GEORGE CITRONER

Από τις χρωστικές στα υπέρ-επεξεργασμένα τρόφιμα έως τα μικροπλαστικά, προειδοποιούμαστε συνεχώς για τα χημικά στο περιβάλλον μας που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία μας. Ενώ κάποια μπορούν να αποφευχθούν, ορισμένα χημικά, όπως τα φυτοφάρμακα, είναι απαραίτητα για την διατήρηση των τροφίμων στα ράφια των καταστημάτων. Ωστόσο, ένα αυξανόμενο σώμα ερευνών υποδηλώνει ότι αυτές οι σωτήριες για τα τρόφιμα ουσίες δεν σκοτώνουν μονάχα τα παράσιτα.

Νέα μελέτη έχει αναγνωρίσει 22 κοινά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα τα οποία στατιστικά συνδέονται με αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι ο παρατηρητικός σχεδιασμός δεν μπορεί να καθορίσει την άμεση αιτιότητα.

Το κύριο μήνυμα από αυτή την μελέτη είναι πως υπάρχουν πιθανώς περιβαλλοντικοί παράγοντες «όπως η έκθεση σε ορισμένα φυτοφάρμακα» που συνεισφέρουν στον κίνδυνο του καρκίνου του προστάτη, είπε στους Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Σάιμον Τζον Κρίστοφ Σόρενσεν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

 

Φυτοφάρμακα- το «κύριο έναυσμα» για την ανάπτυξη του καρκίνου

Νέα έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου στο περιοδικό Cancer (Καρκίνος), ένα περιοδικό της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (American Cancer Society – ACS), έχει καθιερώσει περαιτέρω έναν συσχετισμό αναγνωρίζοντας 22 φυτοφάρμακα που συνδέονται σταθερά με την αύξηση του ρυθμού του καρκίνου του προστάτη.

Τέσσερα από αυτά τα φυτοφάρμακα ήταν «πιθανώς κλινικά σημαντικά» επειδή σχετίζονται με θανάτους από καρκίνο του προστάτη.

Ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα εθνικού επιπέδου πάνω σε 295 φυτοφάρμακα και την σχέση τους με τον ρυθμό καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ. Αντιπροσώπευαν μια καθυστέρηση 10 έως 18 ετών μεταξύ της έκθεσης στα φυτοφάρμακα και της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη, λόγω της αργά αναπτυσσόμενης φύσης αυτού του καρκίνου.

Ανάμεσα στα 22 φυτοφάρμακα που σχετίζονται με αυξημένα περιστατικά καρκίνου του προστάτη, τρία είχαν συσχετιστεί προηγουμένως με καρκίνο του προστάτη, περιλαμβάνοντας το 2,4-διχλωροφαινοξυοξικό οξύ (2,4-dichlorophenoxyacetic acid – 2,4D), το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στις ΗΠΑ για τον έλεγχο των ζιζανίων όπως οι πικραλίδες, τα τριφύλλια και τα γαϊδουράγκαθα.

Από το 2014, ο ρυθμός περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί κατά 3% ετησίως, με τους καρκίνους προστάτη προχωρημένου σταδίου να αυξάνονται περίπου 5% κάθε χρόνο, σύμφωνα με την ACS. Παγκοσμίως, ο καρκίνος του προστάτη είναι ανάμεσα στους πιο επικρατέστερους καρκίνους, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Αναθεώρηση 62 μελετών που δημοσιεύθηκε το 2021 από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health-NIH) των ΗΠΑ υποδεικνύει ότι η εργασιακή έκθεση σε φυτοφάρμακα δρα ως «κύριο έναυσμα» για αρκετούς τύπους καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του πολλαπλού μυελόματος, του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, το μη Χότζκινς λέμφωμα, την λευχαιμία, τον καρκίνο του μαστού και τον καρκίνο του προστάτη.

 

Έκθεση στο 2,4D και άλλα αναγνωρισμένα φυτοφάρμακα

Οι άνθρωποι και τα κατοικίδια τους μπορεί να εκτεθούν στο 2,4D όταν παίζουν ή περπατούν σε επιστρωμένο γρασίδι. Αυτό το φυτοφάρμακο διαφημίζεται από πολλές μάρκες, συμπεριλαμβανομένης της Weed-B-Gone, της Acme και της Aquakleen.

Τα υπολειπόμενα 19 φυτοφάρμακα που αναγνωρίστηκαν στην μελέτη δεν έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με καρκίνο του προστάτη, περιλαμβάνοντας μια ποικιλία από ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα, εντομοκτόνα και υποκαπνιστικά εδάφους.

Ανάμεσα σε αυτά, τα τέσσερα φυτοφάρμακα συνδέονταν ρητά τόσο με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης όσο και με την θνησιμότητα του καρκίνου του προστάτη. Αυτά περιλαμβάνουν τα ζιζανιοκτόνα τριφλουραλίνη, cloransulam-methyl και diflufenzopyr καθώς και ένα εντομοκτόνο, την θειαμεθοξάμη.

Μόνο η τριφλουραλίνη κατηγοριοποιείται από την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency-EPA) ως «πιθανώς ανθρώπινο καρκινογόνο». Τα άλλα είναι είτε «μη πιθανά καρκινογόνα» ή έχουν αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν την «μη-καρκινογένεση».

Ο Σόρενσεν πρόσθεσε ότι αυτή η μελέτη «λειτουργεί ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα» για την αναγνώριση πιθανών περιβαλλοντικών συντελεστών για τον καρκίνο του προστάτη, δεδομένου του σημαντικού ρόλου που μπορεί να παίζουν τα φυτοφάρμακα στις περιπτώσεις και την θνησιμότητα του καρκίνου του προστάτη.

«Παραμένουμε αισιόδοξοι ότι περαιτέρω μελέτες, υποβοηθούμενες από τις προηγμένες επιδημιολογικές μεθόδους, θα χτίσουν πάνω σε αυτά τα ευρήματα και θα συνεισφέρουν σε πιο ενημερωμένες αποφάσεις για την δημόσια υγεία», συνέχισε λέγοντας ο Σόρενσεν.

 

Η μελέτη είχε σημαντικούς περιορισμούς

Η μελέτη ήταν παρατηρητική και βασισμένη σε στατιστικούς συσχετισμούς, που σημαίνει ότι οι ερευνητές δεν εγκαθίδρυσαν μια αιτιολογική σχέση μεταξύ της έκθεσης στα φυτοφάρμακα και του καρκίνου του προστάτη.

«Αυτή η έρευνα επιδεικνύει την σημασία της μελέτης των περιβαλλοντικών εκθέσεων, όπως την χρήση των φυτοφαρμάκων, για να εξηγήσει πιθανώς κάποιες από τις γεωγραφικές παραλλαγές που παρατηρούμε στις περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη και τους θανάτους στις ΗΠΑ», είπε σε δήλωση τύπου ο Σόρενσεν.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τους επιπρόσθετους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της ανικανότητάς τους να συνδέσουν οριστικά την υψηλότερη έκθεση σε φυτοφάρμακα ανάμεσα σε αυτούς που διαγνώστηκαν με καρκίνο του προστάτη συγκριτικά με αυτούς που δεν είχαν αναπτύξει την ασθένεια.

«Ενώ αυτά τα ευρήματα από μόνα τους δεν δικαιολογούν άμεσες αλλαγές στην δημόσια πολιτική», σημείωσε ο Σόρενσεν, παρέχουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν μελλοντικές έρευνες πάνω στην περιβαλλοντική έκθεση και τον κίνδυνο του καρκίνου.

«Αυτές οι πληροφορίες είναι κρίσιμες για να κατανοήσουμε καλύτερα το τρόπο που τα φυτοφάρμακα μπορεί να επηρεάζουν τον καρκίνο του προστάτη και να αναγνωρίσουμε τις πιθανές στρατηγικές πρόληψης», συμπέρανε.

Σε μια σημαντική ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την πρόληψη του εγκεφαλικού, η Αμερικανική Ένωση κατά των Εγκεφαλικών (American Stroke Association – ASA) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έως και το 80% των 610.000 πρώτων εγκεφαλικών που συμβαίνουν κάθε χρόνο θα μπορούσαν να αποτραπούν μέσω πρώιμου προσυμπτωματικού ελέγχου και αλλαγών στον τρόπο ζωής.

Με τα εγκεφαλικά να παίρνουν σχεδόν 160.000 ζωές κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, οι νέες κατευθυντήριες γραμμές της ASA καλούν για μέτρα πρόληψης.

Το εγκεφαλικό συμβαίνει όταν η ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο διακόπτεται, προκαλώντας εγκεφαλική βλάβη και πιθανές σοβαρές αναπηρίες που επηρεάζουν την σκέψη, την ομιλία και την κινητικότητα. Ανισότητες στην υγεία καθιστούν ορισμένους πληθυσμούς πιο επιρρεπείς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενισχυμένο προσυμπτωματικό έλεγχο και μεθόδους πρόληψης.

Οι ενημερωμένες Κατευθυντήριες Γραμμές για την Πρωτογενή Πρόληψη του Εγκεφαλικού του 2024 (2024 Guideline for the Primary Prevention of Stroke), η πρώτη αναθεώρηση από το 2014, δίνει έμφαση στον προσυμπτωματικό έλεγχο ρουτίνας για σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, την ανεβασμένη χοληστερίνη, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα και την παχυσαρκία.

Αυτές οι συστάσεις στοχεύουν να βοηθήσουν το κοινό να κάνει αλλαγές στον τόπο ζωής που θα μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού.

 

Οι ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές τονίζουν την πρωτογενή πρόληψης

Οι κατευθυντήριες γραμμές είναι μια ενημερωμένη έκδοση των παλαιότερων, παρουσιάζοντας νέα ευρήματα ερευνών και πρακτικές στρατηγικές για την πρόληψη του πρώτου εγκεφαλικού κατά την διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές αντιμετωπίζουν επίσης τους κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες υγείας (Social Determinants Of Health – SDOH) – μη ιατρικούς παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την έκβαση της υγείας ενός ατόμου και την πρόσβασή του στην υγειονομική περίθαλψη.

«Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να μειώσουμε τις περιπτώσεις εγκεφαλικού καθώς και θανάτου λόγω αυτού είναι να αποτρέψουμε το πρώτο εγκεφαλικό – συχνά αναφερόμενος και ως πρωτογενής πρόληψη», είπε σε δήλωση τύπου η Δρ Σέρυλ Ντ. Μπούσνελ, κλινική ιατρός, ερευνήτρια και πρόεδρος της ομάδας συγγραφής κατευθυντήριων γραμμών της ASA.

«Κάποιοι πληθυσμοί έχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, είτε λόγω γενετικών, βιολογικών ή παραγόντων του τρόπου ζωής ή/και κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων, και σε μερικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν τον ανάλογο προσυμπτωματικό έλεγχο για να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο τους», πρόσθεσε η Δρ Μπούσνελ.

 

Σημαντικές ενημερώσεις και συστάσεις

Οι κατευθυντήριες γραμμές αντικατοπτρίζουν τις ιατρικές προόδους που σημειώθηκαν την τελευταία δεκαετία. Μια αξιοσημείωτη προσθήκη είναι η σύσταση των αγωνιστών των υποδοχέων του πεπτιδίου που μοιάζει με τη γλυκαγόνη (GLP-1), φάρμακα εγκεκριμένα από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) που μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς ή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

«Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις είναι ότι οι αγωνιστές του υποδοχέα του γλουκαγονικού πεπτιδίου, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη, έχει αποδειχθεί ότι αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά αυτή τη διαταραχή, αλλά οδηγούν επίσης σε σημαντική απώλεια βάρους σε αυτούς τους ασθενείς, η οποία έχει πολλά επακόλουθα οφέλη», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ στους Epoch Times.

Εξήγησε ότι αυτά τα συνδυασμένα οφέλη μειώνουν και τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων επιπλοκών του διαβήτη.

«Η άλλη κατηγορία φαρμάκων είναι οι αναστολείς PCSK9, οι οποίοι είναι πολύ αποτελεσματικοί στη μείωση της LDL (κακής) χοληστερόλης», συνέχισε. «Αυτά τα φάρμακα έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου».

Οι βασικές συστάσεις που περιγράφονται στη νέα κατευθυντήρια γραμμή περιλαμβάνουν επίσης τακτικές εξετάσεις υγείας και παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής που προάγουν υγιείς συμπεριφορές.

Οι επαγγελματίες υγείας της πρωτοβάθμιας περίθαλψης ενθαρρύνονται να εκπαιδεύουν τους ασθενείς σχετικά με τους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και η υψηλή χοληστερόλη, και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν.

 

Έμφαση στη διατροφή

Η διατροφή παίζει ζωτικής σημασίας ρόλο στις ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές. Η ASA συνιστά στους ανθρώπους να υιοθετήσουν ένα Μεσογειακό διατροφικό μοτίβο, το οποίο είναι γνωστό ότι μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η Μεσογειακή δίαιτα δίνει έμφαση στα σιτηρά ολικής άλεσης, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα υγιή λιπαρά, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς, τα ψάρια και την μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών και αλκοόλ ενώ ταυτόχρονα τονίζει τον περιορισμό των επεξεργασμένων τροφών.

Η Δρ Μπούσνελ πρόσθεσε ότι άλλες νέες συστάσεις δίνουν έμφαση όχι μόνο στη σωματική δραστηριότητα αλλά και στην αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς κατά τις ώρες εγρήγορσης. Οι κατευθυντήριες οδηγίες προσθέτουν «μια νέα σύσταση για τον έλεγχο της καθιστικής συμπεριφοράς και τη συμβουλευτική των ασθενών για την αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς», είπε.

Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές επιβεβαιώνουν επίσης την ανάγκη για σωματική δραστηριότητα, προτείνοντας τουλάχιστον 150 λεπτά μέτρια έντασης αεροβικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα.

«Η εφαρμογή των συστάσεων σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές καθιστά δυνατή την σημαντική μείωση του κινδύνου του πρώτου εγκεφαλικού για τους ανθρώπους», δήλωσε η Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που προτείνουμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού θα βοηθήσουν επίσης στην μείωση της άνοιας, άλλης μιας σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά θέματα στον εγκέφαλο.»

Η ενημέρωση παρουσιάζει συγκεκριμένες συστάσεις για τις γυναίκες, μιλώντας για παράγοντες όπως την υψηλή πίεση λόγω εγκυμοσύνης και τον κίνδυνο εγκεφαλικού που συνδέεται με τα αντισυλληπτικά που λαμβάνονται δια του στόματος.

Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν τη μείωση της αρτηριακής πίεσης εάν είναι υψηλή σε έγκυες γυναίκες, τον έλεγχο για επιπλοκές της εγκυμοσύνης και τον έλεγχο για πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (πολύ πρώιμη εμμηνόπαυση πριν από την ηλικία των 40 ετών), πρώιμη εμμηνόπαυση (πριν από την ηλικία των 45 ετών) και ενδομητρίωση (μια φλεγμονώδης κατάσταση που προκαλείται από ενδομητρικό ιστό που βρίσκεται εκτός της μήτρας), δήλωσε η Δρ Μπούσνελ.

«Το κοινό πρέπει να κατανοήσει ότι οι παράγοντες του τρόπου ζωής [όπως] η διατροφή, η σωματική αδράνεια, η παχυσαρκία, ο ύπνος, το κάπνισμα, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και ελπίζουμε ότι οι πάροχοι θα μιλήσουν στους ασθενείς τους για την αλλαγή αυτών των συμπεριφορών», δήλωσε.

«Η εφαρμογή των συστάσεων αυτής της κατευθυντήριας γραμμής θα καταστήσει δυνατή τη σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης πρώτου εγκεφαλικού επεισοδίου στους ανθρώπους», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που συνιστούμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου θα βοηθήσουν επίσης στη μείωση του κινδύνου άνοιας, μιας άλλης σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά προβλήματα στον εγκέφαλο.»

Για να βοηθήσουν τους πάροχους υγειονομικής περίθαλψης στην αξιολόγηση του κινδύνου των ασθενών, οι κατευθυντήριες γραμμές παρουσιάζουν τον υπολογιστή κινδύνου Πρόγνωσης Κινδύνου Γεγονότων Καρδιαγγειακών Ασθενειών (Predicting Risk of cardiovascular disease EVENTS – PREVENT), ο οποίος εκτιμά τον κίνδυνο εγκεφαλικού και καρδιακής νόσου ενός ατόμου από την ηλικία των 30 ετών.

Καθώς η ASA συνεχίζει να υποστηρίζει τις αποτελεσματικές προληπτικά μέτρα, υπενθυμίζει στο κοινό την αναγνώριση των προειδοποιητικών σημαδιών του εγκεφαλικού που είναι η πάρεση του προσώπου (μερική παράλυση συνήθως του μισού προσώπου δεξιά ή αριστερά), αδυναμία άνω άκρου, δυσκολία στην ομιλία και τονίζει την άμεση ανάγκη για βοήθεια καλώντας την Άμεση Δράση ή το 166.

Πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα για την νόσο του Αλτσχάιμερ δείχνουν μια πολλά υποσχόμενη μετατόπιση στην κατανόηση της νόσου που «κλέβει» την μνήμη, υποδηλώνοντας ότι κρίσιμες αλλαγές στον εγκέφαλο μπορούν να συμβούν δεκαετίες προτού εκδηλωθούν τα συμπτώματα.

Πρόσφατη μελέτη έχει αναγνωρίσει μια εξέλιξη δύο φάσεων της νόσου Αλτσχάιμερ, τονίζοντας μια σιωπηλή φάση που σκιαγραφείται από λεπτές αλλαγές στον εγκέφαλο πολύ πριν αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρη η γνωστική παρακμή.

Η νόσος του Αλτσχάιμερ έχει μια μακρά προ-συμπτωματική περίοδο, με τις σχετικές αλλαγές να λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο «10, 15 ακόμη και 20 χρόνια πριν την έναρξη των συμπτωμάτων της σκέψης και της μνήμης», είπε στους Epoch Times ο Ιγκόρ Καμάργκο Φοντάνα, διευθυντής του προγραμματισμού επιστημονικών συνεδρίων της Ένωσης Αλτσχάιμερ.

Αυτή η έρευνα θα μπορούσε επίσης να ανοίξει νέες διόδους για πρώιμη ανίχνευση και στοχευμένες θεραπείες.

«Μία από τις προκλήσεις για την διάγνωση και αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ είναι ότι η πλειονότητα της ζημιάς στον εγκέφαλο συμβαίνει πολύ πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα», είπε σε δήλωση ο Δρ Ρίτσαρντ Τζ. Χόουντς, διευθυντής του NIH National Institute on Aging (Εθνικού Ινστιτούτου Γήρανσης του NIH). «Η ικανότητα να ανιχνεύουμε αυτές τις πρώιμες αλλαγές σημαίνει ότι, για πρώτη φορά, μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ατόμου κατά τις αρχικές περιόδους της νόσου.»

 

Η πρώιμη φάση: «Σιωπηλή» και σταδιακή βλάβη

Πρόσφατη μελέτη χρηματοδοτούμενη από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health  – NIH) παρείχε νέα στοιχεία για την πρόοδο της νόσου του Αλτσχάιμερ, στρώνοντας πιθανώς το δρόμο για πρώιμη ανίχνευση και επιλογές αντιμετώπισης.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Neuroscience, λένε ότι το Αλτσχάιμερ επηρεάζει τον εγκέφαλο σε δύο διακριτές φάσεις: μια πρώιμη, «σιωπηλή» φάση που χαρακτηρίζεται από ήπιες αλλαγές, και μια μεταγενέστερη, συμπτωματική φάση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη βλάβη και την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών, οι οποίες σχετίζονται εδώ και καιρό με την διαταραχή.

Ερευνητές έχουν βρει ότι η αρχική φάση του Αλτσχάιμερ είναι ύπουλη, ξεδιπλώνεται αργά με τον καιρό και συμβαίνει πολύ πριν αρχίσουν να είναι αισθητά τα προβλήματα με την μνήμη. Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης, παρατηρείται μια σταδιακή συσσώρευση β-αμυόειδών πλακών και κόμπων – σήμα κατατεθέν της νόσου Αλτσχάιμερ.

Αυτή η πρώιμη «σιωπηλή» φάση σημειώνεται από λεπτές αλλαγές στα κύτταρα του εγκεφάλου, συγκεκριμένα στους ανασταλτικούς νευρώνες, οι οποίοι μπορεί και να είναι οι πρώτοι που γίνονται ευάλωτοι, διαταράσσοντας την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, σύμφωνα με τον Φοντάνα. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται κυρίως στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την μνήμη, την όραση και την γλώσσα.

Η έρευνα αναγνώρισε συγκεκριμένα τον θάνατο των ανασταλτικών νευρώνων σωματοστατίνης, μια ομάδα που προηγουμένως υποτιμούταν για τον ρόλο της στην παθολογία του Αλτσχάιμερ. Αυτή η ανακάλυψη αντικρούει την προηγούμενη νοοτροπία ότι η νόσος προκαλεί ζημιά κυρίως στους διεγερτικούς νευρώνες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

 

Η μεταγενέστερη φάση: ραγδαία επιδείνωση και συμπτώματα

Η δεύτερη φάση της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι τελείως διαφορετική. Χαρακτηρίζεται από ταχεία συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και κόμπων, σοβαρή νευρική βλάβη και συμπτώματα γνωστικής παρακμής όπως απώλεια μνήμης και σύγχηση, μαζί με αυξημένα επίπεδα φλεγμονής και κυτταρικών θανάτων. Οι ερευνητές έχουν βρει ότι αυτή η επιδείνωση συμβαίνει ως μέρος μιας περίπλοκης αλληλεπίδρασης αλλαγών μέσα στο νευρικό κύκλωμα.

Χρησιμοποιώντας προηγμένα εργαλεία γενετικής ανάλυσης, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν ολοκληρωμένο χάρτη των αλλαγών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ. Επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στην μεσαία κροταφική έλικα, μια περιοχή του εγκεφάλου ζωτική για την γλώσσα, την μνήμη και την εικονική επεξεργασία, για να δείξουν την ευαισθησία της στην βλάβη που προκαλείται από το Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι σε αυτή την μεταγενέστερη φάση της νόσου, άλλα κύτταρα που σχετίζονται με την φλεγμονή – τα μικρογλοία και τα αστροκύτταρα – ξεκινούν να αντισταθμίζουν τις αρχικές αλλαγές απελευθερώνοντας μόρια ή αλλάζοντας την δομή τους, σύμφωνα με τον Φοντάνα.

«Αλλαγές στα φλεγμονώδη κύτταρα και τους ανασταλτικούς νευρώνες εξελίσσονται αργά για να δείξουν της γνωστές αλλαγές του Αλτσχάιμερ», είπε, «περιλαμβάνοντας την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και τον σχηματισμό παθολογίας τάυ κόμπων, που καταλήγει σε μια τελική κατάσταση.»

 

Επιπτώσεις για την διάγνωση και την θεραπεία

Η μελέτη μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την πρώιμη διάγνωση και τις στοχευμένες θεραπείες.

Τα αποτελέσματα αλλάζουν ριζικά την κατανόηση των επιστημόνων ως προς τον τρόπο που το Αλτσχάιμερ προκαλεί ζημιά στον εγκέφαλο και θα καθοδηγήσουν την ανάπτυξη νέων θεραπειών για αυτή την καταστροφική διαταραχή, σημείωσε ο Χόουντς σε δήλωση.

Αναγνωρίζοντας τις διακριτές φάσεις της ασθένειας, οι ερευνητές μπορούν να προσαρμόσουν καλύτερα την διάγνωση και την θεραπεία με τις συγκεκριμένες κυτταρικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στα διάφορα στάδια. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί επίσης να βελτιώσει τις πρώιμες παρεμβάσεις και την έκβαση των ασθενών.

Η «ευρύτερη εικόνα» είναι πως η μακρά προ-συμπτωματική περίοδος του Αλτσχάιμερ παρέχει ευκαιρίες για πρώιμη ανίχνευση και παρέμβαση για την πρόληψη της έναρξης των συμπτωμάτων της άνοιας, είπε ο Φοντάνα. «Εάν τα ευρήματα αυτής της εργασίας επιβεβαιωθούν από άλλα εργαστήρια», πρόσθεσε, «εγείρει την ερώτηση του εάν η αντιμετώπιση των αλλαγών στον εγκέφαλο που συμβαίνουν σε αυτό που οι συγγραφείς αποκαλούν την πρώτη «σιωπηλή» φάση μπορεί να επιβραδύνει, να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την δεύτερη, πιο καταστροφική φάση.»

Ο Φοντάνα τόνισε την σημασία της αξιολόγησης αυτής της «σιωπηλής» φάσης χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό διαγνωστικών εργαλείων και ερευνώντας την σχέση της με τους βιοδείκτες του Αλτσχάιμερ, όπως τα αμυλοειδή και τα τάυ.

Κοιτάζοντας μπροστά, η μελέτη θέτει τα θεμέλια για μελλοντικές έρευνες πάνω στην νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας. Εξετάζοντας την σχέση μεταξύ των διαφόρων κυτταρικών τύπων και τους ρόλους τους στην πρόοδο της νόσου, οι επιστήμονες στοχεύουν να αναγνωρίσουν τους προστατευτικούς παράγοντες και τους μηχανισμούς άμυνας για πιθανές θεραπείες. Ο Φοντάνα σημείωσε ότι η Ένωση Αλτσχάιμερ χρηματοδοτεί τις σχετικές ερευνητικές μελέτες.

Έναν νέο, αναπάντεχο σύμμαχο στον αγώνα κατά του καρκίνου του μαστού ενδέχεται να ανακάλυψαν οι επιστήμονες: το μέλι μανούκα.

Σε πρόσφατη μελέτη σε τρωκτικά, αυτή η γλυκιά ουσία μείωσε την ανάπτυξη όγκων κατά 84%.

«Τα ευρήματα παρέχουν ελπίδα για την ανάπτυξη μιας φυσικής, λιγότερο τοξικής εναλλακτικής από την παραδοσιακή χημειοθεραπεία», είπε σε δήλωση Τύπου η Δρ Νταϊάνα Μαρκέζ-Γκαρμπάν, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες.

Μείωση της ανάπτυξης των όγκων κατά 84%

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrients, εξέτασε τα αποτελέσματα που έχει το μέλι μανούκα στους θετικούς και αρνητικούς υποδοχείς οιστρογόνων του καρκίνου του μαστού. Οι υποδοχείς οιστρογόνων θετικού τύπου (ER-positive) αποτελούν επί του παρόντος το 70% με 80% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τα ποσοστά καρκίνου του μαστού έχουν αυξηθεί απότομα στις γυναίκες κάτω των 50 ετών, με κυρίαρχες τις περιπτώσεις καρκίνου του μαστού ER-positive.

Η έρευνα κατέδειξε τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί το μέλι μανούκα ως φαρμακευτικό διατροφικό σκεύασμα (nutraceutical) – μια τροφή με φαρμακευτικές ή ωφέλιμες για την υγεία ιδιότητες – στα προκλινικά πειράματα, χρησιμοποιώντας ποντίκια και ανθρώπους φορείς της ασθένειας.

«Παρότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να κατανοήσουμε πλήρως τα οφέλη των φυσικών χημικών ενώσεων στη θεραπεία του καρκίνου, αυτή η μελέτη θέτει μια ισχυρή βάση για περαιτέρω διερεύνηση αυτού του τομέα», είπε η Δρ Μαρκέζ-Γκαρμπάν.

Διαταράσσοντας τις καρκινικές διόδους

Μια σημαντική παρατήρηση ήταν πως οι υψηλότερες συγκεντρώσεις μελιού μανούκα συνδέονται με μεγαλύτερη μείωση της ανάπτυξης των καρκινικών όγκων.

Ένας πιθανός μηχανισμός δράσης, κατά τους ερευνητές, του μελιού μανούκα είναι να σταματά την ανάπτυξη και την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων με το να εμποδίζει τις κύριες διόδους που χρησιμοποιούν.

Το μέλι μανούκα έδειξε επίσης να έχει την ιδιότητα να προκαλεί απόπτωση (κυτταρικό θάνατο) συγκεκριμένα στα κύτταρα του καρκίνου του μαστού ενώ τα υγιή κύτταρα παρέμεναν αβλαβή.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η σύσταση του μελιού μανούκα – το οποίο περιλαμβάνει φλαβονοειδή, φυτοχημικά, βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία – μπορεί να συμβάλλει στην αντικαρκινική του δράση, παρέχοντας μια πολύπλευρη προσέγγιση στην καταστολή την ανάπτυξης και της διάδοσης (μετάστασης) των όγκων.

Η μελέτη επίσης τόνισε τη δυνατότητα συνέργειας, όταν το μέλι μανούκα χρησιμοποιείται παράλληλα με την ταμοξιφαίνη, ένα σύνηθες φάρμακο αντι-οιστρογόνου για ασθενείς με καρκίνο του μαστού ER-positive. Αυτός ο συνδυασμός θα μπορούσε πιθανόν να βοηθήσει όσες γυναίκες δεν ανταποκρίνονται θετικά στις συνηθισμένες θεραπείες καρκίνου του μαστού.

Άλλα οφέλη

Πέρα από τις αντικαρκινικές του ιδιότητες, το μέλι μανούκα μπορεί να μας ωφελήσει και με άλλους τρόπους, δήλωσε στους Epoch Times η Στέφανι Σιφ, πιστοποιημένη διατροφολόγος στο Νοσοκομείο Χάντινγκτον (Huntington Hospital), τμήμα του Northwell Health στην Νέα Υόρκη:

• Επιταχύνει την επούλωση των τραυμάτων
• Μειώνει τους πόνους από εγκαύματα
• Μαλακώνει τον βήχα
• Καταστέλλει τα στοματικά βακτήρια

Παρότι πηγή σακχάρων, η έρευνα στα τρωκτικά υποδηλώνει ότι το μέλι μανούκα μπορεί να ωφελήσει τα άτομα με διαβήτη. Αυτό καθίσταται δυνατόν λόγω του υψηλού του περιεχομένου σε αντιοξειδωτικά φλαβονοειδή και φαινολικά οξέα, τα οποία μπορούν να αποτρέψουν το οξειδωτικό στρες στο κορμί μας. Ωστόσο, η Σιφ προσθέτει πως η έρευνα για τον διαβήτη τύπου 2 και το μέλι μανούκα είναι περιορισμένη προς το παρόν.

Το μέλι μανούκα περιέχει επίσης υψηλά επίπεδα μεθυλγλυοξάλης (MGO), ένα φυσικό φυτοχημικό με αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Το φυτοχημικό του προσδίδει μια ελαφρώς πικρή γεύση: «Όσο περισσότερο MGO περιέχει, τόσο πιο πικρό είναι το μέλι.»

Ποιοι πρέπει να το αποφεύγουν

Δεδομένων των ατομικών διαφορών, όποια γυναίκα αποφασίσει να καταφύγει στην κατανάλωση μελιού μανούκα για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη του καρκίνου του μαστού θα πρέπει να παρακολουθεί στενά τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, επεσήμανε η Σιφ, σημειώνοντας ότι η συνεχής παρακολούθηση της γλυκόζης μπορεί να διευκολύνει τη διαδικασία.

Σύμφωνα με την Σιφ, οι ομάδες που πρέπει να αποφεύγουν το μέλι μανούκα είναι οι εξής:

• Άτομα με αλλεργία στο μέλι ή τις μέλισσες
• Παιδιά μικρότερα του ενός έτους (λόγω κινδύνου αλλαντίασης – δηλητηρίασης από ακάθαρτη τροφή)
• Άτομα με ανεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα (το μη παστεριωμένο ή το ωμό μέλι μπορεί να αντενδείκνυται)

Του George Citroner

 

Ο Παγκόσμιος οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έχει εγκρίνει το εμβόλιο Jynneos της Bavarian Nordic για τους εφήβους ηλικίας 12 έως 17 ετών, ένα δημογραφικό που αναγνωρίζεται ως ιδιαίτερα ευάλωτο για το ξέσπασμα του mpox.

Η απόφαση, η οποία δημοσιοποιήθηκε από το Reuters, ακολουθεί την ανακοίνωση του Αυγούστου του Π.Ο.Υ. σχετικά με μια ανανεωμένη παγκόσμια έκτακτη ανάγκη για την δημόσια υγεία λόγω του mpox. Η κίνηση αυτή στοχεύει στην διεύρυνση της πρόσβασης στο εμβόλιο εν μέσω ανερχόμενων ανησυχιών σχετικά με την ιογενή λοίμωξη.

Σύμφωνα με υπηρεσία ειδήσεων, η προεπιλογή του Π.Ο.Υ. για το εμβόλιο Jynneos (MVA-BN) εγκρίθηκε στης 8 Οκτωβρίου. Το εμβόλιο εγκρίθηκε αρχικά για χρήση σε ενήλικες τον περασμένο μήνα, δίνοντας πρόσβαση στις Αφρικανικές χώρες οι οποίες έχουν επηρεαστεί σημαντικά από τον mpox.

Η προεπιλογή του Π.Ο.Υ. επιβεβαιώνει ότι τα κρίσιμα φάρμακα τηρούν τα πρότυπα του οργανισμού όσον αφορά την ποιότητα, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα. Αυτή η διαδικασία βοηθά τις Εθνικές Ρυθμιστικές Αρχές, συγκεκριμένα σε περιοχές όπως η Αφρική όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι, με το να απλοποιεί την διαδικασία έγκρισης φαρμάκων.

Ο mpox, ο οποίος χαρακτηρίζεται από συμπτώματα παρόμοια με της γρίπης και από επώδυνες βλάβες, αναδείχθηκε ως παγκόσμια ανησυχία όταν ένα νέο στέλεχος εξαπλώθηκε από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στις γειτονικές χώρες. Τα παιδιά, οι έφηβοι και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας.

Εκτός από την πρόσφατη έγκριση του Π.Ο.Υ., η Ευρωπαϊκή Ένωση πρότεινε την χρήση του εμβολίου Jynneos για τους εφήβους το Σεπτέμβρη. Η Bavarian Nordic ετοιμάζεται να διεξάγει μια κλινική δοκιμή για να αξιολογήσει την ασφάλεια του εμβολίου σε παιδιά ηλικίας 2 έως 12 ετών, χρηματοδοτούμενη εν μέρη από τον Συνασπισμό για Καινοτομίες Ετοιμότητας Επιδημίας (Coalition for Epidemic Preparedness Innovations – CEPI), έναν παγκόσμιο συνεταιρισμό ο οποίος εργάζεται για την ταχεία ανάπτυξη εμβολίων και άλλων μέτρων αντιμετώπισης επιδημιών και κινδύνων πανδημίας. Η δοκιμή αναμένεται να ξεκινήσει τον Οκτώβρη.

«Συγχαίρουμε τον Ε.Ο.Φ. (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων)για την ταχεία εξέταση και απόφαση να προτείνει την έγκριση του MVA-BN για τους εφήβους», είπε σε δήλωση ο Πωλ Τσάπλιν, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Bavarian Nordic. «Αυτό αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο στις προσπάθειές μας να κάνουμε το εμβόλιο μας διαθέσιμο για όλους τους πληθυσμούς και θα βοηθήσει να βελτιώσουμε την πρόσβαση για κάποια από τα πιο ευάλωτα άτομα που έχουν επηρεαστεί πιο πολύ από το συνεχιζόμενο ξέσπασμα του mpox στην Αφρική».

Ενώ η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. έχει εγκρίνει το εμβόλιο Jynneos για τους ενήλικες 18 ετών και άνω από τον Μάιο, επέτρεψε την Emergency Use Authorization (Εξουσιοδότηση Χρήσης Έκτακτης Ανάγκης) για ενήλικες σε μεγαλύτερο κίνδυνο κατά την διάρκεια του ξεσπάσματος του mpox το 2022. Στην Ιαπωνία, ένα άλλο εμβόλιο mpox, το LC16, το οποίο ανέπτυξε η KM Biologics, έχει εγκριθεί για χορήγηση σε παιδιά.

Καθώς η παγκόσμια ανταπόκριση στον mpox συνεχίζει να εξελίσσεται, οι υγειονομικοί υπάλληλοι δηλώνουν την σημασία του εμβολιασμού για την μείωση της εξάπλωσης και την προστασία του ευάλωτου πληθυσμού.

Νέα μελέτη διαπίστωσε αύξηση των ψυχώσεων και της σχιζοφρένειας μεταξύ νεαρών ενηλίκων στον Καναδά που κάνουν χρήση κάνναβης.

Τα κρούσματα σχιζοφρένειας που συνδέονται με την κάνναβη έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί στο διάστημα από το 2006 έως το 2022, με τους νεαρούς άνδρες 19-24 ετών να αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο. Η αύξηση συμπίπτει χρονικά με τη νομιμοποίηση της κάνναβης στο Οντάριο του Καναδά, τον Οκτώβριο του 2018.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, ανέλυσε ιατρικά αρχεία περισσότερων από 13,5 εκατομμυρίων ανθρώπων στο Οντάριο. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στη συσχέτιση μεταξύ της χρήσης κάνναβης και της ανάπτυξης σχιζοφρένειας και ψύχωσης που δεν προσδιορίζεται διαφορετικά, πράγμα που σημαίνει ότι ένα άτομο έχει συμπτώματα ψύχωσης, αλλά όχι αρκετά ώστε να πληροί τα πλήρη κριτήρια για ψυχιατρική διάγνωση.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το ποσοστό των περιπτώσεων σχιζοφρένειας που σχετίζεται με τον εθισμό στην κάνναβη αυξήθηκε από 3,7% σε 10,3% κατά τη διάρκεια της περιόδου των 16 ετών που αναφέρθηκαν.

Η πιο σημαντική άνοδος, που παρατηρήθηκε στους νεαρούς άνδρες μεταξύ 19 και 24 ετών, ήταν 18,9%, ενώ μια μικρή αλλά σημαντική αύξηση 1,8% εντοπίστηκε στις γυναίκες της ίδιας ηλικιακής ομάδας.

Η έρευνα υποδηλώνει ότι η THC ή τετραϋδροκανναβινόλη, το κύριο ψυχοδραστικό συστατικό της κάνναβης, μπορεί να επηρεάσει την απελευθέρωση και τη σηματοδότηση της ντοπαμίνης σε βασικές περιοχές του εγκεφάλου, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην εμφάνιση ψυχωτικών συμπτώματα σε ευαίσθητα άτομα.

Τα δεδομένα αυτά έρχονται να προστεθούν στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι η χρήση κάνναβης, ιδίως η βαριά χρήση, συνδέεται με τον κίνδυνο εμφάνισης ψύχωσης.

Η επίπτωση της ψύχωσης συμπίπτει με την ιατρική νομιμοποίηση

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ποσοστό των νέων περιπτώσεων σχιζοφρένειας που συνδέονται με τη χρήση κάνναβης εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου σημαντικής χαλάρωσης των κανονισμών για την κάνναβη στο Οντάριο.

Παρά την αύξηση, οι συγγραφείς δεν είδαν καμία σχέση μεταξύ της νομιμοποίησης της κάνναβης και της αύξησης της σχιζοφρένειας από τη χρήση κάνναβης για διασκέδαση.

«Η πολιτική έχει σημασία» – ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την έκθεση των ατόμων σε μια ποικιλία προϊόντων κάνναβης υψηλής περιεκτικότητας [σε THC], δήλωσε η Δρ Τζόντι Μ. Γκίλμαν, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, σε σχόλιο που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open.

«Καθώς η νομιμοποίηση της κάνναβης γίνεται πιο διαδεδομένη και η αγορά της κάνναβης αναπτύσσεται γοργά, πραγματοποιείται ένα φυσικό πείραμα έκθεσης του πληθυσμού στις αγορές κάνναβης», δήλωσε η ίδια.

Η Δρ Γκίλμαν επεσήμανε ότι τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν τον περίπλοκο χαρακτήρα των επιπτώσεων της νομιμοποίησης της κάνναβης στην ψυχική υγεία.

«Τα ευρήματα αυτά […] αναδεικνύουν τις μεθοδικές προκλήσεις της σύνδεσης της βιολογικής αιτιότητας μιας σύνθετης ψυχιατρικής νόσου, όπως η σχιζοφρένεια, με μια αλλαγή πολιτικής για την κάνναβη.»

Οι ερευνητές της μελέτης δήλωσαν ότι υπάρχουν τρεις βασικές προκλήσεις στη σύνδεση των αποτελεσμάτων της ψυχικής υγείας με τις αλλαγές της πολιτικής για τα ναρκωτικά.

Η πρώτη είναι ότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να παρατηρηθούν αλλαγές στον πληθυσμό μετά τη νομιμοποίηση της κάνναβης. Η δεύτερη αφορά την καθιέρωση ενός σαφούς χρονοδιαγράμματος μεταξύ της χρήσης κάνναβης και των ψυχωτικών συμπτωμάτων. Τέλος, η ισχύς και ο τύπος των προϊόντων κάνναβης που χρησιμοποιούνται είναι συνήθως ασαφής.

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα απλό ρινικό σπρέι που περιέχει ωκυτοκίνη, κοινώς γνωστή ως «ορμόνη της αγάπης», μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της απάθειας που συχνά πλήττει ασθενείς που πάσχουν από έναν συγκεκριμένο τύπο άνοιας πρώιμης έναρξης.

Η μετωποκροταφική άνοια (Frontotemporal dementia-FTD) είναι μια κοινή μορφή άνοιας πρώιμης έναρξης που εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας μεταξύ 40 και 65 ετών. Επηρεάζει τους μετωπιαίους και κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου, οδηγώντας σε προβλήματα με τη γλώσσα, τη συμπεριφορά και τη λήψη αποφάσεων.

Η απάθεια, ένα συχνό σύμπτωμα της νόσου, κάνει τους ασθενείς να χάνουν τα ενδιαφέροντα τους και να απομακρύνονται από τους αγαπημένους τους.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν αποδεδειγμένες θεραπείες για τα κυρίαρχα συμπτώματα της FTD, περιλαμβανομένης της απάθειας.

«Η απάθεια είναι ένα από τα βασικά συμπτώματα της μετωποκροταφικής άνοιας, και συχνά το πρώτο που αναπτύσσεται», είπε σε δήλωση Τύπου η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Ελίζαμπεθ Φίνγκερ, επιστήμονας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Lawson του St Joseph’s Health Care London στο Οντάριο του Καναδά.

Αποτελέσματα της μελέτης

Η τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη δοκιμή φάσης 2 – η μεγαλύτερη του είδους της για την FTD, σύμφωνα με τους ερευνητές – διαπίστωσε ότι η θεραπεία με ωκυτοκίνη οδήγησε σε ήπια βελτίωση των συμπτωμάτων απάθειας, ενισχύοντας ενδεχομένως την εμπλοκή των ασθενών στις καθημερινές δραστηριότητες και τις σχέσεις.

Η μελέτη διεξήχθη σε 11 τοποθεσίες, στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το 2018 έως το 2023 με τη συμμετοχή 74 ασθενών. Η ομάδα θεραπείας λάμβανε δύο ημερήσιες δόσεις σπρέι ωκυτοκίνης κάθε τρίτη ημέρα, για έξι εβδομάδες.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα επίπεδα απάθειας χρησιμοποιώντας ένα ερωτηματολόγιο που αξιολογούσε 12 νευροψυχιατρικά συμπτώματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση των συμπτωμάτων απάθειας μεταξύ εκείνων που λάμβαναν ωκυτοκίνη σε σύγκριση με εκείνους που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, αν και η βελτίωση περιγράφηκε ως ήπια.

Οι φροντιστές παρατήρησαν ότι οι ασθενείς έκαναν ενέργειες που προηγουμένως μπορεί να είχαν παραμελήσει, όπως το να καλούν μέλη της οικογένειας ή να φτιάχνουν καφέ. «Ακόμη και μικρά πράγματα όπως αυτά κάνουν τεράστια διαφορά», δήλωσε η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Κρίστυ Κόλμαν, επικεφαλής ερευνητικών εργασιών στο Schulich Medicine & Dentistry, σε δελτίο Τύπου. «Αν είστε παντρεμένοι με κάποιον που αδιαφορεί για εσάς και την ευημερία σας, το να έχετε αυτές τις μικρές αναλαμπές είναι σημαντικό.»

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο The Lancet Neurology.

Η «ορμόνη της αγάπης»

Η ωκυτοκίνη είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών, τη συναισθηματική ρύθμιση και την κινητοποίηση, δήλωσε στην εφημερίδα Epoch Times ο Δρ Μάικλ Τζενοβέζε, επικεφαλής ιατρός του τμήματος συμπεριφορικής υγείας της Access TeleCare, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Η ορμόνη παράγεται στον υποθάλαμο και απελευθερώνεται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της αμυγδαλής και του προμετωπιαίου φλοιού, όπου είναι απαραίτητη για την επεξεργασία των συναισθημάτων και τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών.

«Στη μετωποκροταφική άνοια, ένα από τα πιο συνηθισμένα και δύσκολα συμπτώματα είναι η απάθεια, η οποία κάνει τους ασθενείς να αποσυνδέονται από τις δραστηριότητες και τους αγαπημένους τους, ακόμη και να αδιαφορούν για την φροντίδα του εαυτού τους», σημείωσε.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η ωκυτοκίνη μπορεί ενδεχομένως να μειώσει την απάθεια, ιδίως σε άτομα με παθήσεις όπως η FTD, μειώνοντας την απελευθέρωση κορτιζόλης και το άγχος ως απάντηση στο κοινωνικό στρες, αυξάνοντας την ικανότητα ερμηνείας των ψυχικών καταστάσεων, ενισχύοντας την αναγνώριση των συναισθημάτων και αυξάνοντας το επίπεδο εμπιστοσύνης στις καθιερωμένες σχέσεις.

Ωστόσο, ο Δρ Τζενοβέζε προειδοποίησε ότι η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο και χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιωθεί πόσο αποτελεσματικά και μακροχρόνια μπορεί να είναι αυτά τα πρώτα ευρήματα.

Πιθανοί κίνδυνοι και παρενέργειες

Ενώ η ωκυτοκίνη παράγεται φυσικά στο σώμα, η χρήση της στην ιατρική θεραπεία δεν είναι εντελώς ακίνδυνη, επεσήμανε ο Δρ Τζενοβέζε. Παρενέργειες όπως ναυτία, πονοκέφαλοι ή ήπιες αλλεργικές αντιδράσεις είναι πιθανές. Η ωκυτοκίνη μπορεί επίσης να εντείνει τα αρνητικά συναισθήματα σε ορισμένους ανθρώπους.

Ο τρόπος με τον οποίο οι ασθενείς με FTD θα ανταποκριθούν στη θεραπεία με ωκυτοκίνη αποτελεί ανησυχία.

«Δεδομένου ότι η μετωποκροταφική άνοια επηρεάζει τον εγκέφαλο με πολύπλοκους τρόπους, δεν γίνεται να αντιδρούν όλοι οι ασθενείς με τον ίδιο τρόπο», σημείωσε, προσθέτοντας ότι καθώς οι έρευνες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της χρήσης της ωκυτοκίνης σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες είναι περιορισμένες, το προφίλ ασφαλείας της βρίσκεται ακόμη υπό μελέτη.

«Λόγω αυτών των αβεβαιοτήτων, οι ασθενείς θα πρέπει να χρησιμοποιούν την ωκυτοκίνη μόνο υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση για τον έλεγχο τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.

Άλλες πηγές υποστήριξης

Ορισμένοι φροντιστές που συμμετείχαν στην έρευνα αυτή ανέφεραν στους ερευνητές ότι παρατήρησαν αλλαγές στη συμπεριφορά των ασθενών μετά τη δοκιμή, όπως το να τηλεφωνούν σε μέλη της οικογένειας ή να φτιάχνουν καφέ για τον/την σύζυγό τους, πράγματα που δεν τα σκέφτονταν πριν.

Στη θεραπεία της FTD, φροντιστής είναι ο/η σύζυγος, το μέλος της οικογένειας ή ο στενός φίλος που συμμετέχει ενεργά στη φροντίδα και την υποστήριξη ενός ατόμου που έχει διαγνωστεί με FTD, και ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη της διαχείρισης των καθημερινών δραστηριοτήτων, της παροχής συναισθηματικής υποστήριξης, της επικοινωνία με τους γιατρούς για λογαριασμό του ασθενούς, κ.ά.

Οι ασθενείς με άνοια συχνά δυσκολεύονται να συμμετάσχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, να ακολουθήσουν μια ρουτίνα ή να ζητήσουν βοήθεια όταν χρειάζεται.

«Εδώ είναι που τα μέλη της οικογένειας, οι φροντιστές και τα δίκτυα υποστήριξης καθίστανται απαραίτητοι για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής του ασθενούς», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.

«Ας υποθέσουμε ότι η ωκυτοκίνη αποδεικνύεται αποτελεσματική θεραπεία», είπε. «Σε αυτή την περίπτωση, ο ιφροντιστές μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των πλεονεκτημάτων της – βοηθώντας τον ασθενή να εντάξει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στη ρουτίνα του και διασφαλίζοντας ότι παραμένει δεσμευμένος.»

Δεδομένου ότι η μετωποκροταφική άνοια είναι μια προοδευτική πάθηση, η θεραπεία δεν μπορεί να περιορίζεται σε φαρμακευτική αγωγή, δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.

Ένας συνδυασμός δομημένης ιατρικής φροντίδας, στρατηγικών συμπεριφοράς και ισχυρής συμμετοχής των φροντιστών είναι το κλειδί για να μπορέσουν οι ασθενείς να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να διατηρήσουν την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής, επεσήμανε.

«Η φροντίδα για την FTD δεν αφορά μόνο τον ασθενή, αλλά και το σύστημα υποστήριξης που δομείται γύρω του», κατέληξε. «Οι φροντιστές παρέχουν τη συνέχεια, την ενθάρρυνση και τη δομή που καθιστούν τη διαχείριση αυτής της δύσκολης νόσου πιο αποτελεσματική».

Τόσο η Δρ Κόλμαν όσο και η Δρ Φίνγκερ αναγνώρισαν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα στη θεραπεία της FTD.

«Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλά [ευρήματα] όσον αφορά την τεκμηριωμένη διαχείριση των συμπτωμάτων, για οποιοδήποτε σύμπτωμα της FTD, συμπεριλαμβανομένης της απάθειας», δήλωσε η Δρ Κόλμαν σε διαφορετικό δελτίο Τύπου.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η μελέτη αυτή αποτελεί το επιστέγασμα 15 ετών εργασίας με στόχο την εύρεση αποτελεσματικών παρεμβάσεων για τους ασθενείς με μετωποκροταφική άνοια και τους φροντιστές τους. Η Δρ Φίνγκερ υπογράμμισε τη σημασία της μελέτης: «Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βήμα προς τα εμπρός για την ανάπτυξη συγκεκριμένων θεραπειών για τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα της FTD».

Η προπόνηση μετά από μια κουραστική μέρα στο γραφείο μπορεί να μην είναι επαρκής για να εξουδετερώσει τις βλαβερές επιπτώσεις της καθιστικής ζωής στην υγεία της καρδιάς, σύμφωνα με νέα μελέτη της Mass General Brigham.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, έδειξε ότι η έντονα καθιστική ζωή, την οποία οι ερευνητές προσδιόρισαν ως πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας όταν ένα άτομο κάθεται ή είναι ξαπλωμένο, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου, συγκεκριμένα με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο.

Ωστόσο, αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν σημαντικά αν μειώσουμε τις ώρες φυσικής αδράνειας, αντικαθιστώντας τες με άλλες δραστηριότητες, προτείνουν οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν πρόσφατα τα πορίσματά τους στις Επιστημονικές Συνεδρίες 2024 της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο.

Το επίπεδο δραστηριότητας συνδέονται με το επίπεδο ύπνου

«Πολλοί ξοδεύουμε το μεγαλύτερο της ημέρας καθιστοί, και παρόλο που υπάρχουν πολλές έρευνες που τονίζουν τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας, γνωρίζουμε σχετικά ελάχιστα για τις πιθανές συνέπειες του υπερβολικά καθιστικού τρόπου ζωής, πέρα από μια γενική εντύπωση ότι μπορεί να είναι επιβλαβής», είπε σε δήλωση Τύπου η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Εζιμαμάκα Ατζούφο, καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Brigham and Women.

Για τη μελέτη, η Ατζούφο και η ομάδα της ανέλυσαν δεδομένα παρακολούθησης της δραστηριότητας 89.530 ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη που συμμετείχαν στην ομάδα μελέτης της Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο (συσκευή που μετράει την επιτάχυνση σε τρεις άξονες) στον καρπό τους για πάνω από επτά ημέρες, για να μετριέται η κινητικότητα τους.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ του καθημερινού χρόνου καθιστικής δραστηριότητας και τον μελλοντικό κίνδυνο τεσσάρων κοινών καρδιαγγειακών παθήσεων: κολπική μαρμαρυγή, έμφραγμα, καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο. Ταξινόμησαν την καθιστική συμπεριφορά χρησιμοποιώντας αλγόριθμο μηχανικής εκμάθησης.

Οι ερευνητές κατέγραψαν πόσο χρόνο οι συμμετέχοντες κοιμούνταν, καθώς και την καθιστική συμπεριφορά τους και τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν στις ακόλουθες τέσσερεις ομάδες με βάση τα επίπεδα αδράνειας:

• Περισσότερες από 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
• 9,4 με 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
• 8,2 με 9,4 ώρες καθίσματος την ημέρα
• Λιγότερες από 8,2 ώρες καθίσματος την ημέρα

Αυτοί που πέρασαν τη λιγότερη ώρα καθισμένοι δεν παρουσίασαν μόνο τον μεγαλύτερο χρόνο δραστηριότητας, αλλά κοιμήθηκαν και περισσότερο. Ομοίως, οι συμμετέχοντες που πέρασαν τον περισσότερο χρόνο καθισμένοι, εκτός του ότι ήταν λιγότερο δραστήριοι, κοιμήθηκαν και λιγότερο.

Το 5% των συμμετεχόντων ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή

Ύστερα από παρακολούθηση 8 ετών κατά μέσο όρο, περίπου το 5% των συμμετεχόντων στη μελέτη ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή, περίπου το 2% ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια, σχεδόν το 2% παρουσίασαν έμφραγμα και περίπου το 1% πέθαναν από καρδιαγγειακά αίτια.

«Οι κίνδυνοι της καθιστικής ζωής παρέμειναν ακόμη και σε ανθρώπους που ήταν σωματικά δραστήριοι, κάτι το οποίο είναι σημαντικό επειδή πολλοί από εμάς καθόμαστε πολύ και νομίζουμε πως αν βγούμε έξω στο τέλος της ημέρας και ασκηθούμε για λίγο θα μπορέσουμε να το αντισταθμίσουμε. Ωστόσο, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα», είπε η Δρ Ατζούφο σε δήλωση Τύπου.

Η ανάλυση των ερευνητών βρήκε ότι η καθιστική συμπεριφορά συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης και των τεσσάρων τύπων καρδιακής νόσου, με 40% έως 60% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου να παρατηρείται όταν η καθιστική συμπεριφορά ξεπερνά τις 10,6 ώρες ημερησίως (εξαιρώντας τις ώρες ύπνου).

Τα ευρήματα συνάδουν με αυτά προηγούμενων ερευνών που συνδέουν το κάθισμα με τον κίνδυνο εανάπτυξης ασθενειών, ασχέτως των επιπέδων δραστηριότητας. Μια μεγάλη αναθεώρηση και μετα-ανάλυση των μελετών που δημοσιεύθηκαν το 2015 έδειξε πως ακόμη και αφού γίνει ρύθμιση για την σωματική δραστηριότητα, το κάθισμα για μεγάλες χρονικές περιόδους συνδέεται με επιδείνωση της υγείας, ανάπτυξη καρδιακής νόσου, διαβήτη Τύπου 2 και καρκίνου.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν παρά την άσκηση

Οι τελευταίες Κατευθυντήριες Γραμμές Σωματικής Δραστηριότητας για τους Αμερικανούς συνιστούν στους ενήλικες να εκτελούν τουλάχιστον 75 με 150 λεπτά έντονης αεροβικής άσκησης ή 150 με 300 λεπτά μέτριας έντασης αεροβική άσκηση, κάθε εβδομάδα, μαζί με ασκήσεις ενδυνάμωσης για δύο ημέρες .

Να σημειωθεί ότι πολλές από τις ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονταν εντός των προτεινόμενων επιπέδων άσκησης.

«Τα δεδομένα μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι είναι πάντοτε καλύτερο να καθόμαστε λιγότερο και να κινούμαστε περισσότερο για να μειώσουμε τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, και πως η μείωση του χρόνου καθιστικής δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Σαάν Κουρσίντ, επικεφαλής συν-συγγραφέας της μελέτης και ηλεκτροφυσιολόγος.

Οι συγγραφείς σκοπεύουν να διευρύνουν την έρευνά τους, για να μελετήσουν το πώς η καθιστική συμπεριφορά σχετίζεται με άλλες ασθένειες για πιο εκτεταμένες περιόδους.

Η ερευνητική ομάδα ελπίζει πως τα ευρήματά της θα συμβάλλουν στην επικαιροποίηση των κατευθυντήριων γραμμών της δημόσιας υγείας. Εξέφρασαν επίσης το ενδιαφέρον τους για προοπτικές μελέτες οι οποίες διερευνούν τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της καθιστικής συμπεριφοράς καθώς και τον αντίκτυπό τους στην καρδιαγγειακή υγεία.

«Η άσκηση είναι κρίσιμη, αλλά η αποφυγή του υπερβολικά παρατεταμένου χρόνου καθιστικής συμπεριφοράς φαίνεται να είναι εξίσου σημαντική», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συν-συγγραφέας και καρδιολόγος Δρ Πάτρικ Έλλινορ. «Ελπίζουμε πως αυτή η εργασία θα μπορέσει να ενδυναμώσει τους ασθενείς και τους παρόχους υγείας, προσφέροντας έναν εναλλακτικό τρόπο εξισορρόπησης της κινητικής συμπεριφοράς για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας.»

Του George Citroner

 

Τα μελάνια που χρησιμοποιούνται στην τέχνη της δερματοστιξίας ενέχουν κινδύνους, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα από νέα μελέτη που έλαβε χώρα  στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα ευρήματα, ακόμη και σφραγισμένα, τα δηλωμένα ως αποστειρωμένα προϊόντα μελάνης μπορεί να αποτελούν περιοχές αναπαραγωγής μολυσματικών μικροβίων.

Βακτήρια στο 35% των μελανιών

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουλίου στο περιοδικό Εφαρμοσμένη και Περιβαλλοντική Μικροβιολογία (Applied and Environmental Microbiology), ερεύνησε την παρουσία τόσο αερόβιων όσο και αναερόβιων βακτηρίων στα εμπορικά μελάνια για τατουάζ και στα μελάνια μόνιμου μακιγιάζ.

Τα αερόβια βακτήρια επιβιώνουν και ευδοκιμούν μόνο υπό την παρουσία οξυγόνου, ενώ τα αναερόβια – όπως τα βακτήρια που προκαλούν τέτανο – δεν χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν και να διαδοθούν. Στην περίπτωση ενός μολυσμένου μελανιού τατουάζ, αυτά τα παθογόνα μπορούν να μολύνουν τον τραυματισμένο ανθρώπινο ιστό, και συγκεκριμένα την περιοχή κάτω από την επιδερμίδα.

Ερευνητές ανέλυσαν 75 μελάνια τατουάζ από 14 κατασκευαστές στην αγορά των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας συνηθισμένες μεθόδους επώασης για αερόβια βακτήρια και έναν αναερόβιο θάλαμο για την ανίχνευση των αναερόβιων βακτηρίων.

Η μελέτη βρήκε πως περίπου το 35% των σφραγισμένων, κλειστών μελανιών περιείχαν και τα δύο είδη βακτηρίων. Αυτό ίσχυε ακόμη και όταν η ετικέτα του προϊόντος ανέγραφε πως είναι αποστειρωμένο. Πάνω από τα μισά μελάνια χαρακτηρίζονταν αποστειρωμένα και ωστόσο ήταν μολυσμένα από βακτήρια. Αυτό υποδηλώνει πως είτε η μέθοδος αποστείρωσης ήταν αναποτελεσματική είτε ο ισχυρισμός της αποστείρωσης ήταν ανακριβής.

Τα ευρήματα «επαναλαμβάνουν τη σημασία της επαγρύπνησης σχετικά με τα σημάδια μόλυνσης μετά τη λήψη ενός τατουάζ», είπε στους Epoch Times ο Δρ Ραμάν Μαντάν, διευθυντής κοσμητικής δερματολογίας στο Northwell Health, ο οποίος δεν έλαβε μέρος στην εν λόγω έρευνα. Οι κίνδυνοι για την υγεία είναι «πολύ πραγματικοί».

Κατανοώντας τους κινδύνους της δερματοστιξίας

Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Έρευνας Pew που διεξήχθη το 2023, πάνω από το 30% των ενηλίκων στις ΗΠΑ φέρουν τουλάχιστον ένα τατουάζ στο σώμα τους, με το 22% να έχει περισσότερα από ένα.

Κατά τη διαδικασία της δερματοστιξίας καταστρέφεται το δέρμα και ο κίνδυνος εμφάνισης δερματικών προβλημάτων αυξάνεται.

Σύμφωνα με τον Δρα Μαντάν, η μόλυνση δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που ενέχουν τα τατουάζ. Η αλλεργική αντίδραση στο μελάνι που χρησιμοποιήθηκε είναι επίσης πιθανή, επεσήμανε. «Επιπλέον, εάν δεν χρησιμοποιηθούν καθαρά εργαλεία, υπάρχει ο κίνδυνος της διάδοσης ασθενειών όπως η ηπατίτιδα και ο HIV», πρόσθεσε.

Κάποιοι από τους κινδύνους της δερματοστιξίας είναι οι εξής:

• Αλλεργική αντίδραση: Τα μελάνια των τατουάζ μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, μερικές φορές και χρόνια μετά τη διαδικασία. Το κόκκινο μελάνι συγκεκριμένα είναι ιδιαίτερα προβληματικό, πιθανόν λόγω της περιεκτικότητάς του σε υδράργυρο. Αυτοί με υπάρχουσες αλλεργίες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν αρνητικές ατνιδράσεις στα μελάνια του τατουάζ.
• Δερματικές μολύνσεις: Τα τατουάζ μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις από μολυσμένα μελάνια ή τα μη αποστειρωμένα εργαλεία. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από τοπικό πόνο, οίδημα και κοκκινίλες έως και πυρετό και πρησμένους λεμφαδένες. Κάποιοι αναπτύσσουν και αλλεργία στον ήλιο στο σημείο όπου έχει γίνει το τατουάζ. Σοβαρές αντιδράσεις μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή, ταχυπαλμία, σφίξιμο στο στήθος, ζαλάδα και έντονη εφίδρωση. Επιπλοκές όπως το κοκκίωμα (φλεγμονή του δέρματος) ή τα χηλοειδή (υπερανάπτυξη ουλώδους ιστού) είναι επίσης πιθανές.
• Ασθένειες που μεταδίδονται με το αίμα: Τα μολυσμένα εργαλεία ενέχουν επίσης τον κίνδυνο της μετάδοσης ασθενειών που μεταδίδονται με το αίμα, όπως ο ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus (MRSA), η ηπατίτιδα Β και η ηπατίτιδα Γ.

 

Πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει τη σύνδεση μεταξύ δυσκοιλιότητας και μεγαλύτερο κίνδυνο μείζονος ανεπιθύμητου καρδιακού συμβάντος (major adverse cardiac events – MACE), όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό. Αυτός ο συσχετισμός είναι ιδιαίτερα έντονος σε άτομα τα οποία υποφέρουν από υψηλή πίεση. Αυτή η ανακάλυψη δίνει έμφαση στη σημασία της προληπτικής διαχείρισης της υγείας και των αλλαγών στον τρόπο ζωής μας, δεδομένης της επικράτησης και των δύο καταστάσεων.

MACE και δυσκοιλιότητα

Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 400.000 συμμετέχοντες στην Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, αποκαλύπτοντας ότι οι άνθρωποι με δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο παρουσίασης MACE συγκριτικά με αυτούς που χαρακτηρίζονται από κανονικές εντερικές συνήθειες.

Συγκεκριμένα, άτομα με δυσκοιλιότητα παρουσίασαν 115% αυξημένες πιθανότητες MACE, 172% αυξημένες πιθανότητες καρδιακής ανεπάρκειας, 135% αυξημένες πιθανότητες ισχαιμικού εγκεφαλικού και 62% αυξημένες πιθανότητες οξέος στεφανιαίου συνδρόμου, το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα καρδιακή βλάβη και θάνατο.

Ο ρόλος της υπέρτασης

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η υπέρταση ήταν ένας παράγοντας που, όταν συνδυάζεται με τη δυσκοιλιότητα, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο MACE.

Οι ερευνητές απέδειξαν ότι η δυσκοιλιότητα σε ασθενείς με υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο MACE κατά περίπου 1,7 φορές και συνεισφέρει σε αύξηση 34% στον κίνδυνο επακόλουθης περίπτωσης MACE, υποδηλώνοντας έτσι μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο ζητημάτων υγείας.

Ο κίνδυνος παραμένει

Ανάμεσα στους συμμετέχοντες, περισσότεροι από 157.400 είχαν υψηλή πίεση αίματος, με το 8,6% να έχει επίσης διαγνωσθεί με δυσκοιλιότητα.

Ο αυξημένος κίνδυνος MACE παρέμενε ακόμη και μετά την καταμέτρηση της χρήσης φαρμάκων που προκαλούν δυσκοιλιότητα, περιλαμβάνοντας τους αναστολείς διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.

Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι τα γονίδια παίζουν ρόλο στη δυσκοιλιότητα και τα MACE. Έως και το 27% των γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν τη δυσκοιλιότητα συνδέθηκαν επίσης με καρδιακές παθήσεις.

«Οι συσχετισμοί μεταξύ δυσκοιλιότητας και καρδιακής νόσου θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις και να εφαρμόσουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης βασισμένες στην ατομική αξιολόγηση κινδύνου σε συνεργασία με τις ακριβείς αρχές της ιατρικής», αναφέρουν οι συγγραφείς.

«Άμεσοι» και «έμμεσοι» παράγοντες

Ο Δρ Αλεξάντερ Λι, διευθυντής του εργαστηρίου καρδιακού καθετηριασμού στο Εβραϊκό Ιατρικό Κέντρο στο Λονγκ Άιλαντ, μέρος του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Υγείας του Νόργουελ της Νέας Υόρκης, είπε στην Epoch Times ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ «άμεσων» και «έμμεσων» παραγόντων κινδύνου για την καρδιακή νόσο.

Άμεσοι παράγοντες, όπως η υψηλή χοληστερίνη και το κάπνισμα, συνεισφέρουν απευθείας στον σχηματισμό πλάκας στις αρτηρίες – το οποίο είναι πρόδρομος καρδιοπάθειας. Έμμεσοι παράγοντες, όπως η δυσκοιλιότητα, δεν προκαλούν άμεσα πλάκα αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις που προάγουν καρδιαγγειακούς κινδύνους.

Ο Δρ Λι εξήγησε ότι η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει προσωρινές απότομες αυξήσεις στην πίεση του αίματος λόγω καταπόνησης, που μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στην υγεία της καρδιάς.

Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του νεύρου vagus, ένα κρίσιμο στοιχείο του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος που είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και τη διαχείριση της φλεγμονής. Διαταραχές στη δραστηριότητα του νεύρου vagus μπορούν να οδηγήσουν σε ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς και αυξημένες αντιδράσεις στο στρες, συνεισφέροντας εν τέλει στην υπέρταση.

Επιπλέον, ανισορροπίες στα εντερικά βακτήρια που συνδέονται με τη δυσκοιλιότητα ενδέχεται να οδηγήσουν σε φλεγμονώδεις αποκρίσεις, με πιθανό αποτέλεσμα την αρτηριακή σκλήρυνση και την ανάπτυξη πλάκας.

«Η δυσκοιλιότητα και η καταπόνηση αυξάνουν την αρτηριακή πίεση από 20 έως 80 mmHg, έστω και προσωρινά», είπε ο Λι. «Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να οδηγήσει σε επίμονη καταπόνηση, ίσως με μόνιμες επιπτώσεις στην καρδιαγγειακή υγεία.»

Η πρόληψη είναι το κλειδί

Οι ειδικοί προτείνουν την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, όπως πρόσληψη άφθονων φυτικών ινών, καλή ενυδάτωση και τακτική σωματική άσκηση για την προώθηση της υγείας του πεπτικού. Οι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι επίσης συμβάλλουν στη διαχείριση της πίεσης του αίματος και αποτελούν και μία ευκαιρία να κουβεντιάσετε τις όποιες ανησυχίες σχετικά με την υγεία του πεπτικού σας με τον γιατρό σας.

Ο Δρ Λι τονίζει τη σημασία της προληπτικής προσέγγισης στη διαχείριση της υγείας, δηλώνοντας: «Είναι πάντα καλύτερη η προληπτική διαχείριση της υγείας παρά η αντιδραστική».

Οι τακτικές συμβουλευτικές επισκέψεις στον γιατρό μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν εξατομικευμένες στρατηγικές μείωσης των κινδύνων, προάγοντας την καρδιαγγειακή και την πεπτική τους υγεία.

Του George Citroner