ΜΙΝΤΛΤΑΟΥΝ, Ν. Υόρκη – Σε λιγότερο από ένα χρόνο, η Gan Jing World, μια νέα πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, δημιούργησε μια σταθερή υποδομή με δικό της κέντρο δεδομένων και διακομιστή cloud για να εξασφαλίσει μια λειτουργία χωρίς λογοκρισία, σύμφωνα με τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο τεχνολογίας της εταιρείας Τζέημς Τσιου.
Gan Jing (Γκαν Τζινγκ) σημαίνει καθαρό στα κινέζικα, καθώς η πλατφόρμα έχει δεσμευτεί να παρέχει περιεχόμενο «απαλλαγμένο από βίαιο, ερωτικό, εγκληματικό ή επιβλαβές υλικό», σύμφωνα με τον ιστότοπο της νεοσύστατης εταιρείας. Ο Τσιου δήλωσε ότι η αγορά ανταποκρίθηκε θετικά- η νέα πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης έχει σημειώσει πάνω από 30 εκατομμύρια προβολές σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Η χρονική συγκυρία των εγκαινίων του νέου κτιρίου των κεντρικών γραφείων της νεοφυούς επιχείρησης -ΜΤ0 ή Middletown Zero- συνέπεσε με την πρώτη επέτειό της. Στην εκδήλωση παρευρέθησαν πάνω από 200 άτομα, μεταξύ των οποίων τοπικοί πολιτικοί, ηγέτες επιχειρήσεων και κοινοτήτων και δημιουργοί περιεχομένου. Πολλοί καλεσμένοι δήλωσαν ότι ενθαρρύνθηκαν από την επιχειρηματική ατμόσφαιρα και τη συλλογική καλή θέληση να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία για καλό σκοπό.
«Αν πιστεύετε σε μια θετική Αμερική, ελάτε στο Gan Jing World. Αν πιστεύετε στην επόμενη γενιά, ελάτε στο Gan Jing World – αν πιστεύετε στις παραδοσιακές αξίες και τον θεϊκό πολιτισμό, ελάτε στο Gan Jing World», δήλωσε ο Νικ Τζάνικι, διευθυντής δημοσίων σχέσεων της πλατφόρμας στον τομέα των μέσων ενημέρωσης, ο οποίος προέτρεψε τους καλεσμένους να διαδώσουν το μήνυμα.
«Πρόκειται για μια πλατφόρμα που θα αναπτυχθεί πάρα πολύ γρήγορα και είναι κάτι που ουσιαστικά χρειάζεται το ανθρώπινο γένος», πρόσθεσε.
Ο James Qiu, εκτελεστικός αντιπρόεδρος τεχνολογίας του Gan Jing World, κατά την τελετή εγκαινίων του πρώτου κτιρίου της εταιρείας, το οποίο ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Πρώτα οι άνθρωποι
Η Σέρι Γιν, εκτελεστική αντιπρόεδρος επιχειρήσεων, συνόψισε την προσέγγιση του Gan Jing World ως «πρώτα οι άνθρωποι». Η προτεραιότητα στις παραδοσιακές αξίες έναντι της τεχνολογίας είναι η βασική αξία του ομίλου.
Ο Τσιου και οι συνεργάτες του θεωρούν ότι η κοινωνία μας, που καθοδηγείται από την τεχνολογία κατά κύριο λόγο, χρειάζεται «να αποκαταστήσει τις παραδοσιακές αξίες και τα ηθικά συστήματα που συχνά επισκιάζονται», είπε. Καθώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τράβηξαν την προσοχή των γονέων κατά τη διάρκεια των πανδημικών αποκλεισμών, έλαβε επίσης υπόψη του τον εθισμό των νέων και το πώς ο εικονικός κόσμος μπορεί να πολώσει τις αντιλήψεις κάποιου λόγω των αλγορίθμων σύστασης περιεχομένου.
«Το σημείο εκκίνησης μιας τεχνολογικής εταιρείας είναι τόσο κρίσιμο όταν εξετάζουμε τις ηθικές αξίες και όλα όσα χρειάζονται για να διαμορφώσουμε την επόμενη γενιά του μέλλοντος», επεσήμανε και ο κ. Τζανίκι.
Σύμφωνα με τον Τσιου, πρώην στέλεχος της Apple, οι εταιρείες της Σίλικον Βάλεϊ ξεκίνησαν με βάση την τεχνολογία και οι αλγόριθμοι δεν διαφοροποιούνται με βάση το καλό ή το κακό περιεχόμενο, αλλά με βάση τη δημοτικότητα. Ωστόσο, το Gan Jing οργανώνει διαφορετικά το περιεχόμενό του, αντανακλώντας τον διαφορετικό σχεδιασμό του, ξεκινώντας από τις παραδοσιακές αξίες και χρησιμοποιώντας την τεχνολογία για την αποκατάστασή τους.
Όπως εξήγησε στην Epoch Times, το Gan Jing World είχε κατασκευάσει αυτό που αποκαλεί «αρχιτεκτονική πληροφοριών»: «Η αναλογία της αρχιτεκτονικής περιεχομένου είναι περισσότερο σαν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της πόλης. Έτσι, πηγαίνετε σε μια πόλη, και κοιτάζοντας την αρχιτεκτονική μπορείτε να καταλάβετε ότι εδώ είναι το δημαρχείο. Έτσι, γύρω από αυτή την περιοχή, ένα κτίριο είναι πιθανώς ένα κυβερνητικό κτίριο. Και ένας άλλος δρόμος μοιάζει με μια οικονομική περιοχή.
»Μέσα στον ιστότοπο του Gan Jing World, το περιεχόμενο συγκεντρώνεται γύρω από μια τέτοια μετα- ή θεμελιώδη δομή. Ως εκ τούτου, ο αλγόριθμος επιτρέπει στους θεατές του περιεχομένου να ορίσουν κατηγορίες για τις οποίες θέλουν να μάθουν, ώστε η τεχνολογία να μπορεί να εργαστεί για αυτούς για να διευκολύνει τη μελέτη τους.»
Η Sherry Yin, εκτελεστική αντιπρόεδρος των επιχειρήσεων του Gan Jing World, στην τελετή εγκαινίων του πρώτου κτιρίου της έδρας του, που ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Προστασία χρήστη
Η Σέρι Γιν είναι άλλο ένα στέλεχος που μετακόμισε από τη Σίλικον Βάλεϊ στη Χάντσον Βάλεϊ για να ενταχθεί στο δυναμικό του Gan Jing World. Όπως και οι συνάδελφοί της, ήθελε και αυτή να αξιοποιήσει την τεχνολογία για το καλό της κοινωνίας.
Δεσμεύτηκε ότι «δεν θα πουλήσει ποτέ τα δεδομένα των χρηστών» και δήλωσε ότι το απόρρητο των χρηστών αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για την εταιρεία. «Συλλέγουμε την απολύτως ελάχιστη ποσότητα δεδομένων χρηστών σε σύγκριση με άλλες πλατφόρμες. Επιτρέπουμε στους χρήστες να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στον ιστότοπό μας και να κατεβάζουν την εφαρμογή μας χωρίς την ανάγκη εγγραφής», δήλωσε στους καλεσμένους, προσθέτοντας ότι το Gan Jing World συλλέγει μόνο τα δεδομένα που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με τις κανονιστικές διατάξεις. «Δεν συμμετέχουμε στην ενεργή συλλογή πληροφοριών χρηστών ή στην παρακολούθηση της συμπεριφοράς των χρηστών.»
«Με το ιδιωτικό μας κέντρο δεδομένων, διασφαλίζουμε την ιδιωτικότητα των χρηστών και τηρούμε τη δέσμευσή μας για εμπειρίες χωρίς λογοκρισία. Η πρωτοποριακή μας λύση cloud προστατεύει τα δεδομένα των χρηστών από απειλές και αποτρέπει τη μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση», πρόσθεσε. «Ο αλγόριθμός μας επιδιώκει να εμπλουτίσει το μυαλό των ανθρώπων, εισάγοντας τους σε προγραμματισμό και θέματα που διευρύνουν τις γνώσεις τους και τρέφουν την ψυχή τους.»
Ο Joseph DeStefano, δήμαρχος του Μίντλταουν, στην τελετή εγκαινίων του πρώτου κτιρίου της Gan Jing World, το οποίο ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Τηρώντας τις υποσχέσεις που δόθηκαν
Πολλοί καλεσμένοι μίλησαν για τον ενθουσιασμό τους από το όραμα και την ανάπτυξη του Gan Jing World.
«Η άφιξη αυτής της εταιρείας υψηλής τεχνολογίας φέρνει μαζί της μυριάδες ευκαιρίες για οικονομική πρόοδο και δημιουργία θέσεων εργασίας στην πόλη μας», δήλωσε ο Τζόζεφ ΝτιΣτέφανο, δήμαρχος του Μίντλταουν. Είπε ότι του υποσχέθηκαν πριν από ένα χρόνο ταχεία ανάπτυξη και γρήγορο άνοιγμα ενός νέου κτιρίου με την ανακαίνιση ενός παλιού, κάτι που ο δήμαρχος σχολίασε ως «υπόσχεση που δόθηκε, υποσχέση που τηρήθηκε».
Ο Τζόζεφ Παόνε, εκπρόσωπος του γραφείου του βουλευτή Πάτρικ Ράιαν (Δ-N.Y.), μεγάλωσε στο Μίντλταουν. Μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τις βασικές αξίες του Gan Jing World: «Ακόμη και αν δεν αρέσκεστε στην τεχνολογία, το Gan Jing αντιπροσωπεύει ιδανικά και αξίες στην ίδια του την ονομασία – η ακριβής μετάφραση είναι καθαρή. Αυτό που αντιπροσωπεύει είναι οι βασικές κατευθυντήριες αρχές: όχι βία, όχι έγκλημα, όχι πορνογραφία, όχι ναρκωτικά. Όποιο κι αν είναι το επίπεδο της τεχνολογικής κατάρτισης σας, μπορείτε να συσπειρωθείτε πίσω από ιδανικά όπως αυτό.»
Ο Joseph Paone (α), εκπρόσωπος του γραφείου του βουλευτή Πάτρικ Ράιαν (Δ-N.Y.), παραδίδει το πιστοποιητικό εκτίμησης του βουλευτή στον Nick Janicki, διευθυντή δημοσίων σχέσεων του Gan Jing World, κατά την τελετή εγκαινίων της εταιρείας στο πρώτο κεντρικό της κτίριο, το οποίο ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο Λέστερ Τσανγκ (Ρ-Μπρούκλιν), ο πρώτος Ασιάτης Αμερικάνος που εκπροσωπεί το Μπρούκλιν στην Πολιτειακή Συνέλευση της Νέας Υόρκης, παρευρέθηκε επίσης στην εκδήλωση, αφού το προηγούμενο βράδυ το πολιτειακό νομοθετικό σώμα ολοκλήρωσε τις συνεδριάσεις του για το 2023. Είπε ότι το Gan Jing World πήρε μια σοφή απόφαση επιλέγοντας την τοποθεσία της επιχείρησης και ότι θα προσφέρει στους νέους ανθρώπους θέσεις εργασίας στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης.
Ο πολιτειακός νομοθέτης στην επιτροπή παιδείας ανησυχεί για την εθιστικότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και για την έλλειψη ηθικών αξιών από τη σχολική εκπαίδευση. Ελπίζει ότι οι προσπάθειες του Gan Jing World θα «μειώσουν τη βία», αναφέροντας συγκεκριμένες ανησυχίες για τη μουσική που προωθεί το σεξ και τη βία στους νέους.
«Πρέπει να επιστρέψουμε στα βασικά», δήλωσε στην Epoch Times.
«Είμαι βέβαιος ότι υπάρχει μια θετική αγορά», είπε, προσθέτοντας ότι είναι βέβαιος ότι η αποστολή του Gan Jing World θα έχει απήχηση στον κόσμο λόγω των οικογενειακών αξιών τόσο των μεταναστών όσο και των πολιτών.
Ο Lester Chang (Ρ-Μπρούκλιν), ο πρώτος Ασιάτης Αμερικάνος που εκπροσώπησε το Μπρούκλιν στην πολιτειακή συνέλευση της Νέας Υόρκης, στην τελετή εγκαινίων του πρώτου κτιρίου του Gan Jing World, που ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο Στήβεν Γκρος, διευθυντής οικονομικής ανάπτυξης της κομητείας Όραντζ, όπου βρίσκεται το Μίντλταουν, μίλησε εκ μέρους του εκτελεστικού διευθυντή της κομητείας Στήβεν Νιούχαους.
Χαρακτήρισε το κτίριο “MT0” της Gan Jing World «παράθυρο προς την κοινότητα» που θα φέρει θέσεις εργασίας επόμενης γενιάς στην κομητεία.
«Αλλά αυτό που πρόκειται να κάνει είναι να προσφέρει πραγματικά αυτή την ασφαλή ευκαιρία στους νέους και σε όλους να περιηγούνται στο διαδίκτυο χωρίς να εκτίθενται σε κάποια από αυτά τα πράγματα στα οποία μερικές φορές εκτίθενται», είπε ο Γκρος, επαινώντας την αποστολή της εταιρείας. «Και αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το Gan Jing World να προσφέρει πραγματικά μια υπηρεσία που είναι πραγματικά απαραίτητη στον κόσμο σήμερα.»
Η εταιρεία Gan Jing World πραγματοποιεί την τελετή εγκαινίων του πρώτου κεντρικού κτιρίου της, που ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023 (Samira Bouaou/The Epoch Times).
Η ηθοποιός και συγγραφέας Jacqui Phillips, στην τελετή εγκαινίων του Gan Jing World για το πρώτο κτίριο της έδρας της, το οποίο ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Καμία πολιτική λογοκρισία
Ο Τζάσπερ Φάκερτ, αρχισυντάκτης της εφημερίδας The Epoch Times, δήλωσε: «Η αποστολή του Gan Jing World να παρέχει στους ανθρώπους υγιές περιεχόμενο, να εστιάζει στον χαρακτήρα, να εστιάζει στην ηθική, είναι κάτι που αγαπήσαμε.
«Το Gan Jing World βασίζεται στην ιδέα ότι δεν υπάρχει πολιτική λογοκρισία και ότι οι άνθρωποι μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, να ζουν και να ενθαρρύνουν τον πολιτισμένο διάλογο. Και όλα αυτά είναι πράγματα που και εμείς, ως οργανισμός μέσων ενημέρωσης, αγαπάμε και προωθούμε», πρόσθεσε.
Το Gan Jing World πραγματοποιεί την τελετή εγκαινίων του πρώτου κτιρίου των κεντρικών του γραφείων, που ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η κινηματογραφίστρια και ηθοποιός Jenn Gotzon Chandler στην τελετή εγκαινίων του πρώτου κεντρικού κτιρίου του Gan Jing World, το οποίο ονομάζεται “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023 (Samira Bouaou/The Epoch Times).
Ενεργοποίηση
Η αποστολή του Gan Jing βρήκε ανταπόκριση στη Σάλι Τσέτγουιντ, συγγραφέα [που ζει] στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή της Βοστώνης. Έμαθε για τη νέα τεχνολογική πλατφόρμα σε μια τοπική εκδήλωση νωρίτερα αυτό τον μήνα και ήρθε να συμμετάσχει στην τελετή εγκαινίων του πρώτου εταιρικού κτιρίου του Gan Jing World. Τώρα, θέλει να ανοίξει ένα κανάλι στην πλατφόρμα Gan Jing World.
Περιέγραψε την εκδήλωση ως «καταπληκτική», «αναζωογονητική» και «συναρπαστική».
Είπε ότι πίστευε ότι το Gan Jing World θα καθαρίσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρέχοντας καθαρό, υγιεινό, φιλικό προς την οικογένεια υλικό και επιλογές. Τώρα, έχει μια πιο εκλεπτυσμένη άποψη για το τι κάνει η εταιρεία.
«Με πολλούς τρόπους, βλέπω το Gan Jing ως το ποντίκι που ‘ανέλαβε να βάλει το κουδούνι στη γάτα’. Τα κοινωνικά μέσα που βλέπουμε ότι είναι τόσο διεφθαρμένα είναι η γάτα. Και κάποιος, ένα ποντίκι, σηκώθηκε επιτέλους και είπε: “Πρέπει να βάλουμε ένα κουδουνάκι στη γάτα. Εντάξει, εγώ θα το αναλάβω”. Και όλα τα άλλα ποντίκια θα συσπειρωθούν», σχολίασε στην Epoch Times, προσθέτοντας ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τη γάτα – τον χειριστικό αλγόριθμο της Μεγάλης Τεχνολογίας. «Νομίζω ότι θα έχουμε πολλούς ανθρώπους που θα συσπειρωθούν υπέρ αυτού.»
«Δεν μπορείς να μην ενθουσιαστείς με αυτού του είδους την ενέργεια», πρόσθεσε.
Η Sally Chetwynd, συγγραφέας στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή της Βοστώνης, στην τελετή εγκαινίων του Gan Jing World για το πρώτο κτίριο της έδρας του, το οποίο ονομάστηκε “MT0” ή “Middletown Zero”, στο Μίντλταουν της Νέας Υόρκης, στις 22 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση είναι διαθέσιμες στη σελίδα #GoViralGJWmt0 της εταιρείας.
«Οι ανεμογεννήτριες προκαλούν το θάνατο πρωτοφανώς πολλών φαλαινών», δήλωσε πρόσφατα ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, σε προεκλογική συγκέντρωση στη Νότια Καρολίνα.
«Ξεβράζονται στην ακτή. Το είδα αυτό το Σαββατοκύριακο, τρία από αυτά βγήκαν στην επιφάνεια. Αυτό, παλιότερα, δεν γινόταν ούτε μια φορά το χρόνο. Τώρα αναδύονται σε εβδομαδιαία βάση», δήλωσε ο κος Τραμπ.
Παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης τήρησαν επιφυλακτική έως αρνητική στάση απέναντι στις παραπάνω δηλώσεις, χαρακτηρίζοντάς τες ως «μακροσκελή και σε μεγάλο βαθμό αβάσιμη επίθεση στις ανεμογεννήτριες» (Guardian) και λέγοντας ότι «δεν υποστηρίζονται από στοιχεία» αν και είχαν ξεπεράσει τις 9 εκατομμύρια προβολές (ΒΒC).
Το BBC επικαλέστηκε επίσης τον Ρομπ Ντήβιλ από το Πρόγραμμα Διερεύνησης Εκβρασμών Κητωδών της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, ο οποίος δήλωσε ότι οι θάνατοι φαλαινών προκαλούνται από την αλιευτική βιομηχανία και τα χτυπήματα πλοίων.
«Το να μιλάμε για τα αιολικά πάρκα ως πρόβλημα απομακρύνει τη συζήτηση από τις απτές απειλές που αποτελούν πρόβλημα για αυτά τα είδη», δήλωσε ο κος Ντήβιλ στο BBC.
Είπε ότι δεν υπάρχει καμία πειστική σχέση μεταξύ των θανάτων των φαλαινών και των αιολικών πάρκων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Άντριου Ρηντ, επίτροπος της Επιτροπής Θαλάσσιων Θηλαστικών με έδρα τις ΗΠΑ, δήλωσε στον Guardian ότι «δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονική απόδειξη ότι οι ανεμογεννήτριες ή η τοποθέτηση ανεμογεννητριών προκαλούν μαζικούς θανάτους των κητών».
Αν και υπάρχουν ευρύτερες ανησυχίες σχετικά με την εκβιομηχάνιση του ωκεανού, είπε ότι οι θάνατοι φαλαινών προκαλούνται από τα χτυπήματα των σκαφών, την εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία και την αύξηση της θερμοκρασίας του ωκεανού που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή.
«Ο πληθυσμός των μεγάπτερων φαλαινών, ειδικότερα, ανακάμπτει από το κυνήγι και πλησιάζουν στις ακτές για να τραφούν με θηράματα, πράγμα που σημαίνει ότι χτυπιούνται καθώς μπαίνουν στις γραμμές των πλοίων ή παγιδεύονται σε δίχτυα», δήλωσε ο κος Ρηντ.
Είπε ότι οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για τις ωκεάνιες ανεμογεννήτριες υπηρετούν τα «συμφέροντα των ορυκτών καυσίμων», τα οποία απειλούνται από τη λεγόμενη καθαρή ενέργεια.
Φάλαινες και τουρμπίνες
Τον Αύγουστο, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) ανέφερε στην Epoch Times ότι από τον Δεκέμβριο του 2022 είχαν σημειωθεί 65 θάνατοι μεγάλων φαλαινών κατά μήκος της ανατολικής ακτής. Τρεις νεκρές φάλαινες ξεβράστηκαν μέσα σε μία εβδομάδα στο Fire Island της Νέας Υόρκης, στο Long Branch του New Jersey και στο Long Beach της Νέας Υόρκης.
Τον Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση Μπάιντεν δημοσίευσε το «Σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής μεταφοράς στην περιοχή του Ατλαντικού των ΗΠΑ».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δείχνει ένα διάγραμμα ανεμογεννήτριας κατά τη διάρκεια συνάντησης για την ομοσπονδιακή-κρατική σύμπραξη υλοποίησης της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, στον Λευκό Οίκο, στις 23 Ιουνίου 2022. (Drew Angerer/Getty Images)
Ο στόχος του προέδρου Μπάιντεν ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι η ανάπτυξη 30 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2030.
Το σχέδιο βασίζεται στη «μελέτη μεταφοράς υπεράκτιας αιολικής ενέργειας στον Ατλαντικό» για τον συντονισμό της «έγκαιρης πρόσβασης στη μεταφορά για την υπεράκτια αιολική ενέργεια» και την «αξιολόγηση πολλαπλών διαδρομών για την επίτευξη των στόχων της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας».
Μια νεκρή γκρίζα φάλαινα στην ακτή της παραλίας Λιμαντούρ στο Πόιντ Ρέιες Στέισον της Καλιφόρνια, στις 23 Μαΐου 2019. (Justin Sullivan/Getty Images)
Η Λίζα Λίνοουζ, ιδρύτρια της οργάνωσης WindAction, δήλωσε στο πρόσφατο ντοκυμαντέρ «Thrown to the Wind» ότι στη βιασύνη της να επιτύχει αυτούς τους στόχους, η βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει παραμερίσει την «αρχή της προφύλαξης», σύμφωνα με την οποία το βάρος της αποφυγής ή της ελαχιστοποίησης της βλάβης πέφτει στον κατασκευαστή.
Η κα Λίνοουζ λέει ότι η κίνηση αυτή στοιχίζει ζωές.
«Περίπου 350 φάλαινες έχουν πεθάνει κατά μήκος της ανατολικής ακτής από το 2016», είπε.
Η άνοδος ξεκίνησε το 2016, είπε, με μια μικρή πτώση το 2022.
«Και τους πρώτους έξι μήνες του 2023 -δηλαδή μόλις μισό χρόνο- πέθαναν περίπου 40 και πλέον φάλαινες», δήλωσε η κα Λίνοουζ.
Επί του παρόντος, συνολικά 3.500 ανεμογεννήτριες προτείνονται για κατασκευή σε 2,2 εκατομμύρια στρέμματα ωκεανού κατά μήκος της ανατολικής ακτής.
Η γεωφυσική τεχνολογία υψηλής ανάλυσης που χρησιμοποιείται για την έρευνα του πυθμένα του ωκεανού για τη μελλοντική κατασκευή αυτών των ανεμογεννητριών εκπέμπει συχνότητες που κάποιοι πιστεύουν ότι βομβαρδίζουν τις φάλαινες και τα δελφίνια με δυνατούς ήχους που έχουν ως αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό τους και την αδυναμία τους να διασχίσουν τα νερά με την ίδια ασφάλεια όπως πριν.
Ο Ρόμπερτ Ραντ, περιβαλλοντικός επιστήμονας, δήλωσε ότι το Γραφείο Διαχείρισης Ωκεάνιας Ενέργειας των ΗΠΑ (BOEM) και η NOAA δεν έχουν λάβει υπόψη τους τις καταστροφικές για τα κήτη συνέπειες από τους δυσάρεστους ήχους που αντηχούν από την κατασκευή των ανεμογεννητριών.
Πλήθος κόσμου γύρω από μια νεκρή μεγάπτερη φάλαινα στην παραλία Ντοκβάιλερ στην Πλάγια Ντελ Ρέυ της Καλιφόρνια, την 1η Ιουλίου 2016. (Frederic J. Brown/AFP μέσω Getty Images)
«Δεν κάνουν τη σύνδεση μεταξύ ενός δυνατού θορύβου στο νερό και των ειδών που απομακρύνονται από αυτόν τον θόρυβο, και αυτό είναι ένα πρόβλημα, επειδή δεν έχουν τα αποθέματα λίπους για να τρέχουν για πάντα προσπαθώντας να απομακρυνθούν από αυτόν τον θόρυβο», αναφέρει ο κος Ραντ στο ντοκυμαντέρ.
«Αν ένα μοσχάρι χωριστεί από τη μητέρα του, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι και τα δύο αρχίζουν να στρεσάρονται πολύ και δεν αργούν να πεθάνουν. Είναι μια θανατηφόρα κατάσταση. Το μοσχάρι χρειάζεται τη μητέρα για τροφή και η μητέρα αγωνιά να βρει το μοσχάρι.»
Όταν η μητέρα και το μοσχάρι έχουν εξαντλήσει την ενέργειά τους, αφήνονται και πεθαίνουν, είπε.
Ο κος Ραντ δημοσίευσε τον Σεπτέμβριο μια ανεξάρτητη τεχνική μελέτη που εξέτασε τον «λειτουργικό θόρυβο των γεωφυσικών σόναρ σκαφών» με σκοπό τη βελτίωση της «προστασίας από τον θόρυβο» για τη θαλάσσια ζωή.
«Αυτό που βλέπω είναι ανησυχητικό», δήλωσε ο κος Ραντ. «Αυτό που βλέπω είναι επίπεδα πάνω από το όριο που η ίδια η NOAA έθεσε για να προστατευθεί σε αποστάσεις που είναι πολύ υψηλότερες από αυτές που είχαν χορηγηθεί στην άδεια για τυχαία παρενόχληση. Έτσι, για μένα, μοιάζει με απόλυτη κατάρρευση της κανονιστικής προστασίας για τη φάλαινα.»
Η σιωπή των περιβαλλοντικών ομάδων
Όταν πρόκειται για την ανάπτυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, περιβαλλοντικές ομάδες όπως η Greenpeace και η Sierra Club υπερασπίζονται την άγρια ζωή, λέει η κα Λίνοουζ, αλλά στην περίπτωση των λεγόμενων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είτε κατηγορούν άλλους παράγοντες, όπως τα χτυπήματα πλοίων και την κλιματική αλλαγή, είτε σιωπούν.
Μια μεγάπτερος φάλαινα κολυμπά κοντά σε ένα κρουαζιερόπλοιο, που πλέει στον κόλπο Ντίσκο στο Ιλούλισσατ της Γροιλανδίας, στις 4 Αυγούστου 2019. (Sean Gallup/Getty Images)
Το 2021, η Εθνική Υπηρεσία Θαλάσσιας Αλιείας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φάλαινα Ράις στον Κόλπο του Μεξικού αποτελεί ξεχωριστό είδος, από το οποίο παραμένουν μόνο 50 άτομα.
Τον Ιούλιο, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) πρότεινε να χαρακτηριστούν 18 εκατομμύρια στρέμματα του Κόλπου του Μεξικού από το Τέξας έως τη Φλόριντα ως ζωτικός βιότοπος της φάλαινας Ράις, μια πρόταση που θα περιόριζε σημαντικά τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις υπεράκτιες γεωτρήσεις.
Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες κατά μήκος της ακτής του Κόλπου κατέθεσαν αγωγές κατά του χαρακτηρισμού, υποστηρίζοντας ότι η πρόταση δεν ήταν καλά μελετημένη και θα έβλαπτε την οικονομία, σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post.
Ο περιφερειακός δικαστής των ΗΠΑ Τζέιμς Κέιν, διορισμένος από τον τότε πρόεδρο Τραμπ, δικαίωσε τις αγωγές και διέταξε τη NOAA να αποσύρει την πρότασή της.
Περιβαλλοντικές ομάδες, όπως το Κέντρο για τη Βιολογική Ποικιλομορφία, τάχθηκαν υπέρ της προστασίας της περιοχής και η ομάδα έχει κινήσει αρκετές αγωγές υποστηρίζοντας ότι οι υπεράκτιες γεωτρήσεις βλάπτουν την άγρια ζωή των ωκεανών – ωστόσο, η οργάνωση δεν έχει καταβάλει καμία προσπάθεια να αμφισβητήσει τις επιπτώσεις της υπεράκτιας αιολικής ανάπτυξης στις φάλαινες.
Στις 28 Σεπτεμβρίου, το Κέντρο κατέθεσε επείγουσα αίτηση ζητώντας από τη NOAA να επιβάλει όρια ταχύτητας για τα σκάφη.
Ανεμογεννήτριες του αιολικού πάρκου του Μπλοκ Άιλαντ, κοντά στο Μπλοκ Άιλαντ, Ρ.Ι., στις 7 Ιουλίου 2022. (John Moore/Getty Images)
«Οι δεξιές φάλαινες χρειάζονται άμεσα προστασία», τόνισε η Κρίστεν Μόνσελ, νομική διευθύντρια ωκεανών του Κέντρου Βιολογικής Ποικιλομορφίας, σε δήλωσή της.
«Ακόμα και ένα χτύπημα πλοίου θα έφερνε αυτές τις φάλαινες ένα βήμα πιο κοντά στην εξαφάνιση, αλλά τα όρια ταχύτητας συμβάλλουν στην προστασία τους. Οι ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι δεν μπορούν να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και να μην κάνουν τίποτα, ενώ οι δεξιές φάλαινες κινδυνεύουν.»
Το ερώτημα που πολλοί κάτοικοι της ανατολικής ακτής συνεχίζουν να θέτουν παραμένει: Γιατί οι φάλαινες, οι οποίες για δεκαετίες έκαναν ελιγμούς ανάμεσα στα σκάφη, ξαφνικά τα τελευταία χρόνια δεν μπορούν να αποφύγουν τα χτυπήματα των πλοίων ;
Προσφυγή αγωγής
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, η οργάνωση Nantucket Residents Against Turbines (NRAT – Κάτοικοι του Ναντάκετ κατά των ανεμογεννητριών) κατέθεσε προσφυγή για μια υπόθεση στην οποία η οργάνωση ισχυρίζεται ότι διάφορες ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές για την άγρια φύση δεν συμμορφώθηκαν με την Εθνική Πράξη Περιβαλλοντικής Πολιτικής και την Πράξη για τα απειλούμενα είδη όταν «αξιολόγησαν, γνωστοποίησαν και μετρίασαν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της απόφασής τους να εγκρίνουν το υπεράκτιο αιολικό έργο Vineyard Wind 1, έργο που αποτελείται από 62 ανεμογεννήτριες ύψους όσο το Άγαλμα της Ελευθερίας, με πτερύγια μήκους έως και 91 μέτρα».
Η αρχική αγωγή είχε απορριφθεί τον Μάιο από την περιφερειακή δικαστή των ΗΠΑ Ίντιρα Ταλουάνι, διορισμένη από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Η NRAT ανέφερε στην αγωγή ότι οι εναγόμενοι – BOEM, NOAA και η Εθνική Υπηρεσία Θαλάσσιας Αλιείας- θέτουν το οικοσύστημα σε «σοβαρό» κίνδυνο.
«Ίσως ακόμη και να ωθούν τουλάχιστον ένα είδος – τη δεξιά φάλαινα του Βόρειου Ατλαντικού – σε σημείο εξαφάνισης», ισχυρίστηκε η NRAT.
Επιστήμονες χρησιμοποιούν δελτία δεδομένων για να αναγνωρίσουν τις φάλαινες, κατά τη διάρκεια ερευνητικής αποστολής για τη δεξιά φάλαινα με το Κέντρο Παράκτιων Μελετών, με άδεια της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, στο Κέιπ Κοντ της Μασαχουσέτης, στις 5 Απριλίου 2022. (Joseph Prezioso/AFP μέσω Getty Images)
Το υπεράκτιο αιολικό έργο Vineyard Wind πρόκειται να κατασκευαστεί στα ανοικτά των νότιων ακτών του Ναντάκετ στη Μασαχουσέτη.
Η δικαστής Ταλουάνι έκρινε ότι η ομάδα δεν κατάφερε να αποδείξει ότι οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες διαχείρισης της άγριας πανίδας είχαν παραβιάσει την Εθνική Πράξη Περιβαλλοντικής Πολιτικής ή την Πράξη για τα απειλούμενα είδη στις δηλώσεις επιπτώσεων για το έργο το 2021.
Η NRAT ισχυρίστηκε στην αγωγή ότι τόσο η BOEM όσο και η NOAA απέτυχαν να διασφαλίσουν ότι το έργο «δεν θα θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση ομοσπονδιακά καταγεγραμμένων ειδών, όπως είναι η Δεξιά Φάλαινα του Βορείου Ατλαντικού, και να αποφύγουν να θέσουν σε κίνδυνο τη συνέχιση της ύπαρξης αυτών των ομοσπονδιακά καταγεγραμμένων ειδών».
Η φάλαινα του Βορείου Ατλαντικού, σύμφωνα με τη NRAT, είναι ένα «εμβληματικό θαλάσσιο ζώο» που μεταναστεύει κατά μήκος της ανατολικής ακτής.
«Είναι επίσης ένα από τα πιο απειλούμενα είδη σε ολόκληρο τον κόσμο, με λιγότερα από 400 γνωστά άτομα στη φύση», δήλωσε η NRAT.
«Ακόμα χειρότερα, το είδος απειλείται συνεχώς από χτυπήματα σκαφών, εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία και απώλεια διατροφικών πηγών, με αποτέλεσμα την υψηλή θνησιμότητα και χαμηλά ποσοστά αναπαραγωγής.»
Η NRAT δήλωσε ότι η θαλάσσια περιοχή νότια-νοτιοδυτικά του νησιού Ναντάκετ αποτελεί «από παλιά ένα ασφαλές καταφύγιο» για τη φάλαινα.
«Δυστυχώς, αυτό ακριβώς το μέρος επέλεξε η BOEM για την κατασκευή της μεγαλύτερης υπεράκτιας αιολικής συστοιχίας μέχρι σήμερα. Το έργο Vineyard Wind είναι ένα – αλλά μόνο ένα – από τα υπεράκτια αιολικά έργα που προτείνονται για την περιοχή αυτή», δήλωσε η κοινοτική ομάδα.
Το υπεράκτιο αιολικό έργο Vineyard Wind πρόκειται να κατασκευαστεί στα ανοικτά των νοτίων ακτών του Ναντάκετ της Μασαχουσέτης, ενός «παλαιόθεν ασφαλούς καταφυγίου» της φάλαινας.
«Εκτός αν παροπλιστούν»
Η NOAA διαθέτει ένα δίκτυο οργανισμών που διερευνούν τους θανάτους φαλαινών.
Μεταξύ αυτών των οργανώσεων συγκαταλέγεται και η Atlantic Marine Conservation Society, η οποία, πριν από το 2021, αποτελούνταν από αρκετά άτομα που είχαν δεσμευτεί να σώσουν φάλαινες, σύμφωνα με την κα Λίνοουζ.
Γύρω στο 2021, αυτό άλλαξε, με τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να εργάζονται επίσης για την εταιρεία αιολικής ενέργειας Equinor.
Ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Atlantic Marine Conservation Society Πωλ Τόννα είναι επικεφαλής λομπίστας της Equinor, δήλωσε η κα Λίνοουζ, ενώ το μέλος του διοικητικού συμβουλίου Τζένιφερ Ντυπόν είναι υπεύθυνη στρατηγικών περιβαλλοντικών υποθέσεων στην Equinor.
«Περίπου το μισό διοικητικό συμβούλιο της Atlantic Marine Conservation Society φαίνεται να επωφελείται από την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, και πρόκειται για την οργάνωση που είναι υπεύθυνη για τη διερεύνηση των θανάτων φαλαινών που συμβαίνουν στα ανοικτά των ακτών της Νέας Υόρκης», είπε.
Η Epoch Times επικοινώνησε με την Atlantic Marine Conservation Society για σχόλια.
Σε επιστολή του 2022 προς την BOEM, ο επικεφαλής της NOAA για τα προστατευόμενα είδη Σων Χέιζ εξέφρασε την ανησυχία του για την ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών κατασκευών και το ενδεχόμενο να βλάψουν τη θαλάσσια ζωή στα νερά της νότιας Νέας Αγγλίας, δήλωσε η κα Λίνοουζ.
Μέλη της Ναυτικής Συμμαχίας του Βορειοδυτικού Ατλαντικού (Northwest Atlantic Marine Alliance) εξετάζουν το κουφάρι μιας μεγαπτέρου φάλαινας στην παραλία Λίντο στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, στις 31 Ιανουαρίου 2023. (Kena Betancur/AFP via Getty Images)
Οι κίνδυνοι που απαρίθμησε ο κος Χέιζ περιελάμβαναν τον αυξημένο θόρυβο, την κυκλοφορία των σκαφών, την καταστροφή των ενδιαιτημάτων και τους κινδύνους παγίδευσης, καθώς και τις διαταραχές στις διατροφικές πηγές της φάλαινας.
Αν και οι κίνδυνοι μπορούν να «μετριαστούν σε κάποιο βαθμό», οι «ωκεανογραφικές επιπτώσεις» από τις ανεμογεννήτριες που θα λειτουργούν για μια περίοδο 30 ετών δεν μπορούν να μετριαστούν, «εκτός κι αν [τα αιολικά πάρκα] παροπλιστούν», δήλωσε ο κος Χέιζ.
Έκκληση για έρευνα
Παρά τον συναγερμό που σήμαναν πολλοί επιστήμονες, τα μέσα ενημέρωσης και οι περιβαλλοντικές ομάδες συνεχίζουν να αγνοούν τις ανησυχίες που εκφράζονται, χαρακτηρίζοντάς τες ως παραπληροφόρηση που χρηματοδοτείται από ομάδες υπέρ του πετρελαίου.
Νωρίτερα φέτος, ο βουλευτής Τζεφ Βαν Ντριου (R-N.J.) και άλλοι ζήτησαν από το Γραφείο Κυβερνητικής Λογοδοσίας να διερευνήσει τις επιπτώσεις της υπεράκτιας αιολικής ανάπτυξης στο Νιου Τζέρσεϊ εν μέσω της αύξησης των θανάτων θαλάσσιων άγριων ζώων.
Ο κος Βαν Ντριου μοιράστηκε το απόσπασμα του πρώην προέδρου Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλώνοντας ότι ο αριθμός των φαλαινών που ξεβράζονται στις ακτές του Ατλαντικού είναι «ιστορικός».
«Γιατί δεν γίνονται έρευνες;», ρώτησε ο κος Βαν Ντριου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Γιατί δεν υπάρχει περιβαλλοντική οργή; Γιατί τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σιωπούν;»
Ο κορυφαίος εισαγγελέας του Αρκάνσας προειδοποίησε στις 2 Ιουλίου ότι οι Αμερικανοί θα πρέπει να είναι επιφυλακτικοί στη χρήση της εφαρμογής Temu, επειδή πρόκειται ουσιαστικά για μια «επιχείρηση κλοπής δεδομένων».
«Η απειλή από την Κίνα δεν είναι καινούργια και είναι πραγματική», δήλωσε ο γενικός εισαγγελέας του Αρκάνσας Τιμ Γκρίφιν στο Fox Business στις 2 Ιουλίου, μία εβδομάδα μετά την κατάθεση αγωγής από το γραφείο του κατά της εταιρείας. «Η Temu δεν είναι μια διαδικτυακή αγορά όπως η Amazon ή η Walmart. Είναι μια επιχείρηση κλοπής δεδομένων που πουλάει αγαθά ως μέσο για έναν σκοπό».
Είπε ότι είναι «σύνηθες για μια διαδικτυακή αγορά όπως η Amazon, όπως η Walmart, να συλλέγει ορισμένα δεδομένα των καταναλωτών στο πλαίσιο της κανονικής λειτουργίας της επιχείρησης. Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει εδώ».
Αντίθετα, η εταιρεία χρησιμοποιεί κακόβουλο και κατασκοπευτικό λογισμικό για να «μπει στο τηλέφωνό σας, στη συσκευή σας και να συλλέξει τα δεδομένα σας», δήλωσε ο κ. Γκρίφιν.
«Όχι μόνο τα παραδοσιακά δεδομένα των καταναλωτών, αλλά χρησιμοποιώντας κακόβουλο λογισμικό, κατασκοπευτικό λογισμικό για να έχουν πλήρη πρόσβαση στις πληροφορίες σας. Και [πηγαίνοντας] ένα βήμα παραπέρα, ο κώδικάς τους είναι γραμμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η ανίχνευση», είπε.
Η Temu λειτουργεί από τη μητρική εταιρεία Pinduoduo Inc. με έδρα τη Σαγκάη της Κίνας, η οποία περιλαμβάνει «πρώην Κινέζους κομμουνιστές αξιωματούχους» στις τάξεις της, δήλωσε ο κ. Γκρίφιν.
Η αγωγή, η οποία κατατέθηκε κατά της μητρικής εταιρείας της εταιρείας, ζητά δίκη με σώμα ενόρκων καθώς και μόνιμο αποκλεισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων της Temu. Ζητείται επίσης πρόστιμο 10.000 δολαρίων για κάθε παραβίαση ενός νόμου της πολιτείας του Αρκάνσας, γνωστού ως νόμος περί παραπλανητικών πρακτικών.
Η αγωγή επικαλείται κυρίως έρευνα της Grizzly Research, η οποία αναλύει εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, και ισχυρίζεται ότι η Temu μπορεί «σκόπιμα […] να αποκτήσει απεριόριστη πρόσβαση στο λειτουργικό σύστημα του τηλεφώνου ενός χρήστη, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της κάμερας του χρήστη, της συγκεκριμένης θέσης, των επαφών, των μηνυμάτων κειμένου, των εγγράφων και άλλων εφαρμογών».
Στην έκθεσή της, η Grizzly Research ανέφερε ότι υποψιάζεται ότι η Temu «ήδη πουλάει, ή σκοπεύει να πουλήσει, παράνομα κλεμμένα δεδομένα από πελάτες δυτικών χωρών για να διατηρήσει ένα επιχειρηματικό μοντέλο που κατά τα άλλα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία».
«Η Temu εκτιμάται ότι χάνει 30 δολάρια ανά παραγγελία. Οι διαφημιστικές της δαπάνες και τα έξοδα αποστολής (1 έως 2 εβδομάδες από την Κίνα, ταχεία παράδοση στις ΗΠΑ) είναι αστρονομικά», αναφέρεται στην έκθεση.
«Αναρωτιέται κανείς πώς αυτή η επιχείρηση θα μπορούσε ποτέ να είναι κερδοφόρα. Η Temu είναι ένας διαβόητος κακός παράγοντας στον κλάδο της. Βλέπουμε αχαλίνωτη χειραγώγηση χρηστών, απάτες που μοιάζουν με αλυσιδωτές επιστολές από συγγενείς και φίλους για την προώθηση εγγραφών και, συνολικά, τις πιο επιθετικές και αμφισβητήσιμες τεχνικές για τη χειραγώγηση μεγάλου αριθμού ανθρώπων για την εγκατάσταση της εφαρμογής».
Σε δήλωσή της μετά την κατάθεση της αγωγής, η Temu δήλωσε ότι είναι «απογοητευμένη» και δήλωσε ότι η αγωγή δεν παραθέτει «καμία ανεξάρτητη πραγματογνωμοσύνη».
«Οι ισχυρισμοί της αγωγής βασίζονται σε παραπληροφόρηση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, κυρίως από έναν πωλητή ανοικτών πωλήσεων, και είναι εντελώς αβάσιμοι. Αρνούμαστε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς και θα υπερασπιστούμε σθεναρά τους εαυτούς μας», δήλωσε η εταιρεία. «Κατανοούμε ότι ως νέα εταιρεία με καινοτόμο μοντέλο εφοδιαστικής αλυσίδας, κάποιοι μπορεί να μας παρεξηγήσουν με την πρώτη ματιά και να μην μας καλωσορίσουν».
Σύμφωνα με τον ιστότοπο αναλύσεων Backlinko, η Temu ήταν η εφαρμογή αγορών με τις περισσότερες λήψεις σε όλο τον κόσμο το 2023, με περισσότερες από 330 εκατομμύρια λήψεις – περίπου 1,8 φορές περισσότερες από την εφαρμογή Amazon Shopping.
Την 1η Ιουλίου, το Texas Public Policy Foundation (Ίδρυμα Δημόσιας Πολιτικής του Τέξας) εξέδωσε παρόμοια προειδοποίηση για την εφαρμογή, λέγοντας ότι «μπορεί να έχει πρόσβαση σχεδόν σε οτιδήποτε στο τηλέφωνό σας», πράγμα που σημαίνει ότι οι αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας «θα μπορούσαν θεωρητικά να εγκαταστήσουν εφαρμογές και αρχεία κατασκοπευτικού λογισμικού στην έξυπνη συσκευή ενός ατόμου για να τα χρησιμοποιήσουν για την πλήρη παρακολούθηση όλων των δραστηριοτήτων του χρήστη σε ένα τηλέφωνο».
«Αυτό θα επέτρεπε στην Κίνα να παρακολουθεί τις κινήσεις στο πληκτρολόγιο και τα αρχεία καταγραφής για να έχει άμεση εικόνα των διαπιστευτηρίων σύνδεσης για άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τραπεζικούς λογαριασμούς», προειδοποίησε το ίδρυμα.
Οι εκπρόσωποι της Temu δεν απάντησαν μέχρι την ώρα της δημοσίευσης του άρθρου σε αίτημα των Epoch Times για σχολιασμό.
Ο Λύντον Χάρρις βρήκε τη δουλειά των ονείρων του όταν διορίστηκε ιερέας του παρεκκλησίου του Αγίου Παύλου στη Γουώλ Στρητ, τον Απρίλιο του 2001. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, τραγικά γεγονότα θα άλλαζαν για πάντα την πορεία της ζωής του.
Ο Χάρρις έχασε το σπίτι του, τη γυναίκα του, ακόμη και την υγεία του, υποφέροντας από μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και βλάβη στους πνεύμονες.
Ένιωθε πως είχε κάθε δικαίωμα να δυσανασχετεί με τον κόσμο και έτσι έκανε. Αυτό που τον έσωσε ήταν κάτι απροσδόκητο: η δύναμη της συγχώρεσης.
Από ήρωας, θύμα
Μόλις τρία τετράγωνα μακριά από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, η εκκλησία του Λύντον στάθηκε μάρτυρας της τραγωδίας της 11ης Σεπτεμβρίου. Η καταστροφή διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια του. Είδε τους πύργους να πέφτουν και στη συνέχεια, είδε από κοντά τους ανθρώπους που είχαν χάσει τα σπίτια τους και τους αγαπημένους τους και δεν είχαν πού να στραφούν.
Μπροστά στη συντριπτική ανάγκη των ανθρώπων, ο Λόντον συντόνισε μια ομάδα εθελοντών για να στήσουν έναν αυτοσχέδιο σταθμό τροφίμων, σερβίροντας χάμπουργκερ και χοτ ντογκ. Αργότερα, συνέβαλε στην προώθηση αυτών των ανθρωπιστικών προσπαθειών στο Σημείο Μηδέν, ανοίγοντας την εκκλησία του, το παρεκκλήσι του Αγίου Παύλου, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πρώτων ανταποκριτών και των εργαζομένων στο Σημείο Μηδέν, προσφέροντας φαγητό, μασάζ, χειροπρακτική φροντίδα και συμβουλευτική. Η εκκλησία προσέφερε επίσης ένα μέρος για να κοιμηθούν οι άνθρωποι, παρέχοντας ακόμη και αρκουδάκια σε παιδιά – ή ενήλικες – που τα είχαν μεγάλη ανάγκη.
Ο Λύντον με μια ρόμπα στολισμένη με σήματα των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, που αντιπροσωπεύουν την αλληλεγγύη, την υποστήριξη και τη μνήμη. (Ευγενική παραχώρηση της Χριστίνα Σάντερσον)
«Η μητέρα μου πάντα με δίδασκε ότι αν κάποιος έχει πρόβλημα, τον βοηθάς. Και μετά, αν μπορείς, τον ταΐζεις», λέει ο Λόντον.
Ωστόσο, η ηγεσία της εκκλησίας του είχε άλλα σχέδια. Μετατόπισαν την εστίασή τους από την ανθρωπιστική βοήθεια στη συντήρηση των κτηρίων. Ο Λόντον αντιστάθηκε χωρίς αποτέλεσμα, και προς έκπληξή του, η διοίκηση της εκκλησίας δεν αναγνώρισε ούτε εκτίμησε τις προσπάθειές του να βοηθήσει τους ανθρώπους.
Μήνες αργότερα, βρέθηκε ανάμεσα σε ένα κατάμεστο ακροατήριο, που είχε πάει στην Ιστορική Εταιρεία της Νέας Υόρκης για να δει το τρέιλερ ενός ντοκυμαντέρ που είχε φτιάξει η εκκλησία για τη διακονία του παρεκκλησίου του Αγίου Παύλου στο Σημείο Μηδέν, για να διαπιστώσει ότι, ως εμπνευστής και κεντρικό πρόσωπο, έχοντας εργαστεί πάνω από 240 ημέρες επιβλέποντας την επιχείρηση, δεν εμφανιζόταν ούτε σε ένα καρέ.
Ήταν σαν να είχε διαγραφεί, «σαν να μην τους ενδιέφερε τίποτα από όσα έκανα», είπε.
Οι οκτώμισι μήνες που προσέφερε με αυταπάρνηση στο Σημείο Μηδέν τού κόστισαν βλάβες στους πνεύμονες και τα ιγμόρεια του – τώρα άρχιζε να αναδύεται η αίσθηση της θυματοποίησης.
Νιώθοντας θυμωμένος και προδομένος, παραιτήθηκε.
«Σύντομα, η ζωή μου άρχισε να καταρρέει», διηγείται. Λίγο αργότερα, έχασε το σπίτι του και ο γάμος του διαλύθηκε. Με άρρωστο σώμα και μυαλό, υπέφερε από κατάθλιψη και διαταραχή μετατραυματικού στρες.
Η δυσαρέσκειά του κράτησε για μια δεκαετία – ζούσε στο προσωπικό του «Σημείο Μηδέν».
«Ο Νέλσον Μαντέλα το είπε καλύτερα: ‘Το να μην συγχωρείς είναι σαν να πίνεις εσύ δηλητήριο και να περιμένεις να πεθάνουν οι εχθροί σου από αυτό’», λέει ο Λόντον.
«Ήπια αυτό το δηλητήριο και μερικές φορές είχε πολύ καλή γεύση. Και κάθε φορά που έπινα μια γουλιά, ένα ακόμα κομμάτι μου πέθαινε», είπε.
«Τα καλά νέα είναι ότι αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Η ζωή μου άλλαξε όταν άνοιξα την καρδιά μου στη συγχώρεση.»
Η απελευθέρωση χαρίζει ευτυχία και υγεία
Ο Λοράν Τουσσαίν, καθηγητής ψυχολογίας στο Luther College και κορυφαίος ερευνητής της συγχώρεσης, μίλησε στην Epoch Times για μια μελέτη που διεξήγαγε με δείγμα 1.423 Αμερικανών, η οποία έδειξε ότι το να συγχωρείς τον εαυτό σου, να συγχωρείς τους άλλους και να αισθάνεσαι συγχωρεμένος από τον Θεό συνδέονται στενά με την καλή ψυχική και σωματική υγεία, την ικανοποίηση από τη ζωή και την ευτυχία.
Αντιθέτως, η αδυναμία συγχώρεσης έχει έντονα αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία, οδηγώντας σε μηρυκασμό και καταθλιπτικά συμπτώματα.
(The Epoch Times)
Αυτό στο οποίο εστιάζoυμε τείνει να μεγαλώνει. Η συνεχής θλίψη και αναμάσηση των παλιών τραυμάτων δημιουργεί ακατάπαυστα στρες, πυροδοτώντας συνεχή απελευθέρωση κορτιζόλης, δήλωσε ο Έβερετ Ουόρδιγκτον, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth University και συγγραφέας περισσότερων από 50 βιβλίων για τη συγχώρεση.
Σύμφωνα με μελέτη του 2019, ο μηρυκασμός σχετίζεται με μικρότερη διάρκεια ύπνου και σημαντικά υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης κατά το ξύπνημα.
(The Epoch Times)
Η κορτιζόλη δρα ευεργετικά βραχυπρόθεσμα, αλλά με την πάροδο του χρόνου, «επηρεάζει αρνητικά κάθε σύστημα στο σώμα σας», εξήγησε ο Ουόρδιγκτον στην Epoch Times.
Η επονομαζόμενη ‘ορμόνη του στρες’ ενεργοποιεί τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, το σύστημα συναγερμού του σώματος που είναι απαραίτητο για την αντίδραση «μάχη ή φυγή». Ωστόσο, αν υπερδραστηριοποιηθεί, μπορεί να βλάψει το καρδιαγγειακό σύστημα, να συρρικνώσει τον ιππόκαμπο (όπου παγιώνονται οι μνήμες) και να διαταράξει τόσο το ανοσοποιητικό όσο και το γαστρεντερικό σύστημα, δήλωσε ο Ουόρδιγκτον.
Επιπλέον, η αδυναμία συγχώρεσης συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες αυτοκτονίας.
«Όταν είσαι γεμάτος θυμό και μίσος, δεν σε ενδιαφέρει και τόσο η ζωή σου», υποστηρίζει ο Μάικλ Μπάρρυ, ιερέας και πρώην διευθυντής ποιμαντικής φροντίδας στα Κέντρα Θεραπείας Καρκίνου της Αμερικής για 10 χρόνια.
Όταν εγκαταλείπουμε τη μνησικακία και συγχωρούμε, η σωματική μας υγεία επίσης επηρεάζεται.
Ο Τουσσαίν περιέγραψε ένα αποκαλυπτικό πείραμα, στο οποίο οι συμμετέχοντες έφεραν στον νου τους μια φορά που κάποιος τους πλήγωσε.
Όταν αφηγούμαστε μια οδυνηρή εμπειρία, νιώθουμε έναν κόμπο στο στομάχι, το στόμα μας στεγνώνει και αρχίζουμε να ιδρώνουμε λίγο, λέει ο Τουσσαίν. Παρόλο που είναι μια νοητική εμπειρία, κάτι που ανακαλούμε στη μνήμη, ο εγκέφαλός μας δεν αντιλαμβάνεται κατά βάθος τη διαφορά και το σώμα μας ξανανιώνει την αγχωτική εμπειρία.
Οι συμμετέχοντες στο πείραμα που είχαν συγχωρήσει, δεν είχαν έντονες αντιδράσεις. Ο καρδιακός τους ρυθμός, η αρτηριακή τους πίεση και η ένταση των μυών στο μέτωπο ήταν χαμηλότερη και πιο χαλαρή. Η συγχώρεση καταπράυνε το αποτύπωμα της οδυνηρής εμπειρίας, με αποτέλεσμα μια υποτονική ή «ρυθμισμένη» αντίδραση στο στρες.
(The Epoch Times)
Το άγχος συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο μείζονος κατάθλιψης, καρδιαγγειακή νόσο και καρκίνο. Μελέτες δείχνουν ότι το στρες μπορεί να μεταβάλει την έκφραση γονιδίων, να ενεργοποιήσει φλεγμονώδεις παράγοντες και να συμβάλει στην ανάπτυξη και τη μετάσταση όγκων.
Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Health Psychology, ο Τουσσαίν διαπίστωσε ότι η συγχώρεση αντισταθμίζει σημαντικά το άγχος κατά τη διάρκεια της ζωής, προλαμβάνει τις ψυχικές ασθένειες και βελτιώνει την υγεία.
(The Epoch Times)
Σύμφωνα με τον Τουσσαίν, τα άτομα που συγχωρούν τείνουν να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τους στρεσογόνους παράγοντες. Συχνά διαθέτουν πιο ευέλικτες μεθόδους και τείνουν να επικεντρώνονται στο κάθε πρόβλημα.
Ο διευθυντής του Προγράμματος Συγχώρεσης του Στάνφορντ, Φρεντ Λάσκιν, εξήγησε στην Epoch Times ότι «ο σημαντικότερος αντίκτυπος της συγχώρεσης είναι η γνώση ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις στη ζωή».
Μπροστά στις αντιξοότητες ή την άδικη μεταχείριση, μπορείτε να αφήσετε το παρελθόν, να αλλάξετε τη ρότα σας και να συνεχίσετε τη ζωή σας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, λέει. Αφήνοντας τα αρνητικά συναισθήματα, όπως τη δυσαρέσκεια και τον φόβο, αποκτάμε θετικά συναισθήματα, όπως καλοσύνη, αγάπη και συμπόνια, τα οποία προάγουν την υγεία.
Ο Λύντον είπε ότι ο Λάρκιν, ως ειδικός στη συγχώρεση και φίλος, του έλεγε συχνά ότι αν αφιέρωνε τόση ενέργεια στην αναζήτηση των ευλογιών της ζωής όση αφιέρωνε στην αναμάσηση των ατυχιών του, ίσως έβρισκε μια άλλου είδους ικανοποίηση. Αυτή η αλλαγή προοπτικής έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του ταξιδιού του Λύντον προς τη συγχώρεση.
Γυρίζοντας σελίδα
Για να μπορέσει να ξαναβρεί την υγεία του, ο Λόντον έπρεπε να σταματήσει να νιώθει θύμα και να ανοίξει την καρδιά του στη συγχώρεση .
Όταν ο Πάπας Φραγκίσκος ανακήρυξε το 2016 έτος ιωβηλαίου – ένα ιδιαίτερο έτος που επικεντρώνεται στη συγχώρεση και το έλεος – ο Λύντον ξεκίνησε για ένα προσκύνημα στο Καμίνο ντε Σαντιάγκο.
Μια παράδοση στο Καμίνο, αναφέρει ο Λύντον, είναι να κουβαλάς μαζί σου μια πέτρα, την οποία πετάς από τους βράχους του Φινίστερε στη θάλασσα όταν ολοκληρώσεις το μεγάλο ταξίδι, για να «απελευθερωθείς από τα βάρη που κουβαλούσες».
Σε κάθε του βήμα στην πορεία, ο Λύντον σκεφτόταν τη ζωή του, τα λάθη του παρελθόντος και την αδυναμία του να συγχωρέσει, αφήνοντάς τα ένα ένα.
Στο τέλος του ταξιδιού, ο Λύντον και η φίλη του Μαρία, που τον συνόδευε στο προσκύνημα, πέταξαν τις πέτρες τους από τα βράχια και έκαναν «δηλώσεις πρόθεσης για το μέλλον» τους, είπε. Τότε ήταν που της έκανε πρόταση γάμου – και εκείνη είπε «Ναι».
Ο Λύντον και η [νυν] σύζυγός του Μαρία φτάνουν στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιακώβου στο Σαντιάγο ντε λα Κομποστέλα, ολοκληρώνοντας το προσκύνημά τους στο Καμίνο. (Ευγενική παραχώρηση του Λύντον Χάρρις)
«Είμαι ένας νέος άνθρωπος, με μια νέα αποστολή. Έχω γλιτώσει από πολλές προκλήσεις και πολύ πόνο. Νιώθω ευλογημένος», λέει ο Λύντον.
Η ψυχική και σωματική υγεία του είναι σε υψηλότατο επίπεδο, χωρίς ίχνος βλάβης στους πνεύμονές του και χωρίς αισθήματα δυσαρέσκειας, αναφέρει. Είναι παντρεμένος με τη γυναίκα των ονείρων του και εργάζεται ως ομιλητής κινήτρων, διαδίδοντας τα οφέλη της συγχώρεσης.
«Όλοι μας αντιμετωπίζουμε τραγωδίες, αλλά πρέπει να βρούμε δημιουργικούς τρόπους να ανταποκριθούμε, προκειμένου να γίνουμε ευτυχισμένοι, ανθεκτικοί, πολυμήχανοι, ζωογόνοι άνθρωποι. Και η συγχώρεση είναι, χωρίς αμφιβολία, το απόλυτο κλειδί γι’ αυτό», δηλώνει.
Τι είναι και τι δεν είναι η συγχώρεση
«Συγχώρεση δεν είναι να ξεχνάς», επισημαίνει ο Μπάρρυ, ο οποίος είναι επίσης συγγραφέας συγχώρεσης.
Μια επώδυνη ανάμνηση αποτελείται από δύο μέρη: τον πόνο και τη μνήμη. Ακριβώς όπως μια ουλή στο σώμα. «Όταν συγχωρούμε κάποιον, ο πόνος φεύγει, αλλά η ανάμνηση παραμένει.»
Η συγχώρεση δεν είναι μόνο λόγια, προσθέτει και διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που είχε αποξενωθεί από τον πατέρα της εξαιτίας μιας τραυματικής εμπειρίας. Ξεσπούσε με θυμό και προφανώς εξακολουθούσε να πονάει. Όταν τη ρώτησε ο Μπάρρυ αν είχε σκεφτεί ποτέ να συγχωρέσει τον πατέρα της, εκείνη απάντησε: «Τον έχω συγχωρέσει εδώ και πολύ καιρό». Αλλά, ο Μπάρρυ τής υπέδειξε ότι στην πραγματικότητα δεν το είχε κάνει.
Η συγχώρεση είναι «κάτι που γίνεται βαθιά στην καρδιά μας», λέει.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ουόρδιγκτον, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι «η συγχώρεση είναι μέσα μας» – μια καθαρά εσωτερική δυναμική – κάτι που κάνουμε για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους.
Η συγχώρεση δεν προϋποθέτει τη συμφιλίωση. Μπορείτε να συγχωρήσετε κάποιον χωρίς να χρειαστεί να τον ξαναδείτε ή να αλληλεπιδράσετε μαζί του, αναφέρει.
Η αρχή της χαράς
Ο Ουόρδιγκτον συνιστά να ακολουθείτε ένα πλαίσιο όταν θέλετε να συγχωρήσετε – το δικό του πλαίσιο συγχώρεσης ονομάζεται REACH forgiveness, και έχει δώσει θετικά αποτελέσματα σε περισσότερες από 50 ελεγχόμενες επιστημονικές μελέτες, όπως λέει.
Το περιγράφει ως εξής: «’Ανακαλέστε’ τον πόνο. ‘Συμπάσχετε’ με το άτομο που σας πλήγωσε. Δώστε ένα ‘ανιδιοτελές’, αναίτιο δώρο συγχώρεσης. ‘Δεσμευτείτε’ σε αυτή τη συγχώρεση που βιώνετε συναισθηματικά και ‘επιμείνετε’ σε αυτήν ακόμα κι όταν αμφιβάλλετε».
Η μέθοδος είναι κατάλληλη τόσο για τα σημαντικά γεγονότα όσο και δευτερεύοντα περιστατικά. Αν κάποιος, για παράδειγμα, σάς μπλοκάρει στην κίνηση, ξεκινάτε ανακαλώντας τον πόνο, αναγνωρίζοντας τον θυμό σας και αποφασίζοντας ότι δεν αξίζει να μείνετε θυμωμένος. Στη συνέχεια, προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του άλλου και να σκεφτείτε ότι μπορεί να βιαζόταν ή να ήταν αφηρημένος – όπως ίσως έχει τύχει και σε εσάς. Ύστερα, αφήστε το περιστατικό – ξεχάστε το. Αν αυτό σας είναι δύσκολο, προσπαθήστε να θυμηθείτε τις φορές που έχουν συγχωρέσει εσάς για παρόμοια λάθη. Δεσμευτείτε στην απόφασή σας να το αφήσετε πίσω σας και εμμείνετε στη συγχώρεση, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σας ότι επιλέξατε να μην αφήσετε αυτό το ασήμαντο περιστατικό να σας χαλάσει τη μέρα.
Ο Λάσκιν συμβουλεύει να ξεκινήσετε με κάτι μικρό και με τους οικείους σας. Επικεντρωθείτε στους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εσάς και κάντε πρόβες. Καθίστε για δύο λεπτά και εξασκηθείτε στο τι θα μπορούσατε να πείτε σε κάποιον. «Δουλέψτε το μέσα σας, πειραματιστείτε, παίξτε με αυτό», προτείνει.
Το πιο σημαντικό είναι η πρόθεση. «Η συγχώρεση είναι η τελευταία στάση στο τρένο της θεραπείας», δηλώνει ο Λάσκιν, επισημαίνοντας ότι οι διάφορες μέθοδοι είναι απλώς συμπληρωματικές και φέρνοντας σαν παράδειγμα τον Βίκτωρα Φρανκλ, επιζώντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος είπε: «Όσοι έχουν ένα ‘γιατί’ για να ζήσουν μπορούν να αντέξουν σχεδόν οποιοδήποτε ‘πώς’.»
«Κάντε υπομονή», είπε ο Τουσσαίν. Μπορείτε να ενσωματώσετε χαλαρωτικές εμπειρίες που προάγουν την ενσυνειδητότητα. Συνιστά την προσευχή, τον διαλογισμό, τις βαθιές αναπνοές, τις ειρηνικές εικόνες και το να περνάτε χρόνο στη φύση. Αυτές οι πρακτικές σάς βοηθούν να χαλαρώσετε, να αφήσετε τον θυμό σας και να εξετάσετε άλλες εναλλακτικές λύσεις για τα προβλήματά σας, είπε.
Ο Λύντον επισημαίνει την αξία της ευγνωμοσύνης, την οποία περιγράφει ως «αντίδοτο στη μη συγχώρεση».
Σύμφωνα με τον Μπάρρυ, η αυτοσυγχώρεση ακολουθεί παρόμοια προσέγγιση. Πρώτον, πρέπει να πάρει κανείς συνειδητά την απόφαση να συγχωρήσει. Στη συνέχεια, να αποδεχτεί το σφάλμα που διέπραξε. Κατόπιν, να δείξει μετάνοια και να προσπαθήσει να διορθώσει τις προηγούμενες πράξεις ή συμπεριφορές. Στο τελευταίο βήμα – το οποίο αποκαλεί απόκτηση σοφίας – ρωτήστε τον εαυτό σας: «Τι μπορώ να μάθω από το λάθος μου;»
(The Epoch Times)
Για τον Λύντον, η συγχώρεση είναι όπως το παιχνίδι της αιώρησης στην παιδική χαρά: «Για να προχωρήσουμε, πρέπει να αφήσουμε αυτό το οποίο κρατάμε για να πιάσουμε το επόμενο».
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Επόμενο:
Μέρος 4ο: Δυσαρέσκεια: Ένας κακός φιλοξενούμενος για την ανθρώπινη καρδιά
Όταν ο Ντέηβιντ Μάτας ερεύνησε τη συστηματική εκτέλεση κρατούμενων συνείδησης για τα όργανά τους και μπήκε στο «ραντάρ» του κινεζικού καθεστώτος, ύποπτα γεγονότα άρχισαν να συμβαίνουν γύρω του.
Διοργανωτές που είχαν κανονίσει να έρθει και να μιλήσει ως δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάνω στο θέμα ξαφνικά ακύρωναν τελευταία στιγμή. Ιστοσελίδες φόρουμ που είχαν κλειστεί ακύρωναν και αυτές χωρίς καμία εξήγηση. Μια μέρα πριν από μια συνάντηση σε φόρουμ, ο τόπος της συνάντησης έγινε στόχος επίθεσης με πυροβολισμούς από διερχόμενο όχημα, η οποία άφησε τρύπα στο παράθυρο.
Κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής συνεδρίας ερωταποκρίσεων, ένας άντρας σηκώθηκε να μιλήσει, λέγοντας πως είναι αξιωματούχος της κινεζικής αστυνομίας.
«Φοβάσαι τον θάνατο; Παρεμβαίνεις βάναυσα με τις εσωτερικές πολιτικές του Κόμματος μας», είπε ο άντρας μέσω μεταφραστή. «Θα πάρουμε εκδίκηση. Δεν το φοβάσαι αυτό;»
Ο κος Μάτας παρέμεινε ακλόνητος. «Εάν δεν σας αρέσει αυτό που είπα, προσπαθήστε να σταματήσετε τις κακές πρακτικές στις μεταμοσχεύσεις οργάνων στην Κίνα και μην με απειλείτε», του απάντησε.
Ο κος Μάτας είπε πως οι κινεζικές αρχές ήθελαν περισσότερο να επιβεβαιώσουν ότι «απλά θέλουν να επιμείνουν στην θέση τους, παρόλο που δεν έχουν κάτι να πουν υπέρ αυτής».
Αυτό έγινε το 2008, δύο χρόνια αφότου η σκευωρία των μαζικών εκτελέσεων για όργανα από το καθεστώς – μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων που ανθεί χάρη στον εξαιρετικά σύντομο χρόνο αναμονής των εγχώριων και διεθνών ασθενών, οι οποίοι χρειάζονται μεταμόσχευση οργάνων– πρωτοεμφανίστηκε στη δημοσιότητα. Όλα τα όργανα, όπως αποκαλύφθηκε, προέρχονται από κρατούμενους συνείδησης, οι οποίοι εκτελούνται ‘κατά παραγγελία’.
Εν έτει 2024, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει κάτι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), παρά μόνο η βιτρίνα.
Αντί να αντιπαλεύει ανοιχτά τους ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το καθεστώς λειτουργεί πλέον παρασκηνιακά, χρησιμοποιώντας το οικονομικό και διπλωματικό του «χέρι» για να αποσιωπά τους επικριτές του, ενώ ταυτόχρονα καλοπιάνει την ελίτ του πολιτικού και υγειονομικού τομέα για να μιλούν υπέρ του.
Υπό μια έννοια, το έχει πετύχει. Κρέμεται σαν ένα δίκτυο τρόμου πάνω από πολιτικούς, διασκεδαστές έως και την ακαδημαϊκή κοινότητα, προκαλώντας αγανάκτηση σε αυτούς που ψάχνουν μια διέξοδο για να αποκαλύψουν τις καταχρήσεις του καθεστώτος.
Ο Ντέηβιντ Μάτας, διεθνής δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πριν από εκδήλωση για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 8 Μαρτίου 2024 (Samira Bouaou/ The Epoch Times)
Ένα μεγάλο ψέμα σε κοινή θέα
Στις 27 Μαρτίου 2023, η Βουλή των Αντιπροσώπων πέρασε το νομοσχέδιο για το Τέλος των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων του Ρεπουμπλικανού Κρις Σμιθ, σχεδόν με ομόφωνη απόφαση.
Το επόμενο βράδυ, περίπου στις 10μ.μ. η κινεζική πρεσβεία έστειλε μια οργισμένη επιστολή στο γραφείο του βουλευτή στο Νιού Τζέρσεϋ:
«Η Κίνα απορρίπτει έντονα αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο», έγραψε ο αξιωματούχος της πρεσβείας Τζου Τζενγκ, απαιτώντας «να σταματήσουν αμέσως οι ΗΠΑ τις αβάσιμες δημοσιεύσεις και τις κινήσεις κατά της Κίνας».
Ο κος Σμιθ, το νομοσχέδιο του οποίου ορίζει ποινές έως και 20 χρόνια φυλάκισης για τους δράστες, αποκάλεσε αυτή την κίνηση «ένα μεγάλο ψέμα σε κοινή θέα».
«Απολύτως υγιείς άνθρωποι τοποθετούνται σε φορεία ναρκωμένοι, προκειμένου να αφαιρεθούν δύο ή τρία όργανά τους χωρίς την συγκατάθεσή τους και με αποτέλεσμα τον θάνατό τους – αυτό είναι φόνος. Αυτά είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», είπε στους Epoch Times. Το νομοσχέδιο αναμένει την απόφαση της Γερουσίας.
Εν τω μεταξύ, ο κος Σμιθ συνεχίζει να ψάχνει τρόπους για να κάνει πρόοδο. Σε πρόσφατη επιστολή του προς τον υπουργό Εξωτερικών Άντονυ Μπλίνκεν, ζήτησε από το υπουργείο εξωτερικών να παρέχει χρηματική αμοιβή στους πληροφοριοδότες, για να τους ενθαρρύνει να μιλήσουν για τις αφαιρέσεις οργάνων.
«Η σιωπή είναι απαράδεκτη», είπε στην συνεδρίαση του Κογκρέσου τον Μάρτιο ψάχνοντας τρόπους για τη χαλιναγώγησης της φονικής πρακτικής.
«Η σιωπή δεν είναι επιλογή, ειδικά από ιατρικές εταιρείες και οργανισμούς. Παραμένοντας σιωπηλοί, γίνονται συνένοχοι σε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.»
Η Εκτελεστική Επιτροπή του Κογκρέσου για την Κίνα: (από αριστερά) ο βουλευτής Κρις Σμιθ (Ρεπουμπλικανός – Νιού Τζέρσεϋ), ο γερουσιαστής Τζεφ Μέρκλεϋ (Δημοκρατικός – Όρεγκον) και η βουλευτής Μισέλ Στιλ (Ρεπουμπλικανή – Καλιφόρνια), κατά τη διάρκεια ακρόασης για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας. Ουάσιγκτον, 20 Μαρτίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Σιωπηλοί συνεργοί
Ωστόσο, η σιωπή είναι η επιλογή των περισσότερων.
Το 2017, ενώ ο γερουσιαστής της πολιτείας της Καλιφόρνια Τζόελ Άντερσον λάμβανε υποστήριξη από τους συναδέλφους του για να περάσει νομοσχέδιο το οποίο καταδικάζει τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, το ΚΚΚ παρενέβη.
Κάθε ένας από τους γερουσιαστές γύρω από τον κο Άντερσον έλαβε μια επιστολή από το κινεζικό προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο, που προειδοποιούσε ενάντια στην υποστήριξη του νομοσχεδίου. Έπειτα, κάθε ένας από τους γερουσιαστές έλαβε τηλεφώνημα από τους Κινέζους αξιωματούχους , που ήθελαν να ελέγξουν αν η επιστολή παρελήφθη.
Η επιστολή περιέγραφε το μέτρο ως «αντι-Κινεζικό» και «αντι-ανθρωπιστικό», τονίζοντας πως «θα μπορούσε να ζημιώσει έντονα τις σχέσεις της Κίνας με την πολιτείας της Καλιφόρνια».
Ο κος Άντερσον αναφέρει πως αυτή η τακτική είχε μια «παγερή επίδραση».
Κατά την τελευταία εβδομάδα της συνεδρίας της Γερουσίας, προσπάθησε να παρουσιάσει το νομοσχέδιο 18 φορές, παρακαλώντας σε ένα σημείο τους φίλους νομοθέτες να ρίξουν μια ματιά στην αίθουσα και να κοιτάξουν τα πρόσωπα των θυμάτων που απέδρασαν από τις διώξεις της Κίνας, αλλά ήταν μάταιο – οι συνάδελφοι του «δεν ήθελαν να μιλήσουν για αυτό».
Η επίδραση που είχε εντός των ΗΠΑ ένα γράμμα από Κινέζους αξιωματούχους προκάλεσε βαθειά απογοήτευση στον κο Άντερσον.
«Είναι τρομακτικό να σκέφτεται κανείς πως οποιοσδήποτε νομοθέτης της Καλιφόρνια ή των ΗΠΑ μπορεί να επηρεαστεί ή να τρομοκρατηθεί από την κινεζική κυβέρνηση», είπε στους Epoch Times σε προηγούμενη συνέντευξη. «Θα έπρεπε να έχουμε την αυτοπεποίθηση μέσα στην ίδια μας την χώρα να εκθέτουμε τις φρικαλεότητες όταν τις βλέπουμε».
Ο κος Άντερσον, όπως και ο κος Σμιθ και ο κος Μάτας, είναι στην μαύρη λίστα του Πεκίνου για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Καλιφόρνια δεν είναι το μόνο μέρος στο οποίο το καθεστώς έχει επιτύχει να σταματήσει τις συνομιλίες για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων ούτε περιορίζονται οι προσπάθειες του στον πολιτικό κόσμο.
Το 2019, όταν το Δικαστήριο για την Κίνα με έδρα το Λονδίνο συμπέρανε «πέραν πάσης εύλογης αμφιβολίας» πως οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων επικυρωμένες από το κράτος λάμβαναν χώρα στην Κίνα «σε σημαντική κλίμακα», ο Δρ Γουέλντον Γκίλκρις, ειδικός στον καρκίνο του γαστρεντερικού σωλήνα στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, ένιωσε την υποχρέωση να κάνει κάτι μαζί με τη σχολή του.
Το Πανεπιστήμιο της Γιούτα στεγάζει το μοναδικό εμπεριστατωμένο κέντρο μεταμόσχευσης στην πολιτεία, το οποίο καλύπτει εγχειρήσεις μεταμόσχευσης ήπατος, παγκρέατος, νεφρών και πνευμόνων. Τα προγράμματα μεταμόσχευσης νεφρών και ήπατος κατατάχθηκαν στα πρώτα 10 σε εθνικό επίπεδο το 2017. Με μια περίληψη τρεισήμισι σελίδων από τα ευρήματα του δικαστηρίου στο χέρι, προσέγγισε τον επικεφαλής ιατρό της σχολής, προτείνοντας του να παρευρεθούν με την νομική και την ομάδα μεταμόσχευσης του κέντρου υγείας του πανεπιστημίου.
Μια πολυπληθής ομάδα ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ εκτελεί μία όρθια άσκηση διαλογισμού. Σκηνή από το ντοκιμαντέρ «State Organs». (Ευγενική παραχώρηση του Rooyee Films)
Ο Δρ Γκίλκρις είπε πως ο αξιωματούχος γνώριζε για τις αφαιρέσεις οργάνων, αλλά αρνήθηκε να αναλάβει δράση φοβούμενος πως η Κίνα θα έστελνε τους φοιτητές της στο Πανεπιστήμιο του Τέξας αντί σε αυτό της Γιούτα.
Για άλλη μια φορά, ο φόβος της προσβολής του καθεστώτος σίγασε τις φωνές για το θέμα.
Το 2023, η Καναδή σκηνοθέτις και παραγωγός Σίντυ Σονγκ ολοκλήρωσε το ντοκιμαντέρ «State Organs», το αποκορύφωμα μια έρευνας έξι ετών για την ανεξήγητη εξαφάνιση δύο Κινέζων ηλικίας 20 ετών, ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Το ένα άτομο εξαφανίστηκε ενώ διέφευγε της αστυνομίας επειδή διένειμε DVD τη ξεσκέπαζε τη δίωξη του καθεστώτος κατά της πίστης του, και το άλλο άτομο εξαφανίστηκε έναν χρόνο αφού έχασε τον σύζυγό της από βασανιστήρια σε κινεζικό στρατόπεδο συγκέντρωσης .
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική άσκηση διαλογισμού βασισμένη στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Εκτιμάται πως περίπου 70 με 100 εκατομμύρια άτομα ασκούνταν σε αυτό στην Κίνα προτού το ΚΚΚ ξεκινήσει τη βάναυση εκστρατεία του εναντίον τους το 1999. Επειδή ήταν γνωστό πως οι ασκούμενοι είχαν καλή υγεία, το καθεστώς τούς είδε ως κύρια πηγή οργάνων.
Ένας Ιταλός διανομέας, που άκουσε για το ντοκιμαντέρ, εξέφρασε το ενδιαφέρον του τον Οκτώβριο του 2023. Μια μέρα αργότερα, η εταιρεία υπαναχώρησε απολογούμενη.
«Σας δίνω τα εύσημα, από τη στιγμή που το έργο είναι καλοφτιαγμένο με καλό ρυθμό», έγραψε αντιπρόσωπος της εταιρείας στην κα. Σονγκ. «Δυστυχώς, οι συνάδελφοί μου είπαν πως όλα τα ντοκιμαντέρ με θέμα τη […] δίωξη [του Φάλουν Γκονγκ] πάντοτε απωθούνται από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της Ιταλίας.»
Η κα Σονγκ είπε στους Epoch Times πως συνάντησε παρόμοια αντιμετώπιση λίγο αργότερα στην Αμερικάνικη Αγορά Κινηματογράφου, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια.
«Στοπ, στοπ, στοπ. Όχι, όχι, όχι», άκουσε η κα Σονγκ να λέει ένας διευθυντής από έναν μεγάλο διανομέα των ΗΠΑ, όταν ένα μέλος του προσωπικού του αναφέρθηκε με ενθουσιασμό στο ντοκιμαντέρ της κας Σονγκ. Εξήγησε στο μπερδεμένο προσωπικό πως δεν μπορούσαν να πάρουν κανένα έργο που σχετίζεται με το Φάλουν Γκονγκ επειδή αυτό σημαίνει ότι «δεν μπορείς να πουλήσεις κανένα από τα έργα σου στην Κίνα».
Ένας Καναδός ασφαλιστής πνευματικών δικαιωμάτων, τον Νοέμβριο του 2023, απέρριψε μια συνεργασία, λέγοντας: «Το περιεχόμενο είναι πολύ διαμφισβητούμενο για τα γούστα μας».
Ένα email που μοιράστηκαν με τους Epoch Times έγραφε: «Δεν μπορούσαμε να βολευτούμε με την έκθεση. Η Κίνα έχει πολλούς πόρους και δεν φοβάται να προστατέψει την υπόληψη της».
Το χρήμα, λέει η κα Σονγκ, είναι ένα όπλο που η Κίνα επιδεικνύει με μεγάλο αποτέλεσμα, ειδικά για να επιβάλλει την αυτολογοκρισία.
«Εφόσον θέλεις να κάνεις λεφτά στην Κίνα, πρέπει να υπακούς στους κανόνες της», λέει η κα Σονγκ. «Οι άνθρωποι προσέχουν την ομιλία τους ακόμα και εκτός Κίνας, για να μην προσβάλουν το ΚΚΚ. Έτσι σταδιακά, όλοι μας γινόμαστε σιωπηλοί συνεργοί στα εγκλήματά τους.»
Η Σίντυ Σονγκ, παραγωγός και συγγραφές του βραβευμένου ντοκιμαντέρ «State Organs», μετά από προβολή στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Βοστόνη, στις 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou /The Epoch Times)
Ο κος Σμιθ επίσης αναγνωρίζει την ισχύ του κινεζικού χρήματος.
«Έχουν την ικανότητα να κάνουν μερικούς να δειλιάζουν», λέει αναφερόμενος στον εκφοβισμό του ΚΚΚ.
Αντιθέτως, όμως, προσθέτει, αυτό θα έπρεπε να μας ξυπνήσει. Καθώς το ΚΚΚ «διαπράττει θηριωδίες όπως αυτές», λέει, «είναι ντροπή μας που δεν τις εκθέτουμε και δεν κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας μέσω νομοθετήσεων και πολιτικών».
Ένα δύσκολο θέμα
Ενώ η επίγνωση αυξάνεται σε τοπικό και διεθνές επίπεδο σχετικά με τη βαρύτητα των καταχρήσεων του καθεστώτος, η ιατρική κοινότητα αντιδρά πολύ αργά.
Η πρώτη μεγάλη ομάδα που ανέλαβε δράση ήταν η Διεθνής Κοινότητα Μεταμόσχευσης Καρδίας και Πνεύμονα, το μεγαλύτερο ερευνητικό σώμα παγκοσμίως στον τομέα αυτό. Το 2022, η ομάδα ξεκίνησε ένα ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ ενάντια στα έγγραφα που προέρχονται από Κινέζους χειρουργούς λόγω πιθανής συνενοχής.
Έναν χρόνο αργότερα, η Ένωση Αμερικανών Ιατρών και Χειρουργών, με έδρα στην Αριζόνα, πήρε και αυτή θέση, λέγοντας πως καταδικάζει «οποιεσδήποτε και όλες τις μορφές εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων» και προτρέπει τους ιατρούς των ΗΠΑ να σταματήσουν να εκπαιδεύουν και να διδάσκουν τους Κινέζους επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι θα χρησιμοποιούσαν τις ικανότητές τους για θανατηφόρο σκοπό.
«Δεν γνωρίζω ούτε έναν χειρουργό ή ιατρό ο οποίος θα έλεγε ότι, ναι, μια κυβέρνηση που ενορχηστρώνει ολόκληρο το σύστημα υγείας της για να εκτελέσει αθώους ανθρώπους είναι εντάξει ή πως αυτό δικαιολογείται με οποιονδήποτε τρόπο», είπε ο Δρ Γκίλκρις στους Epoch Times.
«Η αναμέτρηση όμως έρχεται διότι έχετε να κάνετε με ένα από τα πιο ισχυρά έθνη στον κόσμο, και έχετε να κάνετε με το Κομουνιστικό Κόμμα Κίνας, το οποίο εδώ και δεκαετίες ασκεί τη δύναμη και την προπαγάνδα του όχι μόνο εντός Κίνας αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.»
Αυτό που το καθιστά «δύσκολο θέμα» πάει πέρα από «τον φόβο να μιλήσεις ενάντια στο ΚΚΚ και την αντίδραση του ΚΚΚ», είπε.
«Είναι επίσης ο φόβος να είσαι η μόνη φωνή και να στέκεσαι μόνος, χωρίς την υποστήριξη άλλων ιατρών, χειρουργών και ιατρικών κοινοτήτων», ανέφερε.
Μια σκηνή από το ντοκιμαντέρ «State Organs», με θέμα τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων υποστηριζόμενες από το κράτος της Κίνας, κατά τη διάρκεια προβολής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/ The Epoch Times)
Ο τομέας των μεταμοσχεύσεων είναι μια εξειδικευμένη κοινότητα στην οποία αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή κατά κανόνα γνωρίζονται μεταξύ τους. Είναι πολύ δύσκολο να μην παρατηρήσει κανείς τη ραγδαία άνοδο της Κίνας σε αυτόν τον τομέα τις τελευταίες δεκαετίες, και η ανταλλαγή ή η συνεργασία μεταξύ χειρούργων των ΗΠA και της Κίνας είναι συχνό φαινόμενο.
Το 2022, μια αναφορά από την ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων Παγκόσμιος Οργανισμός για την Έρευνα της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ κατέγραψε εκατοντάδες περιπτώσεις στις οποίες Κινέζοι ιατροί μεταμοσχεύσεων είχαν τελειοποιήσει τις ικανότητές τους στις ΗΠΑ προτού τις εφαρμόσουν σε μεγάλα νοσοκομεία της Κίνας, τα οποία βρέθηκαν ένοχα για εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων.
Ένας ιατρός στη λίστα, ο Χουάνγκ Τζιεφού, πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας της Κίνας, για χρόνια υπερασπιζόταν τη θέση του Πεκίνου δείχνοντας το πρόγραμμα δωρεάς οργάνων που έστησε το καθεστώς το 2015 όταν ρωτούνται για την προέλευση των οργάνων.
Μελέτη του 2019 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMC Medical Ethics βρήκε τα κινεζικά δεδομένα δωρεάς οργάνων «υπερβολικά τακτοποιημένα για να είναι αληθινά».
Αφού εξετάσθηκαν με χρήση στατιστικής εγκληματολογίας, τα νούμερα, σύμφωνα με έναν από τους συγγραφείς, τον Δρα Τζέικομπ Λαβί, «συμμορφώνονται σχεδόν ακριβώς με μια μαθηματική εξίσωση» και αποκλίνουν από «όλες τις άλλες χώρες μεταξύ μίας ή και δύο κλιμάκων», υποδηλώνοντας υψηλή πιθανότητα συστηματικής παραποίησης.
Αποδείξτε ότι η Κίνα ψεύδεται
Παρόλα αυτά οι υποσχέσεις του Πεκίνου για βελτίωση των πρακτικών μεταμοσχεύσεων οργάνων φαίνεται να ικανοποιούν κάποιους διακεκριμένους χειρουργούς των Η.Π.Α.
Μέρες πριν από ένα πάνελ για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων τον Μάρτιο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο Δρ Φράνσις Ντελμόνικο έστειλε email στους συναδέλφους του απορρίπτοντας τη σημασία της εκδήλωσης.
Ο Δρ Ντελμόνικο είναι καθηγητής χειρουργικής μερικής απασχόλησης στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης, που σχετίζεται με το Χάρβαρντ, και ειδικός στη μεταμόσχευση οργάνων. Ταξιδεύει συχνά στην Κίνα και είχε μιλήσει με τον κο Χουάνγκ.
Είναι επίσης ο πρώην πρόεδρος της ισχυρής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων, ένα φόρουμ με μέλη από περισσότερες από 100 χώρες, το οποίο παρέχει καθοδηγητικές γραμμές για τις ηθικές πρακτικές.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κάνουν έκκληση δίπλα στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη, στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. (Chung I Ho/The Epoch Times)
Στο θέμα του email του, ο Δρ Ντελμόνικο ζητούσε «διανομή σε όλο το Χάρβαρντ».
«Αναγνωρίζουμε ότι αυτή η ανήθικη πρακτική ήταν η πηγή των οργάνων προς μεταμόσχευση στην Κίνα πριν από μια δεκαετία, έκτοτε όμως η κινεζική κυβέρνηση την έχει απαγορεύσει.
»Συναντηθήκαμε με τον Υπουργό Υγείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κο Μα στο Πεκίνο για να κρατήσουμε σε εγρήγορση τη διεθνή κοινότητα ότι η Κίνα θα εκπληρώσει την υπόσχεσή της.
»Δεν έχουμε καμία αυταπάτη σχετικά με την πιθανότητα να εξαπατηθούμε σε αυτές τις διαβουλεύσεις», έγραφε ο Δρ Ντελμόνικο.
Ο Δρ Γκίλκρις, μιλώντας στο πάνελ του Χάρβαρντ, είπε: «Δεν μπορείτε να πάρετε τα νούμερα που παρέχει η Κίνα τοις μετρητοίς».
Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε σε ένα έγγραφο του 2023 που δημοσίευσαν Κινέζοι ιατροί στο Περιοδικό της Ηπατολογίας (Journal of Hepatology), περιγράφοντας μια κλινική δοκιμή δύο ετών κατά την οποία περισσότεροι από 60 ασθενείς επιλέχθηκαν τυχαία να λάβουν είτε μια κανονική μεταμόσχευση ήπατος είτε μια «χωρίς ισχαιμία» – δηλαδή το όργανο είχε «βγει από ένα ζεστό σώμα και είχε μπει αμέσως σε ένα άλλο», είπε ο Δρ Γκίλκρις.
Το έγγραφο είχε μια υποσημείωση στο τέλος πως «κανένα δεν ήταν από κρατούμενους».
Ο Δρ Γκίλκρις ρώτησε πώς αυτό θα μπορούσε να είναι αλήθεια.
«Πώς τυχαιοποιείς κάτι τέτοιο; Πώς μπορείς να το κάνεις 30 φορές;» είπε.
«Πρέπει να φανταστείτε κάποιον ο οποίος πεθαίνει, του οποίου ο εγκέφαλος είναι νεκρός, έπειτα πρέπει να έχεις τον δωρητή, στην ουσία, ακριβώς δίπλα στο άλλο άτομο.»
Σημείωσε πως οι ιατροί πέτυχαν το κατόρθωμα με πόρους από ένα μόνο νοσοκομείο μέσα σε σύντομο χρονικό περιθώριο.
«Είναι πρακτικά αδύνατο», είπε.
Δεν έχει απαντήσεις προς το παρόν, διότι η Κίνα είναι «ένα μέρος όπου δεν κάνουμε ερωτήσεις», όπως λέει χαρακτηριστικά.
Όταν ρωτήθηκε για τη μελέτη, ο Δρ Ντελμόνικο είπε πως «μέθοδοι διατήρησης ήπατος in situ και ex situ γίνονται σε συνεχή βάση στις ΗΠΑ και παγκοσμίως».
Είπε πως δεν ξέρει αν το email του αποθάρρυνε επιτυχώς τον οποιονδήποτε να συμμετάσχει στην διοργάνωση, αλλά έστρεψε την προσοχή των Epoch Times σε ένα σχόλιο που δημοσιευθηκε πρόσφατα στην Εφημερίδα Μεταμοσχεύσεων (Transplantation Journal), τη μηνιαία έκδοση της Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων.
Το άρθρο, με τίτλο «Ένα Τελευταίο Ζήτω» (A Last Hurrah), δίνει έμφαση στο σύστημα δωρεάς οργάνων της Κίνας, που ξεκίνησε το 2015, και τις ρυθμίσεις που υπέγραψε το Κρατικό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2023 όσον αφορά τις δωρεές ανθρωπίνων οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις που «πληρούν τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας».
«Αυτή η πρόοδος της Κίνας θα πρέπει να ληφθεί ως ένα θετικό βήμα προς τη διαφάνεια και την ηθική μεταμόσχευση», έγραψε ο Δρ Ντελμόνικο.
Ο κος Μάτας, ωστόσο, δεν πιστεύει πως οι ρυθμίσεις θα επιφέρουν οποιαδήποτε αλλαγή.
«Είναι απλά άλλη μια ψεύτικη απάντηση, αλλά αυτού του είδους οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι έχουν αλλάξει και απόψεις», δήλωσε.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι απόψεις του Δρος Ντελμόνικο είναι «πάνω κάτω η σύμφωνη άποψη της ηγεσίας των μεταμοσχεύσεων», πρόσθεσε ο κος Μάτας, ο οποίος ήταν και ένας από τους πανελίστες που αναφέρονταν στο email του Δρ. Ντελμόνικο.
«Λέει να αποδείξουμε ότι η Κίνα λέει ψέματα. Αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο υποτίθεται ότι λειτουργεί το σύστημα», είπε ο κος Μάτας στους Epoch Times. «Το βάρος πέφτει στην Κίνα να μας δείξει ότι συμπεριφέρεται σωστά. Το βάρος δεν είναι σε εμάς να τους δείξουμε ότι κάνουν κάτι απρεπές».
Σε λεπτομερείς αναφορές, ο κος Μάτας μαζί με άλλους ανέλυσαν εκατοντάδες προγράμματα μεταμοσχεύσεων από κινεζικά νοσοκομεία, μαζί με αναφορές από μέσα ενημέρωσης και αρχειοθετημένες καταγραφές. Αφού εξέτασαν τα έσοδα των νοσοκομείων, τον αριθμό των κλινών, τον ρυθμό χρήσης των κρεβατιών, το προσωπικό των χειρουργείων και την κρατική επιδότηση, πιστεύουν ότι το κινεζικό καθεστώς παρουσιάζει σημαντικά μειωμένο αριθμό μεταμοσχεύσεων.
Ο Αν Τσάο, πρόεδρος της Λέσχης Φάλουν Ντάφα στην σχολή Γκρίφιν του Χάρβαρντ (Griffin GSAS) και διοργανωτής του φόρουμ για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 8 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Έχουν συλλέξει επιβλητικά έμμεσα αποδεικτικά στοιχεία: διαφημίσεις στο διαδίκτυο για μεταμοσχεύσεις οργάνων, δεδομένα από αναρίθμητα κινέζικα νοσοκομεία που διαφημίζουν αριθμούς ρεκόρ μεταμοσχεύσεων, και ένα αρχείο μεταμοσχεύσεων ήπατος στο Χονγκ Κονγκ που δείχνει τα σύνολα να εκτινάσσονται παράλληλα με τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ. Τα περισσότερα από αυτά τα δεδομένα και τις καταγραφές έχουν πλέον γίνει καπνός.
«Όποτε αποδεικνύουμε κάτι, αφαιρούν τις αποδείξεις, κατεβάζουν τη ροή των δεδομένων και λένε: ‘Α, τα αποδεικτικά σας στοιχεία είναι παλαιωμένα’», δηλώνει ο κος Μάτας. «Δεν υπάρχει ανεξάρτητος εξωτερικός παρατηρητής που να μπορεί να δει τις καταγραφές των κινεζικών φυλακών και των κινεζικών νοσοκομείων. Το κινεζικό σύστημα φυλάκισης είναι τελείως κλειστό.»
Ενώ διοργάνωνε την εκδήλωση, ο απόφοιτος Αν Τάο είπε ότι είχε προετοιμαστεί για μια πλειάδα πιθανών σεναρίων παρέμβασης. Με το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, να είναι θέμα ταμπού στην Κίνα, μέλη του προσωπικού στο μαθητικό κέντρο τού είχαν πει πως κάποιοι Κινέζοι μαθητές που δούλευαν εκεί «απείχαν σταθερά από οτιδήποτε αφορούσε το Φάλουν Ντάφα, καθώς η εμπλοκή τους [με συναφείς δραστηριότητες] πιθανόν να εμπόδιζε την επιστροφή τους στην Κίνα», όπως δείχνουν και ορισμένα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που μοιράστηκε με τους Epoch Times.
Ο κος Τσάο είπε πως το email από τον Δρ Ντελμόνικο ήταν «πολύ απογοητευτικό». Το βλέπει σαν να ακούει κανείς το πρόσταγμα του καθεστώτος: να «αποκλείσει εντελώς» τον σοβαρό διάλογο και να «θάψει» την ψυχρή αλήθεια.
«Ο λόγος που το ΚΚΚ καταπιέζει κάθε συζήτηση [πάνω σε αυτό το θέμα] είναι επειδή, σύμφωνα με τα γεγονότα, σύμφωνα με τα στοιχεία, δεν έχουν πού να σταθούν», είπε στους Epoch Times.
Μια διαφορετική κατεύθυνση
Το επεισόδιο στη Βοστόνη συνέβη καθώς άλλος ένας πανελίστας βρέθηκε σε αδιέξοδο.
Για μήνες, οι Γιατροί Ενάντια στην Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH) με επικεφαλής τον Δρα Τόρστεν Τρέυ, δεν είχαν καμία απάντηση στην αίτηση που είχαν υποβάλλει το Νοέμβριο του 2023 για περίπτερο στο Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων, τη μεγαλύτερη συνάντηση της Βορείου Αμερικής στον τομέα, η οποία φέρνει κοντά χιλιάδες επαγγελματίες από τον χώρο των μεταμοσχεύσεων.
Οι DAFOH έχουν αφιερώσει σχεδόν δύο δεκαετίες στον σκοπό τους, προσπάθειες τις οποίες ένας Βρετανός νομοθέτης επαίνεσε με το να τους προτείνει για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2024.
Το Ερευνητικό Κέντρο Μεταμόσχευσης Οργάνων της Κίνας, μια άλλη ομάδα που εξετάζει το εν λόγω ζήτημα, είχε διαλέξει εκείνο τον καιρό ένα περίπτερο και είχε λάβει το τιμολόγιο. Στα τέλη του Ιανουαρίου, και οι δύο ομάδες έλαβαν ένα email που τους έλεγε πως δεν ήταν ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν στην εκδήλωση που θα γινόταν τον Ιούνιο.
Η ομάδα του Αμερικανικού Συνεδρίου Μεταμοσχεύσεων όπως και οι κοινότητές του είχαν «πάρει την απόφαση να κινηθούν προς μια διαφορετική κατεύθυνση για το 2024», έγραφε το email που στάλθηκε και στις δύο ομάδες την ίδια μέρα.
Συλλαλητήριο για το τέλος των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην Κίνα, έξω από το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων του 2024 στη Φιλαδέλφεια, στις 2 Ιουνίου 2024. (Andrew Li/The Epoch Times)
Και οι δύο ομάδες έλαβαν άλλο ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από τον οργανισμό τον Απρίλιο, όπου τους ζητούνταν λεπτομερείς πληροφορίες για τα περίπτερα τους σε περίπτωση που υπήρχε κάποια αλλαγή. Μετά από εβδομάδες, την τελευταία ώρα της τελευταίας μέρας του μήνα, πήραν την οριστική απάντηση, που ήταν απορριπτική.
Τα γεγονότα που συνέβησαν ήταν αινιγματικά. Οι δύο ομάδες υπήρξαν παρουσιαστές στο συνέδριο για χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα, και η Δρ Μιν Φου, του Ερευνητικού Κέντρου Μεταμόσχευσης Οργάνων της Κίνας, παρατήρησε τον μεγάλο αριθμό ελεύθερων περιπτέρων και τις δύο φορές που το ιατρικό συνέδριο τους απέρριψε: περίπου τα μισά την πρώτη φορά και το ένα τέταρτο την επομένη.
«Δε βγάζει καθόλου νόημα», είπε στους Epoch Times.
Ο Δρ Τρέυ εν τω μεταξύ, αναλογίστηκε τη φράση «μια διαφορετική κατεύθυνση».
«Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει το οτιδήποτε», είπε στους Epoch Times, διερωτώμενος εάν το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων προσπαθούσε να «κρύψει κάτι».
Είπε πως «απλά δεν μας έδωσαν καμία πληροφορία», προσθέτοντας πως έμεινε «άφωνος» σκεπτόμενος πως οι αξιωματούχοι της συνεδρίασης είχαν «πάρει την απόφαση, εκ μέρους των 4.000 παρευρισκόμενων», πως δεν χρειαζόταν να αναθεωρήσουν την έρευνα των DAFOH.
«Αυτή πιθανόν να είναι η μεγαλύτερη ιατρική κατάχρηση του αιώνα», επεσήμανε. «Εάν η κοινότητα των μεταμοσχεύσεων δεν πρόκειται να το ερευνήσει, τι αντίκτυπο έχει αυτό πάνω της;»
Ο αντιπρόσωπος Σκοτ Πέρρυ (Ρεπουμπλικανός – Πενσυλβάνια), ο οποίος προώθησε ένα νομοσχέδιο που επιβάλει κυρώσεις σε Κινέζους αξιωματούχους, στρατιωτικούς ηγέτες ή άλλα άτομα που συναινούν στη διευκόλυνση των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, εξέφρασε έντονη αποδοκιμασία για το συμβάν:
«Είναι κατακριτέο και εντελώς απαράδεκτο για οποιονδήποτε οργανισμό – ειδικά για το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων – να λογοκρίνει οποιονδήποτε προσπαθεί να αντιπαλέψει τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων», είπε στους Epoch Times. «Επαγγελματίες του ιατρικού τομέα πρέπει να καταλάβουν την πραγματική και συνεχόμενη διείσδυση των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στη μοντέρνα εποχή της ιατρικής κοινότητας.»
Ο Δρ Τόρστεν Τρέυ, ιδρυτής και διευθυντής των DAFOH, σε μια εκδήλωση για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων είπε πως οι δύο οργανισμοί του, η Αμερικανική Εταιρεία Μεταμοσχεύσεων και η Αμερικανική Εταιρεία Χειρουργών Μεταμοσχεύσεων, «δεσμεύονται πλήρως να προωθήσουν» το σύστημα μεταμόσχευσης οργάνων «χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τις ηθικές αρχές και πρακτικές που καθιστούν το σύστημα των ΗΠΑ ξεχωριστά έμπιστο και αποτελεσματικό».
«Επιπλέον, γνωρίζουμε αυτές τις προοδευτικές ιδέες για αύξηση της πρόσβασης σε μεταμοσχεύσεις από ζωντανούς δότες, περιλαμβανομένων των εξαναγκαστικών μεταμοσχεύσεων οργάνων, η οποία μπορεί να φαίνεται σκόπιμη αλλά έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές δυσμενείς συνέπειες για τη μεταμόσχευση και για τους ασθενείς», είπε μια ομιλήτρια στους Epoch Times. «Αυτές οι προτάσεις επιβάλουν σοβαρές ακούσιες συνέπειες τόσο στους δωρητές όσο και στην εμπιστοσύνη του κοινού για τη δωρεά οργάνων».
«Δεν μπορούμε να μιλήσουμε σε ιδρύματα έξω από τις ΗΠΑ, αλλά απορρίπτουμε θεμελιωδώς τις προσπάθειες για αλλαγές στο επικρατούν σύστημα στις ΗΠΑ, οι οποίες είναι βασισμένες στην έρευνα, καθώς και τις πρακτικές μεταμόσχευσης οργάνων σε έθνη όπως είναι η Κίνα, οι κυβερνήσεις των οποίων αδυνατούν να φτάσουν ή αγνοούν τα υψηλά διεθνή και αμερικανικά κριτήρια για ηθική ιατρική έρευνα και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.»
Έκκληση για ανάληψη ευθύνης
Την 1η Ιουνίου, ο Δρ Γκίλκρις, Αναπληρωτής Διευθυντής των DAFOH, στέκονταν μπροστά από το συνεδριακό κέντρο της Πενσυλβάνια, στην εκδήλωση του Αμερικανικού Συνεδρίου Μεταμοσχεύσεων, για να κάνει έκκληση στον κόσμο του συλλαλητηρίου.
Αναφέρθηκε στη λογοκρισία ενός ιατρού, του Λι Γουενλιάνγκ, από το κινεζικό καθεστώς, ο οποίος προσπάθησε να ειδοποιήσει τον κόσμο για την επερχόμενη πανδημία του COVID-19 στο τέλος του 2019, αλλά «αναγκάστηκε να υπογράψει κάτι λέγοντας πως η αλήθεια ήταν ψέμα και το ψέμα αλήθεια» και στο τέλος πέθανε από τον ιό ο ίδιος.
«Στην Κίνα, κρύβουν τα πράγματα κάτω από το χαλί και απλά συνεχίζουν. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί στον τομέα της ιατρικής. Η ιατρική ηθική απαιτεί ανάληψη ευθύνης», είπε ο Δρ Γκίλκρις.
Η κατεύθυνση των DAFOH είναι προς αναζήτηση «αλήθειας, διαφάνειας, σεβασμού για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ανάληψης ευθύνης», είπε. «Διαφέρουν αυτές από το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων; Αν ναι, τότε πώς; Και αν όχι, γιατί παραμένουμε εκτός συνεδρίου;»
Η περίπτωση της καταπολέμησης των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων είναι για τον κο Σμιθ «ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ισούται με λίγα».
«Το Φάλουν Γκονγκ έχει υποφέρει πάρα πολύ – για ποιο λόγο; Επειδή είναι ειρηνικοί, καλόκαρδοι, πειθαρχημένοι, υγιείς; Σφαγιάζονται και σκοτώνονται λόγω της υγείας τους, είναι τόσο υγιείς, φροντίζουν τους εαυτούς τους, και έτσι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας τους θεωρεί εκμεταλλεύσιμους.»
Δυο μήνες προτού το νομοσχέδιο του περάσει στην Βουλή, ο κος Σμιθ βρέθηκε στο νοσοκομείο για λόγους υγείας, και η εικόνα της φρίκης που επικρατεί στην Κίνα τον πλημμύρισε: ένας ασκούμενος Φάλουν Γκονγκ υπό κράτηση ή ίσως ένα θύμα από μία άλλη διωκόμενη ομάδας, τους οποίους τους είχαν φέρει παρά τη θέλησή τους.
«Κείτονται εκεί, πιθανόν μισολιπόθυμοι, γνωρίζοντας ότι ο γιατρός δεν είναι εκεί για να τους θεραπεύσει, αλλά για να τους σκοτώσει σαν εκτελεστής, και προτού ολοκληρωθεί η εκτέλεση, να πάρει δύο ή τρία από τα όργανά τους», είπε.
Του πήρε τρία χρόνια να πείσει τους συναδέλφους του να υπογράψουν το νομοσχέδιο κατά των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.
Ήταν μια άνιση μάχη, όπως είπε, αλλά τώρα «φαίνεται πως οι άνθρωποι καταλαβαίνουν», προσθέτοντας:
«Αφού όλοι μας το καταλαβαίνουμε, ας κάνουμε κάτι για αυτό.»
Σημείωμα του εκδότη: Το άρθρο έχει ενημερωθεί για να περιλαμβάνει την απάντηση του Δρος Ντελμόνικο.
Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.
«Η επιστήμη του κλίματος θα πρέπει να είναι λιγότερο πολιτική, ενώ οι πολιτικές για το κλίμα θα πρέπει να είναι περισσότερο επιστημονικές», αρχίζει η διακήρυξη. «Οι επιστήμονες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ανοιχτά τις αβεβαιότητες και τις υπερβολές στις προβλέψεις τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ενώ οι πολιτικοί θα πρέπει να υπολογίζουν με ψυχραιμία το πραγματικό κόστος όπως και τα φανταστικά οφέλη των μέτρων πολιτικής τους.»
Η ομάδα είναι ένας ανεξάρτητος «παρατηρητής του κλίματος» που ιδρύθηκε το 2019 από τον ομότιμο καθηγητή γεωφυσικής Γκους Μπέρκχουτ (Guus Berkhout) και τον επιστημονικό δημοσιογράφο Μαρσέλ Κροκ (Marcel Crok). Σύμφωνα με τον ιστότοπο της ομάδας, στόχος της είναι να «δημιουργήσει γνώση και κατανόηση των αιτιών και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς και των επιπτώσεων της κλιματικής πολιτικής». Και αυτό το επιτυγχάνει εξετάζοντας αντικειμενικά τα γεγονότα και συμμετέχοντας στην επιστημονική έρευνα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την κλιματική πολιτική.
Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».
«Υπέγραψα τη δήλωση επειδή πιστεύω ότι το κλίμα δεν μελετάται πλέον επιστημονικά. Αντίθετα, έχει γίνει αντικείμενο πίστης», δήλωσε στην Epoch Times ο Χέιμ Μπεναρόγια (Haym Benaroya), διακεκριμένος καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Rutgers.
«Η Γη έχει θερμανθεί περίπου 2 βαθμούς Κελσίου από το τέλος της Μικρής Εποχής των Παγετώνων γύρω στο 1850, αλλά αυτό δύσκολα αποτελεί έκτακτη ανάγκη – ή ακόμη και κρίση – αφού ο πλανήτης ήταν ακόμη πιο ζεστός τις τελευταίες χιλιετίες», δήλωσε στην Epoch Times ο Ραλφ Αλεξάντερ (Ralph Alexander), συνταξιούχος φυσικός και δημιουργός του ιστότοπου “Science Under Attack” (“Η επιστήμη δέχεται επίθεση”).
«Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες κατά τη λεγόμενη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο (με επίκεντρο το έτος 1000), τη Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδο (όταν καλλιεργούνταν σταφύλια και εσπεριδοειδή στη σημερινή πολύ ψυχρότερη Βρετανία) και στις αρχές του Ολόκαινου (μετά το τέλος της τελευταίας κανονικής Εποχής των Παγετώνων).»
Η κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι «μυθοπλασία», είπε απερίφραστα.
1.609 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group. (The Epoch Times)
Η «Κλιματική Έκτακτη Ανάγκη»
Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), οι ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Συγκεκριμένα, η IPCC αναφέρει ότι το 1750, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ήταν 280 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), ενώ σήμερα οι συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα είναι 420 ppm, γεγονός που επηρεάζει τη θερμοκρασία.
Η IPCC είναι το όργανο του ΟΗΕ για την αξιολόγηση της «επιστήμης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή». Ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ για να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν πολιτικές για το κλίμα.
Ο Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικός φυσικός και πιστοποιημένος σύμβουλος μετεωρολόγος, δήλωσε ότι μία από τις κεντρικές θεωρίες της IPCC είναι ότι το φυσικό CO2 έχει παραμείνει σταθερό στα 280 ppm από το 1750 και ότι το ανθρώπινο CO2 ευθύνεται για την αύξηση κατά 140 ppm.
Αυτή η θεωρία της IPCC καθιστά το ανθρώπινο CO2 υπεύθυνο για το 33% του σημερινού συνολικού επιπέδου CO2, δήλωσε στην Epoch Times.
Κατά συνέπεια, για να μειωθούν οι θερμοκρασίες, λέει η IPCC, πρέπει να μειώσουμε το CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο – γι’ αυτό και η τρέχουσα πίεση από τους νομοθέτες και τους ακτιβιστές του κλίματος για τη βίαιη μετάβαση των παγκόσμιων μεταφορών σε ηλεκτρικά οχήματα, την απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα και γενικά τη μείωση όλων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στο CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο.
Όλη αυτή η υπόθεση, σύμφωνα με τον κο Μπέρρυ, είναι προβληματική.
«Η δημόσια αντίληψη για το διοξείδιο του άνθρακα είναι ότι μπαίνει στην ατμόσφαιρα και μένει εκεί», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Νομίζουν ότι απλώς συσσωρεύεται. Αλλά δεν είναι έτσι.»
Εξήγησε ότι όταν εξετάζουμε τη ροή του διοξειδίου του άνθρακα – «ροή» σημαίνει τον άνθρακα που μετακινείται από μια δεξαμενή άνθρακα σε μια άλλη, δηλαδή μέσω της φωτοσύνθεσης, της κατανάλωσης των φυτών και της αναπνοής- ένα σταθερό επίπεδο 140 ppm απαιτεί μια συνεχή εισροή 40 ppm διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, επειδή, σύμφωνα με την IPCC, το διοξείδιο του άνθρακα έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 ετών (δηλαδή τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν στην ατμόσφαιρα για περίπου 3,5 χρόνια).
«Ένα επίπεδο 280 ppm είναι το διπλάσιο από αυτό – 80 ppm εισροής. Τώρα, λέμε ότι η εισροή του ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι το ένα τρίτο του συνόλου. Ακόμα και τα δεδομένα της IPCC λένε: “Όχι, η εισροή ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου το 5% έως 7% της συνολικής εισροής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα”», είπε.
Έτσι, για να αντισταθμίσει την έλλειψη του απαραίτητου διοξειδίου του άνθρακα που προκαλείται από τον άνθρωπο και ρέει στην ατμόσφαιρα, η IPCC ισχυρίζεται ότι, αντί να έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 χρόνια, το ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα παραμένει στην ατμόσφαιρα για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.
«[Η IPCC] λέει ότι κάτι είναι διαφορετικό στο ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα και ότι δεν μπορεί να εξέλθει από την ατμόσφαιρα τόσο γρήγορα όσο το φυσικό διοξείδιο του άνθρακα», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Λοιπόν, οι επιστήμονες της IPCC -αφού έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια – θα έπρεπε να είχαν θέσει μια απλή ερώτηση: “Είναι ένα μόριο ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα ακριβώς πανομοιότυπο με ένα μόριο φυσικού διοξειδίου του άνθρακα;”. Και η απάντηση είναι ναι. Φυσικά!
»Λοιπόν, αν τα ανθρώπινα και τα φυσικά μόρια διοξειδίου του άνθρακα είναι πανομοιότυπα, οι χρόνοι εκροής τους πρέπει να είναι πανομοιότυποι. Έτσι, η όλη ιδέα που υποστηρίζει ότι παραμένει για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, είναι λάθος.»
Ο κος Μπέρρυ είπε ότι αυτό σημαίνει ότι η φύση -όχι ο άνθρωπος- προκάλεσε την αύξηση του CO2. Και κατά συνέπεια, οι προσπάθειες μείωσης του ανθρώπινου CO2 είναι άσκοπες.
«Η πεποίθηση ότι το ανθρώπινο CO2 προκαλεί την αύξηση του CO2 μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δημόσια πλάνη και η πιο δαπανηρή απάτη στην ιστορία», δήλωσε ο κος Μπέρρυ.
Επεσήμανε ότι στην επιστήμη, η επιστημονική μέθοδος λέει ότι δεν μπορείς να αποδείξεις ότι μια θεωρία είναι 100% αληθινή – μόνο ότι τα δεδομένα την υποστηρίζουν – αλλά μπορείς να αποδείξεις ότι είναι ψευδής. Ως παράδειγμα, ο κος Μπέρρυ θύμισε τον νόμο της βαρύτητας του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα, που ήταν η κυρίαρχη θεωρία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τη διέψευσε.
Καπνός υψώνεται από εργοστάσιο χάλυβα στην περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας. Κίνα, 3 Νοεμβρίου 2016. (Kevin Frayer/Getty Images)
«Ας επιστρέψουμε στην επιστημονική μέθοδο: Η IPCC πρότεινε μια θεωρία. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι λάθος; Σε αυτή την περίπτωση απέδειξα ότι η θεωρία τους είναι όντως λάθος», δήλωσε.
Ο κος Μπέρρυ πήγε την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα και υπολόγισε τον ανθρώπινο κύκλο του άνθρακα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του κύκλου του άνθρακα της IPCC.
«Η πρόβλεψη από το ίδιο μοντέλο δεν δίνει τον άνθρωπο να παράγει 140 ppm. Βγαίνει πιο κοντά στα 30 ppm. Το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι η IPCC κάνει λάθος», είπε.
Είπε ότι χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της IPCC, η φύση είναι υπεύθυνη για περίπου 390 ppm CO2 και ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μόνο για περίπου 30 ppm – όχι για 140 ppm.
«Τώρα, κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, “Είναι σωστά τα δεδομένα της IPCC;”
»Η απάντησή μου είναι: “Δεν ξέρω”. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρω, επειδή η IPCC έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα για να εξαπατήσει τον κόσμο. Εγώ θέλω να δείξω ότι η λογική τους είναι λανθασμένη χρησιμοποιώντας τα δεδομένα τους», δήλωσε.
«Η IPCC δεν ιδρύθηκε ως επιστημονικός οργανισμός.»
Ο κος Μπέρρυ είπε ότι η IPCC δεν αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις θεωρίες της, ως εκ τούτου αποκλίνοντας από την εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων που διέπουν και ορίζουν την επιστήμη.
«Δημιουργήθηκε ως πολιτικός οργανισμός για να πείσει συγκεκριμένα το κοινό ότι το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί προβλήματα», είπε.
Όταν ρωτήθηκε γιατί υπάρχει πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπέρρυ είπε ότι όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο.
«Αυτός είναι ο μόνος πραγματικός λόγος. Δεν υπάρχει καμία κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε.
Ο κος Μπέρρυ έχει θέσει στη διάθεση του κοινού όλες τις έρευνές του, καθώς και τις έρευνες και την αλληλογραφία των συναδέλφων του που προσπαθούν να αντικρούσουν τις θεωρίες του.
Η 48η σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) στο Incheon της Νότιας Κορέας, την 1η Οκτωβρίου 2018. (Jung Yeon-je/AFP μέσω Getty Images)
Πολιτική και κλιματικά μοντέλα
Όπως και ο κος Μπέρρυ, ο κος Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιστήμη είναι πλέον περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική.
«Απλώς δεν είναι αλήθεια ότι το κλίμα της Γης απειλείται. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ περισσότερο πολιτικός παρά επιστημονικός», δήλωσε.
«Η επιστήμη βασίζεται σε στοιχεία παρατήρησης, τα οποία λογικά επεξεργασμένα δίνουν νόημα. Υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας. Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των δύο, ο οποίος όμως δεν είναι ισχυρός: Η Γη ψύχθηκε, για παράδειγμα, από το 1940 έως το 1970 περίπου, ενώ το επίπεδο του ατμοσφαιρικού CO2 συνέχιζε να αυξάνεται. Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα είναι το μόνο που συνδέει την υπερθέρμανση του πλανήτη με το CO2.»
Όταν ρωτήθηκε γιατί το CO2 αναδείχθηκε ως η αιτία της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κος Αλεξάντερ είπε ότι ανάγεται στον Τζέιμς Χάνσεν, αστροφυσικό και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA από το 1981 έως το 2013 και ένθερμο περιβαλλοντολόγο.
«Ο Χάνσεν ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κλιματικά μοντέλα στον υπολογιστή και άρχισε να κάνει υπερβολικές προβλέψεις για τη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας, από τις οποίες καμία δεν επαληθεύτηκε», δήλωσε ο κος Αλεξάντερ. «Αυτό περιελάμβανε και τη μαρτυρία που έδωσε σε ακρόαση στη Γερουσία το 1986, μαρτυρία που θεωρείται ότι πυροδότησε την ανάπτυξη της θεωρίας περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.»
Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις κοιτάζει έναν υπερ-τοίχο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) στο Γκρίνμπελτ, Md., στις 5 Νοεμβρίου 2021. (Olivier Douliery/AFP μέσω Getty Images)
Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις του δεν επαληθεύτηκαν, οι προσπάθειες του κου Χάνσεν συνέβαλαν στην ίδρυση της IPCC, δήλωσε ο κος Αλεξάντερ.
«Αν και φαινομενικά η IPCC είναι ένα επιστημονικό όργανο, τα πορίσματα των επιστημόνων της συχνά διαστρεβλώνονται και υπερτονίζονται από τους γραφειοκράτες της κυβέρνησης και των ΜΚΟ που κυριαρχούν στον οργανισμό», είπε. «Οι γραφειοκράτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διόγκωση των επιστημονικών συμπερασμάτων των διαδοχικών εκθέσεων της IPCC και στην κλιμάκωση της ρητορικής των επίσημων ανακοινώσεών της. Εξ ου και οι πρόσφατες διακηρύξεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια γη που “βράζει”.»
Στις 27 Ιουλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είναι τρομακτική. Και είναι μόνο η αρχή. Η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσει. Έφτασε η εποχή του παγκόσμιου βρασμού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Και το επίπεδο των κερδών από τα ορυκτά καύσιμα και της κλιματικής αδράνειας είναι απαράδεκτο.»
Ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι μια ειλικρινής απάντηση για το τι προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης είναι: «Απλά δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιστήμονες στερούνται ιδεών.
«Οι πιθανότητες το CO2 να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ένοχος είναι πολύ μικρές. Το CO2 συμβάλλει αναμφίβολα, αλλά υπάρχουν διάφοροι φυσικοί κύκλοι που πιθανότατα συμβάλλουν επίσης», δήλωσε. « Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλιακή μεταβλητότητα και οι ωκεάνιοι κύκλοι, οι οποίοι αγνοούνται στα κλιματικά μοντέλα – επειδή δεν ξέρουμε πώς να τους ενσωματώσουμε – ή αναπαρίστανται ανεπαρκώς. Αν και οι ακτιβιστές του κλίματος θα σας πουν το αντίθετο, η επιστήμη του κλίματος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη για το κλίμα μας.»
Ως παράδειγμα ανέφερε μια πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκτιμά ότι οι αλλαγές στην παραγωγή του ήλιου θα μπορούσαν να εξηγήσουν κατά 70 έως 80% την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, τέτοιες έρευνες δεν έχουν μεγάλη απήχηση, καθώς η IPCC είναι προσηλωμένη στην ιδέα ότι το ανθρώπινο CO2 είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Επιπλέον, ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι ο Τζον Κρίστυ, κλιματολόγος και καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Συστήματος της Γης, έχει αποδείξει σαφώς ότι τα κλιματικά μοντέλα υπερβάλλουν κατά δύο έως τρεις φορές στη βραχυπρόθεσμη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας.
Για να βρουν ακριβέστερες μετρήσεις, ο κος Κρίστυ και ο Ρόι Σπένσερ, κλιματολόγος, πρώην επιστήμονας της NASA και τώρα κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, ανέπτυξαν ένα σύνολο δεδομένων παγκόσμιων θερμοκρασιών από δορυφορικές παρατηρήσεις μικροκυμάτων.
Ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους το 1989, ανέλυσαν δεδομένα που έφταναν μέχρι το 1979 και διαπίστωσαν ότι, σε γενικές γραμμές, από το 1979, η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σταθερά κατά 0,23 βαθμούς Φαρενάιτ κάθε 10 χρόνια, σύμφωνα με τα παγκόσμια δορυφορικά δεδομένα, αναφέρει ο κος Σπένσερ στην ιστοσελίδα του.
Όσο για το γιατί τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο ανακριβή, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή είναι τόσο αξιόπιστες όσο και οι υποθέσεις στις οποίες βασίζεται το υπολογιστικό μοντέλο και υπάρχουν πολλές υποθέσεις που υπεισέρχονται στα κλιματικά μοντέλα. Οι υποθέσεις για διαδικασίες που δεν κατανοούμε πλήρως απαιτούν υπολογισμούς κατά προσέγγιση.
«Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας ενσωματώνονται στο μοντέλο με τη μορφή ρυθμιζόμενων αριθμητικών παραμέτρων – που συχνά αποκαλούνται “συντελεστές διόρθωσης” από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς. Ο διάσημος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν είχε πει κάποτε: “Με τέσσερεις [ρυθμιζόμενες] παραμέτρους μπορώ να χωρέσω έναν ελέφαντα και με πέντε μπορώ να τον κάνω να κουνάει τον κορμό του”.»
Η ρήση του κου φον Νόιμαν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται όταν ένα πολύπλοκο μοντέλο ταιριάζει σε ένα σύνολο δεδομένων, διότι, με αρκετές παραμέτρους, μπορείτε να προσαρμόσετε οποιοδήποτε σύνολο δεδομένων.
Ο κος Μπεναρόγια συμμερίζεται την κριτική του κου Αλεξάντερ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλίματος.
«Όλες οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο κος Μπεναρόγια στην Epoch Times. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ένα υπολογιστικό μοντέλο της ατμόσφαιρας είναι εγγενώς ανακριβές. Αυτό δεν είναι σφάλμα των ερευνητών.
»Οφείλεται στην τεράστια πολυπλοκότητα της χημείας του κλίματος – ρευστομηχανική, μεταφορά θερμότητας, επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας, επιπτώσεις της Γης, μοντελοποίηση των ωκεανών, οι οποίοι μπορούν να συγκρατήσουν τεράστια ποσά θερμότητας, και επιπτώσεις των νεφών. Κανένα αναλύσιμο από υπολογιστή μαθηματικό μοντέλο δεν μπορεί να υπολογίσει όλες αυτές τις παραμέτρους. Πολλές από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πλήρως κατανοητές. Επίσης, δεν έχει διασαφηνισθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους.»
Ένας υπερυπολογιστής στο Γερμανικό Κέντρο Υπολογισμού Κλίματος (DKRZ) στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 Ιουνίου 2017. Το DKRZ παρέχει υπολογιστές υψηλών επιδόσεων και συναφείς υπηρεσίες για τα ερευνητικά ινστιτούτα για το κλίμα στη χώρα. (Morris MacMatzen/Getty Images)
Ο κος Μπεναρόγια δήλωσε ότι, εκτός του ότι δεν κατανοούμε πλήρως την πολυπλοκότητα του κλίματος, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ελλιπή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, παραποιούνται για να ταιριάξουν σε μια θεωρία.
«Υπήρξαν αρκετές αναφορές σχετικά με τη νοθεία των δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν αποτελέσματα που παραπέμπουν στην επερχόμενη κλιματική καταστροφή», είπε. «Όλες οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Θέλω το κλίμα να είναι μη πολιτικό στην επιστήμη. Οι πολιτικές πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Οι πολιτικές είναι εκεί που μπαίνει η πολιτική, όχι τα γεγονότα»
Όσο για το γιατί υπάρχει μια πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπεναρόγια είπε ότι πρόκειται για «εξουσία και χρήμα, αλλά και για ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις».
«[Κάποιοι] μπορεί να μισούν τη μεγάλη βιομηχανία, το μεγάλο πετρέλαιο και την τεχνολογία. Ίσως κάποιοι μισούν τη Δύση ή τον καπιταλισμό. Όλα αυτά πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο», είπε.
Ο κος Αλεξάντερ συμφώνησε ότι πρόκειται για εξουσία και χρήμα.
«Στην αρχή, η φράση-κλειδί ήταν απλώς η “υπερθέρμανση του πλανήτη”. Όταν αυτό προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον, κάποιος είχε την έξυπνη ιδέα να εισάγει τη φράση “κλιματική αλλαγή”, η οποία ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα διάστημα, καθώς το κλίμα της Γης αλλάζει συνεχώς, ανεξάρτητα από το τι κάνει η θερμοκρασία», είπε.
«Στη συνέχεια, όταν οι μη πιστοί άρχισαν και πάλι να αγνοούν το μήνυμα, το μάντρα έγινε “κλιματική κρίση”. Αυτό κλιμακώθηκε στη σημερινή “κλιματική έκτακτη ανάγκη”, ελπίζοντας ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” θα κινητοποιούσε πραγματικά τους ανθρώπους σε δράση και θα τους έπειθε να υποστηρίξουν το καθαρό μηδενικό CO2 και άλλα μέτρα.
»Ένα άλλο στοιχείο είναι η επιθυμία της άκρας αριστεράς να ανατρέψει ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρεί κακό και πηγή όλων των προβλημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτούς, μια κλιματική κρίση ή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ένα βολικό όχημα για την επίτευξη των στόχων τους.»
Όσον αφορά την πίεση των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2050, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Είναι μια απόλυτη σπατάλη χρόνου και πόρων και μπορεί κάλλιστα να φτωχοποιήσει πολλές δυτικές οικονομίες. Ούτως ή άλλλως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, γεγονός που καθιστά την όλη προσπάθεια χωρίς νόημα».
Ευρωπαίοι και Ιάπωνες νομοθέτες ζητούν την απελευθέρωση ενός Κινέζου πολίτη που συνελήφθη για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που διώκεται έντονα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).
Ο Ντινγκ Γιουάντε (Ding Yuande) και η σύζυγός του, Μα Ρουμέι (Ma Rumei), συνελήφθησαν παράνομα στις 12 Μαΐου στην επαρχία Σαντόνγκ μαζί με περίπου 70 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Οι συλλήψεις ήταν μέρος μιας εκστρατείας μαζικών συλλήψεων για την 24η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Μαΐου, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Ο γιος τους, ο Ντινγκ Λεμπίν, κάτοικος Βερολίνου, ξεκίνησε αμέσως εκστρατεία συνηγορίας για την απελευθέρωση των γονέων του.
Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (International Society for Human Rights) -μια μη κυβερνητική οργάνωση σε συμβουλευτικό καθεστώς με το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Economic and Social Council) – έγραψε στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κίνας και σε αξιωματούχους του ΚΚΚ, προτρέποντας για την απελευθέρωση του ζευγαριού. Εθελοντές της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong-WOIPFG) τηλεφώνησαν επίσης στο κέντρο κράτησης, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.
Η διεθνής πίεση οδήγησε φαινομενικά στην απελευθέρωση της κ. Μα στις 24 Μαΐου.
Ωστόσο, ο κ. Ντινγκ Γιουάντε παραμένει υπό κράτηση και συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου από το περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πειθαρχία που περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές: την Αλήθεια, την Καλοσύνη και την Ανεκτικότητα. Η πρακτική απέκτησε δημοτικότητα στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, με 70 έως 100 εκατομμύρια οπαδούς μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.
Το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο ότι ο αριθμός των ασκουμένων αποτελούσε απειλή για τον αυταρχικό έλεγχό του, ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία στις 20 Ιουλίου 1999 για την εξάλειψη της πρακτικής – ένα πρόγραμμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από τότε, εκατομμύρια έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Έκκληση για την απελευθέρωση του Ντινγκ Γιουάντε
«Η διεθνής πίεση μπορεί να επιφέρει αλλαγές για τον πατέρα μου», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν στη γερμανική έκδοση του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Ακριβώς όπως έσωσε τη μητέρα μου».
Η εκστρατεία για την απελευθέρωση των γονέων του κ. Ντινγκ Λεμπίν περιλαμβάνει την αποστολή επιστολών στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία καθώς και σε Κινέζους αξιωματούχους.
Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Γερμανίας, του Βελγίου και της Τσεχίας έγραψαν στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, απευθύνοντας έκκληση για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε.
Εν τω μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακίας Φράντισεκ Μικλόσκ (Frantisek Miklosk) και ο βουλευτής του κρατιδίου του Βερολίνου Ρόναλντ Γκλέζερ (Ronald Gläser) έστειλαν επιστολές στον γραμματέα του δημοτικού κόμματος της πόλης Ριζάο, όπου κρατείται ο κ. Ντινγκ.
Και στις δύο επιστολές, οι νομοθέτες υπογραμμίζουν ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο κινεζικό Σύνταγμα.
Προέτρεψαν επίσης τον γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο να «απελευθερώσει αμέσως και άνευ όρων τον κ. Γιουάντε Ντινγκ, να τερματίσει τη δίωξη του κινεζικού ζεύγους και να τους χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα για να συναντήσουν τον γιο τους στη Γερμανία».
Στην εκστρατεία συμμετείχαν επίσης Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι. Στην επιστολή τους κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να απελευθερώσει τον κ. Ντινγκ και ανέφεραν ότι κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί βασανιστήρια αλλά και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων.
Το 2019, το Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς διαπράττει εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια -και μάλιστα «σε σημαντική κλίμακα».
Το δικαστήριο κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν πιθανότατα η κύρια πηγή αυτών των οργάνων. Οι Ουιγούροι και άλλες διωκόμενες μειονότητες στη βορειοδυτική Κίνα κινδυνεύουν επίσης, μαζί με τους Θιβετιανούς και τους χριστιανούς, έχουν δηλώσει ειδικοί.
Οι Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων που διώκονται στην Κίνα, να απελευθερώσει αμέσως όσους κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλες εγκαταστάσεις και να σταματήσει εντελώς την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων.
«Κάθε επιστολή διαμαρτυρίας όχι μόνο θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των γονέων μου αλλά και θα συμβάλει στον τερματισμό της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας φοβάται ότι περισσότεροι άνθρωποι στο εξωτερικό θα μάθουν την πραγματική κατάσταση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα».
Η εκστρατεία για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε συνεχίζεται.
Ο γιος του καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει εκτυπώνοντας μια κάρτα διάσωσης ή μια επιστολή, υπογράφοντάς την και στέλνοντάς την στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία ή στον νέο δημοτικό γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο, Λι Ζαϊγού (Li Zaiwu). Ο ίδιος έχει παράσχει ένα δείγμα επιστολής, το οποίο μπορείτε να δείτε μέσω του παρακάτω κωδικού QR.
Τα πλαστικά που διασπώνται σε σωματίδια τόσο μικροσκοπικά όσο το DNA μας -αρκετά μικρά για να απορροφηθούν από το δέρμα μας- απελευθερώνονται στο περιβάλλον μας με ρυθμό 82 εκατομμυρίων μετρικών τόνων ετησίως. Αυτά τα πλαστικά, και το μείγμα χημικών ουσιών με τα οποία κατασκευάζονται, συμβάλλουν πλέον σημαντικά στην εμφάνιση ασθενειών, επηρεάζοντας τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων που κυμαίνονται από καρκίνο έως ορμονικά προβλήματα.
Η πλαστική ρύπανση απειλεί τα πάντα, από τα θαλάσσια ζώα μέχρι τους ανθρώπους, ένα πρόβλημα για το οποίο συζητούν επιστήμονες, ακτιβιστές, επιχειρηματικοί όμιλοι και πολιτικοί, καθώς συντάσσουν μια παγκόσμια συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης. Αυτές οι διαπραγματεύσεις έχουν αναδείξει μόνο την πολυπλοκότητα μιας απειλής που φαίνεται να αντιπαραθέτει την οικονομική ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας σε σχέση με τις καταστροφικές ζημιές για τους ανθρώπους και τον πλανήτη.
Η ραγδαία ανάπτυξη των πλαστικών άρχισε τη δεκαετία του 1950 και από τότε η ετήσια παραγωγή έχει αυξηθεί σχεδόν 230 φορές, σύμφωνα με δύο σύνολα δεδομένων που επεξεργάστηκε το Our World in Data. Πάνω από το 20% των πλαστικών απορριμμάτων γίνεται με κακή διαχείριση – καταλήγοντας στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος.
Αναπόφευκτο πρόβλημα
Ενώ το πλαστικό δεν βιοδιασπάται -τουλάχιστον όχι σε εύλογο χρονικό διάστημα- διασπάται σε όλο και μικρότερα σωματίδια. Μπορεί να μην το βλέπουμε πλέον, αλλά το πλαστικό συσσωρεύεται συνεχώς στο περιβάλλον μας. Αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια, γνωστά ως μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μας μέσω όσων τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε.
Τα μικροπλαστικά έχουν μέγεθος πέντε χιλιοστά ή λιγότερο. Τα νανοπλαστικά είναι ένα αόρατο κλάσμα αυτού του μεγέθους, έως και ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου ή περίπου στο μέγεθος του DNA.
Ενώ τα μικροπλαστικά μπορεί να είναι τόσο μικρά όσο μια τρίχα, παραμένουν ορατά. Τα νανοπλαστικά, ωστόσο, είναι αδύνατο να τα δούμε χωρίς μικροσκόπιο. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Η ρύπανση από πλαστικά είναι ένα χημικό υπόλειμμα του πετρελαίου μαζί με άλλες χημικές ουσίες που προστίθενται για να αλλάξουν την ανθεκτικότητα, την ελαστικότητα και το χρώμα. Το PlastChem Project έχει καταγράψει περισσότερες από 16.000 χημικές ουσίες, με 4.200 από αυτές να θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες, σύμφωνα με την έκθεση της πρωτοβουλίας που εκδόθηκε τον Μάρτιο.
Το εκπληκτικό μέγεθος και τα είδη πλαστικών, πολλά από τα οποία έχουν άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία, θα πρέπει να αφυπνίσει όλους, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Έριν Σμιθ, αντιπρόεδρος και επικεφαλής του τμήματος πλαστικών αποβλήτων και επιχειρήσεων του World Wildlife Fund (WWF).
«Η ρύπανση από πλαστικά είναι παντού», δήλωσε η ίδια. «Το δύσκολο, αυτή τη στιγμή, για το σώμα της επιστήμης, που προσπαθεί να κατανοήσει τι σημαίνει η παρουσία του πλαστικού μέσα μας, είναι ότι εχει να αντιμετωπίσει κάτι πρωτόγνωρο».
Η κ. Σμιθ δήλωσε ότι μπορεί να περιμένουμε την επιστήμη να αποκαλύψει το πλήρες εύρος των βιολογικών επιπτώσεων του πλαστικού, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: «Ξέρουμε ότι δεν είναι καλό».
Αναπαραγωγικά και νευρολογικά ζητήματα
Νεότερες μελέτες για την ανθρώπινη υγεία έχουν δείξει ότι το πλαστικό έχει εκτεταμένες επιπτώσεις.
«Η έρευνα είναι σαφής: τα πλαστικά προκαλούν ασθένειες, αναπηρία και θάνατο. Προκαλούν πρόωρο τοκετό, χαμηλό βάρος γέννησης και θνησιγένεια, καθώς και λευχαιμία, λέμφωμα, καρκίνο του εγκεφάλου, καρκίνο του ήπατος, καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια. Τα βρέφη, τα παιδιά, οι έγκυες γυναίκες και οι εργαζόμενοι στα πλαστικά είναι οι άνθρωποι που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο αυτών των βλαβών. Οι ασθένειες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα ετήσιο οικονομικό κόστος 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων», δήλωσε ο Δρ Φιλ Λάντριγκαν, παιδίατρος και ειδικός σε θέματα περιβαλλοντικής υγείας, σε δελτίο τύπου του Beyond Plastics τον Μάρτιο.
Η Beyond Plastics, μια ομάδα υπεράσπισης της αλλαγής πολιτικής, προειδοποιεί ότι νέες έρευνες δείχνουν ότι το πλαστικό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων και θανάτου.
Διαδοχικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού επηρεάζουν κάθε σύστημα του σώματός μας και σε κάθε ηλικία.
Σχεδόν 3.600 μελέτες που έχουν καταχωρηθεί στο ευρετήριο του Ιδρύματος Minderoo έχουν περιγράψει λεπτομερώς τις επιπτώσεις των πολυμερών και των προσθέτων, όπως οι πλαστικοποιητές, τα επιβραδυντικά φλόγας, οι δισφαινόλες και οι υπερ- και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετών δείχνει ότι τα πλαστικά επηρεάζουν την ενδοκρινική και μεταβολική λειτουργία και το αναπαραγωγικό σύστημα και συμβάλλουν σε θέματα ψυχικής, συμπεριφορικής και νευροαναπτυξιακής ανάπτυξης.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science & Technology εξέτασε πλαστικές συσκευασίες τροφίμων από πέντε χώρες και διαπίστωσε ότι οι χημικές ουσίες που διαταράσσουν τις ορμόνες ήταν κοινές.
«Η επικράτηση οιστρογονικών ενώσεων στα πλαστικά εγείρει ανησυχίες για την υγεία λόγω της δυνατότητάς τους να διαταράξουν το ενδοκρινικό σύστημα, γεγονός που μπορεί, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει σε αναπτυξιακά και αναπαραγωγικά προβλήματα και σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου που σχετίζεται με ορμόνες, όπως ο καρκίνος του μαστού και του προστάτη», σημείωσαν οι συγγραφείς.
Τα δεδομένα που χαρτογραφήθηκαν από το Our World in Data δείχνουν τα εθνικά ποσοστά της κατά κεφαλήν ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό. Οι Αμερικανοί προσθέτουν περίπου 0,01 κιλά (10 γραμμάρια) πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς του κόσμου κάθε χρόνο. Σε 336.500.000 ανθρώπους σήμερα, αυτό ανέρχεται σε 3.311 τόνους. (The Epoch Times)
Το πλήρες εύρος αυτών των χημικών συνεπειών δεν είναι καθόλου γνωστό. Σύμφωνα με το Minderoo, λιγότερο από το 30% των περισσότερων από 1.500 χημικών ουσιών των πλαστικών έχουν διερευνηθεί για τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Αυτό περιλαμβάνει τις χημικές ουσίες «υποκατάστασης» που χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τα πρόσθετα που περιορίστηκαν λόγω του ότι βρέθηκαν προβληματικά.
«Όλα τα νέα πλαστικά χημικά πρέπει να ελέγχονται για την ασφάλειά τους πριν εισαχθούν σε καταναλωτικά προϊόντα, με συνεχή παρακολούθηση των επιπέδων τους στα ανθρώπινα βιοδείγματα μετά την εισαγωγή και αξιολόγηση των επιπτώσεων στην υγεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των ατόμων και των γενεών», δήλωσε η καθηγήτρια Σάρα Ντάνλοπ, επικεφαλής του Ιδρύματος Minderoo για τα πλαστικά και την ανθρώπινη υγεία.
Απορροφάται από τις αρτηρίες και το δέρμα
Η σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη ότι τα πλαστικά σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω πολλαπλών μεθόδων συνοδεύεται και από άλλες ανατρεπτικές διαπιστώσεις. Τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά στην πλάκα των τοιχωμάτων των ανθρώπινων αρτηριών συνδέθηκαν πρόσφατα με αύξηση κατά 350% του κινδύνου καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου.
Η πλαστική ρύπανση έχει όλες τις μορφές, από τις συσκευασίες και τα απορρίμματα που φράζουν το κανάλι του Μπάκιγχαμ στο Τσενάι της Ινδίας μέχρι τα πλαστικά σφαιρίδια από τις πετροχημικές εταιρείες που ρυπαίνουν το έδαφος στο Ecaussinnes του Βελγίου. (R. SATISH BABU, Kenzo TRIBOUILLARD / AFP μέσω Getty Images)
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου στο New England Journal of Medicine, παρακολούθησε 257 ασθενείς επί 34 μήνες. Μεταξύ όσων συμμετείχαν στη μελέτη, το 58,4% είχε πολυαιθυλένιο στην πλάκα της καρωτίδας και το 12,1% πολυβινυλοχλωρίδιο.
Το πολυαιθυλένιο είναι το πιο συνηθισμένο πλαστικό που βρίσκεται σε μπουκάλια και σακούλες, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων των κουτιών δημητριακών. Το χλωριούχο πολυβινύλιο, γνωστότερο ως PVC, είναι ένα άλλο κοινό πλαστικό, που χρησιμοποιείται συχνά σε ιατρικά και κατασκευαστικά υλικά.
Εκτός από την εύρεση εισόδου μέσω της κατάποσης, τα πολυμερή μπορούν επίσης να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του δέρματός μας, σύμφωνα με μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο στο Environment International. Τα ευρήματα, που βασίζονται σε ένα μοντέλο ισοδύναμου ανθρώπινου δέρματος, προστίθενται στα στοιχεία που δείχνουν ότι καθώς τα πλαστικά διασπώνται, μπορεί να είναι αδύνατο να αποφύγουμε την απορρόφησή τους. Μικροσκοπικά πλαστικά έχουν βρεθεί στο έδαφος, στην παροχή νερού, στον αέρα και στους πάγους της Αρκτικής.
Διαπιστώθηκε ότι το ιδρωμένο δέρμα είναι ιδιαίτερα επιρρεπές στην απορρόφηση των σωματιδίων. Μόλις εισέλθουν στο σώμα, το πλαστικό μπορεί να μιμηθεί τις ορμόνες, να συγκεντρωθεί στις αρτηρίες και να συμβάλει σε μια από τις πιο κοινές παθολογίες ασθενειών σήμερα – μια ανισορροπία ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών, γνωστή ως οξειδωτικό στρες.
Ο Δρ Μπράντλεϊ Μπέιλ, ειδικός στην πρόληψη καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων και συν-συγγραφέας του βιβλίου «Beat The Heart Attack Gene», δήλωσε στους Epoch Times ότι υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι το πλαστικό προκαλεί οξειδωτικό στρες.
«Τα πλαστικά είναι πανταχού παρόντα στον πλανήτη Γη», δήλωσε ο Δρ Μπέιλ. «Είναι τρελό να πιστεύετε ότι μπορείτε να εξαλείψετε την έκθεσή σας σε αυτά. Θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Μπορούμε όμως να εξετάσουμε άλλα ζητήματα που προκαλούν οξειδωτικό στρες».
Τα δεδομένα που επεξεργάστηκε το Our World in Data δείχνουν την αύξηση της παραγωγής πλαστικού σε μετρικούς τόνους. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Αυτά τα άλλα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της κακής διατροφής και άλλων τοξικών εκθέσεων, μπορούν να επιλυθούν μέσω προσεγγίσεων του τρόπου ζωής, συμπληρωμάτων διατροφής ή αποφυγής.
Ο Δρ Μπέιλ υποψιάζεται ότι η μελλοντική έρευνα για τα νανοπλαστικά θα αποκαλύψει μια σχέση μεταξύ της έκθεσης στα πλαστικά και του πρόωρου θανάτου, της άνοιας, του καρκίνου, του διαβήτη και οποιασδήποτε ασθένειας που επηρεάζεται από το οξειδωτικό στρες.
Πώς να σταματήσετε την «επέλαση» των πλαστικών
Δεδομένου ότι ο καθαρισμός του πλαστικού είναι σχεδόν αδύνατος από τη στιγμή που διασπάται, οι ομάδες υπεράσπισης πιέζουν για νομοθεσία που θα μειώσει τα προϊόντα μιας χρήσης, όπως τα περιτυλίγματα τροφίμων, τα μπουκάλια, τα δοχεία για φαγητό και οι σακούλες – μερικά από τα πιο παραγωγικά και προβληματικά πλαστικά.
Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, ένα παγκόσμιο όργανο λήψης περιβαλλοντικών αποφάσεων με εκπροσώπους από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, αποφάσισε τον Μάρτιο του 2022 ότι το ζήτημα των πλαστικών χρειάζεται συντονισμένη αντιμετώπιση. Δεσμεύτηκε για την ταχεία προώθηση μιας συνθήκης που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του αυξανόμενου παγκόσμιου προβλήματος των πλαστικών.
Ωστόσο, μετά τη διεξαγωγή της τέταρτης από τις πέντε συνόδους στα τέλη Απριλίου στον Καναδά, η ομάδα δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα προσδιορίσει τα προβληματικά πλαστικά ή θα ζητήσει τη σταδιακή κατάργηση ή τη μείωση των νέων πλαστικών. Η τελευταία συνεδρίαση αρχίζει στα τέλη Νοεμβρίου, ενώ μια συνθήκη αναμένεται το 2025.
(Επάνω) Μέλη της Greenpeace κρατούν πλακάτ κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην Οττάβα του Καναδά, στις 23 Απριλίου 2024- (Κάτω) Μηνύματα υπέρ των πλαστικών εμφανίστηκαν σε ξενοδοχεία στην Οττάβα κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ΔΕΔ του ΟΗΕ. (IISD-ENB/Kiara Worth, DAVE CHAN/AFP μέσω Getty Images)
Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί νομοθέτες βρίσκονται σε μια τρίτη προσπάθεια να επιτύχουν την εξέταση από το Κογκρέσο του νόμου Break Free From Plastic Pollution Act. Η πρόταση αυτή, η οποία εισήχθη για πρώτη φορά το 2020, παραμένει κολλημένη στην επιτροπή. Μεταξύ των προτάσεων του νόμου είναι η μείωση και η απαγόρευση ορισμένων πλαστικών μίας χρήσης, η δημιουργία επιχορηγήσεων για επαναχρησιμοποιήσιμα και επαναγεμιζόμενα προϊόντα, η απαίτηση από τις εταιρείες να αναλάβουν την ευθύνη για την πλαστική ρύπανση και η προσωρινή απαγόρευση νέων εγκαταστάσεων πλαστικών μέχρι να θεσπιστούν μέτρα προστασίας.
Τα κέρδη από τα πλαστικά
Τα πλαστικά είναι σημαντικά για πολλές επιχειρήσεις και η ίδια η βιομηχανία πλαστικών είναι σημαντική και με μεγάλη επιρροή. Ωστόσο, τα πλαστικά δεν είναι τόσο κερδοφόρα όσο θα περίμενε κανείς. Οι νέες εγκαταστάσεις πλαστικών συχνά λαμβάνουν επιδοτήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις που καθιστούν τα πλαστικά τεχνητά φτηνά στην παραγωγή. Αυτές οι οικονομικές ενισχύσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία τρία χρόνια.
Εκτός από τις άμεσες επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων, οι βιομηχανίες πλαστικών και πετροχημικών προϊόντων επωφελούνται από επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και κίνητρα. Λόγω της έλλειψης διαφάνειας, είναι δύσκολο να βρεθούν ακριβή στοιχεία για τις επιδοτήσεις, σύμφωνα με το Κέντρο Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου. Η ομάδα προτρέπει τον ΟΗΕ να απαγορεύσει ορισμένες επιδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένων όλων όσων μειώνουν την τιμή των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικού.
Ορισμένες οργανώσεις αμφισβητούν κατά πόσον τα κίνητρα αυτά είναι ωφέλιμα για τις τοπικές οικονομίες και τους φορολογούμενους στο σύνολό τους.
Το Environmental Integrity Project δημοσίευσε τον Μάρτιο μια έκθεση στην οποία διαπιστώθηκε ότι το 64% των 50 εργοστασίων πλαστικών που κατασκευάστηκαν ή επεκτάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2012 έλαβαν σχεδόν 9 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές και τοπικές επιδοτήσεις. Τα απρόοπτα περιστατικά ήταν συχνά, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων των αδειών ατμοσφαιρικής ρύπανσης μεταξύ 42 εργοστασίων και περισσότερων από 1.200 ατυχημάτων, όπως πυρκαγιές και εκρήξεις. Τροποποιημένες από την Πολιτεία άδειες σε 15 εργοστάσια επέτρεπαν πρόσθετες εκπομπές που συχνά εντοπίζονταν πέρα από τη γραμμή ιδιοκτησίας των εργοστασίων.
Άλλη μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2023 από το Ohio River Valley Institute εξέτασε τις εγκαταστάσεις της Shell αξίας 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κατασκευάστηκαν στην κομητεία Μπίβερ της Πενσυλβάνια για την παραγωγή πλαστικών σφαιριδίων.
«Από την έναρξη του έργου, στελέχη της βιομηχανίας και κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι θα ωθούσε την τοπική οικονομική ανάπτυξη και την ανανέωση των επιχειρηματικών επενδύσεων. Ωστόσο, η ευημερία εξακολουθεί να μην έχει φτάσει. Η κομητεία Μπίβερ σημείωσε μείωση του πληθυσμού, μηδενική αύξηση του ΑΕΠ, μηδενική αύξηση των θέσεων εργασίας, ισχνή πρόοδο στη μείωση της φτώχειας και μηδενική αύξηση των επιχειρήσεων – ακόμη και αν συνυπολογιστούν όλοι οι προσωρινοί εργαζόμενοι στις κατασκευές στο εργοτάξιο», αναφέρεται στην έκθεση.
Το συγκρότημα πετροχημικών της Shell στην Πενσυλβάνια παράγει πλαστικό από την «πυρόλυση» φυσικού αερίου στην κομητεία Beaver, κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. (Mark Dixon/Flickr)
Αντιφατικές λύσεις για έναν πλαστικό κόσμο
Η Ένωση Βιομηχανιών Πλαστικών υποστηρίζει ότι το πλαστικό «κάνει τον κόσμο καλύτερο» – διατύπωση που επιθυμεί στη συνθήκη για τα πλαστικά.
Η ένωση εκπροσωπεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο εργαζόμενους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού. Η βιομηχανία των πλαστικών, η οποία αποτελεί βιομηχανία αξίας 468 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι ο έκτος μεγαλύτερος κατασκευαστής στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την ένωση, η οποία δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα των Epoch Times για συνέντευξη.
Ο Ντέιβιντ Ζάρουκ, καθηγητής επικοινωνίας στο Βέλγιο με διδακτορικό στη φιλοσοφία, δήλωσε στους Epoch Times ότι η αντίθεση στα πλαστικά είναι σε μεγάλο βαθμό μια επίθεση στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων – μέρος μιας ευρύτερης «αντικαπιταλιστικής πολιτικής ατζέντας». Η αξία του πλαστικού για την κοινωνία, είπε, συχνά υποτιμάται.
Επεσήμανε μια μελέτη του 2024 που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science and Technology και η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πλαστικό είναι πολύ πιο «βιώσιμο» με χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από εναλλακτικές λύσεις όπως το χαρτί, το γυαλί και το αλουμίνιο -πολλά από τα οποία σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει. Τα επιχειρήματα συχνά παραβλέπουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εναλλακτικών λύσεων, σημειώνει η μελέτη, και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν υποκατάστατα για το πλαστικό.
«Ούτε αυτή είναι μια πρόσφατη αποκάλυψη. Οι ακαδημαϊκοί επιστήμονες λένε εδώ και χρόνια ότι το πλαστικό εξυπηρετεί βασικές λειτουργίες. Μιλώντας ειδικά για τις βραχύβιες χρήσεις του πλαστικού, ένα ζεύγος εμπειρογνωμόνων της αλυσίδας εφοδιασμού υποστήριξε το 2019 ότι «ορισμένες πλαστικές συσκευασίες είναι απαραίτητες για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων και την προστασία του περιβάλλοντος». Παρεμπιπτόντως, τα απορρίμματα τροφίμων παράγουν περίπου διπλάσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή πλαστικού», έγραψε πρόσφατα ο κ. Ζάρουκ στο blog της Substack, Firebreak.
Η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών προωθεί έντονα την ανακύκλωση και τα βιοδιασπώμενα πλαστικά, αλλά οι επικριτές λένε ότι υπάρχουν εγγενή προβλήματα και με τα δύο.
Μόνο το 4% του πλαστικού ανακυκλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ίση ποσότητα καταλήγει σε ποτάμια, ωκεανούς και έδαφος – διασπώμενο σε μικροπλαστικά και νανοπλαστικά που οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα παραμείνουν για αιώνες.
Το Σύμφωνο για τα πλαστικά στις ΗΠΑ -μια συνεργασία περισσότερων από 100 επιχειρήσεων, μη κερδοσκοπικών οργανισμών, κυβερνητικών φορέων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που ξεκίνησε από την The Recycling Partnership και το World Wildlife Fund- προσδιόρισε 11 προβληματικά πλαστικά, τα οποία τα μέλη του σκοπεύουν να εξαλείψουν εθελοντικά μέχρι το 2025. Τα μέλη περιλαμβάνουν μεγάλους χρήστες πλαστικών και τα προϊόντα είναι όλα τελικά αντικείμενα ή συστατικά πλαστικών που είτε δεν ανακυκλώνονται είτε προκαλούν προβλήματα στο σύστημα ανακύκλωσης και θα μπορούσαν να εξαλειφθούν ή να αντικατασταθούν.
Ενώ ορισμένες μεγάλες εταιρείες υποστηρίζουν το σύμφωνο, η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών έχει σχηματίσει αρνητική άποψη για το σύμφωνο, περιγράφοντάς το ως μια προσπάθεια «να υποδείξει στους άλλους πώς να διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους περιορίζοντας τις επιλογές τους».
Η ένωση λέει ότι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η ανακύκλωση είναι μέσω της εκπαίδευσης και της καινοτομίας.
Ανακυκλωμένα «μυστηριώδη» χημικά
Δυστυχώς, η ανακύκλωση δεν αποτελεί την τέλεια λύση στο πρόβλημα του πλαστικού. Τα ανακυκλωμένα πλαστικά παρουσιάζουν πρόσθετους κινδύνους επειδή κατασκευάζονται από ένα μείγμα προϊόντων και μια πιο αβέβαιη χημική σύνθεση, σύμφωνα με την Τερέσε Κάρλσον, επιστημονική σύμβουλο του Διεθνούς Δικτύου Εξάλειψης Ρύπων, μιας παγκόσμιας κοινοπραξίας ομάδων δημοσίου συμφέροντος.
«Έχουμε εξετάσει αρκετά τα ανακυκλωμένα πλαστικά. Εκεί έχετε πολλά διαφορετικά πλαστικά υλικά που δεν ξέρετε τι περιέχουν και τα συνδυάζετε σε ένα νέο πλαστικό υλικό για το οποίο έχετε ακόμη λιγότερες πληροφορίες για το τι περιέχει», δήλωσε η κα Κάρλσον στους Epoch Times. «Ως καταναλωτής, δεν μπορείς να κοιτάξεις ένα κομμάτι πλαστικό για να καταλάβεις αν είναι ασφαλές ή όχι. Απλώς δεν ξέρουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα χημικά που χρησιμοποιούνται στο πλαστικό είναι τοξικά».
Μια έρευνα της IPEN τον Απρίλιο διαπίστωσε ότι τα πλαστικά σφαιρίδια που ανακτήθηκαν από εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε 24 χώρες περιείχαν εκατοντάδες τοξικές χημικές ουσίες -συμπεριλαμβανομένων φυτοφαρμάκων, βιομηχανικών χημικών ουσιών, φαρμακευτικών προϊόντων, χρωστικών ουσιών και αρωμάτων.
«Για την τεχνολογία ανακύκλωσης που διαθέτουμε, απλά δεν λειτουργεί, και πολλά από αυτά καταλήγουν ούτως ή άλλως στις χωματερές», δήλωσε η κ. Σμιθ από το WWF. «Δεν θα έπρεπε να απαιτείται δακτύλιος αποκωδικοποίησης για να αποφασιστεί τι μπαίνει στον μπλε κάδο, επειδή όλα θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένα για αυτό το σύστημα».
Μικρές αλλαγές κάνουν μεγάλη διαφορά
Ελλείψει κυβερνητικής παρέμβασης, η κ. Σμιθ δήλωσε ότι υπάρχουν μερικές εύκολες συμβουλές που μπορούν να λάβουν οι καταναλωτές για να περιορίσουν τη δική τους έκθεση στο πλαστικό:
Ψωνίστε με επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες για ψώνια.
Μην χρησιμοποιείτε το πλαστικό στο φούρνο μικροκυμάτων ή στο πλυντήριο πιάτων, επειδή η θερμότητα μπορεί να απελευθερώσει πρόσθετα πολυμερή.
Αγοράστε μεταλλικά ή γυάλινα δοχεία για σνακ για να αντικαταστήσετε τις σφραγιζόμενες πλαστικές σακούλες.
Χρησιμοποιήστε πανί από κερί μέλισσας αντί για πλαστικό περιτύλιγμα.
Αντικαταστήστε τα φύλλα στεγνωτηρίου με μάλλινες μπάλες.
Έχετε μαζί σας ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για νερό και καφέ.
Εξετάστε το ενδεχόμενο επαναχρησιμοποιούμενων σακουλών σκουπιδιών.
Χρησιμοποιήστε και έχετε μαζί σας μεταλλικά καλαμάκια, ξυλάκια ανάδευσης και επαναχρησιμοποιούμενα μαχαιροπήρουνα.
Μην πετάτε σκουπίδια και μαζέψτε τα σκουπίδια που βρίσκετε σε εξωτερικούς χώρους.
Μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση φαίνεται πως πλησιάζει απειλητικά, καθώς οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προωθούν «πράσινες πολιτικές» που εξαναγκάζουν τους αγρότες να εγκαταλείψουν τη δραστηριότητά τους,
Σε ένα αποκλειστικό πρωτότυπο ντοκιμαντέρ της Epoch «No Farmers No Food: Will You Eat the Bugs» («Χωρίς αγρότες χωρίς φαγητό: Θα φάτε τα ζωύφια;»), ο σκηνοθέτης Ρόμαν Μπαλμάκοφ αποκαλύπτει ένα σχέδιο δεκαετιών για την αποδιοργάνωση του παγκόσμιου επισιτιστικού εφοδιασμού.
«Αυτή είναι η επόμενη παγκόσμια κρίση, την οποία αγνοούν συστηματικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο», λέει ο κος Μπαλμάκοφ, οικοδεσπότης της εκπομπής «Facts Matter» («Τα γεγονότα έχουν σημασία») της EpochTV.
Το «Χωρίς αγρότες…» σας παίρνει σε ένα ταξίδι που αφηγείται πραγματικές ιστορίες αγροτών στις Ηνωμένες Πολιτείες, τις Κάτω Χώρες και τη Σρι Λάνκα, οι οποίοι χάνουν τη γη τους και τα μέσα διαβίωσής τους υπό το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής.
Επισκόπηση της ταινίας
Ο κος Μπαλμάκοφ αποκαλύπτει την ιστορία της κλιματικής κρίσης και το πώς αυτή επινοήθηκε από τους παγκόσμιους ηγέτες κατά τη διάρκεια των διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, γνωστών και ως Σύνοδος Κορυφής της Γης, που έλαβαν χώρα τον Ιούνιο του 1992, λίγο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
«Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στον ΟΗΕ [Οργανισμό Ηνωμένων Έθνών]», δήλωσε ο κος Μπαλμάκοφ στην Epoch Times κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε πριν από μια ειδική επίσημη πρεμιέρα στις 23 Σεπτεμβρίου, όπου το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στους 200 περίπου παρευρισκόμενους στη Σύνοδο Κορυφής Stop 30×30, στο Ίρβινγκ του Τέξας.
Η ταινία καταδύεται στην Ατζέντα 30, παλαιότερα γνωστή ως Ατζέντα 21, και στο πώς οι παγκόσμιες πολιτικές που θεσπίστηκαν από τον ΟΗΕ στοχεύουν στο τέλος της ανεξάρτητης γεωργίας και στη δημιουργία εξαρτημένης σχέσης από μια μονοκομματική κυβέρνηση που θα ελέγχει τον παγκόσμιο επισιτισμό.
Οι παγκόσμιοι ηγέτες αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών των τροφίμων ανά τον κόσμο.
«Η λύση που βρήκαν θα σας εκπλήξει», λέει ο κος Μπαλμάκοφ στην ταινία. «Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, [τα ζωύφια] μπορεί κάλλιστα να είναι το μελλοντικό σας δείπνο.»
«Οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για μερικούς από τους πιο ισχυρούς οργανισμούς στον πλανήτη έχουν αποφασίσει ότι η κτηνοτροφία ευθύνεται για την υπερθέρμανση του πλανήτη και ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη ευθύνεται για τις υψηλές τιμές των τροφίμων και την έλλειψη τροφίμων.»
Το ντοκυμαντέρ του κου Μπαλμάκοφ διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την ατζέντα για το κλίμα – τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό – για να αποκτήσουν τον έλεγχο των ιδιωτικών γεωργικών εκτάσεων.
«Θα υπέθετε κανείς ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να βοηθήσει τους αγρότες», δήλωσε ο κος Μπαλμάκοφ. «Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα όταν διαπίστωσα πόσο έχει ήδη προχωρήσει αυτό.»
Στο ντοκυμαντέρ, οι κτηνοτρόφοι της Καλιφόρνια εξηγούν στον κο Μπαλμάκοφ ότι το συμβούλιο υδάτων της πολιτείας εισήγαγε πέρυσι έκτακτους κανονισμούς για την ξηρασία, επικαλούμενο την προστασία του σολωμού Κόχο, ο οποίος, σύμφωνα με την πολιτεία, κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Η κτηνοτρόφος Θεοδώρα Τζόνσον από το Σκοτ Βάλλεϋ αναφέρει ότι οι κανονισμοί αυτοί εμποδίζουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων να έχουν πρόσβαση στα δικά τους υπόγεια ύδατα. Αλλά χωρίς νερό, η κτηνοτροφία δεν είναι εφικτή.
«Τα πάντα λειτουργούν χάρη στο νερό», δηλώνει η κα Τζόνσον στην ταινία. «Στο Σκοτ Βάλλεϋ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς νερό.»
Τοπικοί εμπειρογνώμονες είπαν στον κο Μπαλμάκοφ ότι ο σολωμός Κόχο δεν είναι ιθαγενής του ποταμού Κλάμαθ, ο οποίος διασχίζει την κοιλάδα Σκοτ.
Η «κρίση του αζώτου» στις Κάτω Χώρες
Ο κος Μπαλμάκοφ ταξίδεψε επίσης στην Ολλανδία, όπου οι αγρότες αναγκάζονται να μειώσουν τα κοπάδια τους κατά 50 έως 90% στο όνομα της κλιματικής αλλαγής.
Το 2019, η ολλανδική κυβέρνηση κήρυξε την «κρίση αζώτου» και άρχισε να εφαρμόζει κανονισμούς για να πετύχει μείωση των εκπομπών αζώτου κατά 50% έως το 2030.
Η μικρή χώρα, η οποία έχει πλούσια ιστορία στην κτηνοτροφία, υπήρξε ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κρέατος της Ευρώπης. Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν και οικογενειακές φάρμες αιώνων βάζουν λουκέτο.
Αρκετοί αγρότες και εμπειρογνώμονες λένε ότι η όλη κρίση του αζώτου δημιουργήθηκε για να μπορέσει η κυβέρνηση να πάρει τον έλεγχο της γης.
Ο Μάρτιν Φόρκινκ, αγρότης τέταρτης γενιάς, λέει ότι η γη χάνει την αξία της όταν δεν μπορεί πλέον να καλλιεργηθεί. Ως εκ τούτου, πολλοί αγρότες πωλούν τη γη τους στην κυβέρνηση, επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να την κρατήσουν, καθώς δεν συντηρεί πλέον τις οικογένειές τους.
Ένας αγρότης γρύλων και αλευροσκώληκων είπε στον κο Μπαλμάκοφ ότι τα έντομα προωθούνται στην αγορά ως λύση για τη μελλοντική επισιτιστική κρίση.
Πείνα στη Σρι Λάνκα
Το ντοκυμαντέρ δείχνει επίσης τι συμβαίνει όταν οι κυβερνητικοί κανονισμοί επιβάλλουν απαγορεύσεις στα χημικά λιπάσματα που βοηθούν τους αγρότες να καλλιεργήσουν τα προϊόντα τους.
Το 2021, η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα απαγόρευσε τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα, υποστηρίζοντας ότι αυτό γινόταν για να παρέχει βιολογική διατροφή σε όλους τους κατοίκους της χώρας.
Η κίνηση αυτή κατέστρεψε σε τεράστιο βαθμό τις καλλιέργειες ρυζιού, βασικό είδος διατροφής του νησιωτικού έθνους των 22 εκατομμυρίων κατοίκων, ρίχνοντας τη χώρα σε οικονομική και επισιτιστική κρίση.
Πέρυσι, η κυβέρνηση ήρε την απαγόρευση των χημικών λιπασμάτων και η χώρα έχει αρχίσει να ανακάμπτει.
Σχόλια
Το ντοκυμαντέρ της Epoch Times αποκαλύπτει πώς ορισμένες φαινομενικά αθώες πολιτικές είναι επιβλαβείς για την παροχή τροφίμων.
«Αυτό που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι τοποθετούν κανονισμούς που εξωθούν τους μικρούς αγρότες να τα παρατήσουν», δήλωσε στην Epoch Times η Μάργκαρετ Μπάιφιλντ, εκτελεστική διευθύντρια της αμερικανικής οργάνωσης Stewards of Liberty, μετά την προβολή. Η κα Μπάιφιλντ εμφανίζεται επίσης στην ταινία.
Άλλοι είπαν ότι η ταινία είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης για την απάτη που κρύβεται πίσω από τις παγκόσμιες «πράσινες πολιτικές».
«Ο Ρόμαν Μπαλμάκοφ έκανε εκπληκτική δουλειά ρίχνοντας φως στη σκληρή πραγματικότητα και στις ανείπωτες ιστορίες που έπρεπε να ακουστούν», δήλωσε η Στεφαίν Κρος στην Epoch Times. Η κα Κρος, ιδιοκτήτρια της Tennessee Real Properties, LLC, παρακολούθησε την πρεμιέρα του ντοκυμαντέρ στο Ίρβινγκ.
«Το βρήκα τόσο αποκαρδιωτικό και τρομακτικό! Το περιεχόμενο [της ταινίας] ήταν τόσο αποκαλυπτικό όσο και ανησυχητικό, ρίχνοντας φως σε πτυχές τις οποίες μας κρύβουν επιμελώς για να μας παραπλανήσουν.»
Κατόπιν προσφυγής του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, μετά από αίτημα κατοίκων και φορέων του Πειραιά στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για να σταματήσουν οι βυθοκορήσεις (εκσκαφές τοξικών αποβλήτων) από την Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, επετεύχθη προσωρινή αναστολή των εργασιών βυθοκόρησης.
Το παρατηρητήριο Πειραϊκής ξεκίνησε τον κινηματικό και δικαστικό αγώνα κατά της προκαλούμενης οδικής και θαλάσσιας ρύπανσης από τις βυθοκορήσεις που διενεργούσε η Cosco από τον Ιανουάριο του 2024, παρόλο που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κινήματος της Πειραϊκής δέχθηκαν εκφοβισμό και απειλές από την εν λόγω εταιρεία, η οποία να υπενθυμίσουμε ότι κατέχει το 67% του λιμανιού.
Με τεκμηριωμένο υλικό, αποτελούμενο από πλήθος φωτογραφιών και μιας επιστημονικής έκθεσης του ομότιμου καθηγητή θαλάσσιου περιβάλλοντος και εκπροσώπου του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής κου Βασίλη Τσελέντη, έθεσαν το θέμα στη διάθεση του δικηγορικού συλλόγου Πειραιά.
Μεγάλη ανατροπή της απόφασης του ΣτΕ
Όλα όμως ανατράπηκαν και η απόφαση του ΣτΕ ίσχυσε τελικά μόνο για ένα Σαββατοκύριακο, αφού η Cosco έθεσε αίτημα προς το ΣτΕ για αναστολή της απόφασής του με το επιχείρημα κινδύνου στη ναυσιπλοΐα και την ασφάλειά της.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι προηγήθηκε αβάσιμο δημοσίευμα στο Πρώτο Θέμα, όπου αναφέρονται ατυχήματα πλοίων στο λιμάνι του Πειραιά λόγω του μικρού βάθους του λιμένα χωρίς όμως να δίνονται συγκεκριμένες πληροφορίες για το πλοίο στο οποίο αναφερόταν, τι βλάβη υπέστη, αν πραγματοποιήθηκε ανάκριση και ποια ήταν τα συμπεράσματα που προέκυψαν. Εδώ, βέβαια, πρέπει να τονίσουμε πως το λιμενικό έχει γνώση των χαρτών για το βάθος του λιμένα και βάσει αυτού ορίζει τις θέσεις ελλιμενισμού των πλοίων και πλοία με μεγάλο βύθισμα δεν ελλιμενίζονται σε θέσεις με μικρό βάθος, ακριβώς για να αποφεύγονται τυχόν ατυχήματα.
Να αναφέρουμε, επίσης, πως η Cosco εδώ και δύο μήνες δεν έχει προσκομίσει έγγραφα αδειοδοτήσεων, τα οποία έχουν ζητηθεί από το ΣτΕ σε προηγούμενη απόφασή του που δικαίωσε τους κατοίκους και τους φορείς που προσέφυγαν.
Οι μεθοδεύσεις και οι αυθαιρεσίες της Cosco όχι μόνο δεν σταματούν, αλλά όλο και αυξάνονται, καθώς προσπαθεί να οικειοποιηθεί όλο και περισσότερους χώρους, αδιαφορώντας για τις δυσμενείς επιπτώσεις στον πολιτισμό, το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων
Είναι αξιοσημείωτο και το γεγονός ότι πριν λίγες μέρες η Cosco επιχείρησε να περιφράξει τον μώλο της ΔΕΗ προκειμένου να αλλάξει τη χρήση του σε τερματικό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων (car terminal), ενώ κατέχει ήδη 40.000 τετραγωνικά μέτρα με 5.100 θέσεις σε τερματικό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων στο Κερατσίνι.
Το ίδιο είχε συμβεί πέρυσι και στο Παλατάκι, αλλά χάρις σε διαμαρτυρίες που οργανώθηκαν, η απόπειρα τελικά δεν τελεσφόρησε.
Καθώς οι εργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης θα έχαναν χιλιάδες θέσεις εργασίας με αυτά τα σχέδια της Cosco, αντέδρασαν ξηλώνοντας την περίφραξη κατόπιν καλέσματος του Συνδικάτου Μετάλλου και του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών.
Πώς μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε για αύξηση των θέσεων εργασίας, όπως ισχυρίζεται η Cosco, όταν χωρίς άδεια προσπαθεί να προσαρτήσει στην κατοχή της όλο και περισσότερους χώρους στο λιμάνι αδιαφορώντας για τα μεροκάματα που χάνονται;
