Ο διεθνούς κλάσεως θίασος παραστατικών τεχνών Shen Yun έγινε και πάλι στόχος απειλών και βανδαλισμού στις ΗΠΑ, που στόχο έχουν να παρεμποδίσουν τη συνέχιση των παραστάσεών του. Αποτελούν μέρος μίας σειράς εχθρικών ενεργειών κατά του θιάσου εκ μέρους του κινεζικού καθεστώτος, το οποίο αντιδρά στο περιεχόμενο των χορογραφιών, που αφ’ ενός αναδεικνύουν τον παραδοσιακό πολιτισμό της Κίνας και αφ’ ετέρου αναφέρονται και στις σύγχρονες διώξεις που λαμβάνουν χώρα στην πάλαι ποτέ Αυτοκρατορία του Κέντρου, στοχεύοντας τον πνευματικό πολιτισμό και περιστέλλοντας την ελευθερία συνείδησης των Κινέζων πολιτών.
Άλλες μέθοδοι που έχει χρησιμοποιήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας κατά του Shen Yun περιλαμβάνουν την υπονόμευση, τις διπλωματικές πιέσεις και τον οικονομικό εκβιασμό σε κυβερνήσεις και θέατρα ανά τον κόσμο, προκειμένου να ακυρώσουν ή να αρνηθούν να φιλοξενήσουν τον θίασο της Νέας Υόρκης.
Καθώς οι τακτικές αυτές δεν απέδωσαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, με το Shen Yun να γίνεται δεκτό και να αγκαλιάζεται από θέατρα και κοινό σε όλον τον κόσμο, φαίνεται πως το κόμμα άρχισε να αναζητά άλλα μέσα, όπως το τρύπημα των ελαστικών των λεωφορείων μεταφοράς των καλλιτεχνών, ακόμα και απειλές για βόμβα, που είναι η πιο πρόσφατη προσπάθεια κατά του θιάσου.
Κύμα απειλών και βανδαλισμών
Τα πρώτα περιστατικά ήταν μία σειρά απειλών για βόμβα – ψεύτικες, όπως αποδείχθηκε – μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων, τόσο στα κεντρικά γραφεία του Shen Yun στη Νέα Υόρκη όσο και σε θέατρα όπου θα γίνονταν παραστάσεις του θιάσου.
Η πρώτη απειλή έλαβε χώρα στις 14 Μαρτίου, μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έγραφε ότι έχει τοποθετηθεί μία βόμβα με τηλεπυροκροτητή στο Ντράγκον Σπρινγκς, όπου βρίσκονται τα γραφεία και οι εγκαταστάσεις του Shen Yun. Ωστόσο, δεν βρέθηκαν καθόλου εκρηκτικά. Αντιπρόσωπος του Shen Yun είπε ότι το FBI έχει αναλάβει την υπόθεση και ότι ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί η ταυτότητα του αποστολέα του μηνύματος. Το όνομα που χρησιμοποίησε ως αποστολέας στον λογαριασμό του ήταν κινεζικό.
Ακολούθησαν απειλές σε θέατρα στην Καλιφόρνια (ΗΠΑ), το Βανκούβερ (Καναδάς) και την Ταϊβάν και προειδοποιήσεις ότι, εάν δεν ακυρώνονταν οι προγραμματισμένες παραστάσεις του Shen Yun, θα ενεργοποιούνταν βόμβες που είχαν τοποθετηθεί στα θέατρα για να τις εμποδίσουν.
«Έχουμε βάλει σε διάφορα σημεία του θεάτρου βόμβες», έγραφε το μήνυμα που απεστάλη στο θέατρο της Καλιφόρνια. «Αν δεν θέλετε να εκραγούν, απορρίψτε άμεσα το αίτημα του Θιάσου Παραστατικών Τεχνών Shen Yun να παίξει στο θέατρό σας!»
Και πάλι το όνομα του αποστολέα ήταν κινεζικό, διαφορετικό όμως από εκείνο του αποστολέα του μηνύματος προς τις εγκαταστάσεις του Shen Yun στο Ντράγκον Σπρινγκς.
Εκείνη την περίοδο, συνέβη και ένα περιστατικό βανδαλισμού κατά του θιάσου, όταν κάποιος τρύπησε τα λάστιχα δύο λεωφορείων μεταφοράς του Shen Yun στην Κόστα Μέσα της Καλιφόρνια. Αυτό επανελήφθη και στις ΗΠΑ και στον Καναδά, αναγκάζοντας τον θίασο να προσλάβει φύλακες σε 24ωρη βάση για να προστατέψει τα οχήματά του.
Από τις 26 Μαρτίου, τα γραφεία στο Ντράγκον Σπρινγκς έχουν λάβει πολλά ακόμα απειλητικά ηλεκτρονικά μηνύματα στην κινεζική γλώσσα. Ένα από αυτά έγραφε: «Σύντομα θα μπούμε στον Ναό του Ντράγκον Σπρινγκς στο Σαγουανγκούνκ Ριτζ, στη Νέα Υόρκη, πυροβολώντας τους περαστικούς και πετώντας χειροβομβίδες στο πλήθος!»
Γιατί το ΚΚΚ φοβάται το Shen Yun
«Το Shen Yun δείχνει στον κόσμο το βάθος και τη μεγαλοπρέπεια του αυθεντικού κινεζικού πολιτισμού, πριν πάρει την εξουσία το ΚΚΚ. Για πολλούς, προσφέρει επίσης ένα όραμα του πόσο υπέροχη θα μπορούσε να ξαναγίνει η Κίνα χωρίς το ΚΚΚ», εξηγεί η Γινγκ Τσεν, μαέστρος της συμφωνικής ορχήστρας του Shen Yun. «Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε το ΚΚΚ να διαδίδεται τόσο ξεκάθαρα στα θέατρα διεθνώς, έτσι τα τελευταία 15 χρόνια δεν έχουν πάψει να προσπαθούν να σταματήσουν το Shen Yun, όπου κι αν πηγαίνει.»
»Αρχικά, δοκίμασαν να απειλήσουν τις κυβερνήσεις για να αποτρέψουν το Shen Yun. Όταν είδαν ότι αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, επιτέθηκαν στα λάστιχα των λεωφορείων μας… Όταν είδαν ότι ούτε έτσι μπορούν να μας σταματήσουν, άρχισαν να διαδίδουν κακόβουλες φήμες στο διαδίκτυο και να στέλνουν τρελά email στους διευθυντές των θεάτρων. Τώρα, πέφτουν ακόμα πιο χαμηλά, απειλώντας με μαζικές δολοφονίες και βόμβες στα θέατρα και τα γραφεία μας.»
Τον Ιανουάριο, το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα δημοσίευσε μία αναλυτική αναφορά σχετικά με την 20ετή αυτή δίωξη του Shen Yun, όπου παρουσιάζονται περισσότερα από 130 περιστατικά παρενόχλησης, δολιοφθοράς, παραπληροφόρησης και σωματικής επίθεσης από Κινέζους κρατικούς υπαλλήλους ή συνεργάτες τους σε 38 χώρες.
Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας του ΚΚΚ κατά του Shen Yun βρίσκεται το διπλωματικό προσωπικό των πρεσβειών και προξενείων ανά τον κόσμο, που μέσω της παραπληροφόρησης, του οικονομικού εκβιασμού και άλλων απειλών πιέζει τα θέατρα και τις κυβερνήσεις να μην δέχονται τις παραστάσεις του Shen Yun. Η κλίμακα αυτής της προσπάθειας μέσω της διπλωματικής οδού – εμφανής σε 81 από τις 135 καταγεγραμμένες περιπτώσεις παρέμβασης – καταδεικνύει το μέγεθος και την εμπλοκή της κυβέρνησης του Πεκίνου στην εκστρατεία.
Στις 5 Φεβρουαρίου 2024, η Gesellschaft für bedrohte Völker-International, GfbV-International, μια διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση και οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ιδρύθηκε το 1970 και εδρεύει στο Γκέτινγκεν της Γερμανίας, περισσότερο γνωστή με την αγγλική της ονομασία και το ακρωνύμιο Society for Threatened Peoples International (STPI), υπέβαλε γραπτή δήλωση στην 55η σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (UNHRC) (26 Φεβρουαρίου-5 Απριλίου 2024). Η γραπτή δήλωση που δημοσιεύθηκε από το UNHRC με επίσημη ημερομηνία την 22α Φεβρουαρίου, εκφράζει τη λύπη της για την αδράνεια στην συγκλονιστική υπόθεση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστού ως Φάλουν Ντάφα, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ).
Συνοπτικά και με ακρίβεια, το έγγραφο συνοψίζει τον συστηματικό και ακούραστο πόλεμο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) κατά της θρησκείας, που διεξάγεται από την αρχή εναντίον όλων των θρησκειών. «Από το 1949 και μετά», σημειώνει το STPI, «η κυβέρνηση της Κίνας προσπάθησε να ελέγξει τις σκέψεις του κινεζικού λαού, διεξάγοντας τη μία εκστρατεία μετά την άλλη για να εξαλείψει την ιδεολογική ποικιλομορφία».
Όσον αφορά το Φάλουν Γκονγκ, ένα νέο πνευματικό κίνημα που ιδρύθηκε στην Κίνα το 1992.Αρχικά το κινεζικό καθεστώς το ανέχθηκε και προώθησε τις δραστηριότητές του ως υγιείς πρακτικές, λόγω της σημασίας που δίνει αυτή η ομάδα στο Τσιγκόνγκ, τις παραδοσιακές κινεζικές σωματικές ασκήσεις. Στη συνέχεια όμως άρχισε να το καταδιώκει, μόλις συνειδητοποίησε ότι ήταν αδύνατο να ακυρώσει την πνευματική του φύση. Το STPI το επαναλαμβάνει με σαφήνεια στην UNHRC: «Παρόλο που το Φάλουν Γκονγκ ήταν πνευματικό στη φύση του και επικεντρωνόταν στη βελτίωση του χαρακτήρα του ατόμου και όχι στην υποστήριξη κοινωνικών αλλαγών, ο τότε ηγέτης του κράτους και του Κομμουνιστικού Κόμματος, Τζιανγκ Ζεμίν, έδωσε την εντολή να ‘καταστραφεί η φήμη τους, να χρεοκοπήσουν οικονομικά και να καταστραφούν σωματικά’». Έτσι, από το 1999 το κινεζικό καθεστώς επιδίδεται στην προγραμματισμένη εξόντωση των ασκούμενων και υποστηρικτών της εν λόγω πρακτικής, «οι οποίοι στη συνέχεια υποβάλλονται σε εξαναγκαστική μεταμέλεια μέσω βασανιστηρίων -κάποιες φορές με αποτέλεσμα τον θάνατο-, ακόμη και σε εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων. Οι διεθνείς εμπειρογνώμονες για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν θεωρήσει αυτή την εκστρατεία ως ψυχρή γενοκτονία».
Αν και είναι σημαντικό να επαναλαμβάνουμε πάντα αυτά τα γνωστά γεγονότα, πρόσφατα παρενέβησαν νέα στοιχεία, που ώθησαν το STPI να επαναλάβει αυτή την καταγγελία με νέα πειστικότητα. «Στις 18 Ιανουαρίου 2024, στο Στρασβούργο», παρατηρεί η γραπτή δήλωση, «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε το ψήφισμα της ΕΕ με τίτλο ‘Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Ιανουαρίου 2024 σχετικά με τη συνεχιζόμενη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, ιδίως την υπόθεση του κ. Ντινγκ Γιουάντε (2024/2504[RSP])’». Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω ψήφισμα ζητούσε αναγνώριση και δικαιοσύνη για όλους τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αλλά το έκανε ξεχωρίζοντας τη συγκεκριμένη περίπτωση ενός από αυτούς και της οικογένειάς του: Ο Ντινγκ Γιουάντε, καταδικασμένος και κρατούμενος στη ΛΔΚ, η σύζυγός του, Μα Ρουιμέι, επίσης κρατούμενη, στη συνέχεια απελευθερώθηκε και τώρα δέχεται συνεχείς απειλές, και ο γιος τους, Ντινγκ Λεμπίν, που έχει εκπατριστεί και είναι πολύ ενεργός για λογαριασμό τους (η επιστολή του στις 30 Ιανουαρίου, με την οποία ευχαριστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο).
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ενώ η οικογένεια Ντινγκ χρειάζεται την πλήρη υποστήριξή μας, όπως και όλοι οι διωκόμενοι, η υποβολή μιας συγκεκριμένης υπόθεσης στο UNHRC, με πρόσωπα και ονόματα σαφώς ανιχνεύσιμων ανθρώπων, μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστούν οι μηχανισμοί που δυστυχώς μπορεί να διεισδύσουν και σε υψηλόβαθμους και έγκυρους διεθνείς οργανισμούς, δημιουργώντας εκείνη την αυτοεπιβαλλόμενη αίσθηση αδυναμίας στην οποία ευημερούν καθεστώτα κακοποιών όπως η ΛΔΚ.
Με το νέο αυτό ψήφισμα, εξηγεί το STPI, «[τ]ο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τις διώξεις των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Ουιγούρων και των Θιβετιανών από την Κίνα. Προέτρεψε επίσης την Κίνα να τερματίσει την καταστολή της θρησκευτικής ελευθερίας καθώς και τη διεθνική καταστολή των Κινέζων θρησκευτικών αντιφρονούντων». Αλλά εδώ υπάρχει κάτι καινούργιο. «Από τις 5 Φεβρουαρίου 2024, η Κίνα δεν έχει απαντήσει δημόσια στο ψήφισμα της ΕΕ […], ούτε στην έκκληση του ψηφίσματος για την απελευθέρωση του ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ κ. Ντινγκ Γιουάντε, ο οποίος καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση και του επιβλήθηκε πρόστιμο περίπου 2.100 δολαρίων ΗΠΑ (ή 15.000 CNY) στις 15 Δεκεμβρίου 2023 από το λαϊκό δικαστήριο της κομητείας Γουλιάν. Ο κ. Ντινγκ άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Στις 29 Ιανουαρίου 2024, η έφεσή του επικυρώθηκε από το Δημοτικό Ενδιάμεσο Λαϊκό Δικαστήριο του Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ».
Η σιωπή της ΛΔΚ για την υπόθεση της οικογένειας Ντινγκ είναι εκπληκτική, όπως και για όλες τις άλλες υποθέσεις. Η ΛΔΚ σιώπησε για την οικογένεια Ντινγκ και για άλλες υποθέσεις (όπως υπενθυμίζει η γραπτή δήλωση του STPI στο UNHRC), επίσης κατά τη διάρκεια της 70λεπτης παρουσίασης που έκανε ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της ΛΔΚ στο Γραφείο του ΟΗΕ στη Γενεύη της Ελβετίας, Τσεν Ξου, κατά την Παγκόσμια Περιοδική Αξιολόγηση (UPR) για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ΛΔΚ που πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2024. Η ΛΔΚ παρέμεινε επίσης σιωπηλή όταν, κατά την UPR, η αντιπροσωπεία του Καναδά ζήτησε από το Πεκίνο να σταματήσει τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ κατά τη διάρκεια του χρόνου των 45 δευτερολέπτων που είχε στη διάθεσή της για ερωτήσεις και παρατηρήσεις.
Η UNHRC σιωπά επίσης. Η UPR 2024 της ΛΔΚ ανακοίνωσε την τελική της έκθεση μέχρι τις 9 Φεβρουαρίου, εκπληρώνοντας το πιο σημαντικό μέρος του σχεδίου της, τη «Σύνοψη των διαδικασιών της διαδικασίας επανεξέτασης». Χωρίς αυτό, η έκθεση παραμένει ένα απλό χρονικό της προόδου της UPR. Η προθεσμία, όπως κατήγγειλε το Bitter Winter, δεν τηρήθηκε. Έναν μήνα αργότερα, δεν έχει ακόμη εκπληρωθεί. Σύμφωνα με τη διαδικασία, η τελική έκθεση μιας UPR θα πρέπει να παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια μιας από τις επόμενες τακτικές συνόδους του UNHRC. Η UPR 2024 της ΛΔΚ, της οποίας η τελική έκθεση εξακολουθεί να είναι προσχέδιο, φαίνεται να έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί κατά την 56η σύνοδο, από τις 18 Ιουνίου έως τις 12 Ιουλίου. Θα παρουσιαστεί η τελική έκθεση σε αυτή τη σύνοδο;
Γραπτή δήλωση της Society for Threatened Peoples. Πηγή: Wikimedia
Πριν από αυτή έρχεται αντ’ αυτού, γελοία, το ΚΚΚ. Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την UPR, και ημέρες πριν από την προθεσμία της τελικής έκθεσης του UNHRC που δεν έχει ακόμη τηρηθεί, στις 27 Ιανουαρίου το φερέφωνο του κόμματος, η «Global Times» -που είναι στην ουσία η διεθνής εκδοχή της «People’s Daily» με στόχο τη διάδοση προπαγάνδας εκτός Κίνας- δημοσίευσε ένα σημείωμα με βομβαρδιστικό και ψευδή τίτλο «Η έκθεση της Κίνας για την 4η Παγκόσμια Περιοδική Αξιολόγηση εγκρίθηκε ομόφωνα στο UNHRC». Η έκθεση της ΛΔΚ που παρουσιάστηκε στην UPR δεν ήταν προς έγκριση και, έστω και ντροπαλά, επικρίθηκε από ορισμένες χώρες, οπότε δεν υπήρξε ομοφωνία. Εδώ, το ΚΚΚ έχασε την παροιμιώδη ευκαιρία να σιωπήσει.
Από τον Marco Respinti
Ο Marco Respinti είναι Ιταλός επαγγελματίας δημοσιογράφος, μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (International Federation of Journalists- IFJ), συγγραφέας, μεταφραστής και λέκτορας. Έχει συνεισφέρει και συμβάλλει σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό. Συγγραφέας βιβλίων και κεφαλαίων σε βιβλία, έχει μεταφράσει ή/και επιμεληθεί έργα, μεταξύ άλλων, των Edmund Burke, Charles Dickens, T.S. Eliot, Russell Kirk, J.R.R. Tolkien, Régine Pernoud και Gustave Thibon. Είναι ανώτερος συνεργάτης του Russell Kirk Center for Cultural Renewal (μη κομματικός, μη κερδοσκοπικός εκπαιδευτικός οργανισμός στις ΗΠΑ με έδρα τη Μέκοστα του Μίσιγκαν), ενώ είναι επίσης ιδρυτικό μέλος καθώς και μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Center for European Renewal (μη κερδοσκοπικός, μη κομματικός πανευρωπαϊκός εκπαιδευτικός οργανισμός με έδρα τη Χάγη της Ολλανδίας). Μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας για την Ελευθερία της Πίστης, τον Δεκέμβριο του 2022, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ειρήνης του απένειμε, μεταξύ άλλων, τον τίτλο του Πρέσβη της Ειρήνης. Από τον Φεβρουάριο του 2018 έως τον Δεκέμβριο του 2022 ήταν αρχισυντάκτης του International Family News. Διατελεί υπεύθυνος διευθυντής της ακαδημαϊκής έκδοσης The Journal of CESNUR και του Bitter Winter: Περιοδικό για τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Στοιχεία και πληροφορίες που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times υποδηλώνουν ότι, τους τελευταίους έξι μήνες, οι New York Times, έγκριτη αμερικανική εφημερίδα, ετοιμάζουν ένα άρθρο κατά του καλλιτεχνικού θιάσου Shen Yun Performing Arts.
Ακόμα περισσότερο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, φαίνεται ότι το άρθρο, το οποίο δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί, προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί στα χέρια της κινεζικής κυβέρνησης (ΚΚΚ) για τη διακρατική εκστρατεία καταστολής που διεξάγει εδώ και χρόνια κατά της συγκεκριμένης εταιρείας παραστατικών τεχνών.
Είναι γεγονός ότι ο θίασος Shen Yun, με έδρα τη Νέα Υόρκη, αποστολή του οποίου είναι η αναβίωση του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, με σύνθημα «Η Κίνα πριν από τον κομμουνισμό», αποτελεί αγκάθι στο πλευρό του Πεκίνου εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες.
Τον περασμένο Μάιο, το FBI συνέλαβε δύο ύποπτους Κινέζους πράκτορες, οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να δωροδοκήσουν έναν πράκτορα του FBI, που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εφορίας, με δεκάδες χιλιάδες δολάρια, σε μια προσπάθεια να ανακληθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς του Shen Yun.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέφερε ότι οι δύο φερόμενοι ως πράκτορες του ΚΚΚ είχαν, επίσης, προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν μια περιβαλλοντική αγωγή που στόχευε τις εγκαταστάσεις και τα σχολεία εκπαίδευσης του θιάσου, για να «εμποδίσουν» την ανάπτυξή του.
Η επόμενη επίθεση κατά του Shen Yun, ωστόσο, αναμένεται να προέλθει από τη μεγαλύτερη εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, τους New York Times.
Δύο δημοσιογράφοι τους, ο Μάικλ Ρόθφελντ (Michael Rothfeld) και η Νικόλ Χονγκ (Nicole Hong) – με τη δεύτερη να αναλαμβάνει το άρθρο για το Shen Yun αφού εργάστηκε έξι μήνες στο γραφείο Κίνας των New York Times – αναζήτησαν συγκεκριμένα πρώην καλλιτέχνες που ίσως είχαν εγκαταλείψει την εταιρεία πριν από χρόνια διατηρώντας μνησικακία εναντίον της, όπως δείχνουν τα αρχεία που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times.
«Αέρινα μανίκια», από το πρόγραμμα του Shen Yun Performing Arts για το 2009. (Shen Yun Performing Arts)
«Γνωρίζουμε ότι αυτοί οι δημοσιογράφοι επιδιώκουν να πάρουν συνεντεύξεις από μια μικρή ομάδα που μπορεί να έχει κάτι κακό να πει για το Shen Yun και φαίνεται να αγνοούν τη συντριπτική πλειοψηφία [των καλλιτεχνών] που βλέπουν τον χρόνο τους στο Shen Yun ως κάτι θετικό, που τους προσφέρει βαθιά ικανοποίηση», δήλωσε στους Epoch Times ο Γινγκ Τσεν, αντιπρόεδρος του Shen Yun.
Πολλοί από τους καλλιτέχνες του Shen Yun είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, πρακτική διαλογισμού απαγορευμένη στην Κίνα. Ορισμένες από τις χορογραφίες του θιάσου περιλαμβάνουν καλλιτεχνικές απεικονίσεις της δίωξης. Αυτό καθιστά τον θίασο πρωταρχικό στόχο του καθεστώτος και των αντιπροσώπων του.
«Γνωρίζουμε, επίσης, ότι ορισμένοι από τους ερωτηθέντες έχουν ταξιδέψει ελεύθερα στην Κίνα, γεγονός που εγείρει ένα τεράστιο ερωτηματικό, διότι κανονικά όποιος εργάζεται για το Shen Yun ή είναι γνωστό ότι ασκεί Φάλουν Γκονγκ διατρέχει σοβαρό κίνδυνο ταξιδεύοντας στην Κίνα – αλλά αυτοί οι άνθρωποι το κάνουν ελεύθερα και επανειλημμένα. Έχουμε, επίσης, αρχεία επικοινωνίας που αποδεικνύουν ότι ορισμένοι από εκείνους τους ερωτηθέντες ήταν πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία τους στο Shen Yun, αλλά τώρα λένε το αντίθετο στους New York Times.
»Όλα αυτά δείχνουν ότι οι New York Times ετοιμάζουν μία επίθεση εναντίον μας, χτίζοντας μια ιστορία γύρω από πολύ αμφισβητήσιμες συνεντεύξεις», καταλήγει ο κος Γιν.
Απόπειρες σπίλωσης
Εσωτερικά έγγραφα του ΚΚ Κίνας δείχνουν ότι το Κόμμα θεωρεί την πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, που ονομάζεται Dragon Springs, ως ‘έδρα’ των δραστηριοτήτων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για την αντιμετώπιση των διώξεων.
«Επιτεθείτε συστηματικά και στρατηγικά στις έδρες και βάσεις του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό», αναφέρει έγγραφο με οδηγίες του ΚΚΚ, που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times.
Ένα άλλο έγγραφο κατηύθυνε τους αξιωματούχους να συνεταιριστούν με συγκεκριμένους κλάδους για τη διακρατική καταστολή του Φάλουν Γκονγκ, καλώντας για κινητοποίηση «φιλικών προς την Κίνα ανθρώπων, όπως εμπειρογνώμονες, μελετητές, δημοσιογράφους […] που έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ και τις δυτικές χώρες, για να μιλήσουν για εμάς και να προσπαθήσουν να κάνουν περισσότερα ξένα μέσα ενημέρωσης να δημοσιεύσουν περισσότερες ευνοϊκές για εμάς εκθέσεις».
Φαίνεται πως οι New York Times κάνουν ακριβώς αυτό τώρα, σχολίασε ο Λάρυ Λιου (Larry Liu), αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα (FDIC), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού αφιερωμένου στην παρακολούθηση της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
Στο φύλλο των New York Times της 25ης Νοεμβρίου 2018, δημοσιεύθηκε ένα κομμάτι με τίτλο «China Rules» («H Κίνα είναι αρχηγός»), το οποίο περιελάμβανε μεγάλα κινεζικά ιδεογράμματα σε κόκκινο φόντο και μία επαινετική αναφορά για το ΚΚ Κίνας, ενώ παράλληλα επέκρινε τις ΗΠΑ. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
«Αυτό το άρθρο πιθανότατα θα είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του ΚΚΚ», δήλωσε ο κος Λιου.
Λίγο καιρό αφότου η κα Χονγκ επέστρεψε στη Νέα Υόρκη πέρυσι, μετά από ένα πέρασμα από την ομάδα Κίνας των New York Times στη Σεούλ, κάποιοι πρώην χορευτές του Shen Yun άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο από την ίδια και τον κο Ρόθφελντ. Τα μηνύματα περιείχαν ερωτήσεις μερικές φορές ενοχλητικά συγκεκριμένες, δίνοντας στους καλλιτέχνες την εντύπωση ότι οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να ξεθάψουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως στοιχείο κατά του θιάσου, είπε ο κος Λιου.
Ένας πρώην χορευτής ρωτήθηκε μόνο για ένα συγκεκριμένο περιστατικό: έναν τραυματισμό στο γόνατο.
Σύμφωνα με τον κο Λιου, οι δύο δημοσιογράφοι φαίνεται να προσπαθούν να διαμορφώσουν μια ιστορία που να υποδηλώνει ότι οι χορευτές δεν λαμβάνουν επαρκή ιατρική φροντίδα – ένα από τα κυριότερα ψεύδη που προωθεί το ΚΚΚ για να δυσφημίσει το Φάλουν Γκονγκ.
Οι Epoch Times μίλησαν με δεκάδες καλλιτέχνες του Shen Yun και μέλη των οικογενειών τους, καθώς και με μαθητές και καθηγητές στις δύο σχολές που συνδέονται με το Shen Yun.
Περιέγραψαν το περιβάλλον ως απαιτητικό μεν, με υγιή κουλτούρα και υποστηρικτική κοινότητα δε. Ο υπαινιγμός της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης ή θεραπείας προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
«Ανοησίες», δήλωσε η Κέι Ρούμπατσεκ (Kay Rubacek), που έχει έναν γιο και μία κόρη στον θίασο. Η κα Ρούμπατσεκ είναι κινηματογραφίστρια, με βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό της και την εκπομπή «Life & Times» στο NTD, αδελφό μέσο των Epoch Times.
«Όσοι έχουν παρακολουθήσει την παράσταση, όσοι έχουν δει το Shen Yun, αντιλαμβάνονται ότι οι χορευτές το αγαπούν κι ότι αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν.»
Τα παιδιά της πήγαν στο γυμνάσιο της Ακαδημίας Τεχνών Fei Tian όταν ήταν 13 και 14 ετών. Η κα Ρούμπατσεκ επισημαίνει ότι πριν αποφασίσει να τα στείλει εκεί, ερεύνησε πολύ σχολαστικά το περιβάλλον και τους καθηγητές.
«Προσέχω πολύ πού στέλνω τα παιδιά μου. Είμαι πολύ προστατευτική. Έτσι, όταν επρόκειτο να τα στείλω σε οικοτροφείο, έπρεπε να ελέγξω τα πάντα πριν, ώστε να νιώθω εντάξει. Και, όντως, ήλεγξα τα πάντα.»
Το τμήμα χορού στο σχολείο δίνει στους μαθητές τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για το Shen Yun, ενώ παράλληλα εκπαιδεύονται στο Fei Tian College στην ίδια πανεπιστημιούπολη, κάτι που έκαναν και τα παιδιά της, με μεγάλη επιτυχία, όπως σημείωσε.
Θυμήθηκε ότι λίγο μετά την εγγραφή τους στη σχολή, ο γιος της χτύπησε το δάχτυλο του ποδιού του κατά τη διάρκεια της εξάσκησης στον χορό. Τον πήγαν για ακτινογραφία, η οποία αποκάλυψε ένα τριχοειδές κάταγμα. Ο δάσκαλος χορού επέμεινε ότι δεν μπορούσε να ξαναμπεί στην τάξη μέχρι να επουλωθεί πλήρως το κάταγμα.
Εκμεταλλεύτηκε τη διακοπή ως ευκαιρία να επικεντρωθεί στις διατάσεις και έγινε ένας από τους πιο ευλύγιστους χορευτές της ομάδας, είπε η κα Ρούμπατσεκ, προσθέτοντας:
«Το επίπεδο θετικότητας που βλέπω να πηγάζει από αυτούς και η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις είναι αρκετά αξιοσημείωτο και κάτι που θα ήθελα να είχα κι εγώ όταν ήμουν παιδί.»
Έντρομη έμαθε ότι οι New York Times προσπαθούν να σπιλώσουν τα παιδιά της ως μέλη κάποιας επαίσχυντης οργάνωσης.
Οι χορευτές του Shen Yun κάνουν πρόβες κλασικού κινεζικού χορού στις εγκαταστάσεις τους στο Orange County της Νέας Υόρκης,. (Φωτογραφία αρχείου. Ευγενική προσφορά του Shen Yun)
Πραγματικός κίνδυνος
«Οι ψευδείς αφηγήσεις που φαίνεται να επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι [New York] Times είναι μια σοβαρή ανησυχία για εμάς, καθώς μπορεί να αποτελέσουν πραγματικό κίνδυνο», δήλωσε ο Τζορτζ Σου, αντιπρόεδρος της Dragon Springs.
Πριν από αρκετούς μήνες, είπε, οι τοπικές και ομοσπονδιακές αρχές κινητοποιήθηκαν για να αντιμετωπίσουν έναν Κινέζο, ο οποίος δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ήθελε να γίνει μέλος μιας ‘ομάδας θανάτου’, έχοντας αναρτήσει, επίσης, ένα βίντεο που έδειχνε τον ίδιο να γεμίζει γεμιστήρες τυφεκίου AR-15.
Ο άνδρας «προπαγανδίζει τις ίδιες ψευδείς αφηγήσεις και είχε μιλήσει με ορισμένα από τα άτομα από τα οποία οι [New York] Times παίρνουν συνεντεύξεις», δήλωσε ο κος Σου.
«Κάποια στιγμή, έγινε γνωστό ότι ο άνδρας αυτός βρισκόταν στην περιοχή της πανεπιστημιούπολής μας. […] Είχαμε πολιτειακή αστυνομία που περιπολούσε στις εισόδους μας και όλοι ήταν σε ύψιστο συναγερμό. Αυτό είναι πολύ σοβαρό.»
Οι Epoch Times απέκτησαν αντίγραφο ενός δελτίου του Σεπτεμβρίου για την ασφάλεια των αξιωματικών του FBI, στο οποίο αναφέρεται ότι ο άνδρας, ο οποίος «είχε εκτοξεύσει απειλές κατά της πανεπιστημιούπολης Dragon Springs», είχε θεαθεί στην περιοχή και ήταν «πιθανόν οπλισμένος και επικίνδυνος».
Εκτελώντας ένταλμα έρευνας, η αστυνομία βρήκε ένα πιστόλι, ένα τυφέκιο AR-15, περισσότερες από 600 σφαίρες και 14 γεμιστήρες για τα όπλα, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν γεμάτοι, αναφέρεται σε έκθεση της αστυνομίας που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times, σημειώνοντας ότι οι γεμιστήρες ξεπερνούσαν το όριο χωρητικότητας των 10 φυσίγγων που ίσχυε στην πολιτεία όπου διέμενε ο άνδρας.
Στοχεύοντας στην κορυφή
Το Shen Yun υπερηφανεύεται ότι είναι ο κορυφαίος θίασος κλασικού κινεζικού χορού στον κόσμο, καθώς η μία ομάδα [με την οποία ξεκίνησε] το 2007 αυξήθηκε σε οκτώ. Η καθεμία έχει τη δική της ορχήστρα και περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο δίνοντας παραστάσεις για περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο. Οι Epoch Times είναι από παλιά χορηγός επικοινωνίας του Shen Yun.
Όπως συμβαίνει με κάθε υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό έργο, ο κλασικός κινεζικός χορός απαιτεί τεράστια προσπάθεια, δηλώνουν πολλοί χορευτές και δάσκαλοι του θιάσου.
Η Άλισον Τσεν στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Fei Tian στο Middletown της Νέας Υόρκης, στις 19 Σεπτεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
«Για να γίνεις καλλιτέχνης τόσο υψηλού επιπέδου, χρειάζεται σίγουρα πολύ κόπο και επιμονή και πρέπει να θυσιάσεις πολύ χρόνο και ενέργεια», δήλωσε η Άλισον Τσεν, η οποία αποσύρθηκε από το Shen Yun το 2015 για να γίνει καθηγήτρια χορού και αργότερα συμπρόεδρος του τμήματος χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College, στο Middletown της Νέας Υόρκης.
Ήταν ακόμη έφηβη όταν άρχισε να εκπαιδεύεται με το Shen Yun το 2007, λίγο μετά την ίδρυσή του. Χάρη στις ικανότητές της και την πρότερη εμπειρία της στον χορό, κλήθηκε να ενταχθεί σχετικά γρήγορα στην περιοδεύουσα ομάδα, στο πλαίσιο της σχολικής της πρακτικής άσκησης. Με την πάροδο των ετών, ωστόσο, η ομάδα ανέβασε τον πήχη. Οι φοιτητές του Fei Tian εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για τις περιοδείες στο πλαίσιο των μαθημάτων τους, αλλά οι χορευτικές τους ικανότητες πρέπει να είναι εξαιρετικές για να εγκριθούν, λέει η κα Τσεν.
Σε σύγκριση με το μπαλέτο, η εκπαίδευση στον κλασικό κινεζικό χορό είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τη φυσική προδιάθεση του ανθρώπινου σώματος, με αποτέλεσμα λιγότερη καταπόνηση, λέει ο Τζίμι Τσα, ο οποίος ήταν επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου πριν ενταχθεί στο Shen Yun το 2008.
Οι χορευτές μπαλέτου συνήθως αποσύρονται στα 30 τους, συχνά με χρόνιους πόνους και άλλες παθήσεις. Κατά μέσο όρο, οι νεότεροι ερασιτέχνες χορευτές υποφέρουν από έναν τραυματισμό, ενώ οι μεγαλύτεροι επαγγελματίες χορευτές από 1,2 τραυματισμούς για κάθε 1.000 ώρες χορού, σύμφωνα με μια ανασκόπηση ερευνών για το θέμα το 2015.
Σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, μια επαγγελματική ομάδα χορού του μεγέθους του Shen Yun θα είχε, θεωρητικά, εκατοντάδες τραυματισμούς κάθε χρόνο.
Οι χορευτές και οι δάσκαλοι με τους οποίους μίλησαν οι Epoch Times δεν είχαν να δείξουν στατιστικά στοιχεία τέτοιου είδους, αλλά όλοι συμφώνησαν ότι η συχνότητα τραυματισμών, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους, στο Shen Yun ήταν ένα κλάσμα αυτού του αριθμού.
Οι καλλιτέχνες του Shen Yun συγκεντρώνονται στη σκηνή κατά τη διάρκεια της αυλαίας στο θέατρο Paramount στο Cedar Rapids της Αϊόβα, στις 24 Οκτωβρίου 2021. (Hu Chen/The Epoch Times)
Ο κος Τσα απέδωσε το χαμηλό ποσοστό τραυματισμών εν μέρει στα αυστηρά πρότυπα προπόνησης και στην έμφαση στη σωστή τεχνική. Δεν είναι τόσο η χορευτική κίνηση που οδηγεί σε τραυματισμούς αλλά, συνηθέστερα, η λανθασμένη τεχνική του χορευτή, που με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε υπερβολική καταπόνηση ή τραυματισμό, εξήγησε.
«Η διατήρηση όλων σε άριστη φόρμα και η συνεχής παρακολούθηση της τεχνικής τους βοηθά στην αποφυγή πολλών προβλημάτων», είπε.
Ήδη στα 40 του, ο κος Τσα έχει τη δική του ‘συλλογή’ από τραυματισμούς από τον χορό. Ο τελευταίος, μια ρήξη συνδέσμων στο γόνατό του το 2020, παρ’ ολίγον να τερματίσει την καριέρα του. Πήγε στη Νότια Κορέα για να δει έναν παγκόσμιας κλάσης χειρουργό γόνατος, όπως είπε, και μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση, μπόρεσε να επιστρέψει στη σκηνή.
Εάν ένα σωματικό πρόβλημα εμποδίζει ένα άτομο να συνεχίσει ως χορευτής, το Shen Yun συχνά του προσφέρει την ευκαιρία να παραμείνει στην εταιρεία σε έναν διαφορετικό ρόλο, όπως η παραγωγή, είπε ο κος Τσα.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι οι σωματικές κακουχίες το ανυπέρβλητο εμπόδιο, για όσους εγκαταλείπουν τελικά τον θίασο. Είναι, κυρίως, η ψυχική και η πνευματική πρόκληση, που οδηγούν ορισμένους χορευτές σε μία τέτοια απόφαση.
Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος των ελίτ παραστατικών τεχνών είναι διαβόητος για τις εσωτερικές ίντριγκες και τον έντονο ανταγωνισμό, με συγκρούσεις μεταξύ των καλλιτεχνών για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, που μερικές φορές κάνουν ακόμα και τους αστέρες του χώρου να αισθάνονται μειονεκτικά, παραδέχτονται πολλοί χορευτές.
Στο Shen Yun η ατμόσφαιρα είναι πολύ διαφορετική.
Για να ζωντανέψουν επί σκηνής τον αυθεντικό κινεζικό πολιτισμό, οι καλλιτέχνες πρέπει να τον μελετήσουν και να τον ενσαρκώσουν οι ίδιοι, τηρώντας τις παραδοσιακές αξίες και την ηθική. Το πιο σημαντικό είναι να αφήσουν τον εγωισμό τους στην άκρη, είπαν.
Έχοντας μεγαλώσει στην αυστηρά ιεραρχική κοινωνία της Νότιας Κορέας, ο κος Τσα σημείωσε ότι χρειάστηκε εκ μέρους του κάποια προσαρμογή, για να μπορέσει να δεχτεί συμβουλές από νεότερους χορευτές ή ακόμη και δασκάλους.
Ο Τζίμι Τσα εξασκείται σε ένα στούντιο χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College στο Middletown. Νέα Υόρκη, 4 Δεκεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η κα Τσεν λέει: «Οι δάσκαλοι μας έλεγαν: “Όσα κι αν έχετε μάθει και όσα κι αν νομίζετε ότι ξέρετε, όλοι πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν”».
Το να υιοθετήσει μια πιο ταπεινή στάση απέναντι στο χορό ήταν μια διαδικασία για αυτήν.
Θυμάται πώς φούσκωσε ο εγωισμός της μετά τη νίκη της στην κατηγορία νέων σε έναν διαγωνισμό κλασικού κινεζικού χορού.
«Νόμιζα ότι ήταν ένα μέσο για να γίνω διάσημη», λέει.
Ήταν μια κρίσιμη στιγμή στην εκκολαπτόμενη καριέρα της και μια δοκιμασία για τον χαρακτήρα της, όπως συνειδητοποίησε εκ των υστέρων.
«Αν κανείς δεν με καθοδηγούσε να το σκεφτώ με υγιή τρόπο, πολύ εύκολα θα μπορούσα να εξακολουθούσα να σκέφτομαι έτσι», είπε.
Χάρη στη θετική επιρροή των καθηγητών και των συμμαθητών της, μπόρεσε να αναγνωρίσει το πρόβλημα, είπε.
«Σούε γου τζι ζινγκ» – «Η μάθηση είναι απεριόριστη» – λέει μια κινεζική παροιμία που επαναλάμβανε στον εαυτό της.
«Όσο πιο αλαζόνας είσαι, τόσο λιγότερο μπορείς να αναπτυχθείς», έλεγε. «Ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίος νομίζεις ότι είσαι, πάντα υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου μάθει κάτι καινούργιο.»
Αλλά το να γνωρίζεις τη σοφία και να την εφαρμόζεις στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα, επισημαίνει.
Την επόμενη χρονιά, όταν τερμάτισε δεύτερη στον διαγωνισμό, ένιωσε αναστάτωση στην καρδιά της.
«Ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να το αρνιόμουν, λίγο-πολύ εξακολουθούσα να νοιάζομαι γι’ αυτό», είπε.
Τα πράγματα πήραν μια τροπή προς το χειρότερο. Σε αντίθεση με τον κανονικά «χαρούμενο και ευτυχισμένο» εαυτό της, άρχισε να γίνεται αμήχανη και νευρική στη σκηνή.
«Όσο περισσότερο νοιαζόμουν για το πώς φαινόμουν δημόσια, τόσο πιο αγχωμένη ένιωθα όταν εμφανιζόμουν και μερικές φορές αυτό επηρέαζε την ποιότητα της απόδοσής μου επί σκηνής», είπε.
Η Άλισον Τσεν διδάσκει μαθητές στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Fei Tian στο Middletown. Νέα Υόρκη, 19 Σεπτεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Κάποια στιγμή, βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι: έπρεπε είτε να εγκαταλείψει τη ματαιοδοξία της είτε να ακολουθήσει το δρόμο της δυσαρέσκειας, του φθόνου και της κατηγορίας. Μετά από πολλή αυτοκριτική, επέλεξε το πρώτο.
«Συνειδητοποίησα […] ότι έπρεπε πραγματικά να κάνω ένα βήμα πίσω και να δουλέψω πρώτα εσωτερικά με τον εαυτό μου, για να μπορέσω να προχωρήσω», ομολογεί, προσθέτοντας ότι βρήκε αυτή την επιλογή βαθιά απελευθερωτική.
«Στην πραγματικότητα με δίδαξε να είμαι πιο ευγνώμων», λέει χαρακτηριστικά.
Αλλά δεν μπορούν όλοι να κάνουν αυτό το άλμα. Όσοι δεν το κάνουν είναι πιθανό να φύγουν τελικά, δήλωσαν αρκετά μέλη της εταιρείας.
Υπήρξαν μερικοί λιγότερο ευχάριστοι αποχωρισμοί όλα αυτά τα χρόνια, συνήθως επειδή ένα μέλος παραβίαζε τους κανόνες της εταιρείας, δεν μπορούσε να τα καταφέρει καλλιτεχνικά ή απαιτούσε ειδική αναγνώριση ή μεταχείριση, είπαν.
«Δυστυχώς, ξέρουμε ότι αυτά ακριβώς τα άτομα στοχεύουν οι [New York] Times», δηλώνει η αντιπρόεδρος του Shen Yun κα. Τσεν.
Ύποπτη δραστηριότητα
Οι προσπάθειες των New York Times θορύβησαν τον κο Λιου, όταν έμαθε ότι η κα Χονγκ και ο κος Ρόθφελντ μιλούσαν με τον Άλεξ Σίλα, άνθρωπο με μακροχρόνια επιχειρηματικά συμφέροντα στην Κίνα, ο οποίος διεξάγει μια εκτεταμένη εκστρατεία κατά του Dragon Springs μαζί με την τοπική ακτιβίστρια Γκρέις Γούνταρντ.
Όπως είχε αποκαλύψει προηγούμενη έρευνα των Epoch Times, ο κος Σίλα και η κα Γούνταρντ παρακολουθούσαν την ιδιοκτησία Dragon Springs στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την ανάπτυξή της και να προκαλέσουν αρνητική κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μέσω μιας σειράς αδικαιολόγητων αγωγών για το περιβάλλον.
Αφού απορρίφθηκαν δύο προηγούμενες αγωγές τους, ο κος Σίλα κατέθεσε νέα αγωγή, η οποία είναι και πάλι αβάσιμη, δήλωσαν οι εκπρόσωποι του Dragon Springs, παρουσιάζοντας στους Epoch Times τα στοιχεία.
(Επάνω) Ο Άλεξ Σίλα μιλάει σε δημόσια ακρόαση σχετικά με την προτεινόμενη ανάπτυξη της New Century στο κέντρο ηλικιωμένων της πόλης Deerpark στο Huguenot της Νέας Υόρκης, στις 26 Απριλίου 2023. (Κάτω) Η Γκρέις Γούνταρντ παρακολουθεί επίσης τη δημόσια ακρόαση. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Οι δύο ύποπτοι Κινέζοι πράκτορες που συνελήφθησαν από το FBI τον περασμένο Μάιο, ο Τζον Τσεν και ο Λιν Φενγκ, συμμετείχαν κυρίως σε ένα σχέδιο, στις αρχές του 2023, που περιελάμβανε τη δωροδοκία ενός πράκτορα της εφορίας, ώστε να ξεκινήσει μια ψεύτικη έρευνα προκειμένου να αφαιρεθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς από μια οντότητα που διοικείται από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Πριν ξεκινήσουν την εν λόγω απόπειρα, είχαν εμπλακεί σε δραστηριότητες έντονα όμοιες με τις προσπάθειες του κου Σίλα, αναφέρουν τα δικαστικά έγγραφα.
Ο κος Λιν, πρώην Κινέζος αθλητής, ο οποίος ανακρίθηκε αρκετές φορές από το FBI, «παραδέχθηκε ότι τόσο αυτός όσο και [ο κος Τσεν] ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κατοικούν στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης και να συλλέξουν πληροφορίες που θα αποτελούσαν τη βάση για μια πιθανή περιβαλλοντική αγωγή, με σκοπό να εμποδίσουν την ανάπτυξη της κοινότητας του Φάλουν Γκονγκ στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης», ανέφεραν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς σε δικαστική κατάθεση πέρυσι, υποστηρίζοντας ότι και οι δύο άνδρες έπρεπε να παραμείνουν υπό κράτηση για να αποτραπεί η διαφυγή τους στην Κίνα.
Οι χειριστές του κου Τσεν προφανώς δρούσαν από την Τιαντζίν, τη βάση του Γραφείου 610, μιας εξωθεσμικής αστυνομικής υπηρεσίας που ιδρύθηκε το 1999 από το ΚΚ Κίνας για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ. Η στοχοποίηση εκ μέρους του Κινέζων αντιφρονούντων στις Ηνωμένες Πολιτείες τού χάρισε αυξανόμενο κύρος εντός του ΚΚΚ, όπως και τρεις ακροάσεις με τον Σι Τζινπίνγκ, τον ανώτατο ηγέτη του ΚΚΚ, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
Ο Τσεν Τζουν, γνωστός και ως Τζον Τσεν, παρευρίσκεται σε εκδήλωση υπέρ του Πεκίνου που διοργάνωσε στο San Gabriel Mission Playhouse στην Καλιφόρνια, τον Οκτώβριο του 2016. (Liu Fei/The Epoch Times)
«Είναι σαν αδέρφια εξ αίματος», είπε ο κος Τσεν, αναφερόμενος στους συντρόφους του από το ΚΚΚ, σε μια συζήτηση με μυστικό πράκτορα του FBI.
«Ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα εναντίον [του ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ] πριν από είκοσι, τριάντα χρόνια. Είναι πάντα μαζί μας.»
Η αναφορά στον «ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ», καθώς και το γεγονός ότι οι κ.κ. Τσεν και Λιν εφάρμοσαν το σχέδιο δωροδοκίας υπαλλήλου της εφορίας της κομητείας Όραντζ, δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι η οντότητα που στόχευε ήταν το Shen Yun, τονίζει ο κος Λιου.
Ο κος Σίλα έχει τους δικούς του δεσμούς με την Τιαντζίν. Με βάση τις πληροφορίες που εξέτασαν οι Epoch Times, έζησε στην κινεζική μητρόπολη του Βορρά για πολλά χρόνια και η μόνη πιθανή πηγή εισοδήματός του φαίνεται να είναι μια εταιρεία συμβούλων που ίδρυσε με την Κινέζα σύζυγό του στην Τιαντζίν το 2019, λίγο αφότου μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξεκίνησε την εκστρατεία του κατά της Dragon Springs. Ο κος Σίλα δεν έχει απαντήσει μέχρι τώρα στα επανειλημμένα ερωτήματα των Epoch Times.
Πράκτορες του FBI περπατούν μπροστά από τα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας στην Ουάσιγκτον στις 15 Φεβρουαρίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Ο κος Τσεν ισχυρίστηκε ότι είχε, επίσης, μια επιχείρηση στην Τιαντζίν και ανέφερε στον μυστικό πράκτορα του FBI ότι μπορεί να ήθελε να ταξιδέψει στην Κίνα και να πληρωθεί εκεί, «δηλώνοντας ότι η πρόσβασή του σε πόρους στην [Κίνα] επισκίαζε αυτή που είχε στις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφεραν οι εισαγγελείς.
Οι κ.κ. Τσεν και Λιν αντιμετωπίζουν τώρα κατηγορίες για δράση ως μη εγγεγραμμένοι Κινέζοι πράκτορες, δωροδοκία και πολλαπλές συνωμοσίες, μεταξύ άλλων για τη διενέργεια νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Η ιστορία της συμμόρφωσης των New York Times με τη γραμμή του ΚΚ Κίνας
Το 2001, ο τότε εκδότης των New York Times Άρθουρ Σάλζμπεργκερ Τζούνιορ οδήγησε αντιπροσωπεία συγγραφέων και συντακτών της εφημερίδας στο Πεκίνο, όπου διαπραγματεύτηκαν με το ΚΚΚ το ξεμπλοκάρισμα της ιστοσελίδας της εφημερίδας στην Κίνα. Λίγες ημέρες αφότου η εφημερίδα δημοσίευσε μια κολακευτική συνέντευξη με τον τότε ηγέτη του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν, η ιστοσελίδα ξεμπλόκαρε.
Το 1999, ο Τζιανγκ ξεκίνησε προσωπικά την εκστρατεία για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ, ενάντια στη θέληση άλλων κορυφαίων αξιωματούχων του ΚΚΚ.
Καθώς οι διώξεις μαίνονταν με κλιμακούμενη σφοδρότητα, τόσο η Washington Post όσο και η Wall Street Journal έκαναν ανελέητα ρεπορτάζ για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος και αποκάλυπταν την προπαγάνδα του Κόμματος που αποσκοπούσε στη δαιμονοποίηση του Φάλουν Γκονγκ.
Οι New York Times ακολούθησαν την αντίθετη κατεύθυνση, προσφέροντας εκτενή χώρο στις σελίδες τους στην προπαγάνδα του καθεστώτος.
Σε μια περίπτωση, η εφημερίδα έφτασε στο σημείο να αναπαράγει τη γραμμή ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ωφελήθηκαν από τις προσπάθειες του ΚΚΚ να τους κάνει πλύση εγκεφάλου και να τους εξαναγκάσει να απαρνηθούν την πίστη τους.
Σε ένα από τα άρθρα τους συγκεκριμένα, έγινε αναφορά στην περίπτωση ενός ασκουμένου, ο οποίος «βρισκόταν ακόμη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης» και δήλωνε, σύμφωνα με το άρθρο, ότι «το κέντρο επανεκπαίδευσης είναι πιο άνετο από το σπίτι μου» και ότι «η αστυνομία στο κέντρο είναι πολύ ευγενική και καλή».
Σχεδόν τα δύο τρίτα των άρθρων της εφημερίδας σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ τα τελευταία 25 χρόνια περιλαμβάνουν διάφορα ψεύδη και παραποιήσεις, που συνήθως προέρχονται από το λεξιλόγιο του ΚΚΚ, σύμφωνα με μια επικείμενη έκθεση του FDIC που έχει περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times.
Δεκάδες άρθρα έχουν χαρακτηρίσει το Φάλουν Γκονγκ ως ‘αίρεση’, ‘σέχτα’, ‘κακή αίρεση’ ή ‘κακή σέχτα’.
Αστυνομικοί επιτίθενται και συλλαμβάνουν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην πλατεία Τιενανμέν. Πεκίνο, 14 Φεβρουαρίου 2002. (Frederic Brown/AFP μέσω Getty Images)
Σε ορισμένα άρθρα, η εφημερίδα απέδιδε τους παραπάνω χαρακτηρισμούς στο ΚΚΚ, ενώ σε άλλα τους χρησιμοποιούσε ως δικούς της.
Μελετητές της κινεζικής θρησκείας, ερευνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και δημοσιογράφοι που μπήκαν στον κόπο να γνωρίσουν λίγο καλύτερα το Φάλουν Γκονγκ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι αδικαιολόγητοι.
Ο Ίαν Τζόνσον, ο οποίος συνέγραψε μια πρωτοποριακή σειρά ρεπορτάζ για το Φάλουν Γκονγκ για την εφημερίδα The Wall Street Journal το 2000, παρατήρησε ότι η πρακτική «δεν ανταποκρίνεται σε πολλά χαρακτηριστικά μιας αίρεσης».
«Τα μέλη της παντρεύονται εκτός της ομάδας, έχουν εξωτερικούς φίλους, έχουν κανονικές δουλειές, δεν ζουν απομονωμένοι από την κοινωνία, δεν πιστεύουν ότι επίκειται το τέλος του κόσμου και δεν δίνουν σημαντικά χρηματικά ποσά στην οργάνωση. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αυτοκτονία δεν είναι αποδεκτή ούτε η σωματική βία», έγραψε.
«[Το Φάλουν Γκονγκ] είναι κατά βάθος μια απολιτική, εσωστρεφής πειθαρχία, που στοχεύει στην πνευματική κάθαρση και τη βελτίωση της υγείας του ατόμου.»
Μόνο σε μια χούφτα άρθρα κατάφεραν οι New York Times να συμπεριλάβουν την πιο βασική εξήγηση των πεποιθήσεων του Φάλουν Γκονγκ – τις βασικές αρχές του για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα.
Καθώς συσσωρεύονταν όλο και περισσότερα στοιχεία για τις βιαιότητες κατά του Φάλουν Γκονγκ, η εφημερίδα απλώς τα αγνοούσε, σύμφωνα με το FDIC.
Το 2016, μια δημοσιογράφος των New York Times, η Ντίντι Κίρστεν Τάτλοου, συναντήθηκε με διάφορους Κινέζους γιατρούς μεταμοσχεύσεων και κατάλαβε από τη συνομιλία μαζί τους ότι οι φυλακισμένοι συνείδησης στην Κίνα χρησιμοποιούνται ως άκοντες δότες οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Περίπου την ίδια εποχή, ορισμένοι δικηγόροι και ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχαν ήδη συγκεντρώσει σημαντικά στοιχεία που έδειχναν ότι το ΚΚΚ πράγματι δολοφονούσε κρατούμενους συνείδησης για να τροφοδοτεί την ανθούσα του βιομηχανία μεταμοσχεύσεων και ότι ο πρωταρχικός στόχος ήταν το Φάλουν Γκονγκ.
Η κα Τάτλοου ήταν έτοιμη να συνεχίσει την έρευνα, αλλά δήλωσε ότι την εμπόδισαν οι εργοδότες της.
«Είχα την εντύπωση ότι οι New York Times, εργοδότης μου εκείνη την εποχή, δεν ήταν ευχαριστημένοι που συνέχιζα αυτές τις ιστορίες [για τις εξαναγκαστικές μεταμοσχεύσεις οργάνων] και παρόλο που αρχικά ανέχτηκαν τις προσπάθειές μου, τελικά το κατέστησαν αδύνατο να συνεχίσω», δήλωσε το 2019 σε μια κατάθεση στο Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), στο οποίο μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων εξέτασε τα στοιχεία για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιούνται στην Κίνα.
Ο συνήγορος του Δικαστηρίου της Κίνας Χαμίντ Σαμπί και ο πρόεδρος Σερ Τζέφρι Νις QC, κατά την πρώτη ημέρα των δημόσιων ακροάσεων στο Λονδίνο στις 8 Δεκεμβρίου 2018. (Justin Palmer)
Αφού άκουσε περισσότερους από 50 μάρτυρες, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφους, ερευνητές, γιατρούς και πρώην Κινέζους κρατούμενους, η επιτροπή, τον Ιούνιο του 2019, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων διαπράττονται για χρόνια σε όλη την Κίνα σε σημαντική κλίμακα και ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ [είναι] μία -και πιθανότατα η κύρια- πηγή προμήθειας οργάνων».
Η τελική απόφαση της επιτροπής ξεσήκωσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκαλώντας δημοσιεύματα στην Guardian, το Reuters, το Sky News, τη New York Post και δεκάδες άλλα μέσα.
«Οι New York Times, ωστόσο, σιώπησαν», σημείωσε το FDIC.
Τα τελευταία χρόνια, η κάλυψη της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ έγινε «ανοιχτά εχθρική», ανέφερε.
Το 2020, παίζοντας με τον αντιρατσιστικό ενθουσιασμό της εποχής, η εφημερίδα συμπεριέλαβε έναν ισχυρισμό ότι το Φάλουν Γκονγκ απαγόρευε τους διαφυλετικούς γάμους – ένα προφανές ψέμα, καθώς οι διαφυλετικοί γάμοι είναι συνηθισμένοι μεταξύ των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Τα άρθρα παρουσίαζαν επίσης το Φάλουν Γκονγκ ως ‘μυστικοπαθές’, ‘ακραίο’ και ‘επικίνδυνο’, χωρίς όμως να μπαίνουν στον κόπο να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, ανέφερε η έκθεση.
Η βιαιότητα της δίωξης, από την άλλη πλευρά, αποσιωπήθηκε ως απλή κατηγορία και η προσπάθεια του Φάλουν Γκονγκ να την αντιμετωπίσει χαρακτηρίστηκε ως «εκστρατεία δημοσίων σχέσεων».
Η ιστορία της προπαγάνδας
Οι New York Times έχουν μια άθλια ιστορία ενίσχυσης της κομμουνιστικής προπαγάνδας.
Στη δεκαετία του 1930, ο αστέρας της, ο δημοσιογράφος της Ρωσίας Γουόλτερ Ντουράντι, κάλυψε με διαβόητο τρόπο τον σοβιετικής προέλευσης λιμό στην Ουκρανία και μάλιστα εισέπραξε βραβείο Πούλιτζερ γι’ αυτό.
Ο δημοσιογράφος Γουόλτερ Ντουράντι (1884-1957), ανταποκριτής των New York Times στη Μόσχα, διαβάζει ένα αντίτυπο της Pravda, της επίσημης εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, γύρω στο 1925. (James Abbe/Hulton Archive/Getty Images)
Σε ιδιωτικές συνομιλίες, ο Ντουράντι επιβεβαίωσε ότι γνώριζε για τον λιμό, σύμφωνα με το βιβλίο «US Intelligence Perceptions of Soviet Power, 1921-1946» («Αντιλήψεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τη σοβιετική ισχύ», 1921-1946) του σοβιετολόγου Λέοναρντ Λέσουκ.
Ο Ντουράντι είπε σε αξιωματούχο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών στο Βερολίνο «ότι ‘σε συμφωνία με τους New York Times και τις σοβιετικές αρχές’ τα επίσημα μηνύματά του αντανακλούν πάντα την επίσημη γνώμη του σοβιετικού καθεστώτος και όχι τη δική του», έγραψε ο κος Λέσουκ.
Δεκαετίες αργότερα, η εφημερίδα ανέθεσε σε έναν σύμβουλο να καθορίσει αν το Πούλιτζερ θα έπρεπε να επιστραφεί. Ο σύμβουλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε, αλλά η εφημερίδα αρνήθηκε να το πράξει.
Το φιάσκο του Ντουράντι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, σύμφωνα με το «The Gray Lady Winked» («Η γκρίζα κυρία έκλεισε το μάτι») του Άσλεϊ Ρίντσμπεργκ.
«Η εφημερίδα δημοσίευσε απροκάλυπτα φιλοκομμουνιστική προπαγάνδα ως ειδήσεις κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ανόδου της Σοβιετικής Ένωσης» και συνέχισε να το κάνει και κατά τα σοβιετικά χρόνια, έγραψε ο κος Ρίντσμπεργκ.
«Οι New York Times μετέδιδαν τακτικά ειδησεογραφικά ρεπορτάζ και αναλύσεις γραμμένες από κομμουνιστές πράκτορες και σοβιετικούς συμπαθούντες. Αν η ηγεσία των Times θεωρούσε ότι τα φιλοσοβιετικά ρεπορτάζ ήταν ανακριβή ή παραπλανητικά, σίγουρα δεν έκανε ποτέ κάτι γι’ αυτό.»
Ο Μάο Τσετούνγκ, οι επιταγές του οποίου προκάλεσαν το θάνατο περίπου 80 εκατομμυρίων ανθρώπων, χαιρετίστηκε κάποτε από την εφημερίδα ως «δημοκρατικός αγροτικός μεταρρυθμιστής».
«Το κοινωνικό πείραμα στην Κίνα, υπό την ηγεσία του προέδρου Μάο, είναι ένα από τα πιο σημαντικά και επιτυχημένα στην ανθρώπινη ιστορία», έγραψε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ σε άρθρο του στην εφημερίδα το 1973.
Όταν ο Φιντέλ Κάστρο ετοιμαζόταν να αναλάβει την εξουσία στην Κούβα, οι New York Times στήριξαν την εικόνα του, αποκαλώντας τον «δημοκρατικό». Ο εκδότης της εφημερίδας συναντήθηκε μαζί του εκείνη την εποχή, ενώ το 1995 και το 2000 τον καλωσόρισαν και πάλι στην έδρα της εφημερίδας, καλύπτοντας ευνοϊκά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον κο Ρίντσμπεργκ.
Ο ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο μιλάει στο πλήθος στο Μπάνι της Δομινικανής Δημοκρατίας, στις 23 Αυγούστου 1998. (Roberto Schmidt/AFP μέσω Getty Images)
Ο Τομ Κουντζ, πρώην συντάκτης της εφημερίδας, «ανησύχησε» βλέποντας τον Κάστρο να απολαμβάνει εκστατική υποδοχή στα γραφεία, με πλήθος υπαλλήλων να ακολουθούν τον δικτάτορα.
«Ήταν σαν να είχε μπει στο κτίριο ο Μάικλ Τζάκσον ή ο Έλβις», δήλωσε στους Epoch Times.
Κυνηγώντας την κινεζική αγορά
Από τότε που ο προηγούμενος εκδότης των New York Times, ο κος Σάλζμπεργκερ, αποφάσισε να κάνει την εφημερίδα παγκόσμια, η παρουσία της στην Κίνα αποτελούσε υψηλή προτεραιότητα, με την εφημερίδα να διατηρεί γραφεία στο Πεκίνο και τη Σαγκάη. Αυτή η πρόσβαση, ωστόσο, φαίνεται να συνοδεύεται από όρους.
«Υπάρχει πάντα το ζήτημα του, αν θέλεις να είσαι μια παγκόσμια εφημερίδα, τι πρέπει να κάνεις για να κρατήσεις την Κίνα ευχαριστημένη και να παραμείνεις στη δουλειά σου εκεί», επισημαίνει ο κος Κουντζ.
«Πάντα υπήρχαν εντάσεις και ξέρω ότι, όπως πολλές άλλες εταιρείες, προσπάθησαν να διατηρήσουν την πρόσβαση στην Κίνα.»
Το 2012, η εφημερίδα δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με τον οικογενειακό πλούτο του Ουέν Ζιαμπάο, τότε Κινέζου πρωθυπουργού και μιας από τις τελευταίες φωνές υπέρ μίας, έστω και ήπιας, πολιτικής μεταρρύθμισης μεταξύ της ηγεσίας του κόμματος.
Το ΚΚΚ απάντησε μπλοκάροντας την ιστοσελίδα των New York Times, συμπεριλαμβανομένης της κινεζικής έκδοσης που είχε ξεκινήσει μόλις λίγους μήνες πριν.
(Επάνω) Η εφαρμογή των New York Times σε μια συσκευή. Η Apple αφαίρεσε την εφαρμογή από το κατάστημά της στην Κίνα, αφού οι αρχές ενημέρωσαν την εταιρεία ότι η εφαρμογή παραβιάζει τους κανονισμούς. (Κάτω) Πλακέτα έξω από το γραφείο των New York Times στη Σαγκάη, στις 30 Οκτωβρίου 2012. (Fred Dufour/AFP μέσω Getty Images, Peter Parks/AFP μέσω Getty Images)
«Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια άσκησης πίεσης, που κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο, ελπίζοντας να ανατρέψουμε τον αποκλεισμό. Συναντηθήκαμε επανειλημμένα με το γραφείο πληροφοριών του Κρατικού Συμβουλίου και το Υπουργείο Εξωτερικών, συνεργαστήκαμε με τον επικεφαλής του πρακτορείου ειδήσεων Xinhua (μια θέση υπουργικού επιπέδου) και τον επικεφαλής της People’s Daily (μια άλλη θέση υπουργικού επιπέδου, μιλήσαμε με τον πρώην διευθυντή κυβερνητικών σχέσεων Ρούπερτ Μέρντοχ, ο οποίος έχει οικογενειακούς δεσμούς με το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας, προσπαθήσαμε ακόμη και να διαπραγματευτούμε με μια σειρά από μεσάζοντες που ισχυρίζονταν ότι είχαν επιρροή σε ανθρώπους γύρω από τον πρόεδρο Σι. Φυσικά, προσπαθήσαμε με κάθε ευκαιρία να συναντηθούμε με τον ίδιο τον πρόεδρο Σι, ελπίζοντας σε επανάληψη της επιτυχίας με τον πρόεδρο Τζιανγκ», έγραψε ο Κρεγκ Σμιθ, ο οποίος πρωτοστάτησε στη δημιουργία της κινεζικής ιστοσελίδας.
Η τότε εκτελεστική συντάκτρια Τζιλ Άμπραμσον παραπονέθηκε αργότερα στο βιβλίο της ότι ο κος Σάλζμπεργκερ πήγε πίσω από την πλάτη της και, «με τη συμβολή της κινεζικής πρεσβείας, συνέτασσε μια επιστολή από τους [New York] Times προς την κινεζική κυβέρνηση, με την οποία σχεδόν ζητούσε συγγνώμη για το αρχικό μας δημοσίευμα».
«Το προσχέδιο, κατά την άποψή μου, ήταν απαράδεκτο και έλεγε ότι λυπούμαστε για την ‘αντίληψη’ που δημιούργησε το άρθρο. Ανέβηκε η πίεσή μου καθώς το διάβαζα», γράφει στο βιβλίο της.
Όταν ήρθε αντιμέτωπη με τον εκδότη, εκείνος επαναλάμβανε συνεχώς: «Δεν έκανα τίποτα κακό» και συμφώνησε να ξαναγράψει την επιστολή, όπως αναφέρει η κα Άμπραμσον, όμως, η τελική έκδοση ήταν ακόμα «απαράδεκτη».
«Η λέξη “συγγνώμη” παρέμεινε στο τελικό σχέδιο της επιστολής που είδα.»
Μετά το 2012, η επιμονή των New York Times να «διεισδύσουν στην ηπειρωτική κινεζική αγορά» οδήγησε σε μια σειρά νέων πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων έντυπων εκδόσεων, ενημερωτικών δελτίων και ενός ιστότοπου για θέματα lifestyle, έγραψε ο κος Σμιθ.
Μέχρι το 2019, τα κινεζικά γραφεία της εφημερίδας απασχολούσαν δεκάδες δημοσιογράφους, μερικοί από τους οποίους ήταν γηγενείς Κινέζοι, άλλοι ανταποκριτές – η μεγαλύτερη παρουσία που είχε η εφημερίδα σε οποιαδήποτε υπερπόντια τοποθεσία.
Ύστερα ήρθε ο κορονοϊός.
Ένας άντρας συλλαμβάνεται κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας ενάντια στην πολιτική μηδενικού COVID της Κίνας, στη Σαγκάη στις 27 Νοεμβρίου 2022. (Hector Retamal/AFP μέσω Getty Images)
Τον Φεβρουάριο του 2020, η Wall Street Journal δημοσίευσε ένα άρθρο του Γουόλτερ Ράσελ Μιντ με τίτλο «China Is the Real Sick Man of Asia»(«Η Κίνα είναι ο πραγματικός ασθενής της Ασίας»). Κατακεραύνωνε την Κίνα για τον κακό χειρισμό της επιδημίας του κορονοϊού και αμφισβητούσε τη δύναμη και τη σταθερότητα του Πεκίνου.
Το ΚΚΚ διαμαρτυρήθηκε ότι ο τίτλος ήταν «ρατσιστικός» και απάντησε διώχνοντας τρεις από τους ανταποκριτές της εφημερίδας στην Κίνα.
Την ίδια ημέρα, η κυβέρνηση Τραμπ χαρακτήρισε πέντε κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ως ξένες αποστολές. Τον επόμενο μήνα, περιόρισε το προσωπικό των ΗΠΑ για τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, απελαύνοντας de facto 60 άτομα.
Στις 17 Μαρτίου, το ΚΚΚ απάντησε με την απέλαση των περισσότερων ανταποκριτών της Wall Street Journal, της Washington Post και των New York Times, δίνοντάς τους 10 ημέρες για να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους.
Την επόμενη ημέρα, ένα ‘εκρηκτικό’ αίτημα έφτασε στο γραμματοκιβώτιο του τμήματος διαφημίσεων των New York Times. Ο κτηματομεσίτης από τη Φλόριντα Μπρετ Κίνγκστοουν ήθελε να δημοσιεύσει μια ολοσέλιδη διαφήμιση που θα καλούσε την Κίνα να λογοδοτήσει για την πανδημία.
Η διαφήμιση είχε προγραμματιστεί να προβληθεί στις 22 Μαρτίου 2020. Είχε εγκριθεί, πληρωθεί, εκτυπωθεί και διανεμηθεί στις πρώτες εκδόσεις πριν η εφημερίδα ‘τραβήξει ξαφνικά την πρίζα’ στη μέση της νύχτας, εμποδίζοντας τη διαφήμιση να τρέξει στα περισσότερα έντυπα.
«Η εν λόγω διαφήμιση δεν ανταποκρινόταν στα πρότυπά μας και δεν θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί στους New York Times», δήλωσε η εκπρόσωπος της εφημερίδας Ντανιέλ Ρόουντς Χα στους Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
«Αφαιρέθηκε, αφού επισημάνθηκε εσωτερικά από το προσωπικό των [New York] Times.»
Τα κεντρικά γραφεία των New York Times στη Νέα Υόρκη στις 7 Δεκεμβρίου 2009. (Mario Tama/Getty Images)
Η ίδια δεν απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το αν η εφημερίδα είχε δεχθεί πιέσεις από το ΚΚΚ σχετικά με τη διαφήμιση.
Οι New York Times, ωστόσο, είχαν δημοσιεύσει τακτικά προπαγανδιστικές διαφημίσεις που πληρώνονταν από εταιρεία που ελέγχεται από το ΚΚΚ.
Ο κος Κίνγκστοουν ανέφερε ότι ένα στέλεχος των New York Times τού είπε ότι ένας αξιωματούχος του ΚΚΚ είχε καλέσει την ηγεσία της εφημερίδας και απαίτησε να αποσυρθεί η διαφήμιση. Οι Epoch Times δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσουν ανεξάρτητα ότι το τηλεφώνημα πραγματοποιήθηκε. Προσπάθειες να επικοινωνήσει με το στέλεχος για σχόλια ήταν ανεπιτυχείς. Ο εκπρόσωπος της εφημερίδας ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε ότι πραγματοποιήθηκε τέτοιο τηλεφώνημα.
Ο Πατ Λάφλιν, πρώην πράκτορας του FBI και ειδικός στην οικονομική κατασκοπεία, δήλωσε ότι είναι «αδύνατο» να μην προσπάθησε η ΚΚΚ να ασκήσει πίεση στην εφημερίδα.
«Το τι ακριβώς είπαν και πόσο λεπτό ήταν αυτό, αποτελεί εικασία. Δεν ξέρω», είπε. «Έγινε όμως το τηλεφώνημα; Ναι.»
Την επομένη της απόσυρσης της διαφήμισης του κου Κίνγκστοουν, στις 23 Μαρτίου 2020, οι αρχισυντάκτες των εφημερίδων The Wall Street Journal, The Washington Post και The New York Times δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή προς το κινεζικό καθεστώς, με την οποία ζητούσαν την ανάκληση των απελάσεων.
Δεν παρέλειψαν να τονίσουν πόσο θετική ήταν η κάλυψή τους για τον ανάλγητο χειρισμό της πανδημίας από το ΚΚΚ.
«Προβάλλαμε σε περίοπτη θέση ειδήσεις και αναλύσεις σχετικά με την αξιοσημείωτη πρόοδο της Κίνας στη μείωση της εξάπλωσης του ιού μέσω του περιορισμού και του μετριασμού», ανέφεραν. «Ακόμα και τώρα, με ορισμένους από τους δημοσιογράφους μας να αντιμετωπίζουν επικείμενη απέλαση, αναφέρουν πώς η Κίνα κινητοποιεί κρατικούς πόρους για την ανάπτυξη εμβολίων που θα μπορούσαν να προσφέρουν ελπίδα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους εκεί και σε όλο τον κόσμο.»
Τον Νοέμβριο του 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν χαλάρωσε τους περιορισμούς για τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης με αντάλλαγμα το ΚΚΚ να επιτρέψει στους δημοσιογράφους των New York Times, της Washington Post και της Wall Street Journal να επιστρέφουν και να ταξιδεύουν ευκολότερα από και προς την Κίνα.
Από το 2020, οι New York Times έχουν επανειλημμένα επικριθεί για την έκδοση άρθρων που προωθούν τη γραμμή του Πεκίνου, συμπεριλαμβανομένου ενός άρθρου της συντακτικής επιτροπής της πέρυσι με τίτλο «Who Benefits From Confrontation With China?» («Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;»).
Απόσπασμα από το δημοσίευμα των New York Times με τίτλο «Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;» (απόσπασμα μέσω The Epoch Times)
Το δημοσίευμα ουσιαστικά υποστήριζε την αποτυχημένη πολιτική «εμπλοκής» με την Κίνα, σύμφωνα με τον Μπράντλεϊ Θέιερ, ανώτερο συνεργάτη του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, εμπειρογνώμονα στη στρατηγική αξιολόγηση της Κίνας και συνεργάτη των Epoch Times.
[Ο κος Θέιερ] κατηγορεί τους New York Times για «ιδεολογική αμβλύτητα, καθώς αρνούνται να δουν την πραγματική φύση των κομμουνιστικών καθεστώτων».
Από μια άλλη οπτική γωνία, οι New York Times έχουν συμφέρον να αποφύγουν την αντιπαράθεση με την Κίνα, απλώς και μόνο επειδή θέλουν να διατηρήσουν την πρόσβαση, δήλωσε ο Τζέημς Φάνελ (James Fanell), πρώην αξιωματικός των ναυτικών πληροφοριών και ειδικός σε θέματα Κίνας.
«Νομίζω ότι είναι προφανές», είπε.
Οι Epoch Times έστειλαν στους New York Times 13 συγκεκριμένες ερωτήσεις, μαζί με τα σχόλια που ζήτησαν σχετικά με τους ισχυρισμούς που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο. Οι ερωτήσεις κάλυπταν θέματα όπως το γιατί οι δημοσιογράφοι τους φάνηκε να αναζητούν μόνο αρνητικές συνεντεύξεις, την πρότερη παραπληροφόρηση της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ με βάση την προπαγάνδα του ΚΚΚ, και το πώς η αρνητική προβολή του Shen Yun θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει το ΚΚΚ στις προσπάθειές του να καταστείλει τους διαφωνούντες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Οι New York Times αρνήθηκαν να απαντήσουν σε οποιαδήποτε από τις ερωτήσεις, λέγοντας μόνο: «Είναι γενικά πολιτική μας να μην σχολιάζουμε μελλοντικές δυνητικά δημοσιεύσεις».
Τον Μάρτιο του 2002, ασκούμενοι του διωκόμενου πνευματικού κινήματος Φάλουν Γκονγκ παρενέβησαν στο σήμα ενός κρατικού τηλεοπτικού σταθμού στην Τσάνγκτσουν της Κίνας. Στόχος τους ήταν να ανταπαντήσουν με ένα δικό τους βίντεο στο αφήγημα της κυβέρνησης, που διέδιδε μέσω των κρατικά ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης συκοφαντικές και ψευδείς πληροφορίες για την άσκηση, θεωρώντας την απειλή για την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.
Η αστυνομία σάρωσε την πόλη αναζητώντας τους σαμποτέρ. Πολλοί οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κίνα. Ο διεθνούς φήμης εικονογράφος και κομίστας Ντασιόνγκ (Daxiong), ήταν ένας από αυτούς.
Το ντοκιμαντέρ «Παντοτινή Άνοιξη» (Eternal Spring: The Heist of China’s Airwaves) του Καναδού σκηνοθέτη Τζέησον Λόφτους αποτυπώνει τα γεγονότα, συνδυάζοντας τρισδιάστατα κινούμενα σχέδια (βασισμένα στα εξαιρετικά σχέδια του Ντασιόνγκ) με σύγχρονες συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες, μέλη της ομάδας που οργάνωσε και διεκπεραίωσε την παρεμβολή στα ραδιοκύματα, ζωντανεύοντας μια ανεπανάληπτη ιστορία αντίστασης, ανατριχιαστικές μαρτυρίες καταδίωξης και ένα αναζωογονητικό αφήγημα για την αποφασιστικότητα της διεκδίκησης της πολιτικής και θρησκευτικής ελευθερίας, με οποιοδήποτε τίμημα.
Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει ότι τα περισσότερα μέλη της ομάδας συνελήφθησαν από την κινεζική αστυνομία, ακόμα και μήνες μετά από την παρεμβολή, και καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση, όπου υπέστησαν τόσο βίαιη μεταχείριση, ώστε πολλοί είτε πέθαναν κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους είτε λίγο μετά την αποφυλάκισή τους. Τα λίγα άτομα που κατάφεραν να διαφύγουν, κατέφυγαν στη Νέα Υόρκη ή στην Κορέα, όπου και συναντήθηκαν και συζήτησαν με τον Ντασιόνγκ, ο οποίος είχε επίσης διαφύγει από την Τσάνγκτσουν αμέσως μετά την κίνηση της κατάληψης, παρόλο που δεν συμμετείχε σε αυτήν, προβλέποντας τις μαζικές συλλήψεις που θα ακολουθούσαν.
Αν και ο Ντασιόνγκ δεν συμμετείχε στην καθεαυτό κατάληψη, αμφισβητώντας εκείνη την εποχή την ορθότητα μιας τέτοιας κίνησης, υπηρέτησε αργότερα με την τέχνη του τη διάδοση εκείνης της αποφασιστικής αντίδρασης των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στις συκοφαντίες και τα ψεύδη της κινεζικής κυβέρνησης με τον καλύτερο τρόπο, συμβάλλοντας τα μάλα στη δημιουργία της εξαιρετικής αυτής παρουσίασης των γεγονότων. Η «Παντοτινή Άνοιξη» μεταξύ άλλων μάς προσφέρει την ευχαρίστηση να τον δούμε να σκιτσάρει επί τόπου, με μια γραμμή βέβαιη, ρέουσα και ακριβή, ζωντανεύοντας τους χαρακτήρες και τα μέρη της ιστορίας.
Όσον αφορά τον τίτλο της ταινίας, ας σημειώσουμε το παιχνίδι του σκηνοθέτη με τους κινεζικούς χαρακτήρες:長春, οι οποίοι αφ΄ενός σημαίνουν ξεχωριστά «μακρύς» (長) και «άνοιξη» (春), αλλά αν διαβαστούν μαζί σημαίνουν Τσάνγκτσουν, το όνομα της πόλης όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα. Πρόκειται για μία πόλη στα βορειοανατολικά της Κίνας, με κρύο χειμώνα και πολλά χιόνια – αλλά είναι και η γενέτειρα του δασκάλου του Φάλουν Γκονγκ, Λι Χονγκτζί, και το μέρος όπου πρωτοξεκίνησε να διδάσκεται – όπου άνθισε – η απαγορευμένη πλέον άσκηση. Μπορούμε να εικάσουμε ότι ο ηρωισμός και η αυτοθυσία των εκεί ασκουμένων διατηρεί την «άνοιξη» ζωντανή εκεί, παρά το κρύο των βίαιων, άδικων διώξεων και την παγωμένη ερημιά που αυτές φέρνουν στις καρδιές.
Το ντοκιμαντέρ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στις 15 Μαρτίου 2022 στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε δύο βραβεία: το Βραβείο Κοινού Fischer για διεθνή ταινία και το Βραβείο Ανθρωπίνων Αξιών της Βουλής των Ελλήνων.
Απέσπασε επίσης το Βραβείο SIMA 2023 καλύτερης σκηνοθεσίας, το Βραβείο Κριτικών του Βανκούβερ 2023, ενώ ήταν η επίσημη υποψηφιότητα του Καναδά στην κατηγορία «Καλύτερη διεθνή ταινία μεγάλου μήκους» για τα βραβεία Όσκαρ του 2023. Εκτός αυτών, έχει λάβει πληθώρα βραβείων σε άλλα παγκόσμια φεστιβάλ κινηματογράφου και ντοκιμαντέρ, το 2022 και 2023.
Τρία χρόνια μετά το τέλος της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976), ένα κίνημα που κανείς δεν περίμενε άρχισε να δυναμώνει στην Κίνα. Στις 11 Μαρτίου 1979, η κινεζική εφημερίδα Sichuan Daily δημοσίευσε ένα ασυνήθιστο για την εποχή άρθρο με θέμα τα παιδιά με υπερφυσικές ικανότητες που ανακαλύφθηκαν στην Κίνα.
Ο τίτλος του άρθρου εκείνου – «Το θαυμαστό αγόρι από την επαρχία Ντα Τζόου που μπορεί να διαβάσει με τα αυτιά του» – δεν απώθησε το κοινό ούτε τις περισσότερες εφημερίδες στην Κίνα. Αντιθέτως, πριν περάσει καλά καλά ένας μήνας, άρχισαν να εμφανίζονται κι άλλα δημοσιεύματα για παιδιά με υπερφυσικές δυνάμεις, σε διάφορα σημεία της χώρας. Οι ανακαλύψεις αυτές προκάλεσαν αίσθηση στο κοινό και έφεραν στο προσκήνιο μια παραδοσιακή κινεζική πρακτική που ονομάζεται τσιγκόνγκ (qigong), η οποία κλήθηκε ως εξήγηση του πώς αποκτούν οι άνθρωποι υπερφυσικές ικανότητες. Έτσι, ξεκίνησε μια ραγδαία αναβίωση της πρακτικής στη χώρα, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί σημείο καμπής προς τις παραδοσιακές καταβολές.
Προέλευση του τσιγκόνγκ
Η ιστορία του τσιγκόνγκ μπορεί να αναχθεί στην αρχαιότητα στην Κίνα, οι παραδόσεις της οποίας χρονολογούνται έως και 5.000 έτη πριν. Όχι ως μία συγκεκριμένη μέθοδος, αλλά ως γενική ονομασία για πολλές διαφορετικές πρακτικές, μερικές από τις οποίες μεταβιβάζονταν κρυφά από δάσκαλο σε μαθητή, ενώ άλλες διαδίδονταν στο ευρύ κοινό, οι οποίες με την πάροδο των αιώνων έγιναν χαρακτηριστικό γνώρισμα του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού.
Εν τούτοις, από τότε που το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) ανέλαβε την εξουσία το 1949 , η αρχαία πρακτική του τσιγκόνγκ μπήκε σε φθίνουσα πορεία. Την πρώτη δεκαετία της διακυβέρνησής του, το ΚΚΚ, προωθώντας με βίαιους τρόπους τον αθεϊσμό, κατέστρεψε ναούς, έκαψε γραφές και ανάγκασε βουδιστές μοναχούς και μοναχές να επιστρέψουν στην κοσμική ζωή.
Η «Μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση», που ξεκίνησε το 1966 και διήρκεσε περίπου δέκα χρόνια, επιτάχυνε τη θρησκευτική και πολιτιστική καταστροφή, κατά την οποία ό,τι είχε σχέση με τον κινεζικό πολιτισμό και τις παραδοσιακές αξίες απορρίφθηκε και καταδικάστηκε. Η εκστρατεία προπαγάνδας κατά του παραδοσιακού πολιτισμού έγινε σε μεγάλη κλίμακα, με κυρίαρχο το σύνθημα «Εξαλείψτε τα Τέσσερα Παλιά»: την παλιά σκέψη, την παλιά κουλτούρα, τις παλιές συνήθειες και τα παλιά έθιμα.
Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι φοβούνταν πλέον να ερευνούν τις αρχαίες παραδόσεις και η ουσία του παραδοσιακού πολιτισμού χάθηκε. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να κάνεις τους ανθρώπους να ξεχάσουν εντελώς την ιστορία τους. Γι’ αυτό, όταν οι αναφορές για υπερφυσικές δυνάμεις διαδόθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, οι άνθρωποι έδειξαν αμέσως μεγάλο ενδιαφέρον.
«Θυμάμαι εκείνες τις μέρες, ήμασταν επτά ή οκτώ άτομα στο γραφείο σύνταξης [στο Τσονγκκίνγκ], όταν ήρθε ένας άντρας και μας έκανε μία επίδειξη των υπερφυσικών ικανοτήτων του», είπε στους Epoch Times ο διάσημος Κινέζος συγγραφέας Γι Τζενγκ. «Ήταν σαν μαγικό. Δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε πώς το έκανε.»
Η αντίδραση του Κομμουνιστικού Κόμματος
Ωστόσο, δεν αποδέχτηκαν όλοι το τσιγκόνγκ. Περίπου δύο μήνες αφότου η Sichuan Daily δημοσίευσε την ιστορία για το αγόρι που διάβαζε με τα αυτιά του, η People’s Daily, φερέφωνο του ΚΚΚ, δημοσίευσε δύο άρθρα που ασκούσαν δριμεία κριτική στις υπερφυσικές δυνάμεις, υποστηρίζοντας ότι [όλα αυτά] ήταν παράλογα. Τα άρθρα τόνιζαν ότι τέτοια φαινόμενα είναι αντιεπιστημονικά και ντροπιάζουν τον κινεζικό λαό.
Ένα τμήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ δημοσίευσε, μάλιστα, ένα κείμενο όπου υποστήριζε ότι αυτό ήταν σημάδι της επιστροφής των «φεουδαρχικών δεισιδαιμονιών» (ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης για τις επιθέσεις κατά των παραδοσιακών ιδεών). Ως εκ τούτου, η εφημερίδα του Σιτσουάν και ο επαρχιακός γραμματέας του Σιτσουάν αναγκάστηκαν να γράψουν άρθρα αυτοδιάψευσης και η υπόθεση έκλεισε.
Διακεκριμένοι Κινέζοι επιστήμονες υποστηρίζουν το τσιγκόνγκ
Και ενώ αυτό θα έπρεπε αυτό να είναι το τέλος οποιασδήποτε περαιτέρω συζήτησης σχετικά με το θέμα, εμφανίστηκαν απροσδόκητα αρκετοί Κινέζοι επιστήμονες, περιλαμβανομένου του Τσιεν Χσουεσέν (Qian Xuesen, 1911-2009), μηχανικού αεροδιαστημικής, κυβερνοδιαστημικού και ‘πατέρα της κινεζικής εξερεύνησης του διαστήματος’, οι οποίοι υποστήριξαν την ανάπτυξη επιστημονικής έρευνας για το τσιγκόνγκ και την ύπαρξη υπερφυσικών δυνάμεων.
Ο Κινέζος επιστήμονας Qian Xuesen θεωρείται ο πατέρας του κινεζικού διαστημικού προγράμματος. Υποστήριξε την επιστημονική έρευνα για το τσιγκόνγκ. (epoch.org.il)
Ο Τσιεν ανέπτυξε μια πρωτοποριακή ιδέα: «Η επιστήμη του ανθρώπινου σώματος από επιστημονική σκοπιά». Υποστήριξε ότι η θεωρία του τσιγκόνγκ, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική και οι υπερφυσικές ικανότητες σχετίζονται με τις βασικές αρχές λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος . Πίστευε ότι η μελέτη αυτών των αρχών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επανάσταση στην επιστήμη, καθώς και σε ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός στην κατανόηση του σύμπαντος.
Πέρασε ένας χρόνος και τον Φεβρουάριο του 1980 πραγματοποιήθηκε στη Σαγκάη το πρώτο συνέδριο για τις υπερφυσικές ικανότητες, που διοργανώθηκε από το επιστημονικό περιοδικό Nature. Σκοπός ήταν να δοκιμαστούν οι υπερφυσικές ικανότητες των συμμετεχόντων στο συνέδριο. Ο πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ, Χου Γιάο-μπανγκ, παρενέβη στέλνοντας δικούς του εμπειρογνώμονες για να εκτιμήσουν εάν επρόκειτο για απάτη ή αν υπήρχε κάποια αλήθεια σε αυτό.
«Ο Χου Γιάο-μπανγκ έστειλε με τον γραμματέα του μερικούς σφραγισμένους φακέλους, που περιείχαν κείμενα γραμμένα από τον ίδιο», είπε στους Epoch Times ο Χσιάο- τονγκ Σάο, σύμβουλος για το ιατρικό τσιγκόνγκ στην Κινεζική Ένωση για τη Μελέτη των Επιστημών του Ανθρώπινου Σώματος. «Σκοπός ήταν δοθούν οι φάκελοι στους ανθρώπους που ισχυρίζονταν ότι έχουν υπερφυσικές δυνάμεις, για να προσπαθήσουν να διαβάσουν τα κείμενα που περιέχονταν μέσα σε αυτούς. Αν καταφέρναν να τα διαβάσουν, το συνέδριο θα συνεχιζόταν. Αν διάβαζαν λάθος τις λέξεις ή αν έσπαγε η σφραγίδα του φακέλου, η Κεντρική Επιτροπή θα ακυρώνε το συνέδριο».
Τα αποτελέσματα κατέπληξαν τους πάντες.
«Ο γραμματέας κάλεσε τον Χούο Γιάο-Μπανγκ και του είπε τι ήταν γραμμένο μέσα στους φακέλους, σύμφωνα με όσα είπαν τα μέλη με υπερφυσικές δυνάμεις. Μόλις ο Χούο Γιάο-Μπανγκ άκουσε ακριβώς τις λέξεις που είχε γράψει ο ίδιος, ζήτησε από τον γραμματέα του να επιστρέψει γρήγορα για να ελέγξει προσωπικά αν οι σφραγίδες στους φακέλους ήταν σπασμένες.»
Το συνέδριο συνεχίστηκε χωρίς διακοπή και χρησίμευσε ως αφετηρία για τη μελέτη του τσιγκόνγκ και των υπερφυσικών ικανοτήτων στην Κίνα. Δύο χρόνια αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1982, ο Χούο Γιάο-Μπανγκ διέταξε την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΚ να αντιμετωπίσει το τσιγκόνγκ και τις υπερφυσικές ικανότητες «χωρίς προπαγάνδα, αντεπιχειρήματα ή κριτική» (μια δήλωση που έγινε γνωστή ως «Πολιτική των Τριών Απαγορεύσεων») και έδωσε οδηγίες σε ορισμένα άτομα να ερευνήσουν περαιτέρω το τσιγκόνγκ.
Δημοτικότητα του τσιγκόνγκ
«Καθώς το τσιγκόνγκ αναπτυσσόταν, αποδείχθηκε ότι ήταν επίσης αποτελεσματικό για άτομα που έπασχαν από ασθένειες – ένιωθαν καλά και άνετα μετά την εξάσκηση του τσιγκόνγκ», μας είπε ο Κινέζος συγγραφέας Γι Ζενγκ. «Επιπλέον, οι εξετάσεις στο νοσοκομείο αποκάλυπταν θετικές αλλαγές στο σώμα τους μετά την εξάσκηση. Τα αποτελέσματα του τσιγκόνγκ ήταν εμφανή και απτά, επομένως οι σκεπτικιστές δεν είχαν άλλη επιλογή από το να πιστέψουν ότι το τσιγκόνγκ ήταν αποτελεσματικό.»
Εκείνες τις μέρες, οι δάσκαλοι του τσιγκόνγκ πήγαιναν ακόμα και στα πανεπιστήμια.
«Έδιναν κυρίως διαλέξεις από μια πολιτιστική προοπτική για την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, το σύστημα των μεσημβρινών, το Βιβλίο των Αλλαγών (Ι Τσινγκ), τα οκτώ τρίγραμμα και για ορισμένα υπερφυσικά φαινόμενα», είπε ο Μπιν Χε, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας στην επαρχία Ανχούι, στους Epoch Times. «Μιλούσαν για το σύμπαν, τις αξίες και τη ζωή από μια οπτική γωνία διαφορετική από τη δυτική επιστημονική προσέγγιση. Ως αποτέλεσμα, ανέπτυξα ένα βαθύ ενδιαφέρον για την παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα».
Έτσι, το τσιγκόνγκ έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλές στην Κίνα και ο «πυρετός τσιγκόνγκ», όπως ονομάστηκε, εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Τι είναι όμως το τσιγκόνγκ; Γιατί έχει τέτοιες θαυματουργές θεραπευτικές δυνάμεις; Οι ερευνητές δεν είχαν απάντηση.
«Τελικά συνειδητοποίησαν ότι το τσιγκόνγκ είναι αυτό που είναι γνωστό ως ‘πρακτική καλλιέργειας’ ([το πρακτικό μέρος] της αργής άσκησης και του διαλογισμού, και [το θεωρητικό μέρος] της καλλιέργειας του νου και της καρδιάς», λέει ο Γιούο-φου Λη, πρώην ερευνητής ανθρωπιστικών επιστημών στην Ακαδημία Επιστημών Κίνας. «Η επιστημονική έρευνα επιβεβαίωσε μεν τα αποτελέσματα του τσιγκόνγκ, αλλά δεν μας επέτρεψε να κατανοήσουμε την ουσία του».
Ταυτόχρονα, άρχισαν να εμφανίζονται ψεύτικοι «δάσκαλοι», που εκμεταλλεύονταν την έντονη επιθυμία των ανθρώπων να θεραπευτούν από ασθένειες με τη βοήθεια του τσιγκόνγκ, οι οποίοι εξαπάτησαν το κοινό. Αυτό έκανε να φαίνεται το τσιγκόνγκ, το οποίο από την αρχή ήταν κάτι το αμφίβολο και ακαθόριστο, ακόμα πιο ύποπτο.
«Έβγαλαν κακό όνομα στις πραγματικές μεθόδους τσιγκόνγκ», λέει ο Γιούο-φου Λη.
Η Επιτροπή Έρευνας Τσιγκόνγκ εκτιμά ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα εξασκούσαν περίπου 2.400 διαφορετικές μεθόδους τσιγκόνγκ. Εκείνη την περίοδο που οι άνθρωποι είχαν διαφορετικές απόψεις για το τσιγκόνγκ και πολλοί αναζητούσαν ένα αληθινό μονοπάτι με ρίζες στην παραδοσιακή κουλτούρα, ήταν αναγκαία μία γνήσια μέθοδος τσιγκόνγκ που θα οδηγούσε σε θεμελιώδεις αλλαγές στη χώρα.
Η εμφάνιση του Φάλουν Γκονγκ
Το 1992, πολλοί Κινέζοι πήγαν στην Έκθεση Υγείας της Άπω Ανατολής στο Πεκίνο για να δουν και να δοκιμάσουν διάφορες τεχνικές τσιγκόνγκ. Παρατήρησαν αμέσως μια μέθοδο που ξεχώριζε από όλες τις άλλες.
«Είδα έναν πολύ νεαρό δάσκαλο του τσιγκόνγκ», είπε στους Epoch Times ο Κινέζος Γιανγκ Λι, ένας από τους διοργανωτές της έκθεσης υγείας. «Ήταν πολύ φιλικός με τους ανθρώπους. Στο περίπτερό του κρεμόταν μια φωτογραφία του, που τον έδειχνε να διαλογίζεται. Υπήρχαν επίσης φωτογραφίες του να δίνει συνεντεύξεις σε εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές. Ανακάλυψα ότι το τσιγκόνγκ που δίδασκε ονομαζόταν Φάλουν Γκονγκ και το όνομα του Δάσκαλου ήταν Λι Χονγκτζί.»
Το Φάλουν Γκονγκ , γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, αναγνωρίστηκε επίσημα από τους διοργανωτές του συνεδρίου ως η καλύτερη μέθοδος τσιγκόνγκ.
Τον Απρίλιο του 1993 εκδόθηκε το βιβλίο του κου Λι Χονγκτζί «Κινεζικό Φάλουν Γκονγκ», το οποίο μιλούσε για την προέλευση του τσιγκόνγκ, τη θεραπεία ασθενειών, καθώς και για τις υπερφυσικές ικανότητες που ενδιέφεραν το κοινό. Οι εξηγήσεις που προσέφερε έλυσαν ερωτήματα που μέχρι τώρα προκαλούσαν σύγχυση στους αντιπάλους του τσιγκόνγκ.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους δασκάλους του τσιγκόνγκ εκείνη την εποχή, ο Λι Χονγκτζί δήλωνε συγκεκριμένα ότι οι ασκούμενοι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να προσπαθούν να αποκτήσουν υπερφυσικές ικανότητες. Οι υπερφυσικές δυνάμεις ενός ατόμου εξαρτώνται από την καλλιέργεια της φύσης της καρδιάς και της σκέψης του (ήθος) σύμφωνα με τις αξίες της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, οι οποίες αποτελούν το κλειδί για την πρόοδο των ασκουμένων στην πνευματική τους πορεία. Ο Λι Χονγκτζί δίδασκε, επίσης, τους μαθητές του να κοιτάζουν μέσα τους, εξετάζοντας τις καρδιές και τις σκέψεις τους, και να απελευθερώνονται από διάφορες «προσκολλήσεις» – επιθυμίες, πάθη, συναισθήματα και σκέψεις. Τόνιζε ότι πρέπει πρώτα να σκέφτονται τους άλλους και όχι τον εαυτό τους. Έτσι, μπορούν σταδιακά να γίνουν καλύτεροι και να βελτιώσουν όλες τις πτυχές της προσωπικότητάς τους.
Σε μια έκθεση υγείας που πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο αργότερα, ο Δάσκαλος Λι Χονγκτζί τιμήθηκε με τον τίτλο του «Πιο Δημοφιλούς Δασκάλου Τσιγκόνγκ» από μια επιτροπή και μια επιτροπή ειδικών.
Από εκείνη την ημέρα, το Φάλουν Γκονγκ έγινε η πιο δημοφιλής μέθοδος τσιγκόνγκ στην Κίνα. Το Εθνικό Υπουργείο Αθλητισμού της Κίνας ετοίμασε ακόμη και προγράμματα μελέτης του Φάλουν Γκονγκ που περιείχαν τις πέντε ρέουσες ασκήσεις της μεθόδου και η Κινεζική Επιστημονική Επιτροπή Έρευνας Τσιγκόνγκ δημιούργησε μια επιτροπή για τη μελέτη της «Επιστήμης του Φάλουν Γκονγκ».
Το Φάλουν Γκονγκ εξαπλώθηκε αστραπιαία σε όλη την Κίνα. Όπου πήγαινε ο Δάσκαλος Λι για να διδάξει τη μέθοδο, οι αρχές τον υποστήριζαν πλήρως. Όσοι επισκέφθηκαν την Κίνα στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ίσως έτυχε να δουν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ την ώρα που έκαναν τις ασκήσεις όλοι μαζί σε δημόσια πάρκα, κάθε πρωί.
Μετά το τελευταίο σεμινάριο που ο Δάσκαλος Λι διοργάνωσε στην Κίνα, τον Δεκέμβριο του 1994, στο αθλητικό στάδιο της Γκουανγκτζού, με κοινό περίπου 4 χιλιάδων ατόμων, προσκλήθηκε να διδάξει το Φάλουν Γκονγκ και στο εξωτερικό. Πρώτα στην κινεζική πρεσβεία στη Γαλλία, μπροστά στο προσωπικό της πρεσβείας, μετά στη Σουηδία και τη Βόρεια Αμερική. Το 1996, η πόλη του Χιούστον τού απένειμε τον τίτλο του «Επίτιμου Πολίτη και Πρεσβευτή Καλής Θέλησης» και κήρυξε μια Ημέρα που πήρε το όνομά της από τον Λι Χονγκτζί.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κάνουν μαζί τις πέντε ασκήσεις, σε πλατεία του Γκουανγκζού, τη δεκαετία του 1990. (minghui.org)
Παρόλα αυτά, η επιτυχία του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα και ο ταχύτατα αυξανόμενος αριθμός των οπαδών του αποδοκιμάστηκαν από τους ηγέτες του ΚΚΚ, οι οποίοι φοβήθηκαν ότι η δημοτικότητα της μεθόδου θα ξεπερνούσε αυτή του Κόμματος.
Ως εκ τούτου, τον Ιούλιο του 1996, το Γραφείο Εκτύπωσης και Εκδόσεων της Κίνας απαγόρευσε την εκτύπωση και τη δημοσίευση των βιβλίων του Φάλουν Γκονγκ, τα οποία αποκάλεσε «δεισιδαιμονίες». Το Υπουργείο Άμυνας της Κίνας, από την πλευρά του, ξεκίνησε μια μυστική έρευνα για το Φάλουν Γκονγκ με απώτερο στόχο την υπονόμευση και απαγόρευση της μεθόδου.
Έναν χρόνο αργότερα, η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών εντάχθηκε στη μάχη, δημοσιεύοντας άρθρα που καταδίκαζαν το Φάλουν Γκονγκ, και τον Ιούλιο του 1998, το κινεζικό Υπουργείο Άμυνας εξέδωσε ένα έγγραφο που ονομάζεται «Ειδοποίηση Διερεύνησης του Φάλουν Γκονγκ». Κινέζοι πράκτορες άρχισαν να παρακολουθούν τους ασκούμενους.
Ακόμα κι έτσι όμως, η δημοτικότητα της μεθόδου, που διδασκόταν δωρεάν και δεν είχε υποχρεωτικές μορφές όπως λατρεία ή θρησκευτικές τελετές (εκτός από την απαγόρευση αποδοχής οικονομικών δωρεών) ούτε γραφεία ή γραφειοκρατική οργάνωση, αυξανόταν σταθερά.
«Νωρίς σήμερα το πρωί, περισσότεροι από δέκα χιλιάδες ασκούμενοι συγκεντρώθηκαν στο Αθλητικό Κέντρο της Σαγκάης για να κάνουν ασκήσεις», ανέφερε η τηλεόραση της Σαγκάης στις 24 Νοεμβρίου 1998. «Από τότε που ο Δάσκαλος Λι Χονγκτζί εισήγαγε το Φάλουν Γκονγκ το 1992, το κοινό καλωσόρισε το Φάλουν Γκονγκ. Επί έξι χρόνια, το Φάλουν Γκονγκ εντυπωσιάζει τους ανθρώπους με τις μοναδικές του ιδιότητες. Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να κάνετε τις ασκήσεις σε ένα ειδικό μέρος ή σε μια συγκεκριμένη ώρα ούτε απαιτούνται ειδικές νοητικές ικανότητες… Το Φάλουν Γκονγκ έχει εξαπλωθεί επίσης στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία και την Ασία. Σε όλο τον κόσμο, περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αρχίσει να εξασκούν Φάλουν Γκονγκ.»
Όταν η κατάσταση αντιστράφηκε
Το γεγονός ότι ο αριθμός των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα ξεπέρασε σαφώς τον αριθμό των μελών του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος αύξησε περαιτέρω την ανησυχία της ηγεσίας του Κινεζικού Κόμματος. Έτσι, αποφάσισαν να αντεπιτεθούν.
«Στις αρχές του 1999, ανακαλύψαμε ότι το Κόμμα είχε απαγορεύσει σε αξιωματούχους του Κόμματος και στρατιωτικό προσωπικό να εξασκούν Φάλουν Γκονγκ», μας είπε ο Γουάνγκ, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ από την επαρχία Ανχούι (το πλήρες όνομά του δεν έχει αποκαλυφθεί για την προστασία του). «Αυτό το ανακαλύψαμε, όταν πολλά στελέχη του κόμματος σταμάτησαν ξαφνικά να ασκούνται.»
Περαιτέρω κλιμάκωση σημειώθηκε στις 11 Απριλίου, όταν το Journal of Science and Technology του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης Τιεντζίνγκ δημοσίευσε ένα άρθρο το οποίο ισχυριζόταν ότι η πρακτική του Φάλουν Γκονγκ θα μπορούσε να προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα και άφηνε να εννοηθεί ότι το Φάλουν Γκονγκ θα μπορούσε να ανατρέψει την κυβέρνηση, όπως η Εξέγερση των Μπόξερ (μια λαϊκή εξέγερση που είχε λάβει χώρα στην Κίνα στα τέλη του 19ου αιώνα).
Όταν οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ πήγαν στα γραφεία του περιοδικού για να μιλήσουν με τους εκδότες και να τους εξηγήσουν την αλήθεια, περίπου 300 αστυνομικοί τούς έδιωξαν με τη βία, συλλαμβάνοντας 45 από αυτούς.
Η είδηση της σύλληψής τους ώθησε τους υποστηρικτές του Φάλουν Γκονγκ, σε διάφορες πόλεις της Κίνας, να πάνε στο Πεκίνο για να απευθύνουν έκκληση στις αρχές.
Στις 25 Απριλίου, χιλιάδες οπαδοί συγκεντρώθηκαν κοντά στο Τζονγκνανχάι, το αρχηγείο της ηγεσίας του ΚΚΚ στο Πεκίνο. Δεν φώναξαν, δεν ξεσηκώθηκαν και δεν κρατούσαν καν πλακάτ. Απλώς στέκονταν εκεί και περίμεναν να έρθει κάποιος να τους μιλήσει.
«Υπήρχε αστυνομία παντού. Αλλά δεν φοβόμασταν, γιατί δεν κάναμε τίποτα κακό», μας είπε ο Λιου, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ από το Πεκίνο. «Εφόσον η κυβέρνηση δεν απάντησε στις επιστολές που της στείλαμε, ήρθαμε να ξεκαθαρίσουμε τα γεγονότα πρόσωπο με πρόσωπο. Ελπίζαμε ότι θα απελευθέρωναν τους 45 ασκούμενους που συνελήφθησαν στο Τιεντζίνγκ.»
Νοέμβριος 2001: Δυτικοί ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, περιλαμβανομένου του Λισάι Λαμίς, στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο, λίγο πριν συλληφθούν. (journeytotianmen.com)
Πράγματι, ο τότε πρωθυπουργός της Κίνας, Τζου Ρονγκτζί (Zhu Rongji, γεν. 1928), μίλησε με εκπροσώπους των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και διέταξε την απελευθέρωση των ανθρώπων που ήταν φυλακισμένοι στην Τιεντζίνγκ. Έτσι, το γεγονός της 25ης Απριλίου 1999 δημιούργησε ένα προηγούμενο πρωτοφανές στη σύγχρονη Κίνα. Έδειξε ότι υπήρχε ένας ειρηνικός τρόπος επίλυσης των συγκρούσεων μεταξύ του κομμουνιστικού καθεστώτος και των πολιτών.
«Για πρώτη φορά, ένιωσα ότι αγαπούσα αυτή τη χώρα», είπε ένας ασκούμενος στο Radio Free Asia. «Έτσι μας δίδαξε ο Δάσκαλός μας [Λι Χονγκτζί]: να ζούμε για τους άλλους, όχι για τον εαυτό μας, για να μπορούν όλοι να ζήσουν καλύτερα».
Αλλά το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε άλλα σχέδια. Η Κεντρική Επιτροπή εξέδωσε μια δήλωση ζητώντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες να συλλάβουν τον Λι Χονγκτζί, ο οποίος ζούσε τότε στις Ηνωμένες Πολιτείες, με αντάλλαγμα εμπορικό πλεόνασμα 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Και στις 8 Μαΐου 1999, ο τότε Κινέζος πρόεδρος Τζιανγκ Ζεμίν (Jiang Zemin, 1926-2022) έγραψε μια επιστολή στη Μόνιμη Επιτροπή του Πολιτικού Γραφείου, στην οποία υποστήριζε ότι το Φάλουν Γκονγκ αντιπροσωπεύει τον ιδεαλισμό, μια φιλοσοφία που δίνει μεγαλύτερη σημασία στο πνεύμα, σε αντίθεση με τον κομματικό υλισμό και, επομένως, ο πόλεμος ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ είναι ένας αγώνας μεταξύ ιδεαλισμού και υλισμού. Η επιστολή δημοσιεύτηκε αργότερα στην People’s Daily, το φερέφωνο του ΚΚΚ.
Ο Τζιανγκ είπε επίσης στο Πολιτικό Γραφείο, στις 7 Ιουνίου, ότι το Φάλουν Γκονγκ είναι το πιο σοβαρό περιστατικό που έχει συμβεί από το 1989 (η σφαγή των φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν). Η ομιλία του στάλθηκε ως μυστικό έγγραφο σε μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος σε διάφορα επίπεδα και χρησίμευσε ως βάση για τη δίωξη.
Τρεις ημέρες μετά την ομιλία του Τζιανγκ, ιδρύθηκε το Γραφείο 610 με επίσημο σκοπό τη δίωξη και την καταστολή των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ. Χρόνια αργότερα, το Γραφείο 610 θα ονομαζόταν «κινεζική Γκεστάπο» από τα ξένα μέσα ενημέρωσης, λόγω των εγκλημάτων που διέπραξε για τη δίωξη εκατομμυρίων ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ, που βασανίστηκαν μέχρι θανάτου σε στρατόπεδα επανεκπαίδευσης καταναγκαστικής εργασίας.
Οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ κρατούν πανό, που γράφουν στα κινεζικά Αλήθεια-Καλοσύνη-Ανεκτικότητα, στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου. (minghui.org)
Η δίωξη ξεκίνησε επίσημα το πρωί της 20ης Ιουλίου 1999, με προγραμματισμένες μαζικές συλλήψεις οπαδών του Φάλουν Γκονγκ σε περισσότερες από 30 επαρχίες.
Η ιστορία του Lishay Lamish
O Λίσαϊ Λάμις. (ευγενική προσφορά του Lishay Lamish)
Εκείνες τις μέρες, έτυχε να μυηθεί και ο Λίσαϊ Λάμις, ένας 23χρονος Ισραηλινός, στο Φάλουν Γκονγκ.
«Όλα ξεκίνησαν όταν έπαιζα μπέιζμπολ για την εθνική ομάδα του Ισραήλ. Έψαχνα τρόπους να βελτιώσω το παιχνίδι μου και παρατήρησα τον αντίκτυπο που είχε η νοοτροπία μου στην απόδοσή μου», λέει. «Άκουσα ότι ο Μάικλ Τζόρνταν είναι τόσο συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού που ακόμα και όταν η μπάλα φύγει από το χέρι του, συνεχίζει να την κατευθύνει με το μυαλό του, οπότε άρχισα να το κάνω κι εγώ. Πριν από το παιχνίδι είχα μια ιδέα για το τι ήθελα από αυτό το παιχνίδι. Φανταζόμουν την τελευταία κίνηση του παιχνιδιού, ότι το τελευταίο μου χτύπημα καθορίζει αν θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε, και φανταζόμουν πώς θα το έκανα.
»Σε ένα από τα παιχνίδια μου συνέβη αυτό και ήταν σαν να βλέπω ταινία, ήξερα ήδη τι θα συμβεί και τα κατάφερα. Έμεινα έκπληκτος όταν είδα τον αντίκτυπο που είχε ο νους στο παιχνίδι. Μετά, είδα ένα άρθρο στην εφημερίδα για έναν δάσκαλο διαλογισμού που δουλεύει με αθλητές. Μαζί του άρχισα να καταλαβαίνω ότι η εσωτερική γαλήνη μπορούσε να προσφέρει περισσότερα κι από το καλύτερο παιχνίδι του μπέιζμπολ. Αυτό ισχύει για τη ζωή μας γενικά και για το πώς βλέπουμε τον κόσμο. Άρχισα να κάνω όλα τα είδη διαλογισμού — γιόγκα, διαλογισμό Ζεν, Τάι Τσι, καθοδηγούμενο οραματισμό, βιπάσανα και πολλά άλλα πράγματα.
»Μια μέρα, την Ημέρα του Τάι Τσι, πήγα στο πάρκο Γιαρκόν και είδα δίπλα σε μία στάση να γράφει για το Φάλουν Γκονγκ. Εκεί κοντά στεκόταν ένας αδύνατος Κινέζος ονόματι Τσαν. Άρχισα να του μιλάω και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι είχα βρει αυτό που έψαχνα. Πριν από αυτό έκανα διάφορα πράγματα και προσπαθούσα να συνδέσω όλα όσα δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Αλλά όταν θέλετε να κάνετε βαθιές αλλαγές, υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσετε. Το Φάλουν Γκονγκ μίλησε για αρχές που δεν είχα ακούσει από κανέναν άλλο. Σχετικά με την εσωτερική αυτοβελτίωση και τη σωματική βελτίωση, που συμπληρώνει τη διαδικασία της εσωτερικής βελτίωσης. Έκανα τις ασκήσεις με τον Τσαν για αρκετές εβδομάδες και μου δάνεισε βιντεοκασέτες από τις διαλέξεις του Δάσκαλου Λι. Εντυπωσιάστηκα από τη δύναμη της πρακτικής».
Όταν ο Λάμις πήγε στις ΗΠΑ για να σπουδάσει σε ένα κολέγιο της Καλιφόρνια, άρχισε να αναζητά στο διαδίκτυο ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην περιοχή του.
«Βρήκα έναν ασκούμενο που έμενε κοντά μου και αρχίσαμε να ασκούμαστε σε ένα κοντινό πάρκο. Πολύ γρήγορα, ήρθαν κι άλλοι και ασκούμασταν όλοι μαζί. Υπήρξε μία περίοδος που κάποιος νέος ερχόταν κάθε μέρα.»
Μια μέρα, ο Λάμις άκουσε για την καταστολή του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
«Με συγκίνησε βαθιά. Ήθελα να κάνω κάτι για να βοηθήσω τους ασκούμενους στην Κίνα. Ξεκίνησα, λοιπόν, με μικρά βήματα: πρώτα μοίρασα φυλλάδια. Στη συνέχεια, επικοινώνησα με τον δήμαρχο και εξήγησα τι συνέβαινε στην Κίνα και πώς τα κινεζικά προξενεία στις ΗΠΑ συνεχίζουν να κατασκοπεύουν τους Κινέζους ασκούμενους που ζουν στο εξωτερικό, να κρυφακούν τις συνομιλίες τους και να παρενοχλούν τα μέλη της οικογένειάς τους στην Κίνα».
Αλλά μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα.
«Έλαβα ένα email από έναν φίλο στη Βόρεια Καλιφόρνια, που μου είπε για ένα σχέδιο να πάνε ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ από όλο τον κόσμο στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο. Η πλατεία Τιενανμέν είναι η καρδιά της Κίνας και υπάρχουν πολλοί τουρίστες και μέσα ενημέρωσης από όλο τον κόσμο, επομένως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για τους οπαδούς του Φάλουν Γκονγκ να διαμαρτυρηθούν για αυτό που τους συμβαίνει.»
Η ημερομηνία έχει οριστεί για τις 20 Νοεμβρίου, στις δύο το μεσημέρι. Ο κίνδυνος ήταν προφανής – είχαν ακούσει για το πώς συμπεριφερόταν η κινεζική αστυνομία στους ασκούμενους στην Κίνα και ήξεραν ότι η αστυνομία θα τους συλλάβει. Επέλεξαν έναν φωτογράφο από την ομάδα τους για να απαθανατίσουν τη στιγμή που 36 άνθρωποι από διάφορα μέρη του κόσμου συναντήθηκαν, κάθισαν μαζί σε διαλογισμό – και μετά εξαφανίστηκαν.
Στη 1:50 μ.μ., ο Λάμις και ένας άλλος φίλος του πλησίασαν το σημείο συνάντησης, στην κεντρική πλατεία του Πεκίνου. Είδαν κι άλλους ομοϊδεάτες τους να πλησιάζουν και κάποια στιγμή, σαν να το είχαν κάνει ήδη αρκετές φορές, όλοι κάθισαν στη μέση της πλατείας και άρχισαν να κάνουν τον διαλογισμό του Φάλουν Γκονγκ. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται γύρω τους και να κοιτάζει το μεγάλο πανό που κρατούσαν οι δυο τους, το οποίο έγραφε «Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα» στα κινέζικα και τα αγγλικά.
Κίνα, Νοέμβριος 2001. Οι οπαδοί του Ντάφα σύρονται σε αυτοκίνητα της κινεζικής αστυνομίας. (traveltotiananmen.com)
Πέρασαν μερικές στιγμές και ξαφνικά η πλατεία, όπου μόλις πριν επικρατούσε ησυχία, γέμισε αστυνομικούς και αυτοκίνητα της αστυνομίας με τις σειρήνες τους αναμμένες άρχισαν να πλησιάζουν από όλες τις πλευρές. Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ σχεδίαζαν να καθίσουν σε διαλογισμό για δέκα λεπτά, αλλά μετά από μόλις δύο λεπτά η αστυνομία άρχισε να τους σέρνει προς τα περιπολικά.
«Κάθισα σε διαλογισμό με κλειστά μάτια, άκουσα τις πόρτες του αυτοκινήτου να χτυπούν δυνατά και τα βήματα. Επειδή δεν ένιωθα καμία ενοχή, είπα στον εαυτό μου ότι θα καθίσω μέχρι την τελευταία στιγμή. Άκουσα κόσμο να τρέχει, αλλά κράτησα ένα εσωτερικό χαμόγελο. Είμαι στην πλατεία Τιενανμέν μαζί με 35 ακόμα άτομα από όλον τον κόσμο, που μαζευτήκαμε για να υποστηρίξουμε τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, για να ενημερώσουμε τον κόσμο για αυτή την εξωφρενική δίωξη.»
Η αστυνομία άρπαξε τον Λάμις, τον έβαλε σε ένα περιπολικό και τον πήγε στο αστυνομικό τμήμα μαζί με τους άλλους. Μερικοί ξυλοκοπήθηκαν κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, όταν αρνήθηκαν να υπογράψουν έγγραφα στα κινέζικα που τους παρουσιάστηκαν. Ένας από τους αστυνομικούς άρπαξε τον Λάμις, τον χτύπησε δυνατά, τον κάρφωσε στον τοίχο και τον κλώτσησε ξανά ανάμεσα στα πόδια.
«Μου έκανε ερωτήσεις. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θα έλεγα τίποτα για άλλους ασκούμενους ούτε θα έλεγα τίποτα κακό για το Φάλουν Γκονγκ, αν μου ζητούσαν να το κάνω.»
(AP Photo/Ng Han Guan)
Μετά από 28 ώρες κράτησης, η κινεζική κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν ήθελε να ασχοληθεί περαιτέρω με τη διεθνή ομάδα και οι αλλοδαποί οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ εκδιώχθηκαν από τη χώρα. Ο Λάμις επέστρεψε στη ζωή του, όπως και οι άλλοι που επισκέφτηκαν μαζί του την Τιενανμέν. Μέχρι σήμερα συμμετέχει σε εκδηλώσεις όπου μιλάει για τις διώξεις στην Κίνα που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
«Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν: “Γιατί δεν βοηθάς τον αγώνα για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων ή για τα τροπικά δάση ή για την κοινωνική κατάσταση στο Ισραήλ;” Υπάρχουν πολλά άσχημα πράγματα στον κόσμο, αλλά νομίζω ότι η κατάσταση στην Κίνα είναι ιδιαίτερη. Υπάρχει μια πολύ σαφής αντίθεση ανάμεσα σε μια ήσυχη, φιλειρηνική ομάδα ανθρώπων και σε ένα καθεστώς που είναι το εντελώς αντίθετο. Ήταν λόγω αυτής της ξεκάθαρης αντίθεσης, που δεν είχα δει σε καμία άλλη σύγκρουση, που αποφάσισα να δράσω. Αυτό είναι σημαντικό για μένα. Το Φάλουν Γκονγκ άλλαξε τη ζωή μου και δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι άνθρωποι σκοτώνονται σήμερα επειδή θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.»
24 χρόνια διώξεων
Αφότου ο γενικός γραμματέας του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν διέταξε την καταστροφή του Φάλουν Γκονγκ το 1999, άρχισαν να πραγματοποιούνται επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, στις οποίες οποιοσδήποτε συλλαμβανόταν να εξασκεί Φάλουν Γκονγκ στέλνονταν στη φυλακή ή σε ένα από τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας ή σε κάποιο κέντρο πλύσης εγκεφάλου. Οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ υπέστησαν πολύ μεγάλα σωματικά και ψυχολογικά μαρτύρια σε αυτά τα σκοτεινά μέρη, όλα με έναν σκοπό: να τους αναγκάσουν να δηλώσουν ότι δεν θα ασκούσαν πλέον Φάλουν Γκονγκ.
Παράλληλα, αναπτύχθηκε στην Κίνα μια βιομηχανία εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Τον Απρίλιο του 2006, οι Epoch Times δημοσίευσαν νέα για πρώτη φορά στον κόσμο σχετικά με την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, η οποία είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια νωρίτερα.
Η «Άννι», σύζυγος ενός χειρουργού οφθαλμίατρου στο αγγειακό νοσοκομείο Σου Τζια Τονγκ της κομητείας Λιαονίνγκ, μας είπε ότι ο σύζυγός της ήταν για καιρό σε κατάθλιψη και υπέφερε από αϋπνίες και εφιάλτες. Τελικά, της ομολόγησε ότι έκοβε τους κερατοειδείς από τα μάτια ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ, ενώ εκείνοι ήταν ακόμα εν ζωή.
Οι David Kilgour (δ) και David Matas (α), συντάκτες της έκθεσης Bloody Harvest. (Ματ Χίλντεμπραντ/The Epoch Times)
Η αποκάλυψη οδήγησε τον Ντέηβιντ Κίλγκουρ (David Kilgour, 1941-2022) , πρώην μέλος του καναδικού κοινοβουλίου και υφυπουργό Εξωτερικών για Υποθέσεις Ασίας-Ειρηνικού, και τον Ντέηβιντ Μάτας (David Matas, γεν. 1943), Καναδό δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα να ερευνήσουν την υπόθεση. Τον Ιούλιο του 2006, δημοσίευσαν μια έκθεση και στη συνέχεια ένα βιβλίο με τον τίτλο Bloody Harvest, που τεκμηριώνει τα εγκλήματα της κινεζικής κυβέρνησης. Μέρος του περιεχομένου αποτελούν και ηχογραφημένες τηλεφωνικές συνομιλίες με γιατρούς σε κινεζικά νοσοκομεία μεταμοσχεύσεων, οι οποίοι παραδέχονται ότι αφαίρεσαν όργανα από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Οι Κίλγκουρ και Μάτας συνέπραξαν επίσης με τον Αμερικανό ερευνητή Ήθαν Γκάτμαν (Ethan Gutmann, γεν. 1958) για την αναθεώρηση του BLoody Harvest το 2014, ο οποίος δημοσίευσε επίσης το βιβλίο του «The Slaughter» (Η σφαγή) το 2014.
«Καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών από την έναρξη της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ, υπήρξαν πολύ μεγάλοι αριθμοί ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στο σύστημα των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας της Κίνας, που κυμαίνονται από μισό εκατομμύριο έως ένα εκατομμύριο άτομα», είπε ο Γκάτμαν.
Οι τρεις ερευνητές χαρακτήρισαν τη σφαγή, που συνεχίζεται στην Κίνα εδώ και 24 χρόνια, ψυχρή γενοκτονία.
Τον Φεβρουάριο του 2019 προέκυψαν κι άλλα σημαντικά στοιχεία: νέα έρευνα, που διεξήχθη από ανεξάρτητους ερευνητές μέσω τηλεφωνημάτων σε 16 γιατρούς από 12 νοσοκομεία στην Κίνα, κατέδειξε ότι η συλλογή οργάνων από οπαδούς του Φάλουν Γκονγκ έχει γίνει πλέον κάτι το συνηθισμένο. Κανένας από τους γιατρούς – όλοι κορυφαίοι παράγοντες στον τομέα της μεταμόσχευσης οργάνων στην Κίνα – δεν εξεπλάγη, σοκαρίστηκε ή θύμωσε όταν ρωτήθηκε εάν τα συλλεγμένα όργανα ανήκουν σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Από τους 16 γιατρούς, οι 10 επιβεβαίωσαν ότι πηγή των οργάνων ήταν οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ. Οι υπόλοιποι δεν αρνήθηκαν ρητά ότι είχαν πάρει όργανα από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ή απέφυγαν να απαντήσουν στην ερώτηση.
Πορεία στην Ουάσιγκτον για την απελευθέρωση των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και τον τερματισμό της δίωξής τους. (Edward Dye/The Epoch Times)
«Υπό τέτοιες συνθήκες, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα εξακολουθούν να διατηρούν την πίστη τους στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας και συνεχίζουν να λένε ειρηνικά την αλήθεια στον λαό της Κίνας, παρά τον κίνδυνο για τη ζωή τους», είπε ο Τζορτζ Μέισον, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ και Επισκέπτης Καθηγητής σε Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ. «Νομίζω ότι όταν τελειώσει αυτό το κομμάτι της ιστορίας, οι άνθρωποι στο μέλλον θα δουν και θα καταλάβουν πόσα έχουν υποφέρει οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ, τι έχουν κάνει και τι σημαίνει όλο αυτό για το κινεζικό έθνος.»
«Σχεδόν κάθε θέατρο στο οποίο πηγαίνουμε, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, από την ίδρυση του Σεν Γιουν, έχει δεχτεί είτε ένα τηλεφώνημα είτε μια επιστολή από την κινεζική πρεσβεία ή το κινεζικό προξενείο, που ασκεί πίεση για να μην μας αφήσουν να παίξουμε», λέει ο τελετάρχης του Σεν Γιουν Τζάρεντ Μάντσεν.
Από τον εκβιασμό θεάτρων και κυβερνήσεων μέχρι την καταστροφή των ελαστικών των λεωφορείων του θιάσου, το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς έχει δείξει ότι μπορεί να φτάσει στα άκρα για να υπονομεύσει το Shen Yun Performing Arts, ένα θίασο παραστατικών τεχνών με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Καθώς το Σεν Γιουν εγκαινιάζει την παγκόσμια περιοδεία του 2024, συνάντησα τον κο Μάντσεν και τη μαέστρο του Σεν Γιουν Γινγκ Τσεν για να μάθω περισσότερα για την ιστορία τους, την αποστολή τους και τον τρόπο με τον οποίο αψηφούν την παγκόσμια εκστρατεία προπαγάνδας που διεξάγει το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς εναντίον τους.
Ο Τζάρεντ Μάντσεν είναι ο παρουσιαστής, αυτός που προλογίζει τις ιστορίες που παρουσιάζονται, ώστε το κοινό να τις κατανοεί καλύτερα. Όπως μας εξηγεί, αυτό που κάνει το Σεν Γιουν τόσο ξεχωριστό είναι ότι αποτελεί τον κορυφαίο θίασο κλασικού κινεζικού χορού στον κόσμο. Οι παραστάσεις του ζωντανεύουν την ιστορία, τις πεποιθήσεις και την πνευματικότητα που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια των 5.000 ετών του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, ενώ υπάρχουν 8 ομάδες που δίνουν ταυτόχρονα παραστάσεις σε περισσότερες από 150 πόλεις στον κόσμο.
Επιπλέον, κάτι που διαφοροποιεί περαιτέρω το Σεν Γιουν από τους άλλους θιάσους κλασικού κινεζικού χορού είναι ότι η έδρα του δεν είναι στην Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι δεν ελέγχεται από την κινεζική κυβέρνηση και, κατ’ επέκταση, δεν είναι φορέας της πολιτικής προπαγάνδας του κομμουνιστικού καθεστώτος της χώρας.
Κάθε στοιχείο προπαγάνδας αλλοιώνει την αληθινή φύση της τέχνης του κλασικού κινεζικού χορού, η οποία, σύμφωνα με τον κο Μάντσεν, είναι να υμνεί το θείον, το οποίο αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, όντας παρόν σε όλες τις εκφάνσεις του και μέσω των ποικίλων φιλοσοφικών και πνευματικών σχολών που αναπτύχθηκαν στην Κίνα κατά τη διάρκεια των αιώνων. Ο κομμουνισμός, από την άλλη, είναι μια αθεϊστική και υλιστική ιδεολογία, που αντιτίθεται ευθέως στην πίστη στο θεϊκό στοιχείο.
Κατά συνέπεια, οι θίασοι κλασικού κινεζικού χορού που προέρχονται από την Κίνα έχουν ως στόχο την προώθηση αυτής της παραδοσιακής τέχνης χωρίς το στοιχείο της πνευματικότητας.
Τζάρεντ Μάντσεν: Προάγοντας τη σοφία του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού
Ο κος Μάντσεν έχει παιδιόθεν στενή σχέση με τον κινεζικό πολιτισμό, παρόλο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αϊόβα των ΗΠΑ. Η έλξη που του ασκούσαν η διδασκαλία του Λάο Τσε και η βουδιστική διδασκαλία αναπτύχθηκε χάρη σε έναν Κινέζο δάσκαλο που ήρθε στο σχολείο του όταν εκείνος πήγαινε στο Γυμνάσιο, με τον οποίο άρχισε να μαθαίνει την κινεζική γλώσσα. Έτσι, μπόρεσε να εκμεταλλευτεί πλήρως την ευκαιρία που του δόθηκε στα 17 του να συμμετάσχει σε ένα σχολικό πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών, το οποίο έδινε τη δυνατότητα σε ξένους μαθητές να σπουδάσουν για έναν χρόνο στην Κίνα.
Τελείωσε εκεί το σχολείο και παρέμεινε για να σπουδάσει παραδοσιακή κινεζική ιατρική. Καθώς βαθύτερη επιθυμία του ήταν να μπορέσει να μεταγγίσει στη Δύση τη σοφία του κινεζικού πολιτισμού, αναζητούσε και προσπαθούσε να γνωρίσει τις διάφορες πρακτικές που ασκούνταν στη χώρα. Μία από αυτές ήταν και το Φάλουν Γκονγκ, το οποίο, το 1996, άκμαζε στην Κίνα, καθώς πρόσφερε στον κόσμο όχι μόνο σωματικά οφέλη, βελτίωση της υγείας και θεραπεία από ανίατες ασθένειες, αλλά και, το βασικότερο, μια εκ νέου ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με την αληθινή παράδοση της χώρας και τον ημιθεϊκό πολιτισμό των προγόνων τους.
Στιγμιότυπο από μία από τις ιστορίες του Σεν Γιουν, που αναφέρεται στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στη σύγχρονη Κίνα. Η κοπέλα μπροστά κρατά πανό με τις λέξεις «Τζεν, Σαν, Ρεν» (Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα), ενώ οι άντρες πίσω της ετοιμάζονται να τη χτυπήσουν, όπως έκαναν και με τους άλλους ασκούμενους, που φαίνονται ξαπλωμένοι στο πάτωμα, οι οποίοι φορούν τα χρώματα του Φάλουν Γκονγκ.
Ωστόσο, αυτό οδήγησε τελικά στην καταδίκη και τη δίωξη του από το κομμουνιστικό καθεστώς, που ένιωσε να απειλείται από τη μεγάλη λαοφιλία του.
Όταν ο κος Μάντσεν επέστρεψε στις ΗΠΑ το 1999, λίγο πριν ξεκινήσει η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ, το όραμα του να μεταφέρει την πνευματικότητα του κινεζικού πολιτισμού στην πατρίδα του, παρέμεινε ζωντανό. Το 2007, ήρθε σε επαφή με τον νέο τότε θίασο Σεν Γιουν, που είχε ιδρυθεί από Κινέζους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους λόγω της δίωξης της άσκησης και οι οποίοι είχαν επίσης το όραμα να αναβιώσουν και να προσφέρουν στον κόσμο τα βαθιά νοήματα της παράδοσής τους, ζωντανεύοντας στη σκηνή 5.000 πολιτισμού.
Από τότε, ο κος Μάντσεν βοηθά κάθε βράδυ, στα κατάμεστα θέατρα, το κοινό να κατανοήσει καλύτερα τη μακραίωνη κινεζική κουλτούρα, που στηρίζεται στην αρμονία μεταξύ ουρανού, γης και ανθρώπων.
Διώκοντας την τέχνη και το θείον
Η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ και του Σεν Γιουν από το ΚΚΚ συνδέονται στενά, καθώς και στις δύο περιπτώσεις διαφαίνεται η προσπάθεια καταστολής εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος της αναβίωσης της πνευματικότητας του κινεζικού πολιτισμού.
Όπως καταθέτει ο κος Μάντσεν, σχεδόν κάθε θέατρο στον κόσμο που προγραμμάτισε παραστάσεις του Σεν Γιουν έχει δεχτεί μηνύματα ή τηλεφωνήματα από την κινεζική πρεσβεία ή προξενείο για την ακύρωση των παραστάσεων. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, δεν είναι λίγες οι φορές που προσφέρθηκαν και οικονομικά οφέλη στα θέατρα. Ωστόσο, σχεδόν κανένα θέατρο δεν έχει υποκύψει στις πιέσεις της κινεζικής κυβέρνησης. Οι εξαιρέσεις αφορούν (εκτός από τη χώρα μας) τη Νότιο Κορέα, το Βιετνάμ, την Ταϊλάνδη και την Ινδονησία.
Για τους δυτικούς, ίσως, είναι ακατανόητη η εμμονή του ΚΚΚ κατά του Σεν Γιουν, εμμονή που φτάνει σε σημεία δολιοφθοράς. Η κα Τσεν εξηγεί ότι μείζων παράγοντας είναι η αδυναμία ελέγχου του περιεχομένου των παραστάσεων του Σεν Γιουν, ενώ όλοι οι θίασοι της Κίνας και κάθε μορφή τέχνης, όπως και τα ΜΜΕ, υπόκεινται σε αυστηρότατη κυβερνητική λογοκρισία. Επιπλέον, στις παραστάσεις του Σεν Γιουν αποκαλύπτονται οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα και πολλά από τα εγκλήματα του καθεστώτος, όπως η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων, που λαμβάνει χώρα μέχρι και σήμερα, με κύρια θύματα τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Αυτό, σε συνδυασμό με τη σαφή προώθηση της ιδέας των θεϊκών κόσμων που αλληλεπιδρούν με τον ανθρώπινο, είναι τα δύο βασικά στοιχεία που προκαλούν τις εχθρικές αντιδράσεις του ΚΚΚ και την έλλειψη ανοχής του απέναντι στον Θίασο Παραστατικών Τεχνών Σεν Γιουν, ο οποίος – φυσικά – απαγορεύεται να εμφανιστεί στην Κίνα.
Φέρνοντας το θεϊκό φως στον ανθρώπινο κόσμο
Η ανταπόκριση του κοινού, όπως φαίνεται από τις πάμπολλες συνεντεύξεις θεατών στους Epoch Times, στο περιεχόμενο και την καλλιτεχνική αρτιότητα των παραστάσεων του Σεν Γιουν ξεπερνά το συνηθισμένο.
Πολλοί είναι αυτοί που φεύγουν από την παράσταση έχοντας νιώσει μεγάλη ψυχική ανάταση, κάθαρση, χαρά, ευδαιμονία. Πολλοί, επίσης, έχουν δηλώσει ότι ήταν μια υπερβατική εμπειρία.
Οι χορογραφίες, οι μουσικές συνθέσεις και η εκτέλεση και των δύο είναι ανώτατου επιπέδου.
Η Γινγκ Τσεν, η οποία έχει τη μουσική διεύθυνση, μας λέει λίγα λόγια για την ιδιαιτερότητα της συμφωνικής ορχήστρας του Σεν Γιουν:
«Πρόκειται για ένα μοναδικό μείγμα παραδοσιακών κινεζικών οργάνων και κλασικών δυτικών οργάνων, όπως τα τυπικά έγχορδα, τα ξύλινα πνευστά, τα χάλκινα πνευστά και τα κρουστά. Το αποτέλεσμα είναι μια θαυμάσια σύνθεση ηχοχρωμάτων, που ναι μεν προκαλούν έκπληξη σε μεγάλο μέρος του κοινού μας, αλλά ταυτόχρονα ηχούν οικεία λόγω της δυτικής ενορχήστρωσης.
Η Συμφωνική Ορχήστρα του Σεν Γιουν συνδυάζει τα κλασικά όργανα μιας δυτικού τύπου συμφωνικής ορχήστρας μαζί με παραδοσιακά κινεζικά όργανα, όπως το έρχου.
»Μπορείτε επίσης να ακούσετε τις παραδοσιακές ανατολικές μελωδίες να παίζονται από το έρχου και το πιπά. Η μουσική είναι πρωτότυπη και δημιουργήθηκε ειδικά για κάθε έναν από τους χορούς που παρουσιάζονται στη σκηνή. Αυτή η ορχήστρα είναι μοναδική στο είδος της και πιστεύω ότι είναι η πρώτη στον κόσμο που ενσωματώνει μόνιμα παραδοσιακά κινεζικά και δυτικά όργανα.»
Κάτι άλλο που έχει αναδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι η ενότητα των χορευτών. Ο κόσμος λέει ότι φαίνεται να κινούνται σαν ένα σώμα και ότι υπάρχει μια ροή πέραν των λέξεων.
Τόσο οι χορευτές όσο και οι μουσικοί περνούν από σκληρή εκπαίδευση και είναι απολύτως αφιερωμένοι στην τέχνη τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
«Πολλά από τα επιτεύγματα του Σεν Γιουν πιστώνονται στην πνευματική πρακτική που ακολουθούν οι καλλιτέχνες. Αυτό σημαίνει ότι προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με τις αρχές του Τζεν-Σαν-Ρεν. Το Τζεν συνήθως μεταφράζεται ως αλήθεια ή γνησιότητα. Το Σαν σημαίνει να είσαι ευγενικός και συμπονετικός. Το Ρεν είναι κάτι αρκετά βαθύ και χρειάζονται αρκετές λέξεις για να περιγραφεί. Μεταφράζεται ως ανοχή ή ανεκτικότητα, αλλά σημαίνει επίσης αυτοπειθαρχία. Σημαίνει να είσαι ανθεκτικός σε κάθε είδους διαφορετικές καταστάσεις. Σημαίνει να έχεις υπομονή και να μπορείς να ανταπεξέρχεσαι σε δύσκολες προκλήσεις», προσθέτει η κα Τσεν.
Οι αρχές που ακολουθούν προτρέπουν τους καλλιτέχνες να μην εφησυχάζουν ποτέ, αλλά πάντοτε να αναζητούν το πώς μπορούν να γίνουν ακόμη καλύτεροι, το τι δεν πήγε και τόσο καλά σε μία παράσταση και τι μπορεί να βελτιωθεί στην επόμενη. Παρά το ότι για το κοινό όλα φαίνονται πάντα τέλεια, οι καλλιτέχνες δεν παύουν να επιδιώκουν να κατακτήσουν ανώτερα επίπεδα.
Η ισχύς εν τη καλλιτεχνική ενώσει
Στο Σεν Γιουν δίνουν προτεραιότητα στην ομαδική δουλειά. Πάντοτε, μετά από κάθε παράσταση, οι συντελεστές μαζεύονται για να σχολιάσουν το πώς πήγαν τα πράγματα γενικά, αλλά και ατομικά. Στις ΗΠΑ, όπου προετοιμάζουν τη νέα περιοδεία, οι πρόβες της μίας ομάδας παρακολουθούνται από όλες τις άλλες. Οι ομάδες συναντώνται και ανταλλάσσουν τις απόψεις και τις κρίσεις τους.
Το χρονοδιάγραμμά τους είναι αυστηρό. Καθώς κάθε χρόνο ο θίασος ανεβάζει καινούρια παράσταση, με νέες ιστορίες, χορογραφίες, μουσικές συνθέσεις και κοστούμια, μόλις τελειώνει η περιοδεία τους τον Μάιο (διαρκεί από τα μέσα Δεκέμβρη μέχρι τα μέσα Μάη), μετά από μια σύντομη ανάπαυλα, ξεκινούν το καλοκαίρι οι ετοιμασίες για την επόμενη χρονιά. Το φθινόπωρο είναι αφιερωμένο στις πρόβες.
Οι απαιτήσεις και ο πήχης βρίσκονται πάρα πολύ ψηλά στον θίασο του Σεν Γιουν. «Χρειάζεται πάθος για τελειότητα. Όσο κι αν βοηθά η πνευματική άσκηση, τίποτα δεν γίνεται χωρίς σκληρή δουλειά. Χρειάζεται αφοσίωση, αποφασιστικότητα και καρδιά, ώστε να αντιμετωπίζονται οι προκλήσεις», λέει η κα Τσεν, προσθέτοντας:
«Πιστεύω ότι δημιουργούμε κάτι πραγματικά ξεχωριστό, μοναδικό και εκπληκτικό. Αισθάνομαι τόσο περήφανη για αυτό που έχουμε πετύχει, φτιάχνοντας μια παράσταση παγκόσμιας κλάσεως. Προέρχεται από την καρδιά, τη θέληση, την αντοχή και την αφοσίωση, από όλα αυτά. Σημαίνει συνεχή ενασχόληση και αυτοθυσία, αλλά αξίζει τον κόπο. Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί κάτι εξαιρετικό.»
Οι κόποι τους δεν πηγαίνουν χαμένοι. Όπως αναφέρει ο κος Μάντσεν, τα πρόσωπα των θεατών, ακόμα και από την αρχή της παράστασης, φανερώνουν πολλές φορές την έντονη συγκίνησή τους. «Είναι μία σχεδόν υπερβατική εμπειρία. Πραγματικά μεταφέρουμε τους ανθρώπους σε εκείνες τις διαφορετικές εποχές, στον ουρανό και στα βάθη της ιστορίας. Αυτό που με συγκινεί και με κινητοποιεί περισσότερο είναι να βλέπω τις μαγεμένες εκφράσεις στα πρόσωπα των θεατών και να διαβάζω τις συνεντεύξεις τους αργότερα», συμπληρώνει.
Το παρόν άρθρο αποτελεί σύνοψη της συνέντευξης που έδωσαν στον Τζαν Τζέκιλεκ για την εκπομπή «American Thought Leaders» οι Τζάρεντ Μάντσεν και Γινγκ Τσεν, μέλη του Θιάσου Παραστατικών Τεχνών Σεν Γιουν. Μπορείτε να διαβάσετε ή να παρακολουθήσετε τη συνέντευξή τους εδώ.
Αναμφισβήτητα, ένα από τα σημαντικότερα έγγραφα στην ιστορία του σύγχρονου πολιτισμού, η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, προέκυψε από τις στάχτες μιας γενοκτονίας, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό το πρωτοποριακό έγγραφο εγκρίθηκε στο Παρίσι στις 10 Δεκεμβρίου 1948 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε, έπρεπε να υποφέρουν τόσοι πολλοί για να αφυπνιστεί η συλλογική μας συνείδηση; Μια επέτειος μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε αυτό το ερώτημα και να στοχαστούμε για την αξιοπρέπεια και τον σκοπό κάθε ανθρώπινου όντος.
Από πολλές απόψεις, η διακήρυξη ήταν επιτυχής. Λειτούργησε ως φάρος ελπίδας για όσους υποφέρουν από δικτατορίες και ενθάρρυνε άλλους να προστατεύουν τους ευάλωτους. Εάν δεν είχαμε μια επίσημη δήλωση που να διασφαλίζει το δικαίωμά μας στη ζωή, το δικαίωμα στην ελευθερία και το δικαίωμα στην προσωπική ασφάλεια, δυστυχώς τόσο τα θύματα όσο και οι υποστηρικτές θα μπορούσαν να τα ξεχάσουν εντελώς.
Οι άνθρωποι με συνείδηση μπορεί να θεωρούν δεδομένο ότι κανείς δεν πρέπει να κρατείται σε καθεστώς δουλείας και να υποβάλλεται σε βασανιστήρια – ωστόσο, αυτά τα δικαιώματα εξαχνώνονται σε χώρες και περιοχές όπου η διακήρυξη δεν θεωρείται κατευθυντήρια γραμμή.
Αυτό το έχουμε παρατηρήσει ξανά και ξανά στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, τα οποία, όπως οι ομώνυμοι πόλοι ενός μαγνήτη, απωθούνται από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στην περίπτωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας – η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με τη Δημοκρατία της Κίνας, γνωστή και ως Ταϊβάν. Δύο κοινωνικά συστήματα, δύο τρόποι χειρισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το δεύτερο αντικατοπτρίζει την επιτυχία της Οικουμενικής Διακήρυξης – το πρώτο είναι μια συνεχής υπενθύμιση της αποτυχίας της.
Στις κοινωνίες που κυβερνά, ο κομμουνισμός εκτοπίζει όχι μόνο την πίστη στον Θεό, αλλά και τον βασικό σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή, ο οποίος μπορεί να πραγματωθεί μόνο σε μια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία. Μια από τις πιο κατάφωρες απάτες του κομμουνισμού είναι ο ισχυρισμός του ότι υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού, ωστόσο η Οικουμενική Διακήρυξη το καθιστά σαφές: οι κομμουνιστικές κυβερνήσεις περιφρονούν την ελευθερία των πολιτών.
Το 2017, ο ηγέτης του Ανώτατου Δικαστηρίου της Κίνας αποτύπωσε αυτό το σημείο με σαφήνεια όταν δήλωσε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) είναι πρακτικά υπεράνω του κινεζικού συντάγματος, το οποίο προστατεύει τις βασικές ελευθερίες, περιλαμβανομένων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι μια πνευματική πειθαρχία που ανήκει στην παράδοση της βουδιστικής καλλιέργειας διώκεται από ένα καθεστώς που περιφρονεί τα ανθρώπινα δικαιώματα; Έχοντας ως βασικές του αρχές την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα, το Φάλουν Γκονγκ είναι εναρμονισμένο με ορισμένες αρχές της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ωστόσο, το κινεζικό καθεστώς διώκει και βασανίζει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, δολοφονώντας τους για να συλλέξει τα όργανά τους με τον σκοπό να τα χρησιμοποιήσει σε μεταμοσχεύσεις – μια θηριωδία που έχω προσπαθήσει να αναδείξω διεθνώς.
Ως μια βάναυσα διωκόμενη ομάδα, το Φάλουν Γκονγκ είναι ένα σύμβολο και μια υπενθύμιση για την ανθρωπότητα. Αν του δινόταν η ευκαιρία, το ΚΚΚ θα εξαφάνιζε πιθανότατα τη διακήρυξη. Αυτό θα άνοιγε τις πόρτες για το κινεζικό καθεστώς να μεταχειριστεί τον υπόλοιπο κόσμο όπως έχει μεταχειριστεί το Φάλουν Γκονγκ.
Έχουμε ήδη πάρει μια γεύση από τη θρασύτητα της Κίνας, που επέτρεψε στον ιό COVID-19 να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο στις αρχές του 2020, που υποστηρίζει τη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, που προμηθεύει όπλα σε τρομοκρατικές οργανώσεις στη Μέση Ανατολή και που προώθησε πρόδρομες ουσίες της φαιντανύλης στο Μεξικό, γεγονός που οδήγησε στο θάνατο 100.000 Αμερικανών.
Ο αριθμός των θανάτων είναι συγκλονιστικός, αλλά αυτό που είναι ακόμη πιο εκπληκτικό είναι ότι όσοι τιμούν την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απλώς παρακολουθούν παθητικά. Η διεθνής κοινότητα έχασε την ευκαιρία να αντιδράσει αποφασιστικά όταν η είδηση της αναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ήρθε για πρώτη φορά στο φως το 2006. Η ιερότητα του ανθρώπινου σώματος παραβιάζεται στην Κίνα για περισσότερα από 20 χρόνια και μαζί της η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ενώ οι υποστηρικτές της διακήρυξης έχουν να διηγηθούν πολλές ιστορίες επιτυχίας, έχουν επίσης γίνει μάρτυρες αρκετών παραβιάσεων. Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ότι η διεθνής κοινότητα έχει αποτύχει σε κάποιο βαθμό να υιοθετήσει και να υπερασπιστεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα – και τη βασική κοινή λογική. Τι μπορεί να γίνει;
Κάθε άνθρωπος και κάθε κυβέρνηση πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι αναφαίρετα, να μην διακυβεύονται και να μην ξεχνιούνται ποτέ. Αν αποτύχουμε να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα κάθε ατόμου, πέφτουμε θύματα εκείνων που εκτιμούν την εξουσία και τον έλεγχο πάνω από την ανθρώπινη ευημερία.
Στην 75η επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πρέπει όχι μόνο να αναγνωρίσουμε τα επιτεύγματα αυτού του κρίσιμου εγγράφου, αλλά και να αναλάβουμε δράση για να εγγυηθούμε τη συνέχιση της επιτυχίας του. Στην περίπτωση του Φάλουν Γκονγκ και των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από τους οπαδούς του, θα πρέπει να γίνουμε συνήγοροί τους.
Η ατζέντα του ΚΚΚ για τη συλλογή των ζωτικών οργάνων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ καθοδηγείται από την πρόθεση να εξαλείψει και να καταστρέψει το Φάλουν Γκονγκ. Γιατί; Επειδή το ΚΚΚ βλέπει τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων ως την ιδανική λύση για να καταστείλλει το Φάλουν Γκονγκ και να εμποδίσει την ανθρωπότητα να μάθει γι’ αυτή την ειρηνική πρακτική. Το κινεζικό καθεστώς δεν θέλει να μάθει ο κόσμος για την καλοσύνη που έχει φέρει το Φάλουν Γκονγκ στους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Όπως και τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι αρχές του Φάλουν Γκονγκ για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα είναι αρχές που συντελούν στην ευημερία της ανθρωπότητας.
Αν θέλετε να κάνετε ένα δώρο για την 75η επέτειό της στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, υπερασπιστείτε τις αρχές του Φάλουν Γκονγκ και καταπολεμήστε τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων μιλώντας ανοικτά για αυτές.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.
Εγκρίνουν οι Καθολικοί Χριστιανοί της Κίνας τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ που συμβαίνει στη χώρα τα τελευταία 24 χρόνια;
Φαίνεται πως αυτή την εντύπωση θέλει να δημιουργήσει το κινεζικό καθεστώς, με την πρόσφατη αναδημοσίευση καταδίκης της πνευματικής άσκησης που ο Φου Τιεσάν, τότε επικεφαλής της Πατριωτικής Καθολικής Ένωσης (PCA) ή Πατριωτικής Καθολικής Εκκλησίας είχε δημοσιεύσει το 2001.
Η δήλωση, η οποία τώρα αναδημοσιεύτηκε από την Ένωση της Κίνας κατά των Κακόβουλων Λατρειών (China Anti-Cult Association), ουσιαστικά υποστηρίζει την προσπάθεια του ΚΚΚ να εξαλείψει την πρακτική.
Φυσικά, δεδομένου ότι ο Φου (1931-2007) είχε αποσχιστεί από τη Ρώμη, απορρίπτοντας κάθε προσπάθεια συμφιλίωσης, μάλλον δεν θα έπρεπε να θεωρείται αυθεντία για το τι συνιστά «αίρεση». Στην πραγματικότητα, ως επικεφαλής της Πατριωτικής Καθολικής Ένωσης, η οποία ιδρύθηκε από το ΚΚΚ το 1957 για την επιτήρηση, τον συμβιβασμό και τον έλεγχο των Καθολικών της Κίνας, ήταν μέρος του ίδιου του ΚΚΚ. Για να υπογραμμίσει ακόμη περισσότερο τους στενούς δεσμούς του με τους κομμουνιστές, αναδείχθηκε σε αντιπρόεδρο της μόνιμης επιτροπής του νομοθετικού σώματος της Κίνας, του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου, από το 2003 μέχρι τον θάνατό του το 2007.
Σε κάθε περίπτωση, η καταγγελία του Φου για το Φάλουν Γκονγκ ήταν δριμεία. Υποστήριξε ότι «αγνοούσε τις βασικές ηθικές και δεοντολογικές αρχές των ανθρώπων … και απερίσκεπτα καταπατούσε τα ανθρώπινα όντα, κατέστρεφε την ανθρώπινη φύση και δεν είχε κανένα σεβασμό για τις ανθρώπινες ζωές».
Ωστόσο, αυτό ακούγεται περισσότερο σαν περιγραφή του ΚΚΚ παρά του Φάλουν Γκονγκ, το οποίο είναι μια πρακτική διαλογισμού βασισμένη στις αρχές της «αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας».
Είναι πιθανό ότι το 2001 ο Φου δεν γνώριζε ότι μια πανεθνική εκστρατεία βρισκόταν σε εξέλιξη για τη συντριβή του κινήματος και ότι ένας τεράστιος αριθμός ασκουμένων είχε ήδη συλληφθεί και βασανιστεί βάναυσα, ενώ κάποιοι εξ αυτών δολοφονούνταν κρυφά για τα όργανά τους. Η δίωξη είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 1999 και εξακολουθούσε να εντείνεται. Δεδομένου, ωστόσο, του πόσο καλά δικτυωμένος ήταν μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα, προσωπικά δεν θα έδινα σε αυτόν τον «πατριώτη επίσκοπο» το πλεονέκτημα της αμφιβολίας.
Τώρα, βέβαια, δύο δεκαετίες αργότερα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι σημερινοί ηγέτες της Πατριωτικής Καθολικής Ένωσης της Κίνας είναι ενήμεροι για τη συνεχιζόμενη δίωξη. Πράγματι, ολόκληρος ο κόσμος γνωρίζει τις φρικαλεότητες που υφίστανται οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, μαζί με πολλούς άλλους διεθνείς οργανισμούς και χώρες, έχει δημοσιεύσει εκθέσεις που τεκμηριώνουν το πλήθος των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει το ΚΚΚ στην προσπάθειά του να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αναπαριστούν κατά τη διάρκεια εκδήλωσης μια εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων, για να καταγγείλουν την εν λόγω πρακτική που το ΚΚΚ εφαρμόζει όλα τα χρόνια της δίωξης σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Ταϊβάν, 23 Απριλίου 2006. (Patrick Lin/AFP μέσω Getty Images)
Τι μπορούμε λοιπόν να σκεφτούμε για τον ισχυρισμό της Ένωσης κατά των Κακόβουλων Λατρειών ότι η αναδημοσίευση της επίθεσης του Φου κατά του Φάλουν Γκονγκ εγκρίθηκε από την Πατριωτική Καθολική Ένωση;
Δεδομένου ότι η Πατριωτική Καθολική Ένωση, όπως και όλες οι εγκεκριμένες θρησκευτικές ομάδες στην Κίνα του Σι Τζινπίνγκ, βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχο του Τμήματος Εργασίας του Ενιαίου Μετώπου του ΚΚΚ, αυτό είναι πιθανώς αλήθεια. Ο σημερινός ηγέτης της, ο Επίσκοπος του Πεκίνου Λι Σαν, έχει την εμπιστοσύνη του ΚΚΚ για «να ενώσει και να οδηγήσει τον τεράστιο αριθμό των καθολικών να αποδεχτούν τη σκέψη του Σι Τζινπίνγκ ως οδηγό τους». Πράγματι, έχει δεσμευτεί να το κάνει.
Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ο Επίσκοπος Λι να αλλάξει τη γραμμή του, αλλά δεν θα έπρεπε το Βατικανό να διαμαρτυρηθεί για την απατηλή προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος να εμπλέξει την Πατριωτική Καθολική Ένωση της Κίνας στη συνεχιζόμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ;
Πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας Κίνας-Βατικανού του 2018, οποιαδήποτε δήλωση της Πατριωτικής Καθολικής Ένωσης σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ θα είχε απορριφθεί αμέσως από το Βατικανό. Εξάλλου, η ΠΚΕ ήταν κάτι ελάχιστα περισσότερο από ένα δημιούργημα του ΚΚΚ. Αν τα κομμουνιστικά αφεντικά της της έλεγαν να επιτεθεί σε μια ανεξάρτητη θρησκευτική οργάνωση που αρνούνταν να υποταχθεί στο επίσημα αθεϊστικό ΚΚΚ, θα το έκανε.
Αλλά το ζήτημα περιπλέκεται από τη συγκεκριμένη συμφωνία, η οποία δημιούργησε μια αύρα νομιμότητας γύρω από την Πατριωτική Καθολική Ένωση αναγνωρίζοντας τους επισκόπους-μέλη της ως νόμιμους. Ο Επίσκοπος Λι, για παράδειγμα, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Φου Τιεσάν, είναι νόμιμος επίσκοπος και έχει καλή σχέση με την Καθολική Εκκλησία.
Τον Μάιο του 2018, συναντήθηκα με τον γραμματέα του Βατικανού, τον καρδινάλιο Πιέτρο Παρολίν, και εξέθεσα τους λόγους για τους οποίους η υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας με το ΚΚΚ θα ήταν λάθος. Ανέφερα τους νέους κανονισμούς που διέπουν τη θρησκευτική δραστηριότητα, οι οποίοι τέθηκαν σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2018 και καλούσαν τους κρυφούς επισκόπους και τους ιερείς να υποταχθούν στις κομμουνιστικές αρχές ως προϋπόθεση για να παραμείνουν στη διακονία.
Ο καρδινάλιος Παρολίν απέρριψε την ανησυχία μου, λέγοντας: «Δεν έχουμε αντίρρηση στην απαίτηση να εγγραφούν όλοι στις αρχές».
Αλλά αυτή δεν ήταν μια απλή «εγγραφή». Στα χέρια του Κομμουνιστικού Κόμματος, διαστρεβλώθηκε σε απαίτηση να ενταχθούν όλοι οι κληρικοί στη σχισματική Πατριωτική Καθολική Ένωση και να ομολογήσουν ότι η πρώτη τους πίστη ήταν στο επίσημα αθεϊστικό Κόμμα-Κράτος και όχι στον Θεό.
Τον επόμενο χρόνο, το Βατικανό επέτεινε τη σύγχυση με την έκδοση «ποιμαντικών οδηγιών», που πρότειναν σε όσους κληρικούς δέχονταν πιέσεις να ενταχθούν στην Πατριωτική Καθολική Εκκλησία να «διευκρινίσουν εγγράφως» ότι εντάσσονται υπό διαμαρτυρία και εξακολουθούν να «παραμένουν πιστοί στις αρχές του Καθολικού δόγματος». Ή, αν αυτό δεν είναι δυνατόν, ότι θα πρέπει να διαμαρτυρηθούν προφορικά και παρουσία μάρτυρα.
Ως κάποιος που έχει συλληφθεί στην Κίνα και έχει αναγκαστεί να γράψει μια «ομολογία», μπορώ προσωπικά να βεβαιώσω ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα να επιτραπεί σε έναν «πολιορκημένο» ιερέα είτε να καλέσει μάρτυρες είτε να τροποποιήσει την «εγγραφή» του με οποιονδήποτε τρόπο. Η πρόταση θα ήταν γελοία αν δεν ήταν τόσο παράλογη.
Αλλά το σαφές συμπέρασμα των «ποιμαντικών κατευθυντήριων γραμμών» είναι ότι η Πατριωτική Καθολική Ένωση δεν βρίσκεται σε κοινωνία με τη Ρώμη.
Η ένωση παραμένει σήμερα, όπως ήταν πάντα, μια ομάδα που ελέγχεται από το ΚΚΚ, τα τελευταία χρόνια μέσω του τμήματος του Ενιαίου Μετώπου.
Είναι γεγονός ότι το Βατικανό προσπαθεί να αγνοεί τον τρόπο με τον οποίο το ΚΚΚ παραβιάζει τη συμφωνία Κίνας-Βατικανού. Απέστρεψε τα μάτια του όταν πιστοί επίσκοποι και κληρικοί εξαναγκάστηκαν να ενταχθούν στην Πατριωτική Καθολική Ένωση. Κάνει μόνο ήπια παράπονα όταν χρίζονται ή μετατίθενται επίσκοποι χωρίς την προηγούμενη έγκρισή του.
Αλλά μου φαίνεται ότι η τελευταία κατάχρηση της Πατριωτικής Καθολικής Ένωσης πρέπει να προκαλέσει μία απάντηση από τη Ρώμη.
Το να υπονοείται ότι οποιαδήποτε επίσημα αναγνωρισμένη οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας εγκρίνει τις μαζικές συλλήψεις, φυλακίσεις και εκτελέσεις μελών μιας ειρηνικής πρακτικής, τις οποίες πραγματοποιεί το ΚΚΚ ασύδοτα, αποτελεί προσβολή για κάθε ζωντανό Καθολικό. Ο καρδινάλιος Ζεν του Χονγκ Κονγκ θεωρεί εδώ και καιρό ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ συνιστά παραβίαση της ελευθερίας της πίστης.
Η Ρώμη πρέπει να δηλώσει ξεκάθαρα ότι η Πατριωτική Καθολική Ένωση δεν εκπροσωπεί την Καθολική Εκκλησία και ότι δεν εγκρίνει την επίθεσή της στο Φάλουν Γκονγκ.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Μια ολοκληρωμένη έκθεση περιγράφει λεπτομερώς τις 24ετείς παρεμβάσεις του κινεζικού καθεστώτος στο εξωτερικό και την επέκταση της καταστολής του Φάλουν Γκονγκ στον Καναδά, αναδεικνύοντας την κλιμάκωση και τις τακτικές του για τη φίμωση της ομάδας και την καταστολή της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης τον αρνητικό αντίκτυπο αυτών των δραστηριοτήτων στους Καναδούς, καθώς το καθεστώς προωθεί τους ιδεολογικούς του στόχους.
Η έκθεση των 129 σελίδων, που κυκλοφόρησε από την Ένωση Φάλουν Ντάφα του Καναδά (FDAC) στις 25 Οκτωβρίου, τεκμηριώνει πολυάριθμες περιπτώσεις στη χώρα όπου άτομα ή φορείς επιδίδονται σε σωματικές και λεκτικές επιθέσεις, εκφοβισμό, παρενόχληση και κοινωνικό αποκλεισμό των μελών της πνευματικής άσκησης του Φάλουν Γκονγκ, που ονομάζεται επίσης Φάλουν Ντάφα.
Τα εν λόγω περιστατικά, που χρονολογούνται από την αρχή της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα το 1999, συχνά συνδέονται με την κινεζική πρεσβεία ή το προξενείο ή με τον βραχίονα εξωτερικής παρέμβασης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ).
Η έκθεση της FDAC σημειώνει ότι, επιδιώκοντας τον στόχο της «αλλοίωσης της δημόσιας αντίληψης για το Φάλουν Γκονγκ, μειώνοντας την υποστήριξη του κοινού στις εκκλήσεις των ασκουμένων για δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα», η επιχείρηση επιρροής του ΚΚΚ στις άλλες χώρες «επεκτείνεται και επηρεάζει αρνητικά το σύνολο του καναδικού κοινού”. Αυτό περιλαμβάνει τους πολιτικούς και πολλές άλλες πτυχές της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτειακής ζωής στον Καναδά.
Η αστυνομία συλλαμβάνει έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ στην πλατεία Τιενανμέν, ενώ το πλήθος παρακολουθεί. Πεκίνο, 1η Οκτωβρίου 2000. (Chien-min Chung/AP Photo)
Η έκθεση επισημαίνει ότι οι παρεμβάσεις του Πεκίνου στο εξωτερικό έχουν εξελιχθεί ώστε να γίνουν «πιο κρυφές και αδιόρατες». Κατά συνέπεια, η καναδική κοινή γνώμη έχει περιορισμένη επίγνωση, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνεται επαρκώς στο επίπεδο της απειλής.
«Το ΚΚΚ εκφοβίζει και χειραγωγεί τους εκλεγμένους αξιωματούχους στον Καναδά για να τους εμποδίσει να αντιμετωπίσουν τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων», δήλωσε η εκπρόσωπος της FDAC Γκρέις Γουόλενσακ σε συνέντευξη Τύπου στο Parliament Hill στις 25 Οκτωβρίου.
«Η διείσδυση του ΚΚΚ στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του Καναδά είναι εξαιρετικά ανησυχητική, καθώς υπονομεύει την ικανότητα της καναδικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει και να διορθώσει το ζήτημα της ίδιας της παρέμβασης», πρόσθεσε.
Διαβρώνοντας τις αξίες και τη διακυβέρνηση του Καναδά
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική πειθαρχία που έχει τις ρίζες της στις βουδιστικές παραδόσεις. Αποτελείται από πέντε διαλογιστικές ασκήσεις, μαζί με ηθικές αρχές που επικεντρώνονται στις αρχές της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας.
Άρχισε να διδάσκεται δημόσια στην Κίνα το 1992 και γρήγορα απέκτησε δημοτικότητα λόγω των πολλών θετικών επιδράσεων στην υγεία. Σύμφωνα με επίσημα κινεζικά στοιχεία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο αριθμός των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ είχε φτάσει να κυμαίνεται μεταξύ 70 και 100 εκατομμυρίων.
Ο τότε Κινέζος ηγέτης Τζιανγκ Ζεμίν έκρινε ότι η μεγάλη δημοτικότητα της άσκησης αποτελεί απειλή για τον ολοκληρωτικό έλεγχο του καθεστώτος και τον Ιούλιο του 1999 ξεκίνησε μια πανεθνική εκστρατεία μαζικών συλλήψεων και διώξεων με στόχο την εξάλειψή της.
«Αυτές οι παρεμβάσεις και η καταστολή αποτελούν προέκταση της εκστρατείας του ΚΚΚ για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα», αναφέρει η έκθεση. «Η εκστρατεία εξάλειψης συνεπάγεται μερικές από τις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν διαπραχθεί, συμπεριλαμβανομένων των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, που έχουν κριθεί ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και δυνητική γενοκτονία.»
Η Γκρέις Γουόλενσακ, εκπρόσωπος της Ένωσης Φάλουν Ντάφα του Καναδά (FDAC), σε συνέντευξη Τύπου στον Λόφο του Κοινοβουλίου στην Οττάβα, στις 25 Οκτωβρίου 2023. Η FDAC δημοσίευσε την πρώτη έκθεση σχετικά με τις παρεμβάσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας στον Καναδά και τη διακρατική καταστολή της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Ντάφα, που ονομάζεται επίσης Φάλουν Γκονγκ.
Η κα Γουόλενσακ σημείωσε ότι αυτή η εκστρατεία «δεν απειλεί μόνο την ασφάλεια και την προστασία της κοινότητας του Φάλουν Γκονγκ, αλλά διαβρώνει επίσης τις θεμελιώδεις αξίες και τη χρηστή διακυβέρνηση της καναδικής κοινωνίας».
Μέθοδοι επηρεασμού
Η έκθεση της FDAC αναφέρει ότι, ενώ η καταστολή του ΚΚΚ καλύπτει πολλούς τομείς της καναδικής κοινωνίας, η επιρροή του στον κυβερνητικό τομέα είναι «πρωτοφανής». Οι μέθοδοί του περιλαμβάνουν την αποστολή δυσφημιστικών επιστολών σε αξιωματούχους, τη διάδοση παραπληροφόρησης και την οργάνωση συγκεντρώσεων μέσω οργανώσεων που συνδέονται με το Τμήμα Εργασίας του Ενιαίου Μετώπου, μια κινεζική υπηρεσία που ασχολείται κυρίως με τις παρεμβάσεις στο εξωτερικό.
Μια «ανησυχητική τάση» είναι το πώς εξελίχθηκαν αυτές οι δυσφημιστικές επιστολές με την πάροδο του χρόνου. Αρχικά, αποστέλλονταν απευθείας από υψηλόβαθμους διπλωμάτες της κινεζικής πρεσβείας και των προξενείων. Τα τελευταία χρόνια, οι αποστολείς είναι περισσότερο άτομα που υποδύονται τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και στέλνουν τέτοιου είδους επιστολές με ψεύτικες ταυτότητες.
Η έκθεση αναφέρει μια περίπτωση του 2017, όπου η φιλελεύθερη βουλευτής Τζούντυ Σγκρο, συμπρόεδρος των Καναδικών Κοινοβουλευτικών Φίλων του Φάλουν Γκονγκ, έλαβε ένα παραπλανητικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από ένα άτομο που αυτοπροσδιοριζόταν ως «curry zhaoz». Ο αποστολέας περιελάμβανε μια εικόνα της κας Σγκρο με ακατάλληλο φόντο και μια δήλωση ότι η εικόνα θα κυκλοφορούσε ευρέως για να δείξει την υποστήριξή της στο Φάλουν Γκονγκ.
Μια άλλη αξιοσημείωτη τάση που εντοπίζεται στην έκθεση είναι η αυξανόμενη εξάρτηση αυτών των επιχειρήσεων από εικονικές οργανώσεις. Αυτό συνεπάγεται τη στρατολόγηση ιδιωτικών επιχειρήσεων και οργανώσεων πολιτών για να βοηθήσουν στην προώθηση της καταστολής του ΚΚΚ. Επικαλούμενη έναν μελετητή κινεζικών σπουδών, η έκθεση αναφέρει ότι συνολικά 204 οργανώσεις στον Καναδά έχουν αναγνωριστεί ως συνδεδεμένες με το Ενωμένο Μέτωπο. Η έκθεση δεν αποκάλυψε την ταυτότητα του μελετητή, λέγοντας ότι προτίμησε να παραμείνει ανώνυμος.
Σε αναφορά του 2014, ο Μισέλ Ζυνώ-Κατσούγια (Michel Juneau-Katsuya), πρώην επικεφαλής της μονάδας Ασίας-Ειρηνικού της Καναδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ασφαλείας (CSIS), επεσήμανε αρκετές οργανώσεις ύποπτες για συμμετοχή στις επιχειρήσεις του ΚΚΚ και περιέγραψε έναν απλό τρόπο με τον οποίο η δυτική υπηρεσία αντικατασκοπείας μπορεί να εντοπίζει πράκτορες του ΚΚΚ ή οργανώσεις που έχουν συνεργαστεί με αυτό.
Κατά κανόνα, προσκαλούνται σε συναντήσεις οργανωμένες από υψηλόβαθμους Κινέζους αξιωματούχους ή σε ταξίδια στην Κίνα με πληρωμένα όλα τα έξοδα. Συχνά επίσης εκφράζουν την υποστήριξή τους προς το Πεκίνο, ακόμη και σε περιπτώσεις που αφορούν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή επίμαχα γεγονότα, όπως η σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν το 1989, κατά την οποία το καθεστώς άνοιξε πυρ εναντίον φοιτητών και ακτιβιστών υπέρ της δημοκρατίας.
Προπαγάνδα μίσους
Για να δικαιολογήσει την καταπίεση του Φάλουν Γκονγκ, η έκθεση αναφέρει ότι το κινεζικό καθεστώς έχει διεξάγει μια μαζική εκστρατεία προπαγάνδας μίσους, χρησιμοποιώντας τα ελεγχόμενα από το κράτος μέσα ενημέρωσης για να συκοφαντήσει την άσκηση και τους οπαδούς της και να περιορίσει τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.
Ενδεικτικά αναφέρουμε το περιστατικό της 23ης Ιανουαρίου 2001, που μεταδόθηκε από το επίσημο φερέφωνο του ΚΚΚ, το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua (Σινχουά). Στην εκπομπή, πέντε άτομα εθεάθησαν να αυτοπυρπολούνται στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου. Το Xinhua ισχυρίστηκε ότι ήταν ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ που αυτοπυρπολήθηκαν σε μια θρησκευτική απόπειρα αυτοκτονίας, παρόλο που η αυτοκτονία είναι αντίθετη με τις διδασκαλίες της πρακτικής. Η αποκαλούμενη «αυτοπυρπόληση» χρησιμοποιήθηκε από το ΚΚΚ για να συκοφαντήσει το Φάλουν Γκονγκ.
Παρόλο που το βίντεο περιείχε διάφορες ασυνέπειες και αργότερα αμφισβητήθηκε από διεθνείς ερευνητές και μέσα ενημέρωσης ως σκηνοθετημένο, η κάλυψη του Xinhua πέτυχε μια σημαντική νίκη για την προπαγάνδα του ΚΚΚ. Πολλοί Κινέζοι πολίτες άρχισαν να καταγγέλλουν τους συναδέλφους τους, τους γείτονές τους, ακόμη και μέλη της οικογένειάς τους που ασκούσαν Φάλουν Γκονγκ, πιστεύοντας ότι η ομάδα είναι πραγματικά επικίνδυνη.
Η FDAC σημειώνει ότι η κατήχηση του καθεστώτος έχει επεκταθεί και στον Καναδά, ευθυγραμμίζοντας τη στάση των Καναδών με τη στάση του Πεκίνου απέναντι στο Φάλουν Γκονγκ.
Κινέζοι αστυνομικοί απομακρύνουν Καναδό ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ, μετά τη συμμετοχή του σε ειρηνική διαμαρτυρία στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο τον Νοέμβριο του 2001. (Ng Han Guan/AP Photo)
Ένας Κινέζος αστυνομικός πλησιάζει έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ που κρατάει ένα πανό με τους κινεζικούς χαρακτήρες για την Αλήθεια, την Καλοσύνη και την Ανεκτικότητα, τις βασικές αρχές του Φάλουν Γκονγκ, στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο. (ευγενική παραχώρηση του Minghui.org)
Σε ένα περιστατικό που περιγράφεται λεπτομερώς στην έκθεση, μια γυναίκα από την Αλμπέρτα συνελήφθη στο Τορόντο στις 20 Αυγούστου [του τρέχοντος], αφού επιτέθηκε λεκτικά και σωματικά σε μία 78χρονη ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ ονόματι Τζόου Τσουανγίνγκ. Η κα Τζόου συνήθιζε να πηγαίνει στον Πύργο CN για να μοιράζει φυλλάδια και να ενημερώνει τους πολίτες σχετικά με τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. Εκείνη η γυναίκα πήγε στην κα Τζόου, την κορόιδεψε, την έβρισε και στη συνέχεια της άρπαξε τα φυλλάδια.
Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι είναι γνωστό ότι η κινεζική πρεσβεία στον Καναδά διαθέτει ειδικές ενότητες στην ιστοσελίδα της για την προώθηση της προπαγάνδας κατά του Φάλουν Γκονγκ. Επιπλέον, καταγράφει αρκετά περιστατικά που αφορούν τη διάδοση της προπαγάνδας μίσους από την κινεζική πρεσβεία και τα προξενεία. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το κινεζικό προξενείο στο Τορόντο ανήρτησε σε περίοπτη θέση, στους τοίχους του χώρου όπου περίμεναν οι αιτούντες βίζα, αφίσες κατά του Φαλουν Γκονγκ.
Η έκθεση εγείρει επίσης ανησυχίες σχετικά με τον «σημαντικό ρόλο» που διαδραματίζουν τα κινεζο-καναδικά μέσα ενημέρωσης και οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης όπως το WeChat στη διάδοση της προπαγάνδας μίσους του ΚΚΚ κατά του Φάλουν Γκονγκ. Μεταξύ διαφόρων περιπτώσεων που αναφέρει η FDAC, ήταν η La Presse Chinoise με έδρα το Μοντρεάλ, η οποία, σύμφωνα με την έκθεση, «αναπαράγει δυσφημιστικό υλικό από τη ΛΔΚ σχεδόν σε κάθε τεύχος της εφημερίδας της» κατά του Φάλουν Γκονγκ, από το 2001.
Τα ευρήματα αυτά ευθυγραμμίζονται με τις παρατηρήσεις του Βίκτορ Χο, πρώην αρχισυντάκτη της Sing Tao Daily. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Epoch Times, ο κος Χο περιέγραψε τρεις τύπους μέσων ενημέρωσης που χρησιμοποιεί το Πεκίνο για να ασκήσει επιρροή στο εξωτερικό και να επεκτείνει τον έλεγχο της κινεζικής διασποράς: υπερπόντια παραρτήματα των κινεζικών κρατικών μέσων ενημέρωσης, μέσα ενημέρωσης που προέρχονται αρχικά από το Χονγκ Κονγκ και έχουν υποκύψει στην επιρροή του Πεκίνου, και υπερπόντια μέσα ενημέρωσης που ιδρύθηκαν από κινεζικές ομάδες που πρόσκεινται στο Πεκίνο.
Συστάσεις
Η FDAC προτείνει μια σειρά συστάσεων ως απάντηση στην ξένη παρέμβαση και τη διακρατική καταστολή του ΚΚΚ. Η Ένωση καλεί την καναδική κυβέρνηση να καταδικάσει δημόσια τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ και να ζητήσει τον τερματισμό αυτής της καταστολής στην Κίνα και την επέκτασή της στον Καναδά. Ζητά επίσης από την κυβέρνηση να εκφράσει δημόσια την υποστήριξή της στο Φάλουν Γκονγκ και να καλέσει τους ασκούμενους να καταθέσουν ενώπιον κοινοβουλευτικών επιτροπών.
Μια άλλη σύσταση είναι να διασφαλιστεί η διπλωματική λογοδοσία με την επιβολή κυρώσεων σε Κινέζους διπλωμάτες και αξιωματούχους αποστολών που βρέθηκαν να εμπλέκονται σε δραστηριότητες διείσδυσης και καταστολής στον Καναδά. Η έκθεση υπογραμμίζει, επίσης, την ανάγκη για ισχυρούς νομικούς μηχανισμούς, όπως το προτεινόμενο μητρώο ξένων πρακτόρων, για τον εντοπισμό και την επιβολή κυρώσεων σε άτομα ή οργανώσεις που εργάζονται για λογαριασμό του ΚΚΚ.
Οι συστάσεις της FDAC περιλαμβάνουν επίσης την ενίσχυση της διαφάνειας, με την τακτική δημοσίευση εκθέσεων για την επισήμανση περιστατικών και κυρώσεων που σχετίζονται με τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της ξένης παρέμβασης και καταστολής, καθώς και την εκπαίδευση των αξιωματούχων σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης σχετικά με τις τακτικές του ΚΚΚ και την αναγνώριση και αντιμετώπιση της προπαγάνδας του καθεστώτος.
Η έκθεση παραθέτει την απάντηση του πρώην Κινέζου διπλωμάτη Τσεν Γιονγκλίν, ο οποίος αυτομόλησε στην Αυστραλία το 2005, όταν ρωτήθηκε γιατί το ΚΚΚ επενδύει στην επέκταση της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό.
Ο κος Τσεν δήλωσε: «Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας πάντα βασιζόταν στη βία, το ψέμα και την προώθηση της αθεΐας για να διατηρήσει την εξουσία του. Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τις ειρηνικές προσπάθειες των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ να προστατεύσουν την ελευθερία της πίστης τους. … Τώρα αισθάνονται ότι δεν μπορούν να αφήσουν τον κόσμο να μάθει τι έχει γίνει κατά του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα».
ΙΑΠΩΝΙΑ – Στο Τσικάχο, μια κεντρική υπόγεια πλατεία στο μετρό του Σαπορό, στο Χοκάιντο, πραγματοποιήθηκε από τις 18 έως τις 21 Μαΐου 2023 η έκθεση αφίσας «Stop the CCP’s Live Organ Harvesting» («Σταματήστε τη συγκομιδή ζωντανών οργάνων από το ΚΚΚ») από την Ένωση Έρευνας Μεταμοσχευτικού Τουρισμού (TTRA) της Ιαπωνίας.
Το Τσικάχο είναι μια υπόγεια διάβαση που συνδέει δύο κύριους σταθμούς του μετρό του Σαπορό, από την οποία περνούν περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι κάθε μέρα. Οι άνθρωποι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για να χρησιμοποιήσουν τις πλευρές της διάβασης για δραστηριότητες όπως προώθηση εμπορευμάτων, πωλήσεις ή εκθέσεις.
Η έκθεση αφίσας «Stop the CCP’s Live Organ Harvesting» πραγματοποιήθηκε στο Τσικάχο, μια μεγάλη υπόγεια πλατεία μπροστά από το σταθμό Σαπορό στο Χοκάιντο, από τις 18 έως τις 21 Μαΐου.
Οι είκοσι αφίσες που παρουσιάστηκαν κατήγγειλαν την εγκληματική πρακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) να αφαιρεί τα εσωτερικά όργανα ζωντανών κρατουμένων συνείδησης, οι οποίοι χρησιμεύουν ως μια αστείρευτη δεξαμενή ακόντων δοτών, κάτι που επιτρέπει στα κινεζικά νοσοκομεία να διαθέτουν τα όργανα που τους ζητούνται μέσα σε ελάχιστο σχετικά χρονικό διάστημα, αδιανόητο με τις συνήθεις διαδικασίες. Οι έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα σχετικά έχουν δείξει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.
Χαστί Μαγκσουντί, «Παγόβουνο», 2020. Βραβείο Κοινού 2020.
Τις καθημερινές, οι περισσότεροι περαστικοί ήταν υπάλληλοι μεγάλων εμπορικών εταιρειών και φοιτητές. Τα Σαββατοκύριακα, οι οικογένειες και οι ταξιδιώτες είχαν επίσης την ευκαιρία να μελετήσουν προσεκτικά τις αφίσες και να υπογράψουν το ψήφισμα για τον τερματισμό της συγκομιδής ζωντανών οργάνων. Πολλοί νέοι τράβηξαν φωτογραφίες από την έκθεση και τις μοιράστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αρκετοί φοιτητές ήρθαν την τελευταία ημέρα της έκθεσης. Άκουσαν προσεκτικά και έκαναν ερωτήσεις και σχόλια. Είπαν ότι η έκθεση τους έκανε να σκεφτούν σοβαρά το ζήτημα της συγκομιδής ζωντανών οργάνων και του μεταμοσχευτικού τουρισμού.
«Ελπίζω το έργο μου να βοηθήσει τους ανθρώπους να μάθουν για τη συγκομιδή ζωντανών οργάνων»
Η δεσποινίς Οχασίβα, η οποία σχεδίασε την αφίσα που κέρδισε το δεύτερο βραβείο, με τον τίτλο «Reserved» («Κρατημένα»), σπουδάζει ζωγραφική σε ένα πανεπιστήμιο του Σαπορό. Είπε ότι, όταν δημιουργούσε την αφίσα της, αναζήτησε πληροφορίες σχετικά με τις αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους και συγκλονίστηκε όταν διαπίστωσε ότι ούτε τα παιδιά ξεφεύγουν από αυτό το κακό.
Η δεσποινίς Οχασίβα δίπλα στο έργο της, που κέρδισε το δεύτερο βραβείο.
Έτσι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει για το δικό της έργο το θέμα ενός παιδιού, που αντιπροσωπεύει το μέλλον της χώρας, για να εκθέσει τη σκληρότητα της πρακτικής της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων από ζωντανούς δότες. Η ίδια ερεύνησε και επαλήθευσε προσωπικά τις τιμές των οργάνων που αναγράφονται στην αφίσα. Τα σημάδια ελέγχου με κόκκινο χρώμα και οι συγκεκριμένες ημερομηνίες δείχνουν ότι τα όργανα έχουν δεσμευτεί, στέλνοντας το μήνυμα ότι η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από ζωντανούς δότες είναι πολύ πραγματική και πολύ σκληρή.
Αντρέι, «Μη μένετε σιωπηλοί», 2020. Έπαινος 2020.
«Οι Ιάπωνες δεν γνωρίζουν πολλά για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς δότες, γι’ αυτό θέλω να τους ενημερώσω για το τι συμβαίνει μέσω του έργου μου», δήλωσε η καλλιτέχνις. «Ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα μπορέσουν να καταλάβουν τη συγκομιδή οργάνων με μια ματιά. Ελπίζω ότι οι άνθρωποι στην Ιαπωνία και σε όλο τον κόσμο θα δώσουν μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό το θέμα.»
Η κα Μιγιαζάβα υπογράφει ένα ψήφισμα για να υποστηρίξει τις προσπάθειες των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ να σταματήσουν τη δίωξη του ΚΚΚ. Είπε ότι περισσότερο την εντυπωσίασε το έργο με τίτλο «Τουρίστας».
Η κα Χασεγκάβα είπε ότι, χωρίς το ΚΚΚ, δεν θα υπήρχε αυτό το κακό [συλλογή οργάνων], και το ίδιο ισχύει και για τον ιό COVID.
Η κα Σασακάβα, νοσηλεύτρια, πήγε κατευθείαν στο τραπέζι και υπέγραψε την αίτηση. Είπε ότι είχε ακούσει παρόμοια πράγματα εδώ και πολύ καιρό. «Αν μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια, απλά παρακολουθώντας, μια μέρα θα έρθει και η δική μας σειρά», είπε.
Μαριάνο Πάβεζ Σότο, «Κινέζικο φαγητό», 2020. Βραβείο κοινού 2020.
Ο κος Κούι, καθηγητής πανεπιστημίου, που είχε έρθει στο Σαπορό για επαγγελματικούς λόγους από την πόλη Ασαχικάβα, αφού άκουσε προσεκτικά τις εξηγήσεις, χαρακτήρισε αυτό που συμβαίνει «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Αφού υπέγραψε την αίτηση, τράβηξε φωτογραφίες για να τις δείξει στους φοιτητές του.
Ο κος Αόκι, ο οποίος έχει επενδύσεις και επιχειρήσεις στην Κίνα, δεν είχε ξανακούσει να γίνεται λόγος για εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων. Αφού υπέγραψε το ψήφισμα, τράβηξε μια φωτογραφία και τη μοιράστηκε στο Twitter. Αργότερα επέστρεψε και είπε ότι κάποιοι από τους επιχειρηματίες φίλους του, μεταξύ των οποίων και ορισμένοι Κινέζοι, απάντησαν στην ανάρτησή του, λέγοντας ότι γνώριζαν γι’ αυτό. Είπε ότι ήλπιζε ότι θα είχε την ευκαιρία να μάθει τι πραγματικά συμβαίνει στην Κίνα.
KMD, «Ένοχη συνείδηση», 2020.
Μπορείτε να δείτε όλες τις αφίσες της έκθεσης εδώ.
