Δευτέρα, 23 Ιούν, 2025

Η εξέλιξη της επίθεσης των ΗΠΑ στο Ιράν, αναλυτικά

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — Η επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών σε τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας της 21ης προς την 22α Ιουνίου εκτελέστηκε βάσει ενός ιδιαίτερα περίπλοκου σχεδίου, στο οποίο συμμετείχαν περισσότερα από 125 αεροσκάφη και πολεμικά πλοία, ενώ αξιοποιήθηκαν και μέθοδοι παραπλάνησης, όπως δήλωσε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Πητ Χέγκσεθ, σε συνέντευξη Τύπου στο Πεντάγωνο.

Σύμφωνα με τον Χέγκσεθ, οι προετοιμασίες για την επιχείρηση — με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μεταμεσονύκτιο Σφυρί» — είχαν ξεκινήσει μήνες πριν, «ώστε να είμαστε έτοιμοι όταν θα το ζητούσε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών».

Η επίθεση των ΗΠΑ σημειώθηκε μία εβδομάδα μετά από αιφνιδιαστικά ισραηλινά πλήγματα σε ολόκληρο το Ιράν, με στόχο την αποδυνάμωση του πυρηνικού του προγράμματος και των στρατιωτικών του δυνατοτήτων.

Εντασσόμενες στην ευρύτερη σύγκρουση που άνοιξε το Ισραήλ, οι ΗΠΑ έθεσαν ως κύριο στόχο τους την υπόγεια μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου στο Φορντό, η οποία βρίσκεται σε ορεινή περιοχή και σε μεγάλο βάθος. Για την καταστροφή της χρησιμοποιήθηκαν βομβαρδιστικά B-2 Spirit της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, εξοπλισμένα με βόμβες διάτρησης σκυροδέματος βάρους 30.000 λιβρών, τύπου GBU-57A/B.

(Εικόνα: The Epoch Times)

 

Ο στρατηγός Νταν Κέιν, πρόεδρος του Μεικτού Επιτελείου, δήλωσε ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αποστολή βομβαρδιστικών B-2 από το 2001, τη δεύτερη μεγαλύτερη συνολικά και την πρώτη επιχειρησιακή χρήση των συγκεκριμένων βομβών.

Χρονολόγιο της επιχείρησης

  •  Η επιχείρηση ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ώρα Ανατολικής Ακτής, στις 21 Ιουνίου, όταν επτά βομβαρδιστικά B-2 αναχώρησαν από τη βάση Whiteman της Πολεμικής Αεροπορίας στο Μισούρι, κατευθυνόμενα ανατολικά προς το Ιράν.
  • Τα βομβαρδιστικά B-2 έλαβαν υποστήριξη ανεφοδιασμού από δεκάδες ιπτάμενα τάνκερ καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης τους πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
  •  Τα επτά αμερικανικά βομβαρδιστικά έφτασαν στην περιοχή ευθύνης της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ περίπου στις 17:00, ώρα Ανατολικής Ακτής (περίπου τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος), στις 22 Ιουνίου. Λίγο πριν από την είσοδο αυτών των βομβαρδιστικών στην περιοχή της Κεντρικής Διοίκησης, αμερικανικά υποβρύχια άρχισαν να εκτοξεύουν πυραύλους κρουζ τύπου Τόμαχοκ εναντίον στόχων στο Ιράν.
  • Αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη πέταξαν μπροστά από τα βομβαρδιστικά και το σύνολο της αεροπορικής δύναμης κρούσης εισήλθε στον ιρανικό εναέριο χώρο περίπου στις 6 μ.μ., ώρα Ανατολικής Ακτής (περίπου μία και μισή μετά τα μεσάνυχτα, ώρα Ιράν).
  • Καθώς πετούσαν μπροστά, τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη άρχισαν προληπτικά να καταστέλλουν τα ιρανικά συστήματα αεράμυνας γύρω από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Φορντό και της Νατάνζ, ανοίγοντας τον δρόμο για τα πληρώματα των βομβαρδιστικών.
  • Περίπου στις 6:40 μ.μ., ώρα Ανατολικής Ακτής (2:00 π.μ., ώρα Ιράν), τα πρώτα πληρώματα των βομβαρδιστικών έφτασαν στην πυρηνική εγκατάσταση του Φορντό και έριξαν δύο βόμβες GBU-57. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 20 λεπτών, τα υπόλοιπα πληρώματα των βομβαρδιστικών έριξαν τα φορτία τους πάνω από το Φορντό και τη Νατάνζ.
  • Οι εκτοξευθέντες από τη θάλασσα πύραυλοι Τόμαχοκ έφτασαν στον τρίτο και τελευταίο στόχο, την πυρηνική εγκατάσταση του Ισφαχάν στο Ιράν, και ολοκλήρωσαν την επιχείρηση βομβαρδισμού περίπου στις 7:05 μ.μ., ώρα Ανατολικής Ακτής (περίπου 2:30 π.μ. ώρα Ιράν).
  • Τα πληρώματα των βομβαρδιστικών B-2 εξήλθαν από τον ιρανικό εναέριο χώρο περίπου στις 7:30 μ.μ., ώρα Ανατολικής Ακτής (περίπου 3:00 π.μ., ώρα Ιράν).

Κατά τη διάρκεια των δηλώσεων στον Τύπο, το πρωί της 22ας Ιουνίου, σχετικά με τις επιδρομές, ο Χέγκσεθ ανέφερε ότι τα πληρώματα των αεροσκαφών των ΗΠΑ ήταν στη διαδικασία επιστροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι ΗΠΑ ρίχνουν 14 βαριές διατρητικές βόμβες

Αφού το πρώτο βομβαρδιστικό έριξε τις δύο βόμβες GBU-57, τα υπόλοιπα έξι βομβαρδιστικά B-2 απελευθέρωσαν από δύο βαριές διατρητικές βόμβες το καθένα πάνω από τις εγκαταστάσεις του Φορντό και της Νατάνζ.

Συνολικά, τα πληρώματα αυτών των βομβαρδιστικών έριξαν 14 διατρητικές βόμβες.

Στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας παρατηρούν μια GBU-57 ή αλλιώς βόμβα μαζικής διατρητικής ισχύος, στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Whiteman στο Μισούρι, στις 2 Μαΐου 2023. Στις 21 Ιουνίου 2025, επτά βομβαρδιστικά B-2 αναχώρησαν από τη βάση και βομβάρδισαν τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. (Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μέσω AP.)

 

Υποβρύχια εκτοξεύουν πάνω από δύο δεκάδες πυραύλους Τόμαχοκ

Αναφερόμενος στην επιχείρηση, ο Κέιν δήλωσε ότι τα αμερικανικά υποβρύχια που συμμετείχαν στις επιδρομές άρχισαν να εκτοξεύουν «πάνω από δύο δεκάδες πυραύλους Τόμαχοκ επίγειας επίθεσης εναντίον κρίσιμων επιφανειακών υποδομών στο Ισφαχάν».

Τα αεροναυτικά στοιχεία του πακέτου επιδρομής των ΗΠΑ συντονίστηκαν προσεκτικά ώστε οι επιπτώσεις των πυραύλων Τόμαχοκ να συμπέσουν με το στενό χρονικό πλαίσιο του υπόλοιπου πακέτου επιδρομής.

 Μέθοδοι παραπλάνησης

Η επιχείρηση επιδρομής των ΗΠΑ περιελάμβανε διάφορες μεθόδους παραπλάνησης προκειμένου να αποπροσανατολίσει τις ιρανικές άμυνες.

Ενώ τα πληρώματα των βομβαρδιστικών που ήταν υπεύθυνα για την εκτέλεση των επιδρομών πετούσαν ανατολικά από τη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Whiteman, ο Κέιν ανακοίνωσε ότι ορισμένα βομβαρδιστικά κατευθύνονταν δυτικά πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Ένα επιχειρησιακό χρονοδιάγραμμα της επίθεσης στο Ιράν παρουσιάστηκε μετά από συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο του Κοινού Επιτελείου, στρατηγό Νταν Κέιν, και τον υπουργό Άμυνας Πητ Χέγκσεθ, στο Πεντάγωνο στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια, στις 22 Ιουνίου 2025. Ο Κέιν ανακοίνωσε επίσης ότι ορισμένα βομβαρδιστικά κατευθύνθηκαν δυτικά πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό ως δόλωμα. (Andrew Harnik/Getty Images)

 

Ο Κέιν δήλωσε ότι επρόκειτο για «μια επιχείρηση παραπλάνησης γνωστή μόνο σε έναν εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό στρατιωτικών σχεδιαστών και βασικών ηγετών εδώ στην Ουάσιγκτον και στην Τάμπα».

Ο ανώτατος Αμερικανός στρατηγός ανέφερε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν και άλλες τακτικές παραπλάνησης κατά τη διάρκεια της αποστολής, χωρίς όμως να διευκρινίσει ποιες ήταν αυτές.

Περισσότερα από 125 αμερικανικά αεροσκάφη

Σύμφωνα με τον Κέιν, περισσότερα από 125 στρατιωτικά αεροσκάφη συμμετείχαν στην «Επιχείρηση Μεταμεσονύκτιο Σφυρί», μεταξύ αυτών τα βομβαρδιστικά B-2 stealth, «πολλαπλές πτήσεις μαχητικών τετάρτης και πέμπτης γενιάς» και «δεκάδες και δεκάδες αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού».

Ένα βομβαρδιστικό stealth B-2 Spirit πετά πάνω από το νοσοκομείο Barnes-Jewish στο Σαιντ Λούις, στις 8 Μαΐου 2020. (Jeff Roberson, αρχείο/AP)

 

Καμία βολή από το Ιράν

Τονίζοντας τον αιφνιδιαστικό χαρακτήρα της επιχείρησης, ο Κέιν ανέφερε πως ο αμερικανικός στρατός δεν έχει πληροφορίες για κάποιο περιστατικό κατά το οποίο ιρανικές δυνάμεις να έβαλαν κατά των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών κατά τη διάρκεια της αποστολής.

«Τα ιρανικά μαχητικά δεν πέταξαν, και φαίνεται πως τα ιρανικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας δεν μας εντόπισαν καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής», είπε ο Κέιν. «Διατηρήσαμε πλήρως το στοιχείο του αιφνιδιασμού.»

Ο Χέγκσεθ τόνισε επίσης ότι οι ικανότητες και ο συντονισμός που επέδειξαν οι αμερικανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της επιχείρησης θα αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα αποτροπής του Ιράν από το να προβεί σε αντίποινα.

«Πιστεύουμε ότι αυτό θα έχει σαφή ψυχολογική επίδραση στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν το μέλλον, και ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσουν τη διαπραγματευτική οδό προς την επίτευξη ειρήνης», παρατήρησε. «Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο υπερήφανος για τον τρόπο που λειτούργησε αυτή η μονάδα, για την ακρίβεια, την προσοχή και τον επαγγελματισμό των στρατιωτών που συμμετείχαν σε αυτήν την αποστολή.»

Ο υπουργός Άμυνας Πητ Χέγκσεθ (αριστερά), συνοδευόμενος από τον πρόεδρο του Κοινού Επιτελείου, στρατηγό Νταν Κέιν, απαντά σε ερώτηση δημοσιογράφου κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Πεντάγωνο στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια, στις 22 Ιουνίου 2025. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απηύθυνε διάγγελμα στο έθνος στις 21 Ιουνίου, μετά την επίθεση του αμερικανικού στρατού σε τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. (Andrew Harnik/Getty Images)

 

Συνεχίζονται οι αξιολογήσεις των ζημιών

Ο Χέγκσεθ δήλωσε ότι η «Επιχείρηση Μεταμεσονύκτιο Σφυρί», ξεκίνησε με σκοπό την καταστροφή ή «τη σοβαρή υπονόμευση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν».

Η πλήρης έκταση των ζημιών που προκλήθηκαν στις τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ανεξάρτητα ακόμη. Παρόλα αυτά, ο Κέιν εξέφρασε μια αισιόδοξη αρχική εκτίμηση.

«Γνωρίζω ότι το θέμα των ζημιών από τα πλήγματα ενδιαφέρει ιδιαίτερα», είπε. «Για την τελική εκτίμηση των βλαβών θα χρειαστεί χρόνος, αλλά οι πρώτες αξιολογήσεις δείχνουν ότι και οι τρεις τοποθεσίες υπέστησαν εξαιρετικά σοβαρές ζημιές και καταστροφές.»

Σε δήλωση που δημοσιοποίησε η κρατική PressTV του Ιράν λίγο μετά τις επιδρομές των ΗΠΑ, ο Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας του Ιράν υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει το έργο του και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να καταδικάσει την επίθεση.

Ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς δήλωσε ότι οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές σε τρεις από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν έχουν καθυστερήσει σημαντικά το πυρηνικό πρόγραμμα του καθεστώτος, κατά την εκτίμησή του.

«Νιώθω απόλυτη βεβαιότητα ότι έχουμε καθυστερήσει σημαντικά την ανάπτυξη πυρηνικού όπλου από πλευράς τους, και αυτός ήταν ο στόχος αυτής της επίθεσης. Γι’ αυτό ήταν επιτυχία», είπε ο Βανς στις 22 Ιουνίου στην εκπομπή Meet the Press του NBC.

«Πιστεύω ότι έχουμε ουσιαστικά ανακόψει το πρόγραμμά τους για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Νομίζω ότι θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια πριν οι Ιρανοί μπορέσουν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα.»

Προ της επίθεσης, το Ισραήλ είχε δηλώσει ότι το Ιράν μπορεί να απέχει μόλις μερικές εβδομάδες από την απόκτηση πυρηνικού όπλου, ενώ ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε πει ότι το Ιράν βρισκόταν σε απόσταση εβδομάδων έως μηνών από την κατασκευή μίας πυρηνικής βόμβας.

Η ιρανική αντιπολίτευση παραμένει στη σκιά, περιμένοντας την κατάρρευση του καθεστώτος

Το Ιράν και το Ισραήλ βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση από τις 13 Ιουνίου, όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ξεκίνησε την επιχείρηση «Ανατέλλων Λέων» με στόχο την καταστροφή των πυρηνικών δυνατοτήτων του Ιράν.

Ακολουθεί ανάλυση όσων είναι γνωστά για το ιρανικό καθεστώς, τη διαδοχή του Χαμενεΐ και τις πολιτικές αντιπολιτευόμενες ομάδες που ελπίζουν να αναλάβουν σε περίπτωση πλήρους κατάρρευσης.

Δομή του ιρανικού καθεστώτος

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν — όπως είναι η επίσημη ονομασία του καθεστώτος της Τεχεράνης — ιδρύθηκε το 1979 μετά την κατάρρευση της μοναρχίας υπό τον τελευταίο σάχη, Μοχάμαντ Ρεζά Παχλαβί, ο οποίος είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ. Πρώτος ηγέτης ήταν ο αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί. Μετά τον θάνατό του το 1989, ο Αλί Χαμενεΐ, ανέλαβε τη θέση του ανώτατου ηγέτη στην οποία παραμένει μέχρι και σήμερα.

Το 2020, η εφημερίδα Tehran Times, η αγγλόφωνη εφημερίδα του καθεστώτος, ανέφερε ότι το 60% του πληθυσμού του Ιράν ήταν κάτω των 30 ετών, πράγμα που σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Ιρανών δεν έχει ζήσει ποτέ χωρίς τον Χαμενεΐ στην εξουσία.

Το Ιράν διεξάγει προεδρικές εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά όλοι οι υποψήφιοι πρέπει να εγκρίνονται από τον Χαμενεΐ και τα προγράμματά τους δεν αμφισβητούν τις βασικές αρχές του καθεστώτος.

Μάχη για τη διαδοχή

Ο πρόεδρος Εμπραχίμ Ραϊσί ήταν αυτός που προόριζε ο Χαμενεΐ ως διάδοχό του, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, μέχρι που σκοτώθηκε σε συντριβή ελικοπτέρου τον Μάιο του 2024. Ο Χαμενεΐ, 86 ετών, φαίνεται να έχει κρυφτεί, και η δήλωσή του διαβάστηκε στην κρατική ιρανική τηλεόραση στις 18 Ιουνίου από παρουσιαστή, πάνω από στατική εικόνα του ηγέτη.
Αν σκοτωθεί από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή ή μέσω κάποιας μεθόδου δολοφονίας, το καθεστώς θα θελήσει να τον αντικαταστήσει γρήγορα.

Ο επόμενος «ανώτατος ηγέτης» θα επιλεγεί από τη Συνέλευση των Ειδικών, τα μέλη της οποίας διορίζονται από το Συμβούλιο των Φρουρών, το οποίο έχει επιλεγεί από τον Χαμενεΐ.

Οι δύο πιθανότεροι διάδοχοι είναι ο δεύτερος γιος του Χαμενεΐ, Μοτζτάμπα, 55 ετών, και ο αγιατολάχ Σαντίκ Λαριτζανί, 62 ετών. Μία λιγότερο πιθανή επιλογή είναι ο 52χρονος Χασάν Χομεϊνί, εγγονός του πρώτου «ανώτατου ηγέτη» του Ιράν.

Θα ξεσηκωθεί ο πληθυσμός;

Ο θάνατος του Χαμενεΐ θα μπορούσε να προκαλέσει λαϊκή εξέγερση στην Τεχεράνη και σε άλλες πόλεις.

Η αναχώρηση του σάχη από το Ιράν στις 16 Ιανουαρίου 1979 — τυπικά για διακοπές, καθώς πάλευε τότε με τον καρκίνο — σηματοδότησε την αρχή του τέλους για το καθεστώς του, το οποίο κατέρρευσε στις 11 Φεβρουαρίου 1979. Όμως, στην προκειμένη, υπάρχει το ενδεχόμενο να ξεσπάσει εξέγερση και ανεξάρτητα από τον θάνατο του Χαμενεΐ.

Ενώ η οικογένεια Σαούντ στη γειτονική Σαουδική Αραβία έχει της ρίζες της στον 18ο αιώνα, οι Παχλαβί χρονολογούν την εξουσία τους από το 1925, όταν ένας στρατιώτης, ο Ρεζά Παχλαβί, προχώρησε σε στρατιωτικό πραξικόπημα, ανέτρεψε τη δυναστεία των Καζάρ και αυτοανακηρύχθηκε σάχης.

Το NCRI

Το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν (NCRI) είναι ένας συνασπισμός που ιδρύθηκε το 1981.

Αποτελείται κυρίως από τους Μουτζαχεντίν-ε-Χαλκ (MEK), που ιδρύθηκαν από τρεις αριστερούς φοιτητές, τους Μοχάμαντ Χανιφνεζάντ, Σαΐντ Μοσέν και Αλί-Ασγάρ Μπαντιζαντάγκαν, οι οποίοι εκτελέστηκαν όλοι το 1972.

Οι MEK ήρθαν σε ρήξη με τον Χομεϊνί και το καθεστώς του στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και τα περισσότερα μέλη τους εξορίστηκαν στο Ιράκ, που τότε ήταν σε πόλεμο με το Ιράν. Το 1988, χιλιάδες μέλη των MEK φέρονται να εκτελέστηκαν από το καθεστώς.

Το 2003, εξαφανίστηκε ο ιδρυτής του NCRI, Μασούντ Ρατζαβί. Έκτοτε, του κινήματος ηγείται η 71 ετών σύζυγός του, Μαριάμ Ρατζαβί, κερδίζοντας την υποστήριξη πολλών δυτικών ηγετών, περιλαμβανομένου του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο.

Η ηγέτιδα του Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης του Ιράν, Μαριάμ Ρατζαβί, στέκεται μαζί με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο της Γαλλίας, στις 18 Ιουνίου 2025. (Ευγενική παραχώρηση του NCRI)

Εθνοτικές ομάδες

Το Ιράν — γνωστό ως Περσία μέχρι το 1935 — περιλαμβάνει μεγάλες εθνοτικές μειονότητες.

Σύμφωνα με τη Minority Rights Group, μια μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, περίπου το 60% του πληθυσμού του Ιράν είναι Πέρσες, ενώ περίπου το 16% (14 εκατομμύρια άτομα) είναι Αζέροι, οι οποίοι ζουν κυρίως στις βορειοδυτικές επαρχίες. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότεροι Αζέροι στο Ιράν από ό,τι στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο έχει πληθυσμό περίπου 10 εκατομμυρίων.

Άλλη σημαντική εθνοτική μειονότητα είναι οι Κούρδοι, που αποτελούν το 10% του πληθυσμού και ζουν στη δύση, κοντά στους ομοεθνείς τους στο Ιράκ, τη Συρία και την Τουρκία.

Οι Μπαλούχοι, στα νοτιοανατολικά, αποτελούν περίπου το 2%, όπως και οι Άραβες που ζουν κυρίως στο Χουζεστάν, κοντά στα σύνορα με το νότιο Ιράκ. Οι Λουρ αποτελούν περίπου το 6% του πληθυσμού του Ιράν.

Ο γιος του σάχη

Όταν ο σάχης πέθανε από καρκίνο στην Αίγυπτο το 1980, άφησε τον γιο του, πρίγκιπα Ρεζά Παχλαβί, ως πιθανό αντικαταστάτη του, ο οποίος τον Απρίλιο του 2023 επισκέφθηκε το Ισραήλ και μετέφερε μήνυμα «φιλίας από τον ιρανικό λαό».

Όμως ενώ ο Παχλαβί — που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες — έχει υποστηρικτές στην ιρανική διασπορά, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο πληθυσμός της χώρας επιθυμεί την επιστροφή του 64χρονου, πόσο μάλλον ως ηγέτη.

Σε κάθε περίπτωση, η επανάσταση θα μπορούσε να αποκτήσει δική της δυναμική, και ενδέχεται αυτοί που θα ηγηθούν στους δρόμους να μην είναι πρόθυμοι να παραδώσουν την εξουσία σε εξόριστες αντιπολιτευόμενες φιγούρες.

Πιθανότητα αναρχίας

Πολλοί από αυτούς που αντιτίθενται σε αμερικανική παρέμβαση στο Ιράν, όπως ο Τάκερ Κάρλσον, αναφέρονται στο κενό εξουσίας και την αναρχία που άφησε πίσω της στο Ιράκ η ανατροπή του ηγέτη του, Σαντάμ Χουσεΐν, το 2003.

Μετά την ανατροπή του Σαντάμ, οι Κούρδοι εξεγέρθηκαν στο βόρειο Ιράκ, οι υποστηριζόμενες από το Ιράν σιιτικές πολιτοφυλακές απείλησαν να καταλάβουν τη Βαγδάτη και το νότιο Ιράκ, και τρομοκρατικές ομάδες όπως η Αλ Κάιντα βρήκαν υποστηρίχθηκαν από τον σουνιτικού πληθυσμό.

Η Αλ Κάιντα επιτέθηκε σε αμερικανικά στρατεύματα και τους συμμάχους τους στο κεντρικό Ιράκ, με πιο χαρακτηριστικό το πεδίο μάχης της Φαλούτζα. Συνολικά, 4.419 Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν κατά την «Επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία», η οποία έληξε τον Δεκέμβριο του 2011.

Στη συνέχεια, το 2014, εμφανίστηκε η τρομοκρατική οργάνωση ISIS και κατέλαβε γρήγορα μεγάλες περιοχές του βόρειου και κεντρικού Ιράκ — και της γειτονικής Συρίας — σκοτώνοντας 40 Αμερικανούς στρατιώτες στο στρατόπεδο Σακλαουίγια.

Ο Κάρλσον, ο Στηβ Μπάνον, η βουλευτής Μάρτζορυ Τέυλορ Γκρην και άλλοι υποστηρικτές του Τραμπ θεωρούν ότι η άμεση επέμβαση στο Ιράν θα συνιστούσε προδοσία των προεκλογικών δεσμεύσεων του Τραμπ και των αρχών του κινήματος «Πρώτα η Αμερική».

Μάλιστα, σε ανάρτησή της στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X στις 17 Ιουνίου, η Γκρην έγραψε ότι ο Κάρλσον «πιστεύει τα ίδια πράγματα» που πιστεύει και εκείνη.

«Οι ξένοι πόλεμοι/παρεμβάσεις/αλλαγές καθεστώτων βάζουν την Αμερική τελευταία, σκοτώνουν αθώους, μας οδηγούν στη χρεοκοπία και τελικά θα οδηγήσουν στην καταστροφή μας», έγραψε.

 

Η χρήση κάνναβης, σε οποιαδήποτε μορφή, φαίνεται να επιβαρύνει τα αιμοφόρα αγγεία όπως και ο καπνός

Η μακροχρόνια χρήση κάνναβης, είτε μέσω καπνίσματος είτε μέσω βρώσιμων προϊόντων με THC, ενδέχεται να προκαλεί βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία αντίστοιχες με εκείνες που παρατηρούνται στους καπνιστές καπνού, σύμφωνα με νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο (UCSF).

Όπως διαπιστώθηκε, τόσο το κάπνισμα όσο και η κατανάλωση κάνναβης με τη μορφή βρώσιμων προϊόντων επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ενδοθηλίου — δηλαδή του εσωτερικού τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων — ακόμη και σε υγιείς ενήλικες που δεν έχουν καπνίσει ποτέ.

Ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Ιατρικής στο Καρδιοαγγειακό Ερευνητικό Ινστιτούτο του UCSF, Μάθιου Λ. Σπρίνγκερ, ανέφερε ότι τα αιμοφόρα αγγεία «δεν φαίνεται να ξεχωρίζουν αν ο καπνός προέρχεται από ταμπάκο ή από κάνναβη», ενώ σημείωσε ότι η λειτουργία των αγγείων στους χρήστες κάνναβης μοιάζει «πολύ» με εκείνη που παρατηρείται στους χρήστες καπνού, βάσει προηγούμενων μελετών.

Διαφορετικές μορφές χρήσης, παρόμοια βλάβη

Για τους περίπου 17,7 εκατομμύρια Αμερικανούς που χρησιμοποιούν μαριχουάνα σε κάποια μορφή καθημερινά, σύμφωνα με στοιχεία δημοσκοπήσεων, η μελέτη θέτει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τους μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία, οι οποίοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητοι.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Cardiology, παρακολούθησε 55 υγιείς ενήλικες, ηλικίας 18 έως 50 ετών, χωρισμένους σε τρεις ομάδες: καπνιστές κάνναβης, χρήστες βρώσιμων προϊόντων THC (Τετραϋδροκανναβινόλη) και άτομα που δεν έκαναν χρήση. Οι χρήστες κάνναβης χρησιμοποιούσαν το εκάστοτε προϊόν τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα για περισσότερο από έναν χρόνο, εντάσσοντάς τους στην κατηγορία των τακτικών, και όχι περιστασιακών, χρηστών.

Ο Σπρίνγκερ ανέφερε ότι η επιλογή του σχετικά μικρού δείγματος έγινε σκόπιμα, εξηγώντας ότι οι συμμετέχοντες είχαν επιλεγεί αυστηρά ώστε να αποκλειστεί κάθε εμπλοκή καπνού ή παθητικού καπνίσματος. Οι καπνιστές του δείγματος χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά κάνναβη — χωρίς ατμιστικές ή άλλες μορφές THC — ενώ οι χρήστες βρώσιμων προϊόντων απέφευγαν πλήρως την έκθεση σε καπνό.

Η αξιολόγηση της αγγειακής λειτουργίας έγινε μετρώντας την αγγειοδιαστολή εξαρτώμενη από τη ροή, ένδειξη για το πόσο καλά ανταποκρίνονται τα αιμοφόρα αγγεία στη μεταβολή της ροής του αίματος. Και οι δύο ομάδες χρηστών εμφάνισαν σημαντικά μειωμένη λειτουργία σε σχέση με τους μη χρήστες, με τη μεγαλύτερη χρήση να συνδέεται με εντονότερη βλάβη.

Ίδια επίδραση, διαφορετικοί μηχανισμοί

Αν και τόσο το κάπνισμα όσο και η κατανάλωση THC μέσω βρώσιμων προϊόντων είχαν παρόμοιες επιπτώσεις στα αιμοφόρα αγγεία, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό συμβαίνει πιθανότατα για διαφορετικούς λόγους.

Στην περίπτωση των καπνιστών κάνναβης, διαπιστώθηκε μειωμένη παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου — μιας ουσίας που συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας των αγγείων. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρήθηκε στους χρήστες βρώσιμων προϊόντων, αν και και εκείνοι παρουσίασαν αντίστοιχη αγγειακή δυσλειτουργία. Άλλες παραμέτρους, όπως η αρτηριακή σκλήρυνση, δεν εμφάνισαν διαφορές μεταξύ των ομάδων.

Ο Σπρίνγκερ εκτίμησε ότι ο βασικός παράγοντας για τη βλάβη στους καπνιστές είναι ο ίδιος ο καπνός, υπενθυμίζοντας ότι παρόμοια προβλήματα εμφανίζονται και στους χρήστες καπνού, παρά την απουσία THC στον τελευταίο. Ανέφερε επίσης ότι πειραματικές μελέτες σε αρουραίους έχουν δείξει ότι ακόμη και ο καπνός μαριχουάνας χωρίς καμία δραστική ουσία προκαλεί καρδιαγγειακή δυσλειτουργία.

Για τους χρήστες βρώσιμων προϊόντων, ο μηχανισμός παραμένει ασαφής, αν και η βλάβη φαίνεται να είναι εξίσου υπαρκτή.

Ο ίδιος επισήμανε ότι, τόσο το κάπνισμα μαριχουάνας όσο και η συχνή χρήση βρώσιμων προϊόντων THC δεν φαίνεται να αποφεύγουν τις αγγειακές βλάβες που προκαλεί ο καπνός. Αναγνώρισε ότι η μελέτη είχε ορισμένους περιορισμούς, όπως η μεταβλητότητα των ποικιλιών κάνναβης και η αυτοαναφερόμενη χρήση, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα.

«Η μελέτη είναι σχετικά μικρή», δήλωσε, «παρ’ όλα αυτά, οι διαφορές μεταξύ των ομάδων είναι σαφείς και τα στατιστικά ευρήματα ισχυρά, με υψηλό βαθμό αξιοπιστίας».

Πιθανές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία

Τα ευρήματα δημοσιοποιούνται σε μια περίοδο που η νομιμοποίηση της κάνναβης επεκτείνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκαλώντας συζητήσεις για την επικαιροποίηση των μηνυμάτων δημόσιας υγείας και των σχετικών κανονισμών.

Ο Δρ Ράιαν Σάλταν (Dr. Ryan Sultan), επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Columbia University και ειδικός στις διαταραχές χρήσης κάνναβης, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, σχολίασε ότι τα ευρήματα ενισχύουν το αυξανόμενο σώμα αποδείξεων που συνδέουν τη χρόνια χρήση κάνναβης με καρδιαγγειακές επιπτώσεις. Όπως ανέφερε, αντίστοιχες επιδημιολογικές μελέτες στο παρελθόν οδήγησαν σε αυστηρότερες ρυθμίσεις για τον καπνό, όπως προειδοποιητικές ετικέτες και περιορισμούς στο δημόσιο κάπνισμα.

Ο Δρ Σάλταν υποστήριξε ότι, αν συνεχιστούν οι επιστημονικές ενδείξεις για βλαβερές επιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να επανεξεταστούν ζητήματα όπως η επισήμανση προϊόντων κάνναβης, η επικοινωνία κινδύνου προς το κοινό και οι περιορισμοί σε προϊόντα υψηλής δραστικότητας ή εισπνεόμενης χρήσης.

Από την πλευρά της βιομηχανίας, ωστόσο, διατυπώνονται ενστάσεις ως προς το εύρος και τις επιπτώσεις των ευρημάτων.

Ο Άβις Μπουλμπουγιάν (Avis Bulbulyan), διευθύνων σύμβουλος της SIVA Enterprises — μιας αμερικανικής εταιρείας επενδύσεων στην κάνναβη — αμφισβήτησε την επάρκεια του δείγματος των 55 ατόμων για την εξαγωγή ιατρικών συμπερασμάτων. Όπως δήλωσε, με λιγότερους από 20 καπνιστές κάνναβης να συμμετέχουν, τα αποτελέσματα της μελέτης δεν θα έπρεπε να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις.

Η Κίνα και η παγίδα χρέους: Η νέα πραγματικότητα για τις φτωχές χώρες

Η παγκόσμια κοινότητα αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη κρίση χρέους που πλήττει ιδιαίτερα τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Στο επίκεντρο αυτής της κρίσης βρίσκεται η Κίνα, η οποία μέσω της Πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος» (Belt and Road Initiative – BRI), έχει καταστεί ο μεγαλύτερος διμερής πιστωτής για πολλές αναπτυσσόμενες χώρες.

Η κινεζική πιστωτική επέκταση και οι επιπτώσεις της

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου Lowy – μία αυστραλιανή δεξαμενή σκέψης που παρακολουθεί αυτά τα ζητήματα εδώ και πολύ καιρό – το 2025, οι 75 φτωχότερες χώρες αναμένεται να καταβάλουν στην Κίνα τόκους ύψους 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό που αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μέρος των 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων που οφείλονται παγκοσμίως. Αυτή η αύξηση των αποπληρωμών οφείλεται στη σημαντική δανειοδότηση της Κίνας μέσω της BRI, μιας παγκόσμιας επενδυτικής πρωτοβουλίας που ξεκίνησε το 2013 υπό την ηγεσία του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, και χρηματοδοτεί εθνικά έργα όπως σχολεία, γέφυρες και νοσοκομεία, έως μεγάλους δρόμους, λιμάνια και αεροδρόμια.

«Τώρα, και για το υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας, η Κίνα θα είναι περισσότερο εισπράκτορας χρεών παρά τραπεζίτης για τον αναπτυσσόμενο κόσμο», αναφέρει η έκθεση.

Αν και διακηρυγμένος στόχος της BRI είναι η υποστήριξη της ανάπτυξης σε χώρες με περιορισμένη πρόσβαση σε ιδιωτική χρηματοδότηση, η αυξανόμενη γεωπολιτική επιρροή της Κίνας και η βιωσιμότητα του χρέους στις δανειολήπτριες χώρες προκαλούν ανησυχία.

Ορισμένες, όπως το Λάος, αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρή κρίση χρέους, εν μέρει λόγω έργων που χρηματοδοτήθηκαν από την Κίνα. Η έκθεση επισημαίνει ότι το βάρος της αποπληρωμής επιβαρύνει τους τοπικούς προϋπολογισμούς, επηρεάζοντας τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση και τα περιβαλλοντικά έργα.

Η έκθεση αναφέρεται επίσης στα νέα, μεγάλης κλίμακας δάνεια που δόθηκαν στην Ονδούρα, τη Νικαράγουα, τα νησιά Σολομώντα, την Μπουρκίνα Φάσο και τη Δομινικανή Δημοκρατία.

Πέραν αυτών, η Κίνα συνεχίζει να χρηματοδοτεί και ορισμένους στρατηγικούς εταίρους της, όπως το Πακιστάν, το Καζακστάν, το Λάος και τη Μογγολία, καθώς και χώρες που παράγουν κρίσιμα μέταλλα και ορυκτά, όπως την Αργεντινή, τη Βραζιλία και την Ινδονησία.

Η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας

Το ζήτημα του χρέους των φτωχών χωρών είναι ένα από τα ζητήματα που έθεσε αρχικά ο Πάπας Φραγκίσκος, με αφορμή το Ιωβηλαίο (γεγονός μείζονος πνευματικής, εκκλησιαστικής και κοινωνικής σημασίας στη ζωή της εκκλησίας, που τελείται κάθε 25 χρόνια), κάνοντας έκκληση «προς τα πιο εύπορα έθνη» να «συγχωρήσουν τα χρέη των χωρών που δεν θα μπορούσαν ποτέ να τα αποπληρώσουν».

Έτσι, στις 20 Ιουνίου, στη Ρώμη, η Παπική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Columbia, αναμένεται να παρουσιάσει μια «Λευκή Βίβλο», που θα συνταχθεί από μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων υπό την προεδρεία του βραβευμένου με Νόμπελ Οικονομικών, καθηγητή Γιόζεφ Στίγκλιτς [Joseph Stiglitz] και η οποία θα περιέχει προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής, ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους και να προωθηθεί η βιώσιμη ανάπτυξη.

Η Γκάρτζη Γκος, πρόεδρος της Παγκόσμιας Πολιτικής Συνηγορίας στο Ίδρυμα Gates, υποστηρίζει ότι η ανακούφιση από το χρέος δεν είναι μία πράξη φιλανθρωπίας, αλλά μια πρακτική ανάγκη για τη διασφάλιση της παγκόσμιας σταθερότητας. Τονίζει ότι πολλές χώρες  αντιμετωπίζουν δυσβάσταχτο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, αδύναμο νόμισμα και αυξημένες απαιτήσεις για κοινωνικές και κλιματικές δαπάνες.

Η έκθεση του Ινστιτούτου Lowy

Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Lowy, η Κίνα βρίσκεται πλέον στην κορυφή των εισπρακτόρων τόκων από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Δεν είναι εύκολο να δώσουμε αριθμούς, επειδή ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι η απόλυτη αδιαφάνεια που διατηρεί το καθεστώς της Κίνας.

Τα δάνεια που είχε χορηγήσει κατά την περίοδο άνθησης της Πρωτοβουλίας «Μια ζώνη, ένας δρόμος», σύμφωνα με στοιχεία που αναφέρθηκαν από κυβερνήσεις-οφειλέτες στην Παγκόσμια Τράπεζα, έχουν αρχίσει να αποδίδουν σημαντικούς τόκους, με την Κίνα να απολαμβάνει το 30% των συνολικών πληρωμών τόκων για τα διμερή χρέη των φτωχών χωρών το 2025, ένα ποσόν άνευ προηγουμένου για έναν μόνο διμερή πιστωτή εδώ και πέντε δεκαετίες.

Το Πεκίνο, μόνο το 2016, παρείχε δάνεια ύψους 50 δισ. δολαρίων, ποσό ανώτερο του συνόλου των δανείων που παρείχαν οι δυτικές χώρες την ίδια χρονιά. Σήμερα, για 54 από τις 120 χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι τόκοι που καταβάλλουν στην Κίνα ξεπερνούν εκείνους που αποδίδονται στις χώρες της Λέσχης των Παρισίων (διεθνή πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να βοηθήσει τις χώρες που βρίσκονται σε οικονομική δυσκολία να αποπληρώσουν τα χρέη τους).

Τα δεδομένα για τη σύνθεση του παγκόσμιου χρέους δείχνουν ότι η εικόνα είναι ακόμα πιο περίπλοκη: σύμφωνα με τη UNCTAD, οι ιδιωτικοί επενδυτές (τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια) ελέγχουν πλέον το 61% του συνολικού χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών, ενώ το διμερές χρέος έχει μειωθεί στο 14%. Η διαφάνεια από πλευράς Πεκίνου θεωρείται κρίσιμη, καθώς μεγάλο μέρος των συμφωνιών γίνεται εκτός δημοσίου ελέγχου και χωρίς συντονισμό με τους υπόλοιπους πιστωτές.

Η στρατηγική της Κίνας φαίνεται πλέον να επικεντρώνεται σε τρεις κατευθύνσεις:

1. Στις γειτονικές χώρες:

Λάος, Πακιστάν, Μογγολία, Μιανμάρ, Καζακστάν, Κιργιστάν και Τατζικιστάν

2. Σε χώρες που αναγνωρίζουν την πολιτική «Μία Κίνα»:

Oι Δομινικανή Δημοκρατία, Μπουρκίνα Φάσο, Νικαράγουα, Νησιά του Σολομώντα και Ονδούρα έλαβαν κινεζικά δάνεια μέσα σε 18 μήνες από τη διακοπή των διπλωματικών τους σχέσεων με την Ταϊβάν .

3. Σε χώρες με κρίσιμες πρώτες ύλες και ορυκτά:

Aργεντινή (πριν από την κυβέρνηση Μιλέι), Βραζιλία, Ινδονησία και Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Η παγίδα χρέους της Κίνας: δάνεια που χρησιμεύουν ως εργαλείο επιρροής

Η Κίνα, με την Πρωτοβουλία «Μια ζώνη, ένας δρόμος», εμφανίστηκε αρχικά ως μία δύναμη που βοηθά τις αναπτυσσόμενες χώρες με χρηματοδότηση για έργα υποδομής. Στην πράξη όμως, η εικόνα αυτή αποδείχτηκε παραπλανητική. Τα κινεζικά δάνεια δεν χορηγούνται τόσο ως  οικονομική αρωγή, αλλά μάλλον ως στρατηγικά εργαλεία με στόχο την επέκταση της κινεζικής επιρροής και ελέγχου.

Πώς λειτουργεί η παγίδα:

Δάνεια με αδιαφανείς όρους και υψηλό ρίσκο αποπληρωμής

Πολλές από τις συμφωνίες δανεισμού δεν δημοσιοποιούνται ούτε σε κοινοβούλια ούτε σε διεθνείς οργανισμούς.

Οι δανειακοί όροι ευνοούν σχεδόν αποκλειστικά τα κινεζικά συμφέροντα: υψηλά επιτόκια, σύντομες περίοδοι αποπληρωμής και απαιτήσεις εγγυήσεων όπως στρατηγικά λιμάνια, μεταλλεία, ή φυσικοί πόροι.

Χρηματοδότηση έργων με αμφίβολο οικονομικό όφελος για τις χώρες

Η Κίνα επενδύει σε έργα χαμηλής βιωσιμότητας (π.χ. λιμάνια, δρόμους, εργοστάσια που δεν αποδίδουν), τα οποία χρηματοδοτούνται με δάνειο αλλά δεν αποφέρουν έσοδα για την αποπληρωμή του δανείου.

Όταν οι χώρες αδυνατούν να αποπληρώσουν… η Κίνα «εισπράττει» στρατηγικά

Αντί για διαγραφή, η Κίνα ζητά παραχωρήσεις σε γη, πρώτες ύλες ή γεωπολιτική στήριξη (όπως αλλαγή στάσης στο ζήτημα της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν ή υποστήριξη στον ΟΗΕ).

Π.χ. η Σρι Λάνκα αναγκάστηκε να εκχωρήσει για 99 χρόνια το λιμάνι Hambantota στην Κίνα, λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους.

Σκοπιμότητες πίσω από τα δάνεια

Η πολιτική της Κίνας δεν είναι ουδέτερη, αλλά στοχεύει ξεκάθαρα στην εξυπηρέτηση εθνικών συμφερόντων:

Γεωπολιτική επιρροή

Μέσω των δανείων, η Κίνα επιβάλλει διπλωματικές θέσεις, όπως την «πολιτική της Μίας Κίνας». Χώρες που εγκαταλείπουν την αναγνώριση της Ταϊβάν ως ανεξάρτητου κυρίαρχου έθνους ανταμείβονται με χρηματοδότηση.

Πρόσβαση σε στρατηγικές πρώτες ύλες

Πολλές από τις χώρες-οφειλέτες διαθέτουν ορυκτό πλούτο (π.χ κοβάλτιο, λίθιο, σπάνιες γαίες). Η Κίνα εξασφαλίζει μακροπρόθεσμα δικαιώματα εξόρυξης σε υποδομές κοντά σε κοιτάσματα.

Στρατιωτική/τεχνολογική διείσδυση μέσω υποδομών

Τα έργα περιλαμβάνουν λιμάνια και αεροδρόμια που, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αξιοποιηθούν και για στρατιωτική χρήση ή επιτήρηση.

Η Κίνα «αναβάλλει» αντί να διαγράφει χρέη και κερδίζει χρόνο

Αντί να προσφέρει ελάφρυνση χρέους σε φτωχές χώρες, το Πεκίνο επιλέγει να αναβάλει πληρωμές (όπως στη Ζάμπια, στο Λάος ή στο Κονγκό). Αλλά αυτή είναι μια οδός που η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι δεν λύνει τα προβλήματα, απλώς τα αναβάλλει με κίνδυνο να τα επιδεινώσει ακόμα περισσότερα. Αν και δίνει πρόσκαιρη ανάσα στους οφειλέτες, το χρέος συνεχίζει να συσσωρεύεται, η εξάρτηση από την Κίνα βαθαίνει, οι χώρες καθίστανται πιο ευάλωτες σε πολιτικές ή οικονομικές πιέσεις.

Η βιτρίνα και η πραγματικότητα

Στις επίσημες δηλώσεις, η Κίνα υποβαθμίζει το ζήτημα και επιμένει πως ενεργεί «σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές» και κατηγορεί τη Δύση για υποκρισία. Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με την έκθεση Lowy, η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Μάο Νινγκ, δήλωσε: «Η επενδυτική και χρηματοδοτική συνεργασία της Κίνας με τις αναπτυσσόμενες χώρες ακολουθεί τις διεθνείς πρακτικές, τις αρχές της αγοράς και την αρχή της βιωσιμότητας του χρέους. Ορισμένες χώρες διαδίδουν την άποψη ότι η Κίνα είναι υπεύθυνη για το χρέος αυτών των χωρών. Ωστόσο αγνοούν το γεγονός ότι τα πολυμερή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι εμπορικοί πιστωτές των ανεπτυγμένων χωρών είναι οι κύριοι πιστωτές των αναπτυσσόμενων χωρών και η κύρια πηγή πίεσης για τη αποπληρωμή του χρέους. Τα ψέματα δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια.»

Όμως τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: Το Πεκίνο δεν προσφέρει δάνεια για να βοηθήσει, αλλά για να αποκτήσει μακροπρόθεσμο στρατηγικό πλεονέκτημα.

Αναζητώντας τη σοφία στον σύγχρονο κόσμο με την αρωγή της Αθηνάς, μέρος α΄

Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, οι άνθρωποι τείνουν να ακολουθούν το ρητό ‘Μια ζωή την έχουμε’ – άρα πρέπει να στραγγίξουμε και την τελευταία σταγόνα χυμού από τη ζωή, να μη χάσουμε τίποτα από όσα έχει να μας προσφέρει πριν αφήσουμε αυτόν τον κόσμο. Επιπλέον, η έμφαση στο ‘τώρα’ μάς καλεί και στην άμεση αυτοπραγμάτωση, στην ανακάλυψη και την απόλαυση του εαυτού μας.

Σκεπτόμενοι λίγο βαθύτερα τα παραπάνω, διαπιστώνουμε ότι αυτό που θυσιάζουμε στρεφόμενοι σε αυτήν την κατεύθυνση είναι η ιδέα της πνευματικότητας, της θυσίας, της σωτηρίας. Είναι σχεδόν ηθικό παράπτωμα να μην επιδιώκουμε την ικανοποίηση των ονείρων και των επιθυμιών μας.

ZoomInImage
Ενώ η θρησκεία και η σωτηρία έπαιζαν μείζονα ρόλο στις ζωές των ανθρώπων για χιλιετίες, δεν απασχολούν πλέον τον σύγχρονο δυτικό κόσμο. Γιόχαν Γιάκομπ Βόλφενσμπεργκερ, «Η Ακρόπολη της Αθήνας», μεταξύ 1832 και 1835. Υδατογραφία. Κεντρική Βιβλιοθήκη Ζυρίχης. (Public Domain)

 

Η αυτοπραγμάτωση αφορά την τελειοποίηση του «εαυτού», όρου που έχει αντικαταστήσει τον όρο «ψυχή». Αν και μοιάζουν ταυτόσημοι, στην πραγματικότητα το νόημά τους αποκλίνει. Η «ψυχή» αναφέρεται στην άυλη, αθάνατη πλευρά ενός ανθρώπου, που είναι απείρως πολύτιμη αλλά ελαττωματική, και χρειάζεται σωτηρία – είτε αυτή γίνεται μέσω του Θεού είτε μέσω, ας πούμε, του Οκταπλού Μονοπατιού του Βουδισμού.

Όλες οι θρησκείες ουσιαστικά υπάρχουν μόνο και μόνο επειδή τα ανθρώπινα όντα είναι ατελή και διαισθάνονται ότι χρειάζονται κάποιον μηχανισμό μεγαλύτερο από τον εαυτό τους για να τους παρέχει τη λύτρωση. Έτσι, οι θρησκείες παρέχουν τα βήματα που απαιτούνται για να βγούμε από τον κύκλο της αμαρτίας ή τον κύκλο της επιθυμίας.

Αντικαθιστώντας την «ψυχή» με τον «εαυτό»

ZoomInImage
Μιρ Καλάν Χαν, «Συγκέντρωση αγίων διαφορετικών θρησκειών», περίπου 1770-1775. Υδατογραφία και χρυσό σε χαρτί. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη. (Public Domain)

 

 

Ο «εαυτός», από την άλλη πλευρά, αφορά «εμένα»: έναν καλό άνθρωπο που πρέπει να κάνει περισσότερη γιόγκα, να γίνει χορτοφάγος, να «είναι ευγενικός» και ούτω καθ’ εξής, προκειμένου να συνειδητοποιήσει την τελειότητα που βρίσκεται ήδη μέσα του. Ως εκ τούτου, παρακολουθούμε διαδικτυακά μαθήματα που μας δείχνουν πώς να νικήσουμε τον κακό εαυτό μας. Το βασικό ‘μάντρα’ εδώ είναι ότι πρέπει να λέμε: «Είμαι καλός».

Η ιδέα ότι «μια ζωή την έχουμε» μπορεί να είναι μία επικίνδυνη υπόθεση. Όπως παρατήρησε ο συγγραφέας και παρουσιαστής Πήτερ Στάνφορντ, «φανταζόμαστε ότι είμαστε τόσο εξυπνότεροι από τις προηγούμενες εποχές, ότι η σοφία μας ξεπερνά τη δική τους, ενισχυμένη από την επιστήμη, τη λογική και τον λόγο. Τα αποτελέσματα, όμως, είναι παραπλανητικά και αποκαρδιωτικά.»

Ίσως, στην πραγματικότητα, να έχουμε περισσότερες από μία ζωές. Σχεδόν όλοι οι πολιτισμοί του παρελθόντος το πίστευαν, και οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα επίσης το πιστεύουν. Υπολογίζεται ότι περίπου το 84% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μια θρησκευτική πίστη που περιλαμβάνει την πίστη στη μεταθανάτια ζωή.

Το στοίχημα του Πασκάλ

ZoomInImage
Η προσωποποίηση της σοφίας και της αλήθειας φωτίζει τον άνθρωπο στον πίνακα «Αλληγορία της σοφίας και της αλήθειας», περ. 1750, από το εργαστήριο του Φραντσέσκο ντε Μούρα. Λάδι σε καμβά. Μουσείο Καλών Τεχνών, Χιούστον. (Public Domain)

 

 

Ο Πασκάλ επιχειρηματολόγησε υπέρ της πίστης ακολουθώντας την εξής λογική: είναι ορθό να πιστεύεις στον Θεό, επειδή αν έχεις δίκιο και ο Θεός υπάρχει, υπάρχει μεγάλη ανταμοιβή. Αλλά αν κάνεις λάθος και ο Θεός υπάρχει, το τίμημα είναι τεράστιο! Από την άλλη, αν ο Θεός δεν υπάρχει, είτε πιστεύεις είτε δεν πιστεύεις σε Αυτόν, η μοίρα είναι η ίδια: η λησμονιά. Έτσι, οι ανταμοιβές σταθμίζονται προς την κατεύθυνση της πίστης στον Θεό – πράγμα που σημαίνει, φυσικά, ότι πιστεύουμε ότι δεν ζούμε μόνο μία φορά, αλλά και μετά θάνατον.

Ο Πασκάλ έκανε επίσης την επισήμανση ότι δεν είναι μόνο ζήτημα τού αν ο Θεός υπάρχει ή όχι όσον αφορά τον παράδεισο και την κόλαση, αλλά και της ηθικής ωφέλειας που παρέχει στον άνθρωπο η πίστη στο θείο. Το Οκταπλό Μονοπάτι του Βουδισμού έχει μια ηθική διάσταση, διότι η αποδοχή του Βουδισμού σημαίνει την αποδοχή της εγκυρότητας του Οκταπλού Μονοπατιού, και αυτό το μονοπάτι, όπως και οι Δέκα Εντολές, επιτάσσει σε κάποιον να ενεργεί ηθικά.

Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι το ηθικό ζήτημα είναι αυτό που κυριαρχεί στον αρχαίο κόσμο και στην άποψή του για τη μετά θάνατον ζωή. Με τον όρο ηθική, εννοώ το τι είναι σωστό και τι λάθος. Σημαίνει ότι μπορώ να ρωτήσω: Ζήσαμε κατά συνείδηση και σύμφωνα με τις βαθύτερες αρχές των κοινών μας ιδανικών; Όπως το έθεσε ο μεγάλος Ρωμαίος στοχαστής Κικέρων: «Μακριά, λοιπόν, από την αιχμηρή πρακτική και την απάτη, που επιθυμεί, βέβαια, να περάσει για σοφία, αλλά απέχει πολύ από αυτήν και είναι τελείως διαφορετική από αυτήν. Διότι η λειτουργία της σοφίας είναι να διακρίνει ανάμεσα στο καλό και το κακό – αλλά, εφόσον όλα τα ανήθικα πράγματα είναι κακά, η πονηριά προτιμά το κακό από το καλό».

Η «σοφία» είναι η λέξη-κλειδί. Όταν μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ καλού και κακού, έχουμε σοφία, και αυτό αποτελεί τη βάση για μια αληθινή ηθική. Αν το σκεφτούμε προσεκτικά, το ηθικό ερώτημα «Τι είναι σωστό και τι λάθος;» κυριαρχεί σε κάθε πτυχή της κοινωνίας μας ακόμα και σήμερα, όχι μόνο στο παρελθόν.

ZoomInImage
Κλοντ Μελλάν, η Μινέρβα (το ρωμαϊκό αντίστοιχο της Αθηνάς) πλαισιωμένη από την Ειρήνη και τη Δικαιοσύνη, 17ος αιώνας. Χαρακτικό. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη.  (Public Domain)

 

Ο καθηγητής Μαρκ Ουίλλιαμ Ρος το έθεσε ως εξής: «Η ηθική δεν είναι ένα υποσύστημα ανάμεσα σε άλλα, όπως η τέχνη, η επιστήμη, η θρησκεία, οι επιχειρήσεις, η πολιτική και ούτω καθ’ εξής. Όλα αυτά δεν υπάρχουν παράλληλα με την ηθική, αλλά αντίθετα, η ηθική είναι η κατευθυντήρια αρχή για όλες τις ανθρώπινες προσπάθειες». Προκύπτει ότι αν η ηθική είναι το βασικό ζήτημα για όλους μας, τότε η απόκτηση σοφίας πρέπει να είναι η φυσική συνέπεια της προσπάθειας να διακρίνουμε το καλό από το κακό. Με βιβλικούς όρους, αυτό εκφράζεται στις Παροιμίες 9:10 ως εξής: «Ο φόβος του Κυρίου είναι η αρχή της σοφίας, και η γνώση του Αγίου είναι η κατανόηση».

Η αρχαιοελληνική προοπτική

ZoomInImage
Έκτορας Λερού, «Λατρεία της Αθηνάς Παλλάδας», 1878. Λάδι σε καμβά. (Public Domain)

 

Η επιδίωξη της σοφίας, λοιπόν, είναι ένα πνευματικό εγχείρημα και όχι ένα κοσμικό. Οι Έλληνες το γνώριζαν πολύ καλά αυτό, γι’ αυτό και το πάνθεόν τους περιελάμβανε μια θεά της σοφίας: την Αθηνά Παλλάδα.

Η Αθηνά ξεχώριζε μεταξύ των Ολύμπιων θεών ως το αγαπημένο τέκνο του πατέρα της, του υπέρτατου θεού Δία, από τον οποίο μάλιστα γεννήθηκε. Παρομοίως, στο βιβλίο των Παροιμιών βρίσκουμε ότι η Σοφία είναι η αγαπημένη του Θεού, «χαίρεται πάντοτε ενώπιον αυτού». Η Σοφία και η υπέρτατη Δύναμη (ο Θεός) είναι αναπόσπαστες η μία από την άλλη, με κάποια στενή, άρρηκτη και αδιανόητη σχέση, την οποία μπορούμε να προσεγγίσουμε μόνο μεταφορικά.

Μπορεί να μας βοηθήσει σήμερα η θεά της σοφίας σε αυτήν την προσπάθεια; Υπάρχουν πτυχές της που είναι σχετικές και διαφωτιστικές για τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου;

* * * * *

Επόμενα:

β΄μέρος

γ΄μέρος

Η Τεχνητή Νοημοσύνη καταργεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Κινδυνεύει η δική σας;

Όπως ακριβώς το διαδίκτυο άλλαξε ριζικά τον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων, έτσι και η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) προκαλεί αναταράξεις στον χώρο εργασίας, καταργώντας ήδη χιλιάδες θέσεις. Είναι μια εξέλιξη για την οποία οι ειδικοί του κλάδου είχαν προειδοποιήσει ότι θα συνέβαινε, και επαγγελματίες σε πολλούς τομείς έχουν ήδη πληγεί.

Πέρα από τους καλλιτέχνες και τους δημιουργούς περιεχομένου, η ΑΙ επηρεάζει επαγγελματίες στο μάρκετινγκ, την τεχνολογία, τη μετάφραση, καθώς και διοικητικά και διευθυντικά στελέχη διαφόρων βαθμίδων. Πρόκειται για μια σιωπηλή τάση που εξελίσσεται τα τελευταία δύο χρόνια, όμως οι γνώστες του χώρου της τεχνολογίας προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε μόλις στην αρχή.

Η Ναντίτα Γκίρι, ανώτερη μηχανικός λογισμικού στη Microsoft, μοιράστηκε με την Epoch Times τις σκέψεις της για το ποιες βραχυπρόθεσμες αλλαγές μπορούν να περιμένουν οι Αμερικανοί από την εντατική ενσωμάτωση της ΑΙ στον εργασιακό χώρο.

«Η ΑΙ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντικατάσταση επαναλαμβανόμενων, προβλέψιμων εργασιών… θέσεις όπως η καταχώριση δεδομένων, η υποστήριξη πελατών, η απομαγνητοφώνηση και τα logistics είναι οι πιο ευάλωτες», δήλωσε η Γκίρι. «Στη μηχανική λογισμικού, ακόμη και ορισμένες θέσεις προγραμματιστών αρχαρίων (junior developers) αντικαθίστανται ή αναδιαμορφώνονται από εργαλεία ΑΙ. Οι υποστηρικτικές εργασίες (back-office) σε υγεία, οικονομικά και νομικά τμήματα διατρέχουν επίσης υψηλό κίνδυνο».

Η Γκίρι έχει παρατηρήσει μια μετατόπιση από την ανθρώπινη εργασία προς την ΑΙ στην ανάπτυξη εταιρικού λογισμικού, όπου, όπως λέει, οι εταιρείες απομακρύνουν αθόρυβα αυτό που αποκαλούν «περιττό κόστος συντονισμού». Αυτό συμβαίνει καθώς τα εργαλεία ΑΙ γίνονται όλο και πιο αξιόπιστα για εργασίες όπως η ταξινόμηση, ο προγραμματισμός και η δημιουργία περιλήψεων.

«Οι ΑΙ πράκτορες επιτρέπουν σε έναν μόνο μηχανικό να διαχειρίζεται διαδικασίες που παλαιότερα απαιτούσαν ολόκληρη ομάδα, ειδικά σε αυτοματοποιημένες ροές εργασίας και εργασίες εσωτερικής υποστήριξης», εξήγησε.

Ο Κάχιο Σουμπρότο, ιδρυτής της πλατφόρμας εξαγωγής δεδομένων με ΑΙ, MrScraper, συμφωνεί με αυτή την οπτική.

«Έχοντας αφιερώσει τα τελευταία χρόνια στη δημιουργία συστημάτων που αυτοματοποιούν την εργασία, έχω δει από πρώτο χέρι πού η ΑΙ προσθέτει αξία και πού, αθόρυβα, βγάζει τον άνθρωπο από την εξίσωση», δήλωσε στην Epoch Times.

Όπως και η Γκίρι, ο Σουμπρότο είπε ότι οι θέσεις που κινδυνεύουν περισσότερο είναι όσες βασίζονται σε δομημένη, επαναλαμβανόμενη ψηφιακή εργασία.

«Σε αυτούς περιλαμβάνονται αναλυτές αρχικού επιπέδου, junior δοκιμαστές διασφάλισης ποιότητας (QA), προσωπικό καταχώρισης δεδομένων, ακόμη και ρόλοι υποστήριξης στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού και στην εξυπηρέτηση πελατών», ανέφερε.

Ο Σουμπρότο εξήγησε ότι όταν η ΑΙ μπορεί να μάθει τα μοτίβα μιας ροής εργασίας, τα εκτελεί ταχύτερα και χωρίς το μισθολογικό κόστος. «Στην προηγούμενη εταιρεία μου, είδα έναν πελάτη να καταργεί τρεις θέσεις QA αφού υιοθέτησε ένα εργαλείο που δημιουργούσε αυτόματα σενάρια δοκιμών και ανέφερε σφάλματα σε πραγματικό χρόνο».

Αυτές οι αποφάσεις βασίζονται αποκλειστικά στην αποδοτικότητα, πρόσθεσε. «Αυτό καθιστά αυτή τη μετάβαση τόσο δύσκολο να σταματήσει».

Τον Ιανουάριο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) δημοσίευσε μια έκθεση που εκτιμά ότι 92 εκατομμύρια θέσεις εργασίας θα εκτοπιστούν από την ΑΙ έως το 2030. Η δεξαμενή σκέψης ερεύνησε πάνω από 1.000 από τους μεγαλύτερους εργοδότες παγκοσμίως, που καλύπτουν 22 βιομηχανικούς κλάδους και περισσότερους από 14 εκατομμύρια εργαζομένους.

Ωστόσο, υπάρχει και μια αχτίδα αισιοδοξίας. Το WEF —και πολλοί άλλοι— προβλέπει ότι η ΑΙ θα δημιουργήσει επίσης νέες θέσεις εργασίας και θα αναδιαμορφώσει τις υπάρχουσες, επιτρέποντας στους σημερινούς υπαλλήλους να εστιάσουν σε καθήκοντα υψηλότερης αξίας αντί για εργασίες ρουτίνας.

Ένα ρομπότ ρίχνει τυρί σε πίτσα στο Ινστιτούτο Τεχνητής Νοημοσύνης του Πανεπιστημίου της Βρέμης, στη Γερμανία, στις 8 Μαρτίου 2017. (Ingo Wagner/dpa/AFP via Getty Images)

 

Οι θέσεις με φθίνουσα ζήτηση περιλαμβάνουν εκπροσώπους εξυπηρέτησης πελατών, διακανονιστές αποζημιώσεων, ταμίες τραπεζών, γραφίστες, λογιστές και ελεγκτές, σύμφωνα με την έκθεση του WEF.

Ο Σουμπρότο πιστεύει ότι μεγάλο μέρος της μετάβασης προς την ΑΙ θα είναι διακριτικό. «Αντί να αντικαθιστούμε ανθρώπους, αναδιαρθρώνουμε τη ροή εργασίας ώστε η ΑΙ να αναλαμβάνει τα μηχανικά μέρη, ενώ οι άνθρωποι διατηρούν ευρύτερη ευθύνη».

«Αυτή είναι μια πιο δύσκολη συζήτηση, γιατί δεν αφορά την απώλεια εργασίας, αλλά τον μετασχηματισμό της, και δεν είναι όλοι κατάλληλα εξοπλισμένοι για να κάνουν αυτό το άλμα», δήλωσε.

Μεγάλες αλλαγές στον ορίζοντα

Τον Μάιο, η Microsoft ανακοίνωσε σχέδια για απολύσεις του 3% του προσωπικού της, επηρεάζοντας περίπου 6.000 άτομα. Σε δήλωσή του στο CNBC, εκπρόσωπος του τεχνολογικού γίγαντα ανέφερε: «Συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε τις οργανωτικές αλλαγές που είναι απαραίτητες για να τοποθετήσουμε την εταιρεία στην καλύτερη δυνατή θέση για επιτυχία σε μια δυναμική αγορά». Ο εκπρόσωπος επιβεβαίωσε ότι οι περικοπές δεν σχετίζονται με την απόδοση των εργαζομένων.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σειρά απολύσεων στη Microsoft από το 2023.

Η είδηση έρχεται στον απόηχο των περικοπών στην Amazon, η οποία τον Ιανουάριο ανακοίνωσε ότι θα απολύσει έναν «μικρό αριθμό» υπαλλήλων στους τομείς της επικοινωνίας και της βιωσιμότητας. Στη συνέχεια, τον Μάρτιο, ανακοίνωσε σχέδια για την κατάργηση 14.000 διευθυντικών θέσεων έως τις αρχές του επόμενου έτους.

Μεταξύ αυτών που έχασαν τη δουλειά τους στη Microsoft είναι η πρώην ανώτερη επιστήμονας δεδομένων Τατιάνα Τεππόεβα, ιδρύτρια και CEO της One Nonverbal Ecosystem. Δήλωσε στην Epoch Times ότι η αύξηση των απολύσεων στον τεχνολογικό κλάδο παράλληλα με την άνοδο της ΑΙ αποτελεί «καμπανάκι κινδύνου».

«Αυτό έχει προκαλέσει γνήσιες ανησυχίες για τη μελλοντική ανάγκη για ανθρώπους προγραμματιστές και σηματοδοτεί μια πραγματική, επιταχυνόμενη αλλαγή στον τρόπο που οι εταιρείες αξιολογούν ποιοι ανθρώπινοι ρόλοι είναι απαραίτητοι», τόνισε η Τεππόεβα.

Όπως η Γκίρι και ο Σουμπρότο, η Τεππόεβα επισήμανε κλάδους με πολλές επαναλαμβανόμενες, βασισμένες σε κανόνες εργασίες, όπως η ανάπτυξη back-end λογισμικού, η εισαγωγή δεδομένων, τα χρηματοοικονομικά και τα logistics, ως τομείς με υψηλή πιθανότητα αντικατάστασης από την ΑΙ.

«Η πιο ρεαλιστική βραχυπρόθεσμη ανατροπή είναι η αυτοματοποίηση σε επίπεδο εργασιών, όχι η πλήρης αντικατάσταση θέσεων», είπε. «Για παράδειγμα, στις πωλήσεις, τα εργαλεία ΑΙ μπορούν να συντάξουν email προσέγγισης ή να αναλύσουν δεδομένα, αλλά δεν μπορούν να αναπαράγουν την εμπιστοσύνη, τα μη λεκτικά σήματα και την ανθρώπινη παρουσία που κλείνουν συμφωνίες υψηλής αξίας».

Η Τεππόεβα είπε ότι το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και ΑΙ αποτελεί πλέον κεντρικό σημείο για την επιχείρησή της. «Το να βοηθάμε ομάδες πωλήσεων, στελέχη και εταιρείες να ευθυγραμμίσουν την ανθρώπινη επικοινωνία, τη γλώσσα του σώματος, τη φωνή και τη μη λεκτική τους παρουσία είναι αυτό που τα προηγμένα εργαλεία ΑΙ δεν μπορούν ακόμα να κάνουν», είπε, και πρόσθεσε: «Τουλάχιστον, όχι ακόμα».

Στις 2 Ιουνίου, ένας διαχειριστής περιεχομένου ιστοσελίδων για μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία —ο οποίος ζήτησε να αναφέρεται μόνο ως «Τομ»— απολύθηκε μαζί με το υπόλοιπο τμήμα του και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού μάρκετινγκ. Ο Τομ ζήτησε να μην κατονομαστεί η εταιρεία από φόβο ότι θα επηρεαστεί η αποζημίωσή του.

Έχοντας εργαστεί στην ανάπτυξη ιστοσελίδων για πάνω από 15 χρόνια, ο Τομ είπε ότι έβλεπε το «κύμα της ΑΙ» να έρχεται και είχε την αίσθηση ότι ήταν θέμα χρόνου να καταστεί πλεονάζων.

«Το χειρότερο είναι η έλλειψη ειλικρίνειας», είπε ο Τομ. «Οι εταιρείες δεν μιλάνε καθαρά στους ανθρώπους, απλώς λένε πράγματα όπως “οι πωλήσεις έπεσαν” ή “πρέπει να βελτιώσουμε την αποδοτικότητα”, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο στόχος είναι η αύξηση του κέρδους με κάθε μέσο».

Ο Τομ ανέφερε ότι έχει έναν φίλο που εργάστηκε σχεδόν δύο δεκαετίες στο μάρκετινγκ και παρακολουθούσε τις τάσεις του κλάδου, πριν απολυθεί πριν από ένα χρόνο λόγω της ενσωμάτωσης της ΑΙ.

«Ολόκληρες καριέρες με πανεπιστημιακά πτυχία από πίσω τους τελειώνουν τώρα», δήλωσε ο Τομ.

«Δεν είναι απαραίτητα μια αναλογία ένα προς ένα», πρόσθεσε. «Ίσως ένα εργαλείο ΑΙ να αυτοματοποιεί τον μισό φόρτο εργασίας ενός τμήματος. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να ανακατανείμεις την υπόλοιπη δουλειά σε μια μικρότερη ομάδα».

Από την απεργία των σεναριογράφων του Χόλιγουντ το 2023, η πιθανότητα η ΑΙ να διαταράξει καριέρες βρίσκεται στο μικροσκόπιο, και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Από τις 80.000 θέσεις εργασίας που περικόπηκαν τον Μάιο του 2023, σχεδόν 4.000 οφείλονταν στην ΑΙ, σύμφωνα με έκθεση της εταιρείας επανατοποθέτησης Challenger, Gray, and Christmas, Inc.

Η τάση συνεχίστηκε. Το 2024, η Εταιρεία Συγγραφέων (Society of Authors) ερεύνησε 12.500 εργαζόμενους σε διάφορους δημιουργικούς κλάδους, αποκαλύπτοντας ότι πολλοί είχαν ήδη χάσει δουλειές εξαιτίας της ΑΙ. Σύμφωνα με την έρευνα, το 26% των εικονογράφων και το 36% των μεταφραστών είχαν ήδη χάσει δουλειά λόγω της παραγωγικής ΑΙ (generative AI).

Ο συνιδρυτής της Tesla, Έλον Μασκ, μοιράστηκε επίσης τις απόψεις του για την αντικατάσταση θέσεων εργασίας από την ΑΙ κατά τη διάρκεια του συνεδρίου Viva Technology στο Παρίσι το 2024, μετά την είδηση ότι η Tesla σχεδίαζε να απολύσει το 10% του εργατικού της δυναμικού.

Μια τρισδιάστατα εκτυπωμένη μινιατούρα του Έλον Μασκ και το λογότυπο της Tesla σε αυτή την εικόνα της 23ης Ιανουαρίου 2025. (Dado Ruvic/Illustration/Reuters)

 

«Αν ο υπολογιστής και το ρομπότ μπορούν να κάνουν τα πάντα καλύτερα από εσένα, τότε τι νόημα έχει η ζωή σου; … Σε ένα αρνητικό σενάριο… αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα», είπε ο Μασκ.

Άλλοι γνώστες του τεχνολογικού κλάδου συμμερίζονται αυτή την άποψη. Σε ένα επεισόδιο της εκπομπής «The Artificial Intelligence», ο ιδρυτής του Marketing AI Institute, Πολ Ρέτσερ, είπε ότι η ΑΙ αναδιαμορφώνει θεμελιωδώς το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό.

«Δεν είναι σαν να βγάζουμε κάποιο δυσεύρετο συμπέρασμα εδώ», σχολίασε ο Ρέτσερ, συζητώντας τις πρόσφατες απολύσεις της Microsoft. «Αν ο CTO της εταιρείας λέει ότι μέσα σε πέντε χρόνια περιμένουμε το 95% όλου του κώδικα να γράφεται από ΑΙ, τότε γιατί χρειάζεσαι ένα σωρό μηχανικούς;»

Ο Σουμπρότο χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα από τη δουλειά του, περιγράφοντας τη χρήση της ΑΙ για την «αλληλουχία εργασιών και τη δημιουργία κώδικα», η οποία επέτρεψε στην εταιρεία του να λανσάρει λειτουργίες ταχύτερα και να διορθώνει σφάλματα πριν καν τα δουν οι χρήστες. Ωστόσο, είπε ότι η βελτιωμένη αποδοτικότητα ήρθε με το κόστος της κατάργησης των χειροκίνητων ελεγκτών που έλεγχαν τα αποτελέσματα γραμμή προς γραμμή.

«Ήταν έξυπνοι, ικανοί άνθρωποι, και όμως η δομή της εργασίας άλλαξε τόσο πολύ που ο ρόλος τους δεν είχε πλέον νόημα», είπε.

Η τρέχουσα, σταδιακή αντικατάσταση ανθρώπινων ρόλων λόγω της αυξημένης αποδοτικότητας της ΑΙ είναι πολύπλοκη, αλλά ορισμένοι δεν πιστεύουν ότι θα παραμείνει έτσι για πολύ ακόμα.

Μια ανάλυση του McKinsey Global Institute από τον Ιούλιο του 2023 προέβλεψε ότι το 30% των συνολικών ωρών εργασίας θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί από την παραγωγική ΑΙ έως το 2030. Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι 11,8 εκατομμύρια εργαζόμενοι σε τομείς με φθίνουσα ζήτηση μπορεί να χρειαστεί να μετακινηθούν σε άλλα τμήματα, ενώ περίπου 9 εκατομμύρια ίσως χρειαστεί να αλλάξουν εντελώς καριέρα.

Autumn Spredemann

«Χωρίς δίχτυ ασφαλείας»: Τα συνηθισμένα οικονομικά λάθη των νέων και πώς να τα αποφύγουν

Η νεανική ηλικία είναι συχνά συνυφασμένη με πειραματισμούς και λάθη, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι φυσικά και συγχωρητέα. Όταν, όμως, πρόκειται για οικονομικά σφάλματα, οι συνέπειες μπορεί να είναι πιο δύσκολα αναστρέψιμες.

Σύμφωνα με ειδικούς, οι νέοι καταναλωτές συχνά αγνοούν βασικές αρχές διαχείρισης χρημάτων — όπως η κατάρτιση προϋπολογισμού, η αποταμίευση, ο προγραμματισμός για έκτακτα έξοδα και η ορθή χρήση πιστωτικών καρτών. Οικονομικοί σύμβουλοι αναφέρουν ότι πολλοί νεαροί πελάτες τους δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή να εφαρμόσουν αυτές τις βασικές δεξιότητες.

Την ίδια ώρα, φαίνεται πως αρκετοί Καναδοί δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του προβλήματος. Πρόσφατη δημοσκόπηση της τράπεζας RBC έδειξε ότι το 75% των ερωτηθέντων θεωρούσε ότι έχει καλές οικονομικές συνήθειες, ενώ το 62% αυτοαξιολογήθηκε ως «πάνω από τον μέσο όρο» σε σύγκριση με φίλους και συγγενείς. Ωστόσο, όταν ρωτήθηκαν για τις συγκεκριμένες πρακτικές τους, πάνω από το ένα τρίτο παραδέχθηκε ότι ούτε παρακολουθεί τα έξοδά του ούτε θέτει οικονομικούς στόχους.

Η Μπάρμπαρα Νόμπλατς, οικονομική σύμβουλος στην εταιρεία Money Coaches Canada, περιέγραψε χαρακτηριστικά την περίπτωση ενός πελάτη της στα μέσα της δεκαετίας των 20, ο οποίος φαινόταν να έχει μια σταθερή πορεία — είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του, εργαζόταν με καλό μισθό, διέθετε καινούργιο σχετικά αυτοκίνητο και ζούσε μόνος του. Παρ’ όλα αυτά, η οικονομική του κατάσταση ήταν προβληματική: η πιστωτική του κάρτα ήταν σχεδόν εξαντλημένη, με υπόλοιπο 20.000 δολαρίων, και δυσκολευόταν να πληρώσει το ενοίκιο.

Ένα ατύχημα ανέδειξε το εύθραυστο της κατάστασης: ήταν υπαίτιος σε τροχαίο, το αυτοκίνητό του καταστράφηκε ολοσχερώς, αλλά το χρειαζόταν για τη δουλειά του. Καθώς δεν είχε καθόλου αποταμιεύσεις ούτε διαθέσιμο πιστωτικό όριο, αναγκάστηκε να ζητήσει οικονομική στήριξη από την οικογένειά του.

Όπως ανέφερε η Νόμπλατς, το περιστατικό λειτούργησε ως καμπανάκι για τον νεαρό, που συνειδητοποίησε την ανάγκη να αλλάξει τις οικονομικές του συνήθειες. Η ανάλυση των συναλλαγών του έδειξε πολλές μικρές δαπάνες, κυρίως για φαγητό, που «απλώνονταν σε πολλές σελίδες» κάθε μήνα, χωρίς ο ίδιος να έχει πλήρη εικόνα του συνολικού ποσού.

Η Νόμπλατς τον βοήθησε να οργανωθεί: να παρακολουθεί τα έξοδά του, να παρακολουθήσει μαθήματα μαγειρικής, να μειώσει την εξάρτησή του από το έτοιμο φαγητό, να αρχίσει να αποπληρώνει το χρέος του και να δημιουργήσει ένα μικρό απόθεμα.

Η ίδια εντόπισε τρεις επαναλαμβανόμενες παγίδες στις οποίες είναι ευάλωτοι οι νέοι καταναλωτές: την αδιαφορία για τις μικρές καθημερινές αγορές που τελικά κοστίζουν, τη συσσώρευση χρέους και την έλλειψη αποταμίευσης — κάτι που τους αφήνει εκτεθειμένους σε κάθε οικονομική αναποδιά. Όπως σημείωσε, η απουσία οικονομικού σχεδιασμού είναι σαν να οδηγεί κανείς με παγωμένο παρμπρίζ — δεν μπορεί να δει πού πηγαίνει. Αντίθετα, η έγκαιρη αποταμίευση έχει πολλαπλά οφέλη, με κυριότερο τη δυνατότητα να ζει κανείς εντός των οικονομικών του δυνατοτήτων.

Παρόμοια εικόνα περιέγραψε και η Κέητ Τσίλντερχοζ , σύμβουλος της εταιρείας Edward Jones, η οποία επικαλέστηκε μια συμβουλή του πατέρα της, επιχειρηματία: ότι κανείς δεν θα φροντίσει τα οικονομικά σου καλύτερα από εσένα τον ίδιο.

Η ίδια τόνισε ότι πολλοί νέοι ξεχνούν να βάζουν χρήματα στην άκρη. Αναφερόμενη σε μεγαλύτερους πελάτες της που τώρα ετοιμάζονται να συνταξιοδοτηθούν, είπε πως πολλοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες των νεανικών τους επιλογών — επένδυσαν όλα τους τα χρήματα σε μια κατοικία και τώρα κινδυνεύουν να τη χάσουν, μην μπορώντας να καλύψουν ούτε τους βασικούς λογαριασμούς.

Για την ίδια, η εξυπηρέτηση του χρέους είναι μεν προτεραιότητα, αλλά δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της αποταμίευσης. Το μήνυμά της προς τους νέους είναι πως ακόμη και με υψηλά φοιτητικά δάνεια ή άλλα έξοδα, θα πρέπει να φροντίζουν να κρατούν ένα μικρό ποσό για τον εαυτό τους κάθε μήνα. Η εξάρτηση από πιστωτικές κάρτες για να καλύψουν τα κενά οδηγεί σε υπερβολικούς τόκους και συχνά σε νέα χρέη.

Όπως εξήγησε, όταν κάποιος χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα μετρητά του για να πληρώσει τα χρέη του χωρίς να έχει «εναλλακτικό σχέδιο», είναι πιο επιρρεπής σε λάθη με τις πιστωτικές κάρτες. Για τον λόγο αυτό, υποστήριξε ότι δεν θα πρέπει να μεταφέρονται υπόλοιπα από μήνα σε μήνα και πως οι αγορές πρέπει να γίνονται μόνο εντός προϋπολογισμού και να εξοφλούνται άμεσα.

Η Τσίλντερχοζ περιέγραψε ότι έχει συναντήσει αρκετά νεαρά ζευγάρια με τρεις ή και τέσσερις πιστωτικές κάρτες, όλες με ανεξόφλητα υπόλοιπα και επιτόκια από 15% έως και 30% — κάτι που, όπως σημείωσε, είναι σχεδόν αδύνατον να αποπληρωθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια μη εξασφαλισμένη γραμμή πίστωσης με χαμηλότερο επιτόκιο θα ήταν καλύτερη εναλλακτική για έκτακτες ανάγκες, όταν δεν υπάρχει αποταμίευση.

Ως προς τις λύσεις, η Νόμπλατς επεσήμανε ότι υπάρχουν διαθέσιμοι και οικονομικά προσιτοί πόροι: βιβλία, προγράμματα σε δημόσιες βιβλιοθήκες, σεμινάρια από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, καθώς και συμβουλές από ειδικούς.

Η ίδια υπενθύμισε ότι οι νέοι βρίσκονται σε φάση ζωής με πολλές μεταβαλλόμενες ανάγκες και περιορισμένο εισόδημα, κάτι που τους κάνει πιο ευάλωτους. Παράλληλα, η πίεση από το κοινωνικό περιβάλλον συχνά τους οδηγεί σε καταναλωτικές επιλογές που ξεπερνούν τις δυνατότητές τους.

Όπως τόνισε, το να περιβάλλεται κανείς από άτομα που έχουν υγιή οικονομική συμπεριφορά μπορεί να συμβάλει μακροπρόθεσμα στη βελτίωση των δικών του συνηθειών — επικαλούμενη τη γνωστή φράση: «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».

Από την Canadian Press

«SYNCHRON-e-CITIES»: Μία έκθεση φωτογραφίας και κατάθεσης ψυχής

«Ο όρος syncronicity (συγχρονικότητα) επινοήθηκε από τον ψυχολόγο Καρλ Γιουνγκ, για να εκφράσει γεγονότα τα οποία, ενώ φαίνεται ότι συμβαίνουν συμπτωματικά και αναίτια στον εξωτερικό κόσμο, μπορούν τελικά να γίνουν αντιληπτά ως αποτελέσματα που αντανακλούν την αναγκαιότητα του εσωτερικού κόσμου», διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου της έκθεσης φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES» που παρουσιάζει το Δίκτυο Hocus Photus στο Τ.Α.F. (The Art Foundation) αυτές τις ημέρες, μέχρι τις 8 Ιουνίου.

Πρόκειται για το αποτέλεσμα της εργασίας που έκαναν 21 καλλιτέχνες, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, παρέα με τον εικαστικό φωτογράφο Αχιλλέα Νάσιο, ο οποίος τους καθοδήγησε να εξερευνήσουν τη διαδικασία της φωτογράφησης κυρίως ως τρόπο προσέγγισης του εαυτού.

Τα έργα αποτελούν έκφραση της εσωτερικής αντίληψης των καλλιτεχνών για έννοιες, λέξεις, διαδικασίες, καταστάσεις. Κοινά χαρακτηριστικά τους η σύνθεση του κάθε έργου μέσω πολλαπλών εικόνων, η χρήση μεμονωμένων στοιχείων ώστε να παραχθεί διάλογος μεταξύ των επιμέρους εικόνων και συνδετικά στοιχεία που ενισχύουν την αισθητική και νοηματική ενότητα του κάθε έργου, καθώς και η μη γραμμική διάταξη και σχέση τους (φωτοταμπλό), μέθοδος που ευνοεί ακόμη περισσότερο τον δημιουργικό διάλογο των εικόνων και την παραγωγή νοήματος.

Ισχυρή είναι ακόμη η αίσθηση της ποιητικότητας που αναδύεται, με οικείες εικόνες να μετασχηματίζονται σε φόρμες και στοιχεία μίας άλλης γλώσσας που επιδιώκει να εκφραστεί πιο εσωτερικά, πιο διαλογιστικά, πιο διαισθητικά.

Η έκθεση πλαισιώνεται από ποικίλες δράσεις, από παιχνίδια φωτογράφησης και βιντεοσκόπησης μέχρι βραδιά Spoken Word, ανοικτή μουσική σύμπραξη, ομιλίες και διαλέξεις, ενώ για την τελευταία βραδιά έχει προγραμματιστεί παρουσίαση/ανάλυση των έργων της έκθεσης από τον Αχιλλέα Νάσιο.

Η Epoch Times συνάντησε τον εμπνευστή και επιμελητή της έκθεσης στο TAF και μίλησε μαζί του για την τέχνη της φωτογράφησης, το ζεν, το παιχνίδι, την ενδοσκόπηση, τη σημασία του ‘εγώ’ και για άλλα πολλά, καθοριστικά για έναν καλλιτέχνη και για το παραγόμενο έργο του.

Ένας διπλός δρόμος

Στην ερώτηση για το πού στηρίχθηκε και από πού ξεκίνησε η εργασία που παρουσιάζεται ως «SYNCHRON-e-CITIES», ο Αχιλλέας αναφέρθηκε σε δύο σεμινάρια που κάνει, τα οποία έχει ονομάσει «Το Ζεν και η τέχνη της φωτογραφίας» και «Visualization» (Οπτικοποίηση).

Νίκος Μητρίας. Συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES», Αθήνα, 2025. («SYNCHRON-e-CITIES»)

 

«Εγώ το αποκαλώ προσπάθεια προσέγγισης του εαυτού», είπε αρχικά, αναφερόμενος στη δουλειά των συμμετεχόντων, αφού τα δύο σεμινάρια αφορούν το ένα την υλοποίηση μίας προϋπάρχουσας ιδέας ή αισθήματος, το άλλο την ευαισθητοποίηση του εαυτού ώστε να μπορέσει να αφουγκραστεί και να ανακαλύψει αυτό που θέλει να φωτογραφηθεί, ξεχνώντας τη δική του πρόθεση. Κατ’ ουσίαν, είναι δύο αντίθετες προσεγγίσεις, συμπληρωματικές, εξηγεί. «Στο ένα ξεκινάω με μια πρόθεση, στο άλλο ξεκινάω να ανακαλύψω ποια πρόθεση είναι αυτή που με κινεί.»

Χρησιμοποιώντας τους δύο αυτούς αντίθετους δρόμους, οι οποίοι όμως στο τέλος συγκλίνουν, μπορούμε να πούμε ότι τελικά το ζητούμενο, σε κάθε περίπτωση, «είναι μία βαθιά προσέγγιση του εαυτού μέσω της φωτογραφίας – όχι μέσω της εικόνας όμως, αλλά μέσω της διαδικασίας της φωτογράφησης», επισημαίνει. «Το θέμα είναι από ποια κίνητρα ορμώμενος συλλέγω τις εικόνες και πώς τις επιλέγω.»

Βιζουαλισμός

Τον Βιζουαλισμό τον περιγράφει ως αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο «μπορώ να αποδώσω τις ιδέες μου, τα θέλω μου, την ψυχή μου – γιατί πάντα από εκεί ορμώμαστε, από τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας – βασικά, αγωνιώ μέχρι να ανακαλύψω με ποιο τρόπο θα αρθρώσω λόγο μέσω της εικόνας».

Εκκινά δηλαδή από την πρόθεση του φωτογράφου, ο οποίος καλείται να «οπτικοποιήσει την ιδέα του, το αίσθημα του ή και τα δύο – να τα υλοποιήσει σε εικόνα».

«Το Ζεν και η τέχνη της φωτογραφίας»

Στο σεμινάριο «Το Ζεν και η τέχνη της φωτογραφίας», αντιθέτως, καθοδηγεί τους συμμετέχοντες να εγκαταλείψουν τις προθέσεις τους, τον ίδιο τους τον εαυτό – στο μέτρο που είναι αυτό δυνατό – προκειμένου να συντονιστούν με το περιβάλλον, να αφουγκραστούν, ώστε να «εκφράσουν αυτό που επιζητά να εκφραστεί».

«Εδώ δεν δίνουμε κατεύθυνση, αλλά ανακαλύπτουμε την κατεύθυνση σιγά σιγά. Το κατά πόσον ανακαλύπτουμε και κατά πόσο δίνουμε, βέβαια, είναι ένα ζήτημα που μαθαίνει σταδιακά όποιος εμπλέκεται σε αυτήν τη διαδικασία. Είναι μια διαδικασία πολύ πιο περίπλοκη από τη φωτογράφηση. Η φωτογραφία που προκύπτει είναι αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης.»

Παρά τη χρήση του όρου ‘Ζεν’ στον τίτλο του σεμιναρίου, ο Αχιλλέας επισημαίνει ότι δεν πρόκειται ακριβώς για Ζεν, το οποίο μιλά για τη μη ύπαρξη και την ψευδαίσθηση του ‘εγώ’ – έννοιες δυσνόητες και απόμακρες για όσους δεν κάνουν Ζα Ζεν – διαλογισμό Ζεν.

Στόχος της Εύας Καλπαδάκη ήταν να δημιουργήσει έναν «οπτικό διαλογισμό, προσκαλώντας  τον θεατή να βυθιστεί στη στοχαστική παρατήρηση των εικόνων». Συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES», Αθήνα, 2025. («SYNCHRON-e-CITIES»)

 

Η χρήση του όρου μάλλον παραπέμπει στην αντίληψη της φωτογραφίας ως Δρόμου, ενός από τους δυνητικούς Δρόμους προς τη φώτιση.

«Στο Ζεν, ακόμα και το ξερίζωμα των αγριόχορτων είναι Δρόμος», επισημαίνει. «Όλα είναι Δρόμος, εξαρτάται πώς τα κάνεις. Έχω διδαχθεί Ζεν και γνωρίζω ορισμένες τεχνικές του, αλλά δεν βαδίζω πλέον σε αυτόν τον δρόμο. Ο δρόμος πάνω στον οποίο βαδίζω σήμερα έχει μέσα στην καρδιά του ένα κομματάκι του Ζεν, και ανακαλύπτω διαρκώς ότι και μέσα από τη φωτογραφία ο Δρόμος μπορεί να ακολουθηθεί.»

«Οπότε, αυτά είναι τα δύο πράγματα πάνω στα οποία έχει χτιστεί αυτή η έκθεση. Δεν είναι απλά σεμινάρια, χρειάζεται χρόνος για να αναπτυχθούν», σημειώνει, προσθέτοντας ότι «όλοι οι συμμετέχοντες στην έκθεση ακολούθησαν τα σεμινάρια για τουλάχιστον ένα, έως τρία χρόνια» – αν και όχι απαραιτήτως συνεχόμενα, αλλά με διαλείμματα όταν χρειαζόταν για να ‘χωνευτούν’ οι γνώσεις.

«Ορισμένοι συμμετείχαν και στα δύο σεμινάρια, άλλοι μόνο στο ένα από τα δύο. Άλλοι γνώστες της φωτογραφίας, των φωτογραφικών τεχνικών, και άλλοι λιγότερο σχετικοί με εκείνες. Ό,τι έμαθαν, το έμαθαν κυρίως μεταξύ τους. Τροφοδοτώντας ρυθμικά το σεμινάριο με το απαραίτητο υλικό, για να υπάρξει συζήτηση, εμπνέοντας όλους μας να βυθιστούμε στην ανάγνωση. Με ποιο τρόπο θα επιλέξω τι; Τι έχω να δείξω; Τι έχω να πω;»

Εξερεύνηση και αφαίρεση

Οι ομάδες διαμορφώνονται τυχαία, ανάλογα με το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων για τον τύπο των σεμιναρίω· εξ ου και το -e- του τίτλου της έκθεσης:

«Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι σε διαφορετικές πόλεις και δεν δουλεύουμε πάνω σε κοινές θεματολογίες, αλλά πάνω σε λέξεις-κλειδιά, οι οποίες αφορούν ατομικές αναζητήσεις που τις ερευνούμε μαζί.

»Η εξερεύνηση κάθε θέματος γίνεται με μεγάλο κόπο και μόχθο, αφού στηρίζεται σε πολλαπλές λήψεις και την αφαίρεση των περιττών εικόνων, μετά από προσεκτική επιλογή και βαθιά κατανόηση του λόγου για τον οποίο κάποια εικόνα δεν ευνοεί την ανάπτυξη του θέματος. Για κάθε θέμα μπορεί να γίνουν π.χ. 500 φωτογραφίες και τελικά να μείνουν 10. Το ζητούμενο είναι να μάθουμε να αφαιρούμε αυτές που δεν ταιριάζουν με τις υπόλοιπες, ώστε να αποφευχθεί κάθε περιττολογία, και να συνταχθούν έτσι, ώστε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα που δεν χρειάζεται ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα για να επικοινωνήσει το θεμιτό. Σε ένα αποτέλεσμα ολοκληρωμένο.»

«Αυτό είναι το ζητούμενο, κι όχι απλά η επίτευξη ωραίων εικόνων για να δείχνουμε.»

Μεταμόρφωση μέσω του φωτός 

Για τη διαδικασία εξερεύνησης, επιλογής και σύνθεσης των τελικών εικόνων μίλησε στην Epoch Times ο Γιώργος Κουτσουβέλης, μαθητής και συνάδελφος του Α. Νάσιου, ιδρυτικό μέλος των Hocus Photus και ένας από τους συμμετέχοντες στην έκθεση.

Ο Γιώργος Κουτσουβέλης δίπλα στο έργο με το οποίο συμμετέχει στην έκθεση φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES», που παρουσιάζει το Δίκτυο Hocus Photus στο Τ.Α.F. | The Art Foundation, από τις 22/5 έως τις 8/6/2025. (The Epoch Times)

 

«Η δουλειά μου είναι μία ιστορία μεταμόρφωσης μέσω του φωτός. Σημείο εκκίνησης είναι η λήψη αυτής εδώ της φωτογραφίας, που έγινε εντελώς τυχαία, στο σημείο όπου έγινε η φωτογράφηση. Και με βάση αυτήν τη φωτογραφία – που είναι ένα έντομο πιασμένο στο ιστό μίας αράχνης – ξαφνικά συνδέθηκαν στο μυαλό μου όλα αυτά τα πράγματα.

»Στην ουσία,  είναι ο αγώνας που δίνει ο άνθρωπος για να μεταμορφωθεί, σαν πεταλούδα. […] Υπάρχει το στοιχείο της καταστροφής, υπάρχει και το στοιχείο της ανάτασης.

»Τα στοιχεία της φύσης είναι τελείως net (σ.σ. καθαρά), γιατί δεν έχουν αγωνία. Ο άνθρωπος, που έχει αγωνία, είναι φλου, κουνημένος. . Τα υπόλοιπα είναι δουλειά του θεατή.»

Φωτογραφικά παιχνίδια

Το 10ο Φωτογραφικό Παιχνίδι
Το 10ο φωτογραφικό παιχνίδι, 2019.  (Photo © Rania Antypa/Ευγενική παραχώρηση του Δικτύου Hocus Photus)

 

Ορόσημο στον δρόμο του Αχιλλέα Νάσιου στάθηκε η ανακάλυψη του φωτογραφικού παιχνιδιού.

«Δεν έχει να κάνει με το ‘καταλαβαίνω· έχει να κάνει με το ‘παίζω’. Όταν έφυγαν οι προθέσεις, είδα τη σχέση της φωτογραφικής διαδικασίας με έναν βαθιά εσωτερικό, έναν πνευματικό δρόμο.

»Είναι πιο εύκολο να χαίρεσαι όταν αφήνεις το ‘εγώ’, τις προσδοκίες και την πρόθεση. Είσαι πιο ελεύθερος.

»Αν και ο δρόμος του φωτογράφου είναι μοναχικός, όπως λένε οι κλασικοί, και γενικά όσο κι αν ο Δρόμος του καθένα είναι πραγματικά μοναχικός, εμείς παίζουμε ομαδικά. Και είναι εκπληκτικό να βλέπεις η χαρά πώς ξεχειλίζει όταν όλοι γίνονται ένα.»

Τα φωτογραφικά παιχνίδια ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια, πριν τη διάδοση των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών. «Το παιχνίδι που κάνω τώρα σε δύο μέρες, τότε το έκανα σε έναν χρόνο. Έπρεπε να γίνουν οι εμφανίσεις, τα τυπώματα, οι επιλογές, η κατανόηση… Τώρα, μέσα σε 18 ώρες τα έχεις όλα.»

Στην Παιανία, όπου δίδασκε, γνώρισε και τον Άκη Χρήστου, επίσης ιδρυτικό μέλος των Hocus Photus. «Τότε δούλευε σε ένα τουριστικό γραφείο. Πρωτοανακάλυπτε τη φωτογραφία, άρχισε να αντιλαμβάνεται μερικά πράγματα λίγο διαφορετικά, ένιωσε ευγνωμοσύνη για τη δυνατότητα αυτή, και τώρα είναι φωτογράφος σπουδαίος.»

Πώς παίζεται

«Κατ’ αρχάς, μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε. Παιδάκια παίζουν μαζί με μεγάλους και με άτομα με ιδιαιτερότητες. Όλοι στο παιχνίδι γίνονται ένα.

»Σε έναν από τους τύπους των photogames που παίζονται, όλοι κινούνται σε έναν χώρο με ανεπαρκή φωτισμό, ώστε να υπάρχουν προκλήσεις που απαιτούν τη χρήση κάποιας φωτογραφικής τεχνικής. Στον ίδιο χώρο υπάρχει και κάποιος χωρίς κάμερα, που αναλαμβάνει για λίγο τον ρόλο του μοντέλου.

»Όλοι είναι ελεύθεροι να φωτογραφίσουν ό,τι επιθυμούν, αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος. Σκοπός είναι να αναπτυχθεί η εγρήγορση και να λειτουργήσουν το ένστικτο και η διαίσθηση, αφού σκέψη και αίσθηση συγκεντρώνονται στην επίτευξη ενός επιθυμητού στόχου.

»Οπότε, οι συμμετέχοντες πρέπει να ανακαλύψουν κάτι ενδιαφέρον – κι επειδή όλοι όσοι γυρεύουμε κάτι, όταν το ανακαλύπτουμε, στο τέλος χαιρόμαστε και δεν ξεχνάμε ποτέ αυτό που μάθαμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε πώς γίνεται αυτό. Εκείνο που για πάντα μας απομένει από το βίωμα αυτό, είναι η χαρά!»

«Μέσα σε αυτό το παιχνίδι είναι όλη η φωτογραφία», προσθέτει. «Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζεις εκ των προτέρων όλα όσα η φωτογραφία απαιτεί. Αν δεν τα ξέρεις, τα ανακαλύπτεις παίζοντας. Αν τα γνωρίζεις, έχεις την ελευθερία να τα εφαρμόσεις. Το αποτέλεσμα που θα πετύχεις είναι η πληρωμή σου για την κατάθεση που έκανες. Είναι ένα παιχνίδι που έχει μόνο κερδισμένους.»

‘Ωκεανίς’ – Το 8ο φωτογραφικό παιχνίδι, 2019. (Ευγενική παραχώρηση του Δικτύου Hocus Photus)

 

Και άλλοι τρόποι

Το παιχνίδι γίνεται και με βίντεο (Video-Art Game), που παρουσιάστηκε στο 21ο Digital Art Festival στην Αθήνα (ADAF 2025), και το οποίο θα παιχτεί και στο πλαίσιο της έκθεσης, το Σάββατο 7 Ιουνίου, στις 15:30.

Επιπλέον, ο Αχιλλέας έχει ήδη σχεδιάσει παιχνίδια όπου οι συμμετέχοντες αξιοποιούν διαφορετικά μέσα, όπως σκίτσο, κείμενο, θέατρο, μουσική και γλυπτική.

Έχουν ήδη γίνει μερικές δοκιμές προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως λέει ο Αχιλλέας, με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, αφού οι φωτογράφοι κατάλαβαν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι έκφρασης.

«Θέλω να το προχωρήσω αυτό, να κάνουμε γενικά παιχνίδια Τέχνης, όπου θα μαθαίνουμε ο ένας απ’ τον άλλον», λέει. «Γι’ αυτόν τον λόγο το Δίκτυο Hocus Photus, που στήνουμε προσεκτικά εδώ και χρόνια, καλεί όλους όσους επιθυμούν μια τέτοια προσέγγιση να έρθουν κοντά. Να παίξουμε μαζί. Να μοιραστούμε τις δυνατότητες μας. Να γίνουμε ένα.»

Hocus Photus: Συνδέοντας τις τέχνες, τις πόλεις, τους ανθρώπους

Στο παιχνίδι και τη μαγεία του παραπέμπει και η ονομασία ‘Hocus Photus’ (σ.σ. παρήχηση του Hocus Pocus των ταχυδακτυλουργών και ‘μάγων’ της σκηνής), που έδωσαν ο Αχιλλέας, ο Γιώργος και ο Άκης στο Δίκτυο που ίδρυσαν με στόχο τη σύνδεση των ανθρώπων μέσω της δημιουργικότητας και της τέχνης, μαθαίνοντας εμπειρικά τις τεχνικές, ενώ ουσιαστικά εστιάζει στην ουσία του ανθρώπου και στην επιθυμία του να μοιραστεί μία «ευγενή ζωή, μεταμορφώνοντας τη βαθιά ανάγκη για δημιουργία σε έργα κοινά», όπως αναφέρεται στο σημείωμα του Δικτύου Hocus Photus.

Φωτογραφία της Αρετής Αλεξανδράκη. (Ευγενική παραχώρηση του Δικτύου Hocus Photus)

 

Κάτι περισσότερο από εικόνες

Ερωτηθείς για αυτό που περιμένει από την έκθεση, ο Αχιλλέας απαντά ότι, όσον αφορά εκείνον, η έκθεση «έχει ήδη εκπληρώσει τον σκοπό της, ακόμα και σήμερα να κλείσει, γιατί έχει ήδη φανερωθεί ότι είναι κάτι διαφορετικό, ότι δεν είναι απλά μία έκθεση φωτογραφίας, ότι δεν δείχνουν τον έξω κόσμο αυτές οι εικόνες, αλλά τον εσωτερικό – είναι κατάθεση ψυχής.

»Αυτό περίμενα, να φανερωθεί όλη αυτή η προσπάθεια. Να γίνει αισθητή ακόμη και σε όσους δεν την είδαν», λέει και γελάει.

«Έχω την εντύπωση ότι η Τέχνη της Φωτογραφίας δεν αφορά μόνο στο αποτέλεσμα, αλλά σε μια πολύ χρονοβόρα και συχνά ψυχοφθόρα διαδικασία. Δεν είναι η εικόνα, αλλά το βίωμα που καταφέρνει κάποιος να εναποθέσει μέσα της. Όταν τα καταφέρνει η φωτογραφία να αγγίξει τις ανθρώπινες καρδιές, είναι επειδή αυτός που την έκανε, την έκανε με την καρδιά του. Έβαλε μέσα την αγάπη και τη γνώση του. Κι αυτό είναι που επικοινωνείται στις εικόνες. Αν μάθει κάποιος τη γλώσσα τους και αντιληφθεί τη σημασία του συντακτικού τους, η ποίηση αποκτά εικονικότητα. Αυτό, με κάποιο τρόπο, μας μαγεύει και μας καλεί ν’ αποδεχτούμε την ομορφιά της καθημερινότητάς μας, που είναι γεμάτη από εικόνες. Εικόνες που είχαν λόγο να γίνουν, ακόμη κι αν οι θεατές δεν θα επέλεγαν ποτέ να κάνουν ή να δουν παρόμοιες, με κάποιον τρόπο ακατανόητο ασκούν επάνω τους μια ακατανόητη γοητεία. Αγγίζονται. Θαρρείς και η φωτογραφία, που έχουμε διδαχτεί τόσα και τόσα από εκείνη, μας έχει προετοιμάσει κι αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε την αξία της για τον εξευγενισμό της καθημερινότητάς μας. Ναι. Έχουμε τη δυνατότητα, πλέον, να αντιλαμβανόμαστε με έναν τρόπο πιο σύγχρονο τη γλώσσα της άμεσης εικόνας. Την ποιότητα του λόγου που μπορούμε να εκφέρουμε μέσα από αυτή τη δυνατότητα που μας έχει δοθεί.

»Μα όσα κι αν πω εδώ, είναι λίγα για να εξηγήσω ότι η εικόνα δεν έχει λόγο να μιλά στη λογική, αν δεν μιλήσει πρώτα στην καρδιά μας. Αν είναι καμωμένη από αγνή αγάπη, τότε δε χρειάζεται καμία απολύτως λογική. Τότε… Hocus Photus», λέει και με χαιρετά με μια αγκαλιά γελώντας τρανταχτά.

* * * * *

Σύντομο βιογραφικό

Ο Αχιλλέας Νάσιος είναι εικαστικός φωτογράφος, video-artist, performer, καθηγητής εικαστικής φωτογραφίας και ερευνητής της φωτογραφικής δυνατότητας. Ασχολείται επίσης με τη μουσική και την ποίηση. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Διδάχτηκε Φωτογραφία στην ΑΣΚΤ FAMU Prague, Οπτική επικοινωνία στην ΑΣΚΤ UDK Berlin, Ψηφιακές μορφές Τέχνης στην ΑΣΚΤ Αθηνών (Master) και βίντεο-τέχνη στην ΑΣΚΤ KKH Stockholm (Master). Δίδαξε φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τη Φωτογραφική Ομάδα της Παιανίας. Από το 2007 μέχρι το 2024, ζει στην Ελλάδα και τη Σουηδία σαν freelance artist, lecturer και curator.

Από το 2015, ξεκίνησε την εφαρμογή της ιδέας των Φωτογραφικών Παιχνιδιών, μιας βιωματικής μεθόδου εμβάθυνσης στη φωτογραφία. Ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Τεχνών κι Επιστημών Hocus Photus. Από το 1986 εκθέτει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Επιλέχτηκε ανάμεσα στους σπουδαιότερους εκπροσώπους της Σύγχρονης Ελληνικής Φωτογραφίας το 2000. Βραβεύτηκε με τη Χρυσή Αφροδίτη στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Φιλμ Κύπρου (CIFF 2007) στον τομέα της βίντεο-τέχνης. Το 2016, επιλέχθηκε σαν ένας από τους 100 σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της Ευρώπης και συμμετείχε στην έκθεση του θεσμού Spring Exhibition 2016, στην Κοπεγχάγη, με τη βίντεο-εγκατάσταση CROSS COVARIANCES #1.

https://anikon.org/

https://hocusphotus.com/

https://photogames.eu

 

 

 

Η εμπιστοσύνη των ευρωπαϊκών εταιρειών προς την Κίνα πέφτει σε ιστορικό χαμηλό

Η εμπιστοσύνη των ευρωπαϊκών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Κίνα έχει μειωθεί σε ιστορικό χαμηλό, σύμφωνα με ετήσια έρευνα, με τους ερωτηθέντες να επικαλούνται την οικονομική ύφεση της Κίνας και τις αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις.

Στην Έρευνα Επιχειρηματικής Εμπιστοσύνης του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα για το 2025, που δημοσιεύθηκε στις 28 Μαΐου, το 73% των 503 ερωτηθέντων μελών του Επιμελητηρίου δήλωσε ότι είναι πιο δύσκολο να κάνει κανείς επιχειρήσεις στην Κίνα. Η έρευνα διεξήχθη τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, δηλαδή πριν από την κλιμάκωση του δασμολογικού πολέμου, που έγινε τον Απρίλιο.

Μόνο το 5% των εταιρειών της ΕΕ πίστευε ότι η κατάσταση είχε βελτιωθεί, ποσοστό που είναι το χαμηλότερο από την πρώτη διεξαγωγή της έρευνας το 2011.

29% των ερωτηθέντων ήταν αισιόδοξοι για τις προοπτικές ανάπτυξής τους στην Κίνα τα επόμενα δύο χρόνια, ενώ μόνο το 12% των ερωτηθέντων είναι αισιόδοξοι για μελλοντική κερδοφορία στην Κίνα τα επόμενα δύο χρόνια, μειωμένο κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες από πέρυσι. Και οι δύο αριθμοί είναι ιστορικά χαμηλά.

Εν τω μεταξύ, το 49% των ερωτηθέντων εξέφρασε απαισιοδοξία για τη μελλοντική κερδοφορία στην Κίνα τα επόμενα δύο χρόνια.

Επιπλέον, το 60% των εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα εξέφρασε απαισιοδοξία για τη μελλοντική ανταγωνιστική πίεση, υποδεικνύοντας ότι η κινεζική αγορά δεν είναι πια τόσο ελκυστική για τις επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό.

«Η αβεβαιότητα που προκύπτει από την κλιμάκωση των εμπορικών και γεωπολιτικών εντάσεων, οι ανησυχίες για την εγχώρια οικονομία της Κίνας και ο επίμονος αποπληθωρισμός των τιμών παραγωγού βαραίνουν τόσο τις ευρωπαϊκές όσο και τις κινεζικές εταιρείες», δήλωσε ο Γενς Έσκελουντ, πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα, σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας.

Το 63% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι έχασαν επιχειρηματικές ευκαιρίες στην Κίνα πέρυσι λόγω περιορισμών πρόσβασης στην αγορά και κανονιστικών φραγμών.

Μεταξύ των εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα, το 44% πίστευε ότι ήταν δύσκολο να επιτευχθεί δίκαιος ανταγωνισμός μεταξύ ξένων και ντόπιων εταιρειών, γεγονός που υποδηλώνει ότι η θεσμική ανισότητα εξακολουθεί να είναι σοβαρή στην Κίνα.

Η έκθεση περιγράφει την κινεζική αγορά ως «μία οικονομία, δύο συστήματα». Συγκεκριμένα, σε τομείς όπως η τεχνολογία πληροφοριών, τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα και η νομική, οι ξένες εταιρείες περιορίζονται εδώ και καιρό από τις απαιτήσεις τοπικής προσαρμογής και τις αβεβαιότητες συμμόρφωσης. Επιπλέον, τα μέλη του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ εκφράζουν γενικά ανησυχίες ότι οι πολιτικές δημοσίων συμβάσεων της Κίνας έχουν προσανατολισμό στην αγορά εγχώριων προϊόντων, συμπιέζοντας περαιτέρω τον λειτουργικό χώρο των ξένων εταιρειών, σύμφωνα με την έκθεση της έρευνας.

«Το βασικό μας μήνυμα προς τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής είναι ότι η απόκλιση μεταξύ της αύξησης της προσφοράς και της ζήτησης διαβρώνει τόσο τα κέρδη όσο και την επιχειρηματική εμπιστοσύνη. Η επίτευξη καλύτερης ισορροπίας όχι μόνο θα ωφελήσει τις εταιρείες και θα ξανακάνει την Κίνα ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση των εμπορικών εντάσεων», δήλωσε ο Έσκελουντ.

Ο οικονομολόγος με έδρα τις ΗΠΑ, Ντέηβυ Τ. Γουόνγκ, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η έρευνα του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ αποκαλύπτει «μια βαθιά μείωση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης των ευρωπαϊκών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Κίνα, η οποία πρόκειται ουσιαστικά για μια κατάρρευση της συστημικής εμπιστοσύνης», η οποία οφείλεται κυρίως στην «αυξανόμενη έλλειψη προβλεψιμότητας του κανονιστικού και πολιτικού περιβάλλοντος της Κίνας», καθώς οι ευρωπαϊκές εταιρείες δεν γνωρίζουν «αν οι σημερινοί κανόνες θα εξακολουθούν να ισχύουν αύριο».

Εκτός από την αυξανόμενη κανονιστική αδιαφάνεια του κινεζικού καθεστώτος, ο Γουόνγκ είπε ότι «η αυξανόμενη πολιτική ευθυγράμμιση με αυταρχικά καθεστώτα όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα» και οι «απειλές για την πνευματική ιδιοκτησία και την ηγεσία στην ενεργειακή μετάβαση» έχουν επίσης συμβάλει στη μείωση της εμπιστοσύνης των εταιρειών της ΕΕ στην ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Κίνα.

Ο Φρανκ Σιε, καθηγητής επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας Aiken, δήλωσε στην Epoch Times, στις 28 Μαΐου, ότι «οι ξένες εταιρείες χάνουν την εμπιστοσύνη τους επειδή η κινεζική οικονομία χειροτερεύει».

Σημείωσε ότι, σε αντίθεση με τις αμερικανικές εταιρείες που παράγουν αγαθά στην Κίνα, τα οποία στέλνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, «πολλές ευρωπαϊκές εταιρείες έρχονται να παράγουν και να πωλούν αγαθά στην Κίνα».

«Έτσι, η Ευρώπη εξαρτάται κάπως από την Κίνα ως χώρα παραγωγής αλλά και ως αγορά εξαγωγών», είπε ο Σιε.

Εργαζόμενοι σε γραμμή συναρμολόγησης, για την ολοκλήρωση της κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων, στο εργοστάσιο SAIC Volkswagen MEB, στη Σαγκάη. Κίνα, 8 Νοεμβρίου 2019. (Aly Song/Reuters)

 

Είπε ότι «η ζήτηση στην κινεζική αγορά μειώνεται και η κινεζική οικονομία παρακμάζει, και δεν είναι πλέον τόσο εύκολο για τις ευρωπαϊκές εταιρείες να βγάλουν χρήματα στην Κίνα, επομένως έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους.»

«Σιωπηλή αποσύνδεση»

Υπήρξαν περισσότερες εταιρείες της ΕΕ που έχουν ήδη αποσύρει τις υπάρχουσες επενδύσεις ή έχουν αποφασίσει να αποσυρθούν, φτάνοντας το 17% και 16% αντίστοιχα, που είναι 4 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερες από πέρυσι, σύμφωνα με την έρευνα.

Ωστόσο, η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι το 26% των ερωτηθέντων ανέφεραν περαιτέρω μεταφορά των αλυσίδων εφοδιασμού τους στην Κίνα, η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση 5% σε ετήσια βάση.

Ο Γουόνγκ είπε ότι αυτή η κίνηση του 26% των ερωτηθέντων εταιρειών «δεν πρέπει να ερμηνεύεται λανθασμένα ως ψήφος ανανεωμένης εμπιστοσύνης».

«Μάλλον αντικατοπτρίζει μια τακτική αναπροσαρμογής», ​​είπε.

Είπε ότι «η επανατοποθέτηση στην Κίνα προσφέρει βραχυπρόθεσμα πλεονεκτήματα κόστους και αποδοτικότητας, τα οποία λειτουργούν ως σύστημα προστασίας για την παγκόσμια αστάθεια». Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρόσθεσε, «σηματοδοτεί μια ενοποίηση πριν από την έξοδο — μια επανατοποθέτηση, όχι επανεπένδυση».

Όπως επισημαίνει, η έρευνα δείχνει ότι «ο πραγματικός μετασχηματισμός που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι μια σιωπηλή αποσύνδεση».

«Οι εταιρείες δεν ‘φεύγουν εντελώς από την Κίνα’, αλλά υιοθετούν μια πολυεπίπεδη αρχιτεκτονική: την Κίνα για τα έσοδα, τη Νοτιοανατολική Ασία για τη μεταποίηση και την Ευρώπη για την πνευματική ιδιοκτησία και τη γεωπολιτική απομόνωση.»

Στόχευση στρατιωτικών εγκαταστάσεων, κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας: Μια ματιά στις ποινικές υποθέσεις που αφορούν Κινέζους φοιτητές

Η δέσμευση της κυβέρνησης Τραμπ ότι θα αρχίσει να ανακαλεί «επιθετικά» τις βίζες των Κινέζων φοιτητών έγινε μετά από χρόνια ανησυχίας για τις προσπάθειες του κινεζικού καθεστώτος να διεισδύσει στον ακαδημαϊκό χώρο των ΗΠΑ.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο ανακοίνωσε στις 29 Μαΐου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αρχίσουν να ανακαλούν τις βίζες των Κινέζων φοιτητών, στοχεύοντας συγκεκριμένα σε όσους έχουν δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) ή σπουδάζουν σε κρίσιμους τομείς. Θα αναθεωρήσει επίσης τα κριτήρια βίζας και θα εντείνει τον έλεγχο για μελλοντικές αιτήσεις βίζας.

Η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Τάμι Μπρους, δήλωσε την Πέμπτη ότι η κυβέρνηση εντείνει τον έλεγχο όλων των Κινέζων κατόχων βίζας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρνήθηκε να δώσει λεπτομέρειες για τα συγκεκριμένα κριτήρια που θα χρησιμοποιήσει το υπουργείο για την αξιολόγηση των αιτήσεων.

«Δεν θα ανεχτούμε την εκμετάλλευση των αμερικανικών πανεπιστημίων από το ΚΚΚ ή την κλοπή της αμερικανικής έρευνας, πνευματικής ιδιοκτησίας ή τεχνολογιών για την αύξηση της στρατιωτικής του δύναμης, τη διεξαγωγή συλλογής πληροφοριών ή την καταστολή των φωνών της αντίθεσης», δήλωσε η Μπρους.

Συνολικά 277.398 φοιτητές από την Κίνα εγγράφηκαν σε αμερικανικές οντότητες κατά το ακαδημαϊκό έτος 2023-24, σύμφωνα με μια έκθεση συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών και του Ινστιτούτου Διεθνούς Εκπαίδευσης.

Το FBI προειδοποίησε σε ένα δελτίο του 2019 ότι το ΚΚΚ εκμεταλλεύεται την ανοιχτή φύση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος των ΗΠΑ για να διεξάγει οικονομική κατασκοπεία με σκοπό την προώθηση των δικών του επιστημονικών, οικονομικών και στρατιωτικών στόχων.

Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Κινέζων φοιτητών και ερευνητών βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες για νόμιμους ακαδημαϊκούς λόγους, ανέφερε το FBI, το ΚΚΚ χρησιμοποιεί ορισμένους Κινέζους φοιτητές, ιδίως μεταπτυχιακούς φοιτητές και μεταδιδακτορικούς ερευνητές που σπουδάζουν θετικές επιστήμες, μηχανική και μαθηματικά, για να «λειτουργήσουν ως μη παραδοσιακοί συλλέκτες πνευματικής ιδιοκτησίας».

Σύμφωνα με το κρατικό μέσο ενημέρωσης της Κίνας Xinhua, από τα περισσότερα από 99 εκατομμύρια μέλη του κομμουνιστικού κόμματος, σχεδόν 2,8 εκατομμύρια ήταν φοιτητές, στα τέλη του 2023.

Ο Κρίστοφερ Μπάλντινγκ, ανώτερος συνεργάτης στο think tank Henry Jackson Society με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και συνεργάτης της Epoch Times, έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X ότι τα πανεπιστήμια αρνούνταν να αναγνωρίσουν αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε «πραγματικά προβλήματα ασφάλειας» παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις.

«Πρέπει να κάνουμε πολύ καλύτερους και σε μεγαλύτερο βάθος ελέγχους ιστορικού και τα παιδιά αξιωματούχων του ΚΚΚ δεν πρέπει να σπουδάζουν στις ΗΠΑ», δήλωσε ο Μπάλντινγκ.

Τα τελευταία χρόνια, οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς έχουν ασκήσει αρκετές ποινικές διώξεις εναντίον Κινέζων φοιτητών. Ακολουθούν μερικές από αυτές τις υποθέσεις.

Στοχεύοντας στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ

Ναυπηγείο της Βιρτζίνια

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE) απέλυσε τον Κινέζο υπήκοο Σι Φενγκγιούν, ο οποίος καταδικάστηκε για χρήση drone για τη φωτογράφιση ενός ναυπηγείου στη Βιρτζίνια. Η ναυπηγική εγκατάσταση του Newport News είναι γνωστή για την κατασκευή πυρηνικών υποβρυχίων και αεροπλανοφόρων κλάσης Gerald R. Ford επόμενης γενιάς.

Ο Σι εισήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες με φοιτητική βίζα F-1 και διέπραξε το έγκλημα ενώ ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής γεωργικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Τον Ιανουάριο του 2024, συνελήφθη στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί σε πτήση απλής μετάβασης προς την Κίνα. Επτά μήνες αργότερα, δήλωσε ένοχος για δύο πλημμελήματα βάσει του Νόμου περί Κατασκοπείας για τις πράξεις του. Καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση και ένα έτος υπό επιτήρηση.

Η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων της Φιλαδέλφειας απέλασε τον Σι Φενγκγιούν, Κινέζο πολίτη, με τελεσίδικη εντολή απέλασης, στην Κίνα, στις 7 Μαΐου. Ο Σι καταδικάστηκε για χρήση αεροσκάφους για φωτογράφιση στρατιωτικών εγκαταστάσεων. ice.gov

 

Στρατιωτική τοποθεσία του Μίσιγκαν

Τον Οκτώβριο του 2024, οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς ανακοίνωσαν κατηγορίες εναντίον πέντε Κινέζων υπηκόων που είχαν ήδη εγκαταλείψει τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την αποφοίτησή τους από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Η ομάδα κατηγορήθηκε για παραπλάνηση των ανακριτών σχετικά με ένα ταξίδι που έκαναν το 2023 ως φοιτητές σε μια απομακρυσμένη στρατιωτική τοποθεσία στο Μίσιγκαν και για συνωμοσία για τη διαγραφή φωτογραφιών από τα κινητά τους τηλέφωνα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους, η στρατιωτική τοποθεσία φιλοξενούσε καλοκαιρινές ασκήσεις για χιλιάδες στρατιώτες από 25 πολιτείες, μία περιοχή, και τέσσερις χώρες. Όταν ένας επιλοχίας της Εθνοφρουράς της Γιούτα τους βρήκε, ένας από τους πέντε κατηγορούμενους είπε: «Είμαστε τα μέσα ενημέρωσης», προτού η ομάδα συμφωνήσει να εγκαταλείψει την περιοχή, σύμφωνα με τους εισαγγελείς.

Ναυτική Αεροπορική Βάση, Κι Γουέστ

Το 2019, ένας Κινέζος φοιτητής ανταλλαγής ονόματι Τζάο Τσιενλί καταδικάστηκε σε ένα έτος σε ομοσπονδιακή φυλακή αφού δήλωσε ένοχος για φωτογράφιση αμυντικών εγκαταστάσεων στην αμερικανική Ναυτική Αεροπορική Βάση Κι Γουέστ στη Φλόριντα. Διαπιστώθηκε ότι ο Τζάο είχε παραμείνει στην χώρα μετά την λήξη της βίζας του μετά από σπουδές σε πρόγραμμα θερινής ανταλλαγής.

Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, ο Τζάο παραδέχτηκε ότι είχε λάβει στρατιωτική εκπαίδευση ως φοιτητής πανεπιστημίου στην Κίνα — γεγονός που δεν αποκάλυψε στην αίτησή του για βίζα. Το Βόρειο Πανεπιστήμιο της Κίνας, στο οποίο φοίτησε ο Τζάο, έχει βαθείς δεσμούς με τον στρατό της Κίνας, που χρονολογούνται πάνω από 50 χρόνια πριν από την ίδρυση της κομμουνιστικής Κίνας.

Ο Τζάο Τσιενλί, 20 ετών, συνελήφθη αφού τράβηξε φωτογραφίες σε περιορισμένη ιδιοκτησία του Ναυτικού στο Κι Γουέστ της Φλόριντα, στις 26 Σεπτεμβρίου 2018. Είχε παραμείνει μετά την λήξη της βίζας του μετά από σπουδές σε πρόγραμμα θερινής ανταλλαγής. Γραφείο Σερίφη της Κομητείας Μονρό

 

Κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας

Τζανγκ Χάο

Ο Κινέζος καθηγητής Τζανγκ Χάο καταδικάστηκε το 2020 σε 18 μήνες φυλάκιση και διατάχθηκε να πληρώσει 476.835 δολάρια, αφού βρέθηκε ένοχος για συνωμοσία, οικονομική κατασκοπεία και κλοπή εμπορικών μυστικών. Συνωμότησε με έναν συνάδελφο από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και τέσσερις άλλους για να κλέψουν τεχνολογία φιλτραρίσματος ασύρματου σήματος προς όφελος του κινεζικού καθεστώτος.

Ο Τζανγκ και ο συνεργός του, Πανγκ Γουέι, είχαν γνωριστεί ως διδακτορικοί φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Συνέχισαν να εργάζονται για εταιρείες με έδρα τη Μασαχουσέτη και το Κολοράντο μετά την αποφοίτησή τους το 2006, τη χρονιά που οι εισαγγελείς ανέφεραν ότι ξεκίνησε η συνωμοσία. Οι συνεργοί συνεργάστηκαν με αξιωματούχους του Πανεπιστημίου Τιεντζίν στην Κίνα για να πραγματοποιήσουν την κλοπή.

Τζενγκ Τζαοσόνγκ

Ο Τζενγκ Τζαοσόνγκ πήγε στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ ως επισκέπτης μεταπτυχιακός φοιτητής στην παθολογία το 2018. Στις 9 Δεκεμβρίου 2019, ο Τζενγκ συνελήφθη να κρύβει 21 φιαλίδια βιολογικού υλικού τυλιγμένα σε μια κάλτσα μέσα σε μια από τις τσάντες του στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λόγκαν της Βοστώνης.

Ο Τζενγκ είπε στους ερευνητές ότι σκόπευε να κάνει τη δική του έρευνα με τα φιαλίδια στο εργαστήριό του στην Κίνα και να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα με το όνομά του. Τον Δεκέμβριο του 2020, δήλωσε ένοχος για ψευδείς δηλώσεις σε σχέση με την κλοπή.
Τον Ιανουάριο του 2021, καταδικάστηκε σε φυλάκιση (περίπου 87 ημέρες), τρία χρόνια υπό επιτήρηση και διατάχθηκε η απέλασή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η κύρια είσοδος στην ανατολική πανεπιστημιούπολη του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess στη Βοστώνη. Ο Τζενγκ Τζαοσόνγκ, επισκέπτης μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ το 2018, συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λόγκαν της Βοστώνης το 2019 να κρύβει βιολογικά υλικά. Tim Pierce, CC BY 3.0

 

Γκουάν Λέι

Το 2020, το FBI ξεκίνησε έρευνα για τον Γκουάν Λέι, επισκέπτη ερευνητή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, ο οποίος βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες με βίζα J-1. Ο Γκουάν ήταν ύποπτος για μεταφορά «ευαίσθητου λογισμικού ή τεχνικών δεδομένων των ΗΠΑ» στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Άμυνας της Κίνας, σύμφωνα με τους εισαγγελείς.

Ο Γκουάν συνελήφθη στη συνέχεια και κατηγορήθηκε για φερόμενη καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων που σχετίζονται με την έρευνα, αφού πέταξε έναν κατεστραμμένο σκληρό δίσκο σε έναν κάδο απορριμμάτων έξω από την κατοικία του πριν προσπαθήσει να επιβιβαστεί σε πτήση προς την Κίνα.

Η κυβέρνηση απέσυρε την υπόθεση και απορρίφθηκε τον Ιούλιο του 2021.

Χου Χαϊτζόου

Ο Χου Χαϊτζόου ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να διεξάγει έρευνα για τη βιο-μιμητική και τη ρευστοδυναμική στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια (UVA). Τον Αύγουστο του 2020, ο Χου κατηγορήθηκε για κλοπή εμπορικών μυστικών και εισβολή σε υπολογιστές, αφού συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγο να προσπαθεί να μεταφέρει πίσω στην Κίνα προηγμένους κωδικούς υπολογιστών που φέρεται να έκλεψε από το πανεπιστήμιο, ανέφεραν οι εισαγγελείς.

Το Συμβούλιο Κινεζικών Υποτροφιών, το οποίο διοικείται από το υπουργείο Παιδείας της Κίνας, κάλυψε τα έξοδα που σχετίζονται με την έρευνα του Χου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το συμβούλιο τον απαίτησε να υποβάλλει συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με την έρευνά του στο UVA κάθε έξι μήνες, δήλωσε ο Χου στους ερευνητές.

Οι εισαγγελείς απέσυραν τις κατηγορίες εναντίον του Χου το 2020.

Φοιτητές επιστρέφουν στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια για το φθινοπωρινό εξάμηνο στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, στις 19 Αυγούστου 2017. Ο Χου Χαϊτζόου κατηγορήθηκε το 2020 για κλοπή εμπορικών μυστικών και εισβολή σε υπολογιστές, αφού συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγο να προσπαθεί να μεταφέρει πίσω στην Κίνα προηγμένους κωδικούς υπολογιστών που φέρεται να έκλεψε από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, ανέφεραν οι εισαγγελείς. Win McNamee/Getty Images

 

Παρενόχληση Κινέζων φιλοδημοκρατικών ακτιβιστών

Τον Απρίλιο του 2024, ο Γου Σιαολέι, Κινέζος πολίτης και φοιτητής του τμήματος μουσικής του Μπέρκλι, καταδικάστηκε σε εννέα μήνες φυλάκισης για κυβερνοπαρακολούθηση και απειλή ενός συμφοιτητή του στη Βοστώνη.

Ο φοιτητής είχε αναρτήσει ένα κομμάτι χαρτί κοντά στην πανεπιστημιούπολη της Βοστώνης με τις λέξεις «Σταθείτε με τον Κινεζικό Λαό», «Θέλουμε Ελευθερία» και «Θέλουμε Δημοκρατία», σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα. Κατά συνέπεια, ο Γου άρχισε να απειλεί τον φοιτητή μέσω της κινεζικής εφαρμογής ανταλλαγής μηνυμάτων WeChat, του Instagram και μέσω email.

Ο Γου αφέθηκε ελεύθερος στις 16 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους και στάλθηκε πίσω στην Κίνα. Η πρόωρη απελευθέρωσή του οφειλόταν στο αίτημα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, βάσει «σημαντικών συμφερόντων εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών» και της άσκησης της εξουσίας επιείκειας από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.

Το 2021, η ProPublica δημοσίευσε ένα άρθρο για τον Κονγκ Τζιχάο, έναν μεταπτυχιακό φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Purdue, ο οποίος παρενοχλήθηκε και απειλήθηκε από άλλους φοιτητές από την Κίνα επειδή δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή «που επαινούσε τον ηρωισμό των φοιτητών που σκοτώθηκαν στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν το 1989».
Λιγότερο από ένα μήνα μετά τη δημοσίευση του άρθρου, ο πρόεδρος του Purdue, Μιτς Ντάνιελς, καταδίκασε την παρενόχληση σε ένα email προς την πανεπιστημιακή κοινότητα.

«Οποιοσδήποτε τέτοιος εκφοβισμός είναι απαράδεκτος και ανεπιθύμητος στην πανεπιστημιούπολη μας», δήλωσε ο Ντάνιελς, σημειώνοντας ότι η οικογένεια του Κονγκ στην Κίνα «δέχθηκε επισκέψεις και απειλές από πράκτορες της μυστικής αστυνομίας [του κινεζικού καθεστώτος]».

Ο Γου Σιαολέι, Κινέζος πολίτης που τότε ήταν φοιτητής στο Berklee College of Music στη Βοστώνη, δίνει συνέντευξη στο FBI στο γραφείο της Τσέλσι της Μασαχουσέτης, στις 14 Δεκεμβρίου 2022. Γραφείο Εισαγγελέα των ΗΠΑ για την Περιφέρεια της Μασαχουσέτης/Handout μέσω Reuters

 

Φερόμενη Κινέζα κατάσκοπος

Η Κριστίν Φανγκ, ή Φανγκ Φανγκ, ήταν εγγεγραμμένη ως φοιτήτρια στο California State University–East Bay από το 2011 έως το 2015, σύμφωνα με μια ερευνητική έκθεση του Axios του 2020. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, φέρεται να είχε αναλάβει την δικτύωση και τη φιλία με ανερχόμενους αξιωματούχους των ΗΠΑ εκ μέρους της κομμουνιστικής Κίνας. Η Φανγκ φέρεται να εργαζόταν για το υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας, την επικεφαλής υπηρεσία πληροφοριών της Κίνας. Φέρεται επίσης να συνεργάστηκε στενά με το Κινεζικό Προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο.

Η Φανγκ έχτισε σχέσεις με πολλούς πολιτικούς στην Καλιφόρνια και αλλού, συμπεριλαμβανομένου του βουλευτή Έρικ Σουόλγουελ (Δ- Καλιφ.) όταν ήταν μέλος του δημοτικού συμβουλίου.

Χρησιμοποίησε επίσης την άντληση κεφαλαίων από την καμπάνια, τη δικτύωση και τις ρομαντικές ή σεξουαλικές σχέσεις με τουλάχιστον δύο δημάρχους από πόλεις της Μεσοδυτικής Αμερικής για να «αποκτήσει εγγύτητα με την πολιτική εξουσία», σύμφωνα με το Axios.

Η Φανγκ διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Κινέζικων Φοιτητών στο πανεπιστήμιο. Ο σύλλογος και οι αντίστοιχες κινεζικές φοιτητικές ομάδες ονομάζονται συλλογικά Σύλλογοι Κινέζων Φοιτητών και Ακαδημαϊκών, οι οποίοι εποπτεύονται από το Τμήμα Εργασίας Ενωμένου Μετώπου του κινεζικού καθεστώτος. Το τμήμα είναι υπεύθυνο για την άσκηση επιρροής και ελέγχου στις κινεζικές κοινότητες της διασποράς και την προώθηση ευνοϊκών αφηγημάτων για την Κίνα.

Η Κριστίν Φανγκ, γνωστή και ως Φανγκ Φανγκ, με τον τότε δημοτικό σύμβουλο του Δουβλίνου Έρικ Σουόλγουελ σε μια φοιτητική εκδήλωση τον Οκτώβριο του 2012. Όταν η Φανγκ ήταν εγγεγραμμένη ως φοιτήτρια στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας–East Bay, φέρεται να της ανατέθηκε η δικτύωση και η φιλία με ανερχόμενους Αμερικανούς αξιωματούχους εκ μέρους της κομμουνιστικής Κίνας. Στιγμιότυπο οθόνης/Κοινωνικά μέσα

 

Λαθρεμπόριο

Ο Τζιενχουά «Τζεφ» Λι, Κινέζος υπήκοος που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες με φοιτητική βίζα, καταδικάστηκε το 2019 σε 37 μήνες φυλάκιση για λαθρεμπόριο παραποιημένων προϊόντων της Apple από την Κίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Λι, 44 ετών, συνεργάστηκε με άλλους για να περάσει λαθραία περισσότερα από 40.000 παραποιημένα προϊόντα μεταξύ 2009 και 2014.

Μυστικοί αξιωματικοί του στρατού

Γε Γιαντσίνγκ

Η Γε Γιαντσίνγκ, υπολοχαγός του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, κατηγορήθηκε το 2020 για απάτη με βίζα, επειδή φέρεται να μίλησε ψευδώς στην αίτησή της για βίζα J-1, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως φοιτήτρια και μη αποκαλύπτοντας την τρέχουσα στρατιωτική της ιδιότητα.

Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή καταγγελία, η Γε ήταν φοιτήτρια ανταλλαγής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης από τον Οκτώβριο του 2017 έως τον Απρίλιο του 2019 με χορηγία του κινεζικού καθεστώτος. Ολοκλήρωσε «πολυάριθμες αποστολές» για τον κινεζικό στρατό κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, συμπεριλαμβανομένης της ανάκτησης στρατιωτικών πληροφοριών των ΗΠΑ και της αποστολής αμερικανικών εγγράφων στην Κίνα.

Κατά τη στιγμή της απαγγελίας της κατηγορίας, η Γε βρισκόταν στην Κίνα.

Εκδόθηκε ομοσπονδιακό ένταλμα σύλληψης για την Γε Γιαντσίνγκ, υπολοχαγό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, στο Περιφερειακό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών για την Περιφέρεια της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη, στις 28 Ιανουαρίου 2020. Η Γε κατηγορήθηκε το 2020 για απάτη με βίζα, επειδή φέρεται να ψευδολογούσε στην αίτησή της για βίζα J-1, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως φοιτήτρια και μη αποκαλύπτοντας την τρέχουσα στρατιωτική της ιδιότητα. FBI

 

Τανγκ Τζιουάν

Το 2020, τρεις Κινέζοι ερευνητές κατηγορήθηκαν ότι έκαναν ψευδείς δηλώσεις στις αιτήσεις τους για μη μεταναστευτική βίζα J-1 σχετικά με τους δεσμούς τους με τον κινεζικό στρατό, πριν οι υποθέσεις τους αποσυρθούν περίπου ένα χρόνο αργότερα.

Η Τανγκ Τζιουάν, πρώην επισκέπτρια ερευνήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, φέρεται να απέκρυψε στην αίτησή της για βίζα ότι είχε εργαστεί ως ερευνήτρια στο Στρατιωτικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Πολεμικής Αεροπορίας. Το FBI βρήκε επίσης δημόσια διαθέσιμες φωτογραφίες της Τανγκ με τη στολή του πολιτικού στελέχους του κινεζικού στρατού, του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΛΑΣ).

Η Τανγκ κατέφυγε στο κινεζικό προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο πριν συλληφθεί τον Ιούλιο του 2020.

Οι κατηγορίες εναντίον της αποσύρθηκαν τον Ιούλιο του 2021.

Η Τανγκ Τζιουάν, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, συνελήφθη στις 23 Ιουλίου 2020 επειδή απέκρυψε τους δεσμούς της με τον κινεζικό στρατό στην αίτησή της για βίζα. Δικαστικό έγγραφο

 

Γουάνγκ Σιν

Ο Γουάνγκ Σιν συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Λος Άντζελες τον Ιούνιο του 2020, πριν προλάβει να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο επιστροφής στην Κίνα, και κατηγορήθηκε για απάτη με βίζα.

Ο Γουάνγκ ισχυρίστηκε ψευδώς ότι είχε υπηρετήσει ως αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στον ΛΑΣ από τον Σεπτέμβριο του 2002 έως τον Σεπτέμβριο του 2016, υποβάλλοντας αίτηση για μη μεταναστευτική βίζα J-1. Μετά την απόκτηση της βίζας του, ο Γουάνγκ άρχισε να εργάζεται ως ιατρικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.

Είπε στους τελωνειακούς υπαλλήλους ότι εξακολουθούσε να εργάζεται στον ΛΑΣ ως τεχνικός «Επιπέδου 9» κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που φέρεται να μην ανέφερε στην αίτησή του για βίζα το 2018, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.

Ο Γουάνγκ δήλωσε αθώος το 2020 και η κυβέρνηση απέρριψε την υπόθεση το 2021.

Σονγκ Τσεν

Η Σονγκ Τσεν εισήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Δεκέμβριο του 2018 και άρχισε να εργάζεται ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η Σονγκ κατηγορήθηκε τον Ιούλιο του 2020 για απάτη με βίζα, αφού οι εισαγγελείς διαπίστωσαν ότι συνέχιζε να συνδέεται με την Πολεμική Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού πολύ μετά την ημερομηνία λήξης που δήλωσε ως Ιούνιο του 2011, στην αίτησή της για βίζα το 2018.

Τον Φεβρουάριο του 2021, οι εισαγγελείς υπέβαλαν αντικαταστατικό κατηγορητήριο εναντίον της Σονγκ, κατηγορώντας την για απάτη με βίζα, παρεμπόδιση της δικαιοσύνης, καταστροφή εγγράφων και ψευδή δήλωση σε ομοσπονδιακούς ερευνητές.

Η κυβέρνηση απέρριψε την υπόθεση τον Ιούλιο του 2021.