Σάββατο, 09 Νοέ, 2024

Αποσφραγίζονται εκατοντάδες δικαστικά αρχεία που συνδέονται με τον Τζέφρι Επστάιν

Ο πρίγκιπας Άντριου, ο πρώην πρόεδρος Μπιλ Κλίντον και άγνωστα μέχρι στιγμής άτομα κατονομάζονται σε σχεδόν 1.000 σελίδες μέχρι πρότινος σφραγισμένων δικαστικών αρχείων που δόθηκαν την Τετάρτη στη δημοσιότητα σε μια υπόθεση που αφορά την Γκισλέιν Μάξγουελ, η οποία εκτίει μακρά ποινή φυλάκισης για εμπορία ανήλικων κοριτσιών στον εκλιπόντα χρηματιστή και σεξουαλικό παραβάτη Τζέφρι Επστάιν.

Η πρώτη δόση περιελάμβανε σχεδόν 40 αποσφραγισμένα δικαστικά αρχεία, με σφραγισμένες καταθέσεις, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και άλλα αποδεικτικά στοιχεία που κατατέθηκαν στο πλαίσιο αγωγής δυσφήμισης που κατέθεσε το 2015 εναντίον της κ. Μάξγουελ η Βιρτζίνια Τζιούφρε, η οποία υποστηρίζει ότι ο κ. Επστάιν και οι συνεργάτες του την κακοποίησαν. Η υπόθεση αυτή διευθετήθηκε το 2017.

Περισσότερα σφραγισμένα δικαστικά αρχεία θα δημοσιοποιηθούν «σε κυλιόμενη βάση μέχρι να ολοκληρωθούν», σύμφωνα με δικαστική απόφαση με ημερομηνία Τετάρτη.

Οι δικογραφίες αναμένεται να ρίξουν φως στο πώς ο κ. Επστάιν, πριν πεθάνει περιμένοντας τη δίκη για τα φερόμενα εγκλήματά του, ήταν σε θέση να διακινεί σεξουαλικά νεαρές γυναίκες και κορίτσια σε ισχυρές προσωπικότητες για σχεδόν μια δεκαετία. Ο θάνατος του κ. Επστάιν σε φυλακή της Νέας Υόρκης πριν από τέσσερα χρόνια κρίθηκε από ιατροδικαστή ως αυτοκτονία.

Ο πρίγκιπας Άντριου αναγνωρίστηκε σε ένα αρχείο από την αποσφραγισμένη κατάθεση της Γιοχάνα Σιόμπεργκ, η οποία ήταν ήδη γνωστή ως φερόμενο θύμα.

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, η κ. Σιόμπεργκ δήλωσε ότι ο πρίγκιπας Άντριου «άγγιξε το στήθος μου» ενώ καθόταν στην αγκαλιά του και, όταν ρωτήθηκε αν είχε κάνει ποτέ μασάζ στον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, απάντησε «όχι».

«Έβαλαν τη μαριονέτα στην αγκαλιά της Βιρτζίνια και εγώ κάθισα στην αγκαλιά του Άντριου και έβαλαν το χέρι της μαριονέτας στο στήθος της Βιρτζίνια και ο Άντριου έβαλε το χέρι του στο στήθος μου και έβγαλαν μια φωτογραφία», είπε αναφερόμενη στην κα Μάξγουελ και τον κ. Επστάιν.

Ο κ. Επστάιν είπε κάποτε στην κ. Σιόμπεργκ, σύμφωνα με την κατάθεσή της, ότι «ο Κλίντον τις θέλει μικρές, αναφερόμενος στα κορίτσια».

Τα αρχεία, όταν δοθούν στη δημοσιότητα στο σύνολό τους, αναμένεται να αποκαλύψουν τα προηγουμένως διαγραμμένα ονόματα 157 ανθρώπων που γνώριζαν και περνούσαν χρόνο με τον κ. Επστάιν, συμπεριλαμβανομένων επιφανών προσωπικοτήτων του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου, καθώς και άγνωστων μέχρι πρότινος κομμάτων, υπαλλήλων, πρώην συνεργατών, φερόμενων θυμάτων και δημοσιογράφων που τον ερευνούσαν, σύμφωνα με τις δικαστικές καταθέσεις.

Η περιφερειακή δικαστής των ΗΠΑ Λορέτα Πρέσκα, διορισμένη από τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους, διέταξε την αποσφράφισή τους τον περασμένο μήνα.

Το όνομα του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον, ο οποίος είναι ήδη γνωστό ότι συνδέεται με τον κ. Επστάιν, εμφανιζόταν σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του κ. Επστάιν προς την κ. Μάξγουελ που εστάλη το 2015.

Σύμφωνα με μια αποσφραγισμένη δικαστική κατάθεση, ο κ. Επστάιν έστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην κ. Μάξγουελ το 2015 σχετικά με την αγωγή της κ. Τζιούφρε, στο οποίο ο εκλιπών σεξουαλικός παραβάτης πρότεινε να προσφερθεί μια «αμοιβή» στους φίλους και την οικογένεια της κ. Τζιούφρε για να «βοηθήσουν να αποδειχθεί ότι οι ισχυρισμοί της είναι ψευδείς».

«Μπορείτε να εκδώσετε μια αμοιβή σε οποιονδήποτε από τους φίλους (sic) οικογένεια της Βιρτζίνια που θα εμφανιστεί και θα βοηθήσει να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί της είναι ψευδείς ο ισχυρότερος είναι το δείπνο του Κλίντον, και η νέα εκδοχή στις Παρθένες Νήσους (sic) ότι ο stven (sic) hawking συμμετείχε (sic) σε ένα όργιο ανηλίκων», αναφέρει το μη επεξεργασμένο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που εστάλη στις 12 Ιανουαρίου 2015.

Το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τον κ. Επστάιν φαίνεται να κάνει αναφορά στον φυσικό Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος είχε φωτογραφηθεί στο ιδιωτικό νησί του κ. Επστάιν.

Τον επόμενο μήνα, η κ. Μάξγουελ έλαβε μια αναφορά από τον Ρος Γκόου στην εταιρεία διαχείρισης φήμης Acuity Reputation, ενημερώνοντάς την για «κάποιες χρήσιμες διαρροές». Το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου περιλάμβανε έναν σύνδεσμο σε δύο ειδησεογραφικά άρθρα που αναφέρονταν σε ισχυρισμούς που αμφισβητούσαν την αξιοπιστία της κας Τζιούφρε. Το ένα άρθρο δημοσιεύθηκε από την Daily Mail στις 24 Φεβρουαρίου 2015 και το άλλο από την NY Daily News στις 23 Φεβρουαρίου 2015.

Οι Epoch Times επικοινώνησαν με τον κ. Γκόου για σχόλια.

Η κ. Μάξγουελ καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης τον Ιούνιο του 2022, αφού καταδικάστηκε για πέντε από τις έξι κατηγορίες για σωματεμπορία, συμπεριλαμβανομένης μιας κατηγορίας για εμπορία ανηλίκων.

Η κ. Τζιούφρε, η οποία το 2011 δήλωσε ότι ο πρόεδρος Κλίντον έχει «στενή προσωπική σχέση» με την κ. Μάξγουελ και τον κ. Επστάιν, προσπάθησε επίσης να εκθέσει τον πρόεδρο Κλίντον, σύμφωνα με ένα αποσφραγισμένο αρχείο, στο οποίο σημειώνεται ότι «δεν έκανε κανέναν ισχυρισμό για παράνομες ενέργειες του Μπιλ Κλίντον».

«Ενώ η κ. Τζιούφρε δεν προέβη σε ισχυρισμούς για παράνομες ενέργειες του Μπιλ Κλίντον, η κ. Μάξγουελ στην κατάθεσή της έθεσε τα σχόλια της κ. Τζιούφρε για τον πρόεδρο Κλίντον ως ένα από τα “προφανή ψέματα” στα οποία αναφερόταν στη δημόσια δήλωσή της που αποτέλεσε τη βάση αυτής της αγωγής”», αναφέρεται στην αποσφραγισμένη κατάθεση. «Εκτός από τον εναγόμενο και τον κ. Επστάιν, ο πρώην πρόεδρος Κλίντον είναι ένα πρόσωπο-κλειδί που μπορεί να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τη στενή σχέση του με τον εναγόμενο και τον κ. Επστάιν και να αποδοκιμάσει τους ισχυρισμούς της κας Μάξγουελ».

Το 2019, εκπρόσωπος του προέδρου Κλίντον επιβεβαίωσε ότι είχε πετάξει με το ιδιωτικό αεροπλάνο του κ. Επστάιν, αλλά ότι δεν γνώριζε τίποτα για τα «τρομερά εγκλήματα» του σεξουαλικού παραβάτη. Οι Epoch Times επικοινώνησαν με το Ίδρυμα Κλίντον για περαιτέρω σχόλια.

Τα κουκλόσπιτα ως έργα τέχνης

Υπάρχει μια συναρπαστική ιστορία πίσω από την εξέλιξη και τη χρήση των κουκλόσπιτων. Αυτές οι μικροσκοπικές κατασκευές χρονολογούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1500 στην Ευρώπη, με τα πρώτα γνωστά δείγματα να προέρχονται από τη Βαυαρία. Αρχικά, δεν κατασκευάζονταν ως παιχνίδια για τα παιδιά, αλλά μάλλον ως ένα είδος «wunderkammer» ή βιτρίνας. Αποτελούσαν, δηλαδή, ένα μέσον επίδειξης πλούτου και καλαισθησίας των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων και συνήθως τοποθετούνταν μέσα σε ένα ειδικό έπιπλο με γυάλινες πόρτες.

Αργότερα, τα κουκλόσπιτα εξελίχθηκαν σε μέσο εκμάθησης δεξιοτήτων διαχείρισης του νοικοκυριού για τα κορίτσια που θα γίνονταν σύζυγοι και μητέρες. Η σταδιακή εκβιομηχάνιση των μεθόδων κατασκευής επέτρεψε την αυξανόμενη και μαζική παραγωγή κουκλόσπιτων σε μια σειρά από στυλ, κλίμακες και τιμές. Ωστόσο, εξαιρετικά περίπλοκα και εξελιγμένα κουκλόσπιτα συνέχισαν να κατασκευάζονται, αποκλειστικά ως έργα τέχνης. Τα κουκλόσπιτα που κατατάσσονται σε αυτή την κατηγορία αποτελούν εξαιρετικά και συναρπαστικά δείγματα του πώς διακοσμούνταν κάποτε οι εύπορες κατοικίες και του πώς ζούσαν οι άνθρωποι σε αυτές.

Το κουκλόσπιτο της Petronella Oortman

Ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά κουκλόσπιτα φυλάσσεται σήμερα στο Rijksmuseum, το εθνικό μουσείο της Ολλανδίας. Η αρχική του ιδιοκτήτρια, η Πετρονέλλα Όορτμαν, ήταν σύζυγος ενός πλούσιου Ολλανδού εμπόρου μεταξιού.

Το κουκλόσπιτό της κατασκευάστηκε μεταξύ 1686-1710, με κόστος συνολικά 30.000 φλορίνια, ποσό που αντιστοιχούσε στην κατασκευή ενός πραγματικού σπιτιού σε κανάλι του Άμστερνταμ. Έχοντας αφιερώσει τόσο χρόνο και χρήματα στη δημιουργία του κουκλόσπιτού της, η Όορτμαν θέλησε να το απαθανάτισε και σε καμβά. Τη δημιουργία του πίνακα ανέλαβε ο Γιάκομπ Άππελ το 1710.

 "Dolls’ House of Petronella Oortman," circa 1710, by Jacob Appel. Oil on parchment mounted on canvas. Rijksmuseum, Amsterdam. (Public Domain)
Γιάκομπ Άππελ, «Το κουκλόσπιτο της Πετρονέλλας Όορτμαν», περ. 1710. Λάδι σε καμβά. Rijksmuseum, Άμστερνταμ. (Public Domain)

 

Ο πίνακας του Άππελ, που ανήκει επίσης στη συλλογή του Rijksmuseum, αποκαλύπτει μερικά στοιχεία που λείπουν τώρα από το πραγματικό κουκλόσπιτο. Στον πίνακα, μπορεί κανείς να δει ότι το κουκλόσπιτο αρχικά διέθετε προστατευτικές κίτρινες κουρτίνες πάνω από τις εξωτερικές πόρτες της βιτρίνας.

Από τις κούκλες, μόνο μία έχει απομείνει, το μωρό στην κούνια. Επιπλέον, το κουκλόσπιτο διέθετε κάποτε έναν πλήρη κήπο με σιντριβάνι που λειτουργούσε. Ο μηχανισμός του σιντριβανιού, καθώς και η χάλκινη αντλία της κουζίνας έχουν χαθεί, αλλά ήταν στοιχεία που τόνιζαν τον ρεαλισμό του κουκλόσπιτου.

 "Dolls’ House of Petronella Oortman," circa 1686–1710. Wood, tin, glass, marble, copper, stone, silk, and velvet; 100.3 inches by 74.8 inches by 30.7 inches. Rijksmuseum, Amsterdam. (Public Domain)
Το κουκλόσπιτο της Πετρονέλλας Όορτμαν, περ.1686-1710. Ξύλο, κασσίτερος, γυαλί, μάρμαρο, χαλκός, πέτρα, μετάξι και βελούδο. 255 x 190 x 78 εκ. Rijksmuseum, Άμστερνταμ. (Public Domain)

 

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του κουκλόσπιτου της Πετρονέλλας Όορτμαν είναι ότι κάθε αντικείμενο στο εσωτερικό του είναι μια απολύτως ακριβής μινιατούρα σε κλίμακα και υλικά με το πραγματικό αντικείμενο που αναπαρίσταται. Παραδείγματος χάριν, οι εσωτερικοί χώροι παρουσιάζουν γλυπτά ανάγλυφα στην οροφή, μαρμάρινα δάπεδα, υφασμάτινες ταπετσαρίες, μεταξωτές ταπετσαρίες, καθώς και επενδύσεις από δρυ και καρυδιά. Η Όορτμαν παρήγγειλε μικροσκοπικές τοιχογραφίες και πίνακες ζωγραφικής από καλλιτέχνες. Παρήγγειλε μέσω της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών μικροσκοπικά πορσελάνινα σκεύη από την Κίνα και προσέλαβε καλαθοποιούς, επιπλοποιούς, υαλουργούς και αργυροχρυσοχόους για να κατασκευάσουν χειροποίητα έπιπλα και άλλα μικροαντικείμενα. Η σχολαστική προσοχή της στη λεπτομέρεια περιλαμβάνει πλυντήρια στο δωμάτιο με τα λευκά είδη, τα οποία φέρουν κεντημένα τα αρχικά της, μαζί με τα σίδερα για σιδέρωμα που βρίσκονταν στη σοφίτα και είναι φτιαγμένα από χαλκό, σίδερο και ξύλο.

Το κουκλόσπιτο της βασίλισσας Μαρίας

Το κουκλόσπιτο της βασίλισσας Μαρίας είναι ένα υπερπολυτελές μοντέλο του 20ού αιώνα που προορίζεται επίσης αποκλειστικά για παρατήρηση και όχι για παιχνίδι. Το Ίδρυμα της Βασιλικής Συλλογής (Royal Collection Trust) το αποκαλεί «το μεγαλύτερο και διασημότερο κουκλόσπιτο στον κόσμο». Εκτίθεται, επί του παρόντος, στο Κάστρο του Ουίνδσορ και κατασκευάστηκε για τη βασίλισσα Μαρία, σύζυγο του πρώην βασιλιά της Βρετανίας Γεωργίου Ε’, ως δώρο του έθνους.

Ήταν γνωστή η λατρεία της βασίλισσας για τα μικρά διακοσμητικά αντικείμενα. Η παιδική της φίλη και εξαδέλφη του βασιλιά, η πριγκίπισσα Μαρία Λουίζα, σκέφτηκε να παραγγείλει για εκείνη ένα εξαιρετικό κουκλόσπιτο κατασκευασμένο βάσει αρχιτεκτονικών αρχών. Η πριγκίπισσα δημιούργησε μια επιτροπή για να επιβλέψει τη δημιουργία του και να διασφαλίσει την ακρίβεια της κλίμακας και της τέχνης. Η επιμελήτρια διακοσμητικών τεχνών του RCT Κάθριν Τζόουνς εξηγεί: «Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο … η επιτροπή είχε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η ζωή ήταν παροδική και ήθελε να δημιουργήσει ένα αρχείο της Εδουαρδιανής Αγγλίας». Αυτός ο στόχος επετεύχθη απολύτως.

Ο αρχιτέκτονας του κουκλόσπιτου και της αίθουσας όπου θα εκτίθετο, στο Κάστρο του Ουίνδσορ, ήταν ο Σερ Έντουιν Λάτσενς (Sir Edwin Lutyens), επίσης μέλος της επιτροπής. Ο Λάτσενς, ένας ιδιοφυής αρχιτέκτονας του 20ού αιώνα, είναι περισσότερο γνωστός για τις αγγλικές εξοχικές κατοικίες του, τα πολεμικά μνημεία και τα δημόσια κτίρια στη Βρετανία και την Ινδία. Παρά τη μικρή κλίμακα του κουκλόσπιτου της βασίλισσας Μαρίας, χρειάστηκαν τρία χρόνια, από το 1921 έως το 1924, για να ολοκληρωθεί. Σε αυτό αντικατοπτρίζεται η δουλειά περισσότερων από 1.500 κορυφαίων Βρετανών τεχνιτών, καλλιτεχνών, συγγραφέων και κατασκευαστών.

 Images from the cover of "Queen Mary's Dolls' House On A Scale of One to Twelve Official Guide," 1993, written by Musgrave Clifford. (<a href="https://www.amazon.com/Queen-Marys-Dolls-Twelve-Official/dp/B000KF6KOU/ref=sr_1_12?crid=13DSUUHEGMVB7&keywords=Queen+Mary%27s+Dolls%27+House&qid=1703893516&s=books&sprefix=queen+mary%27s+dolls%27+house%2Cstripbooks%2C130&sr=1-12">PITKIN</a>)
Εικόνες από το εξώφυλλο του βιβλίου του Μάσγκρεϊβ Κλίφορντ «Επίσημος οδηγός για το κουκλόσπιτο της βασίλισσας Μαρίας σε κλίμακα 1:12» («Queen Mary’s Dolls’ House On A Scale of One to Twelve Official Guide»), 1993. (PITKIN)

 

Ο κήπος, ο οποίος παραμένει ανέπαφος, σχεδιάστηκε από τη Γερτρούδη Τζέκυλ, μια πρωτοποριακή φυτοκόμο και σχεδιάστρια κήπων, η οποία ήταν σύμβουλος και τακτική συνεργάτις του Λάτσενς. Όπως και στους εσωτερικούς χώρους, τα χειροποίητα λουλούδια και δέντρα είναι στην κλίμακα 1:12. Βασισμένα σε μελέτες των Κήπων Κιου, κόβουν την ανάσα με τη βοτανική τους ακρίβεια.

Στο εσωτερικό του σπιτιού υπάρχουν ένα μεγάλο σαλόνι, μια επίσημη τραπεζαρία και, φυσικά, οι βασιλικοί θάλαμοι. Οι σουίτες τόσο του βασιλιά όσο της βασίλισσας είναι πλήρως εξοπλισμένες – υπάρχουν ακόμα και θερμοφόρες και ένα ποντίκι Φαμπερζέ. Οι πρόσθετοι χώροι περιλαμβάνουν μια βιβλιοθήκη με επένδυση καρυδιάς, όπου παρουσιάζονται βιβλία-μινιατούρες που συνεισέφεραν αξιόλογοι συγγραφείς, όπως οι Τζ. Μ. Μπάρρι, Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Τόμας Χάρντυ, Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, Σόμερσετ Μωμ, Α. Α. Μιλν και Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ. Υπάρχουν επίσης χώροι για το προσωπικό, μια κουζίνα, ένα κελάρι και μια πλήρως εξοπλισμένη κάβα με πραγματικά ποτά. Όπως προαναφέρθηκε, τα πάντα είναι σε κλίμακα 1:12. Από το βασιλικό κουκλόσπιτο δεν λείπουν ούτε οι σύγχρονες ανέσεις: έχει τρεχούμενο νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και ανελκυστήρες.

Ιστορικές διακοσμητικές τέχνες

 "A1: Massachusetts Living Room and Kitchen, 1675–1700," made 1937–1940, by Narcissa Niblack Thorne. Mixed media; 8 5/8 inches by 18 1/8 inches by 14 inches. Art Institute of Chicago. (Public Domain)
Νάρκισσα Νίμπλακ Θορν, «Α1: Σαλόνι και κουζίνα της Μασαχουσέτης του 1675-1700», 1937-1940. Μικτή τεχνική, 21 x 46 x 35 εκ. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. (Public Domain)

 

Έχοντας ως έμπνευση το «Κουκλόσπιτο της βασίλισσας Μαρίας», η Αμερικανίδα καλλιτέχνις Νάρκισσα Νίμπλακ Θορν (Narcissa Niblack Thorne, 1882-1966) συνέλαβε, σχεδίασε και επέβλεψε την περαίωση ενός φιλόδοξου έργου, το οποίο ονόμασε Δωμάτια Θορν (Thorne Rooms), κύριος στόχος του οποίου ήταν η καταγραφή των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ιστορικών διακοσμητικών τεχνών. Η Θορν, η οποία έτρεφε μεγάλη αγάπη για τα κουκλόσπιτα από την παιδική της ηλικία, συνέστησε και επέβλεψε μία ομάδα από ειδικούς τεχνίτες, οι οποίοι από το 1920 έως το 1940 δημιούργησαν λίγο λιγότερα από 100 περίτεχνα δωμάτια-μινιατούρες, ενώ η ίδια η καλλιτέχνις εκτέλεσε μεγάλο μέρος της εργασίας μόνη της. Όπως και το κουκλόσπιτο της βασίλισσας Μαρίας, τα Δωμάτια της Θορν και τα περιεχόμενά τους είναι όλα κατασκευασμένα σε κλίμακα 1:12. Σήμερα, τα 68 από αυτά ανήκουν στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο, όπου και εκτίθενται.

Τα Δωμάτια Θορν καταγράφουν εσωτερικούς χώρους από τον 13ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα. Ένα μέρος των δωματίων είναι αντίγραφα πραγματικών εσωτερικών χώρων, ενώ άλλα είναι εξαιρετικά ακριβείς δημιουργίες. Ορισμένα διαθέτουν μικροσκοπικά αντικείμενα επίπλων και αξεσουάρ που η καλλιτέχνις συνέλεξε σε ταξίδια της στο εξωτερικό, ενώ άλλα κομμάτια κατασκευάστηκαν κατά παραγγελία. Το όραμα της Θορν για τα Δωμάτιά της ήταν να εκτίθενται σε μουσεία, ώστε το κοινό να μπορεί να απολαμβάνει και να κατανοεί τους εσωτερικούς χώρους εποχής, χωρίς τα ιδρύματα να χρειάζεται να ξοδεύουν πολλά χρήματα ή να χωρίζουν τμήματα των αιθουσών τους, για να αναπαραστήσουν ιστορικούς εσωτερικούς χώρους. Προκειμένου να αφήσει μεγαλύτερα περιθώρια στη φαντασία του κοινού, η Θορν δεν συμπεριέλαβε ανθρώπινες κούκλες. Το AIC γράφει: «Το αποτέλεσμα είναι δύο μέρη φαντασίας και ένα μέρος ιστορίας – κάθε δωμάτιο είναι και ένα σκηνικό σε μέγεθος κουτιού παπουτσιών, που περιμένει τους χαρακτήρες και τις ιστορίες που θα γεννηθούν στο μυαλό του κάθε θεατή».

 "A12: Cape Cod Living Room, 1750–1850," made 1937–1940, by Narcissa Niblack Thorne. Mixed media; 7 3/4 inches by 14 7/8 inches by 12 1/8 inches. Art Institute of Chicago. (Public Domain)
Νάρκισσα Νίμπλακ Θορν, «A12: Σαλόνι του Κέιπ Κοντ του 1750-1850», 1937-1940. Μικτή τεχνική, 19 x 37 x 31 εκ. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. (Public Domain)

 

Από τα πιο αξιοσημείωτα εκθέματα του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο είναι μια κουζίνα-σαλόνι της Μασαχουσέτης από τα τέλη του 17ου αιώνα και ένα σαλόνι του Κέιπ Κοντ από το 1750-1850. Και τα δύο διαθέτουν άνετα τζάκια (γεμάτα με πραγματικές στάχτες που μάζεψε η Θορν από τα τασάκια των εργατών) και πλεκτά χαλιά. Το δωμάτιο της Μασαχουσέτης, που δημιουργήθηκε πρώτο, έχει στο τζάκι του μια μικρογραφία του Mayflower, ως υπενθύμιση ότι οι Προσκυνητές είχαν κάνει το ταξίδι τους περίπου 50 χρόνια πριν από τη χρονολόγηση του δωματίου. Στο δωμάτιο του Κέιπ Κοντ, ένα παιδικό σετ τσαγιού βρίσκεται πάνω σε έναν χάλκινο δίσκο, ο οποίος είναι φτιαγμένος από μια σφυρήλατη δεκάρα. Η Θορν έδωσε με εξαιρετικό τρόπο την αίσθηση του απογευματινού ηλιακού φωτός που μπαίνει στο δωμάτιο. Και τα δύο αυτά δωμάτια συμπυκνώνουν τη νοσταλγία της εποχής της ύφεσης για την παλαιότερη Αμερική.

Στον κατάλογο της έκθεσης «Inspiring Walt Disney: The Animation of French Decorative Arts» («Εμπνέοντας τον Γουώλτ Ντίσνεϋ: Αnimation και γαλλικές διακοσμητικές τέχνες»), ο Γουλφ Μπέρτσαρντ, επιμελητής του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης, αναλύει τα Δωμάτια Θορν: «Αποτελούν μια καταγραφή τόσο της προτίμησης των αμερικανικών ανώτερων τάξεων του 20ού αιώνα για τις γαλλικές και αγγλικές διακοσμητικές τέχνες, από τον Λουδοβίκο ΙΓ΄ έως τον Γεώργιο Δ΄, όσο και της κατάστασης της έρευνας της ιστορίας των εσωτερικών χώρων, που τότε βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα». Παραδείγματα μπορούν να βρεθούν σε δύο υπέροχα Δωμάτια Θορν, το ένα γαλλικό και το άλλο αγγλικό, από τα τέλη του 18ου αιώνα, τα οποία έχουν αντλήσει τα στοιχεία τους από πραγματικούς χώρους.

 E-24: French Salon of the Louis XVI Period, c. 1780," made 1932–1937, by Narcissa Niblack Thorne. Mixed media; 15 inches by 20 1/2 inches by 17 inches. Art Institute of Chicago. (Public Domain)
Νάρκισσα Νίμπλακ Θορν, «E-24: Γαλλικό σαλόνι της περιόδου του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, περ. 1780», 1932-1937. Μικτή τεχνική, 38 x 52 x 43 εκ. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. (Public Domain)

 

Για το «E-24: Γαλλικό σαλόνι της περιόδου Λουδοβίκου ΙΣΤ’, περ. 1780», η Θορν εμπνεύστηκε από το Μικρό Τριανόν, το νεοκλασικό παλάτι των Βερσαλλιών που συνδέθηκε στενά με τη Μαρία Αντουανέτα. Καθώς η βασίλισσα αγαπούσε τη μουσική και τη φύση, το Δωμάτιο Θορν περιλαμβάνει μια καρέκλα με πλάτη σε σχήμα άρπας, ενώ τα τριαντάφυλλα κυριαρχούν στη διακόσμηση. Πέραν τούτου, τα έπιπλα αγοράστηκαν στο Παρίσι και, ως λεπτομέρεια που δείχνει την απόλυτη αφοσίωση της Θορν στην ακρίβεια, η σιφονιέρα με τη μαρμάρινη επιφάνεια και το σεκρετέρ μπορούν να κλειδωθούν με μικροσκοπικά κλειδιά.

Το «E-10: Αγγλική τραπεζαρία της Γεωργιανής περιόδου, περ. 1770-90» συνδυάζει δύο τραπεζαρίες που σχεδίασε ο εξέχων αρχιτέκτονας νεοκλασικών κατοικιών Ρόμπερτ Άνταμ, του οποίου το στυλ χαρακτηρίζεται από αρμονία και κομψότητα και είναι έντονα εμπνευσμένο από την αρχαιότητα. Ο Άνταμ απέφευγε την παραδοσιακή εμφάνιση της ξύλινης επένδυσης και της ταπετσαρίας, προτιμώντας διακοσμητικά γύψινα ανάγλυφα και ζωγραφισμένα πάνελ σε ρωμαϊκό στυλ. Αυτά τα στοιχεία υπάρχουν σε αυτή την τραπεζαρία, όπως και τα επίχρυσα έπιπλα που συνήθιζε να χρησιμοποιεί ο Άνταμ. Το ζωγραφικό τοπίο στα δεξιά είναι στο ύφος του Κλωντ Λορραίν, οι πίνακες του οποίου ενέπνευσαν την ανάπτυξη των αγγλικών κήπων κατά την περίοδο αυτή.

 "E-10: English Dining Room of the Georgian Period, 1770–90," made 1937, by Narcissa Niblack Thorne. Mixed media; 20 inches by 35 1/4 inches by 25 11/16 inches. Art Institute of Chicago. (Public Domain)
Νάρκισσα Νίμπλακ Θορν, «E-10: Αγγλική τραπεζαρία της Γεωργιανής περιόδου, περ. 1770-90», 1937. Μικτή τεχνική, 51 x 89 x 65 εκ. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. (Public Domain)

 

Όλα αυτά τα υπέροχα κουκλόσπιτα δημιουργήθηκαν με αγάπη και πολύ μεράκι. Εκτίθενται τώρα ως έργα τέχνης και χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικά εργαλεία, αναδεικνύοντας τις τέχνες, την αισθητική και τις τάσεις της κοινωνίας της εποχής τους, χαρίζοντας ταυτόχρονα χαρά και απόλαυση.

Της Michelle Plastrik

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Επιστήμονες του κλίματος λένε ότι πρέπει να αγκαλιάσουμε τα υψηλότερα επίπεδα CO2

Η Γη έχει εισέλθει σε «αχαρτογράφητα νερά» και η ζωή είναι «υπό πολιορκία».

Το κοινό απέτυχε να λάβει υπόψη του αυτό το μήνυμα και τώρα «ο χρόνος τελείωσε», προειδοποιεί μια πρόσφατη έκθεση του BioScience της Oxford Academics.

Οι συντάκτες της έκθεσης λένε ότι ο καταλύτης πίσω από τις τρομακτικές προειδοποιήσεις είναι οι αυξανόμενες συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

Για να διασωθεί ό,τι έχει απομείνει, οι συντάκτες υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητη μια πολύ ταχύτερη σταδιακή κατάργηση του πετρελαίου, του άνθρακα και άλλων ορυκτών καυσίμων. Η αποτυχία θα μπορούσε να προκαλέσει έλλειψη νερού και τροφίμων, καθώς και ακραίο καύσωνα, για το ένα τρίτο έως το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το μήνυμα είναι παρόμοιο με αυτό των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), του προέδρου Τζο Μπάιντεν, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και αμέτρητων κυβερνητικών ηγετών: Οι συγκεντρώσεις CO2 είναι πολύ υψηλές και η συνεχιζόμενη καύση ορυκτών καυσίμων, τα οποία απελευθερώνουν CO2, θα έχει ως αποτέλεσμα να πεθάνουν άνθρωποι.

Έτσι, ο ΟΗΕ δηλώνει ότι είναι απαραίτητο να δαπανηθούν τρισεκατομμύρια δολάρια των φορολογουμένων σε «πρωτοβουλίες φιλικές προς το κλίμα», όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια και να τρώμε λιγότερο κρέας, ενώ η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ζητήσει την πλήρη μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα.
Ωστόσο, δεν συμμερίζονται όλοι οι επιστήμονες την ίδια άποψη.

Σύμφωνα με τον Πάτρικ Μουρ, πρόεδρο και επικεφαλής επιστήμονα της Ecosense Environmental και συνιδρυτή της Greenpeace, τα μηνύματα για την κλιματική αλλαγή δεν βασίζονται σε στοιχεία.

«Το όλο θέμα είναι μια μεγάλη απάτη», δήλωσε ο κ. Μουρ. «Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι το CO2 είναι υπεύθυνο για την κλιματική αλλαγή κατά τη διάρκεια των αιώνων».

Ο κ. Μουρ τόνισε ότι τις τελευταίες δεκαετίες, το μήνυμα για το κλίμα αλλάζει συνεχώς: πρώτα ήταν η παγκόσμια ψύξη, μετά η υπερθέρμανση του πλανήτη, μετά η κλιματική αλλαγή και τώρα η καταστροφική κακοκαιρία.

«Λένε ότι όλοι οι ανεμοστρόβιλοι, όλοι οι τυφώνες, όλες οι πλημμύρες και όλοι οι καύσωνες οφείλονται στο CO2. Αυτό είναι ψέμα… Είμαστε μέρος του κύκλου», δήλωσε.

«Δεν χρειαζόμαστε το CO2. Για εμάς είναι ένα απόβλητο προϊόν – χρειαζόμαστε οξυγόνο. Αλλά τα φυτά είναι αυτά που φτιάχνουν το οξυγόνο για εμάς, και εμείς φτιάχνουμε το CO2 πίσω για αυτά».

Είπε ότι η καύση ορυκτών καυσίμων -που εκπέμπει CO2- είναι καλό πράγμα για τη ζωή των φυτών.

«Αναπληρώνουμε την ατμόσφαιρα με CO2 μέχρι ένα επίπεδο που είναι πολύ πιο ευνοϊκό για τη ζωή και την ανάπτυξη των φυτών, ειδικότερα».

Οι θάνατοι που σχετίζονται με τον καιρό και οι κλιματικές καταστροφές έχουν πράγματι μειωθεί “κατακόρυφα” με την πάροδο των ετών, σύμφωνα με τον Τζον Κρίστι, κλιματολόγο και καθηγητή ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντή του Earth System Science Center.

Ο θηροφύλακας Σίμπα Μαροζάβα αφαιρεί έναν χαυλιόδοντα από έναν αποσυντεθειμένο ελέφαντα, ο οποίος πέθανε λόγω ξηρασίας στο Εθνικό Πάρκο Χουάνγκε στο Χουάνγκε της βόρειας Ζιμπάμπουε, στις 16 Δεκεμβρίου 2023. (Zinyange Auntony/AFP via Getty Images)

 

Το 1925 υπήρχαν κατά μέσο όρο 484.880 θάνατοι παγκοσμίως που σχετίζονταν με το κλίμα, σύμφωνα με την Human Progress. Έκτοτε, ο αριθμός μειώνεται σταθερά, με την τελευταία έκθεση του 2020 να δείχνει ότι υπήρχαν κατά μέσο όρο 14.893 θάνατοι παγκοσμίως που σχετίζονται με το κλίμα.

«Το CO2 παρουσιάζεται τώρα ως η αιτία των καταστροφικών ακραίων καιρικών φαινομένων. Η έρευνά μας δείχνει ότι αυτά τα ακραία φαινόμενα δεν γίνονται πιο έντονα ή πιο συχνά», δήλωσε ο κ. Κρίστι στους Epoch Times. «Συνεπώς, το CO2 δεν μπορεί να είναι η αιτία για κάτι που δεν συμβαίνει».

Τα Ηνωμένα Έθνη σχεδιάζουν οι χώρες να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μηδέν μέχρι το 2050.

Το σχέδιο αποτελεί «συλλογική αυτοκτονία», λέει η Μαλγόσια Ασκανάς, ανώτερη συνεργάτης έρευνας και ανάπτυξης στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Βιοφυσικής Aurora.

Η κ. Ασκανάς δήλωσε ότι η ανησυχία για το CO2 δεν βασίζεται στην επιστήμη.

«Ξεκίνησε με την υστερία της Νέας Εποχής των Παγετώνων και μια ελάχιστα γνωστή έκθεση της CIA το 1974 που ισχυριζόταν ότι μια μεγάλη κλιματική αλλαγή ήταν σε εξέλιξη», είπε.

«Αργότερα, η κινδυνολογία περί “παγκόσμιας ψύξης” μετατράπηκε στο αντίθετό της, χρησιμοποιώντας την ψευδή έννοια της παγκόσμιας υπερθέρμανσης που οφείλεται στην περίσσεια CO2 – η οποία είναι από χημικής άποψης ένα ψέμα».

Διοξείδιο του άνθρακα και ζωή

Ο κ. Κρίστι ανέφερε ότι το κλίμα της Γης έχει «τεράστια φυσική μεταβλητότητα» και ότι σήμερα βρίσκεται σε φάση σταδιακής αύξησης της θερμοκρασίας.

«Το διοξείδιο του άνθρακα έχει αδίκως δαιμονοποιηθεί επειδή στην πραγματικότητα είναι τροφή των φυτών στην ατμοσφαιρική του μορφή και είναι συνέπεια της παραγωγής ενέργειας με βάση τον άνθρακα, η οποία αναμφισβήτητα βελτιώνει τις ζωές σε όλο τον κόσμο», είπε.

Ο ίδιος αποκαλεί το CO2 το «συνάλλαγμα της ζωής».

«Σε προηγούμενες εποχές, υπήρχαν πολλαπλάσια επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα από ό,τι σήμερα».

Ο κ. Μουρ υπέδειξε ένα γράφημα που απεικονίζει το CO2 και τη θερμοκρασία κατά τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια. «Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι το CO2 και η θερμοκρασία ήταν εκτός συγχρονισμού πιο συχνά απ’ ό,τι ήταν σε συγχρονισμό», είπε.

«Αυτό λίγο πολύ αναιρεί την όλη ιδέα ότι υπάρχει άμεση σχέση αιτίας-αποτελέσματος».

Ο Τακούγια Σάτο ελέγχει νεαρά φυτά τριανταφυλλιάς κάτω από αγωγούς που εκπέμπουν CO2 σε θερμοκήπιο στο Ροκκάσο της Ιαπωνίας, στις 9 Ιουνίου 2008. (Toru Yamanaka/AFP via Getty Images)

 

Ο κ. Μουρ λέει ότι οι σημερινές συγκεντρώσεις CO2 είναι «ιστορικά χαμηλές».

«Πηγαίνοντας 150 εκατομμύρια χρόνια πίσω, το CO2 ήταν κάπου μεταξύ 2.000 και 2.500 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm)», σημείωσε.

Γενικά, το ατμοσφαιρικό CO2 είναι χαμηλό (περίπου 180 ppm) κατά τη διάρκεια των παγετωδών περιόδων και υψηλότερο κατά τη διάρκεια των μεσοπαγετωδών περιόδων, σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).

Πριν από τη Βιομηχανική Εποχή, περίπου το 1750, το ατμοσφαιρικό CO2 ήταν περίπου 280 ppm για αρκετές χιλιάδες χρόνια, αναφέρει η IPCC.

Το σημερινό μέγιστο επίπεδο στην ατμόσφαιρα είναι περίπου 420 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), σύμφωνα με στοιχεία του 2021 από την NOAA Research.

Ο κ. Μουρ λέει ότι αυτό είναι καλό πράγμα και ότι η πίεση για καθαρό μηδενικό CO2 είναι μια καταστροφική πολιτική. Οτιδήποτε κάτω από 150 ppm είναι «επίπεδο λιμοκτονίας» για τα περισσότερα φυτικά είδη.

«Το CO2 βρίσκεται τώρα μόνο στο 0,042% της ατμόσφαιρας. Και το γεγονός είναι ότι τα φυτά θα προτιμούσαν μεταξύ 1.500 και 2.000 ppm για βέλτιστη ανάπτυξη», δήλωσε ο κ. Μουρ.

«Οι καλλιεργητές θερμοκηπίων παγκοσμίως αυξάνουν σκόπιμα το επίπεδο CO2 στα θερμοκήπιά τους σε επίπεδα μεταξύ 800 και 1.200 ppm. Πραγματικά, είναι περίπου 2.000 όπου βρίσκεται το βέλτιστο επίπεδο για τα δέντρα και τα φυτά, γενικά».

Ο Πάτρικ Χαντ, πρόεδρος της Climate Realist of BC, δήλωσε ότι οι άνθρωποι γενικά δεν κατανοούν το CO2.

«Τους έχουν πει ότι μια θερμότερη Γη είναι κακό, αν και τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτό είναι λάθος», δήλωσε στους Epoch Times. «Κατά τον Μεσαίωνα, ήταν πιο κρύα. Ήταν πιο κρύα και δεν ήταν σχεδόν τόσο άνετη η ζωή κατά τη διάρκεια της Μικρής Εποχής των Παγετώνων.

«Αλλά κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου θέρμανσης, τους περίσσευαν αρκετά χρήματα για να χτίσουν καθεδρικούς ναούς».

Ο κ. Χαντ ανέφερε ότι η βιομάζα ή η ανάπτυξη των φυτών στη γη έχει αυξηθεί κατά 20 τοις εκατό τα τελευταία 40 χρόνια, «και το 70 τοις εκατό αυτής της αύξησης κατά 20 τοις εκατό αποδίδεται στο CO2».

Το 2018, η NASA δημοσίευσε μια έκθεση που δείχνει ότι το «πράσινο» της Γης αυξάνεται, πράγμα που σημαίνει ότι η υγεία των δασών, των λιβαδιών και των γεωργικών εκμεταλλεύσεων είναι πιο εύρωστη.

«Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι οι ίδιες ακριβώς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που ευθύνονται για τις επιβλαβείς αλλαγές στο κλίμα συμβάλλουν επίσης στη λίπανση και ανάπτυξη των φυτών, η οποία με τη σειρά της μετριάζει κάπως την υπερθέρμανση του πλανήτη», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της έκθεσης, Τζάρλε Μπγιέρκε του Νορβηγικού Ινστιτούτου Ερευνών για τη Φύση.

Μεταγενέστεροι χάρτες συνέχισαν να δείχνουν αύξηση του «πρασίνου» της Γης.

Shen Yun: Η ευρωπαϊκή περιοδεία του 2024

Ο λαμπερός θίασος παραστατικών τεχνών Σεν Γιουν (Shen Yun Performing Arts), που αντλεί το ρεπερτόριό του από την αρχαία κινεζική παράδοση, αναβιώνοντας τον κλασικό κινεζικό χορό σε συνδυασμό με μουσική που παντρεύει αρμονικά την κλασική δυτική μουσική με παραδοσιακά κινεζικά όργανα όπως το έρχου, αλλά και με δυτικές τεχνικές όπως το μπελ κάντο, έχει ήδη ξεκινήσει τη φετινή του περιοδεία στην Ευρώπη.

Αν και δεν περιλαμβάνεται κάποια ελληνική πόλη στους σταθμούς του στην ήπειρο, το υψηλότατο καλλιτεχνικό επίπεδο του θιάσου, καθώς και η μοναδικότητα της εμπειρίας που προσφέρουν οι παραστάσεις του, οι οποίες πέρα από το στοιχείο του εντυπωσιασμού, χαρίζουν στους θεατές μια βαθιά εσωτερική και πνευματική  εμπειρία, αφήνοντάς τους – κατά γενική ομολογία – με μια αίσθηση έντονης ψυχικής ανάτασης, αποτελούν ισχυρά κίνητρα για να σκεφτούμε ένα ταξίδι σε μία από τις πόλεις τις οποίες πρόκειται να επισκεφθεί.

Η ευρωπαϊκή περιοδεία του Σεν Γιουν για το 2024 ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2023 και θα διαρκέσει μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου. Σε αυτήν θα συμμετέχουν δύο ομάδες του θιάσου, όπως είναι φανερό από κάποιες ημερομηνίες που αλληλοεπικαλύπτονται. Στο Σεν Γιουν, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, δραστηριοποιούνται παράλληλα αρκετές ομάδες, καθώς με τις περιοδείες τους πρέπει να καλύψουν 5 ηπείρους: Ασία, Βόρεια Αμερική, Λατινική Αμερική, Ευρώπη, Ωκεανία. Κάθε χρόνο, η παράσταση που παρουσιάζεται αλλάζει, κάτι που σημαίνει νέες χορογραφίες, νέα κοστούμια και νέα μουσικά κομμάτια, τα οποία γράφονται ειδικά για τις παραστάσεις του Σεν Γιουν και παίζονται ζωντανά από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σεν Γιουν.

The internationally renowned Shen Yun returns to Chrysler Hall Jan 7th-8th bringing 5,000 years of ancient Chinese culture and dance | Community | militarynews.com

Κάθε παράσταση διαρκεί δύο ώρες περίπου, με διάλειμμα, και αποτελείται από 17-18 χορευτικά σκετς, τα οποία αφηγούνται είτε παραδοσιακές κινεζικές ιστορίες είτε ιστορίες από την κινεζική/βουδιστική μυθολογία είτε ιστορίες από τη σύγχρονη Κίνα. Ενδιάμεσα, παρεμβάλλονται δύο συνήθως τραγούδια με την τεχνική του μπελ κάντο, ενώ υπάρχουν και δύο αφηγητές, οι οποίοι προλογίζουν κάθε ιστορία βοηθώντας τους θεατές να την κατανοήσουν ευκολότερα. Το πνευματικό εναλλάσσεται με το χιουμοριστικό, το δραματικό και το συγκινητικό, κρατώντας το ενδιαφέρον των θεατών ζωντανό συνεχώς.

Οι αφηγητές μιλούν σε δύο γλώσσες (κινέζικα και την τοπική γλώσσα). , κάτι που θα πρέπει να λάβετε υπόψη, αν όντως αποφασίσετε να ταξιδέψετε για απολαύσετε αυτήν τη μοναδική παράσταση.

Ημερομηνίες και σταθμοί

Συνοπτικά, οι θίασοι θα βρίσκονται τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο σε Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ από τον Φεβρουάριο θα περιλαμβάνονται και παραστάσεις σε Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία (για δύο μόνο παραστάσεις) στο πρόγραμμα της περιοδείας. Τον Μάρτιο, θα συνεχιστούν οι παραστάσεις σε Γαλλία και Γερμανία και παράλληλα οι θίασοι θα ταξιδέψουν και σε άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπως η Τσεχία, το Βέλγιο και η Ελβετία, αλλά και βόρεια σε Πολωνία και Σουηδία και νότια στην Ισπανία. Τον Απρίλιο, οι θίασοι θα βρίσκονται κυρίως σε Γερμανία και Γαλλία, με σύντομους σταθμούς σε Σουηδία, Δανία και Ελβετία, ενώ τον Μάιο, τέλος, η περιοδεία θα περιοριστεί στις Γερμανία και Γαλλία, με μια τριήμερη επιστροφή στην Αυστρία, όπου θα δοθούν και οι τελευταίες παραστάσεις.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και για να κλείσετε εισιτήρια, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του θιάσου.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

3-5 Ιανουαρίου: Κάλιαρι, Ιταλία

4-6 Ιανουαρίου: Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο

9-14 Ιανουαρίου: Τορίνο, Ιταλία

11-14 Ιανουαρίου: Γουόκινγκ, Ηνωμένο Βασίλειο

16-21 Ιανουαρίου: Μιλάνο, Ιταλία

17-18 Ιανουαρίου: Μίλτον Κινς, Ηνωμένο Βασίλειο

20-23 Ιανουαρίου: Νορθάμπτον, Ηνωμένο Βασίλειο

23-25 Ιανουαρίου: Πάρμα, Ιταλία

26-31 Ιανουαρίου: Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

29-31 Ιανουαρίου: Ούντινε, Ιταλία

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

1-4 Φεβρουαρίου: Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

4-6 Φεβρουαρίου: Μπορντώ, Γαλλία

7-8 Φεβρουαρίου: Λαντάντνο, Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο

10 Φεβρουαρίου: Λίβερπουλ, Ηνωμένο Βασίλειο

10-11 Φεβρουαρίου: Σάλτσμπουργκ, Αυστρία

13-15 Φεβρουαρίου: Γλασκώβη, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο

13-18 Φεβρουαρίου: Νάντη, Γαλλία

14-18 Φεβρουαρίου: Λούντβιχσμπουργκ, Γερμανία

20-25 Φεβρουαρίου: Σάλφορντ, Ηνωμένο Βασίλειο

22-25 Φεβρουαρίου: Τουρ, Γαλλία

22-25 Φεβρουαρίου: Μύλχαϊμ (αν ντερ Ρουρ), Γερμανία

27-29 Φεβρουαρίου: Παρίσι, Γαλλία

28-29 Φεβρουαρίου: Φρανκφούρτη, Γερμανία

ΜΑΡΤΙΟΣ

1-2 Μαρτίου: Παρίσι, Γαλλία

1-2 Μαρτίου: Φρανκφούρτη, Γερμανία

1-4 Μαρτίου: Πράγα, Τσεχία

4-31 Μαρτίου: Αιξ-αν-Προβάνς, Γαλλία

5-6 Μαρτίου: Οστάνδη, Βέλγιο

6 Μαρτίου: Πράγα, Τσεχία

8-9 Μαρτίου: Λούμπλιν, Πολωνία

8-10 Μαρτίου: Λειψία, Γερμανία

9-17 Μαρτίου: Σαν Λορένθο ντε Ελ Εσκοριάλ, Ισπανία

11-12 Μαρτίου: Τόρουν, Πολωνία

13-14 Μαρτίου: Λογρόνιο, Ισπανία

14-16 Μαρτίου: Λοτζ, Πολωνία

18-19 Μαρτίου: Γκντύνια, Πολωνία

19-21 Μαρτίου: Σεβίλλη, Ισπανία

22-24 Μαρτίου: Βασιλεία, Ελβετία

23-24 Μαρτίου: Μπιλμπάο, Ισπανία

27-29 Μαρτίου: Τουλόν, Γαλλία

27-30 Μαρτίου: Στοκχόλμη, Σουηδία

31 Μαρτίου: Λίντσοπινγκ, Σουηδία

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

1 Απριλίου: Λίντσοπινγκ, Σουηδία

1-2 Απριλίου: Ρενς, Γαλλία

1-14 Απριλίου: Αιξ-αν-Προβάνς, Γαλλία

4-5 Απριλίου: Όντενσε, Δανία

4-7 Απριλίου: Παρίσι, Γαλλία

8-9 Απριλίου: Ώρχους, Δανία

11-14 Απριλίου: Λωζάννη, Ελβετία

16-21 Απριλίου: Λυών, Γαλλία

17-21 Απριλίου: Βερολίνο, Γερμανία

23-24 Απριλίου: Ντούισμπουργκ, Γερμανία

23-28 Απριλίου: Μονπελλιέ, Γαλλία

26-28 Απριλίου: Φύσσεν, Γερμανία

30 Απριλίου: Βρέμη, Γερμανία

ΜΑΪΟΣ

1-2 Μαΐου: Βρέμη, Γερμανία

2-5 Μαΐου: Παρίσι, Γαλλία

6 Μαΐου: Λεβερκούζεν, Γερμανία

8-10 Μαΐου: Αμνεβίγ, Γαλλία

9-11 Μαΐου: Γκρατς, Αυστρία