοπό την πώληση των οργάνων τους.

Η Σλοβάκα νομοθέτης Μίριαμ Λέξμαν, μιλώντας υπέρ του ψηφίσματος στις 17 Ιανουαρίου, σημείωσε μερικές από τις πολλές μορφές βασανιστηρίων στις οποίες έχουν υποβληθεί οι ασκούμενοι από το νέο έτος, όπως «ηλεκτροσόκ με ηλεκτροφόρα γκλομπ, πασπαλισμός με πιπέρι τσίλι, … αναγκαστική σίτιση με λάδι μουστάρδας», στέρηση τροφής και ύπνου και σεξουαλική κακοποίηση.

«Και δεν πρέπει να ξεχνάμε την αρρωστημένη πράξη της βίαιης αφαίρεσης οργάνων», είπε.

Αντίγραφο του ψηφίσματος θα κοινοποιηθεί στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, στους κυβερνητικούς φορείς των κρατών μελών και στις ανώτατες αρχές του Πεκίνου.

Ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ, ο οποίος δεν ήταν παρών στην ψηφοφορία, εκφωνήθηκε εκ μέρους του ομιλία για να τονίσει τις «επίμονες και σοβαρές ανησυχίες» της ΕΕ σχετικά με τον μακρύ κατάλογο παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το κινεζικό καθεστώς, τον οποίο χαρακτήρισε ως «ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα στις σχέσεις ΕΕ-Κίνας».

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα συμβιβαστεί ποτέ όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε.

Το ψήφισμα έρχεται δύο χρόνια αφότου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο εξέφρασε την ανησυχία του για τις δολοφονίες του ΚΚΚ με σκοπό την απόκτηση οργάνων, με τον κορυφαίο αξιωματούχο εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, τον Ζοζέπ Μπορέλ, να δηλώνει ότι το μπλοκ των 27 μελών καταδίκασε την «εγκληματική, απάνθρωπη και ανήθικη πρακτική» με τους «πιο αυστηρούς δυνατούς όρους». Τον Δεκέμβριο του 2023, το νομοθετικό σώμα της ΕΕ ενέκρινε επίσης ψήφισμα σχετικά με την αναγκαστική πολιτιστική αφομοίωση των παιδιών του Θιβέτ από το ΚΚΚ μέσω οικοτροφείων.

Συμφωνώντας με τον κ. Γκάλερ, η κ. Λέξμαν ζήτησε ισχυρότερη δράση από την ΕΕ για να καταστήσει το Πεκίνο υπόλογο.

«Επιτρέψτε μου να μιλήσω ειλικρινά. Για περισσότερες από επτά δεκαετίες, το ΚΚΚ έχει στειρώσει ανθρώπους σε όλη την ηπειρωτική Κίνα και συνεχίζει να διαπράττει βαρύτατα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά ως ΕΕ έχουμε κυρώσεις σε ασήμαντους αξιωματούχους για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ», δήλωσε. «Λυπάμαι, αλλά αυτή είναι μια αδύναμη και ανεπαρκής απάντηση στην ευρεία κλίμακα των εγκλημάτων που διαπράττει αυτό το καθεστώς καθημερινά».

Αργότερα δημοσίευσε μια φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που την δείχνει να στέκεται μαζί με τον γιο του κ. Ντινγκ, Ντινγκ Λεμπίν, ενώ κρατούν μια πινακίδα με την οποία ζητούν την απελευθέρωση του κρατούμενου.

«Ο πόνος & η δίωξή τους είναι εμβληματική της τυραννίας του ΚΚΚ», έγραψε για την οικογένεια Ντινγκ.

Ο κ. Ντινγκ Γιουάντε (αριστερά) και η κ. Μα Ρουιμέι (δεξιά), γονείς κατοίκου του Βερολίνου, απεικονίζονται πριν από την κράτησή τους στις 12 Μαΐου 2023.

 

Ο Ντινγκ Λεμπίν, ο οποίος ζει στη Γερμανία, ευχαρίστησε τους κοινοβουλευτικούς νομοθέτες για τις προσπάθειές τους να αναδείξουν τη δύσκολη θέση που βρίσκεται ο πατέρας του.

«Δεν πρόκειται μόνο για τον πατέρα μου, αλλά πραγματικά για εκατομμύρια ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που εξακολουθούν να υποφέρουν εξαιτίας των διώξεων που συνεχίζονται στην Κίνα», δήλωσε στους Epoch Times.

Αυτό που συμβαίνει στην οικογένειά του καθιστά σαφές ότι το καθεστώς αδιαφορεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ψήφιση του ψηφίσματος δείχνει ότι οι νομοθέτες βλέπουν τους κινδύνους που εγκυμονεί το γεγονός ότι αφήνουν ανεξέλεγκτες τις τακτικές καταστολής του ΚΚΚ, είπε.

«Η ίδια η ύπαρξη του καθεστώτος αποτελεί απειλή για την ελευθερία και τις αξίες στη δημοκρατική κοινωνία», είπε, σημειώνοντας ότι «η αλήθεια, η καλοσύνη και η ανεκτικότητα είναι πραγματικά οικουμενικές ανθρώπινες αξίες».

Ο κ. Γκάλερ, στο βίντεο, δήλωσε ότι ελπίζει ότι η αποκάλυψη των διώξεων μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά.

Κομμουνιστικά καθεστώτα όπως το ΚΚΚ φαίνονται ισχυρά προς τα έξω, «αλλά γνωρίζουμε ότι αυτές οι κομμουνιστικές δικτατορίες είναι εσωτερικά αδύναμες», είπε.

«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται να καταπιέζουν τους ανθρώπους».