Σάββατο, 14 Δεκ, 2024

Όνειρο Πορφυρών Δωματίων – Κεφάλαιο Ι (Μέρος α’)

Μετάφραση κατά τμήματα του «Ονείρου Πορφυρών Δωματίων».
Το «Όνειρο Πορφυρών Δωματίων» είναι ένα από τα τέσσερα κλασικά βιβλία της Κίνας.
Γράφτηκε περί το 1750 κατά την Δυναστεία Τσινγκ (1644-1911). 

Μπορείτε να διαβάσετε τα υπόλοιπα τμήματα εδώ.

ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΡΦΥΡΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ

ΤΣΑΟ ΣΙΟΥΕ-ΤΣΙΝ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

(Μέρος α’)

Ο Τζεν Σι-γιν, σε όραμα, αντιλαμβάνεται επίγνωση και πνευματικότητα.

Ο Τζια Γιου-τσιουν, στον κόσμο της σκόνης και του ανέμου, τρέφει σκέψεις αρεσκείας για μια όμορφη κόρη.

Αυτή είναι η εναρκτήρια παράγραφος, αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο. Μετά από οράματα εντός ενός ονείρου που είχε, παλαιότερα βιώσει, και είχαν σχέση με αυτόν, ο συγγραφέας απέκρυψε επίτηδες τις πραγματικές περιστάσεις, και με βαθύτερη αντίληψη πραγμάτων διηγείται αυτήν την ιστορία της Καταγραφής της Πέτρας. Για αυτόν τον σκοπό, έκανε χρήση ονομάτων όπως Τζεν Σι-γιν (Αλήθεια Καλυπτόμενη-με ψέμα) και παρόμοια. Ποια είναι όμως, τα γεγονότα που καταγράφονται σε αυτό το έργο;

Ποια είναι τα βασικά πρόσωπα;

Οδυσσάμενος από την κούραση που βίωσε τελευταία στον κόσμο, ο συγγραφέας μιλά για τον εαυτό του, και εξηγεί ότι με την έλλειψη επιτυχίας που συνόδευε την κάθε μία ανησυχία του, ξαφνικά σκέφτηκα για τις γυναίκες της παλιάς εποχής. Περνώντας την κάθε μία υπό μια προσεκτική εξέταση, ένιωσα ότι σε έργα και λόγο, η κάθε μία ήταν πολύ καλύτερη από εμένα. Ότι παρά την μεγαλοπρέπεια της αρρενωπότητάς μου, δεν μπορούσα, στην πραγματικότητα, να συγκριθώ με αυτούς τους χαρακτήρες του άλλου φύλου. Και η ντροπή που εκδηλώθηκε τότε δεν είχε όρια, ενώ η μεταμέλεια δεν είχε νόημα, καθώς δεν υπήρχε ούτε μια μακρινή πιθανότητα για μια μέρα επανόρθωσης.

Εκείνη ακριβώς την μέρα επιθύμησα να συγγράψω, με συνεχή μορφή, για δημοσίευση ανά τον κόσμο, με μια οπτική καθολικής πληροφόρησης, το πως εγώ, που υποφέρω αναπόφευκτη και πολλαπλή ανταπόδοση, κάποτε, λόγω της βοήθειας και καλοσύνης των θεών, και της αρετής των προγόνων μου, είχα ενδύματα πλούσια και περίτεχνα, διατροφή απολαυστική και γεμάτη πολυτέλεια, δεν έδινα σημασία* στην αξία της εκπαίδευσης και στην ανατροφή πατέρα και μητέρας, και δεν σκεφτόμουν σοβαρά τις αρετές των κανόνων και οδηγιών δασκάλων και φίλων, με αποτέλεσμα να επιφέρω την τιμωρία, της αποτυχίας πρόσφατα σε μικρό θέμα, και την επιπόλαιη σπατάλη της μισής ζωής μου. Υπήρχαν ταυτόχρονα, γενιά μετά την γενιά, αυτές στα εσώτερα δώματα, όλες εκ των οποίων δεν θα μπορούσαν, σε καμιά περίπτωση, να πάθουν κάποια ζημία, ώστε εγώ, ασεβής όπως υπήρξα, να έχω έναν τρόπο να καλύπτω τα λάθη μου.

Επομένως η αχυρένια καλύβα, με παράθυρα μπαμπού, το κρεβάτι από πλεγμένα χόρτα και ο φούρνος από τούβλα, που είναι πλέον η μοίρα μου, δεν μπορούν να με αποτρέψουν να φέρω εις πέρας τον σκοπό που έβαλα στον νου. Και αν θα μπορούσα, επίσης, να νιώσω το πρωινό αεράκι, την νυχτερινή σελήνη, τις ιτιές στις σκάλες, τα λουλούδια στην αυλή, πιστεύω ότι αυτά θα εφοδίαζαν με περισσότερη μελάνη την θνητή μου πένα. Αλλά αν και μου λείπει η καλλιέργεια και η μόρφωση, τι κακό θα υπήρχε αν χρησιμοποιούσα ψευδώνυμα και κεκαλυμμένη γλώσσα για να δώσω φωνή στις αρετές αυτών των χαρακτήρων; Και αν επίσης θα μπορούσα να περιγράψω τους χαρακτήρες των εσωτερικών δωματίων ώστε να τους καταλάβουμε και να τους μάθει πολύς κόσμος, εάν θα μπορούσα να σταματήσω την κούραση για μία μόνο στιγμή, ή να ανοίξω τα μάτια των συγχρόνων μου, δεν θα ήταν αυτό ένα δώρο;

Αυτή η θεώρηση οδήγησε στην χρήση ονομάτων όπως Τζια (Ψέμα) Γιου-τσιουν και άλλα παρόμοια.

Σε αυτές τις σελίδες περισσότερο από ποτέ, έχω χρησιμοποιήσει λέξεις όπως όνειρα και οράματα, αλλά αυτά τα όνειρα αποτελούν το κύριο θέμα αυτού του έργου, και συνδυάζουν, επιπροσθέτως, και την επιθυμία να δώσω μια προειδοποίηση στους αναγνώστες μου.

Ευγενικέ αναγνώστη, μπορείς να σκεφτείς που μπορεί να αρχίζει η ιστορία;

Η αφήγηση μπορεί να προσεγγίζει το αδιανότητο αλλά και το αδιάφορο, όμως κατέχει αξιοσημείωτο ενδιαφέρον και νοστιμιά. Αλλά ας αρχίσουμε.

Η Αυτοκράτειρα Νιου-γουα, (θεά των έργων) κατά την κατασκευή λίθων για δόμηση, για την επιδιόρθωση του ουρανού, ετοίμασε, στους Λόφους Τα Χουάνγκ και στο Σπήλαιο Γου Τσι, 36.501 κομμάτια ακατέργαστης πέτρας, το κάθε ένα δώδεκα τσανγκ σε ύψος, και εικοσιτέσσερα τσανγκ σε επιφάνεια. Εξ αυτών των λίθων, η Αυτοκράτειρα Γουά χρησιμοποίησε μόνο 36.500. Συνεπώς μία μόνο πέτρα έμεινε, χωρίς να χρησιμοποιηθεί σε κάτι. Αυτή ρίχτηκε κάτω στην κορυφή Τσινγκ Κενγκ. Αυτή η πέτρα, αν και περίεργο, αφότου πέρασε μια διαδικασία εξευγενισμού, απέκτησε μια φύση ικανότητας, και μπορούσε, μέσω των εγγενών της ικανοτήτων, να κινείται και ήταν ικανή να μεγεθύνεται και να συρρικνώνεται.

Όταν αντιλήφθηκε ότι όλες οι πέτρες είχαν χρησιμοποιηθεί για την επιδιόρθωση του ουρανού, και μόνο αυτή είχε έλλειψη των απαραιτήτων ποιοτήτων και δεν ήταν κατάλληλη για επιλογή, ένιωσε μέσα της ανησυχία και ντροπή, και μέρα και νύχτα, επιδιδόταν σε θρήνους και λύπη.

Μια μέρα, καθώς θρηνούσε την τύχη της, ξαφνικά είδε, σε μεγάλη απόσταση, έναν βουδιστή μοναχό και έναν ταοϊστή ιερέα να έρχονται προς την κατεύθυνσή της. Η εμφάνισή τους ήταν ασυνήθιστη, ο άνετος τρόπος τους εκπληκτικός. Όταν προσέγγισαν την κορυφή Τσινγκ Κενγκ, κάθισαν στο έδαφος να ξεκουραστούν, και άρχισαν να συνομιλούν. Αλλά βλέποντας την πέτρα, πρόσφατα λειασμένη και αστραφτερά καθαρή, που είχε επίσης συρρικνωθεί, και είχε γίνει όχι μεγαλύτερη από το κόσμημα μιας βεντάλιας, γέμισαν με θαυμασμό. Ο βουδιστής ιερέας την σήκωσε, και την έβαλε στην παλάμη του.

«Η εμφάνισή σου», είπε γελώντας, «μπορεί κάλλιστα να σε ανακηρύξει ως ένα υπερφυσικό αντικείμενο, αλλά καθώς σου λείπει κάθε εγγενής ποιότητα είναι απαραίτητο να χαράξω πάνω σου μερικά ιδεογράμματα, ώστε όποιος σε δει να μπορεί αμέσως να αναγνωρίσει ότι είσαι ένα αξιοσημείωτο πράγμα. Και μετέπειτα, όταν πας σε μια χώρα όπου η τιμή και η πολυτέλεια θα βασιλεύουν, σε μια οικογένεια καλλιεργημένη στο πνεύμα και με επίσημα αξιώματα, σε μια γη όπου λουλούδια και δέντρα θα ανθίζουν με μεγαλοπρέπεια, σε μια πόλη εξευγενισμού, φήμης και δόξας, όταν φτάσεις εκεί…»

Η πέτρα άκουγε με έντονη ευχαρίστηση.

«Ποια ιδεογράμματα, θα ήθελα να ρωτήσω,» είπε στην συνέχεια, «θα χαράξετε; Και σε ποιο μέρος θα πάω; Σας παρακαλώ, εξηγήστε μου με σαφήνεια.» «Δεν χρειάζεται να ρωτάς τόσα», απάντησε ο μοναχός, χαμογελώντας, «στις μέρες που θα έρθουν θα τα καταλάβεις όλα». Λέγοντας αυτά, έβαλε την πέτρα στο μανίκι του, και συνέχισε αργά το ταξίδι του, μαζί με τον ταοϊστή ιερέα. Εάν όμως κράτησε την πέτρα, αυτό δεν αποκαλύφθηκε, ούτε γνωρίζουμε πόσοι αιώνες και εποχές πέρασαν, προτού ένας ταοϊστής ιερέας Κονγκ Κονγκ στο όνομα (ΣτΜ: Κενός Κενός) εξέτασε τα ιδεογράμματα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Στην πραγματικότητα εξηγούσαν το πώς αυτό το κομμάτι πέτρας χωρίς αξία ήταν αρχικά χωρίς τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για την επιδιόρθωση του ουρανού, πώς θα έπαιρνε ανθρώπινη μορφή και θα στελνόταν από τους θεούς Μανγκ Μανγκ τον Αξιοσέβαστο και Μιάο Μιάο (ΣτΜ: Θαυμαστά Θεϊκός) τον Θεϊκό, στον ανθρώπινο κόσμο, και πώς θα οδηγούνταν στην αντίπερα όχθη (πέρα από την Σαμσάρα, την μετενσάρκωση). Στην επιφάνεια της πέτρας, η καταγραφή του σημείου όπου θα έπεφτε, του σημείου γέννησής της, καθώς και διάφορα συνηθισμένα οικογενειακά θέματα και ασήμαντες αισθηματικές ιστορίες νεανίδων, στίχοι, ωδές, λόγοι και αινίγματα, ήταν όλα εκεί. Αλλά το όνομα της δυναστείας και το έτος διακυβέρνησης έλειπαν, και δεν μπορούσαν να εντοπιστούν.

Στην άλλη όψη, υπήρχαν επίσης οι ακόλουθοι αινιγματικοί στίχοι:

Χωρίς τις αρετές τον γαλανό ουρανό να διορθώσω,

Μάταια στον θνητό κόσμο τριγυρνούσα μες το ψέμα,

Από μια παλαιότερη και επόμενη ζωή τα γεγονότα θα σας δώσω,

Ποιός, όλως περιέργως, θα τα καταγράψει για εμένα;

Ο Κονγκ Κονγκ, ο ταοϊστής, έχοντας σκεφτεί για όλα αυτά για λίγο, κατανόησε ότι αυτή η πέτρα είχε μια κάποια ιστορία.

«Αδελφέ πέτρα», είπε συνεπώς, απευθυνόμενος στην πέτρα, «οι καταγραφές περασμένων γεγονότων που υπάρχουν πάνω σου κατέχουν, σύμφωνα με εσένα, πολύ ενδιαφέρον, και για αυτόν τον λόγο χαράχτηκαν, με την πρόθεση να πουν στις γενιές να τις μεταφέρουν ως αξιοσημείωτα συμβάντα. Αλλά κατά την γνώμη μου, τους λείπει κάθε δεδομένο που θα βοηθούσε να καταλάβουμε το όνομα του Αυτοκράτορα και το έτος διακυβέρνησης, και, δεύτερον, δεν είναι κάποια καταγραφή κάποιας έξοχης πολιτικής τέχνης, που υιοθετήθηκε από υψηλούς και ενάρετους ή από υψηλούς πιστούς υπουργούς και δικαστές, κατά την διακυβέρνηση του κράτους, ή στους κανόνες της δημοσίας ηθικής. Τα περιεχόμενα είναι απλώς περί ενός αριθμού νεανίδων, εξαιρετικού χαρακτήρα. Είτε για τα αισθήματά τους προς έναν νέο που τις έκαναν κάποιες φορές να χάνουν το μυαλό τους, ή για τις μικρές τους τιμωρίες ή ασήμαντα ταλέντα, και εάν αντέγραφα όλα αυτά, δεν θα θεωρούνταν ως βιβλίο κάποιας εξαιρετικής αξίας.»

«Κύριε ιερέα», απάντησε η πέτρα με σιγουριά, «για ποιον λόγο είστε τόσο εξαιρετικά ανόητος; Οι λαϊκές μη εξευγενισμένες ιστορίες των δυναστειών, που γράφονται σε κάθε εποχή, έχουν, πρέπει να πω, όλες πάρει την μορφή, υπό ψευδή προσχήματα, της τελείως τυπικής, ξύλινης γραφής των δυναστειών Χαν και Τανγκ. Διαφέρουν από τα γεγονότα που είναι χαραγμένα πάνω μου, που δεν παίρνουν αυτήν την συνηθισμένη μορφή, αλλά, βάσει των δικών μου εμπειριών και φυσικών αισθημάτων, παρουσιάζουν, στον αντίποδα, έναν πρωτότυπο και μοναδικό χαρακτήρα. Επιπροσθέτως, στις σελίδες εκείνων των ακαλλιέργητων ιστοριών, είτε οι επιθυμίες επί διοικητών και κυβερνητικών, ή οι επικρίσεις που γίνονται σε άτομα, στις γυναίκες τους και στις κόρες τους, ή οι πράξεις ανηθικότητας και βίας είναι τόσο πολυάριθμες που δεν μπορούν να μετρηθούν. Πράγματι, υπάρχει ένα ακόμα είδος πρόχειρης λογοτεχνίας, του οποίου η επιπολαιότητα και η ρύπανση καταστρέφουν πολύ εύκολα τους νέους.»

«Όσον αφορά τα έργα, στα οποία χαρακτήρες λογίων ή καλλονών παρουσιάζονται, τα θέματά τους είναι επαναλαμβανόμενα του Γουέν Τσιουν, το περιεχόμενο σε κάθε σελίδα είναι του Τζου Τσιέν. Χίλιοι τόμοι δεν παρουσιάζουν κάποια ποικιλομορφία. Και χίλιοι χαρακτήρες είναι απλώς ο ένας παρόμοιος του άλλου. Σαν αυτά να μην ήταν αρκετά, αυτά τα έργα, ανά τις σελίδες τους, δεν μπορούν να μην χρησιμοποιούν ακραία φαντασία. Οι συγγραφείς, όμως, δεν είχαν κανέναν άλλον στόχο από το να γράψουν μερικές συναισθηματικές ωδές και κομψές μπαλάντες δικής τους δημιουργίας, και για αυτόν τον λόγο έχουν από την φαντασία τους δημιουργήσει τα ονόματα και επώνυμα αντρών και γυναικών, και αναγκαστικά έβαλαν και μερικούς κακούς χαρακτήρες, που θα πρέπει, όπως ένας χαζός σε ένα έργο, να δημιουργούν κάποια ένταση στην πλοκή.»

«Ακόμα πιο απαίσιο είναι ένα είδος υπερβολικά τυπικής και φλύαρης λογοτεχνίας, τελείως άδειας από κάθε φυσικό αίσθημα, γεμάτης αυτοαναιρέσεις, και σε σχέση με αυτήν δημιουργείται μεγάλη αντίθεση με τις νεανίδες στην καταγραφή μου, τις οποίες είχα κατά την διάρκεια της μισής ζωής μου, δει με τα ίδια μου τα μάτια και ακούσει με τα ίδια μου τα ώτα. Και αν και δεν θα θεωρήσω πως είναι ανώτερες από τους ήρωες και ηρωίδες σε παλαιότερα έργα, όμως ο συλλογισμός μας για τα κίνητρα και τα θέματα των εμπειριών τους, μπορεί κάλλιστα να προσφέρει υλικό επαρκές για την απομάκρυνση της πλήξης, και για την υπερνίκηση μιας μελαγχολικής κατάστασης.»

«Όσον αφορά τα διάφορα ποιήματα πρόχειρων, αστείων στίχων, μπορεί επίσης να προκαλέσουν τόσον γέλωτα ώστε να αναγκάσουν τον αναγνώστη να ρίξει το ρύζι και να φτύσει το κρασί.»

«Σε αυτές τις σελίδες, οι σκηνές που παρουσιάζουν τον πόνο του αποχωρισμού, την ευλογία της επανένωσης, και τις μοίρες της ευημερίας και της δυσκολίας είναι όλες, σε κάθε τους λεπτομέρεια, αληθινές στην ανθρώπινη φύση, και δεν τόλμησα να κάνω την παραμικρή προσθήκη, ή αλλαγή, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια παραμόρφωση της πραγματικότητας.»

«Ο μόνος μου στόχος είναι ότι οι άνθρωποι μπορεί, μετά από ένα ποτό, ή αφότου σηκωθούν από τον ύπνο ή όταν χρειάζονται χαλάρωση από την πίεση της εργασίας, να πάρουν αυτήν την ελαφριά λογοτεχνία, και όχι μόνο να διαγράψουν τελείως τα ίχνη των παλιών βιβλίων, και να βρουν μια νέα ενασχόληση, αλλά και να ζήσουν βίο μακρύ με ενέργεια και δύναμη, διότι δεν έχει κανένα κοινό σημείο με εκείνα τα έργα που τα περιεχόμενά τους είναι ψεύτικα, που η ιστορία τους είναι ανήθικη. Τώρα, κύριε ιερεά, ποιά η άποψή σας επί του θέματος;»

Ο Κονγκ Κονγκ συλλογιζόμενος για λίγο τα λόγια της, τα οποία άκουσε με κάθε προσοχή, επανεξέτασε σε όλο το μήκος της, την καταγραφή της πέτρας. Και βρίσκοντας ότι το γενικό θέμα αποτελείτο από τίποτα άλλο παρά από μια διατριβή στην αγάπη, και από μια ακριβή περιγραφή γεγονότων, χωρίς την παραμικρή κηλίδα ανηθικότητας που ζημιώνει τους καιρούς μας, ως εκ τούτου αντέγραψε τις λέξεις, από την αρχή έως το τέλος, με την πρόθεση να δώσει στον κόσμο την ευθύνη να τις μεταφέρει από γενιά σε γενιά ως μια περίεργη ιστορία.

 

Έτσι ο Κονγκ Κονγκ, ο ταοϊστής, ως αποτέλεσμα της αντίληψής του για το αίσθημα (σε μια κατάσταση) βαθιάς ηρεμίας, της δημιουργίας, από αυτό το αίσθημα, φλεγόμενου αισθήματος, της μεταμόρφωσης αυτού στο αρχικό αίσθημα, και της κατανόησης, μέσω του αισθήματος, της ψεύτικης φύσης του αισθήματος, άλλαξε το όνομά του σε Τσινγκ Τσενγκ (Αισθηματικός Μοναχός), και άλλαξε τον τίτλο του «Ημερολογίου της Πέτρας» σε «Καταγραφή του Αισθηματικού Μοναχού», και ο Κουνγκ Μέι-τσι της Τουνγκ Λου του έδωσε το όνομα «Φενγκ Γιουέ Πάο Τσιέν», ο «Πολύτιμος Καθρέπτης του Έντονου Αισθήματος». Σε επόμενα χρόνια, λόγω της αφοσίωσης του Τσάο Σιουε-τσιν στην μελέτη του στο Τάο Χουνγκ, στα δέκα έτη ανάγνωσης και επανεξέτασης του έργου, οι προσθήκες και βελτιώσεις που έγιναν από αυτόν πέντε φορές, η προσθήκη πίνακα περιεχομένων και η διαίρεση σε περιόδους και κεφάλαια, είχαν ως αποτέλεσμα το βιβλίο να μετονομαστεί πάλι σε «Οι δώδεκα κόρες του Τσιν Λινγκ». Ένα ποίημα συνετέθη επιπροσθέτως για τον λόγο αυτόν. Αυτή λοιπόν, και καμία άλλη, είναι η προέλευση της Καταγραφής της Πέτρας. Ο ποιητής λέει σχετικά:

Σελίδες γεμάτες ανόητες συζητήσεις,

Δάκρυα πολλά, πικρά, θα συναντήσεις,

όλα ανοήτων, ο συγγραφέας προτάσσει,

Αλλά την νοστιμιά τους, ποιος μπορεί να παρουσιάσει;

Έχεις τώρα καταλάβει τα αίτια δημιουργίας της Καταγραφής της Πέτρας, αλλά καθώς δεν γνωρίζεις ακόμα ποιοι χαρακτήρες παρουσιάζονται, και ποιες περιστάσεις σχετίζονται με την επιφάνεια της πέτρας, καλοσυνάτε αναγνώστη, χάρισε την προσοχή σου στην αφήγηση της πέτρας, η οποία έχει ως εξής:

Στα παλιά χρόνια, η Νοτιοανατολική γη ήταν χαμηλά. Σε αυτό το νοτιοανατολικό τμήμα του κόσμου, υπήρχε μια πόλη με τείχη, Κου Σου στο όνομα. Μέσα στα τείχη μια περιοχή, η Τσ’ανγκ Μεν, ήταν περισσότερο από κάθε άλλη στον ανθρώπινο κόσμο, το κέντρο, που είχε την δεύτερη αν όχι την πρώτη θέση σε θέματα μόδας και ζωής. Πέρα από αυτήν την Τσ’ανγκ Μεν ήταν ένας δρόμος που λεγόταν Σι-λι-τζιέ (Δρόμος των δέκα λι). Σε αυτόν τον δρόμο υπήρχε μια μικρότερη κάθετη οδός με όνομα Τζεν Τσ’ινγκ (Καλοσύνη και Αγνότητα) και σε αυτήν την μικρή οδό ένας παλιός ναός, που λόγω των μικρών διαστάσεών του, αποκαλούνταν ο ναός Φλασκί. Δίπλα σε αυτόν τον ναό ζούσε μια οικογένεια ενός τοπικού αξιωματούχου, Τζεν (ΣτΜ: ομόηχο της Αλήθειας) στο επώνυμο, Φέι στο όνομα και Σι-γιν στο κοινό όνομα. Η γυναίκα του, πρώην Φενγκ, κατείχε χαρακτήρα αξιόλογο και ενάρετο, και είχε μια σαφή κατανόηση της ηθικής ευπρέπειας και της καλής συμπεριφοράς. Αυτή η οικογένεια, αν και δεν είχε πολλά πλούτη και πολυτέλειες, θεωρούνταν στην περιοχή τους, ως μια ευημερούσα οικογένεια. Καθώς αυτός ο Τζεν Σι-γιν ένιωθε ευχαριστημένος και χωρίς φιλοδοξίες στην καρδιά του, και δεν επιδίωκε να πετύχει κάποιο ανώτερο αξίωμα, αλλά κάθε μέρα της ζωής του χαιρόταν να παρατηρεί τα λουλούδια, να φυτεύει μπαμπού, να σιγοπίνει το κρασί του και να φτιάχνει ποιήματα, ήταν στην πραγματικότητα, στην άφεσή του σε αυτές τις δραστηριότητες, χαρούμενος όσο και ένα υπερφυσικό ον.

Ένα μόνο πράγμα βάραινε την καρδιά του. Είχε ζήσει πάνω από πενήντα χρόνια και ακόμα δεν είχε άρρενα απόγονο γύρω απ’ τα γόνατά του. Είχε μόνο ένα παιδί, μια κόρη, με όνομα Γινγκ Λιέν (ΣτΜ: ομόηχο του Βρέφους που Αγαπώ.) Ήταν μόνο τριών ετών. Μια μεγάλη μέρα του καλοκαιριού, στην οποία η ζέστη ήταν έντονη, ο Σι-γιν καθόταν ήρεμα στην βιβλιοθήκη του. Νιώθοντας το χέρι του κουρασμένο από το βιβλίο που κρατούσε, άφησε το βιβλίο και έγειρε το κεφάλι σε ένα τραπεζάκι τσαγιού, και αποκοιμήθηκε.

Ξαφνικά, ενώ ήταν σε αυτήν την κατάσταση χωρίς συνειδητότητα, του φάνηκε να είχε περπατήσει σε κάποιο μέρος, δεν μπορούσε να καταλάβει που. Χωρίς να το περιμένει είδε, σε απόσταση απένταντί του, δύο ιερείς να έρχονται προς αυτόν: ο ένας βουδιστής, ο άλλος ταοϊστής.

 

 

 

*: ΣτΜ: Δεν έδινε σημασία στην εκπαίδευση, σε σχέση με την κατάσταση της εποχής του.
Σε σχέση με την σημερινή κατάσταση, θα λέγαμε ίσως ότι έδινε εξαιρετικά μεγάλη σημασία.

 

(Η συνέχεια θα αναρτηθεί την επόμενη εβδομάδα.)

 

Η γαλλική αστυνομία καταργεί χώρο παραμονής λαθρομεταναστών σε σημείο μετάβασης προς Βρετανία

ΚΑΛΑΙ, Γαλλία — Η γαλλική αστυνομία κατήργησε την Τρίτη έναν χώρο παραμονής λαθρομεταναστών και προσφύγων στο βόρειο λιμάνι της Καλαί, από όπου χιλιάδες παράνομοι μετανάστες, οι οποίοι επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, προσπαθούν να περάσουν την θάλασσα και να φτάσουν στις βρετανικές ακτές.

Αρκετές χιλιάδες λαθρομεταναστών προσπάθησαν το επικίνδυνο ταξίδι φέτος, συχνά πληρώνοντας διακινητές για βοήθεια στην διάσχιση μιας από της πιο πολυσύχναστες ναυτικές διαδρομές εμπορίου, πάνω σε υπερπλήρεις φουσκωτές βάρκες.

Η Βρετανία έχει επανειλημμένα πιέσει την κυβέρνηση του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν να κάνει περισσότερα για να αποτρέπει τους λαθρομετανάστες να φεύγουν από την Γαλλία. Η βρετανική κυβέρνηση ονόμασε τους υψηλούς αριθμούς που έκαναν την παράνομη διάσχιση αυτό το καλοκαίρι, απαράδεκτους.

Η Γαλλία λέει ότι έχει εντείνει τις περιπολίες.

Πολλοί εκ των λαθρομεταναστών είναι από το Αφγανιστάν, Ιράκ, Ιράν, και Αφρική. Υπάρχουν επίσης και κάποιοι Σύριοι πρόσφυγες.

Χρειάζονται πάντα τα φάρμακα; Η έρευνα έχει δείξει ότι το «εσωτερικό φαρμακείο» μας μπορεί να κάνει πολλά

Σύμφωνα με τον ιατρικό ερευνητή Jeremy Howick, η σύγχρονη ιατρική έχει ωφελήσει σαφώς τη ζωή μας, αλλά έχουμε χάσει πλέον την ικανότητά μας να καθορίζουμε τη σωστή δόση.

«Πραγματικά χρειαζόμαστε φάρμακα , αλλά παίρνουμε πάρα πολλά από αυτά, στο σημείο που μας καταστρέφουν και σταματούν να δουλεύουν», λέει ο Howick.

Το βιβλίο του Howick «Εσύ, ο γιατρός: Η εισαγωγή της απαιτητικής επιστήμης της αυτοθεραπείας» προσφέρει μια συναρπαστική λύση σε αυτόν τον ανθυγιεινό εθισμό – μαθαίνοντας πώς να αξιοποιήσουμε την ικανότητα του σώματός μας να θεραπευτεί.

Όλοι οι γιατροί στην αρχαιότητα αντιλαμβάνονταν το σώμα ως αυτοθεραπευόμενο οργανισμό.

Αλλά στον σύγχρονο κόσμο, εκτός από τα θαυμαστά φάρμακα που δημιουργήθηκαν τον 20ο αιώνα, υπάρχει και η προσδοκία ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα χάπι για κάθε ασθένεια, ή ίσως, θα εμφανιστεί σύντομα, υπό την προϋπόθεση επαρκούς έρευνας και χρηματοδότησης.

Αυτή η προσδοκία έχει οδηγήσει σε απίστευτες θεραπείες, αλλά έχει επίσης αλλοιώσει την αντίληψή μας του τι σημαίνει να είσαι υγιής. Σήμερα, το 20% των Αμερικανών παίρνουν τουλάχιστον πέντε συνταγογραφούμενα φάρμακα την ημέρα, συχνά χωρίς να καταλαβαίνουν ή να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα φάρμακα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Άδεια Steve Buissinne / Pixabay / Pixabay

 

Οι ερευνητές φαρμάκων, εν τω μεταξύ, βλέπουν την ικανότητα του σώματος να αυτοθεραπεύεται περισσότερο ως στατιστικό εμπόδιο παρά ως όφελος. Για να θεωρηθεί ένα φάρμακο αποτελεσματικό, οι δοκιμές πρέπει να αποδείξουν ότι μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα από ένα εικονικό φάρμακο πλασέμπο (placebo).

Το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου

Το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου δείχνει ότι ακόμη και όταν οι ασθενείς λαμβάνουν ψεύτικο φάρμακο, τα συμπτώματά τους συχνά βελτιώνονται.

Και δεν είναι μόνο χάπια. Μια μελέτη του 2014 του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης εξέτασε περισσότερες από 50 μελέτες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο για διάφορες μικρές χειρουργικές τεχνικές και διαπίστωσε ότι η εικονική χειρουργική επέμβαση ήταν εξίσου αποτελεσματική με την πραγματική χειρουργική επέμβαση σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις.

Τείνουμε να θεωρούμε το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου ως ψευδαίσθηση που προκαλείται από εξαπάτηση. Αλλά μας δείχνει επίσης ότι το μυαλό και το σώμα μας τείνουν φυσικά προς την ίαση – δεν απαιτείται εξαπάτηση.

Μελέτες των λεγόμενων εικονικών φαρμάκων ανοιχτού τύπου για τη θεραπεία της κατάθλιψης, του εθισμού στα ναρκωτικά, της αλλεργικής ρινίτιδας και της διαταραχής έλλειψης προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα.

Το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι του μυαλού μας. Βασίζεται σε αυτό που ο Howick αποκαλεί «εσωτερικό φαρμακείο» μας – φαρμακευτικές χημικές ουσίες που παράγονται φυσικά μέσα στο σώμα μας.

Σε μια μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ το 2016, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ακόμη και όταν είχε γνωστοποιηθεί στους ασθενείς ότι έπαιρναν ψεύτικα χάπια, το τελετουργικό της συνταγογράφησής τους από έναν αξιόπιστο γιατρό είχε και πάλι ως αποτέλεσμα σημαντική ανακούφιση από τον πόνο.

Η συνειδητοποίηση του ότι διαθέτουμε ένα εσωτερικό φαρμακείο μέσα στο σώμα μας, το κάνει να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά . Μία μελέτη σε προεγχειρητικούς ασθενείς εξέτασε πώς αυτή η κατανόηση επηρεάζει τη χρήση των παυσίπονων.

Οι ερευνητές μίλησαν στους μισούς ασθενείς για τις ενδορφίνες, τα παυσίπονα που παράγει το ίδιο το σώμα, ενώ στους άλλους μισούς όχι.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, όλοι οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας πήραν παυσίπονα, αλλά μόνο το 10% της πρώτης ομάδας επέλεξε τη φαρμακευτική αγωγή.

Το φαρμακείο μέσα μας μπορεί να τονωθεί

Η διατροφή και η άσκηση είναι καθιερωμένες στρατηγικές για τη βελτίωση της υγείας, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορούν να επηρεάσουν την ευεξία μας.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με μελέτες, ο διαλογισμός ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Μπορούμε επίσης να έχουμε στενούς φίλους, να είμαστε ευγνώμονες και να αναπτύξουμε μια θετική στάση. Ίσως ορισμένοι από εμάς πάντα γνωρίζαμε ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι ευεργετική, αλλά τώρα και η επιστήμη αναγνωρίζει τη θεραπευτική της αξία.

Ακόμη και η συμπεριφορά ενός γιατρού μπορεί να έχει απτό αντίκτυπο στην υγεία μας. Ο Howick ισχυρίζεται ότι μπορούμε να αντλήσουμε το ίδιο όφελος που προσφέρουν τα αναλγητικά, τα αντικαταθλιπτικά και τα ηρεμιστικά, από την ενσυναίσθηση που ο γιατρός μας θα δείξει.

Βρίσκοντας τη σωστή προσέγγιση

Λοιπόν, πώς μπορούμε να ξέρουμε πότε να πάρουμε φάρμακα και πότε να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της;

Κατ ‘αρχάς, πρέπει να αξιολογήσουμε τη σοβαρότητα του προβλήματος.

«Εάν έχετε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, μεταβείτε στο νοσοκομείο. Αλλά για τις περισσότερες ασθένειες που πηγαίνουμε στον γιατρό, δεν απαιτείται φαρμακευτική αγωγή », λέει ο Howick.

Δεύτερον, εάν εξακολουθείτε να χρειάζεστε ιατρική βοήθεια, επιλέξτε πρώτα την πιο συντηρητική, λιγότερο ακριβή και λιγότερο επικίνδυνη θεραπεία.

Η φαρμακευτική αγωγή και η χειρουργική επέμβαση μπορούν να σώσουν τη ζωή μας, αλλά μπορεί επίσης να έχουν παρενέργειες πιο σοβαρές από την ασθένεια που προορίζονται να θεραπεύσουν.

Η σύγχρονη ιατρική μπορεί να μας σώσει από ακραίες καταστάσεις, αλλά για τη γενική συντήρηση της υγείας, αναζητήστε τρόπους που χρησιμοποιούν το σύστημα αυτοΐασης του σώματος.

Ο Ed Paget, ένας οστεοπαθητικός και εκπαιδευτής που εδρεύει στην Αλμπέρτα του Καναδά, εξέτασε πρόσφατα μία ασθενή που υπέφερε από ημικρανίες για πάνω από έξι μήνες.

«Ένιωθε τόσο άσχημα που δεν μπορούσε να οδηγήσει, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να πάει στο νοσοκομείο για να ανακουφίσει λίγο τον πόνο», είπε ο Paget.

Αλλά χρειάστηκε κάποια έρευνα για να κατανοηθεί η αιτία του πονοκέφαλου.

«Εξετάσαμε όλες τις περιοχές του σώματός της που θα μπορούσαν να επηρεάσουν ή να συμβάλουν στην ημικρανία και το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να είναι η αιτία ,ήταν μια πτώση που είχε, και το συνεπακόλουθο χτύπημα στον κώκκυγα, πριν εμφανιστεί ο πόνος», είπε ο γιατρός.

Μετά από λίγη πιεσοθεραπεία στον κώκκυγα, η ημικρανία εξαφανίστηκε.

Άδεια Jill Wellington / Pixabay / Pixabay

 

«Το σώμα προσπαθεί πάντα να γίνει καλά», λέει ο Howick. «Ακόμα κι αν ένα άτομο πεθαίνει από καρκίνο, μια τομή στο δέρμα του θεραπεύεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρέπει να βρούμε την αιτία που εμποδίζει το σώμα να αναρρώσει. Αφαιρέστε την και αφήστε τη φύση να κάνει τα υπόλοιπα».

Συνειδητοποιήστε πόσο δυνατοί είστε πραγματικά. Η φύση είναι γεμάτη αυτοθεραπευτικούς μηχανισμούς. Και ως μέρος της φύσης, τα σώματά μας είναι και αυτά έτσι.

Κάθε 15 λεπτά, το σώμα μας παράγει 1,5 δισεκατομμύρια νέα κύτταρα. Τα οστά μας είναι ισχυρότερα από το χάλυβα. Τα αιμοφόρα αγγεία μας είναι γεμάτα με ισχυρά κύτταρα που αναζητούν συνεχώς και καταστρέφουν επιβλαβή μικρόβια.

«Όλα τα παράσιτα και τα μικρόβια που εισέρχονται συνεχώς στο σώμα μας έχουν τη δυνατότητα να μας σκοτώσουν», λέει ο Howick. «Είναι όμως εκπληκτικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν υγιείς σε όλη τους τη ζωή. Και αυτό είναι απόδειξη της απίστευτης φύσης του ανθρώπινου σώματος».

Η άνοδος των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων και γιατί ζημιώνουν την υγεία μας

Γράφουν οι Phillip Baker, Mark Lawrence και Priscila Machado

Οι άνθρωποι επεξεργάζονται τρόφιμα για πολλές χιλιάδες χρόνια. Το ψήσιμο, η αποξήρανση, το άλεσμα και άλλες τεχνικές έκαναν τα τρόφιμα πιο θρεπτικά, ανθεκτικά και νόστιμα. Αυτό βοήθησε τους προγόνους μας να αποικίσουν σε διαφορετικούς οικοτόπους και να αναπτύξουν οικισμούς και πολιτισμούς.

Πολλά παραδοσιακά τρόφιμα που χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα σήμερα υποβάλλονται σε επεξεργασία με κάποιον τρόπο, όπως τα δημητριακά, τα τυριά, τα αποξηραμένα ψάρια και τα λαχανικά που έχουν υποστεί ζύμωση. Η επεξεργασία αυτή καθαυτή δεν είναι το πρόβλημα.

Τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίστηκε ένας διαφορετικός τύπος επεξεργασίας τροφίμων: ένας πιο εκτεταμένος ο οποίος χρησιμοποιεί νέες χημικές και μηχανικές τεχνικές. Αυτό ονομάζεται υπερ-επεξεργασία και τα προϊόντα του υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα.

Για να παρασκευάσουν αυτά τα τρόφιμα, φθηνά συστατικά όπως άμυλα, φυτικά έλαια και σάκχαρα συνδυάζονται με ενισχυτικά πρόσθετα όπως χρωστικές, γεύσεις και γαλακτωματοποιητές. Σκεφτείτε ζαχαρούχα ποτά, γλυκίσματα, μαζική παραγωγή ψωμιού, σνακ, γλυκά γαλακτοκομικά προϊόντα και κατεψυγμένα επιδόρπια.

Δυστυχώς, αυτά τα τρόφιμα ζημιώνουν την υγεία μας. Και σήμερα πλέον τα καταναλώνουμε καθημερινά όσο ποτέ άλλοτε, εν μέρει λόγω του επιθετικού μάρκετινγκ και του λόμπι των Big Food.

Τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα βλάπτουν την υγεία μας

Σε αυτό το συμπερασμα καταλήγει η πρόσφατη βιβλιογραφική μας έρευνα. Διαπιστώσαμε ότι περισσότερα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα στη διατροφή μας συνδέονται με υψηλότερους κινδύνους παχυσαρκίας, καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων, διαβήτη τύπου 2, καρκίνου, αδυναμίας, κατάθλιψης και θανάτου.

Αυτές οι βλάβες μπορεί να προκληθούν από το κακό διατροφικό προφίλ των τροφίμων, καθώς πολλά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, αλάτι και τρανς λιπαρά (ένα είδος ακόρεστων λιπαρών οξέων). Επίσης, εάν τείνετε να τρώτε περισσότερα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, αυτό σημαίνει ότι πιθανώς τρώτε λιγότερα φρέσκα και λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα.

Με απλά λόγια, τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα είναι κακά για την υγεία και το περιβάλλον μας. (Igor Sefr/AP/AAP)

 

Η ίδια η βιομηχανική επεξεργασία μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής. Για παράδειγμα, ορισμένα πρόσθετα τροφίμων μπορούν να διαταράξουν τα βακτήρια του εντέρου μας και να προκαλέσουν φλεγμονή, ενώ κάποια πλαστικά της συσκευασίας μπορούν να επηρεάσουν το ορμονικό μας σύστημα.

Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά των εξαιρετικά επεξεργασμένων τροφίμων είναι ότι προωθούν την υπερβολική κατανάλωση. Οι γεύσεις των προϊόντων, τα αρώματα και η αίσθηση της γεύσης έχουν σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να κάνουν αυτά τα τρόφιμα εξαιρετικά «νόστιμα» και ίσως ακόμη και εθιστικά.

Τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα βλάπτουν επίσης το περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι συσκευασίες αυτών των τροφίμων δημιουργούν μεγάλους όγκους πλαστικών απορριμμάτων που εισέρχονται στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

Ωστόσο, παρ’ όλα αυτά τα προβλήματα, τρώμε όλο και περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα.

Στην τελευταία μας μελέτη, που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο, διαπιστώσαμε ότι οι πωλήσεις των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων παρουσιάζουν άνοδο σχεδόν παντού στον κόσμο.

Οι πωλήσεις είναι υψηλότερες σε πλούσιες χώρες όπως η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς. Αυξάνονται ραγδαία σε χώρες μεσαίου εισοδήματος, όπως η Κίνα, η Νότια Αφρική και η Βραζιλία, οι οποίες είναι πολύ πυκνοκατοικημένες. Η κλίμακα της διαιτητικής αλλαγής και της βλάβης στην υγεία είναι τεράστια ως επακόλουθο.

Οι «Big Food» αυξάνουν την κατανάλωση

Ρωτήσαμε επίσης: Πως εξηγείται η παγκόσμια αύξηση πωλήσεων των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων; Η αύξηση των εισοδημάτων, περισσότεροι άνθρωποι που ζουν σε πόλεις και οι εργαζόμενες οικογένειες που αναζητούν ευκολία, είναι μερικοί παράγοντες που συμβάλλουν.

Ωστόσο, είναι επίσης σαφές ότι οι εταιρείες «Big Food» προωθούν την κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων παγκοσμίως — εταιρείες όπως οι Coca-Cola, Nestlé και McDonald’s. Η αύξηση των πωλήσεων είναι χαμηλότερη σε χώρες όπου αυτές οι εταιρείες έχουν περιορισμένη παρουσία.

Οι επιθετικές εκστρατείες μάρκετινγκ από μεγάλες εταιρείες τροφίμων συμβάλλουν στην αυξανόμενη κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων. (Shutterstock)

 

Η παγκοσμιοποίηση επέτρεψε σε αυτές τις εταιρείες να κάνουν τεράστιες επενδύσεις στις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό. Το δίκτυο της Coca-Cola, για παράδειγμα, περιλαμβάνει τώρα 900 εργοστάσια εμφιάλωσης παγκοσμίως, διανέμοντας 2 δισεκατομμύρια κομμάτια κάθε μέρα.

Καθώς οι Big Food παγκοσμιοποιούνται, η διαφήμιση και η προώθησή τους γίνονται ευρέως διαδεδομένες. Νέες ψηφιακές τεχνολογίες, όπως οι ηλεκτρονικές εφαρμογές «διασκέδασης», χρησιμοποιούνται για την στόχευση των παιδιών. Με τη συλλογή μεγάλων ποσοτήτων προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο, οι εταιρείες μπορούν ακόμη και να στοχεύουν την διαφήμισή τους σε συγκεκριμένα άτομα.

Τα σούπερ μάρκετ εξαπλώνονται τώρα σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, παρέχοντας  υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα σε μεγάλη κλίμακα και χαμηλές τιμές. Όπου δεν υπάρχουν σούπερ μάρκετ, χρησιμοποιούνται άλλες στρατηγικές διανομής. Για παράδειγμα, η Nestlé χρησιμοποιεί εργαζομένους της «από πόρτα σε πόρτα» για να προσεγγίσει χιλιάδες φτωχά νοικοκυριά στις αστικές παραγκουπόλεις της Βραζιλίας.

Η αύξηση της κατανάλωσης αντικατοπτρίζει επίσης την πολιτική δύναμη των Big Food να υπονομεύουν τα μέτρα για την δημόσια υγεία. Αυτό περιλαμβάνει την άσκηση πίεσης στην χάραξη μέτρων, την πραγματοποίηση δωρεών σε πολιτικά κόμματα, την χρηματοδότηση ευνοϊκής έρευνας και την συνεργασία με κοινοτικούς οργανισμούς.

Πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα

Τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα βλάπτουν την υγεία μας και τον πλανήτη είναι σαφή. Πρέπει τώρα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο χρήσης ποικίλων στρατηγικών για την μείωση της κατανάλωσης. Αυτό περιλαμβάνει την έγκριση νέων νόμων και κανονισμών, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας φορολογία, περιορισμούς μάρκετινγκ και κατάργηση αυτών των προϊόντων από τα σχολεία.

Δεν μπορούμε να βασιστούμε στις προτιμώμενες από την βιομηχανία απαντήσεις, όπως στην αναδιαμόρφωση προϊόντων μόνο. Σε τελική ανάλυση, τα αναδιαμορφωμένα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα είναι συνήθως ακόμα πολύ επεξεργασμένα.

Επιπλέον, απλώς λέγοντας στον κόσμό να είναι «πιο υπεύθυνος» δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα όταν οι Big Food ξοδεύουν δισεκατομμύρια κάθε χρόνο εμπορευόμενες ανθυγιεινά προϊόντα για να υπονομεύσουν αυτήν την ευθύνη.

Πρέπει τώρα οι διατροφικές οδηγίες να συμβουλεύουν έντονα τους ανθρώπους να αποφεύγουν τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα; Η Βραζιλία και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής το κάνουν ήδη.

Και για εμάς ως άτομα, η συμβουλή είναι απλή: αποφύγετε εντελώς τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα.

Ο Phillip Baker είναι ερευνητής στο ινστιτούτο φυσικής δραστηριότητας και διατροφής στο Πανεπιστήμιο Deakin στην Αυστραλία, ο Mark Lawrence είναι καθηγητής διατροφής δημόσιας υγείας στο ινστιτούτο φυσικής δραστηριότητας και διατροφής στο Πανεπιστήμιο Deakin και η Priscila Machado είναι ερευνήτρια στο τμήμα Επιστήμης Άσκησης και Διατροφής στην σχολή Υγείας του Πανεπιστημίου Deakin. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Conversation.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ αποκαλύπτει το εντυπωσιακό κύμα μιας έκρηξης υπερκαινοφανούς ηλικίας 15.000 ετών

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (Χαμπλ) της NASA κατέγραψε το συναρπαστικό θέαμα «κορδελών» που μοιάζουν με πέπλο και πετούν στο διάστημα με απίστευτες ταχύτητες – μετά από μια έκρηξη υπερκαινοφανούς που συνέβη πριν από 15.000 χρόνια και θα ήταν ορατή από τους ανθρώπους στην Γη.

Το εντυπωσιακό κύμα της έκρηξης, γνωστό και ως Βρόχος του Κύκνου, αναδύθηκε από ένα τεράστιο ετοιμοθάνατο άστρο και συνεχίζει να ταξιδεύει στο διάστημα μέχρι και σήμερα.

Η εξαιρετική τεχνολογία του τηλεσκοπίου Χαμπλ, έχει καταγράψει με μεγάλη λεπτομέρεια εικόνες του βρόχου, από περίπου 2.400 έτη φωτός μακριά.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), το ετοιμοθάνατο άστρο, είχε πιθανότατα 20 φορές τη μάζα του ήλιου μας. Το κύμα της έκρηξης, που έχει επεκταθεί έως και 60 έτη φωτός από το
κέντρο του, εξακολουθεί να διαχέεται με ταχύτητες περίπου 350 χλμ. ανά δευτερόλεπτο στο διάστημα.

Εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ της NASA και της ESA πουαπεικονίζει ένα τμήμα του βρόχου Κύκνου περίπου 2.400 έτη φωτός μακριά. (ESA / Χαμπλ & NASA, W. Blair; Λέο Σατζ)

 

Σε αυτό το διαστημικό φαινόμενο δόθηκε το όνομα «βρόχος του Κύκνου», λόγω της θέσης του στον αστερισμό του Κύκνου. Αυτό που παρατηρούμε μέσα από το Χαμπλ, είναι το εξωτερικό άκρο της έκρηξης
του υπερκαινοφανούς.

Είναι ορατό στο ανθρώπινο μάτι, καθώς η ύλη του υπερκαινοφανούς προωθείται μέσω μιας χαμηλής πυκνότητας διαστρικής ύλης, στα εξωτερικά όρια του κύματος της έκρηξης. Εκεί, θερμαίνει και συμπιέζει σκόνη και αέρια, σχηματίζοντας μια δομή «πέπλου».

Το μέγεθος βοηθά. Σύμφωνα με την NASA, ολόκληρο το κύμα του βρόχου του Κύκνου, εκτείνεται σε μια περιοχή του ουρανού 36 φορές μεγαλύτερη από αυτήν μιας πλήρους Σελήνης.

Αφότου η τελευταία εικόνα κυκλοφόρησε τον Αύγουστο από την NASA, ο επιστημονικός συγγραφέας Κόρεϊ Πάουελ, δημοσίευσε την φωτογραφία στο Twitter, με τίτλο: «Πριν από 15.000 χρόνια, οι άνθρωποι είδαν έναν λαμπερό υπερκαινοφανή να αστράφτει στον αστερισμό του Κύκνου. Το συμβάν εκδηλώθηκε πριν την εμφάνιση της γραπτής γλώσσας, ωστόσο το σύμπαν κράτησε ένα όμορφο αρχείο της έκρηξης».

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ, κατέγραψε τις πρώτες εικόνες του βρόχου του Κύκνου το 1991, μόλις έναν χρόνο από την εκτόξευση του τηλεσκοπίου. Αρχικά, ένα πρόβλημα στον κύριο καθρέπτη του τηλεσκοπίου έκανε τις εικόνες να φαίνονται κάπως θολές εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, καθώς [το τηλεσκόπιο] είχε σχεδιαστεί να συντηρείται ενώ βρίσκεται σε τροχιά, αστροναύτες έχουν κάνει πολλαπλές επισκέψεις για να αντικαταστήσουν και να αναβαθμίσουν τον εξοπλισμό του.

Σήμερα, οι εκπληκτικές χρυσές κορδέλες του βρόχου του Κύκνου, εμφανίζονται πιο καθαρές από ποτέ.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ, σε μια φωτογραφία από ένα μέλος του πληρώματος της αποστολής Servicing 4, λίγο μετά την φωτογραφία από το διαστημικό λεωφορείο Ατλαντίς, που φωτογράφησε το Χαμπλ με τον ρομποτικό του βραχίονα στις 13 Μαΐου 2009. (NASA / JSC / Wikimedia Commons)

Θρυλικός αντισοβιετικός αγωνιστής: Πρέπει να δικάσουμε τον κομμουνισμό

Προστέθηκε βίντεο στις 30 Σεπτεμβρίου.

Από την Celia Farber.

Τον Μάρτιο 2019, η αμερικανική Epoch Times πήρε συνέντευξη από τον Βλαντιμίρ Μπουκόφσκυ, τον συγγραφέα της «Κρίσης στη Μόσχα: Σοβιετικά εγκλήματα και δυτική συνενοχή» για την ζωή και το έργο του.

Παρακάτω είναι το δεύτερο μέρος της συνέντευξης.

 

The Epoch Times: Ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με το Russiagate, την έρευνα για το κατά πόσον ο πρόεδρός μας συνεργάστηκε με την Ρωσία, με τον Πούτιν, για να κερδίσει τις εκλογές;

Βλαντιμίρ Μπουκόφσκυ: Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να γελάσω γιατί πιθανώς η πλειοψηφία των συμπατριωτών σας δεν το συνειδητοποιεί, αλλά η Σοβιετική Ένωση εμπλεκόταν πάντοτε στις εκλογές και σε κόλπα ακόμη και πριν εμφανιστούν οι υπολογιστές. Δεν υπάρχει τίποτα νέο εδώ. Φυσικά, πάντα ήθελαν να επηρεάσουν τις αμερικανικές εκλογές, αλλά συνήθως ήταν πολύ περιθωριακό και γελοίο. Το πιο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα ήταν όταν εξελέγη ο Ρόναλντ Ρέιγκαν και ο Κάρτερ ηττήθηκε – οι Σοβιετικοί χειραγωγούσαν τους Ιρανούς να μην απελευθερώσουν εκείνους τους ομήρους μέχρι τις εκλογές. Και τώρα έχουν τον Ρόναλντ Ρέιγκαν. Αυτό σας δείχνει πόσο στενή ήταν η κρίση τους σε αυτές τις διαμάχες.

Ήταν πάντα καλοί στις μηχανορραφίες, αλλά η γνώση τους για την αμερικανική πραγματικότητα ήταν πάντα πολύ κακή. Δεν είχαν ιδέα πώς ζει η Αμερική, πώς κυβερνάται, τι πρόκειται να επικρατήσει, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής ή αυτής της δράσης. Λόγω του μαρξισμού, θεωρούσαν πάντα την έννοια της αμερικανικής πολιτικής ως μια τεράστια συνωμοσία, με μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν όλους στην τσέπη τους και τέτοια πράγματα. Αυτή ήταν η ιδέα για την λειτουργία όλου αυτού. Ήταν τόσο μακριά από την πραγματικότητα που ό,τι πέτυχαν στην τακτική το έχασαν στρατηγικά.

The Epoch Times: Ο Αμερικανός αριστερός σήμερα, επειδή είναι ένα σημείο επίθεσης εναντίον του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, είναι άγρια αντι-Ρωσικός, Ρωσοφοβικός. Τώρα. Ξαφνικά.

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Το γεγονός ότι η Ρωσία σήμερα είναι πολύ πιο αδύναμη από ό,τι ήταν η Σοβιετική Ένωση, και ως εκ τούτου λιγότερο επικίνδυνη, δεν επηρεάζει την αμερικανική γνώμη. Τώρα αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο πολύ σοβαρά. Και για πρώτη φορά στην ιστορία, στην πραγματικότητα εφάρμοσαν κυρώσεις και τέτοια πράγματα, τα οποία ελπίζαμε ότι θα είχαν εφαρμοστεί σε αυτούς αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Και τώρα εφαρμόζουν όλες αυτές τις κυρώσεις όταν η επιρροή της Ρωσίας είναι πολύ μικρότερη.

The Epoch Times: Τόσο μεγάλο μέρος της δουλειάς σας ήταν για να προσπαθήσετε να ξυπνήσετε την Δύση, να καταλάβει ότι ο κομμουνισμός ήταν ένα κακό. Λένε ότι το 55 τοις εκατό των γεννημένων στην νέα χιλιετία στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπερήφανοι που αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστές. Τι ελπίδα υπάρχει;

Β. Μπουκόφσκυ: Πολύ λίγη ελπίδα. Μην ξεχνάτε, μην ξεχνάτε ότι ο κομμουνισμός εξακολουθεί να είναι πολύ ισχυρός σε μέρη όπως η Κίνα, το Βιετνάμ, και παρόμοιες, και όταν συζητούνται αυτές οι χώρες σπάνια ακούτε κάτι για τον κομμουνισμό. Σαν να μην είναι η Κίνα η μεγαλύτερη κομμουνιστική χώρα στον κόσμο. Πρόσφατα είχαν το Κομμουνιστικό Κογκρέσο στην Κίνα και ανακοίνωσαν τα στοιχεία: 84 εκατομμύρια Κινέζοι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. 84 εκατομμύρια. Είναι απλώς γελοίο. Έτσι ο κομμουνισμός μεγαλώνει και μεγαλώνει. Εξακολουθούν να ελέγχουν τα πάντα. Η απειλή αυτή καθαυτή δεν πέρασε. Αλλαγές στην γεωγραφία, αλλά δεν εξαφανίστηκαν.

The Epoch Times: Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ζείτε, σας κάνει να νιώθετε σαν σε μια σοσιαλιστική χώρα;

Β. Μπουκόφσκυ: Κοιτάξτε την πολιτική σύνθεση. Το Νο 2 κόμμα, που θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, θα διευθύνεται από έναν μαρξιστή. Στις μέρες μας και στο σήμερα- ένας μαρξιστής επικεφαλής της Βρετανίας; Αυτό είναι γελοίο. Αλλά όλες οι δομές παραμένουν οι ίδιες. Ο σοσιαλισμός που πέτυχαν στα μεταπολεμικά χρόνια είναι ακόμα εδώ.

The Epoch Times: Όταν αναφέρεστε στην ΕΕ ως τέρας, ποιο είναι το χειρότερο χαρακηριστικό της; Τι κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να φαίνεται ως τέρας;

Mr.Bukovsky: Λοιπόν, έκανα αυτήν την σύγκριση πριν από 15 χρόνια όταν μιλούσα στο Βρετανικό Κοινοβούλιο και εξακολουθεί να βρίσκεται στο YouTube.

Δεν θα διόρθωνα ούτε ένα γράμμα σε αυτήν. Όλα όσα είπα ήταν σωστά και εξακολουθούν να είναι. Προέβλεψα ότι αν δοθεί ποτέ στη Βρετανία η ευκαιρία του δημοψηφίσματος, θα ψηφίσουν να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό πριν από 15 χρόνια, και έγινε ακόμη χειρότερο. Ο έλεγχος από τις Βρυξέλλες, οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που καθιστούν την ζωή πολύ δύσκολη, εξακολουθούν να ενισχύονται πάντα. Γίνεται πιο δύσκολο και πιο δύσκολο.

The Epoch Times: Πιστεύετε ότι το Brexit θα ολοκληρωθεί ποτέ;

Β. Μπουκόφσκυ: Όχι, δεν νομίζω. Νομίζω ότι θα είναι κάποιο είδος σαμποτάζ. Θα προσποιούνται ότι εφαρμόζουν το Brexit, αλλά δεν θα κάνουν τίποτα. Εν τω μεταξύ, άλλες χώρες ενδέχεται να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Βρετανίας. Έχουμε την Ιταλία, η οποία εξετάζει τώρα την επιλογή αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό θα είναι ένα μεγάλο χτύπημα ειδικά επειδή η Ιταλία βρίσκεται στην ευρωζώνη. Θα συνεχίσει. Η διαδικασία αντίστασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ευρώπη θα αυξάνεται.

The Epoch Times: Φαίνεται ότι τα νέα στοιχεία – μεταλλάξεις του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού – εξαπλώνονται μέσω των μέσων ενημέρωσης, των νέων τεχνολογιών και του Big Tech (μεγάλων εταιρειών Διαδικτύου και τεχνολογίας).

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Επίσης μην ξεχνάτε ότι οι νεότερες γενιές είναι πολύ πιο παθητικές πολιτικά. Φαίνονται να αδιαφορούν παντελώς.

The Epoch Times: Ναι. Και υπάρχει μια απόλυτη μανία για τους Ναζί, για τον φόβο να μην σε αποκαλέσουν Ναζί. Κανένας φόβος να μην τους αποκαλέσουν κομμουνιστές ή σοσιαλιστές. Το επόμενο πράγμα θα είναι ότι θα γίνει κομπλιμέντο.

Β. Μπουκόφσκυ: Σωστά.

The Epoch Times: Η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές ήταν υποψήφια ως σοσιαλίστρια. Έχουμε τον Μπέρνι Σάντερς υποψήφιο πρόεδρο, ο οποίος έκανε μήνα του μέλιτος στη Σοβιετική Ένωση…

Mr. Bukovksy: Ναι.

The Epoch Times: Πώς αισθάνεστε τώρα που το «Κρίση στην Μόσχα» κυκλοφορεί στα Αγγλικά; Τι απόκριση υπήρξε;

Β. Μπουκόφσκυ: Είναι λίγο αργά. Γράφτηκε πριν από 25 χρόνια. Πολιτικά, είναι λίγο αργά.

The Epoch Times: Διαφωνώ, νομίζω ότι θα είναι μια βόμβα. Είναι σε ιδανικό χρόνο δεδομένου του τι έρχεται στο φως σε όλο τον κόσμο. Έχει ήδη μια τεράστια ανταπόκριση.

Β. Μπουκόφσκυ: Είναι μια καλή απόκριση. Αλλά υποψιάζομαι ότι μόνο στους ειδικούς θα είναι πολύ σημαντικό. Επειδή το βιβλίο είναι πολύ ειδικό, πολύ τεχνικό, περιέχει πολλά έγγραφα – δεν είναι εύκολο να το διαβάσετε. Θα επηρεάσει κυρίως τους ειδικούς.

The Epoch Times: Είναι ένα επικίνδυνο βιβλίο για δημοσίευση στον σημερινό κόσμο;

Β. Μπουκόφσκυ: Όντας ένας μικρός εκδότης, δεν το φοβούνται. Σε τελική ανάλυση, εξακολουθείτε να έχετε την Πρώτη Τροποποίησή σας και τέτοια πράγματα. Δεν φοβούνται την αντίθεση.

The Epoch Times: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο αμφιλεγόμενο πράγμα στο βιβλίο σας που προκάλεσε την καταστολή ή την αποτροπή του πριν από 25 χρόνια;

Β. Μπουκόφσκυ: Η αντίδραση εδώ ήταν πιο έντονη σε σχέση με ορισμένα άτομα, όχι με τα έγγραφα. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με εμένα. Αυτά είναι έγγραφα του Politburo (Πολιτικής Υπηρεσίας της ΕΣΣΔ), δεν τα εφηύρα. Όμως, ορισμένα ονόματα που σχετίζονται με φιλοσοβιετικές εκστρατείες και δραστηριότητες, αυτό ήταν σοκαριστικό για πολλούς ανθρώπους.

The Epoch Times: Ονόματα όπως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα;

Β. Μπουκόφσκυ: Για παράδειγμα. Κάποιοι στην βιομηχανία ή στην πολιτική που γνωρίζεις και ξαφνικά – αυτό ανοίγει τα μάτια τους και τους δείχνει την άλλη πλευρά, την σκοτεινή πλευρά της πολιτικής. Πολλοί άνθρωποι σοκαρίστηκαν πολύ από αυτό.

The Epoch Times: Η ιστορία σχετικά με το πώς ο Έπστιν αντιμετώπισε το κείμενο, επιδιώκοντας να το υποτιμήσει – φαίνεται μάλλον σκανδαλώδης. Γιατί βρεθήκατε σε αυτήν την κατάσταση;

Β. Μπουκόφσκυ: Οι Γάλλοι εκδότες [όταν δημοσιεύτηκε αρχικά] είχαν επαφή με αυτούς, εγώ δεν τους προσέγγισα. Οι Γάλλοι εκδότες το πρόσφεραν στο [αμερικανικό] Random House. Δεν ήταν προετοιμασμένοι για τέτοιου είδους αντίδραση. Ήμουν ήδη προετοιμασμένος. Είχα κάποια εμπειρία με το Random House στο παρελθόν, οπότε ήξερα ότι δεν πρόκειται να δείξουν συμπάθεια, αλλά ο Γάλλος εκδότης μου δεν είχε ιδέα τι να περιμένει. Είναι πολύ χαρακτηριστικό των εκδοτικών οίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντιμετωπίζουν τα βιβλία απλά σαν κάποιος που ασχολείται με προπαγάνδα: «Αυτό είναι ένα χρήσιμο βιβλίο». «Αυτό δεν είναι χρήσιμο βιβλίο».

The Epoch Times: Απευθυνόμενοι στο μέρος του ανθρώπινου μυαλού που ήδη γνωρίζει τι σκέφτεται, στοχεύοντας σε αυτό, σαν να είναι όλα εντάξει, και χωρίς εκπλήξεις.

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι.

The Epoch Times: Τα πράγματα που συμβαίνουν τώρα, [κάποιοι] μαίνονται παντού στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, της λογοκρισίας, της αποβολής από διαδικτυακές πλατφόρμες, της διαγραφής ανθρώπων – είναι αυτές οι νέες μορφές του ίδιου παλιού θηρίου;

Β. Μπουκόφσκυ: Η ερώτηση είναι: Πόσο νέες; Αν κοιτάξετε πίσω στη δεκαετία του ’30, ο «Υπέροχος Καινούριος Κόσμος» (Brave New World), παρουσιάζει λίγο πολύ αυτήν την εικόνα. Αυτά τα πράγματα είχαν ήδη ρυθμιστεί. Αλλά δεν έγινε καθολική γνώση. Οι άνθρωποι δεν περίμεναν να συμβεί.

The Epoch Times: Εδώ θεωρείται από την αριστερά ως σημείο πίστης ότι ο Πούτιν ελέγχει τον Ντόναλντ Τραμπ και διέρρηξε τα ηλεκτρονικά μηνύματα του DNC των Δημοκρατικών και ούτω καθεξής, τι θα λέγατε σε ένα τέτοιο άτομο που το πιστεύει;

Β. Μπουκόφσκυ: Δεν έχει νόημα καθόλου. (γέλια) Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο πρόεδρός τους είναι πολύ περιορισμένος στην εξουσία του. Οι ιδρυτές πατέρες των ΗΠΑ μιλούν για αυτό. Ο πρόεδρος περιορίζεται από την νομοθεσία, από το Κογκρέσο, από άλλα επίσης. Δεν είναι στη δύναμή του να αλλάξει την πορεία της χώρας όσο αυτοί λένε. Ο πρόεδρος είναι μόνο ένας εκτελεστικός σύμβουλος, μέχρι εκεί. Η ιδέα ότι ήταν αρχικά κάπως σύμμαχος με την Μόσχα, είναι γελοία. Θέλω να πω ότι εκτελεί τα καθήκοντά του, με κάποιους περιορισμούς στην κατανόησή του για τη Ρωσία. Αλλά το να τον αποκαλέσω πράκτορα της Μόσχας είναι γελοίο. Μπορεί να σας αρέσει ή να μην σας αρέσει. Έχει ισχυρό χαρακτήρα, δεν είναι πολύ επικριτικός για τον εαυτό του και ούτω καθεξής, αλλά το να λέμε ότι είναι πράκτορας της Μόσχας είναι απολύτως γελοίο.

The Epoch Times: Θριαμβεύσατε επί των εχθρών σας με έναν εξαιρετικό τρόπο. Πώς το κάνατε; Πώς επιβιώσατε, ψυχολογικά;

Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι όλα εξαρτώνται από την δύναμη του χαρακτήρα σου. Εάν είναι αρκετά ισχυρός, θα γίνει ισχυρότερος. Αν είναι πιο αδύναμος, μπορεί να καταρρεύσει. Επομένως, δεν είμαι ο μόνος που επωφελήθηκε από αυτήν την εμπειρία. Γνώριζα πολλά άλλα άτομα που έγιναν πιο δυνατά.

The Epoch Times: Μπορείτε να κοιτάξετε πίσω σε όλα αυτά τώρα και να αντλήσετε δύναμη και ίσως ακόμη και χαρά από αυτό που ζήσατε και μπορέσατε να εκθέσετε;

Β. Μπουκόφσκυ: Ω, ναι. Ναι φυσικά.

The Epoch Times: Ωραία.

Β. Μπουκόφσκυ: (Γέλια.)

The Epoch Times: Τι εννοούν όταν λένε «παγκοσμιοποίηση» και τι σημαίνει για εσάς η λέξη «παγκοσμιοποίηση»;

Β. Μπουκόφσκυ: Συνήθως εννοούν παγκόσμιες κυβερνήσεις. Μια ενιαία κυβερνητική δομή σε ολόκληρο τον κόσμο.

The Epoch Times: Γιατί το θέλουν αυτό; Γιατί θέλουν μια κυβέρνηση και γιατί μισούν τα έθνη;

Β. Μπουκόφσκυ: Τα έθνη – αν κοιτάξετε την ιστορία της αριστεράς- τα έθνη θεωρούνταν πάντα ως εχθρός επειδή κάνουν τους ανθρώπους άνισους. Η βασική ιδέα της αριστεράς από πολύ παλιά είναι η ισότητα των ανθρώπων. Οτιδήποτε κάνει τους ανθρώπους διαφορετικούς είναι κακό. Έτσι, για παράδειγμα, ιδιωτική ιδιοκτησία, εισοδήματα, ικανότητες – είναι όλα κακά. Οι άνθρωποι υποτίθεται ότι θα πρέπει να είναι ίσοι, που σημαίνει ίδιοι. Επομένως, τα έθνη είναι πάντα κακά. Τα έθνη έχουν διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικά προνόμια, διαφορετικές παραδόσεις. Δεν μπορείτε να τα κάνετε ίσα, έτσι η αριστερά ήταν πάντα ενάντια στα έθνη.

The Epoch Times: Γιατί αγαπούν την μαζική μετανάστευση στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες; Άνοιγμα συνόρων…

Β. Μπουκόφσκυ: Ακριβώς για τον ίδιο λόγο, γιατί αυτό τους βοηθά να εξαλείψουν τις παραδόσεις, τις συνήθειες που συσσωρεύονται από τα έθνη. Και να τα κάνουν όλο και πιο παρόμοια.

The Epoch Times: Και ποια είναι η σχέση μεταξύ του εξισλαμισμού και του κομμουνισμού; Ο κομμουνισμός συνεχίζει να μεταμορφώνεται – πολλά κεφάλια. Το Δημοκρατικό Κόμμα εδώ είναι ριζοσπαστικά σοσιαλιστικό τώρα, ανοιχτά. Αλλά όταν πιέζονται να πουν τι πιστεύουν, λένε, ξέρετε, Δανία.

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι.

The Epoch Times: Είναι ο Τζορτζ Σόρος κομμουνιστής;

Β. Μπουκόφσκυ: Όχι, ο Τζορτζ Σόρος δεν είναι κομμουνιστής, αλλά είναι πολύ κοντά στον σοσιαλισμό. Είναι πραγματικά υπέρ των αριστερών θεωριών, γενικά. Η κατανόησή του για τον κόσμο είναι πιο πρωτόγονη – ανοιχτή κοινωνία και τέτοια πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα είναι όλα αριστερά. Ο Σόρος δεν ήταν τόσο αριστερός παλιότερα. Έγινε έτσι αργότερα. Τον γνώριζα τη δεκαετία του ’80. Βλέπαμε ο ένας τον άλλον αρκετά συχνά. Άλλαζε. Κινούνταν προς τα αριστερά εξαιρετικά γρήγορα.

The Epoch Times: Γιατί;

Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι είναι μόνο λογικό.

The Epoch Times: Αυτός ήταν ο δρόμος που πήρε ο ελίτ κόσμος;

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι.

The Epoch Times: Σε αυτήν την χώρα, οι σοσιαλιστές δεν μιλάνε για τον εργάτη. Όλα αφορούν την πολιτική ορθότητα και την σεξουαλικότητα, την ταυτότητα φύλου. Είναι πολύ διαφορετικό από τον «σοσιαλισμό», για παράδειγμα, στον οποίον μεγάλωσα στη Σουηδία στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Τέλος η συζήτηση για το προλεταριάτο. Τι σχέση έχει η σεξουαλικότητα με τον μαρξισμό;

Β. Μπουκόφσκυ: Στη σοβιετική ιστορία, υπήρχε μια πρώιμη περίοδος στις αρχές της δεκαετίας του ’20, μετά την επανάσταση όταν πειραματίστηκαν με αυτές τις ιδέες – ελεύθερο σεξ και ούτω καθεξής και ούτω καθεξής. Υπήρχε μια γυναίκα που ονομαζόταν [Αλεξάντρα] Κολοντάι, η οποία διέδωσε την ιδέα του «ελεύθερου έρωτα». Είχε αρκετή επιρροή. Στην αρχή ήταν πρέσβειρα στην Σουηδία, η Σουηδία ήταν μία από τις λίγες χώρες που αναγνώρισαν την Σοβιετική Ένωση.

The Epoch Times: Πιστεύετε ότι η Σοβιετική Ένωση φύτεψε σπόρους σε αυτήν τη χώρα για αυτό που βλέπουμε σήμερα, ώστε ο κομμουνισμός να εμφανιστεί τελικά εδώ;

Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι οι σπόροι υπήρχαν πολύ πριν από την Σοβιετική Ένωση. Το αριστερό κίνημα στον κόσμο είναι παλαιότερο από τη Σοβιετική Ένωση. Τον 19ο αιώνα, θα το βρείτε να ευημερεί. Η μεγάλη ώθηση για αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.

The Epoch Times: Πιστεύετε ότι το Brexit θα πετύχει; Ότι η Βρετανία θα βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι θα εγκαταλείπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα επόμενα 100 χρόνια.

The Epoch Times: Τόσο άσχημα; Το ξέρατε ήδη όταν έγινε το δημοψήφισμα;

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Το είχα προβλέψει 15 χρόνια πριν συμβεί. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταρρεύσει ακόμα κι αν είναι επώδυνο για πολλές χώρες, και θα είναι επώδυνο για πολλές, θα συμβεί όμως ούτως ή άλλως.

The Epoch Times: Γιατί;

Β. Μπουκόφσκυ: Επειδή είναι καταδικασμένη. Είναι νεκρή, όλη η ιδέα.

The Epoch Times: Είναι η πολιτική ορθότητα όπως την αποκαλούμε εμείς, το ίδιο με την κολλεκτίβα σκέψης που ζήσατε, αλλά η δυτική εκδοχή;

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι, αλλά ο ορισμός της αριστεράς έχει αλλάξει, έχει μετακινηθεί σε όλες αυτές τις ατομικές, ακόμη και πολύ προσωπικές σχέσεις. Τότε ήταν όλα σχετικά με τις ταξικές σχέσεις. Τώρα είναι πολύ πιο προσωπικό και ακόμη και σε σχέση με την σεξουαλικότητα. Αυτός δεν ήταν ο ορισμός της αριστεράς στο παρελθόν. Ήταν ακόμη ασαφές. Σχετικά με την ισότητα των φύλων, την οικογένεια και ούτω καθεξής. Η αντιπαράθεση δεν είχε τελειώσει τη δεκαετία του ’20. Είχε παγώσει. Και μετά, ήρθε πάλι. Ανανεώθηκε στη δεκαετία του ’60, ανανεώνεται τώρα. Ανανεώνεται κάθε τόσο, όταν η κυρίως αριστερά μπαίνει σε κρίση ή πρόβλημα, επιστρέφει στις ρίζες της και αυτά τα προβλήματα ανασύρονται.

The Epoch Times: Είναι ο κομμουνισμός ένα ασώματο παράσιτο που δεν πεθαίνει ποτέ;

Β. Μπουκόφσκυ: Η βασική ιδέα μάλλον δεν θα πεθάνει ποτέ. Ο κομμουνισμός ήταν ένα πολύ πιο λεπτομερές πρόγραμμα. Ως τέτοιο, είναι ήδη νεκρό κατά το ήμισυ. Το ίδιο το πρόγαμμα που είχε ο Μαρξ και οι άλλοι, έχει φαλιρίσει. Έτσι οι θεωρητικοί της αριστεράς σήμερα δεν θέλουν να θυμούνται τις βασικές θέσεις της αριστεράς τότε. Για βιομηχανικές σχέσεις, ταξικές σχέσεις, δεν θέλουν να το σκέφτονται τώρα, δεν θέλουν ούτε να το συζητήσουν. Αλλά μετακινήθηκαν σε ένα πιο γενικό πεδίο, της ισότητας γενικά και διαμόρφωσαν πολιτικά μέτρα από αυτήν την οπτική. Επομένως, η πολιτική ορθότητα σήμερα ασχολείται όλο και περισσότερο με προσωπικά θέματα, ιδιωτικά θέματα των ανθρώπων, το οποίο δεν υπήρξε στο παρελθόν.

The Epoch Times: Είχατε ποτέ ονειρευτεί ότι η Αμερική θα γινόταν η κοινωνία παρακολούθησης που είναι σήμερα;

Β. Μπουκόφσκυ: Κάποιοι το είχαν πραγματικά προβλέψει την δεκαετία του ’30, αν θυμάστε στον «Θαυμαστό καινούριο κόσμο», το μοντέλο του μέλλοντος περιελάμβανε αυτόν τον απόλυτο έλεγχο, απόλυτη παρακολούθηση και ούτω καθεξής. Το ίδιο αν διαβάσετε Όργουελ. Αυτό το στοιχείο θεωρήθηκε αναπόφευκτο για το μελλοντικό μοντέλο και έχει γίνει πραγματικότητα τώρα, πολύ γρηγορότερα από ότι περίμενα λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας.

Βέβαια, δεν περίμενα να είναι όλο καταγραφές και αποθηκεύσεις για το μέλλον – αυτές τις λεπτομέρειες. Παρακολούθηση. Το σκεφτόμασταν πιο γενικά. Τώρα είναι πράγματι πολύ προσωπικό και πολύ ακριβές αλλά ως έννοια ήταν πάντα μέρος των αριστερών ιδεολογιών.

The Epoch Times: Στις διαδηλώσεις των κίτρινων γιλέκων στην Γαλλία, στην αντίθεση στον Μακρόν και στους ελίτ της ΕΕ, βλέπουμε παρ’ όλα αυτά εικόνες του Τσε Γκεβάρα μεταξύ τους.

Ναι. Ο Τσε Γκεβάρα φαίνεται να έχει κολλήσει στα πόστερ για πάντα. Δεν γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι στην πραγματικότητα τι πράγματα έκανε, τι έκανε στην πραγματικότητα. Αλλά η εικόνα ήταν πολύ ρομαντική. Ήταν ένας μαζικός δολοφόνος. Αλλά αυτό κανείς δεν το θυμάται πλέον.

The Epoch Times: Οι αρχιτέκτονες του κομμουνισμού πίστευαν πραγματικά στον κομμουνισμό;

Β. Μπουκόφσκυ: Εξαρτάται, ανά περίπτωση. Ο Λένιν ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι είχε υπολογίσει λάθος. Το 1921, είδε ότι η παγκόσμια επανάσταση δεν ήρθε, και κατά κάποιον τρόπο στηριζόταν σε αυτήν. Ήταν η βασική ιδέα του ότι ένα σοσιαλιστικό πραξικόπημα στην Ρωσσία θα εκκινούσε την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση. Φτάνοντας στο 1921, ήταν προφανές ότι η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση δεν πρόκειται να έρθει. Και έπρεπε να το παραδεχθεί. Μπορείτε να το βρείτε αυτό στα γραπτά του. Ήταν πολύ σαφής για αυτό. Είχε αφήσει την ψευδαίσθηση. «Αναβλήθηκε» είπε. Και έτσι άλλαξε τα πολιτικά του μέτρα κάνοντας την Νέα Οικονομική Πολιτική, ΝΟΠ. Άφησε την χώρα να αναπνεύσει λίγο. Αλλά είπε επίσης ότι ήταν προσωρινό, δεν θα ήταν για πολύ καιρό. Ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι ήταν ένας βασικός λανθασμένος υπολογισμός.

Ο Στάλιν κατάλαβε το ίδιο πράγμα όταν οι Γερμανοί του επιτέθηκαν το 1941 και η Σοβιετική Ένωση άρχισε να καταρρέει, διαιρούμενη σε διαφορετικά μέρη. Ξαφνικά κατάλαβε ότι το όλο πράγμα είναι ένας μεγάλος λανθασμένος υπολογισμός. Η νέα οντότητα, όπως την αποκαλούσαν, οι Σοβιετικοί άνθρωποι, δεν είχαν γεννηθεί. Και ο Ερυθρός Στρατός το έσκαγε σαν τρελός. Δεν ήθελαν να πολεμήσουν. Ώστε αυτή ήταν η κατάρρευση των ιδεών του, συμπεριλαμβανομένων της κολλεκτιβοποίησης και άλλων παρόμοιων.

Ο Χρουστσόφ το κατάλαβε αυτό μόνο αφότου πήρε σύνταξη, καθόταν στην ντάτσα και το σκεφτόταν αρκετά. Είπε κάτι λίγο για αυτό στο ημερολόγιό του αλλά όχι πολλά. Αλλά μπορείς να δεις ότι αμφέβαλλε έντονα για τις βασικές αρχές. Όσον αφορά άτομα μετά τον Χρουστσόφ, δεν νομίζω ότι πίστεψαν ποτέ σε κάτι. Πίστευαν στην εξουσία, στο δικαίωμά τους να αναδιανέμουν πλούτο, και στο να είναι ένα είδος μόνιμης ελίτ. Οι περισσότεροι εξ αυτών έβλεπαν την ιδεολογία ως κάτι που στην πραγματικότητα εμπόδιζε την κίνησή τους προς τα εμπρός. Την έκανε δυσκολότερη. Και ξεφορτώθηκαν την ιδεολογία. Αλλά είχαν ακόμα την κομμουνιστική νοοτροπία. Τον καιρό του Μπρέζνιεφ δεν νομίζω ότι πίστευαν σε οτιδήποτε, πέρα από το δικαίωμά τους να είναι η νομενκλατούρα [τα ελίτ μέλη της σοβιετικής γραφειοκρατίας].

The Epoch Times: Μπορείτε να πείτε για το στοιχείο της μαζικής δολοφονίας στον κομμουνισμό, για το οποίο τόσο πολλοί δυτικοί φαίνεται να μην γνωρίζουν;

Β. Μπουκόφσκυ: Αυτό ήταν αποτέλεσμα της διάδοσης της ιδεολογίας τους στον κόσμο, που επίτηδες αντικαθιστούσε τις ανθρώπινες αξίες με ταξικές αξίες και ως εκ τούτου τους «απελευθέρωσε» από την ευθύνη. Αυτό ήταν αυτό που αποκαλούσαν «ιστορικό αναπόφευκτο» και ως εκ τούτου κανείς δεν ήταν ένοχος. Οι παλιές τάξεις θεωρείτο πως θα πέθαιναν ούτως ή άλλως και έτσι η δολοφονία τους δεν ήταν έγκλημα και έτσι πήγε. Μέχρι που δεν γινόταν αντιληπτό ως έγκλημα. Θεωρούνταν ως πτυχή της πάλης των τάξεων. Η ερώτηση είναι, φυσικά, πόσο εύκολο είναι να κάνεις απάνθρωπα τα ανθρώπινα όντα; Όπως φαίνεται είναι πολύ εύκολο.

The Epoch Times: Ποιά είναι η βασική διαφορά μεταξύ ναζισμού και κομμουνισμού;

Β. Μπουκόφσκυ: Ο ναζισμός αναγκαστικά είναι μια πιο στενή έννοια ενός έθνους που υπερέχει των άλλων, που είναι οι άρχοντες, και οι άλλοι πρέπει να υποταχθούν. Στην σοβιετική εκδοχή μιλάμε για τάξεις – μία τάξη είναι ο άρχοντας, όχι ένα έθνος, όπως στην εκδοχή των Ναζί. Αλλά αυτή είναι η μόνη διαφορά. Κατά τα άλλα αμφότερα ήταν σοσιαλιστικά. Ας μην ξεχνάμε ότι το κόμμα των Ναζί ονομαζόταν Εθνικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα έτσι και αυτοί μιλούσαν παρόμοια για δημιουργία ενός παραδείσου, μόνο που θα ήταν για το έθνος τους, εις βάρος των άλλων. Αυτή είναι η μόνη διαφορά.

The Epoch Times: Ο μέσος δυτικός λέει πάντα πως οι ναζί ήταν ακραίοι δεξιοί, ενώ οι κομμουνιστές ήταν αριστεροί. Για αυτό αρέσουν οι κομμουνιστές στον κόσμο.

Β. Μπουκόφσκυ: (Γελά.) Αυτό είναι πολύ απλοϊκό. Οι ναζί δεν ήταν ποτέ δεξιοί, ήταν πάντα αριστεροί. Ήταν σοσιαλιστές. Είναι μια εκδοχή του σοσιαλισμού.

The Epoch Times: Πως το ορίζετε;

Β. Μπουκόφσκυ: Τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών μέτρων πολιτικής. Εάν εξετάσετε την εργατική νομοθεσία υπό τον Χίτλερ, θα βρείτε ότι δημιούργησαν τεράστια, μαζική εργατική νομοθεσία υπέρ των εργατικών τάξεων. Περιορισμούς στα δικαιώματα των έτσι αποκαλούμενων καπιταλιστών. Η διαφορά μεταξύ της δικής μας εκδοχής σοσιαλισμού και του έτσι αποκαλούμενου βόρειου σοσιαλισμού που εφάρμοσαν οι Γερμανοί ήταν ότι δεν έκαναν δημόσιες τις επιχειρήσεις. Θα έκοβαν τα κέρδη με τεράστιους φόρους, θα το έκοβαν ολοκληρωτικά – αυτή είναι η διαφορά με τεχνικούς όρους.

The Epoch Times: Η εμπειρία της ανατροφής μου σε μια ριζοσπαστικά σοσιαλιστική Σουηδία στο τέλος της δεκαετίας του ’70 ήταν ότι η κεντρική ιδέα ήταν να χτίσουν έναν νέο άνθρωπο, τον νέο Σουηδό, που θα έχει μόνο αλτρουιστικές, και κολλεκτιβιστικές τάσεις, και θα έχει αποβάλλει όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Ένα πολύ λειτουργικό ανθρώπινο ον που θα μπορούσε να προβλεφθεί, μπορείτε να πείτε, σαν ένα ρομπότ. Πείτε μου για την σοβιετική εκδοχή αυτού.

Β. Μπουκόφσκυ: Το ίδιο σε εμάς. Μας έλεγαν επίσης ότι δημιουργούσαν μια νέα ιστορική οντότητα που ονομάζεται «σοβιετικοί άνθρωποι». Ο Νέος Άνθρωπος έχει όλες αυτές τις ποιότητες που ανέφερες – κολλεκτιβιστικές και λοιπά και δεν έχει έθνος, δεν ανήκει σε κάποιο έθνος.

The Epoch Times: Τι απόγινε ο ρωσσικός εθνικισμός;

Β. Μπουκόφσκυ: Υπήρξε μια πολύ σύντομη περίοδος στα τελευταία χρόνια του Στάλιν όπου ξαφνικά είχαμε αυτόν τον εθνικισμό. Ο ρωσσικός εθνικισμός ξαφνικά πήρε τον έλεγχο. Ήταν πολύ ασυνήθιστο για όλη την ιστορία της σοβιετικής ένωσης. Αν κοιτάξετε στα μέσα των δεκαετιών ’20 και ’30 και πέρα δεν υπήρχε εθνικισμός. Ο εθνικισμός θεωρούνταν πάντα εχθρός. Ξαφνικά τα τελευταία χρόνια του Στάλιν χαρακτηρίστηκαν από πολύ καθαρό ρωσσικό εθνικισμό που εκκινήθηκε από την κορυφή, όχι από την βάση.

Εκκινήθηκε στο Κρεμλίνο, η εκστρατεία κατά των αποκαλούμενων κοσμοπολιτισμού και των Εβραίων συνωμοτών, γιατρών και παρόμοιων. Αλλά ήταν μια πολύ σύντομη περίοδος. Μόλις πέθανε ο Στάλιν, πέθανε και αυτή, επίσης. Και δεν συνεχίστηκε.

Αργότερα η αντισημιτική πλευρά κατά κάποιον τρόπο ανανεώθηκε υπό την κάλυψη της μάχης κατά του Σιονισμού. Ο Σιονισμός ήταν η λέξη σύνθημα, όπως γνωρίζετε, δεν θα έλεγαν «Εβραίοι» θα έλεγαν «Σιονιστές», και η εκστρατεία ήταν κατά του Σιονισμού, αν και το νόημα είναι πολύ σαφές. Αλλά δεν οδήγησε σε ρωσσικό εθνικισμό. Δημιούργησε ένα κύμα αντισημιτισμού, αλλά δεν οδήγησε σε ρωσσικό εθνικισμό όπως έγινε υπό τον Στάλιν. Τον ανέσυραν πάλι όταν η σοβιετική ένωση κατέρρευσε.

Και αν κοιτάξετε την σημερινή στρατηγική, εσωτερικά μέτρα, προπαγάνδα, είναι καθαρά ρωσσικός εθνικισμός με πολλή επιρροή από την Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι πολύ ασυνήθιστο στην ρωσσική ιστορία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είχε ποτέ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση ρωσσικών μέτρων πολιτικής και τώρα έχει. Είναι ένα είδος αντικαταστάτη για την κομμουνιστική ιδεολογία. Έτσι αυτά έχουμε πλέον.

The Epoch Times: Οι νέοι Ρώσσοι γνωρίζουν την ιστορία του σοβιετικού κομμουνισμού;

Β. Μπουκόφσκυ: Όχι. Είναι όπως οπουδήποτε αλλού. Δυστυχώς μόνο οι μεγαλύτερες γενιές θυμούνται. Οι νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν τίποτα και δεν θέλουν να γνωρίζουν. Δεν μπορείς να τους διδάξεις, διότι απλώς αντιστέκονται σε κάθε διδασκαλία. Δεν διαβάζουν βιβλία. Βλέπουν τηλεόραση, και ό,τι μπορέσουν να κοιτάξουν στα γρήγορα από τους υπολογιστές, και αυτό είναι. Η γνώση της ρωσσικής ιστορίας σήμερα στην γενιά κάτω των 40 είναι μηδενική. Δεν θυμούνται πάντα ούτε ποιος ήταν ο Λένιν.

The Epoch Times: Ποιός από τους Ρώσσους κομμουνιστές τυράννους ήταν ο χειρότερος;

Β. Μπουκόφσκυ: Η ιστορία έχει την δική της λογική, δεν ήταν λόγω των ανθρώπινων όντων και των ποιοτήτων τους. Μάλλον, διαφορετικά στάδια ανάπτυξης απαίτησαν διαφορετικούς ανθρώπους. Η μαύρη λατρεία της προσωπικότητας του Στάλιν υπερίσχυσε σε σχέση με όλα τα άλλα, και αυτό είναι πραγματικά κάτι που δεν αναμενόταν. Είναι κάπως σχιζοφρενικό διότι σχεδόν δεν υπάρχει οικογένεια στην Ρωσσία που δεν υπέφερε διώξεις υπό τον Στάλιν, και παρ’ όλα αυτά είναι ακόμα εθνικό σύμβολο. Υπάρχουν ακόμα ιστορίες που κυκλοφορούν ότι υπό την διακυβέρνησή του υπήρχε τάξη στην χώρα, το οποίο είναι απόλυτη ανοησία. Θυμάμαι τον καιρό του Στάλιν, αν και ήμουν παιδί: Δεν υπήρχε καθόλου περισσότερη τάξη σε σύγκριση με κάποια άλλη εποχή. Πλήρης ανοησία. Αλλά παρ’ όλα αυτά το περίεργο φαινόμενο είναι ότι η μαύρη λατρεία της προσωπικότητας του Στάλιν επιβίωσε δια μέσου όλων των αλλαγών στην ρωσσική κοινωνία.

The Epoch Times: Τι ήταν αυτό σε εσάς, ως νέο άντρα, που σας έδωσε την δύναμη να της αντισταθείτε;

Β. Μπουκόφσκυ: Το σημείο αλλαγής για εμένα ήταν ακριβώς ο θάνατος του Στάλιν. Ήμουν 10 ετών όταν πέθανε και ξαφνικά κατάλαβα ότι δεν ήταν θεός. Μεγαλώναμε με την ιδέα ότι ήταν θεός, και ξαφνικά ο θεός πέθανε. Αυτό ήταν το είδος σοκ που σε αναγκάζει να σκεφτείς. Ξαφνικά κατάλαβα ότι η χώρα συνέχιζε να ζει χωρίς τον Στάλιν, κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ. Τίποτα δεν μπορούσε να υπάρχει ή να λειτουργεί χωρίς τον Στάλιν και όμως πέθανε, αλλά η ζωή συνεχιζόταν. Πολλοί άνθρωποι περιγράφουν την αλλαγή στις απόψεις τους μετά τον θάνατο του Στάλιν.

The Epoch Times: Ποια η συμπεριφορά των γονιών σας;

Β. Μπουκόφσκυ: Οι γονείς μου ήταν σιωπηλοί. Δεν έλεγαν λέξη. Γενικά, η μεγαλύτερη γενιά έμεινε σιωπηλή. Δεν εμπιστεύονταν κανέναν και γνώριζαν ότι όλα μπορεί να αλλάξουν αύριο, και αν δείξεις συναισθήματα ή προτιμήσεις αύριο, θα το θυμούνται. Έτσι έμειναν τελείως σιωπηλοί. Δεν θα έλεγαν λέξη.

The Epoch Times: Γιατί ήταν τόσο σημαντικό να παγιδεύον ανθρώπους ώστε να μην μπορούν να βγουν από την χώρα;

Β. Μπουκόφσκυ: Πάντα μας έλεγαν ότι υπό τον καπιταλισμό όλα τα έθνη λιμοκτονούν και εμείς είμαστε οι τυχεροί, διότι δεν πεινάμε. Αλλά ο Ερυθρός Στρατός, αφότου πήγε στην Ευρώπη στο τέλος του πολέμου, διαπίστωσε ότι τα άλλα έθνη ευημερούν παρά τον πόλεμο. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αποκάλυψη και φυσικά ο Στάλιν αύξησε τις καταστολές επίσης και κατά εκείνων που ήταν στο εξωτερικό με τον στρατό, διότι ήταν μια πηγή γνώσης που ήταν ανεπιθύμητη στην μηχανή. Αυτοί που βρίσκονταν σε κατακτημένες περιοχές και αυτοί που ήταν στο εξωτερικό, ήταν φορείς κάποιου είδους βακτηρίου υπό τον Στάλιν.

The Epoch Times: Λέτε ότι η Δύση δεν νίκησε στον Ψυχρό Πόλεμο. Μπορείτε να εξηγήσετε;

Β. Μπουκόφσκυ: Αντιλαμβάνομαι τον Ψυχρό Πόλεμο ως έναν ιδεολογικό πόλεμο. Φιλελεύθερη δημοκρατία έναντι κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού. Από αυτήν την άποψη δεν νικήσαμε. Αντιθέτως, η φιλελεύθερη δημοκρατία μολύνθηκε με πολλά στοιχεία σοβιετικής ιδεολογίας και η σοβιετική ιδεολογία δεν εξαφανίστηκε. Μεταλλάχθηκε, έτσι δεν υπήρξε κάποια μεγάλη νίκη. Συνήθως λένε ότι η Δύση κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, εννοώντας ότι την στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Συνθήκης Βαρσοβίας και ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ είναι ακόμα εν ζωή και η Συνθήκη Βαρσοβίας εξαφανίστηκε, έτσι αυτό το μετέφρασαν ως νίκη.

Αλλά εγώ πάντοτε αντιλαμβανόμουν αυτόν τον πόλεμο ως πολύ βαθύτερο, ως σύγκρουση ιδεολογιών, και σε αυτήν την σύγκρουση δεν νικήσαμε. Ο κομμουνισμός δεν έχει ποτέ καταδικαστεί παγκοσμίως ως έγκλημα. Δεν τους δίκασαν. Δεν εξαναγκάστηκαν να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους. Η ιδιότητα μέλους σε κομμουνιστικές οργανώσεις δεν έγινε ποτέ αντιληπτή ως έγκλημα. Επειδή δεν είχαμε ένα είδος δίκης Νυρεμβέργης στην Μόσχα, ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει.

The Epoch Times: Είναι κατηγορηματικά πολύ αργά για να γίνει αυτό τώρα;

Β. Μπουκόφσκυ: Μην ξεχνάτε ότι έχουν περάσει 25 χρόνια από την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος. Σε αυτά τα 25 χρόνια, νέα εγκλήματα διαπράχθησαν. Η απίστευτη διαφθορά, η μαζική κλοπή δημόσιου χρήματος και τα παρόμοια, επίσης πολιτικές δολοφονίες. Έτσι είναι δύσκολο για τον κόσμο να συγκεντρωθούν στα προηγούμενα γεγονότα όταν έβλεπαν τα νέα γεγονότα να εκτυλίσσονται. Να τους κάνεις να έχουν επαρκές ενδιαφέρον στην βαθύτερη ιστορία γίνεται δύσκολο.

The Epoch Times: Πούτιν. Εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν ξέρουμε κάτι, το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι ήταν άνθρωπος της KGB. Πόσο κακός ήταν; Σε ποια πράγματα συμμετείχε;

Β. Μπουκόφσκυ: Δεν ήταν πολύ υψηλά. Ήταν ένας από τους χιλιάδες. Καθόλου εξέχων, δεν κατάφερε τίποτα. Η θέση του, ο ρόλος του, δεν ήταν καθόλου σημαντικός. Ήταν στην GDR στην Ανατολική Γερμανία, υπεύθυνος για κάποια ένωση φιλίας ή κάτι τέτοιο. Δεν ήταν επιτυχής ως πράκτορας της KGB, δεν πέτυχε τίποτα. Ήταν ταγματάρχης στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Έγινε αντισυνταγματάρχης μόνο όταν παραιτήθηκε από την KGB, κάτι συνηθισμένο. Δεν ήταν καθόλου σημαντικός για την οπτική της KGB αλλά η νοοτροπία που πήρε είναι αυτή της KGB και έμεινε σε αυτόν. Αυτό είναι σημαντικό, τα άλλα όχι. Δεν πέτυχε τίποτα.

The Epoch Times: Τότε πως μπορεί να εξηγηθεί η άνοδός του;

Β. Μπουκόφσκυ: Απλώς έτυχε να βρίσκεται στο σωστό μέρος στην σωστή στιγμή. Ο Γέλτσιν αναζητούσε διάδοχο, από την KGB κατά προτίμηση. Ήθελε μια εξασφάλιση έναντι ποινικής δίωξης. Μόλις θα παραιτούνταν, η οικογένειά του θα βρισκόταν εκτεθιμένη. Και ήθελε μια εγγύση ότι δεν θα διωχθεί ποινικά.

Ο Πούτιν δεν είναι καθόλου, καθόλου σημαντικός. Είναι υπάλληλος της KGB και πίσω του βρίσκεται ολόκληρη η οργάνωση που είναι πολύ ισχυρή, αλλά ο ίδιος ο Πούτιν είναι μικροσκοπικός, όχι πολύ έξυπνος, πάντα στηρίζεται σε εκβιασμούς. Είναι σύμπτωμα όχι αιτία. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει το σύμπτωμα στην Ρωσσία καθώς εξελίσσεται μέσω του κομμουνισμού. Υπάρχει ένα είδος ιστορικού σχεδόν 100 χρόνων προπαγάνδας.

The Epoch Times: Ποιος υποψήφιος πιστεύετε ότι θα ήθελε ο Πούτιν να κερδίσει το 2016, η Κλίντον ή ο Τραμπ;

Β. Μπουκόφσκυ: Πολύ δύσκολο να πω. Δεν γνώριζαν τίποτα για τον Τραμπ. Και να προβλέψουν τι θα ήταν ο Τραμπ ως πρόεδρος ήταν πολύ δύσκολο. Με την Κλίντον γνώριζαν σίγουρα ότι θα ήταν ένας μηχανισμός του Δημοκρατικού κόμματος, με τον οποίον ήδη είχαν εμπειρία υπό Κλίντον και Ομπάμα. Είχαν κάνει τα λάθη τους με αυτόν, δεν ήταν πολύ χαρούμενοι με ένα μέρος του. Έτσι φαίνεται να πίστευαν ότι θα συνέβαινε αλλαγή. Δεν γνωρίζω, δύσκολο να πω. Μερικές φορές να καταλάβεις το μυαλό τους είναι σχεδόν αδύνατον.

The Epoch Times: Θεωρείται τον εαυτό σας συγγραφέα; Αντιφρονούντα; Σύμβολο ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Πόσο σημαντικός είναι ο «συγγραφέας»;

Β. Μπουκόφσκυ: Έγινα συγγραφέας κατά τύχη. Είμαι στην πραγματικότητα επιστήμονας. Απλώς επειδή είχα ένα συμβόλαιο να γράψω ένα βιβλίο όταν απελευθερώθηκα, έτσι συμφώνησα να προσπαθήσω να το γράψω. Δεν είχα γράψει βιβλίο παλιότερα. Ήταν ένα τελείως νέο εγχείρημα για εμένα. Δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου συγγραφέα. Αλλά πρέπει να δοκιμάσεις πολλά πράγματα στην ζωή.

The Epoch Times: [Ο Μπουκόφσκυ είχε ανταλλαχθεί με έναν Χιλιανό κομμουνιστή στην Ζυρίχη το 1976.] Θυμάστε, όταν ήρθατε στην Δύση την δεκαετία του ’70; Θυμάστε την προσγείωση; Νιώσατε ελεύθερος; Νιώσατε την Δύση όπως την είχατε φανταστεί;

Β. Μπουκόφσκυ: Πως να το θέσω, υπάρχει μια αίσθηση ελευθερίας φυσικά. Μόλις περνάς τα σύνορα, όλα αλλάζουν, όλα είναι επιλογή σου. Θυμάμαι που δυσκολευόμουν πάνω από έναν κατάλογο εστιατορίου. Ποιο από τα 16 είδη παγωτού να παραγγείλω. Αυτό ήταν ένα είδος τιμήματος για την ελευθερία. Είχαμε συνηθίσει σε μια πολύ απλή ζωή. Το παγωτό ήταν το παγωτό. Με κεφαλαίο Π. Και αυτό ήταν. Δεκαέξι ποικιλίες. Δεκαέξι!

The Epoch Times: Η ελευθερία μπορεί να γίνει τυραννία, επίσης.

Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Σίγουρα ένα βάρος.

(Μέρος Ι: «Ο Τελευταίος Μαχητής: Η θριαμβευτική επιστροφή του Βλαντιμίρ Μπουκόφσκυ και η σκοτεινή αλήθεια για την ΕΣΣΔ και την Δύση».)

 

Η ελληνική αστυνομία διερευνά την σύνδεση μελών ΜΚΟ με διακινητές ανθρώπων

Ενημέρωση: 29 Σεπτεμβρίου

Η ελληνική αστυνομία έχει ξεκινήσει έρευνα για τις δραστηριότητες μελών ΜΚΟ που διευκόλυναν τις παράνομες εισροές στη χώρα μέσω του νησιού της Λέσβου.

Η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή όταν οι μαζικές μεταναστευτικές ροές εισέρχονταν στην Ευρώπη το 2015 και το 2016, μέσω των κοντινών στην Τουρκία νησιών της, συμπεριλαμβανομένης της Λέσβου. Η ροή έχει έκτοτε μειωθεί.

Η αστυνομία δήλωσε ότι 35 άτομα που συνδέονται με ΜΚΟ βρίσκονται υπό έρευνα για παροχή βοήθειας σε διακινητές που μετέφεραν μετανάστες στο νησί. Οι εθελοντές έδιναν πληροφορίες μέσω κρυπτογραφημένων εφαρμογών ανταλλαγής μηνυμάτων σε σημεία συνάθροισης στην τουρκική ακτή και γεωγραφικές συντεταγμένες περιοχών άφιξης, σύμφωνα με την αστυνομία.

«Μια προκαταρκτική έρευνα από τον εισαγγελέα βρίσκεται σε εξέλιξη. Έχουμε εντοπίσει τα εμπλεκόμενα άτομα», δήλωσε αξιωματικός της αστυνομίας στο Reuters, χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες.

Τα ονόματα των ΜΚΟ για τις οποίες εργάζονται τα άτομα αυτά δεν έχουν αποκαλυφθεί. Ο αξιωματικός της αστυνομίας είπε ότι στην επιχείρηση συμμετέχουν και οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, διότι οι εθελοντές πιστεύεται ότι είχαν διαβιβάσει λεπτομέρειες σχετικά με τις κινήσεις της ελληνικής ακτοφυλακής.

Σε δήλωσή του, ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης ανέφερε ότι οι αρχές συνεργάζονται με πολλές ΜΚΟ αλλά δεν θα ανεχθούν τις ΜΚΟ «με παράνομη δραστηριότητα».

Υπάρχουν περίπου 15.000 αιτούντες άσυλο στη Λέσβο. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το πρώτο κατάλυμα, η Μόρια, καταστράφηκε από πυρκαγιά, αναγκάζοντας χιλιάδες να την εγκαταλείψουν. Περίπου 9.000 έχουν μετεγκατασταθεί σε προσωρινό χώρο με σκηνές.

Ανεξάρτητο δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου θα διερευνήσει ισχυρισμούς γενοκτονίας των Ουιγούρων

Ο Σερ Τζόφρυ Νάις QC, ένας εξέχων Βρετανός δικηγόρος ειδικός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος προήδρευσε του Δικαστηρίου της Κίνας για την βίαιη αφαίρεση οργάνων, συγκαλεί ένα άλλο ανεξάρτητο δικαστήριο στο Λονδίνο για να διερευνήσει εάν η κακοποίηση των Ουιγούρων μουσουλμάνων από το κινεζικό καθεστώς αποτελεί γενοκτονία ή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Ο Νάις, ο οποίος στο παρελθόν είχε ηγηθεί της δίωξης του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, κλήθηκε από το Παγκόσμιο Συνέδριο των Ουιγούρων, έναν διεθνή οργανισμό που εκπροσωπεί τους εξόριστους των Ουιγούρων, να διερευνήσει ισχυρισμούς για κακοποίηση που διαπράττεται από το Πεκίνο στους Ουυγούρους και σε εθνοτικές τουρκικές μειονότητες στη βορειοδυτική περιοχή της Κίνας, Σιντζιάνγκ.

Προσωπικό ασφαλείας περιπολεί κοντά στο τζαμί Ιντ Κα στο Κασγκάρ στην περιοχή Σιντζιάνγκ της δυτικής Κίνας, στις 4 Δεκεμβρίου 2019. (AP Photo / Ng Han Guan)

 

Οι διοργανωτές του δικαστηρίου αναμένουν να πραγματοποιήσουν δύο δημόσιες ακροάσεις στο Λονδίνο τον επόμενο χρόνο, η καθε μία πολυήμερη. Αναμένεται ετυμηγορία μέχρι το τέλος του 2021.

Ένα προηγούμενο ανεξάρτητο δικαστήριο με επικεφαλής τον Νάις, το Independent Tribunal Into Forced Organ Harvesting of Prisoners of Conscience in China [Ανεξάρτητο Δικαστήριο για την βίαιη αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης στην Κίνα], γνωστό ως Δικαστήριο της Κίνας, κατέληξε πέρυσι στο ότι «χωρίς αμφιβολία» η κρατικά επιβαλλόμενη βίαιη αφαίρεση οργάνων για κέρδος διαπράττεται στην Κίνα για χρόνια και «σε σημαντική κλίμακα».

Το Δικαστήριο της Κίνας διαπίστωσε ότι αυτά τα όργανα προέρχονται κυρίως από κρατουμένους συνείδησης — οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.

Ο νομικός σύμβουλος στο Δικαστήριο της Κίνας Χαμίντ Σάμπι (Α) και ο πρόεδρος του Δικαστηρίου Σερ Τζόφρυ Νάις QC την πρώτη ημέρα των δημόσιων ακροάσεων στο Λονδίνο, στις 8 Δεκεμβρίου 2018. (Justin Palmer)

 

Βασανιστήρια και εξαναγκαστική στείρωση

«Προς το παρόν, τα ισχυρότερα στοιχεία φαίνεται να είναι στοιχεία φυλάκισης και πιθανώς στοιχεία εξαναγκαστικής στείρωσης», δήλωσε ο Νάις στο Associated Press σχετικά με τους ισχυρισμούς των Ουιγούρων.

Σύμφωνα με στοιχεία που ανέφερε η αμερικανική Βουλευτική-Εκτελεστική Επιτροπή για την Κίνα και τα Ηνωμένα Έθνη, περίπου 1 εκατομμύριο Ουιγούροι και άλλες εθνοτικές μειονότητες πιστεύεται ότι κρατούνται σε κινεζικές εγκαταστάσεις «επανεκπαίδευσης».

Ουιγούροι πρώην κρατούμενοι είχαν πει στο παρελθόν στην Epoch Times ότι υπέστησαν βασανιστήρια, αναγκάστηκαν να απαρνηθούν την πίστη τους και αναγκάστηκαν να δηλώσουν πίστη στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) ενώ κρατούνταν για άγνωστους λόγους σε συχνά υπερπλήρεις εγκαταστάσεις.

Αυτή η φωτογραφία που τραβήχτηκε στις 31 Μαΐου 2019, δείχνει μια γυναίκα Ουιγούρο (Κ) να περνάει από μια είσοδο λαϊκής αγοράς στο Χοτάν, στη βορειοδυτική περιοχή Σιντζιάνγκ της Κίνας. (Greg Baker / AFP μέσω Getty Images)

 

Οι γυναίκες των Ουιγούρων, εν τω μεταξύ, έχουν υποστεί εξαναγκαστική στείρωση, εξαναγκαστική άμβλωση και εξαναγκαστικό οικογενειακό προγραμματισμό, αποκάλυψε πρόσφατη έρευνα.

Τέτοιες πρακτικές στείρωσης θα μπορούσαν να παραβιάζουν την Σύμβαση για την Γενοκτονία, δήλωσε ο Νάις.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη επιβάλει κυρώσεις σε τέσσερις Κινέζους αξιωματούχους που εμπλέκονται σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον των Ουιγούρων, συμπεριλαμβανομένου του γραμματέα του Κόμματος της περιοχής Σιντζιάνγκ, Τσεν Τσιουενγκουό, ο οποίος είναι μέλος του ισχυρού Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ.

Το Δικαστήριο της Κίνας

Ο Σερ Τζόφρυ Νάις είναι μια καθιερωμένη προσωπικότητα σε διεθνείς υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Δικαστήριο της Κίνας στο οποίο προήδρευσε διεξήγαγε την πρώτη ανεξάρτητη νομική ανάλυση των στοιχείων σχετικά με την βίαιη αφαίρεση οργάνων στην Κίνα.

Τα μέλη μιας διεθνούς επιτροπής εξέτασαν γραπτά και προφορικά ενοχοποιητικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων μαρτυριών από περισσότερους από 50 αυτόπτες μάρτυρες που δόθηκαν σε δύο δημόσιες ακροάσεις τον Δεκέμβριο του 2018 και τον Απρίλιο του 2019.

Η επιτροπή του δικαστηρίου (Α-Δ): ο Αμερικανός καθηγητής ιστορίας Άρθουρ Γουόλντρον, Μαλαισιανός δικηγόρος Άντριου Κου, καθηγητής καρδιοθωρακικής χειρουργικής Μάρτιν Έλλιοττ, πρόεδρος του δικαστηρίου Σερ Τζόφρυ Νάις QC, επιχειρηματίας Νίκολας Βετς, Ιρανός δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Σαντί Σαντρ και η Αμερικανή δικηγόρος Ρετζίνα Πολόζ , στο Λονδίνο, στις 8 Δεκεμβρίου 2018. (Justin Palmer)

 

Τον περασμένο Ιούνιο, το δικαστήριο έδωσε τα πορίσματά του στο Λονδίνο, καταλήγοντας χωρίς την οποιαδήποτε λογική αμφιβολία ότι η κρατική βίαιη αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης γίνεται εδώ και χρόνια στην Κίνα «σε σημαντική κλίμακα» και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.

Ο κύριος όγκος των οργάνων προήλθε από κρατούμενους ασκούμενους της υπό δίωξη πνευματικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ, σύμφωνα με το Δικαστήριο. Οι μουσουλμάνοι Ουιγούροι κινδύνευαν επίσης να υποβληθούν σε βίαιη αφαίρεση οργάνων υπό κράτηση.

Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνεχής εκστρατεία του κινεζικού καθεστώτος για την βίαιη αφαίρεση οργάνων αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Υποστηρικτές του Φάλουν Γκονγκ διαμαρτύρονται κατά της εισαγωγής ανθρώπινων οργάνων από την Κίνα στην Αυστρία στην Βιέννη της Αυστρίας, την 1η Οκτωβρίου 2018.

«Το συμπέρασμα δείχνει ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει με απερίγραπτα φρικτούς τρόπους χωρίς κανέναν λόγο, ότι περισσότεροι μπορεί να υποφέρουν με παρόμοιους τρόπους, και ότι όλοι ζούμε σε έναν πλανήτη όπου μπορεί να βρεθεί ακραία κακία», δήλωσε το δικαστήριο στην τελική του αναφορά των 160 σελίδων (pdf), η οποία περιελάμβανε 300 σελίδες συμπληρωματικού υλικού.

Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, το οποίο αποτελείται από ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδασκαλίες που επικεντρώνονται στις αρχές της αλήθειας, καλοσύνης και ανεκτικότητας, υπόκειται σε βίαιη δίωξη από το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές έχουν ριχτεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και κέντρα πλύσης εγκεφάλου, όπου πολλοί βασανίστηκαν σε μια προσπάθεια να τους αναγκάσουν να απαρνηθούν την πίστη τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Οι Cathy He, Frank Fang, Isabel van Brugen και το Associated Press συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο. 

Οι δεσμοί του Black Lives Matter με ομάδα που στηρίζει την κομμουνιστική Κίνα: Μάικ Γκονσάλες

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το ΚΚΚ, από καιρό επιδιώκει να ανατρέψει την Αμερική. Ενώ ορισμένες από τις ομάδες που εμπλέκονται στις πρόσφατες εξεγέρσεις έχουν ιδεολογικούς δεσμούς με το Πεκίνο, ποιες είναι οι βαθύτερες συνδέσεις;

Ο ανώτερος συνεργάτης του Heritage Foundation, Μάικ Γκονσάλες, ανακάλυψε ότι το «Black Futures Lab», που συνδέεται στενά με το «Παγκόσμιο Κίνημα Black Lives Matter», χρηματοδοτείται από μια ομάδα που τίθεται ανοιχτά υπέρ του ΚΚΚ, την «Κινεζική Προοδευτική Ένωση».

Σε αυτό το επεισόδιο, ο Γκονσάλες αποκαλύπτει ακριβώς τι βρήκε, γιατί οι πρόσφατοι έλεγχοι του έργου του έχουν αποδειχθεί ανακριβείς και γιατί πιστεύει ότι η πολιτική ταυτοτήτων υπονομεύει τα ίδια τα θεμέλια της Αμερικής.

Αυτοί είναι οι Ηγέτες της Αμερικανικής Σκέψης με παρουσιαστή τον Γιαν Γεκίλεκ.

Οι  Ηγέτες της Αμερικανικής Σκέψης είναι μια εκπομπή της Epoch Times διαθέσιμη στο YouTube, στο Facebook και στον ιστότοπο της Epoch Times. Προβάλλεται από το Verizon Fios TV και το Frontier Fios στο NTD America (Κανάλι 158).

Ακολουθήστε τον Γιαν στο Twitter: @JanJekielek

Συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν λόγω Ναγκόρνο-Καραμπάχ

ΓΕΡΕΒΑΝ/ΜΠΑΚΟΥ — Η Αρμενία κήρυξε στρατιωτικό νόμο και κινητοποίησε τον ανδρικό της πληθυσμό την Κυριακή μετά από συγκρούσεις με το Αζερμπαϊτζάν για την αποσχισμένη περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στην οποία υπήρξαν θάνατοι, σύμφωνα με πηγές και από τις δύο πλευρές.

Οι αρχές στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μια κυρίως εθνικά αρμενική περιοχή στο Αζερμπαϊτζάν, η οποία κήρυξε ανεξαρτησία το 1991, ανακοίνωσαν επίσης στρατιωτικό νόμο και κινητοποίησαν τον ανδρικό πληθυσμό μετά από συγκρούσεις για τις οποίες οι δύο πλευρές κατηγόρησαν η μια την άλλη.

Άρματα του Αζερμπαϊτζάν και στρατιώτες κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στην αποσχισμένη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, φαίνονται σε αυτήν την εικόνα από πλάνα που κυκλοφόρησαν από το Υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. (Υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας /  μέσω Reuters)

 

Η Αρμενία είπε ότι το Αζερμπαϊτζάν πραγματοποίησε αεροπορική επίθεση και επίθεση πυροβολικού στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αλλά το Αζερμπαϊτζάν είπε ότι είχε ανταποκριθεί σε βομβαρδισμό των Αρμενίων.

Αρμένιοι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανέφεραν ότι δύο άμαχοι, μια γυναίκα και ένα παιδί, σκοτώθηκαν από τους βομβαρδισμούς των Αζέρων. Το Μπακού είπε ότι ένας απροσδιόριστος αριθμός αζερικών αμάχων έχασαν την ζωή τους και έξι τραυματίστηκαν, και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ είπε ότι 10 από τους στρατιωτικούς του είχαν σκοτωθεί. Δεν ήταν δυνατή η ανεξάρτητη επιβεβαίωση των αναφορών.

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, μεσολαβητής σε συγκρούσεις δεκαετιών μεταξύ της κυρίως χριστιανικής Αρμενίας και του κυρίως μουσουλμανικού Αζερμπαϊτζάν, προέτρεψε και τις δύο πλευρές να παύσουν αμέσως τα πυρά και να πραγματοποιήσουν συνομιλίες.

Οι δύο χώρες διαφωνούν εδώ και πολύ καιρό για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, το οποίο αποσχίστηκε από το Αζερμπαϊτζάν σε μια σύγκρουση που ξέσπασε όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε.

Αν και συμφωνήθηκε κατάπαυση του πυρός το 1994, το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία συχνά αλληλοκατηγορούνται για επιθέσεις κοντά στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και κατά μήκος των διαφορετικών Αζερικών-Αρμενικών συνόρων.

Η σύγκρουση ανησυχεί τις δυτικές και περιφερειακές χώρες εν μέρει επειδή θα μπορούσε να προκαλέσει αστάθεια στον Νότιο Καύκασο, ο οποίος χρησιμεύει ως διάδρομος για αγωγούς μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου στις παγκόσμιες αγορές.

Συχνές εμπλοκές

Το υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας είπε ότι τα στρατεύματά του κατέστρεψαν τρία άρματα μάχης και κατέρριψαν δύο ελικόπτερα και τρία μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα ως απόκριση σε επίθεση εναντίον πολιτικών στόχων, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Στεπανακέρτ.

«Η απάντησή μας θα είναι αναλογική και η στρατιωτική-πολιτική ηγεσία του Αζερμπαϊτζάν φέρει την πλήρη ευθύνη για την κατάσταση», ανέφερε το υπουργείο σε δήλωση που επανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών.

Στρατολόγηση εθελοντών αφότου οι Αρμενικές αρχές κήρυξαν στρατιωτικό νόμο και κινητοποίησαν τον ανδρικό πληθυσμό μετά από συγκρούσεις με το Αζερμπαϊτζάν για την αποσχισμένη περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο Γερεβάν της Αρμενίας, στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. (Melik Baghdasaryan / Photolure via Reuters)

 

Ο Αρμένιος πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν έγραψε στο Twitter: «Παραμένουμε δυνατοί δίπλα στον στρατό μας για να προστατεύσουμε την πατρίδα από την εισβολή των Αζέρων».

Το Αζερμπαϊτζάν αρνήθηκε την δήλωση του αρμενικού υπουργείου Άμυνας, αναφέροντας ότι είχε «πλήρες πλεονέκτημα έναντι του εχθρού στο μέτωπο», και κατηγόρησε τις αρμενικές δυνάμεις ότι ξεκίνησαν «εσκεμμένες και στοχευμένες» επιθέσεις στο μέτωπο.

«Υπερασπίζουμε την επικράτειά μας, ο σκοπός μας είναι σωστός!» Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίγιεφ, δήλωσε σε ομιλία του προς το έθνος.

Το υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν είπε ότι ορισμένοι πολίτες σκοτώθηκαν αλλά δεν έδωσε περαιτέρω πληροφορίες.

Τουλάχιστον 200 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε σύγκρουση Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν τον Απρίλιο του 2016. Υπάρχουν συχνές εμπλοκές και τουλάχιστον 16 νεκροί έχουν καταγραφεί μετά από συγκρούσεις τον Ιούλιο.

Από τους Nvard Hovhannisyan και Nailia Bagirova