Η Γιορτή της Μητέρας είναι η πιο δημοφιλής γιορτή σε όλον τον κόσμο.
Η μητέρα είναι συνήθως το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή ενός ανθρώπου – ακόμα και στις περιπτώσεις στις οποίες απουσιάζει από αυτήν από τα πρώτα βήματα μας.
Όταν δίπλα της το παιδί νιώθει ασφάλεια και γαλήνη, μπορεί να είναι ο εαυτός του. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο στην αρχή της ζωής ενός ανθρώπου, όταν είναι ακόμα απόλυτα ανοικτός και κατ’ επέκταση ευάλωτος και τίθενται τα θεμέλια της προσωπικότητας του. Βάσει της μητρικής σχέσης οικοδομείται η σχέση του με τον κόσμο και σε αυτήν βασίζεται ο τρόπος που θα αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα στο μέλλον.
Είναι σωστό, λοιπόν, να πούμε ότι η τεράστια σημασία της μητέρας στη ζωή κάθε ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Τον 19ο αιώνα, ο Άγγλος κοινωνιολόγος Τόμας Μπακλ έγραφε: «Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι υπέροχοι άνθρωποι είχαν υπέροχες μητέρες, ότι απέκτησαν πολύ περισσότερα από τις μητέρες τους παρά από τους πατέρες τους».
Αλλά η μητρότητα δεν είναι μία απλή υπόθεση. Μία μητέρα δεν γεννιέται – γίνεται και μάλιστα με πολλή και σκληρή δουλειά.
Εκτός από τις θεωρίες που διατυπώνονται κατά περιόδους και τις αναλύσεις του μητρικού ρόλου, υπάρχει το βίωμα της μητρότητας, αυτής της τόσο απαιτητικής κατάστασης στη ζωή μίας γυναίκας. Για κάθε γυναίκα αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό ζήτημα, αλλά και στοίχημα.
Τα αισθήματα της ευθύνης, της προσφοράς, της υπέρβασης και της συνεχούς προσπάθειας καθορίζουν τη στάση των γυναικών απέναντι στα παιδιά τους. Διαπερνούν τον χρόνο και τον χώρο, τις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες και τάσεις της κάθε εποχής, ενώ αυτό που επισκιάζει τα πάντα είναι η ανιδιοτελής αγάπη που γεννιέται στην καρδιά της γυναίκας μαζί με το νεοαφιχθέν μέλος της οικογένειας.
Οι Epoch Times τιμά φέτος τις γυναίκες που επέλεξαν περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά να συμβάλλουν στη συνέχιση της ζωής και έχουν αφιερωθεί σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους, που όμως μεγεθύνει και τις ίδιες, δίνοντάς τους το βήμα για να εκφράσουν τις δικές τους σκέψεις γύρω από τη μητρότητα και τους παραχωρεί τον λόγο για να φωτίσουν την αχλή της θεωρίας με την καθαρότητα της εμπειρίας τους.
* * * * *
«Για εμένα, η μητρότητα μοιάζει με ένα μαξιλάρι, μαλακό, υποστηρικτικό, πάνω στο οποίο μπορείς να ακουμπήσεις και που αποτελεί μία ασφαλή βάση, ένα ασφαλές περιβάλλον που θα δώσει ώθηση στο παιδί να πατήσει τα πόδια του και να ανοίξει τα φτερά του, για να φτάσει στους δικούς του ορίζοντες.» – Έφη
* * * * *
«Όταν αποφασίζει μία γυναίκα να γίνει μητέρα, αποφασίζει να προσφέρει τον εαυτό της στα παιδιά της. Η ατομικότητα δίνει τη θέση της στη μητρότητα. Το ‘εγώ’ στο ‘εμείς’. Όταν έγινα μητέρα, έμαθα τις πραγματικές αντοχές και δυνάμεις μου, ψυχικές και σωματικές. Κι όταν νόμιζα ότι δεν μπορούσα άλλο, ένα φαφούτικο χαμόγελο, μια παιδική αγκαλιά, ένα μικρό παιδικό επίτευγμα έβαφαν τον κόσμο μου με χίλια χρώματα και με έκαναν να πλημμυρίζω από ευτυχία. Όταν έγινα μάνα, ένιωσα ότι εκπλήρωσα τον σκοπό μου σε αυτήν τη ζωή, γιατί πάνω απ’ όλα τη συνέχισα.» – Άλκηστις
* * * * *
«Το ταξίδι της μητρότητας άργησε να ξεκινήσει για εμένα. Υπήρξε μία συνειδητή απόφαση και ήρθε με μεγάλο βαθμό δυσκολίας στη ζωή μου, ως διδυμομάνα… Με έμαθε τι σημαίνει αγάπη. Μία αγάπη μοναδική, που δεν είχα ξαναζήσει στη ζωή μου. Είναι αυτή η αγάπη που τα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα σε κάθε επίτευγμα, χαμόγελο, πράξη τρυφερότητας του παιδιού σου. Είναι αυτή η αγάπη που η καρδιά σου πάει να σπάσει αν βιώνεις κάτι άσχημο με το παιδί σου.
»Όσο περνούν τα χρόνια βιώνω διαφορετικά τον ρόλο της μητέρας, γιατί τα παιδιά μου αλλάζουν, οι ανάγκες τους αλλάζουν κι εγώ είμαι εκεί άλλοτε να προστατεύω κι άλλοτε να συμβουλεύω. Ζω καθημερινά μία πρόκληση για να είναι τα αγόρια μου καλά κι εγώ μαζί τους. Μέσω αυτών έμαθα να μην βάζω τον εαυτό μου πρώτα, αλλά να προσφέρω όχι μόνο στα παιδιά μου, αλλά και στον κόσμο. Προσωπικά, η μητρότητα με έκανε καλύτερο άνθρωπο, πιο κουρασμένη από ποτέ αλλά καλύτερη. Μέσω των παιδιών μου ζω νέα πράγματα, διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικά συναισθήματα… και αυτό γιορτάζω κάθε Γιορτή της Μητέρας.» – Ντορίνα
* * * * *
«Το παιδί μου είναι σαν ένας καθρέφτης που μου δείχνει τον εαυτό μου, τις προτιμήσεις μου, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία μου. Το να μεγαλώνω ένα παιδί και να μαθαίνω να είμαι μία καλή μητέρα στην πραγματικότητα σημαίνει να μεγαλώνω τον ίδιο μου τον εαυτό.» – Λιν
* * * * *
«Αν και είμαι νέα μητέρα, βλέπω τη μητρότητα – να βλέπω μια νέα ψυχούλα να μεγαλώνει, να περπατάει, να μιλάει, να αφουγκράζεται, να συναισθάνεται, να γελάει, να επικοινωνεί και να εξελίσσεται – σαν ένα θαύμα της ζωής. Νιώθω τυχερή που μπορώ να επικοινωνώ κάθε ημέρα με μια τόσο αγνή ψυχή και αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που ο Δημιουργός μού έστειλε μία τέτοια αγνή ψυχή να τη φροντίσω.
»Η ευθύνη είναι μεγάλη, αλλά η αγάπη είναι μεγαλύτερη. Οι δυσκολίες και οι ανασφάλειες που υπάρχουν, ξεπερνιούνται με εμπιστοσύνη και εφευρετικότητα.
»Για εμένα, η μητρότητα έχει λειτουργήσει θεραπευτικά, βοηθώντας με να συνδεθώ με τη θηλυκή μου φύση και τις λειτουργίες της και να ακούω και να διαισθάνομαι περισσότερο και βαθύτερα. Η γονεϊκότητα είναι ευλογία. Όταν το βιώνεις έτσι, τότε μπορείς να δεις το θαύμα να ξετυλίγεται και να βιώνεται.
»Οι απαιτήσεις που έχω από τον εαυτό μου ως μητέρα είναι να εξελίσσομαι εγώ σαν άνθρωπος. Όσο καλύτερος άνθρωπος γίνομαι, θα μπορώ να βρίσκω τη σοφία να καθοδηγώ το παιδί μου τόσο με σύνεση όσο και με καλοσύνη.» – Νέλη
* * * * *
«Ως μητέρα, πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερα να διδάσκω με το παράδειγμα μου παρά με τα λόγια. Πολλές φορές, όταν ζητάω από την κόρη μου να κάνει κάτι, εκείνη δείχνει απρόθυμη ή και λίγο αρνητική. Ωστόσο, αν ο τρόπος μου είναι καλός ή αν βλέπει ότι αυτό που ζητάω υποστηρίζεται από τις δικές μου συνήθειες ή συμπεριφορά, θα [υποχωρήσει και θα] το κάνει.
»Κάτι άλλο που έχω μάθει είναι ότι άπαξ και θέσουμε τους κανόνες, πρέπει να τους ακολουθήσουμε. Παραδείγματος χάριν, όταν διαπίστωσα ότι το παιδί μιας φίλης είχε μάθει να διαβάζει σε πολύ μικρή ηλικία, ζήλεψα κάπως. Όταν ρώτησα πώς γίνεται αυτό, μου είπαν ότι οι γονείς έβαζαν τα παιδιά να διαβάζουν κάθε μέρα από λίγο. Πρώτα τους διάβαζαν οι ίδιοι το βιβλίο αρκετές φορές και ύστερα, αργά αργά, το διάβαζαν μαζί. Άρχισα λοιπόν να κάθομαι κι εγώ με την κόρη μου και να διαβάζουμε αρχικά μία σελίδα την ημέρα, και αργότερα. Στην αρχή το παιδί δυσκολευόταν και πότε τα πήγαινε καλά και πότε όχι και τόσο. Ωστόσο δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια και επιμείναμε στην καθημερινή ανάγνωση. Μερικές φορές δεν προλαβαίνω να κάτσω εγώ μαζί της και ζητάω από τον πατέρα της να με αναπληρώσει. Μετά από δύο μήνες περίπου, η κόρη μου πλέον ζητούσε η ίδια να διαβάσουμε κάθε μέρα. Ακόμα κι όταν περιμένουμε το λεωφορείο ή το μετρό, της αρέσει να διαβάζει λίγο. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και μου δείχνει ότι η επιμονή και η σταθερότητά μου παρά τις πρώτες δυσκολίες και αρνήσεις ήταν σωστή.» – Έιμυ
* * * * *
«Η μητρότητα αποτελεί επιλογή αλλά και τεράστια ευθύνη! Κι αυτό γιατί η ζωή μιας γυναίκας, από τη στιγμή που θα κυοφορήσει και θα γεννήσει ένα παιδί, αλλάζει ανεπιστρεπτί! Πολύ σημαντικός είναι όμως, πέραν από την επιλογή της ίδιας, κι ο ρόλος της οικογένειας και της ευρύτερης κοινότητας στη στήριξη της νέας μητέρας και την ύπαρξη ασφαλών δομών, έτσι ώστε το περιβάλλον να επηρεάζει θετικά με σταθερότητα, γαλήνη, αξίες ηθικές, με απόλυτη αγάπη και υποστήριξη τη νέα ζωή! Μητέρα για εμένα σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη, ανθεκτικότητα, σταθερότητα και καθοδήγηση, μια ανοιχτή αγκαλιά για τώρα και για πάντα!» – Έρη
* * * * *
«Τη μητρότητα προσωπικά τη βιώνω ως μια μεγάλη μεν χαρά, που αντιστοιχεί κάθε φορά σε τουλάχιστον… 5 λύπες, έννοιες & δυσκολίες!!
Θα την όριζα ως αποτέλεσμα όλων αυτών που έχουν γεννηθεί, ανατραφεί, ωριμάσει για σειρά ετών και με άπειρες θυσίες και… συχνά χωρίς να φαίνεται καν η δημιουργός!!
Οι απαιτήσεις που έχω από τον εαυτό μου ως μαμά είναι πάντα περισσότερες από αυτές στις οποίες μπορώ να ανταπεξέλθω: να είμαι υποστηρικτική, με ενσυναίσθηση ( πολύ δύσκολο!), με ευαισθησία, ανθρωπιά, καλή ακροάτρια (επίσης πολύ δύσκολο!), με αστείρευτη αγάπη, με.. ιώβεια υπομονή (πολύ συχνά ανέφικτο), με διαθέσιμο χρόνο (δυστυχώς όχι πάντα) και με ένα…. τεράστιο σεντούκι, παραγεμισμένο με ευρώ (εξαιτίας της περιρρέουσας, δύσκολης οικονομικά ατμόσφαιρας).
Η Γιορτή της Μητέρας (που όπως χαριτωμένα μία φίλη μου την αποκαλεί ως ‘γιορτή του …κορόιδου’), θα μπορούσε να είναι απο μία ζωγραφιά, ένα ζεστό χαμόγελο, μία αγκαλιά κι ένα φιλί, ένα πικ- νικ στη θάλασσα έως….. ένα καταπληκτικό πάρτυ!!
Το σίγουρο πάντως είναι ότι για πολλά χρόνια πριν αποκτήσω παιδί , ήμουν πραγματικά δυστυχισμένη!!! Ο ερχομός της είναι & παραμένει για μένα, το μεγαλύτερο ΔΩΡΟ της ζωής μου!!» – Φιλιππία
* * * * *
«Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μια λέξη για το πώς βιώνω τη μητρότητα αυτή θα ήταν η Υπέρβαση. Μια λέξη που για μένα περιλαμβάνει την αγάπη άνευ όρων, την υπερνίκηση του Εγώ, την επέκταση του Εαυτού… Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μια λέξη να πω στο παιδί μου αυτή θα ήταν το ‘Σ’ αγαπώ’. Με τον πιο ανιδιοτελή τρόπο που έχω γνωρίσει ποτέ… Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μια λέξη να πω στη μητέρα μου αυτή θα ήταν το ‘Ευχαριστώ’. Μα και πάλι πόσο λίγο ακούγεται… Χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες!» – Ελένη
* * * * *
«Μητρότητα: η ολοκλήρωση της γυναίκας
Για μένα η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου όταν το “μακάρι” που έλεγα για δύο χρόνια έγινε “επιτέλους” , τη στιγμή που αντίκρισα το + στο τεστ εγκυμοσύνης.
Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι να κλείσω τα μάτια μου η καρδιά μου πια χτυπά έξω από το σώμα, γεμάτη αγωνία, την αγωνία της προσμονής, την αγωνία για τη γέννηση, την αγωνία της ανατροφής, την αγωνία να μην τους συμβεί τίποτα κακό.
Τα δάκρυά μου όμως απέκτησαν άλλη γεύση, τη γεύση της αγάπης, της συγκίνησης, της λαχτάρας, της υπερηφάνειας και συνοδεύουν κάθε τους βήμα, από το ποίημα στο σχολείο έως την ολοκλήρωση τους ως ανθρώπινες οντότητες
Νιώθω ευλογημένη, τυχερή και ευγνώμων που μπορώ και γιορτάζω τη μέρα αυτή!!!!!
Υγεία, υπομονή και φώτιση σε όσες είναι μανούλες, αλλά και σε αυτές που με βάσανα προσπαθούν να γίνουν.» – Άννα
* * * * *
«Η μητρότητα για εμένα είναι η απόλυτη ψυχική και πνευματική ολοκλήρωση. Για τα παιδιά μου νιώθω ένα είδος έρωτα. Προσπαθώ κάθε μέρα να τα εφοδιάζω όσο πιο καλά μπορώ. Με συμβουλές, με εμπειρίες από τον δικό μου βίο, με παραδείγματα, με γνώσεις, με όλη τη σοφία που μου έχει διδάξει η ζωή. Όλα αυτά προσπαθώ να τα επικοινωνώ στα παιδιά μου και να τα βλέπω να ανθίζουν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Θέλω να έχουν αξίες, να έχουν άμυνες, να έχουν το αίσθημα της δικαιοσύνης και της συμπόνιας. Να είναι αγωνιστές και να έχουν αυτοπεποίθηση. Να μην τα τρομάζει ο κόπος και η δυσκολία, αλλά και να προστατεύουν τον εαυτό τους στο ταξίδι που τώρα ξεκινούν. Και εύχομαι κάθε μέρα να είναι γερά και να χαμογελούν.» – Ειρήνη
* * * * *
«Για εμένα η μητρότητα είναι μαγεία, λύτρωση και ανάγκη να ξεπεράσω το ‘εγώ’ μου. Μαγεία με την έννοια του μαγικού, του θαύματος, του παραμυθιού. Λύτρωση από τις δικές μου παιδικές παγίδες, από τα δικά μου παιδικά αδιέξοδα και τελικά ανάγκη να ξεπεράσω τον εαυτό μου.» – Ελένη
* * * * *
Ευχαριστούμε θερμά όλες τις μητέρες που ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μας και βρήκαν τον χρόνο να συντάξουν και να στείλουν τα μικρά αυτά κείμενα στα οποία συμπυκνώνονται είτε η εμπειρία που απέκτησαν έχοντας μεγαλώσει τα παιδιά τους μαζί με τη σοφία της απόστασης είτε οι προσδοκίες που έχουν ως νέες μητέρες είτε οι καθημερινοί τους αγώνες για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις που γνωρίζουν πως ενέχει η διαδικασία διαμόρφωσης ανθρώπινων όντων μέσα σε μία καθημερινότητα που φάινεται να γίνεται ολοένα και πιο σκληρή.
Επιμέλεια: Αλία Ζάε και Βαλεντίνα Λισάκ
