Τετάρτη, 25 Ιούν, 2025

‘Follow the Silenced’: COVID-19 και ένας πολιτισμός ψεύδους

Το ντοκιμαντέρ «Follow the Silenced», δηλαδή, Ακολουθήστε τους Αποσιωπημένους, δείχνει τις ιστορίες ασθενών σε διάφορες βαρύτητες έως και θανάσιμα Αμερικανών που ασθένησαν μετά το εμβόλιο COVID-19, και τον αγώνα τους να ακουστούν. Η πρώτη από από αυτές τις δύο κριτικές μιλάει για την συνεργασία της μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας με την διοίκηση Μπάιντεν-Χάρρις για την αποσιώπηση των ασθενών.

Το ντοκιμαντέρ δείχνει την δασκάλα προσχολικής αγωγής Μπριέν Ντρέσεν, που είχε πάει εθελοντικά σε κλινικές δοκιμές για το κοινό καλό. Σύντομα είδε τα συμπτώματα μετά τον εμβολιασμό: υπερευαισθησία σε ήχο και φως, θολωμένη όραση, εμβοή, και απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης.

Παρομοίως, οι γονείς της μαθήτριας Λυκείου Μάντι ντε Γκαρέ αντιλήφθηκαν τα παγωμένα, πρησμένα δάχτυλα και χέρια της, τους μη ελεγχόμενους σπασμούς, και τις λιποθυμίες. Άλλοι έχουν αμέτρητα άλλα παράπονα: τσιμπήματα στο πρόσωπο χωρίς λόγο, πονοκεφάλους, καρδιακά επεισόδια, πλήρης έλλειψη μνήμης, δυσλειτουργία ουροδόχου κύστης-εντέρου, πόνο σε αρθρώσεις, θρομβώσεις αίματος, αρρυθμία, και μερική παράλυση.

Ξαφνικά, δεν είναι ικανοί να συνεχίσουν τις ζωές τους. Δεν μπορούν να συνεχίσουν το σχολείο, το πανεπιστήμιο, την δουλειά, ή την ζωή ρουτίνας. Αυτό επίσης έχει επίδραση στις ζωές αυτών που τους φροντίζουν. Επισκέψεις σε εντατικές και κέντρα εμβολιασμού αντιμετωπίζονται με παγερή αδιαφορία.

Ανίκανοι να τους διαγνώσουν με ακρίβεια, οι γιατροί τους λένε ανοησίες, λέγοντας ότι μάλλον έχουν παραισθήσεις ή έχουν φτάσει στα όρια λόγω ψυχολογικού φορτίου. Οι γιατροί τους δίνουν αντικαταθλιπτικά και τους στέλνουν σε ψυχιάτρους ή νευρολόγους. Άλλοι επιμένουν ότι αυτά τα νέα συμπτώματα προκύπτουν από αιτίες που υπήρχαν από πριν.

Το ντοκιμαντέρ δείχνει πραγματικούς ανθρώπους, όχι ηθοποιούς, με πραγματικά ονόματα, οικογένειες και επαγγέλματα, που παλεύουν με μια οργουελιανή πολιορκία εγκλεισμών στο σπίτι, μασκών, αντιμικροβιακών, κοινωνικής απόστασης, και ολόκληρων νοσοκομείων που έχουν γίνει μονάδες εντατικής.

Η φωνή αφήγησης λέει ότι τα εμβόλια συνήθως χρειάζονται 10 έως 15 χρόνια για να βγουν στην αγορά. Εδώ, φτάνουν σε κλινικές δοκιμές και στην αγορά σε μήνες. Μέσω πλάνων βίντεο από ειδήσεις, ερευνητικές εργασίες, και έγγραφα κλινικών, το ντοκιμαντέρ λέει πως αυτή η βιασύνη οδήγησε όχι σε λίγους μόνο θανάτους και αυτοάνοσα προβλήματα.

Εμβόλια COVID-19 των Pfizer-BioNTech και Moderna σε κουτιά στο κέντρο υγείας Borinquen στο Μαϊάμι, στις 29 Μαΐου 2025. (Joe Raedle/Getty Images)

 

ΠΟΥ είναι ο κακοποιός

Στις 15 Μαΐου 2025, δύο δημοσιεύσεις αναγνώρισαν τους κινδύνους αυτής της βιασύνης. Πρώτον, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέδωσε στατιστικά, που έμμεσα αναγνώρισαν τους ασθενείς λόγω εμβολιασμού, όταν αποκάλυψε τις «βαθύτερες επιδράσεις στην υγεία σε απώλεια ζωής, μακροζωία, και γενική υγεία» της COVID-19. Δεύτερον, οι παραγωγοί του ντοκιμαντέρ Texans for Vaccine Choice έκαναν την πρώτη προβολή τους στο Ώστιν.

Ο ΠΟΥ μένει εμφανώς χωρίς να κατονομαστεί άμεσα, αλλά το ντοκιμαντέρ αποτελεί καταδίκη του, γιατί ο ΠΟΥ ενέκρινε παγκοσμίως τα εμβόλια που αναφέρονται στην ταινία: Pfizer, AstraZeneca, Moderna, και Johnson & Johnson. Αυτό το έκανε δυνατό για την μεγάλη φαρμακοβιομηχανία να είναι οδηγός στις παγκόσμιες αντιδράσεις για την επιδημία, διαβρώνοντας τις αμερικανικές υπηρεσίες υγείας CDC, NIH, και FDA ώστε να υπακούουν χωρίς ερωτήσεις.

Ήδη από τον Νοέμβριο του 2021, ο ΠΟΥ αναγνώρισε «σπάνια» βαρύτατα συμβάντα στην Αμερική αλλά δεν απαίτησε από την μεγάλη φαρμακοβιομηχανία και από εθνικούς διαχειριστές να το αντιμετωπίσουν. Αν το είχαν κάνει, θα παραδέχονταν ότι δεν ήταν «σπάνιες» όπως πιστευόταν και θα απαντούσαν κατάλληλα.

Το ντοκιμαντέρ εξηγεί πως το μαγείρεμα των στατιστικών χρησιμοποιήθηκε για να καθυστερήσει τον χρόνο στον οποίον κάποιος θεωρήθηκε εμβολιασμένος. Οι παρενέργειες μετά από την πρώτη δόση δεν θεωρήθηκε ότι οφείλονταν σε εμβόλια επειδή τα άτομα δεν ήταν «πλήρως» εμβολιασμένα. «Αιτία θανάτου» κατέληξε να καταγράφεται οτιδήποτε άλλο εκτός από το ίδιο το εμβόλιο επειδή δεν είχε δημιουργηθεί κωδικός διάγνωσης που θα κατηγορούσε το εμβόλιο. Λόγω αυτού, η κλίμακα των ασθενειών και θανάτων που προκλήθηκαν από τα εμβόλια (και όχι από την COVID-19) παρέμεινε κρυφή.

Αυτοάνοσες ασθένειες

Η Τζέσικα Ρόουζ, ειδική υπολογιστικής-μοριακής βιολογίας και ανοσολογίας, είπε ότι το πρότυπο mRNA SARS2 που χρησιμοποίησαν οι κατασκευαστές εμβολίων έχει στόχο να φτιάξει με πρωτεΐνη ακίδα, που σε κάποιες στιγμές μεταφέρεται στην μεμβράνη του ίδιου του κυττάρου. Το σώμα μετά θεωρεί την πρωτεΐνη ως ξένη και θέλει να εξαλείψει αυτά τα κύτταρα όπου κι αν βρεθούν, δημιουργώντας «ανοσολογική απώλεια ελέγχου.»

Η μυελίνη βοηθά στην μόνωση των νευρώνων με τον τρόπο που η συνθετική μόνωση μονώνει τα ηλεκτρικά καλώδια. Η ιδρύτρια του Ινστιτούτου Νευρολογίας του Σαν Αντόνιο Σουζάν Γκάζντα λέει: «Το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί αντισώματα κατά της μυέλινης.» Παραδέχεται ότι είδε μια πλημμύρα πολλαπλών σκληρώσεων και άλλων ασθενειών που αφαιρούν την μυελίνη. Ο ορθοπεδικός χειρούργος και θύμα του εμβολίου Τζολ Γουόλσκογκ, αντιμετωπίζοντας εκτεταμένη μυελίτιδα, εξηγεί ότι η πλατφόρμα mRNA προκαλεί μοριακή παντομίμα. Το σώμα επιτίθεται στους ιστούς του και στα νεύρα του πιστεύοντας ότι είναι μολυσμένα με COVID-19.

Αυτό προκαλεί διάφορα (όχι μόνο λίγα) συμπτώματα και διαχέεται σε ολόκληρα συστήματα: νευρολογικό, λυμφατικό, οπτικό, ηπατολογικό, αναπνευστικό, πεπτικό, κυκλοφορικό, και μυοσκελετικό. Κάποιες φορές εκδηλώνεται ως το βαρύτατο Σύνδρομο Φλεγμονής Πολλαπλών Συστημάτων.

Εγκαταλελειμμένοι από τα συστημικά οικοδομήματα υγείας και ΜΜΕ, όλο και μεγαλύτεροι αριθμοί θυμάτων εμβολίων συνενώνονται σε κοινωνικά μέσα για να βοηθήσουν τον εαυτό τους και να το κάνουν γνωστό. Αλλά η διοίκηση Μπάιντεν-Χάρρις τους καταστέλλει. Οι εκκλήσεις τους στο αμερικανικό κοινό μέσω των παλιών ΜΜΕ και κοινωνικών μέσων έχει ως αποτέλεσμα την αποσιώπηση των αθώων που θέλουν να μιλήσουν.

Η ομάδα παραγωγής του ντοκιμαντέρ «Follow the Silenced.» (Follow the Silenced)

 

 

Το τίμημα της λογοκρισίας

Η διοίκηση Μπάιντεν έβαλε πίεση σε όλο το γήπεδο. Σε μια συνέντευξη, ο Μπάιντεν λέει: «Δεν πρόκειται να κολλήσετε COVID αν έχετε αυτούς τους εμβολιασμούς.» Με στόχο τα θύματα εμβολίων, ο γενικός χειρουργός των ΗΠΑ Βιβέκ Μούρθυ είπε: «Στην παραπληροφόρηση, αν δεν το μοιράζεσαι τότε νοιάζεσαι, είναι διαφορετικό από αυτό που μας είπαν πολλές από τις μαμάδες μας.»

Η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Σάκι προειδοποίησε ότι έχει ζητηθεί από τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων να δρουν ενάντια σε αφηγήσεις «επικίνδυνες προς την δημόσια υγεία.»

Ο σύμβουλος του Μπάιντεν Ρομπ Φλάχερτυ έστειλε πιεστικά μηνύματα στις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων που τις έκαναν να κλείνουν ομάδες υποστήριξης θυμάτων εμβολιασμών, αντιστεκόμενες σε αυτό που το κράτος ονόμασε ψεύδος, μεγεθύνοντας αυτό που το κράτος αποκάλεσε αλήθεια. Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Φέισμπουκ παραδέχεται ότι η κυβέρνηση είπε σε πλατφόρμες να αφαιρέσουν οτιδήποτε συνδέεται με παρενέργειες εμβολίων. Το Φέισμπουκ αφαίρεσε όχι λιγότερα από 18 εκατομμύρια «ψεύδη» για την COVID-19.

Ο Ρόμπερτ Φρενκ, ιατρός, κύριος ερευνητής στον έλεγχο του εμβολίου COVID της Pfizer για παιδιά, επέβλεπε την εγγραφή παιδιών εθελοντών σε κλινικές δοκιμές. Ένας δικηγόρος εδώ αφήνει να εννοηθεί, ότι είναι λόγω του Φρενκ που έχει «πληρωθεί από την Pfizer» που επέμενε ότι οι παρενέργειες δεν σχετίζονταν με το εμβόλιο.

Ενώ επέβαλλαν μάσκες και εμβόλια, ούτε ο ΠΟΥ ούτε εθνικές υπηρεσίες επέβαλλαν την χρήση, ακόμα λιγότερο την σωστή χρήση, του Συστήματος Αναφοράς Παρενεργειών Εμβολίων (VAERS, ΣΑΠΕ). Εδώ επαγγελματίες υγείας λένε πως κανένας δεν εκπαιδεύτηκε στο ΣΑΠΕ, αν και πολλοί το έμαθαν μόνοι τους μέσω δοκιμών και λαθών.

Σε άλλους ζητήθηκε να αναφέρουν μόνο σε χορηγούς εμβολίων (Pfizer και άλλους) που με την σειρά τους αναφέρουν στο FDA, και όχι μέσω ΣΑΠΕ. Ο Πήτερ Μαρκς του FDA επιμένει πως μια αναφορά στο ΣΑΠΕ δεν σημαίνει ότι το εμβόλιο προκάλεσε την παρενέργεια.

Φυσικά, τα εμβόλια ίσως έσωσαν αρκετές ζωές. Αλλά αντί να είναι ανοιχτή και ειλικρινής για την κλίμακα και βαρύτητα των παρενεργειών εμβολίων, η κυβέρνηση κατέστειλε την άρνηση και έλλειψη απόδοσης ευθυνών. Η Μπριέν λέει, ανακατεύθυναν «τον θυμό και ενόχλησή τους στην μικρή, μη εμβολιασμένη μειονότητα», παρουσιάζοντάς την ως κίνδυνο στην δημόσια υγεία.Το ντοκιμαντέρ δείχνει τον Μπάιντεν και την ομάδα του να φτιάχνουν δυνατές εκστρατείες εμβολιασμού από πόρτα σε πόρτα ως λύσεις στην «πανδημία των ανεμβολίαστων.»

Σε συνεντεύξεις, ο παραγωγός-σκηνοθέτης-κινηματογραφιστής Μάθιου Λυν Γκάτρι εξηγεί πως η δημοσιογραφία δεν υπηρέτησε τους ανθρώπους. Όταν ορδές των παλιών μέσων παπαγαλίζουν το συστημικό αφήγημα, αυτό θα πρέπει να είναι το «βαρόμετρο του ψέματος.» Προσθέτει, οι Αμερικανοί είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι σε κακή συμπεριφορά της φαρμακοβιομηχανίας επειδή, εκτός από την Νέα Ζηλανδία, οι Ηνωμένςε Πολιτείες είναι η μόνη χώρα υψηλού εισοδήματος που επιτρέπει διαφήμιση των φαρμακοβιομηχανιών κατευθείαν στον καταναλωτή.

Ο Γκάτρι είναι ευγνώμων για την φροντίδα που ιατροί και νοσοκόμες του έδωσαν ως παιδί με χρόνια πάθηση. Ωστόσο, έχασε την μικρή αδελφή του λόγω κακής διάγνωσης, αμέλειας, και κακής άσκησης.

Αντιμέτωπος με την απόγνωση των θυμάτων των εμβολίων, μιλά για τις καλές και κακές εμπειρίες του με το σύστημα υγείας. Τονίζει αυτήν την συνωμοσία των ειδικών, αλλά συνεχίζει για να επιδοκιμάσει τον θρίαμβο της ανθρώπινης ψυχής. Τα θύματα εμβολίων αφήνονται να αγωνιστούν για τον εαυτό τους. Η Μπριέν λέει με αγωνία: «Το γιατί είναι ευθύνη των ασθενών να το κάνουν αυτό, δεν μπορώ να το καταλάβω.»

«Follow the Silenced.» (Follow the Silenced)

 

Το δεύτερο μέρος της κριτικής ακολουθεί τους αποσιωπημένους καθώς ανοίγονται και μιλάνε.

Μπορείτε να παρακολουθήστε το Follow the Silenced στην ιστοσελίδα του, και στα PrimeVideo, και YouTube.

‘Follow the Silenced’

Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθέτης: Matthew Lynn Guthrie
Διάρκεια: 1 ώρα, 33 λεπτά
Ημερομηνία έκδοσης: 15 Μαΐου, 2025
Αξιολόγηση: 4 αστέρια από 5

Η Κίνα παρουσιάζει τις αεροπορικές της φιλοδοξίες στο Παρίσι

Με έντονη γεωπολιτική χροιά ολοκληρώθηκε την Κυριακή η 55η Διεθνής Έκθεση Αεροπορίας και Διαστήματος του Παρισιού, γνωστή και ως Paris Air Show, με την Κίνα να έχει φέτος πρωταγωνιστικό ρόλο στη διοργάνωση.

Η έκθεση, που πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια στο αεροδρόμιο Λε Μπουρζέ, αποτελεί το σημαντικότερο και μεγαλύτερο παγκοσμίως γεγονός στον τομέα της αεροδιαστημικής και της άμυνας. Στις προηγούμενες διοργανώσεις, η παρουσία του Πεκίνου ήταν περιορισμένη, με λίγες κρατικές εταιρείες να συμμετέχουν διακριτικά. Ωστόσο, η έκθεση του 2025 σηματοδότησε μια αξιοσημείωτη στροφή: σύμφωνα με την οργανωτική επιτροπή GIFAS (Groupement des Industries Françaises Aéronautiques et Spatiales), ο αριθμός των κινεζικών συμμετοχών υπερδιπλασιάστηκε – από 29 το 2023 σε 76 φέτος.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, που διήρκεσε από τις 16 έως τις 22 Ιουνίου, τα περίπτερα γέμισαν με μοντέλα και μακέτες που αποτύπωναν την ευρεία γκάμα της κινεζικής αεροναυπηγικής παραγωγής – από επιβατηγά αεροσκάφη έως μαχητικά και μη επανδρωμένα συστήματα (Unmanned Aerial Vehicles – UAV).

Το επιβατηγό αεροσκάφος C919 της κρατικής COMAC (Commercial Aircraft Corporation of China) μοιράστηκε τα φώτα της δημοσιότητας με την AVIC (Commercial Aircraft Corporation of China), την κορυφαία κρατική κοινοπραξία της Κίνας στον τομέα, η οποία παρουσίασε πλήθος στρατιωτικών και πολιτικών αεροσκαφών και drone. Μεταξύ αυτών ήταν τα μαχητικά J-10CE, J-35A και J-20, το μεταγωγικό Y-20, το ελικόπτερο Z-20, καθώς και το stealth UAV GJ-11. Παρουσιάστηκαν επίσης τα πολιτικά UAV Wing Loong, η σειρά ελικοπτέρων Xuange, το αμφίβιο πυροσβεστικό αεροσκάφος AG600M και το μεσαίου μεγέθους ελικόπτερο πολλαπλών χρήσεων AC352, προϊόν συνεργασίας με την Airbus. Συνολικά, η AVIC παρουσίασε πάνω από τριάντα μοντέλα σε οκτώ κατηγορίες.

Μήνυμα στρατηγικής επέκτασης

Πολλές από τις 76 κινεζικές εταιρείες συμμετείχαν για πρώτη φορά, κάτι που, σύμφωνα με αναλυτές, υπογραμμίζει την πρόθεση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) να ενισχύσει την παρουσία του στον ευρωπαϊκό αεροδιαστημικό τομέα.

Οι διοργανωτές της έκθεσης απέφυγαν να σχολιάσουν ειδικά την κινεζική συμμετοχή, ενώ Γάλλοι ειδικοί εκτίμησαν ότι η Κίνα αξιοποιεί τη διοργάνωση για να ενισχύσει τη διεθνή της εικόνα και επιρροή. Ο σινολόγος και ερευνητής Εμμανουέλ Λινκό ανέφερε ότι το Πεκίνο θεωρεί την έκθεση μια «χρυσή ευκαιρία» για προβολή, ενώ ο γεωπολιτικός αναλυτής Ζεράρ Βεσπιέ επεσήμανε πως η ισχυρή κινεζική παρουσία εξυπηρετεί ταυτόχρονα επικοινωνιακούς και πολιτικούς σκοπούς. Όπως σημείωσε, πρόκειται για μια προσπάθεια ανάδειξης των κινεζικών φιλοδοξιών σε ένα διεθνές κοινό.

Ισορροπώντας πάνω σε συγκλίνοντα συμφέροντα

Σύμφωνα με παρατηρήσεις της εφημερίδας The Epoch Times, οι Κινέζοι εκθέτες προώθησαν το αφήγημα της διμερούς συνεργασίας με τη Γαλλία, επιδιώκοντας να προσελκύσουν επενδυτικό ενδιαφέρον, να διαψεύσουν απόψεις που «αδικούν» – όπως είπαν – τη χώρα τους και να αποδώσουν τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις στην Ευρώπη σε αποφάσεις με γεωπολιτικό υπόβαθρο που ελήφθησαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Υποστήριξαν ακόμη ότι τα δασμολογικά αντίποινα του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ επιβάρυναν τις εμπορικές συνθήκες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα πράγματα ενδέχεται να βελτιωθούν μετά τη λήξη της θητείας του.

Ο Λινκό εκτίμησε ότι το Πεκίνο προσπαθεί να υιοθετήσει έναν λόγο βασιζόμενο στις αποκλίσεις συμφερόντων μεταξύ των συμμάχων. Όπως εξήγησε, Γαλλία και ΗΠΑ ενδέχεται να συμμερίζονται κοινές αξίες, αλλά δεν έχουν πάντα τα ίδια οικονομικά συμφέροντα – σε αντίθεση με την Κίνα, με την οποία, αν και δεν μοιράζονται το ίδιο αξιακό σύστημα, υπάρχει κοινό οικονομικό έδαφος σε τομείς όπως η αγροδιατροφή, τα είδη πολυτελείας και η αεροδιαστημική.

Οι πωλήσεις στρατιωτικού υλικού παραμένουν εκτός ορίων

Παρά το γεγονός ότι οι κινεζικές εταιρείες δήλωσαν αισιοδοξία για μακροπρόθεσμη άρση των περιορισμών, το παρόν πλαίσιο εξαγωγών στρατιωτικών αεροναυπηγικών προϊόντων προς την Ευρώπη – λόγω ΗΠΑ και ΝΑΤΟ – παραμένει περιοριστικό. Ο Βεσπιέρ εμφανίστηκε επιφυλακτικός, λέγοντας πως δεν θεωρεί ρεαλιστικό το ενδεχόμενο εισόδου κινεζικών στρατιωτικών προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά, καθώς το ΝΑΤΟ λειτουργεί ως «συνεκτικό και αδιαπέραστο μέτωπο».

Από την πλευρά του, ο Λινκό σημείωσε ότι ενδεχόμενες μελλοντικές γεωπολιτικές κρίσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναθεώρηση. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι σε περιόδους αναταραχής, δύο τομείς ευημερούν παραδοσιακά: τα είδη πολυτελείας και τα εξοπλιστικά – κάτι που, όπως είπε, αποτελεί «ενδεικτικό στοιχείο». Υπό αυτό το πρίσμα, πρόσθεσε, η αναθεώρηση του εμπάργκο όπλων προς την Κίνα – που επιβλήθηκε από την ΕΕ μετά τα γεγονότα της Τιενανμέν το 1989 – δεν θα προκαλούσε έκπληξη.

Η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο κατέβαλαν σοβαρές προσπάθειες για την άρση του εμπάργκο μεταξύ 2003 και 2005. Το εμπάργκο όπλων της ΕΕ κατά του ΚΚΚ, που επιβλήθηκε στις 27 Ιουνίου 1989 ως αντίδραση στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν, παραμένει πολιτικά δεσμευτικό, αλλά δεν έχει κωδικοποιηθεί σε νόμο, σε αντίθεση με το εμπάργκο των ΗΠΑ. Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την άρση του εμπάργκο, στην οποία πρωτοστάτησε το Παρίσι, τελικά εγκαταλείφθηκε λόγω της έντονης αντίθεσης της Ουάσιγκτον.

Το C919 της COMAC στοχεύει την ευρωπαϊκή αγορά

Η φετινή έκθεση επρόκειτο να αποτελέσει κομβική στιγμή για την παρουσίαση του C919, του επιβατηγού αεροσκάφους μεσαίων αποστάσεων της COMAC, που φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί τα Airbus A320 και Boeing 737. Παρότι υπήρξαν προσδοκίες για πτητική επίδειξη στη γαλλική έδρα της Airbus, αυτό τελικά δεν κατέστη δυνατό. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασφαλείας της Αεροπορίας (European Union Aviation Safety Agency – EASA) δεν χορήγησε την απαραίτητη εξαίρεση, με αποτέλεσμα η παρουσίαση του C919 να περιοριστεί στη μακέτα.

Το πρώτο μεγάλο επιβατηγό αεροσκάφος C919 που παραδόθηκε απογειώνεται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Πουντόνγκ της Σαγκάης. Κίνα, στις 14 Μαΐου 2022. (VCG/VCG μέσω Getty Images)

 

Ωστόσο, η COMAC υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με τη γαλλική Safran και την αμερικανική Crane Aerospace για κοινή ανάπτυξη του μελλοντικού C929.

Ο Πατρίκ Ντεβώ, αεροδιαστημικός αναλυτής και πρώην στέλεχος της Airbus, δήλωσε ότι το βασικό ζητούμενο για την Κίνα είναι να πετύχει τη διεθνή πιστοποίηση του C919. Σύμφωνα με δηλώσεις του επικεφαλής της EASA (European Union Aviation Safety Agency), Φλοράν Γκιγιερμέ, στο γαλλικό περιοδικό L’Usine Nouvelle, η ευρωπαϊκή πιστοποίηση ενδέχεται να δοθεί εντός τριών έως έξι ετών, καθώς η διαδικασία διενεργείται στο πλαίσιο διμερούς συμφωνίας ΕΕ-Κίνας του 2019. Αντιθέτως, δεν έχει κατατεθεί σχετική αίτηση προς την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.

Η ευρωπαϊκή πιστοποίηση θεωρείται καθοριστικής σημασίας για την είσοδο του C919 σε αγορές της Ασίας, της Αφρικής και πέραν αυτών.

Καινοτομία ή απομίμηση;

Παρότι προβάλλεται ως εμβληματικό τεχνολογικό επίτευγμα της Κίνας, το C919 βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε δυτική τεχνογνωσία. Περίπου το 80% των εξαρτημάτων του προέρχονται από αμερικανούς και ευρωπαίους κατασκευαστές – συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων LEAP της Safran και της GE.

Ο Ντεβώ εξέφρασε επιφυλάξεις για την «πρωτοτυπία» του αεροσκάφους, λέγοντας ότι το σχέδιο θυμίζει έντονα το A320. Υπενθύμισε πως ένα A320 που είχε πωληθεί στην Κίνα εξαφανίστηκε από τα συστήματα παρακολούθησης στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και πιθανολογείται ότι αποσυναρμολογήθηκε και αντιγράφηκε. «Όταν εμφανίστηκε το C919, σκεφτήκαμε αμέσως ότι πρόκειται για ένα A320», παρατήρησε. «Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έβαζαν ένα αεροσκάφος σε ένα υπόστεγο, θα το αποσυναρμολογούσαν εντελώς και θα το αντιγράφουν. Θα μπορούσατε να το ονομάσετε απομίμηση.»

Σύμφωνα με γαλλικά μέσα, η Airbus δεν προχώρησε σε δημόσια καταγγελία, φοβούμενη τις συνέπειες στις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα. Ωστόσο, φέρεται να ενίσχυσε τα πρωτόκολλα ασφαλείας της για έρευνα και ανάπτυξη.

Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών συνεχίζουν να κατατάσσουν την κινεζική βιομηχανική κατασκοπεία μεταξύ των κορυφαίων απειλών για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Το 2022, ο Κινέζος πράκτορας Σου Γιαντζούν καταδικάστηκε σε 20ετή κάθειρξη για απόπειρα κλοπής εμπορικών μυστικών από τις GE Aviation και Safran – και οι δύο εκ των βασικών προμηθευτών του C919.

Του Etienne Fauchaire

Ισραήλ: «Κατάφωρη παραβίαση» της εκεχειρίας από το Ιράν – Εντολή για μαζικά πλήγματα

Η εκεχειρία καταρρέει: Εντολή Κατζ για «σκληρή απάντηση» του ισραηλινού στρατού μετά από πυραυλική επίθεση

Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ισραέλ Κατζ, δήλωσε πως το Ιράν «παραβίασε πλήρως» τη συμφωνία εκεχειρίας, εξαπολύοντας πυραυλική επίθεση λίγο μετά την έναρξή της. Σύμφωνα με τον ίδιο, διέταξε τον ισραηλινό στρατό να επαναλάβει τα πλήγματα κατά ιρανικών παραστρατιωτικών και κυβερνητικών στόχων στην Τεχεράνη.

Σύμφωνα με τις ισραηλινές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, από τους πυραύλους που εκτοξεύτηκαν προς το Ισραήλ μετά την έναρξη της εκεχειρίας, δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί.

«Ήδη έχω δώσει εντολή στις Ένοπλες Δυνάμεις να απαντήσουν σκληρά στην ιρανική παραβίαση της εκεχειρίας με μαζικά πλήγματα κατά στόχων του καθεστώτος στην καρδιά της Τεχεράνης», ανέφερε ο Κατζ.

Όπως εξήγησε, η απόφαση αυτή ελήφθη «λόγω της κατάφωρης παραβίασης της εκεχειρίας που κήρυξε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, με την εκτόξευση πυραύλων κατά του Ισραήλ, αλλά και σύμφωνα με την πάγια πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης για σθεναρή αντίδραση σε κάθε παραβίαση».

Εκτόξευση πυραύλων από το Ιράν: Ενημέρωση από τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις

Σε ανακοίνωσή του στις 10:35 το πρωί, το Γενικό Επιτελείο του Ισραήλ (IDF) γνωστοποίησε ότι ήχησαν σειρήνες στη βόρεια χώρα, καθώς εντοπίστηκε εκτόξευση πυραύλου από το Ιράν.

«Αυτή τη στιγμή, η Πολεμική Αεροπορία προχωρά άμεσα σε αναχαίτιση και πλήγματα όπου απαιτείται για την εξάλειψη της απειλής», ανέφερε το Ισραηλινό Επιτελείο σε ανάρτησή του στη πλατφόρμα X.

Η προειδοποίηση ακολούθησε λίγο μετά τη δήλωση του γραφείου του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος είχε αναγνωρίσει ότι υπάρχει συμφωνία εκεχειρίας με το Ιράν, αλλά διατηρεί το δικαίωμα για «ισχυρή απάντηση σε κάθε παραβίαση της εκεχειρίας».

 

Η αποδυνάμωση του Ιράν πλήττει άμεσα την Κίνα

Σχολιασμός

Η Κίνα υπήρξε μία από τις ελάχιστες χώρες που τάχθηκαν υπέρ του Ιράν, καταδικάζοντας δημοσίως τα ισραηλινά πλήγματα κατά ιρανικών πυρηνικών και στρατιωτικών στόχων ως παραβίαση της κυριαρχίας του Ιράν και ζητώντας άμεση αποκλιμάκωση.

Καθώς οι ενέργειες πληρεξουσίων του Ιράν όπως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ και οι Χούθι τραβούν τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας τα τελευταία χρόνια, η Κίνα απομονώνεται όλο και περισσότερο λόγω της μακρόχρονης ανοιχτής στήριξής της προς τη σιιτική χώρα — στήριξη που ξεκίνησε με την ενίσχυση της ιρανικής πυρηνικής έρευνας ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Οι κινεζικές επενδύσεις στο Ιράν ενδέχεται να κινδυνεύσουν ή να προκαλέσουν διπλωματικά προβλήματα στο Πεκίνο.

Ας εξετάσουμε την κατάσταση.

Κίνα και Ιράν από το 1979

Οι μέχρι τότε ανύπαρκτες σχέσεις Ιράν-Κίνας άρχισαν να αναπτύσσονται μετά την Ιρανική Επανάσταση του 1979. Δεν είναι τυχαίο πως κράτη-παρίες συχνά βρίσκουν κοινά συμφέροντα και συνεργάζονται. Το Ιράν χαρακτηρίζεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ ως ο μεγαλύτερος κρατικός χορηγός της διεθνούς τρομοκρατίας επί 39 συναπτά έτη. Παράλληλα, το κινεζικό καθεστώς κατηγορείται για πολιτιστική γενοκτονία και εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων επί δεκαετίες.

Η σχέση Ιράν-Κίνας ξεκίνησε αργά αλλά εξελίχθηκε σταθερά, παράλληλα με την οικονομική και στρατιωτική επέκταση της Κίνας, η οποία εντάθηκε υπό την ηγεσία του Σι Τζινπίνγκ.

Βασικά σημεία

Η Κίνα επιχειρεί να διασφαλίσει τις σημαντικές επενδύσεις της στο Ιράν, τόσο σε οικονομικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Εκτιμάται πως από το 1979 έως σήμερα, έχει επενδύσει τουλάχιστον 40 δισεκατομμύρια δολάρια, κυρίως στην κατασκευή ενεργειακών υποδομών για την εξαγωγή ιρανικού πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την ενεργειακά εξαρτημένη Κίνα.

Σε διπλωματικό επίπεδο, η Κίνα ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, στις 14 Φεβρουαρίου 1979. Έκτοτε, το Πεκίνο καλλιέργησε σχέσεις με την Τεχεράνη με πολιτική μη ευθυγράμμισης και μη παρέμβασης, πολιτική που βρήκε θετική απήχηση στο Ιράν, ιδιαίτερα στα τέλη του Ψυχρού Πολέμου.

Στη δεκαετία του 1980, η Κίνα έπαψε να προωθεί την παγκόσμια κομμουνιστική επανάστατη για να στραφεί προς τη «διπλωματική πραγματιστική πολιτική» και την οικονομική εκσυγχρονιστική στρατηγική. Στην περίπτωση του Ιράν, αυτό σήμαινε και την αποστασιοποίηση από το κομμουνιστικό κόμμα Τουδέχ υπέρ των διακρατικών σχέσεων.

Κατά τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ (1980–1988), η Κίνα παρείχε στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 2 δισ. δολαρίων, περιλαμβάνοντας ρουκέτες 107 χιλιοστών, αεροσκάφη, άρματα μάχης και αντιαεροπορικά συστήματα.

Το 1984, με κινεζική συνδρομή, ιδρύθηκε το Πυρηνικό Τεχνολογικό Κέντρο Ισφαχάν, με τεχνική υποστήριξη για την εγκατάσταση ερευνητικών πυρηνικών αντιδραστήρων και άλλων βασικών εργαστηρίων πυρηνικής τεχνολογίας.

Το 1990, υπογράφηκε μυστική πυρηνική συμφωνία με την Κίνα, η οποία παρείχε τεχνική βοήθεια για εξόρυξη ουρανίου, εμπλουτισμό και ερευνητικές δραστηριότητες. Αν και από το 2005 η Κίνα σταμάτησε την υπογραφή νέων εξοπλιστικών συμφωνιών, ώστε να συμμορφωθεί με τις διεθνείς κυρώσεις και αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, συνέχισε να τιμά παλαιότερες συμφωνίες μέχρι το 2015, ενώ βοήθησε το Ιράν στην εγχώρια παραγωγή όπλων κινεζικής προέλευσης, όπως ο πύραυλος Silkworm.

Το 2004, υπογράφηκε 25ετής συμφωνία ύψους 70 δισ. δολαρίων μεταξύ του Ιράν και του κινεζικού ενεργειακού κολοσσού Sinopec για την ανάπτυξη του πετρελαϊκού και φυσικού πλούτου της χώρας.

Μέχρι το 2005, η Κίνα είχε καταστεί ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας προς το Ιράν, καλύπτοντας το 8,3% των εισαγωγών της χώρας. Το 2009, η εφημερίδα Tehran Times ανέφερε ότι η Κίνα είχε γίνει ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος του Ιράν, με διμερές εμπόριο αξίας 21,2 δισ. δολαρίων.

Ως μέρος της συμφωνίας JCPOA του 2015, η Κίνα δεσμεύτηκε να βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό του βαρέος ύδατος αντιδραστήρα Αράκ. Το 2016, κατά την επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ στην Τεχεράνη, υπογράφηκε ο οδικός χάρτης για μια 25ετή «Ολοκληρωμένη Στρατηγική Εταιρική Σχέση», με έμφαση στην ενέργεια, τις υποδομές, την περιφερειακή ασφάλεια και τις εμπορικές σχέσεις.

Το 2021, υπεγράφη νέα 25ετής συμφωνία συνεργασίας, επικεντρωμένη στο εμπόριο, τις εξαγωγές ιρανικού πετρελαίου και τις κινεζικές επενδύσεις. Η στρατηγική του ΚΚΚ στο Ιράν εναρμονίζεται με την πρωτοβουλία «Μία ζώνη, ένας δρόμος», με στόχο την απόκτηση πρώτων υλών και την εξαγωγή κινεζικών προϊόντων.

Το 2023, η Κίνα κατέγραψε διπλωματική επιτυχία στη Μέση Ανατολή, με τη διαμεσολάβηση για αποκατάσταση σχέσεων μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας.

Στις 14 Ιουνίου του τρέχοντος έτους, σε ένδειξη συνέχισης της στήριξης της Κίνας προς το Ιράν, ο Κινέζος πρέσβης στον ΟΗΕ, Φου Κονγκ, καταδίκασε τις ισραηλινές στρατιωτικές ενέργειες.

Συμπέρασμα

Το κινεζικό καθεστώς έχει πολλά να χάσει από την έκβαση της σύγκρουσης Ισραήλ-Ιράν. Ως ο μεγαλύτερος αγοραστής ιρανικού πετρελαίου, η Κίνα απορροφά πάνω από το 90% των εξαγωγών αργού πετρελαίου του Ιράν. Οποιαδήποτε διακοπή στη ροή πετρελαίου από τα Στενά του Ορμούζ, λόγω σύγκρουσης ή καταστροφής υποδομών, θα αποτελούσε βαρύ πλήγμα για την κινεζική οικονομία.

Οι ισραηλινές επιθέσεις σε ιρανικές πυρηνικές υποδομές αναδεικνύουν τη διαχρονική στήριξη του Πεκίνου στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν. Αν και η Τεχεράνη επιμένει ότι οι εγκαταστάσεις της προορίζονται για ειρηνικούς σκοπούς, το Κέντρο Ισφαχάν έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή σε μυστικό πυρηνικό πρόγραμμα. Μετά την αποχώρηση της Γαλλίας το 1979, η Κίνα ήταν αυτή που συνέβαλε στην ανάπτυξή του.

Τίθεται, επίσης, το ερώτημα κατά πόσον κάποιοι από τους περισσότερους από 1.000 Κινέζους υπηκόους που αποχώρησαν από το Ιράν μετά τις 13 Ιουνίου εμπλέκονταν σε δραστηριότητες σχετικές με το πυρηνικό πρόγραμμα.

Στην προσπάθειά της να εκτοπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Μέση Ανατολή, η Κίνα κινδυνεύει να χάσει σημαντική διπλωματική επιρροή στα κράτη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου αν ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με την Τεχεράνη.

 Οι απόψεις που εκφράζονται εδώ είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις απόψεις της Epoch Times.

Υποχωρούν οι τιμές του πετρελαίου, μαζί με τους φόβους για νέα κρίση στη Μέση Ανατολή

Πάνω από 7% υποχώρησαν οι τιμές του πετρελαίου στις 23 Ιουνίου, καθώς ενισχύθηκαν οι εκτιμήσεις των επενδυτών ότι η περιορισμένη αντίδραση του Ιράν θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποκλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή.

Η τιμή του αμερικανικού δείκτη West Texas Intermediate (WTI) μειώθηκε κατά 7,3%, υποχωρώντας κάτω από τα 69 δολάρια το βαρέλι στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης. Αντίστοιχα, η τιμή του Brent, παγκόσμιου δείκτη αναφοράς, σημείωσε πτώση σχεδόν 7%, φτάνοντας κάτω από τα 71 δολάρια στο ICE Futures του Λονδίνου.

Οι τιμές πετρελαίου επέστρεψαν στα επίπεδα πριν από την ισραηλινή επίθεση στο Ιράν, στις 13 Ιουνίου.

Παράλληλα, η τιμή του φυσικού αερίου υποχώρησε κατά 4%, στα 3,70 δολάρια ανά μονάδα, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα τιμολόγησης.

Αν και οι τιμές είχαν ενισχυθεί έως και 5% κατά τη διάρκεια της νύχτας, στη συνέχεια σημείωσαν απότομη πτώση, καθώς οι επενδυτές εμφανίστηκαν αδιάφοροι απέναντι στον κίνδυνο διατάραξης της προσφοράς από το Ιράν.

Ως απάντηση στις αμερικανικές επιθέσεις σε τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, η Τεχεράνη εκτόξευσε πυραύλους κατά της αμερικανικής βάσης Αλ Ουντέιντ, στο Κατάρ. Τοπικοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν πως δεν υπήρξαν θύματα από την επίθεση.

Νωρίτερα, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κάλεσε μέσω της πλατφόρμας Truth Social όλες τις πλευρές να αποφύγουν ενέργειες που θα ανέβαζαν τις τιμές του πετρελαίου, προειδοποιώντας εμφατικά πως όσοι το κάνουν «παίζουν το παιχνίδι του εχθρού».

Ο Τζέι Γουντς, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής της Freedom Capital Markets, σχολίασε σε σημείωμα προς την εφημερίδα The Epoch Times πως οι αγορές αντιδρούν συνήθως ενστικτωδώς σε τέτοιες κρίσεις. Ανέφερε ότι, σύμφωνα με τον πρόεδρο, η επίθεση είχε στρατηγικό χαρακτήρα και στόχευε αποκλειστικά στην πυρηνική υποδομή του Ιράν. Πρόσθεσε πως ο Αμερικανός ηγέτης έκανε λόγο για ευκαιρία ειρήνης, θέτοντας το ερώτημα αν το Ιράν θα διαπραγματευτεί ή αν πρόκειται για υπερφιλόδοξη διπλωματική στόχευση από πλευράς Ουάσιγκτον.

Άνοδος στα χρηματιστήρια 

Στο μεταξύ, θετικό ήταν το κλίμα στα αμερικανικά χρηματιστήρια, με τους βασικούς δείκτες να κινούνται ανοδικά λίγο πριν από το κλείσιμο της συνεδρίασης.

Ο δείκτης Dow Jones ενισχύθηκε κατά περίπου 300 μονάδες ή 0,7%, ενώ ο S&P 500 σημείωσε άνοδο σχεδόν 0,8%. Ο δείκτης Nasdaq κινήθηκε επίσης ανοδικά, κατά 0,8%.

Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ παρουσίασαν γενικευμένη πτώση. Το επιτόκιο του δεκαετούς μειώθηκε κατά 4 μονάδες βάσης, υποχωρώντας κάτω από το 4,4%. Το διετές έπεσε κατά πάνω από 6 μονάδες βάσης στο 3,84%, ενώ το τριακονταετές διαμορφώθηκε λίγο κάτω από το 4,87%, με απώλειες 2 μονάδων βάσης.

Οι μετοχές ενισχύθηκαν περαιτέρω μετά από δηλώσεις που άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης επιτοκίων τον Ιούλιο από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων (Fed).

Η Μισέλ Μπόουμαν, αντιπρόεδρος Εποπτείας της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ανέφερε σε ομιλία της στην Πράγα ότι θα υποστήριζε μείωση του βασικού επιτοκίου στην επόμενη συνεδρίαση, υπό την προϋπόθεση ότι οι πληθωριστικές πιέσεις παραμείνουν υπό έλεγχο. Τόνισε ότι μια τέτοια κίνηση θα έφερνε τα επιτόκια πιο κοντά στο ουδέτερο επίπεδο και θα στήριζε τη σταθερότητα της αγοράς εργασίας.

Η Μισέλ Μπόουμαν και ο Κρίστοφερ Γουόλερ σε μια φωτογραφία κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος σε συνέδριο για τη νομισματική πολιτική στο Hoover Institution του Πανεπιστημίου Στάνφορντ. Καλιφόρνια, 6 Μαΐου 2022. (Ann Saphir/Reuters)

 

Η τοποθέτησή της κινήθηκε στην ίδια γραμμή με τις πρόσφατες δηλώσεις του διοικητή της Fed, Κρίστοφερ Γουόλερ, ο οποίος είχε εκτιμήσει σε συνέντευξή του στο CNBC στις 20 Ιουνίου ότι η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να ξεκινήσει μειώσεις επιτοκίων ακόμη και τον Ιούλιο.

Στην τελευταία συνεδρίαση της Fed τον Ιούνιο, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς είχε διατηρήσει αμετάβλητο το βασικό επιτόκιο για τέταρτη συνεχή φορά, εντός εύρους 4,25%-4,5%. Αν και η προθεσμιακή αγορά συνεχίζει να «βλέπει» πιθανή μείωση τον Σεπτέμβριο, οι δηλώσεις Γουόλερ έχουν ενισχύσει την πιθανότητα για μια κίνηση ήδη από τον Ιούλιο.

Οι επενδυτές σταθμίζουν τα σημάδια

Παρά την αισιοδοξία της Wall Street για ενδεχόμενη ύφεση της κρίσης στη Μέση Ανατολή, η αβεβαιότητα παραμένει έντονη, σύμφωνα με τον Μαρκ Μάλεκ, επικεφαλής επενδύσεων της Siebert Financial.

Ο Μάλεκ επεσήμανε ότι το βασικό ερώτημα αφορά πλέον την κατάσταση στα Στενά του Ορμούζ. Μετά από πληροφορίες πως το ιρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε την προσωρινή διακοπή της ναυσιπλοΐας στη στενή θαλάσσια δίοδο μεταξύ Ιράν και Ομάν, ο Λευκός Οίκος χαρακτήρισε το ενδεχόμενο κλείσιμο των στενών «ανόητο».

Ο ίδιος σημείωσε πως οι φόβοι και οι καθυστερήσεις ενδέχεται να επιβαρύνουν την εμπορική δραστηριότητα, αλλά πιθανόν όχι σε κρίσιμη έκταση. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι τυχόν πλήρης αποκλεισμός των Στενών θα είναι μάλλον βραχυπρόθεσμος.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακής Πληροφόρησης (Energy Information Administration – EIA), τα Στενά του Ορμούζ είναι «σημείο στρατηγικής συμφόρησης» μέσω του οποίου διακινούνται καθημερινά περίπου 20 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου – ποσότητα που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο της παγκόσμιας ροής υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η πλειονότητα του πετρελαίου κατευθύνεται προς την Ασία: κυρίως Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία και Νότια Κορέα.

Ο Μάλεκ χαρακτήρισε τα Στενά «παράγοντα απρόβλεπτου κινδύνου» για τις διεθνείς αγορές και εκτίμησε ότι οι επενδυτές ενσωματώνουν ήδη αυτό το ρίσκο στις τιμές. Τόνισε, παράλληλα, πως τα αμερικανικά πυραυλικά πλήγματα κατά του Ιράν συνέβαλαν στο να μετατραπεί ένας άγνωστος κίνδυνος σε γνωστό – κάτι που οι αγορές προτιμούν.

Ο Τζέι Γουντς σημείωσε τέλος πως η πρόσφατη πορεία δείχνει ανθεκτικότητα των αγορών και διάθεση των επενδυτών να εκμεταλλευτούν κάθε πτώση τιμών. Αναρωτήθηκε, ωστόσο, αν πρόκειται για μια παροδική μεταβλητότητα ή για μια σοβαρότερη μετατόπιση με μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Στο μέτωπο των οικονομικών στοιχείων, η προσοχή στρέφεται στην έκδοση του δείκτη τιμών προσωπικής κατανάλωσης (Personal Consumption Expenditures – PCE) για τον Μάιο – του βασικού πληθωριστικού δείκτη που παρακολουθεί η Fed. Το μοντέλο Nowcasting της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Κλήβελαντ προβλέπει αύξηση του PCE στο 2,3% από 2,1%, ενώ ο δομικός δείκτης, χωρίς ενέργεια και τρόφιμα, αναμένεται να ανέλθει στο 2,6% από 2,5%.

Του Andrew Moran

Τραμπ: Tο Ιράν μας ειδοποίησε πριν επιτεθεί σε βάση στο Κατάρ

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, ανέφερε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 23 Ιουνίου, ότι το Ιράν είχε δώσει εκ των προτέρων προειδοποίηση σχετικά με την εκτόξευση πυραύλων που στόχευαν την αμερικανική στρατιωτική βάση Αλ Ουντέιντ στο Κατάρ.

Ο ίδιος δήλωσε: «Το Ιράν απάντησε επισήμως στην εξάλειψη των πυρηνικών τους εγκαταστάσεων με μια εξαιρετικά αδύναμη αντίδραση, όπως την περιμέναμε, την οποία αντιμετωπίσαμε με επιτυχία».

Ο πρόεδρος εξήγησε περαιτέρω ότι η ιρανική εκτόξευση περιλάμβανε συνολικά 14 πυραύλους, εκ των οποίων, όπως ισχυρίστηκε: «Οι 13 καταρρίφθηκαν και επετράπη σε έναν να συνεχίσει προς κατεύθυνση δίχως απειλή».

Η επίθεση με πυραύλους της Τεχεράνης ήρθε ως απάντηση στην αεροπορική επιδρομή που διέταξε ο Τραμπ το περασμένο Σαββατοκύριακο εναντίον τριών ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Ο ίδιος εξέφρασε την ικανοποίησή του για την εξέλιξη των γεγονότων, δηλώνοντας: «Είμαι ευτυχής που αναφέρω ότι ΚΑΝΕΝΑΣ Αμερικανός δεν τραυματίστηκε και οι ζημιές ήταν ελάχιστες. Το σημαντικότερο, τα έχουν εκτονώσει όλα και, ελπίζω, δεν θα υπάρξει άλλη μισαλλοδοξία».

Ο Τραμπ ευχαρίστησε επίσης το Ιράν, σημειώνοντας: «Θέλω να ευχαριστήσω το Ιράν που μας έδωσε έγκαιρη ειδοποίηση – αυτό επέτρεψε να μην υπάρξουν ανθρώπινα θύματα ή τραυματισμοί».

Το ρεπορτάζ βρίσκεται σε εξέλιξη και θα υπάρξουν νεότερες ενημερώσεις με περισσότερες λεπτομέρειες

Ο πρώην επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της Κίνας καταδικάστηκε σε θάνατο

Ο πρώην επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της Κίνα, Λιου Γιεουτζίν, καταδικάστηκε σε θάνατο με διετή αναστολή για διαφθορά, σύμφωνα με απόφαση δικαστηρίου στην επαρχία Φουτζιάν της νοτιοανατολικής Κίνας, που εκδόθηκε στις 23 Ιουνίου. Το δικαστήριο επέταξε επίσης τη δήμευση όλων των προσωπικών περιουσιακών στοιχείων του Λιου.

Οι κινεζικές αρχές υποστήριξαν ότι ο Λιου καταχράστηκε τη θέση του από το 1992 έως το 2020, μεταξύ των οποίων και ως διευθυντής της Διεύθυνσης Καταπολέμησης Ναρκωτικών στο υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας, για να εξυπηρετήσει ιδιώτες και εταιρείες με επιχειρηματικές δραστηριότητες και δανειοδοτήσεις. Σε αντάλλαγμα, φέρεται να έλαβε πληρωμές άνω των 121 εκατ. γουάν, περίπου 14,5 εκατ. ευρώ. Ο Λιου τέθηκε υπό εξέταση τον Μάρτιο του 2024, τέσσερα χρόνια μετά την αποχώρησή του ως πρώτος αντικατασταλτικός επίτροπος του κινεζικού καθεστώτος σε αντιυπουργικό επίπεδο.

Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, ανακοινώθηκε επίσημα το κατηγορητήριο εις βάρος του, το οποίο περιλάμβανε απιστία προς το κόμμα, παρεμπόδιση έρευνας, παράνομη κατοχή διαβαθμισμένων εγγράφων, κατάχρηση εξουσίας και δωροδοκία. Αποβλήθηκε επίσης από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας, κάτι που θεωρείται βαρύτατη ποινή η οποία συνήθως σηματοδοτεί το τέλος της πολιτικής πορείας και της προστασίας από το κόμμα, με αποτέλεσμα ο αποδιοπομπαίος να υπάγεται εξ ολοκλήρου στο σύνηθες δικαστικό σύστημα.

Η πτώση του Λιου ερμηνεύεται ως μέρος της ευρύτερης προσπάθειας του επικεφαλής του ΚΚΚ, Σι Τζινπίνγκ, να εκκαθαρίσει στελέχη που πρόσκεινται στον πρώην επικεφαλής ασφαλείας της Κίνας, Μενγκ Τζιάντζου, ο οποίος έχασε ο ίδιος τη θέση του κατά την «εκστρατεία κατά της διαφθοράς» του 2018. Ο Λιου θεωρείτο στενός συνεργάτης του Μενγκ.

Το 2010, ο τότε υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας Μενγκ τον προήγαγε στη θέση του διευθυντή της Διεύθυνσης Καταπολέμησης Ναρκωτικών, την οποία διατήρησε για τέσσερα χρόνια. Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του ήρθε το 2011, όταν ηγήθηκε μεγάλης επιχείρησης για την εξάρθρωση κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών που είχε δολοφονήσει 13 Κινέζους ναυτικούς στον ποταμό Μεκόνγκ, υπόθεση που ενίσχυσε σημαντικά τη θέση του στο μηχανισμό ασφαλείας.

Για το ΚΚΚ, η διεθνής σύλληψη και έκδοση ξένων διακινητών ναρκωτικών ώστε να δικαστούν στην Κίνα αποτέλεσε ορόσημο που ανέδειξε τη διευρυνόμενη διεθνή εμβέλεια του καθεστώτος. Το 2016, το υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας χρηματοδότησε την παραγωγή της ταινίας «Επιχείρηση Μεκόνγκ», ενός αστυνομικού θρίλερ που εξυμνεί το έργο της κινεζικής αστυνομίας, με τον Λιου να λειτουργεί ως βασικός σύμβουλος. Η ταινία σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία και έκτοτε θεωρείται εμβληματικό δείγμα του λεγόμενου «προπαγανδιστικού σινεμά κύριας μελωδίας» του ΚΚΚ.

Το 2015, ο Λιου διορίστηκε επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής, με καθήκον τη σκλήρυνση του ελέγχου του Πεκίνου στην απομακρυσμένη επαρχία Σιντζιάνγκ. Η περιοχή αυτή συνορεύει με το Αφγανιστάν, έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς οπίου παγκοσμίως, γεγονός που ενέτεινε τις ανησυχίες Κινέζων αξιωματούχων για πιθανή σύμπραξη διακινητών ναρκωτικών και αυτονομιστών, με στόχο τη χρηματοδότηση ενεργειών κατά του καθεστώτος.

Η θητεία του στην αντιτρομοκρατική συνέπεσε με την όξυνση της διεθνούς κριτικής για την κατάσταση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ, ιδίως λόγω της μαζικής κράτησης Ουιγούρων και άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων σε αποκαλούμενα στρατόπεδα «επανεκπαίδευσης». Επιζώντες των δομών αυτών έχουν περιγράψει περιστατικά καταναγκαστικής εργασίας, στείρωσης, πολιτικής κατήχησης και άλλων καταχρήσεων, σύμφωνα με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αναγνωρίσει τις διώξεις στη Σιντζιάνγκ ως γενοκτονία.

Η Ισπανία εξαιρείται από τον στόχο του 5% του ΝΑΤΟ

Συμφωνία με το ΝΑΤΟ ώστε να εξαιρεθεί από τον στόχο δαπανών για την άμυνα που αντιστοιχεί στο 5% του ΑΕΠ της έχει συνάψει η Ισπανία, όπως ανακοίνωσε την Κυριακή ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ. «Δεν πρόκειται να δαπανήσουμε το 5% του ΑΕΠ μας για την άμυνα, αλλά η συμμετοχή, το βάρος και η νομιμοποίησή μας στο ΝΑΤΟ παραμένουν αδιαπραγμάτευτα», δήλωσε ο Σάντσεθ κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής ομιλίας στις 22 Ιουνίου.

Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες τους μετά τις πιέσεις που άσκησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, απαιτώντας την αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ, έναντι του τρέχοντος στόχου 2%.

Ο Σάντσεθ, επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, προχώρησε στις δηλώσεις αυτές ενόψει της διήμερης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη, η οποία ξεκινά την Τρίτη. Τόνισε: «Σεβόμαστε πλήρως τη νόμιμη επιθυμία άλλων χωρών να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες. Εμείς όμως δεν θα το κάνουμε», προσθέτοντας ότι η Ισπανία μπορεί να καλύψει όλες τις δεσμεύσεις της απέναντι στο ΝΑΤΟ όσον αφορά προσωπικό ή εξοπλισμό δαπανώντας μόλις το 2,1% του ΑΕΠ της. Την περασμένη Πέμπτη, ο Σάντσεθ ενημέρωσε τον νέο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, για την πρόθεση της Ισπανίας να εξαιρεθεί από το εν λόγω όριο.

Η Ισπανία καταγράφει σήμερα τις χαμηλότερες αμυντικές δαπάνες στη Συμμαχία, με ποσοστό 1,28% σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ. Την Παρασκευή, ο Ντόναλντ Τραμπ σχολίασε: «Η Ισπανία πρέπει να πληρώσει ό,τι πληρώνουν και οι υπόλοιποι», επικρίνοντας την αδυναμία της Μαδρίτης να ακολουθήσει τα σχετικά στάνταρντ.

Σε συνέντευξη Τύπου πριν από τη σύνοδο στις 23 Ιουνίου, ο Μαρκ Ρούτε ρωτήθηκε σχετικά με το γιατί επέτρεψε την εξαίρεση στην Ισπανία και ποιο μήνυμα στέλνει αυτό σε άλλες χώρες που ενδεχομένως δεν θεωρούν απαραίτητη την επίτευξη του στόχου του 5%. Ο Ρούτε απάντησε: «Πάντα είχα τον ύψιστο σεβασμό για τη συμβολή της Ισπανίας στο ΝΑΤΟ. Η εξαίρεση έγκειται στο ότι η Ισπανία πιστεύει πως μπορεί να επιτύχει τους στόχους της με ποσοστό 2,1%».

Ο ίδιος πρόσθεσε: «Το ΝΑΤΟ είναι απολύτως πεπεισμένο πως η Ισπανία θα χρειαστεί να φτάσει το 3,5% συνολικά». Προς το παρόν, καμία χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ δεν διαθέτει το 5% του ΑΕΠ της για αμυντικές δαπάνες· η Πολωνία πλησιάζει περισσότερο, με 4,12%. Πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ιταλία και ο Καναδάς, συνεχίζουν να υστερούν και έναντι του υπάρχοντος στόχου 2%.

Τον Μάρτιο, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Ουλφ Κρίστερσον είχε δηλώσει πως η χώρα του στοχεύει να αυξήσει τις άμυνες δαπάνες στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2030, με ρυθμούς σημαντικά ταχύτερους από τα προηγούμενα σχέδια. Τότε είχε επισημάνει ότι αναμένεται σύντομα νέα οδηγία του ΝΑΤΟ για δαπάνες μεταξύ 3% και 4% του ΑΕΠ.

Η Σουηδία, μετά από πολιτική στρατιωτικής ουδετερότητας που κράτησε περισσότερα από 200 χρόνια, έσπασε την παράδοση αυτή με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ τον Μάρτιο του 2024. Η Νορβηγία πέτυχε τον στόχο 2% το 2024 και σκοπεύει να διπλασιάσει το σημερινό της ποσοστό δαπανών έως το 2036.

Ζητήματα στη σκιά της συνόδου είναι και οι επιπτώσεις των αμερικανικών βομβαρδιστικών B2 σε τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις —Φορντόου, Νατάνζ και Ισφαχάν— στις 21 Ιουνίου. Οι συγκρούσεις μεταξύ Ιράν και Ισραήλ οξύνθηκαν στις 13 Ιουνίου, μετά τα χτυπήματα του ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου σε ιρανικό έδαφος. Το Ιράν δήλωσε τη Δευτέρα ότι επεκτείνει το εύρος των «νόμιμων στόχων» για τις ένοπλες δυνάμεις του, υποστηρίζοντας: «Δεν θα συμφωνούσα πως αυτό παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ό,τι έκαναν οι ΗΠΑ», είπε χαρακτηριστικά ο Ρούτε.

Τον Ιούνιο, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ εξέφρασε την πεποίθηση ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ θα συμμορφωθούν με την απαίτηση της Ουάσιγκτον για αυξημένες αμυντικές δαπάνες. «Για να είμαστε συμμαχία, πρέπει να είμαστε κάτι περισσότερο από σημαίες· να είμαστε σχηματισμοί, κάτι περισσότερο από διασκέψεις», τόνισε σε συνάντηση υπουργών Άμυνας στις Βρυξέλλες. «Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε το έργο που ξεκίνησε ο πρόεδρος Τραμπ: μια δέσμευση για δαπάνες 5% σε όλη τη Συμμαχία — κάτι που πιστεύουμε πως θα γίνει, που πρέπει να έχει υλοποιηθεί έως τη σύνοδο κορυφής στη Χάγη αργότερα μέσα στον μήνα».

Με την συμβολή των Reuters και Γκάι Μπέρκελ

Η εκπαιδευτική κρίση της Σουηδίας

Σχολιασμός

Έως την δεκαετία του 1960, το δημόσιο σύστημα σχολείων της Σουηδίας ήταν από τα καλύτερα του κόσμου. Τα ποσοστά αλφαβητισμού της χώρας ήταν σχεδόν 100%, και οι μαθητές τα πήγαιναν καλά στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, και ανάγνωση. Η εκπαίδευση είχε ρόλο κοινωνικού σταθμιστή, ένα όχημα για κοινωνική κινητικότητα, και καταλύτης για οικονομική πρόοδο. Ωστόσο, αυτή η πηγή εθνικής υπερηφάνειας έχει εκφυλιστεί σε αίτιο κοινωνικής ανησυχίας. Σήμερα, τα σουηδικά σχολεία αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις, όπως την μείωση βαθμολογίας των διεθνών κατατάξεων, διαφορετική ποιότητα, παράλογη αύξηση βαθμών, και θέματα πειθαρχίας.

Αυτή η αλλαγή άρχισε την δεκαετία του 1960, όταν οι κυβερνώντες Σοσιαλιστές Δημοκράτες της Σουηδίας εισήγαγαν μεταρρυθμίσεις για να «δημοκρατικοποιήσουν» την εκπαίδευση μέσω αντικατάστασης του συμβατικού σχολικού συστήματος — που πρόσφερε διαφορετικά ακαδημαϊκά και εργατικά μονοπάτια στους μαθητές και έδινε έμφαση στην παραδοσιακή εκπαίδευση, την πειθαρχία, και την θέση του δασκάλου — με ένα μοντέλο ίδιο για όλα. Αυτό το σύστημα επίσης επικεντρώθηκε σε «προοδευτικές» μεθόδους, ισχυριζόμενο ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν τους επιτρέπεται να εξερευνούν ελεύθερα με ελάχιστη παρέμβαση ενηλίκου. Ως αποτέλεσμα, η αυτοοδηγούμενη μάθηση, η συνεργατικότητα, και η συναισθηματική ανάπτυξη εισήχθησαν, ενώ οι βαθμοί έγιναν λιγότερο σημαντικοί. Τα βιβλία αντικαταστάθηκαν με εργασίας τύπου πρότζεκτ και ο ρόλος του δασκάλου επαναπροσδιορίστηκε ως αυτός ενός προπονητή. Για ένα διάστημα, δοκιμάστηκαν ακόμα και «μαθήματα χωρίς δάσκαλο».

Αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν, εν μέρει, εμπνευσμένες από Αμερικανούς θεωρητικούς όπως ο Τζον Ντιούι, ο οποίος βάσισε τις ιδέες του στις θεμελιωδώς λανθασμένες συμπεριφορικές απόψεις της ανθρώπινης φύσης. Αυτή η φιλοσοφία λέει ότι η ανθρώπινη φύση είναι απαραιτήτως διαμορφώσιμη (ή μη υπαρκτή) και συνεχίζει να επηρεάζει την Σουηδική πολιτική έως σήμερα, δημιουργώντας μια τυφλή πίστη στην κοινωνική μηχανική, την τελειοποίηση της ανθρωπότητας, και την εξουσία κρατικών ειδικών για να αναδιαμορφώσουν την κοινωνία μέσω μια αλλαγής από πάνω προς τα κάτω.

Το αποτέλεσμα είναι ένα σχολικό σύστημα στο οποίο η ιδεολογική μόδα συχνά νικάει τα εμπειρικά στοιχεία. Ο Έρικ Λίντστορμ, σοχλιαστής και συγγραφέας του «Εκπαίδευση Χωρίς Αλυσίδες» (2024), είναι γνωστός επικριτής του σουηδικού σχολικού συστήματος και έχει μελετήσει τις πτυχιακές θέσεις περί εκπαίδευσης που κατατίθονται σε σουηδικά πανεπιστήμια. Επιβεβαιώνει ότι σχεδόν όλες παρουσιάζουν μόνο συναισθήματα για το πως το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να είναι, χωρίς εμπειρικά στοιχεία για να υποστηρίξουν ισχυρισμούς όπως: «Είναι μόνο ‘εγώ νομίζω’ τύπου απόψεις και τίποτα άλλο.»

Επίσης, καθώς τα σουηδικά σχολεία μεταμορφώνονται από μέρη εκμάθησης σε εργαστήρια ιδανικών πολιτών, γίνονται μια πολιτικοποιημένη αρένα υποκείμενη σε ατελείωτες αλλαγές από διάφορες κυβερνήσεις. Είτε αριστερή είτε δεξιά, κάθε διοίκηση επιχειρεί να αλλάξει την σε αργή κίνηση κατάρρευση μέσω της εισαγωγής νέων μαθημάτων, απαιτήσεις εκπαίδευσης δασκάλων, κλίμακες βαθμολογίας, ψηφιακών εντολών, και πλαισίων αξιολόγησης. Αυτή η συνεχής αλλαγή κάνει τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αδύνατο, μπερδεύει τους δασκάλους, ενοχλεί τους γονείς, και εξαναγκάζει τους μαθητές να προσαρμόζονται σε νέα σύνολα μαθημάτων και συστημάτων βαθμολόγησης κάθε λίγα έτη.

Ακόμα και πολιτικές με καλή πρόθεση έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα επειδή εφαρμόστηκαν βιαστικά ή με αλληλοσυγκρούσεις λειτουργίας. Για παράδειγμα, η δεκαετία του 1990 είχε την εισαγωγή ενός εθνικού συστήματος επιλογής σχολείου που έσπασε το μονοπώλιο του δημόσιου σχολείου, οδηγώντας στην άνοδο των ανεξάρτητων σχολείων. Αν και η πρόθεση ήταν να βελτιωθεί η ποιότητα μέσω συναγωνισμού, αυτή η αλλαγή οδήγησε σε περαιτέρω προβλήματα. Για παράδειγμα, ο πληθωρισμός βαθμών σήμερα είναι ένα θέμα, με έντονες διαφορές μεταξύ της απόδοσης μαθητών σε εθνικά διαγωνίσματα και στους βαθμούς τους, που υπονομεύουν την αξιοπιστία του συστήματος βαθμολόγησης και χαλούν τις εισαγωγές σε πανεπιστήμια. Σύμφωνα με τον Λίντοστορμ, αυτό γίνεται επειδή οι εκπαιδευτικές εταιρείες — αντί για τους γονείς — έχουν γίνει οι κύριοι καρπωτές των χρημάτων του συστήματος σχολικής επιλογής.

Η υποβάθμιση εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων της Σουηδίας είναι καλά τεκμηριωμένη. Από τις αρχές του 2000, η απόδοση της χώρας στο Πρόγραμμα Αξιολόγησης για Διεθνείς Μαθητές, που συγκρίνει την ακαδημαϊκή απόδοση μαθητών 15 ετών ανά χώρες, έχει πέσει κατακόρυφα. Μεταξύ του 2000 και 2012, η απόδοση των Σουηδών μαθητών σε μαθηματικά, ανάγνωση, και επιστήμες έπεσε σημαντικά, μένοντας πολύ πίσω από τις πρώτες χώρες όπως Φινλανδία, Εσθονία, και Ιαπωνία. Επίσης, σύμφωνα με την Σουηδική Εθνική Υπηρεσία Εκπαίδευσης, σχεδόν ένας στους τρεις μαθητές αφήνει την τρίτη γυμνασίου χωρίς τις απαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες για να εισέλθει στο λύκειο.

Επίσης, τα ποσοστά αναλφαβητισμού αυξάνονται ραγδαία, ειδικά μεταξύ μεταναστών. Το 2013, καθηγητές πανεπιστημίων πρόσεξαν ότι κάποιοι γηγενείς φοιτητές δεν είχαν ικανότητα από οποιαδήποτε άποψη και έως το 2022, περίπου 800.000 από τα 10 εκατομμύρια κατοίκους της Σουηδίας είχαν κατηγοριοποιηθεί ως αναλφάβητοι— το υψηλότερο ποσοστό από τουλάχιστον τα μέσα του 19ου αιώνα, πιθανώς από τις αρχές του 18ου αιώνα.

Έχοντας αυτήν την θλιβερή εικόνα, πολλές κυβερνητικές προσπάθειες πρότειναν μέτρα για επανόρθωση της τάξης και ποιότητας στην σχολική τάξη, όπως ισχυρότερη θέση του δασκάλου, πιο απλές οδηγίες μαθημάτων, και νέα εστίαση στην βασική γνώση. Αλλά τα προβλήματα είναι συστημικά. Αν και η παρούσα κεντροδεξιά κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει πορεία, ένα δίκτυο «βαθέως κράτους» ιδεολογικών διευθυντών, ακραίων ενώσεων, και προοδευτικών ειδικών της αντιστέκεται, αναφέροντας «έρευνες» που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το τρέχον σύστημα ή τα πρότυπά του.

Συνεπώς, βαθιά αλλαγή θα απαιτήσει περισσότερα από τεχνικές επιδιορθώσεις. Θα απαιτήσει μια πολιτισμική αλλαγή μεταξύ πολιτικών και διευθυντών που κάνει μια επαναξιολόγηση των λανθασμένων υποθέσεων περί ανθρώπινης φύσεως και παιδαγωγίας, οι οποίες οδήγησαν την σουηδική εκπαίδευση για δεκαετίες, πιθανώς. Εν συντομία, για να ανακάμψει η Σουηδία ως εκπαιδευτικό έθνος, θα πρέπει να επανανακαλύψει την αξία της δομής, πειθαρχίας, και υψηλών προσδοκιών. Έως τότε, οι νέες γενιές παιδιών θα συνεχίζουν να πληρώνουν το τίμημα για ένα πολιτικό πείραμα που είχε κακό αποτέλεσμα.

του Άντερς Έντουαρντσον

Απόψεις που εκφράζονται εδώ είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις απόψεις της Epoch Times.

Aληθινή ευτυχία: τι είναι, πού κρύβεται και πώς μπορούμε να την ανακαλύψουμε

Η ευτυχία είναι μια ψυχική κατάσταση ευεξίας, που χαρακτηρίζεται από θετικά ή ευχάριστα συναισθήματα που κυμαίνονται από την ικανοποίηση έως την έντονη χαρά. Διάφορες βιολογικές, ψυχολογικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις έχουν προσπαθήσει να ορίσουν την ευτυχία και να εντοπίσουν τις πηγές της.

Εδώ και 87 χρόνια, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διεξάγει τη μακροβιότερη επιστημονική μελέτη της ευτυχίας στην ιστορία. Η μελέτη για την ανάπτυξη των ενηλίκων ξεκίνησε το 1938, με περίπου 700 εφήβους. Ορισμένοι ήταν φοιτητές του Χάρβαρντ, άλλοι ζούσαν στις φτωχότερες γειτονιές της Βοστώνης. Πρόκειται για την επί δεκαετίες εμπειρία εκατοντάδων ανθρώπων σχετικά με το τι πραγματικά έχει σημασία στη ζωή. Η έρευνα τους συνόδευσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, παρακολουθώντας τακτικά τις χαρές και τις δυσκολίες τους, τη σωματική, πνευματική και συναισθηματική τους κατάσταση, συμπεριλαμβάνοντας τους συντρόφους και τους απογόνους των αρχικών συμμετεχόντων.

Ο Ρόμπερτ Γουόλντινγκερ, καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και διευθυντής της Μελέτης Ανάπτυξης Ενηλίκων του Χάρβαρντ, είναι ο τέταρτος διευθυντής της μελέτης και συν-συγγραφέας ενός νέου βιβλίου για τα βασικά διδάγματα της μελέτης με τίτλο «Η καλή ζωή». Την ομιλία του, το 2015, παρακολούθησαν περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο κος Γουόλντινγκερ εξήγησε στο BBC Mundo γιατί η ποιότητα των σχέσεών μας είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ευτυχίας και καλής υγείας καθώς μεγαλώνουμε, και υπενθύμισε ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ενισχύσουμε τις υπάρχουσες σχέσεις μας ή να δημιουργήσουμε νέους δεσμούς.

Η ευτυχία ως αυτεπίγνωση

Η ευτυχία σήμερα ταλαντεύεται μεταξύ καταναλωτισμού και επιτυχίας. Όσοι εντρυφούν στην τέχνη της ευτυχίας αναγνωρίζουν τον ρόλο που παίζουν οι ποιοτικές ανθρώπινες σχέσεις και η ικανότητά μας να ζούμε την «παρούσα στιγμή». Ο ειδικός σε θέματα ευτυχίας Ντάνιελ Λουμέρα λέει: «Πες μου τι είναι για σένα η ευτυχία και θα σου πω ποιος είσαι. Κάθε ανθρώπινο ον κατανοεί και βιώνει την ευτυχία ανάλογα με το επίπεδο της συνειδητότητάς του.»

Διαφορετικά επίπεδα κατανόησης

Πολλοί άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι η ευτυχία έχει να κάνει με την ευκολία και από το πόσο ικανοί είμαστε να ικανοποιούμε τα προσωπικά μας συμφέροντα.

Ωστόσο, η ευτυχία δεν σχετίζεται με το να κάνεις, να έχεις, να δείχνεις ή να δίνεις, αλλά με την πραγμάτωση της ύπαρξης ως ανθρώπινο ον. Η φύση της ευτυχίας είναι η εμπειρία της καθαρής επίγνωσης της ύπαρξης.

Ο Δρ Μανουέλ Σανς Σεγκάρα λέει ότι δεν θα μπορέσετε ποτέ να είστε ευτυχισμένοι έχοντας ένα μεγάλο ‘εγώ’. Το ‘εγώ’ μάς δίνει ευχαρίστηση. Τι είναι η ευχαρίστηση; Είναι ένα αίσθημα ικανοποίησης, το οποίο έχει πάντα υψηλή συναισθηματική φόρτιση, που σχετίζεται κυρίως με έναν υλικό στόχο. Βιοχημικά έχουμε σεροτονίνη, η οποία είναι γνήσια ευτυχία, η οποία είναι έκφραση της υπερσυνειδητότητας. Η ευχαρίστηση είναι μια έκφραση του ‘εγώ’, η οποία δεν θα μας δώσει ποτέ αληθινή ευτυχία.

Η ευτυχία δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά μάλλον είναι μια εσωτερική έκφραση που προέρχεται από την υπερσυνείδησή μας και εκδηλώνεται μέσω της ειρήνης, της αρμονίας, της χαράς, της ηρεμίας και της αγάπης (με μια γενική έννοια).

Ευδαιμονία και αρετή

Η ευδαιμονία είναι ένας ελληνικός όρος που συνήθως μεταφράζεται ως ευτυχία, ευημερία ή καλή ζωή, ευημερία και αποτελείται από τις λέξεις «ευ» (καλό) και «δαίμων» (πνεύμα). Αποτελεί κεντρική έννοια στην κλασική ελληνική ηθική και φιλοσοφία, όπως και οι όροι «αρετή» ή «αριστεία», που συχνά μεταφράζονται ως «σοφία ή πρακτική ηθική».

Στα έργα του Αριστοτέλη, η ευδαιμονία προσδιορίζει την ύψιστη ανθρώπινη ευημερία. Η πραγμάτωσή της ήταν ο στόχος της πρακτικής φιλοσοφίας, η οποία γεννά ένα φιλοσοφικό έργο που επιδιώκει να διερευνήσει και να πειραματιστεί με αυτό που είναι και πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η συζήτηση για τη σχέση μεταξύ της αρετής του χαρακτήρα (ηθική αρετή) και της ευτυχίας (ευδαιμονίας) αποτελεί ένα από τα κεντρικά ζητήματα της αρχαίας ηθικής και ένα αμφιλεγόμενο θέμα.

Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν πολλές θεωρίες για την ευδαιμονία. Δύο από τις σημαντικότερες είναι αυτές του Αριστοτέλη και των Στωικών. Ο Αριστοτέλης θεωρεί την αρετή και την άσκησή της ως το σημαντικότερο συστατικό της ευδαιμονίας, αλλά αναγνωρίζει επίσης τη σημασία εξωτερικών αγαθών όπως η υγεία, ο πλούτος και η ομορφιά. Αντίθετα, οι Στωικοί υποστηρίζουν ότι ο ευδαίμων βίος ταυτίζεται με την ηθικά ενάρετη ζωή. Η ηθική αρετή είναι καλή, η ηθική κακία είναι κακή και όλα τα άλλα, όπως η υγεία, η τιμή και ο πλούτος, είναι απλώς «ουδέτερα». Οι Στωικοί υποστηρίζουν επομένως ότι πράγματα όπως ο πλούτος και η σωματική ομορφιά δεν έχουν σημασία. Μόνο η ηθική αρετή είναι αναγκαία και επαρκής για την ευδαιμονία.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η «αρετή» στην αρχαία ηθική δεν είναι αποκλειστικά ηθική και περιλαμβάνει διάφορες καταστάσεις όπως η σοφία, το θάρρος και η συμπόνια. Το να κάνεις κάτι καλό απαιτεί αρετή και κάθε συγκεκριμένη δραστηριότητα (όπως η ξυλουργική, το παίξιμο φλάουτου κ.ά.) έχει το δικό της σύνολο αρετών. Η εναλλακτική μετάφραση «αριστεία» θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για να εκφράσει τη γενική σημασία του όρου. Οι ηθικές αρετές είναι απλώς ένα υποσύνολο της γενικής έννοιας με την οποία ένα ανθρώπινο ον είναι ικανό να λειτουργεί καλά ή άριστα.

Όπως και οι άλλοι αρχαίοι στοχαστές, ο Σωκράτης πίστευε ότι όλα τα όντα επιθυμούν την ευδαιμονία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Πίστευε ότι η αρετή είναι αναγκαία και επαρκής για την ευδαιμονία και υποστήριξε ότι αρετές όπως αυτοέλεγχος, θάρρος, δικαιοσύνη, ευσέβεια, σοφία και άλλες ιδιότητες του νου και της ψυχής είναι ζωτικής σημασίας για να ζήσει κάποιος μια ευτυχισμένη ζωή. Το να νοιάζεται κανείς για την ψυχή του σημαίνει να νοιάζεται για την αρετή του, αντί να επιδιώκει την τιμή ή τον πλούτο. Οι αρετές εγγυώνται μια ευτυχισμένη ζωή. Η αρετή είναι το πιο σημαντικό αγαθό.

Η ηθική θεωρία του Πλάτωνα είναι ευδαιμονιστική επειδή υποστηρίζει ότι η ευδαιμονία εξαρτάται από την αρετή. Στην εκδοχή του Πλάτωνα για τις σχέσεις, η αρετή παρουσιάζεται ως το πιο κρίσιμο και κυρίαρχο συστατικό της ευδαιμονίας.
Όπως βλέπουμε, τα πάντα βασίζονται στις αρετές που πρέπει να διατηρούμε μέσα στην ψυχή μας, επειδή αντιπροσωπεύουν την επιδίωξη να έχουμε ένα στέρεο θεμέλιο για να γίνουμε ηθικά ανώτεροι άνθρωποι.

Η ψυχική γαλήνη επιτυγχάνεται όταν δεν λέμε ψέματα, δεν κρυβόμαστε, δεν εξαπατάμε, δεν έχουμε κακές προθέσεις, δεν προδίδουμε – με άλλα λόγια όταν έχουμε μια ειλικρινή καρδιά καλοσύνης και αγάπης και σκεπτόμαστε τους άλλους. Αυτή είναι η ευτυχία μιας ήρεμης συνείδησης που μπορεί να μας σώσει από πολλά δεινά της ζωής.

Όποτε έχετε την ευκαιρία να κάνετε κάτι καλό για τους άλλους, μη διστάσετε να προσφέρετε.

Ένας μύθος για την ευτυχία

Στην Ινδία, πριν από πολλά χρόνια, ζούσε ένας σοφός άνδρας για τον οποίον λεγόταν ότι κρατούσε φυλαγμένο ένα μεγάλο μυστικό σε ένα μαγεμένο σεντούκι που τον έκανε «νικητή» σε όλες τις πτυχές της ζωής και γι’ αυτό θεωρούσε τον εαυτό του ως τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο. Πολλοί ζηλόφθονοι βασιλιάδες τού πρόσφεραν εξουσία και χρήματα, προσπάθησαν ακόμη και να κλέψουν το σεντούκι, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όσο περισσότερο προσπαθούσαν τόσο πιο δυστυχισμένοι γίνονταν, γεμίζοντας φθόνο που δηλητηρίαζε τη ζωή τους. Έτσι τα χρόνια περνούσαν και ο σοφός άνδρας γινόταν κάθε μέρα και πιο ευτυχισμένος.

Μια μέρα, ένα μικρό αγόρι τού είπε: «Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να είμαι ευτυχισμένος. Μάθε μου τι πρέπει να κάνω». Ο σοφός, βλέποντας την απλότητα και την αγνότητα του παιδιού, είπε:

«Θα σε διδάξω το μυστικό της ευτυχίας. Έλα μαζί μου και δώσε προσοχή. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο σεντούκια στα οποία φυλάω το μυστικό της ευτυχίας, και αυτά είναι το μυαλό μου και η καρδιά μου, και το μεγάλο μυστικό δεν είναι παρά μια σειρά από βήματα που πρέπει να ακολουθάς σε όλη σου τη ζωή.

»Το πρώτο βήμα είναι να γνωρίζεις ότι υπάρχει η παρουσία του Θεού σε όλα τα πράγματα στη ζωή, και επομένως να τον αγαπάς και να τον ευχαριστείς για όλα όσα έχεις.

»Το δεύτερο βήμα είναι ότι πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου και κάθε μέρα όταν πηγαίνεις στο σχολείο να λές ότι δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο που δεν μπορείς να ξεπεράσεις: αυτό το βήμα ονομάζεται υψηλή αυτοεκτίμηση.

»Το τρίτο βήμα είναι ότι πρέπει να εξασκείς όλα όσα λες ότι είσαι, πιο συγκεκριμένα, αν πιστεύεις ότι είσαι έξυπνος, να φέρεσαι έξυπνα, αν πιστεύεις ότι είσαι ικανός, να πράττεις ανάλογα, αν πιστεύεις ότι είσαι στοργικός, να εκφράζεις τη στοργή σου, αν πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο που δεν μπορείς να ξεπεράσεις, τότε να βάλεις στόχους και να αγωνιστείς μέχρι να τους πετύχεις. Αυτό το βήμα ονομάζεται παρακίνηση.

»Το τέταρτο βήμα είναι ότι δεν πρέπει να ζηλεύεις κανέναν για αυτό που έχει ή για το ποιος είναι. Εκείνοι έχουν τους δικούς τους στόχους, εσύ τον δικό σου.

»Το πέμπτο βήμα είναι να μην έχεις στην καρδιά σου μνησικακία για κανέναν – αυτό το συναίσθημα δεν θα σε αφήσει να είσαι ευτυχισμένος. Άφησε τους νόμους του Θεού να αποδώσουν δικαιοσύνη, και εσύ να συγχωρείς και να ξεχνάς.

»Το έκτο βήμα είναι να μην παίρνεις πράγματα που δεν σου ανήκουν. Να θυμάσαι ότι, σύμφωνα με τους Νόμους της Φύσης, αύριο θα πάρουν από εσένα κάτι μεγαλύτερης αξίας.

»Το έβδομο βήμα είναι να μην κακομεταχειρίζεσαι κανέναν. Όλα τα όντα στον κόσμο έχουν το δικαίωμα να τα σέβεσαι και να τα αγαπάς.»

Αν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε αυτά τα βήματα, τότε θα ξυπνούσαμε πάντα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μας, θα κοιτούσαμε γύρω μας και θα βλέπαμε την καλή και όμορφη πλευρά των πραγμάτων. Ας γελάμε πολύ και ας σκεφτόμαστε πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε ό,τι έχουμε, ας βοηθάμε τους άλλους χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα, ας εκτιμάμε τις ξεχωριστές ιδιότητες του κάθε ανθρώπου.

Ας βρούμε την ειρήνη, την ικανοποίηση και την καλοσύνη μέσα μας και ας τη μεταφέρουμε στους γύρω μας, γιατί όσο περισσότεροι ευτυχισμένοι άνθρωποι υπάρχουν τόσο λιγότερη θα είναι η βία και τόσο περισσότερη κατανόηση, συμπόνια και ανεκτικότητα θα υπάρχει στον κόσμο.

Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι όχι επειδή όλα είναι καλά, αλλά επειδή μπορούμε να δούμε το καλό σε όλα. Η ευτυχία εξαρτάται από το πώς βλέπουμε τη ζωή, όποια κι αν είναι η κατάσταση.