Ερευνητές από το Καρδιολογικό Ερευνητικό Ινστιτούτο (Heart Research Institute, HRI) της Αυστραλίας ανακάλυψαν ότι το μπρόκολο, ένα κοινό λαχανικό που καταναλώνεται από εκατομμύρια ανθρώπους καθημερινά, μπορεί να αποτρέψει και να θεραπεύσει μία από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως.
Η μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ACS Central Science, δείχνει τα αποτελέσματα μιας τριετούς έρευνας για το πώς μια φυσική χημική ουσία που σχηματίζεται στο μπρόκολο συμβάλλει στη διάλυση των θρόμβων του αίματος και στη βελτίωση της δράσης του θρομβολυτικού που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του οξέος ισχαιμικού εγκεφαλικού.
Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης του εγκεφαλικού
Κάθε 40 δευτερόλεπτα, κάποιος άνθρωπος παθαίνει εγκεφαλικό. Το 2021, το εγκεφαλικό ήταν υπεύθυνο για έναν στους έξι θανάτους από καρδιαγγειακά νοσήματα.
Υπάρχουν δύο τύποι εγκεφαλικών επεισοδίων: τα ισχαιμικά και τα αιμορραγικά. Ένα ισχαιμικό εγκεφαλικό συμβαίνει όταν ένα αιμοφόρο αγγείο στον εγκέφαλο φράσσεται από θρόμβο αίματος, ενώ ένα αιμορραγικό εγκεφαλικό συμβαίνει όταν ένα εξασθενημένο αγγείο στον εγκέφαλο σπάει και προκαλεί αιμορραγία στο εσωτερικό του εγκεφάλου. Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, το ισχαιμικό εγκεφαλικό ευθύνεται για το 87% όλων των εγκεφαλικών επεισοδίων.
Το μόνο φάρμακο που διατίθεται σήμερα για τη θεραπεία του οξέος ισχαιμικού εγκεφαλικού είναι ο ενεργοποιητής πλασμινογόνου ιστού (tPA), ένας θρομβολυτικός παράγοντας που διασπά τους θρόμβους αίματος και αποκαθιστά την επαρκή ροή αίματος στον εγκέφαλο. Δυστυχώς, το tPA έχει σοβαρούς περιορισμούς και πιθανούς κινδύνους, περιλαμβανομένης της εγκεφαλικής αιμορραγίας, η οποία έχει ποσοστό θνησιμότητας έως και 45%.
Ο Σου Λίου, επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, κάτοχος διδακτορικού στη χημική βιολογία, δήλωσε στην ιστοσελίδα του HRI το 2022:
«Οι τρέχουσες μέθοδοι θεραπείας είναι δίκοπο μαχαίρι: καθαρίζοντας τους θρόμβους αίματος, αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας στον εγκέφαλο του ασθενή, άρα και η ανάγκη επείγουσας χειρουργικής επέμβασης. Ψάχνουμε στη φύση για να βρούμε το μαγικό φάρμακο κατά των θρόμβων αίματος, που θα δρα όπου χρειάζεται, επιτρέποντας παράλληλα στους ασθενείς να λαμβάνουν αντιθρομβωτική θεραπεία».
Οι ερευνητές του HRI ανακάλυψαν ότι μια φυσική χημική ουσία που σχηματίζεται στο μπρόκολο, η σουλφοραφάνη, μπορεί να ενισχύσει τα αποτελέσματα του tPA και να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων, ασφαλέστερων και πιο αποτελεσματικών φαρμάκων για τη θεραπεία του οξέος εγκεφαλικού.
«Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση άφθονων φρέσκων φρούτων και λαχανικών και τροφών χαμηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λιπαρά συμβάλλει στην πρόληψη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών, αλλά θα μπορούσαν κάποια από αυτά τα λαχανικά να θεραπεύσουν και να αναστρέψουν το εγκεφαλικό; Νομίζω πως ναι, και η ομάδα μου εργάζεται για να το αποδείξει σε μοριακό επίπεδο», δήλωσε ο Δρ Λίου σε συνέντευξη του HRI το 2022.
Προστατευτικές ιδιότητες της σουλφοραφάνης
Σε συνέντευξή του στο αυστραλιανό ραδιόφωνο, ο Δρ Λίου είπε ότι η ομάδα του άρχισε να μελετά το μπρόκολο και άλλα σταυρανθή λαχανικά πριν από τρία χρόνια, δοκιμάζοντας περισσότερες από 100 υγιεινές φυσικές τροφές για να βρει αυτές που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον σχηματισμό θρόμβων αίματος στον εγκέφαλο.
Στο παρελθόν, ο Δρ Λίου εργαζόταν για την ανακάλυψη τρόπων πρόληψης του καρκίνου μέσω της υγιεινής διατροφής, αλλά όταν ανέλαβε τη σημερινή του θέση στο HRI, αποφάσισε να μελετήσει τη σουλφοραφάνη, ουσία που βρίσκεται στα σταυρανθή λαχανικά, και το πώς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε με τη βοήθειά της τους θρόμβους αίματος στο κυκλοφορικό σύστημα.
Σύμφωνα με τον Δρα Λίου, η σουλφοραφάνη δεν βρίσκεται μόνο στο μπρόκολο. Σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη, ο ερευνητής ανέφερε ότι τα σταυρανθή λαχανικά παράγουν σουλφοραφάνη ως αμυντικό μηχανισμό ενάντια στα έντομα και άλλους τύπους καταστροφής.
Για παράδειγμα, ένα άθικτο κομμάτι μπρόκολου δεν περιέχει σουλφοραφάνη. Μόνο όταν κοπεί ή μασηθεί, συμβαίνει η χημική αντίδραση που έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό σουλφοραφάνης. Οι αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της σουλφοραφάνης προορίζονται για την προστασία του φυτού, αλλά όταν καταναλώνεται από τον άνθρωπο, η σουλφοραφάνη εμφανίζει πολυάριθμες αντικαρκινικές και προστατευτικές ιδιότητες, σύμφωνα με μελέτες.
Αποτελέσματα και επόμενα βήματα
«Σε προκλινικές δοκιμές, διαπιστώσαμε ότι η αποτελεσματικότητα του tPA αυξήθηκε κατά 60% όταν το φάρμακο παρασκευάστηκε με το παράγωγο του μπρόκολου σουλφοραφάνη», είπε ο Δρ Λίου. «Αυτή η φυσική ένωση δεν προκαλεί σημάδια αιμορραγίας, η οποία είναι μια κοινή παρενέργεια των αντιπηκτικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του εγκεφαλικού».
Προκλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι η λήψη σουλφοραφάνης μειώνει τους θρόμβους αίματος και βελτιώνει τη δράση του tPA. Οι αρχικές δοκιμές έδειξαν επίσης ότι η σουλφοραφάνη μπορεί να επιβραδύνει την έναρξη του εγκεφαλικού. Ο Δρ Λίου ισχυρίζεται ότι:
«Η σουλφοραφάνη όχι μόνο ενισχύει την επίδραση των θρομβολυτικών φαρμάκων μετά το εγκεφαλικό, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικός παράγοντας για ασθενείς με υψηλό κίνδυνο εγκεφαλικού.»
Το επόμενο βήμα του Δρος Λίου θα είναι να συγκεντρώσει χρηματοδότηση για κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, με την ελπίδα να αναπτύξει μια νέα προληπτική και αντιθρομβωτική θεραπεία εντός πέντε ετών.
«Αυτό το φυσικό προϊόν έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη του καρκίνου, επομένως πιστεύω ότι έχουμε μια καλή βάση όσον αφορά την ασφάλεια και άλλες φαρμακολογικές ιδιότητες», δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί πλέον πως η ασπαρτάμη, τεχνητό γλυκαντικό που χρησιμοποιείται ιδίως σε αναψυκτικά «light», είναι «πιθανόν καρκινογόνος για τον άνθρωπο», ωστόσο η συνιστώμενη ημερήσια δόση που χαρακτηρίζεται ακίνδυνη δεν μεταβάλλεται, όπως ανακοίνωσε σήμερα.
«Δεν συνιστούμε σε επιχειρήσεις να αποσύρουν τα προϊόντα τους, ούτε συνιστούμε στους καταναλωτές να σταματήσουν τελείως» να την καταναλώνουν, ανέφερε ο Δρ Φραντσέκο Μπράνκα, διευθυντής του τμήματος διατροφής, υγείας και ανάπτυξης του ΠΟΥ, παρουσιάζοντας τα ευρήματα δύο μελετών για το γλυκαντικό αυτό κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Το Διεθνές Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο (CIRC) του ΠΟΥ αποτίμησε για πρώτη φορά το επίπεδο κινδύνου της ασπαρτάμης. Ειδικοί του, που συνεδρίασαν από την 6η ως την 13η Ιουνίου, συμπέραναν πως το συγκεκριμένο τεχνητό γλυκαντικό είναι «πιθανόν καρκινογόνο για τον άνθρωπο» (ομάδα 2B της κατάταξης).
Για τον Πολ Φάροα, καθηγητή επιδημιολογίας του καρκίνου στο ιατρικό κέντρο Cedars-Sinai του Λος Άντζελες, «το ευρύ κοινό δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τον κίνδυνο καρκίνου που συνδέεται με οποιοδήποτε χημικό προϊόν ενταγμένο στην ομάδα 2B».
Στην ίδια ομάδα συγκαταλέγονται το εκχύλισμα της aloe vera και το καφεϊκό οξύ, πρόσθεσε.
9 ως 14 κουτιά την ημέρα
Η απόφαση να καταταχθεί η ασπαρτάμη σε αυτή την ομάδα βασίστηκε σε «περιορισμένα δεδομένα» για τον καρκίνο στον άνθρωπο, ιδιαίτερα τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο, είδος καρκίνου του ήπατος, εξήγησε ο ΠΟΥ.
Αξιοποιήθηκαν επίσης περιορισμένα εργαστηριακά δεδομένα για τον καρκίνο στα ζώα.
«Τα περιορισμένα στοιχεία για τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο προέρχονται από τρεις μελέτες» που εκπονήθηκαν στις ΗΠΑ και σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες. Πρόκειται «για τις μόνες επιδημιολογικές μελέτες για τον καρκίνο του ήπατος», διευκρίνισε σε δημοσιογράφους η Δρ Μέρι Σουμπάουερ-Μπέριγκαν του CIRC.
Σύμφωνα με τον Δρα Μπράνκα, θα χρειαστεί να εκπονηθούν κι άλλες μελέτες για «να αποσαφηνιστεί περαιτέρω η κατάσταση».
Η μεικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τα πρόσθετα τροφίμων του ΠΟΥ και του FAO (του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών) συνεδρίασε από την 27η Ιουνίου ως την 6η Ιουλίου για να αποτιμήσει τους κινδύνους που συνδέονται με κατανάλωση ασπαρτάμης.
Συμπέρανε πως τα δεδομένα που εξετάστηκαν δεν δικαιολογούν επαρκώς τη μεταβολή της επιτρεπτής ημερήσιας δόσης που ορίστηκε το 1981, δηλαδή τα 40 ml το μέγιστο ανά κιλό σωματικού βάρους· μπορεί κανείς να καταναλώνει ασπαρτάμη «χωρίς κίνδυνο» εντός αυτού του ορίου.
Καθώς το κουτί ανθρακούχου αναψυκτικού «λάιτ» περιέχει 200 ως 300 γραμμάρια αυτού του γλυκαντικού, οποιοδήποτε ενήλικο πρόσωπο με σωματικό βάρος 70 κιλά θα πρέπει να καταναλώνει από 9 ως 14 κουτιά την ημέρα για να ξεπεράσει την επιτρεπτή ημερήσια δόση, αν υποτεθεί πως δεν προσλαμβάνει ασπαρτάμη από άλλα είδη διατροφής.
«Το πρόβλημα είναι όσοι κάνουν μεγάλη κατανάλωση» προϊόντων που περιέχουν ασπαρτάμη, πρόσθεσε, όμως «τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η περιστασιακή κατανάλωση δεν εγείρει κίνδυνο».
«Εξέταση σε βάθος»
Το τεχνητό αυτό γλυκαντικό, χωρίς θρεπτική αξία, χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1980, κυρίως σε ποτά με λίγες θερμίδες, όπως τα «λάιτ» αναψυκτικά, σε έτοιμα γεύματα, σε τσίχλες, σε φαρμακευτικά προϊόντα, όπως οι παστίλιες για τον βήχα, καθώς και σε άλλα προϊόντα, όπως οι οδοντόπαστες.
Αντιδρώντας σε αυτές τις μελέτες, η Διεθνής Ένωση Γλυκαντικών (ISA) τόνισε πως η ομάδα 2Β, στην οποία κατατάχθηκε η ασπαρτάμη, είναι η ίδια με αυτή στην οποία έχουν ενταχθεί το κίμτσι και άλλα μαριναρισμένα λαχανικά.
Η μεικτή επιτροπή «για ακόμη μια φορά επαναβεβαίωσε την ασφάλεια της ασπαρτάμης αφού έκανε σε βάθος, πλήρη και επιστημονικά αυστηρή αποτίμηση», έκρινε η γενική γραμματέας της ISA Φράνσις Χαντ-Γουντ.
Όμως για τον Καμίλ Ντοριόζ, υπεύθυνο των εκστρατειών της μη κυβερνητικής οργάνωσης Foodwatch στη Γαλλία, η ανακοίνωση του ΠΟΥ έχει μάλλον «πικρή γεύση», καθώς, όπως τονίζει, αυτό το «πιθανόν καρκινογόνο γλυκαντικό δεν θα έπρεπε να έχει έχει θέση στα τρόφιμα και στα ποτά μας».
Πέρα από το ζήτημα του καρκίνου, ο ΠΟΥ πρόσφατα επισήμανε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά που υποκαθιστούν τη ζάχαρη δεν ωφελούν στην προσπάθεια απώλειας βάρους.
Σε κάθε περίπτωση, αν κανείς πρέπει να επιλέξει «ανάμεσα σε μια κόλα με γλυκαντικό και μια κόλα με ζάχαρη, θεωρώ πως η καλύτερη επιλογή είναι η τρίτη: πιείτε νερό», σχολίασε ο Δρ Μπράνκα.
Καθώς οι ψηφιακές συσκευές, όπως τα smartphones, γίνονται πανταχού παρούσες, ο αριθμός των νέων που πάσχουν από μια διαταραχή της όρασης που ονομάζεται στραβισμός αυξάνεται. Η διαταραχή προκαλεί τα μάτια να μην ευθυγραμμίζονται σωστά μεταξύ τους όταν κοιτάζουν ένα αντικείμενο. Ο στραβισμός μπορεί να προκαλέσει διασταύρωση των ματιών προς τα μέσα (εσωτροπία) ή στροφή προς τα έξω (εξωτροπία).
Οι οφθαλμίατροι προτρέπουν να τεθούν όρια στην υπερβολική χρήση κινητών τηλεφώνων από τα παιδιά.
Ο Κότζι Καβαμότο [Koji Kawamoto], ειδικός οφθαλμίατρος στην Ιαπωνία, δημοσίευσε το βιβλίο «スマホ失明» (Smartphone και τύφλωση) το 2022. Έγραψε ότι το να περνάει κανείς πολύ χρόνο κοιτάζοντας ένα smartphone μπορεί να προκαλέσει τη σταθεροποίηση των ματιών του σε μια προς τα μέσα εστιασμένη θέση. Μακροπρόθεσμα, αυτό μπορεί να προκαλέσει «οξεία επίκτητη συνοδευτική εσωτροπία » (AACE). Η AACE εμφανίζεται συχνά σε μυωπικούς ασθενείς που κοιτάζουν κοντινά αντικείμενα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η οξεία επίκτητη συνοδευτική εσωτροπία είναι μια προσωρινή κατάσταση που μπορεί να ανακουφιστεί αποφεύγοντας να κοιτάζουμε κοντινά αντικείμενα. Ωστόσο, με τη μακροχρόνια χρήση των smartphone, τα συμπτώματα της εσωτροπίας είναι δύσκολο να βελτιωθούν. Ένας αυξανόμενος αριθμός ασθενών χρειάζεται χειρουργική θεραπεία.
Σύμφωνα με μια έκθεση βάσει ερωτηματολογίου της Ιαπωνικής Ένωσης Παιδιατρικής Οφθαλμολογίας και της Ένωσης Στραβισμού και Αμβλυωπίας το 2019, 158 από τους 371 οφθαλμιάτρους συμβουλεύτηκαν ασθενείς με AACE ηλικίας 5 έως 35 ετών το 2018. Και 122 οφθαλμίατροι δήλωσαν ότι η ασθένεια σχετίζεται με την υπερβολική χρήση ψηφιακών συσκευών όπως τα smartphone, ιδίως μεταξύ των νέων κάτω των 12 ετών.
Η οξεία επίκτητη συνοδευτική εσωτροπία και η υπερβολική χρήση προϊόντων 3C
Ο Δρ Γουένγκ Σαογουέι, οφθαλμίατρος στην Ταϊβάν, δήλωσε ότι η συχνότητα εμφάνισης της AACE έχει αυξηθεί μεταξύ των νέων ηλικίας 10 έως 20 ετών λόγω της υπερβολικής χρήσης ηλεκτρονικών προϊόντων «3c» (υπολογιστές, επικοινωνία και καταναλωτικά προϊόντα).
Ο Δρ Γουένγκ δήλωσε ότι η εσωτροπία προκαλείται συνήθως από άλλες ασθένειες όπως το υψηλό διαθλαστικό σφάλμα, ο τραυματισμός των εξωφθαλμικών μυών, η φλεγμονή, ο υπερθυρεοειδισμός, η μυασθένεια gravis, η χρόνια ρινοκολπίτιδα και τα χειρουργικά επακόλουθα. Η πίεση στο νεύρο από έναν όγκο στον εγκέφαλο θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει την κατάσταση.
Εάν ένας ενήλικας αναπτύξει ξαφνικά AACE, θα βλέπει δύο εικόνες όταν κοιτάζει ένα αντικείμενο. Ο ασθενής δεν μπορεί να συγχωνεύσει οπτικά την εικόνα- η αδυναμία αυτή ονομάζεται «διπλωπία».
Ο Δρ Γουένγκ ανέφερε ότι όταν οι άνθρωποι κοιτάζουν τα τηλέφωνά τους, η απόσταση θέασης είναι περίπου 20 έως 30 εκατοστά, επηρεάζοντας μακροπρόθεσμα την ικανότητα οπτικής συγχώνευσης. Επιπλέον, για τα άτομα με εσωτροπία, τα συμπτώματα μπορεί να εξελιχθούν γρήγορα σε οξεία επίκτητη συνοδευτική εσωτροπία.
Όταν αποκλείονται οι συστηματικές ασθένειες, οι φλεγμονές, οι εξωτερικοί τραυματισμοί και τα εγκεφαλικά προβλήματα ως αιτία της εσωτροπίας, οι οφθαλμίατροι θα χρησιμοποιήσουν θεραπεία με βοτουλινική τοξίνη (Botox) για να χαλαρώσουν τις υπερβολικές μυϊκές συσπάσεις χωρίς χειρουργική επέμβαση. Δυστυχώς, η θεραπεία μπορεί να μην θεραπεύσει τους ασθενείς με AACE. Ορισμένοι υποτροπιάζουν μετά τη θεραπεία με Botox και τελικά χρειάζονται χειρουργική επέμβαση ή γυαλιά πρίσματος.
Ο Δρ Γουένγκ προτείνει στους γονείς να αποτρέπουν τα παιδιά τους από τη μακροχρόνια χρήση προϊόντων ψηφιακών οθονών και προϊόντων. Όταν το παιδί σας παραπονιέται για διπλωπία, κόπωση ή πονοκέφαλο ή κλείνει το ένα μάτι κάτω από έντονο ηλιακό φως, θα πρέπει να προσέξετε πολύ, καθώς το παιδί μπορεί να έχει ήδη αναπτύξει συμπτώματα εσωτροπίας. Πηγαίνετε το παιδί στο γιατρό το συντομότερο δυνατό. Η εσωτροπία πολύ μεγάλης γωνίας, η οποία δεν μπορεί να θεραπευτεί γρήγορα, προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία. Στα παιδιά, η μακροχρόνια εσωτροπία θα μπορούσε να βλάψει την οπτική λειτουργία και να οδηγήσει ακόμη και σε αμβλυωπία (που ονομάζεται, επίσης, «τεμπέλικο μάτι»).
Ο Τζενγκ Τζίε, διδάκτωρ ιατρικής επιστήμης του Πανεπιστημίου του Τόκιο στην Ιαπωνία, δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα The Epoch Times ότι οι έφηβοι που αναπτύσσουν ακόμη τις οπτικές τους λειτουργίες θα πρέπει να δίνουν προσοχή στα ακόλουθα σημεία:
1. Διατηρήστε μια απόσταση οθόνης-ματιών 50 εκατοστών για τους υπολογιστές και 30 εκατοστών ή περισσότερο για τα smartphones.
2. Περιορίστε τον χρόνο που παίζετε βιντεοπαιχνίδια ή κοιτάζετε καθημερινά ένα smartphone.
3. Όταν χρησιμοποιείτε μια οθόνη, να θυμάστε να κοιτάτε μακριά σε ένα μακρινό αντικείμενο μετά από κάθε περίοδο 10 έως 20 λεπτών.
Κάποτε «πρωτεύουσα της υπερβολικής δόσης» των Ηνωμένων Πολιτειών, η κομητεία Μοντγκόμερι του Οχάιο υποστηρίζει τώρα νέες θεραπείες για την ψυχική υγεία και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.
Ο σερίφης της κομητείας Μοντγκόμερι Ρομπ Στρεκ δήλωσε ότι η εισαγωγή σκύλων θεραπείας στη φυλακή βρήκε «αμέσως» θετική ανταπόκριση.
Οι κρατούμενοι τσακώνονται λιγότερο, η αποτοξίνωση είναι ελαφρώς λιγότερο επώδυνη και το άγχος αίρεται.
Επιπλέον, κρατούμενοι που προηγουμένως δεν μιλούσαν βγαίνουν και αλληλεπιδρούν με τα σκυλιά, δήλωσε ο Στρεκ. Αυτή η αλληλεπίδραση αποτελεί συχνά τον καταλύτη για την αναζήτηση περαιτέρω βοήθειας.
«Το σπουδαιότερο, όμως, αποτέλεσμα της παρουσίας των σκύλων θεραπείας ήταν ότι συνέβαλαν ουσιαστικά στη μείωση του ποσοστού χρήσης βίας, μέχρι και 60%», ανέφερε ο σερίφης στην Epoch Times.
«Επιπλέον, παρών είναι και ο χειριστής του σκύλου, ο οποίος ξέρει πώς να αντιμετωπίζει διάφορα ζητήματα, βοηθώντας [τους κρατούμενους] να ανοιχτούν και να αντιμετωπίσουν τα πράγματα που τους προκαλούν άγχος.»
Ένας σκύλος θεραπείας επισκέπτεται κρατούμενους στη φυλακή της κομητείας Μοντγκόμερι, στο Οχάιο. (ευγενική παραχώρηση της Christine Bevins)
Ο Στρεκ είπε ότι όταν κάποιος μπαίνει στη φυλακή του, είναι συχνά θυμωμένος και δεν είναι πάντα πρόθυμος να μιλήσει με το προσωπικό. Επιπλέον, οι κρατούμενοι συχνά αναγκάζονται να κάνουν αποτοξίνωση από έναν εθισμό σε κάποια ουσία.
Αυτό, καθώς και άλλοι παράγοντες που είναι συνυφασμένοι με την κατάσταση του εγκλεισμού, μπορεί να δημιουργήσουν μια ασταθή κατάσταση για τους κρατούμενους και το προσωπικό της φυλακής και να οδηγήσουν σε καταστάσεις στις οποίες το προσωπικό πρέπει να χρησιμοποιήσει βία για να σταματήσει μια διαμάχη.
Σύμφωνα με τον σερίφη, η ιδέα των σκύλων θεραπείας προήλθε από μέλη του προσωπικού της φυλακής, την οποία δέχτηκε ευχαρίστως να δοκιμάσει.
«Αναζητούμε καινοτόμους τρόπους για να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα τέτοιου είδους καταστάσεις», δήλωσε.
Ελπίδα και θεραπεία
«Αν μιλήσετε με κάποιον που κάνει αποτοξίνωση από αυτά τα φρικτά, ισχυρά ναρκωτικά που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή, είναι πρόθυμος να ρισκάρει επιπλέον χρόνια στην ποινή του μόνο και μόνο για να προσπαθήσει να περάσει κρυφά ναρκωτικά, επειδή φοβάται πολύ την αποτοξίνωση», εξήγησε ο Στρεκ.
«[Η αποτοξίνωση] είναι μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία, την οποία πρέπει να υποστούν, περνώντας από καταστάσεις εξαθλίωσης. Κι όμως, άτομα που μπορεί να είναι ξαπλωμένα στο κρεβάτι για δύο ή τρεις ημέρες χωρίς να έχουν κουνηθεί, παρά μόνο για να πάνε στην τουαλέτα ή για να κάνουν άλλα πράγματα που πρέπει να κάνουν, σηκώνονται και ασχολούνται με τα σκυλιά».
Ο Στρεκ εξήγησε ότι οι έρευνες δείχνουν ότι οι σκύλοι έχουν κατευναστική επίδραση, η οποία βοηθά τους ανθρώπους που παλεύουν με την κατάθλιψη, τη διπολική διαταραχή, τον αυτισμό, τη ΔΕΠΥ και το μετατραυματικό στρες, επειδή η παρουσία των σκύλων συμβάλλει στη μείωση της κορτιζόλης, της ορμόνης που σχετίζεται με το στρες. Αυτό, με τη σειρά του, βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και στη μείωση του αισθήματος μοναξιάς.
«Υπάρχουν κρατούμενοι που μπορεί να μην θέλουν να συναναστρέφονται με τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους μας, το προσωπικό ψυχικής υγείας ή το ιατρικό προσωπικό», λέει ο Στρεκ. «Αλλά όταν φέρνουμε τον σκύλο, [οι κρατούμενοι] αισθάνονται πιο αποδεκτοί ή αρχίζουν να συμμετέχουν περισσότερο. Το επόμενο βήμα είναι ότι απευθύνονται στις υπηρεσίες, μιλούν με το προσωπικό για την ψυχική υγεία κλπ… Οι σκύλοι βοηθούν πραγματικά τους ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας.»
Η Τερέζα Ράσελ, διευθύντρια του τμήματος προσέγγισης της ποινικής δικαιοσύνης στο Ντέιτον του Οχάιο, συμφωνεί:
«Ο σκύλος είναι το έναυσμα για να ενεργοποιηθούν . Αυτό το πρόγραμμα εισήχθη για να συλλειτουργήσει με κάποιες από τις [άλλες] ψυχιατρικές υπηρεσίες που υπήρχαν ήδη στη φυλακή», δήλωσε στην Epoch Times.
«Οι κρατούμενοι μαθαίνουν για τους σκύλους που έρχονται να τους επισκεφθούν. Καθώς πολλά από αυτά τα σκυλιά είναι σκυλιά διάσωσης, που έχουν βιώσει πολλές δυσκολίες και έχουν αποκομίσει πολλά τραύματα ή ακόμα και κακοποίηση, [οι κρατούμενοι] μπορούν εύκολα να συνδεθούν με αυτά. Το τραύμα γνωρίζει το τραύμα.»
Ένας σκύλος θεραπείας επισκέπτεται κρατούμενους στη φυλακή της κομητείας Μοντγκόμερι, στο Οχάιο. (ευγενική παραχώρηση της Christine Bevins)
Με το να φέρνουν απλώς τα σκυλιά να επισκέπτονται τους κρατούμενους, η Ράσελ και ο Στρεκ υποστηρίζουν ότι έχουν επηρεάσει θετικά τις ζωές των κρατουμένων. Ο Στρεκ δήλωσε ότι αν ένας ψυχίατρος ή κάποιος που εργάζεται στη φυλακή παρατηρήσει ότι κάποιος τρόφιμος περνάει «δύσκολες στιγμές», μπορεί να αιτηθεί για εκείνον μια προσωπική επίσκεψη από σκύλο.
Η παρουσία των σκύλων βοηθά τους κρατούμενους να θυμούνται τα κατοικίδια ζώα που είχαν στο σπίτι και την οικογενειακή τους ζωή και να αναγνωρίζουν ότι, για τους περισσότερους τουλάχιστον, ο χρόνος κράτησής τους είναι προσωρινός, λέει η κ. Ράσελ.
«Αν δεν υποστηρίζεται η ψυχική υγεία, αν στους κρατούμενους δεν προσφέρονται πόροι ή παρέμβαση, τότε αρχίζει το άγχος, ο θυμός, η ανησυχία για το “Τι θα συμβεί στην περίπτωσή μου, τι συμβαίνει στο σπίτι”… Και τότε οι άνθρωποι αρχίζουν να γίνονται ανήσυχοι. Τότε οι αντιδράσεις αρχίζουν να γίνονται έντονες, ξεσπούν καυγάδες και καταλήγουμε στη χρήση βίας», επεσήμανε.
Αναζητώντας λύσεις
Το 2017, η κομητεία Μοντγκόμερι του Οχάιο ανακηρύχθηκε «πρωτεύουσα της υπερβολικής δόσης στις Ηνωμένες Πολιτείες». Εκείνη τη χρονιά, σημειώθηκαν 566 θάνατοι από υπερβολική δόση στην κομητεία – μια σημαντική αύξηση από τις 130 του 2011, σύμφωνα με την Κοινοτική Ομάδα Δράσης για την Υπερβολική Δόση της κομητείας Μοντγκόμερι.
Σήμερα, ωστόσο, οι αξιωματούχοι του Μοντγκόμερι και η κοινότητα αποτελούν παράδειγμα για το τι μπορεί να συμβεί όταν ενωθούν για την αντιμετώπιση της ψυχικής υγείας και της τοξικοεξάρτησης.
Αφού έλαβαν το ανεπιθύμητο προσωνύμιο «πρωτεύουσα της υπερβολικής δόσης», οι αξιωματούχοι και η κοινότητα εφάρμοσαν ένα σχέδιο αντεπίθεσης που περιλάμβανε υπηρεσίες απεξάρτησης σε εξωτερικά ιατρεία και προγράμματα ψυχικής υγείας, σε συνεργασία με ιδιώτες γιατρούς και νοσοκομειακά δίκτυα. Επίσης, αύξησαν τη χρηματοδότηση για εγκαταστάσεις και προγράμματα θεραπείας.
Οι πρωτοβουλίες αποδείχθηκαν επιτυχείς και ήδη από το πρώτο έτος εφαρμογής τους, οι θάνατοι από υπερβολική δόση μειώθηκαν κατά το ήμισυ, τόνισε η κ. Ράσελ.
Ένας σκύλος θεραπείας επισκέπτεται κρατούμενους στη φυλακή της κομητείας Μοντγκόμερι, στο Οχάιο. (ευγενική παραχώρηση της Christine Bevins)
Η επιτυχία αυτή παρακίνησε τον σερίφη Στρεκ να αναζητήσει και να υιοθετήσει νέους τρόπους για να βοηθήσει τους κρατούμενους που παλεύουν με θέματα ψυχικής υγείας και κατάχρησης ουσιών, ενόσω βρίσκονται υπό την επιτήρησή του.
«Ξέρετε, η φυλακή έχει αυτούς τους μεγάλους πληθυσμούς ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας και εθισμού», δήλωσε ο Στρεκ. «Παλεύουν με όλα τα είδη συναισθημάτων, ιδιαίτερα με το άγχος και την ντροπή. Η κατάθλιψη είναι τεράστια. Και κάθονται εκεί περιμένοντας απλώς τις δικαστικές υποθέσεις τους, οι οποίες δυστυχώς μπορεί να συνεχίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα – το νομικό σύστημα μπορεί μερικές φορές να είναι πολύ χρονοβόρο.»
Μια νέα προσέγγιση
Χτισμένη το 1965 από ατσάλι και σκυρόδεμα, η φυλακή της κομητείας Μοντγκόμερι δεν είναι «καθόλου θεραπευτική”, σύμφωνα με την άποψη του σερίφη.
«Υπάρχουν μερικά μπλε διάσπαρτα, αλλά ξέρετε, είναι ένα από αυτά τα μέρη που μοιάζουν όπως φαντάζεστε ότι μοιάζει μια φυλακή. Δεν έχει σχεδιαστεί με ανοιχτούς χώρους και θεραπευτικούς χώρους με τοιχογραφίες και τα άλλα πράγματα που έχουν σχεδιαστεί για τις σύγχρονες φυλακές», εξηγεί.
Η κ. Ράσελ συμφωνεί: «Έχουμε πολλά εμπόδια και δυσκολίες με τον σχεδιασμό των εγκαταστάσεων, οπότε πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε νέους τρόπους για να ενισχύσουμε τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας και τον προγραμματισμό που διαθέτουμε σήμερα.»
Το 2019, ο Στρεκ και το προσωπικό του συνεργάστηκαν με την Miami Valley Pet Therapy Association (Σύλλογος Θεραπείας με Κατοικίδια Ζώα της Κοιλάδας του Μαϊάμι) και εγκαινίασαν την πρωτοβουλία για τις επισκέψεις των σκύλων στη φυλακή.
Εθελοντές με εξειδικευμένη εκπαίδευση προσφέρουν το χρόνο τους και φέρνουν τα σκυλιά τους στη φυλακή τουλάχιστον δύο φορές το μήνα, δήλωσε ο Στρεκ. Πρόκειται για ένα εθελοντικό πρόγραμμα, οπότε δεν κοστίζει τίποτα στους φορολογούμενους.
Μόλις φτάσουν στη φυλακή, οι χειριστές οδηγούνται σε όλους τους χώρους και οι κρατούμενοι μπορούν ελεύθερα να πλησιάσουν τα σκυλιά, να τα χαϊδέψουν και να κάνουν ερωτήσεις στον χειριστή τους.
Ένας σκύλος θεραπείας επισκέπτεται κρατούμενους στη φυλακή της κομητείας Μοντγκόμερι, στο Οχάιο. (ευγενική παραχώρηση της Christine Bevins)
Θεραπεία για όλους
Οι κρατούμενοι δεν είναι οι μόνοι που έχουν ωφεληθεί από τους σκύλους θεραπείας. Το προσωπικό της φυλακής και οι αστυνομικοί δέχονται επίσης τις ευεργετικές επιπτώσεις αυτών των επισκέψεων, αναφέρει ο Στρεκ.
«Στους αστυνομικούς που βρίσκονται στο τηλεφωνικό κέντρο αρέσει πολύ να έχουν τους σκύλους εκεί μέσα», είπε.
«Ξέρετε, [στο τηλεφωνικό κέντρο] δέχονται ξαφνικά μια κλήση από κάποιον άνθρωπο εξαγριωμένο με τον γείτονα που παρκάρει μπροστά από το σπίτι του, ο οποίος κλείνει το τηλέφωνο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Μετά, ακούνε για ένα μωρό που δεν αναπνέει ή για μια ανθρωποκτονία. Έτσι, το κέντρο είναι ένα από τα πιο στρεσογόνα μέρη που έχουμε».
Οι σκύλοι θεραπείας είναι τόσο δημοφιλείς μεταξύ των αξιωματικών που άρχισαν να ζητούν να έχουν τους δικούς τους σκύλους – αίτημα που ο σερίφης δήλωσε ότι εξετάζει.
Όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι και άλλες φυλακές πρέπει να προσθέσουν ένα πρόγραμμα θεραπευτικών σκύλων, ο Στρεκ απάντησε: «Ξέρετε, ο κάθε σερίφης θα αποφασίσει μόνος του. Λέω στο προσωπικό μου: “Είμαι ανοιχτός σε όλα”, αν πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει το προσωπικό, τους κρατούμενους ή την κοινότητα.
»Έχω στείλει πληροφορίες σε πολυάριθμους σερίφηδες σε όλο το Οχάιο, οι οποίοι μας έχουν ακούσει να το συζητάμε αυτό στην εκπαίδευση – βρισκόμαστε όλοι μαζί αρκετές φορές το χρόνο για εκπαίδευση – οπότε υπάρχουν σερίφηδες στο Οχάιο που συμφωνούν με αυτό. Θέλω να πω, πιστεύουν και αυτοί ότι βοηθάει.»
«Ένα από τα πράγματα που είναι σημαντικά για εμάς είναι η προώθηση μιας καλής συναισθηματικής κατάστασης – για όλους τους κρατουμένους μας, για όλο το προσωπικό μου», προσθέτει ο σερίφης Στρεκ. «Προσπαθούμε να αποκτήσουμε πραγματικά θεραπευτικά προγράμματα με σωφρονιστική, ιατρική και ψυχολογική βοήθεια.»
Ένα νοσοκομείο και γιατροί στην Καλιφόρνια αντιμετωπίζουν μια νέα αγωγή, επειδή αφαίρεσαν το στήθος ενός 13χρονου κοριτσιού, όταν εκείνη ισχυρίστηκε ότι ήταν αγόρι.
Οι κατηγορούμενοι προέβησαν σε «ιδεολογική και με γνώμονα το κέρδος ιατρική κακοποίηση» όταν της συνταγογράφησαν αναστολείς της εφηβείας και ορμόνες, προχωρώντας αργότερα σε διπλή μαστεκτομή, ανέφερε σε δήλωσή του ο Τσάρλς Λιμάντρι, ένας από τους δικηγόρους που εκπροσωπούν την ενάγουσα Λέιλα Τζέιν.
Η Τζέιν, σήμερα 18 ετών, επηρεάστηκε από ανθρώπους στο διαδίκτυο όταν ήταν μόλις 11 ετών και είπε στους γονείς της ότι ήταν αγόρι, με αποτέλεσμα να ζητήσουν ιατρική καθοδήγηση.
Ενώ τρεις γιατροί είπαν ότι η Τζέιν ήταν πολύ μικρή για ορμόνες αλλαγής φύλου, τελικά παραπέμφθηκε σε διάφορους άλλους γιατρούς που της συνταγογράφησαν αναστολείς της εφηβείας και ορμόνες. Μέσα σε έξι μήνες, αφαίρεσαν το στήθος της.
Οι ορμόνες και οι αναστολείς της εφηβείας χορηγήθηκαν με βάση μία και μόνη συνεδρία διάρκειας 75 λεπτών με τη Σουζάν Γουώτσον, ψυχολόγο, σύμφωνα με την αγωγή. Η Δρ Γουίνι Τονγκ, πλαστική χειρουργός, κατέληξε στο συμπέρασμα μετά από μια συνεδρία διάρκειας 30 λεπτών ότι η Τζέιν θα μπορούσε να αφαιρέσει το στήθος της.
«Οι εναγόμενοι δεν αμφισβήτησαν ούτε αναζήτησαν ούτε προσπάθησαν να κατανοήσουν τα ψυχολογικά γεγονότα που οδήγησαν τη Λέιλα στη λανθασμένη πεποίθηση ότι ήταν διεμφυλική ούτε αξιολόγησαν, εκτίμησαν ή αντιμετώπισαν την πολύπλευρη παρουσίαση των συνυπάρχοντων συμπτωμάτων της», αναφέρεται στη μήνυση.
«Αντιθέτως, οι εναγόμενοι υπέθεσαν ότι η Λέιλα, ένα δωδεκάχρονο συναισθηματικά ανήσυχο κορίτσι, ήξερε καλύτερα τι χρειαζόταν για να βελτιώσει την ψυχική της υγεία και της έδωσαν, μεταφορικά μιλώντας, το συνταγολόγιο. Δεν υπάρχει άλλος τομέας της ιατρικής όπου οι γιατροί θα αφαιρέσουν χειρουργικά ένα απολύτως υγιές μέρος του σώματος και θα προκαλέσουν σκόπιμα μια νοσηρή κατάσταση της υποφυσιακής δυσλειτουργίας του αδένα με βάση απλώς τις επιθυμίες του νεαρού έφηβου ασθενούς».
Η Ντορήν Σάμελσον, ψυχολόγος που δεν κατονομάζεται ως κατηγορούμενη, αντίθετα, είπε στην Τζέιν και στους γονείς της ότι δεν μπορούσε να λάβει αναστολείς της εφηβείας ή ορμόνες αλλαγής φύλου, λόγω παραγόντων όπως η ηλικία της.
Η Τζέιν, το πραγματικό όνομα της οποίας είναι Κέιλα Λόβνταλ [Kayla Lovdahl], έχει έκτοτε “απομεταβεί», δηλαδή επαναπροσδιορίζεται ως κορίτσι.
Αυτή τη στιγμή κάνει ψυχοθεραπεία για θέματα ψυχικής υγείας, όπως η διαταραχή κοινωνικού άγχους. Τέτοιου είδους θεραπεία θα έπρεπε να είχε προσφερθεί τότε αντί των δραστικών μέτρων που έλαβαν οι κατηγορούμενοι, αναφέρει η αγωγή, σημειώνοντας ότι, σύμφωνα με διάφορες μελέτες, οι νέοι που βιώνουν δυσφορία φύλου συχνά καταλήγουν να νιώθουν άνετα με το γενέθλιο φύλο τους.
Άλλες εργασίες έχουν διαπιστώσει ότι τα άτομα που υποβλήθηκαν σε χημικές ή χειρουργικές επεμβάσεις για τη «μετάβαση» αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας και υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών. Και ορισμένες χώρες έχουν περιορίσει τη χρήση των αναστολέων της εφηβείας σε ορισμένες περιστάσεις, λόγω έλλειψης κλινικών ερευνών για τη χρήση τους σε νέους που θέλουν να αλλάξουν φύλο.
Η έλλειψη θεραπείας και περιγραφής των πιθανών παρενεργειών από τη χειρουργική επέμβαση σημαίνει ότι οι γιατροί δεν παρείχαν στην Τζέιν τη δυνατότητα συνειδητής και ενήμερης συγκατάθεσης, σύμφωνα με την αγωγή. Αντ’ αυτού, οι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν ότι η δυσφορία δεν θα υποχωρούσε αν [η Τζέιν] δεν υποβαλλόταν στην επέμβαση.
Κάποια στιγμή, ένας φέρεται να είπε στους γονείς της: «Θα προτιμούσατε να έχετε έναν ζωντανό γιο ή μια νεκρή κόρη;»
Η Λέιλα Τζέιν μετά την εγχείρησή της. ( ευγενική παραχώρηση του Dhillon Law Group)
«Κανείς – κανένας από τους γιατρούς μου – δεν προσπάθησε να με κάνει να νιώσω άνετα με το σώμα μου ή να με πείσει να σκεφτώ τα πράγματα διαφορετικά ή να μου κάνει ερωτήσεις- μόνο επιβεβαίωναν», δήλωσε η Τζέιν στην Epoch Times.
Η Τζέιν είπε ότι δεν αισθάνθηκε καλύτερα μετά την εγχείρησή της. Υπέστη νευρική βλάβη και άλλα προβλήματα. Λέει ότι είναι πιο ευτυχισμένη από τότε που έκανε την απομετάβαση.
«Ο νόμος λέει ότι τα παιδιά δεν είναι αρκετά ώριμα για να πάρουν σοβαρές αποφάσεις που μπορεί να έχουν μακροχρόνιες συνέπειες, όπως το να κάνουν τατουάζ, να οδηγούν με φίλους, να πίνουν αλκοόλ, να καπνίζουν τσιγάρα ή ακόμη και να ψηφίζουν», ανέφερε η Τζέιν σε δήλωσή της. «Γιατί, λοιπόν, είναι αποδεκτό για τα 13χρονα να αποφασίζουν να ακρωτηριάσουν το σώμα τους;»
Κατηγορούμενοι είναι τα νοσοκομεία Kaiser Foundation Hospitals και οι ιατρικοί όμιλοι Permanente, που ανήκουν αμφότερα στη μη κερδοσκοπική Kaiser Permanente, η Γουώτσον και οι γιατροί που εργάζονται ή συνδέονται με την Kaiser Permanente.
Η Kaiser Permanente και η Γουώτσον δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχολιασμό.
Η αγωγή κατατέθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας της Καλιφόρνια.
Η Τζέιν ζητά αποζημίωση για τον πόνο και την ταλαιπωρία της, επιπλέον χρήματα για τα ιατρικά έξοδα καθώς και τα έξοδα της αγωγής.
«Η Kaiser (Κάιζερ) συνεχίζει να ασχολείται με την κομπογιαννίτικη πρακτική της υποβολής αθώων παιδιών σε μη αναστρέψιμη θεραπεία μίμησης φύλου, περιλαμβανομένων φαρμακευτικής αγωγής και χειρουργικής επέμβασης, χωρίς ενήμερη συγκατάθεση», ανέφερε σε δήλωσή του ο Χαρμήτ Ντίλον, διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου για την Αμερικανική Ελευθερία, το οποίο εκπροσωπεί επίσης την Τζέιν.
«Οι ιατρικοί πάροχοι που είναι υπεύθυνοι για την περίπτωση της Λέιλα, μαζί με αμέτρητους άλλους, έχουν υποκαταστήσει τα ιατρικά αποδεκτά πρότυπα φροντίδας με την ιδεολογία της αφύπνισης (woke ideology), περιλαμβανομένων της εξαπάτησης και της χειραγώγησης ευάλωτων ασθενών και οικογενειών.
«Δεσμευόμαστε να τους καταστήσουμε υπεύθυνους για τη βλάβη που προκλήθηκε στη Λέιλα, και μαζί σκοπεύουμε να αποτρέψουμε σθεναρά την εργοστασιακή προσέγγιση της Κάιζερ που ακρωτηριάζει μόνιμα έναν άγνωστο αριθμό αμερικανών εφήβων, υποβάλλοντάς τα σε μια ζωή γεμάτη τραύματα, λύπη και ιατρικές συνέπειες.»
Παρόμοια αγωγή κατέθεσε στις αρχές του έτους η Χλόη Κόουλ [Chloe Cole], το στήθος της οποίας αφαιρέθηκε στην ηλικία των 15 ετών.
Έρευνας της GPO, η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), έδειξε ότι οι πολίτες είναι ικανοποιημένοι σε ποσοστό 87,6% από το καλό επίπεδο υπηρεσιών του ιατρικού προσωπικού, αλλά δυσαρεστημένοι κατά 74% από την έλλειψη καλής οργάνωσης στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας). Η έρευνα διεξήχθη από τις 12 έως τις 21 Απριλίου στις 13 Περιφέρειες της χώρας, με τη συμμετοχή 1.198 πολιτών και 700 γιατρών.
Από την άλλη, οι νοσοκομειακοί γιατροί επίσης αξιολογούν αρνητικά κατά 75% το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, καταθέτοντας προτάσεις για την αντιμετώπιση ευρέως φάσματος ζητημάτων, όπως η υποστελέχωση των νοσοκομείων.
Ειδικότερα, τρεις στους τέσσερις πολίτες απάντησαν πως η δυσαρέσκειά τους για την εικόνα των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας οφείλεται στην όχι καλή οργάνωση και οι μισοί στην κακή αναλογία προσωπικού – ασθενών.
Ένας στους τρεις εκφράζει αρνητική άποψη για τον εξοπλισμό και τις κτιριακές εγκαταστάσεις, ένας στους τέσσερις για την επάρκεια των γιατρών και ένας στους πέντε για την επάρκεια του νοσηλευτικού προσωπικού.
Από την έρευνα προκύπτει ότι το 41,5% των πολιτών είναι ικανοποιημένο από τις προσφερόμενες υπηρεσίες Υγείας στη χώρα μας. Το ποσοστό ικανοποίησης είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες (46%), καθώς και στις ηλικιακές ομάδες 25-44 ετών και άνω των 65 ετών.
Το ποσοστό ικανοποίησης από τις υπηρεσίες Υγείας είναι μικρότερο στην Αττική και την Κεντρική Μακεδονία, σε σχέση με τις υπόλοιπες Περιφέρειες.
Επίσης, οι πολίτες εκφράζουν ικανοποίηση σε ποσοστό 48,8% για τη λειτουργία του συστήματος υγείας της χώρας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έναντι 25% που δηλώνει δυσαρεστημένο.
Σχετικά με την επιλογή των πολιτών για τις υπηρεσίες υγείας, το 40,6% επιλέγει ιδιωτικά ιατρεία και το 31,6% νοσοκομεία. Το κόστος απασχολεί τους πολίτες που δηλώνουν σε ποσοστό 65,1% πως το κόστος παροχής υπηρεσιών υγείας έχει αυξηθεί τα τελευταία τρία χρόνια. Αναφορικά με τον Προσωπικό Γιατρό, το 66% δήλωσαν ότι έχουν εγγραφεί στο σύστημα , ενώ οι γιατροί σε ποσοστό 43% εμφανίζονται αρνητικό απέναντι στο θεσμό.
«Ευρύτερα αποδεκτές γίνονται οι προτάσεις του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου σε μεγάλο φάσμα θεμάτων. Αυτό προκύπτει από τα ευρήματα διττής έρευνας για τη γνώμη των πολιτών και της ιατρικής κοινότητας», δήλωσαν κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας ο πρόεδρος του ΠΙΣ Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, ο γραμματέας Δημήτρης Βαρνάβας και ο ταμίας Βασίλειος Ψυχογυιός. Πρόσθεσαν ότι είναι «αξιοσημείωτη η τεράστια στήριξη που εκφράζουν τόσο πολίτες όσο και γιατροί στην πρόταση του ΠΙΣ για αύξηση των μισθών των γιατρών του ΕΣΥ στα επίπεδα των αμοιβών που ισχύουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και στην ανάγκη κινήτρων, ώστε να στελεχωθούν τα νοσοκομεία στις άγονες, νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές και συνολικά στην πρόταση να υπάρξουν προσλήψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό στο ΕΣΥ». Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του ΠΙΣ , πολίτες και γιατροί εκφράζουν ευρεία στήριξη στην πρόταση του ΠΙΣ να θεσπιστεί εισφορά της τάξης των 10 λεπτών σε όλα τα προϊόντα καπνού και τα έσοδα που θα προκύψουν να διατίθενται για τη δημόσια υγεία. Το επόμενο διάστημα ο ΠΙΣ θα αναλάβει δράσεις για θέματα δημόσιας υγείας, με καμπάνιες ενημέρωσης του κοινού σε σοβαρά ζητήματα, όπως η παιδική παχυσαρκία.
Ο υπουργός Υγείας της Αυστραλίας Μαρκ Μπάτλερ ανακοίνωσε μια σημαντική αλλαγή πολιτικής σχετικά με το άτμισμα. Οι δύο πρωταρχικοί στόχοι της είναι να κάνει πιο δύσκολη την πρόσβαση των παιδιών και των μη καπνιστών σε ατμούς και να επιτρέψει σε άτομα που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα [καπνού] να έχουν πρόσβαση σε ατμούς νικοτίνης με ιατρική συνταγή.
Το άτμισμα είναι αναμφισβήτητα δημοφιλή, ενώ πολλοί που ατμίζουν λένε ότι προσπαθούν να κόψουν ή να μειώσουν την κατανάλωση τσιγάρων. Όσοι ατμίζουν για ψυχαγωγία, ανεξαρτήτως ηλικίας και χωρίς ενδιαφέρον να κόψουν το κάπνισμα, θα βρεθούν αποκλεισμένοι.
Μπορεί όμως ο ατμός να βοηθήσει πραγματικά ένα σεβαστό αριθμό ανθρώπων να κόψουν το κάπνισμα; Τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι απίθανο.
Ο μύθος των «θεριακλήδων»
Κατ’ αρχάς, ας καταρρίψουμε έναν ευρέως διαδεδομένο μύθο. Με το κάπνισμα σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι σημερινοί καπνιστές είναι εθισμένοι «μέχρι το κόκκαλο» – είναι, δηλαδή, καπνιστές που υποτροπιάζουν συχνά, γιατί απλά δεν μπορούν να το κόψουν.
Όποτε έχει δοκιμαστεί αυτή η υπόθεση, έχει βρεθεί ανεπαρκής. Στα έθνη όπου ο δείκτης του καπνίσματος έχει μειωθεί περισσότερο, θα περιμέναμε (αν η υπόθεση ήταν αληθής) ότι οι δείκτες των «σκληροπυρηνικών» καπνιστών (σύμφωνα με τον μέσο αριθμό τσιγάρων που καπνίζονται ημερησίως) θα αυξάνονταν, επειδή οι εναπομείναντες καπνιστές θα υπερεκπροσωπούνταν από τους «θεριακλήδες», βαριά εθισμένους καπνιστές.
«Ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι χρειάζεται μεγαλύτερη έμφαση στη μείωση της βλάβης και σε πιο εντατικές ή βασισμένες στην εξάρτηση θεραπείες, επειδή οι εναπομείναντες καπνιστές είναι εκείνοι που είναι λιγότερο πιθανό να σταματήσουν με τις τρέχουσες μεθόδους. Η παρούσα ανασκόπηση δεν βρίσκει κανένα ή βρίσκει ελάχιστα στοιχεία υπέρ αυτής της υπόθεσης».
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι μακροχρόνιοι καπνιστές είναι αδιαπέραστοι από τη γκάμα πολιτικών και εκστρατειών για τον έλεγχο του καπνίσματος, που έχουν οδηγήσει εκατοντάδες εκατομμύρια καπνιστές σε όλο τον κόσμο να το κόψουν.
Η ιδέα ότι οι καπνιστές-φουγάρα δεν μπορούν να το κόψουν είναι μύθος. (Paweł Czerwiński/Unsplash)
Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα δεν βοηθούν τους καπνιστές να κόψουν το κάπνισμα
Η άποψη ότι το άτμισμα βοηθά τους ανθρώπους να καπνίζουν λιγότερα τσιγάρα δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία. Μελέτες σχετικά με τον αριθμό των τσιγάρων που παραλείπουν οι ατμιστές που εξακολουθούν να καπνίζουν έχουν δείξει ότι, σε σύγκριση με τους καπνιστές που δεν ατμίζουν ποτέ, η μέση ημερήσια κατανάλωση τσιγάρων είναι παραπλήσια.
Στοιχεία του 2019 από την Ετήσια Έρευνα Απόψεων και Τρόπου Ζωής της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου δείχνουν επίσης ότι ο μέσος αριθμός τσιγάρων που καπνίζουν καθημερινά οι καπνιστές που ατμίζουν (οκτώ την ημέρα) είναι σχεδόν ίδιος με αυτόν των καπνιστών που δεν έχουν ατμίσει ποτέ (8,1 την ημέρα).
Σε άρθρο του 2018, που διαπραγματευόταν την έξαρση της χρήσης του ηλεκτρονικού τσιγάρου στην Αγγλία και κατά πόσον αυτό μειώνει τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζονται σε επίπεδο πληθυσμού σε ολόκληρη τη χώρα, οι συγγραφείς κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα:
«Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικοί συσχετισμοί μεταξύ των αλλαγών στη χρήση ηλεκτρονικών τσιγάρων […] κατά τη διάρκεια του καπνίσματος και της καθημερινής κατανάλωσης τσιγάρων. Ούτε βρήκαμε σαφείς ενδείξεις για μια σχέση μεταξύ της χρήσης ηλεκτρονικών τσιγάρων […] ειδικά για τη μείωση του καπνίσματος και την προσωρινή αποχή, αντίστοιχα, και αλλαγών στην καθημερινή κατανάλωση τσιγάρων.
»Εάν η χρήση ηλεκτρονικών τσιγάρων […] κατά τη διάρκεια του καπνίσματος λειτούργησε στη μείωση της κατανάλωσης τσιγάρων στην Αγγλία μεταξύ 2006 και 2016, το αποτέλεσμα ήταν πιθανότατα πολύ μικρό σε επίπεδο πληθυσμού.»
Πόσο βοηθούν τα ηλεκτρονικά τσιγάρα στη διακοπή του καπνίσματος;
Η πιο πρόσφατη αξιολόγηση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών από την Cochrane συνέκρινε το άτμισμα με τη θεραπεία υποκατάστασης νικοτίνης (όπως φάρμακα, τσίχλες και αυτοκόλλητα). Διαπίστωσε ότι περίπου το 82% των ατόμων που ατμίζουν εξακολουθούν να καπνίζουν όταν επανεξετάζονται έξι ή περισσότερους μήνες αργότερα.
Αυτό ήταν καλύτερο από εκείνους που χρησιμοποίησαν τη θεραπεία υποκατάστασης νικοτίνης, όπου 90 άτομα εξακολουθούσαν να καπνίζουν.
Ούτε η θεραπεία υποκατάστασης νικοτίνης ούτε οι ατμοί διαταράσσουν σε μεγάλο βαθμό το κάπνισμα. Σίγουρα δεν θα εμπιστευόσασταν, για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, ένα φάρμακο που είχε ποσοστό αποτυχίας 82-90%.
Οι θεραπείες υποκατάστασης νικοτίνης δεν συμβάλλουν ιδιαίτερα στη διακοπή του καπνίσματος. (Kinga/Shutterstock)
Οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές αντικατοπτρίζουν ανεπαρκώς και τους τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιούνται το άτμισμα και η θεραπεία υποκατάστασης νικοτίνης στην πραγματικότητα και δεν αντιπροσωπεύουν όλους τους καπνιστές που θέλουν να κόψουν το κάπνισμα.
Μια ανασκόπηση 54 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών για τη διακοπή του καπνίσματος, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα των καπνιστών με εξάρτηση από τη νικοτίνη θα είχαν αποκλειστεί από τις κλινικές δοκιμές από ένα τουλάχιστον κριτήριο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεροληπτικές συμμετοχές, οι οποίες μειώνουν τη δυνατότητα εφαρμογής των αποτελεσμάτων στους καπνιστές στο σύνολό τους ή ακόμη και στους καπνιστές στο σύνολό τους που θέλουν να το κόψουν.
Εξαιτίας αυτού και άλλων παραγόντων, είναι πιθανό οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές να υπερεκτιμούν την αποτελεσματικότητα [του ατμίσματος και της θεραπείας υποκατάστασης νικοτίνης], όπως περιγράφω στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου μου [Σάιμον Τσάπμαν, «Quit Smoking
Weapons of Mass Distraction», 2022 (Σταματήστε να καπνίζετε όπλα μαζικής αποδιοργάνωσης)].
Τι δείχνουν τα στοιχεία της πραγματικότητας;
Τα καλύτερα στοιχεία που διαθέτουμε σχετικά με την απόδοση του ατμίσματος προέρχονται από μελέτες στις οποίες παρακολουθείται μεγάλος αριθμός ατμιστών για αρκετά χρόνια. Το πρόγραμμα “Αξιολόγηση του πληθυσμού των ΗΠΑ για τον καπνό και την υγεία” (Population Assessment of Tobacco and Health – PATH), για παράδειγμα, συλλέγει δεδομένα εθνικών στατιστικών ομάδων για 46.000 Αμερικανούς από το 2013.
Όπως δείχνουν τα παρακάτω στοιχεία του PATH, όταν τυχαία επιλεγμένες ομάδες ατμιστών παρακολουθούνται για 12 μήνες, το πιο συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι ότι όσοι κάπνιζαν και άτμιζαν στην αρχή της περιόδου μελέτης, εξακολουθούν να ατμίζουν και να καπνίζουν στο τέλος των 12 μηνών.
Το πιο συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι ότι όσοι κάπνιζαν και άτμιζαν στην αρχή εξακολουθούσαν να καπνίζουν και να ατμίζουν 12 μήνες αργότερα. Δεδομένα από το πρόγραμμα Αξιολόγησης του πληθυσμού των ΗΠΑ για τον καπνό και την υγεία (PATH).
Έχω συνοψίσει 16 άλλες ανασκοπήσεις και συμπεράσματα ομάδων εμπειρογνωμόνων σχετικά με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί από το 2017 και μετά. Λέξεις όπως “χαμηλής ποιότητας”, “ασαφής”, “ανεπαρκής”, “αδύναμη”, “χαμηλού επιπέδου” και “περιορισμένη” αφθονούν [σε αυτές].
Το συμπέρασμα;
Η σημαντικότερη πληθυσμιακή επίπτωση του συστήματος πρόσβασης στο άτμισμα με ιατρική συνταγή είναι πιθανότατα ότι θα μειώσει μαζικά την πρόσβαση των παιδιών στο άτμισμα. Οι κυβερνήσεις των πολιτειών θα αρχίσουν να χτυπούν τους λιανοπωλητές που πωλούν παράνομα με τεράστια πρόστιμα και η ασφάλεια των συνόρων θα κάνει το ίδιο με τους εισαγωγείς-προμηθευτές.
Η Ταϊβάν επιβάλλει στους πωλητές πρόστιμα ύψους 1,65 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ κατ’ ανώτατο όριο, με ελάχιστο όριο τα 330.000 δολάρια ΗΠΑ. Το ισχύον μέγιστο πρόστιμο στη Νέα Νότια Ουαλία είναι επί του παρόντος μόνο 1.600 δολάρια Αυστραλίας. Ένα τέτοιο πρόστιμο μετά βίας θα ενοχλήσει τα ταμεία των μεγάλων λιανοπωλητών.
Βάσει της έρευνας, θα μπορούσαμε να περιμένουμε ότι το 10-18% των ατμιστών που χρησιμοποιούν το σύστημα συνταγογράφησης θα το κόψουν εντός 12 μηνών (με κάποια αναμενόμενη υποτροπή), αλλά πολλοί περισσότεροι θα το κόψουν χωρίς βοήθεια.
Η πρόληψη του εθισμού των παιδιών στη νικοτίνη και η ελάττωση των πιθανοτήτων να εξελιχθούν σε καπνιστές αποτελεί μια πρόοδο εξαιρετικά ευπρόσδεκτη.
Η 31η Μαΐου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος με απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Με αφορμή την αυριανή επέτειο, παρατίθενται πέντε στοιχεία, που φανερώνουν την επιβλαβή δράση του καπνίσματος και της βιομηχανίας καπνού τόσο στο επίπεδο της ατομικής υγείας όσο και στην οικονομία και το περιβάλλον.
Πόσοι καπνιστές;
Από τους 8 δισεκ. ανθρώπους στη Γη εκτιμάται ότι περίπου το 1 δισεκ. είναι καπνιστές, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και το The Tobacco Atlas.
Κάθε χρόνο καταναλώνονται περισσότερα από 5.000 δισεκ. τσιγάρα, όπως αναφέρει το The Tobacco Atlas, ένα κέντρο πληροφόρησης για το κάπνισμα της αμερικανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Vital Strategies και του πανεπιστημίου του Ιλινόις στο Σικάγο.
Ο αριθμός των καπνιστών μειώνεται εδώ και αρκετά χρόνια χάρη στα αντικαπνιστικά μέτρα που υιοθετούν οι χώρες, όπως η αύξηση των φόρων και η πρόσφατη εμφάνιση του ηλεκτρονικού τσιγάρου.
Το 2000 το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού άνω των 15 ετών ήταν καπνιστές, έναντι του 20% που είναι τώρα.
Πού καπνίζουν περισσότερο;
Ο μεγαλύτερος αριθμός καπνιστών βρίσκεται στην Κίνα: η χώρα του 1,4 δισεκ. κατοίκων μετρά σχεδόν 300 εκατ. καπνιστές, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ για το 2020.
Στην Ινδονησία επίσης υπάρχει μεγάλος αριθμός καπνιστών μεταξύ των ανδρών: το 62,7% όσων είναι άνω των 15 ετών καπνίζει.
Το κάπνισμα αφορά πλέον κυρίως τις πιο φτωχές χώρες: το 80% των καπνιστών ζει σε χώρες με χαμηλό ή μεσαίο εισόδημα.
Στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή παρατηρείται μικρή μείωση των καπνιστών, αν και κάποιες χώρες, όπως η Αίγυπτος και το Ιράκ, ακολουθούν αντίθετη πορεία.
Πόσοι νεκροί;
Το κάπνισμα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτων που μπορούν να προληφθούν: σε όλο τον κόσμο ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα λόγω του καπνίσματος.
Το ενεργητικό ή παθητικό κάπνισμα σκότωσε σχεδόν 9 εκατ. ανθρώπους το 2019, σύμφωνα με την έρευνα «Global Burden of Disease» που δημοσιεύθηκε το 2021 στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet.
Καρκίνοι (κυρίως των πνευμόνων), αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα είναι οι βασικές ασθένειες που συνδέονται με το κάπνισμα.
Τον 20ο αιώνα, εξαιτίας του καπνίσματος έχασαν τη ζωή τους 100 εκατ. άνθρωποι, βάσει έρευνας που δημοσιεύθηκε το 2009 στο περιοδικό Nature, αριθμός μεγαλύτερος από τους 60 με 80 εκατ. νεκρούς του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και τους 18 εκατ. νεκρούς του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Το πρώτο μισό του 21ου αιώνα από το κάπνισμα ενδέχεται να πεθάνουν 450 εκατ. άνθρωποι. Παράλληλα κοστίζει πολύ στην κοινωνία: απορροφά το 6% των παγκόσμιων δαπανών για την υγεία, σύμφωνα με έρευνα που συντόνισε ο ΠΟΥ και δημοσιεύθηκε το 2018 στο περιοδικό Tobacco Control.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις στον πλανήτη;
Τα τσιγάρα βλάπτουν όχι μόνο τους πνεύμονες και τις αρτηρίες των καπνιστών, αλλά και τον πλανήτη: η παραγωγή και η κατανάλωση καπνού προκαλούν την έκλυση 84 εκατ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα ετησίως.
Σχεδόν ένα εκατομμύριο τόνοι από γόπες πετιούνται ετησίως, μαζί με τα μη βιοδιασπώμενα φίλτρα τους που περιέχουν οξικό άλας. Η καλλιέργεια καπνού χρειάζεται κάθε χρόνο 22 δισεκ. τόνους νερού και η καπνοβιομηχανία παράγει 25 εκατ. τόνους στερεών απορριμμάτων.
Ένας τομέας σε παρακμή;
Κάθε άλλο.
Σύμφωνα με το The Tobacco Atlas, στις πλούσιες χώρες η καπνοβιομηχανία στρέφεται σε άλλα προϊόντα, με πρώτο το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Στις χώρες με χαμηλό ή μεσαίο εισόδημα οι μεγάλες καπνοβιομηχανίες συνεχίζουν την «επιθετική» πολιτική τους και δαπανούν μεγάλα ποσά για να αντισταθούν στα αντικαπνιστικά μέτρα.
Τα αμερικανικά γραφεία οικονομικής ανάλυσης αναμένουν τα επόμενα πέντε με οκτώ χρόνια ετήσια αύξηση κατά περίπου 2,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών του τομέα, ο οποίος το 2023 θα φτάσει τα 940 δισεκ. δολάρια.
Για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος (31 Μαΐου) ο ΠΟΥ καλεί τους γεωργούς να στραφούν στην καλλιέργεια βρώσιμων προϊόντων για να ενισχύσουν την επισιτιστική ασφάλεια, επισημαίνοντας ότι στην Αφρική τα εδάφη όπου καλλιεργείται καπνός αυξήθηκαν κατά σχεδόν 20% μέσα σε 15 χρόνια.
Από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας βραβεύθηκε ο καθηγητής Παναγιώτης Μπεχράκης για τις προσπάθειές του για περιορισμό του καπνίσματος.
«Με ιδιαίτερη χαρά, θα θέλαμε να ανακοινώσουμε ότι ο επικεφαλής της πρωτοβουλίας SMOKE FREE GREECE, της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, καθηγητής Παναγιώτης Μπεχράκης, βραβεύτηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Λιουμπλιάνα στις 25 Μαΐου 2023, με αφορμή την [επερχόμενη] Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος (31 Μαΐου)», αναφέρει σε ανακοίνωση της η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, συμπληρώνοντας πως ο κ. Μπεχράκης θεωρείται ειδικός σε παγκόσμιο επίπεδο για τον έλεγχο του καπνίσματος και εκπροσωπεί την Ελλάδα σε σχετικές με το κάπνισμα δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Ο κ. Μπεχράκης είναι ιατρός Πνευμονολόγος – Εντατικολόγος κάτοχος τριών ειδικοτήτων: Παθολογίας, Πνευμονολογίας και Εντατικής Θεραπείας. Είναι Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών και Dr in Philosophy (PhD) Πανεπιστημίου McGill. Είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του European Network for Smoking and Tobacco Prevention (ENSP), ιδρυτής και διευθυντής του “George D. Behrakis RESEARCH LAB” της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, ερευνητής στο Ιατροβιολογικό Ίδρυμα Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), καθώς επίσης ενεργό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του American College of Chest Physicians (ACCP).
Υπήρξε Αναπληρωτής Καθηγητής Φυσιολογίας της Αναπνοής στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών επί 22 έτη, καθώς επίσης και στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου HARVARD επί 5 έτη. Έχει περισσότερες από 150 διεθνείς πλήρεις δημοσιεύσεις με 3200 αναφορές στην διεθνή βιβλιογραφία.
«Αυτή την περίοδο, [ο κ. Μπεχράκης] είναι το κεντρικό πρόσωπο του ΠΟΥ για το κάπνισμα στην Ελλάδα και διετέλεσε συντονιστής του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Joint Action Ι on Tobacco Control» καταλήγει η ανακοίνωση της ΕΑΕ.
Από το 2014 εφαρμόζεται στο Γ.Ν. “Ασκληπιείο Βούλας” πρόγραμμα καρδιαγγειακής αποκατάστασης, το οποίο περιλαμβάνει θεραπευτική άσκηση για καρδιολογικούς ασθενείς. Σύντομα, με τη συνεργασία του Εργαστηρίου Καρδιακής Αποκατάστασης (που ανήκει στο τμήμα Φυσικοθεραπείας) και της Καρδιολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου, το εν λόγω πρόγραμμα θα μπορεί να υλοποιηθεί σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, μέσω τηλεϊατρικής.
«Λόγω των συστημάτων τηλεϊατρικής που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σκεφτήκαμε και εμείς να αναπτύξουμε ένα λογισμικό τηλεαποκατάστασης, με το οποίο μπορούμε να εφαρμόσουμε με απλό και οικονομικό τρόπο και σε νοσοκομεία που δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοια προγράμματα, ένα επιβλεπόμενο πρόγραμμα άσκησης», αναφέρει στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ», η υπεύθυνη του Εργαστηρίου Καρδιακής Αποκατάστασης Νίκη Δημάκη.
Σε ποιους ασθενείς απευθύνεται το πρόγραμμα και τι περιλαμβάνει
Όπως εξηγεί, οι ασθενείς που παρακολουθεί το ιατρείο είναι κυρίως καρδιοπαθείς που μπορεί να έχουν υποστεί ένα έμφραγμα ή να έχουν καρδιακή ανεπάρκεια ή βαλβιδοπάθεια ή οποιοδήποτε άλλο καρδιολογικό πρόβλημα. «Έχουμε επίσης άτομα με postcovid προβλήματα όπως υπέρταση, αρρυθμίες, αναπνευστικά και άλλα, καθώς και ασθενείς με υψηλό κίνδυνο να πάθουν ένα καρδιολογικό επεισόδιο, όπως διαβητικοί, και παχύσαρκοι με αναπνευστικά προβλήματα, υπέρταση, ή υπερλιπιδαιμία. Το πρόγραμμα είναι τρίμηνο, με 36 συνεδρίες διάρκειας 40-60 λεπτών, οι οποίες περιλαμβάνουν αερόβια άσκηση, κυρίως εργομετρικό ποδήλατο, ασκήσεις με αντίσταση και αναπνευστικές ασκήσεις. Όλα αυτά καθορίζονται έπειτα από αξιολόγηση, σε συνεργασία με τους καρδιολόγους, οπότε ρυθμίζεται η ένταση η διάρκεια και η συχνότητα, εξατομικευμένα πλέον για τον κάθε ασθενή». Σύμφωνα με την κ. Δημάκη, ήδη στο δια ζώσης πρόγραμμα εντάσσονται ασθενείς από το Ωνάσειο, το Ιπποκράτειο, αλλά και από ιδιώτες γιατρούς. «Με το λογισμικό της τηλεαποκατάστασης, ευελπιστούμε αρχικά με τα νοσοκομεία της 2ης Υ.ΠΕ. και ιδίως των νησιών και των απομακρυσμένων περιφερειών να έχουμε μία καλή συνεργασία, έτσι ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε στους ασθενείς τους το πρόγραμμα της θεραπευτικής άσκησης και να μπορέσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής τους, προκειμένου να αποφύγουν στο μέλλον άλλα προβλήματα με την καρδιά τους».
Η θεραπευτική άσκηση μειώνει τη θνητότητα και τις επανανοσηλείες σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια – Δεν είναι ενταγμένη στη συνταγογράφηση
Η άσκηση είναι φάρμακο για τη λειτουργία της καρδιάς. Σε ιδιαίτερα ευάλωτους ασθενείς έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με μεγάλη βελτίωση στη λειτουργικότητα, στα συμπτώματα και στην ποιότητα ζωής τους, καθώς επίσης μειώνει τις επανανοσηλείες, δηλώνει από την πλευρά της η υπεύθυνη του Ιατρείου Καρδιακής Ανεπάρκειας στην Καρδιολογική Κλινική του «Ασκληπιείου Βούλας», διευθύντρια ΕΣΥ Δρ Ευτυχία Χαμόδρακα. «Το παράδοξο που φαίνεται, σε πρόσφατες μελέτες, ειδικά σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, είναι ότι οι ιδιαίτερα ευάλωτοι ωφελούνται και περισσότερο, γιατί σε αυτούς η άσκηση μειώνει ακόμα και τον κίνδυνο της θνητότητας από κάθε αίτιο. Έχουμε δει βελτίωση σε αυτούς τους ασθενείς και έχουν γίνει και σχετικές δημοσιεύσεις από το νοσοκομείο μας. Εμείς παραπέμπουμε σε προγράμματα αποκατάστασης κυρίως ασθενείς μετά από έμφραγμα και ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, αφού βεβαίως πρώτα γίνει μία λειτουργική αξιολόγηση, η οποία σκόπιμο είναι, με βάση και μεταναλύσεις που έχουμε, να πραγματοποιείται, αφού προηγηθεί ένας έλεγχος με καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης, για να βλέπουμε και τη βελτίωση αντικειμενικά των ασθενών». Σε αυτήν τη μορφή θεραπείας, η ιατρική κοινότητα είναι σχετικά πίσω και μάλιστα παγκόσμια, αναφέρει η κ. Χαμόδρακα, φέρνοντας παράδειγμα τις ΗΠΑ, όπου, όπως λέει, σύσταση για θεραπευτική άσκηση από τους γιατρούς γίνεται σε ποσοστό λιγότερο του 20%. «Άρα χρειάζεται να υπάρχει μία ιδιαίτερη επαγρύπνηση στους λειτουργούς υγείας, οι οποίοι θα πρέπει να σκέφτονται να παραπέμπουν τους ασθενείς τους σε τέτοια ελεγχόμενα προγράμματα καρδιακής αποκατάστασης. Σκόπιμο θα είναι να δούμε και το πώς θα μπορέσει να συνταγογραφηθεί η καρδιακή αποκατάσταση στη χώρα μας, καθώς δεν υπάρχει σχετικό πρωτόκολλο και για αυτόν το λόγο θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες από την Καρδιολογική Εταιρεία».
Το «Ασκληπιείο» είναι το μόνο δημόσιο νοσοκομείο που παρέχει πρόγραμμα καρδιακής αποκατάστασης
Φυσικοθεραπεία στο Κτίριο 9 του “Ασκληπιείου Βούλας”.
Σύμφωνα με τον διευθυντή τη Καρδιολογικής Κλινικής του Ασκληπιείου Λεωνίδα Πουλημένο, η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος που γινόταν σε χώρους εντός νοσοκομείου ολοκληρώθηκε πρόσφατα και το νοσοκομείο έχει ήδη έρθει σε επαφή με όλα τα νοσοκομεία της χώρας, προκειμένου να εντάξουν ασθενείς τους στο πρόγραμμα. Το «Ασκληπιείο» είναι το μόνο δημόσιο νοσοκομείο που παρέχει πρόγραμμα καρδιακής αποκατάστασης, τονίζει ο κ. Πουλημένος, για να επισημάνει στη συνέχεια ότι είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύεται καινοτομία στην ιστοσελίδα του Παρατηρητηρίου του Δημοσίου τομέα του ΟΟΣΑ για την Υγεία, από την Ελλάδα. «Το δικό μας πρόγραμμα εντάσσει τον ασθενή στην κουλτούρα τού να φροντίσει τον εαυτό του και με άλλους τρόπους, πέρα από την κλασική φαρμακευτική αγωγή. Ενισχύει τη συμμόρφωσή του στη φαρμακευτική αγωγή, βοηθάει στη διακοπή καπνίσματος, καθώς επίσης και στην προσέγγιση με τον γιατρό και το σύστημα υγείας. Το πρόγραμμα θα πρέπει να αγκαλιαστεί από το σύστημα υγείας, γιατί θα βοηθήσει στην έρευνα, και παράλληλα θα συνεισφέρει στη δυνατότητα συνεργασίας με άλλα νοσοκομεία, για την παροχή της υπηρεσίας της καρδιαγγειακής άσκησης, χωρίς κόστος».
