Η σημασία της μεταλλευτικής έρευνας για την ορθολογική αξιοποίηση των ορυκτών πόρων αποτέλεσε βασικό αντικείμενο τοποθέτησης του Αθανάσιου Κεφάλα, προέδρου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), στο πλαίσιο πρόσφατης εκδήλωσης για τις πρώτες ύλες και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Στις τοποθετήσεις του, ο κος Κεφάλας, μεταξύ άλλων, τόνισε:
«Ο εντοπισμός της ύπαρξης και της συγκέντρωσης των χρήσιμων ορυκτών σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη είναι το περισσότερο γνωστό στάδιο της μεταλλευτικής έρευνας. Δεν θα περιγράψω τα επιμέρους στάδια και την τεχνολογία που χρησιμοποιείται, αλλά θα μείνω στη σημασία και την ανάγκη αυτή να γίνεται με φροντίδα και εστίαση στο αποτέλεσμα.
Απαιτείται:
Ένα αξιόπιστο γεωλογικό μοντέλο που καθοδηγεί τη δημιουργία των μεταλλογενετικών κριτηρίων αναζήτησης του ορυκτού ενδιαφέροντος. Τεχνολογίες τηλεπισκόπησης και ψηφιακών μοντέλων επιταχύνουν τη διαδικασία, την καθιστούν οικονομικά αποτελεσματικότερη και τελικά οδηγούν στον καθορισμό θέσεων-στόχων για γεωτρητική έρευνα η οποία θα συγκεντρώσει επαρκή στοιχεία για την ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση του πιθανού κοιτάσματος, τη γεωμετρία του και τη θέση του σε σχέση με την επιφάνεια εργαστηριακές δοκιμές και μελέτες για τους αποτελεσματικούς τρόπους απόληψης του ορυκτού ενδιαφέροντος και τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των διεργασιών.»
Από τα παραπάνω αβίαστα συμπεραίνουμε ότι η Μεταλλευτική Έρευνα είναι ένα ξεχωριστό στάδιο της διαδικασίας αξιοποίησης των ορυκτών πόρων, που πρέπει να δώσει απαντήσεις που θα οδηγήσουν σε έξυπνο σχεδιασμό μίας εκμετάλλευσης, με αποτελεσματική αξιοποίηση του ορυκτού πόρου, ελαχιστοποίηση των δυνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον και διασφάλιση της κοινωνικής αποδοχής.
Να θυμόμαστε ότι και η αρνητική κατάληξη μίας έρευνας είναι θετικό αποτέλεσμα, διότι περιορίζει τη γεωγραφική και την τεχνική αβεβαιότητα.
Η κατάληξη ενός έργου μεταλλευτικής έρευνας πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς. Η χώρα μας δεν έχει αναπτύξει Εθνικό Πρότυπο για αυτή την τεκμηρίωση και δεν χρειάζεται να το κάνει. Η ανάγκη αυτή, που προκύπτει από τις αγορές, μπορεί να εξυπηρετηθεί με τη ρητή υιοθέτηση και χρήση από τις εξορυκτικές επιχειρήσεις ενός από τα υπάρχοντα Διεθνή Πρότυπα (JORC, PERC, UNFC) και την αξιοποίηση αποδεδειγμένα Αρμόδιου Προσώπου (εκπαίδευση, επαγγελματική εμπειρία και υπευθυνότητα) για την πιστοποίηση του αποθεματικού δυναμικού που απεικονίζεται στις οικονομικές καταστάσεις.
Τέλος, επεσήμανε ότι στη χώρα μας η πολυνομία, η αλληλεπικάλυψη αρμοδιοτήτων των φορέων της Δημόσιας Διοίκησης και η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης οδηγούν σε αποθάρρυνση πολλών επενδυτικών κινήσεων. Ιδιαίτερα ο εξορυκτικός κλάδος έχει αναδειχθεί σε «πρωταθλητή» των καθυστερήσεων και της ανασφάλειας δικαίου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αντιληφθεί το πρόβλημα και στον Κανονισμό Κρίσιμων Πρώτων Υλών θεσπίζει ανώτατο χρονικό όριο για την αδειοδότηση των σχετικών εξορυκτικών έργων και την υποχρεωτική δημιουργία Single Point of Contact για αυτά. Οι χώρες με ανεπτυγμένη εξορυκτική βιομηχανία έχουν θεσπίσει τέτοια υπηρεσία και, επομένως, ήλθε η ώρα να σταματήσουμε απλώς να το συζητάμε στη χώρα μας και να προχωρήσουμε στη θέσπισή της!
Ο Χρήστος Μπαλάσκας, πρόεδρος της Ελληνικός Χρυσός, τόνισε τον ρόλο των κρίσιμων πρώτων υλών ως εργαλείο γεωοικονομικής ισχύος, επισημαίνοντας τη σημασία ασφαλούς και αξιόπιστου εφοδιασμού στο νέο γεωπολιτικό πλαίσιο και τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας με την παραγωγή του χαλκού ως κρίσιμου μετάλλου.
Έφερε ως παράδειγμα το έργο των Σκουριών, την πρώτη μεγάλη μεταλλευτική επένδυση στη χώρα, που προχώρησε παρά τις προκλήσεις, χάρη στη διαμόρφωση ενός σταθερού επενδυτικού πλαισίου, ενισχύοντας την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες, με επίκεντρο τη βιωσιμότητα και την καινοτομία.
Απαντώντας για τη σημασία της μεταλλευτικής έρευνας και της διασύνδεσής της με την επιστήμη και την κοινωνία, υπογράμμισε τη δέσμευση σε διαφάνεια, εταιρική υπευθυνότητα και ορθή διακυβέρνηση – αρχές που ακολουθούνται και στην επένδυση των Μεταλλείων Θράκης στο Πέραμα, με διαβούλευση ανοιχτή και ουσιαστική με την τοπική κοινωνία.
Παρά τους μήνες παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και τις πιέσεις από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, οι ηγέτες των 32 χωρών-μελών του ΝΑΤΟ κατέληξαν στις 25 Ιουνίου σε συμφωνία να δαπανούν έως το 2035 το 5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.
Στη Διακήρυξη της Συνόδου της Χάγης αναφέρεται ότι «οι σύμμαχοι δεσμεύονται να επενδύουν ετησίως το 5% του ΑΕΠ τους για βασικές αμυντικές απαιτήσεις και σχετικές δαπάνες για την άμυνα και την ασφάλεια μέχρι το 2035, προκειμένου να εκπληρώσουν τις ατομικές και συλλογικές υποχρεώσεις τους».
Ο Άλμπερτ Σβιντζίνσκι, διευθυντής ανάλυσης στην πολωνική δεξαμενή σκέψης Strategy & Future, σχολίασε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η συμφωνία προβλέπει γενικά την επίτευξη του στόχου του 3,5% του ΑΕΠ για καθαρά αμυντικό υλικό και επιπλέον 1,5% για υποδομές. Ωστόσο, επεσήμανε ότι το 2035 απέχει μια δεκαετία ενώ πολλοί στην Ευρώπη θεωρούν πιθανή μια άμεση σύγκρουση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
Η Ισπανία έχει ήδη εξασφαλίσει εξαίρεση, καθώς φέρεται να έπεισε τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούττε, να τροποποιήσει τη φράση«όλοι οι σύμμαχοι δεσμεύονται» σε «οι σύμμαχοι δεσμεύονται».
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, και άλλες χώρες όπως το Βέλγιο και η Ιταλία προσυπέγραψαν τη διακήρυξη με επιφύλαξη. Η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, τόνισε τις τελευταίες ημέρες πως οι δαπάνες αυτές είναι μεν αναγκαίες, αλλά η κυβέρνησή της δεσμεύεται να μην αποσπάσει ούτε ένα ευρώ από άλλες βασικές προτεραιότητες.
Ο αναλυτής άμυνας Τιμ Ρίπλεϋ, συγγραφέας του βιβλίου «Little Green Men: The Inside Story of Russia’s New Military Power», εκτίμησε ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί απλώς την αρχή μιας μακράς, γραφειοκρατικής διαδικασίας και όχι την τελική κατάληξη. Προειδοποίησε ότι τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν διαφορετικούς ορισμούς για τις «βασικές» και «δευτερεύουσες» αμυντικές δαπάνες, ώστε να «μαγειρέψουν» τον προϋπολογισμό και τη συνεισφορά τους. «Πρόκειται για μια συνταγή σύγχυσης και παραπλάνησης», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο προϋπολογισμός δεν αρκεί – σημασία έχει η αξιοποίησή του
Ο Εμμανουέλ Ντυπουί, πρόεδρος του Ινστιτούτου για την Ευρωπαϊκή Προοπτική και τις Σπουδές Ασφαλείας στο Παρίσι, χαρακτήρισε τη Σύνοδο «απογοητευτική», καθώς –όπως είπε– υπήρξε μεν μια επίφαση τεχνητής ενότητας, αλλά παρέμειναν αναπάντητα κρίσιμα ερωτήματα για το πώς θα επιτευχθεί ο στόχος του 5%.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι οι υποσχέσεις ήταν πολλές και σχεδόν όλοι συμφώνησαν, εκτός από την Ισπανία, αλλά στην πράξη ο στόχος δεν είναι ρεαλιστικός. Αναρωτήθηκε πού θα βρεθούν τα κονδύλια και ποια είναι η πραγματική ικανότητα των κρατών να τα διαθέσουν.
Ο Σβιντζίνσκι εντοπίζει διαφορετικό πρόβλημα, χαρακτηρίζοντας το ποσοστό επί του ΑΕΠ «πολύ συνθετικό δείκτη». Υποστήριξε ότι το να ξοδεύεις χρήματα δεν σε καθιστά απαραίτητα ισχυρή δύναμη, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Σαουδική Αραβία, η οποία δαπανά δεκάδες δισ. δολάρια χωρίς να θεωρείται στρατιωτική υπερδύναμη, σε αντίθεση με το Ισραήλ που δαπανά κάτω από 20 δισ. δολάρια ετησίως.
Σε αυτό το πνεύμα, κατέκρινε πρόσφατη αγορά 96 ελικοπτέρων Απάτσι από την Πολωνία, χαρακτηρίζοντάς τη «σπατάλη αστρονομικού ποσού». Εκτίμησε ότι τα Απάτσι σχεδιάστηκαν για «μια εντελώς διαφορετική εποχή πολέμου» και δεν θα έχουν την ίδια επιχειρησιακή αξία σήμερα.
Ανέφερε ακόμη ότι ο Έλον Μασκ είχε δίκιο όταν επεσήμανε πως το μέλλον βρίσκεται στα αυτόνομα συστήματα, όπως τα μη επανδρωμένα σκάφη. Υπενθύμισε πως η πρόσφατη στρατηγική αναθεώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου πρότεινε μια στρατηγική «20-40-40»: 20% επανδρωμένες πλατφόρμες (όπως άρματα και πυροβολικό), 40% επαναχρησιμοποιήσιμα αυτόνομα συστήματα (π.χ. drone) και 40% μη επαναχρησιμοποιήσιμες πλατφόρμες (οι λεγόμενες «καμικάζι»).
Τι θεωρείται «αμυντική δαπάνη»;
Η διακήρυξη της Χάγης αναφέρει επίσης ότι οι σύμμαχοι θα λογοδοτούν για δαπάνες έως και 1,5% του ΑΕΠ για την προστασία κρίσιμων υποδομών, την άμυνα δικτύων, την πολιτική ετοιμότητα και ανθεκτικότητα, την καινοτομία και τη στήριξη της αμυντικής βιομηχανικής βάσης.
Ο Τιμ Ρίπλεϋ προειδοποίησε ότι κάποιες χώρες μπορεί να εντάξουν στο λογαριασμό δαπάνες από τους κανονικούς προϋπολογισμούς υγείας ή μεταφορών. «Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να προσπαθήσουν όλοι να ‘μαγειρέψουν’ τα στοιχεία, προσθέτοντας δαπάνες απλώς για να φαίνεται ότι πιάνουν τον στόχο», είπε.
Η Ιταλία, για παράδειγμα, σχεδιάζει να επενδύσει 206 δισ. ευρώ για αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου και 162 δισ. για οδικά έργα. Κάποια από αυτά ενδέχεται να ενταχθούν στην κατηγορία έργων «ανθεκτικότητας», όπως τις περιγράφει το ΝΑΤΟ. Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών, Εντουάρντο Ρίξι, δήλωσε ότι μεγάλο μέρος των επενδύσεων αυτών εντάσσεται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ λόγω της «διπλής χρήσης» τους.
Στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ μετά την άσκηση «Steadfast Dart 2025». Ρουμανία, 19 Φεβρουαρίου 2025. (Daniel Mihailescu/AFP μέσω Getty Images)
Ο Ρίπλεϋ σημείωσε πως ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε το πόσο καταστροφικά μπορεί να είναι τα συνδυασμένα πλήγματα με πεζικό, πυραύλους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κυβερνοεπιθέσεις και δολιοφθορές. Υπογράμμισε ότι μια κοινωνία πρέπει να μπορεί να αντέξει τέτοιους κραδασμούς και να επιτρέψει στις ένοπλες δυνάμεις της να κινητοποιηθούν γρήγορα, κάτι που απαιτεί σημαντικές επενδύσεις σε σιδηροδρόμους, οδικούς άξονες, γέφυρες και σήραγγες.
Πρόσθεσε ότι απαιτούνται επίσης δαπάνες για καταφύγια, συστήματα προειδοποίησης αεροπορικών επιδρομών, ακόμα και για εργαστήρια παρασκευής εμβολίων σε περίπτωση πανδημίας ή βιολογικού πολέμου.
Ο Ντυπουί υποστήριξε ότι αυτού του είδους οι δαπάνες είναι πιο εύκολα αποδεκτές από την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Ανέφερε ότι από τον Μάρτιο του 2025 κυκλοφορούν νέα ομόλογα ασφαλείας με τίτλο SAFE (Security Action For Europe), με στόχο να συγκεντρωθούν έως και 150 δισ. ευρώ μέχρι το 2030. Κατά τον ίδιο, ο καλύτερος τρόπος να πειστεί το κοινό είναι να του εξηγηθεί γιατί χρειάζεται να επενδύσει στην άμυνα.
Πώς θα διασφαλιστεί ότι οι στόχοι θα τηρηθούν;
Σε συνέντευξη Τύπου πριν από τη Σύνοδο, στις 23 Ιουνίου, ο Μαρκ Ρούττε είχε επισημάνει ότι η διαφορά με τη δέσμευση του 2014 είναι πως πλέον θα υπάρχουν ετήσιες εκθέσεις δαπανών και τακτικές αξιολογήσεις.
Ωστόσο, ο Ρίπλεϋ σημείωσε ότι στις στατιστικές του ΝΑΤΟ υπάρχει πάντα μια υποσημείωση που αναφέρει «όπως δηλώθηκε από τα υπουργεία Άμυνας των κρατών-μελών». Εκτίμησε ότι αυτό δύσκολα θα αλλάξει και πως δεν προβλέπεται πιο αυστηρός μηχανισμός ελέγχου. Είπε πως δεν φαντάζεται κάποια χώρα να αποδέχεται την άφιξη ελεγκτών του ΝΑΤΟ στο υπουργείο της για να καταγράψουν δαπάνες σε συνδετήρες ή συντάξεις. Μια τέτοια εξέλιξη, τόνισε, θα θεωρούνταν υπερβολική παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας.
Σε έναν κόσμο που αγωνίζεται να παράγει εξυπνότερες συσκευές, μια ομάδα παιδιών μάς θυμίζει τι είναι η πραγματική ευφυΐα.
Στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, ερευνητές εργάστηκαν με μία ομάδα από 7-11 ετών, με στόχο όχι να διδάξουν στα παιδιά να χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη, αλλά να την ξεπεράσουν σε ευφυΐα.
Ζήτησαν από τα παιδιά να λύσουν μια σειρά οπτικών λογικών παζλ — προβλήματα σχεδιασμένα για να δοκιμάσουν τη θεωρητική σκέψη, όχι τη μνήμη, και μετά συνέκριναν τις απαντήσεις τους με παράγωγα από εργαλεία ΤΝ όπως το ChatGPT.
Τα αποτελέσματα ήταν ενδιαφέροντα.
Ενώ η ΤΝ έδινε με αυτοπεποίθηση λανθασμένες απαντήσεις, τα παιδιά εντόπιζαν τα λάθη σχεδόν άμεσα. Μερικά άρχισαν ακόμη και να διορθώνουν τη μηχανή, επαναδιατυπώνοντας εντολές, δοκιμάζοντας διαφορετικές εκδόσεις και αναλύοντας πρότυπα αποτυχίας. Ένας 9χρονος συνόψισε: «Η ΤΝ μόνο υποθέτει».
Τα παιδιά δεν ξεγελάστηκαν ούτε από τον προσεγμένο τόνο ούτε από τις γρήγορες απαντήσεις. Χρησιμοποίησαν το μυαλό τους και κέρδισαν.
Αυτό αξίζει να το γιορτάσουμε. Αλλά και να σκεφτούμε τι μέλλει γενέσθαι.
Πίσω από την επιφάνεια, εταιρείες όπως οι OpenAI, Google DeepMind και Anthropic αγωνίζονται η μια την άλλη για να κάνουν την ΤΝ ικανή να συναλλάσεται καλύτερα με ανθρώπους. Δεν στοχεύουν απλώς σε μηχανές που μοιάζουν έξυπνες —θέλουν μηχανές που είναι έξυπνες: συστήματα που μπορούν να λύσουν περίπλοκα προβλήματα, να εξετάσουν την λογική που τα ίδια έχουν και να μας υπερβούν σε κάθε νοητική δραστηριότητα. Και ο μόνος τρόπος να το επιτύχουν είναι μαθαίνοντας από εμάς.
Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό σημαίνει να μάθουν από τα παιδιά.
Αυτή η έρευνα, που σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τα παιδιά να αναγνωρίσουν τα λάθη της ΤΝ, θα μπορούσε το ίδιο εύκολα να γίνει το πρότυπο για να κλείσει η διαφορά. Οι μηχανικοί ΤΝ έχουν τώρα έναν σαφή χάρτη των σημείων και των τρόπων με τους οποίους τα παιδιά υπερτερούν των μηχανών. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε πως αυτή η γνώση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκπαιδεύσει την επόμενη έκδοση της ΤΝ να «σκέφτεται περισσότερο σαν ανθρώπινο παιδί» ή — ακόμα χειρότερα — να μπορεί να σκεφτεί περισσότερο.
Αυτό έχει ήδη συμβεί. Ανθρώπινες παρτίδες σκακιού εκπαίδευσαν τους υπολογιστές που πλέον κυριαρχούν επί των μεγάλων δασκάλων. Ανθρώπινοι οδηγοί εκπαίδευσαν τους αλγορίθμους που χρησιμοποιούνται σε αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα. Ανθρώπινη συγγραφή εκπαίδευσε τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα στα οποία βασιζόμαστε σήμερα. Έτσι δεν είναι κινδυνολογία να ρωτήσουμε: ετοιμάζουμε τα παιδιά μας για να είναι καλύτερα — ή δίνουμε στην ΤΝ τα εργαλεία για να τα ξεπεράσει; Αυτός είναι ο κίνδυνος της τρέχουσας τροχιάς μας: χτίζουμε ολοένα και πιο ισχυρές τεχνολογίες ενώ αμελούμε να χτίσουμε ισάξια ισχυρή σοφία στους ανθρώπους που τις χρησιμοποιούν.
Οι περισσότεροι ενήλικες σήμερα σπάνια αμφιβάλλουν για ό,τι τους πει η ΤΝ — ειδικά όταν εκφράζεται με αυτοπεποίθηση. Δεν διδαχθήκαμε ποτέ το πώς. Αλλά αυτά τα παιδιά, μέσω ενός οπτικού παζλ και έμφυτης περιέργειας, αντιλήφθηκαν αυτό που πολλοί ενήλικες δεν μπορούν: ότι το να ακούγεσαι έξυπνος δεν είναι το ίδιο με το να είσαι έξυπνος.
Αυτό είναι το μάθημα στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε, όχι μόνο σε σχολεία αλλά στην κοινωνία ολόκληρη. Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, η μεγαλύτερη μορφή άμυνας δεν είναι μια καλύτερη εφαρμογή ή ένας εξυπνότερος αλγόριθμος. Είναι ένα μυαλό που καταλαβαίνει πότε κάτι δεν μοιάζει σωστό. Αυτό είχαν αυτά τα παιδιά και αυτό είναι που κάθε γονέας, εκπαιδευτικός και νομοθέτης θα πρέπει να αγωνιστεί να προστατεύσει: την ικανότητα ενός παιδιού να σκέφτεται καθαρά, να αμφιβάλλει με αυτοπεποίθηση και να εμπιστεύεται τη δική του συλλογιστική — ακόμα κι αν η μηχανή λέει άλλα.
Επειδή ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι ότι η ΤΝ θα γίνει εξυπνότερη από εμάς. Είναι ότι θα σταματήσουμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας πώς να είναι έξυπνα.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις απόψεις της Epoch Times.
Η Κέυ Ρούμπατσεκ είναι βραβευμένη παραγωγός ταινιών, συγγραφέας, ομιλήτρια και πρώην παρουσιάστρια της εκπομπής «Life & Times» του NTD. Αφότου κρατήθηκε σε κινεζική φυλακή για υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφιέρωσε την εργασία της στην αντιμετώπιση των κομμουνιστικών και σοσιαλιστικών καθεστώτων στις σύγχρονες, παγκόσμιες μορφές τους. Συνεργάζεται με την Epoch Times από το 2010.
Οι βόρειες και δυτικές περιοχές της Κίνας δοκιμάζονται από ισχυρές βροχοπτώσεις, την ώρα που εκτεταμένες πλημμύρες ήδη έχουν σαρώσει κεντρικές και νότιες επαρχίες, προκαλώντας κατολισθήσεις και μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών.
Στις 4 Ιουλίου, η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της Κίνας εξέδωσε κόκκινο συναγερμό για καταρρακτώδεις βροχές – το ανώτατο επίπεδο προειδοποίησης στη χώρα– που αφορούσε επαρχίες από το Σιτσουάν στα νοτιοδυτικά έως τη Λιαονίνγκ στα βόρεια.
Η φετινή περίοδος των «βροχών των δαμάσκηνων» –η εποχή που συμπίπτει με την ωρίμανση των δαμάσκηνων– έφερε ιστορικά επίπεδα βροχόπτωσης, κατακλύζοντας τις επαρχίες Χουνάν, Χουμπέι και Γκουιτζού τις τελευταίες ημέρες.
Αν και τα ετήσια πλημμυρικά φαινόμενα είναι συχνό φαινόμενο στον νότο της χώρας, η ένταση των φετινών καταστροφών χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών.
Το Ρονγκτζιάνγκ, μια μικρή πόλη στη νοτιοδυτική Κίνα όπου συναντώνται τρία ποτάμια, βυθίστηκε ξανά στα λασπόνερα στις 28 Ιουνίου, λιγότερο από μία εβδομάδα μετά από μια πρωτοφανή πλημμύρα –σύμφωνα με την κρατική κινεζική τηλεόραση– η οποία είχε ήδη καταγραφεί ως η χειρότερη της τελευταίας πεντηκονταετίας.
Τα διπλά κύματα πλημμύρας άφησαν το Ρονγκτζιάνγκ θαμμένο στη λάσπη και τα συντρίμμια, προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον έξι ανθρώπων, την εκκένωση περισσότερων από 120.000 κατοίκων και κατακλύζοντας το 80% της περιοχής, σύμφωνα πάντα με επίσημα στοιχεία.
Το πρώτο κύμα πλημμύρας, στις 21 Ιουνίου, προκάλεσε ρήγματα σε αναχώματα και την κατάρρευση τμημάτων αυτοκινητόδρομου. Από τις 24 έως τις 28 Ιουνίου, νέο κύμα βροχοπτώσεων βύθισε ξανά το κέντρο της πόλης. Τα νερά ανέβηκαν ως τον τρίτο όροφο των παραποτάμιων κτιρίων, πλημμυρίζοντας και την κεντρική εμπορική οδό, την Τσανγκμπά.
Ο Γιανγκ Χάο, 40 ετών, ιδιοκτήτης καταστήματος ποτών και καπνού και πατέρας τετραμελούς οικογένειας, περιέγραψε στην κινεζική έκδοση της Epoch Times τη δική του οδυνηρή εμπειρία.
«Λίγο μετά τις 9 το πρωί της 24ης Ιουνίου, παρατήρησα πως τα νερά ανέβαιναν με ταχύ ρυθμό έξω από το μαγαζί. Προσπάθησα να μεταφέρω τα εμπορεύματα στον επάνω όροφο, αλλά κατάλαβα πως ήταν πλέον αργά. Άρπαξα τα σημαντικά έγγραφα και έφυγα με την οικογένειά μου», αφηγείται.
Σχολιάζοντας την πλημμύρα, σημειώνει: «Τα νερά ανέβηκαν απίστευτα γρήγορα. Είδα με τα μάτια μου ένα αυτοκίνητο επτά ή οκτώ μέτρα μπροστά να αρχίζει να ταλαντεύεται. Μέσα σε πέντε-έξι λεπτά, πάνω από τους μισούς τροχούς του είχαν ήδη βυθιστεί».
Ο Χάο περιγράφει πως η οικογένειά του διανυκτέρευσε στο όχημά τους. Κάποιοι γείτονες κατέφυγαν σε πιο ψηλά σημεία, ενώ άλλοι πέρασαν τη νύχτα σε κοντινά γυμνάσια. Όταν τα νερά άρχισαν να υποχωρούν την επόμενη ημέρα, έστειλε τη μητέρα και τον γιο του στο σπίτι της αδελφής του και μετακίνησε το αυτοκίνητο κοντά στον σταθμό τρένων υψηλής ταχύτητας. Ακόμη και μετά την πρώτη πλημμύρα, του ήταν αδύνατο να επιστρέψει σπίτι, καθώς η κυκλοφορία ιδιωτικών οχημάτων είχε απαγορευτεί στην περιοχή.
Το ποτάμι υπερχείλισε για δεύτερη φορά στις 28 Ιουνίου, με τον ίδιο να καταφέρνει να επιστρέψει σπίτι μόλις δύο ημέρες αργότερα. «Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη, τουλάχιστον δεκάδες δισεκατομμύρια. Όλα τα φυσικά καταστήματα καταστράφηκαν. Το μεγαλύτερο σούπερ μάρκετ του Ρονγκτζιάνγκ έχασε πιθανότατα τουλάχιστον 15 εκατομμύρια γιουάν», περιγράφει.
Ο ίδιος εκτιμά τις προσωπικές του απώλειες σε αρκετές χιλιάδες δολάρια και δηλώνει ιδιαίτερα ανήσυχος για το μέλλον: «Το τριώροφο σπίτι μου θεωρείται πλέον ακατάλληλο για κατοίκηση και είναι αβέβαιο αν θα υπάρξει κρατική βοήθεια».
Επισήμως, οι Αρχές ανακοινώνουν έξι νεκρούς, όμως ο ίδιος σημειώνει πως οι κάτοικοι πιστεύουν ότι οι απώλειες είναι περισσότερες – «13 νεκροί και δύο αγνοούμενοι», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Προσθέτει ακόμη πως κάποιο άτομο που προσπάθησε να μεταδώσει σχετική πληροφορία συνελήφθη, γεγονός που αποθάρρυνε κάθε περαιτέρω συζήτηση στην περιοχή.
Η Epoch Times αδυνατεί να επαληθεύσει ανεξάρτητα τους ισχυρισμούς του.
Είναι εξάλλου γνωστό πως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ασκεί αυστηρό έλεγχο στη ροή πληροφοριών για καταστροφές και τραγικά συμβάντα και συχνά υποτιμά τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων.
Ξεκάθαρο μήνυμα προς την Τεχεράνη, μετά την αναστολή συνεργασίας της Ιρανικής κυβέρνησης με τους διεθνείς πυρηνικούς επιθεωρητές, έστειλε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στις 4 Ιουλίου.
Μιλώντας εν πτήσει στο Air Force One, τόνισε: «Το ζήτημα των πυρηνικών, θα έλεγα, έχει πλέον λυθεί οριστικά». Ο Τραμπ χαρακτήρισε επιτυχείς τις αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο μήνα σε ιρανικές εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου, επιμένοντας ότι «έχουν καταφέρει να αχρηστεύσουν οριστικά τη δυνατότητα της χώρας να διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο».
Ο Αμερικανός πρόεδρος παραδέχτηκε πως, θεωρητικά, το Ιράν θα μπορούσε να επιχειρήσει επανεκκίνηση του προγράμματος αλλού, διευκρινίζοντας: «Αν επιχειρούσαν να το ξαναξεκινήσουν, θα έπρεπε ούτως ή άλλως να βρουν νέο τόπο, γιατί ο προηγούμενος έχει πλέον ολοσχερώς καταστραφεί. Θα μπορούσαν να το ξαναξεκινήσουν, αλλά θεωρώ πως αυτό θα συνέβαινε αλλού. Αν, όμως, το επιχειρήσουν, θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε».
Παράλληλα, ο Τραμπ έκανε γνωστό πως σκοπεύει να συζητήσει το ζήτημα με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε συνάντηση που θα έχουν στον Λευκό Οίκο στις 7 Ιουλίου.
Ερωτηθείς για την άρνηση του Ιράν να επιτρέψει επιθεωρήσεις ή να διακόψει τον εμπλουτισμό ουρανίου, σημείωσε: «Θέλουν να συναντηθούν μαζί μου. Αν όμως δεν υπάρξει συμφωνία, η συνάντηση δεν θα έχει ιδιαίτερη επιτυχία».
Οι δηλώσεις Τραμπ ήρθαν μετά την επίσημη αναστολή συνεργασίας του Ιράν με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), έπειτα από στοχευμένες στρατιωτικές επιθέσεις σε βασικές πυρηνικές υποδομές τόσο από το Ισραήλ όσο και από τις ΗΠΑ.
Το Ισραήλ δήλωσε πως οι στρατιωτικές του επιχειρήσεις, που ξεκίνησαν στις 13 Ιουνίου, στόχευσαν κορυφαία στελέχη του στρατού, επιστήμονες και εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου, με σκοπό να αποτραπεί η υλοποίηση του δηλωμένου στόχου του Ιράν – την καταστροφή του Ισραήλ.
Στις 22 Ιουνίου, οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν αεροπορικές επιθέσεις κατά ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένου του υπερθωρακισμένου συγκροτήματος εμπλουτισμού καυσίμων στην Φορντόου, χρησιμοποιώντας βομβαρδιστικά stealth B-2 Spirit.
Μετά τα χτυπήματα, το ιρανικό κοινοβούλιο ψήφισε διακοπή κάθε συνεργασίας με τον ΔΟΑΕ μέχρι να διασφαλιστεί η ασφάλεια των πυρηνικών του εγκαταστάσεων. Στις 4 Ιουλίου, ο Οργανισμός επιβεβαίωσε πως αποχώρησε και ο τελευταίος του επιθεωρητής από το Ιράν, λόγω της όξυνσης της κρίσης γύρω από την πρόσβαση στα βομβαρδισμένα εργοστάσια.
Ο γενικός διευθυντής του ΔΟΑΕ, Ραφαέλ Γκρόσι, τόνισε τη σημασία της επανέναρξης των επιθεωρήσεων: «Είναι απολύτως απαραίτητο ο Οργανισμός να επαναλάβει το συντομότερο τις επιθεωρήσεις, ώστε να παρέχονται αξιόπιστες διαβεβαιώσεις πως δεν έχουν υπάρξει παρεκτροπές».
Το αίτημα αυτό διατυπώνεται τη στιγμή που το Ιράν επιμένει πως το πυρηνικό του πρόγραμμα είναι ειρηνικό, την ώρα που ο ΔΟΑΕ καταγράφει πως η χώρα διαθέτει ήδη πάνω από 400 κιλά ουρανίου εμπλουτισμένου σε καθαρότητα 60% — επικίνδυνα κοντά στα επίπεδα που απαιτούνται για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Τον Μάιο του 2025, ο πρώην πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαγνώστηκε με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη. Η ανακοίνωση έγινε άμεσα και με διαφάνεια, υπενθυμίζοντας με σοβαρότητα πόσο αθόρυβα μπορεί να εξελιχθεί ο καρκίνος του προστάτη, συχνά χωρίς συμπτώματα μέχρι να εξαπλωθεί. Ακόμη και με πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη παγκοσμίου κλάσης, ο καρκίνος του δεν ανιχνεύθηκε έγκαιρα.
Αυτή η πολύκροτη υπόθεση έφερε εκ νέου στο προσκήνιο ένα επείγον ζήτημα: ο καρκίνος του προστάτη παραμένει ένας από τους πιο ιάσιμους καρκίνους όταν διαγνωστεί νωρίς, αλλά ο συνδυασμός ξεπερασμένων πρακτικών διαγνωστικών εξετάσεων και ορίων ηλικίας συνεχίζει να καθυστερεί τη διάγνωση για πάρα πολλούς άνδρες.
Ως γιατρός που ειδικεύεται στον καρκίνο του προστάτη, έχω περάσει την τελευταία δεκαετία βοηθώντας άνδρες να αντιμετωπίσουν αυτή την βαθιά ανθρώπινη ασθένεια. Έχω δει από πρώτο χέρι πώς οι απρόσωπες, υπερβολικά αυστηρές πολιτικές μας έχουν απομακρύνει από μια προσεκτική, εξατομικευμένη προσέγγιση της υγείας — μια προσέγγιση που τιμά όχι μόνο το σώμα, αλλά και το μυαλό και την ψυχή.
Ήμουν εκεί όταν ξεκίνησαν οι ριζικές αλλαγές
Το 2012, ενώ εκπαιδευόμουν ως ειδικευόμενος στην ακτινοθεραπευτική ογκολογία, θυμάμαι την ημέρα που η Ομάδα Εργασίας για τις Προληπτικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ (U.S. Preventive Services Task Force – USPSTF) εξέδωσε μια πλέον διαβόητη σύσταση βαθμού D κατά του ελέγχου του προστάτη-ειδικού αντιγόνου (PSA) — μια απλή εξέταση αίματος που μετρά τα επίπεδα του ειδικού αντιγόνου και μπορεί να σηματοδοτήσει καρκίνο του προστάτη.
Μέσα σε μια νύχτα, το μήνυμα προς εκατομμύρια άνδρες έλεγε: «Δεν χρειάζεται να κάνετε έλεγχο». Ωστόσο, ξέραμε ότι αυτό δεν ίσχυε για όλους. Ξέραμε ότι θα χαθούν ζωές. Και ξέραμε ότι αγνοώντας τη σοφία της εξατομικευμένης φροντίδας, στερούσαμε από έναν άνδρα όχι μόνο χρόνια ζωής, αλλά και ενδεχομένως τη ζωτικότητά του, το σκοπό του και την αίσθηση ασφάλειας.
Αυτός ο φόβος αποδείχθηκε σωστός. Κατά την τελευταία δεκαετία, παρατηρήσαμε μείωση των διαγνώσεων καρκίνου του προστάτη σε πρώιμο στάδιο, ενώ αυξήθηκαν οι διαγνώσεις σε προχωρημένο στάδιο, που είναι ανίατες.
Τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους
Μια μελέτη του 2022 ανέφερε αύξηση 41% στον μεταστατικό καρκίνο του προστάτη σε άνδρες ηλικίας 45 έως 74 ετών μεταξύ 2011 και 2018. Μεταξύ των ανδρών ηλικίας 55 έως 69 ετών, η αύξηση ήταν πάνω από 50%.
Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Oncology επιβεβαίωσε αυτό που έχουμε διαπιστώσει στην πράξη: πάρα πολλοί άνδρες διαγιγνώσκονται πλέον όταν η θεραπεία δεν είναι πλέον δυνατή.
Σε μια μεγάλη κοόρτη της Veterans Health Administration, τα ποσοστά διαγνωστικών εξετάσεων PSA μειώθηκαν από περίπου 50% σε 37% μεταξύ 2005 και 2019. Αυτή η μείωση των εξετάσεων συσχετίστηκε στατιστικά με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης μεταστατικού καρκίνου του προστάτη πέντε χρόνια αργότερα, υπογραμμίζοντας την καθυστερημένη αλλά βαθιά επίδραση που έχει η μείωση των εξετάσεων στην εξέλιξη της νόσου και τη θεραπευσιμότητα.
Αυτό δεν είναι μόνο ένα στατιστικό πρόβλημα, αλλά και ένα συναισθηματικό. Έχω δει ασθενείς να αντιδρούν όχι μόνο με φόβο, αλλά και με απογοήτευση, επειδή δεν γνώριζαν. Επειδή εμπιστεύονταν το σύστημα και δεν τους προσφέρθηκε ποτέ μια εξέταση που θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα.
Και συχνά, η λύπη δεν είναι μόνο δική τους. Ανήκει στους συντρόφους, τα παιδιά και τους αγαπημένους τους — σε όσους θα είχαν ανταλλάξει ευχαρίστως μια συζήτηση για περισσότερο χρόνο, περισσότερες αναμνήσεις, περισσότερη ηρεμία.
Μια ενημέρωση που ήρθε πολύ αθόρυβα
Το 2018, η USPSTF μετριάσε τη στάση της, αναβαθμίζοντας τη σύστασή της σε βαθμό C και ενθαρρύνοντας τη λήψη κοινών αποφάσεων. Ωστόσο, η αναθεώρηση δεν προκάλεσε σχεδόν καμία αντίδραση. Η ζημιά είχε ήδη γίνει. Τα ποσοστά διαγνωστικών εξετάσεων παρέμειναν χαμηλά. Η εμπιστοσύνη παρέμεινε κλονισμένη.
Από ό,τι έχω παρατηρήσει στην πράξη, πολλοί κλινικοί γιατροί δεν επέστρεψαν ποτέ στη σύσταση για διαγνωστικές εξετάσεις PSA. Η προσοχή έγινε συνήθεια. Και η αδράνεια μας κόστισε πολύτιμο χρόνο στην έγκαιρη διάγνωση αυτής της νόσου.
Η κρυφή ηλικιακή προκατάληψη στη σύγχρονη ιατρική
Οι σημερινές κατευθυντήριες γραμμές εξακολουθούν να συνιστούν τη διακοπή των διαγνωστικών εξετάσεων PSA γύρω στα 70 έτη. Αλλά αυτό βασίζεται σε μέσους όρους — όχι σε ανθρώπους. Και κανένας από εμάς δεν είναι μέσος όρος.
Φροντίζω πολλούς ενεργητικούς, υψηλής λειτουργικότητας άνδρες στην ηλικία των 70 και ακόμη και των 80 ετών — άνδρες που γυμνάζονται, ταξιδεύουν, εργάζονται και συμβάλλουν στις οικογένειες και τις κοινότητές τους. Δεν είναι στατιστικά στοιχεία. Αξίζουν εξατομικευμένη φροντίδα.
Η περίπτωση του Μπάιντεν υπογραμμίζει αυτό το ελάττωμα στο σύστημά μας. Η τελευταία δημόσια γνωστή εξέταση PSA του ήταν το 2014, σε ηλικία 72 ετών. Μετά από αυτό, δεν φαίνεται να έχει γίνει καμία εξέταση μέχρι το 2025 — όταν ο καρκίνος είχε ήδη μετασταθεί. Αν το PSA του είχε παρακολουθηθεί, ο καρκίνος του θα μπορούσε να είχε ανιχνευθεί όταν ήταν ακόμα ιάσιμος.
Αν είστε άνω των 70 ετών και σε καλή υγεία, μην υποθέτετε ότι οι εξετάσεις δεν έχουν πλέον σημασία. Ζητήστε από τον γιατρό σας να συνεχίσει τις εξετάσεις PSA. Υπερασπιστείτε τον εαυτό σας. Είστε κάτι περισσότερο από ένας αριθμός.
Ποιοι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο;
Αν και ο καρκίνος του προστάτη είναι συχνός, ορισμένες ομάδες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο:
Οι μαύροι άνδρες έχουν 1,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη και περισσότερες από δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από αυτόν σε σύγκριση με τους λευκούς άνδρες. Σε απόλυτους αριθμούς, περίπου 1 στους 6 μαύρους άνδρες θα διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη κατά τη διάρκεια της ζωής του και περίπου 1 στους 23 θα πεθάνει από αυτόν. Για σύγκριση, περίπου 1 στους 8 λευκούς άνδρες θα διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη και περίπου 1 στους 44 θα πεθάνει από αυτόν.
Οι άνδρες με οικογενειακό ιστορικό — ειδικά εκείνοι με πατέρα ή αδελφό που διαγνώστηκε πριν από την ηλικία των 65 ετών — αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο.
Οι άνδρες με κληρονομικές μεταλλάξεις όπως το BRCA2 είναι επίσης πιο πιθανό να αναπτύξουν επιθετικό καρκίνο του προστάτη σε νεότερη ηλικία.
Παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως κακές διατροφικές συνήθειες, υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, καθιστική ζωή, παχυσαρκία και χρόνια φλεγμονή που ενδεχομένως συνδέεται με την έκθεση στο περιβάλλον και τη ρύπανση, αυξάνουν περαιτέρω τον κίνδυνο.
Για αυτές τις ομάδες, ο προληπτικός έλεγχος πρέπει να ξεκινά στην ηλικία των 40 ετών και δεν πρέπει να σταματά σε ένα αυθαίρετο όριο ηλικίας.
Διαθέτουμε καλύτερα εργαλεία από ποτέ
Οι επικριτές του προληπτικού ελέγχου PSA συχνά αναφέρουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα, περιττές βιοψίες και υπερθεραπεία. Ωστόσο, αυτή η ανησυχία αντανακλά μια ξεπερασμένη αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα τον καρκίνο του προστάτη.
Ο σύγχρονος προληπτικός έλεγχος είναι ακριβής, προσαρμόσιμος και ασφαλής:
Χρήση προηγμένων απεικονιστικών μεθόδων, όπως η πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία (MRI) πριν από τη βιοψία, για τον εντοπισμό ύποπτων περιοχών και την αποφυγή περιττών διαδικασιών.
Διενέργεια διαπερινεϊκών βιοψιών, μια τεχνική κατά την οποία τα δείγματα λαμβάνονται μέσω του δέρματος μεταξύ του όσχεου και του πρωκτού και όχι μέσω του ορθού, για τη βελτίωση της ακρίβειας και τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης.
Διεξαγωγή γονιδιακών εξετάσεων για τη διάκριση μεταξύ επιθετικής και βραδείας ανάπτυξης της νόσου.
Επιλογή ενεργητικής παρακολούθησης, μιας στρατηγικής στενής παρακολούθησης του καρκίνου του προστάτη με τακτικές εξετάσεις PSA, MRI και βιοψίες αντί για άμεση θεραπεία, ώστε να γλιτώσουν οι άνδρες με καρκίνο χαμηλού κινδύνου από την υπερθεραπεία.
Το PSA δεν είναι το τελικό σημείο — είναι το σημείο εκκίνησης για μια σύγχρονη, λεπτομερή και εξατομικευμένη διαγνωστική διαδικασία.
Η ίαση είναι δυνατή
Ένας 43χρονος Αφροαμερικανός άνδρας —πολύ πέρα από την τυπική ηλικία διαγνωστικού ελέγχου—παρουσίασε ουρολογικά συμπτώματα και διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη υψηλού κινδύνου. Τον θεράπευσα με εμφύτευση ραδιενεργών σπόρων (βραχυθεραπεία). Πρόκειται για μια διαδικασία που πραγματοποιείται σε εξωτερικούς ασθενείς, κατά την οποία μικρά ραδιενεργά σπόρια τοποθετούνται απευθείας μέσα στον προστάτη. Σήμερα, μια δεκαετία αργότερα, δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι της νόσου και έχει πλήρη λειτουργικότητα. Αν δεν είχε διαγνωστεί και θεραπευτεί τότε, πιθανότατα θα είχε μεταστατική νόσο τώρα.
Ένας 78χρονος άνδρας υποβλήθηκε σε έλεγχο PSA στο πλαίσιο μιας αξιολόγησης επιδόσεων κωπηλασίας υψηλού επιπέδου. Διαπιστώθηκε ότι είχε καρκίνο του προστάτη μέσου κινδύνου, χωρίς μεταστάσεις. Δεδομένης της άριστης υγείας και της πιθανής μακροζωίας του, αυτός ήταν ένας καρκίνος που πιθανότατα θα τον επηρέαζε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Υποβλήθηκε επίσης σε βραχυθεραπεία και πέντε χρόνια αργότερα παραμένει θεραπευμένος — ένα άλλο παράδειγμα διάγνωσης και θεραπείας που σώζει ζωές πέρα από την συμβατική ηλικία διαγνωστικού ελέγχου.
Αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι εξαιρέσεις. Είναι υπενθυμίσεις ότι η έγκαιρη ανίχνευση σώζει ζωές και ότι η ηλικία ή ο φαινομενικά χαμηλός κίνδυνος δεν πρέπει ποτέ να αποκλείουν έναν άνδρα από τη φροντίδα που χρειάζεται.
Τι μπορείτε να κάνετε τώρα
Αυτό είναι που συνιστώ σε όλους τους άνδρες — και στα αγαπημένα τους πρόσωπα:
Γνωρίστε τον κίνδυνο που διατρέχετε: Αν είστε άνω των 50 ετών, μαύροι, έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη ή γενετική προδιάθεση, υποβληθείτε σε προληπτικό έλεγχο.
Μην αφήνετε την ηλικία να σας σταματήσει: Αν είστε άνω των 70 και υγιής, μιλήστε με τον γιατρό σας. Ο προληπτικός έλεγχος εξακολουθεί να έχει σημασία.
Ζητήστε σαφήνεια: Αν το PSA σας αυξάνεται, ζητήστε να κάνετε μαγνητική τομογραφία ή επισκεφθείτε έναν ειδικό. Μην περιμένετε.
Κατανοήστε τις επιλογές σας: Δεν χρειάζονται όλοι θεραπεία, αλλά όλοι δικαιούνται να γνωρίζουν τι συμβαίνει.
Συμπεριλάβετε τον προληπτικό έλεγχο στο πρόγραμμα υγείας σας: Αντιμετωπίστε τον ως ρουτίνα, όπως τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, της χοληστερόλης ή τον προγραμματισμό μιας κολονοσκόπησης
Η διάγνωση του Μπάιντεν μας υπενθυμίζει γιατί αυτό είναι σημαντικό. Μπορεί να μην ανήκε σε μια παραδοσιακά υψηλού κινδύνου ομάδα, αλλά ήταν ένας υγιής ηλικιωμένος άνδρας — ακόμα ενεργός, δραστήριος και παραγωγικός. Η περίπτωσή του υπογραμμίζει το ελάττωμα των ορίων που βασίζονται στην ηλικία. Οι αποφάσεις για τον προληπτικό έλεγχο πρέπει να βασίζονται στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής, όχι μόνο στα κεράκια των γενεθλίων.
Καθημερινές συνήθειες που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο
Ενώ ο προληπτικός έλεγχος είναι κρίσιμος, ο τρόπος ζωής παίζει επίσης ρόλο στην πρόληψη. Ακολουθούν μερικά απλά, πρακτικά βήματα:
Ακολουθήστε μια διατροφή με βάση τα λαχανικά: Εστιάστε σε φυλλώδη πράσινα λαχανικά, σταυρανθή λαχανικά, ντομάτες πλούσιες σε λυκοπένιο και υγιεινά λίπη όπως το ελαιόλαδο.
Ασκηθείτε τακτικά: Στόχος σας πρέπει να είναι 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα, όπως γρήγορο περπάτημα.
Διατηρήστε ένα υγιές βάρος: Το υπερβολικό σωματικό λίπος συνδέεται με πιο επιθετικές μορφές της νόσου.
Μειώστε τις φλεγμονές: Αποφύγετε το κάπνισμα, περιορίστε το αλκοόλ και διαχειριστείτε το άγχος με ύπνο, κοινωνικές σχέσεις και ενσυνειδητότητα.
Το 2012, μια μεμονωμένη πολιτική απόφαση άλλαξε την πορεία της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δημιούργησε σύγχυση, έθεσε σε δεύτερη μοίρα την πρόληψη και μας απομάκρυνε από την έγκαιρη διάγνωση που σώζει ζωές. Η αναθεώρηση του 2018, αν και είχε καλές προθέσεις, ήρθε πολύ αθόρυβα για να αντιστρέψει τη ζημιά.
Η αύξηση των προχωρημένων σταδίων της νόσου δεν αφορά μόνο τις στατιστικές, αλλά και τους πατέρες, τους αδελφούς και τους φίλους μας. Η περίπτωση του Μπάιντεν είναι μια ισχυρή υπενθύμιση ότι ακόμη και ένας άνδρας με πρόσβαση στην καλύτερη φροντίδα μπορεί να επηρεαστεί όταν οι οδηγίες για τον προληπτικό έλεγχο είναι υπερβολικά αυστηρές. Η διάγνωσή του πρέπει να μας ωθήσει να υιοθετήσουμε μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση, με γνώμονα την υγεία και όχι την ηλικία.
Αυτή είναι η στιγμή να αλλάξουμε πορεία, πριν να είναι πολύ αργά για την επόμενη γενιά ανδρών. Ας μην χάσουμε αυτή την ευκαιρία.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Δασμούς έως και 34,9% θα επιβάλει η Κίνα στις εισαγωγές ευρωπαϊκού μπράντι για διάστημα πέντε ετών, αρχής γενομένης από τις 5 Ιουλίου, όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Εμπορίου.
Ορισμένοι μεγάλοι παραγωγοί θα εξαιρεθούν από τα συγκεκριμένα τέλη, εφόσον συμφωνήσουν να διατηρήσουν τις τιμές τους πάνω από ένα ελάχιστο όριο. Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε μέσα από σειρά εγγράφων που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του υπουργείου στις 4 Ιουλίου και έρχεται ως αποτέλεσμα έρευνας που διήρκεσε ένα χρόνο και ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2024.
Έντονες αντιδράσεις εκφράστηκαν από Γάλλους αξιωματούχους, οι οποίοι χαρακτήρισαν το μέτρο ως «καθαρή εκδίκηση» απέναντι στην αύξηση των δασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα.
Σύμφωνα με περίληψη του υπουργείου, το ευρωπαϊκό μπράντι κρίθηκε ότι πωλείται «σε τιμές ντάμπινγκ» στην κινεζική αγορά, γεγονός που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τις τοπικές βιομηχανίες.
Αναλυτικότερα, το υπουργείο παρουσίασε τους νέους δασμούς για διάφορες ευρωπαϊκές επωνυμίες, οι οποίοι κυμαίνονται από 27,7% για την Martell έως 34,9% για τη Hennessy. Διευκρίνισε επίσης ότι τα νέα μέτρα δεν θα έχουν αναδρομική ισχύ από τον Οκτώβριο του 2024, όταν είχαν επιβληθεί προσωρινοί δασμοί έως 39% στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες αλκοολούχων ποτών.
Ταυτόχρονα, το υπουργείο έκανε δεκτές δεσμεύσεις ελάχιστης τιμής από κάποιους ευρωπαίους παραγωγούς, επιτρέποντάς τους έτσι να αποφύγουν τους καινούργιους δασμούς. Α
Ανακοινώθηκαν τα ονόματα άνω των 30 εταιρειών που προχώρησαν σε ανάλογες δεσμεύσεις, μεταξύ των οποίων οι γαλλικοί κολοσσοί Pernod Ricard, Rémy Martin και Hennessy. Ωστόσο, δεν γνωστοποιήθηκε το ακριβές ύψος των ελάχιστων τιμών για τις πωλήσεις στην κινεζική αγορά.
Επιπλέον, η κινεζική κυβέρνηση δεσμεύθηκε ότι θα επιστρέψει τις εγγυήσεις που είχαν καταβάλει οι ευρωπαϊκές εταιρείες από τον Οκτώβριο του 2024 και έπειτα.
Ανησυχία στον κλάδο
Η απόφαση αυτή προκάλεσε ανησυχία σε φορείς του κλάδου. Ο Εθνικός Διακλαδικός Γραφείο του Κονιάκ (BNIC), που αντιπροσωπεύει τους παραγωγούς κονιάκ στη Γαλλία, τόνισε ότι οι δεσμεύσεις ελάχιστων τιμών δεν αποτελούν παραδοχή πρακτικής ντάμπινγκ.
Η ένωση κάλεσε τη γαλλική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διαπραγματευτούν με τις κινεζικές αρχές για την εξεύρεση πολιτικής λύσης.
Ο πρόεδρος του BNIC, Φλοράν Μαριλέν, σημείωσε: «Το καθεστώς της ελάχιστης τιμής προσφέρει πιο ανεκτές συνθήκες για τις εταιρείες μας σε σχέση με τους οριστικούς αντι-νταμπινγκ δασμούς που ανακοινώθηκαν, παρότι η πρόσβαση στην αγορά παραμένει περιορισμένη».
Ο Ερβέ Ντεμεζόν, γενικός διευθυντής της οργάνωσης Spirits Europe, εξέφρασε τη λύπη του για την επιβολή των κινεζικών δασμών, δηλώνοντας: «Πέραν του άμεσου αντικτύπου στον κλάδο μας, η απόφαση αυτή κινδυνεύει να οξύνει τις εμπορικές εντάσεις σε μια περίοδο που η αμοιβαία συνεργασία είναι πιο σημαντική από ποτέ».
Ο Ντεμεζόν συμπλήρωσε: «Χαιρετίζουμε ωστόσο τη σύναψη συμφωνιών ελάχιστης τιμής με ορισμένες εταιρείες, καθώς προσφέρουν μερική ανακούφιση, και καλούμε να επεκταθεί αυτή η δυνατότητα σε όλες τις εταιρείες που έχουν υπογράψει».
Εμπορικές εντάσεις εν όψει διπλωματικών επαφών
Η κίνηση του Υπουργείου συμπίπτει με την επίσκεψη του κορυφαίου κινέζου διπλωμάτη, Ουάνγκ Γι, στην Ευρώπη για συνομιλίες με αξιωματούχους υψηλού επιπέδου, στο πλαίσιο περιοδείας ενόψει συνόδου κορυφής αργότερα μέσα στον μήνα με αφορμή την 50ή επέτειο από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του κινεζικού καθεστώτος και της ΕΕ.
Στις 3 Ιουλίου, ο Ουάνγκ συναντήθηκε στο Βερολίνο με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Γιόχαν Βάντεφουλ, ο οποίος υπογράμμισε πως, αν και Γερμανία και Κίνα διατηρούν στενές οικονομικές σχέσεις, ο δίκαιος ανταγωνισμός είναι κρίσιμος. «Είναι ακριβώς η διεθνής τάξη εμπορίου που έκανε την Κίνα τόσο επιτυχημένη», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Στο ίδιο πνεύμα, το Υπουργείο με ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 3 Ιουλίου, επισήμανε πως «οι πρακτικές στρέβλωσης της αγοράς βλάπτουν όλους» και τονίζοντας τη δέσμευσή του να μετριάσει τους κινδύνους που παρατηρούνται στην Ευρώπη.
Η θέση αυτή συμβαδίζει με δηλώσεις της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλλας, η οποία κάλεσε τον Ουάνγκ να «βάλει τέλος στις στρεβλωτικές πρακτικές του Πεκίνου», στις οποίες περιλαμβάνονται και οι περιορισμοί στις εξαγωγές σπανίων γαιών, όπως επανέλαβε και η υπηρεσία εξωτερικής δράσης της ΕΕ.
Η Ρωσία έγινε την Πέμπτη η πρώτη χώρα που αναγνώρισε επίσημα την de facto κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, με το σουνιτικό ισλαμιστικό κίνημα να έχει καταλάβει την εξουσία από τον Αύγουστο του 2021.
Όπως ανακοίνωσε το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, η επίσημη αναγνώριση αποσκοπεί στην ενίσχυση παραγωγικής διμερούς συνεργασίας.
Το Υπουργείο υπογράμμισε: «Βλέπουμε σημαντικές προοπτικές για συνεργασία στο εμπόριο και την οικονομία, με επίκεντρο έργα στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της γεωργίας και των υποδομών».
Προσέθεσε ακόμη: «Θα συνεχίσουμε να συνδράμουμε την Καμπούλ στην ενίσχυση της περιφερειακής ασφάλειας και στη μάχη κατά των τρομοκρατικών απειλών και του εγκλήματος που σχετίζεται με τα ναρκωτικά».
Το ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν χαιρέτισε την αποδοχή των διαπιστευτηρίων του νέου πρέσβη του στη Μόσχα, Γκουλχασάν Χασάν, από τη Ρωσική Ομοσπονδία ως σημαντική εξέλιξη, εκφράζοντας την ελπίδα ότι η κίνηση αυτή θα διευρύνει και θα ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις.
Ο νέος Ρώσος πρέσβης στην Καμπούλ, Ντμίτρι Ζόρνοφ, δήλωσε στο κρατικό κανάλι της Ρωσίας ότι η απόφαση για επίσημη αναγνώριση των Ταλιμπάν ελήφθη προσωπικά από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, μετά από εισήγηση του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος είχε συναντηθεί τον Οκτώβριο του 2024 με τον υπουργό Εξωτερικών των Ταλιμπάν, Αμίρ Χαν Μετάκι.
Ο Ζόρνοφ σχολίασε: «Η απόφαση αυτή δείχνει πως η Ρωσία επιδιώκει την ανάπτυξη πλήρων σχέσεων με το Αφγανιστάν».
Τον Απρίλιο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας αφαίρεσε τους Ταλιμπάν από τη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Το ρωσικό ΥΠΕΞ σημείωσε: «Η άρση της τρομοκρατικής ιδιότητας από το κίνημα των Ταλιμπάν, που συγκρότησε την αφγανική κυβέρνηση μετά την κατάρρευση του φιλοδυτικού καθεστώτος του Ασράφ Γκάνι το 2021, ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εταιρικής σχέσης με την Καμπούλ προς όφελος των λαών Ρωσίας και Αφγανιστάν».
Η ιστορική εμπλοκή της Ρωσίας στο Αφγανιστάν χρονολογείται από την εποχή του Μεγάλου Παιγνιδιού, όταν οι Τσάροι ανταγωνίζονταν τη Βρετανική Αυτοκρατορία για τον έλεγχο της περιοχής.
Η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν το 1979, διεξάγοντας μακρόχρονο πόλεμο κατά των Μουτζαχεντίν με υποστήριξη των ΗΠΑ, έως την αποχώρησή της το 1989. Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν για πρώτη φορά την Καμπούλ το 1996, αλλά απομακρύνθηκαν τον Νοέμβριο του 2001 από δύναμη υπό τις ΗΠΑ, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε την ολοκληρωτική αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου 2021, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν και πάλι την Καμπούλ τον Αύγουστο του 2021, επιβάλλοντας έκτοτε τη σκληρή ερμηνεία τους του ισλαμικού νόμου.
Τον Αύγουστο του 2024, οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν στις γυναίκες να εμφανίζονται με ακάλυπτο πρόσωπο ή να μιλούν δημοσίως. Κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησής τους, μόνον τρεις χώρες—Πακιστάν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα—είχαν αναγνωρίσει επίσημα τους Ταλιμπάν.
Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν το προεδρικό μέγαρο του Αφγανιστάν στην Καμπούλ, Αφγανιστάν, στις 15 Αυγούστου 2021. Zabi Karimi/AP Photo
Έκτοτε, η Ρωσία γίνεται η πρώτη χώρα που προχωρά σε επίσημη αναγνώριση του καθεστώτος Ταλιμπάν μετά την επανακυριαρχία τους στην Καμπούλ το 2021. Οι Ταλιμπάν έχουν ξεκινήσει συνομιλίες με την Ινδία και έχουν συνάψει διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Τον Μάιο, η Ρωσία προσέφερε βοήθεια στους Ταλιμπάν για την αντιμετώπιση του παρακλαδιού του ISIS στο Αφγανιστάν, γνωστού ως ISIS-Khurasan ή ISIS-K. Ο ειδικός εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου για το Αφγανιστάν, Ζαμίρ Καμπίλοφ, δήλωσε σε συνέντευξή του: «Αναγνωρίζουμε και εκτιμούμε τις προσπάθειες των Ταλιμπάν στη μάχη κατά της αφγανικής πτέρυγας του ISIS. Πρόκειται για κοινό εχθρό Ρωσίας και Αφγανιστάν, και θα παρέχουμε κάθε δυνατή συνδρομή στις αρχές της χώρας μέσω ειδικών μηχανισμών».
Το καθεστώς των Ταλιμπάν έχει έρθει επανειλημμένα αντιμέτωπο με το ISIS-K, το οποίο έχει αναλάβει την ευθύνη για επιθέσεις και στη Ρωσία, όπως αυτή στο Crocus City Hall της Μόσχας τον Μάρτιο του 2024, όπου 145 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.
Σε σχετική εξέλιξη, ο πακιστανικός στρατός ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι εξόντωσε 30 μέλη των Πακιστανών Ταλιμπάν που πέρασαν τα σύνορα από το Αφγανιστάν, υπογραμμίζοντας ότι οι Πακιστανοί Ταλιμπάν αποτελούν ξεχωριστή αλλά στενά συνδεδεμένη οργάνωση με τους Αφγανούς Ταλιμπάν.
Ο στρατός ισχυρίστηκε ότι οι μαχητές αυτοί είχαν την υποστήριξη της Ινδίας και κάλεσε την κυβέρνηση της Καμπούλ να αποτρέψει τη χρήση του αφγανικού εδάφους από ξένους proxy. Το Πακιστάν έχει κατηγορήσει επανειλημμένα την Ινδία για υποστήριξη τόσο των Πακιστανών Ταλιμπάν όσο και του Απελευθερωτικού Στρατού του Μπαλουχιστάν.
Σκεφτείτε χάος, αλλά με τους καλύτερους δυνατούς τρόπους. Δρόμοι γεμάτοι με αυτοκίνητα που κορνάρουν, πεζοδρόμια γεμάτα με πολυάσχολο κόσμο και μικροπωλητές, συν μικρές Βέσπα και άλλα μηχανάκια, μέσα σε όλο αυτό. Στα αριστερά, ίσως μια αντιλογία, σε πλήρως ιταλικό ύφος, με υψωμένες φωνές, και χέρια σε κίνηση. Στα δεξιά, μια ελαφρώς ανυπόμονη ουρά για την καλύτερη πίτσα που μπορείτε να φανταστείτε. Το άρωμα της ζύμης και σάλτσας και τυριού στον φούρνο με ξύλα αιωρείται σε όλη την σκηνή.
Είτε την αγαπάτε είτε όχι, η Νάπολη είναι από τις πιο δυναμικές πόλεις στον κόσμο. Η τρίτη μεγαλύτερη αστική περιοχή της Ιταλίας εκτείνεται κατά μήκος της θάλασσας, υπό τις αχνίζοντες κορυφές του όρους Βεζούβιου, ενός ενεργού ηφαιστείου. Οι Ναπολιτάνοι, που φαίνεται να παίρνουν την ενέργειά τους από αυτήν την μαγματική κορυφή, ζουν (και αγαπούν) τις ζωές τους με μια ένταση και επιθυμία που δεν θα συναντήσετε ίσως πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Είναι πολλά, για 24 ώρες, αλλά εδώ είναι ένας οδηγός για να βιώσετε όσο περισσότερο «la passione nella vita» (επιθυμία για ζωή) το δυνατόν σε μόνο μία μέρα.
Άφιξη
Το διεθνές αεροδρόμιο Καποντιτσίνο της Νάπολης (ΝΑP) είναι πολύ κοντά στην καρδιά της πόλης. Συχνά θα δείτε ή θα ακούσετε μεγάλα αεροπλάνα να απογειώνονται ή να προσγειώνονται καθώς εξερευνείτε τον αστικό πυρήνα. Είναι απλώς ένα ακόμα στοιχείο στην αισθητηριακή υπερφόρτωση την τελείως τυπική για μια επίσκεψη εδώ.
Ένας βασικός προορισμός για χαμηλού κόστους εταιρείες όπως EasyJet και Ryanair, ένας αριθμός ιταλικών εταιρειών επίσης προσγειώνονται εδώ από ευρωπαϊκά κέντρα όπως Αθήνα, Άμστερνταμ, Μόναχο, και Παρίσι. Αλλά αν πετάτε τους θερμότερους μήνες, ίσως μπορέσετε να βρείτε μια απευθείας πτήση από Βόρεια Αμερική, με εποχικές, άμεσες πτήσεις που συνδέουν πόλεις όπως Σικάγο, Φιλαδέλφεια, Νέα Υόρκη, Μόντρεαλ, και Ατλάντα.
Μόλις φτάσετε, το να πάτε στην πόλη είναι γρήγορο. Ένα δημόσιο λεωφορείο (με όνομα Alibus) θα σας πάει στον Κεντρικό Σταθμό σε περίπου 15 λεπτά—ή για τον λιμένα, περίπου 35 λεπτά. Ένα εισιτήριο για τον σταθμό κοστίζει πέντε ευρώ. Οι υπηρεσίες διαμοίρασης αυτοκινήτου δεν είναι συνήθεις. Αν επιλέξετε ταξί, σιγουρευτείτε να κανονίσετε μια τιμή που μοιάζει δίκαιη πριν καθίσετε πίσω.
Ένα σημείωμα για την γλώσσα
Αν και οι κάτοικοι εδώ είναι αναμφισβήτητα Ιταλοί, μια ισχυρή τοπική ταυτότητα επιμένει. Αυτό εκτείνεται και στην γλώσσα. Τα Ναπολιτάνικα συνδυάζουν Λατινικά με άλλες ιστορικές επιρροές: Ελληνικά, Ισπανικά, ακόμα και Γαλλικά. Ευτυχώς, οι περισσότεροι – ειδικά αυτοί στον τομέα υπηρεσιών, όπως υπάλληλοι σε πολλές πιτσαρίες – μιλάνε καλά Αγγλικά.
Πρωί
Η Νάπολη εξερευνάται καλύτερα σε επίπεδο δρόμου—αν και θα πρότεινα να την γνωρίσετε σε καλά μετριασμένες δόσεις. Αν πήρατε το Alibus στον κεντρικό σταθμό τρένων της Νάπολης, απλώς αρχίστε να περπατάτε. Κάθε τετράγωνο στην πορεία σας θα είναι μια ολόκληρη όπερα, από μόνο του. Κωμωδία, όχι τραγωδία—θόρυβοι, κίνηση και ενδιαφέρουσες αφηγήσεις ανεξαρτήτως που θα κοιτάξετε.
Πηγαίνετε προς τα νοτιοδυτικά, λίγο πολύ κατά μήκος της ακτής του κόλπου της Νάπολης. Περπατώντας στον κύριο δρόμο του Κόρσο Ουμπέρτο θα σας πάρει περίπου 45 λεπτά αν φτάσετε στο Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης.
Το Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης χρονολογείται στο 1600 και έχει μείγμα Μπαρόκ και Νεοκλασικού ύφους. (Gim42/Getty Images)
Μόλις πριν φτάσετε, κάντε μια μικρή στάση στην Γκαλλερία Ουμπέρτο Ι, για να κοιτάξετε ψηλά στους γυάλινους τρούλους. Ονομασμένη (όπως ο δρόμος στον οποίον βρίσκεται) για τον Βασιλιά Ουμπέρτο, μονάρχη της Ιταλίας τον καιρό της κατασκευής, αυτό το εμπορικό σύμπλεγμα ολοκληρώθηκε το 1890. Ήταν βασικό μέρος του «risanamento», ενός μεγάλης κλίμακας προγράμματος ανακαίνισης που μεταφράζεται «κάντε υγιές ξανά.»
Σήμερα, είναι μέρος του ιστορικού κέντρου της Νάπολης, ενός αναγνωρισμένου μέρους Παγκόσμιας Κληρονομιάς UNESCO. Λίγα λεπτά περπάτημα μέσα του θα σας αναζωογονήσει και θα διώξει την όποια κούραση από την μακριά πτήση. Πολλές μέρες, ένας λαμπερός νότιος Ιταλικός ήλιος ρέει κάτω από το καμπύλο γυαλί, στα καταστήματα και καφετερίες εντός.
Τώρα ίσως είναι μια καλή στιγμή να πάρετε ένα γρήγορο πρωινό σνακ. Ίσως μόνο έναν διπλό εσπρέσσο που θα πιείτε, στο ιταλικό ύφος, όρθιοι στο μπαρ, και ίσως μαζί με μια σφολιατέλα, ένα συνηθισμένο, τραγανό προϊόν, συχνά γεμιστό με ρικόττα.
Μετά, βγείτε από την Γκαλλερία και βρείτε το Θέατρο Σαν Κάρλο, απέναντι, που άνοιξε το 1737. «Αυτή είναι η παλαιότερη συνεχώς σε λειτουργία όπερα στον κόσμο», μου είπε ένας οδηγός σε πρόσφατη επίσκεψη. «Έχω καλές μνήμες από εκεί, που πήγαινα με τον πατέρα μου, να δούμε τον Παβαρόττι.»
Το Τεάτρο ντι Σαν Κάρλο είναι γνωστό για το εντυπωσιακό καμπύλο αμφιθέατρο, τον ερυθρό και χρυσό διάκοσμο, και την ζωγραφιά στην οροφή. (Shutterstock)
Μετά, είναι μόνο λίγα τετράγωνα έως το Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης. Ένα πιθανό πρόβλημα—είναι ένα μέρος που θα μπορούσατε να περάσετε ολόκληρη μέρα. Προσπαθείστε να κινηθείτε γρήγορα, παρατηρώντας την ιστορία. Χτισμένο το 1600, όπως πολλά Ευρωπαϊκά παλάτια, είχε αρκετές ανακαινίσεις και αλλαγές ανά τους αιώνες.
Σίγουρα αξιόλογο: να περπατήσετε στην Μεγάλη Σκάλα και μέσα στα Βασιλικά Διαμερίσματα, που είναι ανοιχτά στο κοινό. Είναι μέρος όπου μπορείτε να φανταστείτε πως γενιές βασιλιάδων και βασιλισσών και πριγκήπων και πριγκηπισσών ζούσαν και εργάζονταν, με σχετική λάμψη.
Μια (πολύ) μικρή ιστορία της πίτσας
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πραγματικά: Η Νάπολη είναι η γενέτειρα της πίτσας. Αν και οι ρίζες αυτού του πλέον διάσημου γεύματος πηγαίνουν πίσω στους αρχαίους Έλληνες, ήταν κυρίως φθηνό φαγητό για τις μάζες. Κάποια παγκόσμια εγκαίνια έλαβαν χώρα το 1889, όταν, λέει ο θρύλος, η Βασίλισσα Μαργαρίτα ζήτησε πίτσα στην επίσκεψή της εδώ.
Η επιλογή της; Συνδυασμός βασιλικού, μοτσαρέλλας, και τομάτας. Η πίτσα Μαργαρίτα παραμένει η πιο δημοφιλής και παραδοσιακή στην πόλη, και η φήμη και μορφή της έχει διαδοθεί σε όλο τον κόσμο.
Απόγευμα
Έως τώρα, οι απογευματινές ώρες θα έχουν φτάσει. Έτσι είναι σίγουρα ώρα για γεύμα. Η Νάπολη ήταν από καιρό μια από τις μεγάλες γαστρονομικές πόλεις της Ιταλίας, εν μέρει λόγω των γόνιμων εδαφών που την περιβάλλουν, με ηφαιστειακά εδάφη εμπλουτισμένα από τον Βεζούβιο.
Από το παλάτι, είναι 15 λεπτά, με αργό περπάτημα, ως την La Vera Pizza Fritta da Gennaro. Η Νάπολη είναι η γενέτειρα της πίτσας, και οι παρασκευαστές εδώ θα σας πουν ότι ακόμα κάνουν την καλύτερη. Και όποιος έχει επισκεφθεί, και απόλαυσε ένα κομμάτι, θα το επιβεβαιώσει αναμφίβολα.
Σε κάποιες εκδοχές της ιστορίας, η βαθιά τηγανισμένη μορφή της πίτας είναι η αρχική πίτσα. Είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα και κάτι που δεν βρίσκεται σε πολλά μέρη εκτός της νότιας Ιταλίας. Πηγαίνετε στον Τζεννάρο για αυτό το γρήγορο και πολύ γευστικό πιάτο.
Είναι απλώς μια τρύπα στον τοίχο, και μπορείτε να παρακολουθήσετε το προσωπικό να αλείφει την σάλτσα (από τοπικές τομάτες) και την μοτσαρέλα βουβαλιού (φρέσκια, από νεροβούβαλους της περιοχής) σε μια συνήθως μαλακή αλλά όχι πολύ χοντρή βάση. Διπλώνοντας τα υλικά μέσα, το τηγανίζουν ολόκληρο σε λάδι. Το αποτέλεσμα; Ζεστό και αχνιστό και τόσο τέλεια νόστιμο. Καθίστε και εκτιμήστε αυτό το απλό γεύμα σε ένα από τα μικρά εξωτερικά τραπέζια.
Ζωντανά μέρη βρίσκονται σε κάθε γωνία. Γρήγορο φαγητό όπως «τηγανιτή πίτσα) είναι χαρακτηριστικό στην Νάπολη. (Marco_Piunti/Getty Images)
Μετά, κάψτε τις θερμίδες μέσω του δικτύου μικρών δρόμων που φτιάχνουν το διπλανό Quartieri Spagnoli. Εδώ είναι η Νάπολη στο πλέον Ναπολιτάνικο ύφος, όλο θόρυβος και παράπονο και ζωτικότητα, όλα στην επιφάνεια. Χωρίς καμία ευρυχωρία, η περιοχή είχε κατασκευαστεί αρχικά τον 16ο αιώνα για φιλοξενία στρατιωτών—το όνομά της σημαίνει «Ισπανικοί Στρατώνες.»
Υπάρχουν πολλά εδώ: τοιχογραφίες και αγορές. Ρούχα που στεγνώνουν στα μπαλκόνια πάνω. Βέσπες που τρέχουν γύρω από εμπόρους που σπρώχνουν καρότσια. Περισσότερες αλυσίδες μακαρονάδας από όσες μπορείτε να μετρήσετε, στριμωγμένες σε κάθε γωνία. Τα πράγματα μπορεί να γίνουν εντόνως θορυβώδη την νύχτα, όταν φοιτητές γεμίζουν τους δρόμους, ψάχνοντας Απερόλ του ενός ευρώ, έτσι αν αυτό δεν είναι η ιδανική σκηνή σας, ολοκληρώστε την περιπλάνησή σας τώρα.
Μετά, υψωθείτε πάνω από όλα. Οι δρόμοι της Νάπολης χτίστηκαν σε έναν απότομο λόφο, και τέσσερα τραμ μεταφέρουν εκατομμύρια ανθρώπους στην κορυφή. Από τους Ισπανικούς Στρατώνες, είτε με το Κεντρικό Τραμ, ή λίγο πιο πέρα, με το Τραμ Μοντεσάντο, θα πάτε εκεί.
Οι γειτονιές της κορυφής στο τέλος θα μοιάζουν τελείως γαλήνιες σε σύγκριση με τον θόρυβο κάτω. Περπατήστε λίγο, στην γενική κατεύθυνση του Μπελβεντέρε ντι Σαν Μαρτίνο. Όταν φτάσετε, θα βρείτε όλη την Νάπολη στα πόδια σας.
Αυτή είναι η καλύτερη θέα της πόλης, η καμπύλη της θάλασσας στα δεξιά, η άνοδος του Βεζούβιου απέναντι, με ντόπιους ίσως σε παγκάκια, να τρώνε ένα πολύ νυχτερινό βραδινό, ή να πίνουν ένα ποτό, και έναν κιθαρίστα να παίζει στο υπόβαθρο.
Ο Κόλπος της Νάπολης με το Όρος Βεζούβιο ήταν κέντρο ναυτιλίας από τα αρχαία χρόνια. (Alessandro Tortora/Getty Images)
Βράδυ
Περπατήστε πίσω στην κατηφόρα του λόφου—ή, αν είστε κουρασμένοι (και είναι πιθανό μετά από μια τέτοια μέρα), πάρτε το τραμ. Πάρτε τον χρόνο σας, κοιτώντας τριγύρω στην Βία Τολέδο. Είναι ο πιο δημοφιλής εμπορικός δρόμος της πόλης.
Ο Ισπανός διοικητής, Πέδρο ντε Τολέδο, έχτισε τον δρόμο στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Σήμερα, μπορείτε να βρείτε τα πάντα από προϊόντα μάρκας έως τοπικά αναμνηστικά. Για τα τελευταία, σας προτείνω κάποια ζωγραφισμένα με το χέρι κεραμικά, ή ακόμα ένα μικρό μπουκάλι τοπικού λιμοντσέλο.
Η οδός Τολέδο είναι ένας από τους πιο γνωστούς δρόμους της Νάπολης. Αυτός ο πεζόδρομος χτίστηκε τον 16ο αιώνα και ονομάστηκε από τον Πέδρο Αλβάρες ντε Τολέδο, τον Ισπανό διοικητή της Νάπολης. Είναι καλό μέρος για αναμνηστικά, τιμές ευκαιρίας, και παρατήρηση ανθρώπων. (Shutterstock)
Η Νάπολη είναι γνωστή παγκοσμίως για τις μικρές χειροποίητες φιγούρες. Φτιάχνοται από πηλό, ξύλο, και ύφασμα και συχνά είναι λεπτομερώς ζωγραφισμένες και ντυμένες. (Natalia Marcelewicz/Unsplash)
Μείνετε στην περιοχή για βραδινό. Όντας στην Νάπολη, έχετε πολλές επιλογές για ένα πολύ καλό γεύμα. Κάτι απλό και γευστικό. Όπως σπαγγέτι αλλέ βοντζόλε, ένα χαρακτηριστικό ναπολιτάνικο: σπαγγέτι με μύδια, σκόρδο, μαϊντανό, και ελαιόλαδο.
Με αρκετό καύσιμο για την όπερα, το Σαν Κάρλο (επίσημα: Το Πραγματικό Θέατρο του Σαν Κάρλο) είναι δίπλα. Παλιότερο, για δεκαετίες, από την Λα Σκάλα ή την Λα Φενίτσε, το θέατρο ακόμα έχει όμορφες παραστάσεις, όπως μια τοπική συμφωνική ορχήστρα και μπαλέτο. Πηγαίνετε νωρίς για να δείτε τον επιβλητικό σχεδιασμό.
Μετά, απολαύστε την παράσταση. Το καλύτερο θα ήταν μια ιταλική όπερα. Μετά, περπατήστε πίσω σε ένα μαγευτικά χαοτικό βράδυ της Νάπολης, με όλη την κωμωδία και τραγωδία και χαρά από την παράσταση, να ενδυναμώνει τα βήματά σας στην νύχτα. Και ίσως ένα βραδινό ποτό Negroni πριν τον ύπνο σας περιμένει στην στροφή.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους να περάσετε τις καλοκαιρινές διακοπές σας είναι το ταξίδι με αυτοκίνητο. Φορτώστε τα πράγματά σας, κατευθυνθείτε προς τον αυτοκινητόδρομο και αφήστε τον να σας πάει, χιλιόμετρο το χιλιόμετρο, στον προορισμό σας. Έχετε έναν στόχο, «αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου».
Αν έχετε τη διάθεση και τη δυνατότητα να πραγματοποιήστε ένα τέτοιο ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν μερικές αξεπέραστες διαδρομές που συνιστώνται, βάσει της περιοχής που θέλετε να εξερευνήσετε.
Εθνικοί, φυσικοί θησαυροί
Εθνικό Πάρκο Glacier στην Μοντάνα. (Mick Kirchman/Unsplash)
Αυτή η διαδρομή συνδέει κάποια από τα ομορφότερα εθνικά πάρκα της χώρας. Αρχίστε ψηλά από το Εθνικό Πάρκο Glacier στην Μοντάνα, που πηγαίνει κατά μήκος της ηπειρωτικής διάσχισης στον δρόμο ‘Πηγαίνοντας προς τον ήλιο’. Μετά συνεχίστε νότια στο Γουαϊόμινγκ προς το Yellowstone, όπου μπορείτε να θαυμάσετε γεωθερμικά θαύματα όπως τις θερμές πηγές Old Faithful καθώς και την άγρια ζωή, όπως βίσωνες και αρκούδες γκρίζλυ. Δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας όταν δείτε την ανώμαλη, πετρώδη κορυφή του Grand Tetons, νοτιότερα—ή τους θησαυρούς της ερήμου στα Άρτσις, Ζάιον, και Μπράυς Κάνυον στην Γιούτα.
Οδηγώντας στον βαθύ νότο
Η οδός Μπιάλ στο Μέμφις, Τενν. (Tetra Images/Getty Images)
Αυτή η διαδρομή θα σας πάει από τα βουνά στις ακτές, και θα σας παρασύρει η μουσική και πολιτισμός της περιοχής. Αρχίστε από τις ομιχλώδεις κορυφές του Εθνικού Πάρκου των Μεγάλων Βουνών της Ομίχλης, και κατευθυνθείτε ανατολικά στο Νάσβιλ, έδρα του Grand Ole Opry, όπου κάποιοι από τους μεγαλύτερους σταρ της χώρες δίνουν παραστάσεις συχνά. Επόμενη στάση; Οι παραστάσεις, μπλουζ, σόουλ, και πολλά ακόμα, στον δρόμο Μπίαλ στο Μέμφις, Τενεσί. Μετά πηγαίνετε νότια, κατά μήκος των καμπυλών του μεγάλου ποταμού στο Δέλτα του Μισσισσιπή, προς το Big Easy. Η Νέα Ορλεάνη έχει τόσα πολλά να προσφέρει, από την Γαλλική Συνοικία έως την Περιοχή Κήπων. Πάρτε ένα po’ boy και απολαύστε.
Κατά μήκος του Ειρηνικού
Οι αμμόλοφοι Ούμπκουα, στην Εθνική Περιοχή Αναψυχής Αμμολόφων Όρεγκον. (John Elk/Getty Images)
Αρχίστε στο Σαν Φρανσίσκο, και πηγαίνετε μέχρι το Σιάτλ. Το πρώτο τμήμα; Η διάσχιση της γραφικής Γέφυρας της Χρυσής Πύλης. Μετά συνεχίστε βόρεια, όπου θα οδηγήσετε κάτω από ψηλά κόκκινα δέντρα, όπως ένα τεράστιο το οποίο μπορείτε να διασχίσετε με το αυτοκίνητο, το Δέντρο Κλάμαθ. Βορειότερα, απολαύστε τους βραχώδεις λόφους και τον αέρα της θάλασσας, συν τα ιδιαίτερα τοπία των αμμόλοφων του Όρεγκον. Γιορτάστε την άφιξή σας στο Σιάτλ με μια εκδρομή στην κορυφή της Διαστημικής Βελόνας, που είχε χτιστεί για την Παγκόσμια Έκθεση το 1962. Ήταν κάποτε το ψηλότερο κτήριο στα δυτικά του Μισσισσιπή.
Ιστορία και ομορφιά στα βορειοανατολικά
Η αίθουσα Φάνουιλ, μια δημοφιλής αγορά στο κέντρο της Βοστώνης. (Maremagnum/Getty Images)
Αρχίστε στην Βοστώνη, μια από τις παλιότερες πόλεις της Αμερικής, όπου μπορείτε να νιώσετε την ιστορία, είτε ξαναζείτε την Μεσονύκτια Διαδρομή του Ριβίερ είτε ακολουθείτε την Διαδρομή Ελευθερίας. Όταν αφήνετε την Μασαχουσέτη και μπαίνετε στο Νέο Χάμσιρ, βάλτε τα δάχτυλα των ποδιών σας στον ωκεανό πριν πάρετε τον δρόμο για τα ύψη του Όρους Ουάσιγκτον. Ο διάσημος αυτοκινητόδρομος θα σας πάει μέχρι το τέλος στην κορυφή στα 1900 μέτρα, ή μπορείτε να πάρετε το τρένο με τις τροχαλίες για την κορυφή. Μετά συνεχίστε κατά μήκος της ακτής του Μέιν, στο για καρτ-ποστάλ Λιμένα Μπαρ, διάσημο για την θέα στο όρος Κάντιλακ και για το πιο νόστιμο καλοκαιρινό γεύμα — ρολό αστακού.
Τα Μεσοδυτικά είναι ιδανικά
Ο προβλήτας του Ναυτικού, στις όχθες της λίμνης Μίσιγκαν, Σικάγο. (Bob Krist/Getty Images)
Η Ζώνη Σκουριάς της Αμερικής έχει ανανεωθεί. Τώρα υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις, να δεις, και να οδηγήσεις, παντού στα μεσοδυτικά. Αρχίστε με τους τρεις ποταμούς στο Πίτσμπουργκ, και με μια βόλτα στο τραμ στην ανάβαση Μονονγκαλέχα. Μετά περάστε μερικές κίτρινες γέφυρες και πηγαίνετε βόρεια, δίπλα στην ομαλής ανάβασης άκρη των Αππαλάχιων. Όταν φτάσετε στην λίμνη Έρι, πηγαίνετε αριστερά και περάστε λίγο χρόνο στο Κλίβελαντ. Δύο απαραίτητες δραστηριότητες: μια επίσκεψη στην αίθουσα φήμης του Ροκ εν Ρολ, και μέρη για οδήγηση ή περπάτημα στην Διαδρομή Towpath, κατά μήκος του παλιού Οχάιο και του καναλιού Έρι. Μετά από μια στάση στην ελληνική πόλη του Ντιτρόιτ, πηγαίνετε στις ακτές της λίμνης Μίσιγκαν όπου θα τελειώσετε το ταξίδι δίπλα στα παραλίμνια πάρκα του Σικάγο.
Ατλαντική περιπέτεια
Η γοητευτική αρχιτεκτονική στο Τσάρλεστον, Ν.Κ. (Leo Heisenberg/Unsplash)
Το Τσάρλεστον, στην Νότια Καρολίνα, είναι σαν ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Είναι ένα τέλειο σημείο εκκίνησης για αυτό το οδικό ταξίδι, ένα μέρος που μπορείτε να ανεβείτε σε κάρο αλόγου για να περάσετε το Rainbow Row, και να πάρετε πλοίο έως το Οχυρό Σάμτερ, όπου ο εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε. Λίγο νοτιότερα, στην Σαβάνα, Τζόρτζια, είναι μια πόλη που πρέπει να δείτε για την πιστέψετε. Έδρα 22 πράσινων και όμορφων τετραγώνων, συν πολλή βικτωριανή αρχιτεκτονική, η ίδρυση της πόλης πηγαίνει πίσω στο 1733. Καθώς συνεχίζετε νότια, τα πράγματα γίνονται πιο τροπικά—κατά μήκος της παραλίας της νήσου Αμέλια και της παραλίας Ντεϊτόνα στην Φλόριδα. Περπατήστε στα πλακόστρωτα στον Αγ. Αυγουστίνο, Φλόριδα. Μετά κοιτάξτε τους ουρανούς στο Διαστημικό Κέντρο Κέννεντυ στο Κέιπ Καναβεράλ, που από καιρό είναι το βασικό μέρος εκτόξευσης της NASA.
