Τρίτη, 26 Σεπ, 2023

Εκφραστές της αλήθειας: Βέρντι, ο οραματιστής

Ο Βούδας είχε πει ότι «σε ένα σωρό από σκουπίδια … ο λωτός θα φυτρώσει». Πράγματι, τα σκουπίδια που οι άνθρωποι έχουν συσσωρεύσει στον κόσμο – βία, φθόνος, απληστία – υπήρξαν το έδαφος πάνω στο οποίο άλλοι άνθρωποι με τη σειρά τους δημιούργησαν μεγαλειώδη έργα τέχνης, τα οποία αντιπροσωπεύουν ένα ιδανικό, μια πραγματικότητα ανώτερη από τη δική μας, που καθοδηγεί και εμψυχώνει και δίνει νόημα και σκοπό στη ζωή μας.

Portrait of Giuseppe Verdi, 1886, by Giovanni Boldini. (Public Domain)
Προσωπογραφία του Τζουζέπε Βέρντι, του 1886, από τον Τζοβάνι Μπολντίνι. (Public Domain)

 

Στις 9 ή στις 10 Οκτωβρίου 1813, στο μικροσκοπικό ιταλικό χωριουδάκι Λε Ρονκόλε, γεννήθηκε ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι. Οι σπόροι της ιδιοφυΐας του έμελλε να ριζώσουν και να ανθίσουν στο πικρό έδαφος της φτώχειας και της πολιτικής καταπίεσης.

Η μουσική βρίσκει τους δικούς της και κατέκτησε αμέσως τον μικρό Τζουζέπε, όταν ως 7χρονο παπαδάκι άκουσε για πρώτη φορά το εκκλησιαστικό όργανο του καθεδρικού ναού. Επηρεάστηκε τόσο έντονα που πάγωσε επί τόπου, με αποτέλεσμα ένας ιερέας που εκνευρίστηκε να τον σπρώξει βίαια, κάνοντας τον να πέσει από τα σκαλιά της Αγίας Τράπεζας. Το επεισόδιο αυτό έπεισε τον Κάρλο Βέρντι να στείλει τον γιο του για μαθήματα μουσικής – στον ίδιο μάλιστα οργανοπαίχτη του οποίου το παίξιμο προκάλεσε εκείνη την πτώση.

Ο Βέρντι και η όπερα

Μόλις 19 χρόνια αργότερα, η πρώτη του όπερα ανέβηκε στη Σκάλα, το μεγαλύτερο θέατρο της Ιταλίας. Είχε σημαντική επιτυχία, αλλά σημαδεύτηκε και από μία τραγωδία. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του πρώτου έργου του, ο νεαρός Βέρντι βίωσε τον θάνατο των δύο μικρών του κοριτσιών και, λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, πέθανε η σύζυγός του, η οποία ήταν και η καλύτερη φίλη και η μούσα του ήδη από την παιδική του ηλικία.

Εκείνη την εποχή είχε συμβόλαιο για την παραγωγή μιας κωμωδίας – αποδείχθηκε η μόνη απόλυτη αποτυχία του. Ποτέ δεν συγχώρησε το κοινό που, αν και γνώριζε την τραγωδία και τη θλίψη του, γιουχάισε και σφύριξε στην πρεμιέρα. Η θλίψη έφερε έναν πρόωρο χειμώνα. Οι δημιουργικές δυνάμεις του συνθέτη αδρανοποιήθηκαν και αποφάσισε να μην ξαναγράψει ποτέ άλλη νότα, αλλά τι είναι τα σχέδια και οι αποφάσεις όταν ο Θεός, η ζωή ή η μοίρα έχει άλλα σχέδια;

Μετά από δύο χρόνια, τα αδρανή στοιχεία της ιδιοφυΐας του Βέρντι ξαναζωντάνεψαν. Ακολούθησε μια εκθαμβωτική άνοιξη, ένα γόνιμο καλοκαίρι και μια χρυσή συγκομιδή σπουδαίων έργων.

A scene from Act 3 of Verdi's "Nabucco," the chorus of the Hebrew slaves. (Marty Sohl/Metropolitan Opera)
Σκηνή από την 3η πράξη του «Ναμπούκο» του Βέρντι (η χορωδία των Εβραίων σκλάβων). (Marty Sohl/Metropolitan Opera)

 

Ναμπούκο

Η τρίτη του όπερα και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε χάρη στην καλοσύνη του ιμπρεσάριου της Σκάλας Μπαρτολομέο Μερέλλι, ο οποίος αναγνώρισε τις τεράστιες δυνατότητες του συνθέτη. Κατά τη διάρκεια εκείνων των ζοφερών ημερών σιωπής, ο Μερέλλι του πρότεινε πότε πότε πιθανά θέματα για μια νέα όπερα. Τελικά, παρουσιάστηκε το τέλειο θέμα: επίκαιρο, σπλαχνικό και πολιτικά εκρηκτικό.

Η Ιταλία, εκείνη την εποχή, διεξήγαγε έναν σκληρό αγώνα για την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία και την Αυστρία, και παρόλο που ο «Ναμπούκο» αφηγούνταν τη βιβλική ιστορία της κατάκτησης της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους, η ομοιότητα με τον δικό τους αγώνα ήταν ολοφάνερη για το ιταλικό κοινό.

Η ιστορία λέει ότι όταν, στην τρίτη πράξη της όπερας, οι Ισραηλίτες τραγούδησαν στην εξορία τους «Πήγαινε, σκέψη μου, με χρυσά φτερά. … Χαιρέτησε τον Ιορδάνη ποταμό και τους ερειπωμένους πύργους της Σιών», το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Οι ζητωκραυγές σήκωσαν την οροφή της Σκάλας. Η παράσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ο Βέρντι μεταφέρθηκε στους ώμους του κοινού στους γύρω δρόμους και έτσι επέστρεψε και στο θέατρο. Το ρεφρέν τραγουδήθηκε ξανά και το χειροκρότημα επαναλήφθηκε, ακολουθούμενο από μια δεύτερη μεταφορά γύρω από την πλατεία του θεάτρου. Το χορωδιακό «Va, pensiero», γνωστό σε κάθε Ιταλό, έγινε ο ύμνος του «Risorgimento», της ανεξαρτησίας και της ενοποίησης της Ιταλίας.

Είτε μια όπερα του Βέρντι ήταν επιτυχημένη είτε μια σχετική αποτυχία – και υπήρξαν πολλές τέτοιες – τα έργα του δεν ήταν ποτέ απλώς ψυχαγωγικά. «Θέλω την τέχνη, σε όποια μορφή κι αν εκδηλώνεται, όχι την ψυχαγωγία», έγραφε στον Γάλλο ιμπρεσάριο Καμίγ ντυ Λοκλ.

Στην «Κριτική της Κρίσης», ο Γερμανός φιλόσοφος Ιμμάνουελ Καντ έγραψε: «Αν οι καλές τέχνες δεν διαπνέονται από ηθικά ιδεώδη, τότε μπορούν να χρησιμεύσουν μόνο ως επιπόλαιες διασκεδάσεις». Τα ηθικά στοιχεία της συμπόνιας, της συγχώρεσης, της εντιμότητας και του να ξεπερνάς την απελπισία είναι πράγματι οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από κάθε έργο του Βέρντι.

Ριγκολέττο

Η μουσική, με την αλχημεία της, μπορεί να μετατρέψει μια ιδέα σε συναίσθημα. Όταν ακούει κανείς τον «Ριγκολέττο», νιώθει βαθιά την ιδέα ότι κάθε άνθρωπος, πλούσιος ή φτωχός, όμορφος ή άχαρος, είναι πολύτιμος στα μάτια του Θεού. Η συμπόνια για τις δύο αβοήθητες ψυχές, που υποφέρουν από τα χέρια των προνομιούχων, ξυπνά μέσα μας, τουλάχιστον για μια στιγμή, το συναίσθημα που σίγουρα θα έφερνε ειρήνη σε αυτόν τον ταραγμένο κόσμο, αν μπορούσε να διατηρηθεί.

Verdi conducting the 1880 Paris Opera premiere of "Aida." (Public Domain)
Ο Βέρντι διευθύνει την πρεμιέρα της «Αΐντα» στην Όπερα του Παρισιού, το 1880. (Public Domain)

 

Ο «Ριγκολέττο», το ζενίθ της μέσης περιόδου του Βέρντι, είναι ένα σχεδόν τέλειο έργο. Δίνει την εντύπωση ότι, παρ’ όλη τη διανοητική μας προσπάθεια, υπάρχει κάτι σε αυτό που παραμένει πέρα από την πλήρη κατανόησή μας, που παραμένει ένα μυστήριο. Η χαρακτηριστική ομορφιά της τέχνης του Βέρντι, το μεγαλειώδες μελωδικό υλικό, η ζεστασιά, η γενναιοδωρία του πνεύματος και η αταλάντευτη ειλικρίνειά του έχουν μια εκφραστική δύναμη που συγκρίνεται ίσως, αλλά δεν ξεπερνιέται ποτέ στη μουσική μας παράδοση, ακόμη και από τον μεγάλο Μπαχ ή τον Μπετόβεν.

Αΐντα

Η «Αΐντα», που ολοκληρώθηκε όταν ο συνθέτης έγινε 58 ετών, είναι ίσως όχι μόνο το αριστούργημα της ύστερης περιόδου του, αλλά και το αποκορύφωμα της οπερατικής φόρμας. Οι χαρακτήρες, σε αντίθεση με τους περισσότερους ήρωες και ηρωίδες του παρελθόντος, γίνονται πολύ ζωντανοί λόγω της απλότητας των λόγων τους και της υπερβατικής ομορφιάς της μουσικής. Η ιστορία έχει μια συναρπαστική φόρα, καθώς το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο μέχρι το αμετάκλητο τέλος, και δεν χρειάζεται ούτε να αφαιρεθεί ούτε να προστεθεί έστω και μια νότα για να αυξηθεί η δραματική της δύναμη.

Το δράμα και η επίδειξη είναι, φυσικά, μέρος του είδους και τα στοιχεία αυτά είναι παρόντα εν αφθονία. Υπάρχουν παρελάσεις, χοροί, τρομπέτες και χορωδίες. Την πρεμιέρα παρακολούθησε ο λαμπερός beau monde, αξιωματούχοι και επώνυμοι από όλο τον κόσμο – ωστόσο, ο επίτιμος καλεσμένος, απαρατήρητος από τους περισσότερους, ήταν η αλήθεια.

Η αληθινή, ηλικίας χιλιάδων ετών, ιστορία αναφέρεται στον μοιραίο έρωτα μεταξύ ενός νεαρού άνδρα και μιας γυναίκας, ενώ οι δύο χώρες τους βρίσκονται σε πόλεμο. Το γεγονός ότι ήταν εξέχουσες προσωπικότητες, η κόρη ενός βασιλιά και ο διοικητής ενός στρατού, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη του ενός για τον άλλον, ισχυρότερη από τις κυβερνήσεις και τους δικαστές που τους πήραν μεν τη ζωή, χωρίς όμως να μπορέσουν να σκοτώσουν την αγάπη τους.

Te Deum

Τα δύο τελευταία έργα του Βέρντι ήταν θρησκευτικά. Ήταν πάντα άνθρωπος της θρησκείας και όλες οι παραγωγές του, ακόμη και ο «Φάλσταφ», είναι στον πυρήνα τους θρησκευτικές. Το «Te Deum» («Θεέ μου, Σε δοξολογούμε») είναι ένα τραγούδι ευχαριστίας και μια προσευχή για απελευθέρωση. Το έργο αντικατοπτρίζει την άποψη του συνθέτη για τον κόσμο: ότι η ζωή είναι μια ευλογία και ένα θαύμα, ότι είναι όμορφη αν και συχνά σκληρή και ότι «ο Κριτής θα έρθει» («Judex Venturus») και η δικαιοσύνη θα αποδοθεί.

Ο Τζουζέπε Βέρντι ήταν ένας από τους μεγάλους καλλιτέχνες και οραματιστές μας, αλλά τελικά ήταν κι αυτός ένας θνητός, με το δικό του μερίδιο της χαράς και της λύπης. Η χαρά είναι εύκολη για μας, αλλά η θλίψη είναι σκληρή, ένα πικρό ποτήρι από το οποίο όλοι μας πρέπει να πιούμε. Η προσφυγή μας, η προσφυγή του Βέρντι, το μόνο μέσο που έχει ο καθένας μας, είτε είναι μεγάλος είτε ταπεινός, είναι να πούμε τις προσευχές μας και ο καθένας με τον τρόπο του να μετουσιώσει αυτές τις θλίψεις σε κάτι ανώτερο – σε κάτι καλό, σε κάτι όμορφο.

Συνιστώμενη ακρόαση

Δεν θα μάθουμε ποτέ τις πρακτικές εκτέλεσης του Μπαχ ή του Μπετόβεν, αλλά έχουμε απόλυτη γνώση του πώς ο Βέρντι ήθελε να παίζεται και να τραγουδιέται η μουσική του. Ο μεγάλος μαέστρος Αρτούρο Τοσκανίνι, ο οποίος έπαιζε βιολοντσέλο στις ορχήστρες που διηύθυνε ο Βέρντι, τον είχε προετοιμάσει για την ιταλική πρεμιέρα του «Te Deum».

A 19th-century depiction of the Teatro alla Scala. (Public Domain)
Απεικόνιση του Teatro alla Scala, 19ος αιώνας. (Public Domain)

 

Αναζητήστε ζωντανές ηχογραφήσεις, εύκολα διαθέσιμες, με τον Τοσκανίνι να διευθύνει τόσο το «Te Deum» όσο και την 4η πράξη του «Ριγκολέττο» με τη σπουδαία σοπράνο Ζίνκα Μιλάνοφ. Η Μιλάνοφ μπορεί επίσης να ακουστεί σε αυτό που ένας κριτικός αποκάλεσε την αριστοκράτισσα των ηχογραφήσεων της «Αΐντα», με τον τενόρο Γιούσι Μπγιόερλινγκ. Υπάρχει επίσης μια συγκλονιστική εκτέλεση του «Va, pensiero» υπό τη διεύθυνση του Λαμπέρτο Γκαρντέλλι.

Του Raymond Beegle

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Αναζητώντας την προέλευση της woke κουλτούρας και τη θέση της στην εκπαίδευση

Τα παιδιά πλήττονται από τη ριζοσπαστική μαρξιστική θεωρία στη δημόσια εκπαίδευση της Αμερικής και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό αντιληπτό τόσο πιο γρήγορα η Αμερική θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα μέλλον, υποστηρίζει η Λιζ Γουίλερ, παρουσιάστρια του The Liz Wheeler Show και συγγραφέας του βιβλίου «Κρύψτε τα παιδιά σας: Αποκαλύπτοντας τους μαρξιστές πίσω από την επίθεση στα παιδιά της Αμερικής» («Hide Your Children: Exposing the Marxists Behind the Attack on America’s Children»).

Η κα Γουίλερ, σε συνέντευξή της στην εκπομπή American Thought Leaders της EpochTV, δήλωσε ότι κάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι το να μιλάμε για την ύπαρξη μαρξιστικής επιρροής πίσω από το εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής είναι σχεδόν προσβλητικό.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, ωστόσο, οι γονείς πήραν μια γεύση από την κουλτούρα της πολιτικής που καθοδηγεί την εκπαίδευση των παιδιών τους. Είχαν τη δυνατότητα να δουν το περιεχόμενο των διαδικτυακών μαθημάτων των σχολείων, όταν τα παιδιά τους μάθαιναν από το σπίτι και είδαν την πολιτικοποιημένη έμφαση σε θέματα όπως η κριτική φυλετική θεωρία, η ιδεολογία της φυλομετάβασης και ο ηθικός σχετικισμός, τα οποία ενσταλάζονται συστηματικά στα μυαλά των παιδιών, σύμφωνα με την κα Γουίλερ.

Έχοντας μελετήσει την ιστορία, αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια συντονισμένη, συστηματική προσπάθεια και όχι για κάτι που γίνεται αυθαίρετα.

Η κα Γουίλερ δήλωσε ότι ήθελε να φτάσει στην ουσία του ποιος βρισκόταν πίσω από αυτή την επιχείρηση, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο του βιβλίου της.

Στοχεύοντας τα παιδιά

Σύμφωνα με την ίδια, τον περασμένο αιώνα, η Αριστερά «προσπάθησε να αναδιαμορφώσει την κοινωνία μας και το κατάφερε αρκετά καλά», καθώς κατέλαβε τους θεμελιώδεις θεσμούς των μέσων ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, πολλών θρησκειών και του νόμου, τους οποίους χρησιμοποίησε για να επιτεθεί στην πυρηνική οικογένεια.

«Υπάρχει ένα στοιχείο της πυρηνικής οικογένειας που έχει μείνει όρθιο και αυτό είναι τα παιδιά – κάτι που ίσως εξηγεί γιατί η Αριστερά τα κυνηγάει», επισημαίνει η κα Γουίλερ.

Η συγγραφέας κατονομάζει στο βιβλίο της τους ανθρώπους και τους θεσμούς που βρίσκονται πίσω από αυτές τις επιθέσεις στα παιδιά της Αμερικής και διαπιστώνει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι είτε δηλωμένοι μαρξιστές είτε άνθρωποι που έχουν ασπαστεί «μια προφανή μαρξιστική ιδεολογία».

«Αν αρνηθούμε να αναγνωρίσουμε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και ποια ιδεολογία πρεσβεύουν, τότε δεν θα μπορέσουμε να τους πολεμήσουμε αποτελεσματικά και επομένως δεν θα νικήσουμε», δήλωσε η κα Γουίλερ, προσθέτοντας ότι έγραψε το βιβλίο για το καλό της ψυχής των παιδιών, αλλά και για την Αμερική συνολικά, αφού «αν παραδώσουμε τα παιδιά μας στην αριστερά, το έθνος μας έχει τελειώσει».

Πάουλο Φρέιρε

Η κα Γουίλερ επικρίνει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα επειδή δεν αντιστέκεται στην προσπάθεια της Αριστεράς να προωθήσει την ιδεολογία της για τον μετασχηματισμό της αμερικανικής κοινωνίας.

Είπε ότι πολλοί Ρεπουμπλικάνοι στοχαστές αδυνατούν να δώσουν έναν ορισμό της κουλτούρας woke ή κουλτούρα της εγρήγορσης. Η ίδια κατάφερε να εντοπίσει τις ρίζες της ιδεολογίας της εγρήγορσης σε έναν Βραζιλιάνο «αυτοαποκαλούμενο μαρξιστή» και θεωρητικό της εκπαίδευσης, τον Πάουλο Φρέιρε (Paulo Freire, 1921-1997), συγγραφέα του βιβλίου «Η αγωγή του καταπιεζόμενου» («Pedagogy of the Oppressed»), ο οποίος «δεν πίστευε στην αντικειμενική πραγματικότητα, στην αντικειμενική αλήθεια».

Ο κος Φρέιρε πίστευε ότι τα παιδιά πρέπει να βλέπουν την εκπαίδευση μέσω της κριτικής συνείδησης, η οποία είναι η θέαση του κόσμου μέσω του κριτικού μαρξισμού, δήλωσε η κα Γουίλερ. Ο κριτικός μαρξισμός, με τη σειρά του, ανάγει τα πάντα είτε στο δίπολο του καταπιεσμένου και του καταπιεστή είτε στην κλασική μαρξιστική διαλεκτική.

Ο Άλαν Τσαρλς Κορς, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, δήλωσε ότι υπάρχουν τρία βιβλία που είχαν τη βαθύτερη επιρροή στις ανθρωπιστικές επιστήμες στις Ηνωμένες Πολιτείες – τα «Τετράδια της φυλακής” του Αντόνιο Γκράμσι, η «Αγωγή του καταπιεζόμενου” του Πάουλο Φρέιρε και οι «Άθλιοι της γης” του Φραντς Φανόν.

Ο Φρέιρε αγκάλιαζε τις ιδέες των Λένιν, Μάο, Κάστρο και Γκεβάρα, μαζί με τον ριζοσπαστικό καθολικισμό.  Η «Αγωγή του καταπιεζόμενου», που εκδόθηκε το 1968 και επανεκδόθηκε στα αγγλικά δύο χρόνια αργότερα, έχει γίνει υποχρεωτικό ανάγνωσμα σε πολλά ακαδημαϊκά ιδρύματα στις Ηνωμένες Πολιτείες (βλ. «Πώς το φάντασμα του κομμουνισμού κυβερνά τον κόσμο μας», The Epoch Times).

Το βιβλίο του κου Φρέιρε δεν εστιάζει σε συγκεκριμένα εκπαιδευτικά προβλήματα, αλλά είναι «ένα ουτοπικό πολιτικό σύγγραμμα που καλεί στην ανατροπή της καπιταλιστικής ηγεμονίας και στη δημιουργία αταξικών κοινωνιών», όπως περιγράφει ο Στερν της City Journal. Το έργο δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να επαναλαμβάνει τη μαρξιστική άποψη ότι υπάρχουν μόνο δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: ο καταπιεστής και ο καταπιεσμένος. Οι καταπιεσμένοι θα πρέπει, λοιπόν, να απορρίψουν την εκπαίδευσή τους, να αφυπνιστούν συνειδητοποιώντας τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν και να παρακινηθούν σε εξέγερση.

«Η κριτική συνείδηση, η θεώρηση του κόσμου μέσα από έναν μαρξιστικό φακό, είναι ακριβώς αυτό που είναι το wokeness – η εγρήγορση», είπε, και είναι αυτό που διδάσκονται τα παιδιά της Αμερικής.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις των συγγραφέων και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Από τους Ευθύμιο Ωραιόπουλο και Τζαν Τζέκιλεκ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η υπ. Εσωτερικών της Βρετανίας αμφισβητεί την καταλληλότητα των διεθνών κανονισμών για τη μετανάστευση

Πριν από μια σημαντική ομιλία στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Σουέλλα Μπρέιβερμαν [Suella Braverman] πρότεινε ότι μπορεί να χρειαστεί μια ανατροπή των διεθνών κανόνων για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης.

Η υπουργός Εσωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας αμφισβήτησε κατά πόσον οι συμβάσεις και τα νομικά πλαίσια που σχεδιάστηκαν πριν από μισό και πλέον αιώνα εξακολουθούν να «είναι ακόμα κατάλληλα».

Προειδοποίησε ότι η αποτυχία αντιμετώπισης του προβλήματος θα υπονομεύσει τη «δημοκρατική νομιμότητα» των πολιτικών θεσμών.

Η υπουργός Εσωτερικών έχει δηλώσει στο παρελθόν την προσωπική της άποψη ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που υπογράφηκε το 1950, την οποία κατηγόρησε ότι εμποδίζει την εισαγωγή σκληρών πολιτικών όπως το πρόγραμμα της Ρουάντα.

Οι επικριτές της προσέγγισής της έχουν αμφισβητήσει τη συμμόρφωσή της με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες του 1951.

Πριν από το ταξίδι της, η υπουργός Εσωτερικών δήλωσε: «Η παράνομη μετανάστευση και οι άνευ προηγουμένου μαζικές μετακινήσεις ανθρώπων σε όλο τον κόσμο ασκούν μη βιώσιμες πιέσεις στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη γενικότερα.

»Πρέπει να συναντηθούμε και να αναρωτηθούμε αν οι διεθνείς συμβάσεις και τα νομικά πλαίσια που σχεδιάστηκαν πριν από 50 και πλέον χρόνια είναι κατάλληλα για τον σκοπό τους στην εποχή των smartphone και των ταξιδιών με τζετ.

»Θα πάω στην Ουάσιγκτον για να συζητήσω αυτή την κρίση με τους Αμερικανούς ομολόγους μας.

»Εάν αποτύχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, τότε οι πολιτικοί μας θεσμοί κινδυνεύουν να χάσουν τη δημοκρατική τους νομιμοποίηση.»

Η κα Μπρέιβερμαν θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον σήμερα και θα εκφωνήσει την Τρίτη κεντρική ομιλία, στην οποία θα εκθέσει την εκτίμησή της για τις παγκόσμιες μεταναστευτικές προκλήσεις.

Θα παρουσιάσει ένα σχέδιο για το πώς άλλες χώρες μπορούν να καταπολεμήσουν την κρίση και θα υποστηρίξει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πρωτοστατήσει στην προώθηση καινοτόμων προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

A group of illegal immigrants are brought by a Border Force vessel to Dover, Kent, on May 19, 2023. (Gareth Fuller/PA Media)
Μια ομάδα λαθρομεταναστών μεταφέρεται από σκάφος της Συνοριοφυλακής στο Ντόβερ του Κεντ, στις 19 Μαΐου 2023. (Gareth Fuller/PA Media)

 

Μέχρι στιγμής φέτος, σύμφωνα με τις καταγραφές, σχεδόν 24.000 άνθρωποι διέσχισαν τη Μάγχη, παρά την υπόσχεση του Βρετανού πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ να «σταματήσει τις βάρκες» – αν και ο αριθμός αυτός είναι μειωμένος σε σχέση με το 2022.

Οι προσπάθειες να σταλούν ορισμένοι αιτούντες άσυλο σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στη Ρουάντα έχουν κολλήσει σε νομικές διαμάχες, ενώ η προσπάθεια να στεγαστούν άνθρωποι που περιμένουν την αξιολόγηση των αιτημάτων τους σε μια φορτηγίδα στο Πόρτλαντ του Ντόρσετ έχει ανασταλεί μετά την ανακάλυψη του βακτηριδίου της λεγεωνέλλας.

Η υπουργός Εσωτερικών θα χρησιμοποιήσει το ταξίδι της για να επιδιώξει στενότερη συνεργασία με τις αμερικανικές αρχές για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης και των διακινητών ανθρώπων.

Θα συναντηθεί με τον υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας Αλεχάντρο Μαγιόρκας και τον υπουργό Δικαιοσύνης Μέρρικ Γκάρλαντ για συνομιλίες σχετικά με τη μετανάστευση και την εθνική ασφάλεια.

Σε συνέχεια της έκκλησής της προς τις εταιρείες κοινωνικής δικτύωσης, όπως η Meta, να κάνουν περισσότερα για την αντιμετώπιση της διαδικτυακής κακοποίησης παιδιών, θα επισκεφθεί το Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Κακοποιημένα Παιδιά για να δει πώς ο οργανισμός συνεργάζεται με τις αρχές επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο για την αντιμετώπιση της εξελισσόμενης απειλής.

Θα δει επίσης τις εργασίες που γίνονται για την αντιμετώπιση των θανατηφόρων προβλημάτων που σχετίζονται με τη χρήση οπιοειδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, εν μέσω ανησυχιών από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με την εξάπλωση ναρκωτικών όπως η φαιντανύλη.

Ο Αλπ Μεχμέτ, πρόεδρος της ομάδας εκστρατείας Migration Watch UK, δήλωσε ότι η κα Μπρέιβερμαν είχε δίκιο που «αναφέρθηκε στις συμβάσεις» και πρότεινε το Ηνωμένο Βασίλειο να αποχωρήσει τόσο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) όσο και από τη Σύμβαση για τους Πρόσφυγες, εάν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις.

«Εδώ και καιρό λέμε ότι τόσο η Σύμβαση για τους Πρόσφυγες όσο και η ΕΣΑΔ είναι ξεπερασμένες και ακατάλληλες για τις σύγχρονες προκλήσεις», δήλωσε.

Αλλά ο επικεφαλής του Συμβουλίου Προσφύγων Ενβέρ Σόλομον δήλωσε: «Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια δίκαιη διαδικασία για τους ανθρώπους που έρχονται εδώ σε αναζήτηση ασφάλειας και προστασίας.

»Αντί να απειλούμε να εγκαταλείψουμε τα πλαίσια και τις συμβάσεις που προστατεύουν τα δικαιώματα των προσφύγων, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά ζητήματα του συστήματος ασύλου, όπως η συσσώρευση-ρεκόρ, και να παρέχουμε ασφαλείς διαδρομές για όσους χρειάζονται προστασία, συμπεριλαμβανομένων των θεωρήσεων βίζας για πρόσφυγες, της επανεγκατάστασης και των προγραμμάτων οικογενειακής επανένωσης.»

Πηγή: PA Media

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ένα 7χρονο αγόρι κατακτά τον Όλυμπο

Ο μικρός ορειβάτης, που ξεκίνησε να σκαρφαλώνει σε κορυφές από την ηλικία των 3 ετών, ακολουθώντας τη μητέρα του στη δουλειά της, έγινε φέτος ο νεότερος Βρετανός που κατακτά το βουνό των θεών.

Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, σκαρφαλώνει τακτικά τα βουνά στη Λίμνη Ντίστρικτ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τη μαμά του, Μπάσια ΜακΜίλαν, 39 ετών, η οποία τον έβαλε στο άθλημα από μικρό παιδί.

Ο Φράνκι ανέβηκε στο Σκάφελ Πάικ σε ηλικία μόλις 4 ετών και σε όλα τα 214 Γουέινραϊτ στο Εθνικό Πάρκο της Λίμνης Ντίστρικτ.

Αυτόν τον Σεπτέμβριο, ήρθε με τη μητέρα του στην Ελλάδα έχοντας ως στόχο την κορυφή του Ολύμπου, στα 2.918 μ.

Frankie McMillan, 7, at the summit of Mount Olympus, Greece, in early September 2023. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, στην κορυφή του Ολύμπου, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

Το δίδυμο μητέρας και γιου ανέβηκε μέσα σε δύο ημέρες το βουνό με έναν τοπικό οδηγό, φτάνοντας στην κορυφή στις 2 Σεπτεμβρίου και κατεβαίνοντας στις 3 Σεπτεμβρίου.

Η κα ΜακΜίλαν είχε περάσει μήνες ανταλλάσσοντας μηνύματα και τηλεφωνήματα με τους διοργανωτές της πεζοπορίας, τους οποίους έπρεπε να πείσει ότι ο Φράνκι θα μπορούσε να φτάσει στην κορυφή.

«Είμαι πολύ περήφανος για τον εαυτό μου, είναι το μεγαλύτερο ύψος που έχω φτάσει», δήλωσε ο Φράνκι, που κατάγεται από το Γκόσφορθ της Κάμπρια.

«Στην αναρρίχηση μού αρέσει που περνάω χρόνο με την οικογένειά μου, βγαίνω στην ύπαιθρο, κοιτάζω τη θέα και βρίσκω θησαυρούς. Αλλά πάνω απ’ όλα μου αρέσει το σκαρφάλωμα των βράχων.»

(Left) Frankie McMillan after conquering all 214 Wainwrights of Lake District National Park, UK; (Right) Frankie prepares to tackle some climbing at Mount Olympus, Greece, in early September 2023. (SWNS)
(αριστερά) Ο Φράνκι ΜακΜίλαν μετά την κατάκτηση των 214 Wainwrights του Εθνικού Πάρκου της Λίμνης Ντίστρικτ στο Ηνωμένο Βασίλειο – (δεξιά) Ο Φράνκι ετοιμάζεται να αναρριχηθεί στον Όλυμπο, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

Οι φίλοι του Φράνκι στο σχολείο τον σέβονται και τον θεωρούν καταπληκτικό, όπως λέει ο ίδιος. Τον παρακολούθησαν στην τηλεόραση και τον συνεχάρησαν για το επίτευγμά του.

«Δεν τους αρέσει να σκαρφαλώνουν σε βουνά όσο σε εμένα, γιατί τα πόδια τους κουράζονται, αλλά εμένα μου αρέσει», είπε.

«Θα ήθελα να ανέβω στην κορυφή του Έβερεστ, αλλά είμαι πολύ μικρός, οπότε ίσως μπορέσω να ανέβω στο όρος Ουράνιο Τόξο στο Περού ή στο Τουμπκάλ στο Μαρόκο ή στο Στρατόπεδο Βάσης του Έβερεστ, αν με αφήσει η μαμά μου.»

Η κα ΜακΜίλαν, επαγγελματίας οδηγός βουνού, «ανησυχεί λίγο» για το αν θα τα καταφέρει ή όχι.

Frankie McMillan, 7, handling some of the technical parts of the climb on Mount Olympus in early September 2023. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, σε μερικά από τα τεχνικά μέρη της ανάβασης στον Όλυμπο, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

«Αλλά με έκανε περήφανη – δεν υπήρξε ούτε ένα δευτερόλεπτο που να παραπονέθηκε ή να ήθελε να ξεκουραστεί», είπε, προσθέτοντας ότι «αν μη τι άλλο, ήταν καλύτερος από μένα».

«Απλώς ρουφούσε την εμπειρία – μερικές φορές ακόμη και ο οδηγός έπρεπε να του πει να επιβραδύνει.

»Τα πήγε πάρα πολύ καλά.

»Είναι τόσο ξεχωριστό.»

Από τότε που ήταν μικρός, η μητέρα του πάντα του έλεγε ότι μια μέρα θα μετακινούσε βουνά.

«Ήξερα ότι μπορούσε να το κάνει, βέβαια ανησυχούσα, γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος», είπε η κα Μακμίλαν. «Αλλά όταν φτάσαμε στην κορυφή, ήμουν τόσο περήφανη.

»Ήταν μια πολύ χαρούμενη εμπειρία να τον βλέπω να αγγίζει την κορυφή μετά από όλο τον προγραμματισμό και τις ανησυχίες.»

Στη δουλειά της πηγαίνει ανθρώπους στις κορυφές της Λίμνης Ντίστρικτ. Λέει ότι ο Φράνκι πάντα ήθελε να πάει μαζί της.

«Ο Φράνκι πάντα με έβλεπε να ανεβοκατεβαίνω και πάντα ήθελε να έρθει μαζί μου. Όταν ήταν τριών ετών, τον πήρα», είπε η κα ΜακΜίλαν.

Frankie McMillan, 7, and his mother, Basia, 39, at the summit of Mount Olympus in early September 2023. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, και η μητέρα του Μπάσια, 39 ετών, στην κορυφή του Ολύμπου, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

«Και το έκανε μόνος του. Νόμιζα ότι θα γύριζε πίσω, αλλά έφτασε μέχρι την κορυφή και από τότε ζητάει όλο και περισσότερα.

«Ήθελε να πάει να παίξει ποδόσφαιρο αφού ανεβήκαμε στο Σκάφελ Πάικ.»

Η τελική ανάβαση στον Όλυμπο είναι πολύ «τεχνική», αλλά η κα ΜακΜίλαν λέει ότι αυτό ήταν που ενθουσίασε περισσότερο τον Φράνκι.

«Προσπαθήσαμε να βρούμε κάτι όσο το δυνατόν υψηλότερο, αλλά εντός του ορίου», είπε. «Τα 2.500 μέτρα θεωρούνται ένα καλό αρχικό υψόμετρο για την ανάβαση.»

Σε αυτή την ηλικία, αυτό ήταν το υψηλότερο σημείο που μπορούσαν να πάνε, αλλά ο Φράνκι πραγματικά απολαμβάνει τα τεχνικά μέρη της αναρρίχησης.

Frankie McMillan, 7, hikes up a rocky ridge shrouded in mist. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, ανεβαίνει σε μια βραχώδη κορυφογραμμή που καλύπτεται από ομίχλη. (SWNS)

 

«Το τελευταίο χιλιόμετρο είναι πολύ τεχνικό στον Όλυμπο και ήταν πολύ ενθουσιασμένος με αυτό το κομμάτι, καθώς είναι μια σχεδόν κάθετη ανάβαση όπου χρειάζονται τα σχοινιά», είπε η μητέρα του.

Τώρα που ο Όλυμπος έχει κατακτηθεί, ο Φράνκι έχει στρέψει την προσοχή του στο όρος Τουμπκάλ στο Μαρόκο – με απώτερο στόχο να κατακτήσει μια μέρα το Έβερεστ.

«Ρωτούσε πότε είναι οι επόμενες σχολικές διακοπές για την επόμενη περιπέτειά του», είπε η κα ΜακΜίλαν. «Και έφτιαξε μια λίστα με τα μέρη που θέλει να πάει: Μαρόκο, Νεπάλ, Περού και Εκουαδόρ.»

Frankie McMillan, 7, looks out across a mountain vista during a jaunt. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, κοιτάζει τη θέα κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής στο βουνό. (SWNS)

 

«Έτσι, είτε θα είναι το Μαρόκο τον Νοέμβριο είτε θα περιμένουμε μέχρι τον Απρίλιο για να δοκιμάσουμε το Στρατόπεδο Βάσης του Έβερεστ.»

Το τελευταίο ταξίδι δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς περιλαμβάνει 15 ημέρες περπάτημα.

«Νομίζω ότι έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι και τεχνικά θα μπορέσει να το κάνει και αυτό θα είναι πιο κοντά στο όνειρό του – οπότε θα δούμε», είπε η μητέρα του.

Της/Του SWNS

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η οικονομική πτώση της Κίνας σημαίνει προβλήματα για τη Λατινική Αμερική και ευκαιρίες για τις ΗΠΑ

Η επιδείνωση των οικονομικών προβλημάτων στην Κίνα είναι κάτι που το κομμουνιστικό καθεστώς δεν μπορεί πλέον να αρνείται και που οι εξαρτημένες από την Κίνα χώρες δεν έχουν την πολυτέλεια να αγνοήσουν.

Από τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση της Κίνας να τερματίσει την πολιτική του «μηδενικού COVID», η επακόλουθη οικονομική ύφεση έπληξε πολλούς τομείς. Οι αγορές εισαγωγών και εξαγωγών έχουν κατακρημνιστεί φέτος, ενώ το χρέος της χώρας εκτινάχθηκε, η βιομηχανική παραγωγή έπεσε και η αγορά ακινήτων κατέρρευσε.

Τα στοιχεία του Ιουλίου έδειξαν σημαντική πτώση του εξωτερικού εμπορίου σε ετήσια βάση, με τις εξαγωγές να συρρικνώνονται κατά 14,5% και τις εισαγωγές να μειώνονται κατά 12,4%.

Αυτό περιπλέκεται από τη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού και την υψηλή ανεργία των νέων. Ο αριθμός των νέων που δεν μπορούν να βρουν δουλειά ανέβηκε στο σημείο-ρεκόρ του 20,4% τον Απρίλιο στην ηλικιακή ομάδα των 16 έως 24 ετών, ενώ τον Ιούνιου αυξήθηκε περαιτέρω στο 21,3%.

Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Κίνας δημοσίευσε αρχικά τα στοιχεία, αλλά στη συνέχεια η κρατική υπηρεσία δεν επέτρεψε τη δημοσίευση επιπλέον στατιστικών στοιχείων για την ανεργία μετά από εκτεταμένες αναφορές των μέσων ενημέρωσης.

Ένας εκπρόσωπος της Στατιστικής Υπηρεσίας, ο Φου Λινγκχούι, δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου τον Αύγουστο ότι το « ηλικιακό ποσοστό ανεργίας στις πόλεις για τους νέους» θα ανασταλεί για εκείνον τον μήνα. Δεδομένης της αυξημένης πίεσης που αντιμετωπίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) για την παραπαίουσα οικονομία, οι προσπάθειες σε κρατικό επίπεδο για έλεγχο της πληροφόρησης δεν προκαλούν έκπληξη.

Μια έκθεση του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων με έδρα τη Νέα Υόρκη επεσήμανε τον Αύγουστο: « Η μετακίνηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων από την αναποτελεσματική αγροτική γεωργία στην εργοστασιακή εργασία υψηλότερης παραγωγικότητας στις πόλεις μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μία φορά».

A view of a complex of unfinished apartment buildings in Xinzheng City in Zhengzhou, central Henan Province, China, on June 20, 2023. (PEDRO PARDO/AFP via Getty Images)
Άποψη συγκροτήματος ημιτελών πολυκατοικιών στην πόλη Σιντζένγκ, κοντά στην Τζενγκζόου, στην επαρχία Χενάν. Κίνα, 20 Ιουνίου 2023. (PEDRO PARDO/AFP μέσω Getty Images)

 

Οι επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης του Πεκίνου θα υπερβούν κατά πολύ τα σύνορά του. Πολλοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι οι εταίροι της Κίνας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ιδίως στη Λατινική Αμερική, θα υποστούν το μεγαλύτερο βάρος των εσωτερικών προβλημάτων της.

Τα συμφέροντα του Πεκίνου στη Λατινική Αμερική είναι αρκετά μεγάλα. Μεταξύ του 2000 και του 2020, περίπου 160 δισεκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν από κινεζικές εταιρείες στην περιοχή.

Τα τελευταία 20 χρόνια, η σχέση της Λατινικής Αμερικής με την Κίνα βασιζόταν σε «αντιλήψεις και ελπίδες» και όχι σε πρακτικές λεπτομέρειες, δήλωσε ο Ήβαν Έλλις, περιφερειακός αναλυτής και καθηγητής στο Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του U.S. Army War College.

Οι αντανακλάσεις αυτού του γεγονότος είναι εμφανείς στα αμφίβολα έργα υποδομής στη Λατινική Αμερική και στα υψηλά δάνεια που δόθηκαν σε τοπικές κυβερνήσεις με ιστορικό αδυναμίας πληρωμής των χρεών τους.

Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, το αριστερό καθεστώς της Αργεντινής χρησιμοποίησε μια πιστωτική γραμμή 7,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να πληρώσει μέρος κινέζικου δανείου τον Αύγουστο. Η Αργεντινή έχει μακρόχρονη ιστορία αθέτησης πληρωμών εξωτερικού χρέους και, από το 2019, χρωστούσε στο Πεκίνο σχεδόν 17 δισεκατομμύρια δολάρια από δάνεια που είχαν εκδοθεί από το 2007, σύμφωνα με τον Διαμερικανικό Διάλογο.

Τα έργα υποδομής της Κίνας στη Λατινική Αμερική είναι γνωστό ότι είναι γεμάτα προβλήματα, ορισμένα από τα οποία επηρεάζουν σημαντικά τους τοπικούς πληθυσμούς. Ένα από αυτά είναι και το υδροηλεκτρικό φράγμα Coca Codo Sinclair, ύψους 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο Εκουαδόρ, το οποίο άνοιξε το 2016 και ήδη οι τοπικοί μηχανικοί εκφράζουν ανησυχίες για ρωγμές και δομικά ζητήματα.

Οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής που διψούν για επενδύσεις και εμπορικές συμφωνίες παραβλέπουν συστηματικά αυτά τα γεγονότα επηρεασμένες από τα μεγάλα ποσά που διοχετεύει σε αυτές η Κίνα. Ωστόσο, δεδομένων των σημερινών εσωτερικών προβλημάτων του Πεκίνου, αυτά τα ποσά ίσως αρχίσουν να μειώνονται και να συνοδεύονται από περισσότερους όρους, δήλωσε ο κος Έλλις στην Epoch Times.

Οι επιπτώσεις στα εμπορεύματα

Μία από τις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις που αντιμετωπίζει ήδη η περιοχή είναι η υποχώρηση των τιμών των βασικών εμπορευμάτων λόγω της μειωμένης ζήτησης από την Κίνα, τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της περιοχής, του Μεξικού εξαιρουμένου.

Σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Χιλή και το Περού, τα εμπορεύματα αντιπροσωπεύουν το 72% του συνόλου των εξαγωγών, σύμφωνα με το Institute of International Finance. Συγκριτικά, οι εξαγωγές εμπορευμάτων της Αφρικής ανέρχονται στο 62%, της Μέσης Ανατολής στο 51% και της Ασίας στο 25%.

Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό για τις χώρες με ισχυρούς ορυκτούς και γεωργικούς τομείς, οι οποίοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κινεζική ζήτηση.

Η Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης ανέφερε πτώση των τιμών μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου σε βασικά προϊόντα της Λατινικής Αμερικής, όπως το πετρέλαιο, ο καφές, το σιδηρομετάλλευμα, ο χαλκός και η σόγια.

Ο κος Έλλις προβλέπει μια «παρατεταμένη περίοδο χαμηλότερων τιμών των εμπορευμάτων» που θα πλήξει σκληρά τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, καθώς η Κίνα πιθανότατα θα αγοράζει λιγότερα και θα προσπαθεί να πουλάει περισσότερα. Είπε ότι πιθανότατα το ΚΚΚ «δεν θα μπορεί να διοχετεύει τόσα χρήματα όσο άλλοτε στην περιοχή».

Κατά συνέπεια, αυτό θα μπορούσε να αμβλύνει μέρος της φήμης την οποία η Κίνα οικοδομούσε προσεκτικά για πολλά χρόνια. «Η Κίνα δεν θα φαίνεται τόσο γοητευτική στη Λατινική Αμερική όσο παλιά, σε κανένα επίπεδο», δήλωσε ο κος Έλλις.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος των αναδυόμενων αγορών Ρόμπερτ Γκιλχούλι επεσήμανε: «Οι εξαγωγείς πρώτων υλών, όπως η Χιλή, το Περού, η Νότια Αφρική και η Αυστραλία, μπορεί να δουν τη ζήτηση των προϊόντων τους από την Κίνα να πέφτει», γεγονός που, όπως είπε, θα οδηγούσε σε μια τάση παγώματος των παγκόσμιων τιμών και σε «επιπτώσεις στις επενδύσεις, τα φορολογικά έσοδα και το ευρύτερο επιχειρηματικό κλίμα».

Άλλοι αναλυτές λένε ότι το πάγωμα των τιμών των εμπορευμάτων είναι μόνο η αρχή.

«Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους αυτά τα καθεστώτα [της Λατινικής Αμερικής] έλκονται από την Κίνα είναι λόγω των άμεσων πρακτικών οφελών αυτής της σχέσης … ελκυστικά δάνεια, επενδύσεις, στρατιωτικές ευκαιρίες και ευκαιρίες ασφάλειας και διάφορες μορφές υποστήριξης», δήλωσε στην Epoch Times η αναλύτρια περιφερειακής ασφάλειας και πρόεδρος της Scarab Rising, Ιρίνα Τσούκερμαν.

Brazil's President Luiz Inacio Lula da Silva (L) talks to China's Ambassador to Brazil Zhu Qingqiao at the Palacio do Planalto in Brazil on Feb. 3, 2023. (SERGIO LIMA/AFP via Getty Images)
Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα (α) συνομιλεί με τον πρέσβη της Κίνας στη Βραζιλία Ζου Τσινγτσιάο (δ) στο Palacio do Planalto στη Βραζιλία, στις 3 Φεβρουαρίου 2023. (SERGIO LIMA/AFP μέσω Getty Images)

 

«Εάν [οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής] αρχίσουν να βλέπουν την Κίνα ως αναξιόπιστο σύμμαχο … που δεν τηρεί τις υποσχέσεις του, θα απομακρυνθούν αμέσως αναζητώντας άλλον μνηστήρα.»

Η κα Τσούκερμαν πιστεύει ότι η εικόνα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο η Κίνα προσεγγίζει τη σχέση της με τη Λατινική Αμερική. Δεν είναι πεπεισμένη ότι το ΚΚΚ θα μειώσει τις περιφερειακές επενδύσεις του, ακόμη και με κόστος τη δική του οικονομική κρίση. Αντιθέτως, η αναλύτρια πιστεύει ότι το Πεκίνο νοιάζεται περισσότερο για την «προβολή ισχύος» παρά για αυτό που αποκάλεσε «συνετή και νηφάλια ισορροπία δαπανών».

«Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια αντίληψη στην άρχουσα τάξη ότι, όσο το μακρύ χέρι του Πεκίνου φτάνει μακριά σε όλο τον κόσμο, οι φήμες για την οικονομική του κατάρρευση δεν θα γίνουν πλήρως πιστευτές από τις δυτικές χώρες», είπε.

Ωστόσο, οι επενδύσεις του Πεκίνου στη Λατινική Αμερική, εφ’ εξής, θα συνοδεύονται πιθανότατα από αυτό που ο κος Έλλις αποκάλεσε «σκλήρυνση της διπλωματικής γραμμής της Κίνας». Αναμένει ότι αυτό θα υλοποιηθεί με τους όρους δανεισμού της Κίνας, προσθέτοντας ότι το ΚΚΚ είναι «πολύ επιδέξιο» στο να πληρώνεται.

«Όπως και στην Αφρική, οι Κινέζοι δεν αφήνουν κανέναν να ξεφύγει από τα χρέη του», δήλωσε ο κος Έλλις.

Πρόσθεσε ότι το ΚΚΚ πιθανότατα θα οξύνει την προσέγγισή του ως εμπορικός και επενδυτικός εταίρος, ενώ θα θέτει αυστηρότερους όρους και θα εμβαθύνει την «πολιτικοποίησή» του στη Λατινική Αμερική.

Ο κος Έλλις είπε ότι η Κίνα πιθανότατα θα γίνει ένας πιο δύσκολος διεθνής εταίρος, που θα προσφέρει λιγότερα μετρητά.

Μια καλή ευκαιρία

Εάν οι εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες μεταξύ της Κίνας και της Λατινικής Αμερικής γίνουν πιο αυστηρές, αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και τις προσπάθειες του ΚΚΚ να επεκτείνει το γουάν RMB ως αποθεματικό νόμισμα στην περιοχή. Νωρίτερα φέτος, οι κυβερνήσεις της Βραζιλίας και της Αργεντινής ανακοίνωσαν ότι θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν το γουάν ως εμπορικό νόμισμα. Στις 29 Ιουνίου, η κυβέρνηση της Αργεντινής προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, όταν η κεντρική της τράπεζα ανακοίνωσε ότι οι κάτοικοι και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να ανοίγουν λογαριασμούς σε γουάν.

Η Κίνα δεν έχει κρύψει την πρόθεσή της να προωθήσει το γουάν ως εναλλακτική λύση στο δολάριο ΗΠΑ για τα αποθεματικά και το εμπόριο, κάτι που πολλοί έχουν αποκαλέσει εκστρατεία «απο-δολαριοποίησης».

Ωστόσο, η οικονομική υποβάθμιση του Πεκίνου και η πιο περίπλοκη ή μικρότερη πρόσβαση των χωρών της Λατινικής Αμερικής στην κινεζική χρηματοδότηση, ίσως αποτελούν για τις Ηνωμένες Πολιτείες μια καλή ευκαιρία να αναλάβουν δράση στη «γειτονιά» τους. Η κα Τσούκερμαν λέει ότι η μεταβαλλόμενης οικονομική κατάσταση της Κίνας θα μπορούσε να προκαλέσει μια αλλαγή στάσης.

«Παρά τις αριστερές ιδεολογίες των λατινοαμερικανικών καθεστώτων, όπως η Αργεντινή και η Βραζιλία, οι ηγέτες τους είναι πραγματιστές και ιδιοτελείς. Μπορεί να χρησιμοποιούν λαϊκίστικη ρητορική και ακραίες ιδεολογίες για να αποκτήσουν την εξουσία και τον έλεγχο, αλλά όταν πρόκειται να διαφυλάξουν την εξωτερική πολιτική και την τσέπη τους, γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το συμφέρον τους», δήλωσε η αναλύτρια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να έχουν υποσκελιστεί από την Κίνα ως κορυφαίος εμπορικός εταίρος των λατινοαμερικανικών χωρών τα τελευταία χρόνια, αλλά οι άμεσες ξένες επενδύσεις των ΗΠΑ στην περιοχή εξακολουθούν να είναι τεράστιες – πέρυσι αντιπροσώπευαν το 38% της οικονομικής εισροής σχεδόν 225 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.

Ο κος Έλλις λέει ότι εναπόκειται στην Ουάσιγκτον να διαφοροποιηθεί ως εμπορικός εταίρος στη Λατινική Αμερική και να επωφεληθεί από οποιαδήποτε οικονομική αμηχανία της Κίνας. Εάν δεν το κάνει, παρατήρησε, δεν θα είναι η πρώτη φορά που Αμερικανοί αξιωματούχοι χάνουν μια χρυσή ευκαιρία.

«Ποτέ δεν απογοητεύτηκα από την ικανότητα της κυβέρνησής μας να πυροβολεί τον εαυτό της στο πόδι.»

Της Autumn Spredemann

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Περονόσπορος, χαλάζι και καύσωνας «χτύπησαν» φέτος τα σταφύλια με αντίκτυπο στον τρύγο

Ορισμένοι αμπελουργοί και οινοποιοί δεν θα τρυγήσουν φέτος ούτε ένα τσαμπί. Άλλοι στέκονται καταμεσής κατεστραμμένων αμπελώνων και πλημμυρισμένων οινοποιείων. Οι περισσότεροι θα πάρουν φέτος μειωμένη παραγωγή. Γιατί; Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ήταν ο πρώιμος περονόσπορος, που έφεραν οι βροχές και οι υψηλές θερμοκρασίες της άνοιξης. Σε άλλες το χαλάζι και οι ανοιξιάτικοι άνεμοι, που «αμμοβόλησαν» τα νεαρά βλαστάρια και τα άνθη των αμπελιών, νεκρώνοντάς τα. Σε όλες, ο παρατεταμένος καύσωνας του Ιουλίου, που επηρέασε ακόμα και ορεινές περιοχές. Και στη Θεσσαλία οι καταστροφικές πλημμύρες, που ήρθαν σαν το «κερασάκι στην τούρτα». Συνολικά στην Ελλάδα, η παραγωγή από τον φετινό τρύγο εκτιμάται ότι θα είναι μειωμένη κατά 25% έως 30% ή και 40%, αν και σε ορισμένες ζώνες οι απώλειες υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν το 70% -ιδίως σε βιολογικούς αμπελώνες.

Το 2023 εξελίσσεται σε πολύ δύσκολη χρονιά για τους οινοποιούς όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, όπου οι καιρικές συνθήκες των τελευταίων μηνών έφεραν σε πολλές περιπτώσεις ασθένειες δύσκολο να καταπολεμηθούν. Τον φετινό χειμώνα πιθανότατα θα υπάρχουν ελλείψεις λόγω μειωμένης παραγωγής και -σε συνδυασμό και με τις πληθωριστικές πιέσεις- τα κρασιά στα ράφια του λιανεμπορίου και στην εστίαση αναμένεται να έχουν αυξημένες τιμές. Τα καλά νέα είναι ότι τα εναπομείναντα σταφύλια να είναι καλής -έως πολύ καλής- ποιότητας και σε αυτό βοηθά και το «φθινοπωρινό καλοκαίρι» των τελευταίων ημερών. Κάποιοι οινοποιοί μιλούν για μια σοδειά, που τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά προσομοιάζουν εκείνα της πολύ καλής χρονιάς του 2017, κάτι που πιθανώς θα βοηθήσει περαιτέρω στο εξαγωγικό άνοιγμα του ελληνικού κρασιού, που οι αγορές ζητούν πλέον με το «όνομά» του.

Όταν οι Γερμανοί οινοποιοί αναζητούν μούστο στην Ελλάδα

«Η μέση μείωση της παραγωγής από τον τρύγο στη χώρα φτάνει στο 30% και δεν αποκλείεται να προσεγγίσει ακόμα και το 40%. Καθαρή εικόνα θα έχουμε όταν ολοκληρωθεί η συγκομιδή, αλλά ήδη βλέπουμε ότι κάποια χωράφια, τόσο στη βιολογική, όσο και στη συμβατική καλλιέργεια έχουν πολύ μειωμένη, ελάχιστη ή και καθόλου παραγωγή. Μπροστά μας έχουμε έναν πολύ δύσκολο τρύγο. Με τα πρώτα κρασιά όμως θα κάνουμε λογαριασμό. Κάθε τρύγος είναι ένας αγώνας και ο καλός οινολόγος, όπως και ο καλός καπετάνιος, είναι για τα δύσκολα» λέει ο οινολόγος Γιάννης Βογιατζής, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου. Ο ίδιος εξηγεί: «οι πολλές βροχές του Μαΐου και του Ιουνίου, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, έφεραν πρώιμο περονόσπορο, μια ύπουλη ασθένεια, συχνά δύσκολο να αντιμετωπιστεί, δεδομένου ιδίως ότι σε κάποια χωράφια η πρόληψη δεν ήταν εύκολη, λόγω του πολύ λασπωμένου χώματος, που δεν επέτρεπε την πρόσβαση στον αμπελώνα. Ο περονόσπορος επηρέασε όλη τη χώρα και έχουμε μειωμένη παραγωγή στο μεγαλύτερο μέρος της, με διαφοροποιήσεις ανά υποπεριοχή. Οι βιολογικοί αμπελώνες δε, έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα στην αντιμετώπιση του περονόσπορου και εκεί η παραγωγή αναμένεται μειωμένη σε ποσοστό άνω του 50% σε πολλές περιπτώσεις. Ο περονόσπορος βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα αλλά και ευρωπαϊκό. Προβλήματα αντιμετωπίζουν η Ιταλία και η Ισπανία, ενώ πριν από λίγες ημέρες μάς προσέγγισε στον ΣΕΟ αντίστοιχος Σύνδεσμος από τη Γερμανία, με το ερώτημα αν υπάρχουν στην Ελλάδα παραγωγοί που πουλάνε μούστο. Η έλλειψη είναι γενικό φαινόμενο».

Όπως λέει, ενώ η μείωση της παραγωγής είχε δημιουργήσει κλίμα απογοήτευσης και επιφυλάξεις ως προς την ποιότητα των σταφυλιών, το καλό νέο είναι ότι η παραγωγή είναι ποιοτικά καλή, πιθανώς και πολύ καλή, κάτι που θα υποστηρίξει το «καλό όνομα» που έχει αρχίσει να δημιουργεί το ελληνικό κρασί εντός και εκτός των συνόρων. Το γεγονός είναι όμως ότι πιθανότατα θα σημειωθεί έλλειψη κρασιών προς πώληση και ήδη πολλά οινοποιεία έχουν ειδοποιήσει το λιανεμπόριο ότι δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες. Οι ελλείψεις, σε συνδυασμό με τις πληθωριστικές πιέσεις, πιθανώς θα ανεβάσουν τις τιμές τον φετινό χειμώνα, αλλά οι παραγωγοί, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των καταναλωτών, θα προσπαθήσουν, όπως κάθε φορά, να απορροφήσουν μέρος αυτής της αύξησης, συμπληρώνει ο κ.Βογιατζής, σύμφωνα με τον οποίο το ελληνικό κρασί βρίσκεται σε μια περίοδο δυναμισμού, αύξησης των εξαγωγών και αναβάθμισης της αξίας του, αλλά και των τιμών του.

Η καλή σοδειά …από τον χειμώνα φαίνεται

Ήδη από τις αρχές του έτους φάνηκε ότι το 2023 θα ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά για τους οινοποιούς, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος», Στέλλιος Μπουτάρης. «Είχαμε έναν χειμώνα χωρίς τις βροχές και τα χιόνια που χρειαζόμασταν, μετά ήρθαν οι βροχές του Ιουνίου, όταν δεν τις θέλαμε, έπειτα ακολούθησε ο παρατεταμένος καύσωνας του Ιουλίου και αργότερα ήρθε και η κακοκαιρία “Daniel”. Η πτώση της παραγωγής εκτιμάται ότι θα είναι 25%-30% στο σύνολο της χώρας, αλλά μικρότερη, γύρω στο 15% στη Νάουσα. Βέβαια, παρά τη μικρότερη ποσότητα, έχουμε καλή ποιότητα, ειδικά σε όσους κάνουν διαλογή. Στη Νάουσα τα σημάδια είναι πολύ καλά, η ποιότητα της παραγωγής μας θυμίζει το 2017, που ήταν πολύ καλή χρονιά και στην ποιότητα αυτή βοηθά και το “φθινοπωρινό καλοκαίρι” που ζούμε αυτές τις ημέρες» προσθέτει, διευκρινίζοντας ότι, σε κάθε περίπτωση, η εικόνα αναμένεται να ξεκαθαρίσει πλήρως μετά τις 10-15 Οκτωβρίου, όταν ο τρύγος στη Βόρεια Ελλάδα εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί με το Ξινόμαυρο.

Στο σκηνικό αυτό, η ανοδική πορεία των εξαγωγών συνεχίζεται, με τη ζήτηση για ελληνικό κρασί να αποκτά πιο σταθερά χαρακτηριστικά, ακόμα και σε αγορές όπως η Γερμανία ή το Βέλγιο, όπου «δεν είχε γκελ» και η ποιότητά του δεν θεωρείτο καλή. «Στη δημιουργία αυτής της ζήτησης έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο τουρισμός (δεδομένου ότι αν ένας ξένος επισκέπτης της χώρας δοκιμάσει ένα καλό κρασί θα το αναζητήσει και στη χώρα του), αλλά και η βελτίωση του brand της Eλλάδας, η θετική δημοσιότητα γύρω από τη χώρα. Επίσης αποδίδουν καρπούς και οι προσπάθειες της “Wines of Greece” και το γεγονός ότι η εστίαση έχει ανέβει επίπεδο ως προς τα κρασιά που προσφέρει» σημειώνει. Το ελληνικό κρασί συνεχίζει να φτάνει και σε μη παραδοσιακές για αυτό αγορές, παρότι αυτή είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, καθώς απαιτούνται «τουλάχιστον έξι μήνες μέχρι να τιμολογήσουμε» σε μια καινούργια αγορά. Και ο κ. Μπουτάρης αναμένει ανατιμήσεις προϊόντων στο ράφι και τα εστιατόρια τον φετινό χειμώνα.

«Κάποιοι παραγωγοί στη Θεσσαλία ίσως το σκεφτούν να ξαναφυτέψουν»

Καταστροφές και σε αμπελώνες προκάλεσε στη Θεσσαλία η κακοκαιρία «Daniel», η οποία ήρθε «σαν το κερασάκι στην τούρτα» σε μια έτσι κι αλλιώς δύσκολη χρονιά για τους οινοποιούς, λέει ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Οίνων και Αποσταγμάτων Θεσσαλίας, Κώστας Τσιλιλής. «Υπάρχουν αμπέλια που καταστράφηκαν 100%, γιατί τα “έπνιξε” ο Πηνειός, στην περιοχή του Τυρνάβου. Επίσης, αμπελώνες που δεν πνίγηκαν μεν, αλλά βρέθηκαν στον δρόμο χειμάρρων, που τα γέμισαν με φερτά υλικά και πέτρες. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να γίνει μια υπολογίσιμη επένδυση, για να απομακρυνθούν τα φερτά υλικά και οι πέτρες, να αποκατασταθούν υποστηλώματα που ξηλώθηκαν και να ξαναφυτετούν αμπέλια. Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως θα το ξανασκεφτεί ο παραγωγός αν θα ξαναφυτέψει ένα αμπέλι, που απαιτεί επένδυση τώρα, για να αποδώσει την πρώτη παραγωγή σε τέσσερα ή πέντε χρόνια» εκτιμά ο κ. Τσιλιλής, ο οποίος, σε ερώτημα για την έκταση των καταστροφών στους αμπελώνες, απαντά πως δεν έχει ακόμα ξεκάθαρη εικόνα, αλλά διευκρινίζει ότι ζημίες υπήρχαν και σε εγκαταστάσεις οινοποιείων, που πλημμύρισαν. «Είχαν προηγηθεί οι βροχές που έφεραν τον περονόσπορο, μετά ο καύσωνας και τέλος ο “Daniel”. Εκτιμώ ότι στη Θεσσαλία η παραγωγή σταφυλιού θα είναι φέτος μειωμένη κατά περίπου 50%. Είναι πολύ δύσκολη χρονιά, γιατί πέρα από τις απώλειες στην ίδια την παραγωγή, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τη γενικότερη προβληματική κατάσταση από τις επιπτώσεις των πλημμυρών» καταλήγει ο κ. Τσιλιλής.

Όταν ο καύσωνας ανηφορίζει στα ορεινά

Κατακόρυφα μειωμένη εκτιμάται ότι θα είναι η παραγωγή από τον φετινό τρύγο στην περιοχή της Ζίτσας στην Ήπειρο, με αποτέλεσμα να «βγαίνουν οριακά» οι ποσότητες για τα εμφιαλωμένα κρασιά Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ). Τα παραπάνω επισημαίνει η οινολόγος Ελένη Σίντου, εξηγώντας ότι στις συμβατικές καλλιέργειες η μείωση ανέρχεται σε περίπου 70% και στις βιολογικές φτάνει μέχρι και στο 90%, καθώς ο περονόσπορος, που είναι ακόμα πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί με βιολογικά σκευάσματα, αποδεκάτισε την παραγωγή. «Ευτυχώς, ό,τι έχει απομείνει, είναι καλής ποιότητας» λέει η κα Σίντου, διευκρινίζοντας ότι είναι μόλις η τέταρτη (21/9) ημέρα του τρύγου, άρα «όλα αυτά είναι απλώς εκτιμήσεις. Ο τρύγος ολοκληρώνεται σε περίπου 15 ημέρες και τότε θα δουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε» σημειώνει.

Παρατηρεί πως οι καιρικές συνθήκες έχουν αλλάξει σημαντικά την τελευταία δεκαετία: «για παράδειγμα η περίοδος του καύσωνα του Ιουλίου ήταν η πιο παρατεταμένη που έχουμε ζήσει τα τελευταία 20-25 χρόνια. Εδώ στη Ζίτσα έχουμε ορεινούς αμπελώνες, σε υψόμετρο 700 μέτρων, και συνήθως δεν υπάρχει τόση ζέστη, δεν έχουμε δηλαδή τις θερμοκρασίες της κεντρικής και της νότιας Ελλάδας. Την τελευταία δεκαετία βέβαια, οι αλλαγές στον καιρό μπορώ να πω πως έχουν ευνοήσει τη ζώνη μας, βοηθώντας στην καλύτερη ωρίμανση των σταφυλιών και βελτιώνοντας το κόστος της καλλιέργειας. Η Ζίτσα είναι όψιμη ζώνη και η συγκομιδή γίνεται συνήθως στο τέλος Σεπτεμβρίου. Τις προηγούμενες δεκαετίες το φθινόπωρο ερχόταν πολύ νωρίς, οπότε ο καιρός της τελευταίας δεκαετίας μάς έχει βοηθήσει να αναδείξουμε τις ποικιλίες μας. Το φετινό βέβαια, ήταν κάτι απρόσμενο. Μένει να δούμε αν ήταν απλά μια κακή χρονιά ή κάτι που θα συνεχιστεί» λέει.

Ο οινολόγος Βασίλης Τσακτσαρλής, συν-δημιουργός (μαζί με τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου) του Κτήματος Βιβλία Χώρα στις πλαγιές του Παγγαίου Όρους, έχει εικόνα του φετινού τρύγου σχεδόν από άκρη σε άκρη της χώρας, χάρη στα οινοποιεία που λειτουργούν σε Θηρασιά (όπου η παραγωγή προέρχεται από περίπου 70 στρέμματα αμπελιών, συν άλλα τόσα περίπου στη Σαντορίνη), Γουμένισσα (όπου υπάρχουν 50 στρέμματα γύρω από το Μικρό Κτήμα Τίτου, συν άλλα 120 στη Γερακώνα) και Ηλεία (150 στρέμματα). «Κατά κύριο λόγο και πρώτα από όλα είμαστε αμπελουργοί και μετά οινοποιοί. Στην Ηλεία έχουμε 150 στρέμματα και συγκομίσαμε όλα τα σταφύλια. Ήταν δύσκολη χρονιά εξαιτίας του περονόσπορου -αν ο περονόσπορος κατάφερνε να μπει στο αμπέλι. Εμείς καλλιεργούμε με βιολογικό τρόπο, τόσο για το περιβάλλον, όσο και για εμάς, γιατί θέλουμε, όταν περπατάμε στο αμπέλι, να μπορούμε να κόψουμε και κάποιο τσαμπί σταφύλι και να το φάμε. Η βιολογική καλλιέργεια είναι πιο δύσκολη από τη συμβατική, γιατί τα σκευάσματα που χρησιμοποιούμε -χαλκός και θειάφι- όταν βρέχει, ξεπλένονται. Χρειάζεται λοιπόν συνεχής εγρήγορση και επαγρύπνηση. Δεν μπορείς να πεις “ράντισα πριν από δέκα ημέρες” και να αφήσεις το αμπέλι στην τύχη του. Αν είσαι μέσα στο αμπέλι, δύσκολα το χάνεις» υποστηρίζει.

Και φέτος η επαγρύπνηση χρειαζόταν να είναι πραγματικά συνεχής, καθώς στην αρχή, το πρόβλημα ήταν ο περονόσπορος, μετά ήρθε το ωίδιο και ακολούθησε και ο καύσωνας, «που αν είχες κρατήσει λίγα φύλλα να σκιάζουν τα σταφύλια και έριχνες και λίγο νερό, έκανες εξαιρετικά σταφύλια». «Στη Γουμένισσα ο τρύγος θα αρχίσει μετά τις 30 Σεπτεμβρίου. Στο Παγγαίο τρυγήσαμε ήδη και έχουμε εξαιρετικά λευκά και τώρα μαζεύουμε τα κόκκινα, που είναι επίσης πολύ καλά. Στην Ηλεία τρυγήθηκαν όλα. Είναι πολύ καλή χρονιά για εμάς. Και στα τρία κτήματα βέβαια, υπάρχει έλλειψη προϊόντος» λέει. Κι όταν το προϊόν λείπει, τι έχει προτεραιότητα; Η εγχώρια αγορά ή οι εξαγωγές; «Επειδή η ελληνική αγορά στήριξε πολύ τη Βιβλία Χώρα, προσπαθούμε πάντα να κρατάμε ισορροπία. Οι εξαγωγές μας είναι σήμερα στο 27% και μπορούν να φτάσουν και στο 35%. Δεν τις αυξάνουμε, γιατί αν το κάνουμε, θα λείψουν τα κρασιά στην ελληνική αγορά» καταλήγει.

Υπονομεύονται οι προσπάθειες της Μελόνι κατά της παράνομης μετανάστευσης;

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η κρίση της παράνομης μετανάστευσης που πλήττει την Ευρώπη άγγιξε νέα ύψη, όταν περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι έφτασαν με βάρκα στο μικροσκοπικό ιταλικό νησί Λαμπεντούζα, που βρίσκεται ανάμεσα στην Τυνησία και την Ιταλία.

Αυτό κάνει το σύνολο των παράνομων αφίξεων να υπερβαίνει τις 100.000 φέτος, αριθμός διπλάσιος από τον αντίστοιχο περσινό.

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός εκλέχθηκε για να αντιμετωπίσει αυτές τις αφίξεις, ωστόσο η αντίσταση που συναντά από τους πολιτικούς της αντιπάλους τόσο στην Ιταλία όσο και στην ΕΕ είναι σκληρή.

Η κα Μελόνι γνωρίζει ότι, άπαξ και οι μετανάστες φτάσουν σε μια χώρα, είναι πρακτικά αδύνατον να τους στείλεις οπουδήποτε.

Συνεπώς, δίνει έμφαση στο να τους εμποδίσει να μπουν στην Ιταλία.

Όπως έχω ήδη γράψει και στο παρελθόν, η κα Μελόνι υποστηρίζει ότι «η λύση δεν είναι να έρθουν οι Αφρικανοί στην Ευρώπη. Η λύση είναι να ελευθερωθούν οι Αφρικανοί από τους Ευρωπαίους που τους εκμεταλλεύονται, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν από τους δικούς τους πόρους».

Από την αρχή της θητείας της, η κα Μελόνι προσπαθεί να δώσει και σε άλλους Ευρωπαίους ηγέτες να καταλάβουν ότι το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης δεν μπορεί να λυθεί από ένα μόνο κράτος. Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα, με δεκάδες χιλιάδες άτομα να έχουν διασχίσει το Στενό της Μάγχης φέτος, ξεκινώντας από τα γαλλικά παράλια.
Οι βάρκες που φτάνουν στην Ιταλία ξεκινούν από την Τυνησία, χώρα χρεοκοπημένη και στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο Τυνήσιος πρόεδρος Κάις Σαϊέντ, που εκλέχθηκε το 2019, ανέστειλε τις δημοκρατικές διαδικασίες το 2021 και από τότε κυβερνά με διατάγματα.

Όπως συμβαίνει σε κάθε ουσιαστικά ακυβέρνητο κράτος, οι συνθήκες είναι ιδανικές για την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος, περιλαμβανομένου του λαθρεμπορίου ανθρώπων.

Illegal immigrants gather outside the operational centre called "Hotspot" on the Italian island of Lampedusa on Sept. 14, 2023. (Alessandro Serrano/AFP via Getty Images)
Παράνομοι μετανάστες στην Λαμπεντούζα, έξω από το “Hotspot”, κέντρο υποδοχής των μεταναστών, στις 14 Σεπτεμβρίου 2023. (Alessandro Serrano/AFP μέσω Getty Images)

 

Καμία πρόοδος 

Τον Ιούλιο που μας πέρασε, η κα Μελόνι συγκάλεσε μια ευρωπαϊκή σύνοδο στη Ρώμη, που οδήγησε στην υπογραφή μιας συμφωνίας, παρουσία της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν, μεταξύ της ΕΕ και του προέδρου της Τυνησίας Κάις Σαϊέντ, με την οποία η ΕΕ δεσμεύεται να δώσει στην Τυνησία 105 εκατ. ευρώ, προκειμένου να εμποδίζει τον απόπλου των σκαφών που μεταφέρουν τους λαθρομετανάστες.

Επιπλέον, η Τυνησία έλαβε την υπόσχεση μιας πρώτης δόσης 150 εκατ. ευρώ από ένα επενδυτικό και βοηθητικό πακέτο 1 δισεκ. ευρώ.

Λίγο αργότερα, η κα Μελόνι δήλωσε σε μια σύνοδο του Οργανισμού Τροφίμων και Αγροκαλλιέργειας στη Ρώμη: «Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε το δικαίωμα των ανθρώπων στη μη μετανάστευση, δηλαδή το δικαίωμά τους να ζουν ειρηνικά στη δική τους χώρα».

Ωστόσο, οι βάρκες δεν σταμάτησαν. Γιατί;

Για διάφορους λόγους.

Πρώτο και κύριο, η Τυνησία δεν έχει λάβει ακόμα ούτε ένα ευρώ από αυτά που υποσχέθηκε η ΕΕ.

Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα «Ιl Giornale», αριστεροί βουλευτές της ΕΕ στις Βρυξέλλες παρεμποδίζουν την εκταμίευση του κονδυλίου, με την πρόφαση ότι αυτή η συμφωνία είναι μια μάταιη απόπειρα ελέγχου των συνόρων της ΕΕ, ενώ παράλληλα το να εμποδίζονται οι λαθρομετανάστες να φεύγουν από την Τυνησία συνιστά «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Italian Prime Minister Giorgia Meloni (L) shakes hands with President of the European Commission Ursula von der Leyen during a meeting at the European Commission headquarter in Brussels, on Nov. 3, 2022. (Valeria Mongelli/AFP via Getty Images)
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι (α) μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (δ), στα γραφεία της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, στις 3 Νοεμβρίου 2022. (Valeria Mongelli/AFP μέσω Getty Images)

 

Δηλαδή, δεν πρέπει να καταδικάζουμε και να καταπολεμούμε την εκμετάλλευση της ανθρώπινης δυστυχίας και τα επισφαλή θαλασσινά ταξίδια που στήνει το οργανωμένο έγκλημα;

Στην πραγματικότητα, όπως έγραψε και ο Νίκολας Φάρελ στο Spectator, οι αφίξεις δεν προέρχονται από τις πολεμικές ζώνες της Αφρικής, αλλά κυρίως από χώρες όπως η Γουινέα, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Τυνησία.

Εν τω μεταξύ, χωρίς τα αναμενόμενα από την ΕΕ χρήματα, η Τυνησία δεν μπορεί να πληρώσει τα σώματα της Ακτοφυλακής και άλλες δυνάμεις ασφαλείας προκειμένου να εμποδίζουν τις βάρκες να αναχωρούν, όπως προβλέπει το σύμφωνο με την Ιταλία.

Σαμποτάζ;

Μια σημαντική μορφή με ρόλο-κλειδί στην αποτυχία εφαρμογής της συμφωνίας είναι και ο τέως πρωθυπουργός της Ιταλίας και νυν Οικονομικός Επίτροπος, υφιστάμενος της κας φον ντερ Λάιεν, Πάολο Τζεντιλόνι.
Με άλλα λόγια, οι πολιτικοί αντίπαλοι της κας Μελόνι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να καθυστερήσουν την υλοποίηση της συμφωνίας, εν ολίγοις τη σαμποτάρουν, ώστε να βλάψουν την πρωθυπουργό σε πολιτικό επίπεδο.
Ας μην ξεχνάμε τα λόγια της ίδιας της κας φον ντερ Λάιεν πέρυσι, λίγο πριν από την εκλογική νίκη της κας Μελόνι, που δήλωσε ότι «οι Βρυξέλλες θα τιμωρήσουν μια ιταλική κυβέρνηση που παραβιάζει την επικρατούσα κοινωνική πολιτική της ΕΕ».
Italian Prime Minister Giorgia Meloni addresses a press conference with her Latvian counterpart during their meeting in Riga on July 10, 2023. (Gints Ivuskans/AFP via Getty Images)
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τη Λεττονή ομόλογό της, κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στη Ρίγα στις 10 Ιουλίου 2023. (Gints Ivuskans/AFP μέσω Getty Images)
Εντούτοις, και παρά τις προσπάθειες της ιταλικής και της ευρωπαϊκής αριστεράς, η Τυνησία κατάφερε να εμποδίσει γύρω στις 40.000 αφίξεις μέχρι τώρα φέτος, αριθμός που υπερβαίνει κατά πολύ τις 15.000 που εμποδίστηκαν μέσα σε ολόκληρο το 2022.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που δεν μπορεί να αγνοηθεί είναι η έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών-μελών, ιδίως της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Όπως οι Γάλλοι αφήνουν τις βάρκες με τους λαθρομετανάστες να αποπλέουν προς τα αγγλικά παράλια (αν μπορούν να τις εμποδίζουν οι Τυνήσιοι, γιατί να μην μπορούν και οι Γάλλοι;), αντίστοιχα αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη για τις αφίξεις από την Ιταλία.

Συγκεκριμένα, η γαλλική πλευρά μόλις ανακοίνωσε ότι θα διπλασιάσει τα μέτρα για να εμποδίσει την είσοδο των λαθρομεταναστών από την Ιταλία, με τη γαλλική αστυνομία να έχει εντολές να τους σταματά στην πόλη Μεντόν, την πρώτη μεγάλη γαλλική πόλη μετά τα σύνορα και να τους στέλνει πίσω στην ιταλική πόλη Βεντιμίλια.

Παρόμοια είναι και η στάση των Γερμανών, οι οποίοι επέτρεψαν φέτος μόνο 1.022 αφίξεις, ενώ η Ιταλία είχε 120.000.

Ωστόσο, ο Επίτροπος Τζεντιλόνι και οι υποστηρικτές του τηρούν σιγή ιχθύος για αυτές τις αδικίες που γίνονται εντός της Ένωσης με τις ευλογίες των κυρίων Μακρόν και Σολτς.

Στην πραγματικότητα, το 2017, όταν τη θέση του κου Τζεντιλόνι κατείχε ο επίσης αριστερός Ματέο Ρένζι, είχε υπογραφεί με τη Λιβύη μια συμφωνία ανάλογη με αυτή της Τυνησίας, κάτι που είχε πετύχει να μειώσει τις μεταναστευτικές ροές.

Όπως επεσήμανε η κα Μελόνι, μέλη της ιταλικής και ευρωπαϊκής αριστεράς, για ιδεολογικούς ή, χειρότερα, για πολιτικούς λόγους παρεμποδίζουν με κάθε μέσον το έργο που έχει αναλάβει. Στόχος τους είναι να καταστήσουν τη μαζική λαθρομετανάστευση αναπόφευκτη.

Οι επόμενες ευρωεκλογές έχουν προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2024. Η αριστερά γνωρίζει ότι εάν η κα Μελόνι καταφέρει να αναχαιτίσει τη λαθρομετανάστευση, οι ελπίδες της για νίκη θα ελαχιστοποιηθούν.

Συνεπώς, θα κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει την αποτυχία των προσπαθειών της κας Μελόνι.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Του Rocco Loiacono

Μετάφραση και επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η Πολωνία θα σταματήσει να εξοπλίζει την Ουκρανία, λέει ο Πολωνός πρωθυπουργός

Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέτσκι ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι η χώρα θα σταματήσει να παρέχει όπλα στην Ουκρανία. Η απόφαση αυτή ελήφθη λίγο μετά την κλήση του πρεσβευτή της Ουκρανίας από τη Βαρσοβία, εν μέσω διαφωνίας για τις εξαγωγές σιτηρών.

Αντί να στέλνει όπλα στην Ουκρανία, η Πολωνία, που υπήρξε σταθερή σύμμαχος μετά την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, θα επικεντρωθεί στον εξοπλισμό της, δήλωσε ο πρωθυπουργός.

«Δεν μεταφέρουμε πλέον όπλα στην Ουκρανία, διότι τώρα εξοπλίζουμε την Πολωνία με πιο σύγχρονα όπλα», δήλωσε ο κος Μοραβιέτσκι στο Polsat News.

«Αν θέλεις να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, πρέπει να έχεις κάτι με το οποίο να μπορέσεις να αμυνθείς», είπε. «Εμείς τηρούμε αυτή την αρχή, γι’ αυτό και αυξήσαμε τις παραγγελίες μας.»

Εκτός από τον εξοπλισμό της Ουκρανίας εν μέσω της σύγκρουσης, η Πολωνία φιλοξενεί ένα εκατομμύριο Ουκρανούς πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν λάβει διάφορα είδη κυβερνητικής βοήθειας.

Η κίνηση αυτή πραγματοποιήθηκε μετά τις δηλώσεις του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τα σχόλια του προέδρου Ζελένσκι αναφέρονταν σε έθνη που προσποιούνται αλληλεγγύη με την Ουκρανία, αλλά βοηθούν έμμεσα τη Ρωσία μέσω των θέσεών τους για τις εξαγωγές σιτηρών. Αυτό προκάλεσε την έντονη μομφή της Βαρσοβίας, η οποία υποστηρίζει σταθερά την Ουκρανία από την έναρξη της σύγκρουσης.

«Είναι ανησυχητικό να βλέπουμε πώς κάποιοι στην Ευρώπη προσποιούνται αλληλεγγύη σε ένα πολιτικό θέατρο – κάνοντας ένα θρίλερ το ζήτημα των σιτηρών», δήλωσε ο πρόεδρος Ζελένσκι. «Μπορεί να φαίνεται ότι παίζουν τον δικό τους ρόλο, αλλά στην πραγματικότητα βοηθούν να στηθεί το σκηνικό για έναν ηθοποιό της Μόσχας.»

Ο Πολωνός πρωθυπουργός χαρακτήρισε τα σχόλια «αδικαιολόγητα όσον αφορά την Πολωνία, η οποία υποστηρίζει την Ουκρανία από τις πρώτες ημέρες του πολέμου».

Μετά τις παρατηρήσεις αυτές, ο πρωθυπουργός της Πολωνίας προειδοποίησε ότι θα μπορούσαν να επιβληθούν περισσότερες απαγορεύσεις στις ουκρανικές εξαγωγές, εάν τα πράγματα κλιμακωθούν.

«Προειδοποιώ τις αρχές της Ουκρανίας», δήλωσε ο κος Μοραβιέτσκι. «Διότι αν πρόκειται να κλιμακώσουν τη σύγκρουση με αυτόν τον τρόπο, θα προσθέσουμε επιπλέον προϊόντα στην απαγόρευση εισαγωγών στην Πολωνία. Οι ουκρανικές αρχές δεν κατανοούν τον βαθμό στον οποίο έχει αποσταθεροποιηθεί η γεωργική βιομηχανία της Πολωνίας. Εμείς προστατεύουμε τους Πολωνούς αγρότες.»

Η κλιμακούμενη διαμάχη πηγάζει από μια κρίση στο εμπόριο σιτηρών που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία διέκοψε τις ναυτιλιακές οδούς της Μαύρης Θάλασσας. Αυτό ανάγκασε την Ουκρανία να αναζητήσει εναλλακτικές χερσαίες οδούς, με αποτέλεσμα σημαντικές ποσότητες ουκρανικών σιτηρών να φτάσουν στην κεντρική Ευρώπη.

Τον Μάιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) απαγόρευσε προσωρινά τις εισαγωγές ουκρανικών σιτηρών στη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία και την Πολωνία, σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τους ντόπιους αγρότες, που ανησυχούσαν για τον αντίκτυπο των ουκρανικών σιτηρών στις τοπικές τιμές.

Τα προϊόντα εξακολουθούσαν να περνούν από τις πέντε χώρες, αλλά τα μέτρα εμπόδιζαν την πώλησή τους στις τοπικές αγορές.

Η απαγόρευση αυτή έληξε στις 15 Σεπτεμβρίου και η ΕΕ επέλεξε να μην την ανανεώσει – ωστόσο, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Πολωνία αποφάσισαν μονομερώς να τη διατηρήσουν, ερχόμενες αντιμέτωπες με τη θέση της ΕΕ ότι η εμπορική πολιτική αποτελεί κοινοτικό προνόμιο.

Ο Πολωνός πρωθυπουργός δήλωσε την Τετάρτη ότι λυπάται που οι Ουκρανοί ολιγάρχες «διοχέτευσαν τα σιτηρά τους στην πολωνική αγορά» χωρίς να λάβουν υπόψη τους ντόπιους αγρότες. Η ενέργεια αυτή, είπε, έριξε τις τιμές, αναγκάζοντας την πολωνική κυβέρνηση να θεσπίσει εγγυήσεις τιμών και να επιβάλει τελικά την απαγόρευση.

«Ήμασταν οι πρώτοι που κάναμε πολλά για την Ουκρανία και γι’ αυτό περιμένουμε από αυτούς να κατανοήσουν τα συμφέροντά μας», δήλωσε ο κος Μοραβιέτσκι. «Φυσικά και σεβόμαστε τα προβλήματά τους, αλλά για εμάς τα συμφέροντα των αγροτών μας είναι το πιο σημαντικό πράγμα.»

Η Ουκρανία έχει προειδοποιήσει ότι θα προσφύγει για αυτό το ζήτημα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, κατηγορώντας τα τρία κράτη-μέλη της ΕΕ ότι παραβιάζουν τις διεθνείς υποχρεώσεις τους. Η υπουργός Οικονομίας της Ουκρανίας Γιούλια Σβιριντένκο υποστήριξε ότι μεμονωμένα κράτη μέλη της ΕΕ δεν μπορούν να απαγορεύσουν τις ουκρανικές εισαγωγές.

Ωστόσο, η Πολωνία δεν πτοήθηκε, δηλώνοντας ότι «μια καταγγελία στον ΠΟΕ δεν μας τρομάζει».

Οι απαγορεύσεις που θέσπισαν τα εν λόγω κράτη-μέλη της ΕΕ δεν θα επηρεάσουν τη διέλευση ουκρανικών σιτηρών από τα εδάφη τους προς άλλες αγορές, δήλωσαν οι τρεις χώρες.

«Φυσικά, θα διατηρήσουμε τη διαμετακόμιση των ουκρανικών προϊόντων», δήλωσε ο κος Μοραβιέτσκι. «Αυτό δεν έχει κανένα κόστος για την Πολωνία. Αντιθέτως, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι κερδίζουμε από αυτό.»

Η υποστήριξη της Πολωνίας προς την Ουκρανία ήταν σημαντική, περιλαμβάνοντας εκκλήσεις προς τη Γερμανία για την προμήθεια αρμάτων μάχης Leopard 2, την παροχή μαχητικών αεροσκαφών στην Ουκρανία και την υποδοχή περισσότερων από 1,5 εκατομμυρίου προσφύγων που εγκατέλειψαν τη χώρα λόγω της σύγκρουσης.

Το Κίεβο κάλεσε τη Βαρσοβία να παραμερίσει τα συναισθήματα και να υιοθετήσει μια εποικοδομητική προσέγγιση για την αντιμετώπιση της διαφοράς τους.

Του Caden Pearson

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Τέσσερεις προορισμοί ιδανικοί για χειμερινές αποδράσεις σε ήπια κλίματα

Οι καλοκαιρινές διακοπές μόλις τελείωσαν για τους περισσότερους κι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας είναι ένας μακρύς χειμώνας με το χριστουγεννιάτικο διάλειμμά του. Προγραμματίζοντας την επόμενη, χειμερινή απόδραση, ίσως μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε με περισσότερο κέφι τη φθινοπωρινή επιστροφή στη ρουτίνα. Αν και η  Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς βαρύ χειμώνα, με πολλά μέρη που προσφέρονται για απολαυστικές χειμερινές διακοπές χωρίς πολύ κρύο, η εκτός τουριστικής σεζόν εποχή είναι κατάλληλη και για πιο μακρινά ταξίδια – είτε στη γειτονιά της Μεσογείου είτε και πέρα από τον Ατλαντικό.

Λισαβόνα, Πορτογαλία

Γιατί

Όποιος νομίζει ότι οι ακτές του Ατλαντικού είναι καλές μόνο για τις καλοκαιρινές αύρες τους, ας το ξανασκεφτεί. Η πρωτεύουσα της Πορτογαλίας απολαμβάνει τον ηλιόλουστο, ήπιο χειμώνα για τον οποίο είναι γνωστή η περιοχή της Μεσογείου και, αν και μες τον χειμώνα μάλλον δεν θα σας τραβήξουν οι παραλίες, σίγουρα θα είναι πιο ζεστό από τα βόρεια κλίματα. Η δυτικότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης έχει μια μακρά και πλούσια ιστορία, απίστευτες θέες, εκλεπτυσμένες επιλογές σε φαγητό και κρασί και μια τάση για έντονη νυχτερινή ζωή.

Φαγητό

Η πρώτη σας παραγγελία πρέπει να είναι ένα φρέσκο, ζεστό pastel de nata. Μια αφράτη, κρεμώδης τάρτα, γεμιστή με κρέμα αυγών και πασπαλισμένη με κανέλα ή ζάχαρη άχνη, η οποία θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στους εθνικούς θησαυρούς. Το Castro είναι ένα αρτοποείο-κόσμημα, όπου μπορείτε εύκολα να συνοδεύσετε δύο γλυκά με ένα ποτήρι πόρτο ή τζιντζίνια (λικέρ κεράσι) και στη συνέχεια να πάρετε μια εξάδα για το σπίτι. Για μια γενική επισκόπηση του πορτογαλικού φαγητού και των εστιατορίων της Λισαβόνας ειδικότερα, δοκιμάστε το Time Out Market Lisboa, μια τεράστια γκαλερί τροφίμων, με 26 πάγκους φαγητού και οκτώ μπαρ (καθώς και δώδεκα καταστήματα), που αντιπροσωπεύουν ό,τι πιο επίκαιρο υπάρχει στην τοπική κουζίνα.

Σεφ από μερικά από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια της πόλης βρίσκονται εδώ, οπότε μπορείτε να δοκιμάσετε τις δημιουργίες τους πριν αποφασίσετε πού θα πάτε το επόμενο βράδυ για δείπνο. Μια τέτοια σεφ, η Σουσάνα Φελισιντάτζι, έχει εστιατόριο στο Μουσείο Φαρμακευτικής. Στο Pharmacia Felicidade, το arroz de Lingueirão, το ρύζι με «ξυράφια του Ειρηνικού», είναι μια σπεσιαλιτέ που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε. Ο χλοοτάπητας AstroTurf του, με εκπληκτική θέα στον ποταμό Τάγο, είναι ένα μέρος που πρέπει να δείτε όταν δύει ο ήλιος. Για μια πιο επίσημη βραδινή έξοδο, δοκιμάστε το Plano, με τα δύο μενού γευσιγνωσίας πέντε ή εννέα πιάτων. Εμπνευσμένα από τις παραδόσεις της βόρειας Πορτογαλίας, από όπου κατάγεται ο σεφ Βίτορ Αντάου, τα εκλεπτυσμένα υλικά χρησιμοποιούνται με προσοχή και τα κρασιά συνδυάζονται με ακρίβεια. Μιλώντας για κρασί, ενημερωθείτε για τα κρασιά στο Wines of Portugal Tasting Room, που βρίσκεται στην Πράσα ντου Κομέρσιο, μια από τις πιο γνωστές πλατείες της Λισαβόνας.

Η συμβουλή μας

Η Λισαβόνα είναι μικρή και περπατήσιμη – εφόσον δεν πτοείστε από τις απότομες ανηφόρες. Οι λόφοι της κάνουν δύο μέρη που  φαίνονται κοντά το ένα στο άλλο στο χάρτη, μπορεί να υπάρχει ένας εντυπωσιακός αριθμός σκαλοπατιών ανάμεσά τους. Όταν δεν έχετε όρεξη για τόση γυμναστική – ή όταν φοράτε παπούτσια που κάνουν έναν απλό περίπατο επικίνδυνο – αναζητήστε στο διαδίκτυο τα ερασιτεχνικά ταξί («κοινές διαδρομές»). Είναι απίστευτα γρήγορα και φθηνά. (Τα παραδοσιακά τρόλεϊ, που είναι περισσότερο χαριτωμένα παρά πρακτικά, είναι μια άλλη επιλογή).

Τελ Αβίβ, Ισραήλ

Τελ Αβίβ: Η πόλη με τα χίλια πρόσωπα - ΤΟ ΒΗΜΑ

Γιατί

Θορυβώδες και γοητευτικό, όμορφο και παλλόμενο, το Τελ Αβίβ βρίσκεται στην άλλη άκρη της Μεσογείου, αλλά μοιράζεται τη θαλασσινή ζωντάνια της Λισαβόνας. Επιλέξτε να το επισκεφθείτε προς τα τέλη του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης, όταν η «υγρή» περίοδος έχει τελειώσει και η πόλη βρίσκεται σε πλήρη άνθιση. Είναι η ιδανική  εποχή για μνημειώδεις περιπάτους, που θα σας επιτρέψουν να απολαύσετε τις τεράστιες αντιθέσεις της πόλης. Περπατήστε κατά μήκος της κατάλληλης για σερφ παραλίας και της λωρίδας των ξενοδοχείων της, από τη νέα περιοχή του λιμανιού στα νότια μέχρι την αρχαία Γιάφα στα βόρεια. Ή προς τα μέσα, στο κέντρο της πόλης, αφήνοντας πίσω σας την χολιγουντιανή αρχιτεκτονική στα παράλια για να περιπλανηθείτε σε λαβυρινθώδεις αγορές στη σκιά των σύγχρονων ουρανοξυστών.

Φαγητό

Μια λέξη: πρωινό. Η Εγγύς Ανατολή στο σύνολό της αντιμετωπίζει το πρώτο γεύμα της ημέρας με ευλάβεια και το Τελ Αβίβ δεν αποτελεί εξαίρεση – ειδικά στα ξενοδοχεία με την αφθονία των μπουφέδων, όπου τα φρέσκα λαχανικά βρίσκονται στο επίκεντρο, οι χυμοί είναι φρεσκοστιμμένοι και μπορείτε να δοκιμάσετε καπνιστό σολομό με επτά διαφορετικούς τρόπους. Το Τελ Αβίβ είναι επίσης γνωστό για τις αγορές του, και η Σουκ ΧαΚαρμέλ ίσως είναι η πιο διάσημη. Στριμωχτείτε στο πλήθος και δοκιμάστε μια πανδαισία από φρέσκα μούρα, ένα κομμάτι καρυδάτου χαλβά από ταχίνι και μια πιατέλα με ψάρι και πατάτες. Ή τσιμπολογήστε το ψιλοκομμένο φύλλο κναφέχ, εφοδιαστείτε με ταχίνι Σαμαρείτη και εγκαταλείψτε τις επιφυλάξεις σας παραγγέλνοντας έναν δίσκο γεμάτο τάκος.

Τη νύχτα, ώρα που η συνοικία ησυχάζει, ένα κρεοπωλείο μετατρέπεται σε εστιατόριο. Στο M25 επιλέξτε το κομμάτι που θέλετε από τον πάγκο για να σας το μαγειρέψουν ή παραγγείλτε από ένα μικρό μενού με επίκεντρο το κρέας. Το παραδοσιακό παλαιστινιακό πιάτο αράις, μια πίτα γεμιστή με αρνίσιο κιμά και ψημένη στο γκριλ, είναι μια αποκάλυψη. Για μια εντελώς διαφορετική εμπειρία, το Sarona Market είναι μια κλειστή αίθουσα για φαγητό, με 60 πάγκους και καταστήματα που διαθέτουν τα καλύτερα ισραηλινά τρόφιμα και συγκεντρώνει μερικούς από τους πιο διάσημους εστιάτορες του Τελ Αβίβ. Το Miznon του σεφ Εγιάλ Σάνι έχει ένα παράρτημα εδώ (πάρτε το σάντουιτς με μελιτζάνα), το ίδιο και τα αγαπημένα φαλάφελ HaKosem.

Αργότερα, κρυμμένοι σε ένα σοκάκι στο αρχαίο λιμάνι της Γιάφα, δοκιμάστε τα ισραηλινά κρασιά στο εξαιρετικά ατμοσφαιρικό Hagafen Wine Courtyard. Το Τελ Αβίβ είναι επίσης μια πόλη που αγαπά τα κοκτέιλ, έχοντας πολλά κομψά σαλόνια όπου η τέχνη της ανάμειξης αποκτά ενδιαφέρον. Το Bellboy, κρυμμένο σε ένα μπουτίκ ξενοδοχείο, παίζει με ήσυχη μουσική και ασυνήθιστα υλικά, όπως κονιάκ με μπλε τυρί, σαντιγί σέλινου και φυστικοβούτυρο.

Η συμβουλή μας

Το Τελ Αβίβ είναι μια φιλελεύθερη πόλη, αλλά πολλά καταστήματα εξακολουθούν να τηρούν την αργία του Σαμπάτ, το Σάββατο. Από τη δύση του ηλίου της Παρασκευής έως τη δύση του ηλίου του Σαββάτου, αρκετά καταστήματα μπορεί να είναι κλειστά, οπότε φροντίστε να ελέγξετε τα δρομολόγια ή να έχετε αρκετές επιλογές για ψώνια και φαγητό το Σαββατοκύριακο σε εστιατόρια που δεν ακολουθούν τους θρησκευτικούς κανόνες.

Μπωφόρ, Νότια Καρολίνα

Experience The Subtle Magic of Beaufort, South Carolina

Γιατί

Αυτή η μικρή νότια πόλη στα νότια και παραλιακά μέρη της Νότιας Καρολίνας βρίσκεται σε ένα τοπίο τόσο μαγευτικό, που έχει αποτελέσει σκηνικό για ταινίες όπως το «Forrest Gump» και το «The Big Chill». Ο κεντρικός δρόμος της πόλης είναι διάσπαρτος με γκαλερί, καταστήματα και εστιατόρια σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων από την ακτογραμμή, ενώ η ιεροχλόη διαχέει στην περιοχή το σαγηνευτικό άρωμά της. Οι λάτρεις της ιστορίας θα εκτιμήσουν τα μεγαλοπρεπή παλαιά αρχοντικά και την πλούσια κουλτούρα Γκούλα, με τα έντονα αφρικανικά στοιχεία.

Βρίσκεται ανάμεσα στο Τσάρλεστον και τη Σαβάνα, όπου οι επισκέπτες μπορούν να πάνε εύκολα με το αυτοκίνητο – είναι μια άνετη διαδρομή σε ένα μέρος όπου ο χρόνος κυλάει πιο αργά.

Φαγητό

Το φαγητό στο Μπωφόρ (Beaufort) σημαίνει ψητό κρεάς, φρέσκα θαλασσινά και χαμηλές νότιες τιμές. Ξεκινήστε τη μέρα σας από την αγορά Lowcountry Produce και το καφενείο, όπου σερβίρεται καθημερινά δεκατιανό. Το μενού προσφέρει τα πάντα, από φρέσκα ντόνατς μέχρι σάντουιτς με τηγανητό κοτόπουλο με μπλε τυρί και τσάτνεϊ ροδάκινου. Μην ξεχάσετε να παραγγείλετε πράσινες ντομάτες τουρσί και τυρί pimento για το τραπέζι. Αν προτιμάτε πιο ελαφρύ φαγητό, επισκεφθείτε το Herban Market & Café. Βρείτε μια θέση στο προστατευμένο αίθριο και μελετήστε τις προσφορές για μεζέδες όπως το καπνιστό Reuben με παντζάρια ή το σάντουιτς με bagel και λουκάνικο λαχανικών. Αν θέλετε να δοκιμάσετε το πραγματικό μπάρμπεκιου της Καρολίνας, περάστε από τη νέα τοποθεσία του Island Bistro & Bar. Τα παϊδάκια που λιώνουν στο στόμα σας δεν μοιάζουν με κανένα άλλο και η πουτίγκα μπανάνας θα σας μεταφέρει στον παράδεισο. Ολοκληρώστε το ταξίδι σας με μια γευστική εμπειρία στο Blacksheep. Έχοντας ξεκινήσει τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια της πανδημίας και καθιερώνοντας ένα «φτιάξε-μόνος-σου-το-μενού-σου» σκόπιμα μικρό, οι κρατήσεις φεύγουν γρήγορα. Πρόκειται για ένα εστιατόριο όνειρο.

Η συμβουλή μας

Ο ρυθμός ζωής είναι σκόπιμα αργός, οπότε μην περιμένετε να φτάσετε οπουδήποτε ή να κάνετε οτιδήποτε γρήγορα. Περπατήστε ή κάντε μια εκδρομή με άλογο για να απολαύσετε πλήρως το μέρος.

Παλμ Σπρινγκς, Καλιφόρνια

Palm Springs ... the first clear day after snowfall in the San Jacintos is absolutely s… | San jacinto mountains, Palm springs california, Beautiful places to visit

Γιατί

Είναι μια πόλη που ζει στους εξωτερικούς χώρους, όπου κυριαρχεί η αρχιτεκτονική του 1950-60, με όλη την αίγλη και την άνεση της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Η πόλη γίνεται όλο και νεότερη, αλλά πηγαίνοντας εκεί μοιάζει σαν να δοκιμάζετε τη συνταξιοδότηση μόνο και μόνο για διασκέδαση. Αν αγαπάτε τον Φρανκ Σινάτρα, τον Λιμπεράτσε και τα Χρυσά Κορίτσια, θα βρείτε πολλά ακόμα να αγαπήσετε σε αυτή την όαση της ερήμου.

Φαγητό

Ξεκινήστε τη μέρα σας στον κήπο του Farm για ένα χαλαρό πρωινό στην ύπαιθρο. Παραγγείλτε ένα κρουασάν βουτύρου με αυγά, που σερβίρονται με μια φωτεινή και τραγανή σαλάτα, πριν περιπλανηθείτε στα κοντινά καταστήματα. Μια άλλη επιλογή: Το Wilma & Frieda’s για ένα μοντέρνο δεκατιανό. Κανένα ταξίδι στο Παλμ Σπρινγκς δεν είναι πλήρες χωρίς ένα μιλκσέικ από χουρμάδες, όπως αυτό στο Ace Hotel που σερβίρεται στο espresso bar του. Για δείπνο, ακολουθήστε το πλήθος στο Rooster and the Pig. Κρυμμένο στο πλάι ενός εμπορικού κέντρου, το εσωτερικό του μοιάζει με μια οικεία, ρουστίκ καμπίνα, ενώ το μενού είναι μια άσκηση στη ζωντάνια με φρέσκα βότανα και φωτεινές και πικάντικες σάλτσες, ευγενική προσφορά ενός σύγχρονου βιετναμέζικου μενού. Είναι καλύτερο να πάτε με φίλους που τους αρέσει να μοιράζονται, παραγγέλνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα. Ξεκινήστε με το καλαμάρι. Θα μπορούσατε να μείνετε όλη μέρα στο ξενοδοχείο The Rowan, δοκιμάζοντας κοκτέιλ (υπάρχουν σημειωτέον και εξαιρετικές μη αλκοολούχες επιλογές) δίπλα στην πισίνα στον τελευταίο όροφο. Το εστιατόριο 4 Saints διαθέτει όχι μόνο ένα εντυπωσιακό μενού μοντέρνου steakhouse, αλλά και μερικές από τις πιο προσεγμένες υπηρεσίες στην πόλη. Για ποτά μέχρι αργά το βράδυ, μπείτε στο ισπανικό αποικιακό περιβάλλον του Del Rey για τάπας και μια κανάτα σανγκρία. Ή πηγαίνετε στο Parker Palm Springs, σχεδιασμένο από τον Τζόναθαν Άντλερ (προσέξτε το χαλί εισόδου σε στιλ “Shining”) και ελέγξτε το πίσω μπαρ για εξαιρετικές προσφορές κρασιών.

Η συμβουλή μας

Η πρώτη ακμή του Παλμ Σπρινγκς ήρθε όταν έγινε η παιδική χαρά παλιών αστέρων του Χόλιγουντ, όπως η Λουσίλ Μπολ με τον Ντέζι Αρνάζ και ο Μπομπ Χόουπ. Η απίστευτη αρχιτεκτονική του 1950-60 και το κιτς παραμένουν, αλλά υπάρχει και μια ανανέωση. Αφιερώστε μια μέρα για να περιπλανηθείτε στην κεντρική οδό με τις γκαλερί και τα παλαιοπωλεία της. Μπορεί να βρείτε ένα πορτρέτο ποπ-αρτ της Μπεα Άρθουρ ή ένα καφτάνι με παγιέτες.

Των Sharyn Jackson και Joy Summers

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Αυτολύπηση: Όταν οι συνηθισμένες συμβουλές δεν βοηθούν

Η αυτολύπηση είναι μια παγίδα στην οποία πολλοί από εμάς πέφτουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Ωστόσο, οι γενικές συμβουλές για να σκέφτεστε «θετικά» ή «να εστιάζετε στα καλά» δεν αρκούν για να απελευθερωθείτε από αυτή την καταστροφική νοοτροπία.

Αυτό που πραγματικά χρειάζεστε είναι συγκεκριμένες, εφαρμόσιμες συμβουλές.

Και ένα βαθμό σιγουριάς για το τι να περιμένουμε.

Οι γενικές συμβουλές δεν είναι ακριβώς λανθασμένες, απλώς στερούνται βασικών πληροφοριών. Όλοι γνωρίζουμε ότι το κλειδί για να ξεπεράσουμε την αυτολύπηση είναι η ευγνωμοσύνη – αυτό είναι προφανές. Είναι σαν να λέμε ότι το κλειδί για τη μακροζωία είναι να ζεις μια μακρά, υγιή ζωή.

Οι περισσότερες συμβουλές θεωρούν δεδομένο ότι μπορείτε εύκολα να βρείτε αυτό ακριβώς που χρειάζεστε για να λειτουργήσει.

Πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις

Πρόσφατα είχα μια κρίση αυτολύπησης, η οποία ήταν αποτέλεσμα μιας διαφωνίας με τη σύζυγό μου. Είναι ειλικρινά ένα σπάνιο γεγονός και έτσι όταν συμβαίνει, μπορεί να μας πιάσει και τους δύο απροετοίμαστους.

Θυμάμαι ότι ήθελα να το ξεπεράσω, αλλά και ότι ταυτόχρονα ήθελα να αφεθώ στη σκέψη ότι ήμουν παρεξηγημένος. Θυμάμαι επίσης να φέρνω στον νου μου όλες τις προφανείς συμβουλές για το πώς να νικήσω την αυτολύπηση, αλλά καμία από αυτές δεν μου φαινόταν πιο ελκυστική από το πώς ήμουν. Ένιωθα ότι χρειαζόταν να καταβάλλω πολλή προσπάθεια για να τα καταφέρω.

Οι προφανείς συμβουλές συνήθως έχουν ως εξής:

  • Επικεντρωθείτε στα καλά πράγματα στη ζωή σας αντί να λυπάστε τον εαυτό σας.
  • Δημιουργήστε ένα σχέδιο για να διορθώσετε τα προβλήματα που έχετε υπό τον έλεγχό σας και σταματήστε να ανησυχείτε για όλα τα υπόλοιπα.
  • Αμφισβητήστε την αρνητική σκέψη εντοπίζοντας τις μη χρήσιμες σκέψεις και επαναδιατυπώνοντάς τες.

Δεν είναι λάθος. Όλες αυτές οι συμβουλές είναι πολύ καλές. Αλλά μέσα στον εσωτερικό αγώνα της αυτολύπησης, αυτές οι προφανείς λύσεις μοιάζουν αδύνατες.

Γιατί;

Η αυτολύπηση είναι ένα από αυτά τα περίεργα συναισθήματα που αγαπάμε και μισούμε. Ξέρουμε ότι είναι καταστροφική μακροπρόθεσμα, ωστόσο μερικές φορές είναι η ευκολότερη διαθέσιμη παρηγοριά για την ανασφάλεια, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση ή την απογοήτευση που νιώθουμε.

Η ενασχόληση με τα προβλήματά μας μας επιτρέπει να δικαιολογήσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε. Και παραδόξως, το να λυπόμαστε τον εαυτό μας είναι μερικές φορές ευκολότερο από το να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας πλήγωσε.

Πραγματικές λύσεις για την αντιμετώπιση της αυτολύπησης

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, αν σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε πραγματικά την αυτολύπηση, υπάρχουν δύο βασικά πράγματα που πρέπει να κάνετε: να θέσετε έναν παράλληλο στόχο και να μιλήσετε με κάποιον για τα συναισθήματά σας.

Ένας παράλληλος στόχος

Απασχολήστε το μυαλό σας με έναν παράλληλο στόχο. Όταν τα συναισθήματά σας είναι σε έξαρση, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε την κατάστασή σας πριν ηρεμήσετε. Οι καλύτερες συμβουλές του κόσμου θα σας φανούν αδύνατες.

Για παράδειγμα, δεν με βοηθά να σκέφτομαι πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων, όταν λυπάμαι τον εαυτό μου. Ο εγκέφαλός μου ξέρει ότι απλώς προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου για να το ξεπεράσω και αντιστέκεται εύκολα σε αυτή την προσπάθεια.

Το κλειδί είναι η έμμεση προσέγγιση του προβλήματος. Επιστρέψτε στη συναισθηματική ουδετερότητα το συντομότερο δυνατό. Πώς γίνεται αυτό; Ο γρηγορότερος τρόπος είναι να σταματήσετε να σκέφτεστε τα συναισθήματά σας και να απορροφηθείτε πλήρως από κάτι άλλο.

Προτείνω μια μικρή παράλληλη δραστηριότητα. Αυτές είναι μερικές δικές μου ιδέες:

  • 30΄ αεροβικής άσκησης, όπου ο καρδιακός ρυθμός μου είναι μεταξύ 60 και 70% του μέγιστου, ίσα ίσα για να ιδρώσω ελαφρά.
  • Διαβάζω 30-45 σελίδες από ένα μη μυθοπλαστικό βιβλίο με εμπνευσμένες, πρωτότυπες ιδέες και κρατάω σημειώσεις.
  • Δημιουργώ ένα λεπτομερές περίγραμμα για ένα νέο άρθρο και στη συνέχεια γράφω μια εισαγωγή 200-300 λέξεων.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες απασχολούν πλήρως το μυαλό μου και αρχίζουν να απομακρύνουν τη συναισθηματική μου ενέργεια από την αυτολύπηση και να τη μεταφέρουν σε κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να πείσω τον εαυτό μου να εγκαταλείψει την αυτολύπηση, παρά μόνο να σταματήσει για λίγο, ώστε να ασχοληθώ με την παράλληλη δραστηριότητά μου.

Συζητήστε το

Κάντε μια σοβαρή συζήτηση με κάποιον για τα συναισθήματά σας. Είναι απολύτως απαραίτητο 1) να μιλήσετε δυνατά για τα συναισθήματά σας και 2) να το κάνετε με κάποιον που μπορείτε να εμπιστευτείτε. Υπάρχει κάτι βαθιά θεραπευτικό στο να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να βάζουμε τις χαοτικές μας σκέψεις σε πραγματικές προτάσεις και να έχουμε κάποιον να μας ακούει με ενσυναίσθηση και να μας προσφέρει ευγενική ανατροφοδότηση.

Μπορείτε να το κάνετε αυτό με οποιονδήποτε αγαπάτε, ακόμη και με το άτομο που σας προσέβαλε/πλήγωσε.

Προσπαθήστε να εκφραστείτε με ήρεμο, μετρημένο τρόπο και να αποκλιμακώσετε τα συναισθήματά σας, όχι να τα αναζωπυρώσετε.

Δεν χρειάζεται να έχετε μια κάποια θεωρία για το γιατί αισθανθήκατε όπως αισθανθήκατε. Απλά βάλτε το σε λέξεις. Συνήθως μαθαίνουμε από τα λάθη μας και την επανάληψη, όχι απλώς μέσω της θεωρητικής αντιμετώπισής τους.

Ξεκινήστε μια συζήτηση το συντομότερο δυνατό. Όσο περισσότερο περιμένετε, σύμφωνα με την εμπειρία μου, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να συνέλθετε.

Μην συγχέετε τον σκοπό και τα μέσα

Αυτό είναι όλο. Τα πρώτα βήματα για να νικήσετε την αυτολύπηση είναι να διαλύσετε τα έντονα συναισθήματά σας με μια δραστηριότητα και να συζητήσετε με έναν στενό και έμπιστο φίλο σας το πώς αισθάνεστε.

Όλα τα άλλα πράγματα σχετικά με την «εστίαση στα καλά», τη «δημιουργία ενός σχεδίου» και την «πρόκληση των αρνητικών σκέψεων» είναι τα πράγματα που φυσικά θα θέλετε να κάνετε καθώς βγαίνετε από την αυτολύπηση, αλλά συνήθως δεν είναι τα κατάλληλα εργαλεία όταν βρίσκεστε ακόμα σε έξαψη.

Η απλή αλλά χρήσιμη συμβουλή μου, εν ολίγοις, είναι να μην καταπολεμάτε άμεσα τα αρνητικά σας συναισθήματα, αλλά να απασχολήστε με άλλες δραστηριότητες που σας βοηθούν να τα ξεχάσετε.

Του Mike Donghia

Επιμέλεια: Αλία Ζάε