Σάββατο, 21 Δεκ, 2024

Πώς η μουσική επηρεάζει τις διατροφικές μας συνήθειες

Η αργή και απαλή μουσική μάς κάνει να τρώμε πιο ήρεμα, να μασάμε το φαγητό μας πιο διεξοδικά και να παραμένουμε στο τραπέζι για περισσότερη ώρα, σύμφωνα με μια νέα έρευνα από την Ιταλία.

Στο Πανεπιστήμιο Γαστρονομικών Επιστημών στο Πολένζο, διεξήχθη ένα πείραμα για να καθορίσουν πώς ο ρυθμός της μουσικής επηρεάζει τη διατροφική συμπεριφορά των δειπνούντων μέσα από την πρόκληση συναισθημάτων.

Τα αποτελέσματα δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Food Quality and Preference και δείχνουν ότι η μουσική έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τους ανθρώπους να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες – ωφελώντας πιθανώς εκείνους με διατροφικές διαταραχές, όπως επίσης και αυτούς που κάνουν δίαιτα ή απλά επιθυμούν να περιορίσουν ή να μετριάσουν την πρόσληψη της τροφής τους.

Μουσική και διάθεση

Όλοι έχουμε δει τη διάθεσή μας να αλλάζει όταν ακούμε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, και οι επιστήμονες έχουν επανειλημμένα παρατηρήσει, επιβεβαιώσει και ποσοτικοποιήσει αυτό το φαινόμενο.

Μια πρόσφατη εφαρμογή μουσικής θεραπείας σε τρόφιμους γηροκομείου της Αυστραλίας βρήκε ότι η μουσική λειτούργησε «παρηγορητικά» και «καταπραϋντικά» για αυτούς, και ότι τους βοήθησε να ξεχάσουν τις έγνοιές τους. Το προσωπικό του νοσοκομείου είπε πως οι συνεδρίες μουσικής θεραπείας ηρέμησαν και ανέβασαν τη διάθεση των ηλικιωμένων ασθενών.

Η κλασική μουσική, συγκεκριμένα, φαίνεται να προωθεί την απελευθέρωση ενός νευροδιαβιβαστή, της ντοπαμίνης, οδηγώντας σε μειωμένο αίσθημα άγχους και στρες και έχει θετικό αποτέλεσμα στους παλμούς της καρδιάς και την πίεση.

Ιταλοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρικάρντο Μιλιαβάντα, ο οποίος κατέχει διδακτορικό στην οικογαστρονομία, την εκπαίδευση και την κοινωνία, ισχυρίζονται πως πέρα από τη δύναμη να επηρεάζει τη διάθεση, η μουσική έχει επίσης τη δύναμη να επηρεάζει και τη συμπεριφορά μας καθώς τρώμε, περιλαμβανομένης και «της γευστικής αντίληψης, της όρεξης και των διατροφικών επιλογών». Σημειώνουν δε πως υπάρχει ένα σύνολο ερευνών που δείχνουν ότι η μουσική που παίζουν τα εστιατόρια επηρεάζει την ποσότητα του φαγητού που τρώνε οι πελάτες, το πώς αντιλαμβάνονται τη γεύση του και το πόσο γρήγορα το τρώνε.

Αναφέρουν συγκεκριμένα μια έρευνα σύμφωνα με την οποία οι συμμετέχοντες αντιλαμβάνονταν την τροφή (σε αυτήν την περίπτωση το παγωτό σοκολάτα) πιο γλυκιά όταν την έτρωγαν ενώ άκουγαν μουσική που τους αρέσει.

Οι ερευνητές έχουν ονομάσει αυτό το φαινόμενο ως «ηχο-γευστική αλληλεπίδραση» και ισχυρίζονται ότι το είδος της μουσικής επηρεάζει τη «συναισθηματική γεύση» του φαγητού και του ποτού που απολαμβάνουν οι άνθρωποι ενώ την ακούνε – και κατ’ επέκταση το πώς οι άνθρωποι βιώνουν και περιγράφουν τη γεύση.

Ακόμα και ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία για διατροφικές διαταραχές έδειξαν βελτίωση στις διατροφικές τους συνήθειες ενώ άκουγαν μουσική, σύμφωνα με έρευνα που εκδόθηκε τον Ιανουάριο στο Περιοδικό Διατροφικών Διαταραχών (Journal of Eating Disorders). Οι 51 γυναίκες που έλαβαν μέρος στη μελέτη ανέφεραν πως τόσο η ήρεμη μουσική πιάνου καθώς και η ποπ μουσική βελτίωσαν τη διάθεσή τους κατά τη διάρκεια των γευμάτων, διαδικασία συχνά αγχωτική για άτομα με διατροφικές διαταραχές.

Διαιτολόγοι που παρακολούθησαν τους ασθενείς ανέφεραν επίσης πως οι ασθενείς έδειξαν βελτιωμένη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γευμάτων (αφήνοντας λιγότερο φαγητό στο πιάτο και εκτελώντας λιγότερες διατροφικές ‘τελετουργίες’) όταν έπαιζε ήρεμη μουσική.

‘Πιάνοντας τον ρυθμό’

Νέα έρευνα στην Ιταλία εξέτασε την ιδιαίτερη επίδραση του ρυθμού, ανεξάρτητα από το είδος της μουσικής, την ένταση ή άλλους παράγοντες. Οι ερευνητές επέλεξαν να απομονώσουν αυτό το κομμάτι επειδή, όπως γράφουν και οι ίδιοι, «ανάμεσα στις διάφορες τεχνικές μεταβλητές, ο ρυθμός της μουσικής είναι αυτό που φαίνεται να επηρεάζει τη διατροφική συμπεριφορά περισσότερο, επηρεάζοντας την ταχύτητα με την οποία τρώει και πίνει κανείς όπως επίσης και τη διάρκεια του γεύματος».

Ο κος Μιλιαβάντα και οι ερευνητές του μοίρασαν τυχαία 124 εξεταζόμενους σε δύο ομάδες: μια που άκουγε μουσική με γρήγορο ρυθμό στους 145 χτύπους ανά λεπτό (BPM) και σε άλλη μια που άκουγε μουσική με ρυθμό 85 χτύπους ανά λεπτό, ενώ έτρωγαν φοκάτσα.

Παρατήρησαν τη συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια του γεύματος αναλύοντας το βίντεο που κατέγραψαν, μετρώντας τα υπολείμματα στο πιάτο και δίνοντας τους ένα ερωτηματολόγιο.

Αυτοί που άκουγαν τη μουσική με τον γρήγορο ρυθμό ανέφεραν πως ένιωθαν πιο «δραστήριοι, γεμάτοι ενέργεια και ενθουσιώδεις» από αυτούς που άκουγαν την πιο αργή μουσική. Αυτοί στην ομάδα με την πιο αργή μουσική ανέφεραν πως ένιωθαν πιο «ήρεμοι και γαλήνιοι» σε σχέση με την άλλη ομάδα.

Οι ερευνητές βρήκαν πως εκτός του ότι ένιωθαν πιο ήρεμοι, αυτοί που άκουγαν την πιο αργή μουσική πήραν τον χρόνο τους για να φάνε και να μασήσουν την τροφή τους πιο διεξοδικά από αυτούς που άκουγαν τη γρήγορη μουσική. Αυτό, γράφουν οι ερευνητές, «επιβεβαιώνει την επίδραση του ρυθμού της μουσικής στη διατροφική συμπεριφορά».

Αναφέρουν πως «συγκεκριμένα, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η μουσική με αργό ρυθμό μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των μασημάτων και της διάρκεια της μάσησης». Η μάσηση της τροφής, που συχνά παραβλέπεται ως μέρος μιας υγιούς διατροφικής διαδικασίας, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της πέψης. Βοηθάει στην αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών και ακόμη και στην υγεία του εγκεφάλου, σύμφωνα με ερευνητές.

Αντιθέτως, καθώς ο ρυθμός της μουσικής αυξάνεται, φαίνεται να αυξάνεται και η κατανάλωση της τροφής από τους εξεταζόμενους ενώ μειώνεται ο χρόνος που απαιτείται για να καταναλωθεί αυτή. Ωστόσο, δεν υπήρξε διαφορά στον συνολικό όγκο τροφής που καταναλώθηκε στις δύο ομάδες.

Το να μασάμε την τροφή πιο αργά και διεξοδικά – αυξάνοντας έτσι τον χρόνο του γεύματος – επηρεάζει το πόσο γρήγορα αισθανόμαστε «γεμάτοι» ή ικανοποιημένοι, και ίσως είναι μια καλή μέθοδος για απώλεια βάρους.

Όπως το έθεσαν και οι ερευνητές, «ο μεγαλύτερος χρόνος παραμονής της τροφής στο στόμα λόγω της μάσησης επιτρέπει στις αισθητηριακές ιδιότητες της τροφής να αλληλεπιδράσουν με τους αισθητήριους δέκτες, ενεργώντας ως αισθητήρια σινιάλα σχετικά με τον κορεσμό». Το αίσθημα του κορεσμού μειώνει το αίσθημα της πείνας ύστερα από ένα γεύμα και μπορεί να εμποδίσει την υπερκατανάλωση τροφής στο επόμενο γεύμα, σημείωσαν, οδηγώντας σε βελτιωμένες διατροφικές συνήθειες που θα διατηρηθούν σε βάθος χρόνου.

Της Susan C. Olmstead

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Διαλειμματική νηστεία: Ένα όπλο κατά του καρκίνου του ήπατος

Νέα έρευνα αναφέρει πως η διαλειμματική νηστεία μπορεί να προστατεύσει από τη φλεγμονή και τον καρκίνο του ήπατος.

Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από το Γερμανικό Κέντρο Έρευνας Καρκίνου και το Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν και δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, στοχεύει στην κατανόηση των επιπτώσεων της διαλειμματικής νηστείας στο ήπαρ. Οι ερευνητές βρήκαν πως η νηστεία μπορεί να μειώσει την πρόοδο μη αλκοολικής λιπώδους νόσος του ήπατος (NAFLD), πρόδρομο της χρόνιας ηπατικής φλεγμονής και του καρκίνου του ήπατος.

Επεξήγηση των αποτελεσμάτων

Το πείραμα βασίστηκε στην εφαρμογή νηστείας σε ποντίκια με προϋπάρχουσα φλεγμονή στο ήπαρ. Βρήκαν πως, ύστερα από τέσσερεις μήνες διαλειμματικής νηστείας, τα ποντίκια έδειξαν βελτίωση στην λειτουργία του ήπατος, λιγότερο λίπος σε αυτό, μειωμένη κυστική ίνωση και λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος μελλοντικά.

Εφαρμόστηκε μια δίαιτα νηστείας 5:2, όπου τα ποντίκια έκαναν νηστεία για δύο ημέρες και ύστερα μπορούσαν να καταναλώσουν όσες θερμίδες ήθελαν για τις ακόλουθες πέντε ημέρες. Ο κύκλος έπειτα επαναλήφθηκε για τέσσερεις μήνες, μέχρι την ολοκλήρωση της μελέτης.

Η υγεία είναι σημαντική

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης δύο πρωτεΐνες (γνωστές ως PPAR-άλφα και PCK1) στα ηπατικά κύτταρα που φαίνεται να συμβάλουν στα προληπτικά αποτελέσματα της διαλειμματικής νηστείας. Η μελέτη υποστηρίζει την έρευνα του Μαρτίου η οποία αναφέρει πως η νηστεία μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στη συνολική υγεία.

«Τα πρόσφατα χρόνια, οι έρευνες για τον θερμιδικό περιορισμό και τη νηστεία εμφανίζουν πολλά οφέλη για την υγεία, περιλαμβάνοντας και την πρόληψη του καρκίνου. Είναι ευρέως γνωστό πως μεταβολικοί παράγοντες όπως τα υψηλά επίπεδα της ινσουλίνης και το σάκχαρο στο αίμα αυξάνουν τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού», αναφέρει ο  Δρ Φρανσίσκο Κοντρέρας στους Epoch Times μέσω email. Ο Δρ Κοντρέρας είναι πιστοποιημένος ογκολόγος με ασθενείς στην Καλιφόρνια και το Μεξικό.

«Η διαλειμματική νηστεία έχει αποδειχθεί πως μειώνει αυτούς τους παράγοντες, όπως επίσης μειώνει και τον κίνδυνο επανεμφάνισης αυτών μετά τη θεραπεία. Ασθενείς που έκαναν διαλειμματική νηστεία κατά τη διάρκεια της θεραπείας βίωσαν ανακούφιση από τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας και της κυτταροτοξικότητας με σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους.»

Τι είναι διαλειμματική νηστεία;

Διαλειμματική νηστεία είναι μια μέθοδος διατροφής με εναλλαγή περιόδων λήψης και αποχής της τροφής. Οι περισσότεροι το κάνουν για λόγους υγείας και οι έρευνες υποστηρίζουν πως αυτός είναι ένας καλός τρόπος διαχείρισης του βάρους και κάποιων ασθενειών, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.

«Κατά τη διάρκεια της νηστείας, το σώμα χρησιμοποιεί κετόνες, οι οποίες προέρχονται από τα αποθέματα λίπους (τριγλυκερίδια). Αυτές όμως λειτουργούν ως κάτι παραπάνω από καύσιμο. Ρυθμίζουν την έκφραση πολλών πρωτεϊνών και μορίων που ανταλλάσσουν σήματα μεταξύ των κυττάρων», είπε η Δρ Κάρολιν Γουόκερ στους Epoch Times μέσω email. Η Δρ Γουόκερ είναι πιστοποιημένη γαστρεντερολόγος με έδρα το Ντέντον στο Τέξας. «Πιστεύουμε πως μέσω αυτών των μορίων έχει η διαλειμματική νηστεία επιδρά στην ανάπτυξη και την ελαστικότητα των κυττάρων, στην αναδόμηση των ιστών, στη μειωμένη έκθεση ινσουλίνης και στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, στο μειωμένο προφίλ των λιπιδίων, στη βελτίωση της πίεσης και ακόμη και στη βελτίωση των συμπτωμάτων του άσθματος.»

Σύμφωνα με τον Δρα Κοντρέρας, κάποια από τα άλλα οφέλη της μείωσης της πρόσληψης τροφής, είτε μέσω μείωσης της ποσότητας είτε μέσω νηστείας, περιλαμβάνουν:

  • Απώλεια βάρους
  • Αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη
  • Βελτιωμένο ανοσοποιητικό
  • Αποτοξίνωση
  • Μειωμένη χοληστερίνη
  • Βελτίωση της υγείας της καρδιάς

Τα παραπάνω οφέλη μπορούν δυνητικά να αποτρέψουν χρόνιες παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης Τύπου 2, παθήσεις της καρδιάς, νευροεκφυλιστικές διαταραχές, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και ο καρκίνος.

Παρότι υπάρχουν αρκετοί μέθοδοι διαλειμματικής νηστείας για να επιλέξει κανείς, γενικά καλό είναι να μην μένουμε νηστικοί για περισσότερες από 24 ώρες, καθώς συχνά αυτό προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό. Έρευνες σχετικά με τη μακροχρόνια αποτελεσματικότητα της διαλειμματικής νηστείας έχει επίσης μεικτά αποτελέσματα, με μια έρευνα του Ιανουαρίου του 2023 να δείχνει πως δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία πως η διαλειμματική νηστεία επηρεάζει την μακροχρόνια απώλεια βάρους.

Επιπλέον, καλό είναι να θυμόμαστε πως η διαλειμματική νηστεία δεν είναι η καλύτερη διατροφική επιλογή για όλους και μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε άτομα με ορισμένες παθήσεις.

«Οι ασθενείς θα πρέπει πάντα να μιλάνε με τον θεράποντα ιατρό τους προτού ξεκινήσουν διαλειμματική νηστεία. Ενδεχομένως να μην είναι κατάλληλη για αυτούς με διαβήτη τύπου 1, ιστορικό τροφικών διαταραχών, έγκυες ή γυναίκες που θηλάζουν (ή που προσπαθούν να μείνουν έγκυες) ή που λαμβάνουν αντιπηκτικά όπως βαρφαρίνη», συστήνει η Δρ Γουόκερ.

Άτομα με κίνδυνο ανάπτυξης ηπατικής φλεγμονής ή καρκίνου

Η πιο συνηθισμένη πάθηση ήπατος παγκοσμίως είναι γνωστή ως μη αλκοολική λιπώδη νόσος του ήπατος. Εκτιμάται πως το 24% όλων των ενηλίκων και σχεδόν το 10% των παιδιών στις ΗΠΑ πάσχουν από αυτήν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή αυτού, γνωστή και ως στεατοηπατίτιδα, όπως εξηγεί και ο Δρ Κοντρέρας:

«Δεν τίθεται το ερώτημα πως οι διατροφικές συνήθειες της γενιάς μας είναι βασικός παράγοντας των μεταβολικών διαταραχών που προκαλούνται από την παχυσαρκία, και το ήπαρ είναι το όργανο που επηρεάζεται περισσότερο. Η  μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος βρίσκεται σε άνοδο παγκοσμίως. Είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση η οποία μπορεί να μετατραπεί σε στεατοηπατίτιδα και κίρρωση, η οποία εν συνεχεία μπορεί να προκαλέσει ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, μια από τις πιο επιθετικές μορφές κακοήθειας και ο πιο γρήγορα ανερχόμενος καρκίνος στις ΗΠΑ.»

Σύμφωνα με τη Δρα Γουόκερ, η ομάδα των ατόμων που βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης NAFLD περιλαμβάνει όσους έχουν:

  • Μεταβολικό σύνδρομο
  • Κοιλιακή παχυσαρκία (προσδιορίζεται ως έχοντας περιφέρεια ίση ή μεγαλύτερη από 100cm για τους άντρες και 90cm για τις γυναίκες)
  • Υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων
  • Χαμηλά επίπεδα χοληστερόλης HDL
  • Υψηλή πίεση
  • Υψηλά επίπεδα σακχάρου νηστείας στο αίμα
  • Ηπατίτιδα Β ή Γ
  • Βαριά χρήση αλκοόλ

Πέρα από προϋπάρχουσες παθήσεις, τα γονίδια και η διατροφή επίσης επηρεάζουν τις πιθανότητες εμφάνισης NAFLD. Επιστήμονες μελετούν επίσης πως η φυσική χλωρίδα του εντέρου μπορεί να έχει αντίκτυπο στο NAFLD και έχουν ήδη ανακαλύψει διαφορές στο μικροβίωμα ανθρώπων με  NAFLD, σε αντίθεση με όσους δεν πάσχουν από τη νόσο.

Ευκαιρίες για μελλοντική έρευνα

Παρόλο που η έρευνα είναι πολλά υποσχόμενη, οι ερευνητές αποδέχονται το γεγονός ότι επειδή η έρευνα διεξήχθη σε ποντίκια δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε με σαφήνεια αν η διαλειμματική νηστεία θα είχε τα ίδια αποτελέσματα στους ανθρώπους. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι πολλά υποσχόμενα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις της διαλειμματικής νηστείας ως εργαλείο πρόληψης για τους ανθρώπους.

Πέρα από αυτό, η Δρ Γουόκερ αισθάνεται πως υπάρχει μια σημαντική  ευκαιρία στο μέλλον να συγκρίνουν ομάδες μελέτης που ακολούθησαν τη μέθοδο νηστείας 5:2 με άλλες ομάδες που ακολούθησαν διαφορετικές διατροφικές αγωγές.

«Πιστεύω πως θα μπορούσαν να προσδώσουν αξία στην εργασία τους με το να έχουν μια ελεγχόμενη ομάδα ποντικιών που έχασαν βάρος με άλλου είδους έλεγχο της διατροφής. Αυτό θα πρόσθετε αξία, συγκεκριμένα στην υπόθεση ότι η νηστεία συγκεκριμένα ευθύνεται για τις αλλαγές στην κυτταρική ίνωση», λέει η Δρ Γουόκερ.

Της Ayla Roberts

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Αλμυρή τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα

Τα καρότα σοταρισμένα σε βούτυρο με λίγο μέλι είναι πάντα νόστιμα, αλλά όταν προσθέτουμε βαλσαμικό ξύδι, λίγο κατσικίσιο τυρί και τα τυλίγουμε σφιχτά μέσα σε σφολιάτα, γίνονται κάτι το ιδιαίτερο.

Αυτό το πιάτο ταξινομείται συνήθως ως ορεκτικό και πράγματι, αυτή η ταρτίνα, κομμένη σε λεπτές φέτες, είναι ιδανική για γιορτές.

Χρησιμοποιήστε ένα μάτσο καρότα και ένα ολόκληρο πακέτο φρέσκο ​​κατσικίσιο τυρί. Μην ξεχάσετε το αλάτι ως τελευταία πινελιά: αναδεικνύει τη γεύση των καρότων.

Η τάρτα καρότου σερβίρεται καλύτερα ζεστή. Αν τη φτιάξετε νωρίτερα, αφήστε τη στο ταψί και ζεστάνετέ την ελαφρά στον φούρνο πριν τη μεταφέρετε σε πιατέλα.

Τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα (4-6 μερίδες)

Για την πίτα

– 450 γραμμάρια ψιλοκομμένα καρότα, ξεφλουδισμένα

– 3 κουταλιές της σούπας βούτυρο

– 2 κουταλιές της σούπας μέλι

– 1 ½ κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο αλάτι (κόσερ)

— Πολύ φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 1 κουταλάκι του γλυκού φύλλα φρέσκου θυμαριού

– 3 κουταλιές της σούπας βαλσαμικό ξύδι

— 1 φύλλο σφολιάτας

– Περίπου 60 γραμμάρια κατσικίσιο τυρί, κομμένο σε λεπτές φέτες ή κομμένο σε κομμάτια

— Νιφάδες θαλασσινού αλατιού για γαρνίρισμα

Για τη σαλάτα

– 1 μικρή σκελίδα σκόρδο

— Περίπου 30 γραμμάρια τυρί παρμεζάνα ή πεκορίνο, τριμμένο

– ½ φλιτζάνι αλατισμένα φιστίκια Αιγίνης

— Ακατέργαστο αλάτι (κόσερ) και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 2 κουταλιές της σούπας ξύδι από λευκό κρασί (για γεύση)

– ½ κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα Dijon ή περισσότερο (για γεύση)

– 6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

– 4 χούφτες φύλλα μαρουλιού, πλυμένα και στεγνωμένα

Προετοιμασία

Προθερμάνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου. Στρώστε ένα στρογγυλό ταψί για πίτα 23 εκ. με λαδόκολλα.

Το πιάτο σερβίρεται καλύτερα ζεστό. Αφήστε το στη φόρμα και ζεστάνετε ελαφρά στο φούρνο λίγο πριν το μεταφέρετε σε πιατέλα.

Αν τα καρότα είναι πολύ λεπτά, τα κόβουμε στη μέση κατά μήκος. Αν είναι πιο χοντρά από 1,5 εκ. τα κόβουμε κατά μήκος σε τέταρτα.

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεστάνετε το βούτυρο και το μέλι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να αναβράσει το μείγμα. Προσθέστε τα καρότα, αλάτι, πιπέρι και το θυμάρι και ανακατέψτε. Καλύψτε, μειώστε τη φωτιά σε μέτρια και μαγειρέψτε για 10-12 λεπτά ή μέχρι να ψηθούν τα καρότα. Ελέγχετε περιοδικά για να βεβαιωθείτε ότι μαγειρεύονται ομοιόμορφα. Εάν χρειαστεί, χαμηλώστε ελαφρά τη φωτιά.

Με κλειστό το καπάκι, δυναμώστε τη φωτιά για να εξατμιστεί το μεγαλύτερο μέρος του υγρού. Προσθέστε το ξύδι και μαγειρέψτε για άλλα 2 λεπτά, γυρίζοντας τα καρότα προσεκτικά στη σάλτσα για να μην σπάσουν. Μεταφέρετε τα καρότα και το χυμό στο έτοιμο τηγάνι. Απλώστε ομοιόμορφα στον πάτο.

Σε μια αλευρωμένη σανίδα ανοίγουμε τη σφολιάτα σε κύκλο 25 εκ. Τοποθετήστε τις φέτες κατσικίσιου τυριού πάνω από τα καρότα σε ένα τηγάνι και τη ζύμη πάνω από τα καρότα, διπλώστε τις άκρες της ζύμης γύρω γύρω και κόψτε μια τρύπα στο κέντρο.

Ψήστε για 25-30 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει η ζύμη.

Όσο ψήνεται η τάρτα, ετοιμάστε τη σαλάτα

Σε ένα ξύλο κοπής ψιλοκόψτε το σκόρδο, προσθέστε την παρμεζάνα και τα φιστίκια Αιγίνης και συνεχίστε να ψιλοκόβετε μέχρι το μείγμα να γίνει θρύμματα. Μεταφέρετε σε ένα μικρό μπολ, αλατοπιπερώστε και αφήστε στην άκρη.

Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπήστε το ξύδι και τη μουστάρδα και προσθέστε σταδιακά το ελαιόλαδο, ανακατεύοντας συνεχώς. Αλατοπιπερώστε. Δοκιμάστε το ντρέσινγκ και προσθέστε περισσότερο ξύδι ή μουστάρδα αν χρειάζεται. Τοποθετήστε από πάνω φύλλα μαρουλιού, αλλά μην τα ανακατέψετε ακόμα.

Βγάλτε την τάρτα από το φούρνο και αφήστε τη να ξεκουραστεί για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, περάστε ένα μαχαίρι γύρω από τις άκρες και αναποδογυρίστε τη σε μια πιατέλα. Αφαιρέστε τη λαδόκολλα και ρίξτε τους χυμούς που έχουν μείνει στο ταψί πάνω στην πίτα. Γαρνίρετε την πίτα με φύλλα θυμαριού, αν θέλετε, και πασπαλίστε με αλάτι.

Όταν είναι ώρα να σερβίρετε τη σαλάτα, πλύντε τα χέρια σας και περιχύστε τη σαλάτα με το dressing, καλύπτοντας ομοιόμορφα κάθε φύλλο.

Σε μια πιατέλα σερβιρίσματος βάλτε μια στρώση φύλλων, πασπαλίστε τα ελαφρά με το μείγμα των φιστικιών και αλατοπιπερώστε.

Κόψτε την τάρτα  καρότου σε φέτες με ένα οδοντωτό μαχαίρι και σερβίρετε μαζί με σαλάτα.

Του Deb Perelman

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

 

Συμβουλές για την καταπολέμηση του καρκίνου και 7 διατροφικές αρχές από έναν ειδικό

Καθώς ο καρκίνος συνδέεται όχι μόνο με τα γονίδια, αλλά και με παράγοντες της καθημερινότητας, όπως οι διατροφικές συνήθειες, τι είδους δίαιτα μπορεί να συμβάλει στη μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου; Ο Δρ Τσανγκ Τσιν-τσιεν, ειδικός στον καρκίνο του μαστού από την Ταϊβάν, αποκαλύπτει τους κυριότερους παράγοντες που σχετίζονται με την ανάπτυξη του καρκίνου και τις επτά αντικαρκινικές διατροφικές αρχές στο πρόγραμμα των Epoch Times «Φροντίδα Υγείας» (“Health Nourishment”).

Ο καρκίνος είναι στενά συνδεδεμένος με τις συνήθειες κάποιου, τον τρόπο ζωής και το περιβάλλον, όπως για παράδειγμα την ώρα που πάει για ύπνο, την άσκηση και τη δίαιτα. Ο Δρ Τσανγκ αναφέρει πως από τη στιγμή που ο οισοφάγος, το στομάχι, το λεπτό έντερο και το παχύ έντερο έρχονται σε άμεση επαφή με την τροφή, το είδος της τροφής που καταναλώνουμε, η ποσότητα αυτής, η επεξεργασία που έχει υποστεί και ο τρόπος με τον οποίο έχει μαγειρευτεί έχουν αντίκτυπο στον καρκίνο.

Καρκίνος και διατροφή

Ο Δρ Τσανγκ έδωσε μερικά παραδείγματα σχετικά με το πώς συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες μπορεί να προάγουν διάφορα είδη καρκίνου:

  • Οισοφαγικός: σχετίζεται με παραζεσταμένα, μαριναρισμένα για μεγάλο διάστημα ή υπερβολικά αλμυρά φαγητά. Σε ορισμένες περιοχές, οι άνθρωποι προτιμούν το καυτό φαγητό, για να αντισταθμίσουν τον κρύο καιρό και τείνουν να προσθέτουν περισσότερο αλάτι ή άλλα συστατικά για να διατηρήσουν το φαγητό. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του οισοφάγου για κάποιους.
  • Γαστρικός: σχετίζεται με επεξεργασμένα φαγητά ή φαγητά που περιέχουν συντηρητικά και πρόσθετα.
  • Παχέος εντέρου: σχετίζεται με την έλλειψη λαχανικών και φρούτων στη δίαιτα κάποιου, με το λιπαρό κρέας, με τα επεξεργασμένα τρόφιμα με άμυλο και με το αλκοόλ.
  • Στήθους: σχετίζεται με χημικά που διαταράσσουν το ενδοκρινολογικό σύστημα, όπως οι πλαστικοποιητές και τα φυτοφάρμακα.
  • Πνεύμονα: σχετίζεται με το κάπνισμα, την υπερβολική χρήση αλκοόλ και την ανεπαρκή λήψη βιταμίνης B.
  • Παγκρέατος: σχετίζεται με την υπερβολική λήψη ζάχαρης.

Επτά αντικαρκινικές διατροφικές αρχές

Για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, ο Δρ Τσανγκ πιστεύει ότι οι επτά ακόλουθες διατροφικές αρχές χρήζουν προσοχής:

  1. Καταναλώστε αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις τροφές: Να επιλέγονται φαγητά που μπορούν να εξαλείψουν τις ελεύθερες ρίζες και να καταπολεμήσουν τις φλεγμονές, όπως το κουνουπίδι, οι ελιές ή τα πράσινα λαχανικά.
  2. Γεμίστε το πιάτο σας με χρώματα: Τα πολύχρωμα τρόφιμα περιέχουν διάφορα φυτοχημικά. Ο Δρ Τσανγκ προτείνει μια «δίαιτα ουράνιο τόξο», δηλαδή την κατανάλωση τροφίμων με ποικίλα χρώματα για τη θρέψη του σώματος με μια ευρεία ποικιλία θρεπτικών συστατικών.
  3. Επιλέξτε οργανικά τρόφιμα: Ο Δρ Τσανγκ προτείνει την κατανάλωση μη επεξεργασμένων τροφών, όπως τα σιτηρά, τα λαχανικά και τα φρούτα. Αυτές οι τροφές συγκρατούν πιο πολλά θρεπτικά συστατικά και έχουν πιο φυσική γεύση.
  4. Αποφύγετε το τηγάνισμα και το μαγείρεμα σε υψηλές θερμοκρασίες: Το ακρυλαμίδιο, μια επικίνδυνη χημική ουσία, μπορεί να παραχθεί όταν μαγειρεύουμε ή ψήνουμε το φαγητό σε υψηλές θερμοκρασίες. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι τα αυξημένα επίπεδα ακρυλαμιδίου είναι καρκινογόνα, που σημαίνει ότι μπορεί να έχουν επίπτωση και στους ανθρώπους. Επιπλέον, υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τις πρωτεΐνες και επηρεάζουν την θρεπτική αξία της τροφής.
  5. Απαρνηθείτε τα συντηρητικά: Τα χημικά στα συντηρητικά, όπως τα νιτρικά άλατα, που προστίθενται στο μπέικον, το ζαμπόν, τα σνακ κλπ, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης  καρκίνου.
  6. Αποφύγετε τα μαριναρισμένα προϊόντα: Συντηρητικά όπως το νιτρικό άλας προστίθενται στα μαριναρισμένα προϊόντα κατά την παραγωγή τους.
  7. Πείτε όχι στις χρωστικές ουσίες: Πρόσθετα όπως οι χρωστικές τροφίμων έχουν βρεθεί να έχουν τοξική επίδραση σε διάφορους οργανισμούς.

Διαχείριση βάρους: Ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρόληψη του καρκίνου

Ο Δρ Τσανγκ ανέφερε πως άλλος ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρόληψη του καρκίνου είναι η διαχείριση της παχυσαρκίας. Το παραπανίσιο λίπος αυξάνει τη φλεγμονή και μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο.

Έρευνες έχουν δείξει πως το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο τουλάχιστον 13 ειδών καρκίνου, περιλαμβανομένου του καρκίνου του θυρεοειδούς, του οισοφάγου, του στήθους, του ήπατος και του παχέος εντέρου.

Για να μειώσετε το λίπος σας, ο Δρ Τσανγκ προτείνει την εφαρμογή των ακόλουθων συνηθειών:

  • Κόψτε τα βραδινά τσιμπολογήματα: Αποφύγετε να τρώτε πριν τον ύπνο. Δειπνήστε τουλάχιστον τρεις ώρες πριν ξαπλώσετε.
  • Μην τρώτε περισσότερο από όσο πρέπει: Κάποιοι τρώνε από συνήθεια ή όταν είναι αγχωμένοι ή αναστατωμένοι, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία περιττού λίπους.
  • Μην βιάζεστε: Να μασάτε όσο το δυνατόν πιο αργά. Έτσι, θα αισθανθείτε γεμάτοι νωρίτερα και θα αποφύγετε την υπερβολική λήψη τροφής.

Σημαντικά στοιχεία άσκησης για την καταπολέμηση του καρκίνου

Η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση του καρκίνου. Ο Δρ Τσανγκ υποστηρίζει πως η άσκηση μπορεί να κάψει τις επιπλέον θερμίδες, να μειώσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και να βελτιώσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Δίνει έμφαση σε ασκήσεις ευλυγισίας που βοηθούν το σώμα να αποκαταστήσει την ισορροπία του, σε ασκήσεις αντοχής που αυξάνουν τη μυϊκή μάζα και σε αερόβιες ασκήσεις που ενισχύουν την καρδιοπνευμονική λειτουργία. Όλες αξίζουν τον κόπο.

Ο Δρ Τσανγκ συνιστά να ασκείται κανείς για 20 με 30 λεπτά την ημέρα. Μεγάλη σημασία έδωσε στο να παραμένετε παρόντες και συγκεντρωμένοι κατά τη διάρκεια της άσκησης. Βοηθάει, επίσης, στο να ξεφεύγετε από τις έγνοιες της καθημερινότητας και να είστε πιο χαλαροί.

Της Amber Yang

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

Μπέργκερ χωρίς ψωμί (κέτο)

Η κετογονική διατροφή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη διατροφική τάση των ημερών. Είναι μια δίαιτα η οποία γίνεται όλο και πιο γνωστή, κερδίζει υποστηρικτές και είναι αρκετά αποτελεσματική. Φυσικά, χρειάζεται προσοχή!

Η κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα αποκλεισμού μιας ολόκληρης ομάδας τροφίμων και συγκεκριμένα των υδατανθράκων. Περιέχει συνήθως λιγότερα από 50 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως και ενεργοποιεί τη βιοχημική διαδικασία της κέτωσης. Η κέτωση αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια στροφή του μεταβολισμού προς το αποθηκευμένο λίπος, παράγοντας τα κετονικά σώματα (εξ ου και η ονομασία της διατροφής) τα οποία έχουν ανορεξιογόνο επίδραση. Συνεπώς πρόκειται για μια διατροφή η οποία είναι πολύ αποτελεσματική στην καύση λίπους και παράλληλα συμβάλλει στο να μην υπάρχει έντονο το αίσθημα της πείνας.

Σημαντικά σημεία μίας κετογονικής δίαιτας

  1. Πρέπει να σχεδιάζεται πάντα από κάποιον ειδικό.

  1. Πρέπει η εξέλιξη της να παρακολουθείται από κάποιον ειδικό.

  1. Να γίνεται για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

  1. Χρειάζεται αυξημένη κατανάλωση υγρών.

  1. Δεν πρέπει να περιορίζεται υπερβολικά το αλάτι όσο εφαρμόζεται η κετογονική διατροφή.

  1. Χρειάζεται να συνοδεύεται με τη λήψη κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής όπως το μαγνήσιο.

  1. Δεν πρέπει να εφαρμόζεται από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων, όπως άτομα με διαταραχές λήψης τροφής, εγκυμονούσες, διαβητικοί τύπου Α κ.ά.

Μία εύκολη και γρήγορη συνταγή χωρίς υδατάνθρακες είναι η παρακάτω:

Μπέργκερ χωρίς ψωμί  

Χρόνος ετοιμασίας: 30΄

Υλικά (1 μερίδα)

Για τα μπιφτέκια 

  • 200 γρ κιμά μοσχαρίσιο

  • 1 κ.σ. ελαιόλαδο

  • ό,τι μπαχαρικά θέλουμε και αλάτι

Λοιπά υλικά

  • 4 μανιτάρια πορτομπέλο

  • 1 φύλλο μαρούλι

  • Λίγη ρόκα

  • 2 στρογγυλές φέτες ντομάτας

  • 2 φέτες τυρί

  • Μουστάρδα

  • Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά του κιμά και ζυμώνουμε καλά. Χωρίζουμε σε 2 μπιφτεκάκια και τα πιέζουμε να γίνουν πλατσουκωτά. Τα βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά.

2. Σε ένα ίσιο τηγάνι βάζουμε 1 κ.σ. ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα μανιτάρια χωρίς το κοτσάνι από την κάτω πλευρά για 5 λεπτά, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και μετά τα γυρνάμε. Το κάνουμε αυτό μέχρι να μαλακώσουν και να ψηθούν καλά. Τα βγάζουμε από το τηγάνι και βάζουμε πάνω τους το μαρούλι.

3. Αφού έχουμε έτοιμα και όλα τα μπαχαρικά, βάζουμε στο ίδιο τηγάνι σε μέτρια φωτιά τα μπιφτέκια χωρίς λάδι, αφού θα βγάλουν το δικό τους, Τα ψήνουμε πρώτα από την μία και μετά από την άλλη πλευρά, μέχρι να ψηθούν καλά. Στο τέλος, βάζουμε πάνω τους τις φέτες τυρί. Μόλις λιώσει, βάζουμε το μπιφτέκι πάνω στο μανιτάρι.

4. Πάνω από το μπιφτέκι, βάζουμε μουστάρδα, μετά ντομάτα και τέλος τη ρόκα, και αλατοπιπερώνουμε όπου χρειάζεται.

Καλή σας όρεξη!

Η συνταγή είναι της Γιώτας Μουδράκη (cookpad)

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Η νέα κουλτούρα της «αντι-δίαιτας» και της άρσης κάθε διατροφικού περιορισμού

Σύμφωνα με μελέτες στις ΗΠΑ, οι περισσότεροι Αμερικανοί είναι μεταβολικά μη υγιείς. Στην πραγματικότητα, μόνο ένας στους οκτώ πληροί τα κριτήρια για έναν υγιή μεταβολισμό. Ερευνητές αναφέρουν το ποσοστό ως «επικίνδυνα χαμηλό» και συμφωνώ με αυτό. Ως ιατρός Λειτουργικής Ιατρικής, το βλέπω αυτό στον κόσμο καθημερινά.

Ακόμη χειρότερα, βλέπω τις επιπτώσεις που έχει συχνά στην υγεία ένας κακός μεταβολισμός, συμπεριλαμβάνοντας την κόπωση, την αποκαλούμενη «εγκεφαλική ομίχλη», τη στειρότητα, τα προβλήματα με την πέψη και τη χώνεψη, τα ορμονολογικά θέματα, τα δερματικά προβλήματα και τη χαμηλή λίμπιντο. Απλά και μόνο επειδή κάτι είναι κοινό δεν σημαίνει ότι είναι και φυσιολογικό.

Παρ’ όλα αυτά, το κίνημα της «αντι-δίαιτας» είναι πιο έντονο και πιο κυρίαρχο από ποτέ, αντιδρώντας στην τοξική κουλτούρα της δίαιτας με ακραίο τρόπο μέσω της προτροπής για απόλαυση δίχως όρια, χωρίς να δίνει βάση στην αξία της ορθής διατροφής και της πραγματικής υγείας.

Το φαινόμενο της αντι-δίαιτας

Όπως πολλές μόδες που καταλήγουν να το παρατραβάνε, το κίνημα της αντι-δίαιτας ξεκίνησε με καλές προθέσεις. Οι διαιτητικές πρακτικές που εφαρμόζονταν 10, 20 ή 30-κάτι χρόνια πριν στηρίζονταν στην ντροπή και τους υπερβολικούς περιορισμούς  και σπάνια λάμβαναν υπ’ όψιν τη σωστή διατροφή. Έδιναν περισσότερη έμφαση στη μείωση των θερμίδων, τον περιορισμό των τροφών και την έντονη και υπερβολική άσκηση. Σαν να μην έφτανε αυτό, στην κοινωνία υπήρχε και η χυδαία κριτική ενάντια στα άτομα που πάλευαν να διατηρήσουν το σωματικό τους βάρος σε υγιή επίπεδα.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν χιλιάδες περιπτώσεις ανά τον κόσμο, συμφωνώ απόλυτα με το γεγονός ότι για να ‘ανθίσει’ κανείς νοητικά και σωματικά, δεν πρέπει να υπάρχει ντροπή, υπερβολικοί περιορισμοί ή ανθυγιεινές εμμονές. Για να επιτευχθεί η πραγματική υγεία, πρέπει όλοι μας να αισθανόμαστε πλήρως υποστηριγμένοι, μέσω φροντίδας και τροφής, σε νου και σώμα.

Ωστόσο, αντί να εξετάσουμε μια ρύθμιση στη διατροφή και τον τρόπο ζωής βασισμένη στην επιστήμη, το σημερινό μήνυμα της αντι-δίαιτας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστηρίζει πως «δεν υπάρχει κακή τροφή» και πως η διαίσθησή μας αρκεί για να [μας καθοδηγήσει πώς να] τρώμε καλά.

Παρόλο που θα ήθελα να ισχύει η παραπάνω θέση και πράγματι να αρκούσαν η συλλογική και η προσωπική μας διαίσθηση ώστε η διατροφή μας να συντελεί στη διατήρηση της υγείας μας στο βέλτιστο επίπεδο, ο μέσος άνθρωπος αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια προς αυτή την κατεύθυνση, όπως δείχνουν και τα στοιχεία των ερευνών για τη μεταβολική υγεία των Αμερικανών.

Η «ευεξία» της αντι-δίαιτας είναι εξίσου τοξική ή και πιθανώς πιο τοξική από την κουλτούρα της δίαιτας. Τα ακραία στοιχεία του «κινήματος της αποδοχής του σωματότυπου» (body positivity movement), της «υγείας σε κάθε μέγεθος» και της «κουλτούρας της αντι-δίαιτας» αγνοούν τη βασική διατροφική επιστήμη και στηρίζονται στην ενεργοποίηση (enabling) και τη δημόσια έκφραση των ‘σωστών’ απόψεων (virtue signaling).

Η αύξηση των προβλημάτων του μεταβολισμού και των αυτοάνοσων

Με σχεδόν 50 εκατομμύρια Αμερικανούς να έχουν διαγνωσθεί με κάποιου είδους αυτοάνοση κατάσταση και εκατομμύρια άλλους να βρίσκονται εντός του φάσματος αυτοάνοσου/φλεγμονής, τίθεται το ερώτημα: Γιατί;

Η συντριπτική πλειοψηφία των καταστάσεων της υγείας του μεταβολισμού προέρχονται, τουλάχιστον εν μέρη αν όχι εξ’ ολοκλήρου, σε πολλές περιπτώσεις, από τα φαγητά που τρώμε ή δεν τρώμε. Λέγοντας πως «δεν υπάρχει κακό φαγητό», σκόπιμα παραγνωρίζουμε την κύρια αιτία αρρώστιας για εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι ανακριβές.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών, το 80% αυτών που πάσχουν από ασθένειες του μεταβολισμού τους δεν το γνωρίζουν καν.

Κι όμως, σύμφωνα με τους «διαιτολόγους της αντι-δίαιτας», η υγεία μπορεί να επιτευχθεί με το να τρώει κανείς ό,τι θέλει, όσο αυτό είναι «σύμφωνα με την διαίσθησή του». Υπερασπίζομαι το να τρώει κανείς ενσυνείδητα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να φάει κανείς [σωστά] χρησιμοποιώντας τη διαίσθησή του, όταν βρίσκεται σε κατάσταση φλεγμονής και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του σκαμπανεβάζουν. Είναι πράγματι διαίσθηση ή «θυμός λόγω πείνας»; Διαίσθηση ή ορμονική ανισορροπία;

Είναι δύσκολο να ακουστεί η ήρεμη και μικρή φωνούλα της διαίσθησης όταν σκεπάζεται από τον θόρυβο ενός απορυθμισμένου  μεταβολισμού. Το μήνυμα που προωθεί η κουλτούρα της αντι-δίαιτας είναι επικίνδυνο και έντονα παραπλανητικό για την πλειονότητα των ενηλίκων, οι οποίοι θα ωφελούνταν από μια εκτίμηση του μεταβολισμού τους και από μια προσέγγιση που δίνει προτεραιότητα στην υγεία για να αντιμετωπίσουν τα μυριάδες ζητήματα υγείας και μακροζωίας που προκύπτουν από τις διαταραχές του μεταβολισμού.

Το ‘Μέγα Βρώμικο’ και το κίνημα της αντι-δίαιτας

Η λέξη «δίαιτα» έχει καταντήσει άλλη μια ανάρμοστη λέξη, όταν στην πραγματικότητα σημαίνει απλά «αυτό που τρώμε». Η πλειοψηφία των Αμερικανών αποτυγχάνουν αφ’ ενός λόγω έλλειψης προτροπής και πρόσβασης σε πραγματική τροφή και αφ’ ετέρου λόγω ενός συστήματος υγείας το οποίο δεν θέτει ως προτεραιότητα τη διατροφή, καθώς μόλις τώρα ξεκινά να κατανοεί τον τεράστιο αντίκτυπο που έχει η δίαιτα στην υγεία κάποιου.

Αυτό που είναι άμεσα διαθέσιμο, επιδοτούμενο και βαριά διαφημιζόμενο είναι – καλά μαντέψατε- το φαγητό που δεν ανταποδίδει την αγάπη στο ανθρώπινο σώμα.

Δεν είναι καθόλου έκπληξη το γεγονός πως το Μέγα Βρώμικο (junk food = πρόχειρο φαγητό ή ‘βρώμικο’) έχει συμβάλει στο κίνημα της αντι-δίαιτας. Η εταιρεία General Mills – ο κατασκευαστής των δημητριακών Lucky Charms, των γλυκών Betty Crocker και των παγωτών Häagen-Dazs – έχει εξαπολύσει μια εθνική εκστρατεία για να προειδοποιήσει ενάντια στα κακά της «κατάκρισης του φαγητού» (food shaming), σε συνεργασία με διαιτολόγους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που προσθέτουν αξιοπιστία στους ισχυρισμούς της.

Συνεργαζόμενες με το ήδη διαστρεβλωμένο κίνημα της αντι-δίαιτας, εταιρείες όπως η General Mills έχουν επιτυχώς αντιστρέψει την κατάσταση της πραγματικής υγείας, βρίσκοντας την ευκαιρία να ανακτήσουν όσα είχαν χάσει όταν επικρατούσαν οι τάσεις υπέρ της υγείας και της ευεξίας. Οι εταιρείες βρήκαν τρόπο να πουν στους ανθρώπους ότι μπορούν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο – ενδυναμώνοντας, καθησυχάζοντας και δείχνοντας ένα ‘ηθικό’ πρόσωπο σε μια άρρωστη κοινωνία.

Τι είναι η καλή υγεία του μεταβολισμού;

Μελέτες όπως αυτή του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας ορίζουν την καλή υγεία του μεταβολισμού σύμφωνα με πέντε μετρήσεις. Τα συμβατικά εργαστήρια κοιτάζουν, κυρίως, τη μέση στατιστική των ανθρώπων που πηγαίνουν στα εργαστήρια, οι οποίοι όμως δεν είναι η πιο υγιής ομάδα για να καθορίσει κανείς τη μακροζωία και την άριστη υγεία. Στη Λειτουργική Ιατρική κοιτάζουμε το βέλτιστο και όχι το μέσο όταν λαμβάνουμε υπ’ όψιν τις παρακάτω μετρήσεις της μεταβολικής υγείας:

  1. Γλυκόζη νηστείας: ιδανικά λιγότερο από 90mg/dL
  2. HDL χοληστερίνη (λιποπρωτεϊνη υψηλής πυκνότητας): ιδανικά μεγαλύτερη από ή ίση με 60mg/dL
  3. Τριγλυκερίδια: ιδανικά λιγότερα από 100mg/dL
  4. Περιφέρεια: ιδανικά μικρότερη από 100 εκατοστά για τους άντρες και 86 εκατοστά για τις γυναίκες
  5. Πίεση: ιδανικά η συστολική πίεση μικρότερη από 12 και η διαστολική μικρότερη από 8.

Αυτοσεβασμός: Το κλειδί για την καταπολέμηση της τοξικής κουλτούρας της δίαιτας

Στο ζήτημα της καταπολέμησης της τοξικής κουλτούρας της δίαιτας, η λύση ξεκινάει με καλοσύνη προς τον εαυτό μας, επειδή δεν μπορείς να θεραπεύσεις ένα σώμα το οποίο μισείς. Δεν μπορείς να πετύχεις την ευεξία μέσω της ντροπής. Δεν μπορείς να βρεις τον δρόμο προς την υγεία μέσω της εμμονής.

Αν και εμείς μπορεί να εκδηλώνουμε την αγάπη προς τον εαυτό μας τρώγοντας συχνά ορισμένα φαγητά δίχως ενοχές – όπως συστήνει το κίνημα της «αντι-δίαιτας/αποδοχής του σωματότυπου» – είναι γεγονός ότι πολλά από αυτά τα φαγητά δεν ανταποδίδουν την αγάπη μας. Σε αυτή την περίπτωση, το να τα αποφεύγουμε, δεν είναι «περιοριστική και τοξική διατροφική κουλτούρα». Είναι αυτοσεβασμός.

Οποιοσδήποτε θεωρεί φυσιολογική τη χρόνια κατανάλωση φαγητού που δεν «ανταποδίδει την αγάπη», απενοχοποιεί την κατανάλωση τροφών που δεν αποσκοπούν στην ευεξία και την υγεία του σώματος. Αυτή η αλήθεια μπορεί να μεταδοθεί με χάρη και αγάπη, χωρίς κατάκριση και ντρόπιασμα. Το να τρώει κανείς φαγητά που δεν ανταποδίδουν την αγάπη δεν καθιστά κάποιον κακό άνθρωπο – αλλά ούτε και υγιή.

Όταν ξεκινήσει κανείς να θεραπεύει το σώμα του με πραγματικά, θρεπτικά, πλούσια σε συστατικά φαγητά, το σώμα θα αρχίσει σταδιακά να επιθυμεί ό,τι είναι καλύτερο για αυτό. Η «διαίσθηση του σώματος», ακριβώς όπως ένας μυς, χρειάζεται χρόνο για να αναπτυχθεί, και μπορεί να εκλεπτυνθεί μέσα από μια σωστή διατροφική εκπαίδευση. Μέχρι τότε, η «διαισθητική κατανάλωση τροφής», όπως παρουσιάζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σήμερα, δεν είναι ένας έγκυρος τρόπος επιδίωξης της υγείας.

Του Will Cole

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.

Ο Γουίλ Κόουλ, IFMCP, DNM, D.C., είναι κορυφαίος ειδικός στη Λειτουργική Ιατρική, ο οποίος ξεκίνησε το πρώτο κέντρο τηλεϋγείας Λειτουργικής Ιατρικής στον κόσμο. Χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους 50 κορυφαίους λειτουργικούς και ολιστικούς γιατρούς, είναι οικοδεσπότης του δημοφιλούς podcast The Art of Being Well και αρθρογράφος στους New York Times.

Η συμβολή του μπρόκολου στη διάλυση των θρόμβων του αίματος και στην πρόληψη του εγκεφαλικού

Ερευνητές από το Καρδιολογικό Ερευνητικό Ινστιτούτο (Heart Research Institute, HRI) της Αυστραλίας ανακάλυψαν ότι το μπρόκολο, ένα κοινό λαχανικό που καταναλώνεται από εκατομμύρια ανθρώπους καθημερινά, μπορεί να αποτρέψει και να θεραπεύσει μία από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως.
Η μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ACS Central Science, δείχνει τα αποτελέσματα μιας τριετούς έρευνας για το πώς μια φυσική χημική ουσία που σχηματίζεται στο μπρόκολο συμβάλλει στη διάλυση των θρόμβων του αίματος και στη βελτίωση της δράσης του θρομβολυτικού που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του οξέος ισχαιμικού εγκεφαλικού.

Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης του εγκεφαλικού

Κάθε 40 δευτερόλεπτα, κάποιος άνθρωπος παθαίνει εγκεφαλικό. Το 2021, το εγκεφαλικό ήταν υπεύθυνο για έναν στους έξι θανάτους από καρδιαγγειακά νοσήματα.

Υπάρχουν δύο τύποι εγκεφαλικών επεισοδίων: τα ισχαιμικά και τα αιμορραγικά. Ένα ισχαιμικό εγκεφαλικό συμβαίνει όταν ένα αιμοφόρο αγγείο στον εγκέφαλο φράσσεται από θρόμβο αίματος, ενώ ένα αιμορραγικό εγκεφαλικό συμβαίνει όταν ένα εξασθενημένο αγγείο στον εγκέφαλο σπάει και προκαλεί αιμορραγία στο εσωτερικό του εγκεφάλου. Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, το ισχαιμικό εγκεφαλικό ευθύνεται για το 87% όλων των εγκεφαλικών επεισοδίων.

Το μόνο φάρμακο που διατίθεται σήμερα για τη θεραπεία του οξέος ισχαιμικού εγκεφαλικού είναι ο ενεργοποιητής πλασμινογόνου ιστού (tPA), ένας θρομβολυτικός παράγοντας που διασπά τους θρόμβους αίματος και αποκαθιστά την επαρκή ροή αίματος στον εγκέφαλο. Δυστυχώς, το tPA έχει σοβαρούς περιορισμούς και πιθανούς κινδύνους, περιλαμβανομένης της εγκεφαλικής αιμορραγίας, η οποία έχει ποσοστό θνησιμότητας έως και 45%.

Ο Σου Λίου, επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, κάτοχος διδακτορικού στη χημική βιολογία, δήλωσε στην ιστοσελίδα του HRI το 2022:

«Οι τρέχουσες μέθοδοι θεραπείας είναι δίκοπο μαχαίρι: καθαρίζοντας τους θρόμβους αίματος, αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας στον εγκέφαλο του ασθενή, άρα και η ανάγκη επείγουσας χειρουργικής επέμβασης. Ψάχνουμε στη φύση για να βρούμε το μαγικό φάρμακο κατά των θρόμβων αίματος, που θα δρα όπου χρειάζεται, επιτρέποντας παράλληλα στους ασθενείς να λαμβάνουν αντιθρομβωτική θεραπεία».

Οι ερευνητές του HRI ανακάλυψαν ότι μια φυσική χημική ουσία που σχηματίζεται στο μπρόκολο, η σουλφοραφάνη, μπορεί να ενισχύσει τα αποτελέσματα του tPA και να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων, ασφαλέστερων και πιο αποτελεσματικών φαρμάκων για τη θεραπεία του οξέος εγκεφαλικού.

«Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση άφθονων φρέσκων φρούτων και λαχανικών και τροφών χαμηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λιπαρά συμβάλλει στην πρόληψη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών, αλλά θα μπορούσαν κάποια από αυτά τα λαχανικά να θεραπεύσουν και να αναστρέψουν το εγκεφαλικό; Νομίζω πως ναι, και η ομάδα μου εργάζεται για να το αποδείξει σε μοριακό επίπεδο», δήλωσε ο Δρ Λίου σε συνέντευξη του HRI το 2022.

Προστατευτικές ιδιότητες της σουλφοραφάνης

Σε συνέντευξή του στο αυστραλιανό ραδιόφωνο, ο Δρ Λίου είπε ότι η ομάδα του άρχισε να μελετά το μπρόκολο και άλλα σταυρανθή λαχανικά πριν από τρία χρόνια, δοκιμάζοντας περισσότερες από 100 υγιεινές φυσικές τροφές για να βρει αυτές που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον σχηματισμό θρόμβων αίματος στον εγκέφαλο.

Στο παρελθόν, ο Δρ Λίου εργαζόταν για την ανακάλυψη τρόπων πρόληψης του καρκίνου μέσω της υγιεινής διατροφής, αλλά όταν ανέλαβε τη σημερινή του θέση στο HRI, αποφάσισε να μελετήσει τη σουλφοραφάνη, ουσία που βρίσκεται στα σταυρανθή λαχανικά, και το πώς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε με τη βοήθειά της τους θρόμβους αίματος στο κυκλοφορικό σύστημα.

Σύμφωνα με τον Δρα Λίου, η σουλφοραφάνη δεν βρίσκεται μόνο στο μπρόκολο. Σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη, ο ερευνητής ανέφερε ότι τα σταυρανθή λαχανικά παράγουν σουλφοραφάνη ως αμυντικό μηχανισμό ενάντια στα έντομα και άλλους τύπους καταστροφής.

Για παράδειγμα, ένα άθικτο κομμάτι μπρόκολου δεν περιέχει σουλφοραφάνη. Μόνο όταν κοπεί ή μασηθεί, συμβαίνει η χημική αντίδραση που έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό σουλφοραφάνης. Οι αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της σουλφοραφάνης προορίζονται για την προστασία του φυτού, αλλά όταν καταναλώνεται από τον άνθρωπο, η σουλφοραφάνη εμφανίζει πολυάριθμες αντικαρκινικές και προστατευτικές ιδιότητες, σύμφωνα με μελέτες.

Αποτελέσματα και επόμενα βήματα

«Σε προκλινικές δοκιμές, διαπιστώσαμε ότι η αποτελεσματικότητα του tPA αυξήθηκε κατά 60% όταν το φάρμακο παρασκευάστηκε με το παράγωγο του μπρόκολου σουλφοραφάνη», είπε ο Δρ Λίου. «Αυτή η φυσική ένωση δεν προκαλεί σημάδια αιμορραγίας, η οποία είναι μια κοινή παρενέργεια των αντιπηκτικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του εγκεφαλικού».

Προκλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι η λήψη σουλφοραφάνης μειώνει τους θρόμβους αίματος και βελτιώνει τη δράση του tPA. Οι αρχικές δοκιμές έδειξαν επίσης ότι η σουλφοραφάνη μπορεί να επιβραδύνει την έναρξη του εγκεφαλικού. Ο Δρ Λίου ισχυρίζεται ότι:

«Η σουλφοραφάνη όχι μόνο  ενισχύει την επίδραση των θρομβολυτικών φαρμάκων μετά το εγκεφαλικό, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικός παράγοντας για ασθενείς με υψηλό κίνδυνο εγκεφαλικού.»

Το επόμενο βήμα του Δρος Λίου θα είναι να συγκεντρώσει χρηματοδότηση για κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, με την ελπίδα να αναπτύξει μια νέα προληπτική και αντιθρομβωτική θεραπεία εντός πέντε ετών.

«Αυτό το φυσικό προϊόν έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη του καρκίνου, επομένως πιστεύω ότι έχουμε μια καλή βάση όσον αφορά την ασφάλεια και άλλες φαρμακολογικές ιδιότητες», δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη.

Της Allison DeMagistr

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε