Παρασκευή, 29 Μαρ, 2024

Το μεγάλο στοίχημα της Κίνας – ο οικονομικός εξαναγκασμός φαίνεται να αποτυγχάνει

Του Peter Dahlin

Σχολιασμός

Ο οικονομικός εξαναγκασμός του Πεκίνου συναντά την αντίδραση άλλων χωρών.

Πρόσφατα, η Λιθουανία, εν μέσω απειλών, αρνήθηκε να υποκύψει στην πίεση του κινεζικού καθεστώτος, και η στάση των Λιθουανών φαίνεται να έχει ενισχυθεί παρά αποδυναμωθεί. Το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό συμβαίνει παρά την έλλειψη σταθερής υποστήριξης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση στον καθορισμό πολιτικών για την αντιμετώπιση του οικονομικού πολέμου του Πεκίνου.

Η Αυστραλία έχει βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής ως θύμα του οικονομικού πολέμου του ΚΚΚ, αλλά δεν ήταν η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία χώρα που θα αντιμετωπίσει τέτοια μεταχείριση. Η επίθεση του Πεκίνου σε πολλαπλά μέτωπα κατά της αυστραλιανής οικονομίας, μαζί με τα διαβόητα πλέον «14 αιτήματα», ήταν και είναι το “καμπανάκι” για τη διεθνή κοινότητα.

Ωστόσο, η Αυστραλία μέχρι στιγμής αρνείται να λυγίσει και απ’ ότι φαίνεται δεν υπάρχει κάποια ένδειξη αλλαγής στην στάση της. Στην πραγματικότητα, η επιθετική συμπεριφορά της Κίνας ενίσχυσε τη λαϊκή και πολιτική υποστήριξη για μια σκληρότερη γραμμή απέναντι στην Κίνα, και παρόλο που η οικονομία της έχει πληγεί, η ζημιά ήταν πολύ μικρότερη από ότι πολλοί είχαν προβλέψει. Ακόμη και οι αυστραλιανές εταιρείες, αν και άσκησαν πιέσεις για κατευνασμό σε ιδιωτικό επίπεδο, απέφυγαν σε μεγάλο βαθμό να κρατήσουν δημόσια στάση και εργάζονται όλο και περισσότερο με κυβερνητική υποστήριξη για τον εντοπισμό πιθανών νέων αγορών.

Η Ιαπωνία, βλέποντας την παρατεταμένη οικονομική κρίση και ατενίζοντας το μέλλον, ενσωμάτωσε ήδη τη μείωση της εξάρτησης από την αλυσίδα εφοδιασμού για τη βιομηχανία της στο πακέτο οικονομικής διάσωσης, συνειδητοποιώντας ότι καμία μεγάλη οικονομία δεν μπορεί να συνεχίσει να βασίζεται σε μια ασταθή και όλο και πιο παρανοϊκή Κίνα για τη βιομηχανία της.

Στον Καναδά, όπως και στις περισσότερες χώρες, η οικονομική εξάρτηση από την Κίνα είναι ένα κλάσμα σε σχέση με την Αυστραλία. Η αποτυχία της πολιτικής του Σι Τζινπίνγκ για αυστηρότερες οικονομικές κυρώσεις έχει αποδείξει ότι η πολιτική βούληση και ο μακροπρόθεσμος οικονομικός σχεδιασμός θα επέτρεπαν ακόμη και στις πιο εκτεθειμένες χώρες να αντισταθούν στο Πεκίνο. Έχει επίσης διεγείρει μια συζήτηση σχετικά με το πόσο εξαρτημένοι είμαστε από την Κίνα, οικονομικά, η οποία είναι πολύ επιζήμια για την Κίνα. Επειδή ένα από τα κύρια πλεονεκτήματά της είναι το πώς οι άνθρωποι, τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί πιστεύουν ότι η κινεζική οικονομική εξάρτηση και κυριαρχία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που στην πραγματικότητα είναι. Αυτή η αλλαγή της συζήτησης είναι μια απαραίτητη διορθωτική κίνηση.

Πιο πρόσφατα, η Λιθουανία δέχτηκε την οργή της Κίνας και τα κρατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πέσουν πάνω της για να διακηρύξουν τη φρίκη που πρόκειται να πέσει πάνω στη Λιθουανία για την υπονόμευση των κινεζικών προσπαθειών να διχάσει την ΕΕ και να προσφέρει ένα μικρό ποσοστό νομιμότητας στην Ταϊβάν ως χώρα. Μέχρι στιγμής, έχει εξελιχθεί σε μια τεράστια αποτυχία. Φυσικά, η Λιθουανία έχει ελάχιστες έως καθόλου οικονομικές συναλλαγές με την Κίνα και χωρίς πραγματικές επιλογές πολιτικής, το ΚΚΚ παραμένει ασαφές και ειλικρινά, ντροπιάζει τον εαυτό του για μια χώρα με λιγότερο από 3 εκατομμύρια ανθρώπους. Μέχρι στιγμής, η Λιθουανία έχει αρνηθεί να υποχωρήσει – υπονομεύοντας το σχέδιο της Κίνας «17+1», το οποίο επιδιώκει να διχάσει την ΕΕ. Και πάλι, δεν προκαλεί έκπληξη. Αυτές οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι οι μακροχρόνιες υποσχέσεις για επενδύσεις και εξαγωγικές ευκαιρίες δεν έχουν πραγματοποιηθεί εκτός ίσως από την Ουγγαρία και την Ελλάδα, και βλέπουν όλο και λιγότερη αξία στο να θυμώνουν τις Βρυξέλλες, έναν πολύ σημαντικότερο εταίρο, όταν παίρνουν τόσο λίγα πίσω από το Πεκίνο.

Και ας μην ξεχνάμε τη Νορβηγία, ένα τρανταχτό παράδειγμα, όπου ο λεγόμενος οικονομικός πόλεμος ισοδυναμούσε, στην πραγματικότητα, με την αναδρομολόγηση των εξαγωγών ψαριών μέσω του Χονγκ Κονγκ αντί για απευθείας στην Κίνα.

Ωστόσο, αυτές οι αποτυχίες είναι μόνο της Κίνας και όχι λόγω μιας ενοποιημένης και μελετημένης πολιτικής από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ. Οι αμερικανικές εταιρείες σαρώνουν τις χαμένες εξαγωγές της Αυστραλίας και η ΕΕ δεν έχει ακόμη επισημοποιήσει την κατάλληλη απάντηση στην κήρυξη οικονομικού πολέμου της Κίνας στη Λιθουανία. Η πραγματική δοκιμασία λοιπόν είναι σε εξέλιξη. Η ΕΕ αγωνίζεται ήδη για πολιτική και οικονομική σημασία και η αποτυχία της να υποστηρίξει την Αυστραλία ή τη Νορβηγία, ασκεί μεγαλύτερη πίεση σε αυτήν για να καταλήξει σε ένα συνεκτικό σύνολο πολιτικών απαντήσεων, τώρα που ένα από τα κράτη μέλη της έχει μπει στον στόχο.

Η αποφυγή από την πλευρά της ΕΕ να απαντήσει πίσω και να προσφέρει πολιτική και οικονομική υποστήριξη όχι μόνο θα ήταν μια χαμένη ευκαιρία και θα ενθάρρυνε την Κίνα να χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον άλλων κρατών μελών, αλλά θα έκανε τις μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες να αμφισβητήσουν την αξία της ΕΕ στο σύνολό της.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν συνασπισμό μεταξύ δημοκρατιών για να μειώσουν την απειλή από τα αυταρχικά κράτη – ιδιαίτερα την Κίνα – έχουν επίσης απελπιστική ανάγκη να επιδείξουν ηγεσία, ειδικά με φόντο τα τρέχοντα γεγονότα στο Αφγανιστάν.

Αν πρόκειται για αγώνα, τότε η Κίνα έχει ξεκινήσει σημειώνοντας πολλά αυτογκόλ. Η Αυστραλία και η Λιθουανία, με διαφορετικούς τρόπους, έχουν αποκαλύψει την εγγενή αδυναμία στην πολιτική του ΚΚΚ. Αλλά η νίκη μπορεί να προέλθει μόνο από συνεκτικές και ισχυρές πολιτικές απαντήσεις από τους δύο παίκτες – τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Ιστορία της μοναξιάς

Της Amelia Worsley

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Είναι η μοναξιά η σύγχρονη malaise μας;

Σύμφωνα με τον τέως στρατιωτικό χειρουργό Βίβεκ Μέρθι, η παθολογία που συναντούσε συχνότερα στα χρόνια της υπηρεσίας του «δεν ήταν κάποια πάθηση της καρδιάς ή ο διαβήτης. Ήταν η μοναξιά».

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η χρόνια μοναξιά «ισοδυναμεί με το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα» και ότι «ευθύνεται για περισσότερους θανάτους από την παχυσαρκία».

Καθώς η μοναξιά θεωρείται πια ένα ζήτημα δημόσιας υγείας – ακόμα και επιδημία – γίνονται έρευνες για τα αίτια που την προκαλούν και για πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης.

Ενώ έγραφα ένα βιβλίο σχετικά με το πώς έχουν αντιμετωπίσει οι ποιητές της Ρομαντικής περιόδου τη μοναξιά, ανακάλυψα ότι πρόκειται για μια σχετικά νέα έννοια και ότι κάποτε θεραπευόταν αρκετά εύκολα. Ωστόσο, όπως με την πάροδο του χρόνου έχει αλλάξει το περιεχόμενό της, η εύρεση λύσεων έχει γίνει δυσκολότερη.

Ανατρέχοντας στην καταγωγή της λέξης – και κατανοώντας πώς έχει αλλάξει το νόημά της – ίσως βρούμε νέους τρόπους να προσεγγίσουμε τη σύγχρονη μοναξιά.

Οι κίνδυνοι των μοναχικών τόπων

Αν και η μοναξιά μοιάζει να είναι ένα διαχρονικό, οικουμενικό βίωμα, οι ρίζες της μάλλον βρίσκονται στα τέλη του 16ου αιώνα, όταν σηματοδοτούσε τον κίνδυνο του να είναι κανείς πολύ μακριά από τους άλλους.

Την πρώιμη εποχή της σύγχρονης Βρετανίας, το να απομακρύνεται κάποιος από την κοινότητα σήμαινε να εγκαταλείπει και την προστασία που αυτή παρείχε. Τα μακρινά δάση και βουνά ενέπνεαν φόβο: Μια ερημιά ήταν ένα μέρος που έκρυβε επικίνδυνα συναπαντήματα, αλλά καμία βοήθεια απέναντι σε αυτά.

Για να τρομάξουν επαρκώς το ποίμνιό τους ώστε να μείνει μακριά από την αμαρτία, οι ιερείς που έγραφαν τα κηρύγματα ζητούσαν από τον κόσμο να φανταστούν τους εαυτούς τους χαμένους σε έρημους, μοναχικούς τόπους («lonelinesses») – όπως στην κόλαση, στον τάφο, ή σε κάποια έρημο.

Ωστόσο, μέχρι και τα μέσα του 17ου αιώνα, οι λέξεις «μοναξιά» και «μοναχικός» σπάνια εμφανίζονταν σε γραπτά κείμενα. Το 1674, ο φυσιοδίφης Τζον Ρέυ συνέταξε ένα γλωσσάριο λέξεων που σπάνια χρησιμοποιούνται. Στη λίστα του συμπεριέλαβε και τη λέξη «μοναξιά», ορίζοντάς την ως όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μέρη και ανθρώπους που βρίσκονται «μακριά από γείτονες».

Για να ανέβει ο Σατανάς από την Κόλαση στον Παράδεισο και να βάλει την Εύα σε πειρασμό, έπρεπε να περάσει από ερημικά μέρη. Εικονογράφηση του Γκυστάβ Ντορέ, 1866. (Public Domain)

 

Το επικό ποίημα του Μίλτον «Χαμένος Παράδεισος» («Paradise Lost») παρουσιάζει έναν από τους πρώτους μοναχικούς χαρακτήρες της βρετανικής λογοτεχνίας: τον Σατανά. Πηγαίνοντας από την Κόλαση στον Παράδεισο, προκειμένου να βάλει σε πειρασμό την Εύα, ο Σατανάς πρέπει να περάσει από έρημους τόπους – να περπατήσει «μοναχικά βήματα». Όμως ο Μίλτον δεν γράφει για τα συναισθήματα του Σατανά. Αυτό που περιγράφει είναι το πέρασμά του από την απόλυτη ερημιά, έναν τόπο ανάμεσα στην Κόλαση και τον Παράδεισο, που κανένας άγγελος δεν είχε μέχρι τότε τολμήσει να διασχίσει.

Ο Σατανάς περιγράφει τη μοναχικότητά του με όρους τρωτότητας: «Εκ μέρους των πορεύομαι σε τούτο ταξείδι / το άχαρο μονάχος μου, ο ένας υπέρ όλων / εκτίθεμαι, με βήματα μοναχικά τραντάζω / τ’ άπατο χάσμα των βυθών μέσω κενού απεράντου…»*

Αρχικά, ο όρος «μοναχικός» σήμαινε το να είναι κανείς μόνος στην ερημιά, μακριά από την ανθρώπινη κοινότητα. Νικολάι Μπονταρέφκσι, «Βαθιά μέσα στο δάσος», περ. 1900. (PD-US)

Το δίλημμα της σύγχρονης μοναξιάς

Αν και πλέον, για τον σύγχρονο άνθρωπο, η φύση είναι ένα μέρος περιπέτειας και απόλαυσης, ο φόβος της ερημιάς παραμένει. Όμως, έχει μεταφερθεί μέσα στις πόλεις.

Κάποιοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα προσπαθώντας να αναβιώσουν τις γειτονιές. Έρευνες δείχνουν άνοδο του αριθμού των ατόμων που ζουν μόνοι και της διάλυσης των οικογενειακών και κοινοτικών δομών.

Η τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέυ είχε θέσει ως στόχο την «καταπολέμηση» της μοναξιάς και είχε διορίσει μάλιστα και υπουργό ειδικά γι’ αυτό. Υπάρχει ακόμα και φιλανθρωπική εκστρατεία με την ονομασία «Εκστρατεία κατά της μοναξιάς».

Αλλά η προσπάθεια για τη θεραπεία της μοναξιάς είναι υπεραπλουστευτική για το σύγχρονο νόημά της.

Όταν, τον 17ο αιώνα η μοναξιά σχετιζόταν κυρίως με τον χώρο εκτός πόλης ή κοινότητας, η λύση δινόταν απλά με την επιστροφή στην κοινωνία.

Όμως, τώρα η μοναξιά έχει εσωτερικευθεί – και αυτό κάνει τη θεραπεία της πολύ δυσκολότερη. Καθώς βρίσκεται πια εντός μας, ακόμα και μέσα στους ανθρώπους που ζουν σε πόλεις που σφύζουν από ζωή, η λύση δεν βρίσκεται πάντα στη σωματική εγγύτητα ή την παρέα με τους άλλους.

Η σύγχρονη μοναξιά δεν αφορά τη φυσική μας απόσταση από τους άλλους. Είναι μάλλον μια συναισθηματική/νοητική κατάσταση κατά την οποία νιώθουμε αποκομμένοι από τους άλλους – χωρίς να είμαστε κατ’ ανάγκη.

Ακόμα και εν μέσω συντροφιάς φίλων ή μαζί με τον/την αγαπημένο/η μας, μπορεί να έχουμε το αίσθημα της μοναξιάς. Η ερημιά βρίσκεται μέσα μας.

Εποικίζοντας την εσωτερική μας ερημιά

Αν και πλέον, για τον σύγχρονο άνθρωπο, η φύση είναι ένα μέρος περιπέτειας και απόλαυσης, ο φόβος της ερημιάς παραμένει. Όμως, έχει μεταφερθεί μέσα στις πόλεις.

Κάποιοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα προσπαθώντας να αναβιώσουν τις γειτονιές. Έρευνες δείχνουν άνοδο του αριθμού των ατόμων που ζουν μόνοι και της διάλυσης των οικογενειακών και κοινοτικών δομών.

Η τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέυ είχε θέσει ως στόχο την «καταπολέμηση» της μοναξιάς και είχε διορίσει μάλιστα και υπουργό ειδικά γι’ αυτό. Υπάρχει ακόμα και φιλανθρωπική εκστρατεία με την ονομασία «Εκστρατεία κατά της μοναξιάς».

Αλλά η προσπάθεια για τη θεραπεία της μοναξιάς είναι υπεραπλουστευτική για το σύγχρονο νόημά της.

Όταν, τον 17ο αιώνα η μοναξιά σχετιζόταν κυρίως με τον χώρο εκτός πόλης ή κοινότητας, η λύση δινόταν απλά με την επιστροφή στην κοινωνία.

Όμως, τώρα η μοναξιά έχει εσωτερικευθεί – και αυτό κάνει τη θεραπεία της πολύ δυσκολότερη. Καθώς βρίσκεται πια εντός μας, ακόμα και μέσα στους ανθρώπους που ζουν σε πόλεις που σφύζουν από ζωή, η λύση δεν βρίσκεται πάντα στη σωματική εγγύτητα ή την παρέα με τους άλλους.

Η σύγχρονη μοναξιά δεν αφορά τη φυσική μας απόσταση από τους άλλους. Είναι μάλλον μια συναισθηματική/νοητική κατάσταση κατά την οποία νιώθουμε αποκομμένοι από τους άλλους – χωρίς να είμαστε κατ’ ανάγκη.

Ακόμα και εν μέσω συντροφιάς φίλων ή μαζί με τον/την αγαπημένο/η μας, μπορεί να έχουμε το αίσθημα της μοναξιάς. Η ερημιά βρίσκεται μέσα μας.

Εποικίζοντας την εσωτερική μας ερημιά

Η έλλειψη προφανούς θεραπείας για τη μοναξιά μάς κάνει να τη θεωρούμε ιδιαιτέρως επικίνδυνη.

Ωστόσο, ίσως το μυστικό να βρίσκεται στην αντίπερα όχθη: ίσως να μην πρέπει να προσπαθούμε να την καταπολεμήσουμε, αλλά αντ’ αυτού να μάθουμε να ελισσόμαστε στα κενά της, να συνομιλούμε με τις αντιφάσεις της και να αναζητούμε αυτούς που νιώθουν το ίδιο.

Ενώ παραμένει σημαντικό να ανακαλύπτουμε το πώς κάποιες ομάδες ανθρώπων (πχ οι ηλικιωμένοι, τα Αμέα και άλλες ευπαθείς ομάδες) οδηγούνται σε απομόνωση και πάσχουν από αυτή, πρέπει επίσης να βρούμε τρόπους να αφαιρέσουμε το αρνητικό στίγμα από την κατάσταση της μοναξιάς.

Ίσως η αναγνώριση της μοναξιάς ως μια βαθιά και ενίοτε μη αναστρέψιμη εμπειρία αντί για πάθηση, να βοηθήσει τους ανθρώπους –ιδίως τους μοναχικούς ανθρώπους- να την αντιληφθούν ως κάτι λιγότερο ασυνήθιστο ή κακό και να την αποδεχτούν ευκολότερα.

Στην εποχή μας, η μοναξιά θεωρείται περισσότερο μια νοητική κατάσταση. Χανς Τομά, «Μοναξιά». Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας. (PD-US)

 

Αν θέλουμε να δούμε την «επιδημία της μοναξιάς» ως κάτι περισσότερο από μια «επιδημία απομόνωσης», θα πρέπει να προσπαθήσουμε να φανταστούμε κατ’ αρχάς γιατί μπορεί κάποιοι άνθρωποι να αισθάνονται εσωτερικά σαν έρημοι τόποι.

Κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά τη μοναξιά, και ίσως μερικοί να δυσκολεύονται να περιγράψουν αυτό που νιώθουν. Όπως έγραψε και ο συγγραφέας Τζόζεφ Κόνραντ: «Ποιος ξέρει πώς είναι η πραγματική μοναξιά – όχι η συμβατική λέξη αλλά ο γυμνός τρόμος; Ακόμα και για τους ίδιους τους μοναχικούς φορά μια μάσκα.» Η γνώση του πώς οι άλλοι βιώνουν τη μοναξιά, ίσως συμβάλλει στην άμβλυνση των αποπροσανατολιστικών αισθημάτων που περιγράφει ο Κόνραντ.

Η λογοτεχνία μπορεί επίσης να μετριάσει την αίσθηση της εσωτερικής ερημιάς. Δεν χρειάζεται να διαβάζουμε βιβλία σχετικά με τη μοναξιά, αν και υπάρχουν πολλά τέτοια, από τον «Φράνκενσταϊν» μέχρι τον «Αόρατο άνθρωπο». Το διάβασμα προσφέρει στον αναγνώστη την ευκαιρία να συνδεθεί με χαρακτήρες εξίσου μοναχικούς. Επιπλέον, βοηθά τον μοναχικό νου να νιώσει «κατοικημένος».

Το διάβασμα μπορεί να αμβλύνει τον πόνο της μοναξιάς. Εμιλί Μουντ, «Γυναίκα στα λευκά, που διαβάζει», πριν από το 1922. (PD-US)

 

Στη λογοτεχνία βρίσκουμε και παραδείγματα για το πώς να είμαστε μόνοι μαζί. Οι Βρετανοί Ρομαντικοί ποιητές συχνά αντέγραφαν ο ένας τη μοναξιά του άλλου, με παραγωγικά και ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Όταν μοιραζόμαστε τη μοναξιά μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια κοινότητα, είτε το μοίρασμα γίνεται σε διαπροσωπικά τετ-α-τετ είτε μέσω γραπτών κειμένων. Αν και η μοναξιά είναι εξαιρετικά φθοροποιός, δεν είναι πια ταυτόσημη με την απομόνωση.

Όπως έγραψε και ο ποιητής Όσιαν Βουόνγκ [Ocean – Ωκεανός – Vuong], «η μοναξιά δεν παύει να είναι χρόνος που περνάμε με τον κόσμο».

Αυτό το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο The Conversation.

* Από τη μετάφραση του Αθανάσιου Δ. Οικονόμου («Ο απολεσθείς Παράδεισος» του Τζων Μίλτων, εκδόσεις Οδός Πανός 2015), σελ. 85

Εργαζόμενοι στον εφοδιασμό προειδοποιούν για παγκόσμια «κατάρρευση του συστήματος»

Βιομηχανικοί όμιλοι προειδοποιούν τους παγκόσμιους ηγέτες για παγκόσμια «κατάρρευση της αλυσίδας εφοδιασμού» λόγω των περιορισμών της πανδημίας, καθώς ο πρόεδρος της Federal Reserve Τζερόμ Πάουελ υποδήλωσε ότι η τρέχουσα περίοδος υψηλού πληθωρισμού θα διαρκέσει έως το 2022.

Το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο, ένας συνασπισμός οδηγών φορτηγών, ναυτικών και εργαζομένων σε αεροπορικές εταιρείες, προειδοποίησε σε επιστολή προς τους αρχηγούς κρατών που παρευρέθηκαν στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να αποκαταστήσουν την ελευθερία κινήσεων στους εργαζόμενους στις μεταφορές εν μέσω επίμονων περιορισμών για την COVID-19 και καραντίνες.

Εάν δεν γίνει τίποτα, προειδοποίησαν για μια «κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος μεταφορών» και δήλωσαν ότι «Οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού αρχίζουν να λυγίζουν, καθώς η επιβάρυνση των εργαζομένων στις μεταφορές που διαρκεί δύο χρόνια έχει το τίμημά της», σύμφωνα με την επιστολή. Υπογράφηκε από τη Διεθνή Ένωση Αερομεταφορών (IATA), τη Διεθνή Ένωση Οδικών Μεταφορών (IRU) και τη Διεθνή Ομοσπονδία Εργαζομένων Μεταφορών (ITF), οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου 65 εκατομμύρια εργαζόμενους στον τομέα των μεταφορών παγκοσμίως.

«Όλοι οι τομείς των μεταφορών αντιμετωπίζουν επίσης έλλειψη εργαζομένων και αναμένουν περισσότερους να αποχωρήσουν ως αποτέλεσμα της κακής μεταχείρισης που αντιμετώπισαν εκατομμύρια άτομα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, θέτοντας την αλυσίδα εφοδιασμού σε απειλή», αναφέρεται στην επιστολή. «Ζητάμε επίσης από τον ΠΟΥ και τη ΔΟΕ να θέσουν το ζήτημα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και να καλέσουν τους αρχηγούς κυβερνήσεων να λάβουν ουσιαστική και γρήγορη δράση για την επίλυση αυτής της κρίσης τώρα», έγραψαν.

Εν τω μεταξύ, η Costco, εταιρεία που διατηρεί μεγάλο μερίδιο στην αγορά λιανεμπορίου στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι ναυλώνει τα δικά της πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων μεταξύ Ασίας και Βόρειας Αμερικής εν μέσω ζητημάτων στην εφοδιαστική αλυσίδα παγκοσμίως, δήλωσε ο επικεφαλής οικονομικός διευθυντής Ρίτσαρντ Γκαλάντι σε πρόσφατη τηλεδιάσκεψη.

Η Costco, είπε, αντιμετωπίζει «καθυστερήσεις στα λιμάνια, ελλείψεις εμπορευματοκιβωτίων, διαταραχές λόγω COVID, ελλείψεις σε διάφορα εξαρτήματα, πρώτες ύλες και συστατικά, πιέσεις στο κόστος εργασίας» μαζί με «ελλείψεις σε φορτηγά και οδηγούς», ανέφερε το Fox News.

Ο Τζιν Σερόκα, διευθυντής του λιμένα του Λος Άντζελες, προσπάθησε να ρίξει λίγο φως στο πρόβλημα κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνέντευξης στο ABC News, σημειώνοντας ότι υπάρχει σημαντική συσσώρευση των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στις ακτές των μεγάλων λιμένων εισόδου.

«Είμαστε μάρτυρες ενός αγοραστικού κύματος από τον Αμερικανό καταναλωτή που προκλήθηκε λόγω πανδημίας, παρόμοια με την οποία δεν έχει πραγματοποιηθεί ως τώρα», είπε στο δίκτυο στις 29 Σεπτεμβρίου.

Σε παρατηρήσεις του στις 29 Σεπτεμβρίου, ο Πάουελ είπε ότι η τρέχουσα άνοδος του πληθωρισμού είναι «συνέπεια των περιορισμών της προσφοράς που συναντά πολύ μεγάλη ζήτηση», λέγοντας ότι «σχετίζεται με το άνοιγμα της οικονομίας, η οποία είναι μια διαδικασία που θα έχει αρχή, μέση και τέλος».

«Είναι πολύ δύσκολο να πούμε πόσο μεγάλες θα είναι οι επιπτώσεις στο μεταξύ ή πόσο θα διαρκέσουν», δήλωσε ο Πάουελ κατά τη διάρκεια ενός φόρουμ που διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η τρέχουσα άνοδος των τιμών, είπε, οφείλεται σε εμπόδια στην αλυσίδα εφοδιασμού, αν και πιστεύει ότι οι τιμές θα πέσουν τελικά από μόνες τους. Η αύξηση θα συνεχιστεί μέχρι το 2022 πριν πέσει, είπε ο Πάουελ.

Η Federal Reserve δεν προβλέπει την τρέχουσα τάση να «οδηγήσει σε ένα νέο καθεστώς πληθωρισμού, στο οποίο ο πληθωρισμός παραμένει υψηλός κάθε χρόνο», δήλωσε ο Πάουελ.

«Η διαχείριση αυτής της διαδικασίας τα επόμενα δύο χρόνια είναι … θα είναι πολύ δύσκολη γιατί έχουμε αυτήν την υπόθεση ότι ο πληθωρισμός θα είναι παροδικός. Νομίζουμε ότι είναι σωστό», είπε ο Πάουελ. «Ανησυχούμε όμως ότι οι υποκείμενες πληθωριστικές προσδοκίες θα παραμείνουν σταθερές, όπως μέχρι τώρα».

Συγκέντρωση Τραμπ στη Γεωργία, συνεχίζει να αμφισβητεί τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών

Η αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών του 2020, ο έλεγχος πραγματογνωμοσύνης που πραγματοποιήθηκε στην κομητεία Μαρικόπα καθώς και η περίπτωση μιας πιθανής υποψηφιότητας το 2024 ήταν τα βασικά θέματα της ομιλίας του Τραμπ το Σαββατοκύριακο στο Πέρι της Γεωργίας.

Ο Τραμπ κάλεσε τους υποστηρικτές του να «σώσουν την Αμερική», η οποία διάσωση είπε ότι θα ξεκινήσει με μια συγκλονιστική νίκη το 2022 «για να ακολουθήσει μια ακόμη πιο λαμπρή νίκη τον Νοέμβριο του 2024».

Ο Τραμπ χρησιμοποίησε περίπου μιάμιση ώρα της ομιλίας του στην Εθνική Έκθεση της Γεωργίας για να αναφερθεί σε πολιτικές που αφορούν την πολιτεία, εκφράζοντας την υποστήριξή του στις τρεις επιλογές του για τις επερχόμενες εκλογές στη Γεωργία.

Ο Τραμπ μίλησε με απαξιωτικά λόγια για τον νυν υπουργό Εσωτερικών της πολιτείας Μπραντ Ράφενσπεργκερ, τον υπαρχηγό Τζεοφ Ντάνκαν και τον κυβερνήτη Μπράιαν Κεμπ – όλοι Ρεπουμπλικάνοι, οι οποίοι αντιτάχθηκαν στους ισχυρισμούς του Τραμπ για νοθεία στις προεδρικές εκλογές του 2020 που ανακήρυξαν τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν νικητή.

Ο Τραμπ είπε στο πλήθος ότι θα προτιμούσε να είχε δει τη Δημοκρατική Στέισι Άμπραμς να κερδίζει τον κυβερνητικό αγώνα της Γεωργίας το 2018.

«Στέισι, θα ήθελες να πάρεις τη θέση του;» είπε. «Είμαι εντάξει με αυτό.»

Ο Τραμπ αναφέρθηκε επίσης στον έλεγχο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα σχετικά με τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών του 2020 στην κομητεία Μαρίκοπα της Αριζόνα, ο οποίος λέει ότι υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του για εκτεταμένη εκλογική νοθεία.

Τα τελικά, πιστοποιημένα εκλογικά αποτελέσματα έχουν τον Μπάιντεν να έχει κερδίσει τη συγκεκριμένη κομητεία, περιλαμβάνοντας το Φοίνιξ, με 45.000 ψήφους-το κλειδί της νίκης του Μπάιντεν με 10.500 ψήφους διαφορά στην πολιτεία. Ο έλεγχος, ο οποίος υποστηρίχθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους της πολιτείας και διενεργήθηκε από την εταιρεία κυβερνοασφάλειας Cyber Ninjas, περιλαμβάνει μια καταμέτρηση ψήφων, η οποία δείχνει ότι υπήρξαν 306 περισσότερες ψήφοι για τον Μπάιντεν σε σχέση με τα επίσημα αποτελέσματα.

«Επιβεβαίωσε αυτό που όλοι γνωρίζαμε εδώ και καιρό», δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Ψάκι μετά την κυκλοφορία της έκθεσης την Παρασκευή.

Αλλά η έκθεση αμφισβητεί επίσης τη νομιμότητα περίπου 50.000 εκλογικών ψηφοδελτίων. Ισχυρίζεται ότι 23.344 επιστολικές ψήφοι στάλθηκαν από προηγούμενες διευθύνσεις πολιτών, 9.041 επιστολικές ψήφοι επιστράφηκαν αντί να σταλούν στους ψηφοφόρους και 5.295 ψηφοφόροι που ενδεχομένως ψήφισαν σε πολλές κομητείες. Αμφισβητεί επίσης την εγκυρότητα χιλιάδων άλλων ψήφων υποστηρίζοντας ότι δεν ταιριάζουν με την ταυτότητα αυτών που ψήφισαν, ήταν διπλά ψηφοδέλτια ή είχαν καταχωρηθεί από ψηφοφόρους που είχαν φύγει από την κομητεία Μαρικόπα.

Ο Τραμπ το θεωρεί αυτό ως απόδειξη της νίκης του στην κομητεία και ευρύτερα στις εθνικές εκλογές, ζητώντας περαιτέρω διερεύνηση του θέματος.

«Αν δεν σκεφτούμε το παρελθόν, δεν θα κερδίσετε ποτέ ξανά στο μέλλον, επειδή όλα είναι στημένα», είπε στη συγκέντρωση.

Τα ευρήματα της έκθεσης αμφισβητήθηκαν από τοπικούς αξιωματούχους. Μέλη του Συμβουλίου Εποπτών της Κομητείας Μαρικόπα υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων, το οποίο επιβλέπει τις εκλογές, έγραψαν στο Twitter: «Το προσχέδιο της έκθεσης #azaudit από την Cyber Ninjas επιβεβαιώνει ότι η διερεύνηση της Κομητείας για τις Προεδρικές Εκλογές του 2020 ήταν ακριβής και οι υποψήφιοι που πιστοποιήθηκαν ως νικητές, στην πραγματικότητα, όντως νίκησαν».

Είπαν επίσης: «Δυστυχώς, η έκθεση είναι επίσης γεμάτη με λάθη και λανθασμένα συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο η κομητεία Μαρίκοπα διεξήγαγε τις προεδρικές εκλογές του 2020».

Ο Τραμπ ανέφερε επίσης το πρόσφατο κατηγορητήριο για τον δικηγόρο κυβερνοασφάλειας που συμμετείχε στην προεκλογική εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον το 2016. Το κατηγορητήριο ισχυρίζεται ότι ο Μάικλ Σούσμαν είπε ψέματα στο FBI για τη συμμετοχή του στην εκστρατεία όταν παρείχε στην υπηρεσία στοιχεία που ισχυρίζονταν ότι υπήρχε ένα μυστηριώδες κανάλι επικοινωνίας μέσω υπολογιστών μεταξύ του Οργανισμού Τραμπ και μιας ρωσικής τράπεζας. Έρευνα του FBI δεν βρήκε αργότερα κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει μια τέτοια σύνδεση.

«Σκαρφίστηκαν μια φάρσα και έπρεπε να ζήσουμε μαζί της για τρία χρόνια», είπε ο Τραμπ στη συγκέντρωση.

Ο Τραμπ κατηγόρησε επίσης τον Μπάιντεν για τη διαχείριση της αποχώρησης των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και την πρόσφατες ορδές λαθρομεταναστών στα νότια σύνορα των ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντάς την «τη χειρότερη κατάσταση στα σύνορα στην ιστορία του κόσμου».

ΗΠΑ: Σωματείο που εκπροσωπεί χιλιάδες πιλότους προειδοποιεί ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός μπορεί να προκαλέσει ταξιδιωτικό χάος

Ένα σωματείο που εκπροσωπεί πιλότους πολλών μεγάλων αμερικανικών αεροπορικών εταιρειών προειδοποίησε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για την COVID-19 θα μπορούσε να προκαλέσει χάος κατά την επερχόμενη ταξιδιωτική περίοδο των διακοπών.

Ο Πρόεδρος της Συμμαχικής Ένωσης Πιλότων, Έρικ Φέργκιουσον, σε επιστολή (pdf) προς τον Λευκό Οίκο και το Κογκρέσο, είπε ότι ορισμένοι πιλότοι «δεν μπορούν να υποβληθούν σε εμβολιασμό για τεκμηριωμένους ιατρικούς λόγους, ενώ άλλοι διστάζουν να εμβολιαστούν λόγω ανησυχιών για τερματισμό της καριέρας τους λόγω των παρενεργειών». Η Ένωση Συμμαχικών Πιλότων εκπροσωπεί περίπου 14.000 πιλότους της American Airlines.

Ως αποτέλεσμα, ο Φέργκιουσον ζήτησε να αποτελέσουν εξαίρεση από την εκκρεμούσα εντολή εμβολιασμού του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν που ανακοίνωσε νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ορίζοντας ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις με 100 εργαζόμενους και άνω θα πρέπει να κάνουν το εμβόλιο και να υποβάλλονται σε τακτικά τεστ.

«Για να διασφαλιστεί η συνεχής βιωσιμότητα της εμπορικής αεροπορίας, αποφεύγοντας ένα σενάριο στο οποίο οι αεροπορικές εταιρείες αναγκαστούν είτε να επιβάλουν απλήρωτες άδειες είτε, χειρότερα, να καταφύγουν σε μαζικές απολύσεις ανεμβολίαστων πιλότων, είναι απαραίτητο να διατίθενται εναλλακτικά μέσα συμμόρφωσης με το Εκτελεστικό Διάταγμα για επαγγελματίες πιλότους», έγραψε στην επιστολή του, η οποία στάλθηκε επίσης στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας και σε άλλες υπηρεσίες.

Ο πρόεδρος του σωματείου κάλεσε τους νομοθέτες και τις ρυθμιστικές αρχές να αναλογιστούν «τον εξειδικευμένο ρόλο που παίζουν οι πιλότοι» στην ταξιδιωτική βιομηχανία και «να επιτρέψουν εναλλακτικά μέσα ελαχιστοποίησης του κινδύνου εξάπλωσης της COVID-19, όπως τακτικά τεστ ή απόδειξη φυσικής ανοσίας, ενώ εξακολουθεί να επιτρέπει στους ανεμβολίαστους πιλότους να πετούν».

Οι πιλότοι των εμπορικών αεροπορικών εταιρειών, σημειώνεται στην επιστολή, πρέπει γενικά να τηρούν αυστηρές ιατρικές απαιτήσεις. Ορισμένες τεκμηριωμένες παρενέργειες του εμβολίου περιλαμβάνουν θρόμβους αίματος ή φλεγμονή της καρδιάς, αν και ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι υγείας έχουν πει ότι είναι σπάνιοι.

Ένα σωματείο που εκπροσωπεί χιλιάδες πιλότους της Southwest Airlines απηχεί το επιχείρημα της Συμμαχικής Ένωσης Πιλότων σε μια δήλωση προς τα μέλη του.

Η θέση των πιλότων της Southwest Airlines είναι ότι «είναι δικαίωμα κάθε χειριστή να επιλέξει αν θα κάνει ή όχι το εμβόλιο», έγραψε η ένωση τη Δευτέρα, σύμφωνα με αναφορές. «Ανησυχούμε επίσης ότι η προβλεπόμενη 60 ημερών περίοδος εφαρμογής του εκτελεστικού διατάγματος για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς θα μπορούσε να οδηγήσει σε έλλειψη εργατικού δυναμικού και να δημιουργήσει σοβαρά λειτουργικά προβλήματα για τη Southwest Airlines και τους συναδέλφους της».

«Οι αεροπορικές εταιρείες παράγουν ένα σημαντικό μέρος των ετήσιων εσόδων τους κατά τη διάρκεια των διακοπών, με πολλούς ταξιδιώτες να εξαρτώνται από εμάς για να τους μεταφέρουν στους προορισμούς τους», δήλωσε η Συμμαχική Πιλοτική Ένωση. «Οι αεροπορικές εταιρείες του έθνους μας, και το περιηγητικό κοινό, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά σημαντικές διακοπές στις υπηρεσίες λόγω έλλειψης εργατικού δυναμικού».

Μέχρι σήμερα, η United Airlines, η Frontier Airlines και η Hawaiian Airlines έχουν κάνει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό για την COVID-19 για ολόκληρο το εργατικό δυναμικό τους, αν και οι εταιρείες θα χορηγήσουν ορισμένες εξαιρέσεις. Η Delta Air Lines ανακοίνωσε ότι θα επιβαρυνθεί με επιπλέον χρέωση 200$ ανά μήνα στο σχέδιο υγείας της εταιρείας για τους ανεμβολίαστους υπαλλήλους.

Η προθεσμία για τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους της United Airlines για να κάνουν τον πρώτο τους εμβόλιο ήταν τη Δευτέρα. Ο διευθύνων σύμβουλος Σκοτ Κίρμπι δήλωσε στο CNBC ότι πιστεύει ότι περίπου το 98,5% των 67.000 εργαζομένων της εταιρείας είναι εμβολιασμένοι.

Αρκετοί ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι υγείας καθώς και του Λευκού Οίκου πρότειναν δημόσια ότι όλοι οι επιβάτες των αεροπορικών εταιρειών μπορεί να χρειαστεί να επιδείξουν αποδεικτικό εμβολιασμού πριν πετάξουν.

Η Epoch Times επικοινώνησε με τη Southwest Airlines και την American Airlines για σχόλια.

Μαζικοί εορτασμοί στη Νορβηγία καθώς τελειώνουν οι περιορισμοί του ιού του ΚΚΚ

Οι Νορβηγοί βγήκαν στους δρόμους το Σαββατοκύριακο για να γιορτάσουν τον τερματισμό των περιορισμών του κορονοϊού στη χώρα, με τα μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση να περιορίζουν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων για περίπου 18 μήνες.

Η νορβηγική κυβέρνηση ανακοίνωσε στις 24 Σεπτεμβρίου ότι οι περισσότεροι από τους εναπομείναντες περιορισμούς covid-19 θα καταργηθούν από τις 25 Σεπτεμβρίου και ότι η ζωή στο έθνος των 5,3 εκατομμυρίων θα επανέλθει στο φυσιολογικό.

«Έχουν περάσει 561 ημέρες από τότε που εισαγάγαμε τα αυστηρότερα μέτρα στη Νορβηγία σε καιρό ειρήνης», δήλωσε η απερχόμενη Πρωθυπουργός Έρνα Σόλμπεργκ σε συνέντευξη Τύπου. «Τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε σε μια φυσιολογική καθημερινή ζωή».

Η Νορβηγία δεν θα απαιτεί πλέον από τις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν μέτρα αποστάσεων, και θα επιτρέψει επίσης σε αθλητικούς και πολιτιστικούς χώρους καθώς και εστιατόρια να χρησιμοποιούν πλήρως τις δυνατότητές τους, ανέφερε το γραφείο του πρωθυπουργού. Τα νυχτερινά κέντρα μπορούν επίσης να ανοίξουν ξανά σύμφωνα με τις νέες οδηγίες.

Ο ιός μπορεί τώρα να θεωρηθεί ως μία από τις αρκετές αναπνευστικές ασθένειες με εποχιακή διακύμανση, δήλωσε ο Γκάιρ Μπούχολμ, υποδιευθυντής του Νορβηγικού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας, σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ. Στη Νορβηγία, η COVID-19 έχει ταξινομηθεί ως γενικά επικίνδυνη ασθένεια, αλλά η επίσημη ταξινόμηση θα μπορούσε να αλλάξει σύντομα, είπε.

«Βρισκόμαστε τώρα σε μια νέα φάση όπου πρέπει να δούμε τον κορωνοϊό ως μια από τις αρκετές αναπνευστικές ασθένειες με εποχιακές διακυμάνσεις», δήλωσε ο Μπούχολμ στο ειδησεογραφικό πρακτορείο VG, αναφερόμενος στον ιό του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας).

Οι θορυβώδεις εορτασμοί στο σκανδιναβικό ευρωπαϊκό έθνος ξέσπασαν στις 25 Σεπτεμβρίου, με χιλιάδες πολίτες σε όλη τη Νορβηγία να βγαίνουν στους δρόμους και να διασκεδάζουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Σεπτεμβρίου.

«Υπήρχε σημαντικά μεγαλύτερος φόρτος εργασίας από ό,τι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Υπήρχαν ήδη πολλοί άνθρωποι έξω το απόγευμα και συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας», δήλωσε ο Ρούνε Χέκελστραντ, εκπρόσωπος της αστυνομίας στο Όσλο, πρωτεύουσα της Νορβηγίας, στον νορβηγικό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό NRK.

Η αστυνομία ανέφερε ότι απάντησε σε δεκάδες αναφορές για αναταραχές και βίαιες συγκρούσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας, όταν δρόμοι, μπαρ, εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα ήταν γεμάτα με ανθρώπους που γιόρταζαν το τέλος των περιορισμών του ιού του ΚΚΚ.

Άνθρωποι στους δρόμους γιορτάσουν το τέλος των περιορισμών COVID-19, στο Όσλο, στις 25 Σεπτεμβρίου 2021. (Naina Helen Jama/NTB μέσω AP)

 

Ο Σόλμπεργκ δικαιολόγησε την κίνηση για επαναλειτουργία της κοινωνίας λέγοντας ότι Νορβηγοί ειδικοί υγείας υποστήριξαν την απόφαση.

«Δεν θα έχουμε αυστηρά μέτρα (κορωνοϊού) εκτός εάν είναι επαγγελματικά δικαιολογημένα. Οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να ζουν όπως επιθυμούν», δήλωσε ο Σόλμπεργκ στη Νορβηγική εφημερίδα VG αργά το Σάββατο.

Σύμφωνα με το Νορβηγικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας, περίπου το 67 τοις εκατό του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί πλήρως.

Η Νορβηγία είναι η δεύτερη χώρα στη σκανδιναβική περιοχή που αίρει τους περιορισμούς COVID-19 μετά τη Δανία στις 10 Σεπτεμβρίου.

Η κοντινή Σουηδία ανακοίνωσε επίσης νωρίτερα αυτό το μήνα ότι θα άρει τους περισσότερους περιορισμούς του COVID-19 στις 29 Σεπτεμβρίου.

Ο Τζακ Φίλιπς και το Associated Press συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.

Από NTD News

Γερμανία: Οι Σοσιαλοδημοκράτες κερδίζουν με μικρή διαφορά το Κόμμα της Μέρκελ

Οι κεντροαριστεροί Σοσιαλδημοκράτες της Γερμανίας κέρδισαν την Κυριακή με μικρή διαφορά τις πρώτες εθνικές εκλογές από το 2005, τερματίζοντας 16 χρόνια συντηρητικής διακυβέρνησης υπό την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με προκαταρκτικά εκλογικά αποτελέσματα.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε ο ομοσπονδιακός εκλογικός επίτροπος της Γερμανίας το πρωί της Δευτέρας, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) κέρδισαν το 25,7% των ψήφων, μπροστά από το 24,1% για το συντηρητικό μπλοκ CDU/ CSU της Μέρκελ. Οι Πράσινοι έφτασαν στο 14,8% –το καλύτερο αποτέλεσμα που είχαν ποτέ– και οι φιλελεύθεροι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) ήταν στο 11,5%.

Ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών, Όλαφ Σολτς, δήλωσε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν «μια πολύ σαφής εντολή για να διασφαλίσουμε τώρα ότι θα οργανώσουμε μια καλή, ρεαλιστική κυβέρνηση για τη Γερμανία».

Ο Σολτς, 63 ετών, πρώην δήμαρχος του Αμβούργου, πρέπει τώρα να απευθυνθεί στα μικρότερα κόμματα για να επιχειρήσει σχηματισμό συνασπισμού και εξασφάλιση πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο. Ανέφερε ότι ελπίζει να το πράξει πριν τα Χριστούγεννα, ωστόσο, ο συντηρητικός αντίπαλός του Άρμιν Λάσετ, 60 ετών, δήλωσε ότι πιστεύει ότι μπορεί να επιχειρήσει σχηματισμό κυβέρνησης παρά το γεγονός ότι έρχεται δεύτερος.

Η Μέρκελ θα παραμείνει στην εξουσία ενόσω διεξάγονται διαπραγματεύσεις συνασπισμού.

Το SPD ενδέχεται να επιδιώξει συμμαχία με τους Πράσινους και το FDP, αν και τα δυο κόμματα μπορούν επίσης να συνεργαστούν με τους συντηρητικούς.

«Το SPD βρίσκεται στην πρώτη θέση. Κερδίσαμε τις εκλογές», δήλωσε ο Λαρς Κλίνγκμπειλ, γενικός γραμματέας του SPD, στον τηλεοπτικό σταθμό ARD, προσθέτοντας ότι το κόμμα θα αγωνιστεί για να βεβαιωθεί ότι ο Σολτς θα γίνει ο επόμενος καγκελάριος.

Ο Κλίνγκμπειλ δήλωσε ότι ο Σολτς θα συναντηθεί με τους Πράσινους και το FDP τη Δευτέρα για το σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης.

Η εκλογή του νέου καγκελάριου της χώρας δεν θα διεξαχθεί μέχρι να σχηματιστεί κυβερνητικός συνασπισμός – μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει μήνες.

«Το να ονομάσουμε μια ακριβή ημερομηνία θα ήταν παράλογο, αλλά πρέπει να ισχύει ότι εγώ, εμείς, κάνουμε τα πάντα για να διασφαλίσουμε ότι είμαστε έτοιμοι πριν τα Χριστούγεννα — λίγο νωρίτερα θα ήταν επίσης καλό», δήλωσε ο Σολτς το βράδυ της Κυριακής.

«Έχουμε ό,τι χρειάζεται για να κυβερνήσουμε μια χώρα», πρόσθεσε ο Σολτς. «Ας περιμένουμε τα τελικά αποτελέσματα, αλλά μετά θα πιάσουμε δουλειά».

Ο Λάσετ ζήτησε επίσης να σχηματιστεί μια κυβέρνηση «σίγουρα» πριν από τα Χριστούγεννα.

«Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα των εκλογών», δήλωσε ο Λάσετ.

«Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να οικοδομήσουμε μια συντηρητική κυβέρνηση, καθώς οι Γερμανοί χρειάζονται πλέον μελλοντικό συνασπισμό ο οποίος θα εκσυγχρονίζει τη χώρα μας», πρόσθεσε. «Πιθανότατα να είναι η πρώτη φορά που θα έχουμε κυβέρνηση με τρεις εταίρους».

Το Reuters συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Ταλιμπάν κρεμάνε τέσσερα πτώματα σε πλατεία στο Δυτικό Αφγανιστάν: Μάρτυρες

Οι Ταλιμπάν κρέμασαν τέσσερα πτώματα σε πλατεία στο δυτικό Αφγανιστάν, σύμφωνα με τοπικούς μάρτυρες, σε ένδειξη ότι η οργάνωση επιστρέφει σε μερικές από τις σκληρές τιμωρίες του παρελθόντος.

Κάτοικοι της Χεράτ, οι Μοχάμεντ Ναζίρ και Γουαζίρ Αχμάντ, δήλωσαν ότι είδαν τους Ταλιμπάν να επιδεικνύουν τα πτώματα στην πλατεία της πόλης. Ο Αχμάντ δήλωσε στο Associated Press ότι τρία από τα πτώματα μεταφέρθηκαν στη συνέχεια σε άλλα μέρη της πόλης σε δημόσια θέα.

«Όταν βγήκα μπροστά, είδα ότι είχαν φέρει ένα πτώμα σε ένα φορτηγάκι και μετά το κρέμασαν σε γερανό», δήλωσε ο Ναζίρ στο Reuters.

Ένα βίντεο του Associated Press έδειχνε πλήθη να συγκεντρώνονται γύρω από τον γερανό και να κοιτάζουν ένα από τα πτώματα καθώς κάποιοι άνδρες φώναζαν.

«Στόχος αυτής της ενέργειας είναι να ειδοποιήσει όλους τους εγκληματίες ότι δεν είναι ασφαλείς», δήλωσε φερόμενο μέλος των Ταλιμπάν στο AP στην πλατεία. Το άγνωστο μέλος είπε ότι τα πτώματα ανήκαν σε απαγωγείς.  Ο Ζιουλχάκ Τζαλάλι, αρχηγός της περιφερειακής αστυνομίας των Ταλιμπάν στη Χεράτ, δήλωσε στο Al Jazeera ότι τα μέλη της οργάνωσης έσωσαν πατέρα και γιο που απήχθησαν από τέσσερις απαγωγείς. Ένα μέλος των Ταλιμπάν και ένας πολίτης τραυματίστηκαν από τους φερόμενους απαγωγείς σε ανταλλαγή πυροβολισμών, δήλωσε ο Τζαλάλι.

Από τότε που κατέλαβαν το Αφγανιστάν τον περασμένο μήνα μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, ορισμένα υψηλόβαθμα μέλη των Ταλιμπάν, τα οποία είχαν οριστεί από αρκετές αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών ως τρομοκρατική οργάνωση, δήλωσαν ότι έχουν αλλάξει τον τρόπο τους από τότε που οι Ταλιμπάν κυβέρνησαν προηγουμένως τη χώρα μεταξύ 1996 και 2001.

Ο ηγέτης των Ταλιμπάν Μουλά Νουρουντίν Τουραμπί στην Καμπούλ, Αφγανιστάν, στις 22 Σεπτεμβρίου 2021. (Felipe Dana/AP Photo)

 

Ωστόσο, ο Μουλάς Νουρούντιν Τουράμπι, ο οποίος ηγείται πλέον του λεγόμενου Υπουργείου Διάδοσης της Αρετής και Πρόληψης του Ηθών, ανέφερε ότι θα εκπληρωθούν οι δημόσιες εκτελέσεις και άλλες αυστηρές ποινές, συμπεριλαμβανομένων των ακρωτηριασμό των χεριών.

«Όλοι μας επέκριναν για τις τιμωρίες στο στάδιο, ωστόσο δεν έχουμε πει ποτέ τίποτα για τους νόμους και τις τιμωρίες τους», δήλωσε ο Τουραμπί στο AP την προηγούμενη εβδομάδα. «Κανείς δεν θα μας πει ποιοι θα πρέπει να είναι οι νόμοι μας. Θα ακολουθήσουμε το Ισλάμ και θα φτιάξουμε τους νόμους μας πάνω στο Κοράνι».

Τις τελευταίες ημέρες, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Διεθνής Αμνηστία, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

«Σε λίγο περισσότερο από πέντε εβδομάδες από την ανάληψη του ελέγχου του Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν έχουν αποδείξει ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφέρονται σοβαρά για την προστασία ή το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχουμε ήδη δει ένα κύμα παραβιάσεων, από επιθέσεις αντιποίνων και περιορισμούς στις γυναίκες, μέχρι καταστολή των διαδηλώσεων, των ΜΜΕ και της κοινωνίας των πολιτών», ανέφερε η Ντινούσικα Ντισαναγιάκε, υποδιευθύντρια της Αμνηστίας για τη Νότια Ασία, σε δήλωσή της.

Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, απαντώντας στα σχόλια του Τουραμπί, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα δεχτούν τους Ταλιμπάν εάν πραγματοποιήσουν σκληρές τιμωρίες.

«Καταδικάζουμε έντονα τις αναφορές για επαναφορά ακρωτηριασμού και εκτελέσεων Αφγανών», δήλωσε ο εκπρόσωπος Του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νεντ Πράις σε δημοσιογράφους την προηγούμενη εβδομάδα, προσθέτοντας ότι οι ακρωτηριασμοί και οι εκτελέσεις «θα αποτελέσουν σαφείς κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και είμαστε σταθεροί με τη διεθνή κοινότητα για να κρατήσουμε τους δράστες … υπόλογους.”

Το AP συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Το Instagram είναι επιβλαβές για τους εφήβους – και το Facebook το ξέρει

Της Christia Spears Brown 

Αξιωματούχοι του Facebook πραγματοποίησαν εσωτερική έρευνα τον Μάρτιο του 2020 σύμφωνα με την οποία το Instagram -η πλατφόρμα κοινωνικών μέσων που χρησιμοποιείται περισσότερο από εφήβους- είναι επιβλαβές για την ευημερία των εφήβων κοριτσιών όσον αφορά την εικόνα που έχουν για το σώμα τους, αλλά πέταξε αυτά τα ευρήματα «κάτω από το χαλί» για να συνεχίσει τις δραστηριότητές του ως συνήθως, σύμφωνα με άρθρο της 14ης Σεπτεμβρίου στη Wall Street Journal.

Η πολιτική του Facebook να επιδιώκει το κέρδος ανεξάρτητα από την τεκμηριωμένη ζημιά που προκαλεί έχει πυροδοτήσει την εμφάνιση συγκρίσεων με τη Big Tobacco, η οποία γνώριζε τη δεκαετία του 1950 ότι τα προϊόντα της ήταν καρκινογόνα, αλλά το αρνήθηκαν δημόσια στον 21ο αιώνα. Όσοι από εμάς μελετάμε τη χρήση από εφήβους των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης δεν χρειαζόμασταν μια κατασταλμένη εσωτερική έρευνα για να γνωρίζουμε ότι το Instagram μπορεί να βλάψει τους εφήβους. Πολλές ερευνητικές εργασίες με αξιολόγηση από ομότιμους φτάνουν στο ίδιο συμπέρασμα.

Η κατανόηση των επιπτώσεων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους εφήβους είναι σημαντική επειδή σχεδόν όλοι οι έφηβοι μπαίνουν στο διαδίκτυο καθημερινά. Μια δημοσκόπηση του Pew Research Center δείχνει ότι το 89 τοις εκατό των εφήβων αναφέρουν ότι είναι συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο «σχεδόν συνεχώς» ή «αρκετές φορές την ημέρα».

Οι έφηβοι είναι πιο πιθανό να συνδεθούν στο Instagram από οποιονδήποτε άλλο ιστότοπο κοινωνικών μέσων. Είναι ένα πανταχού παρόν μέρος της εφηβικής ζωής. Ωστόσο, οι μελέτες δείχνουν σταθερά ότι όσο πιο συχνά οι έφηβοι χρησιμοποιούν το Instagram, τόσο χειρότερη είναι η συνολική ευημερία, η αυτοεκτίμηση, η ικανοποίηση από τη ζωή, η διάθεση και η εικόνα που έχουν για το σώμα τους. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι όσο περισσότεροι φοιτητές χρησιμοποιούσαν το Instagram κάθε μέρα, τόσο χειρότερη ήταν η διάθεσή τους και η ικανοποίηση από τη ζωή τους εκείνη την ημέρα.

Ανθυγιεινές Συγκρίσεις

Αλλά το Instagram δεν είναι προβληματικό απλώς και μόνο επειδή είναι δημοφιλές. Υπάρχουν δύο βασικά χαρακτηριστικά του Instagram που φαίνεται να το κάνουν ιδιαίτερα επικίνδυνο. Πρώτον, επιτρέπει στους χρήστες να παρακολουθούν τόσο διασημότητες όσο και συνομήλικούς τους, οι οποίοι και οι δύο μπορούν να παρουσιάσουν μια χειραγωγημένη, φιλτραρισμένη εικόνα ενός μη ρεαλιστικού σώματος μαζί με μια εξαιρετικά επιμελημένη εντύπωση για μια τέλεια ζωή.

Ενώ όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτρέπουν στους χρήστες να είναι επιλεκτικοί σε αυτό που δείχνουν στον κόσμο, το Instagram είναι γνωστό για τις δυνατότητες επεξεργασίας και φιλτραρίσματος φωτογραφιών. Επιπλέον, είναι η πιο δημοφιλής πλατφόρμα μεταξύ διασημοτήτων, μοντέλων και influencers. Το Facebook έχει εκτοπίσει τις «κουλ μαμάδες» και τους παπούδες. Για τους εφήβους, αυτή η απρόσκοπτη ενσωμάτωση διασημοτήτων και οι ρετουσαρισμένες εμφανίσεις άλλων ανθρώπων από την καθημερινότητά τους παρουσιάζει ένα περιβάλλον όπου αυξάνεται η κοινωνική σύγκριση και η σύγκριση του εαυτού σας με κάποιον που είναι «καλύτερος» από κάποια άποψη.

Οι άνθρωποι, κατά γενικό κανόνα, προσβλέπουν στους άλλους για να ξέρουν πώς να ταιριάζουν και να κρίνουν τη δική τους ζωή. Οι έφηβοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε αυτές τις κοινωνικές συγκρίσεις. Σχεδόν όλοι μπορούν να θυμηθούν την ανησυχία που είχαν για την προσαρμογή τους στο γυμνάσιο. Το Instagram εντείνει αυτή την ανησυχία. Είναι αρκετά δύσκολο να συγκρίνεις τον εαυτό σου με ένα σούπερ μοντέλο που φαίνεται φανταστικό (αν και φιλτραρισμένο).

Η αρνητική σύγκριση του εαυτού με τους άλλους οδηγεί τους ανθρώπους να ζηλεύουν τις φαινομενικά καλύτερες ζωές και τα σώματα των άλλων. Πρόσφατα, οι ερευνητές προσπάθησαν ακόμη και να καταπολεμήσουν αυτό το αποτέλεσμα, υπενθυμίζοντας στους χρήστες του Instagram ότι οι δημοσιεύσεις δεν ήταν ρεαλιστικές.

Δεν λειτούργησε. Οι αρνητικές συγκρίσεις, οι οποίες ήταν σχεδόν αδύνατο να σταματήσουν, οδήγησαν ακόμα σε φθόνο και μειωμένη αυτοεκτίμηση. Ακόμη και σε μελέτες στις οποίες οι συμμετέχοντες γνώριζαν ότι οι φωτογραφίες που εμφανίζονταν στο Instagram ήταν ρετουσαρισμένες και αναμορφωμένες, τα έφηβα κορίτσια εξακολουθούσαν να αισθάνονται χειρότερα για το σώμα τους αφού τις είδαν. Για τα κορίτσια που τείνουν να κάνουν πολλές κοινωνικές συγκρίσεις, αυτά τα αποτελέσματα είναι ακόμη χειρότερα.

Αντικειμενοποίηση και εικόνα του σώματος

Το Instagram είναι επίσης επικίνδυνο για τους εφήβους επειδή η έμφαση που δίνει στις φωτογραφίες του σώματος οδηγεί τους χρήστες να επικεντρωθούν στο πώς φαίνονται τα σώματά τους στους άλλους. Η έρευνά μας δείχνει ότι για τα έφηβα κορίτσια – και ολοένα και περισσότερο για τα έφηβα αγόρια – που σκέφτονται το σώμα τους ως αντικείμενο μιας φωτογραφίας αυξάνει τις ανησυχητικές σκέψεις για το πώς φαίνονται στους άλλους και αυτό οδηγεί στο να νιώθουν ντροπή για το σώμα τους. Το να βγάλουν μια selfie για να τη δημοσιεύσουν αργότερα τους κάνει να αισθάνονται χειρότερα για το πώς φαίνονται στους άλλους.

Το να είσαι ένα αντικείμενο για να δουν οι άλλοι δεν βοηθά τη «γενιά των selfie» να αισθάνεται δυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της – μπορεί να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτές δεν είναι ασήμαντες ανησυχίες για την υγεία, επειδή η δυσαρέσκεια του σώματος κατά την εφηβική ηλικία είναι ένας ισχυρός και συνεπής προγνωστικός παράγοντας για τα μεταγενέστερα συμπτώματα διατροφικής διαταραχής.

Το Facebook έχει αναγνωρίσει εσωτερικά αυτό που τεκμηριώνουν οι ερευνητές εδώ και χρόνια: Το Instagram μπορεί να είναι επιβλαβές για τους εφήβους. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν μιλώντας επανειλημμένα στους εφήβους τους για τη διαφορά μεταξύ εμφάνισης και πραγματικότητας, ενθαρρύνοντας τα παιδιά τους να αλληλεπιδρούν με τους συνομήλικούς τους πρόσωπο με πρόσωπο και να χρησιμοποιούν το σώμα τους με ενεργούς τρόπους αντί να εστιάζουν στην selfie.

Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς χειρίζεται το Facebook αυτά τα επιζήμια αποτελέσματα. Η ιστορία και τα δικαστήρια δεν φάνηκαν ελαστικοί με την προσέγγιση της αδιαφορίας της Big Tobacco.

Η Christia Spears Brown είναι καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι. Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο The Conversation.

Η επιστήμη πίσω από την υποχρεωτική μάσκα στα σχολεία παραπαίει, ενώ οι επιπτώσεις αγνοούνται

Ανάλυση Ειδήσεων

Θα πρέπει τα παιδιά να φορούν μάσκες στο σχολείο; Αξιολογώντας το κόστος και τα οφέλη και παίρνοντας υπόψη ορισμένες από τις τελευταίες επιστημονικές έρευνες που έχουν δημοσιευτεί, πολλά πράγματα δεν «ταιριάζουν μεταξύ τους» στην περίπτωση της χρήσης μασκών στα σχολεία.

Καταρχάς, κάτι βασικό.

Ο κίνδυνος θανάτου από COVID-19 μεταξύ των μαθητών είναι πάρα πολύ χαμηλός.

Πόσο χαμηλός;

Μια μελέτη του Nature που εκτιμά το ποσοστό θνησιμότητας από λοίμωξη (IFR) COVID-19, ή το ποσοστό των μολυσμένων που πεθαίνουν, βρήκε IFR μόλις 0,001% σε παιδιά ηλικίας 5-9 ετών και IFR πολύ κάτω από το 0,01% σε όλα τα άτομα ηλικίας 19 ετών και κάτω.

Αυτό είναι λιγότερο από ένα στα 10.000 μεταξύ των εφήβων και λιγότερο από ένα στα 100.000 σε παιδιά ηλικίας 5 έως 9 ετών.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP), η οποία έχει υποστηρίξει τη χρήση μάσκας σε παιδιά ηλικίας 2 ετών και πάνω, διαπίστωσε ότι μόνο 460 παιδιά είχαν πεθάνει από COVID-19 από τα τέλη Μαΐου 2020 έως τις 9 Σεπτεμβρίου 2021 σε 45 πολιτείες, τη Νέα Υόρκη, το Γκουάμ και το Πουέρτο Ρίκο — 0,08% του συνολικού αριθμού των θανάτων που μέτρησαν.

Κοιτάζοντας ξανά σε πολλές πολιτείες, το AAP διαπίστωσε ότι τα κρούσματα COVID-19 μεταξύ των παιδιών έχουν αυξηθεί τις τελευταίες εβδομάδες, αυξανόμενο κατά 10% από 4.797.683 σε 5.292.837 μεταξύ 26 Αυγούστου και 9 Σεπτεμβρίου – μια τάση που θα μπορούσε να σχετίζεται με την έναρξη της δια ζώσης εκπαίδευσης.

Ωστόσο, τα ίδια τα στοιχεία του AAP δείχνουν ότι τα παιδιά είναι μόλις το 0,9% των νοσηλειών COVID-19, ποσοστό ίσο με τις προηγούμενες εβδομάδες και χαμηλότερο από τα αναφερόμενα ποσοστά νοσηλείας 3,8% στα μέσα του 2020.

Με όλα αυτά κατά νου, ποια είναι τα οφέλη της μάσκας στα παιδιά;

Σύμφωνα με το AAP, αυτά τα οφέλη περιλαμβάνουν την «προστασία των ανεμβολίαστων μαθητών από την COVID-19», καθώς και τη «μετάδοση».

Ωστόσο, όπως περιγράφεται παραπάνω, οι κίνδυνοι της COVID-19 για τους μαθητές ήταν και παραμένουν εξαιρετικά χαμηλοί.

Επιπλέον, τα εμβόλια έχουν διατεθεί ευρέως ή έχουν γίνει ακόμη και υποχρεωτικά σε εκπαιδευτικούς, οι οποίοι ανήκουν σε ηλικιακές ομάδες πιο ευάλωτες στην COVID-19 από τα παιδιά – και παρά τις προσπάθειες περιορισμού της πρόσβασης στην ιβερμεκτίνη, τα άτομα μπορεί ακόμα να είναι σε θέση να αποκτήσουν το φάρμακο, το οποίο προσδιορίζεται ως «απαραίτητο φάρμακο» από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, καθώς και άλλες πιθανές θεραπευτικές αγωγές.

Όπως και το AAP, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) συνιστούν τώρα καθολική χρήση μάσκας στα σχολεία, μια αλλαγή από την προηγούμενη στάση του ότι οι εμβολιασμένοι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί δεν χρειάζεται να φορούν μάσκες. (Ούτε το AAP ούτε το CDC αναφέρουν φυσική ανοσία στις σχολικές οδηγίες).

Και αυτοί επισημαίνουν τη μετάδοση ως δικαιολογία για την καθολική χρήση μάσκας σε εσωτερικούς χώρους, επικαλούμενοι την εξαιρετικά μεταδοτική μετάλλαξη Δέλτα.

Οι ανησυχίες σχετικά με τη μετάδοση συνοψίζονται σε δύο ερωτήματα: Πρώτον, πόσο είναι η εκτεταμένη μετάδοση COVID-19 που ξεκινάει από τα παιδιά στο σχολείο και δεύτερον, πόσο καλά περιορίζουν τη μετάδοση οι μάσκες και η υποχρεωτικότητα μάσκας;

Ενώ ορισμένοι επιστήμονες έχουν παράσχει αποδείξεις ότι τα παιδιά μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του ιού στην κοινωνία, οι ερευνητές συμφωνούν γενικά ότι τα παιδιά, και ειδικά τα μικρά παιδιά, δεν είναι οι κύριοι παράγοντες.

Μια μελέτη παρατήρησης στο Journal of the American Medical Association έδειξε ότι τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 9 ετών που πάνε σχολείο δεν ήταν σημαντικοί παράγοντες για την εξάπλωση του COVID-19, αν και τα ευρήματα της μελέτης για τους εφήβους ήταν πιο διφορούμενα.

Μια μετα-ανάλυση του 2020 ή ανάλυση πολλαπλών μελετών σχετικά με την ευαισθησία της COVID-19 μεταξύ μικρών παιδιών και εφήβων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ευαισθησία ήταν χαμηλότερη σε αυτές τις ομάδες από ότι στους ενήλικες και προσέφερε «αδύναμες αποδείξεις» ότι διαδραματίζουν μικρότερο ρόλο στη μετάδοση σε επίπεδο πληθυσμού.

Πιο πρόσφατα, μια μετα-ανάλυση του 2021 σχετικά με τις ομάδες μετάδοσης της COVID-19 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που έχουν μολυνθεί στο σχολείο «είναι απίθανο να μεταδώσουν τον SARS-CoV-2 στα μέλη της οικογένειάς τους που συγκατοικούν».

Ενώ η παραλλαγή Δέλτα φαίνεται να είναι πιο μεταδοτική, οδηγώντας σε αύξηση των κρουσμάτων και των θανάτων που σχετίζονται με τον ιό του ΚΚΚ (Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα), πολλοί υποστήριξαν ότι είναι λιγότερο θανατηφόρα από το αρχικό στέλεχος Άλφα.

Αυτό θα ήταν σύμφωνο με την υποθετική αντιστάθμιση μεταξύ μετάδοσης και λοιμογόνου παράγοντα, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα παθογόνα εξελίσσονται προς την κατεύθυνση της εξάπλωσης, ενώ ταυτόχρονα γίνονται λιγότερο επιβλαβή για τους ξενιστές τους.

Η αποτελεσματικότητα των μασκών και των εντολών μάσκας στα σχολεία είναι επίσης θέμα διαφωνίας, με τις εντολές μάσκας για τους μαθητές να στερούνται προφανώς σαφούς υποστήριξης.

Στην εκτελεστική εντολή του στις 30 Ιουλίου κατά της υποχρεωτικότητας της μάσκας στα σχολεία της Φλόριντα, ο κυβερνήτης Ρον ΝτεΣάντις υποστήριξε ότι «ο εξαναγκασμός των μαθητών να φορούν μάσκες στερείται μιας καλά θεμελιωμένης επιστημονικής αιτιολόγησης», επικαλούμενος μια προδημοσίευση του 2021 που δεν βρήκε καμία συσχέτιση μεταξύ των εντολών μάσκας και των ποσοστών των περιπτώσεων COVID-19 μεταξύ μαθητών και καθηγητών σε σχολεία στη Φλόριντα, τη Νέα Υόρκη και τη Μασαχουσέτη.

Ωστόσο, οι συντάκτες αυτής της μελέτης τόνισαν ότι η έρευνά τους περιορίστηκε σε μόλις τρεις πολιτείες, πράγμα που σημαίνει ότι τα συμπεράσματά τους ενδέχεται να μην ισχύουν αλλού. Τόνισαν επίσης ότι οι παραλλαγές μάσκας που εντόπισαν στα σχολεία της Φλόριντα θα μπορούσε να κάνει τα ευρήματά τους «ακόμη λιγότερο γενικευμένα σε όλους τους μαθητές των ΗΠΑ».

Μια έκθεση του 2020 από το ίδιο το CDC σχετικά με τα δημοτικά σχολεία στη Γεωργία σημείωσε ότι «τα κρούσματα COVID-19 ήταν 37% χαμηλότερα στα σχολεία που απαιτούσαν από τους δασκάλους και τα μέλη του προσωπικού να χρησιμοποιούν μάσκες».

Είναι σημαντική, ωστόσο, η διαπίστωση του CDC ότι οι εντολές μάσκας για τους μαθητές δεν είχαν στατιστικά σοβαρό αντίκτυπο στη συχνότητα εμφάνισης COVID-19.

Και εδώ, οι συντάκτες της μελέτης σημείωσαν ορισμένους περιορισμούς στο έργο τους. Συγκεκριμένα, τα ευρήματά τους βασίστηκαν στην αυτοαναφορά και οι ερευνητές δεν εξέτασαν άμεσα εάν οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν μάσκες.

Τι γίνεται με τις μάσκες γενικότερα;

Μια πρώιμη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή 4.862 ενηλίκων συμμετεχόντων από τη Δανία δεν διαπίστωσε μείωση της λοίμωξης COVID-19 λόγω της χρήσης χειρουργικών μασκών, αν και οι συγγραφείς σημείωσαν ότι ορισμένα αποτελέσματα ήταν «ασαφή».

Την 1η Σεπτεμβρίου, ωστόσο, οι ερευνητές δημοσίευσαν μια έρευνα εργασίας που περιγράφει λεπτομερώς μια τυχαιοποιημένη δοκιμή της προώθησης της μάσκας σε κοινότητες στο αγροτικό Μπανγκλαντές, στην οποία συμμετείχαν 600 χωριά και περισσότερα από 300.000 άτομα, η οποία φαίνεται να υποστηρίζει τη χρήση μάσκας.

Μετά την έρευνα “όλων των προσιτών συμμετεχόντων” και τις εξετάσεις αίματος στα συμπτωματικά άτομα, οι ερευνητές συνέδεσαν την προώθηση της μάσκας με μια μικρή μείωση των συμπτωματικών λοιμώξεων COVID-19.

Ωστόσο, όπως με τη μελέτη στη Δανία, η μελέτη του Μπανγκλαντές είχε ως στόχο να εξετάσει ρητά τη χρήση μάσκας μεταξύ εκείνων «που φαίνεται να είναι 18 ετών και άνω», όχι των μικρών παιδιών ή των εφήβων στους οποίους ισχύουν οι εντολές για τη χρήση μάσκας στα σχολεία.

Ποιο είναι, λοιπόν, το δυνητικό κόστος της απαίτησης να φοράνε τα παιδιά μάσκα στο σχολείο;

Ένα προφανές είναι η καθαριότητα.

«Σχεδόν όλοι διδαχθήκαμε ως παιδιά ότι τα χαρτομάντιλα μιας χρήσης είναι καλά επειδή τα μαντήλια είναι ανθυγιεινά και αηδιαστικά», έγραψε ο Michael Brendan Dougherty σε άρθρο του για το National Review Online. «Αλλά για τα μικρά παιδιά, ιδιαίτερα τα νήπια, οι βαμβακερές μάσκες που φορούν συχνότερα στα σχολεία είναι ακριβώς αυτό, ένα μαντήλι που τραβιέται πάνω από το στόμα και τη μύτη τους συνεχώς. Συχνά είναι αηδιαστικά στο τέλος μιας ημέρας χρήσης».

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι παιδικές μάσκες μπορεί να είναι ένα έδαφος αναπαραγωγής βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών, μερικά εκ των οποίων είναι δυνητικά επικίνδυνα.

Μια πρόσφατη ανάλυση από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα αποκάλυψε ότι οι περισσότερες μάσκες που φοριούνται από παιδιά σε θερμοκρασία 90 βαθμών Φαρενάιτ μολύνθηκαν με παράσιτα, μύκητες και βακτήρια, συμπεριλαμβανομένου ενός ιού που είναι γνωστό ότι προκαλεί θανατηφόρα συστηματική ασθένεια στα ελάφια και τα βοοειδή.

Οι μάσκες, ιδιαίτερα οι μάσκες μιας χρήσης, είναι επίσης επιβλαβείς για το περιβάλλον. Με δισεκατομμύρια μάσκες μίας χρήσης να απορρίπτονται καθημερινά, οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι πεταμένες μάσκες και οι αναπνευστήρες αυξάνουν τη ρύπανση από πλαστικά – ένα πρόβλημα στο οποίο οι εντολές για τη σχολική μάσκα μπορούν μόνο να επιδεινώσουν.

Η μάσκα και άλλες παρεμβάσεις μπορεί επίσης να έχουν επιπτώσεις που σχετίζονται με τη συχνότητα άλλων αναπνευστικών ασθενειών.

Η πρόσφατη, εκτός εποχής αύξηση των παιδιατρικών νοσηλειών για αναπνευστικό συγκυτιακό ιό (RSV) έχει συνδεθεί με την αντίδραση του COVID-19, με βρέφη και μικρά παιδιά που διαφορετικά θα είχαν εκτεθεί σε RSV σε μικρότερη ηλικία, τώρα να αρρωσταίνουν από αυτό.

Η μάσκα μπορεί επίσης να έχει σημαντικές ψυχολογικές και αναπτυξιακές επιπτώσεις στα παιδιά.

Ένα άρθρο του 2004 σχετικά με τη χρήση μάσκας σε παιδιατρικό νοσοκομείο, το οποίο συντάχθηκε πολύ πριν η πανδημία COVID-19 μετατοπίσει την επιστημονική συζήτηση για τη χρήση μάσκας, ανέλυσε πιο λεπτομερώς ορισμένους από τους ψυχολογικούς κινδύνους για τα παιδιά.

«Φανταστείτε τον αντίκτυπο ενός νοσοκομείου γεμάτου με “απρόσωπους” ανθρώπους σε ένα μικρό παιδί. Ποιος χαμογελάει; Ποιος κατσουφιάζει; Πώς μπορώ να αναγνωρίσω το γιατρό μου; Πώς με αναγνωρίζει η νοσοκόμα μου; Γιατί όλοι φοβούνται τόσο εμένα και τα μικρόβια μου;».

«Όταν φοράτε μάσκες, προστατευτικά γυαλιά ή/και ασπίδες προσώπου, η μη λεκτική επικοινωνία μειώνεται. Οι λεπτές ενδείξεις του προσώπου απουσιάζουν ή μπορεί να παρερμηνεύονται και η ανάγνωση χειλιών είναι αδύνατη».

Πιο πρόσφατα, σε μια συνεδρίαση με τον κυβερνήτη ΝτεΣάντις και άλλους επιστήμονες, ο καθηγητής του Στάνφορντ Δρ Τζέι Μπατατσάρια υποστήριξε ότι η χρήση μάσκας σε παιδιά είναι τόσο ιατρικά περιττή όσο και «αναπτυξιακά ακατάλληλη».

«Θέλω να πω, πώς διδάσκεις σε ένα παιδί να διαβάζει με μάσκα προσώπου στο Zoom; Νομίζω ότι τα παιδιά αναπτύσσονται παρακολουθώντας άλλους ανθρώπους», δήλωσε ο Μπατατσάρια.

Η διαμάχη σχετικά με τις αναπτυξιακές επιπτώσεις της μάσκας των παιδιών έχει επηρεάσει ακόμη και το AAP.

Τον Αύγουστο, χρήστες του Διαδικτύου «ξέθαψαν» μια σελίδα του AAP τονίζοντας την αναπτυξιακή σημασία του χρόνου «πρόσωπο με πρόσωπο» μεταξύ γονέων και βρεφών που προφανώς είχαν αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα του οργανισμού, μαζί με άλλες σελίδες του AAP που περιγράφουν πώς τα βρέφη και τα μικρά παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας πρόσωπα.

Το AAP απάντησε εξηγώντας ότι οι ιστοσελίδες εξαφανίστηκαν ως αποτέλεσμα της μετεγκατάστασης του ιστότοπου, λέγοντας στο Just the News ότι «ορισμένες περιοχές περιεχομένου, συμπεριλαμβανομένης της Πρώιμης Ανάπτυξης Εγκεφάλου και Παιδιών, εξακολουθούν να οργανώνονται πριν βγουν στη νέα πλατφόρμα».

Τέλος, η πρακτική της εφαρμογής μασκών θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι θέτει σε κίνδυνο την ατομική και γονική αυτονομία.

Ομάδες υπεράσπισης όπως η Utah Parents United έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στις εντολές για τη χρήση μάσκας στα σχολεία, λέγοντας ότι υπονομεύουν τα γονεϊκά δικαιώματα και είναι περιττές για μια τόσο χαμηλού κινδύνου ομάδα, ιδιαίτερα δεδομένης της διαθεσιμότητας εμβολίων σε ενήλικες δασκάλους και προσωπικό.

Με όλα όσα ξέρουμε μέχρι στιγμής, πώς μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτούς τους γονείς;

Εάν τα οφέλη από τις εντολές μάσκας δεν υπερτερούν του κόστους, είναι δύσκολο να βρεθεί σφάλμα στον αντίλογο, ή τουλάχιστον σκεπτικισμός – ειδικά για τους νέους μαθητές, οι οποίοι διατρέχουν τον χαμηλότερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας και θανάτου και οι οποίοι μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι στο αβέβαιο και υποτιμημένο κόστος της καθολικής υποχρεωτικότητας της μάσκας και άλλων αυστηρών μέτρων.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.