Τετάρτη, 30 Απρ, 2025

Η ειρηνική έκκληση της 25ης Απριλίου

Στους κόλπους της κοινότητας του Φάλουν Γκονγκ, η σημερινή ημέρα είναι γνωστή και ως επέτειος της «Ειρηνικής Έκκλησης της 25ης Απριλίου». Σαν σήμερα, πριν από 26 χρόνια, 10.000 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συγκεντρώθηκαν στο Πεκίνο, στο Τζόνγκνανχάι, για να διεκδικήσουν το δικαίωμα να εξασκούν ελεύθερα την πίστη τους.

Στο πλαίσιο της δίωξης που εξαπέλυσε το κινεζικό καθεστώς ενάντια στην άσκηση στις 20 Ιουλίου 1999, λίγους μόλις μήνες μετά την έκκληση, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ανά τον κόσμο οργανώνουν εκδηλώσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού και τον τερματισμό της δίωξης.

Στην Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από το κινεζικό προξενείο, στο Π. Ψυχικό, παρουσίᾳ της αστυνομίας, με ομιλίες και επίδειξη των ασκήσεων. Προσκεκλημένη ήταν η Έφη Γκανά, εκπρόσωπος των DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) στην Ελλάδα.

Το τέλος της εύνοιας

Η συγκέντρωση στο Τζόνγκνανχάι, το 1999, ήταν αποτέλεσμα περιστατικών αστυνομικής βίας κατά ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και συκοφαντικών δημοσιευμάτων που είχαν κάνει την εμφάνισή τους στον κινεζικό Τύπο, παρουσιάζοντας μία διαστρεβλωμένη εικόνα της άσκησης.

Επρόκειτο για μία αντιστροφή του κλίματος που επικρατούσε μέχρι τότε στην Κίνα, όπου το Φάλουν Γκονγκ έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και ευρείας αποδοχής από όταν άρχισε να διδάσκεται δημοσίως, το 1992. Με σημαντικές επιτυχίες στη θεραπεία ανίατων ασθενειών, πλήθος βραβεύσεων σε ασιατικά συνέδρια υγείας και διακρίσεις του δασκάλου της άσκησης κου Λι Χονγκτζί, και με το κύριο βιβλίο του, το «Τζούαν Φάλουν» να βρίσκεται στην κορυφή του καταλόγου των πλέον ευπώλητων βιβλίων, το Φάλουν Γκονγκ (ή αλλιώς Φάλουν Ντάφα) μέσα σε επτά χρόνια είχε κατακτήσει την κινεζική κοινωνία, κερδίζοντας την έγκριση ακόμα και κυβερνητικών αξιωματούχων. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μέχρι το 1999 αριθμούσε περί τα 70-100 εκατομμύρια ακολούθους μόνο στην Κίνα.

Ο κος Λι Χονγκτζί δίνει μια διάλεξη στο δημοτικό σχολείο Σανσίνγκ της Ταϊπέι, στις 16 Νοεμβρίου 1996.

 

Μέσα σε αυτήν την περίοδο ξεκίνησε και η διάδοσή του στο εξωτερικό, με την αρωγή της κινεζικής κυβέρνησης, η οποία κάλεσε τον κο Λι, το 1995, να δώσει διαλέξεις στην πρεσβεία της στο Παρίσι, σηματοδοτώντας την έναρξη της επίσημης παρουσίασής του σε χώρες εκτός Κίνας.

Το πρώτο δείγμα κρατικής εναντίωσης έκανε την εμφάνισή του το 1996, με τη μορφή άρθρου άποψης σε εφημερίδα ελεγχόμενη από την κυβέρνηση (όπως άλλωστε το σύνολο των μέσων ενημέρωσης στην Κίνα) που χαρακτήριζε το Φάλουν Γκονγκ ‘ψευδοεπιστήμη’. Δύο χρόνια αργότερα, τηλεοπτικός σταθμός μετέδωσε εκπομπή στην οποία το Φάλουν Γκονγκ παρουσιαζόταν με τόσο αλλοιωμένο τρόπο, που πολλοί ασκούμενοι ένιωσαν την ανάγκη να επικοινωνήσουν με τον σταθμό για να διευκρινίσουν την αλήθεια. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός παραδέχτηκε το λάθος του και ο υπεύθυνος για την εκπομπή απολύθηκε.

Ωστόσο, σε επόμενο συκοφαντικό δημοσίευμα, οι ασκούμενοι που επιχείρησαν να παρουσιάσουν την αλήθεια για την άσκηση στα γραφεία του περιοδικού δεν αντιμετωπίστηκαν με ανάλογη αβρότητα – αντίθετα, κλήθηκε η αστυνομία που χτύπησε πολλούς από αυτούς και συνέλαβε 45. Αυτό ήταν το γεγονός που πυροδότησε την «Ειρηνική Έκκληση της 25ης Απριλίου» στο κεντρικό γραφείο προσφυγών, στο Τζόνγκνανχάι.

Φωτογραφία από τη συγκέντρωση των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στο Τζόνγκνανχάι, στο Πεκίνο, στις 25 Απριλίου 1999. Η τάξη που τηρήθηκε ήταν υποδειγματική.

 

Η αυθόρμητη συγκέντρωση ενός τόσο μεγάλου πλήθους και η εύτακτη συμπεριφορά του χωρίς καμία μορφή έξωθεν οργάνωσης ήταν κάτι που εντυπωσίασε βαθιά την κυβέρνηση του Πεκίνου, αλλά και τον κόσμο εντός και εκτός Κίνας. Εκείνη την ημέρα, μια μικρή αντιπροσωπεία που σχηματίστηκε επί τόπου συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας, Τζου Ρονγκτζί, ο οποίος διέταξε την αποφυλάκιση των 45 συλληφθέντων.

Τίποτα δεν προμήνυε την έναρξη της δίωξης που ξέσπασε λίγους μήνες μετά, στις 20 Ιουλίου 1999.

Για τον τερματισμό μίας πολυετούς και ανηλεούς δίωξης και μίας εγκληματικής πρακτικής

Η μακρά διάρκεια και η βαναυσότητα της δίωξης των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, η οποία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση από τότε μέχρι σήμερα, κινητοποιεί την κοινότητα των ασκουμένων ανά τον κόσμο να γνωστοποιήσουν τα γεγονότα με την ελπίδα ότι η γνώση και η ευαισθητοποίηση του κόσμου και των κρατών θα συμβάλει στον τερματισμό της.

Ελπιδοφόρο είναι ότι οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να ανταποκρίνονται θετικά, αναγνωρίζοντας τη δίωξη, καταδικάζοντας το ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας) για τα εγκλήματά του και νομοθετώντας υπέρ της προστασίας του Φάλουν Γκονγκ και κατά της ακούσιας συμμετοχής των πολιτών τους στις δολοφονίες που διαπράττει το ΚΚΚ.

Χαρακτηριστικό όλων των εκδηλώσεων που οργανώνονται, είτε για να τιμήσουν την Ημέρα Φάλουν Γκονγκ στις 13 Μαΐου είτε για την επέτειο της Ειρηνικής Έκκλησης της 25ης Απριλίου είτε για την έναρξη της δίωξης στις 20 Ιουλίου, είναι ο ειρηνικός τους χαρακτήρας και η εστίαση στην ομορφιά και τις υψηλές αξίες της άσκησης: την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα.

Η σημερινή επέτειος τιμήθηκε σε πολλές χώρες με μεγάλες, εντυπωσιακές παρελάσεις και ολονυκτίες με κεριά στη μνήμη των θυμάτων της δίωξης.

Falun Gong practitioners attend a vigil in front of the Chinese Consulate in New York on April 19, 2025. (Larry Dye/The Epoch Times)
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συμμετέχουν σε ολονυκτία μπροστά από το κινεζικό προξενείο στη Νέα Υόρκη, στις 19 Απριλίου 2025. (Larry Dye/The Epoch Times)

 

Οι Έλληνες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ επέλεξαν να οργανώσουν μία ειρηνική διαμαρτυρία μπροστά από το κινεζικό προξενείο στο Π. Ψυχικό. Έγινε επίδειξη των ασκήσεων, μοιράστηκε έντυπο ενημερωτικό υλικό στους περαστικούς και ακούστηκαν ομιλίες.

Η εναρκτήρια ομιλία έγινε από τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Ένωσης Φάλουν Ντάφα, Γιώργο Τζόκα, ο οποίος περιέγραψε τα περιστατικά στο Τζόνγκνανχάι, επισημαίνοντας τη νομιμότητα των κινήσεων των ασκουμένων: «Σύμφωνα με την ισχύουσα κινεζική νομοθεσία, οι πολίτες και οι οργανώσεις μπορούν να αναφέρουν τα παράπονά τους μέσω επιστολών, τηλεφωνημάτων ή με επισκέψεις σε γραφεία. Οι παραλήπτες μπορεί να είναι κυβερνητικές υπηρεσίες σε οποιοδήποτε επίπεδο, ιδίως εκείνες που βρίσκονται σε επίπεδο νομού ή πάνω από αυτό.»

Επιπλέον, αναφέρθηκε στη σταδιακή απώλεια της ελευθερίας των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στα χρόνια που προηγήθηκαν της έναρξης της δίωξης, καθώς και στην ίδρυση του διαβόητου Γραφείου 610 για τη «στοχοποίηση του Φάλουν Γκονγκ».

Έκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στην εγκληματική πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, τις οποίες υποθάλπει η κινεζική κυβέρνηση στα κρατικά νοσοκομεία της χώρας, με θύματα κυρίως ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αλλά και Ουιγούρους, χριστιανούς και άλλους φυλακισμένους συνείδησης, και έδωσε τον λόγο στην Έφη Γκανά, μέλος των Γιατρών Κατά των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων (DAFOH).

Το έργο των DAFOH

Μια αντιπροσωπεία των Γιατρών Κατά των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων υποβάλλει αναφορά με 1,5 εκατομμύριο υπογραφές στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στις 9 Δεκεμβρίου 2013.

 

Η κα Γκανά αναφέρθηκε στις προσπάθειες του οργανισμού για την αποκάλυψη και τεκμηρίωση των ιατρικών εγκλημάτων του ΚΚΚ, καθώς και στις πρόσφατες νομοθεσίες των ΗΠΑ και της ΕΕ (τον νόμο περί προστασίας του Φάλουν Γκονγκ H.R. 1540 και S.817 που ψηφίστηκε στις ΗΠΑ από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 25 Ιουνίου 2024, και το ψήφισμα 2024/2504 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Ιανουαρίου του 2024), που «ζητούν το αυτονόητο, να σταματήσει αυτή η απάνθρωπη πρακτική».

Στην ομιλία της τόνισε ότι «τα θύματα είναι ακόμα ζωντανά» την ώρα της αφαίρεσης των οργάνων τους και κάλεσε τον κόσμο να συμμετάσχει στην τρέχουσα μείζονα διεθνή προσπάθεια των DAFOH: τη συλλογή δισεκατομμυρίων υπογραφών που θα υποβάλλονται στις συνόδους των G7+7, μέσα στα επόμενα χρόνια.

«Αν σιωπήσουμε είμαστε μέρος του προβλήματος. Αν μιλήσουμε, γινόμαστε μέρος της λύσης», είπε, παρακινώντας να υπογράψουμε την αίτηση στο fohpetition.org.

Όπως δήλωσε στην Epoch Times:

«Η βίαιη καταστολή, οι αυθαίρετες συλλήψεις, τα βασανιστήρια και η φρικαλέα πρακτική της αφαίρεσης οργάνων από κρατούμενους συνείδησης αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δεν διαδηλώνουμε μόνο για όσους έχουν χάσει τη φωνή τους, αλλά και για να καλέσουμε κάθε υπεύθυνη φωνή στον κόσμο να αναλάβει δράση. Η σιωπή είναι συνενοχή. Η αλήθεια πρέπει να ακουστεί. Και η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί.»

Ένα θερμό επεισόδιο

Μία από τις ομιλίες έγινε στην κινεζική γλώσσα από την Α. (η οποία επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη για λόγους ασφαλείας), που κατέφυγε στη χώρα μας πρόσφατα για να γλυτώσει από τη δίωξη. Η Α. περιέγραψε με λεπτομέρειες τα περιστατικά της 25ης Απριλίου 1999, αποκαλύπτοντας στοιχεία που αναδείκνυαν τόσο την αρετή των ασκουμένων όσο και την αποφασιστικότητά τους. Μίλησε ακόμη εις βάθος για το Φάλουν Γκονγκ, την ομορφιά του και τον ρόλο του στους σκοτεινούς καιρούς στους οποίους ζούμε, με την ελπίδα να αγγίξει τις καρδιές όσων βρίσκονταν εντός του προξενείου, και έκλεισε την ομιλία της με ένα ποίημα με θέμα την αποστολή του Φάλουν Γκονγκ.

Ο λόγος της διακόπηκε απότομα, στην αρχή του περίπου, όταν μία γυναίκα περίπου 40 ετών πετάχτηκε από το προξενείο και κατευθύνθηκε κατά πάνω της φωνάζοντας στα κινέζικα και χειρονομώντας. Ασκούμενοι που ήταν κοντά αλλά και η αστυνομία μπήκαν στη μέση και προστάτεψαν την Α. από τη γυναίκα, η οποία φαινόταν ιδιαίτερα αγριεμένη και δεν σταματούσε να φωνάζει. Όταν οι αστυνομικοί την οδήγησαν στο απέναντι πεζοδρόμιο με ήπιο τρόπο ακούστηκε να τους λέει στα αγγλικά να «μην την αφήσουν [την Α.] να μιλήσει άλλο».

Λίγο αργότερα προσπάθησε και πάλι να πλησιάσει την ομάδα των ασκουμένων, ωστόσο οι αστυνομικοί που παρέμεναν κοντά  της όλη την ώρα την εμπόδισαν και τελικά την έπεισαν να φύγει.

Παρά τη διακοπή, η Α. ολοκλήρωσε την ομιλία της, αν και ταραγμένη από την επίθεση που δέχθηκε. Όπως είπε αργότερα στην Epoch Times, η γυναίκα φώναζε κυρίως ότι το Φάλουν Γκονγκ δεν είναι καλό, αλλά λόγω της ταραχής της δεν μπόρεσε να μεταφέρει με ακρίβεια τα διαμειφθέντα.

Η ομιλία ασκουμένης στην κινεζική γλώσσα διακόπηκε από γυναίκα που βγήκε από το κινεζικό προξενείο και πλησίασε θυμωμένη με την πρόθεση να τη σταματήσει. Οι δύο αστυνομικοί που επιτηρούσαν τη συγκέντρωση προσπαθούν να την απομακρύνουν. (The Epoch Times)

 

Ασκούμενη που παρακολούθησε τη σκηνή είπε στην Epoch Times ότι ήταν η δεύτερη φορά που έβλεπε παρόμοια «φραστική επίθεση (κι αν δεν τη σταματούσε η αστυνομία, μπορεί να ήταν και σωματική) κατά τη διάρκεια ειρηνικής συγκέντρωσης [του Φάλουν Γκονγκ]. Η πρώτη φορά ήταν στο Φλάσινγκ, στη Νέα Υόρκη». Προσέθεσε ότι μερικές φορές οι επιτιθέμενοι είναι «πράκτορες του ΚΚΚ που παριστάνουν τους πολίτες ή μπορεί να είναι Κινέζοι που γίνονται επιθετικοί, παραπλανημένοι από την προπαγάνδα του ΚΚΚ».

Αξίζει να σημειωθεί η διαφορά μεταξύ της συμπεριφοράς της γυναίκας και της στάσης των ασκουμένων, οι οποίοι δεν έχασαν την ψυχραιμία τους ούτε προέβησαν σε επιθετικές κινήσεις ούτε ενεπλάκησαν σε διαμάχη μαζί της, αλλά παρέμειναν ήρεμοι καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου, στεκόμενοι στο ύψος όσων πρεσβεύουν.

Τη συγκέντρωση παρακολουθούσαν αδιαλείπτως άτομα από το κινεζικό προξενείο, οι οποίοι ενίοτε έβγαιναν στο πεζοδρόμιο για να παρατηρήσουν καλύτερα ή και να φωτογραφίσουν. Την προσοχή τους τράβηξε η παρουσία της Α. και η ομιλία της, καθώς και η παρουσία ασκουμένης στο πεζοδρόμιο του προξενείου, που φάνηκε να τους ενοχλεί, αφού έκαναν χειρονομίες προς τους αστυνομικούς σαν να τους ζητούσαν να τη διώξουν, σύμφωνα με μαρτυρία άλλης ασκουμένης.

 

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Στις 2 Απριλίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, η οποία καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People – IBBY), το 1966, προς τιμήν του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, του μεγάλου Δανού παραμυθά, που είχε γεννηθεί στις 2 Απριλίου 1805.

Είναι μία ημέρα αφιερωμένη στη φιλαναγνωσία, δεδομένης της σημασίας που έχει η επαφή με τη λογοτεχνία κατά την παιδική ηλικία. Στην Ελλάδα όπως και στο εξωτερικό, φορείς οργανώνουν εκδηλώσεις και δράσεις με στόχο την καλλιέργεια της αγάπης για το διάβασμα και τον κόσμο των βιβλίων.

Τι προσφέρει η λογοτεχνία στα παιδιά

Η ανάγνωση θεωρούνταν ύψιστης σημασίας για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου και την εκλέπτυνση του πνεύματος και της ψυχής του ήδη από τα αρχαία χρόνια, με τον Αριστοτέλη να την εντάσσει στους τέσσερις πυλώνες της εκπαίδευσης, μαζί με τη γυμναστική, τη ζωγραφική και τη μουσική.

Πέραν της ευχαρίστησης, που μπορεί να είναι βαθύτατη όπως γνωρίζουν καλά οι λάτρεις των βιβλίων, η ανάγνωση παρέχει το θεμέλιο για μία στέρεη ανάπτυξη της προσωπικότητας σε πολλαπλά επίπεδα και σε βαθμό υψηλό. Είναι ένα εργαλείο θαυμαστό που μας βοηθά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας αλλά και τον κόσμο, και να δομήσουμε δημιουργικές και γόνιμες σχέσεις με την κοινωνία και τους άλλους.

Αντίληψη

Εκτός από την όξυνση του πνεύματος, με την πρακτική εξάσκηση της αναγνώρισης των συμβόλων και της αντιστοίχισής τους με τους σωστούς φθόγγους, ο παιδικός νους διδάσκεται να συγκροτείται, οργανώνοντας τις πληροφορίες που λαμβάνει από το περιβάλλον σε ένα συνεκτικό σύνολο. Αυτή η διαδικασία είναι ουσιώδης για τη διαμόρφωση και την εξέλιξη της κριτικής σκέψης, και συνεπακόλουθα της αντίληψης και της συνειδητότητας σε προσωπικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο.

Επικοινωνία

Η ανάγνωση είναι μία πράξη επικοινωνίας, αν και αυτό ίσως δεν είναι φανερό με την πρώτη ματιά.

Κατ’ αρχάς, υπάρχει η επικοινωνία με τον συγγραφέα του έργου που διαβάζουμε, ανώνυμο ή επώνυμο. Δεν έχει σημασία αν γνωρίζουμε ή όχι το όνομα και το βιογραφικό του. Το μήνυμα που μας στέλνει με την ιστορία του που κρατάμε στα χέρια μας είναι ζωντανό και ενσταλάζεται μέσα μας. Ίσως γίνεται κατανοητό μόνο εν μέρει, αλλά αυτό είναι και μέρος της γοητείας ενός βιβλίου: είναι πάντα στη διάθεσή μας να το φυλλομετρήσουμε, να επανέλθουμε, να διαβάσουμε μία παράγραφο που μας συγκίνησε εκατό φορές, να το ανακαλύψουμε εκ νέου όταν θα έχουμε αποκτήσει περισσότερες εμπειρίες και γνώσεις και κατανοούμε τα πράγματα διαφορετικά. Ακόμα και η σκέψη ότι πάντα κάτι θα κρύβει, πάντα κάτι θα μας διαφεύγει, προσθέτει στη γοητεία του βιβλίου…

Ειδικά για το παιδικό βιβλίο, η ανάγνωση στις μικρές ηλικίες προσφέρει και την ευκαιρία για την ξεχωριστή εμπειρία που μοιράζεται το παιδί με τον γονιό που του διαβάζει όταν εκείνο δεν έχει μάθει ακόμα καλά. Γονείς, μην χάσετε αυτή την ευκαιρία! Αγκαλιά με το μικρό σας και το βιβλίο με τα παραμύθια στα γόνατα, θα ζήσετε θαυμάσιες στιγμές, που μπορεί να σταθούν αφορμή και για πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Βοηθήστε το παιδί σας να μάθει να διαβάζει ανάμεσα στις γραμμές, να συμπληρώνει τα κενά με τη φαντασία του, να συνδέει τον φανταστικό κόσμο της ιστορίας με την πραγματικότητα και να αντλεί καλά διδάγματα σε κάθε περίπτωση.

Αυτή είναι μία διαδικασία που όταν τη διδαχθεί το παιδί και την αγαπήσει, θα μπορεί να την αναπαράγει με φίλους, μέσα στη σχολική τάξη και αλλού, χρησιμοποιώντας το βιβλίο ως γέφυρα που το συνδέει με τους άλλους, ως κοινή εμπειρία όπου συναντά τους άλλους, και όχι ως μία εμπειρία αυστηρά προσωπική που απομονώνει.

Κοινωνική ένταξη

Τα παιδικά βιβλία είναι φορείς ιδεών, σκέψεων και απόψεων που αντικατοπτρίζουν τις εκάστοτε αξίες και αρχές της κοινωνίας, της εκπαίδευσης και γενικότερα της Πολιτείας. Μέσω της επαφής με τη σύγχρονη παιδική λογοτεχνία, το παιδί συνδέεται με το κοινωνικό του περιβάλλον και τα ζητήματα που απασχολούν και χαρακτηρίζουν την κοινότητα και την εποχή του. Διαπλάθεται από αυτά και μαθαίνει να τα αναγνωρίζει, με συνέπεια την πιο ομαλή ενσωμάτωσή του στην κοινότητα.

Φορέας ταυτότητας και πολιτισμικής κληρονομιάς

Η ανάπτυξη ενός ανθρώπου, αλλά και ενός λαού συνολικά, κάθε καινοτομία και κάθε βήμα προς τα εμπρός, χρειάζεται τη δύναμη και τη σοφία της παράδοσης.

Η σημασία του παιδικού βιβλίου εκτείνεται και στη μετάδοση του υλικού εκείνου που υφαίνει μία πολιτιστική και εθνική ταυτότητα. Συγκρατώντας στις σελίδες τους τις παραδόσεις και τις γνώσεις των προγόνων, ώστε να τις παραλάβουν οι επόμενες γενιές, τα βιβλία αποτελούν τον συνδετικό ιστό με το παρελθόν ενός λαού, την ιστορία και τους μύθους του, τα οποία μπορεί να μεταφέρει σε τεράστιο χωρικό και χρονικό βάθος.

Για να ψηλώσει και να αναπτύξει πλούσιο φύλλωμα ένα δέντρο, πρέπει να έχει βαθιές ρίζες, λένε. Αυτές τις ρίζες τρέφουν τα βιβλία.

Η ανάπτυξη του παιδικού βιβλίου

Από τους πιο γνωστούς και παλιούς συγγραφείς παιδικών παραμυθιών είναι οι αδελφοί Γκριμ (Γιάκομπ και Λούντβιχ), οι οποίοι έζησαν στα τέλη του 18ου αιώνα, στη Γερμανία. Το έργο τους βασίστηκε κυρίως στη συλλογή λαϊκών παραδοσιακών παραμυθιών και στη λογοτεχνική μεταγραφή και έκδοση τους.

Έναν αιώνα πριν, το 1697, στη Γαλλία, ο Σαρλ Περρώ είχε εκδώσει το δικό του βιβλίο με παραμύθια, με τίτλο «Ιστορίες της μαμάς μου της χήνας» (Contes de ma mère l’Oye). Λίγο πριν, το 1668, ο Ζαν ντε Λα Φονταίν, επίσης Γάλλος, είχε εκδώσει τους γνωστούς «Μύθους» του, αντλώντας το υλικό του κυρίως από τους μύθους του Αισώπου. Ωστόσο, είναι γραμμένοι με τέτοια θαυμαστή ποικιλία ύφους και ψυχολογικό βάθος, με τόσο ζωντανούς χαρακτήρες και εύστοχα ηθικά διδάγματα, που έχουν κερδίσει τη δική τους θέση στην ιστορία και τις καρδιές των αναγνωστών.

Ο ίδιος ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν έζησε τον 19ο αιώνα και άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο πίσω του, ιδίως παραμύθια. Χαρακτηρίζονται από τρυφερότητα, συμπόνια, οξυδέρκεια και βαθιά θρησκευτική πίστη. Για τον Άντερσεν το υψηλό, το καλό, το θεϊκό είναι στοιχεία απτά και πάντα παρόντα στα έργα του.

Ως είδος, η παιδική λογοτεχνία  άρχισε να αναπτύσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, και κατά τη δεκαετία του ’70 στην Ελλάδα.

Κινητήριος δύναμη ήταν κυρίως η σημασία που άρχισε να αποδίδεται στην παιδική ηλικία και η αναγνώριση της σπουδαιότητάς της στη διαμόρφωση της κατοπινής ζωής του ανθρώπου. Η στάση της κοινωνίας και η σταδιακή αλλαγή του κοινωνικού ρόλου του παιδιού συνέτειναν προς την ανάπτυξη του τομέα του παιδικού βιβλίου, μέχρι τη σημερινή του εξέλιξη σε ανθηρή ‘βιομηχανία’.

Ψυχολόγοι όπως ο Έριχ Φρομ και ο Βίλχελμ Ράιχ, ο Πιαζέ και ο Βιγκότσκι, έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην εμβάθυνση της αντίληψής μας για την παιδική ηλικία, τις ανάγκες της και τον καθοριστικό της ρόλο στη διαμόρφωση της ενήλικης προσωπικότητας.

Φορείς

Το 1994, ιδρύθηκε στην Ελλάδα το ΕΚΕΒΙ (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου), με σκοπό να συμβάλει στην ενίσχυση και την προώθηση του βιβλίου στην Ελλάδα.

Το ΕΚΕΒΙ απορροφήθηκε από το ΕΙΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού), το 2014, με το πρώτο να διατηρεί την ευθύνη για την εφαρμογή της εθνικής πολιτικής για την προώθηση του βιβλίου, και να αναλαμβάνει τη διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Θεσσαλονίκης (ΔΕΒΘ).

Τον Απρίλιο του 2024, το  ΕΙΠ καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από το ΕΛΙΒΙΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Βιβλίου και Πολιτισμού), Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου που εποπτεύεται από τον υπουργό Πολιτισμού και λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος.

Η Αλία Ζάε εικονογραφεί παιδικά βιβλία από το 1998.

 

«Flow»: Μία ταινία για τη ροή της ζωής, μέσα από τα μάτια μίας γάτας

Η ταινία που κάνει τη διαφορά φέτος στον χώρο του animation είναι το «Flow», η ιστορία μιας γάτας «που δεν φοβόταν το νερό», όπως αποδίδεται στα ελληνικά ο τίτλος, του Λετονού Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

Flow σημαίνει ροή – η ροή των πραγμάτων, των καταστάσεων, του νερού. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά της ταινίας, η οποία απευθύνεται και στο ενήλικο κοινό, αφού θα μπορούσε να την περιγράψει κανείς ως ποιητικό σχολιασμό πάνω στη ζωή.

Πρόκειται για μία ανεξάρτητη συμπαραγωγή από τη Λετονία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, η οποία έχει κερδίσει πλήθος βραβείων μέχρι τώρα, περιλαμβανομένου και του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων 2025, ενώ ήταν και η υποψηφιότητα της Λετονίας για Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις Κάννες τον Μάιο του 2024 και στις αίθουσες της Λετονίας τον Αύγουστο του ίδιου έτους, όπου και σημείωσε τεράστια επιτυχία, ξεπερνώντας ακόμα και ξένα, σημαντικά φιλμ.

Αυτές τις ημέρες προβάλλεται και στους ελληνικούς κινηματογράφους. Αξίζει να τη δει κανείς στη μεγάλη οθόνη, αφού το εικαστικό μέρος είναι ιδιαίτερα προσεγμένο. Είναι επίσης ιδανική για συζήτηση με τα παιδιά σας, αφού χρησιμοποιεί πολλά σύμβολα και υπάρχουν κενά στην αφήγηση τα οποία καλείται ο θεατής να συμπληρώσει με τις γνώσεις και τη φαντασία του.

Πλοκή

Η ταινία παρακολουθεί μία γάτα και τα όσα της συμβαίνουν όταν το μέρος όπου ζει καλύπτεται από νερό. Λίγα μαθαίνουμε για αυτήν την πλημμυρίδα, αφού η ιστορία δίνεται από την «οπτική γωνία της γάτας, η οποία δεν έχει ιδέα για αυτά τα πράγματα», όπως λέει ο σκηνοθέτης σε ανάρτησή του στο Instagram. Ωστόσο, μάς δίνει ορισμένα στοιχεία για να μαντέψουμε.

Πριν έρθει το νερό, βλέπουμε τη γάτα να περιδιαβαίνει σε ένα απροσδιόριστο μέρος, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η πλούσια βλάστηση, δίπλα σε έναν ποταμό. Εκεί συναντά μία αγέλη σκύλων, που αρχίζουν να την κυνηγούν όταν τους κλέβει ένα από τα ψάρια που έπιασαν. Το κυνήγι διακόπτεται απότομα από το φουσκωμένο ποτάμι που έρχεται με ορμή, παρασύροντας τα ζώα στο πέρασμα του.

Η γάτα γλιτώνει και καταφέρνει να φτάσει στο σπίτι όπου μένει. Αυτό είναι ένα ανθρώπινο σπίτι, το πρώτο σημάδι ανθρώπινης παρουσίας που μας δείχνει η ταινία. Αλλά είναι εγκαταλελειμμένο, με έναν σπασμένο φεγγίτη και σχέδια αφημένα πάνω στο τραπέζι, σαν να έφυγε για λίγο ο ένοικός του. Στην αυλή υπάρχουν στημένα αγάλματα γάτων, σε διάφορα μεγέθη και πόζες.

Flow movie still
Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Ούτε αυτό είναι ένα ασφαλές καταφύγιο. Το νερό ανεβαίνει και το σπίτι κάποια στιγμή καλύπτεται από νερό. Η γάτα βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στην κορυφή ενός υψώματος, όπου είναι σκαλισμένο ένα υπερμεγέθες γλυπτό γάτας, αλλά το νερό το καλύπτει και αυτό. Τελικά, η γάτα σώζεται χάρη σε μία βάρκα με πορτοκαλί πανί που φέρνει το ρεύμα προς το μέρος της.

Η βάρκα δεν είναι άδεια. Μέσα βρίσκεται ένα καπιβάρα – ζώο της Λατινικής Αμερικής – που δέχεται τη γάτα. Στην παρέα τους θα προστεθούν σταδιακά ένας λεμούριος, ένας σκύλος και ένα πουλί τοξότης, που θα αναλάβει να οδηγήσει τη βάρκα προς τα ψηλά, εμβληματικά βράχια που υψώνονται στον ορίζοντα, σαν υπόσχεση ασφαλούς καταφυγίου.

Αισθητική

Δημιουργημένο εξ ολοκλήρου στον υπολογιστή, το «Flow» έχει μία αρκετά ρεαλιστική σχεδιαστικά και κινησιολογικά αισθητική, με τα ζώα να αποδίδονται χωρίς ανθρωπομορφικά στοιχεία, όπως περίπου είναι και στην πραγματικότητα. Οι φωνές τους και οι διάφοροι ήχοι ακολουθούν επίσης αυτήν τη λογική.

Στυλιστικά όσο και ηχητικά, υπάρχει μία οικονομία, όπου το «λιγότερο είναι περισσότερο». Ο θεατής καλείται να συμπληρώσει με τη φαντασία του πολλά από τα κενά της αφήγησης – η οποία είναι επίτηδες ελλιπής – και να ταυτιστεί μέχρι ένα βαθμό με τη γάτα.

Σημαίνοντα ρόλο παίζει η μουσική, η οποία δημιουργήθηκε παράλληλα με το σενάριο, από τον ίδιο τον σκηνοθέτη και τον Ρίχαρντς Ζάλουπε, για να καθοδηγήσει και να εμπνεύσει την εξέλιξη της αφήγησης. Όπως λέει ο Ζιλμπαλόντις, την τελική μορφή ορισμένων σκηνών την υπέβαλε η μουσική που είχε ήδη γραφτεί. Ο οργανικός ρόλος της μουσικής στην εξέλιξη της ιστορίας είναι πράγματι εμφανής, καθώς η μουσική ρέει και αλλάζει μαζί με την ταινία, χρωματίζοντας και φορτίζοντας κάθε σκηνή. Οι εναλλαγές μεταξύ των κομματιών και των παύσεων ανάμεσά τους είναι αρμονικές και επιτρέπουν στον θεατή να ξεκουράζεται και να χαλαρώνει πριν περάσει στην επόμενη περιπέτεια.

Flow animated movie
Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Ήχος και εικόνα δημιουργούν μαζί ένα ζωντανό και λυρικό αποτέλεσμα, με πιο έντονο χαρακτηριστικό το φως. Πράγματι, οι περισσότερες σκηνές είναι λουσμένες σε ένα υπέροχο φως, το οποίο μας βοηθά να διατηρήσουμε μια χαρούμενη και ανάλαφρη διάθεση παρά το καταστροφολογικό θέμα που παρακολουθούμε. Μετά από κάθε σκοτάδι, από κάθε κίνδυνο που περνά, το φως επανέρχεται, επιβεβαιώνοντάς μας ότι ‘θα περάσει και αυτό’ και διατηρώντας την ελπίδα ζωντανή.

Αντιθέσεις, μυστήρια και συμβολισμοί

Το «Flow» είναι μία ταινία γεμάτη αντιθέσεις, με πιο φανερή τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών: της γάτας και του νερού. Η απέχθεια του ζώου αυτού για το υγρό στοιχείο είναι παροιμιώδης, ωστόσο εδώ αναγκάζονται να συνυπάρξουν, και ακόμα περισσότερο, η γάτα αναγκάζεται να λειτουργήσει μέσα σε αυτό, κάτι που τελικά καταφέρνει αρκετά καλά.

Η γάτα και οι άλλοι: οι γάτες φημίζονται επίσης για τη μοναχικότητά τους, και η γάτα του Flow δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες στην αρχή της ταινίας. Οι περιστάσεις, όμως, την αλλάζουν και σε αυτό το σημείο. Χαρακτηριστικές οι σκηνές της αρχής και του τέλους, που είναι ίδιες… σχεδόν. Η ταινία ανοίγει με την αντανάκλαση της γάτας σε μία νερολακκούβα. Η ίδια εικόνα εμφανίζεται και στο τέλος, με μία διαφορά – δίπλα στη γάτα στέκονται ο σκύλος, το καπιβάρα και ο λεμούριος. Τέσσερεις φίλοι. Έχει ενδιαφέρον η σταδιακή μεταμόρφωση της γάτας, με αποκορύφωμα την προσπάθεια που κάνει να σώσει τη ζωή του καπιβάρα.

Animals from Flow
Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Η καταστροφή παρουσιάζεται ως φαντασμαγορία σχεδόν, με υπέροχα πλάνα και εικόνες. Το φως, όπως προείπαμε, επιτείνει την αίσθηση του θαυμαστού, κρατώντας μακριά τα ζοφερά συναισθήματα, προσδίδοντας μία φυσικότητα σε αυτό που συμβαίνει. Όλα είναι μέρος της ζωής, μοιάζει να λέει το «Flow», όλα μέρος ενός αγαθού σχεδίου.

Και ο άνθρωπος; Είναι παρών μόνο μέσα από τα έργα του, τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα, μνημεία μίας άλλης εποχής. Ακόμα και το απλό σπιτάκι όπου μένει η γάτα έχει την αίσθηση του μνημειώδους, με τα έργα του καλλιτέχνη που κάποτε το κατοικούσε και ίσως τάιζε τη γάτα. Περαιτέρω πληροφορίες δεν δίνονται, το ζήτημα αφήνεται στη φαντασία μας.

Συνοψίζοντας, το «Flow» είναι μία ταινία από αυτές που δεν παίζονται συχνά στις αίθουσες. Αν είχατε δει την «Κόκκινη χελώνα» του Μάικλ Ντούντοκ ντε Βιτ πριν από μερικά χρόνια, θα νιώσετε ίσως μεγαλύτερη οικειότητα με την προσπάθεια του Ζιλμπαλόντις να μας θυμίσει με έναν ποιητικό τρόπο την ομορφιά, τη δύναμη και το μεγαλείο της φύσης, καθώς και τις ανατροπές και τις απώλειες που είναι μέρος της ζωής και θα παραμείνουν τέτοια, όσο κι αν προσπαθούμε να τα εξοβελίσουμε.

Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Φθινοπωρινό Φεστιβάλ: «Το φεγγάρι λάμπει πάνω από τα πράσινα βουνά»

Στα μέσα του φθινοπώρου, η πανσέληνος ανατέλλει πάνω από ένα ομιχλώδες τοπίο. Κάτω από τα καταπράσινα βουνά, κοπέλες χορεύουν με ανέμελη κομψότητα, με τις βεντάλιες τους να ρίχνουν τις σκιές τους υπό το φως του φεγγαριού. Μετακινούμενος μεταξύ ακινησίας και κίνησης, ο χορός αυτός αντλεί έμπνευση από την ταοϊστική ιδέα ότι «όλα τα πράγματα προέρχονται από ένα και συνυπάρχουν σε μια συνεχή κατάσταση ροής».

Moonlight Over the Green Mountains

Οι σπουδαστές του Κολλεγίου Fei Tian χορογράφησαν, εκτέλεσαν και μοιράζονται μαζί μας το κομμάτι «Το φεγγάρι λάμπει πάνω από τα πράσινα βουνά» για τον εορτασμό του Φθινοπωρινού Φεστιβάλ, το οποίο κατέχει εξέχουσα θέση στην κινεζική παράδοση και είναι αφιερωμένο στη λατρεία του φεγγαριού και της Τσανγκ’ε, της θεάς του φεγγαριού.

To Κολλέγιο Fei Tian είναι μια μη κερδοσκοπική εταιρεία με έδρα τη Νέα Υόρκη, η οποία δραστηριοποιείται στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προσφέροντας και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, από το 2011. Αν και επικεντρώνεται στην κλασική κινεζική παράδοση, με τέχνες όπως ο παραδοσιακός κινεζικός χορός όπου πρωτοστατεί, η καλλιγραφία και η μουσική με παραδοσιακά όργανα όπως το έρχου, περιλαμβάνει και σπουδές στη ζωγραφική, την κλασική μουσική, τη σκηνογραφία και το design, καθώς και σε πιο πρακτικές κατευθύνσεις όπως η βιοϊατρική και η πληροφορική.

Η σχολή είναι θεμελιωμένη σε ισχυρές αξίες όπως η αριστεία (η φιλοδοξία για την υψηλότερη ποιότητα στις ακαδημαϊκές επιδόσεις), η ακεραιότητα (ακολουθούνται τα υψηλότερα ηθικά πρότυπα) και η προσφορά στην κοινότητα, με στόχο να έχει «θετικό αντίκτυπο στον κόσμο, παράγοντας μορφωμένα άτομα με ισχυρό ηθικό χαρακτήρα που θα χρησιμοποιούν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους για το γενικότερο καλό, την οικονομία και τα σύγχρονα ζητήματα».

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Κολλέγιο Fei Tian είναι η φυσική συνέχεια της Ακαδημίας Τεχνών Fei Tian (Fei Tian Academy of the Arts), η οποία δραστηριοποιείται στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, περιλαμβάνοντας εκτός από τα καλλιτεχνικά μαθήματα και τα μαθήματα ενός συνηθισμένου σχολείου, και η οποία υφίσταται από το 2007 ως εξέλιξη της Ακαδημίας Χορού Fei Tian, που είχε ιδρυθεί το 2006 στη Νέα Υόρκη από ασκούμενους του Φάλουν Ντάφα με στόχο τη διατήρηση, προώθηση και ανάπτυξη των παραδοσιακών κινεζικών τεχνών μέσω διδασκαλίας και παραστάσεων.

Από την Ακαδημία Τεχνών και το Κολλέγιο Fei Tian προέρχονται πολλοί από τους χορευτές, χορογράφους και μουσικoύς του Θιάσου Παραστατικών Shen Yun (Shen Yun Performing Arts).

Η ονομασία Fei Tian (Φέι Τιεν) σημαίνει στην κινεζική γλώσσα «ουράνια όντα που πετούν και φέρνουν καλοσύνη στον κόσμο μέσω του τραγουδιού και του χορού τους».

Για να παρακολουθήσετε το κομμάτι «Το φεγγάρι λάμπει πάνω από τα πράσινα βουνά», πατήστε εδώ.

 

 

«Απελευθερώστε τους γονείς μου»: Ο Ντινγκ Λεμπίν στο κινεζικό προξενείο στην Αθήνα

Ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί μπροστά από το προξενείο της Κίνας στην Αθήνα από τον Ντινγκ Λεμπίν και άλλους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, με την αρωγή της Ελληνικής Ένωσης Φάλουν Ντάφα και την άδεια της Ελληνικής Αστυνομίας, στο πλαίσιο της προσπάθειας του κου Λεμπίν να επιτύχει την απελευθέρωση του φυλακισμένου από το κινεζικό καθεστώς πατέρα του και τον γενικότερο τερματισμό της 24ετούς δίωξης της διαλογιστικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.

Ο κος Λεμπίν επισκέφθηκε για δεύτερη φορά φέτος τη χώρα μας, με τον στόχο να γνωστοποιήσει και στο ελληνικό κοινό και πολιτικούς την καταχρηστική σύλληψη των γονέων του στην Κίνα λόγω των πεποιθήσεών τους και να επιτύχει να λάβει και την ελληνική συνδρομή στην παγκόσμια προσπάθεια που κάνει για την απελευθέρωσή τους.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Γερμανίας, της Τσεχίας, της Σλοβακίας, του Βελγίου, της Ιαπωνίας, ο διεθνής Τύπος και πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχουν ήδη επικοινωνήσει με αξιωματούχους του κινεζικού καθεστώτος ζητώντας την απελευθέρωση του ζεύγους, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση της μητέρα του, Μα Ρουιμέι.

Ωστόσο, ο πατέρας του, ο Ντινγκ Γιουάντε, ο οποίος συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου 2023, παραμένει υπό κράτηση στο περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ, στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σάντονγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Μια ειρηνική διαμαρτυρία

Η εκδήλωση που έλαβε χώρα σήμερα μπροστά από το κινεζικό προξενείο μεταξύ 10:30 και 12:00, με την παρουσία της Ελληνικής Αστυνομίας, συνίστατο στη συνάθροιση των ασκουμένων στο μικρό πάρκο που βρίσκεται απέναντι από το προξενείο.

Οι συμμετέχοντες, περίπου 20-30 άτομα από την Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κρατούσαν πανό που ζητούσαν την απελευθέρωση των γονέων του κου Λεμπίν, τον τερματισμό της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα και την αποχώρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας από την εξουσία.

Έγιναν τρεις ομιλίες, ακολούθησε η ομαδική επίδειξη ασκήσεων του Φάλουν Γκονγκ και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μια τελική ομιλία του κου Λεμπίν στην κινεζική γλώσσα.

Όσον αφορά τις ομιλίες, η πρώτη έγινε από τον κο Γιώργο Τζόκα εκ μέρους της Ελληνικής Ένωσης Φάλουν Ντάφα, τον κο Λεμπίν και την κα Έφη Γκανά εκ μέρους των DAFOH – της οργάνωσης Γιατροί Κατά των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting).

O κος Τζόκας αναφέρθηκε, πρώτα στα ελληνικά και κατόπιν στα αγγλικά,  στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, εξηγώντας τις αιτίες της και περιγράφοντας τι είναι το Φάλουν Γκονγκ (ή αλλιώς Φάλουν Ντάφα) και τις αρχές που το διέπουν: Αλήθεια-Καλοσύνη-Ανεκτικότητα.

Ο Ντινγκ Λεμπίν (αριστερά), μαζί με άλλους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, μιλά έξω από το κινεζικό προξενείο στην Αθήνα, στις 5 Οκτωβρίου 2023. (The Epoch Times)

 

Ύστερα, το μικρόφωνο πήρε ο κος Λεμπίν, ο οποίος μίλησε στα αγγλικά για τη σύλληψη των γονέων του, τονίζοντας την παράνομη φύση της, καθώς δεν υπήρχαν νομικά ερείσματα, και απαριθμώντας τα αδικήματα που διαπράχθηκαν από τους Κινέζους αξιωματούχους, τους οποίους ανέφερε ονομαστικά, μαζί με τους αριθμούς τηλεφώνου τους. Ο κος Λεμπίν ενέταξε τη σύλληψη των γονέων του στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, που διεξάγεται αδιαλείπτως από το 1999 με εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμησης στα μέσα ενημέρωσης, συλλήψεις των ασκουμένων, βασανιστήρια, πλύση εγκεφάλου, κράτηση σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, με αποκορύφωμα τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από χειρουργούς του κράτους κατ’ εντολήν της κυβέρνησης, για να τα χρησιμοποιηθούν σε μεταμοσχεύσεις που γίνονται στα κρατικά νοσοκομεία της χώρας, αποφέροντας εκατομμύρια γουάν στο κινεζικό σύστημα υγείας.

Το τελευταίο αυτό ζήτημα παρουσίασε αναλυτικά η κα Γκανά, εκπρόσωπος των DAFOH στην Ελλάδα, η οποία μίλησε για τις έρευνες που έχουν γίνει από ανεξάρτητους φορείς και ερευνητές για να τεκμηριώσουν την πρακτική της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων στην Κίνα, για τις μαρτυρίες Κινέζων γιατρών που είχαν οι ίδιοι συμμετάσχει σε τέτοιες επεμβάσεις στο παρελθόν, αλλά μίλησαν αργότερα δημοσίως για αυτά τα ιατρικά εγκλήματα, καθώς και για τις προσπάθειες των DAFOH να ληφθούν νομοθετικά μέτρα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ που να καταπολεμούν την ειδεχθή αυτή κερδοσκοπία πάνω στις ανθρώπινες ζωές, που έχει στοχοποιήσει απόλυτα ειρηνικούς και αγαθούς ανθρώπους, με μόνο κριτήριο την πίστη τους.

Image preview
Η Έφη Γκανά, εκπρόσωπος των DAFOH στην Ελλάδα, μιλά για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα, στη συγκέντρωση των  ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ έξω από το κινεζικό προξενείο στην Αθήνα, στις 5 Οκτωβρίου 2023. (The Epoch Times)

 

Η κα Γκανά, όπως και ο κος Λεμπίν πρωτύτερα, χαρακτήρισε τη στόχευση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και τη συστηματική δίωξη και καταστροφή τους ως «ψυχρή γενοκτονία», παραλληλίζοντάς την με το Ολοκαύτωμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Αν δεχτούμε», είπε μεταφέροντας τα λόγια του εκτελεστικού συμβούλου των DAFOH Δρος Τόρστεν Τρέυ, «το επιχείρημα του ΚΚΚ ότι η Ευρώπη και οι ΗΠΑ “παρεμβαίνουν στις εσωτερικές της υποθέσεις” όταν πιέζουν για τον τερματισμό της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ, είναι σαν να δεχόμαστε ότι το Ολοκαύτωμα ήταν εσωτερική υπόθεση της ναζιστικής Γερμανίας.»

Η κινεζική αντίδραση 

Από το προξενείο παρακολούθησε το μεγαλύτερο μέρος της εκδήλωσης ένα άτομο εμφανώς και ένα δεύτερο κατά διαστήματα,  φωτογραφίζοντας τους συμμετέχοντες και βιντεοσκοπώντας τους, ιδίως κατά τη διάρκεια των ομιλιών. Πέραν τούτου, δεν υπήρξε κάποια αντίδραση και η συγκέντρωση διεξήχθη και ολοκληρώθηκε απολύτως ειρηνικά.

Η Ελληνική Αστυνομία παρέμεινε στον χώρο μέχρις ότου αποχώρησαν όλοι οι ασκούμενοι.

Τονώνοντας τις αυτοθεραπευτικές δυνάμεις της καρδιάς μετά από έμφραγμα

Έναν κρυφό θεραπευτικό μηχανισμό της ανθρώπινη καρδιάς ανακάλυψαν ερευνητές σε πρόσφατη μελέτη που θέτει υπό αμφισβήτηση τις επικρατούσες πεποιθήσεις για την αναγέννηση της καρδιάς.

Μια υγιής καρδιά έχει ρυθμό αναγέννησης  καρδιακών κυττάρων περίπου 0,5% ετησίως, αλλά αυτό το ποσοστό μειώνεται δραστικά μετά από καρδιακή προσβολή ή άλλο τραυματισμό.

Ωστόσο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μια ανεπαρκής καρδιά, εξοπλισμένη με μια συσκευή που τη βοηθά να αντλεί αίμα, μπορεί να αναγεννηθεί με ρυθμό 3,1% ετησίως – περίπου έξι φορές το ποσοστό ανανέωσης της υγιούς καρδιάς.

«Για δεκαετίες, η κυρίαρχη πεποίθηση ήταν ότι οι καρδιές των ενηλίκων δεν μπορούν να αναγεννήσουν σημαντικό αριθμό καρδιακών μυϊκών κυττάρων, με αποτέλεσμα η ανάκτηση της καρδιακής λειτουργίας μετά από ένα έμφραγμα να φαίνεται αδύνατη», δήλωσε ο Μάρσαλ Ράγκι, εκτελεστικός αντιπρόεδρος ιατρικών υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος της έρευνας για την αναγέννηση της καρδιάς εστιάζει σε μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων, γονιδιακή θεραπεία και μεθόδους μηχανικής ιστών. Ωστόσο, αυτές οι θεραπευτικές τεχνικές δεν έχουν ακόμη δώσει σημαντικά αποτελέσματα.

«Η μελέτη φέρνει εκπληκτικές νέες ελπίδες για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια», δήλωσε ο Τουνγκ.

Η καρδιακή αντλία ενεργοποιεί τον μηχανισμό αποκατάστασης της καρδιάς

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Circulation στα τέλη Νοεμβρίου, ανέλυσε τον καρδιακό ιστό ασθενών με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς και από υγιών ανθρώπων.

Ερευνητές στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα, κορυφαίο πανεπιστήμιο ιατρικής έρευνας της Σουηδία, ανακάλυψαν ότι ο ρυθμός ανανέωσης της καρδιάς μειώνεται 18 έως 50 φορές μετά από καρδιακό τραύμα. Αυτό πέφτει στο 0,01% σε άτομα που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια λόγω σκληρυμένων αρτηριών και μειωμένης ροής αίματος, και στο 0,03% σε ασθενείς με μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια, η οποία προκύπτει όταν οι άνθρωποι υφίστανται καρδιακή βλάβη που δεν οφείλεται σε μειωμένη ροή αίματος.

Από μόνη της, μια καρδιά είναι ανίκανη να ανανεωθεί επαρκώς. Από προεπιλογή, θα προσπαθήσει να επιδιορθωθεί παράγοντας περισσότερο DNA, αλλά αυτό μπορεί να κάνει τα κύτταρα λιγότερο αποτελεσματικά, καθώς τα κύτταρα με περισσότερο DNA και πυρήνες χρειάζονται περισσότερη ενέργεια και επομένως είναι πιο ευάλωτα σε βλάβες.

Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς των οποίων οι καρδιές είχαν μια συσκευή υποβοήθησης αριστερής κοιλίας (LVAD) – μια χειρουργικά εμφυτευμένη μηχανική αντλία που βοηθά την καρδιά να κυκλοφορεί το αίμα και να μειώνει την πίεση σε μια καρδιακή ανεπάρκεια – είχαν αναγεννητική ικανότητα έξι φορές μεγαλύτερη από τους υγιείς ανθρώπους.

Οι συγγραφείς είδαν ότι αυτή η παρέμβαση οδηγεί σε μια διαδικασία γνωστή ως αντίστροφη αναδιαμόρφωση, κατά την οποία η ανεπαρκής καρδιά υφίσταται δομικές, κυτταρικές και μοριακές βελτιώσεις.

«Είναι γνωστό ότι ορισμένοι ασθενείς με LVAD έχουν ανακτήσει αρκετή καρδιακή λειτουργία ώστε να μην χρειάζονται πλέον μεταμόσχευση – και σε σπάνιες περιπτώσεις, έχουν αφαιρέσει ακόμη και το LVAD», δήλωσε ο Ράγκι. «[Υπάρχουν] παρά πολλές θεωρίες, [αλλά] ο μηχανισμός πίσω από αυτό το φαινόμενο έχει παραμείνει ασαφής».

Οι ερευνητές θεωρούν ότι η μηχανική εκφόρτωση ή η βοήθεια που παρέχεται από το LVAD, αναστρέφει τις επιβλαβείς αλυσίδες χημικών αντιδράσεων σε κατεστραμμένα κύτταρα. Αυτό αποτρέπει διεργασίες που βλάπτουν το DNA και σταματούν τον σχηματισμό νέων κυττάρων. Η μηχανική εκφόρτωση δημιουργεί έτσι ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την αναγέννηση των καρδιακών μυϊκών κυττάρων.

Στη μελέτη, αυτό είχε ως αποτέλεσμα μικρότερα, λιγότερο καταπονημένα καρδιακά κύτταρα με λιγότερα μιτοχόνδρια, υποδεικνύοντας μειωμένες ενεργειακές απαιτήσεις και χαμηλότερο κυτταρικό στρες.

Οι συγγραφείς διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς με LVAD είχαν περισσότερα νεαρά κύτταρα, όπως μετρήθηκαν με τη χρονολόγηση γέννησης άνθρακα 14 (14C).

Ο άνθρακας 14 στο σώμα προέρχεται από ραδιενεργό άνθρακα14 που εισπνέεται από την ατμόσφαιρα. Ο ραδιενεργός άνθρακας 14απελευθερώθηκε στον αέρα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου λόγω δοκιμών της πυρηνικής βόμβας – έκτοτε μειώνεται σταδιακά.

Επομένως, τα παλαιότερα κύτταρα στην καρδιά είχαν δημιουργηθεί όταν η ατμόσφαιρα είχε υψηλότερη συγκέντρωση ραδιενεργού άνθρακα 14, συνεπώς είχαν και περισσότερο άνθρακα 14. Τα νεότερα κύτταρα έχουν λιγότερο άνθρακα 14 στο DNA τους.

Κάθε χρόνο, τα νεοσχηματισμένα κύτταρα περιέχουν λιγότερο από αυτόν τον άνθρακα, επιτρέποντας στους ερευνητές να διακρίνουν μεταξύ παλαιών, μακρόβιων κυττάρων και νέων, παρέχοντας πληροφορίες για το πόσο συχνά αντικαθίστανται τα κύτταρα.

Μελλοντικές θεραπευτικές δυνατότητες

Η ανακάλυψη της λανθάνουσας ικανότητας της καρδιάς να αναγεννάται υπό ορισμένες συνθήκες, όπως το μηχανικό σοκ, ανοίγει το δρόμο για στοχευμένες θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί για να ενισχύσουν αυτόν τον εγγενή μηχανισμό αποκατάστασης.

Αυτή η ανακάλυψη είναι «μνημειώδης» για δύο λόγους, σύμφωνα με τον Ράγκι.

«Πρώτον, βοηθά να εξηγηθεί πώς η καρδιακή λειτουργία μπορεί να βελτιωθεί κατά τη διάρκεια της υποστήριξης LVAD και δεύτερον, ανοίγει την πόρτα για να κατανοήσουμε τι κάνει αυτά τα αναγεννητικά κύτταρα διαφορετικά», έγραψε σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Μαζί με τις προόδους στη γενετική ιατρική και την τεχνητή νοημοσύνη, αυτή η ανακάλυψη προσφέρει συναρπαστικές δυνατότητες για την ανάπτυξη καλύτερων, μακροπρόθεσμων θεραπειών για την καρδιακή ανεπάρκεια.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα εμπνεύσουν περαιτέρω μελέτες που θα αποκαλύψουν τους μοριακούς μηχανισμούς πίσω από την ανάκτηση του μυοκαρδίου και θα εντοπίσουν στρατηγικές για την ενίσχυσή τους.

Μαθήματα βιβλιοδεσίας και αυτοτελή σεμινάρια

Η χειροποίητη βιβλιοδεσία είναι μια παλαιά τέχνη, η οποία εκτείνεται από τις απλές, πρακτικές μεθόδους έως την καλλιτεχνική περίτεχνη βιβλιοδεσία που απαιτεί πολύωρη και επίπονη εργασία, φαντασία και πολύ μεράκι από τον βιβλιοδέτη.

Σε μία εποχή που οι περισσότερες μέθοδοι παραγωγής και κατασκευής των πραγμάτων έχουν από καιρό βιομηχανοποιηθεί και αυτοματοποιηθεί και οι γνώσεις και η πολυετής κληρονομημένη εμπειρία χάνονται σιγά-σιγά, η διατήρηση των παραδοσιακών τεχνικών έχει καίρια σημασία για τον πολιτισμό και τη συνέχειά του. Αυτό που προσφέρει ο κάθε άνθρωπος που κατασκευάζει κάτι με τα χέρια του, αφιερώνοντας κόπο και χρόνο και την αγάπη του για το αντικείμενο, εμποτίζει το έργο και αποτελεί μέρος της υπόστασής του.

Ομοίως, τα υλικά από τα οποία τα αντικείμενα συντίθενται έχουν μια συγκεκριμένη ποιότητα, διαφορετική το κάθε ένα, που διαμορφώνουν την προσωπικότητα του εκάστοτε αντικειμένου και καθορίζουν την επίδρασή τους στο περιβάλλον. Διαφορετική επίδραση έχει η πέτρα, διαφορετική το ύφασμα, διαφορετική το δέρμα και διαφορετική το πλαστικό.

Για όσους αγαπούν τα βιβλία αφενός, τη δημιουργία αφ΄ετέρου, από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Μάιο, η Θάλεια Μιχελάκη, βιβλιοδέτις, οργανώνει κύκλους μαθημάτων βιβλιοδεσίας, καθώς και αυτοτελή σεμινάρια, στο εργαστήριό της.

Τα μαθήματα βιβλιοδεσίας θα γίνονται κάθε Πέμπτη, 18:00-20:00, σε κύκλους που διαρκούν από έναν έως τρεις μήνες, ενώ τα αυτοτελή σεμινάρια βιβλιοδεσίας θα γίνονται κάθε Σάββατο, 10:00-13:00.

Για τη συμμετοχή σε κάποιον κύκλο μαθημάτων, απαιτείται η δήλωση συμμετοχής μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, ενώ για τη συμμετοχή σε αυτοτελές σεμινάριο αρκεί να δηλώσετε συμμετοχή έως δύο ημέρες πριν από το σεμινάριο.

Μαθήματα βιβλιοδεσίας

Συμμετέχοντες: 2-5 άτομα

1. Πανόδετο

Οκτώβρης- Δεκέμβρης 2023, Πέμπτες, 18:00 – 20:00.

Κόστος: 330€/άτομο.

2. Δερματόδετο

Ιανουάριος – Μάρτιος 2024, Πέμπτες, 18:00-20:00.

Κόστος: 360€/άτομο.

3. Βιβλιοδεσίες χωρίς κόλλα

Απρίλιος 2024, Πέμπτες, 18:00-20:00.

Κόστος: 120 €/άτομο.

4. Κουτιά και κατασκευές

Μάιος 2024, Πέμπτες, 18:00-20:00.

Κόστος: 90 €/άτομο.

Αυτοτελή σεμινάρια βιβλιοδεσίας

Συμμετέχοντες: 2-5 άτομα

Κόστος: 50 € άτομο/σεμινάριο (απαιτείται προκαταβολή του ποσού για κράτηση θέσης)

Πρόγραμμα:

Σάββατο, 10:00 – 13:00, 7/10/23: Εύκαμπτη βιβλιοδεσία I
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 14/10/23: Εύκαμπτη βιβλιοδεσία II
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 21/10/23: Εύκαμπτη βιβλιοδεσία III
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 4/11/23: Κουτιά 
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 11/11/23: Κλείστρα 
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 25/11/23: Ραφές
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 2/12/23: Διακόσμηση εξωφύλλου I, Έρευνα
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 9/12/23: Διακόσμηση εξωφύλλου IΙ,  Υλικά και δοκιμές
Σάββατο, 10:00 – 13:00, 16/12/23: Διακόσμηση εξωφύλλου ΙΙI, Εφαρμογή(Τα σεμινάρια του Δεκεμβρίου έχουν μία συνέχεια και μπορούν να θεωρηθούν κύκλος)
* * * * *

Για τα σεμινάρια δεν απαιτούνται προηγούμενες γνώσεις ή εμπειρία ούτε αγορά εργαλείων, καθώς χρησιμοποιούμε τον εξοπλισμό του βιβλιοδετείου.

Τα υλικά προσφέρονται από το στοκ του εργαστηρίου.

Εάν υπάρξουν πολλές συμμετοχές, υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθεί και δεύτερο τμήμα μαθημάτων τις Τετάρτες αντί Πέμπτες.

Για ερωτήσεις και δηλώσεις συμμετοχής: 2103825564, καθημερινές, 10:00-14:00.

Υπάρχει η δυνατότητα για ατομικά μαθήματα, με διαφορετικό κόστος.

* * * * *

Η Θάλεια Μιχελάκη αποφοίτησε το 1999 από το Δ.Ι.Ε.Κ. με αντικείμενο τη συντήρηση βιβλιακού και αρχειακού υλικού. Δούλεψε εθελοντικά για μικρό χρονικό διάστημα στη βιβλιοθήκη “Κοραής” της Χίου. Από τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους ξεκίνησε να εργάζεται στο βιβλιοδετείο, που 8 χρόνια μετά περιήλθε σ’ εκείνη.

Από το 2002 συμμετέχει σε διεθνείς και εγχώριες εκθέσεις καλλιτεχνικής βιβλιοδεσίας.

Στο εργαστήριό της πραγματοποιούνται κάθε είδους βιβλιοδεσίες και κατασκευές από χαρτί/χαρτόνι καθώς και μαθήματα βιβλιοδεσίας.

* * * * *

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑΣ ΘΑΛΕΙΑΣ ΜΙΧΕΛΑΚΗ

Διεύθυνση: Ζ. ΠΗΓΗΣ 31/10681 ΑΘΗΝΑ/ ΕΛΛΑΔΑ

τηλ/φαξ: (+30) 210 38 25 564

email: thaleia.info@gmail.com

facebook: Thaleia’s bookbindery

blog: ergastirivivliodesias.blogspot.gr

portfolio: Thaleia’s bookbindery

 

 

 

 

 

 

Βιβλίο: «Ο Αυτοκράτορας της Πορτογαλίας»

Η Σέλμα Λάγκερλεφ (1858-1940), αγαπημένη συγγραφέας μικρών και μεγάλων και περισσότερο γνωστή στο ελληνικό κοινό για το «Θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον με τις αγριόχηνες», έγραψε τον «Αυτοκράτορα της Πορτογαλίας» στις αρχές του 20ου αιώνα.

Τα στοιχεία που διαπνέουν το έργο της είναι παρόντα και εδώ. Η βαθιά θρησκευτική πίστη, η στενή σύνδεση με τη φύση, η τρυφερότητα για όλα τα πλάσματα του Θεού, η συμπάθεια για όλα τα μαγικά πλάσματα της σουηδικής παράδοσης και η ματιά που φθάνει στα κατάβαθα του ανθρώπου και στο ουσιώδες χωρίς πολλές αναλύσεις.

Ήρωας του βιβλίου αυτού είναι ο Γιαν Άντερσον, ένας φτωχός εργάτης, και θέμα του η μεταμορφωτική δύναμη της αγάπης. Πρόκειται για την απόλυτη αγάπη, που τίποτα δεν μπορεί να τη σκιάσει και που, όταν χάνει το αντικείμενο της επιθυμίας της, ανυψώνεται ανυψώνοντας και τον αγαπώντα πάνω και πέρα από τον εαυτό του.

Η ιστορία μάς συστήνει τον Γιαν σε προχωρημένη ηλικία, τη μέρα που κακόκεφος περιμένει τουρτουρίζοντας έξω από το καλύβι του τη γέννηση του πρώτου παιδιού του και τους μπελάδες που αυτό θα του φέρει. Πραγματικά, δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με αυτό που συνέβαινε.

Όλα αυτά μέχρι που του έβαλαν στα χέρια έναν μικρό μπόγο, την κόρη του. Τότε η καρδιά του άρχισε να χτυπάει στο στήθος του, όπως ποτέ δεν είχε κάνει πριν, και ο Γιαν Άντερσον ένιωσε για πρώτη φορά στη ζωή του την αγάπη.

Mikael Lindgren, Anna «Pluck» Söderling, από τη θεατρική μεταφορά του βιβλίου σε σενάριο και σκηνοθεσία της Åsa Ekberg (2020).

Στη συνέχεια, μέσα από μικρά επεισόδια, παρακολουθούμε το κοριτσάκι και την αγάπη του Γιαν να μεγαλώνουν παράλληλα, καθώς και τον ισχυρό δεσμό που δημιουργείται μεταξύ τους χρόνο με τον χρόνο. Μέσα από αυτά τα επεισόδια, βλέπουμε επίσης, δοσμένες με πολύ λεπτές πινελιές, τις λεπτομέρειες της σκέψης και των πράξεων του Γιαν που μαρτυρούν τη μεταμόρφωσή του διακριτικά και ποιητικά. Κάθε επεισόδιο-κεφάλαιο αυτού του βιβλίου είναι και ένα ποίημα.

Η αγάπη, παραδείγματος χάριν, εμπνέει τον Γιαν να πάρει τον ήλιο για νουνό. Η αγάπη τον κάνει να διαισθανθεί τον κίνδυνο που θα απειλήσει την κόρη του. Η αγάπη τον κάνει να συναισθάνεται τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να την καθησυχάσει. Η αγάπη τον εμπνέει να θυσιάσει το πιο πολύτιμο απόκτημά του, για να της σώσει τη ζωή. Όλα αυτά τα θαυμαστά και άλλα συμβαίνουν μέσα από απλά, καθημερινά γεγονότα, επεκτείνοντας τον εσωτερικό κόσμο του Γιαν, πλουτίζοντάς τον, εξευγενίζοντάς τον.

Χρόνο με τον χρόνο, μέχρι που η Κλάρα Γκούλλα κλείνει τα δεκαοχτώ, η αγάπη του Γιαν μεγαλώνει και το δέσιμο μεταξύ πατέρα και κόρης ισχυροποιείται. Οι δύο τους είναι ένα. Εκείνη την περίοδο έρχεται η στιγμή της δοκιμασίας: η κόρη παίρνει την απόφαση να φύγει, να πάει στη μεγάλη πολιτεία. Είναι φυσικά η ανάγκη που την κάνει, μια εξωτερική ανάγκη, αλλά είναι και η ανάγκη της δοκιμασίας.

Καμία δοκιμασία δεν είναι εύκολη, όταν βρισκόμαστε στο ανηφορικό μονοπάτι της τελείωσης. Ο Γιαν ξεπερνά με επιτυχία την πρώτη δοκιμασία – τον πειρασμό να ξεγλιστρήσει πίσω στην πρότερη αδιαφορία του – και κρατά ζωντανή την καρδιά του, για να δοκιμάσει πλήρως τις δυσκολίες της απώλειας. Η Κλάρα δεν γράφει, δεν στέλνει καθόλου νέα της. Μόνο στο πέρας του πρώτου έτους, στέλνει στον δικηγόρο του χωριού τα χρήματα που χρειάζονται οι γονείς για να ξεχρεώσουν το καλύβι τους. Και ύστερα σιωπή.

Πώς αντιμετωπίζει ο Γιαν αυτήν τη σιωπή; Και ακόμα περισσότερο, πώς αντιδρά όταν αργότερα αρχίζουν να φτάνουν ειδήσεις ότι η κόρη του έχει πάρει άσχημο δρόμο; Ο Γιαν πια δεν κινδυνεύει, η καρδιά του δεν κινδυνεύει. Η αγάπη του έχει γίνει τόσο ισχυρή που δεν βάλλεται από τίποτα. Ο Θεός τον λυπήθηκε, λέει η γυναίκα του, και «του έβαλε ένα τυφλοπάνι στα μάτια του, για να μην μπορεί να βλέπει ό,τι δεν αντέχει να δει. Γι’ αυτό πρέπει να Τον ευγνωμονούμε».

Mikael Lindgren, Anna «Pluck» Söderling, από τη θεατρική μεταφορά του βιβλίου σε σενάριο και σκηνοθεσία της Åsa Ekberg (2020).

 

Πόση σοφία κρύβεται σε αυτά τα λόγια. Μάς δείχνουν μια άλλη όψη των πραγμάτων, αυτή που βρίσκεται πίσω από τα φαινόμενα και δεν έχουμε συνηθίσει να τη βλέπουμε. Όταν ο Γιαν αρχίζει να σκέφτεται και να λέει ότι η κόρη του είναι ‘αυτοκρατόρισσα της Πορτογαλίας’ και ότι είναι οι ευθύνες του αξιώματός της που την κρατούν μακριά, αναγορεύοντας και τον εαυτό του σε Αυτοκράτορα, είναι η μεγάλη αγαθότητά του, όπου έχει φτάσει με τη χάρη της αγάπης, που δεν επιτρέπει σε καμία κακή σκέψη να εισβάλει στον νου του. Χάρη σε αυτήν, αντιδρά πάντα καλοπροαίρετα σε κάθε πείραγμα των συγχωριανών του, πάντα υπεράνω οιασδήποτε κακίας, με αποτέλεσμα και εκείνοι να τον αποδέχονται τελικά, παρά τα πειράγματά τους.

Όλα τα χρόνια της απουσίας της κόρης του, ο Γιαν με την ‘τρέλα’ του αλλά και την καλοσύνη και την εντιμότητά του, γίνεται απαραίτητος και αγαπητότατος στο χωριό. Παράλληλα, βλέπουμε δίπλα του να σκιαγραφούνται διάφοροι άλλοι χαρακτήρες, όχι όλοι τόσο καλοί και έντιμοι. Η κακία του κόσμου υπάρχει πάντα δίπλα στην καλοσύνη, όπως φαίνεται πως είναι ο νόμος αυτού του κόσμου. Ποτέ όμως δεν μένει ατιμώρητη.

Η αγάπη του Γιαν έχει οξύνει και τη διαίσθησή του, που πηγαίνει πέρα από την κόρη του και σε άλλους κατοίκους του χωριού και γεγονότα. Οι ‘προφητείες’ του, που εκπληρώνονται, γεννούν και ένα είδος σεβασμού προς το πρόσωπό του, και ενισχύουν το μήνυμα του έργου ότι ο Γιαν έχει περάσει σε ένα άλλο επίπεδο, ότι δεν είναι πια όπως οι κοινοί άνθρωποι.

Ενδιαφέρον είναι το σημείο όπου ο Γιαν στερείται των αυτοκρατορικών διασήμων του. Προσπαθώντας να κατανοήσει γιατί συνέβη αυτό, ο Γιαν στρέφεται προς τα μέσα και αναζητά την αιτία στις πράξεις και τις σκέψεις του. Τελικά, το βρίσκει: ήταν η σκληρότητα και η απόρριψη που έδειξε απέναντι σε μία συγγενή του. Η Κλάρα ποτέ δεν θα μπορούσε να εγκρίνει αυτήν τη σκληρότητα. Στο βασίλειό της είναι όλοι καλοδεχούμενοι. Τότε, τού επιστρέφονται τα πράγματά του.

Για όσους μένουν εγκλωβισμένοι σε μικρότητες, ο Γιαν μένει παρεξηγημένος ως το τέλος. Η κόρη, που επιστρέφει μετά από χρόνια, με καρδιά που έχει σκληρύνει, αδυνατεί να νιώσει τον πατέρα της. Ντρέπεται για λογαριασμό του, θέλει να τον εγκαταλείψει.

Το τελευταίο θέμα του βιβλίου είναι αυτό της εξιλέωσης, της μετάνοιας και της συγχώρεσης. Εφόσον ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζει χωρίς να κάνει κανένα κακό, αυτό πρέπει να ξεπληρωθεί. Όταν αναγνωρίζει αυτή την ανάγκη και τη δέχεται, χάνεται το σκληρό περίβλημα που έχει σκεπάσει την καρδιά και αυτή μπορεί να ανοίξει και πάλι. Να νιώσει τη λύπη πλέρια και να κλάψει. Και να συγχωρεθεί. Γιατί «όποιος δεν νιώθει μ’ όλη του την καρδιά ούτε λύπη ούτε χαρά, αυτός δεν μπορεί να λογαριάζεται σωστός άνθρωπος.»

Η μετάφραση του βιβλίου έχει γίνει με φροντίδα και σεβασμό από τα σουηδικά από τον πατέρα Ευσέβιο Βίττη, ο οποίος έχει γράψει και την εισαγωγή, για τις εκδόσεις Ακρίτας.

Ο Αυτοκράτορας της Πορτογαλίας

Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Σέλμα Λάγκερλεφ

Τίτλος πρωτoτύπου: Kejsaren av Portugallien

Εκδόσεις Ακρίτας 1980

Μετάφραση: π. Ευσέβιος Βίττης

Εικόνες: Αλεξάνδρα Σταμάτη-Γιαρμενίτη

69η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς: 27 Απριλίου – 14 Μαΐου

Αύριο, Πέμπτη 27 Απριλίου, ανοίγει τις πύλες της και υποδέχεται το κοινό η 69η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, στο Άλσος Κηφισιάς όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Η μεγάλη αυτή έκθεση λουλουδιών, που είναι ένας από τους πιο αγαπημένους θεσμούς των Αθηναίων, αφού τους βοηθά να νιώσουν καλύτερα, με όλες τους τις αισθήσεις την επερχόμενη άνοιξη, έχει ως φετινό θέμα τους “Ελληνικούς Κήπους”. Επιπλέον, προσφέρει ένα πλούσιο, ολοήμερο πρόγραμμα εκδηλώσεων, με προγράμματα για παιδιά, συναυλίες, παραδοσιακούς χορούς, επιμορφωτικές παρουσιάσεις (για τα μανιτάρια, τα μπονσάι κ.ά.), ομιλίες, εργαστήρια και άλλα πολλά. Περιλαμβάνονται, επίσης, δράσεις ευαισθητοποίησης για την ανακύκλωση και τα αδέσποτα.

69η Ανθοκομική Εκθεση Κηφισιάς με άρωμα Ελλάδας - Το μήνυμα του δημάρχου
Την Πρωτομαγιά θα λάβει χώρα και το παραδοσιακό ράλι παλαιών αυτοκινήτων στο κέντρο της Κηφισιάς. Εκκίνηση πλ. Ελαιών Ν. Κηφισιά.

 

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, θα διεξάγονται και εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά, με σκοπό τη γνωριμία των μικρών επισκεπτών με τα διαφορετικά οικολογικά περιβάλλοντα της Ελλάδας όπως αυτά εμφανίζονται στους θεματικούς κήπους της 69ης Ανθοκομικής, αλλά και τη γνωριμία τους με το ίδιο το Άλσος Κηφισιάς, την ιστορία του και την ιδιαίτερη χλωρίδα που φιλοξενεί. Όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα διεξάγονται από έμπειρους εκπαιδευτές της Ανθοκομικής.

Τα εγκαίνια της Έκθεσης θα γίνουν την Παρασκευή 28 Απριλίου στις 20:00, ενώ την Κυριακή 14 Μαΐου, στις 20:00, θα γίνει η τελετή λήξης. Και τις δύο ημέρες, μια ώρα πριν, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τη Φιλαρμονική του Δήμου Κηφισιάς.

Οι διοργανωτές επισημαίνουν στην ανακοίνωσή τους ότι τόσο οι ποδηλάτες όσο και οι σκύλοι είναι ευπρόσδεκτοι και ότι έχουν γίνει οι απαραίτητες προβλέψεις για την ασφαλή είσοδο/έξοδο αναπηρικών αμαξιδίων.

Η έκθεση θα είναι επισκέψιμη τις ώρες λειτουργίας του Άλσους, δηλαδή 10 π.μ. – 10 μ.μ.

Διεύθυνση: Άλσος Κηφισιάς, Γρ. Λαμπράκη, Κηφισιά 145 61 (έναντι του τερματικού του ΗΣΑΠ)

Τηλέφωνα επικοινωνίας: Άλσος, 210 8012794 / Γραφεία Ανθοκομικής, 210 8019566

 

Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς: Άνοιξε με αυστηρή τήρηση των μέτρων - Radar.gr | Radar.gr

Μικρά έργα τέχνης από έναν γαλήνιο νου

Η τέχνη του κοσμήματος είναι μια αρχαία τέχνη, που απαντά στο σύνολο των πολιτισμών της υφηλίου είτε αυτοί χαρακτηρίζονται πρωτόγονοι είτε εξελιγμένοι. Αφορά επίσης όλες τις κοινωνικές τάξεις και βαλάντια, αφού τα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ενός κοσμήματος κυμαίνονται από τα πιο ευτελή έως τα πιο πολύτιμα και δυσεύρετα.

Η αξία ενός κοσμήματος δεν μετριέται μόνο ανάλογα με την αξία του υλικού από το οποίο έχει κατασκευαστεί, παρόλο που και αυτό παίζει έναν κρίσιμο και διόλου αμελητέο ρόλο. Καθοριστικός για ένα κόσμημα είναι και ο σχεδιασμός και η επεξεργασία των πολύτιμων (ή όχι) υλικών του. Το πιο θαυμαστό διαμάντι θα υποτιμηθεί εάν κοπεί ή δεθεί άσχημα. Καθοριστικά λοιπόν είναι το καλλιτεχνικό αισθητήριο του δημιουργού, οι γνώσεις του και η επιδεξιότητα του.

Ακόμα πιο καίρια, όμως, για την κατασκευή ενός κοσμήματος, είτε πρόκειται για ένα απλό κόσμημα που έχει φτιάξει κάποιος μόνος του για ένα αγαπημένο πρόσωπο με απλά υλικά είτε για ένα βαρύτιμο βασιλικό διάδημα, είναι το πνεύμα του σχεδιαστή. Αυτό που κρύβει στο βάθος της ψυχής του και το οποίο ακούσια αποτυπώνεται και στο έργο του και του δίνει πνοή.

Η Ναταλία Μπασδέκη, δημιουργός κοσμημάτων, πιστεύει ότι «η τέχνη του κοσμήματος εκθέτει τον εσωτερικό εαυτό του καλλιτέχνη προς τα έξω». Για την ίδια, λοιπόν, προτεραιότητα στη δουλειά της είναι αυτός ο εσωτερικός κόσμος, η ποιότητα του οποίου καθορίζει και την ποιότητα και την αξία των έργων της.

(ευγενική παραχώρηση της Ναταλίας Μπασδέκη)

 

Μεγαλύτερη βαρύτητα δίνει στην αγνότητα, την αγνότητα του νου και της καρδιάς πρωτίστως, και δουλεύει συνειδητά για να απαλλάξει τον εαυτό της από κάθε μικροπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο που ένα από τα αγαπημένα της θέματα είναι το λουλούδι του λωτού, το οποίο στη βουδιστική παράδοση είναι σύμβολο αγνότητας και το ιερό κάθισμα του Βούδα.

(ευγενική παραχώρηση της Ναταλίας Μπασδέκη)

 

Η φύση είναι γενικότερα πηγή έμπνευσης για τη Ναταλία. Τα σχήματα των λουλουδιών, των καρπών, τα μικροσκοπικά κι όμως περίτεχνα μοτίβα των φύλλων, όλα δανείζουν τις μορφές τους στην καλλιτέχνιδα, η οποία μετουσιώνει την ομορφιά τους σε προϊόν ανθρώπινης τέχνης, με σεβασμό πάντα στην αρχική τους φύση.

(ευγενική παραχώρηση της Ναταλίας Μπασδέκη)

 

Η παράδοση είναι εξίσου σημαντική για την τέχνη της. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός όπως και ο αρχαίος κινεζικός, για παράδειγμα, έχουν αμφότεροι στοιχεία που προάγουν την αρετή και την εσωτερική γαλήνη ως ουσιώδη χαρακτηριστικά μιας ανθρώπινης ύπαρξης και αυτό είναι κάτι που η Ναταλία προσπαθεί να μεταφέρει με τα έργα της. Τα θετικά μηνύματα και η πίστη στην ομορφιά – την αληθινή ομορφιά, που βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο – είναι επίσης βασικά για εκείνην και κάτι που επιζητά να δώσει στους ανθρώπους.

(ευγενική παραχώρηση της Ναταλίας Μπασδέκη)

 

Όπως και σε κάθε άλλη τέχνη, έτσι και στο κόσμημα το ταλέντο και η ευαισθησία πρέπει να συνδυαστούν με τη σκληρή δουλειά προκειμένου να δώσουν καρπούς. Το κόσμημα είναι ένας «μικροσκοπικός κόσμος» που απαιτεί λεπτολόγο και επίπονη εργασία, ώστε να αναδειχθεί η ομορφιά του.

(ευγενική παραχώρηση της Ναταλίας Μπασδέκη)

 

Απαραίτητα χαρακτηριστικά του τεχνίτη πρέπει να είναι η υπομονή, η σχολαστικότητα και η αυτοπειθαρχία, αλλά και η μεγάλη αγάπη για την εργασία του, προκειμένου να υποτάξει τις δυνάμεις του στον σκοπό της δημιουργίας ενός περίτεχνου αντικειμένου όπως το κόσμημα.

(ευγενική παραχώρηση της Ναταλίας Μπασδέκη)

 

Αρωγός της Ναταλίας σε αυτή την προσπάθεια είναι η άσκηση καλλιέργειας στην οποία έχει αφιερωθεί για την κατάκτηση της αγνότητας και της εσωτερικής γαλήνης και η οποία ονομάζεται Φάλουν Ντάφα ή Φάλουν Γκονγκ. Η βαθιά ενδοσκόπηση και η εστίαση στο καλό και στις αρχές της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας που πρεσβεύει η άσκηση βοηθούν την καλλιτέχνιδα να διατηρεί το πνεύμα της φωτεινό και θετικό. Ανακαλύπτοντας το καλό μέσα της, μπορεί στη συνέχεια να πλάσει τον χρυσό και το ασήμι σε μορφές που το αντανακλούν, χαρίζοντας στον κόσμο την εσωτερική ομορφιά της.

Η Ναταλία Μπασδέκη σπούδασε Καλές Τέχνες και Διακόσμηση στην Σχολή Καλών Τεχνών Βακαλό/Derby στην Αθήνα και Αργυροχρυσοχοΐα στο Central Saint Martins στο Λονδίνο. Από το 2007, δημιουργεί και εκθέτει τα κοσμήματα της σε ομαδικές εκθέσεις, γκαλερί και καταστήματα σε όλο τον κόσμο. Περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να βρείτε εδώ.